เปิ ดประตูยามราตรี (ชนชาติสยุ่ ) นานมาแล้ว ณ สถานทีแ่ ห่งหนึง่ ทีม่ ที วิ ทัศน์เป็ นภูเขาและ น� ำ้ มี ห ญิ ง สาวชาวสุ่ ย คนหนึ่ ง อาศั ย อยู่ เธอชื่ อ ว่ า อาฟาง บ้ านของเธอนัน้ ยากจนมาก กิ น ข้ า วก็ กิ น ได้ ไ ม่ อิ่ ม เสื อ้ ผ้ า ก็ สวมไม่ อุ่น เมื่ออาฟางอายุได้ สิบสองสิบสามปี เธอก็ไปท�ำงาน เป็ นหญิ งรั บใช้ ในบ้ านของเศรษฐี อย่าเห็นว่าเธอเป็ นเด็กเล็กๆ เพราะงานที่เศรษฐี ให้ ท�ำนัน้ มากเท่าๆ กับผู้ใหญ่ ทุกวันเธอต้ อง หาบน�ำ้ กวาดพืน้ เก็บกวาดในบ้ าน ยกอุจจาระ เทปั สสาวะ ซัก เสื ้อผ้ า ให้ อาหารหมู คอยปรนนิ บั ติ ผ้ ู ใหญ่ เลี ย้ งเด็ ก ตั ง้ แต่ เช้ า จรดเย็ น ไม่ อ นุญ าตให้ พกั แม้ ทงวั ั ้ นเธอจะยุง่ จนถึงมืด แต่ กระทัง่ อาหารเหลือๆ เศรษฐี ก็ไม่เคยที่จะให้ กินอิ่มเลยสักมื ้อ เวลา
2
3
ที่เศรษฐี ไม่พอใจก็จะทังเตะทั ้ งต่ ้ อยเธอ
อาฟางพูดว่า “ข้ าขอเพียงไม่ถกู ตี มีข้าวให้ กินอิ่มก็พอ”
ในวันนี ้ อาฟางมาซักผ้ าที่ริมแม่น� ้ำ เธอหวนคิดถึงชีวิตที่
ปลาคาร์ฟแดงจึงกล่าวว่า “เรื่องนี ้ไม่ยาก เธอดูสทิ รี่ ิมแม่น� ้ำ
ขมขื่นของตนเองเช่นเคย… เธอโศกเศร้ าเสียใจจนร้ องไห้ ออกมา
มีหินก้ อนใหญ่อยูก่ ้ อนหนึง่ ข้ าจะมอบเม็ดทับทิมแดงให้ เจ้าหนึง่
เธอร้ องไปๆ พลันได้ ยินเสียงคนจากที่ใดสักแห่ง พูดขึ ้นว่า
เม็ด รอเวลาจนดึกและผู้คนเงียบสงัดแล้ว เจ้าน�ำทับทิมแดงมาเคาะ
“น้ องสาวเอ๋ย อย่าร้ องไห้ เลย เจ้ ามีเรื่องอะไรต้ องการให้ ชว่ ย
เบาๆสามครั ง้ ที่ข้างๆก้ อนหินใหญ่นี ้ และพูดติดต่อกันสามครั ง้
เหลือก็บอกมา”
ว่า ‘เปิ ดประตูยามราตรี ’ ก็จะปรากฏประตูขึ ้นหนึง่ บานที่ก้อนหิน
อาฟางหยุดร้ องไห้ ทนั ที เธอรี บมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นเงา
ใหญ่ เจ้ าจงวางใจเดินเข้ าไป ในนันมี ้ ทกุ สิง่ ทุกอย่าง ไม่วา่ จะเป็ น
ของใครทังนั ้ น้ หลังจากวันนัน้ ทุกครัง้ ที่อาฟางไปซักผ้ าที่ริมแม่น� ้ำ
