Μάθημα: Η συγγνώμη και η συγχώρηση στις διαπροσωπικές σχέσεις των εφήβων και η ορθόδοξη χριστιανική αγωγή
Καθηγήτρια: Ράντζου Μαρία
Εξάμηνο: Δ΄ •Σιούρλα Ελευθερία, ΑΕΜ: 15347 •Ταμβάκη Ευστρατία, ΑΕΜ: 15359 Θεσσαλονίκη Φεβρουάριος 2013
«Η Περήφανη και ο κύριος Κυπαρίσσης»
Μια ανοιξιάτικη μέρα, η μικρή Συγγνώμη αποφάσισε να κάνει ένα περίπατο στο δασάκι, δίπλα στο σπίτι της, για να χαζέψει την όμορφη φύση.
Υπήρχαν πολλά όμορφα λουλούδια, ένα όμως της τράβηξε την προσοχή.
Ήταν ένα ψηλό, όμορφο ροζ λουλούδι, που το έλεγαν Περήφανη
Η μικρή Συγγνώμη με τον θαυμασμό της κατάφερε να γίνει φίλη της Περήφανης, μιας και της άρεσε να τη θαυμάζουν. Η Περήφανη άρχισε τότε να λέει και να λέει και να λέει... για τον εαυτό της, ώστε να τραβήξει ακόμα πιο πολύ το ενδιαφέρον της νέας της φίλης. Και όταν δεν είχε τι άλλο να πει για αυτήν, άρχισε να λέει και να λέει και να λέει... ό,τι ήξερε για το δάσος. Και όταν η Συγνώμη τη θαύμασε ακόμα πιο πολύ...
…η Περήφανη καμάρωνε, ακόμα πιο πολύ μπροστά στη Συγνώμη. Αλλά δεν της έφτανε μόνο αυτό. Για να τραβήξει λοιπόν ακόμα πιο πολύ το ενδιαφέρον της Συγνώμης, άρχισε να μιλάει άσχημα για ένα από τα κυπαρίσσια που βρισκόταν απέναντι της. Το κορόιδευε γιατί μπροστά στα υπόλοιπα καμαρωτά κυπαρίσσια, ήταν διαφορετικό στην όψη. Σε αντίθεση με τα άλλα αυτό ήταν εντελώς σκυφτό και τα κλαδιά του αντί να ακουμπάνε τον ουρανό, ακουμπούσαν το έδαφος.
Την ώρα που η Περήφανη μιλούσε, ο κύριος Κυπαρίσσης άκουγε και, μην μπορώντας να συγκρατήσει τη στεναχώρια του, άρχισε να κλαίει. Η μικρή Συγγνώμη το πρόσεξε και θέλησε να τον πλησιάσει, για να μάθει την αιτία της στεναχώριας του. Ο Κυπαρίσσης, βλέποντας το ενδιαφέρον του κοριτσιού, άνοιξε την καρδιά του και της είπε πως ο λόγος που έγερνε τον κορμό του ήταν για να μην κρύβει το φως του ήλιου από την Περήφανη.
Η Περήφανη, βλέποντας το κοριτσάκι να μιλάει με τον κύριο Κυπαρίσση, αμέσως, ζήλεψε, που έχασε την προσοχή του και μην μπορώντας να συγκρατήσει την περιέργειά της, άρχισε να κρυφακούει τη συζήτηση. Ακούγοντας, λοιπόν, την εξομολόγηση του κυρίου Κυπαρίσση, αισθάνθηκε πολύ, μα πολύ άσχημα, για τη συμπεριφορά της απέναντί του και θέλησε να του ζητήσει να την συγχωρέσει, γιατί χάρη σε αυτόν είχε την περηφάνια της.
Τότε ο κύριος Κυπαρίσσης τη συγχώρεσε και έζησαν αυτοί καλά στο δάσος και εμείς καλύτερα.
Χρειάζεται μεγάλη ψυχική δύναμη για να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και να ζητήσουμε συγνώμη αλλά ακόμα μεγαλύτερη για να συγχωρήσουμε τα λάθη του άλλου.
ΤΕΛΟΣ