Cinema ZED programma augustus 2021

“Ik krijg veel scenario’s toegestuurd, maar zelden lees je er eentje zo mooi als dit.”

Supernova is de tweede film van de Brit Harry Macqueen (°1984), die voordien vooral actief was als acteur. Maar het zou niet verbazen dat deze mooie en ontroerende film zijn carrière definitief in een andere bedding legt. Een gesprek met Harry Macqueen én Stanley Tucci, de acteur die, naast Colin Firth, de hoofdrol vertolkt.

Hoe kwam u op het idee voor deze film? Waar kwam de inspiratie vandaan?

Macqueen: Door omstandigheden kwam ik veel in contact met mensen die jongdementie hadden (een voormalige nauwe collega van Macqueen leed eraan en verloor er haar job door, NVDR) of er zelf mee in aanraking kwamen. Dat was een intense, levensveranderende ervaring. Daar kwam mijn inspiratie voor de film vandaan. Ik wou hun verhaal op een zo eerlijk mogelijke manier vertellen.

Hoe raakte u betrokken bij het project?

Tucci: Ik lees veel scenario’s, ik krijg er veel toegestuurd, maar zelden lees je er eentje zo mooi als dit. Het was poëtisch, het was authentiek, het was écht,... het is alles wat je graag wil als acteur. En het ging bovendien over iets belangrijk. Het was makkelijk om hier “ja” op te zeggen. Maakt niet uit wat het budget is, we gaan dit doen.

Hoe hebben jullie die waarachtigheid, die doorleefdheid in de film gekregen?

Macqueen: Wel, dat was een uitdaging. We werkten bewust niet met flashbacks of dat soort dingen. Het opzet was hun geschiedenis te verweven in de dialogen, voelbaar te maken in de conversaties die ze hebben. daar wilden we diepgang in krijgen en dat is niet evident. Je hebt er geweldige acteurs voor nodig die die geschiedenis die ze samen meedragen, voelbaar kunnen maken door wat ze doen en de manier waarop ze dingen zeggen. Want dat is echt waarmee een dergelijk film valt of staat. Tucci: Het zat allemaal in het script. En dat is niet expositional, (best te vertalen als ‘uitleggerig’, NVDR), het was zelfs het tegendeel van expositional. De afwezigheid, de stiltes,...het zat allemaal in het script. En het was aan Colin en mezelf om dat dan waarachtig te brengen. Dat we al 20 jaar vrienden zijn, maakt zoiets een beetje gemakkelijker. Vaak moeten we de dingen niet eens uitspreken om elkaar te begrijpen.

Stanley Tucci

Een groot deel van de film is opgenomen in een camper, in het geweldig mooie Lake District. Waarom koos je die locatie?

Tucci: Ik was nooit eerder in het Lake District geweest. Iedereen had me al gezegd hoe mooi het was en dat bleek ook. Het was écht mooi. Echt magisch. De landschappen deden me soms denken aan Nieuw-Zeeland. Sprookjesachtig. En erg nat (lacht). Het stopte echt nooit met regenen. Maar de keuze om daar op te nemen was een geweldige keuze. Het naast elkaar plaatsen van die wijdse landschappen met de intimiteit van de camper, de intimiteit van de relatie, gaf de film nog meer diepte. Macqueen: Inderdaad. Die keuze, die juxtapositie, is erg belangrijk in de film. We hebben ook steeds echt ín de camper opgenomen en niet in een studio. Alles gebeurde écht en live, ook wanneer Colin rijdt met de camper over de wegen daar. Zoiets draagt bij aan de authenticiteit van de film. De acteerprestaties zijn ook authentieker net omdat we de dingen écht deden zoals je ze ziet.

De film heeft een mooie opbouw en confronterend einde. Hebben jullie in chronologische volgorde opgenomen?

Macqueen: Ja we hebben min of meer chronologisch opgenomen. En ik vind dat echt belangrijk. De film bouwt duidelijk en bewust op naar een confrontatie, een van het begin af onvermijdelijke confrontatie. Iedereen, niet alleen voor Colin en Stanley, maar het hele team die bezig is met de film evolueert zo mee, leeft mee met het verhaal. Het is een geweldige ervaring om daar deel van te zijn. Ik ben op heel wat sets geweest in mijn leven, maar ik heb nog nooit zoveel mensen zien huilen op de set als deze keer. Tucci: Zoals ik al zei, het zat allemaal in het script. Het was aan ons om het vooral niet te overdramatiseren, het subtiele schrijfwerk van Harry. Het gaat in essentie om het langzaam opbouwen en om connectie maken met elkaar. Als de acteurs onderling echt connectie hebben, dan zal het publiek met hén connecteren.

Wat hoop je dat het publiek meeneemt van deze film in hun leven?

Tucci: Ik hoop dat mensen zien dat, wie ze ook zijn, wat ook de relatie is, man-vrouw, man-man, vrouw-vrouw, het maakt niet uit,.. dat alle leed en liefde hetzelfde is. Dat dat universele gevoelens zijn. Dat is het mooiste gedeelte van deze film. (Daniel Montgomery (GoldDerby) / JVS) 