Night of the Living Dead De cierta manera

Wanneer Barbra en Johnny een bezoek brengen aan het graf van hun vader op een afgelegen kerkhof, worden ze plots aangevallen door zombies. Barbra kan ontsnappen en verschuilt zich in een afgelegen huis. Ze is er niet alleen: nog enkele mensen verstoppen zich er voor de steeds grotere wordende horde zombies. Het gevaar buiten groeit, maar ook binnen loopt de spanning op.

Meer dan een halve eeuw oud, is Night of the Living Dead een monument, dé moeder aller zombiefilms. Het was niet de eerste film met zombies, maar wel de film die het beeld van de zombie bepaalde als de voortschuiffelende ondode, hunkerend naar mensenvlees. De impact op het genre is dan ook immens. De impliciete maatschappijkritiek en het feit dat het meeste gevaar misschien niet van de ondoden, maar van onze medemensen komt, geeft de film meer gelaagdheid. Daarnaast is de zombie als de slome, ogenschijnlijk te ontwijken ondode een perfecte metafoor voor onze eigen dood, die even langzaam maar even onafwendbaar nadert.

Miraflores, een wijk in Havana in het post-revolutinaire Cuba, die grotendeels bevolkt wordt door mensen aan de rand van de samenleving. Buschauffeur Mario en lerares Yolanda ontmoeten elkaar. Ondanks hun sterk verschillende socio-economische achtergrond bloeit er een romance op.

De cierta manera is de enige langspeler van Sara Gómez, die overleed tijdens het maken van de film. Een mijlpaal van de Cubaanse en feministische cinema die het midden houdt tussen documentaire en speelfilm. Een film die kritisch staat tegenover de idealen van de Cubaanse revolutie en de Cubaanse samenleving in vraag stelt op gebied van werk, woning, voeding, relaties en opvoeding. Een eerlijke blik op een land op zoek naar zichzelf.

1977, duur: 1:18, Cuba, regie: Sara Gómez, met: Mario Balmaseda, Yolanda Cuéllar, Mario Limonta, e.a. dialogen: Spaans

Vertoningen: 20/2, 23/2 met inleiding door Inge Coolsaet in ZED Vesalius

Vertoningen: 13/2, 16/2