Prospect 4.4

Prospect / April 2011 / Volume 4 / Issue 4

Prospect

Magazine of Economics and Business student Faculty association Groningen

Hans Nijland Eva-Lotta Sjöstedt CEO IKEA Nederland

Dick Berlijn

“Je kan niet alles oplossen met een bom of een kogel”

Small Affairs / Entrepreneurship / EBF / Quest / Hollands Glorie / The Ten

Wat doe je? als je alles wilt meemaken aan het begin van je carrière Het Achmea Management Traineeship Veel doen, veel zien en vooral heel veel meemaken in

kun je de ene periode aan de slag bij Interpolis en de

AV É R O A C H M E A

korte tijd. Waarbij je ongetwijfeld wel eens voor

volgende bij Centraal Beheer Achmea. Een van de

CENTRA AL BEHEER ACHMEA

verrassingen zult komen te staan. Dat kenmerkt het

vier opdrachten vervul je in het buitenland. Zo

FBTO

Achmea Management Traineeship. Je kunt je breed

ontwikkel je een brede blik en ontdek je wat je echt

INTERPOLIS

oriënteren en opdrachten doen op het gebied van

leuk vindt en waar je goed in bent. Intussen leer je veel

Z I LV E R E N K R U I S A C H M E A

bijvoorbeeld bedrijfskunde, marketing en HR. Maar

mensen kennen, krijg je intensieve begeleiding en de

je kunt er ook voor kiezen de focus te leggen op

gelegenheid om trainingen en cursussen te volgen.

Finance door alleen financiële opdrachten te kiezen.

Dit is een mooi startpunt voor een succesvolle carrière

Meer weten?

binnen de financiële kolom bij de grootste verzekeraar

Kijk op onze website www.werkenbijachmea.nl wat

van Nederland. In de twee jaar dat het traineeship

het Achmea Management Traineeship allemaal voor

duurt, krijg je vier opdrachten van zes maanden. Zo

jou in petto heeft.

Ontzorgen is een werkwoord

Persoonlijk Personal

Colofon

Europe, crossing the borders

Prospect Volume 4 / Issue 4 / April 2011 EDITOR IN CHIEF Martin van der Meulen EDITORIAL BOARD Joost Lensen, Liesbeth Luimes, Jan-Hein Pierik, Wendy Plakke, Roel van Tartwijk AUTHORS

Josje Boon, Robert Bos, Tom Kelder, Thirza Koopmans, Joost Lensen, Pieter Lindeman, Liesbeth Luimes, Borislav Makariev, Leon Stel, Roel van Tartwijk

LAY OUT

Tom Kelder, Pieter Lindeman

SPECIAL THANKS TO Dick Berlijn, Riepko Buikema, Paul Donders, Ankie Kamps, Hanno Koeslag, Joram Kok, Hans Nijland, Floortje Mink, Frederique Pigeaud, Rianne Riezebosch, Eva-Lotta Sjöstedt EDITORIAL ADRESS EBF | Prospect P.O. Box 800 9700 AV Groningen T: 050 363 73 01 E: magazine@ebfgroningen.nl ADVERTISEMENTS & SUBSCRIPTIONS Thijs Visscher T: 050 363 37 02 E: t.visscher@ebfgroningen.nl CIRCULATION

7000 copies

CHANGE OF ADRESS Alumni can communicate changes of adress to Jeanette v/d Waal (j.van.der.waal-raukema@rug.nl) and students can communicate changes of adress to the Centrale Studentenbalie (csb@rug.nl) or adjust it themselves through Studielink. Companies can contact Thijs Visscher for their changes of adress.

PUBLISHER

Economics and Business student Faculty association, www.ebfgroningen.nl

COPYRIGHT PROSPECT Articles and pictures from this edition can only be reproduced with written consent of the editor in chief.

Dear reader, Last edition, we interviewed several CEOs about entrepreneurship. They all used different strategies to create added value for their company in order to become the ‘winner’. These strategies are influenced by internal and external factors. For many companies, one undeniable external factor is internationalisation. Increasing international trade creates more intensive competition and a wider spread in knowledge. One initiative, the European Union, provided on a macro level a stronger position in the world economy for European companies.

Above all it is important to point out that we can only maintain our prosperity in Europe if we belong to the most innovative regions in the world. - Angela Merkel On every level there are strategies to maintain your position.

As stated by Angela Merkel, the Chancellor of Germany, it is important to know what your strengths are and which assets you need to reach your goal. To become more aware of the business environment this edition focuses on Europe. For example, what is the opinion of Silvio Berlusconi on the Euro policy and how does this influence the position of Italy in Europe?

Furthermore, we interviewed three interesting people. Hans Nijland, Commercial Director of FC Groningen explains their strategy to qualify for European football. Former General Dick Berlijn gives his opinion about the possibilities and basic needs for integrating the army and creating one European Force. The third interviewee is Eva-Lotta Sjöstedt, CEO of IKEA Nederland. She elaborates on their establishment strategy.

Prospect also faces challenges and tries to maintain and strengthen its position. Therefore, this edition has a new section: EBF. The aim of this section is to give Prospect more affinity with the EBF and thus provide the reader more insight in our Student Faculty Association. The new items are ‘Spotlight’ where we interview a RUG student and an ‘Activities’ item where we report our latest organised activities. Furthermore, the ‘Committee Item’ and ‘Column Chairman’ are also clustered in this section. We hope you are satisfied with this new section and hope this edition offers you lots of new insights.

Kind regards,

Martin van der Meulen Editor in Chief Prospect

SUBASSOCIATIONS

page 3 / April 2011

Belangen afwegen… daar weten wij alles van.

Hoe los je schijnbaar tegenstrijdige zaken op? Liever een biertje drinken met je vrienden of toch maar het tentamen voor morgen leren? Het lijkt misschien een makkelijke keuze, maar welke kant je ook kiest, beide kanten hebben gevolgen. Dilemma’s oplossen is bij het Rijk alledaagse kost. Je bent steeds weer bezig met het verenigen van belangen en het samenbrengen van (ogenschijnlijke) tegenstellingen, op elk terrein, voor de hele maatschappij.

Bij het Rijk kun je dus alle kanten op. Zowel tussen de ministeries als binnen de ministeries. De beleidsterreinen bij het Rijk zijn enorm gevarieerd: veiligheid op straat, afvalbeheer, wachtlijsten, internetcriminaliteit, klimaatverandering, voedselveiligheid, infrastructuur en nog veel meer. Er werken onder meer economen, accountants, auditors, bedrijfskundigen, beleidsmedewerkers, controllers en financieel specialisten.

Nieuwsgierig? Kijk dan op onze website wat je mogelijkheden zijn, bijvoorbeeld bij ‘stages/afstuderen’ of ‘vacatures’. Of word jij een van onze nieuwe rijkstrainees?

page 4 / April 2011

Inhoud Content

Kopstukken

06

Dick Berlijn

12

Hans Nijland

Persoonlijk Personal Preface Editor in Chief Small Affairs Small Affairs

01 04 22

Carrière Hollands Glorie Entrepreneurship

24 26 36

Studie Study 11 18 20 24

Study Abroad Faculty Council Quest Faculty news

EBF Column Chairman Spotlight Committee Item Activties

Eva-Lotta SjĂśstedt

In Bedrijf Business

Verbreding In Depth The Ten Banking Secrecy in Switzerland Bookreview Intergovernmental Organisations

30

38 39 40 41

page 5 / April 2011

28 42 43 44

Personal Persoonlijk

Small Affairs Goodbye QWERTY Author: Liesbeth Luimes

It is definitely not a new phenomenon: people develop habits. Habits make us feel comfortable, habits dominate the way we organise our days, habits dominate the way we will work forever.

One of those habits is the QWERTY keyboard. The keyboard that was once designed for the – nowadays old-fashioned – typewriters. The QWERTY keyboard we know today is based on the a design dating from 1873, which is from the hand of Christopher Latham Sholes. Of course, since then the necessary adjustments have been made. Every time a new device was developed on which we wanted to type, new requirements came up and therefore new adjustments had to be made.

The first big step was the switch from typewriter keyboard to computer keyboard. Adjustments made for this switch are the arrow keys, the function keys (F1 to F12), and other keys as insert, home, page down etc.

So far, no real problems had occurred. However, the next switch from devices was maybe the most challenging one, namely the switch from computer keyboard to phone keyboard. Why is this such a challenge? Just try to put those 26 characters, and even more necessary keys, on such a small surface. We thought that we found a solution, a system which subdivided 26 characters over ten numbers. Of course we realised that this was not as handy as just typing on a big keyboard, so we developed new systems like T9 to make our lives a little easier.

Nevertheless, the fact remained that the original keyboard was not designed for such a small surface and that our fingers are too big to handle such small keys. The small keys, and the awful lot of mistakes you make because of those, cause a lot of irritation.

Finally, we have come to the point that we might leave the QWERTY keyboard behind. This is first of all due to the fact that technology kept evolving in a high pace and the touch screen entered our lives. In addition, there were creative minds who eventually managed to break with the habit, a process we do sometimes like to call ‘thinking out of the box’. They came up with different kinds of software which can be used on your smart phone instead of the old QWERTY keyboard.

These new keyboards are, for example: the 8pen, Graffiti (by Google), SlideIT (for Android) and Thickbuttons. All of them work in a different way, which I will describe briefly.

8pen is the most innovative system of all, the inventors of this system made a keyboard of two diagonal lines (a cross), alongside of these lines there are characters. While making circles around these diagonal lines you write. The system sounds quite abstract and might be hard to master, but to me it seems like the most promising one. Graffiti is a system with which you just write as on paper, but then on the touch screen of your phone. SlideIT, is still related to the QWERTY keyboard.

With this system you slide your fingers over the keyboard to make a word, this instead of typing. Thickbuttons is just like SlideIT a smart QWERTY keyboard. For example, when you type an A, the programme already thinks about the most logical character you will type next and it enlarges the buttons that you are most likely to hit.

Of course, it will take some time to reorganise your mind and get rid of your QWERTY habits. In a world which is all about efficiency and effectiveness , however, I have great confidence in the breakthrough of new keyboards.

page 6 / April 2011

.

Persoonlijk Personal

Silvio, Europe and the Euro Author: Pieter Lindeman

After nine years of euro policy, the melancholic murmur of European citizens regarding the European currency is heard more than ever before.

Especially countries which suffered the most in the crisis long back to their domestic currencies. Also certain politicians, such as Italy’s Prime Minister Silvio Berlusconi, have expressed this feeling openly.

Berlusconi, currently one of the most-discussed politicians in the world, blames former left-wing prime minister Romano Prodi to have forced the euro upon Italy whilst he was in office. Prodi was president of the European Commission before he was elected as prime minister and was one of the ‘architects’ of the euro.

The allegations of Berlusconi do not seem to be based on any economic foundations, but are merely an example of his trademark diversions on his assumed sex scandals and tax evasion. The Italian lira was a weak currency compared to the German mark or the Dutch guilder. It cannot be the lustrous money Berlusconi wants back in circulation. Italian economists also stress the point that without the euro, Italy would be in a far worse economic scenario.

Conservatism and nationalism often go hand in hand. This is also the case for Berlusconi and his party ‘Popolo della Libertà’ (The People of Freedom). This clouds the view on the well-being of Europe as a whole through Berlusconi’s eyes. By making attractive television models electable for his party in the European Parliament, ‘il Presidente’ made a statement to show his disinterest in European politics.

A recent Dutch documentary of the VPRO television program ‘Tegenlicht’ created a fictitious scenario in which Berlusconi’s pride and nationalism created a monetary crisis in Europe. The documentary sketched the situation where Italy became another European country on the verge of bankruptcy, comparable to the real situation in Greece.

Then, Italy was ‘rescued’ with billions of euros in loans from the eurozone countries and the International Monetary Fund. This led to the implementation of the European Financial Stability Facility (EFSF), in order to provide financial assistance to European countries in economic problems. In the scenario, Berlusconi rejected the loans of other countries based on national pride and his desire to solve the problems internally. A snowball effect in Europe was caused by his actions, through which the eurozone was ready to collapse. In the heat of the moment and in desperate times, the European countries formed what is often called ‘the United States of Europe’: a region with centralised legislation and government.

The documentary maker also focused on the fact that the European countries, including Italy, who lend the billions to Greece earn a great sum of money on the interest of this deal. This consequence of the loans is almost never mentioned by anti-euro politicians.

The situation in the documentary is all a fictitious scenario, of course. It emphasises a problem, however, that can occur when European leaders are in disagreement on important topics, such as European monetary policy. Being the prime minister of a country, no external party can judge Berlusconi’s opinions on this subject. The European Union was formed to unite the member countries and overcome cultural and political clashes, but nowadays minor problems within these fields still exist.

For the European Union, and all Italian citizens who oppose the old-fashioned and conservative Berlusconi plans, it is a challenge to prevent the aforementioned scenario. In Europe, all member countries of the Eurozone have to make politics: even with the most infamous and eccentric leaders.

page 7 / April 2011

.

Headlines Kopstukken

“Je kan niet alles oplossen” met een bom of een kogel”

Dick Berlijn Leiderschap ter Land, ter Zee en in de Lucht Auteurs: Robert Bos en Leon Stel

Dick Berlijn (60) bezocht onze faculteit op 17 februari om te spreken over leiderschap. Als Generaal buiten dienst en voormalig Commandant der Nederlandse Strijdkrachten is hij de uitgelezen persoon om te spreken over leiderschapsvaardigheden. Op negentienjarige leeftijd ging de heer Berlijn naar de Koninklijke Militaire Academie (KMA). Hij wilde graag naar de KLM vliegschool, maar daar had hij de verkeerde schoolopleiding voor, daarnaast moest hij in dienst. Op de KMA bleek dat hij ook militair vlieger kon worden. En sindsdien heeft de heer Berlijn een prachtige carrière gehad. Wij benutten deze unieke kans om een aantal vragen te mogen stellen aan de, tot voor kort, hoogste baas van de Nederlandse defensie.

Hoe waren uw jeugd en opleiding?

‘Ik heb een fijne jeugd gehad. Het is de enige jeugd die je meemaakt dus je weet niet beter. Ik kom uit een gezin van vier kinderen. Mijn vader was militair, vandaar dat we vaak zijn verhuisd. Dit zorgde ervoor dat mijn schooltijd niet erg soepel verliep; ik was veel afwezig en bleef vaak zitten. Ondanks dit alles heb ik een plezierige jeugd gehad. Ik heb veel muziek gemaakt, veel gesport en aan zweefvliegen gedaan. Dat zweefvliegen is de aanleiding geweest om te gaan vliegen.’

U bent het meest bekend als Commandant der Strijdkrachten. Is dit een functie die u van jongs af aan ambieerde?

‘Nee, absoluut niet. Ik had een waardeloze middelbare schooltijd achter de rug, maar ik was wel heel enthousiast over het vliegen.

Op de KMA merkte ik dat er met mijn intellectuele eigenschappen weinig mis was, want daar kon ik de studie wel aan. Hier vond ik de motivatie die ik eerder niet had. Ik wilde eigenlijk alleen maar vliegen en was hier heel enthousiast over. In mijn ogen kun je alleen ergens heel goed in worden, als je er ook daadwerkelijk plezier in hebt. Ik heb nooit per se een rang hoger gewild of een hoog doel in mijn hoofd gehad. Ik heb gedaan wat ik leuk vond en daar ben ik best ver mee gekomen.’

Dus enthousiasme en doorzettingsvermogen zijn de eigenschappen die u zo ver hebben gebracht?

‘Ja misschien wel. Als je ergens enthousiast over bent en door kunt zetten, komen promoties en dergelijke vanzelf wel.

Daarnaast moet je natuurlijk ook geluk hebben. Niet alles wat goed of slecht gaat, is te danken aan jou. Je moet deze dingen kunnen relativeren.’

Wat zijn de carrièremogelijkheden voor een Generaal buiten dienst? Wat zijn uw ambities?

