Μηνιαίο αρχείο You are currently browsing the monthly archive for Ιουλίου 2011.
δημόσιο εκπαιδευτικο συστήμα Ιουλίου 2, 2011 in Uncategorized | Γράψτε ένα σχόλιο (Edit)
Οταν μιλούν για αποτυχία του Ελληνικού δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος γιατί δεν μιλούν για την αποτυχία της ιδιωτικής εκπαίδευσης;
Αν γνωρίζω καλά ολοι αυτοι που δίνουν πανελλήνιες πρώτα περνούν απο ιδιωτικά φροντιστήρια για τουλάχιστον δύο χρόνια.
Η ιδιωτικοποίση των πάντων δεν ειναι λύση για να εχουμε ποιό απετελεσματικές υπηρεσίες. Το φόβητρο της απόλυσης δεν μετατρέπει τον αναποτελεσματικό υπάλληλο σε παραγωγικό εργαζόμενο.Το κίνητρο του ατομικού κέρδους δεν κάνει τον εργολάβο και τον επιχειρηματία ωφέλιμο για το κοινωνικό σύνολο.Οι ιδιωτες δεν εχουν φιλανθρωπικά ιδρύματα.Την πάρτη τους κοιτάνε.
Σάπια τρόφιμα και ληγμένα φάρμακα απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, κομπινες , εκβιασμοί, μίζες και διαφθορά αυξηση των τιμων και χοιρότερες υπηρεσίες αυτο σημαίνει ιδιωτικοποίηση.
Και μήν ακούσω για τους ελεκγτικούς μηχανισμούς του κράτους που δήθεν τιμωρούν τους επιχειρηματίες που ξεφεύγουν απο τους κανόνες .Μεγαλο επιχειρηματίες και κράτος ειναι ενα πράγμα.Οσο για τα πρόστιμα οταν και αν πληρωθούν εχουν διακοσμητικό χαρακτήρα.
Το κράτος υπάρχει οταν σου κόψουν προστιμο για μια απόδειξη που δεν χτύπησες .Μόνο εκεί.
Και μην ακούσω για τους νόμους της αγοράς και τον ανταγωνισμό που κάνει τον πελάτη να αναδείξει τον καλύτερο.Καλύτερο σε τι ;
Καλύτερος στην ιδιωτική οικονομία ειναι ο ποιό καπάτσος .Ο ποιό αδίστακτος. Με τις καλύτερες διασυνδέσεις και διαφήμηση , την ποιο ελαστική συνείδηση αυτος που βλέπει την φύση τους πελάτες και τους εργαζόμενους σαν θύματα που αναζητά την μεγιστοποιήση του κέρδους του αμεσα, ρίχνοντας την ποιότητα.Ολα τα αλλα ειναι ιδεολογήματα και προπαγάνδα.Και οποιος επιχειρηματίας τα ακολουθεί τον τρωει ο διπλανός η ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας που εχει ξεπεράσει αυτες τις χαζομάρες.
Χαζομάρες που πιθανά (προσοχή πιθανά) να εχουν βαση στην οικονομία σε επιπεδο συνοικιακού σουβλατζίδικου αλλα ειναι προπαγάνδα οταν μιλάμε για την υγεία την εκπαίδευση και την ενέργεια μιας χώρας.
Σαν να μετράς τον χρόνο του σύμπαντος με ενα ρολόι που δείχνει τις ωρες της καθημερινότητας μας
Hello! Ιουλίου 2, 2011 in Uncategorized | 2 σχόλια (Edit)
Νάμαι και γώ!
Μετά απο ενα μήνα εμφανίζομαι ξανά.Μακρυά απο υπολογιστή με ελάχιστο καθημερινό χρόνο για να διαθέσω εκτός εργασίας.
Και οταν γράφω ελάχιστο, κυριολεκτώ.
Ειμαι μάστρο-σέφ (οπως με αποκάλεσε ενας συνάδερφος)σε ενα ξενοδοχείο και ταίζουμε τους εκατό περίπου πελάτες του με ενα καθημερινό μενού εξη διαφορετικών πιάτων σαλάτας και γλυκού αλλα επειδή το εστιατόριο ειναι πάνω στη θάλασσα εχουμε και γύρω στα εξήντα κουβέρ α λα καρτ κατα μεσο ορο , απο περαστικούς με εναν πολυ
πλούσιο κατάλογο επιλογών σε φαγητά της ωρας μαγειρευτά Ελληνικής κουζίνας και σχάρα.
Η δουλειά για μένα ειναι οκτω το πρωΐ με τρείς το μεσημέρι και πέντε το απόγευμα με εννιάμιση το βράδυ.Το μεσημεριανό δίωρο ειναι για φαγητό και υπνο και οσο για το βράδυ με δυσκολία κρατιέμαι ξύπνιος για καμμια ωρα πρίν καταρεύσω.
Κάθε μέρα σε αυτες τις ωρες πρέπει να βγει μαγειρεμένο φαγητό για 160 περίπου ανθρώπους σε ζεστή – κρύα κουζίνα και γλυκό.Να παραχθούν τα μαγειρευτά αλλα και να βγούν τα φαγητά της ωρας που και αυτα (μην νομίζετε) εχουν την προετοιμασία τους βρασίματα, κόψιμο κρεάτων, σάλτσες κλπ.
