(art 285)
Hufters: even blijven zitten... De laatste tijd is er weer aandacht voor 'verkeershufters': mensen die zich in het verkeer onaardig gedragen. Agressie in het verkeer, daar valt een hoop over te zeggen. Agressie is impulsief maar wel opzettelijk, voor anderen negatief gedrag. Agressie wordt grotendeels geweten aan frustratie. Frustratie betekent zo ongeveer: niet kunnen bereiken wat je bereiken wilt, of dat nu een harmonieuze relatie is, promotie op je werk, een hoog inkomen, of opschieten in het verkeer. Doordat de bron van de frustratie zelf vaak niet kan worden aangevat, gebeurt het afreageren dan maar op de eerste de beste 'bliksemafleider'. Zo zal een automobilist die met echtelijke ruzie de ontbijttafel heeft verlaten de eerste de beste medeweggebruiker wiens gedrag of automerk hem niet zint daarop luid toeterend attent maken. Frustraties van binnen èn buiten het verkeer worden dus afgereageerd in het verkeer. Dat agressie zich vooral in het verkeer ontlaadt wordt toegeschreven aan de anonimiteit van de verkeersdeelnemer in zijn auto. Dat de bestuurder in zijn kooi nauwelijks of niet als persoon herkenbaar, en niet meer dan 'een verkeersdeelnemer' is, maakt dat hij zich minder gecontroleerd voelt. Daardoor stelt hij ook minder hoge eisen aan zichzelf en aan zijn eigen gedrag, en zal hij zich dingen permitteren die hij van mens-tot-mens niet in zijn hoofd zou halen. Dat gedrag varieert van in je neus peuteren bij het stoplicht tot het opzijdrukken van een andere weggebruiker bij het invoegen. Dit zou ook de verklaring kunnen zijn van die vreselijk aardige man die het de hele dag zijn collega's naar de zin maakt maar als hij in zijn anonimiserende auto stapt in een agressief monster verandert. Die kan dan eindelijk zijn frustraties van een hele dag afreageren! Verkeersgedrag en dus ook verkeersagressie is niet iets op zichzelf staands, maar gewoon menselijk gedrag in een bepaalde situatie. Het blíjft gaan om mensen en de maatschappij waarvan ze deel uitmaken, net als bij voetbalvandalisme en burengerucht. Daardoor is er aan agressie in het verkeer ook zo weinig te doen. Je kunt hooguit proberen de gevolgen wat te beperken. Agressie in het verkeer wordt vaak pas echt een probleem als het escaleert, als de één agressief reageert op de agressie van de ander. Je kunt daar dus in je voorlichting op wijzen. Maar je moet daar geen al te hoge verwachtingen van hebben. Toch twee tips. Eén: als een andere verkeersdeelnemer u eens uw gang laat gaan, steek dan nadrukkelijk uw hand op. Daarmee doorbreekt u de anonimiteit, èn u beloont als het ware het positieve gedrag van de ander. Die zal daardoor eens temeer geneigd zijn de volgende keer wéér een ander te laten voorgaan, en voor je het weet zitten we in een ideale wereld. De tweede tip: als je je de hele dag hebt zitten verbijten en je stapt in je auto, blijf dan voor je de motor start éven zitten. Handen op je knieën, ogen dicht, ontspannen, en letten op je ademhaling. Niks met die ademhaling doen, gewoon ernaar 'kijken', verder niks. Na een paar minuten vertrek je naar huis. Voelt lekkerder hè? Ik durf het haast niet te zeggen maar dat heet 'mediteren'! Mag ook buiten de auto, mag ook langer... Foto: elke opgestoken middenvinger is goed. Agressie in de maatschappij leidt tot agressie in het verkeer