ΧΡΗΜΑ WEEK
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
4
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
O “SUPER MARIO” ΞΑΝΑΟΠΛΙΖΕΙ ΤΟ «ΜΠΑΖΟΥΚΑ» ΤΟΥ
6
ΑΓΟΡΕΣ
7
ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ S&P 500, DAX ΚΑΙ FTSE25
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗ ΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΙΑΣΩ
ΚΑΤΙ «ΣΑΠΙΟ» ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Κ
άτι «σάπιο» υπάρχει στο Βερολίνο (για να παραφράσω τη γνωστή σαιξπηρική ρήση του Άμλετ), καθώς προχθές (Κυριακή) δόθηκαν οι ευλογίες της γερμανικής κυβέρνησης για να ξεκινήσει η Deutsche Bank, και επισήμως, τις διαπραγματεύσεις με την Commerzbank. Μήνες τώρα στα διεθνή ΜΜΕ, και δειλά-δειλά, αρχικά, πυκνότερα στη συνέχεια, το θέμα της αναγκαστικής συγχώνευσης (μέσω απορρόφησης) της άλλοτε εμβληματικής γερμανικής τράπεζας επανερχόταν μετ’ επιτάσεως, ενδεικτικό της δυσχερούς θέσης στην οποία είχε περιέλθει η Deutsche Bank. Όμως, όλο αυτό το διάστημα, το Βερολίνο «ξόρκιζε» αυτά τα σενάρια και οι μηχανισμοί της ελίτ της χώρας ωθούσαν τον Γενς Βάιντμαν (της Bundesbank) να ασκεί δριμεία κριτική στον Μάριο Ντράγκι για την πολιτική που ακολουθούσε με τα QEs της η ΕΚΤ. Το γερμανικό κατεστημένο, που «κουνά το δάκτυλο» σε οποιονδήποτε διανοείται να αμφισβητήσει το «προτεσταντικό» οικονομικό δόγμα του (ακόμη κι όταν πρόκειται για την Ιταλία, τρίτο ΑΕΠ της ΕΕ, ή ακόμη και τον ίδιο τον Μακρόν, δεύτερο ΑΕΠ της ΕΕ) και συχνά-πυκνά αρνείται το παραμικρό δικαίωμα κρατικής συνδρομής, είναι αυτό που προωθεί, πλέον, τον «γάμο» της Deutsche Bank με την
Commerzbank. Έναν «γάμο» αναγκαστικό –κατά πώς επιτάσσει η σκληρή οικονομική κατάσταση του τραπεζικού ομίλου–, με το πιο τοξικό ίσως χαρτοφυλάκιο σύνθετων προϊόντων διεθνώς, μπροστά στο οποίο οι πρακτικές των Goldman Sachs μοιάζουν με... νηπιαγωγείο. Από σκάνδαλο σε σκάνδαλο προχωρά η Deutsche Bank, με την Ουάσιγκτον, από εποχής Ομπάμα ακόμη, να έχει βάλει στο στόχαστρο τη θυγατρική στις ΗΠΑ, πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία ο Τραμπ και ξεκίνησε τις «τροχιοδεικτικές βολές» του κατά του Βερολίνου και του γερμανικού imperium στην Ευρώπη. Το τελευταίο σκάνδαλο, που κατά πολλούς αναλυτές αποτέλεσε τη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», ήταν αυτό της Danske Bank, με βαρύτατες κατηγορίες για ενεργό συμμετοχή σε «ξέπλυμα» ρωσικού βρώμικου χρήματος. Στα 7,816 ευρώ ανέρχεται η μετοχή της τράπεζας, αδυνατώντας, ουσιαστικά, να ξεφύγει από τη «μέγκενη» της καταγραφής νέων ιστορικών χαμηλών (στα 6,678 ευρώ), με τη χρηματιστηριακή αξία της να έχει συρρικνωθεί στα 21,9 δισ. (σ.σ. για να έχουμε μια τάξη μεγέθους στα 11,37 δισ., η εισηγμένη στο ΧΑ Coca-Cola), με ό,τι μπορεί να σημαίνει μεσοπρόθεσμα η προωθούμενη συγχώνευση προ-
ΧΡΗΜΑ WEEK
τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
βλημάτων. Γιατί και η Commerzbank έχει τα δικά της μύρια όσα προβλήματα. H διοίκηση του γερμανικού τραπεζικού ομίλου (Paul Achleitner) σχεδιάζει εκτεταμένη μείωση λειτουργικού κόστους, χρειάζεται άμεσα διεύρυνση της καταθετικής βάσης, ενόσω παραμένουν πολύ χαμηλά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των κεφαλαίων της. Μια συγχώνευση των δύο ομίλων οδηγεί, αναπόφευκτα, σε απολύσεις 35.000-40.000 εργαζομένων (μέσα στο 2019), καθώς απασχολούν 92.000 και 50.000 άτομα, αντίστοιχα. Με τις ευρωεκλογές ante portas και την AfD να «καλπάζει» δημοσκοπικά, μια τέτοια προοπτική προφανώς δεν διευκολύνει το Βερολίνο. Και οι δύο τράπεζες –περισσότερο όμως η Deutsche Bank– διαθέτουν ασθενή ποιότητα κεφαλαίων, χαμηλή απόδοση κεφαλαίων και ενεργητικού και ανοιχτό τον κίνδυνο υποβάθμισης του outlook. Σύμφωνα με το αιρετικό zerohedge.com, αν η Ουάσιγκτον ήθελε να στριμώξει το Βερολίνο, θα
2
μπορούσε να το πετύχει με μόλις δύο κινήσεις: Σταδιακή υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης του τραπεζικού ομίλου από τους 3BIG οίκους αξιολόγησης και, σε δεύτερο χρόνο, επιβολή δασμών στις εισαγωγές ευρωπαϊκών (κυρίως γερμανικών) αυτοκινήτων στις ΗΠΑ. Τι θα κάνει η πλευρά Τραμπ θα φανεί, όμως αυτή η συνωμοσιολογικού χαρακτήρα αναφορά του site έρχεται να καταδείξει τη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο γερμανικός παράγων και το πόσο ευάλωτος έχει καταστεί, πλέον. Η υποχρεωτική συγχώνευση Deutsche Bank-Commerzbank είναι, για τους γνώστες των αγορών, απλά… η κορυφή του παγόβουνου. Κι ένας από τους λόγους που η Ουάσιγκτον έχει επιλέξει να συνομιλήσει face to face με το Πεκίνο, υπολογίζοντας την Κίνα ως ξεχωριστό και αυτόνομα ισχυρό παίκτη και ανταγωνιστή. Κάτι που, ούτε στιγμή, δεν φάνηκε να κάνει με τη Γερμανία, βάλλοντας, αντιθέτως, συχνά, κατά της… γερμανοκρατούμενης Ευρώπης.
ΧW
ΧΡΗΜΑ WEEK
4
τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
O “SUPER MARIO” ΞΑΝΑΟΠΛΙΖΕΙ ΤΟ «ΜΠΑΖΟΥΚΑ» ΤΟΥ
O
“Super Mario” ξαναοπλίζει το «μπαζούκα» του και στην Αθήνα οι τραπεζίτες αισθάνονται σαφώς πιο ανακουφισμένοι, καθώς θεωρούν πως μηδενίζεται ο κίνδυνος να προσφύγει το εγχώριο banking σε υποχρεωτικές αυξήσεις κεφαλαίου. Κι αυτό λίγα 24ωρα πριν το ΔΝΤ ξαναρίξει τις δικές του βολές για τις κεφαλαιακές ανάγκες που έχουν οι τράπεζες και τους κινδύνους/παγίδες που «κρύβονται» στα σχέδια για μείωση των «κόκκινων» δανείων. Η Φραγκφούρτη, στο πλαίσιο της αναθεώρησης προς το χειρότερο της πρόβλεψης για την ανάπτυξη της οικονομίας στην ευρωζώνη, προανήγγειλε την πρόθεσή της να προσφέρει νέα ρευστότητα στο ευρωτραπεζικό σύστημα, ενώ σε δεύτερο χρόνο θα ανακοινώσει και επίσημα την καθυστέρηση της αύξησης των επιτοκίων δανεισμού, που οι αγορές περιμένουν τουλάχιστον ένα τρίμηνο μετά την ολοκλήρωση (στα τέλη Οκτωβρίου) της θητείας του Μάριο Ντράγκι. Αυτό το «δίδυμο» των Long Term Refinancing Operations και σταθερών επιτοκίων ταιριάζει γάντι στην υποστηρικτική πολιτική που ακολουθεί η Κεντρική Τράπεζα για τα τραπεζικά συστήματα κυρίως της «ευρωπεριφέρειας», με την Ελλάδα, αυτήν τη φορά, να παίρνει λίγο χώρο πίσω από την «ασπίδα», σε αντίθεση με το 2016, όταν είχε μείνει εκτός του προγράμματος LTROs. Πρόγραμμα μέσω του οποίου οι τράπεζες συνεισέφεραν στις εθνικές οικονομίες, παρέχοντας δάνεια σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και καταναλωτές. Αυτήν τη φορά όμως, η στόχευση της πλευράς Ντράγκι είναι διαφορετική, καθώς η μερίδα του λέοντος από τα κεφάλαια που θα χρησιμοποιηθούν θα αφορά στη διευκόλυνση των τραπεζών να ξεφορτωθούν ταχύτερα τα προβληματικά δάνειά τους. Μάλιστα η Φραγκφούρτη, ανεπίσημα προς ώρας, ξεκαθαρίζει πως οι ελληνικές τράπεζες θα συμπεριληφθούν μαζί με τις πορτογαλικές, ισπανικές και ιταλικές, παρά το εμπόδιο της χαμηλής διαβάθμισης της Ελλάδας. Οι λόγοι για τους οποίους η ΕΚΤ «ορθώνει ασπίδα», που καλύπτει μεγάλο μέρος και του εγχώριου banking, είναι προφανείς: ο ιταλικός συστημικός κίνδυνος, τα τεράστια προβλήματα που έχουν φθάσει πλέον στον πυρήνα του συστήματος (προωθούμενη αναγκαστική συγχώνευση Deutsche Bank-Commerzbank), οι κίνδυνοι λόγω Brexit και εμπορικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας, αλλά και του πιθανού «γυρίσματος» των
αγορών διεθνώς. Επιπροσθέτως, η Κεντρική Τράπεζα υπεραμύνεται της αξιοπιστίας των stress tests που διενήργησε (μέσω της ΕΒΑ το 2018 και πέρασαν επιτυχώς οι ελληνικές τράπεζες) αλλά και των ελέγχων που έπονται (το 2020) και βρίσκεται στην πλευρά της υπεράσπισης του εγχώριου banking, καθώς δεν διανοείται πως για τα 4-8 δισ. απαιτήσεων του ΔΝΤ μπορεί να γίνει «ανάφλεξη» στις ελληνικές τράπεζες, που κατά πάσα βεβαιότητα θα μεταδιδόταν στις ιταλικές. Το τελευταίο που θα ήθελαν στο ευρωσύστημα είναι μια εκ νέου αναζωπύρωση των ανησυχιών, που θα ενεργοποιούσε πωλήσεις σε μετοχές και ομόλογα της ευρωπεριφέρειας και κυρίως της Ιταλίας-Ελλάδας. Με το πρόγραμμα LTROs –στο οποίο θα ενταχθούν από το φθινόπωρο και οι ελληνικές τράπεζες, παρά το non investment grade–, οι συνολικές χορηγήσεις ξεπερνούν τα 700 δισ., ενώ τον Ιούνιο του 2020 λήγουν χρηματοδοτήσεις ύψους 379 δισ., με την Αθήνα να προσβλέπει σε λίγα «ψίχουλα» (λίγων δισ.), που ωστόσο σε αυτήν τη συγκυρία μπορεί να αποδειχθούν ζωογόνα για τις τράπεζες. Αυτό γιατί οι συστημικοί δεν διαθέτουν αρκετούς τίτλους που να μπορούν να γίνουν αποδεκτοί από την ΕΚΤ, πλην όμως με 3-5 δισ. και συνδυαστικές κινήσεις, μηδενίζεται ο κίνδυνος να υποχρεωθούν να προσφύγουν σε ΑΜΚ που θα διέλυαν τη συμμετοχή των υφιστάμενων μετόχων. Για dilution ή οποιαδήποτε άλλη μορφή υποχρεωτικής ανακεφαλαιοποίησης δεν θέλει ούτε να ακούει η Κεντρική Τράπεζα, σε αντίθεση με το ΔΝΤ, που επιμένει να παίζει ένα περίεργο «πονηρό» παιχνίδι σε βάρος του ευρωτραπεζικού συστήματος, σημαδεύοντας την «αχίλλειο πτέρνα» του, που είναι το ελληνικό banking. Το «χτύπημα» του Ταμείου σε βάρος των ελληνικών ομίλων έχει μεν άμεσο αποδέκτη την Αθήνα και διευκολύνει τους χειρισμούς των short funds που ελέγχουν περί τα 120 εκατ. τραπεζικών μετοχών (ποσοστό μικρότερο του 2,8%) και συντηρεί την εμπλοκή του στα πράγματα (και μέσω της Αθήνας σε Φραγκφούρτη και Βρυξέλλες), αλλά έχει και έμμεσο τα ευρωπαϊκά κέντρα, καθώς η επιβάρυνση του ευρωπαϊκού ρίσκου απομακρύνει επενδυτικά κεφάλαια από ευρωπαϊκά assets, με το μεγαλύτερο μέρος τους να κατευθύνεται προς τα αμερικανικά και τη Wall Street.
