θα έχουμε σίγουρα "κυβερνητική σταθερότητα". Και αργότερα έγραψα στην efsyn της 10ης 2
2020, στην "Ελεύθερη έκφραση", άρθρο με τον τίτλο: «Νέος εκλογικός νόμος "η Ματσαράγκα"», όπου έλεγα: «Τώρα κατάργησαν την αναλογική και ψήφισαν το ίδιο, τις 50 έδρες, κι ακόμα χειρότερα: αν το πρώτο ψηφοδέλτιο αποτελεί συνασπισμό κομμάτων, τότε το μπόνους των 50 εδρών
ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΟΡΙΑ ΠΑΝΤΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ Η "ΒΟΜΒΑ" της Απλής Αναλογικής του Μητσοτάκη του Βαγγέλη Σακκάτου* Όταν η Ρόζα Λούξεμπουργκ έλεγε πως «τον καιρό των αστικών επαναστάσεων οι αστοί ηγέτες υπήρξαν ηγέτες μαζών δυνάμει ιστορικής αυταπάτης» και ότι «σήμερα (λίγο πριν την δολοφονήσουν) είναι αντιπρόσωποι του λαού μέσω πολιτικής απάτης», κάτι ήξερε. Όταν υπουργός Εσωτερικών της Ν.Δ. έκανε το μπόνους των 40 εδρών του ΠΑΣΟΚ για το πρώτο κόμμα, έστω και με μία μόνο ψήφο παραπάνω 50 έδρες, συναντώντας τον σε γνωστό βιβλιοπωλείο, του είπα πως είναι λίγες οι 50 έδρες με μία μόνο ψήφο διαφορά και ότι το κόμμα που παίρνει έστω και μόνο μία ψήφο παραπάνω, θα πρέπει να παίρνει και τις 300 έδρες! Τότε
ου
το παίρνει το δεύτερο κόμμα, αν αυτό είναι μόνο του κι όχι συνασπισμός κομμάτων, όση εκλογική διαφορά κι αν έχει με το πρώτο. Αλλά αν κι αυτό είναι επίσης συνασπισμός, τότε τί γίνεται; Θα πάμε στο τρίτο;... Και δεν συμμαζεύεται. Αυτές οι 50 έδρες του μπόνους δίνουν πολύ μεγαλύτερο βάρος στις ψήφους του κόμματος που θα τις πάρει, δηλαδή αξίζουν πολύ περισσότερο από τις ψήφους των ψηφοφόρων των άλλων κομμάτων. Για παράδειγμα, αν το κόμμα του μπόνους έχει βγάλει 100 βουλευτές, με το μπόνους τους κάνει 150 και οι ψήφοι που αντιστοιχούν στους 100 έχουν τώρα 150 βουλευτές, δηλαδή ζυγίζουν 50% περισσότερο από τις ψήφους των άλλων ψηφοφόρων. Και μη χειρότερα! Πρόκειται δηλαδή για ένα εκλογικό σύστημα που επαξίως μπορεί να ονομαστεί "η Ματσαράγκα", συνέχεια και κορύφωση των καλπονοθευτικών συστημάτων της Μεταπολίτευσης. 1
είναι αντιδημοκράτης, ότι καπέλο κι αν φοράει. Όταν βρέθηκα μετανάστης το Σεπτέμβρη του 1960 στη Δ. Γερμανία, ύστερα από την καταδρομή της Ι. Συνόδου εναντίον μου, για την εκ μέρους μου έκδοση του έργου του Ανατόλ Λουνατσάρσκυ περί της Ιστορίας των Θρησκευμάτων, χωρίς να έχω κάμει ως τότε, έστω και την παραμικρή σκέψη για μετανάστευση και παρά
ότι
τους εργάτες,