ของกิน ของดื่ม ของสวมใส่และของใช้ เจ้ าอยากได้ อะไรก็หยิบไป
เพียงแค่เธอร้ องไห้ ระบายความในใจ ก็จะได้ ยินประโยคนัน้ แต่ก็
ได้ ทงนั ั ้ น” ้
มักจะไม่เห็นใคร มีครัง้ หนึง่ อาฟางได้ ยินเสียงนันอี ้ ก จึงท�ำใจกล้ า ถามไปว่า “ท่านคือผู้ใดหรื อ” เพิ่งจะถามจบ ก็เห็นคลื่นลูกใหญ่ม้วนตัวอยูใ่ นแม่น� ้ำ ปลาคาร์ ฟสี แดงตัวใหญ่โผล่ขึ ้นมาบนผิวน� ้ำ พลางพูดว่า “ข้ าอยูน่ ี่ สิง่ ทีเ่ จ้ าพูดอยูเ่ ป็ นประจ�ำนัน้ ข้ าได้ ยนิ หมดแล้ว ข้ า
เมื่อปลาคาร์ ฟพูดจบ ก็พน่ ทับทิมแดงเม็ดหนึง่ ขึ ้นมาบน ฝั่ ง จากนันก็ ้ ด�ำหายลงไปในน�้ำ อาฟางจึงเก็บทับทิมแดงเม็ดนัน้ และซ่อนไว้ ที่อก เวลา ที่อาฟางกลับถึงบ้ านของเศรษฐี ตอนพลบค�่ำ อาฟางก็ยงั เหมือน เดิม มีลกั ษณะท่าทางที่กลัดกลุ้ม หน้ านิ่วคิ ้วขมวด เพื่อไม่ให้
คือลูกชายของพญามังกร หากเจ้ าต้ องการให้ ข้าช่วยเหลือสิง่ ใด
เศรษฐี มองออกว่าในใจนันมี ้ เรื่ องน่ายินดี รอจนดึกสงัด ผู้คนหลับ
ข้ าก็ชว่ ยได้ ทงนั ั ้ น” ้
ไหลหมดแล้ ว อาฟางจึงค่อยๆลุกจากที่นอน และถือตะกร้ าใบ
4
5
เล็กๆหนึง่ ใบมาที่ข้างๆก้ อนหินใหญ่ริมแม่น� ้ำ ท�ำตามค�ำพูดที่ปลา คาร์ ฟแดงสอนไว้ เธอใช้ เม็ดทับทิมแดงเคาะเบาๆบนก้ อนหิน ใหญ่สามครัง้ และพูดติดต่อกันสามครัง้ ว่า “เปิ ดประตูยามราตรี ” ก้ อ นหิ น ใหญ่ ค่ อ ยๆเปิ ดออก ข้ า งในนัน้ มี พ ระราชวัง ตัง้ อยู่ พออาฟางเดินเข้ าไปก็เห็นในพระราชวังนันสว่ ้ างพร่างพราวไปด้ วย มรกตและทอง เสื ้อผ้ าและเครื่ องประดับอันวิจิตรตระการตา ทัง้ แพรต่วน เงินทองของล� ้ำค่า และอาหารชันดี ้ อยากได้ สงิ่ ใดก็มีสงิ่ นัน้ ในเวลานัน้ มีชายหนุม่ รูปงามกวักมือเรี ยกเธอให้ เข้ าไปข้ างใน อาฟางนันรู ้ ้ สกึ ตะขิดตะขวงใจ ชายหนุม่ จึงเดินออกมาพลางยิ ้ม และพูดว่า “เราทังสองเคยเจอกั ้ นมาก่อนแล้ วนะ ข้ าคือลูกชายพญา มังกร ส่วนปลาคาร์ ฟแดงที่เจ้ าเห็นนันเป็ ้ นร่างแปลงของข้ า”
เจ้ าชายมังกรจึงพูดขึ ้นว่า “ไม่ต้องกลัว เมือ่ เธอสวมเสื ้อชุดนี ้แล้ ว คนอื่นก็จะมองไม่เห็น เธอบอกว่ากลัวเศรษฐี ทบุ ตีมิใช่หรื อ เมื่อสวมชุดนี ้แล้ ว เวลาที่ถกู ตีก็จะไม่เจ็บอีก” เจ้ าชายมังกรชี ้ไปที่ไอร้ อนที่พงุ่ ออกมาจากอาหารชันดี ้ นานาชนิด แล้ วพูดกับอาฟางว่า “เธอชอบกินอะไรก็กินเสียนะ กินไม่หมดก็ เอากลับบ้ านได้ ” อาฟางกลับพูดว่า “ข้ าไม่ชอบกินของแปลกประหลาดพวก นัน้ ข้ าเพียงแค่อยากกินข้ าวเหนียวกับหมูสกั มื ้อหนึง่ นอกจากนี ้ ยังอยากจะเอากลับไปให้ พอ่ แม่พี่น้องกินสักตะกร้ า ถ้ าหากเป็ น อย่างนี ้ได้ ข้ าก็ขอบคุณฟ้าดินแล้ วล่ะ” เมื่อเจ้ าชายมังกรได้ ยินค�ำของอาฟาง จึงให้ ผ้ ตู ิดตามยก
ขณะที่เขาพูด เขาก็จงู มืออาฟางเข้ าไปข้ างในพระราชวัง เจ้ าชาย
ข้ าวเหนียวกับหมูออกมาทันที ให้ อาฟางกินจนอิ่ม เมื่อใกล้ จะ
มังกรก็หยิบเสื ้อผ้ าชุดใหม่สชี มพูชดุ หนึง่ ออกมาจากหีบส่งให้ อาฟาง
กลับยังใส่ลงไปในตะกร้ าจนเต็ม อีกทังยั ้ งถือตะกร้ ามาส่งอาฟาง
อาฟางส่ายหัวพลางพูดว่า “ไม่เอา เดี๋ยวเศรษฐี เห็นเข้ าจะหาว่าข้ า
ถึงหน้ าประตูวงั ด้ วยตัวของเขาเอง หลังจากที่เขาส่งตะกร้ าคืนให้
ขโมยมาจากบ้ านเขา”
อาฟาง ก็พดู ขึ ้นอย่างเป็ นห่วงว่า “น้ องเอ๋ย ต่อไปนี ้หากเจ้ าขาด
6
7
เหลือสิง่ ใดก็มาเอากับข้ าได้ เต็มที่ วิธีเปิ ดประตูก็เหมือนเดิม แล้ ว อย่าท�ำเม็ดทับทิบแดงหายเชียวนะ!” หลังจากออกมาจากพระราชวัง อาฟางก็กลับไปที่บ้าน
เมื่อเศรษฐี มาถึงบ้ านของอาฟาง ครอบครั วของอาฟาง ก็ก�ำลังล้ อมวงรอบๆ ตะกร้ ากินข้ าวเหนียวกับหมูอยู่ พอเศรษฐี ได้ เห็นก็ตรงเข้ าไปตบพ่อแม่ของอาฟางคนละฉาด พลางด่าว่าพวก
ของเศรษฐี และเมื่อสวมชุดที่เจ้ าชายมังกรมอบให้ เธอก็ไม่กลัวว่า
เขาให้ ก� ำ เนิ ด ลูก สาวขี ข้ โมย ขณะที่ เ ขาด่ า ไปก็ เ ตะน้ อ งชาย
เศรษฐี จะทุบตีอย่างโหดเหี ้ยมอีก เวลาที่เศรษฐี ทบุ ตีอาฟางเธอ
และน้ องสาวขอ งอาฟางจนล้ มระเนระนาด เศรษฐี ดา่ เขาแล้ ว
ก็ไม่เจ็บสักนิด ที่ยิ่งประหลาดก็คือเพียงเศรษฐี ตีอาฟาง ลูกชาย
