DOUKAS_2015_001_176 10/12/2014 4:45 μ.μ. Page 113
25 Generation U ΑΘΗΝΑ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥ
@athensbynite undisciplined marketing communications expert, half virtual globe trekker adventurous music explorer
Ο A.K. γεννήθηκε σε ένα ακριβό προάστιο του Buenos Aires την ίδια χρονιά, μέρα και ώρα με την A.K. που γεννήθηκε στην Αθήνα. Οι γονείς του A.K. ήταν αξιοσέβαστα μέλη της μεγαλοαστικής τάξης του Buenos Aires, ο πατέρας πολιτικός κι η μητέρα λάτρης των τεχνών, περίφημη σοπράνο και εξαιρετική μαγείρισσα, που λέγεται μάλιστα ότι, παρά τα 20 και άνω μέλη του υπηρετικού προσωπικού της βίλας των Κ., μαγείρευε πάντα ή ίδια για το μεσημεριανό της οικογένειάς της. Η A.K. ήταν παιδί παιδιών προσφύγων που έφτασαν στην Αθήνα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, είτε με καράβια από τη Ρωσία και τη Σμύρνη είτε με τα πόδια από τα σύνορα της Θράκης. Ο πατέρας της ήταν ένας αιώνια γελαστός, σκληρά εργαζόμενος εργολάβος μεγάλων έργων κι η μάνα της μια ονειροπόλα επαναστάτρια που ήθελε να γίνει χορεύτρια κλασικού μπαλέτου, ενώ υπήρξε κι αυτή σπουδαία μαγείρισσα με κορυφαίο της πιάτο τις μελιτζάνες σε όλες τους τις εκφάνσεις.
–113–
DOUKAS_2015_001_176 10/12/2014 4:45 μ.μ. Page 114
Tο µοναδικό µου αποτύπωµα
20 15
Ο πατέρας του A.K. ήταν φιλόδοξος, δυναμικός και αυταρχικός όχι μόνο στην προσωπική του ζωή, αλλά και μέσα στο σπίτι ως οικογενειάρχης, σύζυγος και πατέρας. Ο πατέρας της A.K. ήταν προσγειωμένος άνθρωπος, με τρύπες στα χέρια, αλλά κι αυτός αυταρχικός μέσα στο σπίτι ως οικογενειάρχης, σύζυγος και πατέρας. Αντίθετα, οι δύο μητέρες χαρακτηριζόντουσαν από αυτό που χαρακτηρίζει όλους τους δημιουργικούς ανθρώπους, μία απίστευτη διάθεση για όνειρα, ελευθερία και βαθιά ανασφάλεια. Οι δύο μητέρες είχαν ένα ακόμη κοινό. Η μία ως σοπράνο κι η άλλη ως κατά φαντασία χορεύτρια κλασικού μπαλέτου έτρεφαν κι οι δύο μία τεράστια αγάπη προς τη μουσική. Η Αριζόνα, μητέρα του A.K., σε ένα της ταξίδι στο Παρίσι είχε αγοράσει ένα πικάπ και μερικούς δίσκους και περνούσε με κάθε ευκαιρία την ώρα της ακούγοντας όπερα, είτε από το πικάπ είτε από το ραδιόφωνο, τραγουδώντας παράλληλα, με έναν μοναδικό, θαυμαστό τρόπο που ο A.K. δεν θα μπορούσε να ξεχάσει ποτέ, ακόμα και πολλά χρόνια μετά τον θάνατό της. Η Αναστασία, μητέρα της A.K., σφουγγάριζε, έπλενε και μαγείρευε στο υπόγειο σπίτι όπου έμεναν σε ένα προάστιο των Αθηνών ακούγοντας ραδιόφωνο, από Αλμπινιόνι ως το αγαπημένο της «Speedy Gonzales». Χορεύοντας με το σκουπόξυλο. Τα δύο παιδιά μεγάλωσαν ανάμεσα σε γέλια, φασαρίες, τραπεζώματα και πολύ μουσική, κάτι που στην πορεία τους μετατράπηκε σε πάθος που καθόρισε τη ζωή τους. Ο A.K. μεγάλωσε κι έγινε ένας ψηλός, ξανθός, πρασινομάτης, πολύ ωραίος άνδρας. Τα μαλλιά του τα είχε πάντα μακριά, φορούσε τζιν και του άρεσε να βάφεται σαν κορίτσι. Έφυγε από το σπίτι του στα 18, αποφασισμένος να μην ακολουθήσει τον δρόμο που του είχε χαράξει ο πατέρας του κι έγινε ποιητής κατά παραγγελία, τριγυρνώντας στα κακόφημα μπαρ και τις γειτονιές του λιμανιού
