Pr ikkelb are nachtegaal verkeer t in go e de bui g

Recensie

SINÉAD O’C ONNOR

Gebeurtenis concert Sinéad

O’Connor Gezien 21/4 Stadsschouwburg, Groningen Publiek 700 (uitverkocht)

ADoor Peter van der Heide an zelfsp ot heeft de controversiële wereldster Sinéad O’Connor geen gebrek. Haar huidige tournee heet The Crazy B aldhead Tour en daarmee stond ze zondag vo or het eerst in Groningen. Anderhalf uur lang trakteerde de 46-jar ige Ierse met vijf b egeleiders het zittende publiek op een greep uit haar gr illige o euvre. En ho ewel de eerste gezongen wo orden do or John Grant werden geschreven, p a st zijn Queen Of Denmark als gegoten. ’I wanted to change the world, but I could not e ven change my underwear ’ .

D at is lekker fr is binnenkomen, o ok omdat het nummer pr ijkt op de vor ig jaar verschenen, negende cd How About I B e Me (And You B e You)?. Werk van die ijzersterke pure p opplaat domineerde. En zo is O’Connor terug aan het front waar ze eind jaren tachtig arr iveerde met The Lion And The Cobra Het op eningsnummer daar van, Jackie, bleef na een kwar teeuw no g fier overeind. Net als het do or Pr ince gep ende Nothing Compares 2 U,de gro otste hit. Kipp envel lag op de lo er.

Met een eigenzinnige O’Connor –kruisje om de nek hangend, ra sta- mutsje op – is het maar afwachten in wat vo or bui ze is. In de Stadsschouwburg leek ze aardig in haar element. D ansend op de dubreggae van Fire On B abylon, verstild de Ierse harmonieuze zangtraditie vo or tzettend met In This Heart Veel praten deed ze niet, maar met enkele verstro oide opmerkingen zo cht ze to ch wat contact. D e ro ep uit de zaal haar zonnebr il af te do en, b eantwo ordde ze ondeugend lachend met ’No, f uck it, I like them’.

D e br il zou even later to ch omho o ggaan en op het kaal geschoren koppie pr ijken. Belangr ijker wa s dat O’Connor over tuigde met haar unieke stemgeluid. No g altijd indrukwekkend. Als zij zingt, zijn er eigenlijk verder geen instrumenten no dig. D at vond ze zelf kennelijk o ok, want in haar eentje verzorgde ze de to egift, V.I P., een so or t geb ed én overp einzing over mater ialisme ineen.

Die op enhar tigheid en kwetsb aarheid is O’Connor – tegenwo ordig op enlijk sprekend over haar bip olaire sto ornis – ten vo eten uit. Ditmaal liet ze haar gep a ssioneerde en p o ëtische teksten vo or zich spreken en verscheurde ze geen foto’s van de p aus als protest tegen het kindermisbruik in de katholieke kerk. Wat dat b etreft lijkt de vaak b eschimp te mo eder van dr ie in rustiger vaar water te zijn terechtgekomen. Zonder haar stekelige en mo edige bite te verliezen. G een ideale scho ondo chter, maar dit innemende p opico on met zeggingskracht blijft er eentje om te ko esteren.