ΧW
ΧΡΗΜΑ WEEK
τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
5
ΤΡΆΠΕΖΕΣ
Η ΣΠΟΥΔΗ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝΦΡΑΓΚΦΟΥΡΤΗΣ
Β
ρυξέλλες και Φραγκφούρτη επείγονται ώστε, σε πρώτη φάση, να τιτλοποιηθούν έως 20 δισ. μέσω έκδοσης τραπεζικών ομολόγων (αυξημένης εξασφάλισης, χαμηλότερης και μειωμένης) και, αν χρειαστεί, σε δεύτερο χρόνο, σταδιακά, άλλα 10+10 δισ. μέσω του πρότζεκτ της ΤτΕ. Με αυτόν τον συνδυασμό απαντώνται οι αιτιάσεις που έχει το ΔΝΤ και για τον χρόνο, την αποτελεσματικότητα διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων. Στην Αθήνα, προσβλέπουν σε νέα αμερικανική βοήθεια (ανάλογη της διπλής αναβάθμισης-έκπληξης από τον οίκο Moody’s) αυτήν τη φορά όταν στις 26 Απριλίου ο οίκος Standard & Poor’s θα βαθμολογήσει την πιστοληπτική αξιολόγηση της οικονομίας. Τι θα σήμαινε για τις τράπεζες μία ενδεχόμενη νέα αναβάθμιση; Ακόμη πλησιέστερα στο όριο της επενδυτικής βαθμίδας, που σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο υποχώρησης της απόδοσης των κρατικών τίτλων, και συνακόλουθης ανόδου των τραπεζικών μετοχών, θα διευκόλυναν την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων. Καταρχάς τη δυνατότητα έκδοσης-διάθεσης καλυμμένων ομολογιών (εννοείται πως από άλλη θέση διαπραγματεύεται μια τράπεζα όταν η χρηματιστηριακή αξία της είναι 800 αντί για 300 εκατ.): α) της τιτλοποίησης περισσότερων ομολογιών, της σύναψης συμφωνιών για διάθεση OTC πακέτων μετοχών
σε υψηλότερες τιμές, β) της μείωσης του τραπεζικού κινδύνου (από τη στιγμή που θα αρχίσουν να ενισχύονται κεφαλαιακά), γ) της ανταλλαγής ομολόγων (στο πλαίσιο του προγράμματος LTRO) για 3-5 δισ., που θα κατανέμονταν μεταξύ Alpha Bank, Εθνικής, Eurobank και Πειραιώς. Και ο ρόλος Στουρνάρα… Σε αυτήν την κρίσιμη διελκυστίνδα, θα ήταν άδικο να παραβλεφθεί ο ρόλος του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, καθώς, παρά τις «επιθέσεις» που δεν παύει να δέχεται άλλοτε από υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη άλλοτε έμμεσα από το ίδιο το Μαξίμου, παραμένει αταλάντευτος στον θεσμικό ρόλο του. Τόσο στη διάρκεια των συζητήσεων δανειστών-Αθήνας για το θέμα των πλειστηριασμών/πρώτης κατοικίας όσο και εξαρχής με την εκπόνηση και παρουσίαση του σχεδίου για τα «κόκκινα» δάνεια, ο Γιάννης Στουρνάρας δραστηριοποιείται σε κεντρικό επίπεδο (Φραγκφούρτη) προωθώντας τα συμφέροντα της ελληνικής πλευράς. Σε αυτό διευκολύνει και το γεγονός ότι διατηρούνται ανοιχτοί δίαυλοι με νευραλγικούς παράγοντες (Ευ. Τσακαλώτο, Δημ. Λιάκο και ακόμη έναν-δυο), που επιτρέπει την κατά το δυνατόν σταθερή υλοποίηση των, ομολογουμένως πολύ δύσκολων, στόχων, προκειμένου να επανέλθει στην κανονικότητα το εγχώριο banking και μέσω αυτού το επιχειρείν, η πραγματική οικονομία. ΧW
ΧΡΗΜΑ WEEK
τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
6
ΑΓΟΡΕΣ
ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ S&P 500, DAX ΚΑΙ FTSE25
“B
y the book” πάνε οι αγορές, εδώ και εβδομάδες, με τους βασικούς χρηματιστηριακούς δείκτες να χαράσσονται, λες, σαν με μοιρογνωμόνιο, που θα έλεγε και ένας παλαιόθεν φίλος και βαθύς γνώστης της Τεχνικής Ανάλυσης. Η αρχή έγινε με τον S&P 500, τον θεωρούμενο, και εύλογα, «δείκτη των δεικτών», που την Παρασκευή συνέχισε υψηλότερα, προς τις 2.822,48 μονάδες. Η υπέρβαση των 2.814 αποτελεί, από μόνη της, μια θετική εξέλιξη για τους long, που αν στην πρώτη διόρθωση επιβεβαιωθεί σαν στήριξη, θα ενισχύσει το σενάριο της προσέγγισης των 2.872 μονάδων, που θεωρείται και το τελευταίο «προπύργιο» των short πριν την καταγραφή νέων ιστορικών υψηλών. Στη συνέχεια ο DAX, ο βασικός δείκτης του χρηματιστηρίου της Φραγκφούρτης, που και λόγω ανοιχτών απειλών Τραμπ για το ενδεχόμενο επιβολής δασμών στις εισαγωγές αυτοκινήτων στις ΗΠΑ, λόγω αναγκαστικών διεργασιών στο μέτωπο Deutsche Bank-Commerzbank (για τη «διάσωση» της πρώτης), αλλά και των εξελίξεων στο Brexit, βρίσκεται στο επίκεντρο