Hèt blad over de II Nederlandse popmuziek een jaar lang op je deurmat voor iets meer dan de prijs van een cd: f 45,- ...en die cd hoef je niet eens te missen want die krijg je er gewoon bij!! Opnieuw een Nederlandse topper: De nieuwe HEIDEROOSJES plaat KUNG'FU Alleen een gek vult de bon die middenin deze FRET zit niet in!!
$ SI
emmssi
u
'^•i
UBURBS fBATMOBILE FREEK DE JONGE BOLLAND^BOLLAND SLAGERIJ^mi KAMPEN NOVEMBER 4 e jaargang, ,
Brengt de gezondheid ernstige schadetoe,k.b. 4.10.1994, Stb. 720.
wmmnio
Vraag het de sf erreti tekst: Pablo Cabenda
I
5 1 I
hi,
iP |E ir
le
fl s 06/11 DOORNROOSJE, Nijmegen
05/12 GIGANT, Apeldoorn
07/11 AZIJNFABRIEK, Roermond
06/12 LANTAARN, Hellendoorn
08/11 MELKWEG, Amsterdam
07/12 LVC, Leiden
22/11 IDUNA, Drachten
11/12 TiVOLI, Utrecht
23/11 NIEUWE PUL, Uden
12/12 GRAANBEURS, Breda
28/11 DONKEY SHOT, Heemskerk
13/12 BROGUM, Zierikzee
29/11 NIGHTTOWN, Rotterdam
18/12 PATRONAAT, Haarlem
ARNO # BENJAMIN B. L BETTIE SERVEERT # BROTHERHOOD FOUNDATION # CANDY DULFER & FUNKY STUFF # CAESAR % CLAW BOYS CLAW # DARYLL-ANN • DIE ANARCHISTISCHE ABENDUNTERHALTUNG # EVIL SUPERSTARS # FLOWERS FOR BREAKFAST # THE GATHERING # GERD # DE HEIDEROOSJES # HUMAN BEINGS # JOHAN • JULIA P. • JUNKIE XL # KISS MY JAZZ 4 MAX 404 # MIZPAH # OSDORP POSSE # QUAZAR # SCRAM C BABY # SIMMER • SKIK # SUPERSUB # THE TREBLE SPANKERS • UNDECLINABLE AMBUSCADE # URBAN DANCE SQUAD # ZAPMAMA # ;•
BOOM! AGENCY # 0513-416307 DOUBLE YOU CONCERTS # 015-2159555
Bands & Events: Nieuws Wereldberoemd in Oezbel(istan:
Batmobile
Hoedje van Papier nit 24 Jteien: A e t Veens
Brulkoor
SiXPACK-live: Back To Da Massif, Cheech Wizard, Cirrlia Niva,Corefest, Vengeance, Zombi Squad Grote Prijs-winnaars:
Suburbs
Grote Prijs-ontdel<l(ing Murth Grote Prijs-runner-up
11 11
The
2. En het laatste plaatje? 'Blackstreet van Blackstreet.'
Man-O-Script
Mimezine
Wereldberoemd in Australië:
Cords
De heren van Speakersluts
hoereren tot ze erbij neervallen
Tuesday
een groepje goedgeluimde, frisse knapen
Slagerij van Kampen trommelt met een zachte g De rauwe strot van Frederique
Spigt
gestreeld door strijkers
Muziek maken is op schotsen lopen, volgens II
Yukki
Nova
Wereldberoemd in Hongarije: Mick Freek
de Jonge
en
Ness
7. En wanneer voor het laatst? 'Gisteren. Als je zwanger bent dan wil je heel vaak. Ik in ieder geval wel.'
Elegy &
Sexepil
Roy
Wereldberoemd in Europa en Amerika: Bolland
S
Bolland
CONCERTAGENOA Wereldberoemd in Engeland: Clan
Of
Xymox
SPONSORING van cd's door de Kroeg op de Hoek en het Rad van Fortuin CO-RECENSIES Sequoyah
Machine
hoofdredactie: eindredactie: redactie: fotografieillustraties: vormgeving: medewerkers:
concertagenda S redactiesecretariaat advertenties: Backstage-advertenties: uitgeverredactie
8. Kies eens tussen: een meisje, een jongen of als het maar gezond is. 'Als het maar gezond is. Ik weet nu nog niet wat het is en ik wil het niet weten. Dat geeft me wat meer energie om het er later uit te persen.' 9. Is bij Spargo bij elkaar voor: het geld-de lol-de roem? 'Voor het geld. Nee hoor, geintje. Voor de lol, echt waar.' 10. Hoe lang gaat het duren voordat er een techno-trance-triphopmix van You And IWe verschijnt? 'Dat vraag ik me ook af. Ik vind het totale onzin om een plaatje dat vijftien jaar oud is opnieuw uit te brengen. Maar de jongens van de band willen wel. Ik vind het oke als 'ie in de remix gaat, maar dan moet het ook echt een killer-remix zijn.' 11. Schaam je je om jezelf terug te zien bij oude opnames van Toppop? 'Nee man. Dat is honderd jaar geleden. Ik was pas 19, joh. Vroeger schaamde ik me meer dan nu. Nu heb ik zoiets van: moet je eens kijken hoe slank ik toen was.'
heeft het heft weer in eigen handen
DEMOntage met demo van de maand: Pong
5. Snel! Verzin binnen één minuut een nog suffere songtitel dan Hip Hap Hop! 'Eeeeehh....Weet ik niet. Ik heb hem niet verzonnen hoor.' 6. Wanneer deed je 'het' voor het eerst? 'Toen ik dertien was. Vroeg hè.'
over Nederlandse popmuziek, leven en dood
De droomstart van J. W.
14
SFEQ
B: 'Muziek is de lekkerste dope en ik ben de dealer'
Wereldberoemd in Japan: Terra
3. Zit er In jouw platenkast nog iets waar je je vreselijk voor schaamt? 'Nee. Het is wel oud, maar ik kan alles nog wel waarderen.' 4. Wat Is de slechtste plaat die je ooit hebt gemaakt? 'Some Like It Hot, een jazzalbum dat ik in de States heb gemaakt met de Kid Mclure Big Band.'
Child gelooft niet in God maar in Mod
The Ponies:
1. Wat was het eerste plaatje dat je ooit kocht? 'Chaka Khan samen met Rufus. Die heette ook gewoon zo.'
Let op! iedere maand in FRET: de FRET 12. New York of Amsterdam? RIKS. Een concert-kortingsbon die bij 'Ik vind het zo jammer dat er geen brug tussen beide is. Zoiets als de Brooklyn inlevering f2,50 Icorting geeft op de Bridge. Ik mis de muziek van New York. Daar kan je gewoon op maandagavond een wijntje drinken en daar staat Chaka Khan opeens voor je te zingen. En ik mis de entreeprijs van een select ^ ^^ supermarkets. Ik vind Amsterdam leuk omdat het tegelijk een wereldstad en een dorp aantal popconcerten in het ^ ^ ^ ^ is. Alles komt hier doorheen. Het beste op gebied van muziek, dans noem maar op. Nederlands clubcircuit! ^ ^ ^ p l En het is een stad van buitenlanders. Nee, ik kan niet kiezen.' Zie pagina 39!! ég}%}'^ 13. Wat heb je al die tijd in New York gedaan? Arjen Davidse Laurence van Haren. Jan van üz^' Plas Wally Cartigny, "Flemen Koopman, Jan van der Plas, Gert Verbeek Ghristei Walters, André Bakker, Angelique van Woerkom, Ronald Emanuel. Fred van Diem. Ralf Collaris, Andrea Stultiëns John Prop, Mattfiijs Wansink Dettline.Roland Dettmeijer, Ron van der Wal Guido Aalbers Frank Antonie Roel Bouman Jan Willem Broek Pablo Gabenda Annemiek van Grondel Hannelore Hulshof Alex Kunst Eveiyn Koopmans Gerrie van Leeuv^en Ruud Lekx Flonald van Lent Daan de Mooy Patrick Oxsener Betti Plug Richard Stekelenburg Sandy Stevens Polf Strootman Ride Treffers Gerard van den IJssel Leon Verdonschot Fioland Wetzels Elise Wiggers Marloes Reus Ton van der Werf, Zeeburgerdijk 72-111, 1094 AG Amsterdam, tel/fax: 020-6944029 Hessel Benedictus, aanv». op de redactie op ma.middag en woensdag • Nationaal Pop Instituut Prins HendrikkadeMa 1011 AT Amsterdam T. 020.4284288, F, 020,4284287
abonnementen-administratie S -adreswi|zigingen: Firma Nic. Oud, t.a.v. Kathleen van der Kolk ,,.^a0Km' •«iiitjtBl; 072-5671018, fax: 072-5622393 -' i'-"^»*^ "••schriftelijk, postbus 30901,1800 EE Alkmaar De foto op de vaorpagina van Freek de Jonge is gemaakt door André Bakker !
.„j,tra«B
Adverteerders-index ^ ' P ~ T Amsterdam Dance Event/Stiohting Conamus - ACR Management - Band Zonder Banaan - 't Beest - de Boertefif-'Söok King - Bos Management - Chesterfield - Cyber Music - Double You Concerts - Fabulous Grit - Genuine Music Agency - de Kast - K.D.R. Records - Mammoth Productions - Mars Hendriks - MeesterZ Management - Mohican Productions - Off the Record - Paard - jo Parkhof - Polydor - RCS - Simon van Oostveen Management - SKVR - VAN Records - Van Marsbergen - Via Ritmo - Yep Boekingen - Oe Zingende Fresia's
'Gewoond, gezongen. Soul, jazz, echte zwarte Amerikaanse muziek. Iedereen probeert het hier na te doen maar daar hèb je het gewoon. Als ik hier was gebleven was ik een soort Patricia Paay geworden. Dan heb je op een gegeven moment je top bereikt en speel je driemaal per jaar in dezelfde disco. Dat wilde ik niet. Ik wilde op tour met mensen en meer over jazz weten. Succes was daarbij geheel bijzaak.' 14. Nooit overwogen om iets te beginnen met Ellert? Jullie zagen er zo leuk uit samen? 'Neeeee, nooit. Ellert is een poepie, en een drolletje, maar het is mijn type niet. Trouwens, hij heeft al 12 jaar een relatie en drie kinderen.' 15. Zit Spargo op de wereld te wachten of andersom? 'Nee hoor. Het nieuwe singletje Indestructible is pas een maand uit, dus het is nog veel te vroeg om uitspraken te doen. Het moet vooral gezellig zijn. Als het een hit wordt zullen we voorlopig wel samen blijven, maar het is geen huwelijk.' 16. IWTVofTMR 'MTV, daar hebben ze leukere spelletjes.' 17. Freek de Jonge of Frans Bauer? 'Nou, ik vind ze allebei niets. Maar dan kijk ik liever naar Freek de Jonge.' 18. Dans je op je eigen plaatjes? 'Als het goede plaatjes zijn wel. Wat een goed plaatje van mij is? So Funny, maar die ken je waarschijnlijk niet. Dat is nooit een grote hit geweest. 19. Wie zijn jullie fóns? 'Misschien single-vrouwen van 35, die nog helemaal vertederd raken van de jongens in de band. Ik weet het niet.' 20. Wie hoort In het rijtje niet thuis: Katja Schuurman-Lilian Day Jackson-Ruth Jacott? 'Katja Schuurman. Die heeft niets met muziek te maken. Ik ken Ruth al vanaf ze achttien was en ik zeventien, en ik weet dat ze net als ik echt met muziek bezig is. Er komt zo weinig goede muziek uit Nederland en als je dat zegt, wordt dat helemaal niet gewaardeerd. Het is allemaal na-aperij, maar hier mag dat want er is te weinig talent. Nou dan maken we maar een goede imitatie. Ik bedoel B.E.D. Come on, jongens.'
FRET 3
W a l l y C a r t i g n y , L a u r e n c e van H a r e n en G e r t V e r b e e k : t e k s t , J o h n P r o p : i l l u s t r a t i e s
* Eind oktober werd in De Vlerk een feestje gehouden naar aanleiding van de compilatie Vers Uit De Maas '97. Op de cd staan opnames van de tien beste Rotterdamse bands die het afgelopen jaar meededen aan het Vers Uit De Maas festival. Op de gevarieerde plaat staan groepen als Cheech Wizard, TDLC en Agony Of The First Child. * Het muziekcollectief Bommelerwaard (MKB) heeft gebrek aan oefenruimte. Ruimte is dan ook het thema van de popdag die op zaterdag 8 november door MKB en de stichting voor Kunst en Cultuur Gelderland wordt georganiseerd in scholengemeenschap Cambium in Zaltbommel. De dag begint om 16.00 uur en wordt afgesloten om 22.00 uur. Info: 026-3519029. * De onlangs opgerichte The Nadieh Foundation houdt zich bezig met het opnieuw onder de aandacht brengen van het werk van de in 1996 overleden zangeres Nadieh. De organisatie doet de promotie van haar nog niet eerder uitgebrachte Nederlandstalige werk en geeft aandacht aan thema's waar Nadieh in haar teksten over heeft gezongen. Nadieh's zus Manon Meis en Karla Kemp presenteren 8 november, op de eerste dag van de manifestatie Nadleh-Day, vanaf 20.00 uur het Nederlandstalige repertoire en 9 november wordt tussen 10.30 en 17.00 uur door middel van ondermeer optredens, verhalen en anekdotes op het werk van Nadieh ingegaan. De lokatie voor Nadieh-day is De Vredeberg aan de Dwarsweg 18 in Nijensleek (nabij Steenwijk). Voor meer informatie kun je kontakt opnemen met The Nadieh Foundation, tel. 050-5253020. * Het is alweer dertig jaar geleden dat Armand op de proppen kwam met Ben Ik Te Min, een hit waar hij tot in de eeuwigheid mee vereenzelvigd zal blijven. Armand ging samen met medeEindhovenaren Let's Quit de studio in om een ska-versie van het nummer op te nemen. De single verschijnt op 11 november en meer over Let's Quit vind je op Internet: http://www.dse.nl/letsquit. * Deze maand speelt Reboelje onder de kop Hotel Reboelje vijf zaterdagen achtereen in Hotel-café-restaurant De Steenen Man te Zurich (FRL). In dit kleine café zoekt de Friese groep na de succesvolle theatertour De Bruiloft de intimiteit op. De lokatie is niet bepaald centraal gelegen, maar ligt wel aan een knooppunt van twee snelwegen waar ook een interliner zijn route heeft. Op 1 november verschijnt de nieuwe cd-single van Reboelje met nieuwe versies van It Famke De Hun En De Houtkapper en Tunnel Fan It Ljocht.
FRET 4
Na vorige maand samen met The Instant Composers Pool bijna iedereen te hebben weggespeeld op de Groningen Jazz Marathon tourt The Ex in de oude vijfpersoons bezetting door de Benelux en Verenigde Staten. Bassist Luc, drumster Katrin, vocalist G.W. Sok en gitaristen Terrie en Andy worden tijdens hun Nederlandse concerten vergezeld door de Afrikaanse kora-speler Djibril Diabate. Tijdens de Amerikaanse tournee in november bezoekt The Ex Washington, Philadelphia, Boston, New York en Chicago. Naast de lang uitgestelde heruitgave van de twee singles met fotoboek uit 1986 over de Spaanse Burgeroorlog zijn ook enkele teksten gebundeld die G.W. Sok (zeg maar Jos) tussen 1979 en 1995 heeft geschreven. ExRated (uitgegeven door Druxat) begint met teksten van de debuut-LP Disturbing Domestic Peace (1980) en eindigt bij de experimentele dubbel-cd Instant (1995). Vertaalde teksten en teksten die met hulp van de andere bandleden zijn gemaakt staan niet in het boekje en ook moeten we het doen zonder de paar Nederlandstalige teksten die in het Ex-repertoire voorkomen zoals Rock'n'rotlstoel en Wie Vermoorde Hans K. Daartegenover
staan een handjevol teksten die (nog) niet gebruikt zijn voor Ex-nummers. Een boek van een heel andere orde is de ongeautoriseerde biografie over Marco Borsato. Het door Rudie 'Vrij Nederland' Kagie geschreven Marco! (uitgeverij Mets) doet zeer doorwrocht aan. Hij citeert zoveel mogelijk bronnen, van het NRC Handelsblad tot de vete lokale suffertjes en haalt zelfs twee psychologen en een socioloog aan om zijn verhaal over het fenomeen te onderbouwen. Het boekje (je hebt het binnen een uur uit) vertelt verder op luchtige wijze het verhaal dat begint bij het eerste optreden van Borsato tijdens het afscheid van zijn diensttijd in het vierde peloton en eindigt bij de succesvolle Waarheidtournee. Het nieuws dat er van Marco nu ook een wassen beeld bestaat, heeft het boekje niet gehaald. Het levensverhaal wordt nog net geen heiligverklaring dankzij tv-producer Rein Sluik die erop wijst hoe koppig Borsato kon zijn als het ging om de juiste kleding en de overstap van Italiaans op het Nededandstalige repertoire. Kagie laat in de laatste hoofdstukken tijdens een beknopte, maar lyrische tekst- en muziekanalyse duidelijk merken een grote fan te zijn. Desondanks is Marco! ook leuk leesvoer voor niet-fans die even niets ander om handen hebben.
Amnesty International wil de naamsbekendheid onder jongeren vergroten door middel van het benefietfestival PopAl in Huize Maas te Groningen. Op zaterdag 22 november spelen vanaf 21.00 uur de Groningse en Friese groepen Brain Heart, Moonshine, Skabouters, De Nacht, Goldfish, Buzzgum en Dragline. Kaarten kosten in de voorverkoop f 7,50. Aan de zaal betaal je een tientje. Alle dertig deelnemers voor de derde editie van de Rob Acda Award in Haarlem zijn bekend. De groepen zijn verdeeld over vijf voorrondes die leiden tot de finale op 11 april 1998 in het Patronaat. De eerste voorronde gaat 22 november van start met Squiffer, Tunnelfist, KAF, Nerd Patrol, Town Hall Analogy en the D.O. Eddy Vincent & the Psychos Surfers. De daaropvolgende maanden zijn optredens te zien van Smoking Saucers, In Rage, Contrast, Whatever, Shea, Monomelodies (13/12), Junius, Blackheads, Life To Us, The Ponies, Soluna, Narcis (2/1), Drabber, Poets On Prozac, Profat, Red Rum, The Chimney Brothers, The People Tree (30/1), Mr. Nilsson, The Tabascos, Cheesy Victims, Fern, Jump Around en Tweety Tonight (20/2). In de jury zitten ondermeer Paul van Dijk, Rick Treffers (FRET, Haarlems Dagblad) en een lid van Longshot die vorig jaar de Rob Acda Award heeft gewonnen.
In het weekend van 8 en 9 november staat de Jaarbeurs Utrecht in het teken van de achtste Mega Platen & Cd Beurs. Met een terreinoppervlakte van 10.000 m2 en 400 stands is deze beurs de grootste in zijn soort. De fanatieke verzamelaar kan grasduinen in het enorme aanbod singles, Ip's, cd's, memorabilia (o.a. handgeschreven teksten van Paul McCartney, litho's van John Lennon en een plaat van Karel Appel) en oude muziekbladen. Alle genres zijn vertegenwoordigd en hebben voor het merendeel een speciale afdeling op het terrein. Naast de stands worden handtekeningen van popsterren tentoongesteld en staan twee experts klaar om de handtekeningen uit jouw verzameling op echtheid en waarde te taxeren. Twee complete sets handtekeningen van de Spice Girls en een handtekening van David Bowie worden verloot onder de beursbezoekers. Tezamen met de tegelijkertijd gehouden Verzameljaarbeurs verwacht de organisatie 40.000 bezoekers. De deuren zijn open tussen 10.00 en 17.00 uur. De toegang is f 12,50 per dag, een kaart voor twee dagen kost f 20,-. Voor meer informatie kun je overdag bellen met de Amsterdam Record Convention op nummer 0229-213891, fax 0229-235738.
Negen Zuidhollandse bands zijn door programmeurs uit die provincie uitgekozen om te mogen spelen tijden het Super Supertrio Festival 1997 in t Paard te Den Haag op zaterdag 29 november. Vanaf 19.30 uur kun je voor ƒ 10,- getuige zijn van Cheech Wizard, Jump Around, Deuce, The Parlour, Killing Francis, The Poor Man Friend, Room 101, El Legamo en Soundcheck. Naast de optredens worden de vijf bands bekendgemaakt die door de Popunie een jaar lang voor tien optredens een garantiesubsidie krijgen. Deze onweerstaanbare vijf zijn binnenkort terug te vinden op de cd Onweerstaanbare Vijf 1998.
F O K D ' S X n i A G I l W A B X XWFEB9TO Na zijn bandje Betty Ford Clinic speelde Hans R Ford onder de naam Ford's Imaginary Inferno vrijwel in zijn eentje het album Hot Balloon Drifts vol. Na die plaat uit 1995 is het solo-uitstapje een band geworden met leden uit Amsterdam, Breda en Antwerpen. Op het kersverse label Clean Records verschijnt eindelijk de nieuwe cd Life Without Ourselves. Deze wordt op 6 november gepresenteerd in de bovenzaal van Paradiso te Amsterdam waar ook het Nijmeegse Club Diana live zal spelen. Club Diana kan dan mooi het debuutalbum Sauna (Rotten Windmill Records) onder de aandacht brengen. Beide groepen touren vanaf deze maand door Nederland en België. Houd de concertagenda in de gaten. - «
Vijftien jaar geleden ging de formatie The Nitwitz ter ziele. Onlangs bereikte ons echter het bericht dat de band weer bij elkaar is en bovendien een nieuwe cd heeft opgenomen. Het album draagt de titel The Dark Side Of The Spoon (een parodie op Pink Floyds Dark Side Of The Moon, WC). De groep zal de cd uitbrengen via het eigen label Rocketdog. Sonic Rendezvous en Independent Outpost verzorgen de distributie. De laatste tijd verschenen al Nitwitz-nummers op verzamelbootlegs uit diverse landen, maar daar is Nitwitz-woordvoerder Tony Leeuwenburg helemaal niet blij mee. Evenmin is hij blij met de bootlegs van B.G.K., een andere band waarin hij in de jaren tachtig actief was. Als tegenzet wordt binnenkort van B.G.K. een officiële 'bootleg' uitgebracht onder de naam Live 1982-1985. (WC)
Op 10 november 1997 verhuist Stichting Popmuziek Nederland naar de Prins Hendrikkade 142 in Amsterdam. Tegelijk met de verhuizing verandert de naam van de SPN in Nationaal Pop Instituut. Op de bovenste verdieping komt de redactie van FRET. In het souterrain wordt het Nederlands Jazz Archief gevestigd en ook de Vereniging Nederlandse Poppodia krijgt onderdak in het pand van het Pop Instituut. De popmuzikanten annex vormgevers Henk Hofstede (Nits) en Peter te Bos (Claw Boys Claw) hebben de aankleding van het gebouw voor hun rekening genomen. Het pand aan de Prins Hendrikkade 142 in Amsterdam bood ooit onderdak aan Fantasio, het eerste poppodium in Nederland en later aan cultureel centrum De Kosmos. Het Pop Instituut kent drie afdelingen: Mediacentrum, Support 81 Subsidie en Promotie 8i Projecten. Het komende jaar zal het Pop Instituut de opening
van het Mediacentrum voorbereiden; de publieksruimtes op de begane grond en de zaal op de eerste verdieping moeten nog worden ingericht. Hiervoor zijn inmiddels fondsen benaderd en worden nog sponsors gezocht. Het Mediacentrum zal in het najaar van 1998 opengaan voor het publiek en beschikken over diverse kijk- en luisterfaciliteiten. Bezoekers zullen er dan terecht kunnen voor beeld- & geluidsdragers, tijdschriften, literatuur, foto's e.d. van en over de Nederlandse popmuziek. Ruggengraat van het Mediacentrum is het Databestand Nederlandse Popmuziek, dat op dit moment in ontwikkeling is. Dit databestand is een electronische encyclopedie waar alles over de Nederlandse popmuziek vanaf 1950 tot heden in is op te zoeken. Te zijner tijd worden aan het databestand ook beeld- en geluidsfragmenten gekoppeld. Geïnteresseerden kunnen hiervoor naar het Pop Instituut komen, maar ook zal het mogelijk zijn de gegevens thuis via Internet op te roepen. Per 10 november is het nieuwe adres van FRET en het Nationaal Pop Instituut: Prins Hendrikkade 142,1011 AT Amsterdam, the Netherlands, telefoon: 020-428 4288, fax: 020-428 4287, e-mail: info@npi.nl, internet: http://www.popinstituut.nl
Er zijn al enige jaren plannen voor een Rock & Art Hall Of Fame Holland. Initiatiefnemer Jaap Schut heeft materiaal gekregen van platenbazen en artiesten als Jan Akkerman, Golden Earring, Herman Brood, Armand, Helloïse, Toontje Lager, Peter Koelewijn, Het Goede Doel, Imca Marina en Massada. In tegensteling tot het Popinstituut richt Schut zich bij zijn collectievorming vooral op memorabilia als instrumenten en artiestenkleding. Schut hoopt nog voor de eeuwwisseling met zijn museum terecht te kunnen in multifunctioneel complex waar behalve tentoonstellingen ook ruimte is voor een bioscoop en een café.
BILL & TED'S Het Mondiaal Open Podium in RASA te Utrecht gaat weer van start. Sinds 1995 geeft RASA amateur- en semiprofessionele artiesten die wereldmuziek, -dans en -theater maken de gelegenheid om op een professioneel podium op te treden. Het festival is dit seizoen verspreid over vier donderdagavonden: 11 december, 12 februari, 9 april en 14 mei. Er staat geen geldelijke vergoeding tegenover het optreden maar wel een maaltijd, consumpties, vrijkaartjes, een democassette, een foto van het optreden en veel publiciteit. Je kunt van dinsdag tot en met vrijdag tussen 11.00 en 17.00 uur een inschrijfformulier aanvragen bij Said Khalota (03023119676). RASA-adres: Pauwstraat 13a, 3512 TG Utrecht. O.J.C. Walhalla te Sevenum zoekt bands die willen optreden op de 16e editie van Prilpop. Het gratis toegankelijke festival duurt vier dagen en wordt
gehouden rond het Paasweekend van 10, 11, 12 en 13 april. Je kunt je vóór 15 januari 1998 opgeven door een demo en biografie te sturen naar Joop Ummenthun, Maasbreeseweg 66, 5975 BP Sevenum. Bel voor meer informatie naar Joop (077-4673383) of Matt (077-4673861). De Grote Prijs van Nederland is nog niet voorbij of de eerste provinciale popprijs dient zich aan. De Wraak van Brabant heeft plaats voor 48 bands die in 12 voorrondes, 3 semi-finales en een finale mogen bepalen wie de beste popgroep uit NoordBrabant is. De eerste voorronde start op 6 maart volgend jaar in de Kattendans te Bergeyk. Je kunt een inschrijfformulier ophalen bij Stichting Brabant Pop aan Carré 2 te Tilburg. Stuur dit formulier samen met een biografie en een recente foto vóór 1 december naar Stichting Brabant Pop, Postbus 983, 5000 AZ Tilburg.
RECORDING STUDIOS CD / VJNYL / DEMO PRODUCTIONS DIGITAL & ANALOGUE RECORDING AUTOMATED MIXING MASTERING / PRESSING VIDEO & AIMIMATIOIM AUDIO POSTPRODUCTION TEL: 0 2 0 - 6 8 2 9 9 2 2 HAARLEMMERWEG 315 1051 LG AMSTERDAM
FRET 5
Het Veens Bruikoor 'We zijn viezerikken die ook nog eens behoorlijk stinken' eens ruzie hoor. Meningsverschillen vooral. Maar door te bekvechten komt de band uiteindelijk altijd weer een stapje verder in haar ontwikkeling. We overwegen trouwens ook geregeld om een tweede gitarist aan te nemen. Het eerste argument om dat niet te doen is elke weer dat de poet dan door vieren gedeeld moet worden. Lekker krenterig hè? We blijven natuurlijk wel Hollanders. Een ander nadeel zou zijn dat er dan ook een vierde man uitgescholden moet worden . Nee, ik denk dat de band altijd een trio blijft. Wij kennen elkaar door en door en weten zodoende wat we aankunnen en wat we vooral niet moeten proberen. Een nieuweling in de groep zou alleen maar problemen met zich mee brengen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, het moet juist leuk blijven.'
Cult band Batmobile bezet een apart plaatsje in de muziekwereld. Er is niet snel een andere band te bedenken die hetzelfde doet als deze groep. Maar wie zit er eigenlijk nog te wachten op die rockabilly-variant van het drietal? Hoe bekend zijn de heren en wat denken ze dat de toekomst voor hun formatie zal brengen? 'Ach, we maken weliswaar geen bijzondere muziek, maar we zijn goed in wat we doen. eigenlijk is Batmobile een soort cult band. De marge binnen de muziekwereld waarin we ons begeven is klein. Aan de andere kant bestaat er wel wereldwijde belangstelling voor ons. In sommige landen is die zelfs heel groot. Zoals in Japan. Als we daar op tournee zijn, maken mensen op straat foto's van ons.' De bekendheid in andere landen staat in contrast met de matige interesse vanuit Nederland. Daar wil de groep graag nog eens verandering in brengen. 'Hier zijn we totaal onbekend gebleven. De fans die we hadden, hebben we nog steeds, maar er is geen nieuwe aanwas. We moeten het wat dat betreft volledig van het buitenland hebben. Ik heb stille hoop dat daar dankzij het huidige album alsnog verandering in komt. De nieuwe nummers zijn toegankelijker dan het oudere materiaal. Maar als het er niet van komt dat de band hier bekender wordt, nou, dan hebben we gewoon pech gehad. Echt veel kan het ons ook weer niet schelen. We jagen onze idealen op het muzikale vlak niet al te doelbewust na. Het uitgangspunt is nog altijd dat wij plezier willen hebben in het maken van muziek, ook al vindt de hele wereld er geen bal aan. Heel egoïstisch misschien, maar zo is het en zo zal het blijven ook.'
Dubbelleven
Welcome To Planet Cheese, het tiende album van Batmobile is onlangs verschenen. Een jubileum dat volgend jaar gevolgd zal worden door het vijftienjarig bestaan van de band. Reden genoeg om eens te kijken hoe de zaken er voor staan bij de van oorsprong Brabantse formatie die al sinds 1983 een eigen plekje bezit in de internationale muziekwereld.
^ ^ a t m o b i l e zal bij de meeste mensen in de herinnefc^ring liggen als een Nederlandse rockabilly of psyBlé^chobilly groep uit de jaren tachtig. De laatste jaren hebben we in Nederland weinig van de band vernomen. Toch is hij sluimerend voort blijven bestaan. De afgelopen vier jaar gingen voorbij zonder een cd, maar zijn door het combo gebruikt om het toch al eigenzinnige geluid verder aan te scherpen. Uiteindelijk heeft de band er zelfs een nieuwe naam voor bedacht: B-music. 'Rockabilly lag niet langer op onze koers', vertelt zanger Jeroen Haamers. 'We werden door ruige en ongenuanceer-
de nummers steeds meer de Motörhead van dat genre. Echter, heavy metal is ook niet helemaal ons pakkie an. Daardoor voelden we ons onlangs genoodzaakt om maar eens te bedenken wat Batmobile nu eigenlijk wel is. Het werd al snel duidelijk: de band bestaat uit een stel matige muzikanten die houden van marginale muziek. Bovendien kijken we naar slechte films en zijn we een stel viezerikken die ook nog eens behoorlijk stinken. Kortom, behoorlijk 'B' allemaal. Daarom vinden we de term B-music wel bij ons passen. We maken geen briljante muziek. Maar wat we doen, doen we leuk en we hebben er grote lol in.'
Hollanders De stinkerds van Batmobile benaderen hun eigen prestaties met een knipoog, zoveel is duidelijk. Maar in zeker opzicht mogen ze een voorbeeld zijn voor menig ander Nederlands bandje. De groep is namelijk al 15 jaar bij elkaar, zonder noemenswaardige problemen, personeelswisselingen of onderbrekingen. En dat is in ons landje vo-l snelle opgevers een zeldzaamheid. 'We hebben wel
Batmobile heeft over optredens en mogelijkheden om te touren nooit te klagen gehad, zij het dat het altijd gaat om concerten in het buitenland. Binnenkort gaat de band weer spelen in Duitsland, Frankrijk, natuurlijk in Japan en zelfs in Oezbekistan. Echter, de groepsleden zijn inmiddels ook bezig met het maken van carrière buiten de muziek. Daardoor wordt het steeds lastiger orn de band op de eerste plaats te laten komen. 'Alleen mijn broer Eric, onze bassist, leeft nog volledig van de muziek. Ikzelf ben werkzaam bij een organisatie-adviesbureau voor de gezondheidszorg en drummer John Zuidhof is video-editor. Een en ander heeft er ook voor gezorgd dat we tegenwoordig verspreid over het land wonen. Alleen Eric zit nog in Breda, de stad waar we oorspronkelijk vandaan komen. John woont in Rotterdam en ik sinds enige tijd in Deventer. We zijn dus een beetje aan het uitvliegen en ons voor aan het bereiden op een andere toekomst. Voorlopig blijft de band echter toch ook nog heel belangrijk. Het wordt wel moeilijker om tijd vrij te maken voor optredens, maar we hebben er teveel plezier in om er nu al de brui aan te geven. Bovendien weet in ieder geval mijn werkgever wat hij aan me heeft. Ik leid een dubbelleven als zakenman en popster en dat bevaft me prima. Zolang de anderen het nog trekken, gaan we zeker door tot in de volgende eeuw. En ik vertrouw erop dat hetzelfde geldt voor onze aanhang.' Wally ^ ^ ^ ^
Cartigny
Fotografie: Angelique van Woerkom
FRET 6
Normale mensen reageren In het weekend hun frustraties af op een sportveld. Personen die in de ogen van normale mensen een beetje afwijken doen dat door in e e n bandje te spelen. Het Veens Bruikoor bestaat nu al bijna een jaar. En ook al begon het allemaal voor de grap, van de vierentwintig koorknapen is er tot nu toe slechts één vervangen. Ook weer niet echt venvonderlijk als je bedenkt dat het koor bestaat uit een hechte kliek van voornamelijk (ex-) medewerkers van jongerencentrum Splotz in Roelofarendsveen. In JC Splotsz tref ik op zondagavond vierentwintig gezonde, jonge kerels op het podium aan die druk tegen elkaar staan te praten en te gebaren. Sommigen hebben een biertje in de hand, anderen een sigaret. Achter de bar zit een handjevol fans het zaakje gade te slaan en in het midden van de zaal zit een hond een beetje ongemakkelijk om zich heen te kijken. Slechts twee tikjes van het dirigentenstokje zijn genoeg om de bende in het gareel te krijgen en vier tellen later barst het koor los. Werkelijk oorverdovende, maar totaal onverstaanbare versies van vooral kinderiiedjes komen zwaar ritmisch voorbij. Ook het Wilhelmus moet eraan geloven. De link met gabber is snel gelegd, maar volgens manager Fret (jawel, met een Tl) Koek is dat geenszins de bedoeling. Terwijl de hond een gezicht trekt alsof hij zwaar gestraft wordt, probeert Fret boven het koor uit te komen. 'Zeg, Ken jij De Mosselman is wel in het repertoire opgenomen toen het een gabberhit was, maar verder hebben we daar niets mee uit te staan als koor. Kinderliedjes zingen gewoon makkelijk weg en zijn makkelijk te bewerken, vandaar dat zowel wij als de gabbers die dingen gebruiken. We zingen ook wel eigen werk, hoor. Een keer hebben we opgetreden voor de bejaarden hier en toen hebben we een liedje over aardbeien gemaakt, want die werden hier vroeger veel verbouwd.'
Wilhelmus Het Bruikoor is opgericht in navolging van het Finse equivalent, dat de meeste leden vorig jaar op Lowlands hadden zien optreden. Dit jaar stonden ze zelf op dat festival. De helft van de zangers heeft een soort van muzikale achtergrond en de andere helft niet, en dat maakt het niet altijd even gemakkelijk. Je hoeft niet echt goed te kijken om te zien wie er moeite heeft bij te blijven; de bedrukte, meetellende gezichten steken schril af tegen die van de ontspannen lachende ouwe rotten. Toch heeft dirigent Rik het aardig voor elkaar. Met zijn achttien jaar is hij weliswaar een van de jongsten van het stel, dat in leeftijd varieert van achttien tot dertig, maar hij heeft wel al zo'n tien jaar ervaring met bandjes. Daarom is hij ook als dirigent gekozen. In de pauze komt hij met zanger Frank (28) uitleg geven. 'Het klinkt allemaal heel eenvoudig, maar het is heel moeilijk om een liedje juist in te schatten', vertelt Rik. 'Als je iets met z'n vieren zingt klinkt het heel anders dan wanneer je het met z'n vierentwintigen zingt, snap je? We proberen met een paar man zo'n liedje voor te bereiden terwijl er eigenlijk niets voor te bereiden valt. Op een gegeven moment moet zo'n liedje vanzelf gaan lopen, anders gooien we het eruit. Daarbij gaat het meer om het ritme dan om de melodie. Met zoveel mensen die brullen hoor je toch bijna geen melodie. Eigenlijk zijn we meer een vocale drumband, alsof we met trommels een melodie proberen te spelen. Onze optredens duren ook nooit lang, anders kun je het niet intens houden. Bovendien moet je weg zijn voordat het publiek van de verrassing is bekomen.' Frank: 'Wij komen, zien, en overwinnen.' Ook de 'acts' die tijdens het zingen uitgevoerd worden ontstaan meestal vanzelf, al houdt een viertal zich met de choreografie bezig. Frank: 'Danspasjes, gilletjes, je kunt het allemaal van tevoren bedenken, maar de leuk-
ste dingen ontstaan spontaan. Bij het Wilhelmus trekken we op een gegeven moment allemaal een oranje vlaggetje tevoorschijn om mee te zwaaien. Er zijn er altijd wel een paar die dat ding zo heftig uit hun zak halen dat ze alleen nog het stokje in hun hand hebben! Dat visuele aspect is erg belangrijk bij ons, daarom maken we ook geen cd, nee. Zou jij een cd opzetten van een bruikoor?' Dat visuele aspect houdt ook in dat ze er bij optredens uitzien om door een ringetje te halen: keurig gestreken witte overhemden met groene stropdas. En sinds ze bij Jack Spijkerman op tv zijn geweest hebben ze een tweede tenue, want daar mochten ze om technische redenen niet in het wit voor de camera. Manager Fret: 'Die kleren hebben we uit eigen zak moeten betalen, want denk maar niet dat er een cent overblijft. Voor elk optreden hebben we een touringcar nodig, en als de zaal die betaalt heeft en ons ook nog gratis bier en eten moet geven... Maar het is leuk zo, de bus zit altijd vol - er gaan ook altijd fans mee - en nu we bijna elk weekend optreden is het een echte band geworden.' Rik: 'Iedereen kent en beseft zijn verantwoordelijkheid. Dat moet ook wel, want afzeggen kan echt niet. Stel je voor dat we ineens met z'n zestienen moeten optreden omdat er een paar wegblijven, dat gaat gewoon niet. Maar eigenlijk gaat alles vanzelf goed, daar is de groep
hecht genoeg voor.' De pauze is voorbij en het Veens Bruikoor treedt weer aan. Opnieuw is het schrikken van het volume, ook voor de hond. Ze zingen Hoedje Van Papier, en het 'een, twee, drie, vier' moet ombeurten door verschillende mensen gezongen worden. Hoe vaker het mis gaat hoe meer lol ze hebben. Als het op een gegeven moment loopt gaat het volume automatisch nog een stukje omhoog. Rik dirigeert en wiegt daarbij frivool met zijn heupen. 'Ze hebben al twee keer zangles gehad van een logopediste, om hun stembanden niet meteen naar de knoppen te brullen', schreeuwt Fret in mijn oor. Het koor zingt en drinkt en zingt en drinkt. Fret buigt zich nog eens naar me toe: 'We zijn zelfs gevraagd om binnenkort op te treden op een concours met echte koren, je weet wel, gregoriaans enzo. Wij moeten daar opdraven omdat het anders zo'n saaie vertoning is!' Ik maak aanstalten om te vertrekken. Bij de deur steek ik een hand op naar de vierentwintig op het podium. 'DAG FRET', donderi: het spontaan als uit één keel. Gaat dat zien!
Roland ^ g g ^ Wetzels Fotografie: Angelique van Woerkom
FRET 7
foto's: Andrea Stuttiëns, Fred van Diem
li lis
Wie: Cheech Wizard Wat: cd-presentatie Waar: Rotown, Rotterdam De Rotterdamse formatie Cheech Wizard presenteert haar tweede cd Mad Diary Of A Dairy Maid in een behoorlijk goed gevuld Rotown. Cd-presentaties zijn veelal in de eigen woonplaats, vaak zijn er familieleden en vrienden aanwezig, dus is het een soort dubbele thuiswedstrijd. Toch was de daarmee
tig beleefde. Dat klopt ook wel want de 'emulsie von stijlen' wordt gebracht onder de noemer massifdance en is geïnspireerd op het powertrio Ascension Freaks. Deze groep hield zich begin jaren negentig bezig met 'psychedelische grooves, waarop iedereen zijn manen kan laten wapperen'. 'Back To Da Massif wü je mee terug nemen naar de Mossif, de 95 procent van de hersenen die je in het dagelijks leven niet gebruikt', verklaart gitarist Baron von Schmulden voor het lege cofé. Dat blijkt een te inspannende opgaaf. Onrustige wendingen in de nummers zetten het publiek herhaaldelijk op het verkeerde been. De 'ska- en reggae invloeden' klinken een beetje kinderachtig. In Can Buy Me Love wordt zelfs voor de eerste keer geneukt: dat hoor je niet vaak meer tegenwoordig. Met bewonderenswaardige inzet werkt het drietal zich door het repertoire. Met Fire Water Burn van the Bloodhound Gang in een dansjasje loopt het optreden naar een einde. Een paar late bezoekers vleien zich tegen de bar. 'Clop your hands, move your body', probeert bassist jozef Valentijn nog, maar het licht hangt over een lege dansvloer. Nijmegen is elders gaan stappen. (Frank Antonie)
Wie: Gorefest Wat: Marlboro Flashback Waar: Paradiso, Amsterdam Hoe: Krijg nou de gekke koeienziekte! Pa, wat doe jij hier nou? Weet je wel wat hier speelt vanavond? Gorefest man! Je weet wel, BGHWUAAAHÜ! Vette metal en zo. Nou haha, pak je oordoppen maar, je gaat hartstikke dood ouwe! Wat zeg je? Wdt spelen ze? Diep Purpel, heb ik weleens van gehoord,
io ;EI
c D J' 14
bc
gepaard gaande gemoedelijke sfeer op deze avond niet echt aanwezig. Fret constateerde dat dat meer aan het pubhek lag dan aan de band. Cheech Wizard's muziek is uiterst grillig: rustige sfeervolle passages worden afgewisseld met heftige gitaar-erupties en furieuze zang. In de harde gedeelten worden de invloeden van Tool, Kom, Sonic Youth en grunge duidelijk. Als het tempo zakt, hoor je typische krautrock-elementen en komen namen als King Crimson, Captain Beefheart en zelfs Radiohead boven. In veel nummers is van een traditionele songopbouw weinig terug te vinden. Veel tempowisselingen, rare maatsoorten, zelden een couplet of refrein te bekennen en regelmatig zweeft de groep weg op een psychedelisch of groovend tussenstuk. 'Moeihjke' muziek dus, die tijd nodig heeft zich te nestelen. De band speelt over het algemeen erg strak, geeft zich voor de volle honderd procent en raakt gaandeweg steeds meer op dreef. Daarbij blijven de leden goed bij de les. Zelfs in de experimentele gedeelten gaat het om het samenspel en raakt er niemand op drift. Of het moet zanger Rob van Gaderen zijn die met zijn neurotische bewegingen zowel mooi melodieus zingt als in de strakke stukken de longen uit zijn lijf schreeuwt. Bijna niets Is te merken van de doopviering van de cd. Tweemaal komt saxofonist Arthur Skova een sfeerverhogende bijdrage leveren en gitarist Bert van Herwaarden wordt toegezongen vanwege zijn verjaordag, maar dat is alles. De aanwezigen die zich in de Tool-achtige passages laten meeslepen, vragen na afloop niets eens om een toegift. Dat is eigenlijk de enige smet op deze avond. Zo stuur je een groep die net een intrigerend album en een passievol concert heeft afgeleverd niet naar huis. (Roel Bouman)
Die gitarist, BoUenbokker of hoe-heet-ie, kan trouwens best oardig spelen zeg, Moet je kijken, hij trekt net zulke enge smoelen ols die gozer van Eesiediesie. Komt me trouwens bekend voor dit nummer, wat is dit? Holadderosie? Oh ja, ken Ik van Guns 'N Roses. Best grappig. Nou, dit zegt me niets.... Dit ook niet., tteze niet... Zeg pa, begint wel een beetje saai te worden, vind je niet? Pa? Hé, pas op voor je nek ouwe, je moet morgen weer de hele dog achter je computer zitten, hoor! Sukkel. Oh hèhè, afgelopen. Misschien spelen ze nog wel een eigen nummer als afsluiter. Nee hè! I'm on a Highway To Hell! Ja dat krijg je als je je ziel aan de slgarettenduïvel verkoopt Kom pa, we gaan. Mag ik wat vragen? Ja, ma weet het niet maarreh... heb je een sigaretje voor me? Ha, een Cameltje. Lekker. (Patrick Oxsener)
Wie? Ctrrha Niva
gaan natuurlijk zo meteen allemaal onze cd halen want hij verkoopt voor geen meter' grapt zanger Leon Goewie. Niets van de geroutineerdheid hebben ze verloren in hun afwezigheid. Oke, af en toe laat drammer Paul Thissen een steekje vallen. Maar hij is dan ook geen origineel bandlid en onbetwist de jongste van het stel. Hij moet nog ingedronken worden. 'Wordt er goed gezopen? Waor zijn de dikke dertigers?' schreeuwt Leon Goewie. Hij heeft gemakkelijk praten want hij is zelf nog steeds bij stem en heeft een strak buikje. Dat kun je van een deel van de fans niet zeggen. Iemand moppert na een kleine schermutseling. 'Dit is het tiende concert van Vengeance dat we achterna reizen, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt' schampert de beledigde gedupeerde. Slechts één enkel incident Het feest was groots. Met een brandende reuzenlucifer als fallussjnnbool komt de lolbroekerij op een hoogtepunt. Nog een laatste keer de brand erin, een toegift met een jointje, een spaatje en een spatje Metallica en het is afgelopen. Met zoveel leut kun je geen hekel aan hardrock hebben, (Frank Antonie)
Waar? Café Backstage, Nijmegen Cirrha Niva uit Den Bosch werd in 1993 opgericht door de gitaristen Rob Willemse en Peter Vennema. De groep maakt symfonische powermetal. In het Nijmeegse etablissement Backstage zullen wij 'een andere wereld, een andere dimensie' aanschouwen, zo belooft de flyer. De dimensie blijkt echter minimaal, vooral voorde band zelf. Het geïmproviseerde podiumpje kan nauwelijks de instrumenten herbergen, laat staan de muzikanten. Bassiste Liselotte Hegt schikt met een snelle beweging haar kapsel. 'Ik zou maar niet te hard rondzwaaien. We hebben het hier vrij krap', waarschuwt zanger Eric Smits. Een Marshall staat ingeklemd tussen de ingang van het heren-en damestoilet. Om een plasje te plegen moet je over de effectenbak van één van de gitaristen heen klimmen. Dit wordt een concert met hindernissen. De nummers leunen op vreemde maatsoorten, gesouffleerd door het trefzekere drumwerk van Jack Puyker. Helaas zijn de tempowisselingen niet altijd even geslaagd te noemen. Ze zitten elkaar hier en daar in de weg. Soms klinkt het een beetje gezocht, maar gelukldg wisselen sferische passages deze ademnood af. Een proclamerende stem kronkelt uit het niets en naar omstandigheden klinkt het totaalgeluid wonderwel goed. Het is te danken aan het strak op elkaar ingespeelde vijftal dat het geen rommeltje wordt. Zanger Eric blijkt een behoorlijk stembereik te hebben. Alleen het doorlopend gebruik van echo op zijn stem gaat op den duur vervelen. Geluidstechnicus Timo Beekman is niet aanwezig en de band moet het doen met de uit de oefenruimte meegenomen installatie. Wanneer de stem van Liselotte Hegt zich met een nummer gaat bemoeien horen we prachtige sprookjesmetal. Helaas valt de hele laag van haar vijfsnarige bas in het niet op de stenen vloer. Als aftluiter zet de drummer, half verscholen achter de tapkast, een dermate bombastische partij in dat de hele band in de lach schiet Als gevolg begint de zanger Klingon in de microfoon te brullen, maar wordt gelijk op de vingers getikt door zijn naaste gitarist. Even serieus voor het laatste nummer, jongens. Helaas komt de gitaarsolo in Weaveworld niet geheel uit de verf, net zo min als de vraag om een toegift. (Frank Antonie)
Wie: Zombi Squad Wat: The Aftershow Presents... Waar: Doornroosje, Nijmegen The Aftershow Presents is de eerste van een reeks dansfeesten in het Nijmeegse jongerencentrum Doornroosje. Vanavond is de beurt aan livemuziek en hiphop. Rapcrew Zombi Squad zet de ja-knikkers goed in beweging. De band vormt het voorgerechtje op het hoofdmenu, de gangster boogie van SchooUy-D & Kid Swift uit Philadelphia. In '95 bracht Zombi
Wie: Vengeance Waar: Staddijk, Nijmegen Het mag dan tien jaar geleden zijn dat hardrock-band Vengeance van zich heeft laten horen, Staddijk ziet letteriijk zwart van de mensen. Je voelt je meteen thuis tussen alle duistere kledij en grafschrift-shirtjes. 'Zo, jeugdsentiment aan het ophalen?' hoor ik aan alle kanten zeggen. Ze zijn er nog, de fons van Vengeance en er wordt enthousiast naar een nog leeg podium gezwaaid. Don barst het onweer los en de band komt op. Theatraal wordt het podium bestegen, zeg maar genomen. Gitaren gieren onzichtbaar in een blauwe nevel. Onder de vliegercap van gitarist Jan Somers hangt grijnzend een sigaor. De sigaar komt tegen het einde pas weer terug maar de grijns blijft een optreden lang hangen. Lol heeft de band er nog steeds in. 'Jullie
Wie? Back To Da Massif Wat? Een optreden in een lege zaal
Squad de eerste 12-inch uit. Rough And Poetically. Ditmaal doet de groep uitgebreid veldwerk in Nederland en Duitsland voor de in december te verschijnen cd No Future Without A Past. Het titelnummer NFWAP heeft een hoog TMF-gehalte en hitpotentie. 'Say fuck you, Nijmegen' roepen Sherlock en Shockwave en buitelen over het toneel. Energiek gaat de kop eraf, al blijft het wennen om zo'n steriel podium met alleen de operatietafel van een scratcher en twee draadloze rappers te zien. Aanvankelijk is de leeuwenkuil voor het podium nog groot en aan de rand van de dansvloer wordt nog lekker met weed geprutst. Daar komt snel verandering in. Vrouwen zijn ver in de minderheid, deze avond is het hengstenbal. Scratcher Freez demonstreert een messcherpe timing. Dat kan van één van de rappers niet altijd gezegd worden, En waar is Squad-componist Mad Pat? Achter de knoppen misschien? Hij probeert uit hoe ver de schuiven omhoog kunnen. Op een gegeven moment dondert de drummachine zo snoeihard uit de PA dat het tijd wordt om dekking te zoeken en het gehoor te ontzien. De hiphop gaat op zoek naar bloed. Het bovenlijf wordt ontbloot om de harde woorden kracht bij te zetten. Rapper Sherlock neemt even een bad in het publiek terwijl het toneel in rood gedoopt wordt, 'Say fuck you, Nijmegen'. Nijmegen knikt ja. (Frank Antonie)
Waar? Merleyn, Nijmegen Een handvol mensen zit in het café waor Back To Da Massif zal spelen. Er is geen belangstelling voor live-muziek vanavond en zeker niet voor een band die uit de verre randstad komt. De groepsnaam Back To Da Massif suggereert een contemporain stukje muziek als trip- of hiphop. Dat pakt anders uit. In de set zijn weliswaar James Brown-achtige arrangementen te bespeuren, moor de beloofde drum 'n' bass, hiphop en realtime-house (?) zijn ver te zoeken. De misleidende naamduidingen dekken slechts belegen klanken, want de band grossiert in het soort crossover dat z'n hoogtijdagen laat jaren tach-
FRET 8
ja. Maar, waar slaat dat nou op, wie zit daar nou op te wachten? Ja, jij misschien, maar ik niet! Nou, we zien wel. Ah, daar heb je ze al. Koele tattoes heeft Jan-Chris hè, pa? Maar... Hij zingt! Boe! Oprotten! Geld terug! Grunten, kreng!! Wat zegt 'ie nou? Oh, ze spelen niet alleen Diep Purpel, maar ook Eesiediesie en Blek Sebbet. Die ken ik wel, die eerste is met die gitaarspelende kleuter en die laatste heeft alles gejat van Soundgarden. Godskolere, wat een keuze. Death moeten jullie spelen, overlopers! Of desnoods ouwe Metallica! Hé, dit liedje ken ik. War Pigs, is dat niet van Faith No More dan? Oh, wist ik niet. Krijg nou tieten Jan-Chris, als je niet kan zingen, doe het dan ook niet!
PRBT 9
Murth The Man-O-Bcript "^"^"^«BP ""^ '^°f
Suburbs
Gerard van ^ ^ ^ ^ ^ ^
den IJssel
wint Grote Prijs van Nederland (bands) De band die niet eens wist dat ze meedeed aan de voorrondes van de Grote Prijs van Nederland mag zicii een jaar lang de winnaar van het concours noemen. In precies vijftien minuten veroverde liet Haagse Suburbs eind september de liarten en oren van de finalejury. Vraag is nu of de band, net als de groepen die de prijs eerder in de wacht sleepten, ool< totaal in de vergetelheid zal wegzakken. Zanger Johan ter Schegget reageert aanvankelijk wat lacherig. 'Met die vraag hadden we rekening gehouden. Maar je hebt wel gelijk. Daarom gaan we morgen uit ook elkaar.' Gitarist Arie Spaans lacht zo mogelijk nog harder om de ingestudeerde grap: 'Maar nu effe serieus. Wij hebben besloten dat we de eerste band zijn bij wie dat niet gebeurt. Daarom nemen we nu ook geen overhaaste beslissingen.' De finale-avond in de Melkweg in Amsterdam was groots. Arie: 'We mochten een kwartier spelen en ik had gelijk na afloop al het idee dat de vonk was overgeslagen. Niet alleen naar ons eigen publiek maar ook naar de andere mensen in de zaal. Ik had een goed gevoel, maar durfde dat nog niet aan de rest van de band te vertellen.'
Lekker bekken Belangrijk verschil met veel eerdere winnaars van de Grote Prijs is dat Suburbs niet zomaar uit de lucht komt vallen. Ze zijn al bij elkaar sinds de zomer van '94 en
Foto: André Bakker
Foto: Ronald Emanuel
*Nu effe serieus' tijd bezig met het opnemen van een cd (werktitel Subtitles) met producer Schell Schellekens die eerder werkte met de Golden Earring en de Urban Heroes. Een echte verklaring voor het succes heeft zanger Johan niet. 'We doen niets bewust ofzo. Deze muziek zit gewoon in ons. We zijn ook niet bezig op andere bands of stromingen te lijken. Dat anderen ons vergelijken met bekende groepen kunnen wij niet helpen.' Het mag eigenlijk niet, maar we doen het lekker toch: Suburbs is al eerder vergeleken met Radiohead ('emotioneel geladen'), Joy Divison ('opvolging van akkoordenschema's'), David Bowie, The Beatles ('opbouw van de nummers en de dubbele stem') maar ook met bands als Live, Dinosaur Jr. en Buffalo Tom. Met de huidige Britpop in het achterhoofd is ook een vergelijking met Oasis niet helemaal uit de lucht gegrepen. Tegelijkertijd is daar ook alles mee gezegd. Suburbs maakt rechttoerechtaan muziek met een strakke ritmesectie en korte bondige liedjes met kop en staart.
Bussen fans Opmerkelijk is dat de Suburbs in eerste instantie niet eens wisten dat ze meededen aan de Grote Prijs. Johan: 'We speelden op een Supertrio in Den Haag, een groepenpresentatie van bands uit de regio. Die avond werden we door een jury geselecteerd voor de halve finale
Meest Vernieuwende Band. Uiteindelijk kwam de titel waar het allemaal om ging: 'De winnaar van De Grote Prijs van Nederland is Suburbs.'