Ακομα να ταίσουμε καθημερινα εικοσι γεύματα(μεσημέρι – βραδυ) το προσωπικό της επιχείρησης.
Στην παραγωγή δουλεύω με βοηθό εναν ανειδίκευτο εργατη και στο σέρβις με εναν β’ μάγειρα που εχει αναλάβει μόνο την ψησταριά.Υπαρχουν ακόμα και δυο λατζέρηδες που βοηθάνε με πατάτες σκόρδα κρεμμύδια.
Ετσι θα ξεπεράσουμε τις 14 χιλιάδες κουβερ τις επόμενες 100 μέρες ενω πίσω μας εχουμε ηδη γύρω στις 4 χιλιάδες . Πόλεμος!
Το ξενοδοχείο εχει δουλειά γιατι και αυτο (οπως και τα γειτονικά) εχει ριξει τις τιμές στα πρακτορεία.
Λεφτά και ασφάλιση μην ρωτάτε!Ουτε και γω ρωτάω πλέον.Αποδέχομαι την πραγματικότητα.Οποια και νάναι αυτή.
Και με ολα αυτά θεωρούμαι τυχερός που εχω αυτή τη δουλειά. Γιατι πέρασα περιπέτειες μέχρι να την πιάσω , που θα σας διηγηθώ κάποια αλλη στιγμή.
Η εργασιακή πιάτσα ειναι μια ζούγκλα.Και μην νομίζετε πως οι μικροί εργοδότες κονομάνε
Η μικρή ιδιοκτησία στο χωρο της εστιάσης βουλιάζει. Και με τρόμο περιμένουν το ΦΠΑ 23% πάνω στις τιμές γιατί ξέρουν πως αυτη θα ειναι η χαριστική βολή σε μια κοινωνία οπου οι εν δυνάμη πελάτες τους ειναι ολο και περισσότερο ανεργοι και με μειούμενο το εισόδημα τους εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Ελληνες και ξένοι.
Πατάνε πάνω στο κεφάλι μιάς εργατικής τάξης που ηδη πνίγεται, ξέροντας πως έρχεται και η σειρά τους πολύ σύντομα.Με ενα κουβέρ παγωμένο εδω και τέσσερα χρονια στα 12 ευρώ τον πελάτη, πόσα ατομα να εξυπηρετήσεις κάθε βράδυ για να καλύψεις τα λειτουργικά εξοδα και τους φόρους εκτακτες εισφορές κλπ.;Ετσι πιέζουν προς τα κάτω τους εργαζόμενους σκάβοντας τον ιδιο τους τον επιχειρισιακό λάκο μακροπρόθεσμα.
Οσο για τους ξενοδόχους τα εχω ξαναγράψει.Εχουν καταντήσει υπάλληλοι των πρακτορείων σε ενα εκβιαστικό κατήφορο στις τιμές που οπως φαίνεται δεν εχει τέλος.
Μεταφέρουν τις ζημιές στους εργάτες εντατικοποιώντας την εργασία και μειωνοντας τους μισθους, μπας και τα καταφέρουν αλλα δεν το βέπω.
Και μεις οι εργάτες γινόμαστε καθε μέρα ολο και ποιο αναίσθητοι, σκληροί, ατομιστές απελπισμένοι στις σχέσεις μας μεταξύ μας.Αγρια ζώα γινόμαστε.Ρουφιάνοι που ο καθένας προσπαθεί να σώσει το τομάρι του.
Υπάρχει μια παραγωγή που πρέπει να βγάλουμε ολο και πιο λίγα χέρια, ανασφάλιστα, κακοπληρωμένα, ανειδίκευτα. Πως να τον ζορίσεις τον αλλο αμα δεν ξέρει και δεν μπορεί;
Ομως ο κόσμος θα ειναι εκει σε λίγο και το φαγητό να ειναι ετοιμο νόστιμο σε μεγάλη ποικιλία. Ο μη ικανός συνάδερφος γίνεται βαρος στους ωμους σου,φορτώνεσαι την δική
του αδυναμία, τον ζορίζεις, τον απειλείς με απόλυση οταν λουφάρει, τον πιέζεις να σε ξαλαφρώσει.
Και μετα βλέπω πίσω μου την ανασφάλιστη Αλβανίδα λατζέρα των εφτακοσίων ευρω, με το πεντάχρονο παιδάκι της κολημένο πάνω της μεσα σε μια κουζίνα με φωτιές, θορύβους, πρέσσα, αγχος. Δεν εχει που να το αφήσει και το παίρνει κοντά της αυτή και ο αντρας της δουλεύουν στην κουζίνα σε μια ξένη χώρα μακρυά απο συγγενείς και φίλους.
Τι παραγωγικότητα και παπαριές.Τι ανταγωνιστικοτητα της Ελληνικης οικονομίας .Τι προσαρμογή του ημερομισθίου και των εργασιακών δεδομένων στα επίπεδα της Κινας για ναναι ανταγωνιστικη η οικονομία.Ποιά οικονομία σε οφελος ποιών ανθρώπων ειναι το ζητούμενο.