–114–
DOUKAS_2015_001_176 10/12/2014 4:45 μ.μ. Page 115
γινόµαστε ή γεννιόµαστε µοναδικοί;
του Buenos Aires και πουλώντας τα ποιήματά του σε άξεστους ναυτικούς ή δίνοντάς τα δωρεάν σε αυτούς που ερωτευόταν. Στο μυαλό του αυτό που τον καθόρισε ήταν «Ο Καβγατζής» του Ζαν Ζενέ και το «My Way» από τον Sid Vicious. Η A.K. μεγάλωσε κι έγινε μια επιτυχημένη συγγραφέας, που ταξίδευε τον κόσμο με λεφτά που κέρδιζε πουλώντας τα βιβλία της, όλα ερωτικές ιστορίες ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους άνδρες. Στο μυαλό της αυτό που την καθόρισε ήταν «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ» και το «Ziggy Stardust And The Spiders From Mars». Ολόκληρο. 2014. Τετάρτη βράδυ, κοντά στη γέφυρα Puente de la Mujer, στο Puerto Madero, Buenos Aires. Η τύχη φέρνει τον A.K. και την A.K. να κάθονται δίπλα δίπλα στο μπαρ του Chueca Puerto Madero. Τους κοιτάζουν όλοι απορημένοι. Το ίδιο κι αυτοί, ο ένας τον άλλο. Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Μόνο τα ρούχα τους διαφέρουν – αυτός είναι ντυμένος σαν γυναίκα κι αυτή σαν άνδρας. Στα ηχεία ακούγεται το κύκνειο άσμα των Röyskopp – το «Rong». Κοιτάζονται και προσπαθούν να καταλάβουν πού είναι το λάθος. 23 χρωμοσώματα, πάνω από 100.000 γονίδια κι ο αριθμός αλλάζει συνεχώς, εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια συνδυασμοί, όλα χυμένα μέσα στη μηχανή του οργανισμού μας που ξεκινάει να μετράει ανάποδα από τη στιγμή που το σπερματοζωάριο-φορέας όλων των πληροφοριών και δεδομένων ενός πατέρα και των γενιών που προηγήθηκαν αυτού συναντά το ωάριο μιας μητέρας-φορέα όλων των πληροφοριών και δεδομένων των δικών της προγόνων για να γεννηθούν ακόμα περισσότεροι συνδυασμοί που τελικά θα φέρουν έναν ή μία A.K. στη ζωή. Είναι αυτές οι πληροφορίες και τα δεδομένα, της οργανικής, προσωπικής μας κληρονομιάς που, σε συνδυασμό με τα ανεξέλεγκτα σε όγκο, πλούτο και βάρος δεδομένα της γνώσης και των αναμνήσεων
–115–
20 15
DOUKAS_2015_001_176 10/12/2014 4:45 μ.μ. Page 116
Tο µοναδικό µου αποτύπωµα
20 15
μας τόσο σε συνειδητό όσο και σε ασυνείδητο επίπεδο, αποτελούν τα big data του κάθε A.K. σε αυτόν τον κόσμο. Τα δικά σου. Οι δύο A.K. μπορεί να μοιάζουν εξωτερικά σαν δύο σταγόνες νερό από μία σύμπτωση που συμβαίνει μία στο δισεκατομμύριο, αλλά είναι τόσο μοναδικοί όσο και ο μοναδικός κωδικός που κλειδώνει την ιστορία των προσωπικών τους big data, αυτών που συνδυάζουν όλα όσα γεννήθηκες και κουβαλάς από γενιά σε γενιά με όλα όσα πείραξες και πειράζεις