‘Ik heb 38 jaar bij defensie gezeten, waarvan de laatste vijftien jaar in de hogere rangen. In deze periode ben ik veel met complexe materie bezig geweest, zoals conflicten. Niet in de laatste plaats omdat hierbij helaas collega’s overleden zijn. Ik heb echter nooit een bepaalde ambitie gehad voor mijn carrière buiten dienst. Ik wist wel dat ik niet niks zou willen doen. Achteover leunen en niets doen is niks voor mij. Toen ik buiten dienst trad, zijn er een aantal dingen op mijn pad gekomen, zoals voorzitterschappen en plaatsen in diverse raden van bestuur. Toch wilde ik ondanks deze aanbiedingen iets concreters. Op dat moment kwam Deloitte met de vraag of ik binnen hun consultancytak een rol wilde gaan spelen. Ik heb dit echter nooit als doel voor ogen gehad.’

U bent ook bestuurslid van het Nederlandse Rode Kruis. Wat is uw functie daar?

‘Ik doe het nog niet zo lang, ik ben pas een maand geleden toegetreden. De directeur van Rode Kruis heeft mij gevraagd het bestuur te versterken en de doelstellingen van het Rode Kruis te helpen verwezenlijken. Het is erg leuk om naast mijn baan mijn capaciteiten en ervaringen in te zetten om de samenleving vooruit te helpen en dit soort organisaties te steunen. Daarom zit ik bijvoorbeeld ook bij het fonds Slachtoffer Hulp. Ik draag graag mijn steentje bij aan dit soort organisaties.’

In welke periode van uw leven is uw karakter het meest is gevormd?

‘Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Ik denk dat karakter voor een groot deel thuis wordt gevormd, door familie en vrienden.

Daarnaast wordt je gevormd door bijvoorbeeld studentenverenigingen of je eerste baan.

page 8 / April 2011

page 9 / April 2011

Headlines Kopstukken

Vorming is niet vanzelfsprekend, maar in mijn ogen wel erg belangrijk. Ik vind het belangrijk dat er af en toe aan je geduwd of getrokken wordt, dit leert je de rug te rechten en sterker door het leven te gaan.’

Wat is het beste advies dat u ooit heeft gekregen?

‘Er zijn een enkele adviezen die me nog helder bijstaan. Eén daarvan komt van mijn eigen vader. Ik zat met het dilemma dat ik iemand moest beoordelen. In mijn ogen deed die persoon het zeer goed, maar ik wist dat mijn chef die mening niet deelde. Dit was een dilemma. Stel ik nou mijn baas tevreden of ga ik voor mijn eigen ideeën? Toen heb ik mijn vader om advies gevraagd. Mijn vader vertelde me dat een beoordeling een soort visitekaartje van jezelf is, het is jouw mening en dus geef je die. Dit heeft ook met integriteit te maken; wie ben je, en waar sta je voor. We komen allemaal in twijfelsituaties terecht. Soms please je iemand terwijl je misschien zelf niet helemaal achter die keuze staat. In mijn ogen is het belangrijk om dicht bij jezelf te blijven en je eigen gevoel en ideeën te volgen.’

Wat is uw talent?

‘Dat is moeilijk om van mezelf te zeggen. Ik denk dat het me wel aardig lukt om een probleem snel in grote ‘brokken’ te ontleden.

Dit zorgt voor een bepaalde structuur en waardoor ik de rode draad kan blijven zien. Dat kan uitgelegd worden als het goed kunnen scheiden van de hoofdzaken en de bijzaken.’

U heeft eens gezegd dat u graag de dienstplicht terug zou zien in Nederland. Dit zou een oplossing kunnen bieden voor de vele vacatures die open staan bij Defensie.

‘Ik heb nooit gezegd dat de dienstplicht weer ingevoerd zou moeten worden. Ik heb wel gezegd dat ik dienstplicht, zowel een sociale als een militaire dienstplicht, goed vind voor de ontwikkeling van mensen. Dat heeft ook met vorming te maken zoals ik eerder al vertelde. Mensen worden tijdens een dienstplicht op de feiten gedrukt, waardoor ze zich realiseren dat we het zo slecht nog niet hebben in Nederland. In mijn ogen zou dat best goed zijn voor de Nederlandse samenleving. Ik zou de dienstplicht echter nooit willen invoeren om problemen van Defensie op te lossen.’

U heeft de missie in Afghanistan geleid. Wat is het belang van leiderschap in zo’n situatie?

‘Ik denk dat in zo’n situatie de kwaliteit van leiderschap cruciaal is. Als er op een slechte manier leiding wordt gegeven aan een club mensen die over perfecte spullen beschikken, maar door slecht leiderschap niet gemotiveerd zijn, denk ik dat een missie met zo’n groep mensen weinig succes zal hebben. Perfecte spullen kunnen helpen, maar uiteindelijk denk ik dat een goede leider de echte succesfactor is.’

In hoeverre hebben nare gebeurtenissen invloed gehad op u als persoon? ’Er zijn twee manieren waarop je deze vraag kunt beantwoorden.

Elke keer als er een slachtoffer te betreuren is, wordt je met het intense verdriet van de nabestaanden geconfronteerd. Bij Defensie komt dat helaas nogal vaak voor. Als vlieger heb ik een aantal collega’s verloren. Dat vormt je in die zin dat je, je realiseert dat je geluk moet hebben in het leven. Dat het van het ene op het andere moment heel anders kan zijn. Aan de andere kant wordt je, door alle gebeurtenissen en de hoge prijzen die we voor missies betalen, bewust van de vraag; waarom doen we dit eigenlijk als samenleving? We zouden ook kunnen zeggen; we doen het niet.

Het is officieel geen verplichting. Deze houding wordt in internationaal verband echter niet gewaardeerd. Het internationale karakter zorgt er dus eigenlijk voor dat dit soort vragen eigenlijk beantwoord dienen te worden met de redenering dat het in zeker zin wel een morele verplichting is.’

Heeft u zelf last gehad van zaken als posttraumatische stressstoornissen en dergelijke?

‘Mensen maken dingen mee die traumatisch zijn. Dan is het belangrijk dat je in een omgeving terug komt waarin mensen je begrijpen. Als je het gevoel hebt dat mensen je niet begrijpen, draag je dit soort trauma’s jaren lang mee en dat gaat knagen. Als soldaten terug komen uit oorlogsgebieden, komen ze in een traject waarin we veel met ze praten. Dit kan echt helpen bij de verwerking van nare gebeurtenissen. Daarnaast is het zeer belangrijk dat die militairen het gevoel krijgen dat Nederland hun inspanningen waardeert, waardoor ze een gevoel van begrip krijgen.’

page 10 / April 2011

Kopstukken Headlines In hoeverre heeft u als Commandant der Strijdkrachten invloed gehad op politieke beslissingen?

‘Als Commandant der Strijdkrachten heb je inderdaad invloed op de Nederlandse politiek. De regering vraagt aan de Commandant der Strijdkrachten informatie op over de haalbaarheid van een missie, kosten van een missie en andere randvoorwaarden. De Commandant adviseert de regering over deze dingen en op die manier heb ik als Commandant der Strijdkrachten wel enigszins invloed kunnen uitoefenen op politieke beslissingen.’

U bent per fiets afgereisd naar Santiago. Welke ervaringen heeft u hiermee opgedaan?

‘Dit heb ik niet uit religieuze overweging gedaan, maar ik wilde gewoon een moment voor mezelf. Ik kwam uit een drukke baan en wilde even rust nemen om de zaken voor mezelf op een rijtje te

zetten. Door zo’n rustmoment word je blikveld weer wat ruimer en pak je dingen op waar je voorheen nauwelijks mee bezig was.’’

U heeft leiding gegeven aan militairen en u bent nu een prominent persoon in bedrijf met alleen maar ‘burgers’. Ziet u verschillen tussen de militairen en burgers?

‘Uiteindelijk blijven we allemaal mensen. Ik heb perfecte collega’s meegemaakt bij Defensie, maar die zie ik ook bij Deloitte. De culturen van de organisaties verschillen wel. Defensie is een enorm gefocuste, hiërarchische organisatie. Dit komt omdat je in korte tijd alle neuzen dezelfde kant op moet kunnen laten wijzen.

Dit is bij Deloitte natuurlijk anders. Deze organisatie analyseert meer en brengt adviezen uit. Daar is de hiërarchische beslissingscultuur minder aan de orde, maar beide organisaties vind ik interessant om in te werken.’

page 11 / April 2011

Headlines Kopstukken

“Vorming is niet vanzelfsprekend,” maar in mijn ogen wel erg” belangrijk”

Hoe groot is volgens u de invloed van Nederland in oorlogsgebieden, internationaal gezien?

‘Wij gaan nooit alleen naar crisisgebieden, maar gaan altijd in coalitieverband. In dit verband leveren wij onze bijdrage om zaken te verbeteren. Nederland probeert problemen integraal op te lossen. Niet alles kun je oplossen met een bom of een kogel. Het is beter om te proberen om aan de voorkant van een crisis te zitten en te voorkomen dat zo’n crisis ontstaat. Dit kan bijvoorbeeld door middel van ontwikkelingshulp of door het onderwijs in het land te verbeteren. Dat noemen we de integrale benadering en dat was in internationaal verband best een unieke aanpak. Gelukkig waren de Canadezen en de Britten het snel met onze benadering eens en zijn zij na verloop van tijd ook volgens deze integrale benadering gaan werken.’’

Wat had u willen worden wanneer de militaire opleiding geen succes bleek?

‘Ik heb overwogen om rechten te gaan studeren. Ook een baan als arts leek mij wel wat. Helaas had ik daar niet de goede vooropleiding voor. Ik heb ook nog in een band gezeten toen ik een jaar of achttien was. Dat vond ik geweldig. Een van deze dingen had ik graag willen doen als de militaire opleiding niet was gelukt.’

Op welke prestatie uit uw carrière bent u het meest trots?

‘Ik ben heel voorzichtig met het woord trots. Ik vind dat je het woord trots alleen mag gebruiken als je iets gepresteerd hebt wat je zelfstandig hebt gedaan. Ik gebruik liever het woord tevreden.

Ik vind onze Nederlandse krijgsmacht bijvoorbeeld een prachtig instrument en ik ben tevreden over mijn eigen rol daar in. Trots gebruik ik als ik het over mijn kinderen heb, maar dat is een ander verhaal.’

Wat is uw mening over de komende missie naar Afghanistan?

‘Jammer dat we de vorige missie niet hebben kunnen afmaken door beslissingen in de politiek. Ik had het erg gevonden als Nederland helemaal niet meer aanwezig zou zijn bij de komende missie. Als alle NAVO en EU landen aanwezig zijn en wij zouden niet aanwezig zijn, dan is dit slecht voor je internationale reputatie. Gelukkig doen we mee, ik zie het toch een beetje als een morele plicht.’

In hoeverre denkt u dat extreem rechtse uitingen tegen de Islam een bedreiging kunnen vormen voor ons land?

‘Ik denk dat het ons land geen goed doet. Ik denk überhaupt dat extreme standpunten ons niet verder helpen. Tegelijkertijd vind ik

wel dat het niet moet betekenen dat je geen stevige discussie met elkaar kunt voeren. Daarnaast denk ik niet dat het hier om de Islam gaat. Het gaat om de radicale uitingen die de Islam heeft.

Dat daarover gediscussieerd wordt, vind ik niet verkeerd. Daar moet je de ogen niet voor sluiten. Het punt is niet het geloof zelf, maar de uitingen die daarbij komen kijken. Over Fitna was inderdaad veel commotie, maar ik heb niet het idee dat wij als Nederland daar op worden beoordeeld. We worden beoordeeld op onze daden, en minder op de dingen die we roepen. Daarom denk ik niet dat deze uitingen echt een bedreiging vormen.’

Hoe denkt u over een Europees leger?

‘Ik denk dat het goed zou kunnen zijn, maar er moet nog wel veel voor gebeuren. We zijn in Europa eigenlijk één grote gemeenschap, maar we hebben wel 26 verschillende legers. Dat is erg inefficiënt. Het zou veel efficiënter zijn als er een aantal landen worden aangewezen die zich concentreren op de landmacht, anderen op de luchtmacht en weer anderen op de marine. Dit kan pas gebeuren als er sprake is van meer politieke integratie in Europa. De samenwerking tussen de landen zou ook veel beter verlopen als men het zijn van ‘Europaan’ belangrijker vindt, dan het zijn van een Duitser, Nederlander of Fransman.’

Ziet u Wikileaks als een gevaar voor de Nederlandse samenleving?

‘Ik zie niet echt een gevaar voor de Nederlandse samenleving. Ik vond het echter wel erg naïef van Assange om te veronderstellen dat overal alles te zien moet zijn. De werkelijkheid is dat je dingen soms toch buiten bereik van het publiek wilt houden. Als je bijvoorbeeld met gijzelaars moet onderhandelen, is het verstandiger dit onder vier ogen te doen. Door alles maar op tafel te gooien kunnen documenten bovendrijven waarin bijvoorbeeld staat dat iemand meegewerkt heeft met de Afghaanse overheid.

Als zo’n iemand door de Taliban de keel wordt doorgesneden, dan is dit nogal wat.’

Welke tip zou u aan onze studenten willen meegeven?

‘Ga dingen doen die je leuk vindt. Ga niet krampachtig een CV najagen, maar doe dingen die je leuk vindt. Als je iets leuk vindt, word je er goed in en dan komt dat CV vanzelf. Ik heb in mijn omgeving mensen gezien die zo krampachtig een CV aan het najagen waren, maar gewoon geen plezier in hun werk hadden.

Bespaar jezelf dit en ga leuke dingen doen!’

page 12 / April 2011

.

Verbreding In Depth 01 FC Barcelona, €30 million

02 Manchester United F.C., €23.6 million

04 Real Madrid C.F., €23 mln

07 Chelsea F.C., €16.3 mln

03 Liverpool F.C., €23.6 million

05 FC Bayern München, € 22 mln

08 A.C. Milan, €15 mln

06 FC Schalke 04, €20 mln

09 Tottenham Hotspur F.C., €11.9 mln

10 AFC Ajax, €10 mln

The Ten Largest Jersey Sponsorship Deals in Football Author: Pieter Lindeman

It is harsh times in football; from a financial point of view.

Especially Dutch football clubs acknowledge this fact. After a period in which many clubs thought they could invest infinitely, they became more dependent on financial aid from sponsors. The financial crisis, however, made most companies reluctant to spend millions on sport sponsorship deals. Many former sponsors, especially car manufacturers, did not extend their deals with respective clubs. Nowadays, the millions spent come from a different source of wealth.

Qatar, a relatively small country in the Middle East, sees football as an excellent ‘PR vehicle’. After winning the bid for hosting the 2022 FIFA World Cup, non-profit organization Qatar Foundation scooped the largest sponsorship deal in football ever. Their name will flaunt the jersey of FC Barcelona, from the start of the 2011-2012 season. Emirates Airlines, also a Middle Eastern company, is another major

sponsor. The Emirati signed Italy’s largest deal with A.C. Milan, besides their smaller sponsor contracts with German Hamburger SV and British Arsenal. Another new region with millions to spend is Russia, also a future World Cup host.

Their multinational Gazprom is prominent in this top ten.

Due to the fragility of financial organisations, it is remarkable that American insurance company Aon and British bank Standard Chartered spend over 20 million on sponsorship. A further surprise is Dutch Aegon, sponsor of Ajax, which plays in the relatively small Dutch league and lacked European success over the past five years. European succes proves to be meaningless, since last year’s Champions League winner Internazionale is not present in this top 10. From a financial point of view, the potential market reached due to the popularity of a football club is not directly linked to the prizes won in the sport itself.

page 13 / April 2011

.

Headlines Kopstukken

Hans Nijland Energieke Trots van het Noorden Auteurs: Robert Bos en Josje Boon

Sinds jaar en dag is FC Groningen een belangrijke factor in Stad en Ommeland. De voetbalclub wordt ook steeds belangrijker voor het Nederlandse voetbal. Al sinds jaar en dag staat Hans Nijland als Algemeen Directeur aan het roer van deze voetbalclub. Ondanks zijn functie als Algemeen Directeur geeft hij aan dat hij met name een liefhebber is van voetbal. Dat is ook zeker gebleken; na de 7-1 overwinning tegen Willem II mochten we zelf meemaken hoe het eraan toe gaat in een skybox van de directie na een zege. Waarna we de kans kregen om hem een aantal interessante vragen te stellen.

Het was geweldig om dit doel uiteindelijk met alle andere betrokkenen te realiseren, dat is ook zeker iets waar we trots op mogen zijn. Na mijn middelbare school heb ik eigenlijk geen aanvullende cursussen meer gevolgd. Ik ben echt iemand van het ondernemen, ik ben een zakenman die denkt verstand te hebben van het bedrijfsleven. Met mijn eerste bedrijf heb ik veel geleerd van de praktijk, we hadden daar honderd man in dienst; toen ben ik er wel achter gekomen dat mijn grootste kracht is dat ik een echte ‘manager’ ben.’

Heeft u gestudeerd en waar?

‘Ik heb niet gestudeerd, eigenlijk heb ik alleen maar de lagere school gedaan en in het verlengde daarvan mavo-4 in een tijdsbestek van vijf jaar. In eerste instantie zou ik na het behalen van mijn mavo diploma beginnen aan een havo opleiding. De voorbereidingen waren daarvoor al getroffen; de boeken waren al besteld, maar vlak voordat het schooljaar daadwerkelijk begon kreeg ik spijt. Vandaar mijn besluit om niet meer naar school te gaan; dat was immers niets voor mij.

Daarna ben ik eigenlijk vrij snel in militaire dienst gegaan. Uiteindelijk ben ik toen als zelfstandig ondernemer begonnen. Het bedrijf was een uitgeverij welke ik samen met een compagnon in Drachten heb opgezet. Al van kinds af aan was ik gek van voetbal. Als uitgeverij waren wij gespecialiseerd in voetbalbladen. We werkten onder andere voor profvoetbalclubs in Nederland en België, waaronder ook FC Groningen. Vandaar dat ik al een link had met de club. Die uitgeverij groeide vrij snel en toen ik 35 jaar oud was heb ik het bedrijf verkocht.

Nadien heb ik een half jaar ‘niks’ gedaan voordat ik aan de slag ging als commercieel manager van FC Groningen. Al na een paar maanden werk als commercieel manager werd ik gevraagd om directeur te worden. Dit was in 1996, en het oorspronkelijke plan was dat ik deze functie enkel voor een interim periode uit zou voeren, de club was namelijk nagenoeg failliet.

Had u al vroeg affiniteit met het uitgeversvak?

‘Ja, toevallig kwam ik vlak voor mijn militaire dienst aan een baan bij een uitgeverij. Dat had ik weliswaar na een paar weken weer gezien, maar dat was voornamelijk omdat ik dacht; wat hier gebeurt, dat kan ik zelf ook. Mijn collega en ik namen op een maandag ontslag en toen zijn we voor onszelf begonnen. We hadden geen ondernemersplan bedacht, we zijn gewoon aan de bak gegaan. Gaan met die banaan.

Al in 1996 waren er grootse plannen voor een nieuw stadion, uiteindelijk is dit in 2006 gerealiseerd. Dan is het ook wel echt ‘je kindje’, jaren ben ik ermee bezig geweest. Het was ook iets waar ik volledig in op kon gaan.

Tegenwoordig kan dat natuurlijk niet meer, ik ben een beetje van de no-nonsense generatie, de generatie die de risico’s van het ondernemen aandurft. Als ik terugkijk op die tijd zie ik dat we overal invlogen zijn, we zagen geen enkel gevaar. Ondanks het feit dat we daar geen rekening mee hielden is toch alles goed gegaan. Mijn compagnon Jelte Hut en ik kwamen voor het eerst bij de bank en vroegen om een lening van 10.000 gulden en die kregen we ook. De directeur ontving ons persoonlijk en hij vond ons idee fantastisch en gaf ons zo het geld mee als startkapitaal. Dit startkapitaal van 10.000 gulden is uiteindelijk uitgegroeid tot een miljoenenconcern.’

Wat is uw hoofdtaak? Hoe ziet een “typical week at the office” er voor u uit?

‘Mijn functie is dus het voorzitterschap van de directie van FC Groningen en ook van het managementteam (MT). Dat bestaat uit een Algemeen Directeur, een Financieel Directeur, een technisch manager, een commercieel manager en een facilitair manager. Ieder heeft zijn eigen taken zo is de technisch manager verantwoordelijk voor het voetbal, de commercieel manager voor de sponsoring en de facilitair manager is verantwoordelijk voor de stadion- en supporterszaken.

page 14 / April 2011

page 15 / April 2011

Headlines Kopstukken

“Van historie kun je niet eten”

Wij sturen deze hele organisatie aan, en ik ben eindverantwoordelijk.

Elke maandag hebben we overleg met de technische staf. Zaken waar we het dan over hebben zijn bijvoorbeeld de wedstrijddag; hoe hebben we gespeeld en waarom het is zo gelopen? Op dinsdagmorgen hebben we een werkoverleg van negen uur tot elf uur waarin alle facetten van ons bedrijf in grote lijnen besproken worden. Dus de financiën, voetbal, facilitair en ontwikkelingen op commercieel gebied. Op de commerciële afdeling zitten in totaal acht mensen, zij zijn doorlopend bezig met sponsors binnenhalen. Dit betekent ook dat ze vaak op pad zijn. Sommige sponsoren zien graag dat de directeur zo nu en dan meekomt, ik ga dan ook graag mee op zo’n bezoek. Verder heb ik ook één keer in de week, op donderdagmorgen, mediaoverleg met ons eigen mediabedrijf.

In januari zijn we druk met de mogelijke aankoop of verkoop van spelers, januari is namelijk de transfermaand. Uiteraard houd ik mij ook bezig met de mensen in onze organisatie, ik ben niet het type dat bovenin de ivoren toren zit. Ik ben graag tussen de mensen en mijn deur staat altijd open. Ik houd er ook van om veel verantwoordelijkheid bij de mensen neer te leggen, mensen mogen fouten maken en ik probeer ze te stimuleren om initiatieven te ontwikkelen zodat men met ideeën en plannen komt.’

Heeft u nog andere functies naast directeur, bijvoorbeeld in de Raad van Toezicht bij een ander bedrijf?

‘Ik zit nog in een aantal aanbevelingscomités. Maar daarmee verbindt je alleen je naam ergens aan. Daarbij zit ik ook in Raad van Toezicht van Eurovoetbal, dat is een groot jeugdvoetbaltoernooi. Tot slot ben ik aandeelhouder bij twee andere bedrijven, een vastgoedbedrijf en een uitgeverij.

Aandeelhoudersvergaderingen vind ik leuk, dan ben je even bezig met iets anders dan voetbal. Eén keer in de veertien dagen laat ik mijn gezicht zien bij de uitgeverij, om advies te geven en te kijken wat ze aan het doen zijn’ Met welke dochteronderneming houdt u zich persoonlijk het meest bezig? Of is dit andermans verantwoordelijkheid?

‘Bij FC Groningen hebben wij drie dochterondernemingen: FC Groningen Media, Euroborg Horeca en Preventief Veiligheidsdiensten.

Laatstgenoemde beveiligt onder meer de Euroborg, maar ook andere objecten. Deze drie dochters hebben een eigen manager, die verantwoordelijk is voor de onderneming. Zij leggen op hun beurt verantwoording af aan de directie en management. Eén keer per week zit ik bij de vergadering van FC Groningen Media en één keer per maand bij Euroborg Horeca en Preventief Veiligheidsdiensten.

Het gaat erom dat je kwalitatief goede mensen aanneemt bij wie je de verantwoordelijkheid durft neer te leggen. Ik vind dat zodra je de verantwoordelijkheid weggeeft, je daar vervolgens niet elke dag bovenop moet gaan zitten, maar je moet er vanuit kunnen gaan dat het goed komt. De bedrijfsrapportage vanuit de verschillende dochters is uitstekend.’

Hoeveel werkt u gemiddeld per week?

‘Van maandag tot en met vrijdag en hiervan probeer ik één avond per week thuis te zijn. Als algemeen directeur moet je in mijn ogen ook bereik- en benaderbaar zijn voor de pers, daar heb je ook dagelijks mee te maken. PR-matig ben ik ook heel veel bezig. ‘s Avonds doe ik vaak lezingen, om nog meer draagvlak te creëren voor de club. Op zaterdag ga ik kijken bij de jeugd en zondag als we thuisspelen ben ik hier vanaf half 11 ‘s ochtends. Je moet echt een passie hebben voor de club en je gezin moet hiermee kunnen omgaan. Mijn vrouw kan dat gelukkig goed. Je gezin moet er achter staan, anders is het onmogelijk.”

Zijn er al concrete plannen om een het stadion uit te breiden?

‘Ja, die liggen er al best lang. Nu kunnen er 22.500 mensen in. We hebben onderzoek laten doen naar de uitbreidingsmogelijkheden van het stadion en we kunnen bouwtechnisch uitbreiden naar 32.000.

We hebben ook onderzoek gedaan naar ons verzorgingsgebied, om te bepalen of er vraag is naar een dergelijke capaciteit. Er is namelijk niets slechter dan 5.000 of 6.000 lege plekken in je stadion tijdens een wedstrijd.

De focus ligt nu niet op uitbreiding, dit is voor de lange termijn.

Na 2008 is er veel veranderd in de wereld door de economische crisis.

Vroeger kon je zo een lening krijgen voor een financiering. Vandaag de dag werkt dat niet meer zo. Nu is ons belangrijkste punt het rond krijgen van de financiering voor een eventuele uitbreiding. Dit geldt niet alleen voor FC Groningen. FC Twente en SC Heerenveen lopen tegen hetzelfde probleem aan. Alsnog moet je altijd doorgaan met plannen maken en ze niet in een onderste la schuiven.

page 16 / April 2011

Kopstukken Headlines Ze moeten binnen bereik liggen, want er zullen weer andere tijden komen. In de geschiedenis is het nooit anders geweest en de geschiedenis blijft zich herhalen.”

Heeft u nog verdere ambities om de club de komende jaren te laten groeien?

‘Ik barst van de ambities! Vanaf het moment dat we in Euroborg spelen, gaat het goed met de club.

Dit seizoen moeten we eigenlijk in één klap het Europese voetbal halen, zonder de play-offs te hoeven spelen. Mijn volle overtuiging is dat FC Groningen structureel bij de top-5 van Nederland kan spelen. Daar moet je de begroting op inzetten. We zien daar geweldige mogelijkheden in. Betaald voetbal is afhankelijk van sponsors, sponsorgelden vormen 50% van de begroting. Deze post wordt gegenereerd door de business seats, skyboxen, stoelen en reclameborden. In Groningen liggen geweldige kansen, want

als je kijkt naar welke sector sterk vertegenwoordigd is in NoordNederland, is dat de energiesector. Daar hebben we geluk mee. In 1960 is ooit ontdekt dat er een gasbel ligt bij Slochteren en daar profiteert de hele Nederlandse economie van. Dat heeft wat op gang gebracht. We hebben nu bedrijven als Gasunie en Gasterra bij ons aan tafel zitten. De Eemshaven is één van de grootste bouwputten van Nederland, waarin miljarden wordt geïnvesteerd. Daar duiken wij op.

We hebben eerst gekeken: ‘Waar staat Groningen voor?’ We zijn een groene club en duurzaam en groen is ‘het thema’ van deze eeuw. Wij pakken onze maatschappelijke verantwoordelijkheid en zijn bezig met het schrijven van een beleidsplan in samenwerking met Gasterra en Gasunie, zodat we de duurzaamste club van Europa kunnen worden.

Dat heeft geleid tot een energiesociëteit, de Energy Valley Top Club.

We zijn in staat geweest deze partijen aan ons te binden.

page 17 / April 2011

Headlines Kopstukken

“Je moet echt een passie hebben” voor de club”

Onze kansen liggen voornamelijk in de energiesector. Deze ondernemers geven ook aan dat zij zich nog sterker willen profileren als ‘De energieregio van Nederland’. Dat beeld willen zij communiceren en hoe kan dit beter dan via FC Groningen?

Niet te lang stil staan bij problemen en bedreigingen maar kansen zien en doorpakken.’

Dus in de energiesector liggen voor ons kansen, op korte en lange termijn. We moeten zorgen voor meer draagvlak, waardoor de continuïteit van de club nog meer wordt gewaarborgd. Dit betekent dat je als club daarop moet inspelen. Een voorbeeld is de directie, die reed altijd in grote benzineslurpende auto’s, maar dit kan je niet meer doen als je een groene naam wilt uitdragen. We rijden nu in auto’s op groen gas. Je moet het helemaal uitrollen. Zo zijn de verpakkingen van Euroborg Horeca allemaal van gerecycled materiaal. Wij proberen daarin daadwerkelijk het goede voorbeeld te geven.’

Hoe gaat het financieel nu Groningen het zo goed doet in de eredivisie?

‘Er zijn drie verschillende categorieën op financieel gebied in het betaalde voetbal: (1) de situatie is zeer zorgelijk en dan sta je onder toezicht. (2) de situatie is niet zorgelijk, maar dan houdt men een vinger aan de pols en (3) de organisatie is gezond. Wil je in (3) zitten, dan moet je normale exploitatie quitte draaien. Zodat de reguliere inkomsten gelijk zijn aan de reguliere uitgaven. Wij hebben vorig jaar winst gedraaid, mede door de verkoop van spelers en we hebben een positief eigen vermogen van twee miljoen euro. We zijn dit jaar gestart met een tekort op de begroting van ongeveer 1,5 miljoen euro. Dat kan nog net gezien de waarde van onze eigen vermogen. De waarde van onze selectie ligt rond de 20.000.000 euro en dat kan gezien worden als je onderpand. Wij zullen naar alle waarschijnlijkheid komende zomer spelers verkopen. Daar is ons sportieve beleid op gericht: je contracteert jonge talentvolle spelers, die zich bij onze club kunnen doorontwikkelen en na een paar jaar worden zij met winst verkocht aan grotere clubs in binnen- en buitenland.

Wij zijn een opleidingsland, wij kunnen niet concurreren met grote voetballanden zoals Duitsland, Italië en Engeland. Dat is logisch.

We hebben veel minder inwoners en ontvangen minder televisieinkomsten, daarin zit het grote verschil met het buitenland.’

Heeft uw organisatie veel last ondervonden van de financiële crisis?

‘Ja, daar hebben wij zeker veel last van ondervonden.

Wij zijn één van de eerste die dat hebben voorspeld binnen de voetballerij. Dat is logisch, aangezien een voetbalclub voor een groot deel afhankelijk is van sponsoringinkomsten. Als het bedrijfsleven het moeilijk heeft, is het niet raar dat ze business seats opzeggen bij ons of de reclame-uitingen stopzetten. Gelukkig kunnen we hier goed mee omgaan, met name door creatief en effectief te zijn. Daaruit is onder meer de energiesociëteit voortgekomen.

Hoe ziet de voetbalbranche er volgens u over vijf jaar uit?

‘Ik verwacht een slagveld. Zowel op Europees niveau als Nederlands niveau. Ook omdat de UEFA en de FIFA zich op dit moment bezig houden met financieel ´fair play´. Dit houdt in dat het niet meer moet kunnen dat grote clubs honderden miljoenen euro’s schuld hebben en toch maar onbeperkt spelers kopen. In Nederland hebben we deze zaken wel goed voor elkaar, maar in andere Europese landen lappen ze dit soort regels aan hun laars. Op deze manier ontstaat er een oneerlijke concurrentiestrijd. De UEFA en FIFA maken zich daar eindelijk druk om en willen zelfs zover gaan dat clubs die schulden maken niet meer gerechtigd zijn om Europees voetbal te spelen. Als dit zou worden doorgezet wordt de Europese competitie erg klein.

