Η ώρα της αλήθειας και της δημοκρατίας by Εφημερίδα των Συντακτών

Η ώρα της αλήθειας και της δηµοκρατίας

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής Επιμέλεια αφιερώματος:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΣΚΑΚΗΣ ΓΙΩΤΑ ΤΕΣΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3-4 Οκτωβρίου 2020

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής

μεγαλύτερη δίκη όλων των εποχών φτάνει στο τέλος της. Το δικαστήριο θα κληθεί να απαντήσει σχετικά με την ενοχή 68 κατηγορουμένων, αλλά κυρίως θα τοποθετηθεί απέναντι στο παραπεμπτικό βούλευμα, το οποίο χαρακτηρίζει τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση που δρα υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος. Είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά, πράγμα φυσικό, εφόσον κανενός άλλου είδους εγκληματική οργάνωση δεν θα μπορούσε να αναζητήσει παρόμοια κάλυψη. Ομως η Χρυσή Αυγή έχει πρότυπο το κόμμα του Χίτλερ, το γερμανικό NSDAP, το οποίο στηρίχτηκε στη βία και στο έγκλημα προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία με… εκλογές. Οι χρυσαυγίτικες ομάδες κρούσης στήθηκαν με πρότυπο τα ναζιστικά Τάγματα Εφόδου, όπως διαλαλούσε ο ίδιος ο Αρχηγός της οργάνωσης, όταν δημόσια κραύγαζε για τις ξιφολόγχες που «θα ακονίζονται στα πεζοδρόμια». Απέναντι σ’ αυτή την πρόκληση, μέχρι το καλοκαίρι του 2013 η δημοκρατία έμοιαζε ανήμπορη να σταματήσει το κακό. Χρειάστηκε η θυσία του Παύλου Φύσσα για να ξυπνήσει η ελληνική κοινωνία και να αντιδράσει η οργανωμένη πολιτεία. Η «Εφ.Συν.» βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στη δικαστική αίθουσα του Α΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών και δεν την εγκατέλειψε σε καμία συνεδρίαση αυτά τα πεντέμισι χρόνια. Η παρακολούθηση της δίκης συνδυάστηκε με τη συμμετοχή της εφημερίδας μας σε σημαντικές αποκαλύψεις για την εγκληματική δράση των ναζιστών. Στις σελίδες που ακολουθούν επιχειρούμε να συνοψίσουμε την πολιτική διάσταση της υπόθεσης αλλά και να καταγράψουμε την ποινική εικόνα της οργάνωσης, όπως προκύπτει από το τεράστιο υλικό (σε ντοκουμέντα και καταθέσεις μαρτύρων) που εξέτασε το δικαστήριο. Τα στοιχεία αυτά είναι τόσο συντριπτικά, ώστε πλέον κανείς δεν έχει δικαίωμα να πει ότι δεν γνώριζε. Η Τετάρτη 7 Οκτωβρίου θα είναι μια μεγάλη μέρα για την Ελληνική Δημοκρατία.

Φωτογραφίες: EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ

Σε µια ασυνήθιστη κίνηση οµοψυχίας µε ειδική πολιτική βαρύτητα, οι επικεφαλής των δηµοκρατικών κοµµάτων δέχτηκαν την πρόταση της «Εφ.Συν.» να εκφράσουν τη γνώµη τους για το ναζιστικό φαινόµενο στη χώρα µας, µε αφορµή την ολοκλήρωση της δίκης της Χρυσής Αυγής. Ο αρχηγός της ναζιστικής οργάνωσης συνήθιζε να επαναλαµβάνει µια φράση του Γκέµπελς, χωρίς να αποκαλύπτει την πηγή της έµπνευσής του: «Μας πολεµούνε όλοι. Αρα πάµε καλά». Μόνο που στην πραγµατικότητα, εκείνος που πολεµούσε «όλους τους άλλους» ήταν η ίδια η Χρυσή Αυγή, η οποία είχε θέσει στόχο της να κυριαρχήσει στους δρόµους µε τη βία, την τροµοκρατία και το έγκληµα, να προκαλέσει έναν νέο εµφύλιο, µε τελικό σκοπό να καταλύσει το δηµοκρατικό πολίτευµα. Η απάντηση της δηµοκρατίας µέσα από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων των κοµµάτων είναι οµόθυµη και συντριπτική.

Η παράταξή μας ήταν και παραμένει διαχρονικός αντίπαλος της Χρυσής Αυγής όπως και κάθε υπονομευτή του πολιτεύματος και της ομαλότητας

H ∆ηµοκρατία α και στο έγκληµ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ πρωθυπουργός, πρόεδρος της Ν.Δ.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει θέση για οπαδούς του ναζισμού

εμπειρία της χώρας μας από το ολέθριο πέρασμα του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής υπήρξε τραυματική, οδυνηρή και, δυστυχώς, πολύ αιματηρή. Είμαι περήφανος που η παράταξή μας την εξάρθρωσε, στέλνοντας τον ηγετικό της πυρήνα στο εδώλιο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Και νιώθω ικανοποίηση που τα επιχειρήματα της Δημοκρατίας την εξόρισαν από τη Βουλή και το Κράτος Δικαίου από την καθημερινότητά μας. Οπως όλοι οι Ελληνες, ωστόσο, παραμένω σε επαγρύπνηση. Γιατί το δηλητήριο του φασισμού πάντα καραδοκεί να εμφανιστεί σε κάθε δύσκολη στιγμή της ομαλής πολιτικής και κοινωνικής ζωής. ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ από την πολύχρονη επέλαση της ντροπής είναι πως μήτρα της υπήρξε ο τυφλός λαϊκισμός. Ηταν αυτός που καθιέρωσε το ψέμα στον δημόσιο διάλογο. Που πρόβαλε εύκολες και απλοϊκές απαντήσεις σε δύσκολα και σύνθετα ερωτήματα. Και που ένωσε αντίθετα κομματικά συνθήματα κάτω απ’ την ίδια ακραία συμπεριφορά. Σε αυτό το έδαφος της γκρίζας σύγχυσης έπεσε ο σπόρος της μαύρης προπαγάνδας και μεγάλωσε το παράσιτο των νοσταλγών του Χίτλερ. ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι ο πολιτικός κόσμος ολιγώρησε. Αδράνησε μπροστά στον κίνδυνο που αναπτυσσόταν στα θολά νερά των «αντιμνημονίων», στις συνοικίες του μίσους και στις πλατείες των «αγανακτισμένων». Παντού όπου απλώθηκε η πιο χυδαία και αποτρόπαιη έκφραση της δημαγωγίας που είναι ο φασισμός. Κάποιοι, μάλιστα, δεν αρνήθηκαν ακόμη και να αξιοποιήσουν το αντισυστημικό προσωπείο του, στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Ακριβώς γι’ αυτό η Δημοκρατία χρειάστηκε καιρό για να νικήσει. Ομως, όπου ριζώνει η γενικόλογη καταγγελία, ανθεί ο εξτρεμισμός. Οταν επελαύνει ο κυνισμός, παρελαύνει η βία. Και όποιος

οικοδομεί πάνω στην οργή κατεδαφίζει τους θεσμούς. Ενώ μέσα στην άμορφη αντίδραση οι ένοχοι γίνονται αόρατοι. Εχουν, συνεπώς, ευθύνες εκείνες οι δυνάμεις που, στο όνομα του πρόσκαιρου συμφέροντος, άφησαν χαραμάδες, ώστε το παρακράτος ν’ ανοίξει την πόρτα της πολιτικής. Γιατί είναι άλλο η πολιτική αντιπαλότητα και άλλο η εχθρότητα προς τη Δημοκρατία. Και μόνον όταν τα άκρα απομονώνονται χωρίς εκπτώσεις, αποξενώνονται και από τους πολίτες. Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΑΣ ήταν και παραμένει διαχρονικός αντίπαλος της Χρυσής Αυγής όπως και κάθε υπονομευτή του πολιτεύματος και της ομαλότητας. Βουλευτές και στελέχη μας έγιναν στόχοι επιθέσεων. Ομως, ποτέ η Νέα Δημοκρατία δεν ανέχτηκε το κακό: Ως αντιπολίτευση, αρνηθήκαμε οποιαδήποτε σύμπλευση με τους εκπροσώπους του ακόμη και σε απλές ψηφοφορίες της Βουλής. Και ως κυβέρνηση, είμαστε συνειδητοί πρωταγωνιστές στην προσπάθεια να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη όσοι από αυτούς εγκλημάτησαν. Για να τιμωρηθούν δίκαια, αλλά αμείλικτα. Η Ελλάδα υπέφερε όσο ελάχιστες χώρες από τον ναζισμό. Θρήνησε θύματα, έζησε τραγωδίες, υπέμεινε καταστροφές. Γι’ αυτό και τον πολέμησε. Στη χώρα μας, λοιπόν, δεν υπάρχει θέση για μιμητές και οπαδούς του. Στον μισαλλόδοξο εθνικισμό, αντιτάσσουμε τον γνήσιο πατριωτισμό. Στον ολοκληρωτισμό, τον πλουραλισμό. Στη σύγκρουση, τον διάλογο. Στον διχασμό, την ενότητα. Και στον εξτρεμισμό, τον ορθολογισμό. Ταυτόχρονα, όμως, μεταφράζουμε τη βιωμένη αρνητική εμπειρία σε θετική και γόνιμη εθνική παρακαταθήκη. Γι’ αυτό και υπερασπιζόμαστε κάθε στιγμή τη Δημοκρατία και την ομαλότητα. Με την ισχύ της νομιμότητας. Με σταθερή πίστη στους θεσμούς. Και με συμμάχους μας τους πολίτες.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Η ποινική αντιμετώπιση εγκληματικών πράξεων δεν πρέπει να διστάζει όταν απειλούνται εμπλοκές «πολιτικών προσώπων»

Οι ναζί δολοφόνοι πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Εμείς όμως πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίζουμε τις αιτίες που τους έθρεψαν

απέναντι στον ναζισµό µα ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

πρώην πρωθυπουργός, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

πρώην πρωθυπουργός

Μόνη δικαίωση η καταδίκη των ναζί

Η Χρυσή Αυγή υπονόμευε τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος

ολοκλήρωση της δίκης της Χρυσής Αυγής είναι ένας ιστορικός σταθμός για την Ελληνική Δημοκρατία. Επί 5,5 χρόνια στις δικαστικές αίθουσες, τα μέλη της νεοναζιστικής εγκληματικής συμμορίας βρέθηκαν ενώπιον των φρικτών τους πράξεων και συμπεριφέρθηκαν όπως ακριβώς οι εμπνευστές της απάνθρωπης κοσμοθεωρίας τους. Εβρισαν, τραμπούκισαν, δείλιασαν, κωλυσιέργησαν και φυσικά προσπάθησαν να φορτώσουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο.

ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ σε αυτό τον τόπο οφείλει ευγνωμοσύνη σε αυτούς και αυτές που βρέθηκαν καθημερινά στον αγώνα για τη δικαιοσύνη και την αποκάλυψη του τέρατος. Στα θύματα των επιθέσεων, τους συνηγόρους υπεράσπισης, το αντιφασιστικό κίνημα που κράτησε ζωντανή την υπόθεση της μνήμης απέναντι στη λήθη και φυσικά τη Μάγδα Φύσσα. Τη γυναίκα που βρήκε τη δύναμη και το κουράγιο όχι μόνο να σταθεί απέναντι στους δολοφόνους του παιδιού της, αλλά να γίνει η συνείδηση όλων μας. Κάθε πολίτη που ζει σε αυτή τη χώρα, κάθε γονιού που μεγαλώνει παιδιά, κάθε νέου και νέας που θέλει να έχει μέλλον σε μια χώρα που σέβεται και προστατεύει τις δημοκρατικές κατακτήσεις. ΣΤΙΣ 7 ΟΚΤΩΒΡΗ, η μόνη δικαίωση είναι η καταδίκη των ναζί εγκληματιών που για χρόνια βύθισαν τις γειτονιές μας στον τρόμο και στο αίμα. Οι χρυσαυγίτες δεν είναι πια στο Κοινοβούλιο και μετά την ολοκλήρωση της δίκης τα μέλη αυτής της εγκληματικής συμμορίας πρέπει να βρεθούν στη φυλακή. Ομως, ο αγώνας δεν τελειώνει εδώ.

ΤΟ ΜΙΣΟΣ, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η βία απέναντι στον αδύναμο είναι διαρκείς και υπαρκτοί κίνδυνοι για την ελληνική κοινωνία. Και δυστυχώς, όταν η επίσημη πολιτική του κράτους φλερτάρει ανοιχτά με τέτοιου είδους αντιλήψεις ή, ακόμα χειρότερα, τις υιοθετεί, τότε η δημοκρατία κινδυνεύει. Ζούμε σε μια χώρα στην οποία, δυστυχώς, περισσεύουν οι πατριδοκάπηλοι. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που διαβάζαμε για την ανάγκη μιας «σοβαρής Χρυσής Αυγής», ούτε από τότε που οι κατηγορούμενοι χρυσαυγίτες βρέθηκαν στα ίδια συλλαλητήρια των γιαλαντζί Μακεδονομάχων με σημερινούς Υπουργούς και τον πρώην Πρωθυπουργό. ΟΙ ΝΑΖΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Εμείς όμως πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίζουμε τις αιτίες που τους έθρεψαν. Να μην επιτρέπουμε στο μίσος, στον ρατσισμό και στον φόβο να ορίζουν τις ζωές μας. Και να μην ανεχόμαστε αυτά να γίνονται στα βουβά, το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα ξεδιπλώνουν την ατζέντα τους πολιτικοί καιροσκόποι και κάθε λογής δημοσιολογούντες για να αυξάνουν την πελατεία τους. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ αυτού του τόπου είναι πολύ βαριά για να αφήσουμε τη λήθη να σβήσει τις αξίες που έβγαλαν την Ελλάδα από τον γύψο. Για τη μνήμη του Παύλου Φύσσα και για όλους αυτούς που βίωσαν τη φρίκη των ταγμάτων εφόδου δεν μπορούμε παρά να ακολουθήσουμε την προτροπή του Μπρεχτ: «Κατατροπώστε κι εσείς το πρωτόγονο».

ίχα καταγγείλει δημόσια τη Χρυσή Αυγή ως «νεοναζιστικό μόρφωμα» ήδη από τον Απρίλιο του 2012, πριν από τις πρώτες εκλογές της χρονιάς εκείνης. Κάποιοι είχαν διαφωνήσει με τη δήλωσή μου εκείνη. Κι όχι μόνο μέσα στην παράταξή μου... Εγώ, όμως, ήθελα να γνωρίζει το εκλογικό σώμα ότι η νεοπαγής αυτή οργάνωση δεν κάλυπτε απλώς ένα «πολιτικό κενό», αλλά υπονόμευε την ίδια τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Και τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ η Χρυσή Αυγή πέτυχε την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση και ξεδίπλωσε την εγκληματική δράση της. Κάποιοι πίστευαν ότι έπρεπε να την «αγνοήσουμε»! Ή ακόμα να προσπαθήσουμε να την «ενσωματώσουμε»... Εγώ πίστευα ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να την αγνοήσουμε. Κι είναι αδύνατο να... «ενσωματωθεί» η εγκληματική δράση στην πολιτική αντιπαράθεση... Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ έδειχνε μιαν αμηχανία τότε. Δεν ήταν εύκολο να στραφεί ευθέως κατά έκνομων ενεργειών που στηρίζονταν ή καλύπτονταν από ένα «κοινοβουλευτικό κόμμα». Η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι ανεξάρτητη σε μια Δημοκρατία. Εμείς οι πολιτικοί μπορούμε να καταγγέλλουμε πολιτικά τους αντιπάλους μας, αλλά μόνο η Δικαιοσύνη μπορεί να αποφασίζει για την ποινική αντιμετώπιση εγκληματικών πράξεων. ΕΠΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ και πλέον, ως Πρωθυπουργός, έστελνα με κάθε τρόπο το μήνυμα ότι η Δικαιοσύνη έπρεπε να ξεπεράσει την αμηχανία της και να κάνει τη δουλειά της. Χωρίς δισταγμούς... Δεν τους είπα εγώ τι να κάνουν. Ούτε πώς να το κάνουν. Ούτε μπορούσα άλλωστε... Απλώς τους ενημέρωσα πως η ποινική αντιμετώπιση εγκληματικών πράξεων δεν πρέπει να διστάζει όταν απειλούνται εμπλοκές «πο-

λιτικών προσώπων». Και πως όταν έκαναν εκείνοι τη δουλειά τους, η Κυβέρνηση θα τους στήριζε... ΕΤΣΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ σιωπηλά και χωρίς «τυμπανοκρουσίες» όλη η απαραίτητη «προεργασία», ώστε τη στιγμή που έγινε το «τραγικό λάθος», δηλαδή η δολοφονία Φύσσα, να κινηθεί αστραπιαία η Δικαιοσύνη και να παραπεμφθεί η Χρυσή Αυγή ως «εγκληματική οργάνωση». Με άρση της βουλευτικής ασυλίας, με φυλάκιση των βουλευτών της και διακοπή της κρατικής επιχορήγησης. ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΗΚΕ η Χρυσή Αυγή, τον Σεπτέμβριο του 2013, αρκετοί αποδοκίμασαν την πρωτοβουλία μας εκείνη. Κάποιοι μας έλεγαν ότι η δικογραφία που είχε σχηματιστεί σε βάρος τους «δεν επρόκειτο να σταθεί σε κανένα δικαστήριο». Αποδείχθηκε ότι έκαναν λάθος! Ελάχιστες διαφωνίες υπήρχαν πλέον μέσα στην παράταξή μου, αλλά πολύ πιο έντονες στα άλλα κόμματα. Θυμηθείτε μόνο, πόσες κραυγές ακούστηκαν τότε κι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα! Ενάντια στην πρωτοβουλία να αρθεί η ασυλία της Χρυσής Αυγής και να παραπεμφθούν σε δίκη τα μέλη της... ΚΑΠΟΙΟΙ είναι «αντιφασίστες» μόνο στην... μπουνάτσα. Στην τρικυμία, κρύβονται στο αμπάρι και φωνάζουν! Βρέθηκα αρκετά μόνος τότε. Αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι έκανα το σωστό. Και βεβαίως, εγκληματική δραστηριότητα που καλύπτεται από «πολιτική προστασία» δεν υπάρχει μόνο στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα, βέβαια. Που μένει κι αυτό να διαλευκανθεί. Γιατί και οι νεκροί της Μαρφίν ζητούν δικαίωση...

↘

ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3-4 Οκτωβρίου 2020

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ

Μια συμμορία με βασική επιδίωξη την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος

Συντριπτικά στοιχεία για το πώς η Χρυσή Αυγή οργάνωνε εγκληματικές πράξεις

Θα είμαστε έξω από το Δικαστήριο, αναμένοντας την καταδίκη των δολοφόνων

ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ

πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής

γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ

πρόεδρος της Κ.Ο. και γραμματέας του ΜέΡΑ25

Ο αγώνας ενάντια στους νεοναζί δεν τελειώνει

Δεν εφησυχάζουμε

Ελληνική Δικαιοσύνη, με μεγάλη καθυστέρηση, αποφασίζει για την τύχη της Χρυσής Αυγής. Μιας εγκληματικής οργάνωσης με μανδύα πολιτικού κόμματος. Το δικαστήριο δεν δικάζει τις πολιτικές ιδέες της Χρυσής Αυγής αλλά εγκληματικές πράξεις που οργανώθηκαν και εκτελέστηκαν από τα μέλη και την ηγεσία της. Είναι μια μέρα-σταθμός για τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία. Γιατί πέρα από τη δικαίωση των θυμάτων, ζητά δικαίωση το σώμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, πάνω στο οποίο ασέλγησε η νεοναζιστική οργάνωση.

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όπως άλλωστε ομολογείται στο «κρυφό» καταστατικό της, είναι μια συμμορία με βασική επιδίωξη την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Οι αποφάσεις για τα τάγματα εφόδου -είτε αφορούν τον ξυλοδαρμό του συνδικαλιστή φοιτητή Δ. Κουσουρή, είτε τις επιθέσεις σε προοδευτικούς πολίτες, μετανάστες, είτε τις δολοφονικές ενέργειες με αποκορύφωμα τον Σαχζάτ Λουκμάν και τον Παύλο Φύσσα- αφορούν τον ηγετικό πυρήνα της οργάνωσης. ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ από την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, τα μειονεκτήματα του κομματικού συστήματος προσγειώθηκαν απότομα τον Σεπτέμβριο του 2013 στην άγρια δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Κατάλαβαν επιτέλους όλοι ότι η Χρυσή Αυγή δεν αναζητά αιτίες για την εγκληματική της δράση. Οσοι με πρόσχημα την οποιαδήποτε κρίση προσπαθούν να «κανονικοποιήσουν» το καρκίνωμα του εξτρεμιστικού, ξενόφοβου και μισαλλόδοξου λόγου, επωάζουν το επόμενο αυγό του φιδιού, την επόμενη κρίση δημοκρατίας. Η παράταξή μας βγήκε αποφασιστικά απέναντι στο ναζιστικό μόρφωμα, όταν άλλοι επικοινωνούσαν υπογείως μαζί της ή συνυπήρχαν μαζί τους στις πλατείες της αγανάκτησης. ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ στιγμή επιμείναμε ότι η μηδενική ανοχή στη Χρυσή Αυγή πρέπει να συνοδεύεται από πολιτική και κοινωνική ομοψυχία. Πήραμε νομοθετικές πρωτοβουλίες, οργανώσαμε καμπάνιες ενημέρωσης, πολιτικές εκδηλώσεις. Σήμερα που «νέες» πολιτικές παραφυάδες από την ίδια εγκληματική μήτρα επιχειρούν να διεισδύσουν στη δημόσια ζωή, το μήνυμά μας είναι ξεκάθαρο, όλοι μαζί λέμε «όχι» στους νεοναζί. Το «απόλυτο κακό», όπως χαρακτήρισε η σπουδαία φιλόσοφος Χάνα Αρεντ τον φασισμό και τον ναζισμό, δεν έχει θέση στο πολιτικό σύστημα. Δεν υπάρχει χώρος για τους φασίστες στην Ελλάδα. Η προπαγάνδα τους είχε και έχει στόχο την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Γι’ αυτό και ο αγώνας ενάντια στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής δεν τελειώνει στις 7 Οκτώβρη. Συνεχίζεται, για μια ανοιχτή κοινωνία και ισχυρή Δημοκρατία.

ρθε η ώρα, μετά από 5,5 χρόνια δίκης, να γίνει πράξη ο πόθος κάθε δημοκράτη, κάθε απλού λαϊκού ανθρώπου, κάθε νέου και νέας και προφανώς των θυμάτων της ναζιστικής βίας, της οικογένειας του Παύλου Φύσσα: να βρεθούν οι ναζιστές-εγκληματίες της Χρυσής Αυγής στη φυλακή με τις ανώτατες ποινές. Τα στοιχεία που ήρθαν στο φως στη διάρκεια της δίκης είναι συντριπτικά για το πώς η Χρυσή Αυγή οργάνωνε και καθοδηγούσε εγκληματικές πράξεις. Αποδείχτηκε ότι είναι εγκληματίες γιατί είναι φασίστες! Το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα έχουν βάλει τη δική τους σφραγίδα στην πάλη για την αποκάλυψη του χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, την απομόνωση κάθε είδους φασιστοειδών στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης, στις εργατικές λαϊκές συνοικίες. ΔΕΝ ΕΦΗΣΥΧΑΖΟΥΜΕ. Ενώ ο κόσμος βοούσε για τη Χρυσή Αυγή και την εγκληματική δράση της, έπρεπε να περάσουν πάνω από επτά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αλλά και 5,5 χρόνια για να ολοκληρωθεί η δίκη της και όχι μόνο λόγω των τακτικισμών και των καθυστερήσεων της υπεράσπισης των ναζί. Το αυγό του φιδιού επωάστηκε όχι μόνο στα ανατριχιαστικά ρατσιστικά πογκρόμ, τις επιθέσεις εναντίον κομμουνιστών, αντιφασιστών, μεταναστών κ.ά., αλλά και από την ανοχή που απολάμβαναν οι φασίστες από τμήματα του κρατικού μηχανισμού ακόμα και των κυβερνήσεων. Οι φασίστες αξιοποίησαν αντιδραστικά, «μαύρα» συνθήματα, όπως «έξω τα κόμματα», «έξω τα συνδικάτα». Μάλιστα ανέλαβαν να τα κάνουν και πράξη με οργανωμένες δολοφονικές επιθέσεις, όπως αποδεικνύει η επίθεση σε κομμουνιστές συνδικαλιστές μεταλλεργάτες στο Πέραμα. ΔΕΝ ΕΦΗΣΥΧΑΖΟΥΜΕ. Γιατί το καλύτερο θερμοκήπιο των ναζιστικών οργανώσεων είναι ο αντικομμουνισμός και το κατασκεύασμα της θεωρίας των δυο άκρων που είναι επίσημη πολιτική της Ε.Ε. Γιατί ιδιαίτερα σε περιόδους, όπως αυτή που διανύουμε, που αποκαλύπτονται όλο και πιο γλαφυρά τα αδιέξοδα του σημερινού συστήματος, τόσο περισσότερο θα ανασύρονται τέτοια μαντρόσκυλα. Το εργατικό λαϊκό κίνημα, οι νεανικοί αγώνες, η ίδια η συλλογική αγωνιστική δράση παντού είναι αυτή που μπορεί να δώσει στους ναζί εγκληματίες αυτό που αξίζουν: Σήμερα μία θέση εφ’ όρου ζωής στη φυλακή και τους υπόλοιπους που μεταμφιέζονται, τώρα, στο περιθώριο και την καταισχύνη του λαού. Και αύριο μία σκοτεινή γωνιά στο μουσείο κοινωνικής ιστορίας μαζί με το σύστημα που τους γέννησε.

Μετά την απόφαση θα ξαναρχίσουμε τον αγώνα

αθώς αναμένουμε με κομμένη την ανάσα την καταδίκη των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής, έχουμε υποχρέωση να στοχαζόμαστε την τεράστια πολιτική επιτυχία τους και να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας το άλλοθι ότι το «μόρφωμα» τουλάχιστον δεν μπήκε στη Βουλή. Μπορεί να μην τους βλέπουμε στα έδρανα του Κοινοβουλίου, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι βασικές ιδέες που εκείνοι εισήγαγαν στη Βουλή όχι μόνο παραμένουν εντός του Κοινοβουλίου αλλά και πρωταγωνιστούν στο κυρίαρχο αφήγημα της κυβερνητικής παράταξης.

Η ΑΡΧΗ είχε γίνει το 2012, όταν οι τότε υπουργοί του ΠΑΣΟΚ κ.κ. Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος κυνήγησαν, εξευτέλισαν και παραβίασαν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα οροθετικών γυναικών στην Αθήνα και αλλού, δήθεν για να προστατεύσουν τους Ελληνες «νοικοκυραίους» που μπορεί να μίσθωναν τα καχεκτικά κορμιά τους. Θα το είχαν τολμήσει αν δεν είχε ήδη διαβρωθεί το πολιτικό σύστημα από τις απευθυνόμενες προς «νοικοκυραίους» μισανθρωπικές κραυγές της Χρυσής Αυγής; Πιο πρόσφατα, θα τόλμαγε ο κ. Μητσοτάκης να μιλήσει περί «οργανωμένου στρατού παράνομων μεταναστών» στον Εβρο, τον οποίο η «ηρωική» κυβέρνησή του «απέκρουσε», πριν η Χρυσή Αυγή στοχοποιήσει τους μετανάστες στις γειτονιές μας; Θα έπαιρνε το ρίσκο να διατάξει το Λιμενικό να παραβιάσει το διεθνές δίκαιο στο Αιγαίο διεμβολίζοντας και «επαναπροωθώντας» ετοιμόρροπες βάρκες γεμάτες κατατρεγμένους; ΤΟ ΜέΡΑ25 θα είμαστε έξω από το Δικαστήριο, αναμένοντας μαζί με όλες και όλους τους αντιφασίστες την καταδίκη των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής. Οταν, όπως ελπίζουμε, αυτή ανακοινωθεί, θα γιορτάσουμε για πέντε λεπτά, αλλά αμέσως μετά θα ξαναρχίσουμε τον αγώνα για να ξηλωθούν οι ιδέες των αυγών του φιδιού από το πολιτικό σύστημα.

3-4 Οκτωβρίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής

↘ ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3-4 Οκτωβρίου 2020

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής

Την Τετάρτη η απόφαση για τη Χρυσή Αυγή: κόµµα ή εγκληµατική οργάνωση;

Η ∆ικαιοσύνη δεν είναι τυφλή

υτές τις μέρες ολοκληρώνονται οι διασκέψεις του Α' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών που εξετάζει την υπόθεση της Χρυσής Αυγής. Υστερα από πολύχρονη, εξαντλητική διαδικασία, αναμένεται την Τετάρτη το πρωί η πρόεδρος του δικαστηρίου Μαρία Λεπενιώτη να ανακοινώσει την απόφαση στην οποία κατέληξε το δικαστήριο, στη σύνθεση του οποίου μετέχουν οι Ανδρέας Ντόκος και Γεσθημανή Τσουλφόγλου ως μέλη. Δεν γνωρίζουμε πόσοι και ποιοι από τους κατηγορουμένους θα καθίσουν στο εδώλιο για να ακούσουν την απόφαση. Αν κρίνει κανείς από τη στάση των περισσοτέρων σε όλο αυτό το μακρόχρονο διάστημα, θα είναι ελάχιστοι. Και πάντως από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής που βαρύνεται με την κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης δεν αναμένεται να παραστούν παρά μόνο εκείνοι που διαχώρισαν τη θέση τους από τον αρχηγό Μιχαλολιάκο σε κάποια φάση της δικαστικής διερεύνησης. Μάλιστα υπάρχει και η περίπτωση του Λαγού, ο οποίος -σύμφωνα με φιλικά του ιστολόγια- «έχει πολλή δουλειά στις Βρυξέλλες» και έτσι δικαιολογείται η απουσία του όχι μόνο από την αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά και από την Ελλάδα τη μέρα της απόφασης, διά παν ενδεχόμενο.

Η έδρα του Α' Τριµελούς Εφετείου Κακουργηµάτων Αθηνών: Πρόεδρος η Μαρία Λεπενιώτη και µέλη οι εφέτες Γεσθηµανή Τσουλφόγλου και ο Ανδρέας Ντόκος

«Είναι µεγάλος πόνος για µένα να πηγαίνω στη δίκη, δεν είναι εύκολο, όµως δεν θέλω να νιώσει κανένα παιδί ότι είναι µόνο του εκεί». Μάγδα Φύσσα στην «Εφ.Συν.», 17.09.2019

3-4 Οκτωβρίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Η στρουθοκάμηλος με τη σβάστικα

«Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», το δόγµα που ακολούθησε (και) στην απολογία του ο Αρχηγός Μιχαλολιάκος

Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή ο πυρήνας των ναζιστών γύρω από τον Μιχαλολιάκο απέφυγε να εμφανιστεί στο δικαστήριο. Ακόμα και την πρώτη μέρα που εκφωνήθηκαν τα ονόματα των κατηγορουμένων, ελάχιστοι ήταν παρόντες. Και από τότε τους ξαναείδαμε μόνο στη φάση των απολογιών τους. Η εντολή του Αρχηγού ήταν σαφής: δεν εμφανιζόμαστε στο δικαστήριο γιατί θέλουμε με κάθε θυσία να εξαφανίσουμε αυτή τη δίκη. Ο πρώτος στόχος ήταν βέβαια να συσκοτιστεί ο πραγματικός χαρακτήρας της δίκης, δηλαδή το γεγονός ότι για πρώτη φορά στη σύγχρονη ευρωπαϊκή Ιστορία μετά τις δίκες της Νιρεμβέργης βρίσκεται στο εδώλιο η ηγεσία ενός πολιτικού κόμματος, το οποίο αποτελεί απλώς το κάλυμμα μιας ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Χωρίς τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη, τον Λαγό και τους λοιπούς στο εδώλιο, θεωρούσε ο ναζιστικός πυρήνας ότι θα αποδυναμωνόταν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και θα έβρισκαν πάτημα οι διάφορες συνωμοτικές θεωρίες περί «σκευωρίας» και «ανύπαρκτων στοιχείων». Ο λιγότερο εμφανής δεύτερος στόχος αυτής της απουσίας ήταν να ανοίξει ο δρόμος για τη μεταφορά της ποινικής ευθύνης από την ηγετική ομάδα στα κατώτερα στελέχη και τα απλά μέλη. Πόσες φορές δεν ακούσαμε από χείλη υπερασπιστών ότι ο Μιχαλολιάκος δεν ευθύνεται, όπως δεν ευθυνόταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη ή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. Ολα αυτά θα είχαν νόημα αν δεν υπήρχε ο καταιγισμός των συντριπτικών στοιχείων με τα οποία τεκμηριώνεται απολύτως το παραπεμπτικό βούλευμα, τόσο ως προς την εγκληματική οργάνωση όσο και ως προς τον τρόπο που λειτουργεί η αυστηρή ιεραρχία με επικεφαλής τον Αρχηγό και το Πολιτικό Συμβούλιο (περιφερειάρχες), οι οποίοι μετέφεραν μέσω των πυρηναρχών τις εντολές στους φυσικούς αυτουργούς των επιθέσεων. Οσο προχωρούσε η δίκη τόσο αποδεικνυόταν ότι οδηγούσε σε αδιέξοδο αυτή η στρατηγική. Το σύνδρομο αυτό της στρουθοκαμήλου γύρισε μπούμερανγκ εναντίον του ηγετικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής, εφόσον κονιορτοποίησε εξαρχής όλα τα υπερασπιστικά επιχειρήματα που κινούνταν γύρω από την προβολή της Χρυσής Αυγής ως πολιτικού κόμματος και την απόδοση των εγκληματικών ενεργειών στην παρεκκλίνουσα συμπεριφορά μεμονωμένων μελών ή -το πολύ- τοπικών οργανώσεων. Ποιο πολιτικό κόμμα, του οποίου κατηγορείται σύσσωμη η ηγεσία, εξαφανίζεται από τη δίκη του και δεν χρησιμοποιεί την ευκαιρία για να αντεπιτεθεί, να καταγγείλει τη «σκευωρία» και να

καλέσει τους οπαδούς του να αντιδράσουν; Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η ηγεσία της οργάνωσης λίγο καιρό προτού ξεκινήσει η δίκη περηφανευόταν ότι θα τη μετατρέψει σε καταδίκη των κατηγόρων της, ενώ καλούσε κανάλια και ραδιόφωνα να καλύψουν τις συνεδριάσεις του δικαστηρίου. Ελεγε αρχικά ο Λαγός: «Περιμένω πώς και πώς την ώρα που θα ξεκινήσει το δικαστήριο. Θα είμαστε και εμείς εκεί και εκείνη την ώρα να αντιπαρατεθούμε με όλους αυτούς τους ψευδομάρτυρες, με όλους αυτούς τους ξεφτιλισμένους και αηδιαστικούς δικαστικούς, εντός εισαγωγικών το δικαστικούς, που μόνο αυτό δεν είναι, είναι υποχείρια του κάθε Σαμαρά και του κάθε Αθανασίου. Θα είμαστε εκεί και σας υπόσχομαι ότι θα τους ξεμπροστιάσουμε. Θα τους κάνουμε να σκάβουν μεγάλες τρύπες για να μπουν πιο μέσα για να προσπαθήσουν να εξαφανιστούν από προσώπου γης». Τελικά, μεγάλη τρύπα έσκαβε ο ίδιος ο Λαγός, που δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο παρά τη μέρα της απολογίας του. Και λίγες βδομάδες προτού τελικά ξεκινήσει η δίκη, ο Μιχαλολιάκος διακήρυσσε σε όλους τους τόνους την επιθυμία του για μια ανοιχτή δίκη με ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη: «Εχω ξεκαθαρίσει ότι επιθυμώ η δίκη μας να γίνει… χθες. Να έχει τηλεοπτική κάλυψη και να δει όλη η Ευρώπη σελίδα σελίδα τη δικογραφία-φιάσκο. Μπορεί τα ελληνικά ΜΜΕ να βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία συγκάλυψης, και να μην προβάλλουν την αλήθεια, αλλά σας ενημερώνωότι περισσότεροι από 150 συνάδελφοί σας από ευρωπαϊκά δίκτυα τηλεόρασης έχουν ζητήσει από το κόμμα μας να είναι παρόντες στη δίκη αυτή. Θα τους το απαγορεύσουν; Θα είναι παρόντες ευρωβουλευτές από 10 χώρες. Θα τους εμποδίσουν να μπουν στην αίθουσα; Μια δίκη με ευρωπαϊκό ενδιαφέρον, που παρόμοιά της δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, δεν θα πρέπει να έχει τηλεοπτική κάλυψη από την κρατική τηλεόραση για να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός αν εμείς είμαστε “εγκληματική οργάνωση”, ή αν ο Σαμαράς και οι επίορκοι δικαστές που χρησιμοποίησε πρέπει να πάνε φυλακή; Φοβούνται την αποκάλυψη της αλήθειας και τους έχει πιάσει κρύος ιδρώτας». Το ποιος φοβόταν τελικά την αποκάλυψη της αλήθειας φάνηκε πολύ γρήγορα. Τη μέρα που ξεκίνησε η δίκη, στις 20 Απριλίου 2015, ο Μιχαλολιάκος και τα περισσότερα στελέχη της Χρυσής

Αυγής ήταν εξαφανισμένοι. Αυτοί που τόλμησαν να παρουσιαστούν ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και από τότε δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους. Αντί για «μεγάλη δημοσιότητα» και «ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη» που υποτίθεται ότι επιθυμούσε ο Μιχαλολιάκος, έδωσε εντολή στους συνηγόρους υπεράσπισης να δώσουν μάχη προκειμένου να αποκλειστεί η παρουσία καναλιών και ραδιοφώνων στη δικαστική αίθουσα. Ηταν η πρώτη ομολογία των ναζιστών. Οι ίδιοι γνώριζαν τι επρόκειτο να αποκαλυφτεί και μόνος τους στόχος ήταν να μη φτάσουν στα μάτια και στ’ αυτιά όλων τα συντριπτικά αποδεικτικά στοιχεία. Αλλά βέβαια ήταν μάταιος κόπος. Είναι ενδεικτικό ότι μόλις λίγες δεκάδες οπαδών συγκεντρώθηκαν στην αρχή της δίκης για να υπερασπιστούν την ηγεσία. Και στη συνέχεια η παρουσία τους συνδέθηκε με τραμπούκικες επιθέσεις μέσα και έξω από το δικαστήριο, με στόχους τους μάρτυρες φίλους του Παύλου Φύσσα και τους συνηγόρους υπεράσπισης. Στο τέλος ο Μιχαλολιάκος απέσυρε κι αυτά τα υπολείμματα των Ταγμάτων Εφόδου από τη δικαστική αίθουσα.

↘ ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3-4 Οκτωβρίου 2020

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής

Ενα τέλος σε τρεις πράξεις Η αυλαία αυτής της τόσο σημαντικής δίκης θα πέσει σε τέσσερις μέρες, αλλά έχουμε ήδη παρακολουθήσει τρία θεαματικά φινάλε.

Το πρώτο φινάλε ήταν η φάση των μαρτύρων υπεράσπισης. Η ηγεσία της οργάνωσης είχε προαναγγείλει σπουδαίες παρουσίες που υποτίθεται ότι θα διέλυαν το κατηγορητήριο. Αντ’ αυτού, είδαμε να προσέρχονται στο δικαστήριο μόνο στελέχη της οργάνωσης και μάλιστα με το σταγονόμετρο. Ούτε το ένα τρίτο από αυτούς που είχαν προσκληθεί δεν εμφανίστηκαν. Κι αυτοί ήταν κυρίως υπαλληλικά στελέχη της Χρυσής Αυγής, ακόμα και μέλη της Κεντρικής της Επιτροπής, γραμματείς τοπικών και στελέχη της. Οι καταθέσεις τους όχι μόνο δεν ανέτρεψαν ούτε μία κατηγορία, αλλά σε πολλά σημεία επιβεβαίωσαν το κατηγορητήριο. Χαρακτηριστική η περίπτωση των μαρτύρων υπεράσπισης του αρχηγού Μιχαλολιάκου, οι οποίοι κατέθεσαν τελευταίοι, σύμφωνα με το πρωτόκολλο της ναζιστικής ιεραρχίας που ζήτησαν οι συνήγοροί του. Ο πρώτος επιβεβαίωσε ότι μαίανδρος και σβάστικα στο μυαλό των χρυσαυγιτών ταυτίζονται, ενώ διέψευσε κατηγορηματικά και τον ισχυρισμό του αρχηγού ότι πληροφορήθηκε τη δολοφονία του Φύσσα μόλις την επομένη το μεσημέρι. Πρόκειται βέβαια για τον Αρη Σπίνο, ο οποίος τώρα καταγγέλλει ως «πατριώτη της κονόμας» ή «τεμπέλη της Πεύκης» τον Μιχαλολιάκο. Ανάλογη εξέλιξη είχαν οι σχέσεις του Μιχαλολιάκου και με άλλους μάρτυρές του, όπως ο Δημήτρης Βογιατζής, σχεδιαστής της ιστοσελίδας της οργάνωσης, ο οποίος θεωρείται πλέον από τους «εχθρούς», επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει τον Αρχηγό. Το ίδιο και ο εξ απορρήτων παλιός του φίλος και συνοδοιπόρος Αθανάσιος Κωνσταντίνου, ο οποίος μετά την κατάθεσή του εκλέχτηκε στο Ευρωκοινοβούλιο με προσωπική επιλογή του Μιχαλολιάκου, αλλά στη συνέχεια μέτρησε πιο πολύ η ευρωβουλευτική αποζημίωση και ανεξαρτητοποιήθηκε.

Το δεύτερο φινάλε ήταν οι απολογίες των κατηγορουμένων. Εδώ διαπιστώθηκε ο απόλυτος διχασμός. Είχαμε απολογίες δύο ταχυτήτων. Τα κατώτερα και τα μεσαία στελέχη επιχείρησαν να διαψεύσουν την παρουσία τους στους τόπους όπου σημειώθηκαν τα εγκλήματα, ενώ παρουσιάστηκαν να αγνοούν την ύπαρξη εντολών της ηγεσίας. Ορισμένοι αρνήθηκαν ακόμα και τη σχέση τους με την οργάνωση, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο ένας έριχνε την ευθύνη στον άλλο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η διπλή υπερασπιστική γραμμή στην περίπτωση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Ενώ οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενους χρυσαυγίτες υποστήριξαν ότι είχαν μαζευτεί στα γραφεία της Νίκαιας για να μοιράσουν τρικάκια ενόψει κάποιας υποτιθέμενης εκδήλωσης στην περιοχή, με ομιλητή τον Μιχαλολιάκο, εκείνος τους άδεια-

σε χωρίς καμιά δυσκολία, λέγοντας ότι δεν μπορεί να μοιράζονταν τρικάκια τη νύχτα… Καταλάβαμε έτσι όλοι τον λόγο που επέμενε να απολογηθεί τελευταίος.

Ως τρίτο φινάλε της δίκης καταγράφηκαν οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης. Δεν θα άξιζε καν τον κόπο να ασχοληθεί κανείς με τα επιχειρήματά τους, εφόσον ήταν τα ίδια που είχαν καταπέσει στο δικαστήριο εδώ και μήνες - αν όχι χρόνια. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι οι συνήγοροι του Μιχαλολιάκου παραπονέθηκαν για την απουσία δημοσιογράφων από αυτή τη φάση. Βέβαια το Παρατηρητήριο της Δίκης (Golden Dawn Watch) παρακολούθησε από κοντά και τις αγορεύσεις των υπερασπιστών και τις κατέγραψε λεπτομερώς, όπως μπορεί καθένας να διαπιστώσει στη σελίδα του (https://www.facebook.com/ Goldendawnwatch). Αυτό που αξίζει εδώ να σημειωθεί είναι ότι κανείς δεν κατέγραψε αυτές τις αγορεύσεις από την πλευρά της οργάνωσης και των ναζιστικών υποκαταστημάτων της. Δεν υπάρχει λέξη γι’ αυτές τις πολυήμερες αγορεύσεις, ούτε στην εφημερίδα και την ιστοσελίδα της οργάνωσης ούτε στα ιστολόγια του Λαγού και του Κασιδιάρη. Εδώ το φαινόμενο του στρουθοκαμηλισμού φτάνει στα άκρα του. Αλλά, καθώς φαίνεται, ούτε οι χρυσαυγίτες (νυν και πρώην) θεωρούν τα επιχειρήματα που αναπτύχθηκαν από τους δικηγόρους τους σοβαρά.

Η πρόταση της εισαγγελέως Υπάρχει ένα σημείο της δίκης από το οποίο γραπώνονται οι ελάχιστοι οπαδοί του πολυδιασπασμένου ναζιστικού μορφώματος. Δεν είναι άλλο από την πρόταση της εισαγγελέως, η οποία απέρριψε ουσιαστικά το κατηγορητήριο, δεν δέχτηκε ότι στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, ενώ ποινική ευθύνη διαπίστωσε μόνο στο πρόσωπο του Ρουπακιά. Η πρόταση αυτή ερχόταν σε σύγκρουση όχι με τα συντριπτικά στοιχεία και τις σημαντικές μαρτυρίες που εξέτασε επί χρόνια το δικαστήριο, αλλά ακόμα και με όσα η ίδια η εισαγγελέας είχε υποστηρίξει κατά την πρόοδο της δίκης. Προς στιγμήν αναθάρρησε η ηγεσία της οργάνωσης, ενώ θορυβήθηκαν και όσοι καλοπροαίρετοι δεν παρακολουθούσαν από κοντά τη δίκη και άρχισαν να διακινούνται πάλι σενάρια αμφιβολίας για το πόσο «δεμένη» είναι η κατηγορία. Βέβαια σ’ αυτό το σφάλμα έπεσαν κυρίως όσοι έχουν επηρεαστεί από αμερικανικές τηλεοπτικές δικαστικές σειρές, όπου ως γνωστόν ο εισαγγελέας της έδρας έχει τη θεσμική υποχρέωση να υποστηρίζει την κατηγορία, κάτι που δεν ισχύει στην Ελλάδα, με την εισαγγελική αρχή να λειτουργεί ως ανεξάρτητος παράγοντας της δίκης. Αλλά σημασία εδώ έχει το γεγονός ότι μ’ αυτή την τόσο ακραία πρότασή της, η εισαγγελέας ουσιαστικά αποδυνάμωσε όλα τα ενδιάμεσα σενάρια, αυτά που θα ήθελαν να φτάσει η ενοχή έως τα μεσαία

στελέχη της οργάνωσης, τους πυρηνάρχες και έναν περιφερειάρχη. Απέρριψε επίσης χωρίς πολλά πολλά και την κερκόπορτα της Σύμβασης του Παλέρμο, την οποία είχε υιοθετήσει ο μειοψηφήσας δικαστής στο Συμβούλιο που συνέταξε το Παραπεμπτικό Βούλευμα. Τη «λύση», δηλαδή, ότι για τη στοιχειοθέτηση της κατηγορίας περί εγκληματικής οργάνωσης απαιτείται η απόδειξη ότι υπήρξε οικονομικό κίνητρο. Με την οριακή της πρόταση, η εισαγγελέας, αντί να δυσκολέψει την πολιτική αγωγή, έφερε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την υπεράσπιση των ηγετικών στελεχών της οργάνωσης, η οποία είχε στηριχτεί στην προβολή της Σύμβασης του Παλέρμο και κυρίως στην ενοχοποίηση των απλών μελών και των μεσαίων στελεχών, έτσι ώστε να απαλλαγούν οι Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός, Ηλιόπουλος, Παναγιώταρος, Γερμενής, Ματθαιόπουλος, κ.ά. Ακούσαμε, έτσι, τους υπερασπιστές να μιλούν με ακραία απαξιωτικά λόγια για τα μέλη της οργάνωσης, τα ίδια που η εισαγγελέας είχε προλάβει να απαλλάξει. Είναι, όμως, πολύ αργά. Σε όλη τη διάρκεια της δίκης μέχρι τις απολογίες η υπεράσπιση ήταν απολύτως ενιαία, σε σημείο που ο επικεφαλής των υπερασπιστών και αδελφός του Αρχηγού, Π. Μιχαλόλιας, έφτασε να πει ότι και οι 69 κατηγορούμενοι (δηλαδή και ο Ρουπακιάς ακόμα) «δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να κάνουν τις πολιτικές επιλογές τους και να κάνουν τους αγώνες τους». Αυτά τα είπε, βέβαια, κατά τον σχολιασμό των καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας, όταν έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθούν οι αλληλοκατηγορίες.

Τι είναι σήμερα η Χρυσή Αυγή Χρωστάμε ήδη στο αντιφασιστικό κύμα που ξεσηκώθηκε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και στον τρόπο που εξελίχθηκε η δίκη μια σημαντική εξέλιξη: την ουσιαστική διάλυση της Χρυσής Αυγής. Σήμερα έχει παραμείνει στην οργάνωση ένας μικρός πυρήνας γύρω από τον Νίκο Μιχαλολιάκο, ενώ έχουν δημιουργηθεί και δυο δορυφορικές οργανώσεις, μία από τον Κασιδιάρη και μία από τον Λαγό, οι οποίες καμώνονται ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την ιδεολογία και τις πράξεις της μητρικής οργάνωσης, αλλά το μόνο επιχείρημά τους είναι ότι ήθελαν οι ίδιοι να πάρουν την καρέκλα του Αρχηγού. Αυτό ισχύει ειδικά για την περίπτωση Κασιδιάρη, ο οποίος κυκλοφορεί πλέον μόνο με μακρυμάνικο για να μη φαίνεται η σβάστικα στο μπράτσο, ενώ ο Λαγός έχει μεταμφιεστεί σε θρησκόληπτο προσκυνητή. Και οι τρεις τους (Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός) έχουν τις τελευταίες μέρες κρυφτεί πίσω από τις ομάδες πολιτών που κινητοποιούνται κατά των μασκών, ακολουθώντας την πάγια μέθοδο της Χρυσής Αυγής να εμφανίζεται πίσω από ακραίες ομάδες διαμαρτυρίας, προκειμένου να καρπωθεί ανέξοδα τοπικές κινητοποιήσεις και κυρίως να εμφανίσει την απήχησή της πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

«Μια απλή ανθρωποκτονία ήτανε, που την κάνανε ολόκληρη ιστορία», κατέθεσε το ηγετικό στέλεχος της Τ.Ο. Νίκαιας Γιώργος Ρουπακιάς

Ο Μιχαλολιάκος, όπως έκανε πάντοτε σε περιόδους που η οργάνωσή του βρισκόταν υπό πίεση, μετά από την αποκάλυψη κάποιου εγκλήματος, έχει δώσει την εντολή της περιχαράκωσης. Ανασύρθηκαν από τα αζήτητα τα κλασικά ναζιστικά σύμβολα και οι αναφορές, ενώ καταγγέλλονται τα ταπεινά υλικά κίνητρα όσων αποχώρησαν. Η εφημερίδα και ο ιστότοπος της οργάνωσης ξαναθυμήθηκαν τις «μαυροκόκκινες σημαίες», προβάλλουν με ενθουσιασμό την είδηση ότι «φοβούνται άνοδο του φασισμού και του ναζισμού σε Ιταλία και Γερμανία», ενώ με άρθρο του ο αρχηγός επαναλαμβάνει ότι «προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ δεν αλλάζουμε» και εξηγεί ότι αρνείται τον «εθνικισμό» που δεν στηρίζεται στη «φυλή» (26.9.2020). Από την πλευρά τους, Λαγός και Κασιδιάρης αρνούνται τον ναζισμό αλλά τους προδίδει το γεγονός ότι τόσο οι ίδιοι όσο και ο πυρήνας των ομάδων τους είναι εκτεθειμένοι επί δεκαετίες ως φανατικοί ναζιστές. Τι να πουν οι Γερμενής και Ηλιόπουλος του πρώτου και ο Μισιάκας του δεύτερου;

3-4 Οκτωβρίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Η εισαγγελέας όχι μόνο υιοθέτησε την υπερασπιστική γραμμή της Χ.Α., αλλά ειδικά για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα την ξεπέρασε κιόλας, αφού ζήτησε να αθωωθούν όλοι πλην Ρουπακιά, όταν είναι ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος που «κάρφωσε» τον πυρηνάρχη Πατέλη και ολόκληρη την Τοπική Οργάνωση της Νίκαιας, στην προσπάθειά του να φορτώσει αποκλειστικά σ’ αυτούς την ποινική ευθύνη και να γλιτώσει ο ίδιος

Μήπως, όμως, έχει συμβεί κάποιο θαύμα και όλοι τους είδαν ξαφνικά το φως της δημοκρατίας; Κάτι τέτοιο προσπαθεί να προβάλλει ο Λαγός, με το επιχείρημα ότι έγινε, λέει, δεκτός σε μια πολιτική ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, την APF. Αλλά αυτή η ομάδα («Συμμαχία για την Ειρήνη και την Ελευθερία») είναι το καταφύγιο των Ευρωπαίων νεοφασιστών, η οποία προσέγγισε τον Λαγό επειδή στο τέλος Σεπτεμβρίου έληγε η διορία υποβολής αίτησης χρηματοδότησης από τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ορος για τη χρηματοδότηση είναι να υπάρχει τουλάχιστον ένας ευρωβουλευτής στην ομάδα. Και ο Λαγός είναι ο μόνος. Οσο για τον Κασιδιάρη με τους «Ελληνες ΓΤΠ», αυτός φωνάζει σε κάθε τόνο ότι δεν είναι ναζί και προβάλλει το σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» και σχεδιάζει, λέει, το οικονομικό πρόγραμμα «Αυτάρκεια». Ποιον πάει να κοροϊδέψει ο εκπαιδευτής των ομάδων κρούσης της Χρυσής Αυγής; Το πρώτο σύνθημα δεν έχει καμιά σχέση με το αντιιμπεριαλιστικό πρόγραμμα του ΠΑΚ-ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1970. Είναι μεταφορά του χιτλερικού «η Γερμανία στους Γερμανούς», γιατί στόχο δεν έχει τις μεγάλες ξένες δυνάμεις αλλά τους «αλλόφυλους αλλοδαπούς», όπως το γερμανικό ναζιστικό κόμμα είχε στόχο τους «αλλόφυλους Εβραίους». Οσο για την «αυτάρκεια», είναι κι αυτή αντιγραμμένη από

το ευαγγέλιο του ναζισμού «Ο Αγών μου». Η αυτάρκεια συνδέεται στις αναλύσεις του Χίτλερ με την έννοια του ζωτικού χώρου και αποτελεί τον πυρήνα της κατακτητικής πολιτικής του Τρίτου Ράιχ. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι καταδικασμένες σε αποτυχία προσπάθειες των δύο υπαρχηγών να αποτινάξουν τη ναζιστική ρετσινιά συνοδεύονται κατ’ ανάγκη με την καταγγελία της Χρυσής Αυγής ως ναζιστικής. Με αυτό τον τρόπο γελοιοποιούνται οι ίδιοι που υποτίθεται ότι στις απολογίες δεν δέχτηκαν να απαντήσουν σχετικά με τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης, την οποία το δικαστήριο διερευνά μόνο ως κίνητρο των εγκληματικών πράξεων. Η πλήρης αυτή εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής κατά την πρόοδο της δίκης -πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά- δεν οφείλεται στο ότι το δικαστήριο αντιμετώπισε εχθρικά τους κατηγορουμένους ή ότι παρασύρθηκε από το αντιφασιστικό κύμα που προκλήθηκε από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Η πρόεδρος σεβάστηκε κάθε αίτημα της υπεράσπισης, ακόμα και όσα προβάλλονταν με εξόφθαλμη σκοπιμότητα να καθυστερήσει η δίκη. Και έκανε πολύ καλά, παρά το γεγονός ότι μ’ αυτό τον τρόπο φάνηκε να μεροληπτεί εις βάρος της πολιτικής αγωγής που είδε δικά της εύλογα αιτήματα να απορρίπτονται.

Πολιτικό κόμμα ή εγκληματική οργάνωση; Δεν θα ενδιέφερε κανέναν η ιδεολογία της οργάνωσης και ασφαλώς δεν ελέγχεται στο ελληνικό ποινικό σύστημα, αν αυτή δεν σχετιζόταν τόσο στενά με την εγκληματική δράση της, εφόσον αποτελεί το κίνητρο των επιθέσεων σε ομάδες και άτομαστόχους. Οι πρώτοι που το γνωρίζουν είναι ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος και οι συνεργάτες/ συνεργοί του. Γι’ αυτό τον λόγο επέμεναν σε όλη τη διάρκεια της δίκης να προβάλλουν την «κοινοβουλευτική» τους δραστηριότητα, ελπίζοντας ότι κάτω από τις χιλιάδες παντελώς άσχετες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις τους θα μπορούσαν να καλύψουν τις οργανωμένες επιθέσεις και τα θύματά τους. Από την περίοδο της σύλληψής του ο Μιχαλολιάκος προσπάθησε να αντιδιαστείλει τη δική του επιλογή από το 1992 να συγκροτηθεί ένα «πολιτικό κόμμα», με την εμμονή κάποιων συναγωνιστών του στο ναζιστικό πρότυπο. Βέβαια η απόπειρα αυτή κατέρρευσε στο ακροατήριο, όταν επισκοπήθηκαν όχι μόνο τα ντοκουμέντα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της οργάνωσης, που σαφώς κάνουν λόγο για ναζιστική ιδεολογία και επιβολή της «στον δρόμο», αλλά ακόμα και άρθρα στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή», όπου μέχρι σήμερα η οργάνωση επιμένει ότι λέγοντας «εθνικιστές» εννοεί «ναζιστές» και δεν αλλάζει σε τίποτα την ιδεολογία της. Υπάρχουν βέβαια πολλά παραδείγματα παράνομων ή και ένοπλων οργανώσεων σε κάποιες χώρες που διατηρούσαν στη νομιμότητα «αδελφά» κόμματα ή παραρτήματα και μετά από κάποια κοινοβουλευτική επιτυχία είδαμε να εγκαταλείπουν την παρανομία και να μεταμορφώνονται σε «κανονικά» κόμματα. Δεν συνέβη κάτι παρόμοιο με τη Χρυσή Αυγή. Γιατί μπορεί να εκμεταλλεύτηκε εξαρχής τα οικονομικά οφέλη που της προσέφερε το 2012 η είσοδος στη Βουλή (αυτοκίνητα, επιδόματα, διορισμοί «ημετέρων»), αλλά ούτε στιγμή διανοήθηκε να διαλύσει τις ομάδες κρούσης. Το αντίθετο, μάλιστα. Ο Αρχηγός, λίγες μέρες μετά την είσοδο στη Βουλή, δήλωνε στους συγκεντρωμένους χρυσαυγίτες στις Θερμοπύλες ότι «δεν περνάμε καθόλου καλά μέσα στο Κοινοβούλιο, αισθανόμαστε άβολα, αισθανόμαστε εκεί μέσα μια σιχασιά και μια αηδία» και απειλούσε άμεσα με κλιμάκωση των επιθέσεων, χρησιμοποιώντας μια φράση από τον ύμνο των ναζιστικών Ταγμάτων Εφόδου με «τις ξιφολόγχες που θα ακονίζονται στο πεζοδρόμιο». Τον Νοέμβριο του 2012 ο Κασιδιάρης επαναλάμβανε στα Χανιά: «Ασε τα βουλευτής και τα λοιπά και τα βουλευτιλίκια, γιατί όπως ξέρεις πολύ καλά εδώ και χρόνια αυτά τα πράγματα δεν τα γουστάρουμε, δεν τα θέλουμε καθόλου». Και τότε γιατί μπήκαν στη Βουλή; Εξηγεί πάλι ο Κασιδιάρης: «Εχουμε πάρει την οπλοφορία πλέον με άδεια, δεν έχει και αυτόφωρο αν γίνει κάνα επεισόδιο και είμαστε λίγο πιο άνετοι στις κινήσεις μας». Το τι είναι και πώς ακριβώς λειτουργεί η Χρυσή Αυγή έχει αποτυπωθεί με ωμό τρόπο στο πασίγνωστο βίντεο με τον πυρηνάρ-

χη Πατέλη και το Τάγμα Εφόδου της Νίκαιας να εύχονται να πάρουν το «ok» από την ηγεσία, προκειμένου να γίνουν «τούμπανο από όλα» και να πάνε στην Παναγίτσα, όπου «ό,τι κινείται, σφάζεται».