Δικαιολογία η αυτοδυναμία, για να μην έχουμε... ακυβερνησία και άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια». Ο ντιλεττάντης1 πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, που εμφανίστηκε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, ενώπιον ελάχιστων παρόντων, κρατώντας φωτοτυπίες των πρωτοσέλιδων των εφημερίδων "Αυγή" και "Δημοκρατία", για να αποδείξει ότι αυτές εκδίδονται στην Ελλάδα και επομένως υπάρχει ελευθεροτυπία (!), αυτός ο ίδιος είναι που ονόμασε την Απλή Αναλογική "βόμβα" και παλιότερα είχε πει πως αυτή θα πρέπει να καταργηθεί και στην τοπική αυτοδιοίκηση, «για να κατευθύνονται οι ψήφοι στις μεγάλες πλειοψηφίες»! Όλα αυτά δεν σημαίνουνε τίποτ' άλλο από μεγάλη ασχετοσύνη, όχι αγαθή προαίρεση και βαθιά αντιδραστικότητα. Από τα πολύ νεανικά μου χρόνια που μετέχω αδιάλειπτα στο αριστερό εργατικό κίνημα, αγωνίστηκα παντού και πάντα, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, για την Απλή Αναλογική, λέγοντας παντού και πάντα, πως όποιος είναι κατά της Απλής Αναλογικής,
το
η Ασφάλεια μου είχε δηλώσει πως αν εκεί που θα πάω κινούμαι και οργανώνω
θα με στείλουνε πίσω δεμένον και θα με κοντύνουνε, εγώ το πρώτο που έκαμα μόλις έφτασα εκεί, ήταν να ασχοληθώ σε πρώτο πλάνο με τους Έλληνες μετανάστες και με την οργάνωσή τους σε Ελληνικές Εργατικές Κοινότητες και στα γερμανικά Συνδικάτα. Έγραψα άρθρα στον ελληνόφωνο μεταναστευτικό τύπο και στον ελληνικό τύπο στην Ελλάδα γι'αυτό το θέμα και είμαι από τους ιδρυτές της Ελληνικής Κοινότητας Εργαζομένων Κολωνίας και Περιοχής (22.000 Έλληνες εργάτες τότε εκεί), συντάκτης του Καταστατικού της και επί 14 μήνες Γ. Γραμματέας της, ιδρυτής πρόεδρος της Ελληνικής Εργατικής Κοινότητας Περιοχής Ρήνου-Βούππερ και Λέβερκουζεν, σήμερα Λεβερκούζεν και περιχώρων (τότε 10.000 Έλληνες εργάτες εκεί), αρκετά χρόνια πρόεδρός της και υπεύθυνος των πολιτιστικών, καθιερώνοντας τη συνεργασία των Ελληνικών Κοινοτήτων με τα γερμανικά Λαϊκά Πανεπιστήμια (VHS) στον τομέα της λαϊκής επιμόρφωσης, το 1965 εκ των ιδρυτών της ΟΕΚ Δυτικής Γερμανίας και Δυτικού Βερολίνου και αργότερα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της. 1 Dilettant: ο ερασιτέχνης. 2
εκεί, δεδομένου του ότι μόνο στους δεξιούς και τους ακροδεξιούς δίνανε κατά κανόνα διαβατήρια. Αργότερα, μετά το 1964, οι κυβερνήσεις των Παπανδρέου δώσανε και σε άλλους. Μεταξύ των πρώτων κυμάτων των μεταναστών, βρέθηκαν και κάποιοι αριστεροί, που είχανε συνδικαλιστικές γνώσεις και κάποια πείρα. Ήλθαμε σε επαφή και συνεργαστήκαμε, χαλώντας τη σούπα και τους σχεδιασμούς των ελληνικών αρχών για τη μετανάστευση. Η συνεργασία και η δραστηριότητά μας αυτή
