1 minute read

Stalker Ivan’s Childhood De spiegel

Next Article
Burden

Burden

Stalker

De mysterieuze gids Stalker leidt een wetenschapper en een schrijver binnen in de verboden zone. Een vreemd desolaat gebied, vol industrieel afval en hermetisch afgesloten door militairen. Hier gelden geen regels van logica en gezond verstand. Ze proberen een mysterieuze kamer te bereiken, die de vurigste verlangens in vervulling doet gaan.

Tarkovsky wist de Russische cinema terug sterk op de internationale kaart te zetten en verwierf internationale faam met films als Andrey Rublev, Solaris en Stalker. Stalker baadt in een mysterieuze sfeer met prachtige lange takes doorheen een industriële omgeving met een suggestie van nucleaire doem.

1979, duur: 2:42, Rusland, regie: Andrei Tarkovsky, met: Alisa Freyndlikh, Aleksandr Kaydanovskiy, Anatoliy Solonitsyn e.a., dialogen: Russisch

Vertoning: 30/7, 2/8, 11/8, 18/8 in Cinema ZED-Vesalius

Ivan’s Childhood

WO II, het Oostfront. Weesjongen Ivan bespioneert de Duitse invallers. Het Russische leger maakt dankbaar gebruik van zijn kleine gestalte en dapperheid voor verkenningsmissies. Naarmate de manschappen zijn levensverhaal leren kennen, beginnen enkele volwassen soldaten zich echter het lot van de (te) jonge held aan te trekken.

Met dit debuut wist Tarkovsky meteen internationaal door te breken. Het verhaal van verloren onschuld en kameraadschap in oorlogstijd heeft dan ook een universele aantrekkingskracht. Een ideale introductie tot het werk van deze grote cineast.

1962, duur: 1:35, Rusland, regie: Andrei Tarkovsky, met: Nikolay Burlyaev, Valentin Zubkov, Evgeniy Zharikov e.a., dialogen: Russisch

Vertoning: 16/8, 21/8 in Cinema ZED-Vesalius

De spiegel

Tijdens een zware zenuwinzinking herbeleeft een man zijn jeugd. Beelden van zijn geliefde moeder, zijn eerste vriendinnetje en het huis van zijn kinderjaren trekken voorbij. Maar ook de oorlog en andere persoonlijke momenten die samenvielen met gebeurtenissen uit de hedendaagse geschiedenis van Rusland.

Nostalgie, weemoed en dromen: Tarkovsky noemde De spiegel zijn meest persoonlijke film. Door de weerstand van het publiek en Sovjet autoriteiten overwoog Tarkovsky zelfs om te stoppen met regisseren. Gelukkig weerhielden brieven van aanhangers hem ervan. ‘Ik ben u dankbaar voor De spiegel. Ik heb precies zo’n jeugd gehad. Hoe kon u dat weten?’

1975, duur: 1:47, Rusland, regie: Andrei Tarkovsky, met: Margarita Terekhova, Filipp Yankovskiy, Ignat Daniltsev e.a., dialogen: Russisch

Vertoning: 22/8, 25/8, 27/8, 30/8, 1/9 in Cinema ZEDVesalius

This article is from: