Filmhuis Programma november-december 2012 by Filmhuis Den Haag

Programma Nov / Dec 2012 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Cave of forgotten dreams 3d

In première Het meisje en de dood Kinder vom Napf Amour e.v.a. Festivals Eastern Neighbours Ciné Premières Dreileben

Familiefilms Lotte en de maansteen Pudding T. Ernest & Célestine Milo / Koning van Katoren Winterwonderland

BNG Workspace Yasmijn Karhof Silent Blondes Mae Marsh, Mae Murray, Alice Terry

IN PREMIÈRE

04 Cave of forgotten dreams 3D 05 Amour 06 Het meisje en de dood 07 Kinder vom Napf en verder Atmen Sister (L’enfant d’en haut) Milo Beyond the hills (Dupa dealuri) Le magasin des suicides 3D Koning van Katoren Pudding T. 3D Caesar must die (Cesare deve morire) The broken circle breakdown Ernest & Célestine West Side story aparte engelstalige Bijlage EASTERN NEIGHBOURS FILM FESTIVAL

Liefst 13 lange speelfilms en compilaties van kortfilms, uit de Balkanlanden, Oostenrijk, Oekraïne, Rusland en Turkije; speciale imports (en dus Nederlandse premières) plus een Tiger-winnaar van het festival van Rotterdam; brunches met regisseurs en acteurs op zaterdag- en zondagochtend, en een master class.

SPECIALE PROGRAMMA’S 08 Ciné Premières Camille redouble / Donoma / Thérèse Desqueyroux / Nana / Un bonheur n’arrive jamais seul / Un monde sans femmes / La jetée + Sans soleil / Parlez-moi de vous / Les chants de Mandrin / Une vie meilleure / L’oiseau / Amour + debat / Ici-bas / Zwijgende film & levende muziek: L’invitation au voyage + La coquille et le clergyman 09 Dreileben Trilogie van Christian Petzold, Dominik Graf en Christoph Hochhäusler 10 BNG Workspace Projectprijs Yasmijn Karhof: Inner space/Outer space Abner Preis & Uke Box & Small Time Crooks The accidental champion Go short A brief history of John Baldessari / Things you’d better not mix up Upload cinema thema nog niet bekend 11 Silent Blondes & Levende muziek Mae Marsh: The wanderer + Mae Murray: The delicious little devil & Charles Janko Alice Terry: The magician & Kevin Toma 12 Kinder/familiefilm Premières Superechte liefde 9+ / Pudding T. – 3D 6+ / Lotte en de maansteen 5+ / Milo 9+ / Koning van Katoren 9+ / Ernest & Célestine 6+ Reprise Orla de Kikkerslikker – 3D 6+ Winterwonderland Kerst bij de lieveheersbeestjes 3+ / Pettson & Findus 1: Het jaar van de kat en zijn baas 4+ / Ice dragon (avant-première) 8+ / Geen bereik 8+ / Rafiki 6+ 14 Film & debat Portaal Amour / MtM Big boys gone babanas!* / Give up tomorrow NDA, muziek in film Le roi danse 15 English summary 16 Bezoekersinformatie / Colofon / Agenda van de speciale programma’s 02

Grotten, gebouwen en ontmoetingen “Het radicaalst van alle architecten was nog altijd de oude Hertzberger”, schreef Bernard Hulsman in de NRC van 12 oktober jongstleden. Herzberger hekelde vaak de apenrotscultuur van vele architecten die zich gedroegen als sterren, en bovendien noemde hij het diverse malen een groot misverstand dat het in architectuur om schoonheid gaat. “Nee, de vraag is of een gebouw ‘werkt’, of het bijvoorbeeld fijne plekken heeft waar mensen elkaar kunnen ontmoeten.” Vlak voor zijn tachtigste verjaardag werd Herman Hertzberger door zijn vakgenoten in Vrij Nederland verkozen tot beste architect van Nederland. Toch leuk dat Filmhuis Den Haag gevestigd is in een echte Herzberger. Het is overduidelijk dat de Gemeente Den Haag niet terugdeinst voor het inhuren van toonaangevende architecten en dito bouwplannen wanneer het gaat om het Spuiplein. Na Herman Herzberger en Richard Meier (Stadhuis/Bibliotheek) ligt er nu een schetsontwerp van de hand van Neutelings Riedijk voor het Spuiforum. Dit gebouw moet een nieuwe uitgaansplek worden “voor muziek, dans, evenementen en ontmoetingen”. De ervaring leert dat iedere investering in cultuur zich uiteindelijk terugverdient. En ik ben ervan overtuigd dat de alom bewezen ‘meubelboulevardstrategie’ ook hier zijn vruchten af zal werpen. Door concentratie van diverse instellingen voor een publiek met gelijke behoeften (lees: uitgaan, kunst, cultuur, recreatie, ontmoetingen) worden er per definitie meer bezoekers getrokken dan wanneer deze afzonderlijk van elkaar, verspreid door de stad zouden zijn gevestigd. De filosofie luidt dan ook: hoe meer uitgaansgelegenheden bij elkaar, hoe groter de aantrekkingskracht van het Spuiplein als ontmoetingsplek, en hoe bruisender de binnenstad. Het schetsontwerp van Neutelings Riedijk voor het Spuiforum-gebouw wordt begin november ter stemming gebracht in de gemeenteraad. Wat er ook besloten wordt, eind november kunt u bij ons kijken naar een ontmoetingsplek van andere orde: namelijk die van onze voorouders uit de prehistorie. (Een ding is zeker: zij hoefden niet na te denken over gebouwen, en ik kan me ook niet voorstellen dat er lang werd gediscussieerd over het interieur.) De onvolprezen filmmaker Werner Herzog kreeg speciale toestemming van de Franse minister van Cultuur om gedurende 6 dagen te filmen in de grotten van Chauvet. Deze grotten, gelegen in de Zuid-Franse Ardèche, zijn doorgaans niet toegankelijk voor wie dan ook. Jammer maar begrijpelijk: in de grotten bevinden zich zeer oude schilderingen, die bovendien uitzonderlijk goed geconserveerd zijn. De meningen lopen uiteen, maar sommige wetenschappers beweren dat het gaat om tekeningen die zo’n 30.000 jaar geleden zijn gemaakt. Wellicht zijn het de vroegst bekende culturele uitingen van de mens. Filmen daar was niet eenvoudig. Herzog en zijn crew hadden speciale pakken nodig, niet alleen om de tekeningen te beschermen tegen adem uit de 21ste eeuw, maar ook omdat in de grotten de radon- en kooldioxide-waarden de grens van giftigheid gevaarlijk dicht naderen. De hele operatie was überhaupt geen sinecure. Een technische uitdaging vormde het verbod om met lampen te werken die warmte afgaven. De filmapparatuur moest naar binnen worden gewurmd via een gangetje van 61 cm breed. En dan ook nog eens 3D-apparatuur. Herzog vond dat hij in 3D de “bedoelingen van de schilder” beter kon vangen. Als u Cave of forgotten dreams gaat bekijken, kunt u zich afvragen of de grotten ooit een fijne plek boden waar onze voorouders elkaar prettig konden ontmoeten. En in hoeverre de kunst op de muur de grot aantrekkelijker maakte. Ik persoonlijk zou er heel wat voor over hebben om aan de beste architect van Nederland te vragen wat hij van de film vindt, en van de grotten natuurlijk. Dan kan ìk hem meteen vertellen dat het feit dat er jaarlijks 150.000 mensen vrijwillig vertoeven in Filmhuis Den Haag, het klinkklare bewijs is zijn gebouw aan Spui 191 werkt. Géke Roelink, Directeur Filmhuis Den Haag P.S. De laatste editie Dit is de laatste keer dat het programmablad van Filmhuis Den Haag in deze vorm verschijnt. De kosten om het blad te laten opmaken en drukken is eenvoudigweg niet meer in verhouding met de kosten die we maken om andere groepen te bereiken en te bedienen. Het Filmhuis wil er voor iedereen zijn, jong en oud, liefhebbers van gedrukte media en de verstokte fan van digitale informatie. Om u een idee te geven: ons magazine verschijnt in een oplage van 8000. In de periode van een magazine wordt onze website door ongeveer 46.000 bezoekers bekeken, terwijl de uitgaven aan ons magazine nu ongeveer de helft van ons marketing- en communicatiebudget in beslag nemen. Een enigszins geruststellende boodschap voor de liefhebbers van papier: achtergrondinformatie over de premièrefilms kunt u ook vinden in De Filmkrant die maandelijks gratis verkrijgbaar is in het rek bij onze kassa. Beknopte informatie over onze speciale evenementen en programma’s zullen wij ook middels een brochure verspreiden. Voor uitgebreide achtergrondinformatie over onze eigen retrospectieven zullen wij wel een magazine blijven maken, maar dat zal niet vaker zijn dan een of twee keer per jaar. Op internet is uiteraard alle informatie die u gewend bent van ons te krijgen, nog steeds te vinden. Ik hoop van harte dat u begrip heeft voor ons besluit. Een besluit dat voor ons net zo goed even slikken is als mogelijk voor u. Maar ons filmaanbod maakt hopelijk alles goed.

Inhoud

Actueel

BNG Workspace op reis Cinematografische kunst vraagt een andere houding van het publiek dan een speelfilm. Filmkunst gedraagt zich eigenwijs en onverwacht en opent nieuwe vergezichten. Daarom is het mooi dat de twee winnende projecten van vorig jaar, The apartment van Maurice bogaert en tele- van Dan Walwin, ook op toer gaan: beide installaties zijn van 28 september t/m 11 november opgesteld in Corcordia’s expositieruimte 21rozendaal in Enschede. Van 1 t/m 23 december is tele- te zien bij P///// AKT in Amsterdam. De uitverkoren projecten van 2012, het zeer ingenieuze Cinechine van Mariska de Groot en Inner space/ Outer space van Yasmijn Karhof, zullen in 2013 nog op diverse plekken in het land te bewonderen zijn. Voor meer info zie www. workspace12.nl.

ENFF Achter deze letters gaat het Eastern Neighbours Film Festival schuil. Rada Sesic, verantwoordelijk voor de selectie, licht haar uitgangspunt toe. “Cinema, like no other art form, gives us the opportunity to perceive the world in a new way, to better understand other cultures or specific backgrounds. That’s why ENFF has the mission to bring to the Dutch audience good quality, exciting art house independent cinema from the countries that are rarely represented in the cinemas in The Netherlands, countries that are still part of non-EU Europe.” De eerste week van november zit overvol met recente producties die ieders nieuwsgierigheid zullen prikkelen. Naast het programma in Filmhuis Den Haag biedt het ENFF in het Nutshuis een overzicht van Dox & Shorts: zie hun eigen Engelstalige bijlage bij dit laatste Programmablad.

Het FilmhuisRestaurant is per 29 oktober weer van de oude plek naast Zaal 1 verhuisd naar de tweede etage, met balkon! Net als de vorige keren bij Ikea Hacks en de Hangende Moestuin wordt het interieur in ZAAL5 weer aangekleed door Oatmeal Studio. De beide ontwerpsters willen dit keer met bescheidener ingrepen een fi lmische sfeer creëren.

Tijdens zijn middelbare schooltijd tufte Erik Daams op z’n helgroene Tomos samen met twee vrienden langs de twintig bioscopen in Den Haag. Die passieve filmliefde kon actief ingevuld worden toen hij tijdens zijn studie Geschiedenis verzeild raakte in het ‘vrije circuit’. In Den Haag was dat te vinden in het Kijkhuis, de 16mm/video voorloper van het 35mm Filmhuis aan de Denneweg. Met een jaartje vertraging trok hij toch de film achterna, naar het verbouwde Jugendstil-pand, waar het Filmhuis in september 1981 van start was gegaan. Ruim een decennium later, op 28 mei 1993, opende Jeanne Moreau het Filmhuisdeel van het pand aan het Spui, waar we nog steeds zitten. Erik heeft alle organisatorische veranderingen, dramatische toestanden, verhuizingen en interne verbouwingen meegemaakt, en passant werkend als vrijwillige operateur, werkbij, programmeur en voorzitter van de Vrienden, of (eind)redacteur van de Cinematheekkrant / het Magazine / Programma.

➊ HEt PaPIEREN tIjdPERk

Met dit nummer komt er een einde aan 21 jaar ‘le joie de se voir imprimer’. Papier wordt (immers) opgevolgd door digitale communicatie. Dit is #207, afgezien van alle speciale uitgaven die ‘hors série’ verschenen. Mijn teksten werden altijd dragelijk gemaakt door de inspanningen van enkele soepele en getalenteerde grafi sch vormgevers: Margreet Wilschut (1991-1993), Paul van der Groen (19932004) en Jan Heijnen (2004-heden). Het voordeel van een papieren uitgave is dat je nog eens gemakkelijk kan grasduinen in een nostalgisch stemmende stapel. Zeker de speciale brochures lenen zich daarvoor. De dubbeldikke Thunderbirdskrant bij Andersons are go!, die al tijdens het festival een collector’s item bleek (1994); Filmblik – vier installaties met film, waarvoor Gerard Holthuis een voorwoord schreef, dat met een (nu achterhaalde?) profetische zin afsloot: “Video en het Internet mogen hèt middel zijn in de hedendaagse beeldende kunst, de kwaliteit van fi lm is nog altijd onovertroffen.” (1998); MovieDroom, ons langs zes fi lmhuizen toerende festival van ‘vergeten’ meesterwerken (2001); Stomme Sovjets!, een coproductie met Peter Bosma van Lantaren/Venster over Russische klassiekers (2005); Films, kerken en orgels, een oblong boekje over een reeks fi lmconcerten van Charles Janko in acht kerken (2001); en het Jubileumnummer bij 25 jaar Filmhuis (2006). Daarnaast stond er

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Winterrestaurant in Zaal 5

Eensluidende echo’s van Erik

Hoe Egyptisch zijn de juwelen die Liz Taylor droeg in Cleopatra (1963), de staf van Mozes in The ten commandments (1956), of het Magische Boek van Amun Ra uit The mummy returns (2001)? Het Rijksmuseum van Oudheden aan het Rapenburg in Leiden toont van 13 oktober 2012 t/m 17 maart 2013 het oude Egypte door de ogen van Hollywood. De mooiste ‘Egyptische’ fragmenten uit klassieke en moderne kaskrakers, talrijke kostuums uit de studio’s van Hollywood, rekwisieten en fi lmposters worden gecombineerd met duizenden jaren oude Egyptische voorwerpen uit de museumcollectie. Zo kunnen bezoekers ontdekken wat in de fi lms écht Egyptisch is, en wat verzonnen werd door de fi lmmakers. (Die sieraden van Liz Taylor liggen er echt! Heus waar.) Op enige zondagmiddagen wordt er in het museum een fi lm vertoond, een intrigerend overzicht vanaf The mummy (USA 1932) via Abott and Costello meet the mummy (USA 1955) tot een hedendaagse verrassing uit Egypte. Het Egypte van Hollywood KIDS duurt zelfs t/m de zomervakantie 2013.

Het Egypte van Hollywood

ook in de gewone kranten en, sinds 2005, magazines soms iets gedenkwaardigs. Een van de mooiste herinneringen heb ik aan #85, dat bij de millenniumwisseling verscheen. Voor de ongeveer 900 Vrienden en relaties die de krant per post ontvingen heb ik een ‘bladlegger voor een nieuwe eeuw’ meegestuurd, een celluloidstrookje van 12 beeldjes ofwel een ½ seconde dat ik uit een rol afgekeurde speelfi lm had geknipt en ingeplakt. Toen, in 1999, had ik absoluut geen idee dat 12 jaar later de cinema (bijna) compleet digitaal zou zijn, en dat onze publicatie voortaan uitsluitend op www.fi lmhuisdenhaag.nl te vinden zal zijn.

➋ ZwIjgENdE BlONdINEs, EtC

Genoeg ‘des neiges d’antan’: in het Filmhuis wenkt de toekomst. Na alle collectieve creativiteit van crew en cast is een film bij vertoning opeens gestold vermaak. Een druk op de knop, en steeds ontrolt zich dezelfde film. Alleen je medetoeschouwers kunnen met hun gedrag de appreciatie nog beïnvloeden. Juist daarom is de oorspronkelijke opvoeringsvorm van de cinema zo’n mooi fenomeen: elke voorstelling is uniek, gestuurd door de muzikale inzichten van de professionele begeleider(s). Deze maanden kan ik liefst vier keer genieten van zo’n eenmalige, nooit herhaalbare ervaring: de avant-gardistische klassiekers van Germaine Dulac die door Ciné Premières met een extra gul gebaar aan Groningse en Haagse cinefi elen worden aangeboden: merci beaucoup!, de twee laatste Silent Blondes met Charles Janko en Kevin Toma: thank you both very much!, en tenslotte een zeer opmerkelijke, hedendaagse, Haagse hommage aan Charles Chaplin, uitgevoerd door Abner Preis, Uke Box & Small Time Crooks: awesome/mieters! Vier keer Zwijgende fi lm & Levende muziek: wat een weelde!

➌ dE BlIjE kINdERFIlM

Alle kinderfilms die het Filmhuis vertoont zijn goed tot heel erg goed, juist omdat er zo weinig ruimte is voor vertoning. Soms zit er zelfs een ronduit fantastische film tussen, die eigenlijk iedereen inclusief volwassen filmliefhebbers zonder kinderen - zou moeten zien. Producenten denken lang na voordat een project gerealiseerd mag worden, en de doodenkele distributeur die in dit ‘genre’ actief is kiest alleen het neusje van de zalm. Dit maakt mijn taak als programmeur van kinderfi lms redelijk overzichtelijk. Meestal zie ik die fi lms vooraf via een screener, waarin de producent dwars door het beeld een irritante waarschuwing heeft geprint. Zoiets als ‘not for commercial purposes’. Daarom verheug ik me ontzettend op mijn herkansing op het grote scherm van Ernest & Célestine, een oogstrelende reeks aquarellen, verteld met veel vaart en een perfect emotionerende inhoud. Of die keer toen ik de screener van Lotte en de maansteen ‘s avonds thuis uit de dvdspeler haalde, was ik helemaal blij. Die fi lm ga ik misschien nog wel 2x bekijken! En dan zwijg ik nog over Koning van Katoren, een boek dat 40 jaar op verfi lming heeft moeten wachten.

Vrienden van Filmhuis Den Haag Onze Vrienden hebben een streepje vóór. Let op het speciale logo in dit Magazine: 2 kaartjes voor de prijs van 1! In november en december gelden de onderstaande aanbiedingen. ENFF

1 t/m 7 november Het Eastern Neighbours Film Festival presenteert liefst 13 lange speelfilms en enkele compilaties van kortfilms. Alle voorstellingen zijn extra goedkoop voor reislustige Vrienden: 2 kaartjes voor de prijs van 1. Zie de speciale Engelstalige bijlage van het ENFF. FIlM + dEBat

Dinsdag 13 november De films van Michael Haneke staan steevast garant voor verhitte (inhoudelijke) meningsverschillen. Het Portaal organiseert een discussie bij Amour, dat een avantpremière beleeft bij Ciné Premières. Zie pagina 14 en, voor een ruimere beschrijving, pagina 5. Zondag 18 november / Zondag 16 december Movies that Matter vraagt uw aandacht – en die van uw maatschappijkritische vriend(in) – voor diverse vormen van mediavervuiling. Huiver mee bij reportages over de promotie van levensbedreigende bananen resp. kafkaëske verwikkelingen bij juridisch machtsmisbruik. Zie pagina 14. ZwIjgENdE FIlM & lEVENdE MUZIEk sIlENt BlONdEs

Maandag 19 november / 17 december Géén rode loper bij de laatste voorstellingen van Silent Blondes! En toch bent u met uw introducé(e), al dan niet blond, van harte welkom. Met z’n tweeën voor één prijsje naar een dubbelprogramma met de twee Mae’s (Marsh en Murray), aan de vleugel begeleid door Charles Janko. En tot slot The magician, een delicieuze horrorfi lm met Alice Terry als blond slachtoffer & Kevin Toma. Zie pagina 11. tHE aCCIdENtal CHaMPION

Zondag 2, maandag 3 en vrijdag 7 december Drie unieke voorstellingen van een Haagse productie! The accidental champion is een hommage aan de zw/w slapstick van Charlie Chaplin. De kleurige kortfi lm van Abner Preis is onderdeel van een live performance, met muzikale begeleiding door The Uke Box en Small Time Crooks. Vrienden en hun partner(s) mogen dit simpelweg niet missen! Zie pagina 10. klassIEkE MUZIEk & FIlM

Zondag 9 en dinsdag 11 december Dit seizoen viert de New Dutch Academy (NDA) zijn 10-jarig jubileum. Simon Murphy, dirigent en artistiek leider, zal op zondag persoonlijk de film een half uur voor aanvang inleiden. Onze Vrienden – en hun vriend(in) – zijn uitgenodigd voor een barok feestje: Le roi danse, een evocatie van het hofleven van Lodewijk XIV de Zonnekoning, waarbij de muziek van Lully, Sainte Colombe en Marais op contemporaine instrumenten wordt uitgevoerd door Musica Antica. Bijpassend detail: deze film wordt op klassiek 35mm celluloid vertoond! Zie pagina 14.

VANAF 8 NOVEMBER Ademen, of liever naar lucht happen, vormt de rode draad in dit regiedebuut van een befaamde acteur. Karl Markovics heeft een film gemaakt over schuld, dromen, boetedoening en uiteindelijk ook hoop. De 19-jarige Roman Kogler zit in een jeugdgevangenis, omdat hij op zijn veertiende tijdens een ruzie een jongen heeft doodgetrapt. Een voorwaardelijke vrijlating is nu mogelijk, mits hij een baantje vindt. Kan Roman zich handhaven buiten de gevangenismuren, zonder familie of vrienden? Hoewel zijn reclasseringsambtenaar het afraadt, gaat hij aan de slag bij het gemeentelijke mortuarium in Wenen. Op een dag wordt hij geconfronteerd met het lijk van een vrouw met zijn achternaam. Snel blijkt dat zij niet zijn moeder is, maar Romans nieuwsgierigheid is gewekt. Voor het eerst gaat hij op zoek naar de vrouw die hem kort na zijn geboorte afstond. Wonderlijk snel kan hij haar traceren, en er volgen enkele ontmoetingen. ✍ Lees verder op onze website. Karl Markovics / Oostenrijk 2011 Met Thomas Schubert, Karin Lischka, Gerhard Liebmann, Georg Friedrich 93 minuten CinemaScope Duits gesproken, Nederlands ondertiteld

sIstER / l’ENFaNt d’EN HaUt

VANAF 8 NOVEMBER De twaalfjarige Simon woont met zijn aantrekkelijke, volwassen zus Louise in een grauw appartement, in een Zwitsers stadje aan de voet van een berg. Hun ouders zijn in geen velden of wegen te bekennen. Omdat Louise maar wat aan klooit, geen baantje vol kan houden en voornamelijk geïnteresseerd is in steeds andere, altijd verkeerde vriendjes, komt er weinig geld binnen. Simon gaat elke dag met de skilift omhoog om te ‘werken’. Hij voorziet in hun levensonderhoud door spullen van toeristen te jatten: ski’s, zonnebrillen, jacks, zelfs sandwiches. Hij verkoopt alles door, aan kinderen of volwassenen. “Kan ze niks schelen, die daarboven”, luidt zijn verdediging, “ze kopen gewoon een nieuwe.” Dan de titel. Of liever gezegd, de titels. In het Frans heet de film De jongen van daarboven, in het Engels heet hij Zus. Maar het gaat over ‘de jongen van beneden’, een stiekeme zakkenroller die altijd bang moet zijn dat hij betrapt zal worden. Beide officiële titels omschrijven juist zijn gecompliceerde verlangens. Hij wil bij de club welvarende vakantiegangers horen, en hij wil de onverdeelde aandacht van zijn zus. De psychologische kant is in deze film belangrijker dan de sociale. Soms gedraagt Simon zich als Louise’s broertje, die lachend met haar stoeit. Soms gedraagt hij zich als haar vader, die haar vraagt hoe laat zij thuis komt en haar scharrels afkeurt. Soms gedraagt hij zich als een baby, die zich in haar armen wil begraven. En soms gedraagt hij zich als haar vriendje, die naar haar billen staart. Hij heeft een verwrongen beeld van zijn zus en van de wereld, terwijl Louise door het geld steeds afhankelijker van hem wordt. En dan neemt het lot een choquerende wending. Op het festival van Berlijn won L’enfant d’en haut / Sister een Zilveren Beer. Ursula Meier / Frankrijk/Zwitserland 2012 Met Kacey Mottet Klein, Léa Seydoux, Martin Compston, Jean-François Stévenin, Gillian Anderson 97 minuten Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

3d Cave of forgotten dreams VaNaF 29 NOVEMBER

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

atMEN

Na Encounters at the end of the world, zijn vorige documentaire die zich op de Zuidpool afspeelde, reisde Werner Herzog opnieuw af naar een exceptionele locatie. Ondanks vele restricties en technische complicaties greep hij zijn kans toen hij toestemming kreeg om - gedurende slechts zes dagen en maar vier uur per dag - te filmen in de Grotte Chauvet in Zuid-Frankrijk. Daar waren in 1994 adembenemende tekeningen van dieren van 32.000 jaar oud ontdekt, twee keer ouder dan Lascaux. Met de nieuwste apparatuur - speciaal aan de omstandigheden aangepaste 3D-camera’s, gehanteerd door Peter Zeitlinger - betreedt Herzog, zelf verantwoordelijk voor het licht, samen met een geluidsman en een assistent de grot, waarbij het 3D-effect niet alleen helpt de ruimtelijkheid van de nauwe en soms wijkende passages te verbeelden, maar ook levendig in kaart brengt hoe de prehistorische kunstenaars welvingen van de rotswanden in hun tekeningen verwerkten. Hun portretten van paarden, oerossen, neushoorns, beren en leeuwen zijn in de speciale atmosfeer van de grotten onwaarschijnlijk fris en helder gebleven, met krachtig zwart of rood en subtiele grijstinten. Mammoeten staan bevroren in acht stadia van beweging, alsof het frames in een animatiefilm zijn. Sommige dieren, zoals een uil, waren zelfs nooit eerder in grotten uit de vroegste steentijd gevonden. Naast de ruim driehonderd dierafbeeldingen zijn er in Chauvet abstracte tekens en vele afdrukken van handen aangetroffen. De afbeeldingen dateren uit verschillende perioden: ze zijn negen- tot tweeëndertigduizend jaar oud. Rond 40.000 jaar geleden ging Homo sapiens Europa koloniseren; vooral in Frankrijk en Spanje zijn tientallen grotten ontdekt met vaak imponerende tekeningen. Sommige prehistorische kunstenaars tonen een hoge graad van perfectie en een opmerkelijke zin voor esthetische schoonheid. De Grotte Chauvet in de Ardèche is adembenemend, niet alleen vanwege de kwaliteit van de kunst maar ook letterlijk: bezoekers snakken binnen enkele uren naar frisse lucht vanwege de nogal giftige dampen. De moderne liefhebber hoeft zich niet in zo’n infernaal labyrint te wagen. In een museum in het nabijgelegen Vallon Pontd’Arc is een expositie over de Grotte Chauvet ingericht. Bij het inmiddels voor het publiek gesloten Lascaux is zelfs een minutieus nagebouwde replica geopend: Lascaux II is een toeristische topattractie. In Frankrijk zijn er nog meer bijna perfecte imitaties van grotten en prehistorische dorpen te vinden. Maar eigenlijk is Herzogs film onontbeerlijk voor iedereen die in de vroegste artefacten van de menselijke cultuur is geïnteresseerd.

Op de hem typerende wijze vergroot Herzog in zijn voiceover het raadsel van de oorsprong van de tekeningen tot een verhaal met epische dimensies. Hij poneert de ingeving dat de tekeningen voor de makers en hun stamgenoten een ‘vorm van protocinema’ geweest zouden kunnen zijn, dankzij het flikkerende licht van fakkels en de strepen die bij meerdere tekeningen beweging lijken te suggereren. Wellicht hadden die grotbewoners ook al een concept voor ogen à la Plato, met zijn befaamde allegorie over het wezen van de mens en diens gemankeerde vermogen om de werkelijkheid waarlijk te begrijpen. Het is echter veiliger om te veronderstellen dat deze Jong-Paleolithische kunst geïnterpreteerd moet worden met vertrouwde theorieën, die stellen dat dergelijke rotstekeningen een onderdeel vormen van religieuze riten of dienden om angsten te bezweren en succes bij de jacht te verzekeren. Herzog filosofeert over kunst en kunstenaars, over de oerwens te communiceren en de wereld te verbeelden, over evolutie en onze plaats daarin en uiteindelijk over wat het betekent mens te zijn. Hij spoort de paar wetenschappers die de ruimte mogen betreden aan om hun wetenschappelijke voorzichtigheid nu eens te vergeten en ‘the big picture’ te schetsen. En ze gaan met Herzog mee, “I’m a scientist, but I’m a human, too.” De enige 3D-film die Herzog ooit zelf heeft gezien, is Avatar van James Cameron. “I had to take my glasses off several times. I felt uncomfortable seeing 3D-images nonstop. It was very difficult for my mind to follow.” Hoewel hij 3D een “gimmick voor commerciële cinema” vindt en geen plannen koestert voor een nieuw avontuur in drie dimensies, moet hij tevreden zijn over het effect van Cave of forgotten dreams: zijn documentaire is een hit bij critici en een kassuces dankzij het toestromende publiek. Ook de score van Ernst Reijsiger, door hemzelf op cello uitgevoerd samen met orgel, fluit en het Nederlands Kamerkoor, wordt alom geroemd voor de mysterieuze, sacrale sfeer die perfect past in de druipsteenkathedraal van Chauvet. Met deze film keert Herzog terug naar een jeugddroom: in een etalage zag hij een boek over grotschilderingen liggen. Hij moest en zou het hebben, en werd ballenjongen op een tennisbaan om het geld bijeen te schrapen. “The deep amazement it inspired in me is with me to this day. I remember a shudder of awe as I opened its pages.” Werner Herzog / Canada/USA/Fr./Duitsland/GB 2010 90 minuten Engels gesproken Op 29 november is er een feestelijke premièrevoorstelling in de filmhuiszaal in Theater Dakota!

Amour VaNaF 15 NOVEMBER

In première

Een ontroerend eerlijke speelfilm over de liefde van een bejaard echtpaar is bekroond met de hoofdprijs van het 65ste Filmfestival van Cannes. Michael Haneke kreeg voor de tweede keer in successie een Palme d’Or. Bij de prijsuitreiking begroette het publiek Haneke en zijn twee hoofdrolspelers Jean-Louis Trintignant en Emmanuelle Riva, de ster uit Resnais’ Hiroshima mon amour uit 1959, met een ongewoon langdurige staande ovatie. Met Das weisse Band won Haneke in 2009 dezelfde prijs. In 2001 had hij naast de Gouden Palm gegrepen; La pianiste kreeg toen wel de Grote Juryprijs, terwijl Isabelle Huppert de prijs voor Beste Actrice werd toebedeeld. Haar titelrol behelsde een genadeloos portret van een perfectionistische pianodocente aan het conservatorium van Wenen, die in haar privé bestaan op pathologische wijze verslaafd is aan pornografi sch voyeurisme en zelfverminking. Degelijke heftige, literaire plotwendingen zijn er niet te bespeuren in Amour: het gewone leven is al hardvochtig genoeg.

Georges en Anne zijn een echtpaar van in de tachtig. De gepensioneerde muziekleraren wonen in Parijs, in een huis volgestouwd met boeken en een vleugel. Ze zijn gelukkig, op elkaar ingespeeld, volop actief. Ze spelen zelf nog steeds en luisteren met trots naar recitals van hun voormalige leerlingen. Hun dochter Eva, ook een musicus, woont met haar nieuwe Britse echtgenoot Geoff in het buitenland. Op een dag krijgt Anne een beroerte, waardoor één kant van haar lichaam verlamd raakt. Het wordt steeds lastiger om te doen alsof er niets aan de hand is, hoewel Georges haar blijmoedig in en uit een rolstoel helpt en haar op het toilet zet. Soms moeten ze samen lachen over al dit onhandige gedoe. Bij de fysieke ellende zet echter ook haar geestelijke verval in. Aanvankelijk is het slechts een moment van afwezigheid, later realiseert zij zich in paniek dat het wel eens het begin van dementie zou kunnen zijn. Ze raken meer en meer op elkaar aangewezen, de wereld krimpt in tot hun eigen appartement. Georges bezweert Anne dat hij haar nooit in een verzorgingshuis zal stoppen maar tot het einde voor haar zal blijven zorgen, terwijl de bezorgdheid van Eva (Isabelle Huppert, in een heel andere rol dan in La pianiste) zoveel mogelijk wordt weggewimpeld. Dit alles stelt de relatie tussen Georges, Anne en hun dochter danig op de proef. Hoe ga je om met een geliefde die ineens veel zorg nodig heeft en steeds minder de persoon is van wie je altijd hebt gehouden? Als verzoening vanuit religieuze overtuiging simpelweg niet aan de orde is, kan muziek of een rijke culturele bagage dan wel soelaas bieden? De aftakeling van alles wat het leven tot dan toe de moeite waard heeft gemaakt, wordt door Haneke minutieus maar ook verrassend liefdevol en met compassie in beeld gebracht. Michael Haneke / Frankrijk 2012 Met Jean-Louis Trintignant, Emmanuelle Riva, Isabelle Huppert, William Shimell 127 minuten Frans gesproken, Nederlands ondertiteld Na de voorstelling bij Ciné Premières op dinsdag 13 november volgt een debat, zie pagina 14.

MICHaEl HaNEkE, EMMaNUEllE RIVa, jEaN-lOUIs tRINtIgNaNt

MIlO VANAF 8 NOVEMBER De tienjarige Milo heeft een zeldzame genetische afwijking. Zijn vader Brand en moeder Nadia reageren daar nogal neurotisch op: ze doen er alles aan om dit voor Milo zelf en de buitenwereld verborgen te houden. Onder het mom van zijn ‘gevoelige huid’ groeit hij in een sociaal isolement op. De band met opa Lucas biedt hierbij weinig soelaas. Milo wil ontsnappen uit de beklemmende sfeer en loopt weg van huis. Dan valt hij in handen van een bejaard crimineel echtpaar, met wie hij toch een gevoel van vrijheid beleeft. Samen met hen ontdekt Milo het schokkende geheim dat zijn ouders altijd zo krampachtig verborgen hebben gehouden. Milo is het speelfi lmdebuut van Berend en Roel Boorsma. De broers studeerden apart aan de kunstacademie en de universiteit (rechten en psychologie), maar volgden daarna samen een fi lmopleiding. Ze maakten commercials voor Heineken, Coca Cola en MTV. Milo, een internationale productie met een internationale cast, was de openingsfi lm van het 26ste Cinekid. “We hebben getracht een fi lm te maken die op een originele manier thema’s behandelt als vooroordelen, acceptatie en fi xatie op uiterlijk, waarmee de jeugd maar ook een meer volwassen publiek zich kan identifi ceren.” Berend & Roel Boorsma / Nederland/Ierland 2012 Met Lorcan Bonner, Stewart Graham, Laura Vasiliu, Dolf de Vries, Jer O’Leary, Charlotte Bradley 84 minuten Engels en Roemeens gesproken, Nederlands ondertiteld / Vanaf 9 jaar

BEyONd tHE HIlls / dUPa dEalURI VANAF 22 NOVEMBER Alina en Voichita zijn samen opgegroeid in een weeshuis. Voichita is het klooster ingegaan en wijdt haar leven aan God. Wanneer Alina, die naar Duitsland is verhuisd, haar boezemvriendin bezoekt om haar te overtuigen bij haar te komen wonen, haalt zij de besloten wereld van het klooster totaal overhoop. Tijdens het festival van Cannes won Beyond the hills twee topprijzen: de twee hoofdrolspeelsters Cristina Flutur en Cosmina Stratan kregen samen de prijs voor Beste Actrice, terwijl regisseur Cristian Mungiu - befaamd door 4 maanden, 3 weken en 2 dagen - de prijs voor Beste Scenario in ontvangst mocht nemen. Mungiu’s keuze van zijn mede-producenten spreekt ook boekdelen: Pascal Caucheteux was verantwoordelijk voor Un prophète en Des hommes et des dieux, en Jean-Pierre Dardenne is overbekend vanwege de reeks succesvolle (en toch sociaalkritische) films die hij samen met zijn jongere broer Luc heeft gemaakt. In 2005 las Mungiu een krantenartikeltje over een meisje dat een vriendin in een klooster bezocht en een paar weken later dood was, na een uit de hand gelopen ‘exorcisme’. De nationale en internationale pers pikten het bericht op, en er ontstond een rel in Roemenië. De priester en de abdis werden geëxcommuniceerd. De Orthodoxe Kerk distantieerde zich van deze praktijken en in 2012 werd het liturgische gebruik van de gebedsteksten van St.Basileus over duiveluitdrijving formeel verboden. Niettemin zwerven er op het internet nog allerlei filmpjes rond die aantonen dat exorcisme nog steeds gebeurt. ✍ Lees verder op onze website. Cristian Mungiu / Roemenië/Frankrijk/België 2011 Met Cristina Flutur, Cosmina Stratan, Valeriu Andriuta, Dana Tapalaga 152 minuten Roemeens gesproken, Nederlands ondertiteld

lE MagasIN dEs sUICIdEs 3d

VANAF 29 NOVEMBER De naargeestige stad verkeert in een uitzichtloze crisis. De inwoners hebben geen zin meer om te leven, maar zelfmoord is verboden. Ergens in die stad bevindt zich één lichtpuntje: ssst,‘de zelfmoordwinkel’.

VANAF 6 DECEMBER Ben Sombogaart heeft – na Het zakmes, Abeltje en Pluk van de petteflet (en Bride flight) – de uitdaging aangedurfd om de klassieke jeugdroman Jan Terlouw, winnaar Gouden Griffel 1972, te verfilmen. Hij heeft een intrigerende stijl gekozen, uitgebleekt grijs/wit met kleuraccenten. De koning van Katoren vraagt op zijn sterfbed aan zijn kamerheer Gervaas om te verhinderen dat de ministerraad na zijn dood de macht zal grijpen. Diezelfde nacht wordt Stach, het neefje van Gervaas, geboren. Zeventien jaar later stelt Stach de vraag die niemand ooit durfde te stellen: wat moet je doen om koning van Katoren te worden? De zurige en fantasieloze ministers zitten in het nauw en geven deze lastpost een reeks onuitvoerbare opdrachten die symbool staan voor de kwalen van onze maatschappij, zoals milieuvervuiling, wapenwedloop, kwakzalverij, honger naar geld en macht. Het lukt Stach om met gezond verstand en soms nogal wat geluk alle obstakels te overwinnen. En ondertussen heeft hij Kim, een ambitieuze studente journalistiek, ontmoet. Ben Sombogaart / Nederland 2012 Met Mingus Dagelet, Abbey Hoes, Francesco Rossini 110 minuten Nederlands gesproken / Vanaf 9 jaar

PUddINg t. 3d VANAF 8 DECEMBER zie pagina 13

CaEsaR MUst dIE / CEsaRE dEVE MORIRE

VANAF 13 DECEMBER De laatste scène van het toneelstuk Julius Caesar van Shakespeare laat de spanning culmineren, de spelers worden onthaald op een uitbundig applaus. Dan gaan de lichten uit en keren de acteurs terug naar hun cel. Ze zijn allemaal gedetineerd in de Rebibbia-gevangenis te Rome; velen hebben levenslang voor moord of maffiamisdaden. Een van hen vertelt: “Sinds ik kunst ontdekt heb, is deze cel pas echt een gevangenis geworden.” Gedurende zes maanden volgden Paolo en Vittorio Taviani de voorbereidingen van deze theaterproductie. Hun fi lm demonstreert hoe het universele karakter van Shakespeares taal - het stuk dateert uit 1599 - de acteurs helpt hun rol te begrijpen, zoals er ook in hun eigen leven een interactie bestaat tussen vriendschap en verraad, tussen macht en oneerlijkheid en geweld. Op het festival in Berlijn hebben de broers, 80 en 82 jaar oud, de Gouden Beer voor de beste fi lm gewonnen. Caesar must die is daarna in Italië liefst vijf keer bekroond met een David di Donatello, het equivalent van de Amerikaanse

Het meisje en de dood VaNaF 15 NOVEMBER

Het is een tijdloos verhaal over de liefde en de dood. Nicolai, een Russische arts, keert terug naar de plek waar hij ooit Elise ontmoette. Door zijn herbeleving van hun liefdesgeschiedenis smelten heden en verleden samen. Het originele scenario van Jos Stelling en Bert Rijkelijkhuizen (ook verantwoordelijk voor montage en sound design) is geïnspireerd door klassieke Russische schrijvers als Poesjkin en Tsjechov, en Leitmotive als Sehnsucht, spleen, belle époque, fin de siècle, afscheid, wederkeer en eindigheid. Het zijn begrippen die voortkomen uit de Romantiek, waarin het zoeken van een ideaal, de intense beleving van emoties als geluk en verdriet, en de weerspiegeling van de diepste gevoelens in de natuur centraal stonden. Het meisje en de dood is dan ook een hoogst romantisch verhaal. De film is op het Nederlands Film Festival in Utrecht uitgeroepen tot Beste Film, wat het vijfde Gouden Kalf voor regisseur Jos Stelling betekende (na De illusionist 1984, De wisselwachter 1986, de Cultuurprijs 1990 en De wachtkamer 1996).

In de jaren ’50 keert Nicolai Borodinski na ruim een halve eeuw terug naar de plek waar hij ooit zijn grote liefde ontmoette. In het verlaten en vervallen hotel beleeft hij opnieuw zijn liefdesgeschiedenis. Kort voor de eeuwwisseling reist de jonge Nicolai van Moskou naar Parijs om daar medicijnen en Frans te studeren. Onderweg, in de buurt van Leipzig, overnacht hij in een hotel annex sanatorium; het blijkt zelfs een soort bordeel te zijn. Daar ontmoet hij de mooie Elise. Na die ‘coup de foudre’ verlengt hij zijn verblijf, maar enige dagen later blijkt zijn liefde kansloos en wordt hij gedwongen te vertrekken: Elise is ‘eigendom’ van de oude Graaf, de eigenaar van het hotel. Vijf jaar later, op de terugweg naar Moskou, doet Nicolai opnieuw het hotel aan. De Graaf grijpt nu hardhandig in. Geshockeerd kiest Elise voor haar jonge minnaar, waarop de Graaf zijn betalingen aan haar stopt. Door haar forse schulden is het voor Elise onmogelijk om het hotel samen met Nicolai te verlaten. Bovendien heeft zij een ziekte onder de leden. In deze uitzichtloze situatie suggereert

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

kONINg VaN katOREN

Wanhopige mensen op zoek naar middelen om er een eind aan te maken, worden hartelijk verwelkomd door vader Mishima die zijn koopwaar met verve aan de man brengt, moeder Lucrezia die de kas beheert en hun kinderen Vincent en Marilyn die de klanten met ‘gepast enthousiasme’ aanmoedigen. Het familiebedrijf floreert maximaal - maar dan wordt Alan geboren, een onwaarschijnlijk optimistisch ventje dat mensen zelfs aan het lachen maakt! Het is de eerste animatiefilm van een gelauwerde cineast met een fors oeuvre: Le mari de la coiffeuse uit 1990 was het grootste internationale succes van Patrice Leconte, maar hij maakt al sinds zijn vroegste jeugd speelfilms, tekeningen en strips (die in het blad Pilote gepubliceerd werden). Leconte ontdooit iedere kritische filmnurks met deze inventieve en hilarische kolder. Patrice Leconte / Frankrijk/Canada/België 2012 85 minuten animatie Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

Elise dat Nicolai alleen vertrekt. Hij weigert kortaf. Dan kiest zij zogenaamd voor de Graaf, waarna Nicolai woedend doorreist naar Moskou. Enkele jaren later keert Nicolai, nu een welgesteld arts, terug naar het hotel om zich op zijn rivaal te wreken. De Graaf ‘valt daarbij in zijn eigen zwaard’. Hoewel het voornaamste beletsel voor hun relatie is verdwenen, negeert Nicolai zijn beminde en gaat hij ‘voorgoed’ terug naar Moskou. Elise blijft ziek en eenzaam achter in het hotel, dat vanwege de dood van de Graaf wordt gesloten. Vele jaren later krijgt de oude Nicolai in zijn dokterspraktijk in Moskou bezoek van een bejaarde vrouw. Nina was ooit een vriendin van Elise, en net als zij een courtisane. Zij brengt hem een boekje met gedichten van Poesjkin, met daarin een handgeschreven boodschap van Elise. Hierop besluit Nicolai voorgoed terug te keren naar het hotel. Naast de personages, het fraaie camerawerk van Goert Giltay, het uitbundige setdesign en de muziek van Bart van de Lisdonk, vervult de locatie een hoofdrol. De film is opgenomen in en rond slot Tannenfeld, in Thüringen. Het is een plek waar het verhaal zich daadwerkelijk had kunnen afspelen. Het slot is gebouwd in 1790 en deed dienst als buitenplaats voor verschillende adellijke families. In de 19de eeuw kende het, mede dankzij de feestzaal en een podium, vele bekende gasten. In 1899 werden het slot, het park en de nabij gelegen gebouwen gekocht door Dr. Arthur Tecklenburg, die er een privékliniek/sanatorium inrichtte voor zenuwzieken. In 1951 werd Tannenfeld een psychiatrisch ziekenhuis. In 1991 werd nog maar een deel van de gebouwen gebruikt voor dementerende patiënten. Twintig jaar later kwam alles leeg te staan en zette het verval verder door. Jos Stelling / Nederland/Duitsland/Rusland 2012 Met Sylvia Hoeks, Leonid Bichevin/Sergey Makovetsky, Renata Litvinova/Svetlana Svetlichnaya, Dieter Hallervorden, Henri Garcin, Jim van der Woude 124 minuten Russisch en Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

Kinder vom Napf Vanaf 22 november

Exact een jaar lang volgde Alice Schmid, in de traditie van de Franse documentaire Être et avoir, zo’n vijftig boerenkinderen in het ruige landschap rond de berg Napf (1408 meter hoog), in het kanton Luzern, in het hart van Zwitserland. En net als de hartverwarmende film van Nicolas Philibert uit 2002 over een schooltje in de Auvergne waar de dertien leerlingen, in leeftijd variërend van vier tot elf jaar, samen in één klaslokaal zitten, zal Kinder vom Napf ongetwijfeld een internationaal succes blijken. In Zwitserland is Schmids film al een geweldige box office hit. De kinderen die rond de Napf wonen hebben een kilometers lange weg naar school te gaan. ‘s Winters, heel vroeg in de ochtend, beginnen ze met koplampen op aan de afdaling; ze ploeteren door de hoge sneeuw naar de kabelbaan die hen naar het dal brengt; daar staat de schoolbus al te wachten. Op de kleine dorpsschool in de geïsoleerde gemeente Romoos worden koekjes gebakken, wordt uitgebreid muziekles gegeven, zijn de klassen nooit overvol en de onderwijzers altijd aardig. Natuurlijk moet er ook rekenen en taal geleerd worden, en dat is met name voor de kleine Laura (een meisje met de lach aan haar kont) best ingewikkeld. ‘s Middags wordt de lange tocht terug naar boven gemaakt, waarna de klusjes op de boerderij wachten. Het vee moet verzorgd worden, de oogst binnengehaald of het hek gerepareerd want een wolf heeft al 27 schapen gedood, en een havik zit achter de kippen aan; een koe bevalt van tweeling-kalfjes. Al op jonge leeftijd wennen de kinderen aan het beroep van boer. Ondanks al het werk blijft er genoeg tijd over om te spelen op de alpenweides, op te treden met de fanfare of te volksdansen. Op Kerstavond trekt men in optocht met lantarens naar de kerk, waar gezamenlijk kerstliederen worden gezongen. Toch trekken steeds meer families weg uit de streek. Op school wordt ook dit probleem besproken en verzinnen de kinderen oplossingen: Romoos zou beroemder moeten worden, zoals Hollywood. Tenslotte had de beroemde Oostenrijkse filmmaker Bernhard Wicki (Die Brücke, 1959 en The longest day, 1962) ook Romoser burgerrechten.

