SFEERVOL VERGADEREN OP DE CAMPING AL VANAF € 100,PER DAGDEEL

• 4 vergaderruimtes, van 2 tot 60 personen

• Op een unieke locatie in Utrechts nieuwstehotspot Rotsoord

• Altijd goed bereikbaar met trein, bus, boot, fiets of auto

• Flexibele catering, van drankjes tot diners

• Volledig gefaciliteerd met o.a. led-scherm, supersnelle WiFi en whiteboard

• Standaard gratis zwarte koffie, thee en water

• Mooi uitzicht op de Vaartsche Rijn

• 365 dagen per jaar, ook in de avond

DIRECT RESERVEREN?

Dat kan eenvoudig online met het contactformulier op onze website of mail je wensen naar vergaderen@ganspoort.nl

Liever bellen?

We zijn te bereiken via 06-14415656

Kijk voor een indruk van alle zalen en mogelijkheden op

WWW.CAMPINGGANSPOORT.NL

Een hond die alleen op zijn voorpoten staat om over een berg vuilnis in de binnenstad te plassen. Het klinkt onsmakelijk (zie de foto op de volgende pagina), en ja veel straten in Utrecht zien er komende dagen ook gewoon onsmakelijk uit. Op tal van plekken liggen bergen afval. Aangevreten door vogels en weggewaaid door de wind. Het heeft allemaal te maken met de staking van schoonmakers en vuilnismensen. Ze hebben het werk neergelegd en willen dat een week lang volhouden. De reden laat zich raden, ze willen meer salaris krijgen. Wat in ieder geval meteen duidelijk wordt, is dat we echt niet zonder ze kunnen. Terwijl sommigen het wellicht als een hondenbaan betitelen, moeten we vooral waardering uitspreken voor het werk dat ze doen. Ik ben meerdere keren op pad geweest met de Utrechtse vuilnismannen en -vrouwen en het werk dat ze verzetten is enorm. Of dat 12 procent loonsverhoging nodig maakt? Daar durf ik mij niet aan te wagen. Maar met alle oplopende kosten lijkt mij enige loonsverhoging op zijn plaats. Juist voor beroepsgroepen waarbij het salaris aan de onderkant van de markt zit. Ze hebben in ieder geval een sterk machtsmiddel, want niemand zit graag lang tussen het afval.

Robert Oosterbroek

13 Op pad met Oud-Utrecht

Wandeling langs de Monicabrug en Weerdsingel

14 Herkomst straatnamen

14 Stad in cijfers

De Veranderende Stad In Beeld

Korte Jansstraat

Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger, terwijl andere straten en pleinen juist al decennia hetzelfde blijven. In deze rubriek laten we dat zien.

Ga naar DUIC.nl voor meer oude en nieuwe foto’s van de stad.

15 Pep en Frans over FC Utrecht Een miraculeuze avond

Colofon

Advertentie

Social Media

Duic In Beeld

Het dreigt een rommeltje te worden in Utrecht. De medewerkers van Stadsbedrijven staken sinds dinsdag 31 januari en dat betekent dat het afval zich opstapelt in de straten. Een paar uur na de staking, het moment dat deze foto werd gemaakt, was al duidelijk te zien wat de effecten van de staking zijn. Zoveel rommel op straat, daar lusten de honden geen brood van, getuige de trouwe

Fotografie: Bas van Setten loebas op deze foto. En ook op sociale media doen veel inwoners er een plasje over. Misschien is een deel van het doel van de staking daarmee ook wel bereikt: het is duidelijk dat we niet zonder de vuilnisophalers kunnen. Het is nog even volhouden voor de Utrechters, want zoals het er nu naar uitziet, beginnen de ophalers op dinsdag 7 februari weer aan hun ophaalrondes. a

Column

Manne

De Uterechse schrijfster Clare Lennart (1899-1972) schreef in 1963 ’n kollum in ’t Utrechtsch Nieuwsblad over waorom ’t leuk zou weze ’n man te zijn. Hoe keek ze daor zestig jaor geleje tegenan en is d’r veul veranderd? Ten eerste, schreef Lennart, wor je as man nie zo geringeloord door de mode. Een man ken jaorelang ’t zellefde pak draoge zolang ’t maor van goeie stof en snit is. (Reaksie: manne vollege nu veul meer de mode.) Ten tweede: ’n man mag fluitend over straot lope. (Da magge vrouwe nu ook). Ten derde: ’n man ken zonder angegaop te worre ’n café binnen gaon. (In die jaore was ’t zellefs zo in sommige Uterechse café’s da ’n vrouw alleen nie an de bar moch zitte. Teugewoordig is ’t wel wa anders, maor ’n vrouw alleen krijg nog vaok ongewenste andach.) Ten vierde: ’n man wor nooit lastig gevalle door ongure figure van ’t an’dre geslach en ken alleen door ’n bos lope of in ’n afgelege huis woane. (Volleges mij nog steeds zo.) Ten vijfde: Bij kennis maoke mè de an’dre sekse mag ’n man ’t initiatief neme. (Vrouwe neme nou ook ’t initiatief, maor as ze da te opzichtig doen wor da door veul manne nog altijd raor gevonde, nie door mij!) Ten zesde: as je ’n man ben is d’r gin reje je minder te achte, maor ’n vrouw mot om ’t zellefde te bereike vaok méér prestere. (Daor lijk nog nie veul in veranderd). Ten zeuvende: ’n man ken zich ouwer worrende permitere kaol, dik en rimpeliger te worre zonder da di zijn anzien schaodt. (As je Maorte van Rossum ziet, ken dit nog steeds kloppe). Ten achtste: ie’dre alleenstaonde man ken hordes vrouwe vinde die bereid zijn allerlei karweitjes voor hem op te knappe. (Ongelooflijk nu, ken me nie voorstelle da dit zestig jaor geleje waor was.)

Ten negende: ’n man hoef gin nylonkouse, die zomaor kenne laddere, te draoge. (Da’s zeker waor, maor in de kollum schrijf Lennart ook waorom ze ’t toch leuk vindt vrouw te zijn: “Nylons, al laddere ze dan, zijn romantischer dan mannesokke”, en da onderschrijf ‘k graog.)