Wat Nederland betreft denk ik dat we klein blijven, dit omdat we teveel betaalde voetbalorganisaties (bijna veertig clubs) in Nederland hebben. Dat is duidelijk terug te zien in de competitie, we kunnen in Nederland nauwelijks spreken van gezond betaald voetbal. In de 1ste divisie heb je wedstrijden waar soms slechts 800 tot 1.500 man publiek op afkomt. Ik vind dat men als eis zou mogen stellen dat er tenminste tweeduizend betalende bezoekers moeten komen en dat een club een begroting van minstens twee miljoen euro moet hebben. Ik verwacht op den duur een inkrimping van de Eredivisie, van 18 naar bijvoorbeeld 16 clubs.

Groningen biedt geen plaats voor twee Eredivisieclubs. Haarlem had er in het verleden wel twee; Haarlem en Telstar. Die twee clubs zaten vijf minuten van elkaar en bij beide kwamen niet meer dan 1.000 mensen kijken. Het wordt allemaal in stand gehouden door de historie, maar van historie kun je niet eten.’

Welke tip zou u aan onze studenten willen meegeven?

‘Logisch en simpel nadenken. Het leven is zoveel fijner als je normaal met mensen omgaat. Tijdens het zaken doen denk ik altijd: gun eerst degene die tegenover je zit wat. Ik vraag of je er blij mee bent en of je er ook wat aan verdient. En als dat zo is, ben ik ook blij voor jou. Je krijgt het in ieder geval wel weer terugbetaald. Ik ben ook een groot fan van de uitspraak: ‘Gij die niet de kust uit het oog durft te verliezen, zal nooit nieuwe oceanen ontdekken.’

page 18 / April 2011

.

<On the pursuit of professionalism >

We view professionalism as the product of excellent abilities and execution. We pride ourselves on it in everything we do. Being professional is about setting the highest standards of performance and wanting to excel. If you have the same standards, we would like to hear from you.

For our Analyst Program, NIBC is looking for university graduates who share our pursuit of professionalism. Personal and professional development are the key-elements of the Program: in-company training in co-operation with the Amsterdam Institute of Finance; working side-by-side with professionals at all levels and in every financial discipline is part of learning on the job.

We employ top talent from diverse university backgrounds, ranging from economics and business administration, to law and technology. If you have just graduated, with above-average grades, and think you belong to that exceptional class of top talent, apply today. Joining NIBC’s Analyst Program might be the most important career decision you ever make!

Want to know more? Surf to www.careeratnibc.com.

Interested? Please contact us: NIBC Human Resources, Frouke Röben, recruitment@nibc.com. For further information see www.careeratnibc.com. NIBC is a Dutch bank that offers integrated solutions to mid-market clients in the Benelux and Germany. We believe ambition, teamwork, and professionalism are important assets in everything we do. page 19 / April 2011

THE HAGUE

•

LONDON

•

BRUSSELS

•

FRANKFURT

•

NEW YORK

•

SINGAPORE

•

WWW.NIBC.COM

In Depth Verbreding

Banking Secrecy in Switzerland An Immoral System or an Opportunity?

Author: Joost Lensen and Liesbeth Luimes

All around the world, Switzerland is known for its large banking industry. This is due to the fact there is something quite special about the banking industry in Switzerland, namely the banking secrecy.

This banking secrecy basically means that there are strict regulations regarding the privacy of ‘consumers’; this means that e.g. the authorities will not get to know who the owner is of a certain bank account. As you might already know, this provides the owner of such a bank account with serious tax advantages. And that a lot of people make use of the possibility to hold money in offshore bank accounts is clearly seen in the fact that an estimated one third of the offshore money (money that is hold outside the country of origin) is in Switzerland. After decades of tax evasion, money laundering and worldwide criticism the banking secrecy in Switzerland may come to an end.

Banking Act of 1934 In almost every country, lawyers, clergymen and physicians have the legal obligation to keep confidential information about their clients for themselves. In addition, also companies need to be prudent with private information of their clients, but to a lesser extent. From this, we can draw the conclusion that in some sectors it is the normal state of affairs to stick to the pledge of secrecy.

This also holds true for the banking industry in Switzerland. Here, privacy has always been treated as a cornerstone of democracy and the Swiss legal system has extensive privacy legislation.

This has not always been the case, however. In the initial draft of the Banking Act (1934), no pledge of secrecy was mentioned. It is said that it was caused by the raid by Nazi Germany on Jewish assets, which led to the fact that Switzerland created a banking pledge of secrecy. Since then, the banking secrecy was included in national law and the Banking Act considers ‘the banker’s duty of confidence as a professional duty for which violation thereof must be punished by criminal law.

Any banker who divulges banking secrets about his or her clients or third parties is punishable by imprisonment or fine.’ This means that sharing of information with third parties (including authorities, foreign authorities or even Swiss authorities) is limited. This makes Switzerland one of the few countries where banking secrecy is protected by law. The banking secrecy is not absolute; in some cases banks are obliged to provide the government with client information. Later in this article we will provide you with more information about these exceptions.

World War II As mentioned earlier, a quite large number of Jewish assets was stored in Swiss banks, since the Jews hoped that after World War II they could easily reclaim their capital. This eventually resulted in the secrecy being included in the Swiss legal system.

After the war, however, it turned out that most Jewish survivors encountered quite some problems when they wanted to reclaim the capital of their deceased family members. For example, they needed the death certificate of the deceased person, a certificate which is commonly missing for Holocaust victims.

This eventually resulted in the World Jewish Congress, which has strong political connections in the US. Their purpose is negotiating with Swiss Banks on behalf of various Jewish organisations in 1995. The hearings, which were a result of these negotiations, led to international friction between the US and Switzerland. Eventually on November 22, 2000, they announced a settlement of this case with their approval of a plan featuring the payment of $1.25 billion into funds controlled by the plaintiff organisations. By October 2009, $490 million has been paid to individual claimants, and acceptance of new claims had been discontinued for some time.

page 20 / April 2011

Verbreding In Depth

Tax Evasion Tax evasion can be explained as the practice of not paying your true tax liability. Every now and then there are ‘tax evasion scandals’. An example in the Netherlands is the well-known football coach Guus Hiddink, who did (as far as we know) not store his capital in Switzerland, however.

Switzerland plays a significant role in tax evasion because of their privacy regulations. Because of these regulations, people can store their money in Switzerland without their local governments knowing. This results in lower taxes for those people. There are, however, a few exceptional situations in which the Swiss banks are obliged to disclose relevant information. This is mainly the case in legal procedures - both civil and public - when all the relevant information has to be disclosed in court. This helps to prevent that the Swiss banking industry becomes a home for criminals and organisations that commit outright fraud. So then you would probably wonder: what makes the Swiss banking law so interesting? The interesting part of the ‘secrecy banking system’ is that banks are not allowed to provide tax authorities with information of a taxpayer without his approval. Instead, banks provide the taxpayer with his or her financial statements, and he or she has to provide them to the authorities. This is especially interesting for foreigners, since Swiss banks will not provide information to foreign tax authorities.

information with foreign governments and foreign tax authorities.

In most retrospects, this can be seen as a step in the right direction.

We can ask ourselves, however, whether it solves the problems which go along with bank secrecy. The answer is, probably not.

Whereas Switzerland seems to succumb under the pressure of other countries, new tax havens come into existence. Switzerland’s main competitors nowadays are small countries such as Monaco, Liechtenstein and, on the other side of the world; Singapore. For some of these countries, introducing banking secrecy legislation can be a way to increase foreign cash inflows. Countries with a troubled banking sector or in a major recession may use this legislation as a means of economic improvement.

In conclusion The banking industry in Switzerland has come a long way; from the pledge of secrecy being a moral duty, to being included in the national law. At the time there were enough reasons for the Swiss government to do so, and over time it became a Swiss ‘pride’. In the past few years, however, we have seen that Switzerland is loosening up its regulations under international pressures. The big question is, will Switzerland ever let go off a tradition that has been incorporated in their culture for so long and be able to completely abolish their practice of banking secrecy?

End of banking secrecy in Switzerland The Swiss banking secrecy pledge has been under international criticism for years. Switzerland is changing its regulations under the pressures of other countries which have to deal with the problems that, for example tax evasion, bring them. The changes that the Swiss government has made in their regulations, relate to looser regulations with regard to the sharing of critical

page 21 / April 2011

.

In Depth Verbreding

Bookreview 23 dingen die ze je niet vertellen over het kapitalisme - Ha-Joon Chang Auteur: Liesbeth Luimes Aantal pagina’s: 304 Uitgeverij: Nieuw Amsterdam, november 2010 ISBN: 9789046809310

Waarschijnlijk is het de eerste gedachte die iedereen te binnen schiet; ‘een Chinees die gaat schrijven over het kapitalisme, dat moet wel een bevooroordeeld boek zijn’. Als ik eerlijk ben was het ook de eerste gedachte die mij te binnen schoot; mijn verwachting was dat ik een boek zou gaan lezen wat het communisme als ideologie zou propageren. Al na het eerste hoofdstuk werd mij duidelijk dat dit niet het geval zou zijn. Het boek is niet zozeer gericht op het neerhalen van het kapitalisme, maar meer op het aandacht vestigen op de positieve punten van het communisme.

Zo nu en dan is het vervelend dat de auteur een volledig kapitalistische situatie als uitgangspunt neemt en deze niet zo zeer vergelijkt met een volledig communistische situatie, maar ook vaak met situaties die er tussenin vallen. Ondanks dat je zo nu en dan het idee hebt dat het kapitalisme hierdoor tekort wordt gedaan maakt het het redeneren van de schrijver natuurlijk wel een stuk beter te begrijpen.

Ieder hoofdstuk van het boek gaat over één van de stellingen die de schrijver opgesteld heeft. Bij deze stellingen kun je denken aan het volgende; ‘Rijke mensen rijker maken maakt de rest niet rijker’ en ‘De wasmachine heeft de wereld meer veranderd dan het internet’. Iedere stelling begint met een uitleg aan de hand van een bondig onderwerp ‘wat ze je vertellen’ en ‘wat ze je niet vertellen’. Dit is een duidelijke structuur, waardoor je echt als een speer door het boek leest.

Terwijl je het boek leest heb je meerdere malen het idee dat je de schrijver aan zijn studenten enthousiast zijn verhaal hoort vertellen (Ha-Joon Chang doceert namelijk economie aan de University of Cambridge). Dat hij waarschijnlijk ook een grappig spreker is blijkt uit de manier waarop hij zijn betogen verhaalt. Zelfs zijn cynische en sarcastische gedachten omtrent het communistische stelsel heeft hij in dit boek verwoord. Soms is alleen het zien van een van de kopjes (bijvoorbeeld ‘plannen of niet plannen, dat is de vraag’ en ‘financiële massavernietigingswapens?’) al een reden tot een grote grijns.

Al met al is ’23 dingen die je ze niet vertellen over het kapitalisme’ zeker een boek dat ik iedereen zou aanbevelen om te gaan lezen. Het is een eyeopener in meerdere aspecten, en het drukt je (of misschien moet ik alleen voor mezelf spreken) met de neus op het feit dat je misschien wel teveel naar de wereld kijkt door de roze bril van het kapitalisme.

page 22 / April 2011

.

Verbreding In Depth

Je hebt het niet van mij, maar… - Joris Luyendijk Een maand aan het Binnenhof Auteur: Roel van Tartwijk Aantal pagina’s: 111 Uitgeverij: Podium, November 2010 ISBN: 9789057594250

Een eyeopener zou je dit boek van Joris Luyendijk wel kunnen noemen.

Tenminste, zolang je als lezer vooraf niet bekend bent met de werkelijke gang van zaken aan het Binnenhof en de Haagse politiek enkel en alleen maar kent van het beeld dat door de media wordt geschetst. In dat geval biedt Luyendijk namelijk een mooie en unieke kijk op het politieke spel dat in Den Haag wordt gespeeld.

In zijn boek verhaalt Luyendijk over zijn werkzaamheden als Nieuwspoortrapporteur gedurende de maand september 2010. Nieuwspoort is het perscentrum dat in Den Haag vlakbij de Tweede Kamer is gevestigd. Luyendijk is opgeleid als antropoloog en bekend geworden als onder meer journalist en schrijver. Gedurende één maand analyseerde hij het gedrag van de vier belangrijkste beroepsgroepen die actief zijn op het Binnenhof: politici, voorlichters, journalisten en lobbyisten.

De titel van het boek slaat op de Nieuwspoortcode, een soort ‘code of conduct’ waaraan iedereen die een rol van betekenis wil spelen op het Binnenhof zich dient te houden. De zin; “Je hebt het niet van mij, maar…” wordt vaak gebruikt wanneer iemand wil bereiken dat bepaalde informatie openbaar gemaakt wordt zonder dat het moeilijkheden tot gevolg heeft. Luyendijk gebruikt dit voorbeeld als een mooie opbouw naar een beschrijving van de interacties die plaatsvinden tussen de vier beroepsgroepen. `Netwerken’ blijkt ook in Den Haag bijzonder belangrijk en, sterker nog essentieel te zijn.

Niet alleen het succes van lobbyisten, maar ook van de andere drie besproken groepen hangt geheel van netwerken af. Dit is op zich niet heel erg verwonderlijk. Echter, het algehele beeld dat Luyendijk schetst van de interacties in en om het Binnenhof bevat wel enkele verrassingen, of ‘grote ontdekkingen’, zoals hij het zelf noemt. Kort gezegd leiden deze samen tot de conclusie dat er eigenlijk geen vier aparte groepen zijn, maar één grote groep spelers van het politieke spel die zo met elkaar verstrengeld zijn dat de totale politieke cultuur zeer ondoorzichtig is geworden.

Bovendien, zo concludeert Luyendijk, is deze verstrengeling onontkoombaar.

Het grote nadeel van Luyendijks verhaal is dat het de visie van één persoon weergeeft, die ook nog eens is gebaseerd op ervaringen van slechts één maand. Toch biedt dit boek wel stof tot nadenken en een kans om tot een nieuw inzicht over de huidige Nederlandse politiek en journalistiek te komen.

Een belangrijke conclusie voor studenten of ‘young professionals’ met politieke of journalistieke ambities zal zijn dat je (eerst en vooral) een ‘insider’ aan het Binnenhof moet worden, vooraleer je überhaupt mee kan doen in het politieke spel. Om succesvol binnen te komen en te blijven, zal je de Nieuwspoortcode moeten kennen. Een goede eerste stap is dit boek van Luyendijk te lezen.

Het zal niet alleen nodig zijn, maar ook interessant. Wellicht zal het zelfs je visie op de politiek en journalistiek veranderen.

page 23 / April 2011

.

Personal Persoonlijk

Small Affairs Abu Dhabi Outperforms Pisa: Capital Gate Author: Roel van Tartwijk

One can say that the leaning tower of Pisa is without doubt among the most well-known towers in the world. The fact that it ‘leans’ in an angle, makes it unique. Or does it?

After the world famous Burj Khalifa, being the tallest tower in the world with an incredible height of 828 meters, the United Arab Emirates now also hold the Guinness World Record for the world’s furthest leaning man-made tower. The building to claim this title is Capital Gate, situated in Abu Dhabi. Owned and developed by ADNEC (the Abu Dhabi National Exhibitions Company), Capital Gate is still under construction, though. Upon completion, which is now estimated at the end of 2011, it will include the 5-star Hyatt Hotel as well as 20.000 square meters of office space.

Frankly, when looking purely at numbers, Capital Gate tower simply dwarfs Pisa’s Leaning Tower. It does this quite literally, actually to the mere height of about 56 meters for the Tower of Pisa, Capital Gate seems like a skyscraper with its 160 meters. Moreover, Pisa’s tower only has seven floors, whereas its counterpart from the Emirates has 35. Still, most important in this matter is to consider the degrees of incline for both buildings. Again, the Abu Dhabi masterpiece wins, leaning at 18 degrees, whereas Pisa’s tower only manages an incline of four degrees. Is there no single figure which is more impressive for the Tower of Pisa, then? Oh, sure there is. Construction of the building began in the year 1173 and it took a mindboggling 177 years to complete the work. This makes the four year construction of Capital Gate look like a quickie which is over before you even realize it has started.

