2 minute read
reportage reünieconcert dolly dots vooral een nostalgisch vrouwenfeestje
De danspasjes zitten er nog aardig in bij de Dolly Dots.
Foto: DvhN/Kees van de Veen
’We doen het vooral voor onszelf’
"Wat wonen jullie ver weg!" Patty Zomer, een van de zes Dolly Dots, floept het er in de met 2.460 bezoekers gevulde Groninger Martiniplaza vermoedelijk uit voor ze er erg in heeft. Na de reünieconcerten van vorig jaar in het Rotterdamse Ahoy’ zijn de dames nu bezig aan The Goodbye For Now Tour. Nog eenmaal kan nu ook het Noorden jeugdsentiment ophalen en uit volle borst meezingen met de hits die Anita, Angela, Esther, Patty, Ria en Angéla in de jaren tachtig scoorden.
groningen Terwijl het 25 jaar geleden jongens én meisjes waren die posters van de Dolly Dots op hun tienerkamers hadden hangen, was negentig procent van het publiek – vooral dertigers – in Groningen van het vrouwelijke geslacht. Waar zijn die puberjongens van weleer die indertijd stiekem een favoriete Dolly Dot hadden? Voor ieder wat wils immers, van de blonde Anita tot de donkere Esther. "Ik wil op mijn verjaardag een Dolly Dot", zong Dingetje ooit veelzeggend. De meiden waren populairder dan Luv’, Babe of Doris D. & The Pins. "Het is een vrouwenfeestje", vindt Jaap uit Zuidhorn.
Met een groep van meer dan twintig dorpsgenoten is hij met wat taxi’s naar Groningen gekomen. "Dit uitje is voor ons punten scoren bij onze vrouwen. Nu mogen wij morgen naar FC Groningen – Ajax", zegt Simon lachend. Het bier vloeit rijkelijk en de stemming zit er goed in.
De vrouwen laten hun mannen een eigen feestje vieren als de Dolly Dots op het podium verschijnen. Met Do You Wanna Wanna wordt de aftrap gegeven voor een nostalgische feel good-trip. Van de eerste hit, (Tell It All About) Boys uit 1979, tot het door Anita Heilker gezongen This Girl uit de nadagen in 1987. "Jullie snappen wel dat we dit eigenlijk gewoon voor onszelf doen hè", zegt Angela Groothuizen. De vrouwen – moeders van middelbare leeftijd ondertussen –hebben er zichtbaar lol in. De danspasjes zitten er aardig in, al ziet het er af en toe toch een beetje stijfjes uit. Van verkleedpartijtjes is ditmaal trouwens geen sprake en ook de show is aan de magere kant.
Erger is dat de stemmen van de zangeressen niet altijd goed hoorbaar zijn en verzuipen in het stevige geluid van de muzikanten. Zo wordt wel duidelijk dat Ria Brieffies en Groothuizen altijd over de dragende stemmen van het stel beschikten. Merkwaardig is de keus voor een aantal rustige ballads. Na een ’Dit is punten scoren bij onze vrouwen’ kwartier gaat voor het eerst het dak eraf als Do Wah Diddy wordt ingezet. Hetzelfde gebeurt bij Radio, net als Hela Diladi Lo ook al zo’n klassieker in het genre vrolijke meezingpop. Tijdens She’s A Liar mogen wat gelukkigen uit het publiek op het podium plaatsnemen en de welbekende beweginkjes meedoen. Dat de Dolly Dots in een lange traditie van vrouwengroepen kunnen worden geplaatst, onderstrepen ze met een medley waarin niet alleen The Ronettes en The Supremes maar ook Pussycat Dolls, Destiny’s Child en Spice Girls voorbijkomen. "Girl power!", roepen de Dots triomfantelijk. Waar genoemde buitenlandse acts een sexy presentatie in de strijd gooiden om cd’s te verkopen, zijn de Dolly Dots altijd keurig en aan de brave kant gebleven. Gelukkig maar, want je moet er niet aan denken hoe de Spice Girls er over twintig jaar bijlopen tijdens hun zoveelste reünie. De onschuldige Dolly Dots houden het waardig en charmant.