Ανθρωποι ειμαστε .
Που πρέπει να δουλέψουμε για να φάμε.
Που δουλεύουμε απο ανάγκη και οχι για διασκέδαση.
Που απαγορεύεται να είμαστε αργοί ,να μην εχουμε ικανότητα βρέ αδερφέ για την δουλειά που μας εριξε η φουρτούνα της ζωής.Απαγορεύται να κουραζόμαστε να αρωστένουμε να αγαπάμε να κάνουμε ερωτα να εχουμε οικογένεια .
Να μεγαλώνουμε και να γινόμαστε πάνω απο πενήντα.
Γιατι απ εξω περιμένουν ουρά οι αλλοι ανεργοι απελπισμένοι ετοιμοι να ρίξουν το μεροκάματο λίγα ευρώ να τρέξουν πιο γρήγορα απο εσένα να ειναι καλύτεροι και πιο «παραγωγικοί» για λίγα ψίχουλα.Παραγωγικοί για τους διεθνείς τοκογλύφους και τις τράπεζες που στερευουν το Ελληνικο κράτος απο εσοδα για νοσοκομεία σχολεία κοινωνικές παροχές.
Που ενω θα βάλουν εκτακτη εισφορα σε ολους τους Ελληνες (μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους ) για το ταμείο ανεργείας, θέλουν να βαλουν σαν προυπόθεση για την παροχη του τα 150 μεροκάματα .Και θα μειώσουν κατα ενα μήνα την επιδοτηση.Προυπόθεση που στις σημερινές συνθήκες πετά εξω ολους τους εποχιακούς που με το ζόρι σημερα μας κολάνε τα 101 ένσημα οι εργοδότες. Ετσι να δείτε πως θα πέσουν τα ενσημα πλέον( με την εργατική μάλιστα συμφωνία να πληρωθεί στο χέρι μέρος των ενσήμων ) με αποτέλεσμα σε εικοσι χρονια να εχουμε μια γενιά εργαζομένων που δεν θα μπορεί να πάρει σύνταξη αφου δεν θα εχει καθόλου ενσημα.
Ετσι ενω θα πληρώνω και εκτακτη εισφορά ανεργείας οταν θα δουλεύω εποχιακά (εκτος απο τις σχετικές κρατήσεις που ετσι κι αλλιώς γινονται σήμερα) θα παίρνω μειωμενο κατα ενα μήνα ταμείο οταν θα είμαι ανεργος (16 μηνες στην τετραετία απο εικοσι σημερα).Και ο αυτοαπασχολούμενος (με το μπλοκάκι) ενω θα πληρώνει εισφορά για την ανεργεία δεν παίρνει επίδομα οταν ειναι ανεργος μιας και δεν εχει απόλυση.
Και μετά εχεις κατι αλήτες πρώην κομμουνιστές να μας απειλούν με τάνκς εξω απο τράπεζες για να προστατεύσουν το κεφάλαιο απο εξαγριωμένους καταθέτες.
Εγω λοιπόν σας γράφω για μια βουβή οργή και απελπισία στου εργασιακούς χώρους.
Συνήθως η εργατική ταξη δεν γράφει στο διαδίκτυο.Ουτε στο face book.
Συνήθως δεν μιλάει.
Οταν θα ακουστεί η κραυγή της να ειστε σίγουροι θα ειναι και νόμιμη και αποτελεσματική.
Και αν δεν χωρά στους νόμους και την πραγματικότητα της Τροικας και του κεφάλαιου ντόπιου και ξένου θα φτιάξει δικούς της νόμους.Εχει ξαναγίνει αυτο παλιά και θα ξαναγίνει.
Οταν η δύναμη , η αποφασιστικότητα , η αποτελεσματικότητα, η οργανωση της εργασίας βγούν στους δρόμους και γίνουν οργανο πολιτικής δράσης τοτε ολα αυτα τα παράσιτα που ζουν απο τον κόπο μας θα χαθούν μεσα σε ενα βράδυ.Και τα τανκς του ο αλήτης ας τα ανακυκλώσει μαζι με εκεινα της Χούντας.Αρκετές μιζες εχουμε πληρώσει στην παρέα του για τα τανκς τους .Γερμανικά, Γαλλικά και Αμερικάνικα, ΔΝΤ, Τροικα και Ευρωπαικη Ενωση μας εχουν πουλησει ξανα και ξανα αυτα τα παλιο τανκς τους που πληρωσαμε με τα υψηλότοκα δάνεια που μας εδιναν.Δάνεια που χρεωκόπησαν την χώρα.
Το μέταλλο εχει καλή τιμή ακούω.
Ας τα κάνουμε εργαλεία να δουλευει η εργατιά.Ανθρώπινα, με σωστά μεροκάματα και ωράρια , συντάξεις, εκπαίδευση και κοινωνικές παροχές.
Αποφασισμένος και αγανακτισμένος πολίτης/εργάτης