ERASMUS Ondanks de uitzonderlijke situatie, vertrokken enkele studenten van de master ingenieurswetenschappen-architectuur toch op Erasmus. De studenten beleefden alsnog een fantastische ervaring en Unité laat hun aan het woord over hoe ze deze bijzondere kans beleefd hebben. Ze vertellen over wat zo eigen is aan onze richting, het ontwerpen. Senne Heylen | Matthis Nelissen | Stedelijk Project | Politecnico di Milano, Italië We volgden in Milaan de Urban Design studio van Stefano Boeri, gekend voor zijn ‘Bosco Verticale’ en ‘Urban Forestry’. In deze studio werkten we samen met een Frans meisje en Israëlische jongen in een groep van vier. Als eindresultaat moesten we een presentatie geven van 1! uur tijdens de examenperiode in januari. Dit is slechts een praktisch verschil met de studio in Leuven en lang niet het belangrijkste, maar toont wel al aan dat ze in Italië veel harder gefocust waren op de presentatie van het ontwerp dan dat we tot nu toe gewend waren. Ook tijdens de gewone wekelijkse feedback werd telkens een deftige presentatie verwacht met kwalitatieve beelden, wat in het begin een beetje verwarrend was toen dat we met gewone schetsen aankwamen... Het grootste verschil was de focus die door de begeleiders werd gelegd op de analytische en conceptuele fase van het ontwerp. Waar men in Leuven relatief snel in het ontwerpen en uitwerken duikt en plannen, snedes, beelden verwacht, geven ze in Milaan meer aandacht en tijd aan de voorafgaande fase. Het belang van een uitgebreide analyse wordt zeer sterk benadrukt. Gedurende deze fase ontwikkelen zich de eerste ideeën en concepten, wat tevens misschien wel het belangrijkste was gedurende het semester. Een goed ontwerp heeft een bepaalde filosofie nodig, een sterk concept, een duidelijke visie en we merken nu ook wel dat dit ons dit semester een beetje begint te storen in Leuven dat hier zo weinig aandacht naar gaat. Op het concept van het ontwerp werd dan ook hard gehamerd, wat zeer interessante discussies opleverde, met als gevolg dat we ons soms verloren in de theorie. Natuurlijk was het niet enkel filosoferen over stedenbouw, er werd wel degelijk ontworpen, op vrij hoog niveau. Mede door de begeleiders, maar vooral door het ontwerpmatig talent van de medestudenten, die vaak ook al jaren ouder waren en al enkele jaren als architect gewerkt hadden. Jammer dat we door Corona vrij beperkt contact hadden met onze medestudenten van architectuur. Vooral grafisch hadden we het gevoel dat onze collega’s een zeer sterke basis hadden. De symbiose van internationale studenten met verschillende achtergronden en culturen bracht enkele interessante projecten teweeg. De begeleiding verliep ook deels anders dan wij gewoon waren. We hadden namelijk niet elke keer feedback. Zo’n 50% van de tijd bestond de design studio uit lezingen en presentaties.
68