Gewone Haagse jongens Voor de zojuist opgenomen cd heeft Suburbs nog geen platenmaatschappij gevonden, alhoewel er wel met verschillende partijen onderhandelingen zijn. Arie: 'We weten dat we goed zijn. In de jury zaten mensen van platenmaatschappijen die ons hitgevoelig vonden. Dat hebben ze niet voor niks gezegd. Wij laten ons dus niet gek maken maar gaan uiteindelijk voor de beste deal. Een paar jaar geleden hadden we dat niet durven zeggen. We zijn erg gegroeid door de ervaring en het vele spelen. We oefenen nog steeds twee keer per week. We mogen werken met ervaren mensen zoals Shell Schellekens en Toon Moerland van Hallo Venray die bij sommige concerten ook meespeelt. Daar leer je gewoon een hoop van. Vroeger gingen we vooral voor hard. Nu nemen we af en toe wat gas terug. In de studio heeft Shell een paar dingen gedaan die nog meer uit onze nummers halen.' Met Johan ter Schegget, Erik van Espelo, Eriq Achterdenbosch en Arie Spaans kan het vanaf nu alleen maar omhoog gaan. De nieuwe cd is inmiddels gemaakt, aanvragen voor interviews stromen binnen en
Hij won de tweede prijs In de r&b/hlphopcategorie van de Grote Prijs van Nededand en werd tijdens dat evenement tevens uitgeroepen tot Beste Rapper. Bovendien was hij dè publieksfavoriet. We hebben het over Murth The Man-0-Script. Fret vroeg hem om een eerste reactie. Het optreden in Paradiso was voor Murth een thuiswedstrijd. De rapper stond al vele malen op diverse podia in Amsterdam als MC van de bekende Bassline-feesten en als stand-up comedian bij Comedytrain en Freshwagon. Nerveus was hij tijdens de Grote Prijs dan ook niet. 'Dat ben ik nooit. Dat is gedeeltelijk zelfverzekerheid, maar ook zin om op het podium te staan. Ik voel me erg thuis on stage. Ik kan meestal niet wachten. Voor mijn doen ging het optreden oké. Niet geweldig. Dat had met dingen te maken die backstage voorgevallen waren, vlak voor ik opging. Maar laat ik niet te gedetailleerd doen: op zich was ik tevreden. Het was voor mij vooral belangrijk om te zien hoe een breed publiek op mijn muziek zou reageren, omdat ik hiervoor eigenlijk alleen voor een echt hiphop-publiek heb gestaan. Het was ook de eerste keer dat ik met mijn nieuwe danseressen werkte. Het was gewoon één grote test.' Murth greep net naast de trofee, maar zegt: 'Voor mijn gevoel heb ik gewonnen. Het is moeilijk om hier op in te gaan, maar het is beter dat ik tweede ben geworden. Dat is voor mij een veilige positie.' Wel won Murth de prijs voor Sesfe Rapper. 'Het is natuurlijk leuk dat mensen dat zeggen, maar ik denk dat het op zich niet zo moeilijk was om die prijs toe te kennen. Zoveel competitie was er niet. Ik vond het vooral leuk dat mijn DJ ook een prijs kreeg. Hopelijk geeft het ons een duw qua exposure en
Mimezine
mogelijkheden. Ik vind wel dat er maar weinig aandacht is besteed aan de r&b/hiphop-avond. Er zijn slechts enkele media op komen dagen. Dat vind ik typisch en ook zonde. Maar het mag de pret niet drukken.' Vorig jaar won Murth met de band Gutt de eerste prijs. Hebben jullie daar in de loop der tijd nog wat aan gehad? 'Nee, niks. Er is niets gebeurd. Maar dat we geen respons kregen, is niet de reden geweest dat het rond Gutt is stilgevallen. Dat was meer omdat groepsleden andere dingen te doen hadden. Familiekwesties, werk. Veel mensen denken dat je na het winnen van zo'n prijs als het ware gaat zitten wachten. Dat het van de hoeveelheid reacties afhangt of je doorgaat of niet. Ook al was ik deze keer als 28ste geëindigd, dan was ik nog gewoon doorgegaan.' Hollandse r a p Het was opvallend dat dit jaar zowel de eerste als de tweede prijs naar een pure hiphop-act ging. Het gaat blijkbaar goed met de Hollandse rap. 'Er is veel talent, maar ze krijgen niet genoeg kansen,' meent Murth. 'Platenmaatschappijen zien er nog steeds het potentieel niet van in. Ik vind het heel goed dat mensen toch door blijven gaan. Dat is belangrijk. Veel van de hiphoppers die al wat langer bezig zijn, tot aan de oude garde toe, hebben bepaalde manieren gevonden om toch hun ding te kunnen blijven doen. Ik hou hoop. Op een gegeven moment zullen de media er gewoon niet meer omheen kunnen. Het punt is alleen dat het talent van binnenuit in goede banen geleid moet worden. Mensen moeten doorhebben wat ze hier kunnen bereiken, wat de juiste manier is om dingen te doen. Daarom is het belangrijk dat er jonge, enthousiaste mensen op plaatsen komen waar ze de muziek kunnen promoten. Op dfe plaatsen
Sandy ^ B r a ^ ^ ^ Stevens Foto: Fred van Diem
'Als je goed bent, red je het ook zonder Grote Prijs'
kunnen ook al bogen op de nodige successen. Vanaf het begin profileerde de groep zich als een no-nonsense rockband. De bandnaam is bijvoorbeeld gewoon uit het woordenboek geprikt omdat het lekker bekte. In '95 verscheen de eigen beheer mini-cd Disturbed met zeven puntige rocksongs. Het leverde de band een paar aardige recensies en veel concerten op. Tijdens het festivalseizoen dit jaar boekten meerdere festivals in en rond Den Haag de band. Vlietpop (14.000 bezoekers). Plein Open (20.000) en de Haagse KonginneNach (200.000) hadden allen Suburbs op een prominente plaats op de bill gezet. Ondertussen draaiden verschillende radiostations het nummer Sweef Memories, waaronder zelfs Radio Noordzee. Ook vanuit het buitenland kwam al interesse. Zo staat er voor de komende winter een tournee door Denemarken gepland. Ook is de band al enige
FRET 1 0
van de Zuidhollandse Popjacht. Wij wisten helemaal niet dat dat de bedoeling was. Die halve finale wonnen we, en daarna ook de Popjacht zelf. Pas toen hadden we door dat het een plek in de finale van de Grote Prijs van Nederland opleverde.' In de Melkweg wisten de vier Hagenaars in bijna alle categorieën te scoren. Bij het bekendmaken van de publieksprijs won We've Got The Gun, een formatie uit de Achterhoek die met twee bussen fans naar Amsterdam was gekomen. Met slechts één bus fans in de zaal behaalde Suburbs de tweede plaats. Beter werd het toen Johan en Arie voor hun samenzang de prijs voor de beste vocalen in de wacht sleepten. Daarmee was het nog niet afgelopen. De jury zette de band op de eerste plaats in de categorie Meeste Hitpotentie en daarna volgde ook nog een vierde plek in de categorie
voor de komende maanden staan genoeg optredens gepland. Met het winnen van de Grote Prijs is het spelen op de komende editie van het Noorderslagfestival ook al binnen. Het zou dus wel eens kunnen dat de Haagse groep inderdaad de eerste band wordt die niet ten onder gaat. Aan zanger Johan zal het niet liggen. 'We hebben allemaal een gewone baan naast de muziek. Ik geef die graag op voor een fulltime job on stage. Maar wat ik belangrijker vind is hoe wij er als mensen op reageren. Ik hoop echt dat we zelfs als we groot succes krijgen gewoon de jongens blijven die twee keer per week oefenen in de kelder van de kapperszaak. Wat dat betreft neem ik een voorbeeld aan Hallo Venray. Ook toen zij op Pinkpop speelden bleven het gewone Haagse jongens. Zo moet het bij Suburbs ook zijn. Of we nou doorbreken of niet.'
De afgelopen maanden liet de Amsterdamse triphopformatie Mimezine al heel wat oortjes bewonderend klapperen. Met in de knapzak uitverkiezingen tot demo van de maand in Fret en Music Maker en een optreeddebuut in Leidsekade Live gingen Mare Baronner, Baz Mattie en vaste gastzangeres Vera van der Poel als favoriet de dance-finale van de Grote Prijs van Nederland in. De hoofdprijs van 12.500 gulden ging net aan hun neus voorbij; die ging naar X(eptional. 'Ze waren inderdaad erg goed, hele sympathieke gasten trouwens', zegt Mare Baronner. 'Ik denk alleen niet dat X(eptional nu door platenmaatschappijen bestormd zal worden. Ze reëel moet je zijn. De Grote Prijs is hoogstens een opstapje. Als je staat te spelen moet je ook niet gaan denken dat
dit dè kans van je leven is. Als je goed bent, red je het ook zonder Grote Prijs.' Vooraf was Baronner nogal beducht voor een competitiesfeer, vertelt hij. 'Daar bleek echter geen sprake van te zijn. Achter de schermen had iedereen een goed contact met elkaar.' H a r d e leerschool Mimezine is voor de leden een fulltime bezigheid. Door in diverse succesvolle bands (o.a. Shine, Toy Factory) te spelen heeft Mare Baronner een realistische kijk gekregen op het muzikantenbestaan. De low-budgettours door Europa waren een harde leerschool. 'Tijdens een aantal zwakke momenten in mijn leven heb ik gedacht: dat Ik nou muziek moet maken? Als je carrière wilt maken en geld verdienen kun je beter wat anders doen. Maar dat kan ik niet. Ik heb gewoon altijd muziek in mijn hoofd, echt altijd'.
waar nu mensen zitten die dat ook zouden kunnen doen, maar dat óf niet door hebben óf niet willen, omdat ze er geen brood in zien. Je hebt dus te maken met een scene die iets duidelijk probeert te maken aan een andere groep. Maar die andere groep heeft helemaal geen binding met de scene. Dan is het moeilijk communiceren. Ondertussen zit die andere groep wel tussen de scene en het publiek in. Daarom moeten mensen vanuit de scene nu in het midden zien te komen, om als doorsluis te fungeren.' Toen Murth een tijdje geleden het Real Hot Festival presenteerde, merkte hij dat er in de scene onderling ook niet altijd evenveel support is. 'Ik kondigde wat Nederlandse acts aan, waarop in het publiek 'boe' werd geroepen. Ik zei tegen hen: 'Hier ga je de fout in. Dat is zonde. Ik weet zeker dat er in dit publiek mensen zijn die ook artiest zijn of willen worden. Als jij nu geen respect toont voor iemand die op het podium staat alleen omdat hij dezelfde taal spreekt - dan kun je ook niet verwachten dat die persoon, of de crowd waar je nu tussen staat, jou later wel respect toont. Het werkt twee kanten op. Veel mensen realiseren zich dat niet. Dat de kracht ligt in aantal.'
Hoewel Mimezine te boek staat als dance ziet Baronner zelf het toch als een liedjes-band. 'We proberen een liedjesstructuur te handhaven, dus met een couplet, refrein, enzovoorts. Een zanglijn versterkt natuurlijk ook het gevoel dat het een liedje is. Maar we gebruiken wel veel elementen uit dance, variërend van jungle tot techno. En we werken veel met samples. Het leuke daaraan is dat je alles kunt gebruiken als klanken. Je kunt zelfs geluiden in je hoofd namaken. Er zijn zoveel mogelijkheden, je raakt niet uitgespeeld.' De kunst is al die elementen samen te kneden tot een coherent geheel. 'Dat is vaak moeilijk. Het mag niet als los zand aan elkaar gaan hangen. Sommigen kunnen dat heel goed. Speedy J. bijvoorbeeld. Thee J. Johanz ook.' Kneden Mimezine werkt momenteel in de huisstudio van Baronner aan haar debuutalbum. Een platendeal is er echter nog niet. 'Van de tien platenmaatschappijen die we onze demo hebben gestuurd, reageerden er zeven zeer positief. Maar vervolgens lijken ze terug te deinzen, zijn ze ineens wat huiverig. Het probleem met Nederlandse platenlabels is dat ze altijd proberen je te kneden. Dan komen ze met vragen als of je niet wat meer de R&B-kant op wilt gaan... Het lijkt wel of de grote maatschappijen echt geen binding hebben met wat er gebeurt.' Toch heeft Mimezine haar zinnen gezet op een deal met zo'n major. 'We willen een breed publiek bereiken en dan heb je een grote maatschappij nodig. De meeste dance-acts hebben hun output bij kleine labels in het underground-circuit. Heel belangrijk, maar daar vind ik ons niet tussen passen.' Baronner heeft er echter alle vertrouwen in dat het goed komt. 'Het is een kwestie van geduld. We zitten op de goede weg en weten heel goed wat we wel en niet willen. Ik ben niet van plan om door het slijk te gaan om vervolgens maar honderd platen te verkopen. Als ik muziek maak wil ik ook dat veel mensen het horen. Waarvoor zou je het anders doen?'
FRET 1 1
De ontdekkingsreizen van Cords Ondernemend met globetrottertrekjes, zo kun je Cords rustig noemen. Was de band uit Deventer eerder dit jaar voor plaatopnamen en optredens in de Verenigde Staten, onlangs werd het Australisclie continent binnengevallen voor een twee weken durende tour. Zangeres/gitariste Simone Holsbeek zou het liefst het eerste het beste vliegtuig terug nemen. Hun laatste album No Guru, No Method, No Beeper is dit voorjaar onder leiding van Robert Fisher en Malcolm Travis opgenomen in Boston, Massachusetts. Niet naast de deur, maar met een goede reden. 'De vorige cd hebben we in Boston, New York en thuis opgenomen', vertelt Simone. 'De songs uit Boston klonken het beste. Robert Fisher is producer en muzikant, en Malcolm Travis was drummer van Sugar. Produceren is eigenlijk een beetje een groot woord voor wat zij doen. Zij geven op een natuurlijke manier weer wat de band doet, zonder het fraaier, gelikter of galmender te maken.' Vernieuwing is een heilig woord binnen Cords. Vandaar dat er op deze plaat keyboards zijn toegevoegd. Toetseniste/percussioniste Yuko, voorheen lichttechnicus, merchandise-verkoopster en morele beschermvrouwe, stapte in Australië voor het eerst op het podium en heeft zich inmiddels onmisbaar gemaakt. Een hele stap voor een gitaarband pur sang. Simone: 'We maakten als gitaarband al kabaal genoeg. Toetsen waren toen niet echt nodig. Tegenwoordig kan een gitaarband niet meer zonder keyboards. Zeker in onze nieuwe nummers, waar we veel meer lagen in proberen te brengen, passen keyboards goed. Het is belangrijk dat je je een beetje onderscheidt. Er zijn zoveel gitaarbands tegenwoordig.' Met mate is gebruik gemaakt van samples, waarvan de meeste door drummer Arnoudt zijn opgenomen met een
Speakersluts Hoereren t o t je erbij neervalt van Grondel
Foto: Jack TiUmans Foto: Jack TiUmans
m
Deze weken staan de media vol van de Speakersluts. Geen gewone band, maar vier pluggers van platenmaatschappijen die weleens wilden zien hoever ze konden komen als ze zelf eens gitaren omhingen en al hun contacten inschakelden. Het relaas van de eerste onvervalste hype in de Nederlandse popmuziek. Hoereren kunnen ze als de beste, de in de muziekbiz werkende bandleden van Speakersluts. Een A&Rmanager werd zo lang plat geluld dat hij uiteindelijk overstag ging en een de EP Frontline uitbracht. Resultaat: singletje op de radio, optredens op Lowlands en in de Melkweg plus veel aandacht van de haastig door hijgende hoofdredacteuren opgetrommelde pennenlikkertjes. En dat terwijl hun EP Frontline nog geen kwartier duurt. 'Duidelijk een geval van vriendjespolitiek', is het droge commentaar van bassist ET, in het dagelijks leven plugger van platenmaatschappij Munich. Voor het optreden op Lowlands boden contacten bij de VPRO uitkomst. Speakersluts openden daar in de vpRO-tent. Drummer Paul, die normaal gesproken plaatjes plugt voor Play It Again Sam: 'Er was zo'n 150 f man, waarvan zo'n no medewerkers van I platenmaatschappijen en oud-collega's. . En journalisten...' Av Zanger Erwin plugt in het dagelijks leven de plaatjes van Virgin. 'Er waren ook
.- '•
gewone mensen. Daartussen stonden onze collega's van ons de boel te fokken, bijvoorbeeld door te zeggen dat ze nog met de zanger op het conservatorium hebben gezeten.' Gitarist Eelco (Polydor-plugger) giert: 'Of te roepen dat ze het zo'n goede band vinden en dat ze al hun platen hebben gekocht!'
Stropdasje Beroemd worden is niet het streven, ook al is deze persdag belegd in het sjieke American Hotel. Lol maken en raggen is het motto van deze punkers-op-stand. Hoe komen handlangers van de vijand - de muziekindustrie erbij om uitgerekend wakkere punkmuziek te gaan fabriceren? Beschouwen zij zichzelf als punk? Paul: 'Punk was voor mij mensen met een stropdasje en een wit overhemdje die uit hun bol gingen. Niet dat je later gewoon gescheurde kleren kon kopen.' Niet alleen popjournalisten zijn gefrustreerde popmuzi-
walkman. Achter het openingsnummer True Heroes zit bijvoorbeeld een sfeerschets van een tapdance-klas van zestigplussers in fanatieke repetitie op een etage boven de studioruimte.
De 'toevallige' doorbraak van TUBSday
Kaketoes Vijfentwintig uur in het vliegtuig is een hele zit, maar Simone zou zonder aarzeling weer down under gaan. 'We zijn gisteren teruggekomen en ik ben nog steeds een beetje daas in het hoofd. De mensen daar waren heel relaxt en easy-going. En we hebben onze ogen uitgekeken onderweg. Kangoeroes? Onze bassist Jackie heeft er een gezien, maar toen lagen wij te pitten in de auto. Ze schijnt ook een dromedaris gespot te hebben. Dat geloven we nog steeds niet, maar ze weet het zeker. Wel waren er papegaaien, slangen, kaketoes en pelikanen. En deadly spiders. Het is daar één grote wildernis.' In het wild waande de band zich ook tijdens een optreden voor het live tv-programma Recovery. Simone: 'Wij speelden voor studiopubliek, een stuk of honderd Australische kids. Toen we het nummer Dazzlin' Confetti inzetten, stormden al die kids de tribunes af en begonnen te springen en te dansen. De camera's gingen er bijna aan, het was één grote chaos. Die tv-mensen waren geshockeerd. Het was daar ook nog nooit eerder gebeurd. Maar het was gewoon feest. Het leek wel een video, maar het was niet afgesproken. Het gebeurde heel spontaan.' Reizen en nieuwe horizonten verkennen is ook in figuurlijke zin een belangrijk thema voor Simone: 'Een open mind voor verrassingen is belangrijk. Ontdekkingsreizen maken, al is het maar in je dromen. Dat je blijft zoeken wat er achter het volgende bos ligt... Ik hoop dat we altijd inspiratie blijven houden. Reizen is natuurlijk hartstikke mooi. Maar waar het hart ligt, zijn de nummers. Ik wil nóg betere liedjes maken. Er nóg meer in kwijt kunnen. Daar blijf je eeuwig en eeuwig mee bezig.'
Annemiek ^ B y ^ ^ ^
van Grondel
Fotografie: Angelique van Woerkom
kanten, ook pluggers blijken een bandverleden te hebben. Alleen zanger Erwin is wat dat betreft nog maagd: 'We zaten bij Veronica over muziek te praten. Toen ze zeiden dat ze een punkband wilden beginnen riep ik dat ik wel wilde zingen. Dat kan ik namelijk niet. In een uur hadden we het eerste nummer al klaar. Ons eerste doel was in het internationaal toonaangevende punktijdschrift Maximum Rock & Roll te komen. Dat is snel gelukt. We kregen zelfs een goede recensie, serieus waar.' Gevraagd naar hun ambities gaat de ene naar de andere droom over tafel: 'We willen een album opnemen in de West-Reach studio in San Francisco, en met onze single in de Top 100 komen. Maar we hebben geen zin of tijd om elk weekend in een of ander zaaltje in OostGroningen te gaan staan', voegt ET er temerig maar vol realiteitszin aan toe. 'Om ons voor repetities bijeen te krijgen, zijn we al dagen bezig.'
Jarenlang zwoegde Maurice 'Mouse' Bom (28) als gediplomeerd producer/songwriter in achteraf-studio's aan eigen werkjes en dat van anderen. Nu komt dan eindelijk de erkenning. Zijn band Tuesday Child tekende onlangs bij Columbia en heeft nu een prachtig debuutalbum uit, Universal Playground. Beloning voor hard werken? Nee, zegt Mouse, gewoon puur toeval. De platenmaatschappij ziet jullie als een antwoord op de Engelse Mod-rage. Mouse: 'Ik ben geen mod. ja, ik kleed me weleens zo,
Lazen wij niet ergens dat de opbrengst van de cd naar een goed doel gaat? Lucas grijnst: 'Naar het fonds voor nieuwe autovelgen.'
ten 'spelen' in de studio. Daar verwijst de titel dan ook weer naar.' Je deed de productie samen met Excelsior-producer Frans Hagenaars. Was je niet bang dat Universal Playground ook die typische Excelsior-sound zou krijgen? Mouse: 'Nee, want ik zat er zelf naast. Dat leverde juist een aardige wisselwerking op. Als ik deze cd helemaal in mijn eentje had geproduceerd, was 'ie waarschijnlijk een stuk gladder geworden. Dankzij Frans heeft de plaat ook een rauw randje gekregen.' Hef contract Is binnen, de plaat is uit, de recensies zijn lovend. En nu? Mouse: 'Geen idee, mijn kristallen bol rs gisteren kapot gevallen. Ik hoef het ook niet te weten, ik geloof namelijk heilig in lotsbestemming. Sommige mensen noemen dat God, ik niet. Ben je bekend met het taoïsme? Volgens die leer bepalen toevalligheden je leven. Je hebt niets te willen, het gebeurt gewoon. Ik ga dus ook niet op zoek naar dingen, anders had ik vijfjaar geleden al een plaat gemaakt. Nu is het gewoon gebeurd en krijg ik telefoontjes van mensen die dingen van me willen weten. Nou, dat moet ik dan maar willen, want dat is blijkbaar zo voorbestemd.' Maar met zo'n houding loopt iedereen toch binnen de kortste keren over je heen? Mouse: 'Oké, het gaat ook maar tot zekere hoogte op. Ik bedoel, ik laat mezelf niet helemaal ketenen. Dan zou er helemaal niets meer uit mijn handen komen, denk ik.'
Patrick ^ B r a ^ ^ ^ Oxsener Foto: Christel Wolters
The Ponies 'Goedgeluimde, frisse knapen' Even leek The Post een beroemde band te worden. Maar de platenbaas ging failliet en de groep zakte weg in vergetelheid. Voor menige muzikant reden om de gitaar aan de wilgen te hangen en er zelf naast te gaan bungelen. Maar niet voor deze stoere knapen uit de Bollenstreek. Ze gooiden al die bloedserieuze nummers overboord en gingen lekker voor de lol verder als The Ponies.
Champagne De EP bevat vijf versies van het nummer Frontline. Eigenlijk zijn het steeds andere nummers maar om eventueel in aanmerking te komen voor de Mega Top 100 mogen er op een cd maar drie verschillende nummers staan. Het aantal remixen is echter onbeperkt. Op het plaatje valt verder het meebrulbare Teenage Icecream Girl op. En natuurlijk het ijle geluid van de theramin, het raadselachtige kastje dat met Fingerspitzengefühl wordt bespeeld door poprecensent Jan VoUaard alias Buddy Voliy. De Speakersluts hadden vrij spel in de prestigieuze NOB-studio, waar de plaatopnamen er in een dag doorheen werden gejast, inclusief het mixen. Tweede Speakerslut-bassist Lucas (werkzaam bij Roadrunner): 'Die studio kost normaal 2000 gulden per dag.' Wat hebben de Sluts betaald? 'Champagne.' ET: 'Een vriendenprijsje. Als we er wat aan verdienen, betalen we meer.'
maar het is geen levenswijze of zo.' Maar in de biografie zeg je: wij geloven niet in God maar in Mod. Mouse: 'ja, leuk woordgrapje toch? Nee, mod is voor mij meer een verwijzing naar bandjes als The Who, Small Faces en The Jam. We maken muziek, al dat gedoe er omheen zal mij een worst zijn.' Oké, maar de kans is groot dat mensen Tuesday Child gaan zien als een trendy bandje. Mouse: 'Ach, jij zegt trendy, maar wat is nou trendy? Ja, liedjes mogen weer en dat is alleen maar prettig. Maar ik heb altijd muziek gemaakt op de manier zoals fk dat wilde. En dat die stijl nu toevallig in de smaak is... Vanaf mijn tiende tot vijftiende jaar heb ik naar alle Beatles-platen geluisterd. Zoiets neem je natuurlijk mee in de rest van je muzikale carrière, dat is logisch.' Tuesday Child maakt niet bepaald recht-toe-recht-aan sixties. Het klinkt allemaal erg doordacht. Mouse: 'Ja, maar dat is het niet. Ik denk wel, ik ben tenslotte een mens. Maar dat is vaak achteraf, analyserend. Het is niet zo dat ik achter de tekentafel ga zitten van: zo, wat voor liedjes of sound zal ik nu eens gaan creëren? Ik ben al vanaf mijn twaalfde jaar bezig met liedjes schrijven en opnemen. Dit album is gewoon een logische stap in mijn ontwikkeling. We hebben echt zit-
Chïld
Die naamsverandering was hard nodig. Op haar debuutplaat, de mini-cd Harmlands, putte The Post nog rijkelijk uit de erfenis van bands als Dinosaur Jr., Pixies en Sonic Youth, maar de muzikale voorkeuren waren inmiddels veranderd. Zanger en songwriter Mark van Rijnberk: 'Toen ik vijftien was hoorde ik Bug, de derde van Dinosaur. Die plaat was een enorme openbaring voor mij en heeft zo z'n invloed gehad op The Post. Later kwam ik erachter dat er een verschil is tussen 'bands van het moment' en 'echte liefdes'. Dinosaur Jr. was dus een band van het moment.' Die echte liefde lag bij The Beatles, Big Star en The Beach Boys. En die kant ging het dan ook al snel op. 'Dan is een naam als The Post toch te zwaar. Het deed me denken aan The Last Post die altijd geblazen wordt bij dodenherdenking.'
Borduurwerkje En zo werd de bandnaam omgeturnd in The Ponies. In mei verscheen het in eigen beheer opgenomen debuut-
album Meet The Ponies, een fris klinkende cd waaruit blijkt dat de band zeker niet de meest voor de hand liggende sixties-route gekozen heeft. Geen luchtige hap-slik-weg-pop maar doordachte, bij tijd en wijle obscure nummers die even tijd nodig hebben om tot de grijze cellen door te dringen. Mark: 'Heel geleidelijk zijn we wat experimenteier geworden. Het heeft iets met je eigen ontwikkeling te maken, denk ik. Naarmate je beter wordt, ga je ook meer ingewikkelde dingen spelen, zoals jazz. Dat heeft ook een aardige invloed gehad op onze muziek. Op de plaat staat bijvoorbeeld een cover van de jazz-standard My Funny Valentine.' Klinkt allemaal best serieus voor een band die zichzelf The Ponies noemt, een afzichtelijk borduurwerkje op de hoes van haar plaat zet ('Heb ik gekocht in zo'n rommelwinkeltje. Is waarschijnlijk gemaakt door een gemene oude heks.') en zichzelf afficheert als een groepje 'goedgeluimde, frisse knapen'. Dat laatste klopt ook, haast Mark zich te zeggen. 'Ik bedoel, tijdens oefenen tappen we meer slechte moppen dan dat we muziek maken. Maar als ik een goed nummer schrijf, dan zit daar ook een serieuze kant aan. Muzikaal lopen we soms ook te kloten hoor. Tijdens de opnames van de cd hadden we een kat meegenomen. Om te miauwen. De eerste keer dat je dat hoort is het
nog grappig, maar de lol gaat er al snel vanaf. De ergste melige dingen hebben we er dus maar niet opgezet.' .^iBW^fc. Patrick a n S ^ ^ Oxsener Foto: Christel Wolters
FRET 1 3
^ ^ ^
^
Elise
Wiggers
Slagen) van Kampen 'Het gaat bij jongeren
om het uiterlijk en De afgelopen maanden tourde Slagerij van Kampen uitgebreid door het land met het theaterpro-
Op 10 november 1997 verhuist Stichting Popmuziek Nederland en gaat
gramma Door To The Sea. In augustus
dook
Nederlands
bekendste slagwerkgroep de studio in om het programma op de cd Door vast te leggen, die inmid-
nieuwtje dat er ditmaal ook een
NATIONAAL POPINSTITUUT
basgitaar meedoet. Een goede
heten.
aanleiding voor een gesprek met
Oud adres:
het creatieve duo Willem van
WibautstraatZM,
Kruijsdijk en Mies Wilbrink.
1091 GS Amsterdam
dels in de winkels ligt. Met als
telefoon: 020-668 22 55 fax: 020-668 50 41 lagerij van Kampen werd in 1982 opgericht door Willem van Kruysdijk en Mies Wilbrink en bestaat momenteel verder uit Coon Rijnbeek en Bo van Slobbe. Het kwartet staat erom bekend ritmes en sferen uit andere culturen in hun muziek te verweven. De cd Link uit 1992 was zelfs een muzikale trommelreis om de wereld onder het motto 'ik drum, jij drumt, iedereen drumt overal'. Door kent in vergelijking hiermee weinig etnische invloeden. De accenten worden, zoals we in Europa gewend zijn, steeds keurig op de eerste tel gelegd. De enige keer dat het oor misschien kan struikelen is in Door To The Sea, dat gedeeltelijk in een //Bste maat wordt gespeeld. Door moet het vooral hebben van de kracht en de magie van veel drums die, exact getimed, hetzelfde ritme roffelen, zoals in het nummer Call Me A Train, een ode aan John Coltrane, waarin de voortrollende drums op het fluitje van de machinist tot stilstand komen.
Ontspannen Een plaat opnemen na afloop van een serie concerten, is dat niet de omgekeerde wereld? Willem van Kruysdijk: 'Vroeger componeerden we de nummers en namen ze daarna gelijk op. Nadeel was, dat ze dan nog niet in ons lijf zaten, we moesten steeds heel goed opletten. Dat hoorde je nog weleens aan het resultaat. Nu wilden we de nummers eerst langere tijd spelen voordat we ze gingen opnemen. Daardoor konden we bij de opnamen veel ontspannener werken. Overigens blijven we Door To The Sea nog tot maart volgend jaar spelen.' Aan Slagerij Van Kampen werd de vraag voorgelegd waar de fijnmazige ritmes van eerdere cd's zijn gebleven. Van Kruysdijk: 'We werken op dit album sowieso vooral met popritmes. Normaal zouden we een studioplaat meer aankleden maar achteraf merkten we dat sommige accenten die we wel gecomponeerd hadden, gaandeweg uit de stukken verdwenen waren. Je maakt
FRETt4
e-mail: info(3)npi.nl internet: http://www.pi.net/~spn een compromis omdat je een stuk live moet kunnen spelen. Het album heeft in ruil daarvoor wel een duidelijke 'live feel' meegekregen.' Diezelfde 'live feel' maakt ook duidelijk wat de cd ontbeert: het multimediaspektakel dat een optreden van Slagerij van Kampen is, de lichtshow en diaprojecties die de ritmes aankleden met visuele pret.
Roni Size Op Door laat Slagerij van Kampen voor het eerst een bassist een paar lijntjes meespelen. Dat levert de meest geslaagde nummers op. Op het nummer Drance II zorgt een walking bass voor een opzwepende sound die de drummers voortstuwt. Het persbericht meldt dat de groep onlangs de cd van Reprazent featuring Roni Size aanschafte. Betekent dit dat Slagerij van Kampen op de dancetour gaat? Van Kruysdijk: 'Ik ben inderdaad de laatste tijd gecharmeerd van het verschijnsel drum 'n' bass, maar bij ons is de bas vooral toegevoegd om langere noten te kunnen spelen, wat met slagwerk onmogelijk is. Het was een experiment om eens te kijken of onze muziek makkelijker te volgen is met een melodielijn eronder. Mensen zijn meer gewend om te luisteren naar melodie dan naar ritme.' De Van Kampens vinden hun slagwerkcomposities trouwens altijd wel dansbaar. Maar omdat je in de schouwburg niet zo lekker dansen kunt, speelt de groep daar minder up-tempo nummers dan op de poppodia, waar mensen komen om te swingen. Van Kruysdijk over de bezoekers: 'Er komen net zo goed punkers, als hardrockers en grungers op ons af. Die vinden het toch allemaal hardstikke te gek.'
