BROT by Elke DB

€2,45 / FIRST ISSUE

UBER&KOSHER WILL SWEENEY

INKSPILL ILLUSTRATIONS

FILLES A PAPA

POLAK ONE WE BECAME AWARE

magazine first issue —

“Graphic design magazine with a touch of rock ‘n roll.”

EEN UITGAVE VAN Hogeschool Gent KASK Jozef Kluyskensstraat 2 BE-9000 Gent Tel: 32(9) 267 01 00 www.KASK.be HOOFDREDACTEUR EN VORMGEVER De Backer Elke LOGO BROT Anne Lonsain ARTIKELS Lucca Jannsen Mathieu Cieters Roselien Wille Lisa Verstraete Tiene Devos Elke De Backer MODEL COVER/ EXPERIMENTELE PAG Stephanie Jansen LETTERTYPES Helvetica Neue Georgia Impact DRUKKERIJ Qualicopy Maaltebruggestraat 169 BE-9000 Gent Tel: 09/222 40 18 Fax: 09/220 25 99

THAT is what this issue of Brøt offers you! As you go through this magazine you will notice a red wire that links all articles to eachother. Which is the power of rock and roll baby! Each on it’s own way ofcourse. You might not see the link at first but if you look carefully you’ll see all these graphic designers have a link with it. Enjoy this ‘cause it won’t be only your first but also your last…

42 14 6

20 36

12 24

38 30

INKSPILL ILLUSTRATIONS Savarimuthu A few months ago I ran across a young new artist who caught my attention by his detailed vector illustration designs. François Savarimuthu, the man behind Inkspill Illustrations. This young fresh new talent is still a student at the University of Wales, Newport, where he studies graphic design.

So François, who or hat made you decide to become an graphic designer/illustrator? I have a lot of admirers in the design industry, it would be impossible to say what my current favourite piece is, as I research nearly everyday, thanks to social networking and the endless design blogs out there, I never go hungry from design famine. Although if we have to talk about major king pins in way to becoming a art student / freelance designer, I would definitely have to give credit to a few illustrators and designers, who made me pick the path of design over being a biology student (haha).

— “I never go hungry from design famine.” — At one point in high school I was dead set on studying medicine, then one day, I think it was when I missed my practical examination, just because I got the dates wrong and that it was the next day. So due to that mistake I had a urge to change my direction for a career, I was always more interested in art though than medicine, but I always try to incorporate human anatomy in my work as I’m fascinated by how the body works.

“...even when I’m older and retired I’ll still be blasting out metal and drawing intricate designs, even if my senses pack in!”

François Going back to my all time favourites, iSO50 and his retro graphics, using excellent effects to give that crisp retro feel, whilst using great use of colour. Hydro 74 (Joshua M. Smith), the vector king! And finally Dan Mumford for being the one who I could most relate too, as when I was in Art College he was just graduating university, and I remember seeing him in ‘Computer Arts: Projects’ and thinking I want to be doing exactly this by the time I finish uni! I also take a good majority of shots using my ‘Instagram’ app on my smart phone, which allows me to capture the vernacular, the best things in life are right in front of you. How long have you been doing this? /When did you know you wanted to do this? I’ve been doodling since I can remember, but I guess you’ve heard that phrase used all the time. It really all just stemmed from this passion for doodling, I still call most of my personal work doodles, as it starts from a brainstorm of lines that somehow turn into a composition I’m happy with, usually 1st or 2nd time round of redrawing, so I’m lucky to be able to direct my thoughts and ideas straight to paper and ready to ink in no time. As for my freelance work, it all fell into place, as over time in high school and art college I took on projects from friends and then steadily became clients from friends of friends. I noticed your work is very detailed, don’t you lose your patience over time? As for my patience (haha) I’ve learnt to adapt to it, otherwise I will never get anything finished. It’s strange but my motivation comes from a track I haven’t heard in a while, or a new album and finding out that I can’t stop listening to it, then realising that my iTunes playlist has it over 200 plays! My passion for my illustrations come from my feelings and moods during that day, depending on how I feel that day will have a certain desired result in my work outcomes.

You also still study at the moment, how does this infect your work? Do you find enough time for your personal illustrations? What do your fellow students and teacher think about your work? That’s one of my flaws, organisational skills have never been my forté. It’s something I’m definitely working on, I think I need a PA! (haha). Personal work does get into the way of university work, but that’s because it’s more interesting, but client work is also very interesting. Clientele work allows me to have a varied amount of different challenges, and I will never say no too a brief, it’s always worth a try, to broaden my creative ability. As for my fellow students, a lot of them know I do my freelance work under the name of Inkspill Illustrations, but not a lot know I do client work under my own name. My tutors don’t know anything about my work outside university, I want too keep that under wraps for now. What does inkspill mean exactly? Inkspill, to be honest to this date I’m still unsure if I want to go under this Alias, but when I thought about it, heres a quick description of it’s origins. I guess my reasoning behind it was because whenever I wanted to start a project from scratch, I would just doodle anything that I felt related to the project. In a way I was spilling my ideas, my doodles, the ink onto the page. Everything flowed and it about the exploration of my imagination, then developing those thoughts (Inkspill’s) into a more professional context. How is the graphic sector in your country? Is there alot of competition? The graphic design scene from interested are closely connected to the music scene here in South Wales. The music scene seems to be a big part to the art created. A lot of people love metal music here and I guess that’s where I fall into, as a sector.

< Model: Femke Fatale / MUA: Mieke De Vlieger / Photo: Wannes De Brouwer

A fan wearing a inkspill shirt >

“I’m open to any form of creativity, I never want to limit what I do and where I create my work, be it on paper or on a wall.” There is a lot of talent, designers and illustrators making themselves known, very professional people and I’ve had the pleasure of working with some great local bands. Illustrator ‘Godmachine’ seem to be the leader in the creative industry for band merchandise, his passion for his work and the way he uses design as a lifestyle influences me a lot. What do you hope to achief in your career? I would aspire to be amongst creative groups of people, a mixture of experience and fresh talent with very different art backgrounds! I’m always talking to new people and making close friends through design, recently I had a band ask me for work from Alaska, that’s rad! Eventually further down the line of my career I would love to be sharing my experiences with students, and other creatives. It’s definitely a lifestyle for me, and I would like to be surrounded by art and music influences, even when I’m older and retired I’ll still be blasting out metal and drawing intricate designs, even if my senses pack in! Do you have other hobby’s besides this or is this your main thing? At the moment, being in university and doing freelance, plus working on the weekends as a phones salesman (everyone needs a part-time job, no matter how uninspiring), also money’s a good thing right? I tend to go to the gym now and again, taking an interest in mountain biking and going for long treks, although the weather is terrible this time of the year. On a weekly occurrence, I socialise with friends and creatives, going to gigs, one coming up more recently is Incubus, it’ll be the first time I see them live, can’t wait, I love varied types in genres! If you have a new idea for a design does it come out the way you expected to be? Every piece I work on is always reworked, I can spend so much time on one piece, and be infatuated with that I lose interest very easily. This only happens when the mood isn’t right

< Photo from the official Inkspill Illustrations facebook page

(haha) like I was saying in one of your previous questions, my patience is usually good when I have the right music or motivation for the task, unless I don’t have these in place I will lose interest very easily. I’ve found ways of getting round this though, I guess becoming a designer as allowed me to change my life for the better as well, as I’ve learnt to manage my time a lot better, giving myself space with one task. Then if I have spare time in the day I will revisit it for a few hours at a time. Usually when I get in that ‘zone’ I tend to get the best results. Call it an infectious way of working, it’s addictive to put the pencil down when there is a tasty riff or awesome chorus pounding through my speakers! You print your designs on shirts, what made you want to do that? I’ve always been a fan of sites such as Emptees (now Mintees) and Design By Humans. It’s another way to express my work, making it more visually appealing when seeing it on someone, it gives me the biggest buzz seeing it on someone else as they walk past you, totally awesome! It’s a fantastic way to promote, if made with quality products and apparel, the design is long lasting. Femke Fatale is one of the models who you worked with for the shoots for your work, since she’s also from Belgium I wondered how you got to find her for this job. Femke! generally an awesome person! Seriously she has helped me out so much with the release of my limited edition work, through my Inkspill Illustrations part of my freelance. Being very helpful and always promoting me when she is not busy through her social net working sites. One of the nicest people I’ve had the pleasure of speaking too. It was an obvious choice for me to just ask her openly, Facebook allowed me to do that so easily. Her modeling is primarily tattooed based, she’s been a lot of tattoo magazine front covers, as I was very influenced by the tattooed culture also the american pin up style she seemed to use a lot