Kinder vom Napf zal van Romoos geen Hollywood maken, maar het is toch voorstelbaar dat vele nieuwsgierigen, na het zien van de film, naar het Napfgebied reizen. Volgens enkele websites is het in de zomer een ideaal gebied voor wandelaars en mountain bikers, en ‘s winters is het weer eens iets anders dan al die bekende, overvolle skipistes. Bij de Napf ligt de geboorteplaats van de donder; volgens overleveringen woonden (en wonen?) er demonen. De film is een liefdesverklaring aan een landschap en een manier van leven. De idyllische beelden tonen de cyclus van de seizoenen. Alice Schmid heeft vele documentaires over kinderen en jongeren gemaakt, zoals het internationaal bekroonde I killed people (1999), over kindsoldaten in Liberia. De in Luzern geboren regisseuse zei, “I had always wanted to make a film around Mount Napf. I have an old farmhouse there. I can hardly bear staying in it alone at night; I am scared. After over twenty years of filmmaking in Africa, Asia and South America, I have finally succeeded in returning to this place.” Alice Schmid / Zwitserland 2012 Met Laura Roosli, Carolin Vogel, Julia Vogel, Thomas Bucher 87 minuten (Zwitsers-)Duits gesproken, Nederlands ondertiteld Let op: speciale avant-première op donderdag 15 november in aanwezigheid van de regisseur!

In première

Oscar. Het is de grootste triomf voor de Taviani’s sinds hun internationale doorbraak met Padre padrone, dat 35 jaar geleden de Palme d’Or in Cannes won. Paolo & Vittorio Taviani / Italië 2012 Met Cosimo Rega, Giovanni Arcuri, Salvatore Striano 76 minuten Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld

The broken circle breakdown VANAF 13 DECEMBER Voor zijn vierde film koos Felix Van Groeningen een onverfilmbaar geacht, zinderend en swingend toneelstuk van Johan Heldenbergh. Als Elise (28) en Didier (36) elkaar ontmoeten is het liefde op het eerste gezicht. Zij heeft de tattooshop van haar vader overgenomen en dopt van jongs af aan haar eigen boontjes, hij speelt banjo in een bluegrassband. Hij is een babbelzieke atheïst en tegelijkertijd een naïeve romanticus, zij de zwijgzame nuchterheid zelve behalve wanneer haar emoties de overhand krijgen. Telkens wanneer zij tot over haar oren verliefd is, laat zij de naam van dat vriendje tatoeëren, en als het uit is, komt er een cover-up overheen. Het enige dat een beetje wringt in hun relatie is dat zij dolgraag kinderen wil, maar hij heeft altijd getwijfeld. Wanneer een dochter geboren wordt, is hun geluk compleet. Maar zes jaar later blijkt Maybelle ernstig ziek. Kan een relatie zo’n klap doorstaan als de partners zo van elkaar verschillen? Liefde kan het noodlot overwinnen, en soms ook niet. Felix van Groeningen / België 2012 Met Veerle Baetens, Johan Heldenbergh, Nell Cattrysse 110 minuten Vlaams gesproken

Ernest & Célestine VANAF 15 DECEMBER zie pagina 13

West Side story VANAF 20 DECEMBER Broadway-regisseur Jerome Robbins belde in 1949 Leonard Bernstein om te vragen of hij ervoor voelde een moderne versie van Romeo & Julia te componeren. Pas in 1955 kwam Bernstein, na het lezen van een krantenartikel over rivaliserende jeugdbenden, op het idee om het drama in Spanish Harlem te situeren, met een Puertoricaanse Maria en een Anglo-Amerikaanse Tony. Dit gaf hem de mogelijkheid Latijns-Amerikaanse ritmen met symphonische virtuositeit in te passen in zijn dissonante harmonieëen. Zijn muziek is collectief bezit geworden; vrijwel iedere student maakt als ezelsbruggetje voor het vinden van de verminderde kwint bij zijn solfègeoefeningen gebruik van Tony’s smartekreet “Maria, Maria, Maria”. De samenballing van talent zorgde ervoor dat West Side story een aparte positie temidden van de vele musicals inneemt. Ook de filmversie kenmerkt zich door een zeldzame eenheid van vorm en inhoud. Geen wonder dat er tien Oscars uitgedeeld werden, van Beste Film via regisseur, bijrollen, cameraman tot natuurlijk de Muziek. De rivaliteit tussen de blanke Jets van Riff Lorton en de Sharks onder leiding van Bernardo Nunez creëert de exemplarisch onmogelijke liefde. Wanneer Anita, het vriendinnetje van Bernardo, zijn zusje Maria ‘verraadt’, kunnen inspecteur Schrank en agent Krupke de etnocentrische geborneerdheid niet meer sussen. Net als Shakespeare’s versie is West Side story een ‘all time classic’. Robert Wise & Jerome Robbins / USA 1961 Met Richard Beymer, Natalie Wood, Russ Tamblyn, George Chakiris, Rita Moreno, Simon Oakland, William Bramley 151 minuten Nederlands ondertiteld

Ciné Premières Donderdag 8 november 19.00 uur Elegante, tikje melancholieke, typisch Franse variant op Peggy Sue got married en Back to the future. Camille is al eeuwen gelukkig met Eric. Als hij er van de ene op de andere dag vandoor gaat met een jongere vrouw, grijpt zij dan ook naar de fles. Na een liederlijke jaarwisseling wordt zij wakker... in 1985. Opnieuw zestien, roddelend met vriendinnen op het schoolplein, lijkt de wereld weer onwijs gaaf te zijn. Bovendien leven haar ouders nog en maakt zij opnieuw kennis met toch wel bijzondere leraren. Bepakt met de wijsheid en kennis van een veertiger heeft Camille het ongelooflijke voorrecht van een tweede kans. Maar grijpt zij die ook? Noémie Lvovsky / Frankrijk 2012 Met Noémie Lvovsky, Samir Guesmi, Yolande Moreau, Jean-Pierre Léaud, Mathieu Amalric 115 minuten Nederlands ondertiteld DONOMA

Vrijdag 9 november 16.00 uur Meanderend, virtuoos debuut over leven en liefdes van mensen van nu, gespeeld door niet-professionele acteurs. Analia geeft Spaanse les in een buitenwijk van Parijs, en raakt verwikkeld in een gepassioneerde relatie met Dacio. Zijn vriendin Salma heeft andere zorgen aan haar kop: zij zorgt voor haar zieke zus en is als atheïst onthutst over de stigmata die opeens op haar lichaam verschijnen. Djinn Carrenard / Frankrijk 2012 Met Emilia Derou-Bernal, Sékouba Doucouré, Salomé Blechmans 133 minuten Engels ondertiteld THÉRÈSE DESQUEYROUX

Vrijdag 9 november 19.00 uur Het oeuvre van Claude Miller, een productieve cineast die dit jaar overleed, besluit met een ingetogen verfilming van François Mauriacs gelijknamige roman uit 1927 (die ook al door Georges Franju in 1962 is verfilmd). Thérèse trouwt met haar rijke buurman Bernard, een ogenschijnlijk moderne zakenman. Als de wittebroodsweken voorbij zijn, droomt Thérèse van Parijs – stad van kunst, jazz, literatuur – maar zij wordt ingesnoerd door de mores van Zuid-Frankrijk in de jaren ‘20. Als Bernard een medicijn met arsenicum krijgt voorgeschreven, voert

Thérèse geleidelijk de dosis wat op; uit frustratie, niet uit moordlust. Claude Miller / Frankrijk 2012 Met Audrey Tautou, Gilles Lellouch 110 minuten Nederlands ondertiteld NANA

Zaterdag 10 november 16.00 uur Het bejubelde filmdebuut van fotografe Massadian is een semidocumentaire over de vierjarige Nana, die geen enkele uitleg over de verdwijning van haar moeder krijgt. Zij stapt met een kinderlijke puurheid kordaat door een wereld die deels paradijselijk, deels hard en realistisch is. Vooraf: Tête à tête / Virginie Boda. Greg’s leven bestaat uit zorgen voor zijn broertjes en zusjes. Maar op zondag wil hij aan alles ontsnappen. Valérie Massadian / Frankrijk 2011 Met Kelyna Lecomte, Marie Delmas 68 (+ 19) minuten Engels ondertiteld UN BONHEUR N’ARRIVE JAMAIS SEUL

Zaterdag 10 november 19.00 uur Een hilarische komedie! Sacha leeft in een jazzclub, waar hij piano speelt en vrouwen versiert. Op een dag loopt hij (letterlijk) tegen carrièrevrouw Charlotte aan, hoofd van een kunststichting en moeder van drie kinderen, die een ultrageorganiseerd leventje leidt. De twee tegenpolen lijken voor elkaar bestemd, maar is hun romance bestand tegen de dagelijkse praktijk? James Huth / Frankrijk 2012 Met Gad Elmaleh, Sophie Marceau 110 minuten Engels ondertiteld UN MONDE SANS FEMMES

Zondag 11 november 13.30 uur Laatzomerse vertelling in de traditie van Eric Rohmer. Sylvain verhuurt zijn flat in een badplaatsje aan de Picardische kust aan twee aantrekkelijke Parisiennes, moeder Patricia en dochter Juliette; de één een vlotte flirt, de ander wat bedachtzamer. Al snel is het drietal bevriend. Dan duikt surfdude Gilles op met zijn gladde praatjes. Vooraf: Le naufragé / Guillaume Brac. Luc pakt de fiets om buiten Parijs eens stevig uit te waaien. Onderweg ontmoet hij Sylvain, die hem graag wil helpen. Guillaume Brac / Frankrijk 2011 Met Vincent Macaigne, Laure Calamy, Constance Rousseau 83 (+ 24) minuten Engels ondertiteld

.................................................................................................................................................................

CAMILLE REDOUBLE

.................................................................................................................................................................

De komedie Camille redouble, een hit bij pers en publiek in Frankrijk en België, is de openingsfilm van de 16de editie van hét Franse filmfeest, georganiseerd door ForumImages i.s.m. Institut français Groningen. Het complete programma wordt toegelicht in hun eigen brochure. Filmhuis Den Haag vertoont een selectie, die bestaat uit hoogtepunten uit de productie van het afgelopen jaar (dus avantpremières plus – Engels ondertitelde - films die ten onrechte de Nederlandse bioscopen niet zullen halen), kortfilms en tenslotte enkele klassiekers uit de rijke Franse filmhistorie (Chris Marker en – met levende muziek! – Germaine Dulac). Bon festival! LA JETÉE + SANS SOLEIL

Zondag 11 november 16.00 uur Eerbetoon aan de mysterieuze documentairemaker Chris Marker, afgelopen zomer overleden op 91-jarige leeftijd. Hij maakte hij ook naam als essayist, fotograaf, filosoof en dichter. In La jetée experimenteert een overlevende van de Derde Wereldoorlog, achtervolgd door een vage jeugdherinnering, met tijdreizen. Jacques Ledoux, de legendarische directeur van de Cinémathèque royale de Belgique, vervult een ‘sturende’ rol. Deze ‘photo-roman’ is bijna geheel opgebouwd uit stills. Sans soleil opent met een vrouwenstem die brieven voorleest van Sandor Krasna, een fictieve cineast die op film vastlegde wat hem opviel tijdens zijn reizen door IJsland, Guinee-Bissau, de Kaapverdische eilanden en Japan. Wat op het eerste gezicht een reisverslag lijkt, groeit uit tot een collage van filosofische en poëtische observaties over vroeger en nu, steden en mensen, fantasie en herinnering. Chris Marker / Frankrijk 1962 resp. 1983 28 + 100 minuten zw/w resp. kleur en zw/w, Engels/Nederlands ondertiteld PARLEZ-MOI DE VOUS

Zondag 11 november 19.00 uur Kameleontische rol voor topcomediënne Karin Viard. Claire Martin, alias Melina, geeft in haar radioprogramma advies aan haar vrouwelijke luisteraars. Zelf is zij een neurotische, contactgestoorde vrouw met een midlife crisis. En dan raakt zij gefascineerd door Joelle, wier stiefkleinzoon Lucas ook een gevoelige snaar bij haar raakt. Claire blijkt onmachtig Melina’s adviezen op te volgen. Pierre Pinaud / Frankrijk 2012 Met Karin Viard, Nicolas Duvauchelle, Nadia Barentin 89 minuten Engels ondertiteld LES CHANTS DE MANDRIN

Maandag 12 november 16.00 uur Dit rauwe maar oogstrelende kostuumdrama over de legende van de Franse Robin Hood ten tijde van het ancien régime won de Prix Jean Vigo in Cannes. Louis Mandrin is in 1755 geëxecuteerd door het Franse leger. De autoriteiten denken een einde te hebben gemaakt aan Mandrins bende, maar na zijn dood zetten compagnons de strijd voort.

Speciale programma's

CAMILLE REDOUBLE

Naast de verkoop van tabak en kostbare goederen op de zwarte markt schrijven de smokkelaars liederen ter ere van hun held om bij de boerenbevolking de geest van opstand aan te wakkeren. Rabah Ameur-Zaïmeche / Frankrijk 2011 Met Jacques Nolot, Christian MiliaDarmezin, Kenji Levan 112 minuten Engels ondertiteld UNE VIE MEILLEURE

Maandag 12 november 19.00 uur Emotioneel familiedrama over twee (jonge)mannen die tot elkaar veroordeeld zijn. Yann, een dertigjarige kok, ontmoet de Frans-Libanese serveerster Nadia in Parijs. Wanneer ze een afgelegen huis kopen om er een restaurant te beginnen, stapelen de (financiële) problemen zich op. Uit nood laat Nadia haar negenjarige zoon achter bij Yann en vertrekt naar een lucratieve baan in Montréal. Cédric Kahn / Frankrijk 2011 Met Guillaume Canet, Leïla Bekhti, Slimane Khettabi 110 minuten Frans en Engels gesproken, Nederlands ondertiteld L’OISEAU

Dinsdag 13 november 16.00 uur Japans-verstild en toch spannend. Anna woont alleen, en werkt in een keuken in Bordeaux waar zij afstandelijk met collega’s omgaat. Het geflirt van haar baas ketst af. De enige met wie zij verrassend genoeg contact krijgt, is een medebezoeker van de bioscoop waar een Japanse filmklassieker draait: ze moeten allebei huilen bij dezelfde scène. Op een morgen ontdekt zij een duif in haar flat. Yves Caumon / Frankrijk 2011 Met Sandrine Kiberlain, Clément Sibony, Bruno Todeschini 93 minuten Engels ondertiteld AMOUR

Dinsdag 13 november 19.00 uur Beschrijving op pagina 5; zie verder Film + debat op pagina 14. Haneke schetst minutieus de liefdevolle band van een bejaard echtpaar, gespeeld door Jean-Louis Trintignant en Emmanuelle Riva (de ster uit Resnais’ Hiroshima mon amour). Hun dochter wordt vertolkt door Isabelle Huppert. Michael Haneke / Frankrijk 2012 127 minuten Frans en Engels gesproken, Nederlands ondertiteld ICI-BAS

Woensdag 14 november 16.00 uur Verboden liefde in tijden van oorlog. Luce, een voorbeeldige non, werkt als verpleegster tijdens de Nazi-bezetting. Aan het einde van WO II komen elke dag

L’INVITATION AU VOYAGE + LA COQUILLE ET LE CLERGYMAN

Woensdag 14 november 19.30 uur Zwijgende film & Levende muziek Germaine Dulac is een van de vroegste boegbeelden van de avant-garde cinema. Haar bekendste film La coquille zou Luis Buñuel geïnspireerd hebben tot het nóg bekendere Un chien andalou. 1> Op basis van verzen van Baudelaire maakte Dulac een filmgedicht: een marineofficier verhaalt in een rokerig havencafé over zijn verre reizen, en een jonge vrouw luistert geboeid toe: haar fantasie voert haar mee. Dulac liet in een brief aan de Filmliga weten dat L’invitation au voyage mede was voortgekomen uit een bezoek aan Rotterdam. Menno ter Braak, cultuurpaus en esthetisch geweten van de Filmliga, gaf de film een ‘nihil obstat’ mee, maar hij schreef in het Ligablad over die eervolle achtergrond: “Ik moet bekennen, dat ik daarvan niets heb kunnen merken; zoowel de realiteit als de droom zijn zoo typisch onhollandsch, dat men aan de Rotterdamsche Maas geen oogenblik denkt.” 2> In La coquille et le clergyman staat een priester centraal die erotische hallucinaties krijgt van de echtgenote van een generaal, en zelfs met de man een duel aangaat. De film toont een reeks scènes die zowel onwerkelijk als onvatbaar zijn. De kijker wordt op deze wijze gedwongen om op zoek te gaan naar een (andere) betekenis. In haar stijlopvattingen was Dulac nog radicaler dan Jean Epstein en Abel Gance: de visuele vorm staat voorop, het gegeven is van secundair belang. Vandaar haar enthousiaste gebruik van dubbelbeelden en gechargeerde camerastandpunten: de schuine horizon, de ‘plongée’ en de ‘contre-plongée’ (het vogel- cq. kikvorsperspectief). Is de vorm van La coquille al excentriek, de inhoud - voor zover daarover houtsnijdende opmerkingen te maken zijn - zorgde helemaal voor commotie. Het Filmliga-publiek reageerde bij de voorstellingen in april 1929 verdeeld: er klonk “eenig gefluit”, maar ook “bis, bis”geroep. Een artikel in de katholieke krant De Tijd noemde de film “pornografisch” en pleitte voor een strenge nakeuring.

