Eνας χρόνος ΝΔ: Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς by Εφημερίδα των Συντακτών

Αφιέρωµα

ENAΣ ΧΡΟΝΟΣ Ν.∆.

Η επιστροφή της σκληρής ∆εξιάς

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Η «Εφ.Συν.» εστιάζει σε κάποια από τα πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της Ν.Δ. Η ανακοίνωση του κυβερνητικού σχήματος, οι πολιτικές επιλογές και οι στροφές, οι κυβερνητικές κρίσεις, τα εσωκομματικά

Το χρονικό των πρώτων 12 «γαλάζιων» μηνών ֟ Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΣΚΑΚΗ

o κυβερνητικό σχήμα που ανακοινώθηκε την επομένη των εκλογών της 7ης Ιουλίου είχε τον μεγάλο αριθμό των 21 εξωκοινοβουλευτικών στελεχών, είχε μόλις πέντε γυναίκες και είχε και υπουργούς και υφυπουργούς που προέρχονταν από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και που μαζί με τους γενικούς γραμματείς φτιάχνουν μια ολόκληρη... πράσινη συνιστώσα. Από τη δομή της κυβέρνησης ασφαλώς ξεχωρίζει η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να εντάξει το πολύ σοβαρό ζήτημα του προσφυγικού αλλά και της αντεγκληματικής πολιτικής κάτω από τη σκέπη του σκληρού δόγματος του νόμου και της τάξης, δημιουργώντας ένα υπερυπουργείο Προστασίας του Πολίτη υπό τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Η μεταφορά εκεί της αρμοδιότητας για τις φυλακές είναι βέβαια πρωτοφανής και αντίθετη με τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ για την κατάργηση του υπουργείου Μετανάστευσης χρειάστηκαν να περάσουν έξι μήνες προκειμένου ο πρωθυπουργός, αισθανόμενος και την πίεση της βάσης της Ν.Δ. για τους χειρισμούς του στο προσφυγικό, να παραδεχτεί το λάθος του και να αποφασίσει να το επανασυστήσει.

Υπερσυγκεντρωτική δομή Αλλά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην άσκηση εξουσίας θα είχε βέβαια η νέα υπερσυγκετρωτική δομή του διογκωμένου πλέον μεγάρου Μαξίμου, η οποία ονομάστηκε Προεδρία της Κυβέρνησης και ανέλαβε τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου και τον έλεγχο των υπουργών, ενώ ο έλεγχος στο ίδιο το κράτος θα γινόταν μέσω της δημιουργίας του λεγόμενου «επιτελικού κράτους». Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο ο Κυρ. Μητσοτάκης, επιχειρώντας να εμφανιστεί πολέμιος της οικογενειοκρατίας, απαγόρευσε στους υπουργούς και υφυπουργούς την πρόσληψη συγγενών πρώτου και δεύτερου βαθμού, αλλά διατήρησε για τον εαυτό του το δικαίωμα να τοποθετήσει στη θέση του διευθυντή του γραφείου του τον ανιψιό του Γρηγόρη Δημητριάδη (γιο της αδελφής του,

Κατερίνας Μητσοτάκη). Ασφαλώς το γεγονός ότι τα ανίψια θεωρούνται τυπικά συγγενείς τρίτου βαθμού δεν μπορεί να αμβλύνει τις εντυπώσεις, ενώ τελικά φάνηκε ότι πέρα από την επικοινωνιακή διάσταση του θέματος, η επίκληση της καταπολέμησης της οικογενειοκρατίας από τον κ. Μητσοτάκη έγινε μόνο και μόνο προκειμένου να αφήσει εκτός κυβερνητικού σχήματος την αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη, την οποία ήθελε να αποστρατεύσει.

Πρόσωπα Ηχηρή απουσία από την κυβέρνηση ήταν βέβαια αυτή της Ολγας Κεφαλογιάννη. Η κ. Κεφαλογιάννη είπε «όχι» στην πρόταση του κ. Μητσοτάκη να αναλάβει υπουργός Τουρισμού, καθώς οι δυο τους είχαν παλαιότερα συζητήσει για συνένωση των υπουργείων Τουρισμού και Πολιτισμού με μια αναπτυξιακή λογική, την οποία τελικά ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην πραγματοποιήσει. Επιγραμματικά αναφέρουμε ότι αντιδράσεις τότε είχαν υπάρξει τόσο για την τοποθέτηση στη θέση του υφυπουργού Περιβάλλοντος, του Δημήτρη Οικονόμου, ο οποίος μέχρι πρότινος εμφανιζόταν ως σύμβουλος της Lamda Development στις διαπραγματεύσεις που η εταιρεία έκανε με την Πολιτεία για το θέμα της επένδυσης του Ελληνικού, όσο και για τον διορισμό στη θέση του γεν. γραμματέα Δημόσιας Τάξης του Κωνσταντίνου Τσουβάλα, που είχε αποπεμφθεί από αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., μαζί με τον αρχηγό της Πυροσβεστικής, μετά

Η κυβέρνηση έχει τώρα μπροστά της την οικονομική κρίση και την έξαρση των απολύσεων. Η πανδημία την απάλλαξε από την υπερφιλόδοξη προεκλογική υπόσχεση για 4% ανάπτυξη

τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, γεγονός που επιβεβαίωσε την προεκλογική πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας από τη Ν.Δ.

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

Εκκλησία Μία από τις πρώτες κινήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη ήταν ο οριστικός ενταφιασμός μαζί με τον αρχιεπίσκοπο της συμφωνίας που είχε ανακοινώσει ο κ. Ιερώνυμος μαζί με τον Αλ. Τσίπρα, και η απόφαση να επιστρέψουν στο μηδέν το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών και, το κυριότερο, το θέμα της περιουσίας της Εκκλησίας. Αίσθηση είχε προκαλέσει και η απόφαση του πρωθυπουργού να τοποθετήσει επικεφαλής της επιτροπής «Ελλάδα 2021», για τις εκδηλώσεις οι οποίες θα γίνουν για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, τη Γιάννα Αγγελοπούλου, φανερώνοντας τις προθέσεις του για ένα ριμέικ της φιέστας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Η Συμφωνία των Πρεσπών Αλλά από νωρίς φάνηκε και η στροφή του κ. Μητσοτάκη στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ηδη από την τοποθέτηση στη θέση του γεν. γραμματέα Αθλητισμού του πρώην βουλευτή του Ποταμιού, Γιώργου Μαυρωτά, ο οποίος, όπως και το κόμμα του, είχε κρατήσει συνεπή στάση απέναντι στις θέσεις του, ψηφίζοντας τη Συμφωνία. Παράλληλα, ενώ προεκλογικά η Ν.Δ. χαρακτήριζε τη Συμφωνία «επαίσχυντη», μετεκλογικά έριξε τους τόνους και άρχισε να ζητά από τη Βόρεια Μακεδονία την πιστή εφαρμογή της, την ώρα που υπουργοί της κυβέρνησης άρχισαν να δηλώνουν για τη Συμφωνία ότι «αν εφαρμοστεί απαρέγκλιτα και από τις δύο πλευρές, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον».

Ο Σαμαράς Η στάση αυτή του πρωθυπουργού αποτέλεσε βέβαια «άδειασμα» προς τον Αντώνη Σαμαρά, στου οποίου τη σκληρή ατζέντα είχε προσχωρήσει προεκλογικά, ενώ ακόμα ένα «άδειασμα» προς τον πρώην πρωθυπουργό ήρθε για την

υπόθεση Novartis. Εκεί, αντίθετα με τις επιδιώξεις Σαμαρά, ο πρωθυπουργός επέλεξε τελικά να μη βάλει στο κάδρο της προανακριτικής τον Αλ. Τσίπρα, υπολογίζοντας ότι αν το κάνει θα ενισχύσει το προφίλ του πολιτικού του αντιπάλου και θα πλήξει το «συναινετικό» προφίλ που καλλιεργούσε για τον εαυτό του, και αποφάσισε σύσταση προανακριτικής επιτροπής μόνο για τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Το θέμα μάλιστα είχε νωρίτερα διχάσει το εσωτερικό της Ν.Δ., με στελέχη της κεντροδεξιάς της πτέρυγας να διαφωνούν έντονα με τη διενέργεια εξεταστικής ή προανακριτικής επιτροπής και με τις σχετικές επιδιώξεις των σαμαρικών. Αλλά το επιδεικτικό γύρισμα της πλάτης του κ. Μητσοτάκη στον κ. Σαμαρά είχε φανεί ήδη από την επιλογή του Μαργαρίτη Σχοινά για τη θέση του Ευρωπαίου επιτρόπου, την οποία ο πρώην πρωθυπουργός επιθυμούσε διακαώς. H σκληρή αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού, που πλέον είχε στρέψει το βλέμμα στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν θα αργούσε να έρθει.

Οι άριστοι Εν τω μεταξύ κραδασμούς στην κυβέρνηση προκάλεσε τον Νοέμβριο του 2019 η υπόθεση των κομματικών διορισμών για τις θέσεις διοικητών των νοσοκομείων και οι καταγγελίες του παραιτηθέντος διοικητή Καρδίτσας, ότι τη θέση αυτήν του είχε υποσχεθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός με αντάλλαγμα να του μαζέψει σταυρούς από την περιοχή των Τρικάλων. Την ίδια ώρα ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε ανοίξει τον χορό των ονομάτων για την προεδρική εκλογή με την περίφημη φράση του ότι θα αποφασίσει το πρόσωπο κατά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του στο βουνό (11.10.2019), προδίδοντας έτσι ότι δεν επιθυμούσε την ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου. Το αποτέλεσμα ήταν το θέμα να σέρνεται

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

για μήνες στην επικαιρότητα, η ονοματολογία να συνεχίζεται και η δυσφορία καραμανλικών στελεχών να εντείνεται, καθώς θεωρούσαν ότι η καθυστέρηση της ανακοίνωσης του προσώπου διέσυρε το προεδρικό αξίωμα και λειτουργούσε με εξευτελιστικό τρόπο σε βάρος του κ. Παυλόπουλου. Αυτό πάντως που εν τω μεταξύ ο κ. Μητσοτάκης φρόντισε να κάνει σαφές, κατά την ομιλία του στη Βουλή πριν από την ψηφοφορία για την Αναθεώρηση του Συντάγματος (25.11.2019), όπου μίλησε για «πρόσωπο το οποίο θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση», ήταν ότι δεν θα πρότεινε τον Αντ. Σαμαρά. Από τις αρχές Δεκεμβρίου, στο συνέδριο της Ν.Δ., και μετά, ο πρώην πρωθυπουργός άρχισε να πυροβολεί κατά ριπάς τον νυν πρωθυπουργό με αφορμή μια σειρά από ζητήματα όπως το Μακεδονικό, το προσφυγικό και τα ελληνοτουρκικά, ενώ από την ψηφοφορία για τη νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Αντ. Σαμαράς επέλεξε να απουσιάζει στέλνοντας μια εξαιρετικά ολιγόλογη και καθαρά τυπική επιστολή, με την οποία συντασσόταν μεν με την κομματική γραμμή, χωρίς ωστόσο να κρύβει την πικρία του γι’ αυτήν. Το όνομα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό στις 15 Ιανουαρίου και η μέρα που επέλεξε δεν ήταν βέβαια τυχαία. Hθελε να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας, επισκιάζοντας δύο αρνητι-

κά για την εικόνα της κυβέρνησης γεγονότα: τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη και την ανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης, που ο ίδιος είχε καταργήσει. Βασική στόχευση της έξυπνης τακτικά επιλογής αυτής, ήταν να φέρει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ –επί κυβέρνησης του οποίου η κ. Σακελλαροπούλου επελέγη πρόεδρος του ΣτΕ, ενώ η Ν.Δ. τότε δεν τη στήριξε– αλλά και το ΚΙΝ. ΑΛΛ. –για το οποίο αποτελεί ένα πρόσωπο προοδευτικό, που χαίρει εκτίμησης από στελέχη του–, εξασφαλίζοντας έτσι τη συναίνεση των δυο μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως και έγινε. Υπήρχε όμως και μια εσωκομματική στόχευση: «αδειάζοντας» τον Αντ. Σαμαρά, να αποδυναμώσει τη σαμαρική πτέρυγα, αλλά και, απορρίπτοντας την ανανέωση της θητείας του Π. Παυλόπουλου, να προχωρήσει στην «αποκαραμανλοποίηση» της Ν.Δ. με στόχο τη δική του κυριαρχία στο εσωκομματικό τοπίο.

Εχασε την μπάλα Κι έπειτα ήρθε η πρώτη μεγάλη κυβερνητική κρίση. Στα τέλη Ιανουαρίου η κυβέρνηση βρέθηκε στο έλεος των ολιγαρχών του ποδοσφαίρου και δεχόμενη την ασφυκτική πίεση των αντιμαχόμενων πλευρών Μαρινάκη και Σαββίδη και βλέποντας τον κίνδυνο να εισπράξει ένα πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος στη Βόρεια Ελλάδα, εάν υποβιβαζόταν ο

ΠΑΟΚ και η Ξάνθη, έσπευσε να παρέμβει στο σχετικό νομοθετικό πλαίσιο εν μέσω της ποδοσφαιρικής περιόδου με μια τροπολογία για τις ΠΑΕ. Οι κυβερνητικοί χειρισμοί στην όλη υπόθεση είχαν προκαλέσει και έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις. Θέλοντας μάλιστα να επιβάλει την κομματική πειθαρχία, ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε διαγράψει τον ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Θοδωρή Ζαγοράκη. Ομως δεν υπολόγισε τον Αντ. Σαμαρά, ο οποίος αποφάσισε επιδεικτικά να μην εμφανιστεί κατά την ψήφιση της τροπολογίας, με το μέγαρο Μαξίμου να τον ψάχνει και να μην τον βρίσκει και όταν τελικά ο ίδιος αποφάσισε να επικοινωνήσει, δεν έδωσε καμία ουσιαστική εξήγηση, επικαλούμενος «προσωπικούς λόγους». Αμφισβήτησε, μάλιστα, ανοιχτά και τη δικαιοδοσία του πρωθυπουργού να του ζητάει εξηγήσεις, μέσω της περιβόητης διαρροής συνεργατών του που έλεγε ότι «ο Αντώνης Σαμαράς ούτε έδωσε εξηγήσεις ούτε του ζητήθηκαν ούτε θα μπορούσαν να του έχουν ζητηθεί».

Πανδημία Στα τέλη Φεβρουαρίου η κυβέρνηση, με αφορμή το προσφυγικό και επιχειρώντας να επιβάλει τη δημιουργία των δομών που σχεδίαζε και τις σχετικές επιτάξεις στα νησιά, ήρθε σε ρήξη με τις τοπικές κοινωνίες και στέλνοντας τα ΜΑΤ δημιούργησε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση με γεγονότα ωμής αστυνομικής βίας

και συγκρούσεων με τους κατοίκους που έφτασαν να θυμίζουν «άγρια Δύση». Αμέσως μετά την εκτόνωση της κατάστασης στα νησιά, ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα της προσφυγικής κρίσης στον Εβρο και η αντιπροσφυγική πολιτική που εφαρμόστηκε ειδικά με αφορμή τα γεγονότα αυτά. Κι έπειτα ήρθε η πανδημία και η ορθή διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση. Μέσα στην κρίση αυτήν, αν και η κυβέρνηση εμφανιζόταν αποφασιστική στη λήψη όλων των υπόλοιπων μέτρων για την αντιμετώπιση της διασποράς του κορονοϊού, υπήρξε βέβαια και το ζήτημα των παλινωδιών Εκκλησίας και πολιτείας που ήθελαν να ρίξουν την ευθύνη για το οριστικό κλείσιμο των ναών τη Μ. Εβδομάδα η μία στην άλλη. Είδαμε και το σκανδαλώδες φιάσκο με την τηλεκατάρτιση, το οποίο αφενός θόλωσε το κυβερνητικό αφήγημα περί αποτελεσματικότητας και αφετέρου θύμισε παλιές υποθέσεις σκανδάλων. Για να φτάσουμε στο σκάνδαλο της λίστας με τα ποσά που δόθηκαν στα ΜΜΕ για την καμπάνια για την πανδημία, με μοναδικό κριτήριο τη φιλοκυβερνητική τους γραμμή. Αυτό που τώρα έχει μπροστά της η κυβέρνηση είναι βέβαια η οικονομική κρίση και η έξαρση των απολύσεων. Πάντως η πανδημία την απάλλαξε από την υπερφιλόδοξη προεκλογική υπόσχεση για 4% ανάπτυξη.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Η σημερινή εσωτερική αντιπολίτευση Σαμαρά που αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός είναι δικό του δημιούργημα αφού ως αρχηγός της Ν.Δ. επέλεξε, το 2018, να ακολουθήσει τον Σαμαρά στη νέα «Μακεδονική» του εκστρατεία κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών

Η βαριά σκιά του Αντώνη Σαμαρά  Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι απλώς ο διάδοχος του Αντώνη Σαμαρά στη θέση του προέδρου της Ν.Δ. Στην πραγματικότητα, ο σημερινός πρωθυπουργός χαράσσει και ασκεί την κυβερνητική πολιτική με τα εργαλεία που του έχει κληροδοτήσει ο προκάτοχός του. Η ιδιότυπη αυτή σχέση των δυο πολιτικών σφραγίζει με έντονο τρόπο τη σύνθεση, το έργο και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αν δεν έχει κάποιος υπόψη του το πολιτικό παρελθόν των δυο ανδρών και την πολύπλοκη ιστορική διαδρομή των σχέσεων του κ. Σαμαρά με την οικογένεια Μητσοτάκη τόσο η προσέγγισή τους πριν από δέκα χρόνια όσο και η σημερινή ψύχρανση ανάμεσά τους είναι ακατανόητη. Δεν μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί τους λόγους που ο κ. Σαμαράς υψώνει κάθε τόσο τους τόνους στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» -κυρίως τη σχέση της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία και την Τουρκία– ενώ από τη δική του πλευρά ο πρωθυπουργός αποκρούει κάθε σκέψη να «αξιοποιηθεί» ο προκάτοχός του σε μια από τις θέσεις που εποφθαλμιούσε (Προεδρία Δημοκρατίας, θέση Επιτρόπου στην Ε.Ε.). Μια εύκολη ερμηνεία που δίνουν οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές είναι ότι, όπως συμβαίνει σε όλα τα πολυσυλλεκτικά μαζικά σύγχρονα πολιτικά κόμματα, έτσι και στη Ν.Δ. υπάρχει μια εσωτερική αντιπολίτευση που στην προκειμένη περίπτωση συσπειρώνεται γύρω από τον κ. Σαμαρά με θέσεις που αποκλίνουν προς την εθνικιστική σκληρή Δεξιά, αν όχι και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Αλλά συμβαίνει πράγματι κάτι τέτοιο;

Γόνοι της ίδιας πολιτικής οικογένειας Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ούτε ο κ. Σαμαράς είναι ο άτεγκτος εθνικιστής όπως θέλει να εμφανίζεται, ούτε ο κ. Μητσοτάκης απέχει από τον εθνολαϊκισμό του προκατόχου του. Πολλοί παρασύρονται από τη σύγκρουση του κ. Σαμαρά με τον πατέρα Μητσοτάκη και θεωρούν τη σημερινή αντίθεση των δυο ανδρών αναβίωση της κόντρας του 1992-1993 που οδήγησε σε πτώση της κυβέρνησης της Ν.Δ. Ξεχνούν όμως ότι εκείνη η άγρια

αντιπαράθεση δεν οδήγησε σε αλλαγή πολιτικής μετά την αποχώρηση Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών. Για λόγους δικής του πολιτικής επιβίωσης ο Κων. Μητσοτάκης, μόλις ανέλαβε ο ίδιος το κρίσιμο υπουργείο, δεν προχώρησε σε επίλυση της αντιπαράθεσης με τους βόρειους γείτονες, αλλά ούτε καν έλεγξε τα μυστικά κονδύλια, τα οποία –σύμφωνα με όσα ο ίδιος έλεγε– χρησιμοποιούσε ο κ. Σαμαράς «για να χτίσει το δικό του προσωπικό ίματζ». Απλώς πολιτεύτηκε με γραμμή Σαμαρά! Στην πραγματικότητα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξαν γόνοι της ίδιας πολιτικής οικογένειας που χαρακτηρίζεται από έναν φανατικό ατλαντισμό και έναν άτεγκτο οικονομικό φιλελευθερισμό, ενώ πολιτικά έχουν τα χαρακτηριστικά μιας σκληρής Δεξιάς, παρά το γεγονός ότι κόμπαζαν για τις «κεντρώες» καταβολές τους. Είναι γνωστό ότι ο κ. Σαμαράς υπήρξε πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, ενός πολιτικού που όντως καταγόταν από το Κέντρο, αλλά ο οποίος, την περίοδο που ανέλαβε την αρχηγία της Ν.Δ., μετά την ήττα από το ΠΑΣΟΚ το 1981, εξέφραζε μια ακροδεξιά παρέκκλιση στο κόμμα, ακολουθώντας τη γραμμή της «γέφυρας» με την Ακροδεξιά του βαθέος κράτους που είχε υπηρετήσει κατά την περίοδο της δικτατορίας. Αυτό που παραβλέπουν ορισμένοι είναι ότι ο Κων Μητσοτάκης, ο οποίος είχε προσχωρήσει στη Ν.Δ. το 1978, επέλεξε κι αυτός να υποστηρίξει τον Αβέρωφ για την αρχηγία του κόμματος το 1980 μετά την αποχώρηση του Καραμανλή και τελικά υποστήριξε τον Ράλλη, μόνο επειδή δεν τον ήθελε ο Αβέρωφ. Το 1981, βέβαια, ο Μητσοτάκης στήριξε τον Αβέρωφ που εκλέχτηκε στη θέση του αρχηγού. Και όταν παραιτήθηκε ο Αβέρωφ, με τη σειρά του υποστήριξε τον Μητσοτάκη για διάδοχό του: «Βρισκόμουν στην Κρήτη όταν ο Αβέρωφ αποφάσισε να παραιτηθεί», διηγείται ο Κων. Μητσοτάκης. «Το πρώτο στήριγμά μου ήταν ο ίδιος ο Αβέρωφ, ο οποίος, λόγω της πίκρας που είχε και λόγω του ότι είχε μαζί μου στενά συνεργαστεί και εκτιμούσε τα προσόντα μου, με θεωρούσε καταλληλότερο για να παίξω αυτόν τον ρόλο. Ηταν πολύ σημαντική η υποστήριξή του» (Αλέξης Παπαχελάς, «Ο

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια», εκδ. Παπαδόπουλος, Αθήνα 2019, σ. 47). Μια γραμμή «ακραίων» του Κέντρου ενώνει λοιπόν Σαμαρά και πατέρα Μητσοτάκη. Στο ελληνοτουρκικό ζήτημα, μάλιστα, που βρέθηκε πάλι στην επικαιρότητα πριν από λίγες μέρες, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συνομιλεί τηλεφωνικά με τον Ερντογάν και τον Σαμαρά να δηλώνει ότι «δεν γίνεται διάλογος με πειρατές», διαθέτουμε αδιάσειστα ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν ότι οι δυο πλευρές δεν έχουν πραγματική διάσταση. Είναι εξάλλου γνωστό ότι ο Ευάγγελος Αβέρωφ υπήρξε ο αρχιτέκτονας της σύγκλισης με τη νατοϊκή σύμμαχο Τουρκία μέσω των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου για το Κυπριακό. Ο Κων. Μητσοτάκης πρωτοστάτησε σε ανάλογες πρωτοβουλίες. Αλλά και ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος εμφανίζεται σήμερα ως «Τουρκοφάγος», είναι εκείνος που διακήρυσσε ότι «είναι πλέον κοινός τόπος ότι η Τουρκία θα μπει τελικά στην Ευρώπη […] Συνεπώς θα πρέπει να εργαζόμαστε για τη σχετικοποίηση των αντιθέσεων

Ο Κ. Μητσοτάκης και ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξαν γόνοι της ίδιας πολιτικής οικογένειας που χαρακτηρίζεται από έναν φανατικό ατλαντισμό και έναν άτεγκτο οικονομικό φιλελευθερισμό, ενώ πολιτικά έχουν τα χαρακτηριστικά μιας σκληρής Δεξιάς

και την ενίσχυση των ευρωπαϊστών μέσα στην Τουρκία», καθώς και ότι «η Ελλάδα είναι ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την Τουρκία με τον ευρωπαϊκό πλακούντα». Ολα αυτά λέγονταν στο περιοδικό «Εποπτεία» (τχ. 141, Ιανουάριος 1989), ένα σκληρά νεοφιλελεύθερο «θινκ τανκ» συνδεδεμένο με νατοϊκές πηγές, στο οποίο αρθρογραφούσε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ το ζεύγος των εκδοτών του (Παναγιώτης και Ζηνοβία Δρακοπούλου) διατηρούσε στενούς δεσμούς με τον Κωνσταντίνο και τη Μαρίκα Μητσοτάκη.

Μια προσωπική κόντρα Μπορεί δηλαδή το 1992 να δημιουργήθηκε ένα πραγματικό προσωπικό μίσος μεταξύ του τότε πρωθυπουργού και του υπουργού του, αλλά η αντιπαράθεση δεν προκλήθηκε από πολιτική διαφωνία, όσο κι αν απ’ αυτήν γεννήθηκε ένα νέο κόμμα, η «Πολιτική Ανοιξη». Ο Κων. Μητσοτάκης μέχρι το τέλος απέρριπτε κάθε σκέψη ότι υπήρξε ιδεολογική αντίθεση με τον Σαμαρά: «Ο Σαμαράς δεν έπεισε κανέναν ότι μας έριξε λόγω του Σκοπιανού. Μπορεί να το είπε, αλλά κανείς δεν επείσθη. Ηταν σαφές ότι αποφάσισε να βρεθεί στην ίδια πλευρά με τα διαπλεκόμενα και μας έριξε» (ό.π., σ. 260). Η προσωπική αντιπαράθεση μεταφέρθηκε αργότερα μεταξύ Αντώνη Σαμαρά και Ντόρας Μπακογιάννη, όταν ο πρώτος είχε πλέον επανακάμψει στη Ν.Δ. και η δεύτερη θεωρούσε ότι θα κερδίσει διά περιπάτου την αρχηγία του κόμματος μετά την ήττα στις εκλογές του 2009 και την παραίτηση του Κώστα Καραμανλή. Το παράδοξο είναι ότι την πλάστιγγα υπέρ του Σαμαρά την έγειρε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, παρά το γεγονός ότι θεωρητικά ήταν πιο κοντά στην κυρία Μπακογιάννη. Κάτι ανάλογο έγινε και με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία, μετά την παραίτηση Σαμαρά και τη μεταβατική προεδρία Μεϊμαράκη. Και πάλι το αουτσάιντερ νίκησε, με την ενίσχυση της ακροδεξιάς πτέρυγας που εκπροσωπούσε ο Αδωνις Γεωργιάδης. Από εκείνη τη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολιτεύεται με τον Γεωργιάδη δίπλα του, αντιπρόεδρο στο κόμμα και την κυβέρνηση. Και βέβαια

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

έσπασε τον Γόρδιο Δεσμό της προσωπικής αντιπαράθεσης της οικογένειάς του με τον Σαμαρά, όταν επέλεξε να μην ακολουθήσει την Ντόρα Μπακογιάννη στην αποτυχημένη απόπειρα της «Δημοκρατικής Συμμαχίας».

Ο Μητσοτάκης και η Ακροδεξιά Εχουμε ήδη επισημάνει στην «Εφ.Συν.» («Ο άγνωστος Κυριάκος Μητσοτάκης», 9.7.2019), την αποκαλυπτική δήλωση του Κων. Μητσοτάκη προς τον ημιεπίσημο βιογράφο του, όταν εκείνος τον ρώτησε πώς θα διεκδικήσει αρχηγία της Ν.Δ. ο Κυριάκος, ο οποίος δεν έχει προσβάσεις στη σκληροπυρηνική Δεξιά: «Η προεδρική απάντηση και στη συγκεκριμένη παρατήρησή μου υπήρξε, επίσης, “παραδοσιακά μητσοτακική”: “Τι λες, παιδί μου; Εμένα οι ακροδεξιοί ήταν οι πιο δικοί μου, οι πιο πιστοί, ιδιαίτερα οι βασιλόφρονες. Και οι ακροδεξιοί, λοιπόν, κατά βάση τον Κυριάκο θα ακολουθήσουν”» (Θανάσης Διαμαντόπουλος, «Το πορτρέτο ενός ηγέτη. Από την ιστορία του Μητσοτάκη στον Μητσοτάκη της Ιστορίας», εκδ. Πατάκης, Αθήνα 2013, σ. 122-124). Με τον ίδιο τρόπο έχει εξιστορήσει ο Κων. Μητσοτάκης τη σχέση του με την Ακροδεξιά και στον Αλέξη Παπαχελά: «Εμένα ποτέ δεν με δέχθηκε το παραδοσιακό κομμάτι της ηγεσίας των στελεχών. […] Ιδίως με αγκάλιασε εκείνο που ονομάστηκε στη συνέχεια ή και ονομαζόταν τότε

Ακροδεξιά. Η οποία στην Ελλάδα δεν έχει καμία ομοιότητα με αυτή που γνωρίζουμε σε άλλες χώρες. Είναι απλώς άνθρωποι πολύ φανατισμένοι σε πολιτικές που και εμείς υποστηρίζουμε» (Αλέξης Παπαχελάς, «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης»…, ο.π., σ. 49-50). Με τη γνωστή ωμότητά του, ο πατέρας Μητσοτάκης εξηγεί εδώ τον ιδιότυπο χαρακτήρα του «Κέντρου», όπως το φανταζόταν. Στην πραγματικότητα το κόμμα Μητσοτάκη (πατέρα και γιου) δεν είναι «κεντρώο» ούτε «δεξιό» ή «ακροδεξιό». Είναι το κόμμα του βαθέος κράτους.

Μια πολιτική χωρίς αρχές και αξίες Θα πει κανείς ότι δεν έχει τόση σημασία η αντιπολίτευση Σαμαρά, από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολουθεί τη δική του γραμμή στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτό δεν είναι ακριβές. Εκείνος, μάλιστα, που σπεύδει να εξηγήσει ότι οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να ασκούν ελεύθερα εξωτερική πολιτική, αν έχουν στο εσωτερικό τους αντίθετες απόψεις είναι ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός. Στο μοναδικό βιβλίο που έχει γράψει, υποστηρίζει τα εξής αποκαλυπτικά: «Οσο περισσότερο η εξωτερική πολιτική καθίσταται αντικείμενο εκλογικής ρητορείας (με άλλα λόγια, όσο περισσότερο πολιτικοποιούνται θέματα εξωτερικής πολιτικής), τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα η ηγεσία του κόμματος, αφού καταφέρει να

κερδίσει την εξουσία, να δεσμεύεται από μια στενή ερμηνεία των σχετικών με την εξωτερική πολιτική κομματικών υποσχέσεων και τόσο μικρότερη η δυνατότητά της να διαφοροποιηθεί από αυτές ακόμα και αν κρίνει ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο. Τέλος, μπορεί να ανακύψουν δομικοί περιορισμοί εάν το κόμμα στερείται μιας ενιαίας κεντρικής εξουσίας και εάν διαφορετικές φατρίες στο εσωτερικό του κόμματος υποστηρίζουν διαφορετικές πολιτικές γραμμές. Οσο ισχνότερη είναι η συναίνεση εντός του κυβερνώντος κόμματος σχετικά με το ποια θα πρέπει να είναι η ορθή γραμμή εξωτερικής πολιτικής, τόσο ισχυρότεροι οι περιορισμοί που επιβάλλονται στη διαδικασία διαμόρφωσης της εξωτερικής πολιτικής» (Κυριάκος Μητσοτάκης, «Οι συμπληγάδες της εξωτερικής πολιτικής», εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2006, σ. 71). Το παράδοξο στην υπόθεση αυτή είναι ότι η σημερινή εσωτερική αντιπολίτευση Σαμαρά που αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός είναι δικό του δημιούργημα. Ηταν ο ίδιος ως αρχηγός της Ν.Δ. εκείνος που επέλεξε το 2018 να ακολουθήσει τον Σαμαρά στη νέα «Μακεδονική» του εκστρατεία κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, μόνο και μόνο για να υπονομεύσει τη λαϊκή υποστήριξη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και να αναθερμάνει τα ψυχροπολεμικά ανακλαστικά του υπερσυντηρητικού ακροατηρίου. Και τώρα είναι υποχρεωμένος να κάνει ότι δεν θυμάται τι έλεγε πριν από λίγους μήνες.

Το φαινόμενο αυτό το έχει περιγράψει στο βιβλίο του ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπου μιλά για «παίγνιο δυο επιπέδων», δηλαδή τη διάσταση μεταξύ της εξωτερικής πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί προς το συμφέρον της χώρας και την προσαρμογή στις ανάγκες της εσωτερικής πολιτικής. Από το δίλημμα δεν ξεφεύγει ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έπαψε να είναι «Μακεδονομάχος» και «Τουρκοφάγος» μόνο κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του. Και όταν αποκαλύψαμε ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του Ευάγγελος Βενιζέλος μιλούσε στη Γ.Σ. του ΟΗΕ το 2014 για «σύνθετη ονομασία» της ΠΓΔΜ, προτίμησε να εκτεθεί ως ανίκανος πρωθυπουργός, υποστηρίζοντας ότι ο κ. Βενιζέλος εξέφραζε την «προσωπική» του άποψη, παρά να δεχτεί το αυτονόητο, που όλοι έχουν καταλάβει: ότι δηλαδή εμμένει σε ακραίες εθνικιστικές απόψεις μόνο για λόγους προσωπικής προβολής και προσέλκυσης των φανατικών εθνικοφρόνων. Και πώς είναι δυνατόν να λένε και ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης τα εντελώς αντίθετα όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση από αυτά που ακολουθούν ως κυβέρνηση; Την απάντηση τη δίνει και πάλι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: «Σε τελική ανάλυση αποτελεί δύναμη για έναν πολιτικό το να μην έχει αναστολές. Αν μπορεί ένας πολιτικός να γυρίζει 180 μοίρες από τη μία στιγμή στην άλλη, είναι στοιχείο δύναμης» (Αλέξης Παπαχελάς, «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης»…, ό.π., σ. 71).

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Απρόκλητες αστυνομικές επιθέσεις, συλλήψεις στον σωρό, χημικά μέρα μεσημέρι στο προαύλιο των δικαστηρίων, ξεγύμνωμα διαδηλωτών, εξευτελιστική μεταχείριση προσαχθέντων, εισβολές σε σπίτια χωρίς ένταλμα, σε μπαρ, ακόμα και σε κινηματογράφο για την ταινία «Τζόκερ». Αυτά είναι μερικά από όσα ζήσαμε σε μόλις ένα χρόνο

Τρόμος και καταστολή: πίσω σε σκοτεινές μέρες ֟ Της ΓΙΩΤΑΣ ΤΕΣΣΗ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ο δόγμα «Νόμος και Τάξη» εφαρμόστηκε από την πρώτη μέρα ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ως τον υπουργό που θα εφάρμοζε τη νέα «κανονικότητα». Πρόκειται για την τέταρτη θητεία του κ. Χρυσοχοΐδη στην ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, μόνο που αυτή τη φορά έχει υπό την επίβλεψή του και την αρμοδιότητα των φυλακών καθώς ο κ. Μητσοτάκης έκρινε ότι ο σωφρονισμός δεν πρέπει να υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης. «Η ασφάλεια ταυτίζεται με τη δημοκρατία», είπε κατά την παραλαβή του χαρτοφυλακίου ο νέος υπουργός στέλνοντας μήνυμα αστυνομοκρατίας και μηδενικής ανοχής. Σε λίγες μέρες άρχιζαν οι πρώτες αστυνομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια και προωθούνταν οι προσλήψεις 1.200 ειδικών φρουρών. Τον Νοέμβριο του 2019 παρουσιάστηκε στο Ζάππειο η ομάδα ΔΡΑΣΗ ως μετεξέλιξη της διαβόητης ομάδας ΔΕΛΤΑ, που είχε αποτελέσει συνώνυμο της πιο βίαιης κρατικής καταστολής. Τον ίδιο μήνα οι δυνάμεις ασφαλείας έδωσαν το στίγμα και σχεδόν κάθε μέρα καταγγελλόταν ένα περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας, γεγονός που ανάγκασε τον υπουργό να συστήσει επιτροπή για την αστυνομική βία υπό την προεδρία του συνταγματολόγου Ν.Κ. Αλιβιζάτου. Σε λιγότερο από ένα μήνα ο συνταγματολόγος προειδοποιούσε ότι η Επιτροπή δεν πρέπει να αποτελέσει το πρόσχημα για να μη διεξάγεται ΕΔΕ για τα καταγγελλόμενα περιστατικά και εμείς γινόμασταν μάρτυρες πρωτοφανών περιστατικών: απρόκλητες αστυνομικές επιθέσεις, συλλή-

ψεις στον σωρό, χημικά μέρα μεσημέρι στο προαύλιο των δικαστηρίων, ξεγύμνωμα διαδηλωτών, εξευτελιστική μεταχείριση προσαχθέντων σε πάρκινγκ στην οδό Μπουμπουλίνας, εισβολές σε σπίτια χωρίς ένταλμα, σε μπαρ στο Γκάζι, ακόμα και σε κινηματογράφο που έπαιζε την ταινία «Τζόκερ», ασφαλίτης να βγάζει όπλο στον αύλειο χώρο της ΑΣΟΕΕ, πάνοπλοι αστυνομι-

κοί να εκκενώνουν καταλήψεις που φιλοξενούσαν οικογένειες προσφύγων και νυσταγμένα παιδιά να απομακρύνονται άρον άρον κρατώντας τα παιχνίδια τους, αστυνομικοί να ξεγυμνώνουν πολίτες μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, ΜΑΤ να σκορπούν τον τρόμο σε συγκεντρωμένους σε πλατείες της Κυψέλης και της Αγίας Παρασκευής.

Τη θέση της Επιτροπής Αλιβιζάτου, που ολοκλήρωσε το έργο της καλώντας τον υπουργό να αποδίδονται «χωρίς καθυστέρηση οι αναλογούσες ευθύνες, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία της αστυνομίας», αναμένεται να πάρει η «Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας», η οποία θα υπάγεται απευθείας στον κ. Χρυσοχοΐδη και «θα συνιστά εφεξής τον κεντρικό

φορέα σχεδιασμού και υλοποίησης της εθνικής στρατηγικής πρόληψης της βίας». Το ότι η κυβέρνηση θεώρησε σκόπιμο να συμπεριλάβει τη συγκεκριμένη Διεύθυνση στο νομοσχέδιο που απαγορεύει αυθόρμητες δημόσιες συγκεντρώσεις, προβλέπει ποινή φυλάκισης σε διαδηλωτές και επιτρέπει αυξημένο ρόλο στην Αστυνομία, μόνο θυμηδία προκαλεί.

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Το δόγμα «νόμος και τάξη» στην πράξη ΙΟΥΛΙΟΣ 2019

σωρό μετά από κινητοποίηση για το άσυλο.

■ Η Ν.Δ. εκλέγεται αυτοδύναμη κυβέρνηση και ξεκινούν καθημερινές έφοδοι της ομάδας ΜΑΤ στα Εξάρχεια.

■ Οι φοιτητές που είχαν συλληφθεί τον Νοέμβριο έξω από την ΑΣΟΕΕ υπερασπιζόμενοι το πανεπιστημιακό άσυλο, αθωώνονται πανηγυρικά από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο. Κατά την ακροαματική διαδικασία αστυνομικός παραδέχεται ότι χτύπησε τον έναν φοιτητή με πτυσσόμενο κλομπ.

νουν γονατιστά με τα χέρια στο κεφάλι, σαν έτοιμα για εκτέλεση. ■ Προσαγωγές τεσσάρων ατόμων την ώρα που κάνουν διαλογισμό στο πάρκο Ελευθερίας. ■ ΜΑΤ εισβάλλουν στην ΑΣΟΕΕ, εγκλωβίζουν φοιτητές και τους ξυλοκοπούν. Τα ασθενοφόρα εμποδίζονται να τους παραλάβουν. Αργά τη νύχτα κλιμάκιο έξι αντρών της Κρατικής Ασφάλειας απάγει έξω από το σπίτι του φοιτητή του Πολυτεχνείου. Οι ασφαλίτες τού παίρνουν τα πράγματα και του απαγορεύουν επικοινωνία με δικηγόρο και τους οικείους του. Το επόμενο πρωί μπουκάρουν στο σπίτι με τα κλειδιά του

EUROKINISSI

ζουν παράνομα με τα ιδιωτικά τους κινητά τηλέφωνα. ■ Την ώρα που οι συλληφθέντες οδηγούνται στον εισαγγελέα, διμοιρία των ΜΑΤ επιτίθεται απρόκλητα σε αλληλέγγυους στην Ευελπίδων και οι δυνάμεις ασφαλείας κάνουν χρήση χημικών στον αύλειο χώρο των δικαστηρίων μέσα σε πλήθος κόσμου.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019 ■ Αστυνομική επιχείρηση στην κατάληψη

Ο σκηνοθέτης Δ. Ινδαρές, θύμα αστυνομικής βίας μέσα στο σπίτι του

Ματρόζου στο Κουκάκι και εισβολή χωρίς ένταλμα στο σπίτι της οικογένειας Ινδαρέ. Η σύλληψη του σκηνοθέτη και των δύο γιων του ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων. ■ Εξευτελιστική μεταχείριση φοιτητή από αστυνομικούς την ώρα που περίμενε σε στάση λεωφορείου δίπλα από το υπουργείο Πολιτισμού. Ο 18χρονος οδηγείται στο ίδιο πάρκινγκ που είχαν βασανιστεί οι προσαχθέντες τη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου. ■ Καταγγελία φοιτήτριας ότι αστυνομικοί της ζήτησαν να κατεβάσει το παντελόνι της πάνω στην Πατησίων. ■ Φοιτητής καταγγέλλει προκλητική και απαξιωτική συμπεριφορά από αστυνομικούς πίσω από το δημαρχείο της Αθήνας.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020 ■ Αστυνομικός χαστουκίζει ανήλικο στο Μενίδι. ■ Ανάρμοστος έλεγχος θεραπευόμενων του 18 Ανω από την ΕΛ.ΑΣ.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020 Εκκένωση κτιρίου στη συμβολή των οδών Οκτάβιου Μερλιέ και Πρασσά. Ηταν άδειο και από το 2016 κατέφυγαν εκεί οικογένειες προσφύγων

ΜΑΡΤΙΟΣ 2020 ■ Βίαιη έξωση προσφύγων από την κατάληψη Γκίνη.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 ■ Πεθαίνει στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα η 42χρονη κρατούμενη Αζιζέλ Ντεμίρογλου, έχοντας αφεθεί αβοήθητη παρά τις επίμονες διαμαρτυρίες της για συμπτώματα κορονοϊού. Ακολουθεί εξέγερση κρατουμένων που καταστέλλεται άγρια.

ΜΑΪΟΣ 2020 ■ Επίθεση ΜΑΤ στην πλατεία Αγίου Ιωάννου της Αγίας Παρασκευής. ■ Μαζική, οργανωμένη επίθεση στην Κυψέλη κατά κατοίκων που κάθονται στην πλατεία Αγίου Γεωργίου.

EUROKINISSI

■ Δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ στην κατάληψη Κ*Βοξ. ■ Εναρξη εκκενώσεων καταλήψεων από τα δύο κτίρια της Σπ. ΤριΚαταστολή με δακρυγόνα κούπη. Η επιστροφή ■ Διευρύνεται η αστυτης σκληρής προκαλώντας πανικό στην οινομική καταστολή στα Δεξιάς κογένειά του. Εξάρχεια με καθημερινές παρενοχλήσεις κατοίκων, ■ Ξεγύμνωμα του ηθοποιού Γιώρελέγχους σε χαρτιά, εφόδους στην γου Χατζηγεωργίου στη μέση του δρόπλατεία. μου από ΜΑΤατζήδες στη Χαριλάου Τρι■ Ομοφοβική επίθεση των ΜΑΤ σε κούπη γιατί... «τους στραβοκοίταξε». ζευγάρι στην είσοδο του Αρχαιολογικού ■ Προσαγωγή δύο μελών του ΣΕΚ επειδή Μουσείου. έκαναν αφισοκόλληση. ■ Η Πανελλήνια Ομοσπονδία ΕργαζομέΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019 νων στα Δημόσια Νοσοκομεία καταγγέλλει ■ Αντρας των ΜΑΤ πετά δακρυγόνο μέσα ότι αστυνομικοί χτύπησαν και ακινητοποίστο Κ*Βοξ σε συντονισμένη επίθεση της ησαν νοσηλευτή με χειροπέδες, γιατί δεν αστυνομίας κατά της κατάληψης. τους επέτρεψε να εισέλθουν στην Ψυχια■ Εκκενώνονται καταλήψεις στην οδό τρική Κλινική στην Κέρκυρα. Αχαρνών, που φιλοξενούσαν πρόσφυγες. ■ Ο βουλευτής του ΜέΡΑ25, Κλέων Γρη■ Εκκενώνεται η κατάληψη του 5ου Λυ- γοριάδης, καταγγέλλει τη σεξιστική επίθεκείου στα Εξάρχεια, όπου επίσης είχαν κα- ση που δέχτηκε η 16χρονη κόρη του από ΜΑΤατζή. ταλύσει οικογένειες προσφύγων. ■ Αντρες των ΜΑΤ σταματούν δύο αγόρια ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019 κοντά στην ΑΣΟΕΕ για εξακρίβωση στοιχεί■ Σώματα ασφαλείας κάνουν επιδρομή ων και αφού τα εκφοβίζουν, τα προσάγουν στους κινηματογράφους Αελλώ και Village, με χειροπέδες στο Αστυνομικό Τμήμα Κυοι ανήλικοι θεατές της ταινίας «Joker» απο- ψέλης. Για το ένα παιδί καταγγέλλεται ότι μακρύνονται έντρομοι και οι γονείς τους δέχτηκε μπούλινγκ και γροθιά από άντρα της Ασφάλειας μόλις αποκάλυψε την αλβασύρονται στο τμήμα. νική καταγωγή του. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2019 ■ Απίστευτο ξύλο και συλλήψεις στο σωρό στα Εξάρχεια τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη. Η ■ Η κυβέρνηση ανακοινώνει την ομάδα ΔΡΑΣΗ, με την οποία ουσιαστικά επανασυ- φωτογραφία με το ξεβράκωμα διαδηλωτή κάνει τον γύρο του Διαδικτύου. στήνεται η διαβόητη ομάδα ΔΕΛΤΑ. ■ Τα ΜΑΤ επιχειρούν να μπουκάρουν πα- ■ Αστυνομικοί χτυπούν άγρια 18χρονο ράνομα σε καφενείο της πλατείας Εξαρ- φοιτητή την ώρα που βιντεοσκοπεί με την χείων. Λίγη ώρα αργότερα ξεγυμνώνουν κάμερά του τα επεισόδια στα Εξάρχεια και και βασανίζουν τον Λάμπρο Γούλα στον τραυματίζουν κοπέλα στο κεφάλι. Τρεις δρόμο φωνάζοντας «Ετσι γαμάνε οι χακί. ΜΑΤατζήδες χτυπούν τον ρεπόρτερ ΜάΣτα Εξάρχεια έχουμε χούντα, ρε, το κατά- ριο Αραβαντινό. Αστυνομικοί οδηγούν τους προσαχθέντες σε πάρκινγκ δίπλα στο λαβες;» ■ Η αστυνομία κάνει έφοδο σε κλαμπ στο υπουργείο Πολιτισμού και αφού τους αναΓκάζι και υποχρεώνει 300 άτομα να μεί- γκάσουν να γονατίσουν, τους φωτογραφί-

EUROKINISSI

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019

■ Ασφαλίτης βγάζει όπλο μέσα στην ΑΣΟΕΕ. ■ ΜΑΤ ρίχνουν χημικά στον σταθμό μετρό «Πανόρμου» και κάνουν συλλήψεις στον

■ Ξυλοδαρμός δύο 24χρονων από αστυνομικούς στα Σεπόλια. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, ο ένας φέρει χτύπημα από αμβλύ όργανο στο κεφάλι. Επιβεβαιώνονται οι αυτόπτες μάρτυρες που υποστηρίζουν ότι ΜΑΤατζήδες τον χτυπούσαν με χειροπέδες στο κεφάλι. ■ Εξωφρενική δίωξη κατά του δημοσιογράφου της «Εργατικής Αλληλεγγύης» Στ. Χατζηδήμου.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2020 ■ Πορεία 500 αναρχικών στο κέντρο περικυκλώνεται από 800-1.000 αστυνομικούς. ■ Κλείνουν σταθμοί του μετρό για κάθε κινητοποίηση στο κέντρο. ■ Εκκενώνεται η κατάληψη Δερβενίων 56, κέντρο αγώνων αλληλεγγύης. ■ Εισάγεται χουντικό νομοσχέδιο απαγόρευσης διαδηλώσεων. ■ Ποινική δίωξη κατά 46 διαδηλωτών μοτοπορίας στον Κορυδαλλό, πριν ακόμα ψηφιστεί το νομοσχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 ■ Συμβολικό σπάσιμο των τσιμέντων στη Δερβενίων οδηγεί σε μαζική κατασταλτική επιχείρηση σε όλα τα Εξάρχεια. Αστυνομικός κρατάει απειλητικά το όπλο. Μαγαζιά πνίγονται στα χημικά, πολλοί τραυματισμοί. ■ Συντονισμένη επίθεση ΜΑΤ στην πλατεία Βικτωρίας που εκκενώνεται βίαια από οικογένειες προσφύγων. Κλοτσιά σε έγκυο πρόσφυγα. ΜΑΤατζήδες εκβιάζουν μητέρες να μπουν στα πούλμαν αρπάζοντας τα μωρά τους

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Μέσω του επιτελικού κράτους η κυβέρνηση Μητσοτάκη με παρεμβάσεις, διορισμούς, νομοθετικές ρυθμίσεις, προτροπές και υποδείξεις αποδεικνύει συνεχώς πώς αντιλαμβάνεται τον θεσμό και τους λειτουργούς της Θέμιδος

Η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

֟ Της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ

«Αυτή η θεσμική τάξη, η δημοκρατική και θεσμική κανονικότητα, είναι ίσως η ισχυρότερη απάντηση σε όσους επιχείρησαν να στήσουν μία πρωτοφανή απόπειρα χειραγώγησης των θεσμών» Κυριάκος Μητσοτάκης

πραγματικότητα κάθε άλλο παρά αποδεικνύει στο ελάχιστο τα λόγια του πρωθυπουργού. Η προπαγάνδα περί δήθεν προσπαθειών χειραγώγησης από την πρώην κυβέρνηση δεν μπορεί να ανατρέψει ούτε τις δεκαετίες ωμών παρεμβάσεων ούτε φυσικά τη σημερινή πραγματικότητα. Η διάθεση να «ορμήξει» η Ν.Δ. στον θεσμό της Δικαιοσύνης με κάθε τρόπο, όπως και σε όλους τους άλλους θεσμούς, είχε διαφανεί πολύ πριν από τις εκλογές, όχι μόνο με τον συνεχή βομβαρδισμό με συκοφαντίες των εισαγγελικών λειτουργών που ερευνούσαν σκάνδαλα και μεγάλες εγκληματικές υποθέσεις αλλά και με τις έμμεσες και διά του Τύπου απειλές στο πρόσωπο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ). Οταν η προηγούμενη κυβέρνηση επέλεξε με τις προβλεπόμενες νόμιμες διαδικασίες τους υποψηφίους για την ηγεσία του Αρείου Πάγου, ενώ η επιλογή είχε περάσει και από τη διάσκεψη προέδρων της Βουλής, ξεκίνησε η συντονισμένη εκστρατεία απονομιμοποίησης της επιλογής. Πριν δε ο ΠτΔ αποφασίσει τι θα κάνει, η Ν.Δ. έσπευσε να προδικάσει ότι «το Προεδρικό Διάταγμα θα πέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας». Τελικά, το πολιτικό «deal» με τον Π. Παυλόπουλο έγινε εκ του αποτελέσματος πράξη.