in her shoots. Although she can capture that theme very well in her photoshoots, she can adapt perfectly, to any indie clothing line to one off specialist designs. It really started when I got in contact with her over a message on Facebook, started to chat more about the ideas I had and she instantly became interested, which was awesome to begin with, if I’m honest I felt a little star struck, due to her career in the industry as a top model in the scene. Once I had the designs printed she was more than helpful to organise a shoot with me, asking her close friends who did make up and photography, giving me everything I needed for the promo shoots! (Special thanks for the organisation to Femke Fatale, Mieke De Vlieger & Wannes De Broumer.) You’re obviously a huge music fan, how did music had his inspiration on you and your work? It goes back to picking up that new album or a song that I haven’t heard for a long time. It’s perk like that, which make my design outcomes possible. The sound, the passion and the taken by bands is greatly used within my inspiration and development. Talking about music, you did some artwork for some bands, could you tell us more about that? Sure can! Working on a lot of logo identities, emblems and custom typography, all of which relate to my love of calligraphy. I’ve been concentrating on album artwork design, getting back in touch with my illustrative skills. The artwork is for a band called ‘Fourth Autumn’, they are friends of mine, and was speechless when they chose to work with me on their artwork for their debut album (Mock The Weak). It’s going to be on sale in HMV in January! So make sure you get a copy!

“Wolfography” >

< Model: Femke Fatale / MUA: Mieke De Vlieger / Photo: Wannes De Brouwer

Limited Edition (-/50 copies) Print by Inkspill Illustrations, photo: robert paul jones >

“Femke! Generally an awesome person!” What do you prefer on creating? I’m open to any form of creativity, I never want to limit what I do and where I create my work, be it on paper or on a wall. I would love to develop my calligraphy more and work it into my illustrations, creating something completely custom. I dislike using stock images, I’d prefer to use my own reworked from photos or still life. I also dislike using a lot of typefaces, as I believe less is more. Every designer have there favourites, mine would have to be futura or trajan pro.

Any chance for a sneak peak? Keep an eye out for the ‘Wolfography’ bundles coming this Winter! Also a recent project uploaded on my Client Page on Facebook, it’s all about pattern design, I love the wintricacy! I will also be re-printing the Inkspill Icon t-shirts! This is first mention, they emblems will be printed onto black t-shirts with a golden ink for the emblem, only 25 of these will be made! They are to say thank you for all the support people have given me in a short space of 6 months.

If you make a print do you usually go up to 50 copies (like I saw before) or does it depend on the work? If it’s for my limited edition work (Inkspill Illustrations). Then my max printing number would be 50 copies. Although I’m going to be lowering that for my next set of prints, as I will only being producing 25 copies of the ‘Wolfography’ designs. I felt like limited the prints and bundles, I wanted to make them special to each and everyone person who bought them, giving them this gift that was only allowed for a select few.

— INTERVIEW Elke De Backer

What are you working on at the moment? I noticed you’re a busy bee and promised your fans lots of new stuff! By the end of the year I will have a lot to show. The album artwork for ‘Fourth Autumn’ is a biggy, it’s going to be published in Kerrang magazine, as well in store at HMV, that’s MASSIVE! (haha) In the process of getting a website made, collecting all my social sites and blogs under one roof so too speak, it will also have an integrated store, making it easier for lots of people to follow everything I’m doing.

2011 LOGO DESIGN TRENDS Every year, several newbie corporations emerge with attractive and inspiring logo designs. However, new companies should be a little careful with the selection of their corporate logo. With the changing taste and preferences of consumers, change in logo design trends can be witnessed simultaneously. The designs that were considered famous a year ago may not be popular this year. So logo designers must adjust to the market preference and consumer flavors for designing the perfect corporate identities. Although it isnâ&#x20AC;&#x2122;t easy to predict logo design trends but recent developments in the industry help the logo designers create a trendy logo design. Logo Lounge has released logo design trends for 2011, based on the half yearly performance of the logo design industry. These trendy logos will guide the designers in right direction explaining the trends being followed and accepted in the branding business. 1. Childish Lately, there has been an increase in the use of juvenile figures in logo design. Reminiscent of the Hello Kitty logo, these logos are meant to promote a sense of cuteness, and adorability. We observe the example of the Twitter logo and see that society easily accepts any symbol bearing a smile. These symbols are also being used as gaming and social media mascots. 2. Dandruff

of famous logos are Apple and Blackberry. These allusions to the fruit depict a sense of freshness and sweetness for the brand identity. The fruit inspired shapes are now being considered as an iconic representative for brands to represent purity and wholesomeness. 4. Geological The Geological or Eco trend has been in the industry for the past few years. This is for clients who want to portray their company as an environment caring and friendly one. These logos use symbols that depict the earth and nature like leaves, flowers, animals and soil. 5. Gradients The gradient is a subtle style that has the power of mesmerizing the audience attention. A mild linear gradation allows the top logo designers to give a direction to the design. This allows designers to visually convey a message of motion or change without altering the symbol of the logo. 6. Interlope Another 3 Dimensional approach progressively being used this year is the Interloping effect. This includes interweaving a shape into an identifiable symbol. Other modifications in this trend are the inclusion of shadows and gradients.

The trend, marked as â&#x20AC;&#x2DC;dandruffâ&#x20AC;&#x2122; by logo lounge, is the grunge style. This style proofs how a little disturbance in the logo design can create magnetism. A little crumble here and a little skew there create an ideal grunge style which has been admired for years. But this style is applied only to precise spots of the logo. This creates open negative spaces in the logos giving them a sense of purpose.

7. Isometric

3. Fruit

8. Line Art

Nowadays, you will often hear brand names that are inspired by a fruit. Popular examples

Since the year 2011 has been dominated by delicate logos, the line art trend is also in full fl

Another noticeable logo design trend this year is the use of isometric shapes. Also known as the pixilated or cubic, this trend has been used across several industries to show an isometric, dimensional logo. These logos illustrate a consistent design and geometric accuracy.

ow. There is certain grace in line art, and logo designers never seem to lose this. If not designed with scalability and accuracy, these logos can be tough on the eyes. But if perfectly made, it is sure to draw a host of viewers. 9. Oscillate With the escalating competition in the corporate world, designers are trying out attention grabbing techniques to make their logo design stand out. What was once considered as a mark of poor craftsmanship is now an attractive device to catch the attention of the viewers. The oscillate design in logo which causes visual vibration attracts a reader’s attention from long distance. 10. Rounds After the launch of Obama 2012 Logo, the concept of using rounds and ‘Os’ in designing is prominent this year. The full 360 approach of the O shape encapsulates the viewer’s attention. We have seen the rounds this year with some graphic differentiation including the support of shadows, bars, dot, stars, and stripes. 11. Swirls Another attention gathering technique rampant this year is the use of swirls. Multiple lines swirling into one another to create a rippling effect, has similar effect as the Oscillate design. Whether used as whole or part of the design, the swirls have a gripping impact on the viewer. It compels the consumer to confront the brand. They stipulate a reaction from the viewer. — SOURCE: http://www.logoblog.org/logo-design-trends-2011/

Na een klein uurtje gereden te hebben richting Antwerpen komen we aan in de Pretoriastraat. De deur van een statig herenhuis doet ons absoluut niet vermoeden dat zich hier de creatieve studio Uber and Kosher van Martijn Vogelaers en Deborah Bloemen bevindt. We bellen aan en Martijn doet met een brede glimlach de deur open. Ik stel mijzelf, om het geheugen van Martijn op te frissen nog vlug even voor en Martijn laat mij vervolgens beleefd binnen. Hij vraagt of ik een koffie moet hebben. Ja, graag!, antwoord ik. Gelukkig, zegt hij. Hij gaat naar de keuken waar hij al twee tassen met elk 3 koekjes heeft klaargezet. Suiker?, vraagt hij, terwijl hij een pad in de espressomachine stopt. Met grote behendigheid en een plateautje met twee tassen op neemt hij me mee naar de eerste verdieping. Welkom in de studio, zegt hij nadat hij de eerste deur opent. Ik kijk rond en wat mij als eerst opvalt, is een grote prikbordmuur waar allerlei foto’s en ontwerpen zijn opgeprikt. “Ja dat is ons moodboard. Kan je daar geen foto’s van nemen? Want met sommigen ontwerpen zijn we nog bezig en de klanten zouden het niet leuk vinden moesten bepaalde dingen al openbaar gemaakt worden. Zet je.”, zegt hij terwijl ik mijn jas uitdoe.