Discriminatie Twee voormalige sociologen in de muziek. Het kan natuurlijk niet anders, dan dat hun muziek een bedoeling heeft. Een maatschappelijke relevantie. Neem het nummer Bubble. Dat gaat over de wereld van het uiterlijk waarin jongeren leven - ijdelheid, gesymboliseerd door een zeepbel die weliswaar prachtig glanst maar elk moment uiteen kan spatten. Tegen een achtergrond van jaren tachtig electronica en trommels als een stel dravende paarden zingt een mannenstem 'I shine, I fly, I'm brilliant, I'm glamorous'. Van Kruysdijk: 'Het nummer is bedoeld om jongeren aan te spreken. Het gaat bij hen om het uiterlijk en daar ben ik zwaar op tegen. Daar komt discriminatie uit voort.' Geremixt door de zoon van Van Kruysdijk is het nummer een stuk verteerbaarder geworden. Van Kruysdijk junior schrapte de teksten en maakte er een lekker eigentijds, dansbaar nummer van. Wat vindt de geëngageerde groep eigenlijk van de mogelijke verhuizing van het Philips hoofdkantoor uit hun woonplaats? Van Kruysdijk: 'Wij zijn tegen elke vorm van discriminatie, dus ook tegen discriminatie van Eindhoven door Philips. Veel talent uit de provincie trekt naar Amsterdam. Ik vind het een slechte zaak dat een land zich concentreert op één plek. Wat is Amsterdam op wereldniveau nou helemaal? Niet meer dan een dorp aan een rivier toch?' Wilbrink beaamt dat: 'Overal liggen kwaliteiten en overal liggen goeie dingen. De een praat Engels en de ander Nederlands. De een heeft een harde g en de ander een zachte, so what? In Amsterdam word je met een zachte g vaak' voor de gek gehouden.' Van Kruysdijk: 'Maar wij trommelen sneller dan menige harde g-er.'
De redactie en het secretariaat van FRET verhuizen mee! Nieuw adres:
Prins Hendrikkade 142 1011 AT Amsterdam telefoon: 020-428 4288 fax:020-4284287 e-mail: info@npi.nl internet: littp://www.popinstituut.nl
Ellse ^ ^ ^ ^ ^
Wiggers
Foto: Fred van Diem
*Rauwe strot gestreeld door strijkers'
Nederland heeft er een rapheid bij. De afgelopen weken beklom Yuksel Ozince als
Fréderique Spigt maakte als zangeres en songschrijfster deel uit van de groepen I've Got The Bullets en A Girl Called johnny. Afgelopen jaar verscheen onder de naam Fréderique Spigt Con La Piccola Orchestra een cd waarop ze zich laat begeleiden door onder meer een strijkkwartet. Tot eind november tourt de Rotterdamse met haar theaterprogramma door het land, onder het motto 'rauwe strot, gestreeld door strijkers'. Met vetkuif en cowboylaarzen en in Armani-kostuum gestoken betreedt Spigt het podium. De bühne is ingericht als een huiskamer laat-op-de-avond met intieme schemerlampjes en een maan en sterren daarboven bungelend. Vóór op het podium nemen de zangeres en haar vaste gitarist Jan van der Mey plaats op barkrukken. Links van hen de strijkers, rechts de ritmesectie bas en drums. De snaren worden aangestreken, vouwen zich om de warme doch gespierde stem van Spigt, en het avondje Spigt-blues kan beginnen. Want van de blues heeft Spigt een goeie portie in huis. Haar donkere stem-met-een-jank-erin, zingt over onbeantwoorde liefdes, het noodlot, en de enige werkelijke troost in het leven: de southern comfort, oftewel de
^Spelen als Ajax' SFeQ is voor zichzelf begonnen. Na jaren van leuren en zeuren en een teleurstellende blauwe maandag bij Blue Funk, besloten de leden van de jazzband hun vierde cd, SFeQ United Vol.i, op een eigen label uit te brengen. Exit vernedering en frustratie, want nooit meer op auditie bij niet-begrijpende A&R managers die meer door hun derde hypotheek of vierde scheiding in beslag worden genomen dan door de muziek van een groepje zelh/erklaarde freaks.
FRET 1 6
drank. Eigen songs van Spigt worden in het theaterprogramma afgewisseld met covers van Roy Orbison, Jim Morrison en David Bowie die haar op het lijf geschreven lijken te zijn. 'Ik kan er niet vanaf blijven', zegt Spigt na
Aan zijn talrijke maar doorgaans vruchteloze overredingspogingen ten burele van de vaderlandse platenindustrie heeft Bart Suèr een gezonde afkeer overgehouden. Weg met de vermoeiende neiging onder muzikanten zichzelf en hun muziek steeds weer te willen verklaren. De saxofonist en woordvoerder van de San Francisco Earthquakes (kortweg SFeQ) doceert: 'Muziek is iets autonooms. Muziek kun je niet verdedigen en hoefje ook niet te verdedigen. Je kunt er heel lang over praten, maar je zegt er eigenlijk nooit iets over. Een blad als Oor schrijft maar zelden echt over muziek. De meeste aandacht gaat toch uit naar randverschijnselen: het succes, het uitblijven van succes, de nieuwste zonnebril van de zanger. Ook de verschillende stijlen waarover altijd gesproken wordt lijken meer op sociale afspraken dan muzikale categorieën. Neem nou SFeQ. Puur muzikaal gezien zijn de onderlinge verschillen tussen sommige popstijlen vaak groter dan die tussen SFeQ en pop. Als klein jongetje al probeerde ik in slaap te vallen met Johnny Guitar Watson op mijn koptelefoon. Ik was ervan overtuigd dat de funk dan automatisch in m'n bloed zou gaan zitten. Het is een beetje anders gegaan dan ik dacht, maar uiteindelijk vormt funk nu wel de emotionele en ritmische basis van onze muziek. Waar in de conventionele jazz de bekkens het ritme bepalen, zijn dat bij ons de bass- en snaredrum. De oude jazzpuristen willen daar niets van weten, maar voor Loladamusica zijn we weer niet poppy genoeg.'
afloop van de voorstelling. 'Ze zijn heerlijk om te doen. Maar ik hou het beperkt, het is hier toch al zo'n land van papegaaien. Zelf componeren vind ik het leukste.' En dat gaat haar goed af. De nummers die ze schreef met haar muzikale maatje Van der Mey en Raymund van Santen (strijkersarrangementen) passen perfect in een theatersetting. Zelf lijkt Spigt zich in het theater nog wat onwennig te voelen, alsof ze het recht om er te staan nog moet verwerven. De aankondigingen van de nummers worden zowat gemompeld. Spigt compenseert dat door als echte rock'n'roll-artieste af en toe vóór de spotlights en vóór de microfoon te treden, om direct contact te zoeken met het publiek. Ze wordt beloond met enthousiasme en een staande ovatie na afloop. 'Werken met een strijkkwartet was een droom van me', vertelt Spigt. 'Het album Cry For The Moon van A Girl Called Johnny was commercieel gezien een fiasco. Na voor de zoveelste keer het clubcircuit te hebben rondgetourd werd ik er gek van.' Sindsdien wil ze alleen nog doen waar ze zin in heeft, en dat werd dus het eigenhandig produceren van een plaat met strijkers. Eenvoudig was dat niet. 'Ik ben een twijfelaar. Vroeger was ik democratischer, en had iedereen inbreng, maar soms is het beter om je eigen zin door te drijven.' Ze haalt er een oude filosoof voor aan die zei: 'Werk van meerdere mensen is minder dan het werk van één.' Haar tip voor iedereen in het clubcircuit: 'Jezelf blijven, je creativiteit uitbuiten, geen concessies doen om te scoren.' Deze houding leverde Spigt in ieder geval een fraai, karaktervol album op.
instrument-o-fielen Toch zul je Suèr niet horen klagen over een gebrek aan aandacht. Dat een aantal mensen bij de VPRO gefixeerd blijft op obscure gitaarbandjes wil niet zeggen dat de rest van Nederland niet openstaat voor de funky beats van SFeQ. Vooral bij de programmeurs van poppodia mag de band zich de laatste jaren verheugen in een groeiende belangstelling. Toch blijft SFeQ onmiskenbaar jazz uitstralen. Waar zit 'm dat in? Hier dient het essentiële verschil tussen pop en jazz zich aan. Het is volgens Suèr vooral een mentale kwestie, 'Wat een muzikant tot jazzmuzikant maakt, is zijn meer abstracte, bijna academische benadering van muziek maken. Voor een popmuzikant zal altijd de song centraal staan, voor de jazzmuzikant de improvisatie. De jazzmuzikant wordt bovendien geobsedeerd door zijn instrument. Daar wil hij alles van afweten, hij wil bij wijze van spreken zelf een saxofoon worden. En dat is niet het gevolg van zijn conservatoriumopleiding, maar juist de reden ervoor. Jazzmusici zijn instrument-o-fielen. Dat geldt ook voor de mannen van SFeQ. In wezen zijn we een solistenband, die voor jazz-begrippen ongehoord hecht samenspeelt.' De titel van hun laatste cd getuigt hiervan. Maar de elftalfoto op de achterkant van het hoesje maakt dat SFeQ United ook gelezen kan worden als de naam van een voetbalclub. Jazz en voetbal? Suèr: 'Voetbal swingt in ieder geval ook als een tierelier. Ik vergelijk muziek maken wel eens met schotsen lopen: voortdurend keuzes maken en blijven bewegen, want als je te lang op een schots blijft staan, zink je. In die zin lijkt voetbal op jazz: een doorlopende en steeds weer unieke beweging waar, eenmaal in gang gezet, niet meer van teruggekomen kan worden. Vooral Ajax benadert in de vloeiende beweging soms de perfectie, als een soort flipperkast met hersens.'
Ronald ^ Q M ^ ^
van Lent
Foto: Fred van Diem
Yukki B. de hitparades met het aanstekelijke Wat Nou. Hoogste tijd om kennis te maken met deze Turkse rapper in plat Amsterdams en zijn muzikale compaan Sergio Blankendaal.
Voor de meeste mensen kwam de doorbraak van de Amsterdamse rapper Yukki B. als een complete verrassing. De echte hiphop-liefhebbers kenden de symphatieke Turk echter al langer. Wie in de knipselmappen teruggaat naar '95 vindt een interview met rapper Extince met een opvallende voorspelling. 'Je ziet overal goede Nederlandse MC's opstaan: Zwart Staal, Neef Steef, Yukki B. en Dokter Doem, om er maar een paar te noemen. In 1996 zal de Nederhop zeker doorgroeien. Je ziet dat grote platenmaatschappijen erin duiken. Er komen echte Nederlandse rapsterren en je ziet ook dat de media er meer aandacht aan besteden.' En gelijk had hij. Het is 1997 en Yukki B. scoort in de hitlijsten met zijn single Wat Nou. In zijn huis in de hoofdstad vertelt Yuksel Ozince meer over zijn alter-ego. 'Het rappen is begin jaren tachtig begonnen. Er kwam een spaceship op aarde, alle mensen zagen een lichtflits en opeens was iedereen in de ban van de hiphop. Zo heb ik het in ieder geval ervaren. Vanuit Amerika veroverde het fenomeen breakdancen Nederland. In het begin heb ik veel gebreakdanced. Toen ik mijn voet kneusde ben ik rap-platen uit m'n hoofd gaan leren. In 1986 deed ik met een bevriende DJ mee aan een rapwedstrijd in een buurthuis. Dat was Sergio Blankendaal. Sinds de dag dat we daar de eerste prijs wonnen zijn we bij elkaar gebleven. Yukki B. is dus niet alleen mijn naam, wij zijn two minds in ttie same body. Twee handen op een buik. Zonder Sergio is mijn muziek niet wat je nu te horen krijgt. Ik sta op de voorgrond, hij achter de draaitafel.'
Geen haast De bijnaam Yukki B. heeft Yuksel Ozince al heel lang. 'Op straat verzonnen we de gekste namen voor elkaar. In die tijd had je veel rappers met een letter achter hun naam. Dat hebben we gewoon overgenomen. Een goede vriend van mij heette Robbie B. Ik heb wel een stuk tekst geschreven dat ik soms door mijn nummers gooi: de B van boefie, boos, bijdehand, behendig en bekwaam brutaal als een bastaard, boombastisch bomgevaarlljk, belangrijk en bezeten. Ik heb ook nog een tijdje opgetreden als Chili MC. Toen we met het platenlabel Top Notch een serieuze deal maakten, ben ik weer teruggegaan naar Yukki B.' De platendeal kwam overigens niet zomaar aanwaaien voor de Turkse rapper en de Surinaamse disejockey. 'We hebben lang onderhandeld. Toen we allebei klaar waren voor fhe real tiling zijn we met het label in zee gegaan. Wat we zelf kunnen, doen we zelf en wat niet lukt doen zij. Ik wil zoveel mogelijk zelf doen. Ik hou graag de controle over mijn zaken. Niet dat de samenwerking slecht is, integendeel, alles gaat naar wens, maar het voelt beter als je je eigen verantwoordelijk neemt.'
Mooie vrouw Wat Nou is al twee jaar oud. In de underground scene van Amsterdam werd het al gedraaid voordat ook maar iemand in Hilversum er ooit van had gehoord. Yuksel: 'Ik heb altijd geweten wat we in huis hadden dus ik was niet verbaasd dat de plaat scoorde. Maar ik ben wel verbaasd over hoe snel het is gegaan. De plaat schoot de hitlijsten in. Gelukkig hebben de mensen door dat de uitdrukking 'wat nou' niet negatief bedoeld
Is. Voor mij is het is een ander woord voor liefde en een ander woord voor zeker zijn van jezelf. Ben je een mooie vrouw dan zeg je 'wat nou'. Weet je wie je bent dan zeg je 'wat nou'. Vroeger kreeg je dan een klap op je kanis. Nu zeggen ze 'wat nou' terug.' 'Het liedje is ontstaan toen Sergio en ik wat zaten te kloten in de studio. Ik had al wat tekst maar nog geen titel. Hij zei iets geks tegen me en ik antwoordde met 'wat nou'. 'Dat wordt de titel', zei Sergio toen.' Yukki B. stopt veel Engelse termen in zijn zinnen. Was het niet makkelijker om gewoon in het Engels te blijven rappen? 'Engels was het begin, toen we nog alles nadeden. Dat was toen het kunstje. Later ga je een eigen identiteit ontwikkelen. Ik had het opeens in een keer door: In Amerika spreken ze de taal van het getto om het getto te bereiken. Ik woon in Nederland en ik wil ook boer Harms in Groningen bereiken. Dat kan niet met Engels. Daarmee sluit ik niet uit dat ik me nooit op vreemde talen zal richten. Ik wil me niet beperken, maar altijd grenzen verleggen. Het Engels zit nog steeds in me. Je moet ook niet raar opkijken als ik opeens in het Turks ga rappen. Zolang mensen het gevoel maar krijgen en het swingt, vind ik het goed.'
V a d e r Gumus Yuksel is geboren en getogen in Amsterdam. Zijn vader kwam 35 jaar geleden naar Nederland als correspondent voor een Turkse krant. Zijn achtergrond is voor Yuksel bijzaak. 'Ik heb er geen problemen mee gehad. Ik leef gewoon als ieder ander mens. Op dit moment is er een beetje hype gaande over het feit dat ik Turks ben. Voor mij hoeft dat niet, hoewel het wel zijn voordelen heeft. Maar zie me alsjeblieft niet als voorbeeld voor andere Turken. Ik ben geen Mister Perfect. Ik kan niks voor anderen beloven. Neem liever een voorbeeld aan iemand als vader Gümus. Die man heeft zich rot
gewerkt voor zijn familie en gewoon belasting betaald In Nederland. Wat krijgt hij terug? Stank voor dank. Wat dat betreft heeft vader Gümus harder zijn best gedaan, gewerkt en gezweet. Ik doe alleen m'n best voor mezelf. Het is natuurlijk wel goed als Turken die denken dat ze niks kunnen bereiken hier, door mij gaan rappen. Dat geeft een warm gevoel van binnen. Ik heb een keer een paar achtjarige kids ontmoet die lekker bezig waren met muziek. 'Ga daarmee door' heb ik ze verteld. 'In de muziek zit toekomst.' Maar hetzelfde kan ik ook zeggen tegen een Hollands jochie met rood haar en sproeten.'
Koekie Een kijkje in de platenkast van Yuksel levert een aantal verrassingen op: cd's van De Dijk staan naast Janis Joplin, Dire Straits en Barry White. In de speler zelf ligt een schijfje van D'Angelo. 'Ik hou van veel verschillende soorten muziek. Op rapgebied ben ik fan van Public Enemy, maar ik heb geen cd's van die jongens. Ik heb helemaal geen rap-cd's. Misschien wel wat op cassette maar zeker weten doe ik dat niet.' De opvolger van Wat Nou is inmiddels geschreven en Is beïnvloed door muziek die buiten de hiphop ligt. 'Zodra de tijd rijp is brengen we die plaat uit. Ik vertel er niet teveel over maar geloof me als ik zeg dat het een grensverleggend product wordt. Tante Sjaan zal er net zo van houden als de hardcore homies op straat. Wat Nou was het begin, met die plaat hebben we onszelf voorgesteld. Vanaf nu wordt het alleen maar beter en lekkerder. Smaken gaan kraken als een koekie. Muziek is de lekkerste dope die er is. Zolang er vraag naar is, ben ik de dealer.'
Gerard van ^ ^ y ^ ^ ^
den IJssel
Foto: André Bakker
FRET 1 7
Wally ^ ^ ^ ^ ^ C a r t i g n y
e avo
Fotografie: Ralf Collarls & Dicl< Holthuis
Roel ^gg^^Bouman
'Voor Nederland niet modern genoeg'
Foto uit de collectie van Roel Bouman
Nederlanders die beroemd zijn I il
legy timmert al bijna tien jaar aan de weg. De laatste jaren met als frontman de uit Engeland afkomstige maar al jaren in Nederland wonende zanger lan Parry. Een tijd lang stond hij achter de microfoon bij Vengeance. Daarna maakte hij drie solo-cd's die het vooral in Japan goed deden. Dat Aziatische succes was zo'n beetje de enige overeenkomst die Parry had met Elegy op het moment dat hij bij die band solliciteerde. De muziek van de groep was veel complexer dan hij gewend was. Bovendien zong de vorige vocalist van de band op hoogtes waar zelfs pantserglas van gaat barsten. De stem van Parry klinkt veel mannelijker, maar desondanks klikte het onmiddellijk tussen hem en de groep. Ook het publiek raakte snel aan hem gewend. Want tijdens de tournee die de band onlangs door Europa voerde naar aanleiding van de nieuwe cd State Of Mind, waren de reacties van de fans zeer positief. 'We zijn net terug', vertelt Parry. 'We hebben 26 shows gedaan in acht landen. Elegy had nog nooit eerder een Europese tour ondernomen. We dachten ook dat er weinig belangstelling zou zijn, maar dat bleek een misvatting. We tourden in het voorprogramma van de Finse band Stratovarius en de reacties op onze shows waren boven verwachting. Vooral in de landen rond de Middellandse zee ging het fantastisch.' In het thuisland van de zanger heeft de band nog geen optredens gedaan en voorlopig zal dat ook niet gaan gebeuren. 'In Engeland is momenteel Oasis en alles dat daarop lijkt het enige dat telt. Dan hebben wij daar dus niets te zoeken.'
E
Het aantal Nederlanders dat ooit gehoord heeft van de melodieuze rookbands Elegy en Terra Nova is met een beetje goede wil bijeen te brengen in een telefooncel. Nou oké, tien telefooncellen dan. Maar in Japan lusten ze wel rijstepap van de zware en toch melodieuze klanken van de twee bands.
FRET 1 8
VIP-behandeling Van het nieuwe album Sfafe Of M/nd zijn volgens Parry ten tijde van dit interview wereldwijd reeds 45.000 exemplaren verkocht. Dat aantal zal zeker nog flink gaan stijgen, want de band moet nog naar Japan om concerten te geven. 'We doen twee headline shows in grote Japanse clubs. Die zijn allebei allang uitverkocht. Onze gitarist Henk van de Laars is in juli al daar geweest voor promotie en dat heeft blijkbaar een goede uitwerking gehad.' In Japan krijgt de groep een ware VIP-behandeling vanwege haar bekendheid. De band is er zelfs zó populair dat sommige Japanse fans niet wilden wachten tot de optredens in Tokyo plaats zouden vinden. Enkelen van hen vlogen tijdens de Europese tournee naar Duitsland om de heren daar aan het werk te zien. IVIet het oog op het meerdaagse bezoek aan het land van de rijzende zon heeft Elegy een videoclip gemaakt om de belangstelling een extra impuls te geven. 'We hebben er zelfs twee gemaakt. Dat was niet de bedoeling, maar de eerste werd gestolen door een dronken voetbalsupporter. De band met de clip lag in een auto van ons en die heeft hij met z'n zatte kop gejat. Onderweg heeft hij de
pil's
tape uit het raam gegooid. Kapot. Waarom hij dat deed weten we niet. Zijn motief om de auto te stelen is wel duidelijk geworden. Tegen de politie zei hij: 'ik moest naar huis'. Door dat voorval hebben we dus een tweede video moeten maken.' Een hoop ellende en extra moeite, maar wie weet komt het de verkoop van State Of Mind in Japan uiteindelijk ten goede. De band is zeer tevreden met de nieuwe clip en verwacht er veel van. En hoe zit het met de verwachtingen voor Nederland? Komt hier bijvoorbeeld ook een single uit? Parry: 'Welnee, die wordt toch niet gedraaid. Dat zou alleen maar onnodig geld kosten.'
in het buitenland, daar zijn we gek op. Onlangs stuitte Fret's speurneus Roel Bouman op de Amsterdamse zanger Mick
e eerste soloplaat van Mick Ness verscheen in 1981. Na de opvallend verpakte LP De Ark (1983) leverde Ness ondermeer bijdragen aan een verzamelelpee en de Ultracassette met live-opnamen van bands uit de gelijknamige muziekstroming. 'Of het nu Ultra was of niet, er hing een soort tijdgeest in de lucht waarin de normen in de muziek flink verlegd werden. Het was de tijd dat je niet per se een instrument hoefde te gebruiken om muziek te maken. Gevestigde theorieën over songstructuren werden danig op de helling gezet en vaak had de muziek iets confronterends. Dat gebeurde niet alleen in Nederland, maar eigenlijk in heel Europa in die tijd', vertelt Ness.
D
Censuur-commissie Terra Nova Terra Nova dateert van begin jaren negentig, juist het moment dat de populariteit van de melodieuze rock begon af te nemen. De groep investeerde zelf veel geld in de opnamen voor een eerste cd en probeerde die vervolgens via het eigen labeltje King Records te slijten bij Nederlandse platenmaatschappijen. Een kansloze missie, zo bleek. 'De eerste reacties waren steevast overweldigend', vertelt zanger/gitarist Fred Hendrix. 'Vooral over de productie was men zeer lovend. Maar niemand durfde de cd uit te brengen. Niet modern genoeg, luidde de reden. Er zou teveel gedaan moeten worden aan de promotie om er een succes van te kunnen maken.' Via de kleine platenmaatschappij Ala Bianca Benelux werd in 1995 een eerste single uitgebracht. De mierzoete ballad Love Of My Life flopte jammerlijk in de Benelux. Bij Ala Bianca onderhoudt men echter contacten met de Japanse maatschappij JVC die meerdere Europese melodieuze rockbands onder contract heeft. Na een lange onderhandelingsperiode besloot JVC eind 1996 het album uit te brengen in Japan. Een maand na de release van het album Livin' It Up moest Fred Hendrix naar het verre land voor interviews op radio en tv. Nu, een jaar later, hebben meer dan 35.000 exemplaren van de cd hun weg naar de Japanse consument gevonden en is Terra Nova in Azië een gevierde act.
Ness, ooit vooraanstaand vertegenwoordiger van de Ultra-
beweging en tegenwoordig voorman van de in Hongarije
Europa Door het Japanse succes lijkt er voor Terra Nova een hoop te veranderen. Ineens bestaat er bij Europese platenmaatschappijen interesse voor de groep. Via het Engelse Now And Then Records, gespecialiseerd in melodieuze rock, is onlangs het album Livin' It Up in zestien Europese landen uitgekomen. Eén van die landen is Nederland. Fred Hendrix en zijn collega's krijgen daardoor alsnog de kans om te bewijzen dat de band ook in haar eigen contreien bestaansrecht heeft. De frontman van de groep heeft daar alle vertrouwen in. 'In oktober hebben we door Europa getourd', zegt Fred trots. 'Die tour is grotendeels door onszelf gefinancierd. Dat is misschien riskant, maar we moeten wel. Kijk, wij worden er ook niet jonger op. Ikzelf ben 33 en maak al 17 jaar muziek. Het wordt hoog tijd om iets te presteren. Momenteel verdien ik de kost door een paar dagen per week met aluminium deuren te sjouwen en 's avonds covers te spelen. Dat wil ik niet mijn hele leven blijven doen. Als we nu onze kans niet wagen, lukt het nooit meer.' Deze maand gaat de band voor een aantal optredens naar Japan. Die worden afgewerkt ter promotie van het tweede album Break Avi/ay. Die cd is in Europa niet te koop. 'Voor Europa hebben we een album gemaakt onder de titel The Real Thing waarop zes andere liedjes staan dan op de Japanse cd. Die nummers zijn meer eigentijds doordat ze zijn voorzien van dansbare ritmes. Voor die Europese versie zoeken we nog een goed platencontract. Er zijn volgens mij genoeg mensen die onze muziek mooi vinden, ook in het westen. Ze moeten alleen nog de kans krijgen om er naar te luisteren.'
mateloos populaire band Sexepil. Zijn levensverhaal is als een spannend jongensboek, met een censuur-commissie, gouden platen, een tournee met
Mick Ness bleef in de tweede helft van de jaren tachtig met deze en gene samenspelen, maar platen kwamen er niet meer van. Ness: 'Veel muzikanten die ik tegenkwam speelden steeds meer voor het geld en waren steeds minder met hun eigen muziek bezig.' In 1989 werd Ness gevraagd de Hongaarse band Sexepil uit de brand te helpen. Sexepil was begonnen als punkband ETA dat later veranderde in een door Joy Division/Bauhaus benvloede groep. De Hongaarse muziekpers was verrast toen Ness de eerste optredens deed, niet alleen omdat de voorman een Westerling was, maar meer nog omdat hij in het Engels zong. Sexepil's beslissing om in het vervolg met Engelstalige teksten te werken, werd door een gedeelte van de Hongaarse pers bekritiseerd. 'Toen ik de teksten van de eerste plaat af had, stortten de jongens van en rond de band zich er als haaien op. Ik trots natuurlijk, maar de interesse in mijn teksten bleek samen te hangen met een beoordeling of de censuur-commissie erover zou kunnen struikelen. Het communisme mocht dan gevallen zijn, zulke instituties en organen zijn zo één, twee, drie niet verdwenen.'
Europese tournee De samenwerking met de Hongaarse muzikanten beviel zo goed dat de Hollandse zanger na de invalbeurt aanbleef. De formatie werd in de loop der jaren de meest populaire alternatieve band van Hongarije en sleepte diverse prijzen in de wacht. In 1990 verscheen Sexepil's elpee Love Jealousy Hate, een plaat die het in Hongarije heel goed deed en door velen nog steeds gezien wordt als hun beste. Het album verkocht ook uitstekend in Duitsland en werd in Nederland uitgebracht door Semaphore. De recensies in Oor en Opscene waren lovend, maar het Nederlandse publiek nam er weinig notie van. VJ Paul King draaide de clips bij Angel en Nobody Is An Island een aantal keren in zijn MTV-programma 120 Minutes en noemde Sexepil één van zijn favoriete bands. Een uitnodiging voor het New Music Seminar in New York volgde en Sexepil deed een uitgebreide Europese tournee in het voorprogramma van The Sugarcubes. In '92 volgde Against Nature, een plaat die door Ness als onevenwichtig wordt beschouwd. Toch verkocht het album wederom goed in Duitsland, Hongarije en de andere Oostbloklanden.
Björk en Europese en Sponsordeal
Amerikaanse successen.
In 1994 vertrok Sexepil opnieuw naar de Verenigde Staten om tijdens concerten in Austin, Dallas, New Orleans, Athens en New York een goede indruk te maken. Voor de nieuwe plaat werd producer Brian Anderson in de arm genomen. De mix vond plaats in de beroemde Smart Studios in Madison Wisconsin. De banden werden gemasterd door Howie Weinberg die aan meer dan 3500 platina, gouden of zilveren platen had meegewerkt. Deze erg dure onderneming
werd voor een flink deel mogelijk dankzij een sponsordeal met Levi's. Toen de groep voor de tweede keer in Texas verbleef voor het South By Southwest Festival in 1995, werd daar een contract getekend met Warner-Hongarije voor Sugar For The SouL De door Peter Kovacs opgenomen clip bij de single Jerusalem beleefde zijn wereldpremière bij Alternative Nation op MTV. De band tourde in Hongarije in het voorprogramma van Faith No More en Beek en stond op een aantal Europese zomerfestivals. Sugar For the Soul, in Hongarije uitgeroepen tot de beste productie van '95, werd in een groot aantal Europese landen uitgebracht, waaronder ook Nederland. Er was sprake van dat Sexepil met Lollapalooza mee zou gaan trekken, maar mede omdat de laatste plaat nog niet uit was in Amerika werd deze deal afgeketst.
Rampzalig Eind deze zomer verschenen dance-remixen van Sugar For The Soul op de cd Remixes die hoog in de albumlijst terecht kwam. Het werk aan de nieuwe langspeler verloopt volgens Ness rampzalig. 'Onze manager had voor een prikkie een studio gekocht, maar toen de belasting zich ermee ging bemoeien, moest de studio alweer snel van de hand gedaan worden. De opnamen die we daar al gemaakt hadden, konden we er niet afronden. Bovendien bleek de recorder niet precies synchroon te lopen met de andere apparaten. We hebben het materiaal nu voor de tweede keer opgenomen, maar daar ben ik allerminst tevreden over. We moeten er dus opnieuw mee aan de slag. We houden het zoveel mogelijk in eigen hand. Achteraf vond ik Sugar For The Soul te Amerikaans klinken en dat is ten koste gegaan van ons eigen karakter. De nieuwe plaat zal ook een stuk minder hard worden en qua sfeer en variatie doen denken aan ons debuut. Ik denk erover het hier in Nederland af te maken en veel partijen opnieuw in te zingen.'
FRET 1 9
w
Plotseling stond Freek de Jonge bovenaan de hitparade met de vrolijke meezinger Leven na de
G
emeen Goed heet het liedjesprogramma waarmee Freek de Jonge door Nederland en België trekt. Samen met ondere andere Robert)an Stips, die het merendeel van de muziek schreef, en zijn vrouw Hella de jonge op viool. Tot dusver niets vreemds aan de hand. Maar dat de cabaretier op zijn 53-ste nog een nummer i-hit zou scoren, hadden zelfs zijn grootste vrienden niet durven te voorspellen. Een aangename verrassing, ook voor De Jonge zelf. Tuurlijk is het leuk. Als je een plaatje uitbrengt, hoop je dat er zo veel mogelijk van verkocht worden. Dus als dat dan een hit wordt, kun je niet zeggen dat het niet de bedoeling was. Als je 53 bent, is het ook niet meer zo'n probleem om een hit te
hebben. Mijn imago is dermate uitgekrista-
dood. Tussen alle house en r&b een wat vreemde eend. in de bijt. Maar w^ie de cabaretier beter kent weet dat muziek in veel van zijn programma's een belangrijke rol speelt. Een gesprek met Freek over rock Sc roll, Marco Borsato, teksten en natuurlijk het leven na de dood.
liseerd dat het geen grote schokken meer teweeg zal brengen. Het feit dat het plaatje is gekocht door vijftigduizend mensen waarvan ik de meeste liever niet in de zaal wil hebben, maakt nu niet meer zo veel uit. Want die komen toch niet. Dat is namelijk het probleem met mensen van achttien die artistieke pretenties hebben en in die hitmachine terecht komen. Die zijn onmiddellijk de sigaar. Ik heb niet de uitstraling van iemand waar meisjes van twaalf tot achttien jaar op vallen. Dat is de gevaarlijkste groep om als fan te hebben.'
Gefrustreerd Heb je de smaal< van het tiits malden nu te pal<l<en gekregen? Nee. Nou ja, de smaak te pakken. We zullen wel weer een single uitbrengen en het nog een keer proberen. Maar de kans dat het weer zo'n hit wordt lijkt me uiterst miniem.'
Willem Breuker Stroman en Trawanten gedaan en dat was weer heel nadrukkelijk muziek. Tien jaar later deed ik het programma Frits met The Nits. Dat beviel mij zo goed dat ik vrij snel daarna samen met Robert Jan Stips Gemeen Goed heb opgezet.' Door welke zangers ben je beïnvloed? 'Nou ja, eh, kijk Bob Dylan. Mick Jagger is ook geen nachtegaaltje, Eric Burden... Ik zie mijzelf wel in de rock & roll-traditie; als iemand die door middel van tamelijk staccato geschreeuw zingt en praat. Blues is het idioom. Muzikaal is het niet pure blues, maar als je helemaal terug gaat naar de basis zijn een heleboel nummers dat wet. Ik doe wat ik doe en ik doe wat ik kan. Dat is door een aantal mensen herkend en wordt door velen geapprecieerd.'
Paaswake Candle in ttie wind van Elton John heeft je uiteindelijl< van de eerste plaats verdreven. 'Dat is toch prachtig. De dood overwint uiteindelijk toch, kun je zeggen.' Vooral in de programma's met Neerlands Hoop nam muziel< een belangrijke plaats in. In je solocarrière iets minder. 'Ja, met Bram was de verhouding oorspronkelijk 50-50 en daarna hebben we de Neerlands Hoop Express gedaan, waar de nadruk heel erg op popmuziek lag. Dat was ook wel een doorbraak in Nederland. Maar op een gegeven moment ben ik daar wel een beetje in gefrustreerd geraakt. De muziek was Bram's ding en het leuk zijn was mijn terrein. Dat waren zo'n beetje onze grenzen. Hij oefende op dat gebied wel zijn macht uit zal ik maar zeggen. Niet al te onplezierig hoor. Maar zo was het gewoon. Zoals ik op mijn manier mijn macht heb uitgeoefend. Toen we uit elkaar gingen, wilde ik daarom even niets meer met muziek doen. In 1985 heb ik met
FRET 2 0
Als tiener woonde je in Zaandam. Heb je de opkomst van de rock & roll bewust meegemaakt? 'Mijn bekering heeft plaatsgevonden eind jaren vijftig. We hadden toen als baken Radio Luxemburg. Ik heb dus het geluk gehad dat ik heel erg mooi de opkomst van Elvis en Bill Haley heb meegemaakt. Het fenomeen rock & roll heb ik echt zien groeien en ik ben daar in opgegaan en meegegaan. De eerste keer dat ik rock & roll op de radio hoorde, was een plezierige opwinding. Mijn vader was dominee in Zaandam en op paasmorgen moesten wij 's ochtends vroeg buiten voor de kerk de paaswake houden. Dat was natuurlijk voor een kind het meest gênante wat er kon gebeuren. Dat je vader op straat ging staan en dat jij daar in een keurig pak bij moest staan. En nog iemand met een trompet erbij. We stonden daar met een groepje van zo'n tweehonderd mensen op de stoep van de kerk toen in een belendend perceel aan het kerkplein een raam omhooggeschoven werd, een luidspreker te voorschijn kwam en
daar plotseling Rock around the clock van Bill Haley keihard uitschalde. Als een soort recalcitrant protest. Wij vonden dat toen allemaal schandelijk, maar diep in ons hart was dat wel de muziek waar we de hele dag naar konden luisteren. In 1962 verhuisden we naar Goes. De hele ontwikkeling van The Beatles en de popmuziek heb ik in Zeeland meegemaakt. Tijdens het hoogtepunt van die muziek zat ik dus wel een beetje ver weg.' Mocht je als zoon van een dominee wel naar dat soort muziek luisteren? 'Ja, zij het niet van harte. De televisie bestond nog niet. Op een gegeven moment kwam het grote radiotoestel binnen. Dat was in die tijd de eerste vorm van grotere luxe. Daar zat een klep boven op en als je die optilde, zag je een pickup met een speakertje.'
Wat was het eerste plaatje dat je kocht? 'Een single van Dorus: Twee motten. Mensen kopen hun cd's nu met een heel ander gevoel dan toen. Destijds werd je ontzettend duidelijk gemaakt dat een plaat een aankoop voor het leven was. Je moest je realiseren dat je die plaat over dertig jaar nog moest draaien. Als je dat wist: zou je hem dan nog wel kopen....' Ben je voor wat betreft je eigen carrière beïnvloed door de popmuziek in de jaren zestig? 'Mijn hele stijl is ervan doordrongen. Mijn ambities om het toneel op te gaan komen er vandaan en je kunt zeggen dat de muziek voor een groot deel bepaald heeft hoe de liedjes van Neerlands Hoop klonken. Wij wilden ontzettend graag rock & roll maken. We zijn naar Engeland geweest om demoplaatjes te maken. We hebben erg veel liedjes geschreven, ook in het Engels. Vooral in het begin wilden we er dolgraag bij horen. Door het fenomeen protestsong hadden we natuurlijk een mooie aansluiting. We konden ons spiegelen aan die mensen. Bovendien konden we ook hun fouten vermijden, zoals dat je je leven te rigoureus inrichtte naar je populariteit. Als je kijkt met wie wij begonnen zijn en wie daar nog van over zijn, heb ik het er tot nu toe aardig van afgebracht. Als ik kijk naar het verloop van de carrière van Dylan.... Ik heb altijd goed opgelet. Steeds geprobeerd dingen te veranderen, niet vast te houden aan een formule, heel goed te kijken welk publiek je binnenkrijgt, zorgen dat het publiek niet bepaalt wat jij doet. Van de rockmuziek heb ik vooral geleerd hoe bepaalde dingen niet te doen.'
Beperkt taalgebied Wat vind je van de Nederlandse popmuziek? (Denkt diep na) 'Er is in Nederland' nooit een echt dwingende stroming geweest die vooraan liep. We hebben altijd keurig zo goed mogelijk anderen nagedaan. Soms
FRET 2 1
heb je er wel eens één die er uitspringt. Doe Maar bijvoorbeeld was heel goed in iets nadoen. Voor de rest is het heel keurig allemaal. Ik ken natuurlijk heel veel van die jongens. Thé Lau heb ik altijd gevolgd vanaf zijn tijd bij de Neerlands Hoop Express en de jongens van De Dijk ken ik. Vooral hun problemen ken ik goed. je zo lang in zo'n klein landje met een beperkt taalgebied handhaven is verschrikkelijk moeilijk, je doet een paar keer het clubcircuit, gaat een keer de theaterzalen in en wat dan?' Heeft een cabaretier het makkelijker? 'Ja, die heeft elk jaar, of eens in de twee jaar, een nieuw programma. Daar valt om te lachen, dus daar willen mensen wel weer opnieuw naar toe. Dat vernieuwt zichzelf. In wezen doe ik natuurlijk steeds dezelfde grappen maar het lijkt net of ze nieuw zijn. Het is heerlijk als je je hele leven met achttien liedjes kunt doen. The Rolling Stones beginnen toch na zoveel jaar weer met (I Can't Get No) Satisfaction. Dat is natuurlijk heel prettig. Daar komen 50.000 man en die willen niets anders horen dan die oude nummers. Voor mezelf moet ik daar niet aan denken. Ik heb er na twintig keer al genoeg van. Goed, de Stones doen het eens in de vijfjaar en dan is het heerlijk. Dan is het niet erg om die oude dingen weer te zingen. Want ik zing nu ook liedjes van Neerlands Hoop. Daar kan ik niet genoeg van krijgen.' l/l/aar luister je zelf graag naar? 'Ik ben toch wel iemand die het liefst naar Engelstalige singer/songwriters luistert. En af en toe rolt daar een Italiaan of een Duitser tussendoor. Iemand die mij goed op de hoogte houdt, is Bert van der Kamp, die stuurt mij af en toe een bandje. Ik ben niet goed in namen, maar Lou Reed vind ik fantastisch en Townes van Zandt. Dat soort figuren is aan mij besteed. Paolo Conté vind ik heel prettig om naar te luisteren. Rustige muziek van mensen die veel aandacht aan de tekst besteden, ja. Dat geeft aan dat er op een beetje intelligente manier aan gewerkt is. Een tekst hoeft niet gecompliceerd of ingewikkeld te zijn. Simpel en goed doordacht is eigenlijk veel beter, dat is de kunst. Maar het cliché is na al die jaren onvermijdelijk en soms wel eens een beetje té. Het is niet alleen muziek sampelen, maar ook tekst sampelen geworden.'
Sneldichten Ben je op de hoogte van de huidige trends? 'Met de nieuwe muziek heb ik niet zo veel. Rappen is voor mij Willy Alfredo. Dat vind ik prachtig, maar het blijft gewoon sneldichten. Ik begrijp best dat kinderen daar erg opgewonden van raken, maar ik niet meer. je kunt wel als ouwe lul tussen dat publiek gaan staan, maar op een zeker moment moet je aanvaarden dat dat geweest is. Dat anderen het prachtig vinden gun ik ze van harte, maar ik ben blij dat ik in mijn jeugd dat andere heb meegemaakt. Omdat ik in de muziek ook dezelfde verharding voel, die in de hele maatschappij zit. Het naïeve van de rock & roll wat wij nog hebben meegemaakt, dat specifieke sentiment, mis ik heel erg in de huidige muziek. Als het sentiment is, zitten we meteen in de hoek van Whitney Houston. Dat is jammer. Er zijn nog veel mensen die met een gitaar kunnen ontroeren, alleen spelen die een marginale rol. Ik heb John Hiatt twee weken geleden nog gezien in België. Door zo iemand word ik geraakt. Alleen bas en gitaar, maar ze pakken je toch met een simpel liedje.' 'Een hit is letterlijk vertaald iets dat je opeens raakt en je dan wift hebben. Tegenwoordig wordt het je allemaal zorgvuldig door de strot geduwd. Dat is het verschil met de periode die ik heb meegemaakt. Toen kwamen plaatjes echt opzetten en had je het gevoel dat je iets ontdekte en ergens mee bezig was. Wat is de opwinding om de nieuwe Michael Jackson of Candle in the windte kopen? Dat is geen opwinding, dat is verveling.
FRET 2 2
Je hebt geld en dat besteed je. Ik wil niet het verleden romantiseren, maar als je weinig geld hebt en je moet een keuze maken dan is het opwindend om dat geld te besteden. Als je gigantisch veel geld hebt en een heel klein aanbod is het verveling. Wat vind je van het niveau van de Nederlandse teksten? 'Ik luister daar niet bewust naar. Ik hoor ze natuurlijk wel langskomen, maar.... Marco Borsato? Daar kan ik niet zo goed tegen. Ik vind die teksten verschrikkelijk. Omdat ze iets pretenderen, terwijl het niets anders is dan gebakken lucht. Ze zitten taalkundig heel slecht in elkaar en er worden vaak meerdere metaforen door elkaar gehaspeld. Het zijn ook altijd de grote clichés: verlaten door de vrouw. Nu is daar op zichzelf niet zo veel op tegen.'
Jij probeert dat te voorkomen? 'Ik probeer niets. Ik heb ook niet het gevoel dat wat ik doe beter is. Daar heb ik geen waarde-oordeel over. Ik maak iets en zing dat en als mensen het niet mooi vinden, moeten ze me op een zeker moment laten vallen. Zolang ze me niet laten vallen, vinden ze het kennelijk mooi. Iedereen maakt zijn dingen op dezelfde manier, alleen de overwegingen tenslotte zijn anders. De schrijver Jan Willem Otten zei dat heel mooi: op het moment dat je een gedicht maakt, weet je eigenlijk van niets. Dan is er iets irrationeels dat jou dicteert. Later ga je er met je verstand naar kijken en dat is het moment waarop al die dingen gaan gebeuren. Dus mijn overwegingen bij een tekst zijn totaal anders dan die van bijvoorbeeld Huub van der Lubbe. Ik heb mijn beperkingen daar liggen en hij daar. Dus aan wat er uiteindelijk uitkomt is niet zo veel te doen. Mijn voordeel is dat ik bij mijn teksten er niet op hoef te letten of je er op kunt dansen of dat het moet rijmen. Ik werk vanuit de cabarettraditie en zij vanuit de traditie van de popmuziek. Ik mag meer woorden gebruiken. Bij mij mag het gecompliceerder zijn.'
JW Roy The One Night Op het moment dat ik zanger Jan Willem Roy spreelc staat Round Here van JW Roy & The One Night Band welgeteld dertien weken in
Dat is toch de Nederlandse blues? 'Ja dat is de blues, maar blues heeft minder woorden en minder gezwollenheid nodig. Maar ja, die jongen heeft zich ontzettend goed ontwikkeld. Voor hem is het de absolute top en dat is hem ook van harte gegund. Alleen hoop ik bij dat soort fenomenen altijd dat de smaak zal triomferen. Maar die is natuurlijk anders ontwikkeld, anders had hij ook wel iets anders gedaan.' Dus half Nederland heeft volgens jou geen smaak? 'Ja. Je kan bij smaak nooit spreken van goed of slecht, maar onze smaak gaat uiteindelijk altijd in de richting van Lady Di en Candle in the wind. Daar hoef je namelijk geen moeite voor te doen om dat mooi te vinden. Er zijn aftijd mensen, dat noemt men dan de elite, die een iets grotere inspanning willen verrichten om geamuseerd te worden. Om geraakt te worden. Voor die mensen is er gelukig ook nog wat, al moeten ze wel meer hun best doen om het te horen. De grote dingen, zoals Vader Abraham, vinden mensen toch het mooist. Ik vind het een hele aardige man en Dat kleine café aan de haven is een heel leuk liedje, maar die tekst is gewoon gruwelijk. Dat kan helemaal niet.'
Hoe zie je je eigen muzikale succes. Waarom kopen de mensen Leven na de dood? 'Het grappige is, dat als je op Internet kijkt naar al die samengestelde lijstjes met favoriete plaatjes van mensen, dan staat Leven na de dood ook overal op 1. Daar zit dus geen geld of koopdwang achter. Dat is puur appreciatie en dat zijn mensen die er toch wel over nadenken. Dat geeft aan dat dat plaatje een totaal andere emotie is dan Elton John. Het is niet zo'n Puff Daddy-achtige gang van: dat moeten we ook maar hebben want iedereen heeft het.' 'In Leven na de dood zit een spanning tussen de vrolijkheid van de muziek en de ernst van het onderwerp. En het is een meezinger. De message 'leven na de dood' komt geloof ik 150 keer voor, dus daar kan ook geen misverstand over bestaan. Het is kennelijk voor mensen een troost en het heeft ook een groot appeal op kinderen. Het heeft iets magisch. Ik kan daar de vinger niet op leggen en ik ben ook de allerlaatste die het gaat analyseren. Dat zou me er van kunnen weerhouden ooit nog zoiets te kunnen maken. Misschien is het wel een reactie op al die andere muziek. En het is natuurlijk de triomf op de marketingstrategie van de platenindustrie.'
de Moordlijst tussen die van wereldsterren als Radiohead, Ry Cooder en The Prodigy. JW en zijn vier begeleiders zitten nu tot over hun oren in het werk, maar dat hebben ze er graag voor over. advertentie
IT-S SOLID
Doodsangst
Is er leven na de dood? 'Ja als ik dood ben, gaat het teven gewoon door. Nee, omdat ik nooit terug zal keren in de vorm waarin ik nu besta. Zoals het hier op deze aarde gaat, gaat dat door en gelukkig ook zonder mij. En over tien miljoen jaar zal het er voor ons volkomen onherkenbaar uitzien. Dat is evolutie. De boodschap van dat liedje is dat je je tijdens je leven zorgen maakt over dingen waar je eigenlijk niet zo bezorgd hoeft te zijn. Aan de andere kant is het een beetje een cynische kreet. Je geeft ook aan dat mensen vaak heel roekeloos zijn en dat het niet zo verBeperkingen standig is om roekeloos te zijn, want dan ga je dood. Zijn er eigenlijk Nederlandse muzikanten of groepen die De vraag of er leven is na de dood ligt volledig open. Het gaat er natuurlijk ook om, wat in het laatste couje wel hoog hebt zitten? plet gezegd wordt, dat het overwinnen van je doods(Lange stilte) 'Tja, niet echt dat ik ervan achterover val. angst je kan bevrijden van een hoop ongemak, wat je Er is een aantal bands goed. De Dijk en The Scene bijvoorbeeld. Zij spelen op een geloofwaardige manier hun bewuster kan doen leven. Er zit wel behoorlijk wat in. Ik vind het een heel positief lied. Ik zing wel 'Rij rustig muziek, maar er zitten voor mij niet echte eye-openers door oranje, geef extra gas bij rood' of 'Steek je snikin. Degelijke teksten, maar niet briljant. Lennaert Nijgh kel zonder rubber in een hetero of een poot', maar had af en toe een mooie tekst. Het probleem zit hem daarmee wil ik zeggen: denk goed na bij dat soort dinook in de combinatie met popmuziek, waarin je toch gen want dat kun je beter niet doen.' vaak tekstuele beperkingen hebt en de vaak krampachtige poging om hitjes te schrijven en dicht bij het Engelstalige idioom te blijven. Thé Lau lijdt daar erg Tiemen ^ ^ ^ ^ ^ ^ Koopman aan, vind ik. Het is vaak niet erg persoonlijk, maar het zoeken naar het cliché.' Fotografie: André Bakker
an Willem Roy (spreek uit op zijn Frans) zou je buurjongen kunnen zijn: rustig, nuchter, geen sterallures te bekennen en ook om te zien een doodgewone jongen. De overige vier leden Richard van Bergen (gitaar), Roel Spanjers (toetsen), Kees Spruit (bas) en Jeroen 'The Goose' Goossens (drums) zijn al net zo gewoon. De media-aandacht rond Round Here bracht de afgelopen vijf maanden dagelijks iets extra's op het programma: radiowerk, fotosessies, interviews, tv-opnamen (één nummer was al te zien bij de 2 Meter Sessies, de uitgebreidere set volgt over enkele weken) en heel veel spelen. Jan Willem slaat dan ook regelmatig aan het geeuwen en is zichtbaar aan een hele lange nachtrust toe. Het goede nieuws is dat na mijn nieuwsgierigheid bijna een week pauze volgt, voor het eerst sinds vijf maanden. 'Het waren lange dagen, maar dat is ook helemaal niet erg, daar kies je voor. Een enkele maal bekroop me het gevoel dat ik echt niet meer kon, één keer was ik na een druk weekend mijn stem kwijt. Maar wat wil je, het is je jongensdroom die uitkomt. We hebben een droomstart gehad.'
J ITS CHUNKY N E W JtLBUIVI RELEASE P A R T Y
In december volgt nog een welverdiende vakantie die Jan Willem zal benutten om naar Austin, Texas te gaan. Hij was daar al twee keer eerder en is lyrisch over het muzikale klimaat: 'Keuze uit zo'n vijftig tot zestig optredens per avond, het is ongekend!'
SATURDAY 8 NOVEMBER
lifilllHil
AMSTERDAM 23:D0H «I"! me IB mn m . \v% wmiiii j m \ EBI FOB l A I f S I INTO:
,„
TEl: 0 2 0 B82 17 55
die ik graag doe. Ja, een mooi optreden.' Inmiddels heeft bijna elk radioprogramma JW Roy en zijn One Night Band voor een live-sessie over de vloer gehad. Twee tracks op de single You Didn't Know It (But You Had Me) werden opgenomen voor KRO's Leidsekade Live! en de Dylancover You're A Big Girl Now werd gespeeld in NCRV's Route 66. Ook de nodige pers werd ontvangen de afgelopen tijd. Diverse bladen en kranten gingen Fret voor. Maar nu er even rust is, volgt ook enige twijfel: 'Als het na vijf maanden even niets is, denk je onwillekeurig dat het nu afgelopen is. Het gaat me dan niet om de aandacht, maar om het gegeven dat we dan minder zullen spelen. Momenteel probeer ik van het optreden te leven. Minder spelen betekent dat dat niet meer vol te houden is. Maar goed, als het nodig is vind ik het geen punt om weer twintig uur te gaan werken.' Echt stilzitten zal het echter nog niet worden. Binnekort gaat Jan Willem met zijn vrienden onder andere naar België, Duitsland en Schotland. Het is een cliché maar JW gaat in de eerste plaats voor de muziek en voor het optreden.'lk vind dat veel te veel bands en artiesten het doen om popster te zijn in plaats vanuit liefde voor de muziek, zoals bij mij het geval is. Ik ben vrij consevatief en ouderwets qua voorliefde voor stijlen, maar dat is nu eenmaal zo. Als ik geen inspiratie meer heb voor dit soort muziek, zal ik niet eindigen in een salsabandje of zo. Dan stop ik gewoon.'
Muisstil Eén van de hoogtepunten in de afgelopen periode was het optreden op het Crossing Border festival in Den Haag. Jan Willem: 'Het was muisstil tijdens de nummers en zelfs tussen de songs door. Dan kun je goed de rustige nummers spelen
Roel ^ Q ^ ^ ^ Bouman Fotografie: Hilde Spaan
VWW.G0DW0RST.COM FRET 2 3
Bolland
*We w i l l e n geen j a - k n i k k e r s die alleen maar doen v
pu'Djlog
Betti ^ ^ ^ ^ ^
Plug
Foto: André Bakker
w i j zeggen Wie tijdens het zappen Nederland
Muzieldand wel eens voorbij ziet
vliegen, moet het zijn opgevallen:
ob (42) en Ferdi (41) Bolland hebben een Imposant oeuvre op hun naam staan. Het Haagse tweetal dat aanvankelijk als duo zelf platen maakte, kwam pas goed op dreef in de jaren tachtig met het schrijven en produceren van monsterhits voor anderen: Rock Me Amadeus (Faico, 1985), You're In The Army Now (Status Quo, 1986), Jeanny (FaIco, 1987) en Love House (Samantha Fox, 1988). Het kleine tot studio omgebouwde woonhuis aan een dorpsstraat in Blaricum is behangen met talloze gouden en platina singles en elpees. Het idee voor B.E.D. en Wow! ontstond anderhalf jaar geleden, vertelt Rob Bolland: 'Na ons succes met Status Quo en FaIco hebben we veel gewerkt met buitenlandse artiesten, maar In Nederland werden we moeizaam geaccepteerd. Dat is eigenlijk altijd 20 gebleven. Onze producties deden het goed in de buitenlandse charts en zelfs in Amerika, terwijl die plaatjes hier nog niet eens de tipparade haalden. In 1995 wilden we specifiek iets voor de Nederlandse markt gaan doen en begonnen aan een reeks projecten in die richting. De eerste daarvan was de cd ter gelegenheid van Herman Brood's vijftigste verjaardag. Daarna formeerden we de groepjes B.E.D., Wow! en onlangs O Die 3.'
R
Advertentie
het oprukkende fenomeen van de
Nederlandstalige jongens- en mei-
dengroepen. De vijf meiden van
Wow! en de drie jongens van B.E.D
zijn ontsproten aan het brein van de
broers Bolland & Bolland. Of beter
gezegd afgeleid van de buiten-
landse succesformule van de Spice
Girls en andere zingende groepen.
Maar ze hebben wel een
Nederlandse invulling gekregen,
zo vindt het ondernemende
producersduo.
De jonge talentjes in de leeftijd van veertien tot een jaar of twintig werden gevonden via een advertentie in de Hitkrant. 'B.E.D. spiegelt aan het Engelse Take That, maar het idee is Nederlands ingevuld,' vertelt Rob. 'Het zijn geen mooie jongens en ze kunnen echt zingen. Wow! is gerelateerd aan de Spice Girls. We kregen 250 reacties op onze oproep en er zaten meisjes bij die echt op de Spice Girls leken. We hadden Nederlandse kloontjes kunnen maken, maar dat hebben we niet gedaan. We wilden meisjes die konden zingen, er veel lol in hadden en waarvan we dachten dat we met ze konden samenwerken. Van allebei de groepen stond van meet af aan vast dat we een album gingen opnemen, ongeacht het wel of geen succes hebben. Want we gooien die mensen in het diepe, we vragen ze veel dingen op te geven en dan willen we ze ook een echte kans geven. Ze hebben geen tijd voor vriendjes en familie meer en kunnen niet sporten en uitgaan omdat ze na schooltijd en in de vakanties in de studio moeten zijn.' Lopen de jongens en meiden door hun jonge leeftijd niet het risico marionetten te worden in de handen van doorgewinterde producers? Rob: 'Dat is een begrijpelijk maar onterecht beeld. Voor Wow! zaten we niet te wachten op echte muzikanten omdat we zelf materiaal hadden. Niet iedereen bespeelt een instrument of schrijft zelf liedjes. We krijgen hier demo's van mensen die alleen Vesferda)'zingen in de badkamer. Met het oproepje in de Hitkrant hadden we precies die mensen te pakken. De vijf meiden die het uiteindelijk zijn geworden hebben een hele duidelijke opvatting over wat ze wel en niet willen. We willen geen stel ja-knikkers die alleen maar doen wat wij zeggen. We leggen ze nieuwe liedjes en teksten voor en vragen wat ze ervan vinden. Ook sturen we ze niet ongewild de bühne op. We leven hier niet in Engeland waar soortgelijke groepjes op zakgeld worden gezet en moeten doen wat er van ze geëist wordt. Als ze eruit willen stappen kan dat ook. We willen niet werken met mensen die het niet aankunnen. Je verzandt dan alleen maar in een situatie waarbij je elkaar processen gaat aandoen. We hebben wel iets beters te doen.'
Jonge doelgroep Het repertoire van de groepjes is specifiek gericht op jongeren van 10 tot 20 jaar. Rob: 'De teksten van Wow! gaan over dingen die ook in de Fancy staan. Die blaadjes haal ik er dan ook bij om even in de psyche van een zeventienjarige te duiken. Ik ga natuurlijk niet met een boek van Shakespeare zitten om een nummertje voor Wow! te maken. Mijn zoon van negen vindt Wow! eigenlijk alweer te kinderachtig, die houdt meer van The Prodigy en The Chemical Brothers. Het is een vrij jonge doelgroep, alhoewel ik merk dat mensen op de steigers het ook leuk vinden. Maar je
moet wel een nummer schrijven waarvan je denkt dat het bij de groep past voor wie het is bedoeld.' De hits die ogenschijnlijk zo door het duo uit de mouw worden geschud, worden met gediciplineerde arbeid in elkaar gezet. 'Ik hou van ambachtelijk songschrijven. Ik wacht niet op inspiratie, maar ga gewoon zitten. Aan het eind van de dag hebben we vier nummers. De dag daarna nemen we meestal één nummer op en de rest gooien we weg. Er bestaat wel een soort Bolland-geluid, maar omdat we zo veel uiteenlopende dingen doen is dat moeilijk te ontdekken. We hebben in ieder geval een duidelijke song-structuur en neigen vaak naar overproductie. Wij vinden het precies goed gedoseerd, maar anderen vinden het soms bombastisch.' 'Er is geen recept voor een hit. Het enige wat we kunnen doen is een zo leuk mogelijk liedje schrijven en dat zo mooi mogelijk opnemen. Daarvoor hebben we onze eigen productie-unit opgezet, waarbij we zelf artiesten zoeken voor ons materiaal en zelf produceren. Zodra de plaat af is, hebben we het niet meer in de hand. Dan spelen er zoveel factoren mee, die toch niet te beïnvloeden zijn. Om je een voorbeeld te geven: Rock Me Amadeus is in Amerika eerst twee keer geflopt en daarna pas doorgebroken. Chip Taylor maakte de prachtigste liedjes die nooit hits werden en toen hij voor de grap met drie akkoorden Wild Thing schreef werd dat een klassieker. Bij ons was het ook een soort golfbeweging: dan weer een bak met hits en dan weer niet.'