■ Το πρώτο κορυφαίο δείγμα... σεβασμού προς τον θεσμό της Δικαιοσύνης ήταν η αποψίλωση του αρμόδιου υπουργείου και η βίαια προσάρτηση ολόκληρου του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας κάτω από την «μπότα» του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (ΠροΠο). Μετά τις αντιδράσεις του συνόλου του δικαστικού –και όχι μόνο– κόσμου «επιστράφηκαν» στο υπουργείο Δικαιοσύνης οι υπηρεσίες ανηλίκων, η ιατροδικαστική υπηρεσία, ενώ έγινε μύλος με το

ποιος τελικά και με ποιο τρόπο θα διαχειριζόταν το ταμείο χρηματοδότησης δικαστικών κτιρίων και σωφρονιστικών καταστημάτων. Αμέσως αποφασίστηκε επίσης η συρρίκνωση του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου των Φυλακών. Από έντεκα μέλη, μεταξύ των οποίων οι πλέον ειδικοί επιστήμονες καθηγητές σε ζητήματα αντεγκληματικής πολιτικής, παραμένουν μόνο πέντε, ενώ η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών παρέμενε στον αέρα. Εξοβελίστηκαν τρεις καθηγητές ΔΕΠ, ο εισαγγελέας, ο επιθεωρητής φυλακών και ο διευθυντής αντεγκληματικής πολιτικής. Τη νέα Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής ανέλαβε η υποψήφια βουλευτίνα της Ν.Δ. Σοφία Νικολάου, που όλοι πλέον έχουμε γνωρίσει και κυρίως οι στοιβαγμένοι κρατούμενοι των φυλακών. Μία δικηγόρος, χωρίς πείρα σε ζητήματα σωφρονιστικής πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ασχολείται αποκλειστικά με τους ξαφνικούς αστυνομικούς ελέγχους και τις απευθείας αναθέσεις, με πλήρη υποβάθμιση του τόσο απαραίτητου σκέλους του σωφρονισμού, δηλαδή την εκπαίδευση των κρατουμένων και την προετοιμασία για επανένταξη. Ενδεικτικό το γεγονός ότι μέσα σε έναν χρόνο –σε καθεστώς σιωπής– είχαμε τρεις δολοφονίες, τέσσερις αυτοκτονίες,

δώδεκα θανάτους άγνωστης αιτίας. ■ Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στη συνέχεια επέλεξε τους σημερινούς επικεφαλής του Αρείου Πάγου. [«Προδιαγεγραμμένες» οι επιλογές (και) για την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Το Μαξίμου διαλέγει και διορίζει», «Εφ.Συν.» 29/8/2019]. ■ Πριν ακόμα εφαρμοστούν και κριθούν στην πράξη οι νέοι Ποινικοί Κώδικες, η κυβέρνηση έσπευσε να προαναγγείλει αλλαγές διορίζοντας «γαλάζιους» δικαστικούς και κυβερνητικά στελέχη στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή. Αποτέλεσμα, όλες οι αλλαγές πέρασαν χωρίς καν η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή να μπει στον κόπο να εξηγήσει τις αλλαγές αυτές. Κύριοι άξονες, η ευνοϊκότερη μεταχείριση των εγκλημάτων του «λευκού κολάρου» και ειδικά των διοικήσεων τραπεζών και η αυστηροποίηση των ποινών ακόμα και πολιτών που διαδηλώνουν ή που καταφεύγουν σε ακραίες μορφές διαμαρτυρίας. Ολα αυτά πλέον τσουβαλιάζονται ακόμα και με κατηγορίες προπαρασκευαστικών πράξεων τρομοκρατίας. Οι φρονηματικές διώξεις επανήλθαν δριμύτερες, ενώ με ωμή παρέμβαση στη Δικαιοσύνη δημιουργήθηκαν όλες οι προϋποθέσεις για να τιναχτούν στον αέρα μεγάλες υποθέσεις απιστίας, διαφθοράς και ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, εφόσον καταργείται το αυτεπάγγελτο του εισαγγελέα και στο εξής απαιτείται έγκληση της διοίκησης του κάθε φορέα για να συνεχιστεί μια υπόθεση διαφθοράς ή απιστίας. Οι τράπεζες, που ανακεφαλαιοποιήθηκαν τόσες φορές με χρήματα των πολιτών και αντίτιμο τα σκληρά μνημόνια, βρίσκονται πλέον στο απυρόβλητο και όλες οι υποθέσεις που έφτασαν ή επρόκειτο να φτάσουν στη Δικαιοσύνη τινάχτηκαν στον αέρα. ■ Στη συνέχεια, στο πολυνομοσχέδιο κατάργησης του ασύλου, της κοινωφελούς εργασίας αντί της φυλάκισης, του ρόλου των παρατάξεων στους δήμους και στις περιφέρειες κ.λπ., συγκεκριμένο άρθρο ακυρώνει τη διάταξη που ορίζει ότι και οι

υπουργοί, οι υφυπουργοί, οι αιρετοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι υπάγονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου και με συγκεκριμένες διαδικασίες ελέγχονται από τους εισαγγελείς Διαφθοράς. Και αυτό παρά το γεγονός ότι στον Κώδικα υπάρχει αυτή η διάταξη. Η διάταξη της παραπομπής μετά την αναστολή του που ψήφισε η Ν.Δ. μένει μετέωρη, υποδεικνύοντας το «κενό» και στο πεδίο εφαρμογής του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Ετσι, ο εισαγγελέας καλείται να αποφασίσει αν θα δικάσει, π.χ., έναν υπουργό για κάποιο ποινικό αδίκημα ως δημόσιο υπάλληλο ή αν θα κρίνει ότι είναι αναρμόδιος, εφόσον εκείνος που προΐσταται δεν θεωρείται δημόσιος υπάλληλος. ■ Ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας εισάγει ως υπερεπείγον το σχέδιο νόμου για τα προσωπικά δεδομένα, που θυμίζει... πιστή μετάφραση του γερμανικού μοντέλου. Το πλαίσιο προστασίας που διακυβεύεται ήταν τόσο κρίσιμο που είχε προκαλέσει σφοδρές αντιπαραθέσεις στην αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, ενώ δεν ζητήθηκε καν η γνώμη της ΑΔΑΕ. Με τον τρόπο αυτόν, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές, χωρίς δικαστικές εγγυήσεις, μπορούν να επεξεργάζονται ακόμη και δεδομένα μαρτύρων, χωρίς ρητούς περιορισμούς, παρά μόνο με τις γενικόλογες διακηρύξεις περί αναλογικότητας, με τον προφανή κίνδυνο δημιουργίας προφίλ «μελλοντικού εγκληματία» και καταπάτησης του τεκμηρίου αθωότητας. ■ Οι συνεχείς παρεμβάσεις και η ενορχηστρωμένη συκοφάντηση του έργου των εισαγγελέων κατά της Διαφθοράς, ειδικά σε ό,τι αφορά το σκάνδαλο της Novartis, ξεκίνησαν από την πρώτη στιγμή και ειδικά από τη στιγμή που εκδόθηκε το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών τον Νοέμβριο του 2019, το οποίο χαρακτήριζε «αόριστες αναφορές χωρίς πραγματικά περιστατικά ή άλλα αποδεικτικά» τις καταθέσεις των εισαγγελέων Ιωάννη Αγγελή και Ελένης Ράικου. Το Δικαστικό Συμβούλιο Εφετών υιοθετούσε πλήρως την πρόταση της εισαγγε-

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

λέως που εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης Λοβέρδου, με την οποία διατύπωνε λόγους δυσπιστίας για αμεροληψία της εισαγγελέως Διαφθοράς και των επίκουρών της και ζητούσε την εξαίρεσή τους από την υπόθεση της Novartis, με την επίκληση των καταθέσεων Αγγελή και Ράικου. Στη συνέχει και παρά αυτό το δικαστικό δεδομένο, η κυβέρνηση με τη βοή-

θεια του ΚΙΝ.ΑΛΛ. προχώρησε στη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Μάλιστα για λόγους μη κατανοητούς κι ενώ συντάσσεται από την πλειοψηφία το καταδικαστικό πόρισμα, οι αρεοπαγίτες δεν έχουν ακόμα παραδώσει το δικό τους ανεξάρτητο πόρισμα, με αποτέλεσμα οι εισαγγελείς Διαφθοράς να βρίσκονται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας.

■ Η αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης να ευνοήσει διά της προαγωγής συγκεκριμένους εφέτες, αυξάνοντας τον αριθμό των προέδρων Εφετών κατά 86 και χωρίς ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των εφετών, ήταν ο προάγγελος της μεγάλης κρίσης και ρήξης που προκλήθηκε στο δικαστικό σώμα. Ολες οι Εισαγγελικές και Δικαστικές Ενώσεις αντέδρασαν έντονα αλλά η επιβολή πάση θυσία

των κυβερνητικών απόψεων στις διοικήσεις κυρίως της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων είχε μόλις δρομολογηθεί. Τα αποτελέσματα της κρίσης φάνηκαν πρόσφατα όταν η πλειοψηφία του Δ.Σ. αποφάσισε την διά της προσφυγής καθαίρεση του εκλεγμένου προεδρείου και την αναβολή των εκλογών στην ΕΔΕ. Η ίδια αναστάτωση στον νομικό κόσμο προκλήθηκε και με την επαναφορά του δικαστικού ενσήμου. ■ Τέλος, είναι συνεχείς και καθημερινές οι προτροπές και οι υποδείξεις προς τη Δικαιοσύνη όπως και η συνεχής απαξίωση του έργου εισαγγελικών λειτουργών, τόσο από το σύνολο των καλά χρηματοδοτημένων φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ όσο και από πολιτικούς και κυβερνητικούς παράγοντες.

Ελληνικό: Ευτυχισμένο το 2024, και βλέπουμε… «Η ΕΠΕΝΔΥΣΗ στο Ελληνικό θα ξεμπλοκαριστεί την πρώτη κιόλας εβδομάδα της νέας διακυβέρνησης». Η φράση αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε προεκλογική ομιλία στην Πάτρα στις 11 Ιουνίου 2019, θα τον κυνηγά για πολλούς ακόμη μήνες. Ισως και για χρόνια. Οπως αντίστοιχα τον κυνήγησε για έναν ολόκληρο χρόνο η δέσμευση του υπουργού Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδη τον περσινό Ιούλιο, ότι μέχρι το τέλος του χρόνου -του 2019- θα έμπαιναν μπουλντόζες στο «μεγαλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Ευρώπης». Μπουλντόζες μπήκαν, τελικώς, μόλις προ μιας εβδομάδας αλλά μόνο για να κατεδαφίσουν πέντε κτίσματα -από τα 970!- και για να στηθεί το σόου «εγκαινίων» από τον πρωθυπουργό. Ο Αδ. Γεωργιά-

δης υπόσχεται ότι βδομάδα τη βδομάδα θα υπογράφει διαπιστωτικές πράξεις για τις επόμενες κατεδαφίσεις. Με αυτόν τον ρυθμό θα ροκανιστεί αυτός, μάλλον κι ο επόμενος χρόνος. Ισως η περίπτωση του Ελληνικού είναι η πιο κραυγαλέα απόδειξη εγκλωβισμού μιας κυβέρνησης στην εξυπηρέτηση της εικόνας και της επικοινωνιακής βιτρίνας της. Αφού αποδείχθηκε ότι το πραγματικό εμπόδιο στην επένδυση δεν ήταν η καθυστέρηση από την προηγούμενη κυβέρνηση της έκδοσης τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, αλλά η έκδοση άδειας καζίνου και η χρηματοδότηση του έργου από τον «εθνικό επενδυτή», η κυβέρνηση Μητσοτάκη -και με απαράμιλλο προσωπικό ζήλο ο Αδ. Γεωργιάδης- επιδόθηκαν

σε ποικίλες διοικητικές και νομοθετικές λαθροχειρίες για να συντηρήσουν μια εικόνα «κινητικότητας». Το αποκορύφωμα ήταν η κυβερνητική επινόηση των «πρόδρομων εργασιών» και του νομοθετικού κατακερματισμού των κατεδαφίσεων των κτισμάτων του πρώην αεροδρομίου και όλου του Μητροπολιτικού Πόλου. Η κραυγαλέα κυβερνητική αυτοδιάψευση στο Ελληνικό, πάντως, φαίνεται ότι έκανε σοφότερο ακόμη και τον Αδ. Γεωργιάδη. Ο οποίος τώρα πια εκτιμά ότι «σε 3,5 χρόνια θα πάμε εκεί να εγκαινιάσουμε κτίρια». Ευτυχισμένο το 2024, λοιπόν. Κι αυτό, εφόσον έχει τελεσφορήσει ο διαγωνισμός του καζίνου, εφόσον η Lamda συμφωνήσει με τον κάτοχο της άδειας καζίνου για το ετήσιο νοίκι, εφόσον

οι «καζινάδες» δεν έχουν χρεοκοπήσει, εφόσον έχουν κριθεί στο ΣτΕ όλες οι προσφυγές, εφόσον ο «εθνικός επενδυτής» έχει χρήματα για την επένδυση -από την αύξηση κεφαλαίου, το ομολογιακό δάνειο και την προ-

πώληση των πολυτελών κατοικιών- και εφόσον πράγματι η Lamda διατηρεί το ενδιαφέρον της για το έργο και δεν αναζητεί πρόθυμους επενδυτές για να ξεφορτωθεί. Ισως τελικά το φιάσκο της «μπουλντόζας στο Ελληνικό» αποδειχθεί η μόνη συμβολή αυτής της κυβέρνησης στην απομυθοποίηση του φαραωνικού έργου, που υπηρετήθηκε -πρόθυμα ή απρόθυμα, μικρή σημασία έχει- από όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας, και στον απεγκλωβισμό των τοπικών κοινωνιών από μια αναπτυξιακή φενάκη που μακροπρόθεσμα μόνο ζημιά -περιβαλλοντική και όχι μόνομπορεί να προκαλέσει. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Η Ν.Δ. προεκλογικά υιοθετούσε και υποδαύλιζε τις ξενοφοβικές αντιδράσεις ομάδων και δημοτικών αρχών και κατηγορούσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για κακοδιαχείριση και ανικανότητα στις προσφυγικές εισροές. Ενα χρόνο μετά η εικόνα άλλαξε

Με εμμονές αλλά χωρίς σχέδιο στο προσφυγικό ֟ Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΓΓΕΛΙΔΗ

Στοιχεία υπό αμφισβήτηση Τα στοιχεία που παρουσίασε στις αρχές της εβδομάδας ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης, χαρακτηριστικό παράδειγμα «greek statistics» που ήδη αμφισβητούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν μπορούν να κρύψουν τη δραματική επιδείνωση της κατάστασης σε όλα τα μέτωπα: διπλασιασμός του ήδη οριακού αριθμού των εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά, επανεμφάνιση άστεγων οικογενειών προσφύγων στις πλατείες, επιβάρυνση των δομών φιλοξενίας που ξαναγεμίζουν με σκηνές, εγκατάλειψη της πολιτικής κοινωνικής ένταξης, άτσαλοι πειραματισμοί που υπονομεύουν σοβαρά τη διαδικασία ασύλου, διεθνής κατακραυγή για παράνομες βίαιες επιχειρήσεις αποτροπής και επαναπροώθησης στα σύνορα, πρόθυμη υιοθέτηση του επικίνδυνου ρόλου του σωματοφύλακα της Ευρώπης και απομάκρυνση από το κέντρο λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Την ίδια ώρα, μένουν στα χαρτιά και αποδεικνύονται ανεφάρμοστες οι μεγαλόστομες εξαγγελίες για άμεση αύξηση

των νόμιμων απελάσεων, οικειοθελών ή εξαναγκαστικων, και για την κατασκευή των διαβόητων νέων φαραωνικών Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης, που, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, θα βρίσκονταν σήμερα σε λειτουργία. Στην πολιτική κατεδάφισης περιλαμβάνονται οι σημαντικές περικοπές του προγράμματος φιλοξενίας σε διαμερίσματα και οι εξαγγελίες για κλείσιμο δομών, την ώρα που πολλαπλασιάζονται οι άστεγοι πρόσφυγες και παραμένουν στις προβληματικές ειδικές ζώνες των καμπ πολλές εκατοντάδες ασυνόδευτοι ανήλικοι· και πολλές δεκάδες σε κρατητήρια, στο λεγόμενο καθεστώς προστατευτικής φύλαξης, λόγω έλλειψης κατάλληλων δομών. Την επομένη της τοποθέτησής του στο υπουργείο Εργασίας, ο υπουργός Γιάννης Βρούτσης έβγαλε τη διαβόητη εγκύκλιο που ακύρωνε στην πράξη τη χορήγηση ΑΜΚΑ σε αλλοδαπούς. Χρειάστηκαν περισσότεροι από 10 μήνες για να δοθεί στην πράξη κωδικός υγειονομικής περίθαλψης σε όσους ζητούν άσυλο, οι οποίοι είχαν αποκλειστεί από το δημόσιο σύστημα υγείας, μεταξύ αυτών άνθρωποι με επείγοντα και κρίσιμα προβλήματα υγείας. Πολύ σύντομα, μετά την κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και τη μεταφορά του χαρτοφυλακίου στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη και στον αναπληρωτή υπουργό Γιώργο Κουμουτσάκο, αναδείχτηκαν σοβαρά προβλήματα συντονισμού, σύγχυση αρμοδιοτήτων, άγνοια και αδυναμία έγκαιρης και αποτελεσματικής παρέμβασης. Στα μέσα Αυγούστου, ο κ. Κουμουτσάκος, ενάμιση μήνα υπουργός, ανακάλυπτε εμβρόντητος στοιχεία από καιρό δημοσιευμένα

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

στην ιστοσελίδα της υπηρεσίας Ασύλου: οι εκκρεμείς υποθέσεις έφταναν τις 65.219. Τον Φεβρουάριο η κυβέρνηση τις είχε διπλασιάσει: 126.083. Αποκάλυπτε, επίσης, στα αμήχανα φιλοκυβερνητικά μέσα ότι η αύξηση της ροής εκείνων των ημερών οφειλόταν σε γεωπολιτικούς λόγους, και όχι στο δήθεν προσκλητήριο που είχε τάχα απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ στους πρόσφυγες, όπως ρητόρευε μέχρι τότε η Ν.Δ.

Σε πανικό η κυβέρνηση Η κυβέρνηση έβλεπε ότι γυρνούσε τώρα εναντίον της η ξενοφοβία που είχε εκθρέψει, με την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος να ασκεί ανοιχτά κριτική ή να υποδαυλίζει υπόγεια αντιδράσεις στα νησιά. Οντας σε εμφανή πανικό η κυβέρνηση αντέδρασε με σπασμωδικές και αλλοπρόσαλλες κινήσεις και άρχισε να στρέφεται αποφασιστικά προς μια έκδηλα ξενοφοβική πολιτική ακροδεξιάς κοπής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρωτοφανής απόφαση του ΚΥΣΕΑ στο τέλος Αυγούστου να καταργήσει τον δεύτερο βαθμό ασύλου, η οποία αναιρέθηκε ύστερα από λίγο. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι τάχα η ροή είναι περισσότερο μεταναστευτική παρά προσφυγική, συνοδεύτηκε από συνεχή μεταφορά αρμοδιοτήτων σε πρόσωπα που ποτέ δεν τις ανέλαβαν και από δημιουργία θέσεων συντονιστών που ποτέ δεν λειτούργησαν. Ο ίδιος ο πρωθυ-

Μέχρι τη Χίο χρειάστηκε να φτάσουν τα ΜΑΤ με αφορμή το προσφυγικό

EUROKINISSI

πό τις πρώτες κιόλας ημέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη άρχισε να διαφαίνεται η έλλειψη προετοιμασίας της για ένα ζήτημα που βρισκόταν εξαρχής στην αιχμή της αντιπολιτευτικής της ατζέντας. Μέχρι τις εκλογές, η Ν.Δ. υιοθετούσε, και μάλιστα υποδαύλιζε, τις ξενοφοβικές αντιδράσεις τοπικών ομάδων και δημοτικών αρχών και καταλόγιζε συστηματικά στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανικανότητα, κακοδιαχείριση με οσμή σκανδάλου και ιδεοληπτική εμμονή στο θέμα των συνόρων. Εναν χρόνο μετά, είναι ορατό και στους πιο δύσπιστους ότι αυτές οι κατηγορίες αφορούν τη δική της πολιτική στον υπερθετικό βαθμό. Η Ν.Δ. δεν είχε ένα συνεκτικό σχέδιο διαχείρισης του προσφυγικού και φάνηκε να έχει άγνοια για βασικές παραμέτρους του ζητήματος. Η πολιτική της παραμένει σε μεγάλο βαθμό καθηλωμένη σε μια θολή αντιΣΥΡΙΖΑ και αντιπροσφυγική ατζέντα που κατεδαφίζει με μοναδική ευκολία όσα δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, αποδεικνύεται όμως ανίκανη να διορθώσει τα κακώς κείμενα.

πουργός ανέλαβε την εποπτεία για τους ασυνόδευτους ανηλίκους, εξαγγέλλοντας ευχολόγια που δεν πραγματοποιήθηκαν, πέραν της σταδιακής μεταφοράς λίγων εκατοντάδων ασυνόδευτων σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Το Νοέμβριο ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και με ανεπαρκή χρόνο διαβούλευσης το δαιδαλώδες νομοσχέδιο του υπουργείου ΠΡΟΠΟ που φέρνει τα πάνω κάτω στη διαδικασία ασύλου. Εύστοχα χαρακτηρίστηκε «μηχανισμός παραγωγής μεταναστών χωρίς χαρτιά», με στόχο την αύξηση των απελάσεων. Στα τέλη του μήνα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας και ο υφυπουργός Αμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής ανακοίνωσαν αιφνιδιαστικά τη δημιουργία νέων ΚΥΤ, πολλαπλάσιας χωρητικότητας από τα υπάρχοντα, εξαγριώνοντας τις τοπικές κοινωνίες. Η μακέτα που έδειξαν αφορούσε τα Λέβιθα, ένα ξερονήσι κοντά στη Λέρο. Επιδεικνύοντας φαντασία που αγγίζει τη διαστροφή, ο κ. Στεφανής εξαγγέλλει την τοποθέτηση πλωτού αντιρρυπαντικού φράγματος στο Αιγαίο για να εμποδίζει την είσοδο προσφύγων και μεταναστών. Στα μέσα Ιανουαρίου επανιδρύεται αιφνιδιαστικά το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασυλου με υπουργό τον Νότη Μηταράκη. Ενώ ο υπουργός βρίσκεται σε διαβούλευση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση των νησιών, που αρνείται τα νέα ΚΥΤ, η κυβέρνηση αποφασίζει αιφνιδιαστικά την επίταξη εκτάσεων και στέλνει στα τέλη Φεβρουαρίου μπουλντόζες και ΜΑΤ στα νησιά. Οι συγκρούσεις είναι σφοδρές και τα ΜΑΤ αποχωρούν. Μετά το φιάσκο, ο πρωθυπουργός συναντιέται στο Μαξίμου με τους δημάρχους και διαρρέει ότι η κυβέρνηση εξετάζει τη δημιουργία ΚΥΤ σε ξερονήσια, κάτι που δεν διαψεύδεται. Αλλά τα επόμενα εικοσιτετράωρα, η κίνηση της Τουρκίας να οδηγήσει πρόσφυγες και μετανάστες στον Εβρο για να περάσουν τα σύνορα, δίνει την αφορμή στην κυβέρνηση να εφαρμόσει απροκάλυπτη ακροδεξιά ατζέντα αποτροπής και επαναπροώθησης. Με πρόσχημα ότι δέχεται ασύμμετρη απειλή στην εδαφική ακεραιότητα, το ΚΥΣΕΑ ανακοινώνει την πρωτοφανή αναστολή της σύμβασης της Γενεύης για έναν μήνα και την άμεση επαναπροώθηση στις χώρες προέλευσης

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Ενας νόμος εγκληματικός για το περιβάλλον

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

֟ Του ΤΑΣΟΥ ΣΑΡΑΝΤΗ

όσων περάσουν τα σύνορα, όπως και την αύξηση της δύναμης αποτροπης στα σύνορα στο μέγιστο. Ακολουθούν πρωτοφανείς εικόνες και καταγγελίες για όργιο βίας από στρατιώτες, αστυνομικούς, ομάδες τάχα αγανακτισμένων πολιτών και ενισχύσεις από φασιστικές ομάδες του εξωτερικού, και καταγράφονται τουλάχιστον δύο θάνατοι προσφύγων από πραγματικά πυρά, λίγα μέτρα από το σημείο όπου εμφανίζονται ομάδες ένοπλων στρατιωτών. Στα νησιά ομάδες αγανακτισμένων ελέγχουν την κυκλοφορία και ασκούν βία σε πρόσφυγες, αλληλέγγυους και δημοσιογράφους, ενώ καταγράφονται συνεχείς καταγγελίες και μαρτυρίες για παράνομες επιχειρήσεις αποτροπής και επαναπροώθησης με χρήση διασωστικών πλωτών σχεδιών τύπου liferaft.

την ατζέντα των νέων φαραωνικών ΚΥΤ. Πριν εφαρμοστεί καραντίνα στον γενικό πληθυσμό, ο κ. Μηταράκης εφαρμόζει υγειονομικό αποκλεισμό των ΚΥΤ, μετατρέποντάς τα σε κλειστά κέντρα, και τα διατηρεί έτσι μέχρι τις 5 Ιουλίου, ενώ συνεχίζει τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας.

Ζητούν σανίδα σωτηρίας

Το κλείσιμο της υπηρεσίας Ασύλου δύο μήνες για το κοινό δίνει την ευκαιρία στην υπηρεσία να επεξεργαστεί με συνοπτικές διαδικασίες περίπου 34.000 εκκρεμείς υποθέσεις που παρέμεναν στα συρτάρια. Μεταξύ αυτών, 11.000 υποθέσεις Σύρων που εμφανίστηκαν στην υπηρεσία για συνέντευξη και πληροφορήθηκαν ότι το αίτημά τους είχε γίνει ήδη δεκτό, με τα στοιχεία που είχαν δηλώσει στην προκαταγραφή, έστω κι αν είχε σημειωθεί λάθος καταγωγή.

H κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει σε έρευνα και μιλά για ψευδείς ειδήσεις της τουρκικής προπαγάνδας. Πρόκειται για πολιτική στρουθοκαμηλισμού, για εσωτερική κατανάλωση, που όμως εμφανίζει την Ελλάδα ως χώρα που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Και ενώ επισήμως η κυβέρνηση δηλώνει ότι ομνύει στην τήρηση του ευρωπαϊκού δικαίου και στην προστασία των δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή ζητά από την Ε.Ε. να θεσμοθετήσει σε περιόδους κρίσης την εξαίρεση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σημειώνοντας άλλο ένα αυτογκόλ. Ωστόσο, οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας είναι έντονες, συμπεριλαμβανομένης της Ε.Ε., που αρχικά είχε προσδώσει στην Ελλάδα τον βολικό για την Ευρώπη ρόλο της «ασπίδας». Μπροστά στις αντιδράσεις, ο πρωθυπουργός ανακοινώνει στα μέσα ενημέρωσης πρακτικά την αναίρεση της αναστολής της Σύμβασης της Γενεύης με αναδρομική ισχύ. Η περιβόητη σθεναρή πολιτική συνόρων κινδυνεύει να αποδειχτεί και αυτή φιάσκο. Το υπουργείο Μετανάστευσης αναζητά σανίδα σωτηρίας στην πανδημία του κορονοϊού. Αντί να πάρει αποτελεσματικά μέτρα προστασίας των πληθυσμών των δομών από τον κορονοϊό, το υπουργείο χρησιμοποιεί την πανδημία για να στοχοποιήσει τους πρόσφυγες σαν επικίνδυνους εισβολείς και για να περάσει εντέλει

Την ίδια περίοδο, ο υπουργός φροντίζει να διασφαλίσει για το υπουργείο μυστικά κονδύλια, να διορίσει με αδιαφανείς διαδικασίες διοικητές στις 32 δομές της ενδοχώρας, η πλειονότητα των οποίων είναι στελέχη, πολιτευτές και συνεργάτες της Ν.Δ. χωρίς πείρα στο προσφυγικό. Μεταξύ αυτών, ένας συγγραφέας ισλαμοφοβικού πονήματος που εκδόθηκε σε ναζιστικές εκδόσεις. Φροντίζει επίσης να μην ανανεώσει τη σύμβαση 16 συμβασιούχων της υπηρεσίας Ασύλου που είχαν συνδικαλιστική δράση και να δημιουργήσει προσωπικό στρατό μετακλητών, τους οποίους τοποθετεί όχι μόνο στο προσωπικό του γραφείο αλλά και σε υπηρεσιακές θέσεις. Μετακλητό τοποθετεί, μάλιστα, και στη θέση του διευθυντή της τεχνικής υπηρεσίας, ο οποίος προχωρά στην απευθείας ανάθεση της κατασκευής νέας δομής στη Μαλακάσα προϋπολογισμού 3.700.000 ευρώ, με επιβλέποντα μηχανικό άλλο μετακλητό, επίσης στενό συνεργάτη του υπουργού. Το ίδιο κόστος υπολογίζεται και για το έργο στη δομή της Σιντικής Σερρών, φυσικά με απευθείας ανάθεση, ενώ ανακοινώνει τον δυσθεώρητο προϋπολογισμό, σχεδόν 133 εκατομμυρίων ευρώ, για την κατασκευή τριών ΚΥΤ σε Σάμο, Λέρο και Κω, ζητώντας να ενταχθεί το έργο στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΚΟΎΣΕ η επιδείνωση του θεσμικού πλαισίου προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος που καταγράφεται τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση διά του υπουργού Περιβάλλοντος Κωστή Χατζηδάκη κατάφερε να ελαστικοποιήσει ακόμη περισσότερο την περιβαλλοντική νομοθεσία. Με διαδικασίες εξπρές, η κυβέρνηση έκανε νόμο του κράτους ένα αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο με τον παραπλανητικό τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», που ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, παραβλέποντας Συνταγματικές διατάξεις, Ευρωπαϊκές οδηγίες και Διεθνείς συμβάσεις και αγνοώντας τις καθολικές αντιδράσεις των περιβαλλοντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων, των περιβαλλοντικών κινημάτων και επιστημονικών φορέων. Η εφαρμογή του περιβαλλοντοκτόνου νόμου επιφέρει πλήρη υποβάθμιση των προστατευόμενων περιοχών και του περιβάλλοντος γενικότερα, με την υπεραπλουστευμένη και την εξπρές περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων που στρέφονται κατά της βιοποικιλότητας, του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου αυτών των περιοχών που θα μπουν στο μάτι των επενδυτών.

Περιβαλλοντική αδειοδότηση Ο εγκληματικός για το περιβάλλον νόμος περιέχει διατάξεις που συρρικνώνουν τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, που για την κυβέρνηση ήταν μια «χρονοβόρα διοικητική διαδικασία» και «ανασταλτικός παράγοντας» για τις επενδύσεις. Ετσι, πλέον, είναι δυνατή η αδειοδότηση ενός έργου ακόμη κι αν έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιδράσεις, εφόσον προβλέπονται μέτρα αντιστάθμισης, αν και κάτι τέτοιο απαγορεύεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο. Στην πράξη, καταργείται η ουσία της προστασίας των περιοχών Natura 2000, αφού ευνοούνται μεταλλευτικές δραστηριότητες και εξορύξεις υδρογονανθράκων πλην του πυρήνα τους και απαλλαγμένων της αδειοδότησης. Οι ήδη διάτρητες έως πρότινος Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) θα αναθέτονται σε ιδιώτες «αξιολογητές», συρρικνώνεται το περιεχόμενο των φακέλων αδειοδότησης που θα υποβάλλουν οι επενδυτές και μειώνονται ασφυκτικά οι προθεσμίες των γνωμοδοτήσεων των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών, με τον ρόλο τους να γίνεται διακοσμητικός. Η απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης αφορά ακόμη και τα βαριά επενδυτικά έργα («κατηγορίας Α») που είναι πιθανόν να προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον, ουσιαστικά με την κατάργηση της υποχρεωτικής γνωμοδότησης των αρμόδι-

ων δημόσιων υπηρεσιών. Παράλληλα, ο νέος νόμος προωθεί την αλόγιστη επέκταση των βιομηχανικών ΑΠΕ, κυρίως των αιολικών, που έχουν ήδη προκαλέσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος και οικονομική επιβάρυνση των καταναλωτών για την εξασφάλιση υπερκερδών των επενδυτών.

Νομιμοποίηση αυθαιρέτων Οι προστατευόμενες περιοχές εκθέτονται σε περαιτέρω κίνδυνο αφού καταργείται η αυτοτέλεια των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ), από τους οποίους αφαιρούνται σημαντικές αρμοδιότητες. Συν τοις άλλοις, νομιμοποιούνται αυθαίρετα εντός δασικών εκτάσεων. Για πρώτη φορά θα επιτρέπεται στους ιδιοκτήτες αυθαίρετων κτισμάτων σε καμένες ή εκχερσωμένες δασικές εκτάσεις και κατά περίπτωση εντός υγροτόπων και ρεμάτων να υποβάλλουν δηλώσεις νομιμοποίησης. Προχωρά η ανάρτηση ολόκληρων των δασικών χαρτών, μαζί με τις «οικιστικές πυκνώσεις», όπως είχαν πολιτογραφηθεί οι διαμορφωμένοι οικισμοί αυθαιρέτων σε πρώην δασικές εκτάσεις και είχαν εξαιρεθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν με χωριστό νομοσχέδιο. Ενα από τα μελανότερα σημεία του νέου νόμου είναι η αφαίρεση από τις τοπικές κοινωνίες και τις δημοτικές αρχές του δικαιώματος γνώμης για τις βαριά επικίνδυνες και ρυπογόνες εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων στις δημόσιες περιοχές ιδιοκτησίας τους, αλλά και συνολικότερα ο περιορισμός της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στη λήψη διαχειριστικών αποφάσεων, σε αντίθεση με τις υποδείξεις διεθνών και ευρωπαϊκών ενδεδειγμένων πρακτικών που την αναγνωρίζουν ως θεμελιώδες συστατικό για τη βιώσιμη διοίκηση των πυρήνων βιοποικιλότητας. Ως δώρο στους επίδοξους επενδυτές παραχωρείται και το εθνικό δίκτυο διανομής ενέργειας, ενώ απλοποιούνται και οι διαδικασίες διαχείρισης στερεών αποβλήτων. Η κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου, του πρώτου που έσπασε την καραντίνα της Βουλής εν μέσω των περιοριστικών μέτρων για τη πανδημία, και η ψήφισή του στη Βουλή πραγματοποιήθηκαν με διαδικασίες fast truck σε συνθήκες πλήρους υπολειτουργίας του Κοινοβουλίου, με την παρουσία μόλις 25 βουλευτών! Φτάνοντας στην τελική του έκδοση προς ψήφιση στη Βουλή με 130 άρθρα, τα 64 εκ των οποίων δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας κατά τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης. «Πρόκειται για μία από τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις αδιαφανών διαδικασιών, η οποία υπονομεύει τη δημοκρατικότητα των θεσμών του πολιτεύματός μας», ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους το WWF Ελλάς και η Greenpeace.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Μία από τις πτυχές που σημάδεψαν τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της Ν.Δ. είναι οι αλλεπάλληλες υποθέσεις των διορισμών σε θέσης ευθύνης προσώπων που δεν είχαν τα απαιτούμενα προσόντα, οι οποίες και πλήττουν την εικόνα του «επιτελικού κράτους» και το κυβερνητικό αφήγημα περί «αριστείας» και «αξιοκρατίας»

Το κράτος είμαι εγώ και οι κολλητοί μου ֟ Επιμέλεια ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ

κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε μόλις ένα χρόνο έδιωξε όλους τους μη αρεστούς από τις διοικήσεις όλων ανεξαιρέτως των φορέων όχι μόνο του στενού αλλά και του ευρύτατου δημόσιου τομέα αντικαθιστώντας τους με πρόσωπα εγνωσμένου κομματικού κύρους, έστω κι αν δεν είχαν τα προσόντα ή, ακόμα χειρότερα, παρουσίασαν πλαστά πτυχία. Οπου δεν μπορούσε να παρέμβει άμεσα, προτίμησε να αλλάξει με νόμους το καθεστώς λειτουργίας οργανισμών και φορέων προκειμένου να μπορέσει να διορίσει. Ανεξάρτητες αρχές, ΔΕΚΟ, δημόσιες επιχειρήσεις, φορείς, οργανισμοί κ.λπ. κυριολεκτικά σαρώθηκαν από τις αξιοκρατικές επιλογές υπουργών και πρωθυπουργού με βασική πάντα προϋπόθεση το «γαλάζιο» παρελθόν. Προχώρησε η Ν.Δ. με τη δική της και μόνο θετική ψήφο στην τοποθέτηση του πρώην συνεργάτη του Κ. Μητσοτάκη ως μεταβατικού διοικητή της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας καταργώντας τον θεσμό του ΓΕΔΔ, δεδομένου ότι δεν είχε τη δυνατότητα να «παραιτήσει» τη Μ. Παπασπύρου πριν λήξει η θητεία της. Επίσης, ταυτόχρονα σχεδόν η κυβέρνηση υποβάθμισε όλα τα άλλα θεσμικά όργανα ελέγχου εντάσσοντάς τα υπό τις εντολές της ΕΑΔ. Τον Οκτώβριο του 2019 ήδη είχαν αυξηθεί κατά δεκάδες οι μετακλητοί υπάλληλοι («στρατός» 695 μετακλητών και 1.069 αποσπασμένων), ενώ το αυξημένο κατά 70% κόστος της μισθοδοσίας τους με τις αυξήσεις που δόθηκαν από την κυβέρνηση θα κοστίσει περισσότερα από 38 εκατ. ευρώ σε βάθος τετραετίας. Και φυσικά δεν μιλάμε εδώ για τους κολλητούς που κάθε υπουργός –όπως και ο πρωθυπουργός– διόρισε είτε με αποσπάσεις είτε απευθείας ως συνεργάτες και συμβούλους στα γραφεία του μια και είθισται εκεί να προσλαμβάνονται άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης.

Οι κορυφαίες περιπτώσεις... πτυχιούχων Π. Κοντολέων: Mόλις έναν μήνα μετά τις εκλογές του Ιουλίου αποδείχθηκε ότι ο νέος διοικητής της ΕΥΠ, Παναγιώτης Κοντολέων, δεν είχε αναγνωρισμένο τίτλο στην Ελλάδα, τον οποίο απαιτούσαν η θέση που επρόκειτο να αναλάβει και ο

σχετικός νόμος. Ο τίτλος του από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου δεν ήταν αναγνωρισμένος από τον ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ), αλλά η κυβέρνηση τον κάλυψε και μάλιστα χρειάστηκε με μια τροπολογία να... «προσαρμόσει» και τον νόμο στο βιογραφικό του. Αντ. Διαματάρης: Τον Δεκέμβριο έρχονται στο φως οι αποκαλύψεις για τον υφυπουργό Εξωτερικών και αρμόδιο για θέματα ομογένειας, Αντώνη Διαματάρη, παλιό φίλο της οικογένειας Μητσοτάκη. Ο κ. Διαματάρης φέρεται να έχει δηλώσει ψευδώς ότι έχει μεταπτυχιακό, αυτό όμως είναι το λιγότερο. Στην πορεία αποδεικνύεται ότι είχε διορίσει σε θέση στο ΥΠΕΞ άτομο με βεβαρημένο παρελθόν (που είχε εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη), αλλά και το γεγονός πως ο ίδιος εμφανιζόταν ως ceo σε δυο εταιρείες στις ΗΠΑ, ενώ ήταν υπουργός, κάτι που απαγορεύεται από την ελληνική νομοθεσία. Ετσι, ενώ αρχικά η κυβέρνηση κάλυψε τον κ. Διαματάρη, μετά τις αποκαλύψεις αναγκάστηκε να τον αποπέμψει κι ενώ αυτός βρισκόταν στο αεροπλάνο, σε επίσημο ταξίδι στην Αυστραλία. Αλκ. Στεφανής: Δεκέμβριο η «Εφ.Συν.» θέτει σειρά ερωτημάτων για τα μεταπτυχιακά που δήλωνε ότι κατέχει ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής. Τελικά, δίνοντας ο ίδιος στη δημοσιότητα τους τίτλους σπουδών του αποδείχθηκε ότι το ένα ήταν μεταπτυχιακό (MsC και όχι MBA), όπως δήλωνε, και το άλλο ήταν ένα... πιστοποιητικό παρακολούθησης ενός σεμιναρίου που ουδεμία σχέση είχε με μεταπτυχιακό τίτλο. Η αμηχανία της κυβέρνησης εκφράστηκε στο πρόσωπο του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, αν και προκλήθηκε από την αντιπολίτευση, δεν είπε κουβέντα για το ψέμα του εκλεκτού του. Κων. Λούλης: Τελευταία τέτοια περίπτωση ήταν αυτή του γεν. γραμματέα Τουρισμού και υμνητή της χούντας Κωνσταντίνου Λούλη. Ο ίδιος παραδέχτηκε δημοσίως ότι δεν διαθέτει αναγνωρισμένο πτυχίο και άρα τις προϋποθέσεις για το πόστο του γενικού γραμματέα που απαιτεί ο νόμος για το επιτελικό κράτος. Ο πρω-

θυπουργός, όμως, τον κάλυψε για άλλη μια φορά πλήρως, διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος δήλωσε ότι «δεν υπάρχει κανένα ζήτημα Λούλη για την κυβέρνηση». Ο Κυρ. Μητσοτάκης τον είχε καλύψει απολύτως και για το υμνητικό για τον δικτάτορα Παπαδόπουλο βιβλίο του, το οποίο επιχειρεί να σχετικοποιήσει τα δεινά της δικτατορίας, υιοθετεί τη γνωστή προπαγάνδα των χουντικών για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και αποτελεί μια συνειδητή απόπειρα εξωραϊσμού της χούντας. Η ασυλία που χαίρει ο κ. Λούλης από τον

πρωθυπουργό δεν είναι ανεξήγητη. Ο Κων. Λούλης, ο οποίος παραμένει επιδεικτικά αμετανόητος στις φιλοχουντικές απόψεις του, την πρώτη φορά που είχε διοριστεί παράνομα σε δημόσιο πόστο ήταν σε αυτό του διοικητή του Αγίου Ορους (1989-1991) και μάλιστα από τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, Κων. Μητσοτάκη. Εχει επίσης τοποθετηθεί στο Δ.Σ. του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης», δίπλα σε μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη, και έχει τον ρόλο του «ταμία». Με άλλα λόγια, ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει κληρονομήσει από

Η τ

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

εκ των υστέρων «φωτογραφικά» ασυμβίβαστα ειδικά και μόνο για τη συγκεκριμένη Ανεξάρτητη Αρχή, εκθέτοντας μάλιστα και τον υπουργό Δικαιοσύνης, που είχε δηλώσει ότι θα ισχύσουν τα ίδια κριτήρια για όλες τις Αρχές. Η ανυπομονησία του Μαξίμου να απαλλαγεί κυρίως από τη Βασιλική Θάνου της υποτιθέμενης Ανεξάρτητης Αρχής που εποπτεύεται από την Ε.Ε. ήταν τόσο μεγάλη που δεν είχε το στοιχειώδες πολιτικό τακτ να περιμένει την εκδίκαση της προσφυγής των εκδιωχθέντων στο ΣτΕ. Προφανώς υπήρχε η απόλυτη βεβαιότητα ότι το ΣτΕ θα συντασσόταν με την κυβέρνηση, ειδικά μετά την απόφαση του πρωθυπουργού να επιλέξει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που μοιραία σήμαινε ότι ο αρχαιότερος, δηλαδή ο Αθ. Ράντος, θα αναλάμβανε πρόεδρος του ΣτΕ. Θυμίζουμε ότι ένα από τα νέα διορισμένα μέλη της Ε.Α. είναι και συγγενής Α' βαθμού του κ. Ράντου.

Κομματάρχες, σύμβουλοι, κουμπάροι, συγγενείς και υποψήφιοι βουλευτές επί… των έργων!

τον πατέρα του τον «ταμία» και δεν έχει καμιά διάθεση να τον αποπέμψει.

Η «άλωση» της Επιτροπής Ανταγωνισμού Η κυβέρνηση αποφάσισε την εκδίωξη των μη αρεστών μελών και της προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού (τη στιγμή μάλιστα που είχαν παρθεί κρίσιμες αποφάσεις για το μονοπώλιο στο «ΑΡΓΟΣ» και στους βωξίτες) και τη στελέχωσή της Επιτροπής με πρόσωπα της επιλογής της. Ψήφισαν, παραβλέποντας τις ευρωπαϊκές οδηγίες,

■ Ανθρωποι από το στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού τοποθετούνται σε επιτελικές θέσεις. Μετά τον διορισμό του Αγγελου Μπίνη ως μεταβατικού διοικητή στη νεοσύστατη Ενιαία Αρχή Διαφάνειας, τοποθετήθηκε ο Κύριλλος Παπακυρίλλου στην Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας. Στο ίδιο πνεύμα και ο διορισμός της ΜαρίαςΒαρβάρας Ζαννή (πρώην συντρόφου του Κ. Μπακογιάννη) σε θέση ειδικής συμβούλου στο Γραφείο Κοινωνικών Θεμάτων της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού, με απόφαση του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη. Σε άλλα υπουργικά γραφεία διορίστηκαν ακόμα και στελέχη του πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ, που βαρύνονται με διώξεις, ενώ φυσικά υποψήφιος βουλευτής ήταν και ο Σ. Πουλής που βαρύνεται με διώξεις για κακουργήματα. ■ Ο Νίκος Ταχιάος (γραμματέας του ΥΠ.ΕΞ. επί Ντόρας Μπακογιάννη), μετά την αποτυχημένη απόπειρα να εκλεγεί δήμαρχος Θεσσαλονίκης ή βουλευτής, τοποθετήθηκε πρόεδρος της Αττικό Μετρό. ■ Η Μαρία Αντωνίου, υποψήφια βουλευ-

τίνα Καστοριάς τοποθετήθηκε επικεφαλής του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη (που προεκλογικά το χαρακτήριζε σύσσωμη η Ν.Δ. άχρηστο και ρουσφετολογικό και θα το καταργούσε). Στα προσόντα της, η αγάπη της για τις γούνες και οι εκδηλώσεις μίσους στον Γράμμο και στο Βίτσι, όπου φωτογραφιζόταν αγκαζέ με την κοινοβουλευτική εκπρόσωπο της Χ.Α., Δέσποινα Σβερώνη.

Μνημείο αξιοκρατίας οι διοικητές Νοσοκομείων Δίχως να τηρήσει κανένα πρόσχημα, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας παρέδωσε άνευ όρων το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε ανθρώπους που δεν πληρούν τα τυπικά προσόντα για να διοικούν νοσοκομεία, όμως έχουν περάσει –ή βρίσκονται ακόμα– από θέσειςκλειδιά της ΟΝΝΕΔ, της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ή της Νέας Δημοκρατίας. Η λίστα με τους διοικητές είναι με διαφορά η πιο κομματικοποιημένη από θεσμοθέτησης των διοικήσεων στο ΕΣΥ πριν από 19 χρόνια. Τα νοσοκομεία σήμερα διοικούνται από απόστρατους, δημοσιογράφους, εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, προπονητές ποδοσφαίρου, δημόσιους υπαλλήλους, ελεύθερους επαγγελματίες, μηχανικούς, λογιστές, γιατρούς, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές. Κι όλα αυτά βεβαίως χωρίς τη δημοσίευση βιογραφικών, όπως είχε εφαρμόσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η «Εφ.Συν.» έχει αναλυτικά παρουσιάσει τη σχέση ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των νέων διοικητών με τη Ν.Δ. ή με συγγενείς στελεχών της παραθέτοντας τις κομματικές περγαμηνές τους («Η δημόσια Υγεία στα χέρια πιστών, “γαλάζιων” παιδιών» 26.11.2019). Κάποιοι δε από αυτούς φαίνεται ότι επελέγησαν παρά τις όποιες δίκαιες ή άδικες εμπλοκές τους με τη Δικαιοσύνη. Ενδεικτικά: ■ Ογκολογικό Νοσοκομείο «Μεταξά», πρωτεργάτης της ΔΑΚΕ, στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών, πρώην δημοτικός σύμβουλος Πειραιά εκλεγμένος με τον Βασίλη Μιχαλολιάκο. Αναπληρωτής διοικητής, στέλεχος της Ν.Δ. που το 2015 είχε βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος του κόμματος. Πρώην γενικός διευθυντής του

Ομίλου DPG (Newsbomb.gr) αλλά και των διαδικτυακών μέσων του Ομίλου «Παραπολιτικά». ■ Στο μεγαλύτερο ογκολογικό νοσοκομείο της χώρας, «Αγιος Σάββας», τοποθετείται η Ολγα Μπαλαούρα, πρώην διοικήτρια του Νοσοκομείου «Αγία Ολγα» επί κυβέρνησης Σαμαρά και σύζυγος του γνωστού δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου. ■ Στο «Ιπποκράτειο», ο Μάριος Τίγκας, αναπληρωτής διοικητής του Νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός» επί κυβέρνησης Σαμαρά και εκλεγμένος στην Πολιτική Επιτροπή της Ν.Δ. (2016, 2018). ■ Στα Νοσοκομεία «Σισμανόγλειο» - «Αμαλία Φλέμινγκ» - Παίδων Πεντέλης κοινός διοικητής ορίστηκε ο Ηλίας Δαλαΐνας, πρώην διοικητής των Νοσοκομείων «Ελενα Βενιζέλου» - «Αλεξάνδρα» επί κυβέρνησης Σαμαρά, ο οποίος είχε απομακρυνθεί από τη θέση του το 2015 ύστερα από πόρισμα του τότε γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή, ότι είχε νοσηλευτεί επί τρεις εβδομάδες στον 5ο όροφο του μαιευτηρίου με προβλήματα υψηλού σακχάρου, χρεώνοντας το νοσοκομείο και κατά παράβαση της νομοθεσίας που δεν επιτρέπει τη νοσηλεία σε άνδρες. Αν. διοικητής γεωπόνος, πρώην διευθυντής του πολιτικού γραφείου του βουλευτή της Ν.Δ. Βασίλη Οικονόμου, υποψήφιος με τη Ν.Δ. για την Περιφέρεια Αττικής (2012), μέλος της ΟΝΝΕΔ. ■ Στο «Τζάνειο», αν. διοικητής ο Ηλίας Γουζουάσης, φαρμακοποιός και αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά, ο οποίος με την τελευταία του ιδιότητα ελέγχεται μαζί με το υπόλοιπο προεδρείο από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης για σειρά σοβαρότατων οικονομικών ατασθαλιών. ■ Ο νέος διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου Γ. Χαλικιαδάκης έχει επαγγελματικές εμπλοκές με τη Δικαιοσύνη, σύμφωνα με πόρισμα-φωτιά του ΣΕΥΥΠ για τη δράση και το έργο του συνταξιούχου γιατρού («“Αριστος” με καταδίκη και με πόρισμα που τον καίει», «Εφ.Συν.» 30.11.2019) ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 14

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 13

Παραιτήθηκε δε μετά τις σφοδρές αντιδράσεις μόνο ο 80χρονος συνταξιούχος εκπαιδευτικός Κωνσταντίνος Πατέρας που είχε διοριστεί στο Νοσοκομείο Καρδίτσας, θέση που, σύμφωνα με τον ίδιο, του είχε τάξει ο Κ. Μητσοτάκης ως αντάλλαγμα της συμμετοχής του στις εκλογές.

ΕΟΔΥ και ΚΕΘΕΑ Η κυβέρνηση προκείμενου να ελέγξει απολύτως τον ΕΟΔΥ αλλά και να τον απαλλάξει ενδεχομένως (όπως και το πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ) από... δυσάρεστους ελέγχους τον μετέτρεψε άμεσα από φορέα Δημοσίου σε φορέα Ιδιωτικού Δικαίου. Ταυτόχρονα, προκειμένου να καταργήσει το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ και να διορίσει τους αρεστούς, μετέτρεψε τον Ιδιωτικού σε Δημοσίου Δικαίου φορέα. Απλούστατο! Ο ιδιωτικοποιημένος ΕΟΔΥ πέρασε σε καθαρόαιμα «γαλάζια» χέρια. Ο Βασίλης Κικίλιας διόρισε πρόεδρο το στέλεχος της Ν.Δ. και «κολλητό» του, Παναγιώτη Αρκουμανέα, οικονομολόγο και σύζυγο δημοσιογράφου του ΣΚΑΪ. Ο ΕΟΔΥ λίγους μόνο μήνες μετά κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πανδημία. Ακολούθησαν οι διορισμοί αρίστων στο ΚΕΘΕΑ. Ενδεικτικά: ■ Ο πρόεδρος και ψυχίατρος Χρίστος Λιάπης, μέλος του μητρώου στελεχών της Ν.Δ., σύμφωνα με το βιογραφικό του, δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τις απεξαρτήσεις. Το διαδίκτυο διαθέτει πολλές εικόνες από τις κοινωνικές εκδηλώσεις του, τις φωτογραφίες του με όμορφες γυναίκες και την ανάλυσή του για την τηλεοπτική εκπομπή «Survivor». Εχει γράψει ένα βραβευμένο διήγημα για τον Μέγα Αλέξανδρο. ■ Η αντιπρόεδρος Φωτεινή Λεομπίλλα, η μόνη που έχει βιώσει τις απεξαρτήσεις από πρώτο χέρι, δηλώνει στο βιογραφικό της «Μ.sc Κοινωνιολόγος - Σύμβουλος απεξάρτησης, με εξειδίκευση στον Κοινωνικό Αποκλεισμό και υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Κώστα Μπακογιάννη, “Αθήνα Ψηλά”». ■ Ο δικηγόρος Ιωάννης Δεληγιώργης στα φοιτητικά του χρόνια δραστηριοποιήθηκε στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και υπήρξε μέλος της Κ.Ε. της ΟΝΝΕΔ (2007-2010) και πλέον της ΕΚΟ Δικηγόρων της Ν.Δ. Πρόσφατα κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για πλασματικές προεισπράξεις παράστασής του που οδήγησαν το Δ.Σ. του ΔΣΑ στην οριστική διαγραφή από τους καταλόγους Νομικής Βοήθειας. Ο ίδιος με απευθείας ανάθεση ανέλαβε τον περασμένο Φεβρουάριο το έργο «Παροχή Υπηρεσιών Νομικής Υποστήριξης» συνολικής αξίας τριάντα έξι χιλιάδων τριακοσίων τριάντα δυο ευρώ (36.332,00) και τον Μάρτιο εν μέσω πανδημίας, πάλι με απευθείας ανάθεση, επελέγη και για την παροχή Νομι-

κών Συμβουλών του Πράσινου Ταμείου έναντι αμοιβής δεκαεπτά χιλιάδων εκατόν δώδεκα ευρώ (17.112,00) («Διορισμένο μέλος του ΚΕΘΕΑ κατηγορείται για ατασθαλίες», «Εφ.Συν.» 1.6.2020). ■ Γιώργος Κλεφτοδήμος, δικηγόρος και υποψήφιος με τον Κώστα Μπακογιάννη. ■ Ηλίας Κουλάκος, δικηγόρος. Σύμφωνα με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, διορίστηκε μετακλητός γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας και ασκούσε καθήκοντα νομικού συμβούλου στο γραφείο του γενικού γραμματέα Δημόσιας Υγείας του υπουργείου Υγείας, Π. Πρεζεράκου.