ยังไม่เปิ ดโอกาสให้ อธิบาย มือหนึง่ ก็ถือตะกร้ าที่เหลือข้ าวเหนียว
ลูกสาวของเขาก็เจ็บปวดจนร้ องโอดโอยเป็ นการใหญ่ ต่างก็
กับหมูอยูค่ รึ่งหนึง่ อีกมือก็บดิ หูของอาฟาง ลากเธอกลับบ้ านไป
คุกเข่าลงขอร้ องให้ พอ่ อย่าตีอีก ผ่านไปได้ ชว่ งหนึง่ เศรษฐี ก็พบว่า
เมื่อเศรษฐี กลับถึงบ้ าน เขาเรี ยกพ่อบ้ านอย่างดุดนั ให้ ตงไฟต้ ั ้ มน� ้ำ
ใบหน้ าของอาฟางนันค่ ้ อยๆแดงเปล่งปลัง่ ร่างกายนันก็ ้ แข็งแรง
มันเดือดๆหนึง่ หม้ อและผลักอาฟางไปที่หน้ าหม้ อน� ้ำมันที่พน่ ไอ
ขึ ้นมาก รู้สกึ แปลกใจนัก เศรษฐี ลบู หนวดเคราพลางคิดว่า อาฟาง
ร้ อนออกมา พลางบีบบังคับให้ อาฟางยอมรับความผิดว่า แท้ จริ ง
จะต้ องขโมยของในบ้ านของเขากินเป็ นแน่ ครัน้ แล้ วเขาจึงแอบ
แล้ วเธอนันขโมยของในบ้ ้ านเขาไปเท่าไหร่ หากไม่ยอมรับ ก็จะ
สังเกตการกระท�ำทุกๆอิริยาบถของอาฟาง
จับอาฟางลงไปทอดในหม้ อน� ้ำมัน อาฟางไม่ยินยอมที่จะตายโดย
มีอยูค่ ืนหนึง่ เศรษฐี พบว่าที่นอนของอาฟางนันว่ ้ างเปล่า
รับโทษฐานเป็ น “ขโมย” เธอรู้สกึ ไม่มีเกียรติ จึงเล่าตามความเป็ น
จึงคิดว่าอาฟางต้ องขโมยของในบ้ านเขา แล้ วน�ำกลับไปที่บ้าน
จริ งที่ตวั เองได้ พบกับปลาคาร์ ฟแดง และเหตุการณ์ที่ไปวังมังกร
แน่ๆ เขาจึงรี บวิ่งโดยเอาไม้ เท้ ายันกับพื ้นไปที่บ้านของอาฟางใน
เศรษฐี จงึ กล่าวกับเธอว่า
คืนนัน้
“ปากพูดนันไม่ ้ มหี ลักฐาน หากเจ้าไม่เอาเม็ดทับทิมทีป่ ลาคาร์ ฟ
8
9
มอบให้ มาให้ ข้าดู ข้ าไม่มีทางเชื่อเจ้ าหรอก” อาฟางไม่ร้ ูวา่ เศรษฐีกำ� ลังใช้ แผนสกปรก จึงหยิบเม็ดทับทิม ออกมา เศรษฐี ก็รีบแย่งไปในทันทีและหันมาพูดอย่างห้ วนๆว่า “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น รอข้ าไปเองในคืนพรุ่งนี ้หากมีเรื่อง อย่างนี ้จริ งๆ ข้ าค่อยคืนให้ เจ้ า” เศรษฐี ทนทรมานอย่างหนักกว่าจะถึงคืนวันที่สอง เขาวิ่ง กระหืดหระหอบด้ วยความตื่นเต้ นและแบกกระเป๋ าใบใหญ่หลาย