των traders. Στις 11.685,69 μονάδες βρισκόταν ο δείκτης την Παρασκευή, με την όλη ανοδική αντίδραση να «δείχνει» πως εξαντλείται έως τις 11.726 μονάδες, σημείο που αποτέλεσε και ενδοσυνεδριακή κορυφή την Παρασκευή. Ήδη, από χθες, Δευτέρα, σήμερα Τρίτη, το αργότερο αύριο Τετάρτη, θα είμαστε σε θέση να έχουμε πιο ξεκάθαρη εικόνα για τον δείκτη. Θυμίζω πως πλησιέστερη ισχυρή αντίσταση είναι οι 11.790 μονάδες (απλός ΚΜΟ 200 ημερών), εγγύτερη στήριξη οι 11.653 μονάδες (εκθετικός ΚΜΟ 200 ημερών). Μόνο στην περίπτωση μιας πειστικής υπέρβασης, θεωρεί ο αναλυτής Βασίλης Μαρκάκης (The Trader’s Diary), πως θα δη-
μιουργούνται βάσιμες προϋποθέσεις για ακύρωση του δυσμενούς ενδεχομένου μιας σημαντικής διόρθωσης στην αγορά της Φραγκφούρτης. Για τον «δικό» μας δείκτη, FTSE25 (1.879,11 μονάδες), το σημαντικότερο γεγονός της εβδομάδας που πέρασε (πάντα σύμφωνα με την τεχνική μέτρηση του δείκτη) ήταν η υπέρβαση των 1.863 μονάδων, δηλαδή της περιοχής διέλευσης του ΚΜΟ 200 εβδομάδων. Μετατρέπεται σε στήριξη, που κατά πάσα βεβαιότητα στις συνεδριάσεις αυτής της εβδομάδας (μέχρι και Παρασκευή 22 Μαρτίου) θα δοκιμαστεί στο πλαίσιο ενός φυσιολογικού retest. Αν στεφθεί με επιτυχία, τότε οι αγοραστές αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο προβάδισμα και «βλέπουν», με αξιώσεις, τις 1.912 μονάδες. Πρακτικά, οι 1.891 μπορεί να αποτελέσουν αφετηρία –εν δυνάμει– διόρθωσης που δεν θα πρέπει να επεκταθεί χαμηλότερα των 1.833 μονάδων. Ενδεχόμενη απώλεια των 1.833 θα ενίσχυε τον κίνδυνο μιας περαιτέρω σημαντικής υποχώρησης του FTSE25, αισθητά χαμηλότερα, με ορατές τις 1.700 μονάδες. Δεδομένου του ότι στον ορίζοντα των traders είναι το EwG της Δευτέρας και η συμφωνία δανειστών-Αθήνας για πλειστηριασμούς/πρώτη κατοικία έχει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, προεξοφληθεί, μόνο μια ουσιαστική εμπλοκή στις σχέσεις των δύο πλευρών θα έδινε το απόλυτο πλεονέκτημα, και πάλι, στους short. Σε αυτό το ενδεχόμενο, ο τραπεζικός κλάδος θα ήταν αυτός που θα αποτελούσε πεδίο επιθετικών ρευστοποιήσεων και πλήρη ανατροπή του μέχρι τώρα σταθερά βελτιούμενου σκηνικού. Πάντως, η πλειονότητα traders και επενδυτών δεν βλέπουν ρήξη δανειστών-Αθήνας, κάτι που αποτυπώθηκε και στη «μερίδα του λέοντος» των θέσεων σε ΣΜΕ του δείκτη και μετοχών, στο triple witching της Παρασκευής. ΧW
ΧΡΗΜΑ
7
τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
WEEK
ΕΠΙΧΕΙΡΗMATIKA NEA >ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗ ΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΙΑΣΩ<
Με συναλλαγές 274.527 τεμαχίων και τζίρο 358.450 ευρώ, η τιμή αντέδρασε κατά 4,74%, στα 1,325 ευρώ, με υψηλό ημέρας τα 1,33 ευρώ. Σημειώνεται πως το υψηλό 52 εβδομάδων (στα 1,40 ευρώ) καταγράφηκε στη συνεδρίαση της 24ης Ιανουαρίου. Η αλήθεια είναι πως, με αφορμή τις δύο παρατάσεις που είχε ζητήσει το Oaktree για τη διενέργεια οικονομικού, λογιστικού και νομικού ελέγχου στον εισηγμένο όμιλο, είχα αρχίσει να «πονηρεύομαι», κι επειδή με το ΙΑΣΩ (όπως και με το ΥΓΕΙΑ και με το ΙΑΤΡΙΚΟ) ήμουν εξαιρετικά επίμονος, σας χρωστούσα μια πειστική απάντηση. Ρωτούσα, λοιπόν, μέχρι που μια πηγή μού έστειλε, αντί άλλης απάντησης, ένα link που παρέπεμπε στην εξαγορά του 62% του μετοχικού κεφαλαίου του Oaktree από το Brookfield Asset Management. Ποιο είναι το Brookfield, με έδρα το Τορόντο, με έσοδα 56 δισ. δολ. που επενδύει σε long-life and high quality business; Ένα fund που, όπως με πληροφόρησε η πηγή μου, δεν έχει λόγο να αναθεωρήσει τον αρχικό στρατηγικό σχεδιασμό του Oaktree για το ΙΑΣΩ. Ενδεικτική είναι και η αναφορά της είδησης από το marketwatch. com (13/3): “Brookfield Asset Management Inc. BAM, -2.33% said Wednesday it had reached an agreement to buy 62% of Oaktree Capital Group LLC’s OAK, -1.04% business, in a deal that values Oaktree shares at a 12% premium. Oaktree’s stock shot up 12% in morning trade and Brookfield’s stock gained 0.7%”.