Διορισμών συνέχεια ■ Διορισμός του Τάσου Φιλιππάκου, ως μετακλητού υπαλλήλου κατηγορίας Π.Ε. στο γραφείο του υφυπουργού Εξωτερικών για θέματα Απόδημου Ελληνισμού, Αντώνη Διαματάρη, που στη συνέχεια όμως τον «χάσαμε» μετά τη δημοσιοποίηση των πλαστών του πτυχίων. Ο συγκεκριμένος σύμβουλός είχε ηγηθεί της ΕΑΒ την περίοδο που διερευνήθηκε από τους επιθεωρητές του ΓΕΔΔ με πόρισμα του 2013, που έδειξε «τέρατα», αλλά που στη συνέχεια… ξεχάστηκε σε κάποια συρτάρια. Η συγκεκριμένη διοίκηση χρέωσε το

Δημόσιο με σχεδόν 1 δισ. ευρώ σε δέκα χρόνια και υποθήκευσε το μέλλον των 1.300 εργαζομένων. ■ Ο βαθιά «γαλάζιος» και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ. Διονύσης Κυριακόπουλος, για την ηγεσία του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, ήταν πρώην υπάλληλος του ΙΚΑ. Ο νέος πρόεδρος διαθέτει μεταπτυχιακό στα Ναυτιλιακά και εμπειρία στην υλοποίηση προγραμμάτων του ΕΚΔΔΑ, ενώ από το βιογραφικό του δεν προκύπτει να έχει διατελέσει τμηματάρχης. Ηδη τα «πανάκριβα» έργα του έχουν παρουσιαστεί και στην «Εφ.Συν.», ενώ τα χριστουγεννιάτικα δώρα του μετά τη δημοσιοποίηση δεν παραδόθηκαν στους προορισμούς τους. Για την πλήρη απαξίωση ενός από τους λίγους διαφανείς και υγιώς λειτουργούντες φορείς έχουν αρχίσει πολλοί ψίθυροι. ■ «Νοσταλγό της τρόικας και του Αρβανιτόπουλου» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ), Μιχάλης Κουρουτός, τον νέο πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Ο Ιωάννης Αντωνίου με επιλογή Κεραμέως τοποθετήθηκε σε μια θέση που διαχρονικά καλύπτεται από άτομα που επιχειρούν συγκλίσεις ανεξάρτητα από τον χώρο που

τους εκφράζει πολιτικά. Εργάστηκε από το 2015 έως το 2017, όντας συνταξιούχος, ως υπεύθυνος εκπαιδευτικών προγραμμάτων των ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη, «αξιολογώντας τιμωρητικά, με αυταρχικό τρόπο και εντελώς εκδικητικά, ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς με σαφή στόχο την απόλυσή τους» («Κόκκινο πανί ο νέος πρόεδρος του ΙΕΠ», «Εφ.Συν.» 11.11.2019). ■ «Πιστεύει κάποιος/α ότι λόγω του άρθρου 50 στο νομοσχέδιο περί κολεγίων θα μειωθεί ο αριθμός των υποψηφίων στις πανελλαδικές εξετάσεις για μια θέση στα δημόσια πανεπιστήμια και θα αυξηθεί ο αριθμός των αποφοίτων λυκείου που θα επιλέγουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα κολέγια και όχι στο δημόσιο πανεπιστήμιο; Προσωπικά το αποκλείω», γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό ο νέος πρόεδρος του παροπλισμένου ΔΟΑΤΑΠ, δρ Ορέστης Καλογήρου, δίνοντας το απόλυτο άλλοθι στην υπουργό Παιδείας να νομοθετήσει υπέρ της εξίσωσης των κολεγίων και των δημόσιων Πανεπιστημίων («Ο,τι πείτε, κυρία υπουργέ», «Εφ.Συν.», 30.1.2020). ■ «Στρατός» μετακλητών στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου Το «ειδικό» νομοσχέδιο έδωσε τη δυνατότητα στον υπουργό να διορίσει μετακλητό υπάλληλο που θα προΐσταται στην υπό σύσταση Νομική Υπηρεσία του υπουργείου, ενώ συστήνονται στην υπηρεσία και τέσσερις θέσεις μετακλητών. Μετακλητοί (περίπου 20) έχουν τοποθετηθεί και στις νεοσύστατες θέσεις υποδιοικητών της Υπηρεσίας Ασύλου και της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης, ενώ στην περίπτωση της Υπηρεσίας Ασύλου ανέλαβε τη θέση ο Ιωάννης Σφυράκης, όχι μόνο πριν εκδοθεί το ΦΕΚ του διορισμού του, αλλά και πριν καν συσταθεί η οργανική του θέση. Αλλες οκτώ θέσεις μετακλητών στην Τεχνική Υπηρεσία του υπουργείου, στην οποία διευθυντής ανέλαβε το στέλεχος της Ν.Δ. και μηχανικός Αριστείδης Ματιάτος, ο οποίος μάλιστα προχώρησε και αυτός στις πρώτες πράξεις του πριν καν γίνει ο επίσημος διορισμός του ως μετακλητού υπαλλήλου. Ο Νότης Μηταράκης επέλεξε συγκεκριμένη τεχνική εταιρεία για την κατασκευή εγκατάστασης προσφύγων στη Μαλακάσα έναντι του ποσού των 4,5 εκατ. ευρώ και φυσικά με απευθείας ανάθεση. Ο μετακλητός υπάλληλος που τοποθέτησε ο κ. Μηταράκης διευθυντή της Τεχνικής Υπηρεσίας του υπουργείου είναι παλιό και βασικό στέλεχος της Ν.Δ. (πρώην γραμματέας της ΔΑΚΕ Μηχανικών) και ειδικότερα της σαμαρικής πτέρυγας. Ηταν μέλος της 150μελούς Κεντρικής Επιτροπής της Πολιτικής Ανοιξης, ενώ με την ολική επαναφορά Σαμαρά ξεκίνησαν και οι νέες αρμοδιότητές του ως προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της νεοσύστατης εταιρείας «Αττικό Παράκτιο Μέτωπο Α.Ε.», με αρμοδιότητα... ολόκληρη την περιοχή, από το Φάληρο ώς το Σούνιο.

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

«Κανονικότητα» ειδικών συνθηκών στη Βουλή. Πόσα νομοσχέδια ψηφίστηκαν και με ποιον τρόπο. Η Ωρα του Πρωθυπουργού και οι «πρωταθλητές» στις απαντήσεις Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

Νομοθετούν με συνοπτικές διαδικασίες ֟ Του ΧΑΡΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

πισήμως οι αριθμοί εμφανίζουν μια τυπική επιστροφή στην κανονικότητα τόσο από πλευράς νομοσχεδίων όσο και κοινοβουλευτικού ελέγχου. Ωστόσο οι δώδεκα πρώτοι μήνες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν αρκετοί για να δοθεί το μήνυμα ότι, όπου χρειάζεται, θα επιβάλλονται έκτακτες συνθήκες και συνοπτικές διαδικασίες στο ελληνικό κοινοβούλιο. Με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού η Βουλή εισήλθε σε ειδικό καθεστώς για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όπου ελάχιστοι βουλευτές επιτρεπόταν να είναι παρόντες, ακόμα λιγότεροι να ομιλούν, ενώ και οι ονομαστικές ψηφοφορίες διεξάγονταν με επιστολική ψήφο, χωρίς να υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στον Κανονισμό. Το γεγονός είχε προκαλέσει οξεία πολιτική αντιπαράθεση στις αρχές Μαΐου, με αποκορύφωμα την ψήφιση -με αυτόν τον προβληματικό τρόπο- του (αντι) περιβαλλοντικού νομοσχεδίου και την αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από την Ολομέλεια, με παρέμβαση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η «κοινοβουλευτική λειτουργία και η δημοκρατία δεν μπαίνουν σε καραντίνα». Είχε προηγηθεί ένα δίμηνο με νομοθέτηση μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, τόσο για την πανδημία όσο και για το προσφυγικό, στις οποίες η κυβέρνηση δεν απέφυγε τον πειρασμό να εντάξει και άσχετες διατάξεις ανάμεσά τους και να εγκριθούν με διαδικασίες-εξπρές. Επίσης το α’ εξάμηνο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ώς το τέλος του 2019, δεν έλειψαν και τα κατεπείγοντα νομοσχέδια του -κατά τα άλλα- «επιτελικού κράτους», τα οποία είχαν περιοριστεί ειδικά μετά το καλοκαίρι του 2018 και την τυπική έξοδο της χώρας από τον ασφυκτικό έλεγχο των δανειστών μέσω μνημονίων.

Τα νομοσχέδια Συνολικά, με τη συμπλήρωση ενός έτους από τότε που ανέλαβε η Ν.Δ. τη

διακυβέρνηση της χώρας, από τις 17 Ιουλίου 2019 ώς σήμερα έχουν ψηφιστεί 85 νομοσχέδια, εκ των οποίων τα 24 είναι κυρώσεις διεθνών συμβάσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του κοινοβουλίου που παρουσιάστηκαν πρόσφατα και στη διάσκεψη των προέδρων, από αυτά τα 85 νομοσχέδια, τα 79 εισήχθησαν προς ψήφιση με την κανονική διαδικασία, ένα με τη διαδικασία του «επείγοντος» και πέντε με τη συνοπτική διαδικασία του κατεπείγοντος. «Γεγονός που αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση σεβάστηκε με απόλυτο τρόπο τις διαδικασίες της καλής νομοθέτησης και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες» λένε κοινοβουλευτικές πηγές. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ορισμένα νομοσχέδια εμφανίζονται ως «κανονικά», ωστόσο συζητήθηκαν με διαδικασίες-εξπρές ή επείγουσες, χωρίς να έχουν «βαφτιστεί» έτσι, όπως π.χ. το επιτελικό κράτος, οι ρυθμίσεις ΟΤΑ με τις αντεργατικές τροπολογίες Βρούτση τον περασμένο Αύγουστο, ο επενδυτικός νόμος με 800 σελίδες και πρώτη συνεδρίαση σε 24 ώρες από την κατάθεσή του, το φορολογικό του Νοεμβρίου. Συγκριτικά με την προηγούμενη ΙΖ' κοινοβουλευτική Περίοδο (επί ΣΥΡΙΖΑ), τα νομοσχέδια που εισήχθησαν με τη διαδικασία του «επείγοντος» και του «κατεπείγοντος» ήταν στο 17% του συνόλου (47 στα 284) έναντι του 7% αυτής της Α’ Συνόδου της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου.

Η Ωρα του Πρωθυπουργού Στην Ωρα του Πρωθυπουργού ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε σε 6 επίκαιρες ερωτήσεις, εκ των οποίων δύο του ΣΥΡΙΖΑ, τρεις του ΚΙΝ.ΑΛΛ. και μία του ΜέΡΑ25. Ολες αφορούσαν ερωτήσεις πολιτικών αρχηγών, πλην μίας του ΚΙΝ.ΑΛΛ., όπου ο πρωθυπουργός απάντησε και σε ερώτηση του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου για τα απορρίμματα στην Πελοπόννησο.

Παράλληλα ο κ. Μητσοτάκης δύο φορές με πρωτοβουλία του ενεργοποίησε τη διαδικασία τής προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης και ενημέρωσης της Βουλής (ΚτΒ 142Α). Σημειώνεται ότι όλη την προηγούμενη ΙΖ' κοινοβουλευτική περίοδο ο Αλέξης Τσίπρας προσήλθε στην Ωρα του Πρωθυπουργού και απάντησε συνολικά σε 10 επίκαιρες ερωτήσεις.

Επίκαιρες ερωτήσεις βουλευτών σε υπουργούς Μέχρι τις 3 Ιουλίου είχαν συζητηθεί συνολικά 584 επίκαιρες ερωτήσεις και 83 αιτήσεις για αναπάντητες Ερωτήσεις και Αναφορές, συνολικά δηλαδή 668, ενώ μόλις δύο επίκαιρες ερωτήσεις δεν συζητήθηκαν λόγω μη προβλεπόμενου κωλύματος των ερωτώμενων υπουργών. «Αριθμός και ποσοστά σε ιστορικό κοινοβουλευτικό ρεκόρ, καθώς από τις 700 προγραμματισμένες επίκαιρες ερωτήσεις που κατατέθηκαν σε υπουργούς, συζητηθήκαν 585, ποσοστό 85%» λένε κοινοβουλευτικές πηγές. Το αντίστοιχο ποσοστό επίκαιρων ερωτήσεων της προηγούμενης ΙΖ' κοινοβουλευτικής περιόδου που συζητήθηκαν, ακόμα και εάν η μη συζήτησή τους οφείλονταν σε δικαιολογημένο κώλυμα υπουργού, ήταν στο 51%, ενώ η «αδικαιολόγητη» απουσία υπουργού

«Η κοινοβουλευτική λειτουργία και η δημοκρατία δεν μπαίνουν σε καραντίνα» δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, καθώς με αφορμή την πανδημία η Βουλή εισήλθε σε ειδικό καθεστώς και οι ονομαστικές ψηφοφορίες διεξάγονταν με επιστολική ψήφο

από συζήτηση επίκαιρων ερωτήσεων ήταν σε επίπεδο 29% (940 στις 3.271 επίκαιρες ερωτήσεις όλης της κοινοβουλευτικής περιόδου).

Οι «πρωταθλητές» στις απαντήσεις Τα υπουργεία που έκαναν «πρωταθλητισμό συνέπειας» του κοινοβουλευτικού έργου για αυτό το έτος είναι: το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που απάντησε σε 97, το υπουργείο Υγείας με 75, το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος με 62, το υπουργείο Παιδείας με 49 και το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών με 47. Στατιστικά πάντως οι υπουργοί που προσήλθαν να απαντήσουν τις περισσότερες φορές ήταν ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιάννης Βρούτσης (62 φορές βρέθηκε στα υπουργικά έδρανα), ο υπουργός Υποδομών Κωνσταντίνος Αχ. Καραμανλής (35 φορές), ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης (29 φορές), ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης (21 φορές) και ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αδωνις Γεωργιάδης (19 φορές). Σε επίπεδο υφυπουργών της κυβέρνησης, από τους πλέον συνεπείς στον κοινοβουλευτικό έλεγχο αναδεικνύονται: ο υφυπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης (68 φορές), ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Δημήτριος Οικονόμου (30 φορές), ο υφυπουργός Εσωτερικών Θεόδωρος Λιβάνιος (29 φορές), ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Ελευθέριος Οικονόμου (27 φορές) και η υφυπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη (27 φορές ). Σε ό,τι αφορά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο με τη μορφή επίκαιρων επερωτήσεων, αυτό το ένα έτος συζητήθηκαν 9 από τις 22 που κατατέθηκαν, εάν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι την περίοδο της πανδημίας με απόφαση της διάσκεψης των προέδρων είχε ανασταλεί η συζήτηση των επίκαιρων επερωτήσεων.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Πώς κατασκεύασαν μια σκευωρία για να κουκουλώσουν το σκάνδαλο Novartis Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

Το χρονικό μιας πολιτικής δίωξης ֟ Της ΕΛΕΝΑΣ ΒΑΡΙΝΟΥ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ME ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ 3,90 €

Σήμερα

«Εχουμε ανάγκη όχι από βιομηχανία τουρισμού αλλά χασομεριού»

TO XΡΥΣΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΚΑΝΔΗΣ

120

ΣΕΛ.

Γ' ΜΕΡΟΣ

9 772241 372000

ΣΕΛ. 28-29

Ετος 8ο / Αρ. φύλλου 2.244

ΑΝΤΙΛΑΛΟΣ 27-28/06/2020

ον περασμένο Οκτώβριο, τρεις μήνες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, συγκροτήθηκε στη Βουλή προανακριτική για να διερευνήσει τον ρόλο του Δημ. Παπαγγελόπουλου την περίοδο της υπουργικής του θητείας, με αφορμή την ανάμειξη πολιτικών ονομάτων στο σκάνδαλο της Novartis. Προς τα τέλη Ιουλίου, Νέα Δημοκρατία και ΚΙΝ. ΑΛΛ. αναμένεται, όπως όλα δείχνουν, να υπερψηφίσουν στην Ολομέλεια την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο. Στους εννέα μήνες που μεσολάβησαν η πλειοψηφία της επιτροπής επιχείρησε να αποδείξει πως η προηγούμενη κυβέρνηση επινόησε τη «σκευωρία» εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων και ενοχοποίησε τους δέκα πολιτικούς που παραπέμφθηκαν για το σκάνδαλο της φαρμακευτικής, με όχημα τον «παραδικαστικό» μηχανισμό του περιβόητου «Ρασπούτιν». Η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε σε όλους τους τόνους εξωθεσμικές και αντισυνταγματικές διαδικασίες από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο τέως αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης και οι συνήγοροί του υποστήριξαν την ένδεια του νομικού σκέλους, προτάσσοντας την «εκδικητική πολιτική» του δίωξη. Την Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου 2019, παραμονές των εργασιών για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, ο γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ. Στ. Καλαφάτης ανακοινώνει την πρόταση της κυβέρνησης για τη σύσταση της προανακριτικής. Δύο ημέρες πριν, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευάγγ. Ζαχαρής είχε διαβιβάσει στη Βουλή τη δικογραφία για τον Δημ. Παπαγγελόπουλο με τις καταθέσεις του Αντ. Σαμαρά, του Ευάγγ. Βενιζέλου και του Δημ. Αβραμόπουλου και την αναφορά του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Αγγελή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατά αποστάσεις, ισχυριζόμενος πως η στάση της κυβέρνησής του στο θέμα είναι «θεσμική, δημοκρατική και υπεύθυνη» και ότι ο ίδιος δεν στέλνει στα δικαστήρια τους πολιτικούς του αντιπάλους. Στις 8.10.2019 η Ολομέλεια της Βουλής, με απόντα τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, αποφασίζει την παραπομπή του Δημ. Παπαγγελόπουλου σε προα-

Ευρώ 2,00 27-28 Ιουνίου 2020

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Συνδικαλιστικές άδειες, υπερωρίες στο στόχαστρο νέου εργασιακού νομοσχεδίου ΣΕΛ. 102

της Νovartis η Ν.Δ.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Πανδημία, ύφεση, προσφυγικό οι μεγάλες προκλήσεις για τη γερμανική προεδρία ΣΕΛ. 24-25

ΔΗΛΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ «ΕΦ.ΣΥΝ.» ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

Βιάστηκε να πανηγυρίσει η κυβερνητική παράταξη για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό στις ΗΠΑ ● ΑΓΝΟΗΣΕ πλήρως τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης, αντιγράφοντας επί της ουσίας την ανακοίνωση της Novartis Hellas

ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ,

στην Ελλάδα «σκευωρία»;

● ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΕΣ και μεγάλο σκάνδαλο κάνει λόγο η αμερικανική Δικαιοσύνη. Πώς εμπλέκονται οι πολιτικοί στην ελληνική διάστασή του

● ΑΝΑΦΟΡΑ του ΣΥΡΙΖΑ στον Αρειο Πάγο για την υπόθεση των παράνομων ηχογραφήσεων Μιωνή

ΣΕΛ. 2, 4, 14-16

Συνέντευξη ΝΙΚΟΣ ΜΠΙΣΤΗΣ ΜΕΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΥΡΙΖΑΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΕΛ. 9

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΑΡΙΣΤΕΡΑ:

Κρίσιμη συνεδρίαση της Κ. Επιτροπής Ανασυγκρότησης στη σκιά της σκανδαλολογίας

Μια σχέση περίπλοκη και πολυκύμαντη…

Προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης, το παρασκήνιο της κρίσης και οι διάλογοι στο Πολιτικό Συμβούλιο που προηγήθηκε ΣΕΛ. 12

Οι μετέωρες απόπειρες προσέγγισης από τα χρόνια του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα ΣΕΛ. 10-11

ΑΘΗΝΑ-ΑΝΑΠΛΑΣΗ

ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑ∆ΟΣΙΑΚΕΣ ΒΙΟΤΕΧΝΙΕΣ ΚΙΝ∆ΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ... ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΣΕΛ. 20-23

νακριτική, με 173 ψήφους υπέρ (Ν.Δ. - ΚΙΝ. ΑΛΛ.) και 83 κατά (ΣΥΡΙΖΑ) – το ΚΚΕ, η ΕΛΛ. ΛΥΣΗ και το ΜέΡΑ25 απέχουν, για διαφορετικούς λόγους, από την ψηφοφορία. Ο Αλέξης Τσίπρας καταγγέλλει προσωπικά τον Κυρ. Μητσοτάκη για «μέγιστη πολιτική δειλία», υποστηρίζει πως στην πραγματικότητα ο στόχος είναι ο ίδιος και προκαλεί τη Νέα Δημοκρατία (όπως συνεχίζει μέχρι σήμερα) να στραφεί ευθέως εναντίον του. Ο εγκαλούμενος αναφέρεται σε «πολιτική πλεκτάνη» με υποκινητή τον Αντώνη Σαμαρά. Τον κυβερνητικό αντίλογο αναλαμβάνει ο Θανάσης Πλεύρης, κατηγορώντας τον Δημ. Παπαγγελόπουλο πως άσκησε πιέσεις σε δικαστικούς λειτουργούς ώστε να ασκηθούν διώξεις και να κατηγορηθούν, χωρίς στοιχεία, αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ. ■ O ίδιος προαναγγέλλει, τότε, την εκδοχή διεύρυνσης του κατηγορητηρίου στην περίπτωση «που υπάρξουν στοιχεία για άλλες παρεμβάσεις και άλλα πρόσωπα», υπαινίσσεται ταυτόχρονα το ενδεχόμενο εντοπισμού ευρύτερου «παραδικαστικού κυκλώματος». Στις 14.10.2019 η προανακριτική συγκροτείται σε σώμα (χωρίς τη συμμετοχή του ΜέΡΑ25) με χρονοδιάγραμμα παράδοσης πορίσματος μέχρι το τέλος του χρόνου. Η πρώτη «μετωπική» μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης εκδηλώνεται ταυτόχρονα με την έναρξη των εργασιών της και απειλεί να τινάξει τη διαδικασία στον αέρα. Η πλειοψηφία (Ν.Δ. - ΚΙΝ.ΑΛΛ.) εισηγείται και εν τέλει αποφασίζει (29.10. 2019) την εξαίρεση από την αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ των Δημ. Τζανακόπουλου και Π. Πολάκη, αντιθέτως απορρίπτει το αίτημα του Δ. Παπαγγελό-

πουλου για την εξαίρεση των Θ. Πλεύρη (λόγω της νομικής εκπροσώπησης του Αντ. Σαμαρά σχετικά με τη Novartis), Κ. Κυρανάκη (Ν.Δ.) και Β. Κεγκέρογλου (ΚΙΝ. ΑΛΛ.). Η αξιωματική αντιπολίτευση (και με επιστολή του αρχηγού της στον πρόεδρο της Βουλής) κάνει για πρώτη –και όχι τελευταία– φορά λόγο για συνταγματική εκτροπή με στόχο τη συσκότιση της διερεύνησης του σκανδάλου της Novartis, παραμένει ωστόσο στο τραπέζι της προανακριτικής με τους δύο εκπροσώπους της «ωσεί παρόντες». Τον Νοέμβριο του 2019 ανοίγει ο κύκλος των ακροάσεων με το πρόσωπο-κλειδί του σκανδάλου της Novartis, Κ. Φρουζή (12/11). Ακολουθούν οι καταθέσεις της πρώην γραμματέως του Μ. Μαραγγέλη (26.11.19), του πρώην διευθυντή επικοινωνίας της εταιρείας Φιλ. Δεστεμπασίδη (27/11), του πρώην «προστατευόμενου μάρτυρα» και νυν κατηγορούμενου Ν. Μανιαδάκη (3-5/12). Και οι τέσσερις πρώτοι μάρτυρες δηλώνουν πλήρη άγνοια σχετικά με το αντικείμενο της διερεύνησης, για τυχόν δηλαδή παρεμβάσεις του Δ. Παπαγγελόπουλου στο έργο της Δικαιοσύνης, όπως και οι Εμμ. Βουλκίδης (9/1), Ν. Μανίας (30/1), Κ. Ράνος (4/2) αλλά και οι δικαστικοί λειτουργοί που εξετάστηκαν μεταγενέστερα (Κ. Σταμαδιάνος, Ι. Μωραϊτάκης και Γ. Γρίβας). Από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2019 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2020, προσέρχονται ως μάρτυρες στην προανακριτική οι εισαγγελείς που αναμένεται να ταυτοποιήσουν τον περιώνυμο «Ρασπούτιν». Εχει μόλις προηγηθεί το 13ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας και η «ηχηρή» πα-