< Martijn en zijn creaties

UBER& KOSHER Je hebt tijdens je opleiding Vrije Grafiek aan de Academie in Antwerpen jouw eigen stijl ontdekt. Is die stijl nog steeds dezelfde bij Uber and Kosher? Er zijn heel veel elementen die er nog zijn. Bijvoorbeeld, na mijn opleiding ben ik heel hard in het digitaal ontwerp gevlogen en maakte ik illustraties via pixelontwerp. Een heel interessante techniek en toen was dat echt een ontdekking, maar ondertussen spreekt mij dat minder aan. Daardoor heb ik vanalles geprobeerd en heb ik een andere stijl ontwikkeld. Achteraf ben ik wel teruggekeerd naar die vrije grafiek en die basiszaken en -structuren en de analoge invloed van het tekenen, plakken en knippen. Combinaties van foto’s, meestal door Deborah gemaakt, ga ik achteraf nog bewerken met toepassingen die meer naar vrije grafiek neigen dan naar illustrator strakke ontwerpen. Op de website staan vooral vintageachtige collages. Is dat de correcte omschrijving van jullie stijl? Vintage is een heel breed begrip. Dat zou ik er zelf niet op plakken, maar ik snap de benoeming wel, omdat het redelijk herkenbaar is en misschien is er ook wel nostalgie in te vinden. Je voelt de geleefdheid van elk beeld wel. Elk beeld zou kunnen komen van de jaren ’60, ’70, ’80, elk beeld voelt alsof het een verleden heeft. Dat is ook iets waar we bewust naar zoeken,

een vorm van geaardheid, een beeld dat een bestaansrecht heeft en tegelijk geschiedenis veinst. We werken vaak met oudere beelden en archiefbeelden. Wij gebruiken ze dan wel in een andere context dan waar ze voor bedoeld zijn. Dikwijls zijn het functionele beelden die niet esthetisch bedoeld zijn, maar waar wij wel de esthetiek van inzien, zij het door een andere ‘cadrage’ of een kleurverandering of een versnijding. Waar halen jullie je inspiratie? We heb eigenlijk niet echt één bepaalde inspiratiebron… We staan open voor veel zaken, we hebben een heel lange en brede geschiedenis van inspiratiebronnen en we zoeken ook op heel veel verschillende manieren. Qua sfeer voelen we ons verbonden met sobere en minimale grafische aanpak van de Vlaamse mode-ontwerpers. Ik denk dan aan De Zes (Antwerpse Zes – zes mode-ontwerpers uit het Antwerpse die in dezelfde tijd groot zijn geworden – nvdr) en de hele manier waarop zij communicatie aanpakken: de droge en klassieke typografie, hun lay-out en de combinatie van sterke beelden waar heel intense, menselijke emoties inzitten en tijdloze, minimale grafiek. Dat is waar we voor te vinden zijn: de content moet primeren en de vormgeving is helemaal in functie van de content. Op onze site is dat denk ik heel duidelijk. We maakten vroeger heel veel websites waar we ons ei legden in

de navigatie en de interface. Ondertussen is een website meer conform geworden door de vele bestaande degelijke portfolio-formats, blogs en social network sites en is een complexe of grafisch indrukwekkende interface meestal overbodig. Daarmee bedoel ik: een portfolio-site moet voor ons vooral een galerij zijn. Het moet een wit canvas gevoel hebben, zeker voor de klanten die we aantrekken, meestal kunstenaars, fotografen of muzikanten. Het artwork dat daar in verschijnt, moet kunnen spreken voor zichzelf. De rest zijn middelen om die content te presenteren. Onze focus ligt dan ook voor 90% op art-direction, artwork en identity. Websites zijn slechts een van de vele toepassingen van de identities die we ontwikkelen/ontwerpen. Wat is het leukste project waar je aan gewerkt hebt? Dat is heel moeilijk om te zeggen, want elk project heeft zijn fijne en zijn mindere kanten. Maar de fijnste projecten zijn nog altijd de projecten waar de klanten gewoon zeggen: ‘Doe gewoon je ding. We willen een Uber and Kosher-ontwerp.’ Een van de voorbeelden van zo’n project is het kappersboek waar ook kunstwerken in zitten. Alle art direction, tot de art direction van de lay-out, het bijsturen van de lay-out en dergelijke en hoe dat het hele project eruit moest zien, hebben wij beslist. Kijk, ik zal het eens nemen! (staat recht en

neemt trots het boek op). Dat is een heelgoed voorbeeld van een totaalproject waar we echt wel onze stempel hebben kunnen op drukken, al hebben we natuurlijk ook rekening gehouden met de klant. Een andere opdracht waar we nu heel intens mee bezig zijn, is de laatste collectie van de ontwerper Thimister (een ontwerper van bvba 32, waar Ann Demeulemeester en Haider Ackermann ook bijzitten). We zijn momenteel onder andere het nieuwe logo aan het ontwerpen.Verder heb we ook onze tanden gezet in het artwork van de nieuwste cd van dEus Dat was ook een heel leuk project, omdat we ook alle vrijheid hadden, maar dan wel in samenspraak met Tom (Barman – red.), een intense maar heel fijne samenwerking. Een samenwerking die nog altijd loopt zelfs, ik was net nog bezig met het ontwerp voor de nieuwe single. Ook met Arsenal hebben we een fijne samenwerking. Het leuke is dus dat we redelijk vrij kunnen doen wat we willen. Ondertussen is dat eerder regel dan uitzondering, omdat we op voorhand tegen de klanten zeggen dat het niet de bedoeling is dat we uitvoeren, maar dat we bedenken.

Weigeren jullie dan dikwijls klanten? Ja, dat gebeurt regelmatig. Dikwijls hebben mensen zo’n afgelijnd idee van hetgeen ze willen, dat ze enkel iemand zoeken om dat uit te voeren. Dan zijn ze bij ons niet aan het juiste adres. Soms hebben ze ook al een bestaande huisstijl en willen ze dat verderzetten of willen ze hun huisstijl uitgevoerd in een ander medium. Dat zijn zaken die we niet meer doen.” Hoe komen klanten bij jullie terecht? Gaan jullie zelf op zoek naar klanten? Wij gaan zelf niet op zoek naar klanten omdat we daar geen tijd voor hebben. Indien er periodes zouden voorvallen waarin we geen opdrachten zouden hebben zouden we er waarschijnlijk wel werk van maken. Maar voorlopig zitten onze agenda’s steeds tsjokvol. We trachten steeds eerlijk en sterk werk te maken en om altijd kritisch te zijn over wat er naar buiten gaat. Onze naam staat er ten slotte onder. Wat we wel doen is, is onze portfoliowebsite goed bijhouden. Dat vinden we heel belangrijk. We zorgen ervoor dat de recentste ontwerpen er opstaan, en dat is onze investering om klanten te werven

Is het een stresserende job? Dat hangt een beetje van de opdracht af. Niet als we een website maken, want dat heeft geen publishmoment. Deze kan je altijd nog achteraf aanpassen. Styling en ontwerp voor print, zeker op kleding, is een ander verhaal: dat moet ingediend worden en af zijn. Als het resultaat niet is wat het moest zijn, dan zit je met een probleem. Maar dat doen we uiteindelijk toch het liefst omdat je dan echt wel een moment hebt dat het klaar is: “Closure”. Is er een specifiek domein binnen drukwerk dat je het liefst doet? Onze voorkeur gaat naar artwork, en prints voor stoffen. We ontwerpen graag dingen die blijven, en op duurzame materialen worden uitgevoerd. Een kledingstuk wordt vaak echt gekoesterd en gaat jaren mee. Een muziekalbum is ook zoiets. Het kan jaren in een collectie zitten en kan soms zelfs heroplevingen kennen. Bijvoorbeeld wanneer een album terug in de kijker komt te staan. Echt sterke ontwerpen zijn tijdloos. Dat is voor ons het hoogste. Promomateriaal (artwork/ontwerp voor flyers en posters) vinden < plaat van Arsenal

< Stempel Uber&Kosher

Lookbook (detail) >

“Sommige mensen zijn heel cryptisch in hun communicatie die gewoon nee of ja mailen terwijl anderen juist een roman typen.”

we ook wel belangrijk om te blijven doen omdat dat juist contemporair en vluchtig is… Het houdt je scherp, als ontwerper. Het is een platform waarop we kunnen experimenteren. Hoe beginnen jullie aan een opdracht? Dat hangt een beetje af van het type klant. Meestal gebeurt het dat ze al eens gehoord hebben van ons of werk van ons gezien hebben en dan via via eens komen polsen hoe we werken en of we ook niet voor hen iets willen maken. Heel officieus, vaak amicaal zelfs. Met veel communicatie en persoonlijk contact, waardoor veel van onze klanten ook vrienden zijn geworden. Voor ons is het ook heel belangrijk dat je vrij tegen elkaar kan zeggen wat je vindt en denkt. We beginnen meestal met lange gesprekken over hetgeen ze willen doen, wat de sfeer is, bijvoorbeeld voor een album: wat er anders is aan dit album ten opzichte van het vorige album, waar ze naartoe willen, of het een blij album wordt of een duister album. Bij een ontwerper (kleding) krijgen we de moodboards mee of bekijken we zijn/haar stoffen en schetsen en dan trekken we steeds

een volledige dag uit om rond die moodboards en andere zaken te meeten. Bij een muziekant of band beluisteren we de eerste ruwe opnames. Bij een logo-ontwerp kan het soms zijn wat we er honderden maken, maar soms kan het ook zijn dat we één ontwerp maken en tegen de klant zeggen dat er niet over te discussiëren valt omdat we meteen voelen dat het goed zit. Dat is wel een enorm risico dat jullie daarmee nemen… Ja… Maar hoe meer logo’s je gemaakt hebt, hoe meer ervaring je hebt en hoe zekerder je bent van je beslissingen. Dat kan heel verkeerd aankomen, maar we hebben het geluk dat dat wel dikwijls goed zit. Wij streven ernaar om heel concreet en liefst zo snel mogelijk ‘boenk d’erop’ te zitten. We denken er echt wel goed over na, we schetsen daarover, we praten erover en als we er echt achter staan, dan stellen we het pas voor. We zijn niet de mensen die keiveel materiaal geven of via omwegen werken.

Een belangrijke stap om tot een ontwerp te komen is de mens achter de klant leren kennen? Ja zeker! Het is essentieel dat we elkaar goed kennen, dat we veel babbelen en dat we weten waar we naartoe willen. Wanneer je een heel droge, zakelijke verstandhouding hebt, dan kan je heel functioneel werken. Misschien zelfs functioneler dan dat wij werken, maar dan moet je niet meer zo ver gaan zoeken in de ontwerpen. Dan heb je meestal een gevoel dat je kan vasthouden en daarmee ontwerpen. Wij zoeken echter wel naar iets extra’s, niet enkel dat eerste gevoel. Voor de meeste vormgevers zoeken we het te ver, terwijl artistieke mensen net vinden dat we toegepast werken. Wij vallen eigenlijk een beetje tussen beiden in en dat vinden we positief. Dankzij de verschilllende opdrachten ontmoeten we constant andere karakters. Sommige mensen zijn heel cryptisch in hun communicatie, die mailen gewoon nee of ja, terwijl anderen een roman typen. Er zijn dus mensen die je helemaal in hun verhaal wikkelen en anderen die zeggen: zoek het maar zelf uit. Hoe creatiever de klant, hoe meer we 17

< Lookbook (detail)

“Gelukkig houden we zoveel van ons werk dat bepaalde dingen als hobby kunnen bekeken worden.” van zijn/haar werk moeten kunnen houden. Als er een niet zo creatieve klant is, dan is het niet zo heel belangrijk voor ons wat die man doet, maar dan is het wel belangrijk dat wij ons ding kunnen doen. Maar als het dus een heel creatieve klant is, dan moeten we echt respect hebben voor zijn werk of dat botert niet. Jij woont en werkt samen met je vrouw… botert dat? Dat is heel intens. Dat kan natuurlijk soms ook moeilijk zijn. We hebben vaak verhitte discussies over het werk, , omdat we er beiden zo emotioneel mee verbonden zijn, zeker over creatieve dingen. Je spaart elkaar niet, aangezien je elkaar door en door kent. Ik denk wel dat dat ons werk wel ten goede komt, want we maken geen compromissen en vullen elkaar echt aan.

Hoe ziet een doordeweekse werkdag er voor jullie uit? We hebben twee kinderen, één van 11 en één van 4. Wij staan op met de kinderen, smeren de boterhammetjes en zorgen ervoor dat ze alles hebben wat ze moeten hebben om naar school te gaan. Nadat de kinderen naar school zijn gebracht, beginnen wij hier in onze studio te werken of in onze tweede studio. Deborah gaat dikwijls voor fotoshoots of producties op sets of op verplaatsing en ik ben dan heel veel hier in onze studio aan het werk. Soms springt er een derde persoon bij, omdat we het werk anders niet gedaan krijgen. We ontwerpen tot half vijf, dan komen de kinderen thuis en zijn we met de kinderen bezig tot zij in bed liggen om half negen. En dan beginnen wij terug te werken tot elf, twaalf uur om gedaan te krijgen wat we moeten doen. Dat is een werkdag bij ons.

Hebben jullie dan nog vrije tijd? Het goede bij ons is dat wij kinderen hebben en dat wij daar heel bewust mee bezig zijn. Zij eisen veel tijd op, maar dat is net een heel goed tegengewicht, zo zijn we verplicht om af en toe eens tijd vrij te nemen. Anders zouden we alleen maar werken. Gelukkig houden we zoveel van ons werk dat bepaalde dingen als hobby kunnen bekeken worden. Bijvoorbeeld de modeweken in Parijs, waar we de zaken voor onze klanten opvolgen: dat is ook ontspannend voor ons. Zou jullie jezelf omschrijven als kunstenaars? We houden niet zo van mensen die zelf beweren dat ze kunstenaar zijn We ontdekken vaak sterk werk bij mensen die hunzelf geen kunstenaar noemen. Kunst komt naar ons gevoel niet steeds van zelf uitgeroepen kunstenaars. We hebben teveel respect voor het woord kunst om er losjes mee om te

< logo dEus

springen. We beschouwen en beoordelen liever het werk zelf dan personen op hun artistieke waarde. Dus ik zou nooit zelf zeggen dat ik een kunstenaar ben, maar ik geloof wel dat we met artistieke dingen bezig zijn. Tenslotte doen we natuurlijk een creatieve job. In hoeverre dat die creaties kunst zijn, is een beoordeling die we aan ieder individu persoonlijk overlaten. Heb je nog gouden tips voor beginnende grafici? Doorgaan tot je bereikt hebt wat je wou bereiken, niet te snel tevreden zijn dus. Je moet altijd kritisch blijven voor je eigen werk en nagaan of de typografie in verhouding staat tot het logo of een beeld, of het uniek is wat je gemaakt hebt. Achteraf moet je, voor zover dat gaat, kijken naar je werk met een maagdelijk oog: ‘Zou ik het ook goed vinden

als ik het niet zelf gemaakt had?’ Blijf goed uitkijken dat je niet steeds dezelfde technieken te gebruikt of technieken van andere ontwerpers, omdat je weet dat ze werken. Durf fouten maken, blijf zoeken, blijf spelen… Amuseer jezelf. En dan nog een tip voor als je vastzit met je werk: vraag je af wat je zou doen als het voor jezelf zou zijn. Zou je zelf het T-shirt of de trui dragen die je ontwerpt? Dat vind we de beste referentie. Sommige mensen ontwerpen te veel in functie van de klant. Zij redeneren: ‘Als hij het goed vindt, is het goed genoeg.’ Ik denk niet dat dat een goede werkwijze is. Oordeel steeds vanuit jezelf. Hartelijk bedankt voor dit heel interessante gesprek! — INTERVIEW Mathieu Cieters

logo en cd van dEus >

FILLES Chic is fine as long as it is done their way, classic is ok as long as it is deconstructed, sportwear only if it becomes glamorous. Each piece is cut to allow the wearer to party and live everyday life in comfort. Filles a papa is also a story about attitude. Sometimes eccentric, and provocative of which they enjoy and play with a certain derision and finesse. The creative duo offers girls a sparkly manifesto of independence. Their fashion is a message of freedom, a figure-hugging one.