Do not think that these stunning figures are all there is to amaze you about Capital Gate. Since the building is meant to be Abu Dhabi’s signature tower, the British architecture firm RMJM designed it to include an outdoor swimming pool on the 19th floor, a tea lounge which overhangs the outside of the tower 80 meters above the ground and an internal atrium, which is formed by a separate steel structure over 60 meters in height to bring natural daylight deep inside the building.

In response to today’s increasing call for sustainability, there are a number of design features which improve the tower’s sustainability. For example, the tower’s double-glazed façade consists of a low emissivity glass designed to keep the inside of the building cool. Also, the used air in the building is recycled through pre-cooling of waste air in between the inner and outer facade, thereby reducing the energy consumption of the building. Furthermore, the ‘splash’ (see the picture: this is the L-shaped steel construction that covers both the tower’s lower 18 floors and the nearby Abu Dhabi National Exhibition Centre) acts as a shading device eliminating over 30 percent of the sun’s heat before it reaches the building. This saves on the need for cooling within the building.

Abu Dhabi is generally known for its richness from oil trade.

In the mean time, the Emirate is more and more trying to establish itself as more than just an oil producer. After the Emirates Palace, the Grand Mosque and the Formula 1 Abu Dhabi Grand Prix, Capital Gate is the latest in eye-catchers.

And with its truly unique shape – it is said that its shape makes the tower look different from every angle – there will be no way of missing it should you visit Abu Dhabi.

page 24 / April 2011

.

Persoonlijk Personal

Forever Alone! ROFL! Author: Borislav Makariev

Admit it. You all use, in one way or another, phrases such as LOL, ROFL and OMG when chatting online (or even in real life as weird as it may sound). You have all seen and you have at least chuckled at those ridiculous photos, wearing tags such as “Forever alone”, “You are doing it wrong”, “Y u no…”, and so on. There are countless of similar online jokes, created by users for users.

All of those abbreviations and phrases are generally called memes and they are extremely popular among young people online. The term ‘meme’ itself was actually first used in 1976 by the British biologist Richard Dawkins as a way to explain social evolution.

‘Meme’ comes from the ancient Greek word ‘Mimeme’, which stands for ‘to imitate’. Nowadays though, it most simply denotes a simple idea, often expressed with just a few words or letters and usually transmitted via the Internet. In addition, it is often used for parody, comic effects or for satirizing a public event or person. A meme can be a picture, a video, a sentence or even just a few letters. The important thing is that it conveys a certain message.

The usage of memes is a cultural phenomenon, which has been rapidly growing in the last couple of years. All kinds of memes are being exchanged on a daily basis between people on social network websites such as Facebook or Tumblr. Even though the majority of memes is created by users, marketing companies have not stayed far behind this tempting opportunity to literally invade someone’s mind.

Memes are a great way for them to generate excitement and publicity about an upcoming product, music album or movie among the online generation. And that is not really a surprise. Memes are catchy, funny, simple and easy to remember. An example of a marketing meme is a commercial of Coca Cola from a few years ago. The slogan of the commercial read “Standing applause for the person who…” and then a certain activity would be added.

page 25 / April 2011

For a while, this phrase became quite popular and people often used it in jokes in their everyday lives, usually in a sarcastic way when someone would do something normal, something unworthy of applause. Another popular meme is the phrase often used in the popular TV show ‘Who wants to be a millionaire’ – ‘Is that your final answer?’. People would often use this to tease their friends when asked a difficult question. Another phrase, which does not really need an explanation is “Got milk?”. Yes, I know you have heard it before. It actually comes from a real American commercial for milk products about 20 years ago and ever since it has been a popular joke all over the world. The popular song by singer Britney Spears “Oops! I did it again!” from about 10 years ago is another example. If you think about it, there are really countless of similar expressions coming from everywhere in the media, which we use almost daily, sometimes without even realizing it.

Memes can be even more than just words. They can be images, certain behavior patterns, beliefs or concepts. The idea of a meme is just a common agreement that what it says holds true or carries a specific meaning among the users. Therefore, memes are not just words such as LOL. It could get much, much bigger than that. You can even go as far as saying that certain political systems are types of memes as well. And why not? Is that not exactly what they do? Represent certain ideas, which do not necessarily have to be the truth, propagandized to people. It is amazing how powerful a meme can be and that power has grown even more with the creation of the Internet.

If you just google (the usage of Google as a verb is another meme by the way) the word ‘meme’ you will find thousands of sites on the subject. And I suggest you to do so. I promise that you will totally ROFL or at the least LOL.

.

In Depth Verbreding

Intergovernmental Organisations Cold War Organisations with a Western Mindset Author: Joost Lensen

Organisations and treaties for the mutual benefit of a number of states have always existed. Obviously, the scale and scope of the agreements has risen tremendously over the years. Although the dynamics of the Peloponnesian League in ancient Greece are interesting, let’s focus on international organisations in the modern era.

Intergovernmental organisations are often subject of controversy and criticism. Frictions between member states and outsiders may exist if not all countries are a member. The most pronounced example is the frictions between the Western NATO and the communist Warsaw pact during the Cold War. Furthermore, frictions may exist between member states, if they have diverging opinions on the goals or the power of the organisation.

After a brief overview of the modern history of intergovernmental organisations, I will focus on the current criticism of important organisations.

History After the demise of Napoleon’s empire, Austria, Great Brittain, Prussia and Russia founded the ‘Concert of Europe’ as an attempt to prevent new territorial conflicts. The organisation did not succeed in this goal; many wars took place in Europe. After seeing the aftermath of a bloody battle, later Nobel Prize laureate Henry Dunant argued that ‘the nations of the world should form relief societies to provide care for the wartime wounded; each society should be sponsored by a governing board composed of the nation’s leading figures, should appeal to everyone to volunteer, should train these volunteers to aid the wounded on the battlefield and to care for them later until they recovered.’ (source: nobelprize.org) His vision ultimately led to the foundation of the Red Cross and the first Geneva Convention in 1864; an international agreement concerning the rules of warfare.

In 1919, in the aftermath of World War I, the ‘Council of Nations’ was founded in the same spirit as the Concert of Europe, but now with 42 founding members from all continents.

United Nations After World War II, 51 countries signed the Charter of the United Nations. The UN focuses on ‘maintaining international peace and security, developing friendly relations among nations and promoting social progress, better living standards and human rights’.

The UN Security Counsil (UNSC) is the organ that maintains the first of these goals, with the power to authorize military action.

The UNSC has fifteen members, five of them are permanent – China (mainland), France, Russia, UK, and US – who all have a veto. The veto power often led (and will continue to lead) to a deadlock, if the country of subject is an ally of one of the permanent powers (e.g. during the Cold War, or the US veto regarding resolutions critical of Israel). Permanent membership in general is also subject to criticism, since the current members basically represent the balance of power during the Cold War period.

Economic Organisations The influential economic organisations are subject to the same criticism; inability to make changes and a structure that does not reflect the current balance of power. Three influential economic institutions were founded at the Bretton Woods conference in 1944, to stop nationalism in economics and trade. The World Trade Organization (WTO) tries to lower trade barriers world wide; the World Bank tries to reduce global poverty; and the International Monetary Fund (IMF) ‘promotes international monetary cooperation and exchange rate stability, facilitates the balanced growth of international trade, and provides resources to help members in balance of payments difficulties’.

(Almost) all of the UN member states are also a member of the World Bank and the IMF. The Western nations, however, have most power in these institutions. In the IMF, the US even has a de facto veto, since major decisions require an 85% supermajority (the US has more than 16% of the voting power).

page 26 / April 2011

Verbreding In Depth

These decisions encompass, among other things, ad hoc financial aid to financially constraint countries.

The voting power in the World Bank is also dominated by Western countries. Both in political and economic power, the West still has a dominant position, so this may still be justified. It is clear-cut, however, that the economic and political balance of power has shifted greatly, mainly in favour of the BRIC-countries (Brazil, Russia, India, China). During the last reform (2008-2010), voting power only changed marginally. The United States went from 16.36% to 15.85%, and the combined voting power of the EU declined from 28.54% to 26.32%. These are merely incremental changes and do not show a true adoption of the current balance of power.

The World Trade Organisation (WTO) is in an impasse with its current negotiation Doha Round, lasting almost ten years. And frankly, it does not sound fruitful to start negotiations with 140 countries trying to reach a consensus. Although there is no veto involved, the WTO also lacks the ability to make quick decisions and is likely to end up with inefficient compromises.

Europe The European Union currently experiences the boundaries of its cooperative power. Facing its first major financial crisis, it has become clear that having a single currency is not possible without strict rules regarding government expenses. Because of the current crisis, countries see the necessity to increase cooperation.

Rich countries use the rescue package as leverage to change regulations. Will countries still have the will-power when the crisis is over? In good times, Europe often is too divided to make thorough changes. Furthermore, the EU does not have consistent external relations.

Reorganisation Ever since the start of the financial crisis, it is argued that the US has lost its status as last ‘superpower’. The executive power

in the above mentioned institutions shows that the US does still have a lot of influence – as do other Western nations. The current ‘reforms’ – infrequent and incremental – will never make voting power a reflection of the actual balance of power. This is, of course in favour of us, as member of the developed West.

The situation cannot, however, be sustainable, since at some point the ‘suppressed’ nations will use their power to overthrow these ‘Western’ organisations. Instead, the institutions should redistribute their power at some interval, starting from scratch.

Although that is a utopia, the organisations should become much more flexible in order to become sustainable. Another point that needs to be changed is the permanent membership of the UN Security Council, by either expanding the number of permanent members or removing it altogether.

An even more fundamental change is needed in the way political and military intergovernmental organisations look at conflicts.

Both voting power and conflict solving focuses on sovereign states, whereas this is mainly a Western invention spread throughout the world in the imperialistic era. A number of conflicts have shown that we must also look at other factors, as a people in different nations (like the Kurds), different factions or tribes within one nation (e.g. in Sudan), or a faction not representing a nation or nations (e.g. the terrorist movement alQaeda). Most recently, the war in Afghanistan by the US and other NATO countries aimed at capturing or eliminating the al-Qaeda organisation. Currently, intergovernmental organisations are not able to distinguish between terrorist factions and sovereign nations.

The balance of power between nations continues to change, and political engagement and power moves over from sovereign nations to factions without an explicitly delineated territory and acknowledged legislature. Current intergovernmental organisations are not able to cope with these changes. They should become more flexible and let go of their old-fashioned Western mindset.

page 27 / April 2011

.

In Depth Verbreding

Hollands Glorie Valt Gedogen nog wel te Gedogen?

Auteur: Tom Kelder

Eeuwenlang staat Nederland al bekend om zijn tolerantie. Op het gebied van drugsbeleid, bijvoorbeeld, heeft ons land van oudsher een afwijkende positie ingenomen. In de eenentwintigste eeuw is de roep om normen en waarden steviger dan ooit. Ook het gedoogbeleid, kenmerkend voor ons kikkerlandje, is door recente maatschappelijke en politieke ontwikkelingen op de tocht komen te staan. Wat wordt nu precies bedoeld met gedogen? Welke voorbeelden vindt men in de vaderlandse geschiedenis? En hoe lang is ons gedoogbeleid nog houdbaar ten tijde van harmoniserende wetgeving? Allerlei zaken die van belang zijn voor het voortbestaan van het typische voorbeeld van Hollands glorie; de ‘we will see it through the fingers’ mentaliteit.

Het woord gedogen is met zekerheid al vier eeuwen bekend in Nederland, maar bestaat waarschijnlijk al langer. Eén van de eerste voorbeelden van het typisch Hollands regeren stamt uit de Gouden Eeuw. De calvinistische regeerders waren destijds van mening dat het katholicisme uitgebannen moest worden en hadden de godsdienst wettelijk verboden. Na verloop van tijd werd de houding van de overheid minder rigoureus, omdat ook zij wel inzag dat een groot deel van de bevolking nooit tot de gereformeerde kerk zou toetreden. Het gebruik van schuilkerken werd oogluikend gedoogd, zolang ze maar niet als kerk herkenbaar waren of als storend werden ervaren door de calvinisten. Wat niet weet, wat niet deert.

Het is één van Neerlands moeilijkst vertaalbare woorden.

Behalve lastig te vertalen is het ook moeilijk te verkopen.

Volgens de Van Dale staat gedogen voor dulden of toelaten. Het sanctieloos accepteren van overtredingen op publiekrechterlijke voorschriften. Wij Nederlanders staan er bekend om. Om uiteenlopende redenen wordt verzuimd handhavingsmiddelen toe te passen. Dit komt omdat instanties, zoals de politie en de belastingdienst, het vermogen om bepaalde wetten afdoende te handhaven ontbeert. Ook bestaat er soms consensus dat een bepaald wettelijk voorschrift nutteloos is, terwijl het wijzigen of schrappen van de betreffende wet een politiek lastige kwestie is.

Recentere illustraties van het Nederlandse gedoogbeleid zijn fiscaal gedoogbeleid, gedoogsituaties voor homoontmoetingsplaatsen en het gedogen van roken in kleine cafés. Toch is de bekendste en meest verstrekkende vorm van gedoogbeleid zonder twijfel de wijze waarop ons landsbestuur met drugs omgaat. Het Nederlandse drugsbeleid is een pragmatisch beleid. Het is gebaseerd op de overtuiging dat een probleem dat niet op te lossen valt, zoals het drugsprobleem, beter onder controle gehouden kan worden dan met allerlei wetten ingedamd. Ervaring leert dat deze methode op lange termijn tot betere resultaten leidt. Kortweg houdt het gedoogbeleid in dat het gebruik van softdrugs in Nederland niet verboden is, mits het onder gecontroleerde omstandigheden gebeurt. Alle handelingen met betrekking tot softdrugs zijn strafbaar gesteld, behalve het gebruik ervan. Er valt veel te zeggen voor de keuze om het gebruik van softdrugs te gedogen. Het onvermijdelijke gebruik wordt zo vanuit de onderwereld de ‘bovenwereld’ ingetrokken.

Gedoogbeleid uit zich in een actieve of een passieve vorm.

Wanneer iets actief gedoogd wordt, is dit uitdrukkelijk in een gedoogbeschikking vastgelegd. Passief gedogen gebeurt wanneer een bestuurorgaan kennis heeft van een overtreding maar besluit er stilzwijgend op toe te zien.

page 28 / April 2011

Verbreding In Depth

Door het gedoogbeleid zijn instanties beter in staat hun controles uit te oefenen en criminaliteit te beperken. Opmerkelijk is bovendien dat het relatieve persoonsgebruik in Nederland lager ligt dan in veel andere westerse landen. Toch zitten er een aantal haken en ogen aan het beleid. Ironisch genoeg is de aanvoer van cannabis nog altijd verboden. Hierdoor is de teelt en verkoop van cannabis aan coffeeshops nog altijd illegaal. Veel stemmen gaan op om de toevoer te legaliseren.

Misschien wel het belangrijkste argument voor het voeren van gedoogbeleid is de noodzaak tot het hebben van een tussenfase, zo meent verslavingsdeskundige Jaap van der Stel in zijn column.

‘Gedoogbeleid zorgt ervoor dat een eventuele overgang van een verbod naar feitelijke legalisering veel minder ingrijpend is’. Mensen door middel van een gedoogperiode de tijd geven aan een bepaalde regeling gewend te raken, zorgt ervoor dat de gevolgen op korte termijn minder groot zijn. De totstandkoming van enkele ultieme kenmerken van onze tolerantie ondersteunt deze zienswijze. Abortus, prostitutie en euthanasie zijn allen gelegaliseerd na een periode van positieve ervaringen met actief gedogen. Toch zijn er tal van gebeurtenissen die grote delen van de bevolking doen walgen van het gedoogbeleid. Vooral passief gedogen kan desastreuze consequenties hebben. Geregeld wordt er bestuurlijk ‘een oogje dichtgeknepen’ of wordt het oplossen van problemen op de lange baan geschoven. Catastrofes zoals de Vuurwerkramp in Enschede hebben de keerzijde van gedoogbeleid pijnlijk duidelijk gemaakt.

Internationaal is er de nodige kritiek op het Nederlandse gedoogbeleid. Dat is altijd al zo geweest. Omringende Europese landen hekelen het drugstoerisme van burgers naar de Nederlandse grenzen.

Dit heeft in het verleden nogal eens geleid tot onenigheid met bijvoorbeeld Frankrijk en Duitsland. Het Hof van Justitie in Luxemburg stelde eind vorig jaar dat het gedoogbeleid geen onderdeel is van een door de autoriteiten strikt gecontroleerd circuit, maar verboden handel, die in het economische en commerciële circuit van de EU negatieve gevolgen heeft.

Het verbod kan volgens het Hof niet ongedaan gemaakt worden door een gedoogbeleid, geboren uit een gebrek aan handhaafcapaciteit.

Het Europese lawaai heeft er mede voor gezorgd dat een voorstel voor de invoering van de wietpas is opgenomen in het regeerakkoord van het kabinet-Rutte. Het betreft een identificatiemiddel noodzakelijk om een Nederlandse coffeeshop te kunnen betreden. Alleen vaste klanten kunnen hierdoor nog aan hun geestelijk verzetje komen. Incidentele bezoekers en vooral toeristen, waar het allemaal om te doen is, kunnen niet meer ‘legaal’ softdrugs verkrijgen. Het einde van de belangrijkste peiler van ons gedoogbeleid lijkt nabij. Moeten wij Nederlanders wel tolereren dat er door het Europees broederschap aan onze typerende tolerantie getornd wordt? Of vinden wij wel weer een manier om ook het EU-beleid te gedogen? Het nonchalant omspringen met wat er wettelijk vastgelegd is, zit in ieder geval in onze genen. Over de toekomst van oer-Hollands gedogen hoeven we ons naar mijn mening geen zorgen te maken. Op het moment dat er vanuit alle hoeken geroepen wordt dat gedoogbeleid niet deugdelijk is, wordt ons land bestuurd door een minderheidskabinet met, hoe kan het ook anders, ‘gedoogsteun’…

page 29 / April 2011

.

Study Studie

Study Abroad Studying in Mannheim Author: Borislav Makariev

When I was applying for my Erasmus study abroad last year, people asked me ‘Why do you choose such a close place to the Netherlands?

Wouldn’t you prefer to visit a completely different culture, experience a completely new world?’ It is true that people usually aim for popular and distant places such as Australia, the U.S.A. or somewhere in Asia, and yet I decided to stay in Europe, in a neighbour country to the Netherlands. Looking back on it, maybe it was not the best decision I have ever made. After all, we as students get the opportunity for an Erasmus only once. It gives us a chance to go almost anywhere we want. However, in the end it is not all just about the country. It is about the language, the university itself and the availability of places. It is not an easy choice to make.

Mannheim is a city in southwestern Germany, situated in the region of Baden- Wurttemberg and on about a thirty minute train ride from one of the biggest cities in the country; Frankfurt. Mannheim itself actually is not a big city. With approximately 300,000 inhabitants, Mannheim is just slightly bigger than Groningen. It hosts the University of Mannheim, a more than hunderd years old academic organisation. What makes it unique in the first place is that it is situated in the largest baroque palace of Germany, right in the heart of the city. Recently, the building has been extensively renovated, but the old authentic atmosphere is still preserved. With faculties in business, social sciences, humanities, law & economics and computer science & mathematics, it is one of the most prestigious and well- known universities in Germany and in all of Europe.

There is a great variety of courses that exchange students can choose from and the choice is normally independent from your main study (at least to some extent). For example, I took some course in the business school, but at the same time I also took courses in media, arts and law. There are nearly 10.000 enrolled students from all over the world, with exchange students arriving every semester. In addition, the University of Mannheim is among the top 20 research centres in Europe.

In the end, when it comes down to academic statute, the University of Mannheim is definitely the place to choose.

Another thing that makes the city unique is its structure. It is often called “die Quadratestadt” (‘City of the Squares’) and it has a structure that is not really common for European cities.

The whole centre is laid out in a grid pattern, forming a number of squares from the different streets. The names of the streets are actually not really names, but numbers and letters (e.g. A1, A2 etc.) with each one corresponding to a specific ‘quadrat’ from the pattern. This system makes orientation really easy and as soon as you are aware of how it all works, you can easily find your way around or estimate how much time exactly it will take you to get from one place to another. In addition, the grid itself is aligned symmetrically to the university building. The whole center is really like a perfectly structured puzzle.

Throughout the semester there are various activities organized for both full- time and Erasmus students especially. From weekly parties, to team building games, excursions and even music festivals in the university building itself. The event which I enjoyed the most was called ‘The Running Dinner’.

page 30 / April 2011

Studie Study

In that event, all students were separated into groups of two. Each of the groups had to cook a particular type of meal in their homes- a starter, a main dish or a dessert.

Then, in the evening, between 6-9PM, each group received an address of another randomly chosen group that they had to visit in order to get a meal. For example, I had to make a main dish and I had to expect people coming over at 7PM. However, me and my teammate had to be at someone else’s place at 6PM for a starter and then at another place at 9PM for dessert. It was indeed a ‘running’ dinner, but it was also an exciting way to meet other students.

In all honesty, there is not really anything that special that I can tell you about Mannheim. It is just like most other European cities- people on the streets, shops along the sidewalks, restaurants around every corner. We have all seen that. The exciting part is simply the exploration of the new territory, which should be present in any new place you visit. I have actually already done the ‘moving abroad’ thing. I am not originally from the Netherlands, but I have been living here for almost four years now. I guess you can say my whole life is one big Erasmus exchange. I meet new people here all the time, I practice different languages and I explore different cultures. Therefore, maybe it was not as exciting for me as it would have been for a native Dutch person.

Do I regret my choice to go somewhere so close and not so different from Groningen? No. I believe that people should never regret their past choices, even if they are not the best ones, simply because you cannot change the past. There is no point in lingering.

The largest gain that I received from my study abroad has actually nothing to do with culture or academics (even though I learned a lot of things in these areas as well). It has to do with the definition of the word ‘home’. A word we all use every day, but a word that is more meaningful than we realize. A home is not just a place. Actually, home is not a place at all. Home is a feeling. A feeling of security, happiness and trust. People say that only when you lose something, you truly realize how much you valued it.

People also say that home is where the heart is. While I was in Mannheim, I realized where my home is. And no, it is not my native country. It is right here in tiny Groningen and I never truly understood that until I had to go away from it.

.

Home is indeed a feeling. Home is friendship. Home is affection. Home is truly where the heart is and my heart is right here. At the right place, at the right time.

page 31 / April 2011

Headlines Kopstukken

Eva-Lotta Sjöstedt Zweedse Bedrijfsfilosofie in Nederland Auteurs: Josje Boon en Sandra Veldhuizen

Eva-Lotta Sjöstedt is algemeen directeur van IKEA Nederland.

Haar kerntaak als landenmanager is het leiden van de Nederlandse woonwarenhuizen en het Service Office, met ondersteuning van een klein management team. Mevrouw Sjöstedt heeft gestudeerd in Los Angelos en Zweden. Voordat zij bij IKEA in dienst trad was ze projectleider voor Fashion Design en heeft ze gewerkt in Zweden en Azië. Ze is geïnteresseerd geraakt in IKEA omdat de waarden van het bedrijf goed aansloten bij haar manier van denken en werken.

Zo is ze daar terechtgekomen. De wereldwijd opererende keten van woonwarenhuizen heeft momenteel ongeveer 127.000 medewerkers in 41 landen en realiseert daarmee een jaaromzet van meer dan 23,1 miljard euro.

en functionaliteit de woonartikelen voor iedereen toegankelijk maken. We rusten nooit voordat iets net wat beter, eenvoudiger, efficiënter en goedkoper kan.’’

Visie en strategie Wat is de doelgroep van IKEA? “Onze visie is een beter dagelijks bestaan te bieden voor zoveel mogelijk mensen. Ons bedrijfsconcept sluit aan bij die visie door het aanbieden van een breed assortiment functionele en goed vormgegeven woonartikelen tegen zulke lage prijzen dat zoveel mogelijk mensen in staat zijn deze producten te kopen. Al vanaf de oprichting is het imago gericht op‘the many people’.

Het assortiment van IKEA staat voor goed design tegen een lage prijs. We bieden woninginrichtingideeën aan voor elke kamer in huis. Van romanticus tot minimalist, iedereen komt bij ons aan zijn trekken. Alles is met elkaar te combineren, dus ongeacht je stijlvoorkeur kun je kiezen uit producten die je dagelijkse behoeftes vervullen en al het overbodige uitsluiten. Daar zetten onze designers en productontwikkelaars zich voor in.

Lage prijzen vormen de hoeksteen van onze visie en ons bedrijfsconcept. Het uitgangspunt bij alle IKEA producten is dat de lage prijzen in combinatie met goed ontwerp, duurzaamheid

Welke strategie heeft IKEA voor de komende jaren om te blijven groeien en welke steden bieden mogelijkheden voor Ikea?

“Omdat ik verantwoordelijk ben voor IKEA Nederland B.V., zal ik antwoorden voor mijn eigen werkgebied. Wij zullen in Nederland vooral blijven groeien door onze bestaande vestigingen (flink) uit te breiden en daarnaast door, op middellange termijn, woonwarenhuizen te openen in Zwolle en Leiderdorp. Rond die twee steden zien mijn managementteam en ik goede mogelijkheden voor IKEA, evenals in de bestaande vestigingen.’’

Duurzaamheid Hoe ‘groen’ zijn jullie winkels?

“IKEA wil een beter dagelijks leven creëren voor zoveel mogelijk mensen. Daarom willen wij er alles aan doen om een wereld te helpen opbouwen waarin we beter zorg dragen voor het milieu, voor de grondstoffen en voor elkaar. Wij weten dat dit een nonstop actielijst is, en dat wij soms een deel van het probleem zijn.

Maar we werken er hard aan om een deel van de oplossing te worden.

Besparen op hulpbronnen is onderdeel van onze bedrijfscultuur.

Het is dan ook vanzelfsprekend dat we met de slogan ‘IKEA goes renewable’ ons het doel hebben gesteld om de energieefficiëntie met 25 procent te verhogen in vergelijking met 2005. Verder streven wij ernaar op de lange termijn alle IKEA winkels, distributiecentra, fabrieken en kantoren volledig op hernieuwbare energie te laten draaien en dus niet langer gebruik te maken van fossiele brandstoffen.

page 32 / April 2011

page 33 / April 2011

Headlines Kopstukken

“Ik ben ervan overtuigd” dat ons een glorieuze” toekomst wacht”

Alle nieuw gebouwde concern-onderdelen zijn ingericht op het gebruik van biobrandstof, geothermische verwarming en zonne- of windenergie. Alle bestaande gebouwen worden indien mogelijk aangepast.’’

Filantropie IKEA wordt vaak geassocieerd met verhalen over de slechte behandeling van werknemers in de fabrieken van toeleveranciers. In hoeverre voelt u zich daar verantwoordelijk voor?

“De gedragscode van IKEA heet ‘The IKEA Way on Purchasing Home Furnishing Products’ (IWAY). Hierin is vastgelegd wat leveranciers kunnen verwachten van IKEA en wat IKEA verwacht van zijn leveranciers. De IWAY gedragscode is geïntroduceerd in 2000 en ik ondersteun deze volledig.

IKEA werkt proactief aan het voorkomen van corruptie en illegale praktijken en distantieert zich van elke vorm van directe of indirecte corruptie. We hanteren een anti-corruptiebeleid, de ‘Rules of Prevention of Corruption’, en een onderzoeksbeleid waarin duidelijk staat beschreven wat medewerkers moeten doen als ze corruptie, fraude of een ander strafbaar feit vermoeden.

We leggen ons standpunt aan onze leveranciers uit in een brief die moet worden ondertekend door de leverancier en een vertegenwoordiger van IKEA.’’ Hoeveel procent van de nettowinst wordt er ongeveer gedoneerd aan goede doelen?

“IKEA Foundation heeft in de loop van het jaar 45 miljoen euro gedoneerd aan sociale projecten. Deze projecten zijn gericht op het verbeteren van de leefomstandigheden van kinderen en jongeren in ontwikkelingslanden en dragen bij aan een betere toekomst. De nettowinst van IKEA was in 2010 2,7 miljard, dus onze conclusie is dat 1,67% is gedoneerd aan goede doelen.’’

Waaruit bestaat de samenwerking van IKEA met Unicef? Op welke manier worden de kinderrechten in arme landen hiermee verbeterd?

“Er bestaat een samenwerkingsverband tussen IKEA en Unicef, waarbij IKEA de projecten die Unicef in samenwerking met IKEA bedenkt financieel steunt. De projecten zijn vooral gericht op onderwijs, gezondheid en inkomensverbetering.’’

Bedrijfsstructuur Onlangs heeft IKEA ervoor gekozen om meer van haar promotie en marketing te richten op de verkoop van keukens. Wat was hiervoor de reden en voorziet u nog meer van dit soort ontwikkelingen in de toekomst?

“Het klopt dat we sinds één jaar grotere (marketing) inspanningen ontplooien op het gebied van IKEA keukens. We hebben namelijk ambitieuze doelen: we willen ervoor zorgen dat op termijn één van de drie in Nederland verkochte keukens een IKEA keuken is. Nu is dat nog slechts één van de zes.”

De marges in jullie restaurants zullen gezien de lage prijzen niet erg groot zijn. Zijn dergelijke restaurants wel rendabel, gezien het feit dat er veel mensen zijn die alleen eten bij IKEA en niets kopen?

“IKEA FOOD is een belangrijk onderdeel van de winkelervaring en het IKEA concept. IKEA FOOD bestaat uit het klantenrestaurant, de Swedish Food Market en de bistro. Het heeft meerdere doelen. Zo ondersteunt het bijvoorbeeld onze ‘Swedishness’ en de perceptie van ons prijs/kwaliteitsniveau.

Maar bovenal hebben consumenten behoefte om in een rustige sfeer te overleggen, zeker als het gaat over de aanschaf van meubels. Ook zien we dat veel mensen een winkelbezoek combineren met een middag- dan wel avondmaaltijd. Wij voldoen graag aan beide behoeftes. Doordat wij voor twaalf druk bezochte restaurants en twaalf personeelsrestaurants kunnen inkopen, hebben we – net zoals bij de inkoop van meubels- een grote inkoopkracht.

Bij IKEA moet de consument veel zelf doen. Komen er ‘zelfscankassa’s’ zoals we die bij een aantal supermarkten al zien of andere kostenbesparende of efficiëntieverbeterende maatregelen?

“Die zelfscankassa’s zijn er al. Onder andere in Breda en Delft worden deze kassa’s getest. Als we op alle fronten tevreden zijn, zullen deze in onze Nederlandse woonwarenhuizen worden geïnstalleerd. We zullen echter niet overgaan tot alleen maar zelfscankassa’s. Bij IKEA kijken we constant of we onze bedrijfsvoering slimmer, efficiënter en meer kostenbesparend kunnen doen. Zo hebben we bijvoorbeeld briefjes die klanten konden invullen om hun onze winkelervaring met ons te delen vervangen door computers.

page 34 / April 2011

Kopstukken Headlines

page 35 / April 2011

Headlines Kopstukken

“IKEA wil een beter” dagelijks leven creëren“ voor zoveel mogelijk“ mensen”

Dit scheelt enorm in de verwerking van de ingeleverde briefjes, omdat dit nu niet meer handmatig gedaan hoeft te worden.’’

Heeft u zicht op de Interogo Foundation? Ziet u welk liquide middelen hier naar toe gaan en wat hier vervolgens mee gebeurt? Heeft deze Foundation iets te maken met belastingontduiking zoals de pers beweert?

“Omdat ik verantwoordelijk ben voor IKEA Nederland B.V. kan ik alleen spreken voor mijn eigen werkgebied. Interogo Stichting is geen onderdeel van IKEA Nederland B.V. , maar een in Liechtenstein gevestigde stichting die het intellectueel eigendom van het merk IKEA beheert.’’