>ΤΙ
«ΤΡΕΧΕΙ» ΜΕ ΤΗΝ ATTICA ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ;<
Έπρεπε να περάσει περισσότερο από μία εβδομάδα για να ερωτηθεί η Attica Συμμετοχών σχετικά με δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία τρία αμερικανικά funds (Goldman Sachs σε συμμαχία με το Lone Star και το Davidson Kampner) υπέβαλαν δεσμευτικές προσφορές για τον ακτοπλοϊκό όμιλο. Το δεσμευτική προσφορά σημαίνει δεσμευτική, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο, και λογικά θα έπρεπε να έχει οδηγήσει την Κεφαλαιαγορά στο να απευθύνει το σχετικό ερώτημα το αργότερο μέχρι την Τετάρτη 6, Πέμπτη 7 Μαρτίου, τέλος πάντων. Η Κεφαλαιαγορά καθυστέρησε –είναι αλήθεια– λίγο παραπάνω, αλλά το περίεργο είναι στη διπλή απάντηση που δόθηκε από την ακτοπλοϊκή πως «... ενημερώνει ότι συμφωνίες με αντικείμενο τις εκδομένες μετοχές της Εταιρίας αφορούν τους μετόχους, οι οποίοι προβαίνουν στις προβλεπόμενες Ανακοινώσεις προς το επενδυτικό κοινό κάθε φορά που συντρέχει περίπτωση» και τη MIG ως βασικό μέτοχο ότι «... η Εταιρεία, σύμφωνα με την πολιτική της, δεν προτίθεται να προβαίνει σε σχολιασμό των ποικίλων πληροφοριών που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας». Δύο πραγματάκια έχω να πω: το πρώτο είναι ότι το δημοσίευμα αναφερόταν σε δεσμευτική προσφορά, και όχι γενικά και αόριστα, και το δεύτερο (προς Attica Συμμετοχών και MIG) «παιδιά, συντονιστείτε»!
>ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ:
«ΕΒΓΑΛΑΝ ΜΑΤΙΑ» ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ<
Στα 24,2 εκατ. ευρώ ανήλθαν οι πωλήσεις το 2018 (αυξημένες κατά 17%), ένας διπλασιασμός κερδών, με τα μετά από φόρους σε 1,1 (από 420 χιλιάδες το 2017). Η ανάπτυξη του κύκλου εργασιών της «Παπουτσάνης» οφείλεται κυρίως στη διεύρυνση των συνεργασιών της με πολυεθνικές εταιρείες, καθώς και στη σύναψη νέων συνεργασιών. Στην αύξηση των πωλήσεων συνέβαλε, επίσης, η τοποθέτηση των επώνυμων προϊόντων
Στα Ενδότερα του Χ.Α. > Σ το Brexit και στις συνομιλίες Ουάσιγκτον-Πεκίνου βρίσκεται η προσοχή των traders.Όσον αφορά στη Fed, η αγορά δεν περιμένει κάποια έκπληξη από τον Jerome Powell σχετικά με την επιτοκιακή πολιτική που θα ακολουθηθεί το 2019. Ο «πάγος» Τραμπ είχε τα αποτελέσματά του. Αναπόφευκτη η συνέχιση, μέσω άλλων εργαλείων, της πολιτικής στήριξης της ρευστότητας του ευρωσυστήματος. Προφανώς, και ο Μάριο Ντράγκι, η θητεία του οποίου ολοκληρώνεται στα τέλη Οκτωβρίου, δεν άφηνε τα... στερνά να χαλάσουν την εικόνα που έχτισε στη διάρκεια των διαδοχικών θητειών του. Ονόματα για τη διαδοχή του Ιταλού ακούγονται στη Φραγκφούρτη. Θέμα ουσίας το αν ο διάδοχος του “Super Mario” θα έχει τους “cohones” να διαφοροποιηθεί από