†

In 2008 you and your sister had started a label named 'Fille à papa'. Ofcourse, you've been very proud, but how does the story of your label starts? What's the beginning? We finished our studies (Sarah : fashion design and Carol : graphic and typo design)in the same time and we left Belgium for NewYork during one year. When we came back, we decided to work together on an common artistic project and Filles a papa became obvious for us…

< van de 'filles a papa' collectie

A PAPA You have chosen 'filles à papa' as name of the label, but what's the meaning of the name? Does it have a deeper meaning about your father? It’s a few self-derision but above all, the name suits perfectly the girls for who we imagine our clothes, it suggests a universe more or less “wild type”, there is also the idea about a kind of luxury …from a lifestyle often out of reality, luxe to own beautiful things.

—

“Je m’n fous!”

—

I know 'fille à papa' from a store named Rewind in Belgium, but is it also known abroad? Do you want to expire the whole world with your label, or do you only see it as a smaller project? The Belgian shops were the first to trust in Filles a papa but of course we try to expend the brand everywhere. We start to sell our brand in different countries like USA (NYC – LA), Hong Kong, France, Spain, England,… Is fashion just a passion or is it more than that? it’s above all a good artisitic way to express ourselves.

van de 'filles a papa' collectie >

How do you see the future of 'fille à papa'? Many many projects, underwear collection for men, flagship filles a papa in Belgium, accessories lines (shoes and bags) for the next collection,… Sarah and Carol, two sisters, do you guys enjoy working together, do you see that positive or negative? It’s positive.. We enjoy more deeply the good surprises, moments (in family) even if sometimes, there is some little sister’s fighting :) What if someone wants to stop with 'fille à papa'? What happens with the label? We don’t think about that… Where do you get your ideas for your fasionlabel, the logo, the website,typography...? It’s pretty obvious that cities like New York or Los Angeles have directly or unconsciously influenced our style. We love the eccentricity of these cities, the liberty their inspire… We find our inspiration in every day live : people on the street, friends, music, movies,… and above all, nightlive!

One of the sisters, Carol, studied graphic design. Does that play an important role in making this happen? (for the clothes, the designs...) I (carol) think it helped us a lot to develop a such universe around the collections and the name. Graphic and fashion designers have a different eye. Actually, what it makes our style is our complementarity (about our sensibilities, our studies etc.) I also have a very careful mind with small details or finishing on every piece… I m also taking care of the printings of all the t-shirts, sweaters etc. On the website we see a logo. Is that one of your own ideas, designs, what's the idea behind it? We decide and make everything (graphic design and fashion design). About the logo, We wanted something straight, something ‘’anonymous’’ to contrast with the fantasy of the name FILLES A PAPA. We choose straight typography without curves and to many details. But we are used to change our logo each season in according with the theme of the collection. So ‘’FILLES A PAPA’’ is differently written on the t-shirts o, each collection. Now on the catalogs, we write FAP SS12 or FAP FW12 (for a side more anonymous).

If you think fashion, you think fashion shows. But do you do other things to promote your label? We try to take part to different projects. For example, every august, we organize a Filles a papa party with the Kitsch Club at Knokke, or some collaboration with other artists,.. And of course, some articles in the fashion press.

—

“Je bent jong en je wilt wat!”

—

I know I wear your clothes ;). But is there a target group for 'fille à papa'? We design for girls who are naturally confortable in their own skins and are drama free. They are audacious, free spirited and dress according to their feelings and fashion instates. Our fashion is about freedom, freedom of expressionism.

< Logo “Filles à Papa”

Are you satisfied with what you have reached already? Sarah : Yes, we’re pretty satisfied .. The thinks started really fast and really well.. carol : The time runs so fast, and there are so many things witch happened since we have created the brand 2,5 years ago. FAP is still a young label ? today we are still working with a small and very close team but the things move step by step and with our growing experience , the collections evolve and assert from season to season… We know it’s only the beginning of the adventure, we have many projects, we hope to expand the line, maybe make some collaborations with other brands, artists etc. But it’s pretty hard for us to project ourselves in the next years. We enjoy day after day what the life brings to us.w — INTERVIEW Roselien Wille

< van de 'filles a papa' collectie >

THE FACE OF ROCK 'N ROLL "The Face of Rock 'n Roll" is een fotografisch project over een aantal rock helden.

This experiment was brought to you by:

WE BECAME AWARE

Tomas Lootens ONDERGROND manifesteert zich in een fysiek platform als een canvas/ podium voor jonge kunstenaars/muzikanten. Het ontwerpt kaders die input zoeken van buitenaf en beoogt zo een steeds groeiende betrokkenheid. Tijdens evenementen zoekt ONDERGROND de confrontatie op met de buitenwereld. Die confrontaties worden geregistreerd en laten hun sporen na in diverse crossmediale publicaties. Op die manier wil het project een impuls zijn voor de creatieve cultuur in en rond Sint-Lucas. ONDERGROND steunt op de kruisbestuiving tussen verschillende individuën en de kracht van het collectief. Het project verlangt participatie en reikt dan ook de hand naar alle geprikkelde studenten, docenten, kunstenaars, ontwerpers, gelijkgestemden, … om mee te denken en doen.

Hoe is ONDERGROND ontstaan? Alles is begonnen met Black Heart Rebellion (BHR). We besloten op een bepaald moment om een plaat uit te brengen. Logisch was natuurlijk dat Vally (Valentijn Goethals) en ik het artwork van die plaat zouden doen. Het was de eerste keer dat we samenwerkten en omdat alles zo vlot verliep, besloten we om dit meer te doen. Ik zat toen net in mijn eerste jaar grafische in Sint Lucas. De cd-release was wel in orde, maar niemand wou die op vinyl uitbrengen. Vally en ik zijn dan maar een eigen platenlabel begonnen waaruit later Smoke & Dust gegroeid is. In het begin hebben we er veel geld moeten in pompen: je eerste plaat in eigen beheer laten persen is duur. Het resultaat was best ok, maar je merkt wel dat het onze eerste plaat was. Het was ook de eerste keer dat we met vinyl werkten. Na het oprichten van Smoke & Dust heeft het een tijdje geduurd tot we onze investering terug verdiend hadden. Het heeft dan nog twee jaar geduurd eer er genoeg geld was om iets nieuws uit te brengen. Via BHR zijn we in contact gekomen met Amenra en enkele buitenlandse bands, vrienden van Amenra. Zo is de bal aan het rollen gegaan. Smoke & Dust is meer platen beginnen uitbrengen, al dan niet in samenwerking met andere labels. Twee jaar geleden ben ik dan afgestudeerd aan Sint Lucas, terwijl Vally nog een derde jaar experimenteel volgde. Sint Lucas startte toen ook met residenties voor masterstudenten. Bedoeling van die residenties is om beloftevolle en beginnende kunstenaars een platform te bieden voor hun projecten, als antwoord op de moeilijke arbeidsmarkt waarop ze terechtkomen. Ik diende mijn eigen project in en werd geselecteerd. Uit die residentie op Sint Lucas is ONDERGROND dan ontstaan.

Wat is het voornaamste idee van ONDERGROND? We misten een scene in Gent en wilden shows organiseren die een vast publiek trokken. In een periode van zes maanden hebben we heel veel optredens gegeven, vooral van bands die hun release op ons label uitbrachten: Kingdom, Ping Pong Tactics, Hessian… We probeerden om een soort dynamiek op gang te brengen rondom We Became Aware en Smoke & Dust en de bands waarvoor we werkten.

Momenteel is ONDERGROND niet actief. Zijn er nog plannen? We blijven verdergaan met ONDERGROND, maar op dit moment nemen we een break. Als we drie jaar aan een stuk zo hard zouden doorgaan, vermindert de kwaliteit en de intensiteit van wat we organiseren. Dat willen we allesbehalve. Het plan is om de helft van het jaar shows te doen en de andere helft een pauze in te lassen. We willen iedere keer met iets nieuws komen zodat het ook voor ons boeiend blijft. In Gent zijn er heel wat organisaties die interessante evenementen organiseren, maar ze missen een duidelijke visie. Dat vind ik jammer. Zo zijn de shows die KRAAK en Antropool Fictief brengen heel cool, alleen is er geen eenheid in wat ze doen. Dat wilden we absoluut vermijden met ONDERGROND. Vanuit het idee van die eenheid waren we op zoek naar een vaste ruimte voor onze shows. Ik wou niet dat de mensen telkens het gevoel hadden dat ze op een andere plek waren en zich niet thuis voelden. Maar die ruimte vonden we niet. Om toch een constante te creëren besloten we om een podium te bou-

< In het zeefdrukatelier

“Via BHR zijn we in contact gekomen met Amenra en buitenlandse bands, vrienden van Amenra. Zo is de bal aan het rollen gegaan.”

wen dat we op elke show kunnen gebruiken. Het podium bestaat uit een aantal aparte modules waardoor we het telkens in een andere vorm kunnen opbouwen. Dat podium was letterlijk de rode draad die we overal mee hadden. Tegelijk verwijst het ook naar de ONDERGROND waarop de bands speelden. Het podium was ook een deel van het hele proces: alles wat er op gebeurde, registreerden we. Alle sporen die achtergelaten zijn tijdens optredens werden behouden: bloed, zweet, tranen en bier natuurlijk. Het plan is nu om in januari een nieuwe reeks optredens te organiseren. Ik ben benieuwd naar wat de volgende ONDERGROND brengt. De affiches van ONDERGROND zijn redelijk druk. Kies je bewust voor die drukte? Is er een grens? ONDERGROND is een zeer divers, intensief en dynamisch project en we wilden dat dit ook zo naar buiten kwam. Veel werk dat ik maakte in de tijd vóór ONDERGROND ontstond in een traag proces. We hebben zeker een half jaar gewerkt aan de release van BHR. Zoiets was onmogelijk bij ONDERGROND. Vaak moest ik twee weken op voorhand nog een affiche ontwerpen. Op iedere ONDERGROND-affiche keert hetzelfde kader en dezelfde basistypografie terug… Ik heb dat systeem bewust bedacht. Het kader en de typografie is de basis voor elke affiche, maar ik kan het ontwerp elke keer heel vrij benaderen, afhankelijk van de show. Als je al de affiches naast elkaar zou hangen, vormen ze toch een eenheid: door het vaste formaat, het papier en het kader. Het kader is, net als het podium, een link met de naam ONDERGROND: de ONDERGROND waarop alles gebeurt. Het kader is op voorhand in ^ Werk

offset gedrukt. Ik ben er trouwens ook sneller door leren werken. Alle affiches zijn ’s nachts gemaakt onder invloed van Golden Power en onder een hoge tijdsdruk, vandaar de vele spellingfouten. Dit alles, die chaos en die wanorde past perfect bij de sfeer van ONDERGROND. Vanwaar je voorkeur voor het zeefdrukken? Voor BHR zeefdrukten we patches en canvas tassen in een atelier van Sint Lucas. Later zijn we ook op papier beginnen werken. Zeefdruk is een interessant medium. Je hebt alles zelf in de hand. En hoe meer we zelf in de hand hebben, hoe meer het verhaal klopt voor ons. Meestal gaat er iets fout als je je werk toevertrouwt aan een drukker. Dan is het niet zoals je het wou. Daarenboven is het ook interessant dat we voor dezelfde prijs alles zelf kunnen doen, ook voor kleinere oplages. Je kunt mooiere en ‘zottere’ kleuren gebruiken. Alles wordt veel boeiender. Nu zeefdruk ik in het atelier van vrije grafiek van SOA KASK. Daar hebben ze een semiautomatische zeefdrukmachine. Hoe bekom je de spetters op je zeefdrukken? Ik druk al mijn affiches met acryl in plaats van met drukkersinkt. Acryl is veel goedkoper en je krijgt dezelfde effecten. Eigenlijk werk ik met een combinatie van acryl en medium. Medium is iets zeer raars: het ziet er wit uit, maar als je het vermengt met een kleur vermindert de intensiteit van die kleur niet. Vaak spat ik gewoon wat medium op mijn zeefraam en ontstaan er doorzichtige, witte vlekken op het papier. Ik ga bewust op zoek naar ‘fouten’ om geen perfecte druk te bekomen. We doen dat in al onze ontwerpen. De outline van een lettertype zal er nooit perfect uitzien bijvoorbeeld, de lijn zal er altijd een

beetje naast staan. We verbergen die fouten niet. Het is net nodig dat ze gebeuren. De teksten moeten ook niet leesbaar te zijn. Ze maken namelijk deel uit van een experiment. In dat experiment proberen we om in zo’n kort mogelijke tijd zo veel mogelijk affiches te maken. En ondertussen doen we onderzoek naar verschillende zeefdruktechnieken en ontwerpen we zelf lettertypes. Als de mensen ons vragen stellen over het idee achter de affiche, kunnen we daar altijd een antwoord op geven. Bij het logo van Hessian zie je allemaal strepen door elkaar, maar eigenlijk vormen ze de bandnaam. Op de cover van de plaat zie je de verscheurde gezichten van de bandleden. De band bestaat uit vier verschillende personen die toch samen werken en een geheel vormen. Ontwerp je met de vrije hand of via computer? Alles is ontworpen met Indesign. Hoewel mijn kennis over Indesign beperk is, teken ik er meestal toch mee. Het is soms wel wat prutsen vooraleer ik een resultaat bekom. Jan en Ronald inspireren zich voor deze affiche wel duidelijk op ONDERGRONDaffiches. Wat vind je daarvan? In de hardcorescene gebeurt het wel vaker dat, zodra men een affiche van Amenra of zo online zet, twee maanden later iemand iets maakt dat er duidelijk door geïnspireerd werd. Ik vind dat wel leuk. Wij gaan ook kijken bij anderen, dus vinden we het niet erg als zij bij ons ideeën komen lenen. Het is een compliment en een teken dat ze ons werk waarderen. En het is zeker tof als ontwerpers als Jan en Ronald dit doen.

Jullie stonden ook op Boomtown afgelopen jaar. Boomtown had ons opgemerkt tijdens dat half jaar met ONDERGROND. Ze dachten dat we vooral met beeldende kunst bezig waren. Onze voorwaarde was om, naast beeldende kunst, ook muziek te brengen. Dat was wat Valentijn en ik afgesproken hadden in het begin: in al onze projecten moet muziek een belangrijke rol spelen. We zullen dus niet samenwerken met een random schrijver die een nieuw boek wil uitbrengen. Met Smoke & Dust publiceren jullie nu zelf boeken. Waarover gaan die? Smoke & Dust is zeer low profile. We brengen boeken uit die een verzameling bevatten van allerlei interessante teksten, zoals je vroeger in de punkscene zag. Net zoals men een booklet maakt van een plaat, doen wij dit met boeken. Dit mag eigenlijk niet, maar we vinden het wel enorm interessant. Zeker nu internet zo alomtegenwoordig is. Daar wordt alles voortdurend gekopieerd en is alles ook online terug te vinden. Wij willen via een ‘verouderd’ medium teksten opnieuw verspreiden. Door allerlei verschillende teksten en personen samen in een boek te bundelen, wordt dit een zeer boeiende reeks. De oplage is wel beperkt: 25 boeken of magazines per reeks. We verkopen die voor erg weinig geld, enkel productiekosten. Vaak gaan de magazines over de praktische kant van hoe je labels moet runnen en wat de verschillen tussen de jaren’80 en nu zijn om labels op te starten. We hopen gewoon dat de 25 mensen die dit kopen er iets zullen aan hebben en dat ze ooit zelf dingen zullen opstarten.

< Zeefdruk poster voor een optreden

Jullie hebben toch een heel eigen publiek, anders dan op andere optredens. Ook is jullie label niet zoals andere hardcorelabels, die zich echt beperken tot dat ene genre. We hebben een zeer gemengd publiek. Vaak zijn studenten van Sint Lucas of SOA KASK, meer kunstenaarstypes dus. Ik zie ons niet snel de typische hardcore band op plaat uit brengen of boeken voor een show. Daarom kozen we ook voor Hessian. Hun muziek zit technisch zeer goed in elkaar en er komt een soort agressie uit die je bij andere hardcorebands weinig ziet. Hessian is de ene tegenpool: hun muziek is duister, zwaar en traag. De andere tegenpool bestaat uit bands als Ping Pong Tactics die eerder vrolijke en mainstream nummers brengen en Pieces of Quiet met enorm experimenteel werk. We waken daar heel bewust over. Daarom hebben we de 4 WAY 7 INCH split uitgebracht met Ping Pong Tactic, Mauro Pawlowski, Pieces Of Quiet en Faceneck. Hetgeen we ervoor uitgebracht hadden waren BHR-dingen met Amenra en later Hessian. Het achterliggende idee was: als we nu niet alle genres openbreken, zijn we gewoon het zoveelste hardcorelabel in de rij. Dus besloten we een 7 inch te maken met vier bands samen, vier totaal verschillende bands in genre. De mensen uit die bands hebben veel met hardcore te maken of speelden vroeger in zo’n bands. Zo kan het publiek alles van ons verwachten. Voor ons is het ook veel interessanter: we moeten ons niet beperken tot dat ene genre.