IKEA is door Nederlandse managers uitgeroepen tot het meest vrouwvriendelijke bedrijf in het land. Het bedrijf biedt vrouwen volgens hen veel kansen om topfuncties binnen het bedrijf te bekleden. U bent daar een goed voorbeeld van. Kunt u vertellen waaraan u merkt dat het bedrijf vrouwvriendelijk is als we het hebben over ‘de weg naar de top’?

“Deze vraag is heel eenvoudig te beantwoorden, want ik zie het elke dag om me heen. Niet alleen hier op het Service Office maar ook in de vestigingen zie ik op alle managementniveau’s veel vrouwen die met plezier in hun werk groeien en daardoor IKEA helpen groeien.’’

Branche & Markt De economische crisis is nog niet helemaal voorbij en toch heeft IKEA een omzetgroei van 7,7% behaald over 2010. Hoe was dit mogelijk?

“Dit goede resultaat is het gevolg van een hogere brutomarge en verbeteringen in de kostenstructuur. De omzetgroei is ook één van de gevolgen van de grotere vraag in Azië. Omdat de vraag naar meubels in Azië momenteel veel sneller groeit dan in Westerse landen, gaat veel aandacht van IKEA momenteel uit naar landen als China, India en Rusland.’’

“Het heeft niet te maken met culture verschillen maar met de bevolkingdichtheid. Er is een vereist minimum aantal consumenten dat in een straal van een half uur rijden rondom een woonwarenhuis moeten wonen, wil een vestiging rendabel kunnen zijn. Wij merken marginale culturele verschillen tussen diverse landen wat betreft de core business van IKEA, namelijk het dagelijkse leven thuis. . Daar ligt het dus niet aan.’’

Wat ook opmerkelijk is, is dat er in China acht IKEA vestigingen zijn en in Australië maar vijf vestigingen. Betekent dit dat er een betere markt is voor IKEA in Azië dan in Australië?

“IKEA heeft de wereld in drie zones ingedeeld, waarbij geldt dat Azië en Australië samen een zone vormen. Als er wordt gekeken naar in welke mate deze zones bijdragen aan de totale omzet van IKEA, geldt dat Azië en Australië samen 6% bijdragen, NoordAmerika genereert 15% en Europa 79%.’’

Hoe ziet de meubelbranche er volgens u over 5 jaar uit?

“Voorspellingen over de meubelbranche kan ik niet geven, maar ik kan wel inschatten hoe IKEA er over 5 jaar uitziet. Ik ben er van overtuigd dat ons een glorieuze toekomst wacht, want succes zit ingebouwd in de missie van IKEA. Doordat we ons met onze betaalbare woonoplossingen te allen tijde richten op ‘the majority of people’ zijn er altijd kansen voor IKEA. Onze woonwarenhuizen zullen druk bezochte plekken blijven waar consumenten inspiratie op komen doen, elkaar ontmoeten en artikelen zullen blijven kopen.’’

Welke tip zou u aan onze studenten willen meegeven?

“Zet je in, offer je zelf af en toe op en werk met een lange termijnsperspectief. Zorg dat je houding passie en gevoel voor urgentie uitstraalt. ”

In Centraal- en West Europa zijn veel IKEA winkels te vinden, terwijl IKEA in Oost Europa, Azië en Australië slechts een aantal vestigingen heeft. Komt dit alleen door verschillende culturen en voorkeuren of zijn er andere redenen waarom deze landen minder voorkomen in IKEA’s vestigingsstrategie?

page 36 / April 2011

.

Gezocht: ambitieuze trainees

Beheer jij de sleutel van de schatkist?

De Auditdiensten en de directies Financieel Economische Zaken

Audit en Financial Traineeship: een traject vol kansen

bij het Rijk zijn op zoek naar jong talent. Ben je onlangs of bijna

Tijdens het Audit Traineeship draai je twee jaar volledig mee op

universitair afgestudeerd én geïnteresseerd in werken in een

verschillende ministeries om de nodige praktijkervaring op te doen.

financiële functie bij de rijksoverheid? Word dan Audit of Financial

Daarnaast krijg je een Post Master Accountancy en een intern opleidings-

Trainee bij het Rijk!

programma aangeboden. Als Financial Trainee werk je gedurende het tweejarige programma in verschillende financiële functies, waardoor

Als Audit of Financial Trainee opereer je in de vaak hectische

je als Financial Trainee de diverse financiële invalshoeken belicht krijgt.

context van politieke verhoudingen en maatschappelijke

Samen met de andere Financial Trainees volg je daarnaast een op maat

ontwikkelingen. Die dimensie maakt het werk veelzijdig en extra

gemaakt opleidingsprogramma.

spannend. Ook lever je een bijdrage aan een beter presterende Functie-eisen

overheid. Durf jij die financiële verantwoordelijkheid aan?

Voor het Audit Traineeship zijn wij op zoek naar bijna of net afgestuIn september gaan het Audit Traineeship en Financial Traineeship

deerde academici met als achtergrond bij voorkeur bedrijfseconomie.

van start. De trainees hebben een zeer uiteenlopende

Voor het Financial Traineeship zijn wij op zoek naar bijna of net

achtergrond; we zoeken immers potentiële accountants, maar ook

afgestudeerde academici met als studierichting algemene economie,

breed inzetbaar financieel talent. Jij kunt één van hen zijn!

bedrijfseconomie, bedrijfskunde, bestuurskunde en politicologie.

Ook bijna of net afgestudeerde academici die affiniteit hebben met financieel beleid kunnen solliciteren naar het Financial Traineeship.

Meer informatie Voor meer informatie over de functie, de sollicitatieprocedure en de mogelijkheden na je traineeperiode: www.werkenbijhetrijk.nl/minfin en kijk vervolgens bij traineeships.

Je kunt je t/m 16 mei 2011 aanmelden voor één van beide traineeships.

Werken bij het Rijk. Als je verder denkt www.werkenbijhetrijk.nl

page 37 / April 2011

Business In Bedrijf

Entrepreneurship Venture Capital Author: Joost Lensen

This new Prospect section Entrepreneurship replaces the former section ‘MKB’. You can expect articles about entrepreneurship in general, interesting or well-known entrepreneurs, local companies and many other topics. This article focuses on the financing of new companies by entrepreneurs without financial resources.

A lot of small companies that want to grow ‘to the next level’ need external financing. Banks are not really fond of investing in risky small companies, so entrepreneurs have to go to venture capitalists that specialize in investing in small start-up companies. They have a lot of knowledge, but may also limit the freedom of the entrepreneur.

A company starts with two ingredients; a creative idea and someone who executes it. A good entrepreneur can do both. To actually start the company, the entrepreneur also needs some amount of money. Most entrepreneurs try to finance the startup of their company by themselves. If they need additional financing, debt is often the first choice (e.g. mortgage on the store, car lease). Debt financing is straightforward since it often merely involves a transfer of money; the entrepreneur receives cash which he pays back in regular intervals, plus some amount of interest. Debt financing has at least two problems for start-ups. Firstly, the company may not yet generate a stable flow of money, so repaying the debt can be problematic.

Secondly, the entrepreneur often has to co-sign contracts, making him personally liable in case of a bankruptcy. Since many start-ups fail in the first years, debt is often not an option.

The other external financing option is equity financing. Startup companies obviously do not have access to equity markets, because of the high costs involved in becoming a publicly traded company.

Instead they have to go to venture capital firms and other private equity investors. Venture capitalists (or ‘liquidity providers’) invest in start-up companies with high growth potential, often in a specific industry. These investors do not demand regular scheduled payments, instead they generate a return by selling their stake in the company after a couple of years. Equity financing thus provides an entrepreneur with some advantages; the company does not have to meet payment deadlines, and the venture capitalist has in-depth knowledge and connections in the specific market.

Who’s the boss?

An entrepreneur who uses equity financing is obviously selling a stake of the company to the venture capitalist. Equity financing is more than a financial transaction, the entrepreneur also sells part of the control rights. The venture capitalist wants to maximize its return by maximizing growth and profits, whereas a bank is only interested in getting back its loan. The venture capitalist will therefore play a more active role in the company than a bank would. The role of the liquidity provider can be one of advice and offering its network to the entrepreneur. The relationship can also be of a more formal nature, where the venture capitalist forces decisions on the entrepreneur through the use of its control rights.

In the worst case scenario (that is, for the entrepreneur) the liquidity provider takes over control, and the entrepreneur becomes merely a puppet who executes the orders. That is not a particularly interesting role for someone who is not only good in execution, but it is also a creative person with good ideas. Apart from not able to being creative, the entrepreneur can no longer pursue his own goals.

page 38 / April 2011

In Bedrijf Business

Although every entrepreneur wants to earn a profit, just like the venture capitalist, he might also be interested in other activities (e.g. supporting the local community, starting some pet projects). The venture capitalist on the other hand, has the narrow goal of profit maximization.

Focusing on profit maximization is probably in the best interest of every company. According to a lot of economists (like Milton Friedman), companies should not partake in projects like corporate social responsibility if it does not increase profits.

Venture capitalists therefore operate in the best interest of the company. However, they do not always act in the best interest of the entrepreneur. An entrepreneur is not necessarilya good manager, the major quality of an entrepreneur is being creative and having a ‘can-do mentality’. Moreover, a good entrepreneur always seizes interesting business opportunities that might be unrelated to the current core-business of the company. He might also start projects that are relatively risky and have a high payoff.

Equity financing therefore may create the best companies on average, but control of a venture capitalist might stop innovative ideas because they are perceived to be too risky.

Entrepreneurs who are completely free in making their own choices (i.e. are not financed by some venture capitalist) will pursue the risky innovative projects that might create an even better company. In the start-up phase it is good that entrepreneurs use a trial-and-error approach, rather than focus on gradually improving a decent idea.

grow? Decreasing the growth-rate and using only retained earnings to grow is one option. This does require a lot of patience, but a true entrepreneur is not in it for short term earnings.

This does not work, however, for companies that yet have to start their business.

Another (relatively new) phenomenon is crowd financing, where an entrepreneur tries to raise money from a (large) group of individuals, who get a share in the company or a more debt-like contract in exchange for a small investment. The advantage is that the group of investors is quite large, and does not have as strong control rights as an ordinary venture capitalist. Another advantage is that the reaction of the ‘crowd’ can be interpreted as a feasibility measure of the idea. On the other hand, the entrepreneur does expose his idea at a very early stage, which gives the risk of the idea being copied.

Moreover, a ‘crowd’ might be withheld to provide financing to someone they do not know, just as in the case of a bank.

Crowd financing might help a lot of entrepreneurs who want to be in total control. However, for very large investments this may not be sufficient. They must then choose between the growth of the firm and their managerial freedom.

Having a purely risk-return mindset is good for established companies, but is detrimental in an early stage of the company.

What should an entrepreneur do, if he needs cash to start or to

page 39 / April 2011

.

EBF

Column Chairman Decisions, Decisions….

Author: Joram Kok

In late 2004 the European Union (EU) opened negotiations with Turkey about the admission of Turkey into the European Union.

Lately the discussion is becoming more intense; The EU, and mostly Nicolas Sarkozy and Angela Merkel, are keeping Turkey at a distance.

Turkey, lead by Prime Minister Erdoğan is getting impatient.

The last ten years Turkey has developed itself in a way which is quite remarkable and which some countries have not been able to pull off in a couple of decades. Economically, Turkey has lowered their inflation from double to single digits. In addition, Turkey is one of the fastest growing economies in the world. Politically, the country has been stable for the last eight years under the ruling of the democratically chosen Adalet ve Kalkınma Partisi (AK party).

Furthermore, the power of the armed forces has gradually been downgraded since the military coup in 1980. One could say that Turkey is a political and economical stable country.

By the end of 2004, Turkey got rewarded for their hard work: The EU started having membership talks with Turkey. For Turkey, joining the EU is highly important, especially for their economy. Becoming an EU Member will increase trade between the EU and Turkey and will increase investments from the EU in Turkey.

Membership of Turkey will be of strategic importance for the EU. Turkey has the second largest armed forces of the NATO. If they join the EU, this will increase the influence of the EU in the world.

Another important strategic advantage of Turkey is of geopolitical nature. Turkey is situated between the EU, the Middle East and Russia. Therefore, Turkey is an important regional player. Also, Turkey is planning to build a new gas pipeline between the gas fields in the east of Turkey and Austria. In the future, we might become more dependent on Turkey for our energy demand, This will increase the influence of Turkey on Europe. Lastly, the average age of the population of Turkey is 29 (average age in Europe is over 40). With the increasing average age of the Europeans in mind, it might be important for the EU to have access to a young labor force in the future.

You might say that it is a closed deal; both parties benefit. This is not the case. Increasing skepticism from some member countries of the EU and impatience of Turkey is putting a strain on the negotiations.

Europe is becoming increasingly critical about the Turkish ascension.

Also, the increasing complaints by member nations about immigrants from the east and the recent economic troubles in the Euro zone puts pressure on the membership talks. Therefore, Angela Merkel and Nikolas Sarkozy rather speak of a Privileged Partnership between the EU and Turkey than about full Turkish membership Because of the doubts of the EU, Turkey is becoming more and more impatient. They do not feel like being played around with and are increasingly self-confident. This emancipation of Turkey is being strengthened by the troubles in the Middle East where the population of different nations are in revolt against their leaders saying they want a more democratic country like Turkey.

Concluding, Europe has to make a choice whether or not to accept Turkey as a new member. In the short run, admission of Turkey might not seem as beneficial. In the long run , the EU might have to accept Turkey due to the decreasing influence of European countries in the world and increasing average age of the EU population. It might be better to accept membership of Turkey now, than becoming more dependent on a economically and politically strong Turkey in the future.

.

page 40 / April 2011

EBF

Spotlight Sophie Paulides

Leeftijd: 21 jaar Studie: MSc International Business & Management Bekend van: International Symposium Committee Vanaf heden is er een nieuw onderdeel in Prospect: ‘Spotlight’. Per editie zal er een actief EBF lid uitgelicht worden over zijn/haar achtergrond en studentenleven.

Wat heb je gedaan voordat je bent gaan studeren?

“Ik ben in Groningen geboren, maar op mijn tweede ben ik met mijn ouders naar Oeganda verhuisd. Vanwege het werk van mijn vader verhuisden wij regelmatig. Vanaf het moment dat ik naar de basisschool moest, zijn we in Engeland gaan wonen, in de buurt van Londen. Ik zat op een Nederlandstalige basisschool, met andere kinderen van expats. Het laatste deel van mijn basisschooltijd woonden we weer in Nederland, in Brabant. Mijn middelbare school heb ik vervolgens in Engeland gedaan, op een tweetalige school.”

Wat is het mooiste land waar je in al die tijd hebt gewoond?

“Oeganda is wel het meest bijzondere land waar ik heb gewoond.

Ik weet niet veel meer van die tijd, omdat ik vijf was toen we naar Engeland verhuisden, maar ik kan me wel goed herinneren dat we vaak op safari gingen in Kenia.

Mijn ouders zijn weer naar Nederland gegaan toen ik ging studeren. Ik heb ervoor gekozen om in Engeland te blijven voor mijn studie. In Exeter heb ik mijn bachelor Business Economics gedaan. Dat was een mooie studie, ik kon hem praktisch zelf samenstellen.”

Hoe was het studentenleven daar?

“Dat was heel anders dan hier in Groningen. Studentenverenigingen hebben ze niet, het sociale leven speelt zich meer af rond sportclubs en studentenhuizen.

Ook een studievereniging als de EBF kennen ze daar niet, er is één commissie die voor de faculteit borrels en lezingen organiseert.

Die commissie heb ik een jaar gedaan, en ik zat in een medezeggenschapsraad, vergelijkbaar met de Faculteitsraad hier. Ook heb ik als ‘student ambassador’ (studentvoorlichter) gewerkt.”

Wat is het grootste verschil met studeren in Nederland?

“Iedereen studeert daar nominaal, ook als je nevenactiviteiten organiseert. Daarnaast zijn de studenten meer bezig met werkervaring, het is heel gebruikelijk om ieder jaar stage te doen.

Het grootste deel van de studenten gaat na de bachelor ook aan het werk, het is minder gebruikelijk om een master te volgen. Ik heb ook een aantal stages gedaan, bij een makelaar en advocatenkantoor in Nederland, en bij Barclays.

Ik wilde wel nog verder studeren, dus ik ben in Groningen aan de master IBM begonnen. Ik wilde het Nederlandse studentenleven ook graag meemaken, en omdat Groningen mij de leukste studentenstad leek, ben ik hierheen gegaan. Hoewel ik vooraf niemand kende, bevalt het hier goed. Ik ben heel blij dat ik bij de EBF actief lid ben geworden. Daar organiseer ik nu het International Symposium, een leuke internationale commissie.”

Wat zijn je toekomstplannen?

“Vorig jaar heb ik een zomerstage gelopen bij Barclays Wealth, het private banking onderdeel van Barclays. Dat beviel goed, dus ik ga volgend jaar in Londen bij Barclays Wealth werken.”

page 41 / April 2011

.

EBF

Committee Item Dutch Inhouse Tours Author: Dirk van den Belt

Je koopt nooit een auto voor je er een keer in gereden hebt, en je zult nooit een nieuw bed kopen voor je weet hoe deze ligt. Toch zijn er veel studenten die na hun studie zo maar ergens gaan werken zonder de bedrijfscultuur te kennen. Daar willen wij verandering in brengen door studenten de kans te bieden hun toekomstige bedrijf beter te leren kennen. Daarom zijn we namens de EBF betrokken bij de organisatie van de Dutch Inhouse Tours (DIT), een reeks inhouse dagen bij 19 toonaangevende bedrijven in Nederland. Deze Inhouse dagen zijn verdeeld over twee periodes en duren tot eind mei.

Waarom DIT? Een Inhouse dag biedt jou als student dé mogelijkheid om een bedrijf echt te leren kennen. Doordat de dagen zich afspelen op locatie is dit niet alleen een perfecte manier om een beeld te vormen van het bedrijf, maar ook een unieke mogelijkheid om op een informele manier de sfeer te proeven en om in contact te komen met misschien wel je toekomstige collega’s. Dit helpt je bij het sollicitatieproces en wie weet hou je er een stage of traineeship aan over. Een inhousedag is ook zeker een mooie mogelijkheid om jezelf te profileren als aanstormend talent!

Voor wie is DIT? De voornaamste reden dat bedrijven meedoen aan DIT is dat ze op zoek zijn naar nieuwe talenten die zich aan het oriënteren zijn op de arbeidsmarkt. Om zo goed mogelijk aan de wens van de bedrijven te voldoen is de DIT op zoek naar studenten die in de laatste fase van hun studie zitten of net zijn afgestudeerd.

Hoe werkt DIT? Deelname is helemaal gratis en inschrijven kan via www.doeDIT. nu. Op de site dien je een profiel van jezelf te maken en je CV (in Word-document) te uploaden. Op de site van de DIT staat een profiel van alle deelnemende bedrijven, ook hebben alle ouderejaars EBF studenten een profielenboek van de DIT thuis ontvangen. Nadat de inschrijvingen gesloten zijn selecteren bedrijven de kandidaten op basis van de ingezonden CV’s, zodra de selectie bekend is ontvang je hiervan een e-mail.

Inhousedag Elke bedrijf bepaald zelf de indeling voor de Inhousedag, maar een globale indeling van de dag is als volgt: De dag begint meestal rond 11 uur met een presentatie van het bedrijf zodat er een beter beeld kan worden gevormd. Daarna volgt meestal een case waardoor je een beter idee krijgt van de werkzaamheden binnen een bedrijf. En tenslotte wordt de dag over het algemeen afgesloten met een borrel waarbij je kennis kunt maken met andere werknemers bij het bedrijf. Reiskosten na de locatie worden vergoed, en eventuele kosten voor een overnachting ook tot een bedrag van € 30,-.

Inschrijven Inschrijven voor DIT kan tot 17 April 23:59 op www.doeDIT.nu

page 42 / April 2011

EBF

Leadership Panel: Dick Berlijn On Thursday the 17th of February, there was a Leadership Panel with former general Dick Berlijn. He spoke about leadership, his experience with leadership in his career and what in his view should be effective leadership. After a lecture of 40 minutes, there was an interesting interactive session with many questions from the audience. One interesting quote during the interactive session was the answer about providing information during crisis-situations: ‘you must be honest, but not naive’. The lecture was inspiring and the tweet of Dick Berlijn ‘Went for EBF to Groningen for a Leadership Panel. Good organisation, good questions from the audience’ was a perfect end of the day.

.

Activities Active Members Activity: Skiing in Bottrop!

All the committee members of EBF are fulfilling their function on a voluntary basis. To thank our active members for their effort during this year for the EBF, we went to the indoor skicenter in Bottrop on Friday the 18th of February. Around 60 active members departed from Groningen to Bottrop. In Bottrop, some went skiing, some went snowboarding and some tried to do it, but failed. Afterwards, we had a typically German dinner. Of course, we also attended the Après Ski Party. We would like to thank our active members for their effort!

.

Almanac This year the almanac was presented during the Almanac Party at the 21th of February. The theme of the almanac is ‘Déjà vu’. The Almanac committee has divided the Almanac into three parts: past, present and future. DJs Tony Junior & Nicolas Nox and a spectaculair dans act of Xvibe made the Kokomo Beach Club a real party-place and around 400 people joined this evening. The Almanac can be picked up at the EBF office.

.

page 43 / April 2011

Study Studie

Faculty Council Updates from within the Faculty Author: Bart Kleinlangevelsloo

The faculty council is a group of persons active within the faculty.

The council consists of nine professors and other faculty staff and nine students. In the faculty council decisions are made which concern study programs, facilities and regulations. These decisions affect all students and members of our faculty. The council comes together once every six weeks.

During the last meeting of the Faculty Council, the student parties took the chance to highlight some important topics.

As student party we noticed that the quality of student assistants did not always live up to the expectations of the students. After a little desk research we came to the conclusion that the rules of appointing student assistant needed to be improved. It is important that the quality of the student assistant measured up to the salary they receive for their job. Currently, professors are able to select students at random and there is hardly any quality control. The Faculty Board acknowledged this point and will consider making guidelines and setting up meetings between students and professors compulsory before students can be appointed as student assistants.

Another recurring topic is the video lectures; every year the student parties want to achieve that lectures will be recorded and posted on Nestor. We do not need to tell you about the benefits of the video lectures but we can tell you that there are some improvements in this area. The Faculty Board already made some investments to facilitate these services and said to stimulate the implementation of video lectures on the faculty. We are very pleased with this development.

A well-known problem is the difference in grading between professors. In addition to the fact that your grade is dependent on whom you professor is, we think everybody will acknowledge that professors rarely give a nine or a ten an assignment and even less often for your thesis. We want to stimulate professors to use the total scale of grading so we asked the Faculty Board to give some attention to this point.

Another problem is the extremely high grades that students get at some universities abroad. This is not fair for other students that did not go abroad. The faculty is working on a grading system in which, in addition to your marks, there will be shown how you have performed, in percentages, compared to all other students.

As Faculty Council we are also discussing the upcoming budget cuts from the government. The government are reacting on the crisis through a number of budget adjustments, one of which is the reduced funding for education. This will also impact our faculty, but it is too soon to say anything about the scale and intensity of these changes.

Last and one of the major topics was the restructuring of the study programmes at our faculty. From 2012 on, our faculty will offer a new set of bachelors and masters. For all of you who still will be studying in 2012, do not worry because these changes will only have an effect on new students.

If you want to know more about our work and the progress we make, visit our next meeting the fifteenth of April. Or if you have any suggestions or recommendations, contact us at: newcademy@ gmail.com or faculteitsraad@gmail.com.

page 44 / April 2011

.

Studie Study

Quest ‘Quality is not an Act, it is a Habit’ Authors: Rianne Riezebosch and Ankie Kamps

As you might know by now, ‘we are all about quality’. This basically means that we are involved in all (educational) quality issues at the Faculty of Economics and Business. It also means that we use the word quality so often that it sometimes loses its meaning to us. And as the ‘guardians of quality’ that is not really a good thing. For that exact reason we tend to ask ourselves the following questions: ‘What does quality mean for us?’, and ‘How do we define quality?’ However, sometimes it really helps to bring in some perspective from the outside.

Therefore, I was very pleased that last week the following quote caught my eye: ‘Quality is not an act, it is a habit’. This is a quote by the famous philosopher Aristotle, and for me a totally new perspective. After reading that quote I started wondering, is it really that easy? Is it really that simple to incorporate quality into your live? Is there really a habit which can be named quality?

Habits can be found everywhere. You have your own personal habits , but there are also habits that are related to business practices. I know for myself which habits are the ones that enrich the quality of my live, and which do not. For example, snoozing for at least half an hour before you wake up and actually start a day, is not really a habit that enhances the quality of my life. Always responding to every email or text message which is sent to me (I hereby apologise to the people that experienced the very rare situation that I did not) is, although a little bit annoying sometimes, definitely a habit that enhances the quality of my life.

For business practices, however, this might be slightly more difficult to define. When is a habit good or bad? And how do situations influence this. This is something we have to deal with at our faculty.

Our government, for example, announced that they intend to introduce a fine for long studying students. This means that students who take longer than four years to complete their bachelor and/or longer than two years to complete their master will get a fine of €3000 for each year that they exceed this limit.

Not only the students will be fined. The university where the student is enrolled will have to pay a € 3000 fine as well.

The fine imposed on students for studying too long might ensure that we all develop the habit to work harder, reduce our party-time or do less extracurricular activities. Habits that enrich the quality of our lives? Habits that ensure the improvement of the quality of education? I doubt both. But certainly habits that will help reduce the Dutch national debt.

Then there is this fine imposed on the universities of those long studying students. A measure I think, as much as possible, creates a habit for universities to make sure that students finish their study within the time limits. Certainly not a habit that ensures that quality of education is secured, but again a habit that will reduce the Dutch national debt.

So, new measures create new situations and new habits. For one these will be good habits that will contribute to quality, for another these habits will not contribute in any way to quality.

But let’s hope we all develop enough good habits over time that can be named quality!

page 45 / April 2011

.

Study Studie

Faculty news Duisenberg Building in Wintertime Photographer: Johan Zwart

An expo of this series is currently to be seen in the hallway between the Duisenberg Building and Mercator

page 46 / April 2011

.

Studie Study

page 47 / April 2011

Study Studie Goodbye dean Elmer Sterken... Welcome dean Harry Garretsen Former FEB dean professor Elmer Sterken has become Rector Magnificus of the University of Groningen as of March 1.

The Faculty organized a festive farewell with a sports event, a symposium and a drinks party. The sports event consisted of a run-bike-run for Sterken and his sporting friends in and around the Duisenberg building with the finish in the Plaza garden at the study associations building. At Sterkenâ&#x20AC;&#x2122;s farewell symposium, the key note speakers Ton van Raan (CWTS, Leiden) and Philip Hans Franses (Dean of the Faculty of Economics, Rotterdam) talked about the dispersal of different fields of research in the world, in the Netherlands and in Groningen. The also stressed the pros and cons of internationalisation. After that, all FEB staff and students were invited to have a drink at the social in the Plaza.

As successor of professor Sterken, prof.dr. Harry Garretsen is the new dean of FEB for the coming five years. He is professor in International Economics and Business at FEB. Garretsen studied economics in Groningen and obtained his PhD at the University of Groningen in 1991.

He subsequently worked at De Nederlandsche Bank and became professor in economics at the Radboud University in Nijmegen and at Utrecht University.

Harry Garretsen is a visiting fellow at the University of Cambridge and research fellow at the CESifo institute in Munich. Furthermore, he is a deputy Crown member of the The Social and Economic Council of the Netherlands (SER) and academic partner at the Netherlands Bureau for Economic Policy Analysis (CPB).

page 48 / April 2011

.

Studie Study

Dirk Bezemer: Understanding Financial Crisis Through Accounting Author: Riepko Buikema

From the beginning of the credit crisis and the ensuing recession, it has become conventional wisdom that ‘no one saw this coming’. Many had seen it coming for years, however, says Dirk Bezemer. ‘Many economic models missed the crisis, but not because the conditions were so unusual.

They missed it by design. It is impossible to warn against a credit crisis and recession in a model world where credit does not exist. This is the world our policymakers have been living in.’

Bezemer, Associate Professor at the International Economics & Business department, is author of the paper Understanding Financial Crisis Through Accounting Models in which he investigated in detail just who had predicted the crisis and how.

‘I wanted to analyse why the crisis took institutions such as the OECD or the ECB by surprise and what the alternatives are.’

Among the economists who did anticipate the crisis, the FEB researcher recognized a shared approach.

Flow-of-fund models Bezemer: ‘The majority of those economists who ‘saw it coming’ that I studied used a so-called ‘flow-of-funds’ approach. These models trace the economy’s financial flows. This is different from the usual approach of ‘general equilibrium’ models, which often do not model the financial sector at all, or only in a highly stylized way. The assumption here is that the financial sector passively adapts to ‘fundamentals’ - whatever is happening in the real sector. So you lose nothing when you do not model finance. In a highly financialised economy, that is a very poor guide to reality.

Models that exclude the growth of debt will miss the buildup of financial fragility in the economy.’

Fundamental question The paper generated a lot of interest. Bezemer thinks this is because his paper touches a fundamental question: ‘Can the

financial sector be incorporated in the general equilibrium model approach that is standard in macroeconomics?’ Some experts are optimistic and it is indeed possible to have in your model a box that channels savings to investments. But what makes banks special is that they create money instead of just passing it on. I do not, as yet, see how this fits into a general equilibrium structure.’

Bezemer: ‘What does happen is that institutions cross check their projections using different approaches. General equilibrium scenarios are then complemented with flow-of-fund projections.

This has been a fruitful development for some years now.’

Paradigm change Bezemer thinks these are exciting times to be an economist.

The credit crisis has created a new openness to diversity in methodologies. Bezemer: ‘That is good, because also flow-offund models are no silver bullets. In my paper, I analyse how in the US after 2000, it was possible to use flow-of-fund analysis to foresee that a slowdown in private debt growth and recession were inevitable. But that was a unique situation – a large economy with unprecedented levels of debt. For a small open economy like the Netherlands, where trade explains most of the variation in growth, it would have been less useful. Rather than a single paradigm, a diversity of approaches is needed. At the moment, that is missing in theoretical macroeconomics. That should not surprise us: paradigm change, if it happens at all, is a slow process’.

.

Understanding Financial Crisis Through Accounting Models.

Accounting, Organizations and Society, 26: 676-688 (2010). Full article: http://irs.ub.rug.nl/ppn/322495148

page 49 / April 2011

Study Studie

Agenda The upcoming activities of the EBF and her subassociations are listed here.

March 28-3apr MARUG 28-15apr EBF

Lustrum Week Dutch Inhouse Tours

April 4 EBF 5-6 VESTING 7 MARUG 11 17 EBF 24-2may VESTING

Social Inhousdagen Int. Programme Social (announcement of board) Start exam period Application deadline DIT Reis International Programme

May 2 EBF 2 EBF 2-20 EBF 3 EBF

Booksale 2.2 Theme social Dutch Inhouse Tours Booksale 2.2

May 3 VESTING 4-14 MARUG 5 MARUG 6-8 9 EBF 9 Risk 11 EBF 12 Risk 16 EBF 18 EBF 19 VESTING 23 Risk 24 MARUG 25 EBF 26 EBF 26 Risk

All dates are tentative.

page 50 / April 2011

Social International Marketing Experience Social Batavierenrace International Quiznight Announcement new active members Boer & Croon Borrel EĂŠn Day Accountant en Controller Etiquettediner LSP: Mark McKeon Congres Start Accountancy Tour General Members Meeting Recruitment Activity Achmea Freshmen Symposium Investment Day