1 minute read

A Letter from Yene Football in No Man’s Land

Next Article
Programmatieschema

Programmatieschema

DOC AFRICA

A Letter from Yene

Football in No Man’s Land

Het kuststadje Yene in Senegal was van oudsher een badplaats met veel vissers en boeren. De prauwen van de lokale vissers zijn de laatste jaren vervangen door gemotoriseerde boten die met hun netten de zeebodem vernietigen. De vrouwen van de vroegere vissers verkopen nu kiezelstenen, zand en schelpen en dragen zo, ironisch genoeg, bij tot de kusterosie.

Filmmaker Manthia Diawara ging in gesprek met de lokale gemeenschap van Yene en onderzoekt hoe hun leven bijdraagt aan de ondermijning van hun omgeving, die te kampen heeft met erosie en met verstedelijking.

2022, duur: 0:50, Macau Mali, Portugal, Senegal, Verenigd Koninkrijk, regie: Manthia Diawara, dialogen: Engels

Vertoningen: 13/12 in Cinema ZED Vesalius. Ploegsteert, december 1914. Britse en Duitse soldaten aan het front krijgen het zwaar te verduren. Maar op kerstdag zwijgen de wapens. En dan gebeurt er iets onvoorstelbaar: de gezworen vijanden beginnen samen te voetballen. Het is vrede voor één dag. De Britse kolonel Jim Carter en de Duitse soldaat Hermann Adler getuigen over deze bijzondere dag en nodigen zes mensen uit die in hun vaderland ook een verschrikkelijke oorlog hebben meegemaakt. Telkens worden twee personen die aan tegenovergestelde zijden stonden van een bloederig conflict uitgenodigd voor een voetbalmatch en een open gesprek over ‘hun’ oorlog.

De Leuvense filmmakers van Football in No Man’s Land reiken het bijzondere verhaal van kerstdag 1914 aan om een brug te maken tussen mensen die al heel hun leven geleerd hebben om elkaar te haten. Zo zijn er Graham en Malachy. Vandaag zijn het zeventigers, maar tijdens hun jeugdjaren leefden ze middenin ‘The Troubles’ in Noord-Ierland toen bomaanslagen een dagelijks fenomeen waren. Marie en Jean Marie uit Rwanda getuigen over de genocide en de nasleep ervan in de jaren ’90. Marie is Hutu, Jean Marie Tutsi. Tot slot zijn er Natasa en Driton. Natasa is Servische, Driton Albanees. Beiden groeiden ze op in Kosovo midden in de oorlog. Al is het water tussen de twee nog zeer diep, toch zetten ze hun hart open om te luisteren naar elkaars verhalen.

2022, duur: 0:50, België, regie: Thomas Goossens, Pieter Van Walleghem & Pieter-Jan Segers, dialogen: Albanees, Duits, Frans, Nederlands

Vertoningen: 28/12 in aanwezigheid van cast en crew in Cinema ZED Vesalius.

This article is from: