06 juli 2019 , pag. 24
Het Groningse landschap dat schuilgaat ‘achter’ de Paddepoelsterbrug biedt prachtige vergezichten met ruim baan voor recreanten, koeien en zwanen.
>> hoge spoorbrug over, of omrijden via Dorkwerd. We hebben door deze toestand inmiddels een derde auto op het erf voor onze dochters, vooral voor in de winter. Bij Rijkswaterstaat hebben ze geen idee hoe belangrijk deze verbinding is. Ze beloofden ons voor de zomer een oplossing: een tijdelijke hoge brug of een pontje. Nou, het is eind juni en we hebben niks gezien. Het verbaast me nu niets meer. Zo proberen ze ons en de politiek stil te houden. Ondertussen ligt de brug in depot bij het sluisje tussen Ruischerbrug en Lageland. Voor nog geen 300.000 euro is hij binnen een paar weken weer gebruiksklaar.’’ Ook zoiets waarover hij zich steeds meer opwindt: in de ogen van Rijkswaterstaat, die het kanaal een paar jaar geleden overnam van de provincie, gaat scheepvaartverkeer boven omwonenden. ,,Terwijl deze verbinding tweeduizend jaar oud is. Het Van Starkenborghkanaal is 80 jaar geleden gegraven, dwars door deze historische weg. Die heeft zich aangepast aan het kanaal, niet andersom. Ik mag hopen dat de gemeente, de eigenaar van de weg, er wel voor de burgers is en dat wat krachtiger uitdraagt dan tot dusver.’’ Als het niet lukt de politiek wakker te schudden met argumenten? ,,Dan moet er via crowdfunding of op een andere manier maar een advocaat op. Rijkswaterstaat heeft veel geroepen, maar nog steeds geen definitief besluit genomen over de brug. We kunnen nog een vuist maken.’’ En als het dan weer niet lukt? ,,Dan gaan we verhuizen. Het is hier te stil geworden. Was er nog maar een ouderwetse brugwachter geweest. Dan hadden we dit gedoe nooit gehad.’’
Contact met de buren was nog nooit zo goed De teleurstelling druipt eraf bij Ada Zwakenberg (52), die met veehouder Dries (57) en 130 melkkoeien in een boerderij aan het Selwerderdiepje woont. ,,Ik vind het echt een drama. Als het in de lente mooi weer is, wil ik fietsen. Naar de tandarts, de dokter, om boodschappen te doen, als ik even de stad in wil of mijn kinderen in de stad wil bezoeken. Onze zoon (28) werkt ook op de boerderij. Onze dochter en hij kwamen allebei vaak over de brug, met de fiets of joggend. Nu moeten ze een heel eind om.’’ Volgens Zwakenberg heeft BrugTerug! steun nodig. ,,Vooral van organisaties. Het Groninger Landschap zou wel wat meer kunnen doen. Je denkt als burger dat je serieus wordt genomen, maar uiteindelijk vecht je tegen het Rijk als eenlingen die geen 250 euro per uur aan juridische steun kunnen betalen. Na het bestuursoverleg in april hoopten we op een goede afloop. We werden zelfs al een beetje euforisch na een gesprek met B en W. Maar ze komen niet verder dan een pontje en een tijdelijke hoge brug. Daar schiet ik niks mee op. Het zijn slechte opties en dat weten ze. Ik voel me in de zeik gezet. Dit
hoort toch anders te gaan? Eerst de brug repareren en terugleggen, daarna praten over een definitieve oplossing. En geloof me: de Paddepoelsterbrug voldeed prima en was echt niet gevaarlijk. Als dat zo was, zouden we deze actie niet volhouden.’’ Eerlijk is eerlijk: Zwakenberg wil die enkele voordelen van de affaire ook wel benoemen. ,,We hadden een goed contact met de buren maar lopen de deur niet plat. Buiten de buurtbarbecue om zagen we elkaar zelden. Nu heel veel. We pakken de telefoon ook sneller. Da’s een voordeel geweest. Op de boerderij vinden de mannen het ook niet zo erg dat de brug er niet meer is. Nu hier bijna geen fietsers meer rijden kunnen ze vlotter door.’’
Pontje? Nou, dáár hebben we wat aan! Mirjam Sluman (37) treffen we met zoons Steven (9) en Lars (7) bij de hoge Walfridusbrug, de spoorbrug die ze met grote moeite nemen. ,,Totaal ongeschikt voor kinderen’’, zegt Sluman, die met haar partner Martin en hun kinderen aan de Oude Adorperweg woont. Ze kwamen bijna nooit op de brug. ,,We hebben het geprobeerd maar voor een jochie van 7 is het niet te doen.’’ Het stel koos een school in de stad. ,,We kwamen uit op Reitdiep. Een bewuste keuze. Amper 3 kilometer via de Paddepoelsterbrug en Zernike. Een fantastische, rustige route. We brengen ze nu met de auto, 15 kilometer heen en terug. Dat is 6000 autokilometers per jaar die we voorheen niet maakten. De zogenaamde alternatieve routes zijn voor ons onbegaanbaar. De weg via Dorkwerd is
veel te druk en gevaarlijk, op het schelpenpad langs het Van Starkenborghkanaal kunnen we niet naast de kinderen rijden. Als de brug niet terugkomt, kunnen zij beter naar Adorp. Of naar Beijum.’’ De gang van zaken heeft haar ‘een beetje boos’ gemaakt. ,,Ik had nooit gedacht dat dit in Nederland zo kon. Dat je als overheid niet wilt repareren wat je kapotmaakt, en dan ook nog doet alsof het niet erg is. Ik vind het heel gek dat ze ermee wegkomen bij Rijkswaterstaat en dat zelfs de gemeente ze napraat. Die dringt aan op een pontje. Nou, dáár hebben we wat aan!’’
Weet jij een mooiere route? Baudien (62) en Stephan Bauman (53) wonen met hun dochter Ji-Sinsie (19) in een voormalig arbeidershuisje uit 1906. Ze streken zestien jaar geleden in hun toen nog kleine droomparadijs neer. Met dank aan ‘de langst durende ruilverkaveling van Nederland’ kregen ze zoveel extra ruimte dat er zowel voor het huis als voor de tuin een flinke uitbreiding in zat. Een aarden wal, als ware het een aloude wierde, beschermt het terrein. In en bij de 13 jaar oude permacultuurtuin wil Baudien met haar stichting IkAarde een eco-minicamping realiseren. ,,Een prachtige plek langs het Pieterpad. In het huis, waar af en toe vluchtelingen en studenten logeren, is ruimte voor andere activiteiten.’’ Het is duidelijk waarom ze de Paddepoelsterbrug terug willen en
zich inzetten voor BrugTerug! ,,Als er geen alternatief komt, zal het Pieterpad verdwijnen. Maar het gemis van de brug is niet alleen voor ons een drama. Directe omwonenden zijn er misschien niet veel, maar de brug werd door erg veel andere mensen gebruikt. Forensen, scholieren en Stadjers die de stad even willen ontvluchten. Straks moeten ze over een hindernisbaan of langs een drukke weg. Dat is toch heel anders dan de fietsroute vanaf het Noorderplantsoen via Park Selwerd en de Paddepoelsterweg. Groningen wil zulke routes stimuleren, toch? Weet jij een mooiere?’’