ρουσία Σαμαρά, που επιχειρεί να επιβάλει, επικεντρώνοντας στο προσφυγικό και στα εθνικά, τη δική του ατζέντα, φέρνοντας σε αμηχανία τον Κυρ. Μητσοτάκη. Στις 10/12 αρχίζει η τριήμερη ακρόαση του Ι. Αγγελή. Στην κατάθεσή του ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου αναφέρεται σε «αόρατο τρίτο μάτι» και σε σχέδιο ενοχοποίησης πολιτικών προσώπων που είχε εξυφανθεί στους κόλπους της Εισαγγελίας Διαφθοράς. Ωστόσο, ο ίδιος δεν κατονομάζει τον «Ρασπούτιν», για να μη βγάλει, όπως δήλωσε, εκείνος «το φίδι από την τρύπα». Φωτογραφίζει μόνο, το πρόσωπο, αλλά δεν συσχετίζει ευθέως τον παραδικαστικό μηχανισμό που περιγράφει με τον Δ. Παπαγγελόπουλο. ■ Η προανακριτική έχει ήδη εξασφαλίσει την πρώτη παράταση των εργασιών της μέχρι τα μέσα Μαρτίου, όταν στις 18/12 η πλειοψηφία ανασύρει, με πρωτοβουλία του ΚΙΝ.ΑΛΛ., τον δυσώδη φάκελο του «Noor 1», επικαλούμενη πληροφορίες για στοιχεία της έρευνας που αφορούσαν τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Το θέμα δεν εξελίχθηκε, στο τραπέζι τουλάχιστον της προανακριτικής. Στις 14 Ιανουαρίου προσέρχεται στην επιτροπή η πρώην εισαγγελέας Διαφθοράς Ελ. Ράικου, που δηλώνει ότι ο Δ. Παπαγγελόπουλος είχε δώσει το προσωνύμιο «Ρασπούτιν» στον εαυτό του και πως ήταν κοινό μυστικό στους υπηρεσιακούς διαδρόμους. Μίλησε για σχέδιο επαγγελματικής και φυσικής της εξόντωσης, για «συμβόλαιο θανάτου» εναντίον της επειδή αρνήθηκε να συνεργαστεί και υποστήριξε πως απομακρύνθηκε από τη θέση της προκειμένου να αναλάβει τα σχετικά κα-

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

θήκοντα η διάδοχός της. Δεν στοιχειοθετεί τους ισχυρισμούς της, εξηγεί μόνο ότι μέχρι πρότινος σιωπούσε καθώς φοβόταν για τη ζωή της και την ασφάλεια της οικογένειάς της. Σε αντιδιαστολή, ωστόσο, υπεραμύνεται του μεγέθους της πολύκροτης υπόθεσης, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως κατά τη διάρκεια της θητείας της είχαν εντοπιστεί σε τράπεζες πληρωμές από τη Novartis συνολικού ύψους 118 εκατ. ευρώ. Η ίδια πάντως δήλωσε πως δεν θυμόταν αναλυτικά τα εμβάσματα της εταιρείας προς τον γιατρό σύζυγό της. Στις 28/1 καλείται ως μάρτυρας ο εισαγγελέας Εφετών Π. Αθανασίου. Ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας αναφέρεται συγκεκριμένα σε ειδικότερο ενδιαφέρον του πρώην αναπληρωτή υπουργού για τη Marﬁn, τη λίστα Λαγκάρντ, την Τράπεζα Πειραιώς και τους καναλάρχες. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, ξεκαθαρίζει πως δεν δέχτηκε την παραμικρή πίεση στο πλαίσιο της διερεύνησης της Novartis, ενώ διαψεύδει την πρώην εισαγγελέα Διαφθοράς ως προς το «κοινό μυστικό» για άνωθεν παρεμβάσεις. Ο ίδιος υποστηρίζει πως δεν είχε ακούσει το προσωνύμιο «Ρασπούτιν» και πως η κ. Ράικου ποτέ δεν είχε αναφέρει σ’ εκείνον κάτι σχετικό. Αμέσως μετά την Ελ. Ράικου καταθέτει η Γεωργία Τσατάνη (6/2). Η πρώην εισαγγελέας Εφετών δηλώνει επίσης ότι δεν είχε καμία απολύτως γνώση για παρεμβάσεις του Δ. Παπαγγελόπουλου στη διερεύνηση της Novartis, τον κατηγορεί ωστόσο πως την απειλούσε και την εκβίαζε προκειμένου να ασκηθούν διώξεις για την υπόθεση της Marﬁn, αλλά και ότι προκάλεσε τρομοκρατική επίθεση εναντίον της. «Καρτερώ την ώρα», φέρεται να δήλωσε η ίδια, για το ενδεχόμενο παραπομπής του στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Δημ. Παπαγγελόπουλος απαντά αναλυτικά στις κατηγορίες που εξαπολύουν εναντίον του οι δικαστικοί, κάνοντας λόγο για «μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού επίορκους εισαγγελείς που συνασπίστηκαν με διεφθαρμένους και διαπλεκόμενους πολιτικούς» και επιφυλάσσεται για περαιτέρω αποκαλύψεις στην κατάθεσή του στην προανακριτική. Στις 11 Φεβρουαρίου η επιτροπή αποφασίζει να εξετάσει τους προστατευόμενους μάρτυρες με τα κωδικά ονόματα «Αικατερίνη Κελέση» και «Μάξιμος Σαράφης». Ακολουθεί πολυήμερο θρίλερ που προσλαμβάνει πολιτικές, νομικές και αστυνομικές διαστάσεις καθώς η πλειοψηφία επιδιώκει πάση θυσία να στοιχειοθετήσει

τη θεωρία της «σκευωρίας» με την αφαίρεση της «κουκούλας» από τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος. Ο Αρειος Πάγος, η Υπηρεσία Προστασίας Μαρτύρων της ΕΛ.ΑΣ καθώς και το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής αναχαιτίζουν –υποδεικνύοντας την κείμενη νομοθεσία– τον θεσμικό τραγέλαφο που προκαλούν Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛΛ. Οι μάρτυρες εξετάζονται τελικά με πλήρη αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους. Την ίδια στιγμή ανοίγει και επισήμως στο τραπέζι της προανακριτικής το θέμα της επέκτασης του κατηγορητηρίου εναντίον του Δ. Παπαγγελόπουλου με νέα αδικήματα για υποθέσεις εκτός της Novartis. Στις 26.2.2020 προσέρχεται στην προανακριτική ο επιχειρηματίας Σ. Μιωνή, προσκομίζοντας και τη μήνυση που έχει ήδη υποβάλει στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών κατά του Δ. Παπαγγελόπουλου, του εκδότη Γ. Φιλιππάκη, του αρθρογράφου Αλ. Τάρκα και της δημοσιογράφου Γ. Παπαδάκου. Σημειώνεται πως στο σχετικό κείμενο ζητείται από τη δικαστική αρχή η αναζήτηση των καταθέσεων της Ελ. Ράικου και του Π. Αθανασίου στην προανακριτική καθώς και η έγγραφη αναφορά της Γ. Τσατάνη. Αναφερόμενος στην πολυετή διένεξή του με την εφημερίδα «Δημοκρατία» για τη λίστα Λαγκάρντ, ο επιχειρηματίας εμπλέκει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορεί για ωμό εκβιασμό τον τότε αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης (το 2016). Αποκαλύπτει, όμως, ταυτόχρονα και παρεμβάσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά (από το 2013) για την εξωδικαστική επίλυση των υποθέσεών του. Ο ίδιος τότε δεν καταφέρεται εναντίον του Ν. Παππά και δεν προσκομίζει στην προανακριτή τα ηχητικά «ντοκουμέντα» που είχε δημοσίως προαναγγείλει, επιφυλασσόμενος να τα καταθέσει στη Δικαιοσύνη. Δεν απαντά επίσης για τον λόγο της καθυστέρησης των καταγγελιών του, μολονότι παραδέχεται πως δεν υπάρχουν νεότερα στοιχεία. - Η πλειοψηφία αποφασίζει να καλέσει στην προανακριτική τον Ν. Παππά. Η πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ως μάρτυρες τον Αντ. Σαμαρά, τον νομικό του σύμβουλο Στ. Παπασταύρου (συνεργάτη και προσωπικό φίλο του Σ. Μιωνή), τον εκδότη Γ. Φιλιππάκη και τη δημοσιογράφο Γ. Παπαδάκου. Το αίτημα απορρίπτεται. Στην κατάθεσή του (5/3) ο Ν. Παππάς υποστηρίζει ότι η παρέμβαση της τότε κυβέρνησης οφειλόταν σε αίτημα της ισραηλινής κυβέρνησης και διερωτάται εάν ο

Αντ. Σαμαράς είχε ενεργήσει στο αντίστοιχο διπλωματικό πλαίσιο ή για διευθέτηση «ιδιωτικής συμφωνίας» με φόντο τη λίστα Λαγκάρντ. Στις 10/3 ο Σ. Μιωνή καταθέτει νέο υπόμνημα στην προανακριτική, με το οποίο αναδιπλώνεται για τη διαμεσολάβηση Σαμαρά, ενώ διαψεύδει και την παρέμβαση της ισραηλινής κυβέρνησης προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 11/3 και με την καραντίνα λόγω της πανδημίας να βρίσκεται προ των πυλών, καταθέτει με εξπρές συνεδρίαση στην προανακριτική ο Δ. Τζανακόπουλος. Την επόμενη ημέρα ανακοινώνεται από τον πρόεδρο της Βουλής η πρόταση της πλειοψηφίας προς την Ολομέλεια για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου και η δεύτερη παράταση, μέχρι τις 20 Μαΐου, των εργασιών της. Το σκεπτικό του σχετικού κειμένου στηρίζεται στις καταθέσεις της Γ. Τσατάνη (για υπόθεση Βγενόπουλου), του Π. Αθανασίου (για λίστα Λαγκάρντ, Τράπεζα Πειραιώς και καναλάρχες) και του Σ. Μιωνή (για απόπειρα εκβίασης εναντίον του). Η προανακριτική έχει διακόψει για ενάμιση μήνα τις εργασίες της λόγω των περιοριστικών μέτρων, επανέρχεται στις 30 Απριλίου οπότε και ξεκινά η πολυήμερη κατάθεση της Ξένης Δημητρίου . Η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρουσιάζει ως αναξιόπιστους τους Ράικου - Αγγελή, αποδίδοντάς τους ιδιοτελή κίνητρα. ■ Στις 20 Μαΐου Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛΛ. ψηφίζουν στην Ολομέλεια, χωρίς τη συμμετοχή των άλλων κομμάτων, την επέκταση του κατηγορητηρίου κατά του Δ. Παπαγγελόπουλου σε περισσότερα αδικήματα (εκβίαση, σύσταση συμμορίας, δωροληψία πολιτικού αξιωματούχου κ.ά.). Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του απέχουν για δεύτερη φορά από τη συζήτηση που προηγήθηκε (όπως και η Φ. Γεννηματά). Ο Αλ. Τσίπρας κατηγορεί τον Κυρ. Μητσοτάκη για «πολιτική υποταγή στην πτέρυγα Σαμαρά». Ο Δ. Παπαγγελόπουλος προαναγγέλλει «ανατριχιαστικές» αποκαλύψεις για τους εισαγγελείς και τον επιχειρηματία, καθώς και για τον ρόλο του Αντ. Σαμαρά. Η προανακριτική παίρνει τρίτη παράταση εργασιών μέχρι τις 30 Ιουνίου. Στις 26/5 κι ενώ έχει μεσολαβήσει η κατάθεση του Π. Πολάκη η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ προειδοποιεί με αποχώρηση από την προανακριτική λόγω του ότι η πλειοψηφία απορρίπτει τους μάρτυρες που προτείνει μετά τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου, επιπλέον αντιδρά στην πρόταση της πλειοψηφίας να καταθέσουν ως «ύποπτοι» τόσο

ο Δ. Παπαγγελόπουλος όσο και οι Γ. Φιλιππάκης, Αλ. Τάρκας και Γ. Παπαδάκου. Ζητείται η τοποθέτηση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής που γνωμοδοτεί (16/6) αντίθετα προς την εισήγηση της πλειοψηφίας. Στις 17 Ιουνίου, κι ενώ επικρατεί αναβρασμός στο Μαξίμου για τα 20 εκατ. ευρώ της καμπάνιας «Μένουμε σπίτι», αρχίζει να καταθέτει ο Δημ. Παπαγγελόπουλος. Εχει ήδη καταγγείλει «παραβίαση των στοιχειωδών υπερασπιστικών του δικαιωμάτων» γιατί δεν του αποδόθηκε η προθεσμία που ζήτησε προκειμένου να μελετήσει το ογκώδες υλικό της δικογραφίας (200.000 σελίδες). Αποδίδει τις κατηγορίες εναντίον του σε επιδίωξη της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛΛ. να μετατρέψουν σε «σκευωρία» τον φάκελο Novartis προκειμένου να ξεπλύνουν τα κορυφαία σκάνδαλα της τελευταίας δεκαετίας. Χαρακτηρίζει την Ελ. Ράικου «μακρύ χέρι του Σαμαρά», κατηγορεί τους Ι. Αγγελή και Π. Αθανασίου για προσωπικές σκοπιμότητες και ρεβανσισμό, υποστηρίζει, δε, πως η Γ. Τσατάνη του είχε εκμυστηρευτεί πως πιέστηκε από τον πρώην πρωθυπουργό να προφυλακίσει τον Γ. Αγγέλου για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Αποκαλύπτει, ακόμη, πως ο Αντ. Σαμαράς σε συνάντησή τους την περίοδο της υπουργικής του θητείας είχε «χρεώσει» στη Μαρέβα Μητσοτάκη τις παρεμβάσεις του προκειμένου να κλείσουν οι δικαστικές εκκρεμότητες του Στ. Παπασταύρου από τη λίστα Λαγκάρντ. Στις 22 Ιουνίου ο Σ. Μιωνή δημοσιοποιεί το ηχητικό της συνομιλίας του με τον Ν. Παππά, που αξιοποιείται πλήρως από την κυβέρνηση, ανάβει φωτιές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τροφοδοτεί με υψηλούς τόνους, μέχρι σήμερα, την πολιτική αντιπαράθεση. Τρεις ημέρες αργότερα (25/6) ανακοινώνεται από τις αμερικανικές αρχές ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με τη Novartis, με τα σχετικά έγγραφα να εκθέτουν τη θεωρία της «σκευωρίας» καθώς περιλαμβάνουν ξεκάθαρη αναφορά σε διαφθορά αξιωματούχων στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛΛ. επισπεύδουν τις διαδικασίες, ο Δ. Παπαγγελόπουλος αποχωρεί καταγγέλλοντας πως επιδίωξαν να τον «φιμώσουν», η κατάθεσή του μένει ημιτελής και η προανακριτική ρίχνει τυπικά την αυλαία της.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Πώς οι κυβερνητικές βεβαιότητες για αύξηση ΑΕΠ πάνω από 2,6% φέτος συνθλίφτηκαν σε ένα κακό –προ πανδημίας– πρώτο τρίμηνο και στη μετά καραντίνα εφιαλτική συνέχεια

Αναπτυξιακό άλμα... σε άβυσσο ύφεσης

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

֟ Των ΜΆΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ - ΆΡΤΈΜΙΔΟΣ ΣΠΗΛΙΏΤΗ

ι «πανηγυρικοί» απολογισμοί του Πρωθυπουργού για τον έναν χρόνο της διακυβέρνησης της Ν.Δ. βρίσκουν την ελληνική οικονομία σε πολύ χειρότερο σημείο από αυτό που ήταν πριν από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019. Άνεξάρτητα από την παράλυση που προκάλεσε ο κορονοϊός στις οικονομίες όλου του πλανήτη και στην ελληνική, οι υψηλές προσδοκίες για τεκτονικές αλλαγές στη χώρα είχαν αρχίσει να συνθλίβονται σχετικά νωρίς. Η μηχανή της ανάπτυξης είχε ξεκινήσει να τρέμει πριν την κρίση, ενώ τα μεγάλα λόγια περί αποκατάστασης της ζημιάς που προκάλεσαν τα μνημόνια σε εργαζόμενους, επιχειρήσεις, νοικοκυριά αλλά και σε βασικές δομές της οικονομίας παραμένουν ακόμη και σήμερα στα χαρτιά. Η μεσαία τάξη που σήκωσε το βάρος της οικονομικής κρίσης περιμένει ακόμα τις φορολογικές ανάσες που είχε υποσχεθεί προεκλογικά η Ν.Δ., πέρα από τις μεταρρυθμίσεις που έμειναν στο συρτάρι και τα μεγάλα επενδυτικά έργα που υποτίθεται ότι θα ξεμπλόκαραν από την επομένη κιόλας μέρα των εθνικών εκλογών. Το περιβάλλον της μεγάλης ελπίδας στο οποίο υποτίθεται θα περνούσαν οι

πολίτες από το καλοκαίρι του 2019 μεταμορφώθηκε στον χειρότερο εφιάλτη για τους εργαζόμενους, που είχαν πιστέψει ότι αρκούσε μια απλή διαταγή από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να μειωθεί η ανεργία και να ανοίξουν οι δουλειές για τους νέους. Έπειδή ακριβώς η ανεργία και οι επενδύσεις δεν διατάσσονται, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: η ανεργία συνέχισε να καλπάζει τσακίζοντας κυρίως του νέους. Οι επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας είναι δραματικές. Η κρίση δημιούργησε μια νέα δεξαμενή ανέργων. Άυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση προσπαθεί μέσα από το πρόγραμμα «Συν-Έργασία» να συντηρήσει την επιχειρηματικότητα, η οποία τους μήνες της μεγάλης καραντίνας δεν έλαβε την υποστήριξη που θα έπρεπε για μια ολική επανεκκίνηση. Την απόλυτη κυβερνητική βεβαιότητα ότι η ανάπτυξη φέτος θα είναι σε κάθε περίπτωση πάνω από 2,6% κλόνισε το πρώτο φετινό τρίμηνο, πριν ακόμα η κρίση ενσκήψει στην ελληνική οικονομία: το ΆΈΠ σημείωσε κάμψη 0,9% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Οι απώλειες σε απόλυτα νούμερα ανήλθαν σε 776 εκατ. ευρώ κυρίως λόγω της πτώσης των επενδύσεων κατά 475 εκατ. ευρώ και της

καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών κατά 289 εκατ. ευρώ. Σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο η ύφεση φτάνει το 1,6% και είναι η μεγαλύτερη από το 2013 οπότε είχε διαμορφωθεί στο 2,2%. Έπομένως, η οικονομική κατάσταση στη χώρα βρισκόταν σε τροχιά ύφεσης πριν από τον κορονοϊό. Στα πρώτα βήματά της προσέφερε κάποιες οριακές μειώσεις φόρων κυρίως μέσω του ΈΝΦΙΆ, οι οποίες όμως δεν έκαναν τη μεγάλη διαφορά στην τσέπη των ιδιοκτητών ακινήτων, ενώ επέλεξε στη συνέχεια να κινηθεί σε γραμμή συμβιβασμού με τους θεσμούς αποφεύγοντας παρεμβάσεις που θα οδηγούσαν σε σύγκρουση με τις Βρυξέλλες. Έτσι, το φορολογικό νομοσχέδιο που ακολούθησε, το φθινόπωρο, δεν επιφύλαξε καμία απολύτως ελάφρυνση για τους φορολογούμενους της μεσαίας τάξης. Άντίθετα, το βάρος δόθηκε στα «golden boys». Οι μειώσεις σε εισφορά αλληλεγγύης, τέλος επιτηδεύματος και προκαταβολή φόρου έμειναν στο συρτάρι, ενώ με αποτυχία στέφθηκε και όλη η επιχείρηση μείωσης των στόχων στα πρωτογενή πλεονάσματα που υποτίθεται ότι η κυβέρνηση είχε καλύτερες σχέσεις με τους θεσμούς και θα τα κατάφερνε πολύ καλύτερα από τον Άλέξη Τσίπρα.

Το τραπεζικό σύστημα και η... στερνή τους γνώση «ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ τραπεζικό σύστημα εντός ευρωζώνης δεν προβλέπεται. Σχεδιασμός, άγνοια ή λάθος;» έγραψε στο Twitter ο Κυριάκος Μητσοτάκης και «αυτό το λέει ο σοβαρότερος του Σύριζα... φανταστείτε τι λένε οι υπόλοιποι», ανάρτησε στο Twitter και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Κάπως έτσι αντιμετώπισε η Ν.Δ., τον Οκτώβριο του 2015, την άποψη του τότε αντιπροέδρου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΆ Γιάννη Δραγασάκη για την ανάγκη δημιουργίας ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος, τη δημιουργία νέων τραπεζών και νέων χρηματοδοτικών εργαλείων. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά, η Έλληνική Άναπτυξιακή Τράπεζα, δημιούργημα της… ιδεοληπτικής αριστερής κυβέρνησης, αποτελεί πυλώνα στήριξης της πραγματικής οικονομίας που προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά την πανδημία. Και ακόμη, μετά έναν ολόκληρο χρόνο η κυβέρνηση της Ν.Δ. έβγαλε από το συρτάρι το νομοσχέδιο για τις μικροχρηματοδοτήσεις, που το παρέλαβε έτοιμο από τον Γιάννη Δραγασάκη ο Άδωνις Γεωργιάδης και το προώθησε στη Βουλή.

Φιλοεπενδυτική κυβέρνηση με... μείωση δημοσίων επενδύσεων ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, έναν χρόνο πριν αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας η δεξιά «φιλοεπενδυτική» κυβέρνηση που θα καταργούσε την «περιττή» γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΆ. Και γίνεται θέμα ολίγων ημερών, μόλις 20, η έναρξη των εργασιών στο Έλληνικό, του έργου–σημαία της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Οι μπουλντόζες του Άδώνιδος Γεωργιάδη δεν μπήκαν, και την ίδια στιγμή το Πρόγραμμα Δημοσίων Έπενδύσεων παρουσιάζει καθίζηση στο 2ο εξάμηνο του 2019 με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης Ν.Δ., η οποία κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση ότι μειώνει το ΠΔΈ για να πετύχει πλεονάσματα και να δώσει κοινωνικό μέρισμα. Να θυμίσουμε ότι στο δεύτερο εξάμηνο του 2019 πανδημία COVID-19 δεν υπήρχε.

Έτσι, ενώ το α' εξάμηνο του 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΆ παρέδωσε εκτέλεση δαπανών ΠΔΈ αυξημένη κατά 500 εκατ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2018, στο τέλος του 2019 η Ν.Δ. παρέδωσε συνολικά 750 εκατ. λιγότερες δαπάνες σε σχέση με το 2018. Δηλαδή, η φιλοεπενδυτική κυβέρνηση όχι μόνο δεν συνέχισε την επιταχυνόμενη πορεία του 1ου εξαμήνου του 2019 που λογικά θα οδηγούσε και σε πλήρη εκτέλεση του ΠΔΈ το 2019, αλλά «κατάφερε» να την αντιστρέψει πλήρως. Μεγάλη χαμένη της συρρίκνωσης του ΠΔΈ είναι Άυτοδιοίκηση. Στις περιφέρειες και στους δήμους κατευθύνθηκαν 850 εκατ. ευρώ λιγότεροι πόροι σε σχέση με το 2018 και οι επιπτώσεις θα αποτυπωθούν στο τρέχον έτος. Προσθέστε και μια

σειρά έργων και δράσεων που οδηγήθηκαν σε κατάργηση, πάγωμα και καθυστερήσεις, με πλέον εμβληματικά το Μετρό Θεσσαλονίκης λόγω αλλαγής σχεδιασμού, τον αυτοκινητόδρομο Πάτρα - Πύργος κ.λπ. Γεγονός πάντως είναι ότι οι δαπάνες ΠΔΈ και ΈΣΠΆ είναι μεγαλύτερες στο β' εξάμηνο του 2019 σε σχέση με το α' εξάμηνο που κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΆ. Άυτό ωστόσο δεν οφείλεται στον υπουργό Άνάπτυξης και Έπενδύσεων, αλλά στο γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες οι πληρωμές ΠΔΈ-ΈΣΠΆ εκτελούνται, σε ποσοστό μέχρι και 70%, το τελευταίο δίμηνο του έτους. Άυτό το γνωρίζουν εργολάβοι, ανάδοχοι, υπάλληλοι υπουργείων. Καιρός να το μάθει και ο Άδ. Γεωργιάδης.

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Από το φιάσκο της τηλεκατάρτισης μέχρι το «έμφραγμα» στον ΕΦΚΑ, η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός αποκάλυψαν σε ένα μόλις χρόνο τις ιδεολογικές και ταξικές εμμονές τους υπέρ της εργοδοτικής πλευράς. Αλλά ακόμη κι εκεί παραμονεύει άλλο ένα φιάσκο: αυτό της «Συν-Εργασίας»

Δημιουργικές «αποτυχίες» σε βάρος της εργασίας ֟ Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΟΨΙΝΗ

ίναι κοινό μυστικό. Mεταξύ των υπό αναδόμηση υπουργών, στον επικείμενο ανασχηματισμό, δεσπόζουσα θέση συνεχίζει να έχει ο Εργασίας Γ. Βρούτσης. Οχι επειδή επί των ημερών του, όπως λένε και στo Φιλώτι της Νάξου από όπου κατάγεται, «κάποιοι πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη» όταν στις συνθήκες της πανδημίας αποκαλύφθηκε το περίφημο σκάνδαλο με τις έξι πλατφόρμες τηλεκατάρτισης των επιστημόνων. Ούτε επειδή ο κ. Βρούτσης δεν παρήγαγε έργο. Δυο νομοσχέδια μέσα σε ένα χρόνο, ένα εργασιακό- ως τμήμα του νέου αναπτυξιακού νόμου- κι ένα ασφαλιστικό, και εκατοντάδες υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι για τις επιπτώσεις του Covid-19 δεν είναι μικρή υπόθεση. Ας είναι καλά οι υπηρεσιακοί του υπουργείου. Το πρόβλημα είναι αλλού. Το πρόβλημα είναι ότι απέτυχε παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να ξεριζώσει το μεγάλο αγκάθι του υπουργείου του. Το χάος του e-ЕΦΚΑ. Οι πολίτες συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται, οι εκκρεμείς συντάξεις ανέρχονται πλέον σε πάνω από 260.000, όσοι υπάλληλοι εργάζονται φιλότιμα στον φορέα υποφέρουν από τον όγκο των παραπόνων και την έλλειψη προσωπικού. Δηλαδή, όλα αυτά για τα οποία ο κ. Βρούτσης επέκρινε την προηγούμενη κυβέρνηση. Η τοποθέτηση στον Οργανισμό ενός διοικητή, όπως ο Χρ. Χάλαρης που ναι μεν είναι άψογος στην Πληροφορική, αλλά δεν κατέχει από διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, αντί να διευκολύνει χειροτέρεψε την κατάσταση. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που την περασμένη Τετάρτη οι εργαζόμενοι στο Περιφερειακό Τμήμα ΕΦΚΑ Μη Μισθωτών Ανατ. Αττικής (Αγ. Παρασκευής - Χαλανδρίου, Μεσογείων 332) αναγκάστηκαν να κάνουν κατάληψη για την πλήρη έλλειψη κλιματισμού στους χώρους εργασίας και εξυπηρέτησης του κοινού, τις ελλιπείς υπηρεσίες καθαριότητας και τα ανεπαρκή (έως ανύπαρκτα) μέτρα ασφαλείας έναντι του κορονοϊού. Θύμισαν έτσι ότι μπορεί μπροστά από τον EΦΚΑ να μπήκε το «e» της ηλεκτρονικής εποχής, αλλά οι συνθήκες παραπέμπουν στη δεκαετία του 1980.

Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι η αποτυχία –με μεγάλο μερίδιο σε αυτήν και του Χρ. Σταϊκούρα– στο πρόγραμμα «ΣυνΕργασία» και τη στήριξη σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους, που έγινε με την τακτική του σταγονόμετρου. Υπάρχουν όμως και τομείς στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό όπου ο υπουργός της Ν.Δ «πέτυχε». Κατ’ αρχάς, με την ανάληψη των καθηκόντων του το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να «ξαναγράψει» το δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων. Μεταμνημονιακά μεν, αλλά με όρους σκληρού μνημονίου. Εκδηλώνοντας έναν πρωτοφανή ρεβανσισμό απέναντι στην προηγούμενη ηγεσία, στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων επιδίωξε ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία των εργασιακών σχέσεων, προχωρώντας σε τρεις σημαντικές ανατροπές σε εργασιακές βελτιώσεις που είχε εισαγάγει η Αχτσιόγλου: ■ Κατάργησε τη ρύθμιση για τον βάσιμο λόγο απόλυσης που έδινε τη δυνατότητα ελάχιστης προστασίας από αυθαίρετες απολύσεις. ■ Κατάργησε την αλληλέγγυα ευθύνη εργολάβου-υπεργολάβου σε σχέση με τον κύριο του έργου για οφειλές και άλλες υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους. ■ Κατάργησε την ευνοϊκότερη κλαδική ρύθμιση, δίνοντας προτεραιότητα στις τοπικές ή επιχειρησιακές σε περίπτωση συρροής συμβάσεων και θέσπισε την εξαίρεση επιχειρήσεων από την εφαρμογή των εθνικών, τοπικών ομοιοεπαγγελματικών και κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Δεκέμβριος του 2019 αποδείχθηκε ο χειρότερος της τελευταίας εξαετίας στο ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων. Το μήνυμα για την εξαφάνιση των κλαδικών συμβάσεων και την ισχυροποίηση των ατομικών, οι οποίες θα χτίζονταν πάνω στο επίπεδο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, είχε ήδη ληφθεί από τις μεγάλες εργοδοτικές οργανώσεις και δη από τον ΣΕΒ. Αλλωστε, η παρέμβαση με το

Θα μείνει στην ιστορία το σκάνδαλο της τηλεκατάρτισης Το «σκοιλ ελικικού» και ο «μέτζη νέουκτη» πέρασαν στην ιστορία και θα κυνηγούν τον υπουργό Εργασίας και μετά τον ανασχηματισμό, όποτε προκύψει, ως επιτομή της κυνικής αντίληψης ότι «κάθε κρίση επιφυλλάσσει ευκαιρίες». Η αποκάλυψη του σκανδάλου της τηλεκατάρτισης των επιστημόνων από την «Εφημερίδα των Συντακτών» και άλλα -λίγα- ΜΜΕ, όπως και η αντίδραση των ίδιων των φορέων των επιστημόνων στην εξευτελιστική διαδικασία ψευδοκατάρτισης για ένα μικρό επίδομα στην κορύφωση της καραντίνας οδήγησε στη θεαματική κατάργηση του προγράμματος από τον πρωθυπουργό. Το φυσιολογικό και αναμενόμενο θα ήταν να συνοδευτεί η ομολογία φιάσκου από μια αποπομπή ή μια παραίτηση. Το γιατί ο πρωθυπουργός επέλεξε να επωμιστεί και αυτού του φιάσκου την «πολιτική ευθύνη» ίσως μας το δείξει ο ανασχηματισμός.

εργασιακό κεφάλαιο του αναπτυξιακού νόμου, με το οποίο έκανε το νομοθετικό του ντεμπούτο ο υπ. Εργασίας, δεν μείωσε μόνο την ισχύ των μεγάλων κλαδικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά, εμμέσως επέδρασε και στον ανταγωνισμό, πριμοδοτώντας εσωτερικές αμφισβητήσεις στο εσωτερικό και των εργοδοτικών οργανώσεων. Η ζωή, βεβαίως, τα έφερε αλλιώς. Η πανδημία σαν οδοστρωτήρας σάρωσε τα πάντα, με αποτέλεσμα να μη δει στην

πλήρη εξέλιξη την επίπτωση των μέτρων για ρήτρα εξαίρεσης από την εφαρμογή των κλαδικών συμβάσεων «στις υπό διάσωση ή υπό αναδιάρθρωση επιχειρήσεις». Οι ιδεολογικές εμμονές του Γ. Βρούτση σφράγισαν ακόμη και τα πρώτα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας (ακύρωση του δώρου Πάσχα για όλες τις επιχειρήσεις, εκ περιτροπής εργασία χωρίς όριο), που αρκετά γρήγορα διορθώθηκαν. Είναι ενδεικτικό ότι μετά τον σάλο που προκάλεσε το άρθρο 9 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), που δημοσιεύτηκε στις 20 Μαρτίου και αφορούσε τη δυνατότητα μείωσης της απασχόλησης και του μισθού για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους και για χρονικό διάστημα 6 μηνών, το υπουργείο Εργασίας εξαναγκάστηκε να προχωρήσει σε διορθωτική ρύθμιση. Πεδίο εκδήλωσης αυτής της εμμονικής υποστήριξης κυρίως των υψηλότερων εισοδημάτων απεδείχθη η κατάργηση της 13ης σύνταξης και η αποδέσμευση των μεσαίων και υψηλών εισοδημάτων από την καταβολή ανταποδοτικής ασφαλιστικής εισφοράς. Ο κ. Βρούτσης έκοψε το 2012 τη 13η σύνταξη και την ξανακατάργησε το 2020. Μείωσε κατά 200 εκατ. ευρώ τα χρήματα που θα λάβουν οι συνταξιούχοι της χώρας το 2020. Μείωσε την «πίτα» των συντάξεων και απ’ αυτήν τη μικρότερη «πίτα» έκανε μια ανάποδη αναδιανομή. Αφαίρεσε εισόδημα από τους χαμηλοσυνταξιούχους για να κάνει μικρές αυξήσεις στους συνταξιούχους των ανώτερων κλιμακίων. Επίσης, με τις αλλαγές στην επικουρική ασφάλιση άνοιξε τον δρόμο για την πλήρη κατάργησή της και την «αξιοποίηση» της περιουσίας του τ. επικουρικού ταμείου ΕΤΕΑΕΠ. Η σημαντικότερη παρέμβασή του ήταν να ζητήσει μέσω της προσφυγής του ΕΦΚΑ την πιλοτική δίκη από το ΣτΕ. Με αυτόν τον τρόπο ανεστάλη η εκδίκαση όλων των εκκρεμών υποθέσεων που αφορούν τη διεκδίκηση αναδρομικών από τις συντάξεις που περικόπηκαν με βάση το δεύτερο μνημόνιο.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Αυταρχισμός. Συντηρητισμός. Απουσία διαλόγου. Ελλειψη σεβασμού προς τις δημοκρατικές διαδικασίες. Εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων. Τα παραπάνω συνοψίζουν το κυβερνητικό έργο στον τομέα της Παιδείας τον τελευταίο ένα χρόνο

Διαγωγή κοσμία και στην Παιδεία

Η επιστροφή της σκληρής Δεξιάς

֟ Της ΔΙΑΛΕΚΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗ

να χρόνο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προσέδωσε στην εκπαίδευση συντηρητικά χαρακτηριστικά, υιοθέτησε αντεκπαιδευτικά μέτρα και έδρασε με γνώμονα την εφαρμογή των πλέον νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που οδηγούν στη μετατροπή της εκπαίδευσης σε αγοραίο είδος, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι... έχοντες. Μόλις ανέλαβε η Νίκη Κεραμέως μαζί με ακόμη 18 υπουργούς, καταθέτει μέσα στον Αύγουστο πολυνομοσχέδιο-σκούπα 121 συνολικά άρθρων, με το πρώτο δείγμα γραφής της να είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και η επ’ αόριστον αναστολή λειτουργίας των διετών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης για τους αποφοίτους Επαγγελματικών Λυκείων, που ήταν προγραμματισμένα να ξεκινήσουν το τρέχον ακαδημαϊκό έτος σε 11 ΑΕΙ. Τα χτυπήματα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έρχονταν απανωτά, με την υπουργό να ανακοινώνει λίγες μέρες αργότερα την κατάργηση των τμημάτων ελεύθερης πρόσβασης, ενώ τον Νοέμβριο του 2019 ανέστειλε και τη λειτουργία 37 πανεπιστημιακών τμημάτων, αγνοώντας τις αντιδράσεις από τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων αλλά και τις τοπικές κοινωνίες. Φυσικά, όλες οι παραπάνω ενέργειες δεν είναι τυχαίες ή αποσπασματικές. Αντιθέτως, πρόκειται για προσεχτικά μελετημένο σχέδιο που σκοπό έχει την παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος με γνώμονα τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα. Τον Οκτώβριο, το υπουργείο Παιδείας έκλεισε το μάτι στους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης νομοθετώντας (νόμος 4635/2019) την επαγγελματική ισοδυναμία –αλλά και ισοτιμία ακαδημαϊκών προσόντων όπως αποδείχθηκε– των αποφοίτων των κολεγίων με αυτήν των αποφοίτων των δημόσιων ΑΕΙ. Και ενώ, τότε, το υπουργείο προσπαθούσε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις επιμένοντας ότι δήθεν πρόκειται μόνο για επαγγελματική ισοδυναμία, στις αρχές του 2020 απελευθέρωσε πλήρως τη δυνατότητα κατάληψης μιας θέσης στο Δημόσιο ακόμη και από όσους

έχουν εξασφαλίσει μόνο την αναγνώριση επαγγελματικής ισοδυναμίας και όχι την απαραίτητη μέχρι τότε ακαδημαϊκή ισοτιμία τίτλων σπουδών (νόμος 4653/2020, αρ. 50). Το υπουργείο επιχείρησε να κρυφτεί πίσω από το Ενωσιακό δίκαιο υποστηρίζοντας ότι η ρύθμιση αφορά κοινοτική υποχρέωση, όμως η μεθόδευση αποκαλύφθηκε με τη δημοσιοποίηση στον Τύπο του επίσημου εγγράφου του καθ’ ύλην αρμόδιου οργανισμού (ΔΟΑΤΑΠ), το οποίο εξέθετε την υπουργό και αποδείκνυε ότι η εξίσωση των πτυχίων ΑΕΙ και κολεγίων αποτελεί καθαρά πολιτική της επιλογή. Μετά από μία εβδομάδα παλινωδιών, κατά τη διάρκεια της οποίας η Νίκη Κεραμέως αρνούνταν να καταθέσει στη Βουλή όλα τα σχετικά έγγραφα, με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να την κατηγορούν για παραπλάνηση του Κοινοβουλίου, το επίμαχο άρθρο ψηφίστηκε αποκλειστικά από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση καταστρατήγησε στην πράξη το άρθρο 16 του Συντάγματος βάζοντας από την... πόρτα πλέον τα επί πληρωμή πτυχία από κάθε φύσης ιδιωτικά κολέγια. Παράλληλα, όμως, άνοιξε μέτωπο και

με τον εκπαιδευτικό κόσμο, με τη φωτιά να καίει ασίγαστη εδώ και πολλούς μήνες και τη Νίκη Κεραμέως να έχει καταφέρει να συνασπίσει εναντίον της σύσσωμο τον εκπαιδευτικό κόσμο. Αποκορύφωμα αποτέλεσε το σαρωτικό πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε εν μέσω πανδημίας, χωρίς καμία απολύτως διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς, και το οποίο αφορά αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων και της διαγωγής, την αντεκπαιδευτική αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, τα Πρότυπα σχολεία, τη δυνατότητα ίδρυσης ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με δίδακτρα και την εισαγωγή ακαδημαϊκού κριτηρίου στις μετεγγραφές φοιτητών. Αλλά και οι πρόσφατες αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα σπουδών ξεσήκωσαν έντονες αντιδράσεις, με τους εκπαιδευτικούς να κάνουν λόγο για αλλαγές που απογυμνώνουν το σχολείο από κάθε έννοια έρευνας, τέχνης και κοινωνικών επιστημών, τονίζοντας ιδιαίτερα και το γεγονός ότι οι υποψήφιοι των Πανελλαδικών θα εξετάζονται σε μαθήματα που δεν έχουν διδαχτεί στο σχολείο. Το υπουργείο Παιδείας προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την πανδημία του κορονοϊού για να εισαγάγει τον Μεγάλο Αδελφό στις σχολικές αίθουσες, μέτρο το οποίο βέβαια συνάντησε την καθολική άρνηση των λειτουργών της εκπαίδευσης. Η Νίκη Κεραμέως, με τροπολογία που κατέθεσε σε άσχετο νομοσχέδιο, νομοθέτησε τη ζωντανή μετάδοση των μαθημάτων αγνοώντας τους κινδύνους που ενέχει η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου για τη διαρροή ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων εκπαιδευτικών και ανήλικων μαθητών αλλά και τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και ενώ η Ομο σ πον δί α Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Λειτουργών κατέθεσε στα μέσα Μαΐου αναφορά-καταγγελία στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) και κατεπείγον αίτημα να δημοσιευτεί η εκτίμηση αντικτύπου, βασικό προαπαιτούμενο της Υπουργικής Απόφασης, που ορίζει τις λεπτομέρειες της εφαρμογής του μέτρου της ζωντανής μετάδοσης των μαθημάτων, το υπουργείο κρατά σιγή... ισχύος μέχρι σήμερα. Ακόμη και στην εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, την περίοδο της καραντίνας, παίχτηκαν επικοινωνιακά παιχνίδια στην πλάτη χιλιάδων μαθητών και μαθητριών, που δεν είχαν πρόσβαση σε τεχνολογικά μέσα και έτσι αποκλείστηκαν από τη διαδικασία. Το υπουργείο πλάσαρε τάχα ότι θα παρέχει εξοπλισμό στις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τους εκπαιδευτικούς ή/και τους μαθητές, υπαναχωρώντας μία μέρα μετά, αφού βέβαια η υπουργός είχε αποθεωθεί από τα φιλοκυβερνητικά μέσα. Οσο για τους διορισμούς στην εκπαίδευση, οι δρομολογημένοι από την προηγούμενη κυβέρνηση 4.500 διορισμοί στην Ειδική Αγωγή δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, ενώ η υλοποίηση των 5.250 διορισμών στη Γενική Εκπαίδευση εντός του 2020 φαντάζει δύσκολη. Κι όλα αυτά, την ώρα που η νέα σχολική χρονιά θα ξεκινήσει με τον τιμωρητικό διετή αποκλεισμό από τις προσλήψεις όσων αναπληρωτών δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία ή παραιτούνται, με χιλιάδες εκπαιδευτικούς να μένουν χωρίς αντικείμενο μετά τις αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα και με την αξιοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης για την κάλυψη κενών σε σχολεία απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων περιοχών. Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει βάλει στόχο την επιστροφή στην «κανονικότητα» της περιόδου 2010-2014, όταν η κοινωνία ήρθε αντιμέτωπη με το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις χιλιάδων σχολείων, τη μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση των εργαζόμενων εκπαιδευτικών, τη συρρίκνωση εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, την αδιοριστία και τις απολύσεις.

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνειδητοποιεί με την εμφάνιση του κορονοϊού ότι το ΕΣΥ είναι η μοναδική σανίδα σωτηρίας. Αρχίζουν τα χειροκροτήματα στους υγειονομικούς που μέχρι χθες τους έστελνε τα ΜΑΤ

Τα ψεύτικα τα λόγια για στήριξη του ΕΣΥ ֟ Της ΝΤΆΝΙ ΒΈΡΓΟΥ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ούλιος 2019. Το Έθνικό Σύστημα Υγείας βγαίνει από μια δεκαετία μνημονίων με σημαντική υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση, ενώ η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. ξεκινά να ξεδιπλώνει, ανοιχτά, το σχέδιό της για άλωση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας. Ιούλιος 2020. Έναν χρόνο μετά, με την πανδημία να έχει αναδείξει την αδήριτη ανάγκη για ενιαία ισχυρά και δη δημόσια συστήματα υγείας, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη συνεχίζει ακάθεκτη το... πρόγραμμά της. Άσθενείς βρίσκονται σε απόγνωση αφού οι συμμετοχές τους στα φάρμακα, στις διαγνωστικές εξετάσεις και στις απαραίτητες για την υγεία τους θεραπείες αυξάνονται κατακόρυφα ή καλούνται να τα πληρώσουν εξ ολοκλήρου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαγνωστική εξέταση της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού, που η κυβέρνηση ουδέποτε ενέταξε στη συνταγογράφηση και την αποζημίωση, αλλά και οι ακτινοθεραπείες, που οι καρκινοπαθείς τις χρεώνονται ολόκληρες από τα ιδιωτικά κέντρα, τα οποία έχουν ήδη εξοφληθεί γι' αυτές από τον ΈΟΠΥΥ! Γιατροί και νοσηλευτές δίνουν μάχη μέσα και έξω από τα νοσοκομεία, τιμώντας τον όρκο τους, για να κρατηθεί στη ζωή ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης της Ν.Δ. Οι ήρωες με τις άσπρες και μπλε μπλούζες από τη μία καταχειροκροτούνται δημοσίως, με πρώτο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν καλούνται να ξεπεράσουν (πάλι) εαυτούς και να δώσουν τη μάχη με την πανδημία και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση τους γυρνάει την πλάτη και αποσιωπά τα αιτήματά τους για χρηματοδότηση και προσλήψεις, τους αφήνει απλήρωτους για τις υπερωρίες της πανδημίας, τους μετακινεί από εδώ και από εκεί για να καλύψει τα κενά, δημιουργώντας νέα. Λίγες μέρες αφότου ανέλαβε η Ν.Δ. (15/7/2019), ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε το υπουργείο Υγείας. Έκεί, μαζί με τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια παρασύρθηκαν σε ευχολόγια. Ο μεν πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι θα επισυμβεί στον ευαίσθητο και πολύπαθο χώρο της υγείας στη θητεία του «τολμηρό άλμα στο μέλλον προς όφελος πάντα των πολιτών».

Ο δε υπουργός Υγείας υποσχέθηκε από την πλευρά του τη μετάλλαξη του υπουργείου Υγείας «από υπουργείο της απόγνωσης σε υπουργείο της ελπίδας». Ο Κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε «ουσιαστική στήριξή της Πρωτοβάθμιας Υγείας» –αυτήν που διέλυσε το 2014 ο Άδωνις Γεωργιάδης. Άρχές Δεκεμβρίου, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία βγήκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, που επιχειρεί να λειάνει το έδαφος για την είσοδο των ιδιωτών στην Υγεία, μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Τότε, διοργάνωνε ημερίδα «ενημέρωσης και διαλόγου για τις ΣΔΙΤ στην παροχή υπηρεσιών υγείας» που θα χαιρέτιζε ο υπουργός Υγείας, ο υφυπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης θα «άνοιγε» τα κυβερνητικά χαρτιά σε μια ομιλία με τίτλο «Η θέση της κυβέρνησης», ενώ δεν θα μπορούσε να λείπει η περιφερειακή αρχή της Άττικής με τον Γιώργο Πατούλη, που είχε υπό την αιγίδα της στην ημερίδα. Άπέναντι στην πλέον αντιδραστική αλλαγή που μεθοδεύεται στη δημόσια υγεία στάθηκαν οι υγειονομικοί. Παρά την προ-

σπάθεια καταστολής και τρομοκράτησής τους από δυνάμεις των ΜΆΤ, με κεντρικό σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τα νοσοκομεία. Θέλουμε δημόσια και δωρεάν υγεία», οι γιατροί και νοσηλευτές κατάφεραν να ακυρωθεί η ημερίδα. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., όμως, δεν αστειεύεται. Λίγες μέρες αργότερα (17/12) έβαλε τους ιδιώτες στο ΈΣΥ από την κύρια είσοδο. Μέσω ενός πιλοτικού προγράμματος ΣΔΙΤ σε τρία νοσοκομεία, που εξήγγειλε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή, άνοιξε την κεντρική πύλη του συστήματος Υγείας στο επιχειρηματικό κεφάλαιο, με ολέθριες συνέπειες για ασφαλιστικά ταμεία και ασθενείς. Ο πρωθυπουργός επέλεξε να πάρει πάνω του (και όχι να αφήσει στον πλέον αρμόδιο υπουργό Υγείας) την εξαγγελία από το βήμα της Βουλής, στην ομιλία του για τον προϋπολογισμό του 2020. Ο οπαδός του «λιγότερου κράτους» και της «ελεύθερης αγοράς», όσο κι αν έχει προσπαθήσει να κρυφτεί πίσω από περίτεχνες, κάποιες φορές ακόμα και δακρύβρεχτες, αναφορές στις ανάγκες των ασθενών, δεν τα έχει καταφέρει. Η πριμοδότηση από τη Ν.Δ. του ιδιωτικού τομέα δεν θα μπορούσε να γίνει

πιο εμφανής. Η αγορά υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα θα επιστρέψει τη χώρα στις εποχές της ανεξέλεγκτης δράσης του και θα καταστήσει τον δημόσιο τομέα τροφοδότη των ιδιωτών. Κάπου εκεί, μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων, ο πλανήτης παρακολουθεί εμβρόντητος έναν ιό που από όπου περνάει σαρώνει. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνειδητοποιεί ότι το Έθνικό Σύστημα Υγείας είναι η μοναδική σανίδα σωτηρίας. Άρχίζουν οι φιλοφρονήσεις και τα χειροκροτήματα της κυβέρνησης προκαταβολικά στους υγειονομικούς που μέχρι χθες έστελνε τα ΜΆΤ να τους «μαζέψει» ώστε να μην της χαλάσουν τα σχέδια με τους ιδιώτες. Τίθεται επικεφαλής της πλοήγησης της χώρας μέσα στην πανδημία ομάδα κορυφαίων καταξιωμένων διεθνώς επιστημόνων, λοιμωξιολόγων, επιδημιολόγων, εντατικολόγων, μικροβιολόγων. Η ομάδα αποφασίζει για τα πάντα. Ταυτόχρονα μας μαθαίνει πώς να συμπεριφερόμαστε τη νέα εποχή (υγιεινή των χεριών και του αναπνευστικού, κοινωνική αποστασιοποίηση κ.λπ.). Η Έλλάδα μπαίνει σε lockdown, κρύβεται με δυο λόγια από τον ιό κάνοντας την παραδοχή ότι το σύστημα υγείας έχει μεγάλες ελλείψεις και πρέπει να αξιοποιηθεί ο χρόνος του γενικευμένου απαγορευτικού κυκλοφορίας για να στηριχτεί. Στηρίχτηκε; Οχι. Έγιναν λίγες προσλήψεις με ετήσιες ή διετείς συμβάσεις εργασίας, έγιναν πολλές μετακινήσεις υγειονομικών για να καλυφθούν τα κενά, έκλεισαν την κανονική τους λειτουργία τα νοσοκομεία, μετατράπηκαν κρεβάτια ΜΆΦ, Καρδιολογικών και άλλων κλινικών προσωρινά σε ΜΈΘ, νοικιάστηκαν πανάκριβα (με υπερδιπλασιασμό της ημερήσιας αμοιβής) ιδιωτικές κλίνες ΜΈΘ, μοιράστηκαν άπειρα χρήματα σε «ημετέρους» για να περάσει το μήνυμα «Μένω Σπίτι, Μένω Άσφαλής», παραλήφθηκαν δωρεές. Άυτά. Τι κι αν αποδείχθηκε παγκοσμίως η ανάγκη για ενιαία ισχυρά και δη δημόσια συστήματα υγείας; Έδώ έχουμε εντεταλμένη υπηρεσία συμφερόντων, έχουμε Νέα Δημοκρατία, δεν είναι παίξε-γέλασε... Και ως γνωστόν, οι αλλαγές σκοντάφτουν πάντα στο σοφό και δοκιμασμένο «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι».