Η θέση του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους ήταν: κανενός είδους οργάνωση των αγροτικής, κυρίως, προέλευσης Ελλήνων μεταναστών. Η δημιουργία Ελληνικών Κοινοτήτων ήταν εθνικό έγκλημα και οι Έλληνες μετανάστες έπρεπε να αρκεστούνε μόνο στην εκκλησία, εν προκειμένω στο Πατριαρχείο Κων/λης, στο οποίο "υπάγεται" παραδοσιακά ο Ελληνισμός του εξωτερικού. Αναφορικά με τη Γερμανία, εμείς τότε υπαγόμαστε στη μητρόπολη Θυατείρων, Εξαρχία Δυτικής Ευρώπης με έδρα στο Λονδίνο. Πολύ αργότερα έγινε η Ορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας, υπαγόμενη κι αυτή στο Πατριαρχείο. Οι Έλληνες μετανάστες της Δ. Γερμανίας, υπαγόμαστε τότε στη Θυατείρων του Λονδίνου ως ενορίες της κατά πόλη ή περιοχή και τις επιτροπές των ενοριών θα τις διόριζε ο μητροπολίτης της Θυατείρων, Έξαρχος Δυτικής Ευρώπης, από το Λονδίνο. Αυτό ήταν και το πρόγραμμα του τότε ελληνικού κράτους για τη μετανάστευση στην Ευρώπη, που ήδη άρχισε να γίνεται μαζική, το δε μεταναστευτικό χαφιεδολόι οργίαζε
κατάληξε στη δημιουργία πολλών Ελληνικών Κοινοτήτων στη Δ.Γερμανία και στην ίδρυση, το 1965, της Ομοσπονδίας τους. Η αντίδραση του τότε ελληνικού υπεραντιδραστικού κράτους -συνέχεια του εμφυλιοπολεμικού- σ'αυτή μας την προσπάθεια, υπήρξε άμεση και αποφασιστική. Τον Οκτώβρη του 1966 (τον καιρό των "αποστατών"), εσχηματίσανε μία λίστα 362 προσώπων, προέδρων και γενικών γραμματέων Ελληνικών Κοινοτήτων και Φοιτητικών Συλλόγων του εξωτερικού, κυρίως της Δ. Γερμανίας, για ακύρωση των διαβατηρίων τους, ενέργεια που θα συντελούσε στον ακούσιο επαναπατρισμό τους, εν όψη και της αναμενόμενης δικτατορίας των στρατηγών που ετοίμαζε το παλάτι για τις 22 του Μάη 1967, ημέρα κατά την οποία είχαν καθοριστεί εκλογές, αλλά τους προλάβανε οι συνταγματάρχες. Η λίστα αυτή περιείχε το αναγκαίο υλικό και από τη μετανάστευση, για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που είναι το βασικό συστατικό της κάθε δικτατορίας. Σ' αυτήν τη μαύρη λίστα εγώ είχα αριθμό 11. Των δέκα πριν από εμένα τους είχανε ήδη ακυρώσει τα διαβατήρια. Η αιτιολογία του υπουργού Ασφαλείας των "αποστατών" Χρήστου Αποστολάκου σε ερώτηση που κατατέθηκε στην τότε 3
και εθνικό Τύπο της Ελλάδος, »Επειδή το ελληνικό κράτος και οι υπηρεσίες του στη Γερμανία αδρανούν, αποφασίσαμε
ελληνική Βουλή ήταν, πως το διαβατήριό μου ακυρώθηκε "για σοβαρούς λόγους δημοσίας τάξεως και εθνικού συμφέροντος", δηλαδή για την πολιτική και συνδικαλιστική μου δραστηριότητα στη Δυτική Γερμανία. (Βλέπε σχετικά ντοκουμέντα.) Έτσι, το διαβατήριό μου ακυρώθηκε τον Οκτώβρη του 1966, δηλαδή 6 μήνες πριν από τη δικτατορία και από τότε έκαμα αίτηση πολιτικού ασύλου, το οποίο μου παραχωρήθηκε τους πρώτους μήνες της δικτατορίας, που σε όλη τη διάρκειά της υπήρξα πρόεδρος της Πανελλήνιας Αντιδικτατορικής Ένωσης Περιοχής ΡήνουΒούππερ και Λεβερκούζεν, της δραστηριότερης αντιδικτατορικής Οργάνωσης στη Δ.