Τα χρήματα έγιναν λίγα «Αρη» Η σημερινή κατάντια της οργάνωσης αποτελεί και την καλύτερη απάντηση σε όσους πριν από επτά χρόνια αμφισβητούσαν την προσφυγή στη Δικαιοσύνη και τη συνένωση των δεκάδων δικογραφιών που εκκρεμούσαν εις βάρος στελεχών της οργάνωσης ως μοναδικό τρόπο να αντιμετωπιστεί η εγκληματική ναζιστική βία. Κάποιοι που προέρχονταν από την Αριστερά εξέφραζαν τότε δημόσια και τον φόβο τους, ότι μπορεί η άσκηση των διώξεων να οδηγήσει σε «ηρωοποίηση» των στελεχών της Χρυσής Αυγής και σε εκτίναξη των εκλογικών ποσοστών της. Μάλιστα οι εκλογικές επιδόσεις της οργάνωσης λίγους μήνες μετά τις συλλήψεις το 2014 και στη συνέχεια το 2015 ερμηνεύτηκαν από ορισμένους ως επιβεβαίωση αυτών των φόβων. Τώρα, πλέον, γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Οχι μόνο έχει καταρρεύσει η απήχηση της οργάνωσης, αλλά γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες απίστευτων δοσοληψιών μεταξύ των στελεχών που έμειναν και εκείνων που αποχώρησαν, με επίκεντρο τις δυο ευρωβουλευτικές αποζημιώσεις που έχουν απομείνει και τις ελάχιστες -αλλά προνομιούχες- θέσεις διορισμένων στελεχών στην Ευρωβουλή. Αλλά δεν έφερε μόνο γκρίνια η φτώχεια στη ναζιστική οργάνωση. Αποκάλυψε και το πραγματικό της πρόσωπο που βέβαια δεν έχει καμιά σχέση με οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς. Επιχειρήθηκε την έσχατη στιγμή από την υπεράσπιση να παρουσιαστεί η δράση της Χρυσής Αυγής ως ομόλογη των κινητοποιήσεων του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, ενώ έδωσαν και πήραν οι συγκρίσεις Χίτλερ με Στάλιν. Η άτεχνη αυτή επαναφορά της θεωρίας των δύο άκρων είχε τώρα την προφανή σκοπιμότητα να εξισωθούν τα θύματα με τους θύτες και να εμφανιστούν οι χρυσαυγίτες ως εμπλεκόμενοι με ίσους όρους σε κάποιες μάχες πεζοδρομίου. Αυτό είναι που ονόμασε «εμφύλιο πόλεμο» ο Παναγιώταρος, μιλώντας το 2012 στο BBC, και μετά έτρεχε να μαζέψει τις δηλώσεις του. Το κέρδος για τη δημοκρατία είναι ότι αυτό το ξεφούσκωμα της οργάνωσης -που συνδέεται με το ξεφούσκωμα των μπράτσων των πρωτοπαλίκαρων, ελλείψει χρημάτων για αναβολικά- αποτελεί ήδη την καλύτερη απόδειξη για την εγκληματική φύση του ναζισμού και την αδιέξοδη λογική όσων επιχειρούν να καλύψουν τη βία και την απανθρωπιά πίσω από κούφιες μεγαλοστομίες και κραυγές μίσους.

↘ ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3-4 Οκτωβρίου 2020

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής

18 Σεπτεμβρίου 2013 Η Τοπική Οργάνωση της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια δολοφονεί τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα. Ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας, διατάσσει έφοδο στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και συσχετίζει όλα τα αδικήματα με κοινό παρονομαστή τη Χρυσή Αυγή, η οποία είχε κλιμακώσει τη δράση της μετά την είσοδό της στη Βουλή το 2012. Μόλις λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία του Παύλου, είχαν σημειωθεί η δολοφονική επίθεση σε βάρος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ και τα επεισόδια στον Μελιγαλά. Ο Ν. Δένδιας στέλνει 32 φακέλους για διάφορα εκκρεμή αδικήματα στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη. Αποτέλεσμα αυτής της πολύ σημαντικής κίνησης είναι η συνένωση των δικογραφιών που εξετάζονται πλέον από τη Δικαιοσύνη υπό το πρίσμα της τέλεσης του αδικήματος της εγκληματικής οργάνωσης. Τα επόμενα 24ωρα η ανώτατη εισαγγελέας δίνει εντολή για τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης που ανατίθεται στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπο Βουρλιώτη, ο οποίος ασκεί ποινικές διώξεις για το κακούργημα της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.

28 Σεπτεμβρίου 2013 Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία συλλαμβάνει τον Νίκο Μιχαλολιάκο και αρχίζει η εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής που κατηγορείται ως εγκληματική οργάνωση. Ακολουθούν οι συλλήψεις των Ηλία Κασιδιάρη, Γιάννη Λαγού και των υπόλοιπων ηγετικών (και μη) στελεχών. Με απόφαση της Ολομέλειας του Εφετείου, η δικογραφία ανατίθεται στις εφέτες ειδικές ανακρίτριες Ιωάννα Κλάπα και Μαρία Δημητροπούλου, που κρίνουν προφυλακιστέους τους κατηγορούμενους. Στους επόμενους μήνες 150 μάρτυρες καταθέτουν στοιχεία στους ανακριτές για τον ναζιστικό και εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης.

4 Φεβρουαρίου 2015 Το Συμβούλιο Εφετών αποφασίζει την παραπομπή σύσσωμης της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χρυσής Αυγής του 2012 στο εδώλιο του Α' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης. Το βούλευμα υιοθετεί πλήρως την πρόταση του εισαγγελέα Εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου, που κάνει λόγο για εγκληματική οργάνωση με κυρίαρχο πρόσωπο τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Συνολικά παραπέμπονται σε δίκη 69 κατηγορούμενοι, αλλά τελικά στο εδώλιο θα καθίσουν 68, γιατί στο μεσοδιάστημα πεθαίνει ο κατηγορούμενος Αντώνης Μπολέτης. Εκτός του αδικήματος του άρθρου 187 (εγκληματική οργάνωση), συνεκδικάζονται τρία κακουργήματα (ανθρωποκτονία Παύλου Φύσσα, απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ και απόπειρα ανθρωποκτονίας των συνδικαλιστών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ) και έχουν συσχετιστεί συνολικά πάνω από 100 υποθέσεις.

20 Απριλίου 2015 Η δίκη αρχίζει στην εντελώς ακατάλληλη δικαστική αίθουσα που στεγάζεται στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού. Πρόεδρος της έδρας είναι η εφέτης Μαρία Λεπενιώτη και μέλη οι εφέτες Γεσθημανή Τσουλφόγλου και Ανδρέας Ντόκος. Οι δημοσιογράφοι είναι περισσότεροι από τους

Το χρονικό της δίκης κατηγορούμενους, οι οποίοι επιλέγουν να εκπροσωπηθούν από τους δικηγόρους τους. Τελικά, στα πεντέμισι χρόνια που θα διαρκέσει η δίκη, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής θα παρουσιαστεί μόνο για να απολογηθεί και μόνο οι αποχωρήσαντες, ο Ν. Μίχος και ο Ευστ. Μπούκουρας, θα δώσουν το «παρών» περισσότερες από μία φορές. Ολο αυτό το διάστημα οι κατηγορούμενοι είναι εκτός φυλακής: πρώτος αποφυλακίστηκε ο Ν. Μιχαλολιάκος στις 4.3.2015 (λόγω παρέλευσης του 18μηνου που, κατά το Σύνταγμα, αποτελεί το ανώτατο όριο για την προσωρινή κράτηση κατηγορουμένων) και τελευταίος ο Γ. Ρουπακιάς, που βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό από τις 18.3.2016. Την πρώτη μέρα της δίκης, χρυσαυγίτες επιτίθενται σε δύο φίλους του Παύλου Φύσσα, που είναι μάρτυρες κατηγορητηρίου, σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια εκφοβισμού όσων θα κατέθεταν εναντίον της Χρυσής Αυγής.

7 Μαΐου 2015 Η δίκη συνεχίζεται με την υποβολή αιτημάτων και από τις δύο πλευρές (διορισμοί δικηγόρων, ακαταλληλότητα της αίθουσας κ.ά.). Οι συνήγοροι των ηγετικών στελεχών επιχειρούν να αποκλείσουν την πολιτική αγωγή συνολικά από την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, αλλά η προσπάθεια πέφτει στο κενό. Εχοντας πια ως δεδομένο πώς εξελίχθηκε η δίκη, πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Απορρίπτεται το αίτημα της πολιτικής αγωγής για ραδιοτηλεοπτική κάλυψη της δίκης, αλλά η μετέπειτα σύσταση του Παρατηρητηρίου GoldenDawnWatch συμβάλλει τα μέγιστα στη δημοσιότητα της υπόθεσης. Η διαδικασία εξέτασης δικονομικών ζητημάτων θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου 2015.

29 Σεπτεμβρίου 2015 Ο πατέρας του Παύλου, Παναγιώτης Φύσσας, εγκαινιάζει τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορητηρίου. Ακολουθεί στις 2 Οκτωβρίου η συγκλονιστική κατάθεση της Μάγδας Φύσσα. Ανάμεσα στις συνεχείς παρεμβάσεις από τους συνηγόρους υπεράσπισης η κυρία Φύσσα ξεσπάει: «Ηλθανε μέσα στο σπίτι μου και δολοφονήσανε το παιδί μου. Ετσι απλά! Και ξέρω ότι υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση που λέγεται Χρυσή Αυγή και είναι στο Κοινοβούλιο». Ακολουθούν καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, φίλων του Παύλου, που αποδεικνύουν τον οργανωμένο χαρακτήρα της επίθεσης, αλλά και αστυνομικών, ένας εκ των οποίων περιγράφει ότι μετά τον φόνο ο Ρουπακιάς κάπνιζε νηφάλιος και είπε στους αστυνομικούς «είμαι δικός σας, είμαι Χρυσή Αυγή». Στις 25 Νοεμβρίου καταθέτει

η αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Δήμητρα Ζώρζου, η οποία υποδεικνύει ως συνοδηγό του Ρουπακιά τον κατηγορούμενο Ι. Καζαντζόγλου. «Με θυμάσαι εμένα από κείνο το βράδυ; Αφήστε με να βγω έξω και θα της δείξω εγώ…», την απειλεί εντός της δικαστικής αίθουσας ο Καζαντζόγλου.

12 Ιανουαρίου 2016 Η πρώτη μεγάλη καθυστέρηση της δίκης με υπαιτιότητα της Χρυσής Αυγής. Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων συμμετέχουν στην αποχή που αποφάσισε η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων για το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, σε αντίθεση με την πολιτική αγωγή που προσκόμισε άδειες από τον Δικηγορικό Σύλλογο προκειμένου να παραστεί. Η διακοπή θα κρατήσει μέχρι τις 30 Μαΐου 2016.

3 Ιουνίου 2016 Συνεχίζονται οι καταθέσεις μαρτύρων για τη δολοφονία Φύσσα και το δικαστήριο κάνει δεκτό το αίτημα της οικογένειας να παρίστανται οι 18 κατηγορούμενοι. Ο φίλος του Παύλου, Νίκος Μαντάς, αναγνωρίζει τους κατηγορούμενους Αναστάσιο Μιχάλαρο και Ιωάννη Αγγο, ενώ σημαντική είναι και η μαρτυρία του Μιχάλη Ξυπόλητου. Πρόκειται για τα δύο άτομα που δέχτηκαν επίθεση έξω από το δικαστήριο την πρώτη μέρα της δίκης. «Ο αδερφός μου τραγούδια έγραφε, δεν σκότωνε», καταθέτει η Ειρήνη Φύσσα, ενώ στα πρακτικά καταγράφεται και η κατάθεση της Χρυσούλας Ρουπακιά: «Μου είπε ο αδερφός μου ότι πήρε το μαχαιράκι και του έκανε δυο γρατσουνιές».

9 Σεπτεμβρίου 2016 Με τη φορτισμένη κατάθεση του Αμπουζίντ Εμπάρακ αρχίζει η εξέταση των μαρτύρων για τη δολοφονική επίθεση εναντίον των Αιγύπτιων αλιεργατών. «Αν ήξεραν ότι είμαι ζωντανός, δεν θα με άφηναν», καταθέτει το θύμα της επίθεσης που υπέστη συντριπτικά κατάγματα στο κεφάλι και θλάση στον πνεύμονα. Από τις υπόλοιπες καταθέσεις ξεχωρίζουν του Αχμεντ Αμπου Χάμεντ, που αναγνώρισε πέντε κατηγορούμενους χρυσαυγίτες, και της αστυνομικού που συνέλαβε τους δράστες και επιβεβαίωσε ότι «φορούσαν μπλούζες της Χρυσής Αυγής», αδειάζοντας το τέχνασμα των χρυσαυγιτών που άλλαξαν ρούχα στο Αστυνομικό Τμήμα Κερατσινίου.

