abecadło
jazda
abecadło (noun) 1 alfabet азбука, букварь: abecadło szkolne школьный букварь; 2 elementarne wiadomości z jakiejś dziedziny азбука (азы): abecadło fizyki азы физики badanie (noun) 1 prace zmierzające do poznania czegoś za pomocą analizy naukowej исследование, изучение, изыскание: badania laboratoryjne лабораторные (научные) исследования; 2 kontrola stanu zdrowia pacjenta; też: wynik takiej kontroli медицинский осмотр; результат такого осмотра (медицинский анализ): badanie lekarskie медицинский
осмотр badanie na białko (na cukier) исследование на белок (на сахар) cecha (noun) 1 element odróżniający lub charakteryzujący istoty żywe lub przedmioty, ich czynności i stany oraz zjawiska черта, особенность, свойство; признак: cecha charakteru черта характера; 2 znak fabryki, zakładu, urzędu itp., umieszczany na przedmiocie метка, клеймо, фабричная марка; 3 narzędzie do znakowania штамп, чекан darowizna (noun) to, co zostało podarowane, zwykle na podstawie pisemnej umowy; też: ta umowa дар, подарок (юр.), дарственная запись, дарственная (юр.) etykieta (noun) 1 obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach этикет : etykieta dworska придворный этикет; 2 nalepka na towarze lub opakowaniu z nazwą towaru, ceną itp. этикетка, ярлык: przyczepić etykietę приклеить ярлык (кому-л.) fala (noun) 1 wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody волна: duża fala большая волна; 2 zjawisko fizyczne polegające na rozchodzeniu się w przestrzeni zaburzenia, któremu towarzyszy przenoszenie energii физ. волна: fale dźwiękowe звуковые волны gardło (noun) 1 wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną горло: ból gardła боль в горле; 2 wąskie przejście, wylot czegoś узкий проход, горловина, перешеек: gardło wąwozu горловина ущелья hołd (noun) 1 wyraz czci lub zachwytu dla kogoś lub czegoś почитание, преклонение; оказание чести, воздаяние почестей: złożyć komuś hołd оказать честь кому-л.; 2 w średniowiecznych stosunkach lennych: ceremonia publicznego składania przysięgi wierności przez wasala seniorowi ист. принести присягу, присягнуть на верность implikacja (noun) 1 następstwo, konsekwencja последствие (-ия); 2 log. «zdanie złożone zbudowane według schematu: jeżeli..., to...» лог. Импликация jazda (noun) 1 przenoszenie się z miejsca na miejsce za pomocą różnych środków lokomocji езда: jazda konna верховая езда; 2 wykrzyknik oznaczający nakaz, żeby osoba, do której się mówi, natychmiast opuściła dane miejsce lub zaczęła coś robić в знач. межд. разг. марш! пошел! давай!: jazda do domu! марш домой!