Γερμανία και ουσιαστικά της συντονιστικής όλων των Αντιδικτατορικών Επιτροπών της χώρας, που συνολικά ήταν 52. Για το τι ήταν το μεταναστευτικό χαφιεδολόι, προκύπτει και από τα δείγματα δράσης του που ενδεικτικά παραθέτω. Σε ένα χαρακτηριστικό γράμμα της "Μαύρης Χείρας", μιας από τις πιο δραστήριες και πιο επικίνδυνες για εμάς τρομοκρατικές οργανώσεις αναφέρεται: « ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΣ Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ "Η ΜΑΥΡΗ ΧΕΙΡ" Κύριε... Η αντεθνική δραστηριότης σας έχει γίνει ήδη γνωστή σ' εμάς, από δεκάδες γράμματα εθνικοφρόνων εργατών, οι οποίοι απευθύνονται στις εθνικές οργανώσεις, εθνικά κόμματα
εμείς να αναλάβωμεν τον αγώνα εναντίον των Ελλήνων εκείνων, που με την κομμουνιστικήν δραστηριότητά των αποτελούν κίνδυνον για το φίλον γερμανικόν έθνος και τους Έλληνας εργάτας και φοιτητάς και προσβολήν και ντροπήν για την Ελλάδα. »Η επιστολή μας έχει προειδοποιητικόν χαρακτήρα και σας ορίζει προθεσμία τεσσάρων εβδομάδων ώστε να σκεφθείτε εάν θα συνεχίσετε ή θα σταματήσετε. »Σας γνωρίζουμε δε ότι, εάν μετά την παρέλευσιν της προθεσμίας δεν συμμορφωθήτε, η "ΜΑΥΡΗ ΧΕΙΡ" θα λάβει βίαια και σκληρά μέτρα εναντίον σας. » [Βλέπε τη σελίδα 93 του βιβλίου του Γιώργου Βουκελάτου: "Κβέλλεν Στράσσε, 2. Γερμανία 1960-1974. Αγώνες και παρασκήνια. Libro, Αθήνα 2003, με ειδικό κεφάλαιο: "Η περίπτωση Σακκάτου" και σελίδες 390-398 του δικού μου βιβλίου: "20ος - 21ος αιώνας. Το χρονικό μιας εποχής, 2η Έκδοση Συμπληρωμένη". Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2015. 4
Και στη σελίδα 393 του παραπάνω βιβλίου μου γράφω: «Αυτές οι συμμορίες, κρατικά κατευθυνόμενες, στέλνανε απειλητικά γράμματα σε κέντρα και στέκια, με λίστες συμπατριωτών "αντεθνικώς δρώντων", που τους απαγόρευαν την είσοδο σε αυτά. Τέτοιες λίστες, όπως αναφέρω και στο πρώτο μέρος του βιβλίου, είχαν σταλεί δύο φορές στο "στέκι", καφενείο της Ελληνικής Κοινότητας Εργαζομένων Κολωνίας και Περιοχής, που απαγόρευαν την είσοδο σε αυτό σε μένα και στο Χρήστο τον Σάκκο, ιδρυτικά μέλη και οι δυο μας της Κοινότητας, εγώ τ. Γενικός Γραμματέας της και ο Σάκκος τ. Αντιπρόεδρος, καθώς και σε πολλούς άλλους συμπατριώτες, γιατί εκεί ήταν κατ' αυτούς το στρατηγείο μας, που καταστρώναμε τα ...αντεθνικά μας σχέδια». Στέλεχος της DGB2 υπεύθυνο για τους ξένους, που συναντηθήκαμε στη Συνδικαλιστική Ακαδημία της IG Metall στο Λωρ του Main, τους πρώτους μήνες της δικτατορίας, που παρακολουθούσα εκεί κάποιο πρόγραμμα, μου είπε πως οι γερμανικές αρχές Ασφαλείας πιέζανε τα Συνδικάτα να άρουνε την υποστήριξή τους σ' εμένα για να απελαθώ, αλλά αυτά δεν ενδώσανε και δεν υποχωρήσανε στην πίεση της γερμανικής Ασφάλειας. Αυτές οι γερμανικές αρχές στην Περιοχή Ρήνου-Βούππερ και Λεβερκούζεν, συσκεπτότανε μαζί με την τοπική ελληνική μαύρη μοίρα της περιοχής μας, για το πως θα αντιμετωπίσουνε τους "κόκκινους" για να μην ξαναπάρουνε την Ελληνική Κοινότητα της περιοχής στις προσεχείς εκλογές και τα ελληνικά φασιστοειδή λέγανε πως τα ζητήματα δεν λύνονται στο Δ.Σ. της Κοινότητας με πλειοψηφίες και μειοψηφίες αλλά με άντερα στους δρόμους. Κι ακόμα, την ΟΕΚ Δυτικής Γερμανίας και Δυτικού Βερολίνου, που σε λίγο σχετικά χρόνο είχε στη δύναμή της 135 Κοινότητες με 60.000 μέλη, αυτές οι αρχές, με τη βοήθεια του ελληνικού χαφιεδολογιού, την είχαν χαρακτηρίσει "τρομοκρατική οργάνωση"! Τότε στις Κοινότητες μετείχανε μόνο αριστεροί. Οι του χώρου του ΚΚΕ και κάποιοι συνεργαζόμενοι μαζί του στο Κοινοτικό Κίνημα, όπως ο γράφων και όταν ο Ανδρέας βγήκε έξω, η πρώτη τοποθέτησή του ήταν ότι οι Κοινότητες δεν παρουσιάζουνε αντιδικτατορικό ενδιαφέρον (!) ενώ παράλληλα προσπάθησε να "καπελώσει" τις Αντιδικτατορικές Επιτροπές που συνεργαζότανε στενά με τις Κοινότητες, αλλά δεν του βγήκε. Έχοντας εμείς λανσάρει με τις Α.Ε. το ΠΑΕ (Πανελλήνια Αντιδικτατορική Ένωση) ο Ανδρέας άλλαξε το τελευταίο γράμμα, έκαμε το Ένωση Κίνημα κι έτσι έγινε το 2 Deutsche Gewerkschaft Bund (Γερμανική Ομοσπονδία Συνδικάτων). 5
Kladbach
τις Κοινότητες. Επήρα το λόγο και τους είπα τα εξής: «Τότε εσείς είχατε αποφανθεί ότι οι Κοινότητες δεν παρουσιάζανε αντιδικτατορικό ενδιαφέρον και οι του "εσωτερικού" το ίδιο. Μάλιστα μία συνάδελφος μέλος του Δ.Σ. της ΟΕΚ, οπαδός
έκτοτε διά παντός. »Και ευτυχώς
ΠΑΚ. Μια μέρα λοιπόν, ο παλιός Γερμανός κομμουνιστής - τροτσκιστής, παλιός σύντροφος του Τέλμαν, που είχανε ξεκινήσει μαζί την πορεία τους στο γερμανικό εργατικό κίνημα, πριν από το 1910, ως λιμενεργάτες στο Αμβούργο, και από τους ελάχιστους επιζήσαντες των στρατοπέδων του Χίτλερ Τζωρτζ Γιούγκλας, διαβάζοντας μιαν ανακοίνωση του ΠΑΚ στα γερμανικά μου είπε: «Βαγγέλη, στην Οργάνωση που είσαι εσύ πρόεδρος είναι και ο Παπανδρέου». Και μου δίνει το κείμενο. Φυσικά του εξήγησα γιατί πρόκειται. Τότε λοιπόν γυρίσανε τις πλάτες στις Κοινότητες, τόσο οι της Ένωσης ΚέντρουΠΑΚ, όσο και οι μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968 οι λεγόμενοι ΚΚΕ Εσωτερικού. Οι μεν φτιάχνανε το ΠΑΚ τους και οι δε το ΠΑΜ τους. Αυτές οι απόψεις και θέσεις ίσχυσαν σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας. Αλλά και μετά απ' αυτήν τόσο οι ΠΑΣΟΚΟΙ όσο και οι δεξιοί αργήσανε πολύ να πλησιάσουνε τις Κοινότητες και την Ομοσπονδία τους. Το Δ.Σ. της ΟΕΚ αποτελείτο ως τότε μόνο από μέλη του χώρου του ΚΚΕ και κάποιες περιόδους και από τον γράφοντα. Κι αυτό γιατί οι άλλοι δεν πλησιάζανε τις Κοινότητες. Αυτοί προσήλθαν και μπήκαν στην ΟΕΚ στο Συνέδριό της, που έγινε στο Bergisch
το 1979. Οι νεοφερμένοι εκατηγορήσανε το ΚΚΕ ότι εμονοπώλησε
του "εσ.", εξαφανίστηκε
που υπήρχε το ΚΚΕ, με κάποιους συνεργαζόμενους μαζί του όπως εγώ, που εκράτησε και εκρατήσαμε τις Κοινότητες, σε συνεργασία και με τις Αντιδικτατορικές Επιτροπές, αλλού ως μαζικές οργανώσεις (μεγάλες Κοινότητες), κι αλλού έστω ως Λέσχες, διαφορετικά θα τις είχε πάρει η χούντα, και αναγνωρισμένοι νομικά γερμανικοί φορείς όπως ήταν και όπως είναι, δηλαδή αναγνωρισμένα γερμανικά Σωματεία, θα ήταν μαχαίρι στην πλάτη μας. »Ως προς την Απλή Αναλογική, εγώ την είχα προτείνει στην ΕΟΚ από την ίδρυσή της το 1965 και στις Κοινότητες που μετείχα στην ίδρυσή τους, την πρότεινα και έγινε δεκτή από την αρχή. »Για την ΕΟΚ την ξαναπρότεινα στο Συνέδριό της του Αννοβέρου του 1973, αλλά επήρα μόνο τη δική μου ψήφο. Και αυτός ήταν και ο λόγος, που σ' εκείνες τις αρχαιρεσίες δεν ξανάβαλα υποψηφιότητα, μέλος ον του απερχομένου Δ.Σ. 6
που δημιουργούνε συλλογικότητες ανάλογα με τα αντίστοιχα κόμματα των χωρών τους ή τις διάφορες τάσεις μέσα στο εργατικό τους κίνημα. Αυτό σημαίνει πολυδιάσπαση.
προοδευτικοί Γερμανοί συνδικαλιστές
Γερμανοί αριστεροί γενικά, συνιστούνε σ'αυτούς να
οι Έλληνες.
για
»Σήμερα, όπως βλέπω, πως θα την δεχτείτε όλοι ομόφωνα. Κάλιο αργά παρά ποτέ, αν και σας πρόλαβε ο υπουργός Εργασίας του Κ. Καραμανλή Λάσκαρης, που την θεσπίσανε για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.» Πράγματι, το Συνέδριο εκείνο δέχτηκε την Απλή Αναλογική ομόφωνα, αλλά την έκαμε υποχρεωτική, ενώ ισχύει όταν σχηματίζονται συνδυασμοί. Αν αυτοί δεν υπάρξουν, η εκλογή γίνεται επί τη βάση προσώπων. Γράφονται με αλφαβητική σειρά τα ονόματα των υποψηφίων (ενιαίο ψηφοδέλτιο) και ο ψηφοφόρος σταυρώνει πρόσωπα. Σχετική κριτική μου συντέλεσε ώστε το επόμενο Συνέδριο της ΟΕΚ να αποφασίσει ότι, αν δεν υπάρξουνε συνδυασμοί, γίνεται από τη Συνέλευση των μελών σχετικό πρωτόκολλο αναφορικά με τον μη σχηματισμό συνδυασμών και το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών είναι έγκυρο. Οι Ελληνικές Κοινότητες της Γερμανίας ευδοκιμήσανε και αναπτυχτήκανε σημαντικά με την Απλή Αναλογική, συγκεντρώνοντας τον ενεργό Ελληνισμό κάθε περιοχής. Στη Γερμανία υπάρχουν ξένοι μετανάστες
Οι
και οι
δημιουργήσουνε ενιαίες οργανώσεις όπως
Αλλά