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Κινήμα Αλλαγής

ΣΥΡΙΖΑ

Ενας χρόνος πολιτικής Η παλινόρθωση δεν είναι μονόδρομος  Του ΑΛΕΞΗ ΧΑΡΙΤΣΗ*

συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη επιβεβαίωσε τις χειρότερες προβλέψεις και εκτιμήσεις μας. Και την ίδια στιγμή, ματαίωσε τις υποσχέσεις στις οποίες στήριξε την προεκλογική της προπαγάνδα προκειμένου να εκλεγεί. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί μια συντονισμένη παλινόρθωση των πρακτικών και των λογικών που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και την κοινωνία στην ανασφάλεια. Η παλινόρθωση αυτή εκφράστηκε γρήγορα στο πεδίο της οικονομίας: η χώρα επέστρεψε, υπό το «φωτεινό άστρο» του επιτελικού κράτους, σε αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και ήδη από τα τέλη του 2019 η Eurostat κατέγραψε την εξάντληση του θετικού φορτίου που είχε κληροδοτήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η επιστροφή στην ύφεση διαπλέκεται με την επανάκαμψη πρακτικών αδιαφάνειας και τη γιγάντωση του πελατειακού κράτους. Το σκάνδαλο της τηλεκατάρτισης και η λίστα χρηματοδότησης των ΜΜΕ συνιστούν τις πιο πρόσφατες εκδοχές μιας πολιτικής που πορεύεται με φωτογραφικές εργολαβίες, σκοτεινές διαδικασίες και αδιαφορία για το δημόσιο χρήμα. Η παλινόρθωση, όμως, αφορά και την απενοχοποιημένη επιστροφή ιδεολογημάτων που από το 1974 είχαν βρεθεί στο περιθώριο της πολιτικής ζωήςακόμα και εντός της συντηρητικής παράταξης. Η Νέα Δημοκρατία πορεύεται σήμερα με μια λογική διαρκούς ρεβανσισμού κι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το χουντικής κοπής νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις. Πέρα από τις υποσχέσεις για ανάπτυξη, η Ν.Δ. αντιπολιτεύτηκε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιστρατεύοντας τον ακροδεξιό λαϊκισμό ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών. Και με το που ανέλαβε, την αποδέχτηκε υπερθεματίζοντας. Η Ν.Δ. υποσχέθηκε, επίσης, «αριστεία». Και από τις πρώτες κινήσεις που έκανε ήταν να διορίσει «ημέτερους» χωρίς καν τα τυπικά προσόντα

που προβλέπει ο νόμος, από τον επικεφαλής της ΕΥΠ μέχρι τον Γ.Γ. Τουρισμού... Η πολιτική της παλινόρθωσης παροξύνθηκε τις ημέρες της πανδημίας. Το ερώτημα της επόμενης μέρας κλονίζει βεβαιότητες και οδηγεί σε παραγωγικές αναζητήσεις. Η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας στηρίζεται σε παλιά και φθαρμένα υλικά: προκλητική στήριξη μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, αποσπασματικά και εντέλει ανεπαρκή μέτρα για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, μηδενική έγνοια για τα προβλήματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αν αφήσουμε για μια στιγμή στην άκρη τις οικονομικές επιπτώσεις αυτής της επιλογής -επιπτώσεις που είναι ήδη ορατές στα λουκέτα στις επιχειρήσεις και στην εκτόξευση της ανεργίας- αυτό που αναδεικνύεται είναι μια αντίληψη για την πολιτική και την κοινωνία που θυμίζει τη συνταγή που διέλυσε τη χώρα και τους ανθρώπους της. Το software της Νέας Δημοκρατίας είναι προγραμματισμένο σε μια κατεύθυνση: να αδιαφορεί για τους πολλούς, να συνομιλεί με τους ισχυρούς, να σχεδιάζει με ορίζοντα το εφήμερο και το επικοινωνιακό, να μην αγγίζει τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Ο πυκνός ιστορικός χρόνος συνεπάγεται πύκνωση του πολιτικού χρόνου. Βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες μίας περιόδου απρόβλεπτων εξελίξεων και μεγάλων αναταράξεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να απαντήσει στα μεγάλα ερωτήματα της περιόδου αναβαθμίζοντας την προγραμματική δουλειά. Η Αριστερά του 21ου αιώνα οφείλει να μιλήσει συγκεκριμένα και ταυτόχρονα οραματικά. Ανοίγουμε, λοιπόν, τη συζήτηση με την ελληνική κοινωνία που νιώθει να επιστρέφει ξανά στις εποχές της ανασφάλειας και της κρίσης. Συγκροτούμε ένα συνεκτικό, ρεαλιστικό πρόγραμμα με επίκεντρο τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Κόντρα στα σχέδια του κ. Μητσοτάκη, η ελληνική κοινωνία θα μείνει όρθια! *Εκπρόσωπος Τύπου ΣΥΡΙΖΑ

Θυμηθήκαμε ξανά τι σημαίνει συντήρηση  Του ΠΑΥΛΟΥ ΧΡΗΣΤΙΔΗ*

ένας χρόνος της κυβέρνησης Ν.Δ. έχει δύο περιόδους. Μια ώς την πανδημία και μια έπειτα από αυτήν. Κοινό τους σημείο η κυριαρχία της επικοινωνίας έναντι της δράσης και της πολιτικής. Σε αυτόν τον χρόνο, ξαναθυμηθήκαμε πολύ γρήγορα τι σημαίνει συντήρηση. Η κυβέρνηση που ήταν «έτοιμη» και με «πλήρες» σχέδιο, ένα χρόνο μετά έχει μια σειρά από αστοχίες, λάθη και κακές εκτιμήσεις γύρω από σημαντικά θέματα, όπως οι εργασιακές σχέσεις, η δημόσια διοίκηση και η οικονομία. Η υπόθεση με τα vouchers, οι βίαιες παρεμβάσεις στον αθλητισμό, η αναξιοκρατία των διοικητών νοσοκομείων, η ανάπτυξη που έγινε στασιμότητα πριν από τον κορονοϊό, η πλήρης αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών, η τραγική διαχείριση του προσφυγικού μεταναστευτικού, η επιχείρηση ελέγχου του κράτους, με κομματικούς εκλεκτούς παντού ξεγύμνωσαν τον «μεταρρυθμιστικό οίστρο» που με τόση ορμή τον ευαγγελιζόταν αυτή η κυβέρνηση, ειδικά μέχρι την καραντίνα. Μέσα στην κρίση της πανδημίας, η επιλογή της κυβέρνησης να αναθέσει τη διαχείρισή της στους επιστήμονες αποδείχτηκε σωστή. Ετσι, η πατρίδα μας με βάση την αξιοπρέπεια και την ευθύνη που έδειξαν οι πολίτες και την αρτιότητα δομών, όπως το ΕΣΥ, το «Βοήθεια στο Σπίτι», την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, αντιμετώπισε τις συνέπειες του Covid-19. Η επόμενη μέρα, όμως, αυτής της πανδημίας βρίσκει την οικονομία μας βαλτωμένη, την κοινωνία σε αβεβαιότητα και την κυβέρνηση αμήχανη και άβουλη. Ο φόβος της ανεξέλεγκτης ανεργίας και μιας κρίσης μεγαλύτερης από την προηγούμενη είναι εδώ. Τι κάνει η Ν.Δ. για να προστατεύσει τους εργαζομένους; Τίποτα. Τι κάνει η Ν.Δ. για να στηρίξει τις επιχειρήσεις; Ελάχιστα. Τι κάνει η Ν.Δ. για να πιέσει τις τράπεζες; Παρακάλια. Τι κάνει η Ν.Δ. για να τα καλύψει όλα αυτά; Δίνει εκατομμύρια στα ΜΜΕ, χωρίς λογοδοσία και

διαφάνεια. Το εργατικό εισόδημα είναι απροστάτευτο, η ιδιωτική οικονομία σε τέλμα. Παράλληλα, στα εθνικά θέματα και παρά το ότι ήδη έχει υποπέσει σε αστοχίες, η κυβέρνηση αρνείται την επιβεβαίωση της εθνικής γραμμής μέσα από ένα συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, ακολουθώντας τον δρόμο ΣΥΡΙΖΑ, πριν από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν πιστεύει ότι μπορεί να ακολουθήσει τα ίδια βήματα, που μας έφεραν μπροστά σε μια ετεροβαρή συμφωνία, διαπράττει ιστορικό λάθος. Χρειάζεται σχέδιο, συντονισμός και εθνική γραμμή. Και θα διαψευστεί, αν νομίζει ότι με αυτό το κλίμα θα μείνει ανενόχλητη να επιβάλλει τη συντηρητική πολιτική της σε βάρος των εργαζομένων, της μεσαίας τάξης των αδύναμων. Η Ν.Δ. σύντομα θα κληθεί να επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει ιδεολογικά. Η εποχή του «λίγο απ΄όλα» τελειώνει. Οσα κάνει η κυβέρνηση της Ν.Δ. διευρύνουν τις οικονομικές ανισότητες και επαναφέρουν την πολιτική στο προσκήνιο. Εμείς, ήδη από τον Ιούλιο του 2019, μιλήσαμε για τον ρόλο μας στην αντιπολίτευση. Το Κίνημά μας, με προτάσεις και αξιακό πλαίσιο, ανανέωση και όραμα για την ισχυρή Ελλάδα, σηματοδοτεί την πρωταγωνιστική του πορεία στη νέα εποχή με δυναμικές πολιτικές και δράσεις. Θέλουμε να κρατήσουμε την οικονομία ζωντανή και την κοινωνία όρθια, να στηρίξουμε τη μεσαία τάξη και να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες. Η ανάγκη σοβαρής, προγραμματικής, μαχητικής και τεκμηριωμένης αντιπολίτευσης είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ. Διαμορφώνουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τους πολίτες με εμπιστοσύνη και αξιακό προσανατολισμό. Θέλουμε δίπλα μας κάθε προοδευτικό πολίτη και τον καλούμε να συμπορευτούμε στον συλλογικό αγώνα για μια νέα μεγάλη προοδευτική Αλλαγή. *Εκπρόσωπος Τύπου Κινήματος Αλλαγής

11-12 Ιουλίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

ΜέΡΑ25

ΚΚΕ

αντιπαράθεσης-κριτικής Διαχρονικό μεγάλο θύμα είναι και πάλι ο λαός  Του ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΛΗ*

τα πρώτα κυβερνητικά γενέθλια της Ν.Δ. καλεσμένος δεν είναι ο λαός, το διαχρονικό μεγάλο θύμα της κυβερνητικής πολιτικής. Καλεσμένοι είναι ξανά οι ίδιοι. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες. Ολοι αυτοί έχουν προσκλητήριο διαρκείας σε τέτοιες γιορτές, αφού γνωρίζουν καλά ότι το κράτος τους έχει συνέχεια. Κάθε κυβέρνηση πατά πάνω στους νόμους που ψήφισε η προηγούμενη και προχωράει παραπέρα στον ίδιο δρόμο της αντιλαϊκής πολιτικής. Γι’ αυτό και κάθε επόμενη κυβέρνηση βγαίνει για τον λαό χειρότερη από την προηγούμενη. Ετσι και τώρα με τη Ν.Δ., που βρήκε τον δρόμο στρωμένο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Στον πρώτο της χρόνο, η Ν.Δ. αξιοποίησε και εμπλούτισε «επί το αντιλαϊκότερον και αυταρχικότερον» όλους τους βασικούς νόμους του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τη φοροεπιδρομή, την παιδεία και την υγεία. Λογικό, αφού το καλοκαίρι του 2015, μαζί έφτιαξαν το καλούπι αυτών των μέτρων, το 3ο μνημόνιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝ. ΑΛΛ. έχουν ψηφίσει περίπου τα μισά νομοσχέδια της Ν.Δ. Στην εξωτερική, δε, πολιτική η ταύτισή τους γίνεται απόλυτη. Αλλοτε η Ν.Δ. βρίσκει από τον ΣΥΡΙΖΑ έτοιμες, και απλώς εισάγει προς ψήφιση, τις συμφωνίες όπως αυτή τη «νέα στρατηγική συμφωνία» της χώρας με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, με την οποία μετατρέπεται η Ελλάδα σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκό ορμητήριο. Αλλοτε υλοποιεί συμφωνίες, όπως αυτή των Πρεσπών, για να θρονιαστεί το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Αλλοτε, τηρώντας απαρέγκλιτα την κατάπτυστη συμφωνία της Ε.Ε. με την Τουρκία, μετατρέπει τη χώρα και τα νησιά σε αποθήκες ψυχών. Σταθερά, δηλαδή, στον δρόμο τής ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Μετά ξέσπασε η πανδημία και φανερώθηκαν μπρος στα μάτια της έκπληκτης ανθρωπότητας τα ξεπερασμένα όρια αυτού του συστήματος, ανήμπορα

«Η συνέχεια του μνημονιακού Κράτους»  Του ΑΛΕΞΗ ΣΜΥΡΛΗ*

εγχώρια ολιγαρχία θα γιορακόμα και για τις πιο βασικές ανάγκες τάσει σύντομα τον ένα χρόνο του ανθρώπου! Σοκαρισμένη η ανθρωαυτοδύναμης κυβέρνησης πότητα βλέπει να ανοίγονται χιλιάδες της Νέας Δημοκρατίας. Μιας κυβέρατομικοί τάφοι στο κέντρο της Νέας νησης που κατέστη εφικτή κυρίως Υόρκης και μαθαίνει ότι στα νοσοκομεία και πρωτίστως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τής των χωρών των G7 οι γιατροί μπαίνουν έστρωσε το χαλί, προδίδοντας όλες στο τραγικό δίλημμα για το ποιος θα ζήτις ελπίδες που είχαν επενδυθεί σε σει και ποιος θα πεθάνει. αυτόν, που άσκησε εν πολλοίς ταυΣτη χώρα μας, η κυβέρνηση προτάστόσημη και προαποφασισμένη ποσει την ατομική ευθύνη, την οποία και λιτική στα μείζονα: αυτά που έχουν αναλαμβάνει με το παραπάνω ο λαός υπερ-καθοριστεί στις Βρυξέλλες, το μας, τη δική της, όμως, ευθύνη η κυΒερολίνο και τη Φραγκφούρτη. βέρνηση απέναντι στον λαό δεν την Από την αρχή το ΜέΡΑ25 σημείωνε αναλαμβάνει, αφού επί της ουσίας δεν αυτά που προέβλεπε ως αναενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας, πόφευκτα: τη συνέχιση ενώ κανακεύει την ιδιωτική υγεία. της πολιτικής λιτότηΚι όλα αυτά φροντίζει να τα διτας, που με αφοραφημίζει μέσα κι από τη γνωμή την πανδημία στή υπόθεση των 20 εκατ. ετοιμάζεται για ευρώ σε ΜΜΕ. τη ριζικά βαθύτεΟ κορονοϊός, όμως, επιρή της εδραίωση· ταχύνει και τη νέα οικονοτην αποκλειστιμική κρίση που σιγόβραζε. κά διακοσμητιΗ επιστροφή Κι όπως με την προηγούμεκή παρουσία των της σκληρής νη κρίση Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝ. εκπροσώπων του Δεξιάς ΑΛΛ. φόρτωσαν όλα τα βάρη ελληνικού λαού στα της στις πλάτες των εργαζομέευρωπαϊκά και διεθνή νων και των αυτοαπασχολούμεόργανα· την επικοινωνιανων με τρία μνημόνια, το ίδιο γίνεται κή διαχείριση της ίδιας της χώρας και τώρα! Με αλλεπάλληλες Πράξεις με «νόμο και τάξη»: επανασύσταση Νομοθετικού Περιεχομένου, με νόμους ομάδας ΔΕΛΤΑ και κατάργηση του και με βάση τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. ασύλου, γενικευμένη καταστολή, γενικεύονται οι ελαστικές μορφές εργααντιμετώπιση του προσφυγικού ως σίας, καταργείται κάθε έννοια πλήρους «εισβολή»· το αφήγημα της «Αριστείεργασίας, διαλύεται ο σταθερός ημερήας», που χρησιμοποιήθηκε και χρησισιος χρόνος της δουλειάς, μειώνονται μοποιείται ως άλλοθι για το ρεβανσιπαραπέρα οι μισθοί, θεριεύει η ανεργία. στικό ρεσάλτο στο κράτος, το οποίο Ούτε, όμως, στις πιο δύσκολες μέρες καθίσταται έτσι «επιτελικά» κομματιτης καραντίνας το ΚΚΕ το ’βαλε κάτω! κό· το Κράτος ως εξόφθαλμο όργανο Οταν τα άλλα κόμματα κήρυσσαν την εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόαναστολή της όποιας αντιπολίτευσης, ντων. δίνοντας χέρι βοηθείας στην κυβέρνηΤο ΜέΡΑ25 έβλεπε τα παραπάνω ση, οι κομμουνιστές μαζί με το ταξικό ως αναπόφευκτα όχι λόγω κάποιου εργατικό κίνημα οργάνωναν αγώνες προφητικού χαρίσματος, αλλά επειπρωτότυπους και πρωτοπόρους ενάντια δή η εκ των προτέρων αποδοχή στην κυβερνητική πολιτική. του νεο-αποικιακού πλαισίου που Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι έχουν εγκαθιδρύσει οι δανειστές το ΚΚΕ είναι το σταθερό αποκούμπι του στη χώρα δεν αφήνει περιθώρια για λαού. Αυτό, ας το κρατήσει ο λαός για τις κάτι διαφορετικό. Ταυτόχρονα, αυτό μέρες που έρχονται... το πλαίσιο καθίσταται η πιο εύφορη *Βουλευτής του ΚΚΕ

γη για να καλλιεργήσει η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη τη βαθιά νεοφιλελεύθερη ατζέντα της: ξεπούλη-

μα των δημοσίων αγαθών (ρεύμα, νερό, παιδεία), ΣΔΙΤ παντού, δηλαδή το κέρδος στον ιδιώτη και ο λογαριασμός στο δημόσιο, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, προώθηση ατομικών συμβάσεων, περαιτέρω ελαστικοποίηση. Και βέβαια, το σχέδιο «Ηρακλής» για τον εκμηδενισμό της πρώτης κατοικίας, με παράλληλη την εγγύηση 12 δισεκατομμυρίων ευρώ υπέρ των αρπακτικών ταμείων και των όποιων μετοχών τους. Ως προς τη διαχείριση της πανδημίας, είδαν ξανά «την κρίση ως ευκαιρία»: αντί για τον μέγιστο περιορισμό των συνεπειών με μαζικά τεστ, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την υπευθυνότητα του ελληνικού λαού για να χρηματοδοτηθεί αδρά η αγιογράφηση του πρωθυπουργού, χωρίς, παράλληλα, καμία σοβαρή πολιτική για την πρόληψη της δημοσιονομικής κατάρρευσης της χώρας, την οποία προαναγγέλλουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί. Οι αναστολές πληρωμών, τα δάνεια και τα λοιπά μέτρα απλώς μεταθέτουν το θανάσιμο πρόβλημα στο εγγύς μέλλον. Η διαπραγματευτική ανυπαρξία της κυβέρνησης, η οποία ήδη δέχτηκε δέσμευση για «πλεόνασμα το 2021» στο Eurogroup, προετοιμάζει το έδαφος για τα «μετα-απαιτούμενα» της «βοήθειας» των νέων δανείων μέσα στο 2021: λιτότητα, μειώσεις μισθών και συντάξεων, γενικευμένη φτώχεια. Η εκτίμηση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ζητήσει μια εκλογική λευκή επιταγή από τον ελληνικό λαό πριν από την τελική έφοδο δεν είναι αβάσιμη. *Διευθυντής Κ.Ο. ΜέΡΑ25

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 11-12 Ιουλίου 2020

Η σχέση Ν.Δ. και ΜΜΕ σε 10+1 σημεία ή πώς η κυβέρνηση εξασφάλισε την ασυλία της στον Τύπο

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Από την αφωνία στον... «σωτήρα» ֟ Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, d.kanellopoulos@efsyn.gr

α 10 σημεία ίσως είναι λίγα για να περιγράψουμε την αμαρτωλή σχέση της τωρινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με τα ΜΜΕ, αλλά θα το προσπαθήσουμε. Αν και βέβαια μιλάμε για μια διαχρονική σχέση που διεκόπη για ένα μικρό διάστημα 4,5 ετών, από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι τον Ιούλιο του 2019. Είναι τα 4,5 χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ στα οποία τα ΜΜΕ έχασαν τη στενή επαφή τους με το ζεστό κρατικό χρήμα. Αλλά ευτυχώς πήρε ξανά την εξουσία ο Μωυσής και αποκαταστάθηκε η ερωτική σχέση ΜΜΕ και κυβέρνησης Ν.Δ.

Η λίστα Πέτσα με τα 20 εκατομμύρια ζεστά ζεστά σε ΜΜΕ αποτελούσε το τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ Ν.Δ.ΜΜΕ, αλλά μην ανησυχείτε, όπως και στο νεομαρξιστικό Netflix, ακολουθεί και άλλος κύκλος. Πανδημία λοιπόν, lockdown, όλος ο κόσμος σε κατάσταση οικονομικού πανικού, αλλά μερικά ΜΜΕ βγήκαν από τη φάση του κορονοϊού ακόμα και με 1 εκατομμύριο ευρώ περισσότερα χρήματα στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.

Μέσα στην πανδημία η κυβέρνηση φρόντισε να προχωρήσει σε αναστολή πληρωμής των ετήσιων δόσεων που δίνουν τα κανάλια για τις τηλεοπτικές άδειες. Ενας χρόνος τράτο στους τηλεοπτικούς σταθμούς αλλά σε όλους εμάς, τους πληβείους φορολογούμενους, μας έδωσε έκπτωση 2% αν προπληρώσουμε όλο τον φόρο μας μέχρι το τέλος του Ιουλίου...

Την καλύτερη κάθε Σαββατοκύριακο στο στιγμή του τηλεπαράθυρο του Γιώργη ενός χρόνου διαΑυτιά. Και τον υπουργό (υπ) κυβέρνηση Νέας Ανάπτυξης Αδωνι ΓεωργιάΗ επιστροφή Δημοκρατίας μάς δη να επιτυγχάνει αλλεπάλτης σκληρής την έδωσε ο Θανάληλα ρεκόρ τηλεοπτικών εμΔεξιάς σης Μαυρίδης στο φανίσεων. Liberal τη Δευτέρα 6 Από τα 6 ιδιωτικά κανάλια Απριλίου: «Οι Εβραίοι (Mega, ANT1, Star, Alpha, χρειάστηκε να περάσουν ΣΚΑΪ και Open) και την ΕΡΤ (σύνολο εφτά) την Ερυθρά θάλασσα για να ξεφύγουν από τους Αιγύπτιους. Ο Κυριάκος καλείται ως δεν υπάρχει ούτε ένα που να κάνει αντιπονέος Μωυσής να βρει λύσεις εκεί που οι λίτευση στην κυβέρνηση. Από τα αθηναϊκά ραδιόφωνα μόνο ένα άλλοι βρίσκουν αδιέξοδα και να οδηγήσει έτσι έναν τυραννισμένο λαό στην γη της αντιπολιτεύεται τον Μωυσή, ο «105.5 Στο επαγγελίας. Εναν λαό όμως που είναι πλέ- Κόκκινο». Τα υπόλοιπα, άλλα περισσότερο ον έτοιμος για την "Έξοδο"». Το Πούλιτζερ και άλλα λιγότερο, είναι υπέρ της κυβέρνησης. Οπως ο ΣΚΑΪ 100.3 και τα Παραποείναι καπαρωμένο. λιτικά 90.1. Δίχως διάθεση χιούμορ πλέον, Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται: τέτοια κατάσταση στα ΜΜΕ δεν θυμάμαι πρόεδρος στην ΕΡΤ τοποθετήθηκε να έχουμε ξαναζήσει. ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Ζούλας, Και δίπλα σε όλα αυτά έρχεται ένα διευθυντής επικοινωνίας της Νέας ΔημοΕθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρακρατίας και του γραφείου του προέδρου της Κυριάκου Μητσοτάκη. Η παρουσία σης να κατεβάζει ρολά. Και να μην ελέγτου κ. Ζούλα στο Ραδιομέγαρο εγγυάται χει πια τα κανάλια. Το ζήτημα με την πως ένας νέος, μικρός ΣΚΑΪ μπορεί να δη- πολυφωνία των καναλιών, αν δηλαδή κρατούν τις πολιτικές ισορροπίες παρουμιουργηθεί και στη δημόσια τηλεόραση. σιάζοντας όπως πρέπει τα κόμματα και Η ΕΡΤ βάφτηκε γαλάζια λοιπόν από δίνοντάς τους τον χρόνο που τους ανατο πρωί έως το βράδυ. Αλλά δεν κάλογεί, τέθηκε και πριν από λίγες εβδομάνει νούμερα, δεν τη βλέπει ο κόσμος. Ο δες στη συνεδρίαση της ολομέλειας του μικρός ΣΚΑΪ δεν περπατάει γιατί υπάρχει ο ΕΣΡ. Κατατέθηκε πρόταση να κινητοποιμεγάλος και αυθεντικός ΣΚΑΪ, οπότε ο κόηθεί το ΕΣΡ και να ζητήσει από τα κανάσμος δεν έχει λόγο να πάει στον γιαλαντζί. λια όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να Περάσαμε έναν ολόκληρο χρόνο με αποφασίσει (το ΕΣΡ) κατά πόσο τηρείται τον Γιάννη Βρούτση να βρίσκεται η πολιτική πολυφωνία. Η απόφαση της

πλειοψηφίας ήταν αρνητική. Με ψήφους 5 έναντι 2 το Συμβούλιο έκρινε πως δεν χρειάζεται να ελέγξει τα κανάλια ώστε να διαπιστώσει αν υπάρχει πολιτική πολυφωνία. Το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ με τα εκατομμύρια ευρώ να πέφτουν σαν μάννα εξ ουρανού αποδεικνύεται, μέρα με τη μέρα, όλο και πιο εύστοχο και επιτυχημένο.

Μετά από όλα αυτά είναι λογικό και αναμενόμενο να μας λείπει εκείνος ο περίφημος φυσιογνωμιστής του Star. Ηταν ο κ. Εβαν Γεωργουλάκης που ανέλυσε τον κ. Μητσοτάκη και συμπέρανε τα εξής: «Υπάρχει διαπραγματευτική ικανότητα, υπάρχει δυναμισμός, αλλά και εσωτερικευμένα συναισθήματα». «Τα επιμέρους χαρακτηριστικά, μάτια μύτη και στόμα, είναι πιο εκλεπτυσμένα και εσωτερικευμένα». «Το πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη είναι πιο επίμηκες, ισορροπημένο σε πλάτος, με αναπτυγμένες την ανώτερη εγκεφαλική και συναισθηματική ζώνη».

Δεν ξεχνάμε και το πρόγραμμα ενίσχυσης του Τύπου, που «αναβλήθηκε» τον περασμένο Δεκέμβριο μετά το φιάσκο με τα 200 χιλιάδες ευρώ που προορίζονταν για το «Μακελειό». Αλλη μια μεγάλη επιτυχία του αρμόδιου υπουργού Στέλιου Πέτσα. Το πρόγραμμα ακόμα περιμένουμε να το δούμε...

ΔΕΗ:. «Διάσωση» υπέρ των ανταγωνιστών της «ΑΠΟΤΡΈΨΑΜΈ τη χρεωκοπία της ΔΕΗ και θέσαμε τις βάσεις για μια νέα, δυναμική πορεία της εταιρείας». Στον πολυσέλιδο απολογισμό του κυβερνητικού έργου ανά υπουργείο, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης -ή οι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι- ξεκινούν με αυτήν την αναφορά την απαρίθμηση των 19 μικρών και μεγάλων άθλων τους στον τομέα του πε-

ριβάλλοντος και της ενέργειας. Αυτό που αποκαλείται «αποτροπή» χρεοκοπίας της ΔΕΗ είναι ένα μοντέλο που θυμίζει επικίνδυνα τη «διάσωση» της Ολυμπιακής, στην οποία επίσης είχε πρωταγωνιστήσει προ πολλών ετών ο κ. Χατζηδάκης. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. από τις πρώτες κιόλας μέρες θητείας της ξεδίπλωσε έναν σχεδιασμό απαξίωσης της δημόσιας επιχείρησης, που αποτυπώθηκε

και στη μετοχή της, με προφανή απώτερο στόχο την ιδιωτικοποίησή της. Η «εξυγίανση» έφερε την τεράστια αύξηση στα τιμολόγια ρεύματος κατά 15%, τη γενναιόδωρη αύξηση στους μισθούς των «χρυσών στελεχών» της επιχείρησης, την επιδείνωση στις εργασιακές σχέσεις εντός του ομίλου, την κραυγαλέα πριμοδότηση της διαρροής πελατών της ΔΕΗ προς τους ανταγωνιστές της

ιδιώτες παρόχους ρεύματος, τη βιαστική, πρόχειρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση, που θα προκαλέσει παραγωγικό και κοινωνικό μαρασμό στη Δυτική Μακεδονία και τη Μεγαλόπολη. Γι’ αυτήν την τελευταία, καμουφλαρισμένη με περιβαλλοντικά προσχήματα κυβερνητική απόφαση ίσως δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία των αληθινών στόχων της από αυτήν που πριν από ενάμιση μήνα έκα-

νε ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στη γερμανική Bild: «Κλείνουμε όλα τα λιγνιτωρυχεία μας στη βόρεια Ελλάδα, νωρίτερα από τη Γερμανία… Θα πρέπει πλέον οι κάτοικοί της να βρουν κάτι άλλο να κάνουν. Και, βεβαίως, θα επωφεληθούν και γερμανικές εταιρείες». Αλαλα τα χείλη… Γ. ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