1* Programmaboekje retrospectief Het tegengif van de Filmliga, Filmmuseum Amsterdam 1999, blz 21. 2* Catalogus Film en beeldende kunst 1900-1930, Utrecht 1979, blz 50-51. 3* J.H.W. van Ophuijsen, Filmliga 5, februari 1929. 4* Citaat ook bij IMDB.

Germaine Dulac / Frankrijk 1927 + 1927/28 Met Raymond Dubreuil, Emma Gynt / Alex Allin, Genica Athanasiou, Lucien Bataille 36 + 38 minuten zw/w niet ondertiteld Foto pagina 03 en 15. Muzikale begeleiding: René Duursma / synth, iPad, gitaar; Thomas van den Bergh / gitaar; Wimer van der Veen / cello; Matthijs Herder / basgitaar, accordeon, piano.

gewonden binnen in het ziekenhuis in de Périgord. Dan loopt zij de strijdlustige priester Martial tegen het lijf. Voor ze het weten, raken ze verzeild in een gepassioneerde relatie. Luce breekt haar geloften en verlaat het klooster om bij Martial te zijn. Een juiste keuze? Jean-Pierre Denis / België/Frankrijk 2010 Met Céline Sallette, Eric Caravaca 100 minuten Engels ondertiteld

sans soleil

Daarentegen publiceerde de Arnhemsche Courant een felle verdediging. Ligavoorman Henrik Scholte legde de klemtoon op avant-gardistische idealen: “het is de grondfout van den toeschouwer, dat hij ‘begrijpen’ wil. Een film, die begrepen wil zijn, is nooit een film, maar een drama of een verhandeling, of welk bedenksel ook, dat zich van het technisch middel film bedient, om geen film te zijn. Er is een film-doel. Met de film als middel heeft dit niets te maken.” Zijn conclusie klonk als een klaroenstoot: “Want dit is film. Zie het wie het ziet!” 1* De commotie was overigens al meteen na de première in Frankrijk begonnen. “Toen La coquille klaar was, distancieerde Antonin Artaud - en met hem de andere surrealisten - zich van de film omdat hij vond dat Dulac zijn scenario geweld aan had gedaan en de film bovendien nog gepresenteerd had als een ‘droom van Artaud’. Zij had geen geschreven scenario mogen illustreren; het was Artauds bedoeling geweest om de motieven achter het menselijk handelen in hun oorspronkelijke barbaarsheid te laten zien. Dit had moeten gebeuren met shockerende, onverwachte beelden, met totale omkering van waarden, met een complete omwenteling in optiek, perspectief en logica. In plaats daarvan had zij een ‘droom van een film’ gemaakt, die voldeed aan de esthetische standaard van de toenmalige avantgarde-film, waartegen de surrealisten zich juist altijd heftig hadden afgezet.” 2* Voor Freudianen was La coquille daarentegen ‘gefundenes Fressen’. De Vereeniging voor Psychoanalyse organiseerde op 5 januari 1929 een speciale vertoning voor haar leden. De Haagse zenuwarts Van Ophuijsen werd gevraagd om de film in te leiden. Midden in zijn verhaal had hij de Traumdeutung al bij z’n staart: “Wat we hier zien is de verbeelding van het eeuwenoude trio in de oorspronkelijke vorm: vader, moeder en zoon. Inderdaad, het gaat hier om het samenstel van voorstellingen en erotische wensen die in de psychoanalyse wordt aangeduid met de veelzeggende naam Oedipuscomplex.” 3* Destijds werd Dulacs werk door de kunstwereld deels met gejubel ontvangen, maar de goegemeente dacht daar heel anders over. Zo is er de befaamde banvloek van de British Board of Film Censors: “This film is so cryptic as to have no apparent meaning. If there is a meaning, it is doubtless objectionable.” 4*

De Dreileben trilogie ZONDAG 25 NOVEMBER

“One of the most talked-about world-premieres at Berlin”, zo begon The Hollywood Reporter een uitvoerige recensie. Ook De Filmkrant, bij monde van Ronald Rovers, was laaiend enthousiast: “Dreileben, een bijzonder drieluik van de beste Duitse filmregisseurs van dit moment, was vorig jaar het hoogtepunt van het Filmfestival Berlijn. Samen geven de drie films een prikkelende mix van Heimatfilm, Krimi en sprookje te zien.” (April 2012). Toch is deze marathon pas één keer in Nederland, in het Ketelhuis, te zien geweest. Samen met het Goethe Instituut brengt Filmhuis Den Haag nu een herkansing, wederom met drie inleidingen door Dana Linssen, hoofdredacteur van De Filmkrant. Het project is voortgekomen uit een e-mailwisseling. Krimiveteraan Dominik Graf zwengelde in 2007 de discussie aan met een klacht over ‘de Sneeuwwitjefilms van de Duitse arthousecinema [.] met zijn lege landschappen, minimale dialoog en steevast aan het leven lijdende hoofdpersonen starend in existentiële vertes’. Hij chargeerde, maar toch. Kon dat niet een stuk spannender? Christoph Hochhäusler en Christian Petzold namen de handschoen op. Gedrieën creëerden ze ‘één situatie, één atmosfeer, één plek’ als uitgangspunt: de ontsnapping van een veroordeelde sekscrimineel die in een ziekenhuis in het fictieve plaatsje Dreileben afscheid mocht nemen van zijn overleden moeder. Zijn ontsnapping en de politiejacht die volgt zou je de spil kunnen noemen waar de drie films omheen draaien. Elke film heeft een eigen stijl, andere hoofdpersonen en raakt vanuit een ander perspectief aan de zoektocht naar de ontsnapte man. De delen zijn apart te bekijken, maar de som heeft een eigen bekoring. ETWAS BESSERES ALS DEN TOD / BEATS BEING DEAD

Zondag 25 november 13.00 uur Johannes heeft een vakantiebaantje in een rustige plattelandskliniek. Hij onderhoudt een knipperlichtrelatie met Sarah, de mooie dochter van de chefarts, maar wanneer hij de Bosnische vluchtelinge Ana ontmoet, verliest hij zich in een heftige romance. Door zijn nonchalance kan Molesch na zijn bezoek aan het mortuarium ontsnappen. Bij zijn schildering van de complexiteit van allerlei emotionele verbanden werkt Petzold in een grimmig sprookje toe naar een hoofdwet van de cinema: elk feit lijkt onbetrouwbaar, alles leidt tot dwaalsporen. Christian Petzold / Duitsland 2011 Met Jacob Matschenz, Vijessna Ferkic, Luna Mijovic, Stefan Kurt 90 minuten Duits gesproken, Engels ondertiteld KOMM MIR NICHT NACH / DON’T FOLLOW ME AROUND

Zondag 25 november 15.00 uur Jo, een forensisch psychologe, krijgt opdracht het lokale politiekorps bij te staan in de jacht op Molesch. Hierdoor moet zij haar dochtertje achterlaten bij haar ouders. Zij logeert bij haar oude vriendin Vera, en tijdens lange wijnovergoten gesprekken ontdekken ze dat ze ooit ‘onbewust’ een minnaar gedeeld hebben. Ondanks alle sores kwijt Jo zich van haar taak. Graf heeft zijn sporen vooral verdiend bij telefilms en tv-series. Dit verklaart wellicht de intieme, dicht op de huid gefilmde benadering van de personages en de losse vermenging van verhaallijnen. Dominik Graf / Duitsland 2011 Met Jeanette Hain, Susanne Wolff, Paraschiva Dragus, Rüdiger Vogler 89 minuten Duits gesproken, Engels ondertiteld EINE MINUTE DUNKEL / ONE MINUTE OF DARKNESS

Zondag 25 november 17.00 uur De jacht op Molesch gaat trekjes vertonen van de geschiedenis van het monster van Frankenstein, en ook de preoccupaties van Alfred Hitchcock lijken in de diepte verscholen. Molesch wordt tijdens zijn vlucht door de bossen getroost door een klein meisje. Ook Cleo is weggelopen, en door hun ontmoeting worden flarden zichtbaar van hun beider beroerde opvoeding, emotionele trauma’s en wellicht psychische afwijkingen. Bovendien ontdekt veteraan rechercheur Marcus bij zijn onorthodoxe naspeuringen dat Molesch vijf jaar geleden wellicht onterecht is veroordeeld. Hochhäusler, de jongste van de drie regisseurs, heeft zijn achtergrond als vooraanstaand filmcriticus vertaald in een gelaagde, spannende, bij tijd en wijlen ironisch humoristische en zeker verrassende finale van Dreileben. Christoph Hochhäusler / Duitsland 2011 Met Stefan Kurt, Paraschiva Dragus, Eberhard Kirchberg 94 minuten Duits gesproken, Engels ondertiteld

December THINGS YOU’D BETTER NOT MIX UP Eigenlijk zegt de titel alles wat je moet weten: de vreemdste situaties komen voorbij in deze humoristische animatiefi lm. Joost Lieuwma / Nederland 2010 / 2’

Upload cinema Maandag 10 december 19.45 uur Het thema is nog niet bekend.

Opening: vrijdag 23 november 17.00 uur Zaterdag 24 november t/m zondag 16 december dagelijks doorlopend van 14.00 tot 22.00 uur / toegang gratis Yasmijn Karhof, geboren in 1974, studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie, Cooper Union en aan de Rijksakademie. Als beeldend kunstenaar drukt zij zich uit in het medium film. Het gaat haar om het waarnemen van de realiteit en dan vooral om de vraag hoe de verbeelding het waarnemen bespeelt en kleurt. Karhofs films hebben een gevoelige, melancholische sfeer: ze lijken alledaags, maar allengs ontstaat een surreële, vervreemdende sfeer. In Rain, onderdeel van een trilogie uit 2006, zit een jonge vrouw in een auto, haar gelaat druipend van het water. Zij kijkt zwijgzaam en gelaten naar buiten, waar de regen stroomt. Alles lijkt gewoon, tot we haar ineens buiten voor het autoraam in beeld krijgen, weerspiegeld in enorme druppels water. Zo is het net alsof de kijker in het hoofd van de vrouw is beland en zichzelf buiten ziet staan. Standpunten wisselen bij Karhof geleidelijk en op bijna magische wijze.

The accidental champion Zondag 2 december 16.00 uur, maandag 3 december 20.00 uur en vrijdag 7 december 20.00 uur Beleef nog eens ‘n keertje het onbekommerde plezier uit de jeugdjaren van de cinema! The accidental champion is een project van kunstenaar/ verhalenverteller Abner Preis dat film, live performance en live music combineert. Het verhaal speelt leentjebuur bij enkele zwart/wit klassiekers van Charlie Chaplin, bovenal bij The champion (1915). Preis heeft een ‘verlengde’ tweeakter (oorspronkelijk ± 30 minuten) geregisseerd, met zichzelf in de hoofdrol. De stijl is natuurlijk vaudeville en slapstick, waarbij de actie expres in slow motion is opgenomen. Een dramatische en kleurige belichting zorgt voor extra ‘production

De installatie Inner space/Outer space bestaat uit een fi lmscherm met aan weerszijden een-en-dezelfde vrouw. Karhof wekt de suggestie dat je haar beter zou kunnen leren begrijpen. Maar een ontmoeting blijft uit: “Dit werk draait om het verlangen de ander werkelijk te kennen en de onmogelijkheid hiervan.” Karhof presenteert ons een fl ard van een mensenleven, maar zij laat ons ook de kunstmatige en ongrijpbare illusie zien van het medium fi lm. Deze kunstenaar gelooft niet in haast of in hapklare brokken, eerder in een bedachtzame en opmerkzame blik. Zij biedt met haar contemplatieve fi lms een tegengif in een tijd vol gejaagdheid voor kant-enklare verhalen met groots effectbejag.

BNG Workspace is de jaarlijkse projectprijsvraag van Filmhuis Den Haag waarbij de grenzen van fi lm als beeldend medium worden verkend. Meer weten? www. workspace12.nl

aBNER PREIs & UkE BOX & sMall tIME CROOks

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

November A BRIEF HISTORY OF JOHN BALDESSARI Conceptueel kunstenaar John Baldessari is bekend van zijn uitspraak “I will not make any boring art”. Het is een razendsnelle fi lm waarin zijn hele carrière, de gekleurde stippen, zijn hond en wifi -code voorbij komen. Verteller is niemand minder dan Tom Waits. Henry Joost & Ariel Schulman / USA 2012 / 6’

yasMIjN kaRHOF: INNER sPaCE/OUtER sPaCE

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

In samenwerking met Go Short vertoont het Filmhuis elke maand een nieuwe verrassende kortfilm. Zo zorgen we ervoor dat je, nog voordat de hoofdfilm begint, al op het puntje van je stoel zit.

BNG Workspace Projectprijs 12

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

dE MaaNdElIjksE kORtE VOORFIlM

Go short

value’. De opnames op locatie in Den Haag waren – zoals dat toentertijd ook in de Essanay Studio in Chicago en in Hollywood het geval was – in een ochtend en een middag gepiept, en daarna was er voor alle medewerkers een eenvoudige doch voedzame maaltijd van de Surinamer. Synopsis: Een archetypische zwerver spoelt aan in een stadje, op zoek naar werk. Abnerio mag uiteindelijk in een bar werken, mits hij zijn hondje weg doet. De klantenkring bestaat uit heren van divers allooi en wuft geklede blonde dames. Er komt een woesteling met een warrige baard (en een lendendoek) naar binnen gestormd, die meteen een meisje (natuurlijk het gedroomde vriendinnetje van onze schlemielige held) bedreigt. Een

neger (altijd zit er één zwarte fi gurant in de coulissen) probeert haar te beschermen, wat aanleiding vormt voor een massale vechtpartij. En dan komt het hondje (Poopy the Dog, in een glansrol) weer terug, met een stel handschoenen in zijn bek. Abnerio trekt ze aan, hoewel hij zijn moeder had beloofd nooit meer te zullen boksen. Abnerio Preis leidt de voorstelling (± 45 minuten) als explicateur in goede banen, en de soundtrack wordt live op het podium uitgevoerd door twee bands: Uke Box – Shelley Rickey (zingende zaag) en Marko van der Horst (ukelele), en Small Time Crooks – Zwalfred Holsteiner (bas), Schorsch Heimlich (gitaar, banjo), Dr Heinz Goolfenschmitz (gitaar) en Carl Not Marx (hootananny).

Silent Blondes

Mae Marsh & Mae Murray

Maandag 19 november 19.30 uur Begeleiding aan de vleugel: Charles Janko THE WANDERER

Deze korte eenakter uit 1913 is niet compleet. De helaas alleen in geschonden staat bewaarde kopie bevat nog slechts één titelkaart: “Die Liebenden von früher leben in Bitternis und Sünde”. Naast deze dramatische scène zijn inserts van een fluitspeler te zien, symbool van een onbezorgde levensstijl waar iedereen naar (terug) verlangt. Het begin van het fragment is aan de rechterzijde beschadigd door nitraatvraat, maar het is wel een perfect voorbeeld van de beeldende stijl van acteren uit die vroege tijd. 1912 was een belangrijk jaar in de loopbaan van Mae Marsh. Als 16-jarig meisje hing zij vaak rond op de sets van regisseur Griffith. In het voetspoor van haar oudere zus Marguerite mocht zij soms figureren. Toen erkende (en blonde) actrices als Mary Pickford, Lillian Gish en Blanche Sweet de rol van Lilywhite in Man’s genesis weigerden te spelen vanwege de “blote benen”, accepteerde Mae zonder problemen het kostuum met het rieten rokje en een miniem berevelletje. Griffith beloonde haar lef meteen met een reeks hoofdrollen. Zij maakte probleemloos de overgang naar de sprekende film mee en was in de jaren ‘40 en ‘50 een favoriete actrice van John Ford. 1913 was een belangrijk jaar in de carrière van D.W. Griffith, die later als ‘The father of film’ erkend zou worden. Geïnspireerd door avondvullende films uit Italië wilde ook hij iets substantiëlers maken dan die eindeloze rij eenakters. De productiemaatschappij Biograph schrok echter terug voor de ‘dubbele’ investeringen, en meende overigens dat het publiek eigenlijk niet rijp was voor zulke ‘lange’ films. Niettemin lukte het Griffith eind 1913 om Judith of Bethulia van de grond te krijgen, de allereerste Amerikaanse ‘four reels’ film, die liefst 61 minuten duurt. En daarna volgden – onder eigen beheer (Mutual) – nog langere en nog steeds beroemde klassiekers als The birth of a nation en Intolerance. D.W. Griffith / USA 1913 Met Mae Marsh, Lionel Barrymore, Henry B. Walthall 6 minuten bij 18 b/ps op 35 mm, zw/w volbeeld, Duitse tussentitel + THE DELICIOUS LITTLE DEVIL

De Nederlandse distributeur Kroon-Film gaf dit romantische en komische drama de goed gekozen titel “Drie mannen om één vrouw” mee, en kondigde op de eerste titelkaart ook trots aan: “in de hoofdrol de wereldberoemde Rudolph Valentino en Mae Murray als Gloria Moine”. Maar eerst wordt Mae voorgesteld in een andere rol. Kitty McGuire verliest door haar frivole gedartel een baantje als jassendraagster in een chique hotel, en dat is dubbel erg omdat haar situatie thuis

........................................................................................................................................................

