Κανάρη 36, Δάφνη Τηλ. 210 9713934 & 210 9769376
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ
ΛΑΤΙΝΙΚΑ
Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Α. Όταν ο Άκκιος είχε έλθει από την πόλη Ρώμη στον Τάραντα, όπου ο Πακούβιος σε μεγάλη πια ηλικία είχε αποσυρθεί, κατέλυσε σε αυτόν. Ο Άκκιος, ο οποίος ήταν πολύ μικρότερος στην ηλικία, διάβασε σε αυτόν, επειδή το επιθυμούσε, την τραγωδία του, της οποίας το όνομα είναι «Ατρέας». Τότε ο Πακούβιος είπε ότι ήταν βέβαια ηχηρά και μεγαλόπρεπα όσα είχε γράψει, αλλά όμως ότι του φαίνονταν κάπως τραχιά και πικρά. «Έτσι είναι» είπε ο Άκκιος «όπως λες˙ και δεν μετανιώνω βέβαια καθόλου γι’ αυτό˙» Αλλά, λίγο αργότερα, ο γιος του πέρασε έφιππος μπροστά από το στρατόπεδο των εχθρών και προκλήθηκε σε μάχη από τον αρχηγό των εχθρών με αυτά τα λόγια: «Ας μονομαχήσουμε, για να κριθεί από την έκβαση της μονομαχίας πόσο ο Λατίνος στρατιώτης ξεπερνά τον Ρωμαίο σε ανδρεία». Τότε ο νεαρός, έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και παρακινημένος από την επιθυμία του για μάχη, όρμησε στον αγώνα αντίθετα με την διαταγή του υπάτου· και γενναιότερος από τον εχθρό, τον διαπέρασε με το δόρυ και τον γύμνωσε από τα όπλα. Όταν ο Αφρικανός βρισκόταν στο Λίτερνο, αρκετοί αρχηγοί ληστών τυχαία ήρθαν σ’ αυτόν για να τον χαιρετίσουν επίσημα. Τότε ο Σκιπίωνας, επειδή νόμισε ότι αυτοί είχαν έρθει για να συλλάβουν αυτόν τον ίδιο, εγκατέστησε στο σπίτι φρουρά από δούλους του σπιτιού (οικιακούς). Μόλις παρατήρησαν αυτό οι ληστές, αφού πέταξαν μακριά τα όπλα, πλησίασαν την πόρτα και με δυνατή φωνή ανήγγειλαν στον Σκιπίωνα (απίστευτο στο άκουσμα!) ότι είχαν έρθει για να θαυμάσουν την ανδρεία του. Η Καικιλία, η σύζυγος του Μετέλλου, ενώ επιδίωκε την εμφάνιση κάποιου γαμήλιου οιωνού για την κόρη της αδελφής της σύμφωνα με τις πατροπαράδοτες συνήθειες, δημιούργησε η ίδια οιωνό. Μια νύχτα δηλαδή
καθόταν με την κόρη της αδελφής (της) σε κάποιο μικρό ιερό και περίμενε μέχρις ότου ακουστεί κάποια φωνή που να ανταποκρινόταν στον σκοπό τους. Τελικά η κοπέλα, κουρασμένη από την πολλή ορθοστασία, ζήτησε από τη θεία (της) να της παραχωρήσει για λίγο τη θέση της. B.Παρατηρήσεις B1.α. natus - natui filii &fili - fili vim - virium duci - ducum vocum - voces filias - filiis & filiabus omina - omina proposita - proposita B1.β. quam - quod eo - eos hanc - hae aliquem - aliquam Β1.γ. grandi - grandiore - grandissima parvus - minor - minimus fortis – fortior - fortissimus clara – clariore - clarissima
Β2.α. α.admirabitur β.admiraturum-am-um esse/ admiraturos-as-a esse γ.[ενεστώτας] admirantium , [μέλλοντας] admiraturorum, [παρακείμενος] admiratorum δ. admirare B2.β. conspectum sis congressi erant ruuntur transfixurus sit spolia veniendum abiceris/ abicere
existimaverit animadversum iri capturus,a,um Γ1. eventu: κυρίως αφαιρετική που δηλώνει το σημείο εκκίνησης για κρίση στο ρήμα cernatur pugnandi: γενική του γερουνδίου ως γενική αντικειμενική στο cupiditate praedonum: γενική αντικειμενική στο duces salutatum: αιτιατική του supinum που δηλώνει τον σκοπό της κίνησης στο ρήμα venerunt abiectis: νόθος/ιδιάζουσα αφαιρετική απόλυτη, χρονική μετοχή με υποκείμενο το armis, δηλώνει το προτερόχρονο στο παρελθόν και λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός χρόνου στο ρήμα appropinquaverunt se: υποκείμενο του venisse, ταυτοπροσωπία [λατινισμός], άμεση αυτοπάθεια Γ2.quam hostis Γ3. Ut … cernatur: Δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση. Εισάγεται με τον τελικό σύνδεσμο ut, επειδή είναι καταφατική, και εκφέρεται με υποτακτική, όπως όλες οι τελικές, αφού δηλώνουν επιδιωκόμενο σκοπό, και μάλιστα χρόνου ενεστώτα, γιατί εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου [congrediamur] και αναφέρεται στο παρόν-μέλλον. Ισχύει η ιδιομορφία στην ακολουθία των χρόνων, γιατί ο σκοπός είναι ιδωμένος τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή [συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα] και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο ρήμα congrediamur. Cum ... existimasset: Δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση. Εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδεσμο cum και εκφέρεται με υποτακτική, γιατί η αιτιολογία είναι το αποτέλεσμα μιας εσωτερικής λογικής διεργασίας, και μάλιστα χρόνου υπερσυντελίκου, αφού εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου [conlocavit] και εκφράζει το προτερόχρονο στο παρελθόν. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο ρήμα conlocavit. Γ4.Quo [=eo] animadverso appropinquaverunt
praedones
abiectis
armis
ianuae
Γ5. Romae: η στάση σε τόπο εκφέρεται με απλή γενική, γιατί το Roma είναι όνομα πόλης α΄ κλίσης ενικού αριθμού in Italia: η στάση σε τόπο εκφέρεται εμπρόθετα (με την πρόθεση in + αφαιρετική), γιατί το Italia είναι όνομα χώρας Γ6.α] Παρατηρείται το φαινόμενο της απόλυτης σύγκρισης. β]Σύμφωνα με αυτό, κατά τη σύγκριση, ο β΄ όρος σύγκρισης συχνά παραλείπεται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο συγκριτικός εκφράζει βαθμό μεγαλύτερο από το λογικό μέτρο και μεταφράζεται με θετικό βαθμό συνοδευόμενο από το «κάπως» ή το «μάλλον». Γ7.Cum [praedones] arma abiecissent Γ8.Maximus Valerius scripsit Scipionem praesidium domesticorum in tecto conlocavisse/ collocavisse Γ9.Et is transfixus est hasta ab adulescente/ adulescenti fortiore hoste Γ10. ... ut se ipsum caperent…/ …qui se ipsum caperent… Γ11.Cum Caecilia mortua esset, is puellam in matrimonium duxit.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΟΥΔΟΥΜΗ ΕΛΙΝΑ - ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ - ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΣΥΡΜΟΣ ΜΙΛΤΟΣ - ΧΑΝΤΖΟΥΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ - ΨΩΜΑ ΑΡΕΤΗ