να επιτευχθεί αυτό μεταξύ των Ελλήνων της Γερμανίας, χρειάστηκαν πολλοί και μεγάλοι αγώνες και διωγμοί. Τέλος, με την είσοδο το 1979 στην ΟΕΚ των Πασόκων και των δεξιών, εδέησε, οι γερμανικές Αρχές Ασφαλείας να αποχαρακτηρίσουνε την ΟΕΚ και τις Ελληνικές Κοινότητες της Γερμανίας από τον χαρακτηρισμό "τρομοκρατική οργάνωση", χαρακτηρισμό που μας είχαν κολλήσει με τη βοήθεια του ελληνικού μεταναστευτικού χαφιεδολογιού και που δεν ήταν ούτε ελαφρύς ούτε ευχάριστος χαρακτηρισμός, με πολλαπλές αρνητικές συνέπειες για το σημαντικότερο τμήμα του Ελληνισμού της Γερμανίας. Το 1989 ο μακαρίτης Κων/νος Μητσοτάκης είχε επισκεφτεί τη Δ. Γερμανία ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα. Δέχτηκε τον γερμανικό τύπο και σημαντικό τμήμα του γερμανικού συντηρητικού κατεστημένου, στην Residentenz, την κατοικία του Έλληνα Πρεσβευτή στη Βόννη. Τότε στην ΟΕΚ αντιμετωπίζαμε ένα σοβαρό πρόβλημα διάσπασης στην Ελληνική Κοινότητα του Κρέφελντ, πόλη κοντά στο Ντύσσελντορφ, όπου οι Νεοδημοκράτες αυτής της πόλης, θέλανε να αποχωρήσουνε από την Κοινότητα και να κάμουνε ξεχωριστή, κομματική δική τους. Εγώ ήμουν διευθυντής της εφημερίδας 7
να δημοσιεύσω στα "Μ.Ν." αυτή σας τη δήωλση;» «Βεβαίως» μου απάντησε.
Την εδημοσίευσα στην πρώτη σελίδα
της ΟΕΚ, "Μεταναστευτικά Νέα". Ο τότε πρόεδρος της ΟΕΚ αείμνηστος Κώστας Παππάς, με παρότρυνε να πάω εκεί, μήπως και αποσπάσω κάποια δήλωση του Μητσοτάκη, που θα συντελούσε στην αποτροπή της διάσπασης. Επήγα και ο πρέσβης, που τότε είχε δημιουργηθεί στη Γερμανία μεγάλο θέμα σε βάρος του, γιατί η ακύρωση του διαβατηρίου μου το 1966 έφερε την υπογραφή του ως προξένου στο Νύσσελντορφ, με είδε με κάποια αμηχανία ρωτώντας με: «Πώς από εδώ κ. Σακκάτε;» «Από την εφημερίδα», του απάντησα. «Ωραία» μου ανταπάντησε. «Ελπίζω να τα καταφέρετε μόνος σας». Αναζήτησα και βρήκα τον Κων/νο Μητσοτάκη. Του είπα την ιδιότητά μου και του έθεσα το ζήτημα με τους Νεοδημοκράτες του Κρέφελντ. «Είμαι κατά των αντισυνδέσμων» μου απάντησε «και γυρνώντας στην Ελλάδα θα κάμω δήλωση» «Δεν αρκεί τότε, κ. πρόεδρε» του είπα, «γιατί αυτό θα γίνει μεθαύριο την Κυριακή. Μπορώ
των "Μ.Ν." μέσα σε πλαίσιο και η διάσπαση αποφεύχθηκε. Τέλος η ΟΕΚ στο 20ο της Συνέδριο, που έγινε στις 9.06.2007 στη Φραγκφούρτη του Main, ανάθεσε σε εμένα να βρω όλους τους παλιούς πρωτοπόρους και πρωτεργάτες του κινήματος των Ελληνικών Κοινοτήτων στη Δυτική Γερμανία και να προσέλθουμε στο Συνέδριο για να μας τιμήσουνε. Συγκέντρωσα πεντέξι, όλους αριστερούς και πήγαμε. Στο Συνέδριο μας ανακηρύξανε πρωτεργάτες της ΟΕΚ και μας τιμήσανε με αναμνηστικά διπλώματα "για την 40χρονη προσφορά μας στον Ελληνισμό της Γερμανίας". Την πλειοψηφία στο Δ.Σ. της ΟΕΚ Γερμανίας, την είχε τότε η Ν.Δ. με μία έδρα διαφορά από το ΚΚΕ. Στη Γερμανία, που μετά τον επαναπατρισμό μου τέλη του 1992, -επήγα 30 ετών εκεί το 1960 και εγύρισα εδώ 62 το 1992- έχοντας ζήσει περισσότερο εκεί παρά εδώ- ξαναπήγα το 1993 με το βιβλίο μου: "Μεραρχία Άκουι" και το 1966 με το άλλο βιβλίο μου: "Χωρίς Διαβατήριο - Τα διηγήματα της ξενιτιάς", που τα παρουσίασα στις Κοινότητες και πρόσφατα 23.06.2022, όπου η Ομοσπονδία Γερμανών Συγγραφέων (VDS) της οποίας είμαι μέλος εδώ και 35 χρόνια, μου οργάνωσε μια εκδήλωση στην Ελληνική Κοινότητα Κολωνίας, που γιορτάζει τα 60 χρόνια από την ίδρυσή της και είμαι εκ των ιδρυτών της, ύστερα από πρόσκλησή 8
μια φορά, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη
μου και παρέμβασή μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες σε συνδιάσκεψη της Αριστεράς την προηγουμένη, στις 22.06.2022, για τη σημερινή κατάσταση στον κόσμο, κατάσταση τρομερή, που προοιονίζεται ακόμα χειρότερες αρνητικές εξελίξεις. Ο τίτλος της παρέμβασής μου ήταν: «Μοναδική εναλλαχτική λύση ο Σοσιαλισμός» Και μια ακόμα σοβαρή ιστορική υπόμνηση: Ο Ευάγγελος Μαχαίρας, Αγωνιστής, από τα ηγετικά πρόσωπα της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης στην Πελοπόννησο, δικηγόρος, διαπρεπής νομικός, αυτός που έκαμε στις αρχές του 1950 τη μεγάλη καμπάνια από την εφημερίδα "Μάχη" για την κατάργηση της Μακρονήσου, κάτω από τον γενικό τίτλο: "Πίσω από το γαλανόλευκο παραπέτασμα που σκέπαζε τη Μακρόνησο", καμπάνια που είχε σαν συνέπεια σωρεία δικών κατά της εφημερίδας, αλλά που τελικά κατάληξε στην κατάργησή της ως στρατόπεδο πολιτικών κρατουμένων, αν και οι πολιτικοί κρατούμενοι μεταφέρθηκαν από εκεί στον Άη Στράτη, που μείνανε, χωρίς καμιά δικαστική απόφαση, κρατούμενοι εκεί μέχρι τις παραμονές της χούντας, που τους ξανάβαλε πάλι μέσα. Ο Ευάγγελος Μαχαίρας υπήρξε και όχι
και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Μετά την πτώση της χούντας τον Ιούλη του 1974, ηγήθηκε Πανελλήνιας Επιτροπής Νομομαθών, Διανοουμένων, Λογοτεχνών, Καλλιτεχνών κ.λπ., για την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής στις Εθνικές Εκλογές και σε όλους τους τομείς της Κοινωνικής και Εθνικής ζωής. Καισαριανή, 17.07.2022 Βαγγέλης Σακκάτος * Συγγραφέας - Δημοσιογράφος Υ.Γ.: Οι αντισύνδεσμοι στα πέτρινα χρόνια μετά τον εμφύλιο ήταν το βασικό όπλο της αντίδρασης ενάντια στο συνδικαλιστικό κίνημα. Απέναντι σε κάθε σοβαρό Σωματείο, Συνδικάτο ή Ομοσπονδία, η Ασφάλεια έστηνε και χρηματοδοτούσε κάποιον αντισύνδεσμο. Έτσι, απέναντι στην Ομοσπονδία Μεταλλευτών Ελλάδας έστησε την "Ομοσπονδία Υπογείων Έργων" με επικεφαλής τον Αντρέα Μούντριχα 9
(καπετάν Ορέστη στη 2η Μεραρχία του ΕΛΑΣ Αττικής, που βγαίνοντας από τη φυλακή πήγε από την άλλη πλευρά και πέθανε χουντικός). Β.Σ. 10