Mede naar aanleiding van Marilyn Monroe’s 50ste sterfjaar heeft Filmhuis Den Haag ‘Hollywood Blondes - Sexy - Cool Next door’ samengesteld. Dit overzicht bestaat uit klassiekers van 1932 tot 1963, maar ook in de periode daarvóór waren er volop blonde actrices in Hollywoodproducties te bewonderen. De vroegste filmheldinnen uit de jaren ‘10, vaak met blonde pijpekrullen, waren passief en zelfopofferend. Daarna kwam de ‘flapper’ op, oftewel de zelfbewuste jonge vrouw, begiftigd met humor en de drieste drang om van het leven te genieten. Deze flappers waren voorlopers van de romantische sterren in de screwball comedies en musicals van de jaren ‘30. Maar eerst verschenen midden jaren ‘20 de ‘golddigger’ en de ‘blonde bombshell’ in focus: sexy vrouwen à la Mae West zetten hun klauwen in mannen die de verleiding niet konden weerstaan.

verre van rooskleurig is: een dikke slagersjongen als vriendje, een slovende moeder, aartsluie vader en diens slampamperende broer. In de krant leest de werkloze Kitty een advertentie voor een baan in de Peach Tree Inn, “A Good Future For A Girl With A Past”. En in dezelfde krant staat een verhaal over Gloria du Moine, minnares van de Comte de Sauterne. Kitty presenteert zich bij de jonge manager, die de bijna failliete uitspanning wil omvormen tot een trendy etablissement, als de scandaleuze danseres, bekend in Parijs en Monte Carlo. (Dit is een duidelijke toespeling op Gaby Deslys, een op Broadway zeer populaire blonde Tsjechisch-Franse danseres en zangeres, die o.a. koning Manuel van Portugal in haar entourage had.) Na een klunzige start ontpopt ‘Gloria’ zich als een sensueel natuurtalent. Natuurlijk wordt miljonairszoon Jimmy Calhoun op haar verliefd, maar dan komt De Sauterne naar Amerika. Mae Murray heeft gediend als inspiratiebron voor Norma Desmond, de archetypische filmster in Sunset Blvd.! In haar privé leven was zij een echte flapper: vóór haar veertigste is zij al vier keer getrouwd, met een bierbrouwer, een Olympische bobsleeër, een filmregisseur (Leonard) en een zogenaamde prins uit Georgië. Al jong was Murray in de chorus line van de Ziegfeld Follies beland en als ster toerde zij, samen met Rudolph Valentino, door Amerika en Europa. Na haar huwelijk met Robert Leonard lag de overstap naar de film voor de hand: haar eerste kassucces was The delicious little devil. Zij richtte een eigen productiemaatschappij op en was befaamd om haar uitzinnige kostuums, zoals in The merry widow van Erich von Stroheim. De komst van de geluidsfilm betekende het einde van haar filmcarrière, en daarna zakte zij ver weg. Robert Z. Leonard / USA 1919 Met Mae Murray, Rudolph Valentino, Betram Grassby, Ivor McFadden, William Mong 74 minuten bij 18 b/ps op 35 mm, kleur/getint volbeeld, Nederlandse tussentitels

mae murray

mae marsh

.............................................................................................................................................................................

Speciale programma's

alice terry

Alice Terry

Maandag 17 december 19.30 uur Begeleiding aan de vleugel: Kevin Toma THE MAGICIAN

Een perfecte horrorthriller! Het is gebaseerd op een verhaal van Somerset Maugham die de nodige inspiratie had gevonden bij Aleister Crowley, een beruchte charlatan. De titelrol van The magician wordt gespeeld door Paul Wegener, de Duitse acteur/regisseur die wereldberoemd is geworden met zijn Der Golem, wie er in die Welt kam (1920). Margaret is een veelbelovende beeldhouwster tot zij terecht komt onder een instortend gigantisch kleimodel. Dr Arthur Burdon verricht een riskante operatie aan haar ruggegraat, en na haar miraculeuze herstel raken ze verliefd. De operatie is gadegeslagen door Olivier Haddo, die poseert als melodramatische magiër. Als ultieme truc wil hij de creatie van kunstmatig leven verrichten, en hij kiest Margaret uit als donor voor het onontbeerlijke maagdelijke bloed. Haddo ontvoert haar naar zijn afgelegen kasteel bovenop een bergtop, compleet met een waanzinnige kobold als assistent. Zal Arthur haar op tijd kunnen redden uit Haddo’s infernale laboratorium? (De setdesigner van de beroemde film van vijf jaar later over Dr Frankenstein en zijn monster is duidelijk door The magician geïnspireerd geweest!) Alice Terry is in 1921 getrouwd met Rex Ingram. In zijn twee beroemdste films had zij vanzelfsprekend hoofdrollen, The four horsemen of the Apocalypse (1921, met Rudolph Valentino) en The prisoner of Zenda (1922, met Ramon Navarro). Ondanks hun beider succes besloten Terry en Ingram in 1933 met ‘pensioen’ te gaan. Rex Ingram / USA 1926 Met Alice Terry, Ivan Petrovich, Paul Wegener 79 minuten getint Engelse tussentitels + een compilatie met Jean Harlow, de archetypische Platinum Blonde (de sexy ‘uitkleedscène’ door Laurel en Hardy in Double whoopee) en andere sterren zoals Vilma Bánky, Lillian Gish, Mary Nolan en Constance Talmadge.

lOttE EN dE MaaNstEEN

MIlO

Extra films sUPERECHtE lIEFdE

t/m 18 november op za en zo 15.00 uur De tienjarige Anne snapt niet waarom iedereen het altijd over liefde heeft. Zelfs haar beste vriendin Beate is verliefd op Einar. En dan, op een dag komt een nieuwe jongen, Jørgen, in de klas. Ineens staat Anne’s wereld op z’n kop en voelt zij vlinders in haar buik. Maar Ellen, het blonde en populairste meisje in de klas - zij is zelfs op de televisie te zien, in een shampooreclame! - valt ook voor Jørgen, en omgekeerd. Anne haalt alles uit de kast om Jørgen te veroveren. Uit naam van de liefde is immers alles toegestaan... niet dan? Superechte liefde is geen film over een kalverromance, maar laat zien hoe een l’amour fou ook duistere kantjes in een (kinder)ziel naar boven brengt. Naast het liefdesthema zit er een horrorverhaal doorheen vervlochten, waardoor de film minder ‘meisjesachtig’ is dan het op het eerste gezicht lijkt. Anne Sewitsky / Noorwegen 2011 Met Maria Annette Tanderød Berglyd, Otto Garli, Aurora Bach Rodal 83 minuten Noors gesproken, Nederlands ondertiteld / Vanaf 9 jaar lOttE EN dE MaaNstEEN

t/m 2 december op za en zo 15.00 uur Heb jij wel eens een konijn met drie oren op z’n kop gezien? Natuurlijk niet, want iedereen weet dat die konijnen op de Maan wonen. Maar wat niemand weet, is dat die konijnen soms naar de Aarde komen! Telkens als Lotte naar de maan kijkt, vraagt zij zich af wie er daar zou wonen. Wanneer alle bewoners van Uitvindersdorp slapen, sluipen twee rare

PUddINg t. - 3d

kONINg VaN katOREN

ERNEst & CélEstINE

en extra vertoningen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Naast de vertrouwde vertoningen van de ‘betere kinderfilm’ op zaterdag- en zondagmiddag om 15.00 uur gaat Filmhuis Den Haag ook een plek inruimen voor de ‘betere jeugdfilm’, en dan vooral voor de ‘betere Nederlandse jeugdfilm’. 1) Dagelijks om 17.00 uur wordt een jeugdfilm vertoond (bij prolongatie eventueel alleen op zaterdag en zondag; kijk op de website). Het spits bij deze proef wordt afgebeten door Milo, de NederlandsIerse productie die uitgekozen is als openingsfilm van Cinekid 2012. En daarna staat Koning van Katoren op onze lijst, de verfilming van de gelijknamige jeugdroman van Jan Terlouw, winnaar van de Gouden Griffel 1972. Dit cadeautje mogen we uitpakken op de dag na Sinterklaas! 2) Bovendien wordt er op zaterdag en zondag al om 13.00 uur een familiefilm vertoond. Deze extra service begint vlak voor de Kerstvakantie, met Ernest & Célestine, een klassieke animatiefilm. 3) De uitbreng van premières van onze ‘hofleverancier’ Twin Film blijft gewoon gehandhaafd. Eentje daarvan, Lotte en de maansteen, is kortweg fantastisch! Zelden zo’n trefzekere film gezien, met een ontregelende fantasie èn ook nog eens met een happy end: we werden er helemaal blij van. Het is een coproductie uit Estland en Letland, met de originele titel Lotte ja kuukivi saladus: hebben jullie wel eens een film uit die contreien gezien? Verder is de opvolger van Orla de Kikkerslikker eindelijk klaar: Pudding T. is de 3D animatieversie van een succesvolle Deense speelfi lm van jaren geleden, die voluit Pudding Tarzan heette. De makers hebben de stijl van Orla 3D gehandhaafd: dus bril op en genieten! 4) Tenslotte programmeren we rond de Kerst een festival met recente successen: kom langs in ons ijs- en ijskoude Winterwonderland - Brrrrr!

Kinder/ familiefilm

snuiters door het dorp. Lotte betrapt hen, wanneer ze een steen proberen te stelen die oom Klaus ooit meebracht van een verre reis. Hij vertelt dat de steen ‘s nachts warm wordt, en dat zijn twee vrienden ook een vreemde steen uit een enge tempel hebben meegenomen. Vastbesloten om het mysterie van de magische stenen uit te pluizen, gaan Lotte en oom Klaus op een avontuurlijke expeditie. Lotte is een blond hondje dat heel nieuwsgierig en heel slim is. Een paar jaar geleden beleefde zij haar eerste filmavontuur in Lotte van Uitvindersdorp. Nu is zij terug met een nieuw avontuur voor kijkertjes vanaf 5 jaar, maar het is eigenlijk bedoeld voor iedereen – jong èn ouder – die een fantasievol uitgewerkt verhaal, vol grappige details, kan waarderen. Van dezelfde makers werd al eerder een film in Nederland uitgebracht: Kerst bij de lieveheersbeestjes (zie hieronder bij Winterwonderland). Janno Põldma & Heiki Ernits / Estland/ Letland 2011 76 min. Ned. gesproken / Vanaf 5 jaar ORla dE kIkkERslIkkER

Za 24 november t/m zo 2 december op za en zo 15.15 uur Het is niet altijd leuk om klein te zijn. Vooral als de verschrikkelijke pestkop Orla in de buurt is. Hij heeft ooit een levende kikker opgegeten. Tenminste, dat zeggen ze. Maar wie klein is, kan slim zijn: Orla is nog niet van hen af. Bangerds....? Superhelden zijn het! Viktor, Jakob en Clara kunnen met wat slimheid en een beetje geluk Orla de schuld toeschuiven van hun eigen kattekwaad, van het opgraven van een ‘verborgen schat’ op het erf van een kwaaie boer tot het opjagen van varkens die inbreken in de huiskamer van een nette dame. Maar Orla wordt daardoor wel steeds pissiger! Viktor mag met zijn hondje Braadworst optreden in een talentenshow van Circus Bardini, en natuurlijk bedenkt Orla dan een gemeen plan. Regisseur Peter Dodd, die zijn talent als animator eerder inzette bij producties als Fantastic Mr. Fox en Tim Burton’s Corpse

bride, reconstrueerde dit tijdloze boek van Ole Lund Kirkegaard (uit 1969!) tot een puur-humoristische animatiefi lm. Orla is de voorloper van Pudding T. Peter Dodd / Denemarken 2011 80 minuten 3D animatie Nederlands gesproken / Vanaf 6 jaar PUddINg t. 3d

Vanaf 8 december op za en zo 15.15 uur, plus in de Kerstvakantie dagelijks (behalve 25 en 31 december) 15.15 uur Ivan Olsen is zo’n enorme kluns dat hij bij een wedstrijdje ver spugen altijd op zijn kin kwijlt. Op school is hij het favoriete mikpunt voor de pesterijen van drie bullebakken. Hij is zo ongelooflijk dyslectisch dat de letters zelfs spontaan uit het boek springen wanneer hij in de klas moet voorlezen. Gelukkig heeft hij een schuilplaats in een verlaten fabriek, maar natuurlijk kan hij zich daar niet de hele tijd verstoppen. Zijn vader is wanhopig over alle wanprestaties van Ivan, hoewel hij eigenlijk net zo’n grote sukkel is: alleen in zijn eigen verhalen is hij net zo dapper als de Tarzan uit de strips. Wanneer Ivan uit een boom valt, scheldt pa hem uit: “Jij bent een Pudding Tarzan”, en dat wordt meteen zijn bijnaam bij alle inwoners. Alleen Lotte, de dochter van de hoofdonderwijzer, wil zijn vriendinnetje zijn, maar Ivan is zo teleurgesteld in zichzelf dat hij de totale eenzaamheid zoekt. Maar hij komt een waarzegster tegen die hem één wens gunt: na enig nadenken wenst Ivan dat hij in alles de beste zal zijn. Zij zegt, “Okay, maar dat lukt me maar voor één dag”. Die ene dag krijgt zeer opmerkelijke gevolgen!

Deze animatiefi lm is gebaseerd op een boek van Ole Lund Kirkegaard. Diens leven was net zo spannend als een speelfi lm. Hij werd in 1940 geboren in Aarhus, Denemarken. Na de middelbare school voer hij enige tijd op een tanker, maar wegens voortdurende zeeziekte koos hij voor een loopbaan aan de wal: hij werd onderwijzer. In 1966 won een van zijn korte verhalen een prijs, en dus besloot hij fulltime kinderboekenschrijver te worden.

KONING VAN KATOREN

Vanaf 6 december, dagelijks (of zat/zo) om 17.00 uur Beschrijving op pagina 06 / Vanaf 9 jaar ERNEST & CÉLESTINE / 6+

Vanaf 15 december op za en zo 13.00 uur, plus in de Kerstvakantie dagelijks (behalve 25, 26 en 31 december) 13.00 uur Célestine is een weesmuisje dat geen tandarts wilde worden en Ernest is een sloeber van een beer die kunstenaar wil zijn. Ernest is verkouden en uitgehongerd, en zoekt zelfs in vuilnisbakken naar iets te eten. Net wanneer hij een hap wil nemen, klinkt er een kreet: “Stooooop!” Het muisje zegt, “Alleen in sprookjes eten beren muizen. Jij gelooft toch niet in sprookjes? Jij bent toch niet dom? Bovendien ben ik vel over been.” En dan doet zij hem een fantastisch aanbod: “Als je me niet opeet, geef ik je wat je het liefste wilt in de hele wereld! En dat zal beter zijn voor je gezondheid dan al die viezigheid.” En zo zet Célestine het leven van Ernest op z’n kop, want er groeit een vriendschap die in de muizenèn berenwereld fel bestreden wordt. Tevergeefs: samen overwinnen Célestine en Ernest alle vooroordelen. Gabrielle Vincent, een beroemde Belgische kinderboekenschrijfster en illustratrice, heeft altijd geweigerd om de film- of tv-rechten op haar werk te verkopen. Gelukkig – zeker voor ons – zijn drie Franse animatoren na haar dood aan de slag gegaan met het in beweging brengen van Vincents prachtige aquareltekeningen. Hun film (naar een eigen scenario) zit boordevol grappen, spannende gebeurtenissen en hier en daar een momentje waarbij je tegen je tranen moet vechten. Heerlijk! Stéphane Aubier, Vincent Patar & Benjamin Renner / Frankrijk 2012 79 min. Vlaams gesproken / Vanaf 6 jaar

Winterwonderland De Elfstedentocht is vorig jaar op het nippertje niet doorgegaan: er lag op sommige plekken een paar centimeter te weinig ijs! Deze winter wordt het misschien spannend of het eindelijk weer eens wèl gaat lukken met de heldentocht dwars door Friesland. Over de spanning bij de films van ons Winterwonderland – rond en in de kerstvakantie – hoef je zeker geen twijfels te hebben, want hier is het ijs zó dik dat je er een iglo op kunt bouwen en de sneeuw zo hoog opgewaaid dat je totaal onverwacht oog in oog kunt staan met een ijsbeer. Brrrrrrr! KERST BIJ DE LIEVEHEERSBEESTJES

Za 8 en zo 9 december + za 22, zo 23, ma 24 en wo 26 december 15.00 uur Mia en Tim zijn lieveheersbeestjes die in een dennenbomenbos wonen. Tim gaat bij Mia op bezoek om samen Kerst te vieren. Het wordt een onvergetelijk feest, maar vanwege de verkeerde reden! Mia’s boom wordt afgezaagd en in een mensenhuis geplaatst. In die woonkamer wemelt het gelukkig van de insecten. Het zijn de gekste figuren, zoals een filosoferende luis, of een vlieg die zich met een zelfgemaakte raket naar de maan probeert te schieten, of Pedro met zijn sportieve vrouw en hun ondeugende kinderen. Toch verlangen Mia en Tim naar hun eigen plek, maar niemand snapt niet wat bedoelen met ‘bos’. Na een lange trip door het huis, komt - zoals in ieder verhaal - de redding uit een onverwachte hoek: er is één persoon die hen kan helpen. Vooraf wordt een kortfilm van dezelfde makers vertoond: Concert voor een wortelcake. Zo’n titel staat garant voor een zotte boel. Heiki Ernits & Janno Poldma / Estland 2001 (Zie ook Lotte en de maansteen). 12 + 54 minuten 35mm Nederlands gesproken / Vanaf 3 jaar PETTSON & FINDUS 1

Za 15 en zo 16 december + donder 27, vrijdag 28 december en woensdag 2 januari + za 12, zo 13, za 19 en zo 20 januari 15.00 uur Pettson en zijn brutale kat Findus gaan vissen terwijl het hartje winter is. Da’s een beetje dom: ze worden overvallen door een sneeuwstorm, maar snel bouwen ze een iglo als schuilplaats. Om de tijd door te komen, maar vooral om niet in slaap te vallen, vertellen ze elkaar verhalen van de avonturen die ze vroeger beleefd hebben. Deze beeldschoon uitgevoerde

animatiefilm is gebaseerd op de boeken van de bekende illustrator Sven Nordqvist. Albert Hanan Kaminski / Zweden 1999 74 minuten Nederlands gesproken / Vanaf 4 jaar ICE DRAGON / voorpremière!

Za 29 en zo 30 december 15.00 uur Deze film gaat pas half februari in première, maar nu, op de allerlaatste dagen van het jaar, kan je ‘m alvast zien. Heb je wel eens naar de zang van bultruggen geluisterd? Deze walvissen praten met elkaar via mysterieuze, bijna onwereldse klanken. Mik had er nog nooit van gehoord, maar die zang krijgt een heel bijzondere functie in zijn leven. Mik is een beetje vreemde jongen: zijn vader is drummer in een heavy metal rockband, en zelf is hij gek van zombiefilms. Omdat zijn vader óf weg is op toer óf dronken, wordt Mik door Jeugdzorg naar zijn tante Lena gestuurd. Zij woont ver weg in het hoge Noorden van Zweden. Gelukkig blijkt zij een beetje vreemde maar erg lieve vrouw. En zij heeft twee heel vreemde buurmannen. Bovendien ontmoet Mik op school twee jongens en een Thais meisje die ook nogal vreemde dingen uithalen. Zo verdienen ze geld met een terugbezorgdienst van katten die ze eerst zelf ontvoerd hebben, en bouwen ze een gigantische slee, een IJsdraak. Hoewel Mik eigenlijk liever naar huis wil, is het hier tussen alle sneeuw en ijs toch best uit te houden. Wanneer de mensen van Jeugdzorg hem in een adoptiegezin plaatsen, heeft hij daar dus helemaal geen zin in. Samen met z’n nieuwe vriendjes ontsnapt hij in de IJsdraak. Martin Högdahl / Zweden 2012 Met Philip Olsson, Malin Morgan, Feline Andersson 80 minuten Zweeds gesproken, Nederlands ondertiteld / Vanaf 8 jaar

Vanaf 8 november, dagelijks (of zat/zo) om 17.00 uur Beschrijving op pagina 05 / Vanaf 9 jaar

ice dragon

...............................................................................................................................

MILO

Er volgden negen boeken, tot hij op 24 maart 1979 overleed, omdat hij dronken in de sneeuw was gevallen en dood vroor. Toch wel zielig: hij was getrouwd en had twee kinderen. Kirkegaard schreef graag over de relatie tussen kinderen en volwassenen. In zijn boeken, die hij zelf illustreerde, is de hoofdfiguur vaak een antiheld. De meeste van Kirkegaards boeken zijn al gebruikt als basis voor speelfilms, die ook vaak internationaal succes hadden. Zo werd Pudding Tarzan in 1981 verfilmd door Søren Kragh-Jacobsen (en dit was het begin van zijn wereldwijde faam). Jaren geleden stak men in Denemarken de koppen bij elkaar om drie boeken opnieuw te verfilmen, maar nu als animatiefilm. Het project kwam van de grond. Na Orla de Kikkerslikker gaat nu Pudding T(arzan) in première, en aan het scenario voor Otto is een neushoorn wordt nog geschreven. We kunnen bijna niet wachten. Michael Hegner / Denemarken 2012 81 min. Ned. gesproken / Vanaf 6 jaar

GEEN BEREIK

Donderdag 3 en vrijdag 4 januari + za 26 en zo 27 januari 15.00 uur Kalli woont samen met zijn moeder in een buitenwijk van Reykjavik. Een leven zonder computers, games, films en fast food kan hij zich niet voorstellen. Zijn moeder heeft het zo druk met haar werk en studie dat zij Kalli in de kerstvakantie naar zijn vader Tomas en diens nieuwe èn hoogzwangere vrouw stuurt. Ze wonen op een eenzame boerderij in een afgelegen vallei, waar een mobieltje helemaal geen bereik heeft. Het is bitterkoud en Kalli heeft bitter weinig zin in dit familiebezoek, want met zijn stiefzus Ellen, die net zo oud is als hij, kan hij echt niet opschieten. Wanneer de baby zich aandient en de ouders plotseling naar het ziekenhuis moeten, zit Kalli opgescheept met Ellen. De volgende ochtend besluit Kalli ook te vertrekken, in de hoop dat hij op een gegeven moment toch bereik heeft en een taxi naar het vliegveld kan bestellen. Maar hij verdwaalt èn hij komt een heel vreemde jongen plus een ijsbeer tegen. Regisseur Ari Kristinsson - bekend van komedie Ikke niet (Stikkfrí), waarmee hij de Publiekprijs van Cinekid 1998 in de wacht sleepte - maakte met Geen bereik (No network / Duggholufólkid) een avontuur waarin alle mysterieuze trekjes van IJsland samenkomen. Ari Kristinsson / IJsland 2007 Met Bergthór Thorvaldsson, Thórdís Hulda Árnadóttir 82 minuten 35mm IJslands gesproken, Nederlands ondertiteld / Vanaf 8 jaar RAFIKI

Za 5 en zo 6 januari + za 2 en zo 3 + za 9 en zo 10 februari 15.00 uur Misschien denk je dat dit een meidenfilm is omdat Julie, Mette en Naisha de hoofdrollen hebben, maar als het iets is, dan is het een 4xF - een Fantastisch Fijne Feel-good Familiefilm. Op het festival van Montreal kreeg Rafiki de prijs van de kinderjury! De originele titel luidt Bestevenner, Noors voor ‘Beste vrienden’, en dat is dit tienjarige drietal zeker. Zelf zeggen ze vaak tegen elkaar: Rafiki, een Arabisch of Swahili woord dat ‘Mijn beste vriend’ betekent. Naisha is oorspronkelijk afkomstig uit Somalië, maar nu is zij een Noors meisje, mèt een donker kleurtje. Julie, Mette en Naisha zitten in dezelfde klas van de dorpsschool. Met elkaar praten ze honderduit, maar als de juf iets aan Julie vraagt, krijgt zij er geen woord meer uit. Voor een groep slaat Julie helemaal dicht. Naisha en haar moeder wonen in een asielzoekerscentrum, in afwachting van een definitieve verblijfsvergunning. Wanneer hun aanvraag wordt afgewezen en ze het land uitgezet zullen worden, duiken ze onder. Naisha heeft nog net een bericht in geheimschrift kunnen achterlaten en dus besluiten Julie en Mette haar achterna te gaan. Christian Lo / Noorwegen, 2009 Met Live Marie Runde, Regine Stokkevåg Eide, Ado Johanna Girirpio 79 minuten 35mm Nederlands gesproken / Vanaf 6 jaar

LE ROI DANSE

Zondag 9 en dinsdag 11 december 17.00 uur Geparfumeerde pruiken, bepoederde gezichten, protserige kostuums: dat was de barokke verschijningsvorm van zeventiende-eeuws Frankrijk. Die periode wordt oogstrelend fraai tot leven gebracht in Le roi danse! Louis is pas vijf jaar oud als zijn vader Lodewijk XIII in 1643 overlijdt. Aan het hof hebben de ‘devoten’, een extreemrechtse katholieke groepering, veel invloed. Zijn moeder, Anna van Oostenrijk (anders dan de naam doet vermoeden is zij Spaanse) en kardinaal Mazarin (een Italiaan) regeren het land. Tien jaar later is Lodewijk XIV een timide jongeman, die volgens zijn moeder nog niet in staat is om de verantwoordelijkheid voor zijn erfgoed te dragen. Zijn zelfvertrouwen groeit niettemin door zijn favoriete hobby’s: dans en toneel. Geflankeerd door de jonge, Italiaanse violist JeanBaptiste Lully, die door Louis als hofcomponist wordt aangesteld, en de theatergrootheid Molière zal hij deze twee kunstvormen gebruiken om zijn macht te etaleren. Lully componeert de prachtigste muziekstukken en verzint de meest elegante en ingewikkelde danspassen. Voor elke gelegenheid - van een romantisch avondje tot het aanleggen van de paleistuin in Versailles - maakt hij een nieuwe compositie. In het ‘Ballet de la nuit’ komt de jonge Louis het toneel op als de opgaande zon. Inderdaad zou hij langzamerhand uitgroeien tot een

..........................................................................................................

le roi danse

Zonnekoning die terecht kon beweren: ‘L’état, c’est Moi’. Op zijn 22ste neemt hij, na de dood van Mazarin, zelf alle macht over. Hij blijft dan nog tien jaar dansen. Bij een rol als de god Apollo raakt hij geblesseerd, waarna hij nooit meer wil optreden. Lully is dan gedwongen de bakens te verzetten. Samen met Molière zet hij komische balletten, die al langzaam richting opera gaan, op poten. Maar langzaam verliest hij de gunst van de koning. In 1687, op 54-jarige leeftijd, overlijdt Lully ten gevolge van een bizar ‘beroepsongeluk’. Tijdens het dirigeren van een Te Deum om de genezing van de koning na een ziekte te vieren geeft hij, zoals destijds de gewoonte was, de maat aan door met een lange stok op de grond te stampen. Per ongeluk raakt hij een van zijn tenen. De wond ging ontsteken, de infectie leidde tot gangreen en al snel tot zijn dood. De Belgische regisseur Gérard Corbiau maakte eerder twee films waarbij muziek de hoofdrol speelt: Le maître de la musique (1987) en het populaire, geromantiseerde levensverhaal van Farinelli, il castrato (1994). De muziek van Lully, Sainte Colombe en Marais in Le roi danse wordt energiek en op contemporaine instrumenten uitgevoerd door het ensemble Musica Antica uit Keulen. Gérard Corbiau / Frankrijk/België/ Duitsland 2000 Met Benoît Magimel, Boris Terral, Tchéky Karyo, Claire Keim, Johan Leysen 108 minuten 35mm Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

BIG BOYS GONE BANANAS!*

Zondag 18 november 14.00 uur Eén man neemt het op tegen een grote voedselproducent en betaalt daarvoor een hoge prijs. Dit is een autobiografische docu van de Zweedse documentairemaker Fredrik Gertten, waarin hij duidelijk maakt hoe een multinational geen enkel middel schuwt om zijn film Bananas!* uit 2009 te dwarsbomen. De stelling luidde dat arbeiders op de plantages in Nicaragua door het gebruik van insecticides zelf onvruchtbaar waren geworden, en dat de leiding zich bewust was van dit risico. Het pr-bureau van Dole Foods stelt: ‘Het is makkelijker te leven met een slecht geweten dan met een slechte reputatie’. Om het bedreigde imago te redden lijkt alles geoorloofd. Zelfs de vrijheid van meningsuiting wordt op het spel gezet: festivals worden onder druk gezet om de film niet te vertonen. Fredrik Gertten / Zweden 2012 88 minuten Engels ondertiteld GIVE UP TOMORROW

Zondag 16 december 14.00 uur Op een stormachtige nacht in de nazomer van 1997 raken twee zusjes vermist op een eiland in de Filippijnen. Niet veel later wordt in een vallei het lichaam van een meisje gevonden, verkracht en vermoord. Een van de zusjes Chiong, neemt men aan. De politie pakt zeven lokale jongens op. Onder hen Paco Larrañaga, die een reputatie had als ruzieschopper. Op het moment van de moord bevond hij zich echter driehonderd kilometer verderop in Manilla, in gezelschap van een aantal medestudenten. Duidelijke zaak, zou men denken, maar dan worden Paco en zijn familie geconfronteerd met het tot op het bot corrupte justitiële apparaat dat niet uit is op rechtvaardigheid maar op een veroordeling. In een

BIG BOYS GONE BANANAS!

.............................................................................................................

Dit seizoen viert de in Den Haag gevestigde New Dutch Academy (NDA) zijn 10-jarig jubileum met concertseries van 18de-eeuwse symfonische en kamermuziek. Daarnaast heeft Simon Murphy, dirigent en artistiek leider, drie films gekozen die in Filmhuis Den Haag worden vertoond (en die hij op zondag persoonlijk een half uur voor aanvang zal inleiden). De reeks wordt op zondag 10 en dinsdag 12 maart 2013 afgesloten met La cenerentola, met muziek van Rossini.

Movies that Matter + debat

........................................................

NDA & muziek in film

.............................................................................................................................................................................................