31 Οκτωβρίου 2016 Σε κλίμα έντασης αρχίζει η εκδίκαση της απόπειρας ανθρωποκτονίας εναντίον των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ με την κατάθεση του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, Σωτήρη Πουλικόγιαννη, ο οποίος δέχτηκε δολοφονικό

χτύπημα στο κεφάλι. Ακολουθούν οι καταθέσεις οκτώ συνδικαλιστών που επιβεβαιώνουν ότι «οι χρυσαυγίτες ήθελαν αίμα, για να στείλουν μήνυμα ότι κάνουν κουμάντο στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος». Αλλωστε την επίθεση είχε προαναγγείλει η ηγεσία της Χ.Α. (Λαγός, Παναγιώταρος και Μίχος) κατά την επίσκεψή της στη Ζώνη στις 8.8.2013, αλλά και ήδη από τις 9.5.2013 ο Παναγιώταρος. Στο δικαστήριο καταθέτουν και τρεις αστυνομικοί, μεταξύ των οποίων ο αστυνομικός διευθυντής Πειραιά που προσέρχεται κουτσαίνοντας και εξηγεί στην έδρα ότι τραυματίστηκε στα επεισόδια της προηγούμενης μέρας κατά την εισβολή χρυσαυγιτών, με επικεφαλής τον Λαγό, σε δημοτικό σχολείο στο Νέο Ικόνιο Περάματος.

7 Φεβρουαρίου 2017 Από αυτή τη μέρα και για τους υπόλοιπους οκτώ μήνες καταθέτουν 131 μάρτυρες κατηγορητηρίου, που αναδεικνύουν και αποδεικνύουν το εύρος της μακροχρόνιας εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής, το modus operandi των επιθέσεων και τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης. Ξεχωρίζουν οι καταθέσεις των θυμάτων δεκάδων επιθέσεων («Συνεργείο», Βαϊνιά Ιεράπετρας, Παλαιό Φάληρο, Πάτρα, Ηράκλειο Κρήτης, Πάρος, Μεσολόγγι, Ραφήνα, Αγιος Παντελεήμονας, Εφετείο, Γιάννενα, Μελιγαλάς και αλλού), καθώς και των Νίκου Αλιβιζάτου, Μιχαήλ Σπουρδαλάκη, Γιώργου Καμίνη και Νέλλης Παπαχελά. Ο μεγάλος «πονοκέφαλος» της υπεράσπισης του Μιχαλολιάκου ακούει στο όνομα Ηλίας Σταύρου, ο μόνος πρώην χρυσαυγίτης που επιλέγει να μην καταθέσει υπό καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα. Σαρξ εκ της σαρκός της οργάνωσης, ο Σταύρου περιγράφει συγκεκριμένα περιστατικά για τη στρατιωτική εκπαίδευση, τη ναζιστική ιδεολογία και την Αρχή του Αρχηγού. «Στη Χρυσή Αυγή δεν γινόταν τίποτα χωρίς εντολή Μιχαλολιάκου» και «όταν χαιρετούσαμε ναζιστικά, τον Αδόλφο Χίτλερ είχαμε στον νου μας και όχι τον Αριστοτέλη», γράφεται μεταξύ άλλων στα Πρακτικά. Η υπεράσπιση επιχειρηματολογεί για την προσωπικότητα του μάρτυρα, σε μια προσπάθεια να τον παρουσιάσει ως ψυχικά διαταραγμένο, αφού δεν μπορεί να αντικρούσει τη μαρτυρία του.

12 Οκτωβρίου 2017 Η εισαγγελέας συντάσσεται με το αίτημα συνηγόρων της Χρυσής Αυγής να αποκαλυφθούν τα στοιχεία των προστατευόμενων μαρτύρων και να προσέλθουν αυτοπροσώπως στο ακροατήριο! Οι δικαστές απορρίπτουν το αίτημα και πέντε πρώην χρυσαυγίτες καταθέτουν υπό καθεστώς προστασίας από ειδική αίθουσα της ΓΑΔΑ,

3-4 Οκτωβρίου 2020 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

νται να καταθέσουν... κι αυτοί με το ζόρι, αναγκάζοντας την πρόεδρο Μαρία Λεπενιώτη να ζητήσει δύο φορές να γραφτεί στα Πρακτικά ότι «το δικαστήριο διακόπτει γιατί οι δικηγόροι υπεράσπισης δεν έφεραν μάρτυρες, αν και ειδοποιήθηκαν προς τούτο». Οσοι καταθέτουν είναι συγγενείς, φίλοι ή έμμισθοι υπάλληλοι της Χρυσής Αυγής.

20 Ιουνίου 2019

Η πολιτική αγωγή ζήτησε από τους δικαστές να καταδικάσουν τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση με βάση τα αδιάσειστα στοιχεία που αναδείχθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία

με τη φωνή τους να ακούγεται τεχνικά αλλοιωμένη στο Εφετείο. Η υπεράσπιση προσπαθεί να τους παρουσιάσει ως ψυχασθενείς, αλκοολικούς κ.λπ. και φτάνει στο σημείο να αποκαλύψει την ταυτότητά τους μέσα στη δικαστική αίθουσα. Η πολιτική αγωγή απέχει για λόγους αρχής από την εξέτασή τους, επειδή θεωρεί ότι με την ανωνυμία και την απόσταση δεν διασφαλίζονται οι στοιχειώδεις δικονομικές εγγυήσεις.

13 Δεκεμβρίου 2017 Οι συνήγοροι υπεράσπισης του Μιχαλολιάκου υποβάλλουν ένσταση να μην καταθέσει ο Δημήτρης Κουσουρής, το θύμα της δολοφονικής επίθεσης τάγματος εφόδου της Χ.Α. έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων το 1998. Η ένσταση απορρίπτεται και ο Δ. Κουσουρής περιγράφει την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του, για την οποία έχει καταδικαστεί αμετάκλητα ο τότε υπαρχηγός της οργάνωσης Περίανδρος (Αντ. Ανδρουτσόπουλος). Ακολουθούν οι καταθέσεις άλλων 15 μαρτύρων πολιτικής αγωγής, μεταξύ των οποίων είναι οι Δημήτρης Χριστόπουλος, Γιώργος Μαργαρίτης, Λιάνα Κανέλλη, Μαρία Κανελλοπούλου και Πέτρος Κωνσταντίνου.

6 Φεβρουαρίου 2018 Δύο είναι οι μάρτυρες που καταθέτουν ως κλητευθέντες από το δικαστήριο: ο πρώην πυρηνάρχης Νοτίων Προαστίων της Χρυσής Αυγής, Γιώργος Παπαγεωργίου, και ο αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Φύσσα, Αχιλλέας Νικολάου. Ο πρώτος επιβεβαιώνει με στοιχεία τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης και την αυστηρή ιεραρχία, ενώ ο δεύτερος καταθέτει ότι «το έφαγαν το παλικάρι» εν ψυχρώ και σε δημόσια θέα και περιγράφει την οργανωμένη επίθεση πολλών ατόμων στον Παύλο μέχρι να φτάσει ο Ρουπακιάς για το τελειωτικό χτύπημα.

8 Φεβρουαρίου 2018 Η διαδικασία συνεχίζεται με τα αναγνωστέα έγγραφα κατηγορητηρίου: την πιο αμήχανη στιγμή για τους συνηγόρους υπεράσπισης. Μπορεί μέχρι τότε να επιχειρούσαν να διαψεύσουν οτιδήποτε αποδείκνυε την ενοχή των εντολέων τους, κάνοντας λόγο για φωτομοντάζ ή συρραφές, αλλά πώς να διαψεύσουν τώρα τα γραπτά μηνύματα, τις καταγραφείσες συνομιλίες, τα βίντεο που προαναγγέλλουν επιθέσεις, την αρθρογραφία που ομνύει στη ναζιστική ιδεολογία, τις φωτογραφίες με στρατιωτική εκπαίδευση, τις ομιλίες με φόντο τον Χίτλερ και πολλά άλλα που κατασχέθηκαν από τα

σπίτια των κατηγορουμένων;

9 Ιουλίου 2018 Απορρίπτεται η ένσταση γνησιότητας που υπέβαλε ο Νίκος Μιχαλολιάκος για να μη γίνει δεκτό το καταστατικό της Χρυσής Αυγής που προσκόμισε ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» Δημήτρης Ψαρράς. «Το εν λόγω έγγραφο θα συνεκτιμηθεί μαζί με όλα τα αποδεικτικά μέσα», ανακοινώνει η πρόεδρος. Είχε προηγηθεί ανάλογη πρόταση από την εισαγγελέα που υποστήριζε ότι δεν προκύπτουν ενδείξεις πλαστότητας του εγγράφου και αποδομούσε τον ισχυρισμό του Μιχαλολιάκου ότι «το συγκεκριμένο έγγραφο απηχεί ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική ιδεολογία της Χ.Α.» λέγοντας ότι στο πλήθος των βίντεο-ντοκουμέντων που προβλήθηκαν στο δικαστήριο «γίνονται αναφορές στις εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις της οργάνωσης» και άρα «ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος». Ομως στην αγόρευσή της η εισαγγελέας θα αυτοαναιρεθεί, υποστηρίζοντας ότι το μόνο γνήσιο καταστατικό είναι αυτό που έχει κατατεθεί στον Αρειο Πάγο μετά τις εκλογές του 2012 και θα υιοθετήσει τους ισχυρισμούς των χρυσαυγιτών ότι οι ναζιστικοί χαιρετισμοί είναι «αρχαιοελληνικοί».

18 Ιουλίου 2018 Δεκάδες καταδικαστικές αποφάσεις για επιθέσεις της Χρυσής Αυγής περιλαμβάνονται στα αναγνωστέα έγγραφα που προσκομίζει η πολιτική αγωγή. Στο δικαστήριο προβάλλεται η μελέτη του ερευνητικού κέντρου Forensic Architecture για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, καθώς και περισσότερα από 50 βίντεο ως ενισχυτικά του κατηγορητηρίου, μεταξύ των οποίων η συναυλία των ναζιστών στην Αθήνα το 2005 που δημοσιοποίησε η «Εφ.Συν.» (13.2.2017, «Η αληθινή πατρίδα της Χρυσής Αυγής»).

12 Σεπτεμβρίου 2018 Αρχίζει η ανάγνωση των εγγράφων της υπεράσπισης, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Μαρτίου 2019. Επί ενάμιση χρόνο η υπεράσπιση καθυστερεί τη δίκη με χιλιάδες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις των πρώην βουλευτών. Μόνο ο Λαγός προσκομίζει 2.000 ερωτήσεις για το νέφος στην Πάτρα, το σαμιώτικο κρασί, τη μηδενική ζήτηση λευκού κρεμμυδιού, την άγρια αγκινάρα Μικρομάνης κ.ά.

6 Μαρτίου 2019 69 μάρτυρες υπεράσπισης (αντί για 265 που είχαν δηλωθεί αρχικά) προσέρχο-

Ξεκινούν οι απολογίες, με πρώτους τους κατηγορούμενους για τη δολοφονία Φύσσα. Στα Πρακτικά καταγράφεται ο Ρουπακιάς να λέει «μια ανθρωποκτονία ήτανε που την κάνανε ολόκληρη ιστορία» και η ομολογία του πυρηνάρχη Πατέλη ότι «ποτέ δεν με διέγραψαν από τη Χρυσή Αυγή, σταμάτησα να πηγαίνω στα γραφεία όταν προφυλακίστηκα», που έρχεται σε αντίθεση με τις απολογίες της ηγεσίας ότι δήθεν όσοι εμπλέκονταν στη δολοφονία διαγράφηκαν από τη Χρυσή Αυγή. Ο Ηλ. Κασιδιάρης βάζει στο κάδρο της ενοχής τους ίδιους τους βουλευτές, λέγοντας ότι για τα εγκλήματα μπορεί να είναι ένοχοι «μέλη, υποστηρικτές, ακόμα και βουλευτές» και εξαπολύει πρωτοφανή επίθεση στον αναπληρωτή εισαγγελέα. Ο Ν. Μίχος καταθέτει ότι ο Μιχαλολιάκος γνώριζε από την πρώτη στιγμή για τη δολοφονία Φύσσα και την επίθεση στους αλιεργάτες. Ο Ι. Λαγός καλύπτει απόλυτα τα τάγματα εφόδου, χρεώνει στο Πολιτικό Συμβούλιο (δηλαδή στον ίδιο τον Αρχηγό) την απόφαση να μη διαγραφούν οι εμπλεκόμενοι για τη δολοφονία Φύσσα και προπηλακίζει την πρόεδρο του δικαστηρίου. Ο Αρχηγός Μιχαλολιάκος αδειάζει τον Ι. Λαγό και το τάγμα της Νίκαιας και επιμένει στο ψέμα πως έμαθε για τη δολοφονία το επόμενο πρωί.

19 Δεκεμβρίου 2019 Η εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου προτείνει την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων για τις κατηγορίες της διεύθυνσης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση. Για τη δολοφονία Φύσσα προτείνει την ενοχή μόνο του Ρουπακιά, ενώ επιχειρεί να υποβαθμίσει τις δολοφονικές επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, προτείνοντας να μετατραπούν οι κατηγορίες σε ελαφρύτερες. Ο αναπληρωτής εισαγγελέας δεν θα αγορεύσει, αλλά θα απαντήσει σε όσους του προσάπτουν ότι συντάχθηκε με την πρόταση της Αδ. Οικονόμου ότι «δεν προβλέπεται δικονομικά αγόρευση του αναπληρωτή εισαγγελέα», διαχωρίζοντας εμφανώς τη θέση του.

8 Ιανουαρίου 2020 Με τη δικηγόρο της οικογένειας Φύσσα, Χρύσα Παπαδοπούλου, αρχίζουν οι αγορεύσεις της πολιτικής αγωγής που αποδομούν πλήρως την εισαγγελική πρόταση και αποδεικνύουν πόσο σημαντική ήταν η απόφαση της έδρας να παραστεί η πολιτική αγωγή και για το σκέλος της εγκληματικής οργάνωσης. Η επιχειρηματολογία των συνηγόρων, η οποία βασίζεται σε ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία, αναγκάζει τους συνηγόρους υπεράσπισης να αγορεύουν περί ανέμων και υδάτων, αφού αρκετοί δεν μπήκαν καν στον κόπο να αντικρούσουν το κατηγορητήριο.

7 Οκτωβρίου 2020 Η απόφαση του Α' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών θα ανακοινωθεί στις 11 το πρωί.

ΛΙΆΝΆ ΚΆΝΈΛΛΗ Βουλεύτρια KKE

Καταδίκη με... υπακοή στο υλικό

κείνο το άτιμο… το Ραντεβού με την Ιστορία, που τόσο συκοφαντήθηκε στις αρένες της μικροπολιτικής, των προσωπικών φιλοδοξιών και της ματαιόδοξης υστεροφημίας ηγετών και ηγετίσκων εδώ και αλλού, έρχεται στο προσκήνιο στις 7 Οκτωβρίου. Αυτή τη φορά, όμως, στα χνάρια του Τερτσέτη και του Πολυζωίδη. Γιατί κάπου 200 χρόνια μετά, το Ραντεβού με την Ιστορία έρχεται και αφορά και τους δικαστές ως πρόσωπα, αλλά και την ίδια τη χωλαίνουσα Δικαιοσύνη του τόπου, που καλείται να αποφανθεί πώς και πόσο θα καταδικαστεί η ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, που έδρασε, ως και ψηφίστηκε μακαρισμένη σε κόμμα, ανοίγοντας ξανά την πληγή του φασισμού στον εικοστό πρώτο αιώνα. ΘΆ ΠΈΙ ΚΆΝΈΙΣ πως μπαίνει ψηλά ο πήχης της απαίτησης να υπάρξει μια απόφαση παραδειγματικής και υποδειγματικής τιμωρίας των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, και μια καθαρτήρια ολοκλήρωση της δίκης, που θα κλείσει με την καταδίκη τους, οδηγώντας τους στη φυλακή. Το αίμα που έχυσαν. Τα παλικάρια που θέρισαν. Οι μετανάστες, αντιφασίστες, οι πρωτοπόροι συνδικαλιστές-κομμουνιστές που αντιστάθηκαν με κίνδυνο της ζωής τους. ΧΡΈΙΆΣΤΗΚΈ πεντέμισι χρόνια και τετρακόσιες πενήντα δικαστικές συνεδριάσεις για να απογυμνώσουν αυτό καθαυτό το κίνητρο των εγκλημάτων της ηγεσίας και των μελών της Χρυσής Αυγής, που δεν είναι παρά η ναζιστική της ιδεολογία. Πέρα από το ιστορικό βάρος που φέρουν στους ώμους τους οι δικαστές, πατάνε γερά σε δεκάδες μάρτυρες κατηγορίας, χιλιάδες έγγραφα, φωτογραφίες, ηχητικά ντοκουμέντα, ένα θηριώδες αποδεικτικό υλικό, που δεν μπόρεσε να ανατρέψει, ούτε κατά ένα μυριοστό, και η μνημειώδης αγόρευση σκιώδους σκοπιμότητας της εισαγγελέως... ΚΆΙ ΙΣΤΟΡΙΚΆ και δικαστικά, η εγκληματική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, οργανωμένη και μαζική, έχει ως προϋπόθεση την τυφλή υπακοή στον αρχηγό. Οι δικαστές δεν χρειάζεται να… υπακούσουν, παρά μόνον στο υλικό που μελέτησαν. Είμαι βέβαιη ότι θα είναι αμείλικτοι. Το ίχνος που θ’ αφήσει η καταδικαστική απόφαση πρέπει και πιστεύω ότι θα είναι αυτό, που δεν θα επιτρέψει στις επόμενες γενιές να πουν δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα, ξέχασα ποιος είναι και πώς περνάει ο φασισμός.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3-4 Οκτωβρίου 2020

Το ΤΕΛΟΣ της Χρυσής Αυγής

Στις 14.2.2017 τα μέλη των Ταγμάτων Εφόδου που βρίσκονταν -ως κοινό- στην αίθουσα του Εφετείου Αθηνών, όπου διεξαγόταν η δίκη της Χρυσής Αυγής, επιδόθηκαν σε πρωτοφανή επεισόδια μέσα στο δικαστήριο. Μάλιστα ένας από αυτούς, ο Βυζάντιος Παυλίδης, δεν δίστασε να στραφεί κατά της ίδιας της Μάγδας Φύσσα, να εκτοξεύσει χυδαίες ύβρεις, να κάνει απρεπείς χειρονομίες σε βάρος της και να προσβάλει τη μνήμη του δολοφονημένου από την οργάνωση Παύλου Φύσσα φωνάζοντας: «Πού είναι ο Παύλος ο γαμιόλης σου;», μη κρύβοντας το μίσος της Χρυσής Αυγής για τον Φύσσα και την οικογένειά του. Ο Παυλίδης, ο οποίος καταδικάστηκε για τις πράξεις του αυτές, ήταν στέλεχος στην περιοχή του Πειραιά και απαθανατίζεται δίπλα στον Λαγό.

ετά την ποινική δίωξη σε βάρος της ηγεσίας της, η Χρυσή Αυγή υποχρεώθηκε να αποσύρει προσωρινά από τους δρόμους τα Τάγματα Εφόδου. Το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε και στη δραστική μείωση των καταγεγραμμένων περιστατικών ρατσιστικής βίας, επιβεβαιώνοντας έτσι ποιος ήταν και ο δράστης των επιθέσεων αυτών. Η ναζιστική οργάνωση δεν θα μπορούσε βέβαια να απεκδυθεί την εγκληματική φύση της, ούτε και είχε σκοπό να εγκαταλείψει το μοναδικό της μήνυμα, δηλαδή την οργανωμένη βία. Ετσι, ακόμα και μέσα στα 5,5 χρόνια της διεξαγωγής της δίκης, είδαμε τα Τάγματα Εφόδου να πραγματοποιούν επανεμφανίσεις και να εξαπολύουν δολοφονικές επιθέσεις.

Ενδεικτικά θυμίζουμε ότι ήδη την πρώτη μέρα της δίκης (20.4.2015) είδαμε χρυσαυγίτες να επιτίθενται σε φίλους του Παύλου Φύσσα που προσέρχονταν στο δικαστήριο με την ιδιότητα των μαρτύρων κατηγορητηρίου. Στις 17.1.2017 Τάγμα Εφόδου της Χρυσής Αυγής με επικεφαλής τον Ιωάννη Λαγό και με τη συμμετοχή γνωστών στελεχών της οργάνωσης, όπως ο Σωτήρης Δεβελέκος, εισέβαλε στο Δημοτικό Σχολείο του Νέου Ικονίου Περάματος και ξυλοκόπησε δασκάλους και γονείς παρουσία των ανήλικων μαθητών. Το σχολείο είχε στοχοποιηθεί από τη Χρυσή Αυγή λόγω της ένταξής του σε πρόγραμμα φοίτησης προσφυγόπουλων.

Στις 8.4.2016, στο πλαίσιο προγραμματισμένης συγκέντρωσης της Χρυσής Αυγής με κεντρικό ομιλητή τον Μιχαλολιάκο στον Πειραιά και υπό την καθοδήγηση των Κασιδιάρη και Λαγού, τα Τάγματα Εφόδου της οργάνωσης εξαπέλυσαν επίθεση σε αντιφασιστική συγκέντρωση στην ίδια περιοχή.

Την 1.11.2017 Τάγμα Εφόδου της ναζιστικής οργάνωσης με επικεφαλής το άλλοτε ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης Σωτήρη Δεβελέκο εξαπέλυσε αιματηρή επίθεση σε βάρος τριών γυναικών, μεταξύ των οποίων η Ευγενία Κουνιάκη, μέλος της ομάδας των συνηγόρων πολιτικής αγωγής των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δίκη της Χρυσής Αυγής και μάλιστα έξω από το Εφετείο, την ώρα που μέσα διεξαγόταν η ακροαματική διαδικασία. Κατηγορούμενος μαζί με τον Δεβελέκο είναι και το στέλεχος της οργάνωσης στον Πειραιά Χάρης Δραμιτινός.

Στις 25.2.2018 Τάγμα Εφόδου της Χρυσής Αυγής οργάνωσε δολοφονική επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο του Πειραιά «Φαβέλα». Εβαλε φωτιά στον χώρο με πυρσούς και άνοιξε με λοστό το κεφάλι της συνηγόρου πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα, Ελευθερίας Τομπατζόγλου, αφήνοντάς την αιμόφυρτη, ενώ τραυμάτισε άλλα τρία άτομα. Για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατηγορούνται ο άλλοτε επικεφαλής του Τάγματος Εφόδου του Πειραιά Σωτήρης Δεβελέκος και ο Ακης Θεοδώρου, επίσης γνωστός από τη δική του δράση ως στέλεχος του τοπικού Πυρήνα της Χρυσής Αυγής.

H εγκληµατική δράση της οργάνωσης κατά τη διάρκεια της δίκης

Στις 31.3.2017 το Τάγμα Εφόδου των κεντρικών γραφείων της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων, με επικεφαλής το ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης Χρήστο Ζέρβα, εξαπέλυσε δολοφονική επίθεση σε βάρος του φοιτητή Αλέξη Λάζαρη, ο οποίος έγινε στόχος απλώς και μόνο επειδή έτυχε να περνάει από το συγκεκριμένο σημείο και η εμφάνισή του να ταιριάζει στο προφίλ όσων η ναζιστική οργάνωση θεωρεί πολιτικούς της αντιπάλους. Ο Λάζαρης υπέστη άγριο ξυλοδαρμό, με ανηλεή χτυπήματα στο κεφάλι από τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι του έκλεψαν και την τσάντα. Οσο για τον Ζέρβα, ήταν πρωτοπαλίκαρο του Αρχηγού, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Χρυσής Αυγής, Πυρηνάρχης Αμπελοκήπων, υπεύθυνος Ασφαλείας των γραφείων στη Μεσογείων και διορισμένος μετακλητός υπάλληλος από τον Μιχαλολιάκο στη Βουλή. Καταδικάστηκε για επικίνδυνη σωματική βλάβη και ληστεία.