ใบ คล�ำทางอยูใ่ นความมืดจนมาถึงริ มแม่น� ้ำและพบหินก้ อนใหญ่ นัน้ เขาท�ำตามที่อาฟางพูด คือ ใช้ เม็ดทับทิมสีแดงเคาะบนก้ อน หินสามครัง้ และพูดสามครัง้ “เปิ ดประตูยามราตรี ” จริ งอย่างที่พูดไว้ หินก้ อนใหญ่เปิ ดออกอย่างช้ าๆ แต่ที่ เปิ ดออกมาให้ เขานันไมใช่ ้ ประตูใหญ่ของวังมังกร แต่กลับเป็ นถ� ้ำ มืดๆ เศรษฐี เห็นท่าไม่ดีก็ก้าวขาออกคิดจะวิ่ง แต่นกึ ไม่ถงึ ว่าทันที ที่เขาขยับเท้ า เขาลื่นตกลงไปในถ� ้ำมืดนัน้ เมื่ อ เม็ ด ทั บ ทิ ม สี แ ดงของอาฟางถู ก เศรษฐี แย่ ง ไป แล้ ว อี ก หลายวันต่อมาก็ไม่เห็นแม้ แต่เงาของเศรษฐี เธอจึงวิ่งไป
ที่ริมแม่น� ้ำใหญ่และร้ องไห้ ระบายความในใจ ปลาคาร์ ฟแดงได้ ยิน เสียงร้ องไห้ ก็ลอยขึ ้นมา เล่าเรื่ องราวให้ เธอฟั ง และพ่นเม็ดทับทิม สีแดงเม็ดเดิมให้ กบั อาฟางอีกครัง้ และพูดกับอาฟางว่า “น้ องอาฟาง เมื่อเจ้ าโตแล้ ว ข้ าจะขอเจ้ าเป็ นภรรยาข้ าจะ ได้ ไหม” อาฟางพยักหน้ า ปลาคาร์ ฟแดงจึงพูดต่อว่า “ถ้ าเช่นนันคื ้ นนี ้ ขอให้ เจ้ ามาที่วงั มังกรอีกครัง้ เก็บเอาแต่ หินสีขาวหนึง่ ก้ อนกลับบ้ าน ของอื่นๆไม่ต้องเอาทังนั ้ น้ จากนัน้ เอาไปใส่ไว้ ในไหให้ ดี นั่นคือของขวัญที่ข้าให้ เจ้ าเป็ นของหมัน้ ” เมื่อพูดจบก็วา่ ยกลับลงไปใต้ น� ้ำ คืนวันนัน้ เมื่ออาฟางมาถึงวังมังกรอีกครัง้ เจ้ าชายมังกร ไม่ได้ ออกมาต้ อนรับเธอ เธอท�ำตามที่เจ้ าชายก�ำชับ เก็บเพียง หินเม็ดที่ขาวที่สดุ กลับไปบ้ าน พอใส่หินสีขาวนี ้ลงไปในไห หินสี ขาวก็กลายเป็ นเงินเต็มไห อาฟางจึงเอาเงินพวกนี ้ไปซื ้อที่นาและ ควายไถนาให้ ที่บ้าน นับแต่นัน้ เป็ นต้ นมา เธอก็ไม่ต้องเป็ นทุกข์ เพราะไม่มีจะกินหรื อไม่มีเสื ้อผ้ าจะใส่อีกแล้ ว
10
ผ่านไปอีกไม่นานนัก อาฟางก็เติบโตขึ ้นจนถึงอายุที่จะต้ อง ออกเรื อนของสาวชาวสุย่ ปลาคาร์ ฟแดงก็มารับเธอไปแต่งงาน อาฟางแต่ ง ไปยั ง วังมังกร นับแต่นนมาเธอก็ ั้ ใช้ ชวี ติ อย่างมีความ สุข
จากเรื่ อง《夜开门》