Als je je vijf jaar focust op het uitbrengen van pure hardcoreplaten en je ook interesse hebt in andere genres, is het moeilijk om zo te tonen wie je echt bent. Wij willen al onze interesses overbrengen. En wij zijn niet alleen geïnteresseerd in wat er op de plaat staat, maar ook in hoe ze eruit ziet. Ja, dat merkte ik al. De platen zelf zijn ook anders dan de meeste platen… We hebben voor onszelf simpele regels opgesteld. We zullen ten eerste nooit iets releasen wat standaard is. Onze eerste plaat was heel typisch, maar sindsdien doen we dat nooit meer. Ten tweede vertrouwen we geen enkele plaat meer toe aan een drukker. We leggen onszelf dus beperkingen op waardoor we verplicht worden om andere oplossingen te zoeken. Bij de 7 inch van BHR en Adorno hebben we gekozen voor een speciale kapvorm: je kan je eigen hoes vouwen op twaalf verschillende manieren. Het was een split 7 inch en wat ik hatelijk vind aan splits is dat je meestal de grote band hebt en daarnaast dan de kleine band. We wilden dat vermijden en iets maken dat voor beide bands op alle vlakken evenwaardig was. Was je voor je opleiding aan Sint Lucas ook al bezig met grafisch ontwerp of had je een vooropleiding in de grafische sector? Neen, ik had niets van vooropleiding. Af en toe maakte ik wat flyers in Photoshop voor jeugdhuizen en vrienden. Toen ik in Sint Lucas kwam was het dus even wennen: ik had heel weinig ervaring met al die programma’s. Maar de vier jaar grafisch ontwerp zijn heel

vlot verlopen. Sint Lucas is gelukkig erg gericht op het conceptuele en daar kon ik me meteen in vinden. Ik was altijd al bezig met het bedenken en organiseren van dingen. We waren ook vrij om te doen waar we zin in hadden hoe onmogelijk de uitvoering van ons plan ook was. We zaten in een systeem waarbij we mochten kiezen bij welke docent we ons werk maakten. Ik draaide dus vrij snel mee met het gedachtegoed van Sint Lucas. Het was een vlekkeloos parcours. Valentijn zit nu bij Werkplaats Typografie (Arnhem, Nederland). Hoe verloopt de samenwerking nu tussen jullie? Vroeger ontwierpen we veel meer echt samen: we zaten letterlijk naast elkaar voor de computer. Nu Vally in Nederlands werkt, gebeurt alles veelal via e-mail. Eerst bedenken we samen een concept. De persoon die zich er het best bij voelt, begint dan te ontwerpen. Daarna wordt er veel heen en weer gemaild. Dat gaat allemaal heel vlot, eigenlijk. Met wat ben jij bezig nu ONDERGROND even stil ligt? Ik werk onder andere voor Kraak die zich bezig houdt met experimentele muziek. Ik werk ook in een café om mijn huur hier in Gent te betalen. Ook krijg ik veel losse opdrachten en zowat de helft van de tijd investeer ik in eigen projecten. Ik ben dus met veel tegelijk bezig. — INTERVIEW Tiene Devos

Logo "We Became Aware" ^

“Alle sporen die achtergelaten zijn tijdens optredens werden behouden: bloed, zweet, tranen en bier natuurlijk.”

Optreden ONDERGROND (Foto door Stefaan Temmerman)

Hello Little Printer — The fun gadget that brings the web to you!

Here’s something fun from London design consultancy BERG: a social printer that connects to a variety of online services and runs off a ticker of news and information from the world around you. Little Printer — which was announced today, but is due to launch next year — combines an app, device and network to turn the web’s constant stream of data into something altogether more charming. As the makers say: “Little Printer lives in your home, bringing you news, puzzles and gossip from your friends. Use your smartphone to set up subscriptions and Little Printer will gather them together to create a timely, beautiful mini-newspaper.” Note: it’s being produced in conjunction with some commercial partners — engineering company Arup, tech companies like Foursquare and Google and brands like Nike and The Guardian — which could give it an interesting twist. Hello Little Printer, available 2012 from BERG on Vimeo. When we profiled BERG earlier this year, CEO Matt Webb explained that the company was “thinking about the home, and about short-run manu^ Little printer

facture, and about robots, and about technology used by small social groups like families. How do we visualise and design for all of this?”. Given that, Little Printer looks like evidence of that thinking moving further into the world — but the group hint that it is just the first step of a broader set of services and devices they’re working on. It’s powered by the “BERG cloud”, which they call “our technology to move the smarts of products onto the internet. We think of it as the nervous system for connected products. Built to run at scale, BERG Cloud could as easily operate the Web-enabled signage of a city block, as the playful home electronics of the future”.

In a way, the project is the latest substantiation of the work on connected products that the business has been doing for the last few years. For example, it builds out of an idea they first posited five years ago of the “social letterbox”, a concept which was then expanded by their friend Tom Taylor’s web-connected thermal microprinter and later by BERG’s own work on rethinking receipts. Sure, it’s not going to be for everyone: the paper consumption alone may make some people’s eyes boggle. But I think it’s delightful. — SOURCE: http://gigaom.com/2011/11/29/hello-littleprinter-the-fun-gadget-that-brings-the-web-to-you/

Little printer print ^

Een “to do” lijstje, gemakkelijk mee te nemen >

— “Little Printer lives in your home, bringing you news, puzzles and gossip from your friends. Use your smartphone to set up subscriptions and Little Printer will gather them together to create a timely, beautiful mini-newspaper.” —

Het nieuws voor aan het ontbijt >

POLAK ONE

Ik zit op de trein. Een inteview afnemen? Voor alles is een eerste. Wie interview ik? Polak, van Tattoo Haraï, ofwel Polak One. Een oud student aan de KASK. Toen ik hem vroeg of hij een interview zag zitten, dacht hij niet lang na. Hij maakte wat tijd in zijn druk agenda en hier zit ik dan, op weg naar Gent. Zijn er naast tattoeëren ook nog andere dingen waar je mee bezig bent? Ja, ik ben al 8 jaar bezig met graffiti. Verder ook graag met computers: Photoshop en Illustrator enzo. Maar voor de rest focus ik mij dus vooral op tattoos. Zie je een belangrijke link tussen je studies en je job nu bij Haraï? Neen, helaas niet. Ik heb mij studies opgegeven om dit te kunnen doen. Het enigste dat school mij geleerd heeft is dat, voor kunst of artistieke vingers, je geen opleiding nodig hebt. Als je graag artistiek bezig bent dan zul je je er wel zelf in ontwikkelen. Technieken kunnen ze je aanleren, je eigen stijl en overgave niet. < Polak One aan het werk

Zijn er kunstenaars waar je naar opkeek, of nog steeds naar opkijkt? Vroeger was ik altijd mega zot van Salvador dali, nu wat minder. Nu zit ik vooral in de wereld van tattoos, maar ik haal wel nog veel inspiratie uit oude werken, vooral renaissance en barok. Eén van mijn favoriete schilders is zeker en vast Caravaggio! Hoe kwam je bij het idee om te beginnen tattoeëren? Of was het al lang een droom om dit te doen? Een directe droom was het niet. Ik was vooral met graffiti bezig, maar via een graffiti opdracht ben ik wel in contact gekomen met tattoos. Uiteindelijk voelde het aan als een logisch gevolg op mijn graffiti ‘carrière’. Het is allemaal heel natuurlijk en spontaan gebeurt. Waar blijf je je inspiratie halen? Uit alles. Of toch zoveel mogelijk. Ik heb een vrij donkere en morbide stijl van tekenen. Ik haal zoals eerder gezegd veel elementen uit barok en renaissance, maar ook bepaalde uit de gothiek. Uiteindelijk meng ik graag alles wat ik leuk vind. We leven in een Westerse wereld maar worden gebombardeert met verschillende beelden uit verschillende culturen. Hier gebruik ik graag de leukste uit, voor de rest is het moelijk te zeggen. Waarschijnlijk de dingen die blijven hangen in mijn onbewuste.