Speciale programma's

Film + debat AMOUR

Dinsdag 13 nov. 19.00 - 22.15 uur In de nieuwe film van Michael Haneke (zie pagina 05) vormt voortijdige levensbeëindiging een van de leidende verhaallijnen. Dit thema zal gelet op de snelle vergrijzing van de Nederlandse bevolking de komende jaren aan actualiteit winnen. Het Portaal en Filmhuis Den Haag organiseren een debat, waarbij Duco Hoogland napraat met het publiek en vragen stelt aan speciale gasten, onder wie prof. dr. Inez de Beaufort, hoogleraar medische ethiek aan Erasmus Universiteit Rotterdam. Zij studeerde theologie en promoveerde in 1985 op het onderwerp Ethiek en medische experimenten met mensen, en is lid van een regionale toetsingscommissie euthanasie. Denkbare discussiepunten: hoe ziet men de toekomst van euthanasie in Nederland? Of, op basis van welke criteria wordt een wilsverklaring van een dementerende patiënt al dan niet ingewilligd en is de weten regelgeving daaromtrent eenduidig?

amour

vlotte montage van interviews, krantenknipsels, journaalbeelden en archieffilm betoogt de maker, die ook een persoonlijke betrokkenheid heeft bij deze zaak, dat niet alleen zeven willekeurige jongens slachtoffer zijn van een rechterlijke dwaling, maar dat het hele rechtssysteem zich ontpopt heeft als een Kafkaësk complex van valse getuigen, dovemansoren, mensenrechtenschendingen en sensatiebeluste media. Give up tomorrow won de VARA Publieksprijs op het Movies that Matter Festival 2012, de Audience Award van het Sheffield Doc/Fest en een Special Jury Prize van het Tribeca Film Festival in New York. Marty Syjuco & Michael Collins / USA 2011 95 minuten Engels ondertiteld

PREMIERES CAVE OF FORGOTTEN DREAMS – 3D

From 29 November As the first filmmaker ever, the German director Werner Herzog was granted permission to film inside the Chauvet Cave in southern France. After having been sealed off for some 20,000 years, the oldest known rock paintings were discovered here in 1994. The cave contains breath-taking paintings of animals of 32,000 years old, which makes them twice as old as those of Lascaux. Herzog entered the caves armed with the very latest equipment, including custom-built 3D cameras operated by Peter Zeitlinger. This technology not only helps capture the spatial character of the caves, but also demonstrates how the prehistoric artists deliberately made use of the cave wall’s bulges and contours to enhance their drawings. In the very specific atmosphere of the caves, the paintings have remained remarkably fresh and clear, with powerful black and subtle shades of grey. Herzog muses on how the drawings may have been ‘a form of proto-cinema’ for the cave dwellers, as the lines painted around some of the paintings seem to evoke motion in the flickering light of torches. Werner Herzog / Canada/USA/France/Germany/GB 2010 90 minutes English spoken WEST SIDE STORY

From 20 December Broadway director Jerome Robbins rang Leonard Bernstein in 1949 to inquire whether he might be interested in composing a modern version of Romeo & Juliet. It was only in 1955 that Bernstein, after reading a newspaper report on rival youth gangs, hit on the idea of staging the drama in Spanish Harlem, with a Puerto Rican Maria and an Anglo-American Tony. The film version, too, is characterised by an exceptional congruence of form and content. No wonder that the film raked in ten Oscars, from Best Film to director, supporting actors, cameraman and of course Music. The rivalry between the white Jets of Riff Lorton and the Sharks led by Bernardo Nunez creates the quintessential ‘impossible love’ drama. When Anita, Bernardo’s girlfriend, ‘betrays’ his sister Maria, police inspector Shrank and police officer Krupke can no longer soothe the ethnocentric bigotry. Just as the original Shakespearian drama, West Side Story is an ‘all-time classic’. Robert Wise & Jerome Robbins / USA 1961 151 minutes Dutch subtitles EASTERN NEIGHBOURS FILM FESTIVAL

1 to 7 November All especially imported films have English subtitles, and all interviews and discussions will be conducted in English as well. See also the special catalogue included as supplement with this magazine. CINÉ PREMIÈRES

8 to 14 November Part of the selection of the French film festival screened by the Filmhuis will have English subtitles, as these films – entirely undeservedly – will not make it onto Dutch cinema screens. These films are Donoma, Nana, Un bonheur n’arrive jamais seul, Un monde sans femmes, Parlez-moi de vous, Les chants de Mandrin, L’oiseau, and Ici-bas. Check the screening times and brief descriptions on our website under the English flag button.

.............................................................................................................................................................................................

For more extensive English language information about our programmes, please visit our bilingual website www.filmhuisdenhaag.nl. There you can toggle between the Dutch and English site using a button located at the top right of your screen!

DREILEBEN

English summary

Sunday 25 November 1pm / 3pm / 5pm “One of the most talked-about world-premieres at Berlin”; thus ran the opening line of an extensive review in The Hollywood Reporter. Ronald Rovers, of Dutch magazine De Filmkrant, positively waxed lyrical: “Dreileben, an exceptional triptych by the best contemporary German film directors, was the highlight of last year’s Berlin Film Festival. Together the three films offer a titillating mix of a Heimat film, a Krimi and a fairytale.” (April 2012) And yet this marathon has only been screened once in the Netherlands, in the Ketelhuis. In collaboration with the Goethe Institute, Filmhuis Den Haag is offering a second opportunity, again with three introductory talks by Dana Linssen, editor-in-chief of De Filmkrant. The project resulted from an email correspondence. ‘Krimi’ veteran Dominik Graf kick-started the discussion in 2007 with a complaint about what he called ‘the Snow White films of German art house cinema [...] with its empty landscapes, minimal dialogue and always those pained lead characters, staring into existential space.’ He was exaggerating, but still. Couldn’t we make movies a bit more exciting? Christoph Hochhäusler and Christian Petzold picked up the gauntlet. As a threesome they created ‘one situation, one atmosphere, one location’ as point of departure: the escape of a convicted killer and sex offender after he is allowed to take leave of his recently passed away mother in a hospital in the fictional town of Dreileben. His escape and the ensuing police manhunt is the core that each of the three films revolves around. Each film has its style and lead characters, and each deals with the hunt for the escapee from a particular perspective. The films can be watched separately, but the sum of the parts has a charm of its own. SILENT MOVIE & LIVE MUSIC

Over the course of the coming months, everyone’s invited to enjoy no less than 4 unique, never-to-be-repeated film experiences. 1> On Wednesday 14 November, Ciné Premières is offering two avant-garde classics by Germaine Dulac, with an additionally generous gesture towards cinephiles in Groningen and The Hague -- merci beaucoup! Dulac

donoma

west side story

was one of the earliest figureheads of avant-garde cinema. Her best-known film, La coquille, is said to have inspired Luis Buñuel to create the even better known Un chien andalou. In La coquille et le clergyman, the lead character is a clergyman who is overwhelmed by erotic hallucinations on account of the wife of a general, whom the clergyman ultimately challenges to a duel. With L’invitation au voyage Dulac composed a brief poetic film, based on verses by Baudelaire: in a smoky waterfront nightclub, a marine officer recounts his distant travels to the rapt attention of a forlorn young lady. 2 + 3> The last two Silent Blondes. On 19 November it’s a double bill featuring Mae Marsh and Mae Murray, with Charles Janko on the grand piano. First, a one-act film that was on the brink of being lost forever, by ‘the father of film’, D.W. Griffith. Next, The delicious little devil, a romantic and comic drama with the legendary Rudolph Valentino and Mae Murray as the job-seeking girl that sees an advert in the paper for a dancer: “A Good Future For A Girl With A Past”. On 17 December, the series concludes with The magician, a sublime horror thriller by Rex Ingram, introduced by Kevin Toma. (The set designer of the famous film about Dr Frankenstein and his monster, produced five years later, was clearly inspired by The magician!) The film is based on a Somerset Maugham story, which in turn was inspired by the famous charlatan Aleister Crowley. The title role of The magician is played by Paul Wegener, the German actor/director who came to world fame thanks to his Der Golem, wie er in die Welt kam (1920). The blonde victim of this archetypical alchemist is Margaret, a promising sculptor until a gigantic clay model collapses on top of her. 4> Finally The accidental champion, a remarkable and contemporary Hague homage to Charlie Chaplin’s The champion (1915). On Sunday afternoon 2 December and in the evenings of Monday 3 and Friday 7 December, the show will be performed live by Abner Preis as explicator and the two bands Uke Box & Small Time Crooks: awesome/mieters!

adREs

Filmhuis Den Haag Spui 191 2511 BN Den Haag 070 - 365 6030 www.filmhuisdenhaag.nl info@filmhuisdenhaag.nl wEBsItE

Online kaartverkoop en meer informatie over ons programma, openingstijden, toegangsprijzen, kortingen en de bereikbaarheid van Filmhuis Den Haag: www.filmhuisdenhaag.nl. kaaRtEN kOPEN / REsERVEREN

Koop online kaarten op www. filmhuisdenhaag.nl of reserveer plaatsen via de kassa van Filmhuis Den Haag, telefoon 070 – 365 60 30. Wekelijks gratis ons filmprogramma ontvangen per e-mail? Meld u aan via de button op de website.

Volg ons op Facebook, YouTube, Foursquare en Twitter. Dit Programma is ook online te bekijken op www.issuu.com/ filmhuisdenhaag REstaURaNt

reserveren 070 - 364 8763 COlOFON

Programma is een uitgave van Filmhuis Den Haag Editie #207 / Nov / Dec 2012 (Eind)redactie Erik Daams Vormgeving Jan Heijnen, Den Haag Beterengels.nl Jan Warndorff Druk DeltaHage, Den Haag Oplage 8.000 Foto omslag Cave of forgotten dreams PROgRaMMa EN aaNVaNgstIjdEN ONdER VOORBEHOUd

Premières zijn vanaf de uitbrengdatum meestal dagelijks te zien; voor actuele aanvangstijden zie onze website! Prolongatie onder voorbehoud. Let op: onvolledige agenda! Het is niet mogelijk om in een tweemaandelijks blad een complete agenda af te drukken omdat onze agenda wekelijks wordt vastgesteld. Kijk maandagmiddag voor het meest volledige programma van de nieuwe fi lmweek (donderdag t/m woensdag) op onze website en/of meld u aan voor onze wekelijkse gratis programma-e-mail.

NOVEMBER VR 02 16.00 16.30 17.45 18.15 19.30 20.00 21.30 22.00 ZA 03 11.00 15.00 15.00 16.00 16.00 17.45 17.45 19.00 20.15 21.30 22.00 ZO 04 11.00 14.00

ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF kind/fam kind/fam ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF

15.00 15.00 16.00 16.30 18.00 18.30 20.00 20.30 MA 05 19.00 DI 06 19.00 WO 07 19.00

kind/fam kind/fam ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF ENFF

DO 08 n.t.b 19.00 VR 09 16.00 17.00 19.00 ZA 10 15.00 15.00 16.00 19.00 ZO 11 13.30 15.00 15.00 16.00 19.00 MA 12 16.00 19.00 DI 13 16.00 19.00 WO 14 16.00 19.30

Première CinéPrem CinéPrem jeugd CinéPrem kind/fam kind/fam CinéPrem CinéPrem CinéPrem kind/fam kind/fam CinéPrem CinéPrem CinéPrem CinéPrem CinéPrem CinéPrem CinéPrem CinéPrem

Macedonia & Montenegro shorts Polyphonia, Albania’s forgotten voices Death of a man in the Balkans Mama illegal Vegetarian cannibal Siberia, monamour Clip (Tiger IFFR 2012) Colonel Bunker Brunch and Greet&Meet Superechte liefde Lotte en de maansteen The ascent Colonel Bunker Valter defends Sarajevo Polyphonia, Albania’s forgotten voices Clip (Tiger IFFR 2012) Death of a man in the Balkans Orchestra Magic eye Brunch and Greet&Meet Shorts are great / Master class by Mirjana Karanovic ‘Directing actors’ Superechte liefde Lotte en de maansteen Orchestra Future lasts for ever Vegetarian cannibal Master’s treasure box Children of Sarajevo The ascent Mama illegal Death of a man in the Balkans Siberia, monamour

........................................................... Atmen / Sister (L’enfant d’en haut) / Milo Camille redouble Donoma Milo prolongatie t/m 5/12 dagel. (of za/zo) Thérèse Desqueyroux Superechte liefde Lotte en de maansteen Nana Un bonheur n’arrive jamais seul Un monde sans femmes Superechte liefde Lotte en de maansteen La jetée + Sans soleil Parlez-moi de vous Les chants de Mandrin Une vie meilleure L’oiseau Amour + debat Ici-bas L’invitation au voyage + La coquille et le clergyman & kwartet musici

........................................................... DO 15 n.t.b ZA 17 15.00 15.00 ZO 18 14.00 15.00 15.00 MA 19 19.30

Première kind/fam kind/fam MtM+deb. kind/fam kind/fam Silent Bl.

Amour / Het meisje en de dood Superechte liefde Lotte en de maansteen Big boys gone bananas!* Superechte liefde Lotte en de maansteen The wanderer (Mae Marsh) + The delicious little devil (Mae Murray) & Charles Janko

DO 22 n.t.b Première VR 23 17.00 Worksp.

BEZOEkERsINFORMatIE

Programma November / december 2012 www.filmhuisdenhaag.nl

Kinder vom Napf / Beyond the hills opening BNG Yasmijn Karhof: Inner space/ Outer space, za 24 nov t/m zo 16 dec dagel. doorlopend 14.00-22.00 / toegang gratis ZA 24 15.00 kind/fam Lotte en de maansteen 15.15 kind/fam Orla de kikkerslikker–3D ZO 25 13.00 Dreileben Etwas besseres als den Tod + inleid. Dana Linssen 15.00 Dreileben Komm mir nicht nach 15.00 kind/fam Lotte en de maansteen 15.15 kind/fam Orla de kikkerslikker–3D 17.00 Dreileben Eine Minute Dunkel

........................................................... DO 29 n.t.b

Première

Cave of forgotten dreams - 3D / Le magasin des suicides - 3D

dECEMBER ZA 01 15.00 kind/fam 15.15 kind/fam ZO 02 15.00 kind/fam 15.15 kind/fam 16.00 Preis live MA 03 20.00 Preis live

Lotte en de maansteen Orla de kikkerslikker–3D Lotte en de maansteen Orla de kikkerslikker–3D The accidental champion & Uke Box & Small Time Crooks The accidental champion & Uke Box & Small Time Crooks

........................................................... DO 06 17.00 Première VR 07 20.00 Preis live ZA 08 15.00 15.15 ZO 09 15.00 15.15 17.00 MA 10 19.45 DI 11 17.00

kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam NDA Upload NDA

DO 13 n.t.b

Première

Koning van Katoren prolongatie dag. (of za/zo) The accidental champion & Uke Box & Small Time Crooks Kerst bij de lieveheersbeestjes Pudding T. - 3D Kerst bij de lieveheersbeestjes Pudding T. - 3D Le roi danse + vooraf inleiding Simon Murphy thema? Le roi danse

...........................................................

Caesar must die (Cesare deve morire) / The broken circle breakdown ZA 15 13.00 kind/fam Ernest & Célestine 15.00 kind/fam Pettson & Findus 1: Het jaar van de kat 15.15 kind/fam Pudding T.–3D ZO 16 13.00 kind/fam Ernest & Célestine 14.00 MtM+deb. Give up tomorrow 15.00 kind/fam Pettson & Findus 1: Het jaar van de kat 15.15 kind/fam Pudding T.–3D MA 17 19.30 Silent Bl. The magician (Alice Terry) & Kevin Toma

...........................................................

DO 20 n.t.b Première West Side story ZA 22 13.00 kind/fam Ernest & Célestine 15.00 kind/fam Kerst bij de lieveheersbeestjes 15.15 kind/fam Pudding T.–3D ZO 23 13.00 kind/fam Ernest & Célestine 15.00 kind/fam Kerst bij de lieveheersbeestjes 15.15 kind/fam Pudding T.–3D MA 24 13.00 kind/fam Ernest & Célestine 15.00 kind/fam Kerst bij de lieveheersbeestjes 15.15 kind/fam Pudding T.–3D DI 25 Filmhuis gesloten WO 26 Filmhuis ‘s ochtends gesloten; voorstellingen vanaf 15.00 uur 15.00 kind/fam Kerst bij de lieveheersbeestjes 15.15 kind/fam Pudding T.–3D

...........................................................

DO 27 13.00 15.00 15.15 VR 28 13.00 15.00 15.15 ZA 29 13.00 15.00 15.15 ZO 30 13.00 15.00 15.15

kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam

Ernest & Célestine Pettson & Findus 1: Het jaar van de kat Pudding T.–3D Ernest & Célestine Pettson & Findus 1: Het jaar van de kat Pudding T.–3D Ernest & Célestine Ice dragon voorpremière! Pudding T.–3D Ernest & Célestine Ice dragon voorpremière! Pudding T.–3D

MA 31 Filmhuis ‘s avonds gesloten / We wensen onze bezoekers, Vrienden en relaties een gezellige jaarwisseling en een voorspoedig 2013!

jaNUaRI WO 02 13.00 15.00 15.15 DO 03 13.00 15.00 15.15 VR 04 13.00 15.00 15.15 ZA 05 13.00 15.00 15.15 ZO 06 13.00 15.00 15.15

kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam kind/fam

Ernest & Célestine Pettson & Findus 1: Het jaar van de kat Pudding T.–3D Ernest & Célestine Geen bereik Pudding T.–3D Ernest & Célestine Geen bereik Pudding T.–3D Ernest & Célestine Rafiki Pudding T.–3D Ernest & Célestine Rafiki Pudding T.–3D