μεγαλώνοντας και όντας απόλυτα υπεύθυνος για το πού θα κοιμηθείς απόψε το βράδυ. Ο A.K. κι η A.K. έφυγαν μαζί εκείνο το βράδυ και πήραν το τρένο προς τα πάνω. Στο νοητό πικάπ της μηχανής τους έπαιζαν τα τραγούδια που τους μεγάλωσαν μαζί, μία αμετανόητη playlist από ψυχεδελικά τραγούδια του Syd Barrett μέχρι ύμνους του τύπου «Made of Stone». Τα έβαλαν κάτω όλα από την αρχή. Για αυτούς δεν είχε σημασία πως έμοιαζαν, αλλά πως βρέθηκαν εκείνο το βράδυ και οι δύο στην μπάρα του Chueca. Τι ήταν αυτό που τους έσπρωξε – τόσο διαφορετικούς και τόσο ίδιους στη λύση μιας εξίσωσης γεμάτης αλγόριθμους, στον κοινό τόπο Χ. Μπορεί να είσαι γιος ή κόρη του τάδε ή της τάδε, γνωστών, άγνωστων, επιτυχημένων ή όχι, πλούσιων, φτωχών ή νεόπτωχων γονέων, να μένεις στον Βορρά, τον Νότο, δυτικά ή ανατολικά, πάνω ή κάτω από τα σύννεφα, να σπουδάσεις στα καλύτερα πανεπιστήμια ή πουθενά, να ερωτεύεσαι άνδρες, γυναίκες ή και τα δύο, να πιστεύεις στη φιλία, την αγάπη, το χρήμα, τη θρησκεία ή τίποτα από όλα αυτά και μόνο στον εαυτό σου, να ακούς Grimes ή Freaky Fortune ή και τα δύο με την ίδια ευκολία, να φοράς mainstream ή εξεζητημένα ρούχα, μάρκες ή vintage ανώνυμα, μπορεί να πετύχεις ή να μην πετύχεις αυτό που λένε οι άλλοι επιτυχία, μπορεί να παντρευτείς ή όχι, να κάνεις παιδιά ή όχι, να ξέρεις μόνο ένα πράγμα.
–116–
DOUKAS_2015_001_176 10/12/2014 4:45 μ.μ. Page 117
γινόµαστε ή γεννιόµαστε µοναδικοί;
Το αποτύπωμά σου στον κόσμο δεν είναι τα παιδιά που θα κάνεις ή δεν θα κάνεις, η καριέρα ή τα λεφτά που θα κάνεις ή δεν θα κάνεις, οι ιδέες που θα αφήσεις ή θα μοιραστείς ή δεν θα αφήσεις και δεν θα μοιραστείς. Το αποτύπωμά σου στον κόσμο είσαι εσύ κι η αύρα που αφήνεις εκεί που περπατάς, στις λεωφόρους ή τα στενά της ζωής σου, τα λόγια σου, τα ίχνη των δισεκατομμυρίων συνδυασμών όλων αυτών των data που κουβαλάς και δημιουργείς μέσα από τις εμπειρίες σου καθημερινά και, που σε συνδυασμό με τα δισεκατομμύρια συνδυασμών όλων αυτών των data που κουβαλάνε και δημιουργούν μέσα από τις εμπειρίες τους καθημερινά χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, με τους οποίους αλληλεπιδράς, δημιουργούν πάντα, την κάθε στιγμή, το κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου που περνάει ένα ακόμα μοναδικό αποτύπωμα. Που σου ανήκει. Και στον κάθε A.K. αυτού του κόσμου που εμπνέεται από εσένα ή απλά βλέπει παθητικά το ίχνος που αφήνεις. Μέχρι να συναντηθείτε νοητά ή πραγματικά σε κάποιο Chueca αυτού του κόσμου. Και να γράψετε μαζί το επόμενο ποίημα ή βιβλίο που θα πουλήσετε. Αυτό που θα μιλάει για τη γενιά της μοναδικότητας. Τη Γενιά σου. Generation U. Βάλε στο πικάπ ή το ραδιόφωνο ή το κινητό σου το αγαπημένο σου κομμάτι. Τώρα άλλαξε σελίδα.
–117–
20 15
DOUKAS_2015_001_176 10/12/2014 4:45 μ.μ. Page 118