την πολιτική Βερολίνου. Κρίσιμες είναι αυτές οι συνεδριάσεις και στο ΧΑ, στην διαμόρφωση, πλέον, της βραχυμεσοπρόθεσμης τάσης. Μπορεί να κατευθυνθεί προς τις 620 ο Δείκτης Τραπεζών, ή θα διορθώσει προς τις 560 και τις 550 μονάδες. Η Alpha Bank και μετά η Εθνική ήταν οι δύο επιθετικότερες μετοχές της προηγούμενης εβδομάδας. Σταδιακά, κερδίζει όλο και περισσότερους πόντους η Εθνική σε χαρτοφυλάκια διορατικών διαχειριστών. Θα δικαιωθούν; Για να δούμε… Ήταν παρά πολλά, και δελεαστικά, τα 527 εκατ. που προσφέρθηκαν για το εταιρικό ομόλογο της Aegean. Απόλυτα επιτυχής ήταν, απ’ όλες τις απόψεις, η σχετική διαδικασία. Λέτε να δούμε τον Ευ. Βασιλάκη να (ξανά) ζεσταίνει το ενδεχόμενο ενός (μικρότερου) ομολογιακού για την Autohellas; Πάντως προτάσεις υπάρχουν. Την Quality την είδατε, ε; Στα 0,239, με 7,17% και τζίρο 35.453 ευρώ. Ήταν θέμα χρόνου (και αφορμής) να ακολουθήσει τη... μικρούλα Profile. Παρεμπιπτόντως, το νέο υψηλό στα 1,995 ευρώ το «έγραψε» στις 14 του μηνός. Σας είχα προϊδεάσει με «Ψίθυρο» στο banks, δεν πρέπει να έχετε παράπονο…
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΚΔΟΣΗΣ Γενικός Διευθυντής ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΥΖΟΥΝΗΣ ouzounis.k@ethosmedia.eu
Head of Content ΧΡΉΣΤΟΣ ΚΏΝΣΤΑΣ konstaschris@yahoo.com
Αρχισυντάκτης ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ kaloumenos.g@ethosmedia.eu
Συντάκτης Κ.Μ. ΓΕΛΑΝΤΑΛΙΣ mich1957@hotmail.com
Key Account Manager ΡΆΝΤΩ ΜΑΝΏΛΟΓΛΟΥ manologlou.r@ethosmedia.eu
Ιδιοκτησία: ETHOS MEDIA S.A. Θεσσαλίας 29, 174 56 Άλιμος, T:210 9984950, Φ:210 9984953, www.hrima.gr, info@hrima.gr
ΧΡΗΜΑ
τ.725/ ΤΡΙΤΗ 19.03.2019
WEEK
8
ΕΠΙΧΕΙΡΗMATIKA NEA Olivia σε νέες αγορές του εξωτερικού, με σημαντικότερη αυτήν των ΗΠΑ. Θετική επίδραση είχε, παράλληλα, η σημαντική αύξηση των πωλήσεων στην κατηγορία των ειδικών σαπωνομαζών, πρώτης ύλης για την παραγωγή στερεού σαπουνιού, που διοχετεύεται σε αγορές του εξωτερικού. Ένα από τα πιο κλασικά turn around stories του εγχώριου επιχειρείν και του χρηματιστηρίου, καθώς από το 2010, που ανέλαβαν ο Γεώργιος Γκάτζαρος και ο Μενέλαος Τασσόπουλος, η ιστορική βιομηχανία από το χείλος του γκρεμού αναδύθηκε στην επιφάνεια, διαγράφοντας την τελευταία διετία αξιοπρόσεκτη ανοδική κερδοφόρα πορεία. Μάλιστα, απ’ ό,τι μαθαίνω, αυτήν την εβδομάδα η διοίκηση θα προχωρήσει και σε ανακοινώσεις που θα δικαιολογούν απόλυτα το 58,64% της μετοχής σε διάστημα εξαμήνου και 22,24% από την αρχή του έτους. Πάντως, στη χθεσινή συνεδρίαση, η τιμή ενισχύθηκε κατά 3,39%, στα 1,22 ευρώ, με συναλλαγές αξίας 31.396 ευρώ. Το 1,22 αποτελεί νέα υψηλή τιμή 52 εβδομάδων, με τη χρηματιστηριακή αξία, πλέον, στα 30,64 εκατ. ευρώ.
>ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΣΕ ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, ΝΗΝΕΜΙΑ ΣΕ ΓΕΚ<
Συνεχίζει το «μάζεμα» μετοχών της Τέρνα Ενεργειακής το Norges Investment Bank, με το νορβηγικό hyper fund να δείχνει μεθοδικότητα από τη μέρα που απέκτησε, μέσω OTC συναλλαγής, το μειοψηφικό ποσοστό που πούλησε το Santa Monica από την Καλιφόρνια. Το γεγονός πως ένα συνταξιοδοτικό (αμερικανικό) fund αποχώρησε, με ένα άλλο (νορβηγικό) να αποκτά άμεσα τη συμμετοχή του, καταδεικνύει και τον χαρακτήρα των κεφαλαίων που τοποθετούνται στην εισηγμένη. Κυρίως μεσομακροπρόθεσμα funds, μάλλον συντηρητικά, που επενδύουν σε μετοχές εταιρειών με σταθερή ετήσια απόδοση, υψηλό μέρισμα και πρότζεκτ στον ευρύτερο κλάδο της «πράσινης ενέργειας». Το τελευταίο διάστημα, σκανδιναβικά χαρτοφυλάκια, κυρίως νορβηγικά, μειώνουν θέσεις τους σε μετοχές πετρελαϊκών ομίλων, με το NIB να ρευστοποιεί συμμετοχές του σε Cairn Energy, Tullow Oil, Premier Oil. Προς ώρας, το νορβηγικό fund (επενδυόμενα assets και πάγια στο 1 τρισ. δολ.) μειώνει θέσεις σε μικρομεσαίες εταιρείες διύλισης, μετακυλίοντας μέρος της ρευστότητας σε εταιρείες όπως λ.χ. η ΤΕΝΕΡΓ. Το NIB έχει ισχυρές μειοψηφικές θέσεις σε πετρελαϊκούς κολοσσούς διύλισης (είχε το 2,4% της Shell, το 2,31% στην ΒΡ, το 2,02% στην Total, το 0,99 % στη Chevron, το 0,94% στην Exxon/Mobil κ.α.), κι ένα μικρό μόνο μέρος της ρευστότητάς του αν μετέφερε σε «ελληνικά χαρτιά», θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Δεν είναι τυχαίο πως από τα μέσα Φεβρουαρίου θυγατρικό χαρτοφυλάκιο του ΝΙΒ άρχισε να «χτίζει» θέση και στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΛΠ. Κι ενώ στην ΤΕΝΕΡΓ επικρατεί κινητικότητα, στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, απ’ ό,τι φαίνεται, συνεχίζεται το μορατόριουμ μεταξύ Reggeborgh και πλευράς Περιστέρη όσον αφορά στο μερίδιο του York Capital. Μορατόριουμ που, ωστόσο, όποτε βρίσκει ευκαιρία ο ολλανδικός κολοσσός τηρεί κατά το... ήμισυ. Κι αυτό γιατί στα μέσα Φεβρουαρίου εμφανίστηκε να ενισχύει τη μετοχική θέση του κατά σχεδόν 3%, στο 13,04%, ποσοστό που δεν απέκτησε ούτε από το York Capital (που με 17,35% παραμένει σταθερά ο μεγαλύτερος μέτοχος μειοψηφίας), αλλά ούτε και από την πλευρά Κάμπα (σύζυγο και κόρη του εκλιπόντος Νίκου Κάμπα, που έχει σταθερά το 6,04%).
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚO ΑΜΥΝΤΙΚO ΧΑΡΤΟΦΥΛAΚΙΟ ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΑΜΥΝΑ... ΕΘΝΙΚΗ: Από τράπεζες, με τον κλάδο να «κρύβει» μια ελεγχόμενη διόρθωση. MOTOR OIL: Ταλαιπωρήθηκε λίγο, λόγω πωλήσεων, με αφορμή την ανακοίνωση, χθες Δευτέρα, οικονομικών αποτελεσμάτων. VIOHALCO: Αν υπερβεί (αν, λέω), τα 3,20, μπορεί να κάνει τη μεγάλη επαναφορά. «Βλέπει» προς τα 3,40 ευρώ. ΙΑΣΩ: Γιατί μετά την Εθνική Εορτή, περιμένω νέα. Σας αποκάλυψα και τι έπαιξε με Oaktree-Brookfield. ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ: Στα 78,95 εκατ. η χρηματιστηριακή αξία –οι Στέγγοι θα μπορούσαν να πάρουν (το πολύ) ένα 200άρι από το Porto Carras. ΚΡΙ ΚΡΙ: Γιατί ο Παναγιώτης Τσινάβος είναι εγγύηση. Και έχει εκπονήσει ήδη plan b για κάθε εκδοχή του Brexit.