Welke stijl breng je het meest en het liefst in je werk naar boven? Vooral dode, morbide en griezelige, maar toch werken met een bepaald uitstraling natuurlijk. Ik hou niet van horror en bloed, nee, gewoon ‘morbide dingen met stijl’. Het is simpel: ik teken gewoon graag schedels en botten! Hoe lang ben je al bezig met tattoeëren, en wanneer kon je dan eindelijk beginnen? Nu ben ik juist iets langer dan een jaar bezig. Ik ben begonnen van mijn eerste dag. Het is zever als mensen je aannemen of zogezegd je willen opleiden, maar je dan gewoon het eerste jaar de vloer laten vegen. Zoiets houdt creativiteit gewoon tegen. Als je goed wilt zijn in iets moet je er direct invliegen! Uiteindelijk moet je alleen het medium leren besturen, de rest komt uit je eigen kop. Zijn er ook mensen geweest die kritisch tegenover je werk stonden? Tuurlijk, dat is altijd zo. De meeste mensen vinden mijn werk donker en hard. Maar ik krijg uiteindelijk wel goeie feedback. Ik verwacht ook niet dat iedereen mijn werk mooi gaat vinden. Dat is niet echt de bedoeling.

Tekening door Polak One >

— “Het is simpel: ik teken gewoon graag schedels en botten!” —

^ Tattoo door Polak One

< Logo Haraï Tattoo

— “Ik heb veel namen van vriendinnen gezet, kruisjes en tribals. Geloof me, er zijn veel foute tattoos!” — Wat is de meeste absurde tattoo die je ooit hebt gezet? En zijn er dingen die je weigert te zetten? Ik heb veel namen van vriendinnen gezet, kruisjes en tribals. Geloof me, er zijn veel foute tattoos! In het begin nam ik alles aan dat ik aankon. Maar dat is tijdens dat leerproces om het medium onder de knie te krijgen. Zodra je het medium beheerst gaat je eigen creativiteit werken. Nu ben ik wel mega selectief, 1/3 neem ik niet aan. Ik vind het ook niet meer als normaal dat je iets niet doet waar je niet achterstaat.

Hoe verloopt de samenwerking tussen jullie 3 (of momenteel 4)? Heel goed! Uiteindelijk heeft ieder van ons een uitgesproken stijl van werken. Dus we staan niet in elkaars weg, iedereen doet gewoon zijn eigen zin. De klanten komen zelf meestal specifiek voor één van ons. Zo is er zeker geen discussie rond die verdeling, eerlijkheid duurt het langst. Kan je ons vertellen over je eerste ervaring met tattoos? Zowel bij jezelf als op iemand anders? Mijn eerste tattoo heb ik op mijn eigen dijbeen gezet. Zelf had ik er toen nog geen. De eerste tattoo die iemand bij mij heeft gezet, heeft maar liefst 8,5 uur geduurd. Dat was wel een hele kick moet ik toegeven. Het geloof wel dat het verslavend werkt bij mensen. Nu ben ik steeds op zoek naar nieuwe artiesten die ik leuk vind, om mijn vel te laten kleuren.

Denk je dat tatoos bepaalde periodes ‘populairder’ zijn dan andere? Ik denk dat tattoos er altijd zullen zijn. Ze waren er al nog voor de uitvinding van het schrift. Mensen gaan altijd de neiging hebben hun lichaam te versieren. Tattoos en andere bodymodifications zullen altijd bestaan. We zitten gewoon in een periode met hypes. Ik denk wel dat tattoos er nu bij horen, en over het algemeen wel aanvaard worden. Mensen zullen altijd naar kicks blijven zoeken, onder andere die van het tatoeëren. Hoe zie je het verder in de toekomst? Heb je bepaalde plannen? Uiteindelijk zou ik heel graag een eigen winkel beginnen. Maar op dit moment zit ik zeker goed waar ik nu bezig ben. Bij Haraï heb ik zeker en vast mijn kansen om ervaring op te doen. — INTERVIEW Lisa Verstraete

< Tattoo door Polak One

WILL SWEENEY Head Trip Master Will Sweeney is een 38-jarige illustrator die opgroeide in Oxford maar de laatste 17 jaar woont en werkt hij in Londen. Hij studeerde er in 1998 af aan het Royal College of Art. Tegenwoordig is hij verbonden met het creatieve netwerk Big Active. Via zijn tekeningen heeft hij een nieuw universum ontworpen vol rariteiten en exotische kleuren. Dringend tijd om hem onder onze microscoop te leggen.

You run Alakazamlabel together with Ayako Terashima, what projects are you putting up? We organize exhibitions and produce various illustrated ephemera such as comics, books, prints and t-shirts. We've been working together with Lizzie Finn, Matt Furie, Nicola Pecoraro, CF, Susumu Mukai, James Jarvis, Mickey Moonlight, Jun Takahashi and Robert Green. What cartoons did you watch as a kid? Which comic books did you like? The cartoons I watched were Trap Door, Masters of The Universe and also Battle of The Planetâ&#x20AC;ŚI watched a lot of 1950's B-movie's such as Invasion of The Bodysnatchers, The Blob, Invaders from Mars etcâ&#x20AC;Ś I liked comics such as 2000AD, Tintin, Teenage Mutant Ninja Turtles, Dan Dare.

^ "The Parachute Ending"

“I watched a lot of 1950's B-movie's such as Invasion of The Bodysnatchers, The Blob, Invaders from Mars etc…”

What is your favorite drawing material? I love to use HB pencils and Rotring pens. Is there anything that defines the illustration scene in London? Something you didn't find somewhere else? I don't find that there's a lot that makes the Illustration scene here that different, I find the visual/graphics culture here fairly interchangeable with most large cities. There are some very talented artists here though… I think London is quite a tough city to get by in which makes it somewhat competitive. We have some excellent museums to go and draw in! Are there any assignments you refuse? For what reasons? A few, I have turned down some big advertising jobs because I didn't want to associate my work with companies that have so much power and influence on people's psyche…I'm offered these kind of jobs less and less now though, so it's not a problem. Can you name a few assignments you have done the last years? I've worked as an illustrator for The Simpsons comic, Lodown Magazine, Rolling Stone, The Face, Stüssy and The Wire Magazine. I have designed albums for Architecture in Helsinki, Beck, Stephen Malkmus & The Jicks and the complete artwork for the album Defiant Order by Birdy Nam Nam. I've made videoclips for some songs on this album and a videoclip for

"Alien Poker" T-shirt ^

"Overgrown" >

“I like working late at night but good light is important.”

The Game by Das Pop. I'm also the author of the comic books 'Tales from Greenfuzz' in which the figures are made out of food. It's a whole universe full of strange adventures in which the meat people are at war with the vegetable people. Do you have any must-haves when you work? Coffee? Music or silence? If I need to sketch and think I usually need silence, once I'm into a project - say a really detailed bit of drawing then I listen to a lot of music and radio. I like working late at night but good light is important. I'm lucky to share a studio with someone who has similar music taste to me and does the same kind of work. You wanted to be in a band when you were young, are you still into making music? Any hobbies apart from your illustration? Yes, I still play music regularly, it's a good escape from sitting at a desk. I have a band called Zongamin and we get together every week. I play the guitar. Susumu Mukai, whom I often collaborate with, is also in it. That's the only interest I have that isn't connected to my work…everything else; record collecting, books, film, computer games… tends to feed into my work.

^ "Crow Aptok & The Eyes of Horus"

Any upcoming projects or plans for the future? I'm taking part in a group exhibition at MU in Eindhoven in March, then I will have a solo show in Madrid in June which I am hoping to take to LA later in the year. Overall for 2012, less commercial work, more shows and comics! If you had all the budget in the world, what would you love to make and where? Off the top of my head… a pagan theme park, with rollercoasters and rides based on black magic, voodoo and witchcraft from all over the world. All the people working there would wear traditional tribal costumes, so it would be a kind of anti Disneyland…perhaps it could be in the South of France. — INTERVIEW Lucca Jannsen

"Black Feast" >

PARTES INFAMIA

LIVE MUSIC PHOTOGRAPHY { CONCERTEN - FESTIVALS } www.partesinfamia.com

PANDORA'S BOX Ov EVIL Een fotoreeks door Elke vK

â&#x20AC;&#x201D;

EXPO 12 december 2011 t.e.m. 24 januari 2012 www.expo.be

— END —