Με όπλα τις κάρτες πάλευαν για τον Μίκη

Ο

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ

Με όπλα τις κάρτες πάλευαν για τον Μίκη ΕΡΕΥΝΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

Γιώργος Πετρόπουλος, Νίκος Χατζηδημητράκος, Νικόλας Ζηργάνος, Κώστας Μανιμανάκης, Ελένη Κατσιγιάννη

ταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στην παρανομία. Τον Μάιο του ίδιου έτους, μαζί με άλλους συντρόφους του, ίδρυσε την αντιστασιακή οργάνωση ΠΑΜ (Πανελλήνιο Αντιδικτατορικό Μέτωπο). Γρήγορα όμως οι διωκτικές αρχές κατάφεραν να τον εντοπίσουν και στις 22 Αυγούστου του 1967 τον συνέλαβαν. Φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ απ’ όπου και αποφυλακίστηκε στις 27-1-1968. Για ένα διάστημα έμεινε περιορισμένος στο σπίτι του στο Βραχάτι Κορινθίας. Συνελήφθη και πάλι και από τον Αύγουστο του 1968 ώς τον Οκτώβρη του 1969 εκτοπίστηκε στη Ζάτουνα Αρκαδίας. Στη συνέχεια και έως την απελευθέρωσή του, έζησε έγκλειστος στο στρατόπεδο Ωρωπού. Ο ίδιος για τη σύλληψη και την κράτησή του από τα όργανα της χούντας έχει πει πολλές φορές ότι βασανίστηκε κι ότι απειλήθηκε η ζωή του. Στη διάρκεια της κράτησής του από τη χούντα αναπτύχθηκε στο εξωτερικό ένα τεράστιο κίνημα το οποίο στρεφόταν κατά του δικτατορικού καθεστώτος και στο επίκεντρό του είχε το αίτημα της απελευθέρωσης του μεγάλου δημιουργού. Το κίνημα αυτό στήριξαν εξέχουσες μορφές ξένων διανοουμένων. Τελικά ύστερα από διεθνή κινητοποίηση ο Μίκης αποφυλακίστηκε στις 13-4-1970 κι αμέσως έφυγε για το Παρίσι. Από την Αθήνα τον παρέλαβε και τον συνόδευσε στη γαλλική πρωτεύουσα ο αρχηγός του Γαλλικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, Σερβάν Σρεμπέρ. Από εκεί ο Θεοδωράκης θα ξεκινήσει μια τεράστια περιοδεία σε όλο τον κόσμο, με συναυλίες, συναντήσεις με ξένους ηγέτες και προσωπικότητες, συνεντεύξεις, δηλώσεις, διαμαρτυρίες, που στόχο είχαν την πτώση της δικτατορίας. Το κίνημα συμπαράστασης στον κρατούμενο από τη χούντα Μίκη Θεοδωράκη είχε διάφορες πλευρές. Μία από αυτές ήταν η εκτύπωση καρτών με τη φωτογραφία του ή άλλη εικονογράφηση και τυπωμένο το αίτημα της απελευθέρωσής του. Τέτοιες κάρτες αποστέλλονταν παντού και φυσικά στο εσωτερικό της Ελλάδας, σε διάφορα πρόσωπα αλλά και στους επικεφαλής του πραξικοπήματος. Κάποιο από αυτό το υλικό εντοπίστηκε πριν φτάσει στον προορισμό του, παρακρατήθηκε από τα όργανα της δικτατορίας και τοποθετήθηκε στον φάκελο του κρατούμενου μουσικοσυνθέτη. Αλλο υλικό που επίσης παρακρατήθηκε και μπήκε στον φάκελο ήταν η αποστολή χειροποίητων καρτών, φτιαγμένων από άλλους αγωνιστές ή και παιδιά, οι οποίες στέλνονταν από το εξωτερικό στον Μίκη ως εκδήλωση συμπαράστασης στον ίδιο. Το υλικό αυτό ο Μίκης δεν το είδε ποτέ καθώς η αλληλογραφία του ελεγχόταν και οι Αρχές προχωρούσαν στις σχετικές κατασχέσεις για να καταλήξει στον φάκελό του ό,τι η Ασφάλεια θεωρούσε πως έχει ενδιαφέρον να κρατηθεί. Σε μια προσπάθεια να φωτίσουμε τη σχέση των ανθρώπων με τον Μίκη ιδιαίτερα εκείνα τα δύσκολα χρόνια, αλλά και να δείξουμε το πώς εκείνος μετατράπηκε σε σύμβολο αντίστασης κατά της δικτατορίας δίνουμε στη δημοσιότητα τα χαρακτηριστικότερα δείγματα αυτού του πολύτιμου και άγνωστου ιστορικού υλικού.

24

ΝΤΟΚΟΥΜΈΝΤΑ της δικτατορίας