Zakenlui Rob Bolland bestrijdt dat het zakelijke aspect even belangrijk is als de artistieke kant. 'Muziek maken is waar ons hart ligt. Natuurlijk zijn we ook ondernemers want je loopt enorme financiële risico's. Maar we zijn absoluut geen zakenlui. We hebben dit bedrijf opgezet om juist voor onszelf meer vrijheid te creëren. Het zakendoen is een appendix, alhoewel het ook leuk Is om deals met platenmaatschappijen te maken en ze tegen elkaar uit te spelen. We willen geen multinational of major worden. We hebben er veel plezier in en willen dat zo houden. Componeren en produceren is onze core-business.' Ondanks dat Rob en Ferdi wel van 'alternatief houden (de broers hebben bijvoorbeeld plannen om een meiden-punkpopband te starten a la Kenickie) hoeven ze zich niet zo nodig in die markt te begeven. Rob: 'Sommige mensen vragen me of ik het nummer Keer Op Keer van Wow! wel echte muziek vindt en of aan In The Army Now niet veel meer eer te behalen valt. Maar er gaat evenveel energie en liefde in Keer Op Keer als met een nummer dat gewichtiger lijkt. Met een groep from scratch iets opbouwen is het leukst om te doen. Wow! en B.E.D. zijn overigens maar een onderdeel van wat we allemaal doen. We hebben een steviger album gemaakt met de zangeres Daniëlla en we werken aan het project Rock & Rap met lan Gillan van Deep Purple. Daarvoor zijn we ook nog in onderhandeling met rapper Ice-T.' Nu is het zo dat er veel Nederlandse bands zijn die keihard aan de weg moeten timmeren, terwijl acts als Wow! en B.E.D. het veel makkelijker lijken te hebben in de muziekindustrie. Rob vindt die kritiek niet terecht. 'Uiteindelijk zul je als band altijd een hit moeten scoren om door te breken. Soms scoren alternatieve bands door eindeloos te touren en een redelijke following op te bouwen maar in de meeste gevallen hebben ook die bands dat hitje nodig. Kijk maar naar The Bloodhound Gang en Alanis Morissette. Na twee discoplaten gaat Morissette een beetje alternatief zitten doen met de producer van Michael Jackson, die zo poppy is als het maar kan. Ze zoekt een goede band en zwaait wat met d'r haar, en daar is haar hit. Het verschil is zo klein. Het is niet zo dat je alleen geloofwaardig bent als je alleen in je garage speelt. We vinden het wel leuk om ons daar een beetje tegen af te zetten. De bands uit die scene kunnen altijd nog via een album succes boeken en optreden. In onze markt lukt dat vaak niet en bovendien is die overvol. Wij breken graag een lans voor de popsong met quasicommerciële bedoelingen. Elke band wil scoren en wij willen scoren als songschrijvers.'
FRET 2 5
november
november
zaterdag 1 november Almelo: Bettie & Friends - Sub Rosa Alphen a/d Rijn: Within Temptation + Orphanage - Kasteel Amersfoort: Simmer + Breath - Kelder Amsterdam: the Rooster & the Chicken Shit Maloe Melo; Gotas de Rap + Los Del Bajo Mundo - Melkweg the Max; Tiamat + Rotting Christ + Paradise Now - Melkweg; C.J. Chenier & the Red Hot Louisiana Band + Candye Kane Paradiso; Lullaby for the Working Class Winston; Raggende Manne + Tröckener Kecks + Trio Bier - Roothaanhuis; SD Mala'ika - AMP; Mendoza Dance Parti - Meander; Sierra Meastra - aula Tropeninstituut Apeldoorn: Perpetual Demise - Jejocema Arnhem: the Colvins + Caesar's Palace + the Pig Must Die - Goudvishal, Let's Quit - Hotel Bos Bakkeveen: Flamborough Head • symfo-festival: Pigmeat - de Bult Bergen op Zoom: Celestial Season + Beaver BoHo Bergum: Strapping young Lad - Kiehool
^
Nijmegen: Noujoum Rabat - Staddijk; Lovebite Backstage; Music Meeting: Smyrneiki Kompania + Womens Ensemble + Carlos Ward Quartet e.a. - Stadsschouwburg Roermond: Drop Dead Georgeous - Azijnfabriek Rotterdam: das Ich - Baroeg; Obilaya Nighttown; Thumb - Dodorama Sittard: Unleashed + Driller Killer + Shadowbreed - Fenix Tilburg: John Hayes + Candye Kane e.a. Noorderligt Utrecht: Djivan Casparian & ensemble - Rasa; Slagerij van Kampen (mi) - Tivoli; the Per Stairway to Heaven; Utrecht Jazz Pool - SJU Jazzpodium Zwolle: Sierra Maestra - Odeon
maandag 3 november Amsterdam: Björk (uitverkocht) - Melkweg the Max, Joan Baez - Paradiso; New Cool Collective Big Band - Meander; Dee Dee Bridgewater + Ray Brown Trio e.a. - Concertgebouw Tilburg: Tiamat + Paradise Now! + Rotting Christ
november Groningen: Skik - Oosterpoort; Green Hornet Simplon Crubbenvorst: Hangover - Xenon Haarlem: Claw Boys Claw + 13 - Patronaat Hardenberg: Van Dik Hout - de Stam Heemskerk: Hallo Venray + Suburbs Donkeyshot Hellendoorn: Thunder - Lantaarn Hilversum: Mark Foggo + the Hotknives - Tagrijn Hoogeveen: Osdorp Posse - Box Hoorn: Overland Stage + Supersub - Troll Leerdam: Tamas Szekeres & Barend Courbois & Ernst van Ee - Jungle Leeuwarden: Savatage - zalen Schaaf Leiden: Brezhnev - LVC Maastricht: Excello Legends - theater a/h Vrijthof Nijmegen: Blazers + Mike & the Mellotones Doornroosje Roermond: Helderoosjes - Azijnfabriek, Troubles in the Hot House - Hoafke Rotterdam: Vanity 4 - Blokhut; Showbusiness Giants - Vlerk Sneek: B-Thong + Funguz - Bolwerk
zondag 9 november Alkmaar: Van Dik Hout - Atlantis Amsterdam: opnames Leidsekade Live met o.a. Rollercoaster 23 (15u) + Jewel + Barbara Manning (21 u) - Paradiso; the Melvins Melkweg; Pauline y su Tin Tin Deo - Meander Breda: Meerman - Catch 22 Den Bosch: Celestial Season + B-thong - Willem II Den Haag: Heavy Mozart - Big Confusion Eindhoven: Watchman - Van Dijk; Soylent Green - Altstadt; Pater Moeskroen - Stadsschouwburg Heemskerk: Barrelhouse + BBWHY + Fake Donkey Shot Heerenveen: Hall of Veen e.a. - Sfinks IJmuiden: the Holy Albert Hall of Fame - Witte Theater Leiden: Tarika - LVC Maasbree: Fabulous Grit & the Two-bit Texas Rangers - Mafcentrum Medemblik: Bright Blue Gorilla - 't Hoekie Nijmegen: Gé Reinders - 0 4 2 ; Ad van der Veen + Hallo Venray - Doornroosje Roden: de Kast - Zaal Pruim
ENDAAAG
Bussum: Slagerij van Kampen - Opsessie Delft: Dazer - Blokhut Delfzijl: Julya Lo'ko - Molenberg Den Bosch: Take it for Granted - Plein 67; S.I.T.P. + Grumpyhead - Willem II Den Haag: Lagwagon + Snot - Paard Dordrecht: de Dijk - Bibelot Drunen: Claw Boys Claw + 13 - Utopia Emmeloord: Rudolph Dancer - Klos Emmen: Pater Moeskroen - Muzeval Enkhuizen: Random XS - Hoogte Goes: J.W. Roy + Golden & Carillo - Razzmatazz Groningen: Skabouters - Koekkoek; Excello Legends - Oosterpoort; Neuk + Spookrijders Simplon Heeswijk-Dinther: Pink Torpedo - Zwaan Hellendoorn: the Outsiders - Lantaarn Hengelo: Jovink & de Voederbietels - Metropool Hilvarenbeek: Bright Blue Gorilla - 't Tref IJmuiden: Kabaal Kanaal, cd-presentatie - Witte
Theater It Heidenskip: Loose Ends - It Swaeigat Landgraaf: Malochia + Swan Death - KPL Laren (gid): Skik - Stegeman Leiden: Mr. T. Experience + Dolly Birds + the Tabascos e.a. - LVC Leusden: Sjako! - IJsbreker LIerop: Hallo Venray - Nirwana Maastricht: Hips - Kadans Nijmegen: Music Meeting: Oedo Sukeroko Taiko + Pepe Kalle + Pene + Theodosii Spassov Trio e.a. - Vereeniging Noord-Scharwoude: Party Animals - Koog Oud-Beijerland: Undeclinable Ambuscade - M C Dingus Roosendaal: Fabulous Grit & the Two-bit Texas Rangers - Verkadehuis Rotterdam: Blazing Aces - Esprit; Chris Cacavas Rotown; Lester Bowie + Fra Fra Big Band Nighttown Schiedam: Watchman - Podiumcafé Sliedrecht: Lemon Crush - Beneden; the Inmost Elektra Sneek: Bluesmasters - Bolwerk St. Nicolaasga: de Kast - Doniahal Utrecht: finale Eerste Landelijke Amateur Compositie Wedstrijd - SJU Jazzpodium; Unit Moebius - Tivoli; Hoodoo Club - Ekko; Dr. Dick + Construct - Kikker; Taximia - Rasa; Kenny Garrett Quartet - Vredenburg Vlissingen: E.M.O. - Piek Waalwijk: Osdorp Posse + Convicted - Tavenu Wervershoof: Herman Brood & his Wild Romance - Van Rooyen Zaandam: Overland Stage - Kade Zevenhuizen: Van Dik Hout - Pruim Zierikzee: Julian Sas Band + Blue Print - Brogum Zoetermeer: Blues Jungle - Brouwhuis Zurich (Frl): Reboelje - Steenen Man Zwolle: Abaddon Circus - Eureka; Nicotine + Postmen + E-live - Hedon; Vengeance - Bierton
- Noorderligt Utrecht: Cake - Tivoli; Allez Mama - Stairway to Heaven
dinsdag 4 november Alkmaar: Jeroen Tenty unplugged - Atlantis Amsterdam: Finley Quaye - Melkweg the Max; Kid Stardust - Winston Den Haag: Mike Stern - Paard Eindhoven: Golden & Carillo - Vooruitgang; Toy Dolls + Vopo's - Effenaar Enschede: Trio 4 - Kater Groningen: Paco de Lucia Septet - Oosterpoort Leiden: the Ex + Djibril DIabate - C.C. de X Nijmegen: J.W. Roy - Gonzo Rotterdam: Wisecrack + Hamlet - Nighttown
woensdag 5 november Almelo: Tamas & Barend Courbois - Sub Rosa Amsterdam: Herman Brood & his Wild Romance - Paradiso, Silent Spring + Aqua Fortis - Winston; the Al Di Meola Electric Project - Melkweg the Max; Clawfinger - Melkweg Enschede: De Dijk + Prozak - Muziekcentrum Groningen: the Scene + Beeswamp - Martinihal Leeuwarden. J.W. Roy - Silberman Nijmegen: Singer/songwriter festival - 0 4 2 Rotterdam: Wisecrack + Hamlet - Nighttown Tilburg: Excello Legends - Schouwburg; Mike Stern Band - Noorderligt Utrecht: Ammocave - Stairway to Heaven; Cubanismo! - Tivoli; Paco de Lucia Septet Vredenburg Vlissingen: Blof - Arsenaaltheater
donderdag 6 november Alkmaar: December Boys - Atlantis Amsterdam: Ford's Imaginary Inferno + Club Diana - Paradiso; Kip Winger - Winston; Savatage + Vanderhoof - Melkweg the Max; Parels en de Funkie Reddingsbrigade - Meander Apeldoorn: Mike Stern - Gigant Breda: Hallo Venray - Para Den Haag: De Dijk - Paard Haarlem: Tarika - Patronaat; Julya Lo'ko Concertzaal Hengelo: Concrete - Metropool Leeuwarden: Bonobo - Brouwershoeck Nijmegen: Heideroosjes + Love Kills Doornroosje Rotterdam: Wisecrack + Hamlet - Nighttown; Tom Barman + Craig Metal - Nighttown theater; Sociale Werkplaats - Vlerk Spijkenisse: Loos - D.Daimond Tilburg: Clawfinger - Noorderligt Utrecht: the Gathering - Tivoli Venio: Oswald - Splinter Vlissingen: Excello Legends - Arsenaaltheater Zoetermeer: Ronnie Earl & the Broadcasters Boerderij
vrijdag 7 november zondag 2 november Aalsmeer: Golden & Carillo - café Joppe Alkmaar: Van Dik Hout - Atlantis Alphen a/d Rijn: Hugo Remmelt & Thijs Muus Mitchies Amsterdam: Yellowjackets - Melkweg the Max; the Bloodhound Gang + Horny Toad - Melkweg; Chris Cavacas - Paradiso; Sexteto Cubanismo Meander Bladel: Marcel de Groot Groep - Den Herd Den haag: Lullaby for the Working Class - Paard Eemnes: Staal - Schippers Welvaren Eindhoven: the Watchman - Van Dijk; Julya Lo'ko - Stadsschouwburg; Allsun - 28 Enschede: Esma Redjepova - Atak Groningen: Jololi Revue - Oosterpoort Heerlen: Bright Blue Gorilla - Theater Landgraaf: Hangover + Action in DC - Exit in G Leeuwarden: the Gathering - Harmonie Lemele: de Kast - Zaal Dijk
FRET 3 6
Alkmaar: Outsiders - Atlantis Amersfoort: Yunkyard Angels + Ronald Jenser Rooie Cent Amsterdam: Dumpcore + Nayberhood - AMP; Steelpulse - Paradiso; Robbie Williams + the Supernaturals - Melkweg the Max; Cubanismo Melkweg; Babette & band - Meander; Da Borthaz T - Mazzo Arnhem: the Aftertones + Viva las Vegas + Hank the Knife & the Jets - Verdieping Den Haag: Cranium Stir - Big Confusion; De Dijk - Paard Den Helder: Julya Lo'ko - Kampanje Deventer: the Gathering - Burgerweeshuis Dieren: de kast - Theothorne Dordrecht: J.W. Roy - Merz Eindhoven: the Melvins + Shearer - Effenaar Enschede: Vershki da Koreshki - Muziekcentrum
Goes: Tarika - Beest Gouda: Grumpyhead - So What
Tilburg: IQ - Noorderligt Utrecht: Munzruh - SJU Jazzpodium Vlissingen: Jetland - Piek Waalwijk: S.I.T.P. + Götterdammerung - Tavenu Wateringen: Rubber Duck + Count Ziggentuss Nederland 3 Zeist: Laberinto + Malicious - Peppel Zoetermeer: the Bob Color - Boerderij Zwolle: Ygdrassil + Mizzy - Eureka
zaterdag 8 november Alkmaar: Trommelfestival - Argus Almelo: Snowy White + the White Flames - Sub Rosa Alphen a/d Rijn: Travoltas + Neuk + Bonobo Kasteel Amersfoort: Benjamin B + Vamos - Kelder Amsterdam: Blunt Object + Umfufu + Dollybirds (21 u) + Godworst (24u) - Paradiso; de Heideroosjes + the Wenkers ~ Melkweg the Max; the Haystack Hi-Tones - Cruise inn Apeldoorn: Grumpyhead - Gigant Arnhem: Sources of Specialment e.a. Goudvishal Baarn: Pater Moeskroen - Speeldoos Bergen op Zoom: Tröckener Kecks - BoHo Boskoop: Fabulous Grit & the Two-bit Texas Rangers - Tunnel Den Haag: Apollo 13 e.a. - Paard; Naar de Maan - Lokaal Vredebreuk Den Ham: Staal - de Esch Dordrecht: Johan + Simmer - Bibelot Emmeloord: De Dijk - Prinsenhof Gouda: Scrambled Eggs - Seventh Room Groningen: Cubanismo! - Oosterpoort Grootebroek: the Covenant - R17 Haarlem: Corduroy - Patronaat Heeswijk-Dinther: Scavenger - Zwaan Heiloo: Osdorp Posse - Buk Buk Hellendoorn: the Gathering - Lantaarn Hengelo: Golden & Carillo - Kleine Kunst; B-Thong + Sinister + Footwear - Metropool Horst: S.I.T.R - Niks IJmuiden: Ba'ilongo - Witte Theater Irnsum: de Kast - Twee Gemeenten Kesteren: the Flying Embryo's - Marquee Leiden: Claw Boys Claw - LVC Meppel: Bright Blue Gorilla - café Clouso Naaldwijk: Monk - Flatertheek Noordwijk: Albuquerque - Join Ommen: Jovink & the Voederbietels - Zaal Tronk Oosterblokker: Skik - Harmonie Oud-Beijerland: Lulya Lo'ko - Lindehoeve Reeuwijk: Cirrha Niva - Loose End Roelofarendsveen: Cords - Splotsz Rotterdam: Rosa King & Upside Down - Esprit; Prozak - Rotown; Melvins - Basement; Thunder Nighttown; Line Up - Nighttown café; Blonde Redhead - Vlerk Sevenum: the Hotknives - Walhalla Steenwijk: Laberinto + Bored Information - Buze Tilburg: Wally Tax & the Outsiders + the Ribble Chips - Noorderligt Uden: Deviate + Liar + Right Direction + Congress + Homethrust - Pul Utrecht: Faun + Mean Spirited Robots + Wio & the Portables + Mote + Kuhn - Kikker; ICP - SJU Jazzpodium Venray: Hallo Venray - Dingus Vlissingen: Ashbury Faith - Piek Waalswijk: Lost In Misery + Conquered my Fears + Prison Danger - Tavenu Wageningen: Celestial Season + Beaver + New Creatures - Unitas Wateringen: Cheech Wizard - Nederland 3 Zaandam: Jan Rijbroek Band - Crossroads; Ro & Paradise Funk - Kade Zurich (Fri): Reboelje - Steenen Man Zwolle: Run Piggy Run + Supersub - Hedon; Van Dik Hout - Bierton
Hardenberg: Teenspirit - de Stam Hengelo: Cuban Heels - Metropool Hillegom: Lovebite - Solution Hoogeveen: Staal - Lijst; Atilla - Box Hoorn: Pigmeat - Troll Leiden: Psuedobulbar Palsy - LVC Maasland: Marcel de Groot Groep - Culturele Vereniging Nijmegen: Extreme Noise Terror - Staddijk; Johnny Smoke & friends - Doornroosje Oldenzaal: Bright Blue Gorilla - Jazz & Blues Festival Pijnacker: Hugo Remmelt & Thijs Muus - Trucker Roermond: Ulanbator - Azijnfabriek; Basic Blue Hoafke Rotterdam: De Dijk - Nighttown; the Rambling Bones - Blokhut; Jammah Tammah - Baroeg; Voile Maansfeest - Nighttown café; Snuff - Vlerk Sittard: Anvil + Excitor + Lost in Misery e.a. Fenix Sneek: Extreme Noise Terror + Iron Monkey -
Bolwerk Spijkenisse: de Kast - Carlton Oasis Hotel
zondag 16 november Alkmaar: Slagerij van Kampen - Atlantis Alphen a/d Rijn: Right Direction + Hometrust + Standard - Kasteel America: Action in DC - Boems Jeu Amsterdam: Benefiet Jason Becker (13u) + Ray Wylie Hubbard + Carrie Newcomber + Slaid Cleaves (20u) - Paradiso; Extreme Noise Terror + Motorpsycho + Consolidated + Iron Monkey Melkweg the Max; Echobelly - Melkweg Den Haag: Delirious - Big Confusion; Skatalites Paard Deurne: de Kast - Apollo Enschede: Ezio - Atak Groningen: Herman Brood & his Wild Romance Oosterpoort Heerenveen: I Witness + Gonzo - Sfinks Jellum: Meerman + the Scene - Jonker Sikke Lierop: I e voorronde Peelrockrally - Nirwana Rotterdam: Hugo Remmelt & Thijs Muus Vagebond; Anvil + Exciter + Flotsam & Jetsam Baroeg Tilburg: Shirtlifter - Extase
Hardenberg: Jan Rijbroek Band - Rock & Rollin Blues Heemskerk: the Bob Color - Donkey Shot Heerenveen: Jetland + Endorphin - Sfinks Hengelo: Arch Enemy + Dew-Scented + Gardenian + Manifest - Metropool Hilversum: Angel Dus + Wishing Well - Tagrijn Hoogeveen: Tröckener Kecks - Lokatie Laren (gId): Jovink & the Voederbietels - Zaal Witkamp Leeuwarden: Yothu Yindi + Dunumba - zalen Schaaf Leiden: C of E - LVC Leusden: Fast Food Boys - IJsbreker Maasbree: Skik - Mafcentrum Maastricht: Bright Blue Gorilla - Backstage Middenmeer: de Kast - Oude Beurs Nijmegen: Rob Zuidam - 0 4 2 ; Tom Barman & Cralg Ward - Doornroosje Oldenzaal: Laberinto - Kroeg Roermond: Talking Loud - Hoafke Rotterdam. Dutch Drums + Headliners + Cry Out + Despair + Room 101 + Cheech Wizard - Vlerk
EN Rotterdam: Alios - Dodorama Schijndel: Julian Sas Band - City Theater Tilburg: Savatage + Vanderhoof (uitverkocht) Noorderligt; Supersub - Extase
maandag 10 november Amsterdam: Zap Mamma - Paradiso; Beets Brothers - Meander Den Bosch: uitvoering Rock Pop Cursus - Willem II Hilversum: Nico - Jonge Graaf van Buren Tilburg: Bettie Serveert - Bolle Utrecht: RIccardo Cocciante - Vredenburg
dinsdag 11 november Alkmaar: Harry's Nephews unpl. - Atlantis Amsterdam: Roy Hargrove's 'Crisol' - Melkweg
the Max Arnhem: Bettie Serveert - Plaza café Breda: Exzhibid A - Para café Enschede: Gellybooty - Kater Tilburg: Zap Mama - Noorderiigt
woensdag 12 november Amsterdam: John Mayal & the Bluesbreakers + Blazers - Paradiso; Jeff Larson - Winston; Larry Coryell 'Spaces Revisited' & Billy Cobham Melkweg the Max; Adam F. + Crustation -
Melkweg Den Haag: Julya Lo'ko - Diligentia; Horobach Lokaal Vredebreuk Eindhoven: the Hègstroms - Effenaar Enschede: Coen Bals - Muziekcentrum Groningen: Zap Mama - Oosterpoort Haariem: Marcel de Groot Groep Stadsschouwburg Nijmegen: Ray Wylie Hubbard & Slaid Cleaves & Carry Newcomer - 0 4 2 Rotterdam: Bettie Serveert - Plan C Utrecht: June's High - Stairway to Heaven; Quidam + Collage - Tivoli
donderdag 13 november Alkmaar: Main - Atlantis Amsterdam: the Ex + Djibril DIabate (21 u, klzl) + D'lnfluence (22 u, grzl) - Paradiso; Martelpap + Gisburns - Winston; Sfeq + New Cool Collective - Meander Apeldoorn: Julian Sas Band - Bluescafé Delft: Herman Brood & hls Wild Romance + Van Dik Hout - TU Den Haag: Slagerij van Kampen - Paard Groningen: Cords - Oosterpoort Hellendoorn: Australian Nirvana - Zwaan Hengelo: Stranded - Metropool Hilversum: Stonesband - Tagrijn Nijmegen: Majid Kiani - 0 4 2 ; Motorpsycho + 7 Zuma 7 - Doornroosje; Dichters uit Epibreren Literair Café Rotterdam: the Blazers - Rotown Zoetermeer: Jetland - Boerderij
vrijdag 14 november Amersfoort: Junkie XL - Kelder Amsterdam: Steve Earie & the Dukes + Buddy & Julie Miller - Paradiso; the Tabascos + Dollybirds - Winston; Jon Hassell & Bluescreen 2 Melkweg the Max Arnhem: Slagerij van Kampen - Luxor Breda: Ah Lev Cha - Para Brielle: Julya Lo'ko - de Goote Brunssum: Action in DC - Koempelclub Bussum: Demoniac + Tsatthoggua + Sabbatical Goat + Denethor - Opsessie Den Bosch: Machinehead - Brabanthallen Den Haag: Detsky Sad - Big Confusion Eindhoven: Ween - Effenaar Enkhuizen: Hallo Venray - Hoogte Enschede: Cords - Atak Groningen: Zebra - Simplon Gouda: Osdorp Posse - So What Haarlem: Nine Below Zero + Drippin' Honey Patronaat
Utrecht: the Sunwheel Power Express + Sonic Litter + Panty Boy - Kikker; Akki Haak Band SJU Jazzpodium, Grumpyhead + Superfly TNT Tivoli Vaals: Hangover + Crème Recurante + Second Thoughts + Dan Sataniel + Grasscuters - Spuugh Vlissingen: Surrender - Piek Wageningen: Ro & Paradise Funk + the Upyoghurted - Unitas Wateringen: Sandja - Nederiand 3 Weesp: John O'Dreams - City of Wesopa Woerden: Lovebite - Babyion Zoetermeer: Hans Vandenburg & friends + Q65 Boerderij Zundert: 8-Red - Spot Zurich (Fri): Reboelje - Steenen Man Zwolle: de Kast - Bierton
zondag 23 november Amsterdam: Jah Free + ISM + Vibronics +
Marineville - Melkweg the Max Beriikum: de Kast - Hof van Holland Den Bosch: Gang Green + Culture (mi) - Willem II
Bezoekadressen van podia zijn de vinden op Internet: h t t p : / / w w w . p o p i n s t l t u u t . n l Tilburg: the Best Kept Secret - Chateau; Motorpsycho + 7Zuma7 + Majestic Scene - Bat Cave; Motorpsycho + 7Zuma7 + Majestic Scene - Noorderiigt Utrecht: Majid Kiani - Rasa; Groovy Items - SJU Jazzpodium; Zap Mama + King Taky & Afro Roots - Tivoli VenIo: Captain Gumbo - Walaby Inn Vlissingen: Kids Are Allright - Piek Volendam: Van Dik Hout - Pius X Zaandam: the Gathering - Kade Zeist: Subersub + Jetland - Peppel; Bonobo - de Breul Zoetermeer:Wally Tax & the Outsiders - Boerderij Zundert: J.W. Roy - CC van Gog Zwolle: Forefront + Reveal + Kindred - Hedon
zaterdag 15 november Almelo: Jane Doe - Sub Rosa Alphen a/d Rijn: Jammah Tammah - Kasteel Amersfoort: Ashbury Faith + Xanax Wazig Kelder Amsterdam: the Exiles (klzl) + Slagerij van Kampen (grzl) - Paradiso; Vals Licht - Winston; Ween - Melkweg the Max; Headrillaz + Junkie XL - Melkweg; Humate - Mazzo Anna Paulowna: the Covenant - Ark Apeldoorn: Rounders Travelling Troubadours Gigant Arnhem: the Firebirds + Farmer John + King Charles' head - Goudvishal; Marcel de Groot Groep - Stadsschouwburg Bergen op Zoom: Quazar - Bobo Breezand: Van Dik Hout - de Aap Brummen: Subersub - Bliksem Delft: the Scene + Skik - Wesseling Den Bosch: Fernando Lameirinhas - Willem II; Life of Agony -" Brabanthallen Den Haag: Motorspycho + Peter Pan - Paard Deurne: Deviate + Ni Hao - Roos Deventer: SImm Alley - Burgerweeshuis Dordrecht: Cords - Dordrecht Eindhoven: Gerd + L.A. Synthesis - Effenaar Elsloo: finale Nu of Nooit - Maaslandcentrum Goes: Consolidated - Beest Groningen: Cheech Wizard + Room 101 + Sippe Sibbele - Simplon Haariem: the Gathering - Patronaat Heerenveen: C of E + Tiedown + Fatal Justice + Vopo's e.a. - Sfinks Heeswijk-Dinter: Spoktordock + Take Death Zwaan Hellendoorn: the Blazers + Nine Below Zero Lantaarn Hengelo: Dismember + Lord Belial + Disfear Metropool Koudum: De Dijk - sporthal Sandobbe Leiden: Laberinto - LVC Noord-Scharwoude: Let's Quit - Koog Purmerend: Monk - Kern Rotterdam: J.W. Roy - Rotown; Don't Mind the Mess - Slingerick; Apocalyptica - Blokhut; Extreme Noise Terror - Baroeg; Froggs for Breakfast - Esprit; Coldcut - Nighttown; Yuri Honing Trio - Nighttown café Sneek: Dwarves + M e First & the Gimme Gimmes - Bolwerk Tilburg: Lifsign + Eyeball + Mainstrike - Bat Cave Uden: Acda & de Munnik - Pul Utrecht: The Great Unwashed + Shake Appeal Kikker; Bright Blue Gorilla - Ledig Erf; Ray Anderson's Pocket Brass Band - SJU Jazzpodium VenIo: Travoltas - Perron 55 Vlissingen: One Love - Piek Wageningen: Albert - Rockefeller Wateringen: Flesh Merchants - Nederland 3 Zoetermeer: Check out the Zydeco + Les Chouchoux - Brogum Zuid-Scharwoude: de Kast - Roode Leeuw Zurich (Fri): Reboelje - Steenen Man Zwolle: Trans Eurofia Express - Eureka; Johan + Simmer - Hedon
Utrecht: Troupe Cheikh el Kamel - Rasa; Travelin' Troubadours (ml) - Tivoli Vierlingsbeek: Devils Rope + Drosophilas + My Sister Susan + Sluëp - Gryphus Zelhem: Jovink & the Voederbietels - Dierssen Halfweg Zoetermeer: Rosenberg Trio - Boerderij
maandag 17 november Amsterdam: Azymuth - Paradiso; Dwarves + Me First + the Gimme Gimmes + Snuff - Melkweg the Max; New Cool Collective Big Band Meander Rotterdam: Jeff Larson - Rotown
dinsdag 18 november Alkmaar: Jolanda Traarbach unpl. - Atlantis Amsterdam: the Corrs + Ann Pierie - Melkweg the Max; Wiebe Wilberts - Meander Breda: Fiddlesticks Magic - Para café Enschede: Hovius - Kater Groningen: Bettie Senreert - Overstag
woensdag 19 november Amsterdam: Burundi Drummers + Trio Nakaranga - Melkweg the Max; Hawkwind Melkweg; Project 2000 - Meander Deventer: Lydia Lunch - Burgerweeshuis Drachten: Julia Lo'ko - Lawei Enschede: Bettie Serveert - Ie Monde Nijmegen: O.C. + You & I + Shy Rock e.a. Doornroosje Utrecht: Dazer - Stairway to Heaven
donderdag 20 november Alkmaar: Boogie Twice Band - Atlantis Amsterdam: Foo Fighters - Paradiso; O.C. Melkweg the Max; Man or Astro-Man? + Toenut - Melkweg; Kefimba - Meander; Benjamin B Arena Breda: De Dijk - Turfschip; Samuel Eddy - Para Den Haag: Ezio - Paard Deventer: Jetland - Elegast Haariem: Jan Rijbroek Band - Wildchild Hengelo: Mummy's a Tree + Swoon - Metropool Hilversum: Van Dik Hout - Tagrijn Meppel: Bright Blue Gorilla - café Clouso Nijmegen: Oumou Sangare - Doornroosje Rotterdam: Herman Brood & his Wild Romance Nighttown; Grumpyhead + Junkie XL + Spooksprekers - Nightown café Zaandam: Arch Enemy + Dew-Scented + Gardenian + Manifest - Kade Zoetermeer: XAM + Rough 'n Tumble + Whatever - Boerderij Zwolle: Candy Dulfer - Hedon
vrijdag 21 november Alkmaar: Ryker's + Standard + Boner + Surface Atlantis Alphen a/d Rijn: De Dijk - Kasteel Amsterdam: Alliance Nord-Sud + SD Malaïka AMP; D.A.V.E. the Drummer - Melkweg the Max; Nicolette e.a. - Melkweg; the Jumping Pumpkins - Meander Apeldoorn: Claw Boys Claw + 13 - Gigant Arnhem: Jammah Tammah - Verdieping Breda: Blof - Graanbeurs; Vals Licht + Capablanca + Shirtlifter + Bengels - Para Bussum: Monk + Concrete + Darkside - Opsessie Den Haag: Whatever - Big Confusion, Van Dik Hout - Paard Deventer: Wild Oat + Busker + Bedrock Burgerweeshuis Drunen: Julia Lo'ko - Voorste Vennen; Supersub - Utopia Enschede: Papa Bue's Viking Jazz Band Muziekcentrum Goes: Dandruff!! + Jabbem/ocky - Beest Gouda: Tuesday Child - So What Groningen; Proneg - Simplon Haarlem: the Outsiders + Kek '66 - Patronaat
Utrecht: Red Stone - Oude Pothuys; de Turkse Sultan + de Vlaamse Gezant - Rasa; Johnnie Bassett & the Blues Insurgents - SJU Jazzpodium; Candy Dulfer - Tivoli Veendenaal: Gangreen + Culture - Escape Winterswijk: Pater Moeskroen - Cultured Centrum Zaandam: Barrelhouse + Julian Sas Band + Mike & the Mellotones - Kade Zeist: Herman Brood & his Wild Romance Peppel Zoetermeer: Hallo Venray + Travis - Boerderij Zwolle: Urban Circus + Tobias + Pole Axe Zone Eureka; Prozak - Hedon; Oscar Andrade - Odeon
zaterdag 22 november Almelo: Run Piggy Run + Supersub - Sub Rosa Amersfoort: Theremin + Default Industries Kelder Amsterdam: Candy Dulfer & Funky Stuff (22u) + Parels en de Funkie Reddingsbrigade (24u) Paradiso; Mighty Mighty Bosstones + Too Many Crooks - Melkweg the Max, Four Men and a Dog + Freddie White + Extra Stout + Francie Conway & the Works - Melkweg; Bonobo (nacht) - Westergasfabriek Arnhem: God Dethroned + Liar of Golgotha Goudvishal Assen: Beeswamp - Krasgebouw Bergen op Zoom: Vobe + S.I.T.P. - Boho Boekel: Jovink & the Voederbietels - Stoepke Buren: Brotherhood Foundation - Jeugdsoos 75 Culemborg: Cords - de Kroeg Delft: the Ponies - Koornbeurs Den Bosch: Vals Licht + Capablanca? + Bengels + Shirtlifter - Willem II Den Haag: Tuesday Child + Benjamin B - Paard; the Dynamites - Lokaal Vredebreuk Deurne: Backfire + Descipline - Roos Dordrecht: Hallo Venray - Bibelot Drachten: Dandruff!! + Heideroosjes - Iduna Egmond-binnen: De Dijk - Sporthal Eindhoven: the Gathering - Effenaar Emmeloord: Nuff Said - Klos Enkhuizen: Glue in the Jelly - Hoogte Groningen: Jetland - Vera; Oumou Sangare Oosterpoort Haariem: voorronde Rob Acda Award - Patronaat Hardenberg: Herman Brood & his Wild Romance - de Stam Heerhugowaard: Van Dik Hout - Mariene Heeswijk-Dinther: Splash - Zwaan Heiloo: Rex + Soviet Sex + Bloem - Bukbuk Hellendoorn: Skik - Lantaarn Heythuysen: Slurf - Tom Tom Hoogeveen: Bluesnacht: Bintangs + Juke Joints + Mississippi Bound + Swamp + the Bluezz + Alamo Leal + Bluesville - Mauritshof Hooghalen: Jammah Tammah - All Skin Hoorn: Laberinto + Antropoi'd - Troll IJmuiden: Njava - Witte Theater Kampen: Travoltas - Ukien Kesteren: Lovebite - Marquee Laren (gId): the Outsiders - Stegeman Leerdam; Eveline Carels & John Hayes - Jungle Leiden: Yothu Yindi - LVC Lottum: Sinister + Occult - Canix Noordwijk: Bonobo - Join Oostburg: Let's Quit - Ledelpop Oud-Beijeriand: Marcel de Groot Groep Lindehoeve Oudenbosch: Julya Lo'ko - Vide et Arti Purmerend: Hugo Remmelt & Thijs Muus - Kern Roosendaal: Pater Moeskroen - de Kring Rotterdam: Vengeance - Blokhut; Arch Enemy + Dew-Scented + Gardenian + Manifest - Baroeg; Marcel Scherpenzeel Band - Esprit; Fred Anderson & Marilyn Crispell & Hamid Drake Nighttown café Sneek: Claw Boys Claw + 13 - Bolwerk Tilburg: Herman Brood & hls Wild Romance Noorderiigt
Den Haag: Another Mistake - Big Confusion Eindhoven: Adam F. - Effenaar; Marcel de Groot Groep - Clobezaal Geleen: Nico - Bloasbalg Heeswijk-Dinther: the Dream City Film Club -
Zwaan Nijmegen: Lydia Lunch - 0 4 2 ; Ryker's + Surface Doornroosje Oosterhout: Watchman - de Beurs Rotterdam: Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Silvolde: Soylent Green - Pakhuus Sittard: Arch Enemy + Gardenian + Dew-Scented + Manifest + Chemical Breath - Fenix Tilburg: Brabantse milieufederatie met o.a. Shirtlifter - Noorderligt Uden: Heideroosjes + Facing Down - Pul Utrecht: Ryker's + Backfire + Standard + Surface (mi) - Tivoli Venray: Action in DC - Podium Woerden: Hallo Venray - K77 Zeeland: S.I.T.P - Kobus Zwolle: Sere Fankani - Hedon
maandag 24 november Amsterdam: Joe Jackson - Paradiso Eindhoven: Betty Blue - Effenaar Rotterdam: Barbara Manning - Rotown; Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Utrecht: Bettie Serveert - StainA/ay to Heaven; Oumou Sangare - Tivoli
dinsdag 25 november Alkmaar: Gabor & Sharis unpl. - Atlantis Amsterdam: Joe Jackson - Paradiso Breda: One Night One - Para café Enschede: Granny's Pride - Kater Rotterdam: Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Tilburg: UFO - Noorderiigt
woensdag 26 november Almelo: UFO - Sub Rosa Amsterdam: Joe Jackson - Paradiso; Snikkeldrift + Uit de Sloot - Winston Eindhoven: Spearhead - Effenaar Enschede: Frans Bauer - Muziekcentrum Maastricht: Bettie Serveert - Clinique Nijmegen: Masada String Trio - 0 4 2 Rotterdam: Spudmonsters + Kickback + Crises + Totenmund - Baroeg; Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Tilburg: Fairport Convention + Ogham Noorderligt Utrecht: Nuff Said - Stairway to Heaven; De Dijk - Tivoli Weesp: Meerman - Natte Krant Zoetermeer: Pater Moeskroen - Stadstheater
donderdag 27 november Alkmaar: Noorderzon - Atlantis Amsterdam: Bettie Serveert (22u) + Wounded Kite (23.30) - Paradiso; Blunt Object - Winston Assen' Van Dik Hout - Theater Diana Den Bosch: Oasis + the Seahorses Brabanthallen Den Haag: Bloem + Rex + Soviet Sex - Paard Ede: Meerman - Substitute Enschede: Sprooksprekers - Atak; Frans Bauer Muziekcentrum Gemert: Slagerij van Kampen - Time Out Haariem: Hallo Venray + Travis - Patronaat Hengelo: the Spudmonsters + Kickback + Crisis + Totenmond - Metropool Leeuwarden: Fairport Convention + Ernst Langhout & the Hones - theater Romein Rotterdam: Sans Secour - Vlerk: Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Utrecht: De Dijk - Tivoli VenIo: Mare Foggo & the Skasters - Splinter Zaandam: Corrie & de Grote Brokken - Kade
FRET 2 7
vrijdag 28 november
(Sn^^e/and
'Ik zal niet snel vróiijke
rijven
Alkmaar: Selecter - Atlantis Almelo; Jetland - Stam Amsterdam: Paradise Lost + Sundown + Uncle Meat - Paradiso; Spearhead - Melkweg; Ambiente + Sunny Side Up - Badcuyp; Claude Young - Arena Arnhem; De Dijk - Musis Sacrum; Fairport Convention - Luxor Beekbergen; Hugo Remmelt & Thijs Muus Klikspaan Breda: Eboman - Para Bussum: Schubert & the Schuberettes - Opsessie Den Haag; Cojones del Torro - Big Confusion; Stereo Nation - Paard
Deventer; the Cords + 7 Zuma 7 -
Jan Willem
Broek
Foto's: André Bakker
Na deze platen stonden de major-labels in de rij om de inmiddels tot Xymox omgedoopte band onder contract te nemen. Het beste bod kwam van Wing, een sublabel van Polygram. 'Op zich was 4AD een prima label. We gingen er weg omdat hun distributie in Amerika niet zo goed was. Achteraf hebben we daar wel spijt van gehad. Ik zou nu nooit meer voor een major kiezen. Daar zitten over het algemeen mensen met weinig verstand van zaken.' Op Wing verschenen cd's Twist Of Shadows (1989) en Phoenix (1991). Moorings: 'Ik denk dat we een gevarieerd geluid laten horen. Er zijn een hoop bands in het genre die kopiëren, terwijl wij echt een eigen sound hebben.' Op de twee cd's erna. Metamorphosis (1992) en Headclouds (1993) op het Londonse ZOK-label, koerste de band meer richting dansmuziek. 'Ik woonde al een tijd in London en ben daar beïnvloed door de ravescene en bands als Happy Mondays en The Charlatans. Voor ik het wist werd ik er zelf ook in meegesleept. Al die gothic en new wave bands hielden er mee op. Vandaar dat het wel goed voor mij was om naar mijn roots in Amsterdam terug te keren.'
Weer Clan
Clan Of Xymox was altijd bekender buiten dan in Nederlgnd. De laatste drie jaar was hiet stil rond de Amsterdamse vleermuizen en deed zelfs tiet verhiaal de ronde dat ze niet meer bestonden. Maar nu is er dan een nieuwe c d , Hidden Faces. Zanger/gitarist Ronny Moorings praat ons even bij.
FRET 2 8
lan Of Xymox is in 1983 te Nijmegen opgericht door Ronny Moorings en zijn toenmalige vriendin Anke Wolbert. Ronny's huisgenoot Pieter Nooten werd al snel bij het gezelschap betrokken, dat Amsterdam als thuisbasis uitkoos. In 1984 verscheen in eigen beheer de elpee Subsequent Pleasures in een oplage van vijfhonderd stuks. 'Dat was een jeugdzonde, een uitprobeersel', vertelt Moorings. 'Tien jaar later heb ik het toch opnieuw op cd uitgebracht, samen met de Clan Of Xymox-demo's, omdat de plaat veelvuldig gebootlegd werd.' De band stuurde deze demo's in 1984 naar het prestigieuze 4AD-label in London, waar ze mede dankzij de hulp van Brendan Perry van Dead Can Dance een contract aangeboden kreeg. Twee invloedrijke cd's volgden, te weten Clan Of Xymox (1985) en Medusa (1986). 'in Duitsland noemden ze ons ook de grondleggers van de darkwave. Daar werden en worden we echt serieus genomen. Ook in Amerika trouwens.'
C
Na een periode van herbezinning heeft Ronny de draad weer opgepakt. Hij formeerde een nieuwe band, bestaande uit Peter (drums). Rob (gitaar), Darko (keyboards) en zijn huidige vriendin Mojca (bass, zang). Ze tekenden bij het Amerikaanse label Tess Records. 'Ik kende Tess Records van Faith And The Muse, een band die ik erg goed vind. Tess was op zoek naar nieuwe acts en wij naar een label. Ik heb daar weer een 4ADgevoel. Je werkt met mensen, die zich echt voor je inzetten.' De groep gebruikt nu opnieuw de naam Clan Of Xymox. 'We zijn een andere weg ingeslagen, vandaar de naamsverandering. In feite heb ik Xymox opgeheven en ben ik verder gegaan met Clan Of Xymox.' Hidden Faces is de meest gevarieerde cd van de groep tot nu toe. De band grijpt voor een deel terug op zijn werk uit de jaren tachtig, maar staat verder stevig in het hier en nu. 'Het mocht geen retroplaat worden, geen verlengstuk van de andere cd's. Het is wel een logisch vervolg daarop geworden, maar daar is niks mis mee. Een groep als Oasis grijpt nu terug op de jaren zestig, ledere band heeft zijn favoriete periode; voor mij zijn dat de jaren tachtig.' De cd is grotendeels tot stand gekomen op de computer. De productie was in handen van grootmeesters John A. Rivers (Dead Can Dance) en Dave M. Allen (Cure, Sisters Of Mercy). Het songmateriaal is van de hand van Ronny Moorings. 'Ik schrijf over persoonlijke dingen, over dramatische wendingen in mijn leven en niet over politieke zaken of zo. Goede muziek beïnvloedt je emoties, kun je alle richtingen opsturen. Ik zal niet snel vrolijke liedjes schrijven. Dat ligt niet in mijn aard. Na het maken van een cd is er een hoofdstuk uit mijn leven afgesloten. De cd's zijn als een soort fotoboek en staan elk afzonderlijk voor een bepaalde periode in mijn leven. Bij een foto kun je wel iets herinneren van die momentopname, maar niet alles. Bij het beluisteren van een plaat komt meteen alles wat je toen meemaakte weer naar boven.'
Burgerweeshuis Eindhoven: Universal Egg Tour - Effenaar Cemert; Watchman - Eendracht Groningen; Daemonic Hell - SImplon Haarlem: Oumou Sangare - Patronaat Heemskerk: Lovebite -i- Heideroosjes - Donkey Shot Hengelo: Malignant Eternal -f Setherial + In Battle - Metropool Hoogeveen: Grrtlock + Crush - Box Hoorn; the Outsiders - Troll Katwijk; Right Direction + Home Trust - Scum LIsse: Space Marines - MagniflosI Middelburg; Meerman - Electro NIeuwendijk; Skik - Sporthal Iris Nijmegen; the Gathering - Doornroosje Rotterdam: Slagerij van Kampen - Nighttown; Umbra Et Imago - Baroeg; Rocketmen Nightown café; the Smugglers + the Tabasco's Vlerk; Nawal + Matlubeh + Amina Alaoui + DIvana e.a. - Doelen; Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Terneuzen: Pater Moeskroen - Zuidlandtheater Utrecht: Orchestre National de Barbès - Rasa; Ruffneck + McHype + Fuckface - Tlvoll; Claude Young - Winkel van SJnkel Venio: Cooler than Jesus + Mizpah - Splinter Zaandam; Van Dik Hout - Kade Zeist: Powerplay + Slurf - Peppel
Zoetermeer; Claw Boys Claw + 13 - Boerderij Zwolle: Jammah Tammah - Eureka Zwartemeer: Staal - Klenholt
zaterdag 29 november Alkmaar: Riff Raff - Argus Almelo; the Bintangs - Sub Rosa Amersfoort: Grumpyhead - Kelder Amsterdam; Néné Africa Festival, met o.a. Africando - Paradiso; Rammstein - Melkweg the Max; Mike Scott & his new band - Melkweg Apeldoorn: Soviet Sex + Rex + Bloem - Gigant
Arnhem: Show Business Giants - Goudvlshal Brummen: Vengeance - Bliksem Castricum: Singer/songwritercontest - Bakkerij De Goorn; the Gathering - Dolleburg Den Haag: Duh Puijuh Zeikargs - Big Confusion; Supersuperstrio met 9 bands - Paard; Brave Old World - Dillgentla Den Helder; Jane Doe - Bliksem Dordrecht: Slagerij van Kampen - Bibelot Eesveen: the Scene - Smitty's Palace Enkhuizen: Beatbusters - Hoogte Enschede; Oumou Sangare - Twentse Schouwburg Gemert; Facehugger + Malochia - Bunker Groningen; the Outsiders - Oosterpoort; Backfire! + Catweazle + Victimized - Simplon Haarlem; Corrie & de Grote Brokken - Patronaat, Pater Moeskroen - Stadsschouwburg Heerenveen: Surf A's + Beatkings - Sfinks Heerlen: Hangover - Club Wilhelmlna HeeswIjk-DInther: de Klufters - Zwaan Helloo; Pig Meat - Buk Buk Hellendoorn: De Dijk - Lantaarn Hoorn; Ro & Paradise Funk - Troll Kampen: Staal - MC de Loswal Leusden: Kiss This - IJsbreker Lierop; Supersub - NlnAiana Meeden: Jammah Tammah - Malgretout Nijmegen: Spudmonsters + Totenmond + Kickback + Crises - Staddijk; Noord-Scharwoude: Claw Boys Claw + 13 - Koog Oosterhout: Jetland - Toonzaal Oostvoorne; Loos - Motel Rotterdam; Dangerous + Delirious + Deadly -1Dynamite + Duke - Slingerlck; Hallo Venray Rotown; Setherlal + In Battle + Malignant Eternal - Baroeg, Blueprint - Esprit; Heideroosjes - Nighttown; Teddy Edwards & Rein de Graaff Trio - Nighttown Café; Flamenco Oriental + Idir + Esmaiira + Jedwane e.a. - Doelen; Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Schijndel; Meerman - Den Bes Spanbroek; de Kast - Vriendschap Tilburg: Oscar Andrade - Muziekcentrum Uden; the Selector + Let's Quit - Pul Utrecht; Stereo Nation - Rasa; Azucaraba! - SJU Jazzpodlum; Spearhead - Tivoli VenIo: KPA + I Witness + Dead Poets - Splinter Vlisslngen: Van Dik Hout - Arsenaal theater; Namedropper + Scalemodels - Plek Wateringen: Seance - Nederland 3 Woerden: Lovebite - Babyion Zierikzee: de Heideroosjes + Brotherhood Foundation - Brogum Zurich (Fri): Reboelje - Steenen Man Zwolle: Metamorfosia - Eureka; Fairport Convention - Hedon
zondag 30 november Amsterdam: Heinrich Heine Marathon + Fatbeats + Candan Erfetin - Paradiso; Oumou Sangare Melkweg the Max; Tanya Donelly - Melkweg; Sleepy la Beef (15u) - Cruise Inn; Alwin & Marlon - Mazzo Balkbrug; the Gathering - zaal Takens Benningbroek; Van Dik Hout - Vangpop Elsloo: Action in DC - Maaslandcentrum Nijmegen: Hugo Remmelt & Thijs Muus Spijker/Wolk, Reburt - 0 4 2 Rotterdam: Tewje Band - café Floor; Bacan Doelencafé; Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Schagen: Slagerij van Kampen - Igesz Tenfl/lspel: de Kast - Smidse Tilburg: Rammstein - Noorderligt Utrecht; Matlubeh - Rasa VenIo; Rooster Cogburn -i- Fake + de Broeders + de Raggende Manne + Ro & Paradise Funk Splinter Zwolle: Status Quo + Vengeance - IJsselhal
maandag 1 december Amsterdam: Heimet - Melkweg; Insane Clown Posse - Melkweg the Max Rotterdam: Coolio -f Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy' Utrecht: Counting Crows + Bettie Serveert Vredenburg
dinsdag 2 december Amsterdam; Eek-a-Mouse + Tuesday Child -
Melkweg Enschede: Deltawerken - Kater Rotterdam; Coolio + Simple Minds + Total Touch e.a. - Ahoy'
woensdag 3 december Alkmaar: Garp + Cry Baby + Tramps Like Us Atlantis Amsterdam: Paladins - Melkweg Tilburg: Eek a Mouse - Noorderligt Utrecht: Spot - Stairway to Heaven
donderdag 4 december Alkmaar; Appendix - Atlantis Groningen; Counting Crows + Bettie Serveert Oosterpoort; Ween - Vera Haariem: El Ves & the Loveley Elvettes & Memphis Marlachis - Patronaat Hellendoorn; Walter Trout Band - Lantaarn Hoogeveen; Mr. T. Experience -i- the Groove Coolies - Box Leeuwarden; Tröckener Kecks - Harmonie Nijmegen: Thief - Diogenes
Tilburg; Crossfire - Noorderligt Zaandam: Julya Lo'ko - Speeldoos
vrijdag 5 december Amsterdam: Levellers + the Driven - Melkweg
the Max Apeldoorn: Lovebite + Heideroosjes - Gigant Den Haag: Mihoen - Big Confusion Dlnxperlo: Jovink & the Voederbietels Achterhoek Arena Eindhoven; Hallo Venray - Effenaar Haarlem; Silkscreen + Peter Pan - Patronaat Hardenberg: Within Temptation - Stam Heemskerk; Vopo's - Donkeyshot Rotterdam; Ween - Nighttown Tilburg: De Dijk -h Tuesday Child - Noorderligt Utrecht: Skik - Tivoli Zaandam: Junkie XL + Grumpyhead - Kade Zoetermeer: Slagerij van Kampen - Boerderij
LET OP! NIEUW ADRES EN FAXNUMMER VANAF 10 NOVEMBER! AGENDAGEGEGENS VOOR DE MAANDEN DECEMBER EN JANUARI VÓÓR 20 NOVEMBER A.S. STUREN OF FAXEN NAAR: FRET, PRINS HENDRIKKADE 142, 1011 AT AMSTERDAM, FAX VANAF 10 NOVEMBER: 020-4284287 (FAX TOT 6 NOVEMBER: 020-6685041) ELECTRONISCH KAN OOK; ONS EMAIL-ADRES IS: FRET@NP1.NL LET OP! NIEUW ADRES EN FAXNUMMER VANAF 10 NOVEMBER!
Clan Of Xymox gaat de cd live promoten in Duitsland, Amerika, Frankrijk en misschien ook Zuid-Amerika. 'Er wordt een documentaire gemaakt over ons door een Chileense tv-ploeg die ons gaat volgen tijdens de tour in Duitsland, dus misschien dat we ook in Zuid-Amerika een paar optredens verzorgen. Nederland valt een beetje buiten de boot, maar we hopen toch volgend jaar een aantal optredens in eigen land te kunnen doen.'
FRET 2 9
(op In de popmuziek speelt sponsoring een enorm grote rol. In de ZomerFret konden we lezen hoe dat in het groot gaat.
We hebben niet allemaal een rijke vader die voor ons twee eigen beheer beheer-cd's betaalt, zoals de broertjes Hanson. Dus moeten we slim zijn en op een andere manier het geld op tafel toveren. De Amsterdamse gitaarband Scram C Baby deed het wel op heel bijzondere manier. Hun debuutalbum Taste werd gefinancierd door het RTL4-programma Rad Van Fortuin. Eén van de mensen rond de groep schreef zich in, werd geselecteerd, won glansrijk en zelfs de auto. De vierwieler werd meteen doorverkocht en van de opbrengst werd een groot deel van Taste betaald. Of Hans van der Togt de winnaar ook om de nek vloog toen de auto er uit bleek te gaan, konden we niet nalaten te vragen. 'Ik geloof dat ik hem optilde. Eigenlijk haat ik dat soort quizzen, maar op de één of
Maar ook onbekende
andern ns
is beter; er wordt door bezoekers van concerten eerder een cd dan een cassette gekocht en ook op de interesse van platenmaatschappijen heeft het een duidelijk gunstige invloed. Een groep die recentelijk een eigen beheer-cd op de markt bracht is de deathmetalformatie Profane. Het mini-album Pain werd niet alleen door Fret goed besproken, maar maakte ook elders indruk. Drummer IVIarco Klomp: 'Een cd komt beter over en bijvoorbeeld over de recensies hebben we bepaald niet te klagen gehad. Bij een blad als Aardschok hadden we de ervaring dat we twee tot drie maanden moesten wachten tot ons cassettebandje werd besproken, maar de cd stond er gelijk de volgende maand in. Het wordt blijkbaar eerder beluisterd.' Zelf een plaat uitbrengen houdt in dat je zelf ondernemer wordt. 'In de metalwereld is commercieel vaak nog een vies woord, maar je moet je product echt verkopen. Je moet veel aandacht besteden aan de geluidskwaliteit en de vormgeving. De kwaliteit is erg belangrijk, desnoods wacht je maar wat langer en spaar of sprokkel je wat meer geld bij elkaar.' Qua vormgeving lijkt het wel alsof haast elke band contacten heeft in de grafische wereld. Als je muzikanten vraagt hoe ze hun eigen beheer-cd hebben gemaakt hoor je regelmatig melding maken van goedkope films voor de hoesjes, hulp bij vormgeving en het drukklaar maken van het boekje. Goed in je omgeving rondkijken of er niet toevallig iemand bij een grafisch bedrijf werkt. En ook al ken je hem of haar niet: vragen staat vrij.
Fan
ging zelfs zo ver dat ze om
hun cd te bekos tigen meededen aan het
andere manier, door de spanning die het evenement oproept, door zo'n volle zaal en dat hele gedoe, raakte ik meegesleept. Vandaar die vréugde-uitbarsting.'
RTL's Rad van Fortuin,
Gaat dat wel heel ver? Lees maar eens wat al die anderen deden! FRET 3 0
De eigen beheer cd heeft langzamerhand de democassette als promotiemiddel vervangen. De kosten van het vervaardigen van zo'n eigen glimmend schijfje zijn de laatste jaren behoorlijk gedaald, waardoor het voor steeds meer bands binnen handbereik is gekomen. De voordelen zijn legio: het ziet er professioneler uit dan een tapeje; een cd wordt door de mensen in het circuit (boekers en pers bijvoorbeeld) serieuzer genomen en daardoor eerder en beter beluisterd; de geluidskwaliteit
Om een verzorgd uitziende en goed klinkende eigen beheer-cd te maken is nogal wat geld nodig. De bedragen variëren doorgaans tussen de vier- en tienduizend gulden. Bij een ~ dergelijke kostenpost is een • T ^ ^ sponsor dus meer dan welI ^ kom. Regelmatig verschijnen er ^ cd's waarbij op de hoes of in de inlay een aantal sponsors wordt vermeld, al dan niet met een logo van hun bedrijf. Dat is ook het geval bij de cd van de Unidentified Flying Artists. Gitarist Pano Roseel: 'Bij ons ging het niet om grote bedragen. Het was meer een kwestie van iemand bij een bedrijf kennen. Zo is er een fan van ons, die een friettent heeft. Hij mag, geloof ik, één keer per jaar een bedrag van 1500 gulden belastingvrij weggeven. Die heeft hij geschonken aan onze cd. We konden er in ieder geval de studiokosten van betalen. De rest hebben we zelf bekostigd.' In eerste instantie zagen de Unidentified Flying Artists hun cd vooral als promotiemateriaal. 'Nu verkopen we het schijfje natuurlijk ook bij optredens, maar vaak vergeten we de cd's van huis mee te nemen', voegt hij er grinnikend aan toe. 'We zijn zo met dat optreden bezig, dat we het over het hoofd zien. Dan vragen mensen uit het publiek om een cd-tje en zijn we het weer vergeten.'
kosten!)
boekingen te bewerkstelligen. Bassist Patrick de Kok Bij het zoeken naar bedrijven die bereid zijn te sponvan de Tilburgse groep Vals Licht: 'Toen onze laatste cdsoren hoefje niet alleen maar te denken aan hoge single Verjaardagsfeest uitkwam, hebben we bewust gebouwen met spiegelende ramen. Voor een donatie tegen de zalen gezegd dat we bezig waren om de cd te aan een band komen net zo goed de stamkroeg, de promoten. Zuiver op het verhaal van de cd-tour hebben bouwer van de flightcases, de drukker van de hoes, de we twee maanden kunnen spelen. Het nummer is ook studio en zelfs de kapper in aanmerking. In het boekje bij de cd van de band Pluck Up Courage staat bijvoorbeeld een verhuisbedrijf vermeld. Damian van de Erve, drummer van deze formatie: 'Het is meer een vorm van liefdadigheid, ik kan me moeilijk voorstellen dat een naamsvermelding op onze cd voor zo'n bedrijf promotioneel gezien veel nut heeft. Wij hebben onze oefenruimte in het pand van een glaszetterij. Via dat bedrijf zijn we in contact gekomen met een aantal zaken in de buurt, bijvoorbeeld twee beveiligingsbedrijven. Onze bassist is daar op afgestapt om te kijken of zij bereid waren ons financieel te steunen. Ook de drukker heeft ons gesponsord, niet met geld maar door gratis de / \; o vormgeving te doen. In totaal hebben de / v "^ sponsors zo'n vierduizend gulden inge\ UOORT bracht.' ^ ^
Pluck Up Courage heeft trouwens flink werk gemaakt van de financiering. De groep combineerde de sponsoring met voorintekening. Aan fans, vrienden, collega's en familie werd vooraf gevraagd een cd af te nemen en alvast te betalen. Zo verzekerde de band zich van de nodige contanten en de wetenschap dat er sowieso een x-aantal exemplaren wordt afgezet. Damian van Pluck Up Courage: 'We hebben iedereen die we ken nen een mailing gestuurd, men kon één cd voor 25 gulden of vijf cd's voor honderd gulden bestellen. Bij een afname van vijf stuks zat er tevens een naamsvermelding in het 'Thank You-lijstje' aan vast. Het zal je verbazen, maar er zijn aardig wat mensen die er vijf hebben besteld. Die hebben nu voor een jaar verjaardagscadeautjes voorradig.' Per saldo leverden sponsoring en voorintekening de groep zo'n tienduizend gulden op. Daarvan kon het collectief zeven dagen opnemen, drie dagen mixen en het persen betalen. Zo heeft de band een prima visitekaartje en is elke cd die na de voorintekening verkocht wordt a 25 piek mooi meegenomen. Het zaken doen is Pluck Up Courage zo goed bevallen dat het door de band opgerichte eigen label inmiddels plannen heeft later dit jaar nog twee cd's uit te brengen van andere bands. Daarbij zullen ze dezelfde financieringstactiek volgen.'
Voor de meeste bands is de eigen beheer-cd een veredelde demo; waar ze eerst een cassettebandje zouden hebben rondgestuurd laten ze nu een cd verschijnen. Belangrijkste doel van het plaatje is zoveel mogelijk
op de radio geweest, niet echt veel, maar toch een paar keer. Zoiets lukt niet met een demo.' Inmiddels heeft Vals Licht een platencontract getekend bij Epic (Sony), waarbij eind dit jaar een cd-single en begin volgend jaar een album zullen verschijnen. 'We hebben weleens een single gemaakt bij een klein platenlabel. Daarover waren we allerminst tevreden en hebben we eigenlijk vooral geleerd hoe het niet moet. De basis voor het contract met Epic hebben we gelegd met onze eigen beheer singles /Was/eer en Verjaardagsfeest. Naar aanleiding daarvan hebben Fret en OOR over ons geschreven. IVIet die recensies en cd's in je achterzak word je serieuzer genomen door de maatschappij. Dat lukt nauwelijks meer met een demo.'
Bij cd-fabrieken geldt een minimum-afname van vijfhonderd of zelfs duizend stuks. Lang niet elke band slaagt erin zoveel exemplaren van haar product te verkopen. Los van het financiële risico is de aanblik van vierhonderd onverkochte cd's op zolder ook niet bevorderlijk voor het zelfvertrouwen van de muzikanten. Gelukkig is er nu ook de opneembare cd, ook wel CDr genaamd. Daarmee kun je cd's maken in een minimum oplage van één. Benodigdheden zijn een recordable cd (kosten: een tientje per stuk) een cd-writer (kosten: rond de duizend piek). )e hoeft niet zelf zo'n apparaat te kopen, er zijn inmiddels voldoende bedrijven die voor een redelijk tarief jouw muziek op een schijfje zetten. Eén van die bedrijven is Free System Project van IMarcel Engels. Hij maakt met de hand jouw cd (op dubbele snelheid, dat betekent dat het album dat 50 minuten duurt in 25 minuten gekopieerd wordt). Ook verzorgt hij de aankleding van het doosje. Als extra service biedt hij het plaatje ook aan derden te koop aan via Internet. Zo'n eigen beheer cd kost dan inclusief verpakkingsen verzendkosten dertig gulden. De bestellingen komen werkelijk overal vandaan. 'Gisteren nog uit Uruguay', verteft Marcel. 'Er zijn diverse titels waarvan ik er inmiddels meer dan honderd heb verkocht. Dat is een aantal dat door veel eigen beheer-cd's niet wordt overtroffen. Het voordeel van deze werkwijze is dat ik nooit met restanten blijf zitten en ook geen financieel risico loop.' De groep De Waan uit Apeldoorn liet haar muziek door zo'n bedrijf in een oplage op maat op cd zetten. Zanger/gitarist Henk Waninge: 'Het eerste exemplaar kostte 40 piek en elke volgende 25. Dat was een half jaar geleden en toen niet duur. Maar de prijzen zakken momenteel zo snel dat je ze nu waarschijnlijk nog veel goedkoper kunt laten maken. Ik denk dat deze methode echt de toekomst heeft. We hebben er honderd besteld en die zijn vrijwel allemaal op. We zijn van plan er nog één te maken. We denken er zelfs over om zelf ook zo'n apparaat te kopen.' Het hebben van een eigen cd, ook al is het maar in een geringe oplage, blijkt nog altijd effect te hebben. 'Sinds dat schijfje bestaat krijgen we meer respect en dat is weer goed voor je gevoel van eigenwaarde. Het klinkt misschien stom, maar het is toch waar je het allemaal voor doet, uiteindelijk je eigen kindje hebben!' Roel /?TW>I«?IA- Bouman Illustraties: John Prop
FRET 3 1
BACKFIRE! Aii lets Are Off
THE BLUE MEANIES Jast Se Kind (NRM 970502)
(Kingfisher/Suburban)
B
ackfire! maakt hardcore volgens de Limburgse school. Op deze tweede cd komt hun power niet echt over. De gitaar lijkt door een Big Muff gehaald en de bassdrum is niet echt goed hoorbaar, zodat het een beetje zompig klinkt en te weinig attack heeft. Zanger Patrick Toenen kan wat mij betreft het best gaan figureren in een stomme film, maar dat is misschien een kwestie van smaak. Feit is echter dat de zang te veel boven de muziek uitkomt, waardoor 's mans tekortkomingen tamelijk prangend aan het licht komen. Backfire! is meer iets voor op het podium dan voor in de huiskamer. (RW)
BAGUS
COOPER/SHAGGY HOUND Sans Les Mails {split IP)
N
ew Road Records is een kleine nieuwe platenmaatschappij die geheel zelfstandig opereert. De afgelopen maanden heeft deze Nederlandse independent een aantal singles en cd's uitgebracht. Just Be Kind is de eerste cdsingle van het rocktrio The Blue Meanies. Drie heren die niet alleen qua haardracht en kleding in de jaren zestig zijn blijven stilstaan, maar ook muzikaal overduidelijk hun roots in deze periode hebben liggen. Het titelnummer zou niet misstaan op een plaat van de Kinks of The Beatles. De tweede track. Rock 'n Roll, is al even aanstekelijk, maar klinkt net als Just Be Kind nogal gedateerd. Jongens, we willen niet onaardig zijn maar: these are the nineties! (TK)
(Ullipoii lOLLI 04, 35 Chemin de la Nertbe, 13016 Marseille)
O
ok een tussendoortje van Cooper is de moeite waard. Deze mini-cd die de drie Friezen delen met Shaggy Hound uit Bordeaux bevat drie nummers. O.T.O Hand is een mooie midtempo opener met de zuivere meerstemmige zangpartijen en de strakke, gedreven uitvoering die het handelsmerk zijn van Cooper. In Wrapped gaat het trio in de melodieuze powerpunk overdrive. Het folkpunkerige Dead is een cover van They Might Be Giants dat eerder een b-kantje van een 7"-single sierde. En nu maar hopen dat het derde album niet al te lang op zich zal laten wachten. (flV)
Miieier Construefissi (eigen beheer)
D
e Haarlemse groep Bagus is duidelijk nog op zoek naar een eigen geluid. Op hun vijf nummers tellende demo-cd Under Construction schommelt de muziek heen en weer tussen hardrock, reggae, funk en punk. Variatie kan op zijn tijd best leuk zijn, maar bij Bagus hoor je dat ze er zelf soms ook niet helemaal raad mee weten. Dat leidt dan tot verkrampte overgangen, die de nummers er niet sterker op maken. Bovendien is het niet allemaal even strak gespeeld en gaat de slechte uitspraak van zanger Djurre Roggeveen snel irriteren. Een pluspunt is violist Chris van den Berg, die met zijn spel voor een originele invulling zorgt. (TK)
DIVERSE ARTIESTEN Bifiia Bffvenl 3 (Stichting Brabant Pop, tel. 013-5423337) tichting Brabant Pop is één van de meest actieve provinciale belangenbehartigers. Een van de initiatieven is de jaarlijkse overzicht-cd van aanstormend talent. Altijd weer een goede graadmeter waarvan al eerder groepen als Vals Licht, S.I.T.P, Travoltas en Green Lizard profiteerden. Gunstig is het feit dat elk van de acht bands met twee of drie nummers zijn vertegenwoordigd. Zo krijg je toch een beter beeld dan dat je het met één track per gezelschap moet doen. Twee formaties (Facing Down en Götterdammerüng) maakten al eerder een cd en zijn inderdaad bijna boven. Als kandidaten voor meer naambekendheid tippen we naast de twee genoemden 7Zuma7, 1 Lamp, Niels Duffhuës en The Moonstorm. Los van de reclamefunctie is het ondanks de grote variatie toch een tamelijk coherent geheel. (RB)
S
DIVERSE GROEPEN HeiaekeB Cressiver AwarJ SaB!pi0f [Djax records pr-111) en erg goeie verzamelaar vol genomineerden voor de Crossover Award, waar nu gelukkig niet alleen maar crossover bands voor in aanmerking komen. Fijne bijdragen zijn er van Bonobo, Junkie XL, SFeO, Prince Abooboo (verrassend) en Opex. Qua genres loopt de cd uiteen van jazzdance/funk tot drum ft bass en triphop/chemical beats. Wie al deze termen niks zegt, kan de cd toch meteen gerust hart kopen: dan ben je meteen weer bij en ken je de hipste dance-bands in Nederland van dit moment.
E
BEAVER Ihs Biffererscs Ifiiiae (Elegy 004) eze zwaar draaiende machine is de tweede cd van de Amsterdamse sludge rock formatie Beaver. Op dit album bewijst de groep dat zij heel wat in huis heeft. Zij trakteert de wereld op 10 donkere, sfeervolle nummers met een seventiesgroove in een modern jasje. Het gitaargeluid is daarbij erg belangrijk. Dat klinkt troebel en ranzig waardoor de luisteraar in de juiste unheimliche stemming raakt. Een pompende, voortstuwende ritmesectie en een zanger met een gemotioneerd stemgeluid maken het plaatje compleet. Knappe arrangementen en een grote variatie tussen de nummers onderling zorgen er bovendien voor dat dit album zeer onderhoudend is. Het valt niet mee om je te concentreren op iets anders dan de muziek van Beaver wanneer die door de speakers schalt. Maar geloof me, na twee nummers ga je er zo in op dat al het andere ook even niet meer zo belangrijk is. (WC)
D
BERTJE AND THE UNDERTAKERS Scfewuns ir«I Gat* Laune (eigen beheer, Wijde Begijnestr. 62, 3S12 AX Utrecht, tel. 030-2343118) n het kielzog van Bertus Staigerpaip maar op een aanzienlijk lager niveau (in elke zin van het woord) bevinden zich Bertje en de zijnen. Het repertoire is vlees noch vis en wordt bij elkaar gehouden door bier en sperma. Opzij, Opzij en Paloma Blanca spelen ze na zonder er iets mee te doen. Wie dat leuk vindt, zou eens een spelletje Halma moeten proberen. (RW)
BIRTHMARK FeHrth Birth kni Other ie-births (eigenbeheer, tel. 071-5126527) part plaatje. Het Leidse trio Birthmark bestookte de redactie al met de nodige demo's en dan nu de eerste cd. Een zelf vervaardigde schijf, waarbij alles in eigen hand is gehouden. Bij mij mist de speler wel eens een paar bitjes, maar dat kan gewoon pech zijn. Wars van alle trends is Birthmark op zoek naar het eigen gezicht. Dat levert rustige sfeervolle muziek op. Het drietal heeft oog voor details en weet hier en daar met stijlvolle arrangementen te komen. De sound ligt ergens in de buurt van een ingehouden variant van de Mits of Frank Tovey (Fad Gadget) en wie de tijd ervoor neemt, ontdekt een paar zeer fraaie liedjes. Met betere opnamefaciliteiten en een paar gastmuzikanten moet Birthmark een prachtige cd af kunnen leveren (let dan wel op de lengte, heren!). (RB)
A
FRET
uitgebreide technische mogelijkheden, het experiment gemeden als de pest, maar dat zal de gemiddelde jazzrockliefhebber worst wezen. Paradox klinkt als een geslaagde demonstratie-cd en is zeer geschikt als bijlage bij een eventuele sollicitatiebrief aan Candy Dulfer. (AK)
3 2
(Rl)
BLUNT OBJECT iisds» (eigen beheer, tel. 020-6924021) k weet het, ik weet het. Het woord 'groeiplaatje' is al jaren geleden ingenomen, opgehoest, uitgekotst en begraven, maar toch. Een andere benaming kan ik niet vinden voor het m i n i debuut Diodon van het Amsterdamse Blunt Object. Draaibeurt 1 ging als volgt: Jezus, die gasten weten echt niet wat ze willen, dit vliegt alle kanten op. Die gitaren zijn vals, de zang lijkt nergens naar, uit die rotzooi. Toen kwam draaibeurt 2: Best een eigenzinnig bandje, ik kan het niet echt 1-2-3 thuisbrengen. Is dit jazz? Punk? Gewoon rock? dEUS? Primus misschien? Nog maar eens luisteren. En draaibeurt 3 bracht mij tot de volgende conclusie: Hèhè, voor het eerst sinds tijden weer eens een bandje dat een mix kan maken tussen intellectueel gefriemel en een gezonde bak rotherrie. Gevarieerd, verrassend en heel doordacht. Zeg eens eerlijk, is dit nu een groeiplaatjeof niet? (PO) p.s. De zong lijkt nog steeds nergens naar.
FRANK BOENEN ¥ajler!andi (Columbia, COL 488818 2) rank Boeijen vertrok vorig jaar voor een reis van zes maanden naar Zuidoost-Azië. Om tot rust te komen en om de dood van zijn vader te verwerken. Hoewel dat aanvankelijk niet de bedoeling was, schreef de zanger tijdens zijn verblijf in het verre oosten een groot aantal nummers. Het resultaat is te vinden op de cd Vaderland. Het album weerspiegelt de belevenissen en indrukken die Boeijen op zijn reis tegenkwam, maar ook, zoals bijvoorbeeld in het titelnummer, de gedachten en herinneringen aan zijn eigen wortels en geboortegrond. Vaderland is desondanks geen plaat met wereldmuziek geworden; de veelal rustige nummers hebben onmiskenbaar de bekende stijl van Boeijen. Alleen de teksten, sommige titels (Cowboys Van Bali, Darwin) en de subtiele aankleding van multi-instrumentalist Rens van der Zalm verraden de oorsprong van de liedjes. Frank Boeijen is er in geslaagd een sfeervol album te maken, met tien sterke songs. Waar een vakantie al niet goed voor is. (IK)
F
CRAWATTE iisickerbscler i i s f t (RPC 97512)
H
et trio Crawatte noemt als belangrijkste muzikale invloeden Sesamstraat en Zappa. Muziek met een korreltje zout dus. Het dubbelalbum Knickerbocker Bingo wordt verder op smaak gebracht met een snufje Residents, een beetje Primus en een flinke eetlepel Presidents Of The USA. Met dit als basis, stuiteren de drie heren op kolderieke wijze van het ene genre naar het andere: sixties rock, metal, hillbilly, suffe disco, stoffige jazz en nog veel, veel meer. Soms vermakelijk, vaak flauw, maar altijd goed gespeeld. Kortom: ze kunnen alles, deze jongens. Helaas krijgt het daardoor ook iets van een Teleac-cursus Popstijlen Voor Beginners. Een opvallend album dus, maar lang niet zo eigenwijs als het pretendeert te zijn. (RS)
CREEMERS & DOUMA Paraiei (New Road Music 970703) e tijd dat het maken van virtuoze jazzrock en fusion was voorbehouden aan beroemde Amerikanen als Billy Cobham en Stanley Clarke ligt ver achter ons. René Creemers en Pieter Douma hebben respectievelijk als drummer en bassist een indrukwekkende staat van dienst en op Paradox laten zij met een aantal gastmusici enkele muzikale hoogstandjes horen. Paradoxaal genoeg wordt bij dit soort platen, ondanks de
D
DIVERSE ARTIESTEN Mleaw Aiküaars Peil '91 (Atlantis, tel. 072-5118390)
P
odium Atlantis brengt haar eigen variant op de jaarlijkse Nieuw Nederlands Peil-cd (geinig hoesje ook in dit verband). Van twaalf lokale of regionale acts werd één nummer live opgenomen. Een goed initiatief om de betrokkenen een tastbaar visitekaartje te bezorgen en natuuriijk ook leuk voor vrienden en familie. Als op zichzelf staande cd is het door de grote verscheidenheid (van punk tot reggae, van hardrock tot nederrap en van crossover tot jazzdance) buiten de doelgroep waarschijnlijk een stuk moeilijker te verkopen, want of muziekminnaars in laten we zeggen Groningen en Limburg hier iets mee kunnen, is de vraag. Maar voor de noodzakelijke pr voldoet dit schijfje uitstekend. Van de twaalf bijdragen bevallen ons vooral Sickening Sadness, Koresh, Twiggy, More Unfriendly People In My Backyard en Mind. (RB)
DIVERSE PUNKGROEPEN Hsil Erg Ptssk t.i. ¥§!.! : 17 Psük/he-laitis From ïhe ' i o t t e r i a m ' Area (Tocado Rec. 0001) ij gebrek aan een Rotterdams platenlabel voor lokaal talent is Tocado uit de grond gestampt. Deze cd bevat bijzonder geslaagde live-opnamen (alle bands in één dag opgenomen in de Basement!) van maar liefst zeventien Rotterdamse bands, waaronder veel onbekende herrieschoppers maar ook oudgedienden als Jamrax, Debiele Eenheid en Totaal Veriept. Het niveau is over het algemeen lang niet slecht, maar echte uitschieters zitten er niet bij. Een besteladres hebben de makers van Tocado voor het gemak maar niet vermeld, maar bij Nighttown kunnen ze je vast wel verder helpen. (RW)
B
DIVERSE ARTIESTEN Uit Ui IfrJarisI (eigen beheer, iax 040-2043574) rank zag zijn muziekzaak in rook opgaan, z'n klanten organiseerden een benefietconcert en Bart van café De Rooie Sok kwam met het cdidee. Jan en Wil gingen opnemen, Guus deed het licht, kortom... alles zou goed komen. En inderdaad, want hier ligt 'ie dan: Uit De B(r)and, vol moois uit Valkenswaard. Little Louis Blues Band staat er natuuriijk op, net als die jonge honden van Prune. Verder Quaff niet te vergeten. Infant Sorrow en last but not least Wij & Sjef. Wat een geinbakken zijn dat toch met die Vader Abraham-parodie! Reken maar dat de mensen in Valkenswaard tot in lengte van dagen trots zullen zijn op deze cd. En reken maar dat mensen van buiten er beter van af kunnen blijven. (PO)
F
want de opbrengst van de cd gaat naar een aantal goede doelen (onder andere een opvangtehuis voor dak- en thuislozen). Genoeg reden dus om It's A Wonderful Life aan te schaffen. Zeventig minuten luistergenot.
(TK)
FAY LOVSKY & LA BANDE DESSINÉE iïiibers (Basta 90692)
pdejessinée
ELFFERICH FOUR Csirissitf (Via Jazi 992.019.2) lfferich Four noemt het HardPopJazz. Dat harde valt best mee, maar de term geeft goed aan dat de band met één been in de jazz en met het andere in de rock staat. Fusion kun je dat
(Metal Blade Records, 3984-14148-2) n de jaren '80 stond het Amerikaanse Metal Blade-label aan de basis van een hele golf thrash- en deathmetal-groepen. Het in Drente woonachtige God Dethroned heeft voor hun tweede cd ook een contract bij de roemruchte platenmaatschappij voor elkaar weten te krijgen. Het debuut van de band kwam vijfjaar geleden uit, waarna God Dethroned een jaar later werd ontbonden. In 1995 richtte zanger en gitarist Henri Sattler de groep voor de tweede keer op. Het huidige God Dethroned laat een modern deathmetal geluid horen, dat raakvlakken kent met de melodieuze Zweedse Gothenburg-stijl. Elementen uit black- en thrashmetal duiken eveneens op. Hoewel het hoge niveau niet het volledige album lang wordt volgehouden, is God Dethroned met The Grand Grimoire wat mij betreft toch weer terug aan de top van de vaderiandse deathmetal-scene. (DdM)
I
HALLO VENRAY Hstie ïetiray
E
(VAN 7243 8450922)
A
N
a ondermeer reclamemelodietjes en theatertournees met The Magnificent Seven heeft Fay Lovsky met haar begeleidingsband La Bande Dessinée een plaat gemaakt waarmee ze nog steeds in één adem genoemd kan worden met talenten als Joni Mitchell en Jane Siberry. Numbers is een plaat vol verfijnde arrangemen-
•furiosity
GOD DETHRONED ïhe firansi CrsBisire
ls ik de informatie op de cd-rom mag geloven, heeft Hallo Venray zichzelf ook even achter hun oren gekrabt na het horen hun nieuwe plaat. Producer Hans Vandenburg heeft de vier Hagenezen geïnspireerd tot het maken van een studio-album. Het resultaat is tamelijk experimenteel geworden en dat is goed nieuws voor de avontuurlijke muziekliefhebbers die aan de laatste drie albums van Hallo Venray geen boodschap hadden. Synthesizers en samplers hebben voorzichtig hun
GOLDEN EARRING i s l s d i{ (CNR 2003447]
N
met noemen omdat dat een zekere gladheid doet vermoeden die in het werk van EF niet is terug te vinden. Integendeel, het viertal slaagt erin de aandacht gedurende de hele cd prima vast te houden. Dat komt mede door het feit dat er wordt gewerkt met de nodige afwisseling in dynamiek. De nummers worden niet nodeloos opgerekt door middel van saaie solo's, maar zijn meestentijds puntig gehouden en de val om elke seconde met technisch kunnen te vullen, wordt mooi omzeild. Zo is Curiosity ook interessant voor de avontuurlijke rockliefhebber en dat mag als een groot compliment opgevat worden. (RB)
ETERNAL SOLSTICE iemsnic Fertifksr (Displeased Records, PP-35021) et trio Eternal Solstice is één van de weinige Nederiandse death metalbands, die nog altijd vasthoudt aan het genre. Opgericht in 1989, tussentijds opgeheven en in 1992 opnieuw bij elkaar gekomen, brengen de Bodegravenaren met Demonic Fertilizer hun alweer derde volledige cd uit. Hierop staan ook de nummers die in 1990 voor een splitalbum werden opgenomen, met dien verstande dat ze opnieuw ingespeeld zijn. Compositorische verschillen tussen de oude en nieuwe nummers zijn natuuriijk te horen, maar nog duidelijker is dat Eternal Solstice al jaren compromisloze 'old school' death metal maakt. Dat komt neer op een tamelijke logge stijl naar Amerikaans voorbeeld. Demonic Fertilizer betekent op zich dan ook weinig nieuws onder de zon en gaat degelijk verder waar het vorige album ophield.
H
(DdM)
F.A.T. !t's A WméetM
lih
a een lange periode van rust, ze worden natuuriijk een dagje ouder, is Golden Earring terug met een nieuwe single en een nieuwe cd. Alhoewel nieuw. Naked II is na de zeer succesvolle unplugged live-cd The Naked Truth uit 1992, opnieuw een soort Golden Earring op-herhaling-zonder-stroom. Ik ken geen andere band die zo schaamteloos haar eigen historie steeds weer herkauwt. Er bestaan immers ook al vier Very Best Of's en Complete Single Collections van het Haagse kwartet. Maar kennelijk was het weer eens tijd om achterom te kijken. Op Naked II staan semi-akoestische versies van bewezen succesnummers als When The Lady Smiles, Going To The Run, Buddy Joe en Bombay En, verrassend, ook een mooie versie van Mood Indigo, het nummer dat Barry Hay en George Kooymans schreven voor Anouk. Is Naked II dan een overbodig album? Nee. Er wordt goed gespeeld, iets minder goed gezongen en het zal de weg naar de liefhebbers wel vinden want met de marketing zit het wel snor. De nieuwe single Burning Stuntman werd met veel tamtam gepresenteerd op Radio 3 FM en werd voor de zekerheid van een flitsende, typische Golden Earring-clip (brandend rubber, tattoos en hooggehakte, kortgerokte dames) voorzien. Toch mist de cd een echte uitschieter. De we want more's van het uitzinnige publiek in het laatste nummer The Devil Made Me Do It zijn dan ook wat mij betreft zwaar overdreven. Maak liever een echt nieuwe plaat. (EK)
ten, maar wat wil je ook met zulke doorgewinterde muzikanten als Joost Belinfante, Cok van Vuuren, Gert-Jan Blom en Louis Debij. Ze spelen virtuoos alsof het niets is en doen dat hoorbaar met veel plezier. Op dit rustige album wordt country afgewisseld met ballads, lounge- en filmmuziek (Late Night Airport) en Tom Waits (Funny Bizniz). Veel teksten gaan over eenzaamheid, Paris Texas is het decor. Drie ultrakorte liedjes zijn speciaal voor je antwoordapparaat gemaakt. De telefoon loopt als rode draad door de nummers en het cd-hoesje heen. Met de telefoon heb je de wereld binnen handbereik en toch voel je je alleen. Daar kun je om treuren of je kunt er om lachen. Fay Lovsky doet beide op beurtelings speelse, grappige en ontroerende wijze. (CV)
LEO FULD The lêgssJ
(MFcd 001/distr. Sonic Rendezvous]
H
et uit Den Bosch afkostige F.A.T is eigenlijk een duo, bestaande uit Pol (zang en diverse instrumenten) en Edwin Paanakker (bas, gitaar en techniek). Optreden doen zij niet, maar nummers schrijven en opnemen des te meer. Hun cd telt maar liefst twintig nummers, variërend van catchy popsongs, lofi-sixtiesrock, garagepunk tot gevoelige ballads, die met elkaar gemeen hebben dat ze stuk voor stuk op een spontane en vaak originele wijze worden uitgevoerd. Hoewel de geluidskwaliteit niet altijd even best is, maakt het enthousiaste spel van de jongens dat ruimschoots goed. Idealen hebben ze trouwens ook,
(Hippe Records 97002]
L
eo Fuld:The Legend werd opgenomen toen de gevierde vertolker van Jiddische muziek al 85 jaar oud was. De Amsterdammer Fuld (1912) gold al in de jaren dertig als de 'koning' van het Joodse levenslied. Hij scoorde wereldhits met smartlappen als My Jiddishe Mama, bestormde Broadway, trad op naast Edith Piaf en verkocht wereldwijd zo'n 30 miljoen platen. Leo Fuld overleed in juni. Met deze vijftien 'reconstructies' van oude songs geeft The Legend een overzicht van zijn imposante carrière. (RS)
intrede gedaan, Love Ya heeft een triphopritme, in het bizarzwoele Deep Blue Sea duikt een steelpan op en van de single Come On Boy staat op de doorzichtige vinylversie een remix. My Place doet met zijn enkele akkoord, de aanzet tot een liedje en de noisy, psychedelische solo denken aan Flaming Lips. Experimenteel betekent niet automatisch ontoegankelijk dus is er ook plaats voor de pianoballad What You Are. Als je wilt weten hoe het allemaal zo gekomen is kun je met je cd-romspeler op speelse wijze de geschiedenis van Hallo Venray induiken.
(«V)
ISOOKSCHITTERENDI Hgmel & Aards (Bunny Music, BUCD 9392)
D
e Groninger (studenten)band IsOokSchitterend! dook deze zomer met producer Michiel Hoogenboezem de studio in om het debuut Hemel El Aarde op te nemen. Het resultaat mag er zijn. Hemel Et Aarde laat goed in het gehoor liggende Nederpop horen en kent weinig zwakke momenten. Naast de huidige hitsingle Voltooid Verleden Tijd staan er zeker nog 2 of 3 andere potentiële hits op. Bijvoorbeeld het prachtige Ze Speelt Met Mij, met een prominente rol voor de Jammah Tammah-blazers. Of Heel Even Maar, waarin gastmuzikanten Hubert Heeringa (viool) en Rop Haverkort (accordeon) hemels samenspelen. Natuuriijk zijn er ook minpunten. Een nummer als Ik Wil Jou heeft teveel franje (zevenmansband) en duurt daardoor te lang. Ook de teksten slaan soms helemaal nergens op ('de stilte valt uit de bomen' in Storm). En, niet het minste bezwaar, IsOokSchitterend! klinkt net als De Dijk. Vooral zanger Joost Marsman doet denken aan een jonge uitvoering van Huub van der Lubbe met een bijna identieke hese stem en eenzelfde dromerig-kwetsbare uitstraling. Maar hij zingt ontzettend goed en laat, eigenlijk als enige op deze cd, horen dat 'ie rock'n roll in z'n donder heeft. (EK)
JUNKIE XL Satarday l i s a a f e Kick (Roadrunner RR 8792 2)
H
et is geen toeval dat Junkie XL vergeleken wordt met die bekende, succesvolle Engelse dansformatie op XL(!)-Recordings. Saturday Teenage Kick kunnen we in plaats van op originaliteit beter beoordelen op effectiviteit en na het krakende sample-intro als stilte voor de big beatsstorm wordt snel duidelijk dat we ons wat dat betreft geen zorgen hoeven te maken. De gitaren van Dino Cazares (Fear Factory) blazen niets ontziend uit de speakers en rapper Rudeboy
O .1»
at ^^'^
(UDS) gaat stijlvol en vervormd over the top. Producer en aanvoerder Tom Holkenborg smijt op inventieve wijze met beukende drums, geluiden, stemmen, scratches, funky basplukken (No Remorse), acidblieps en housebeats (Metrolike), hectische junglebeats en fragmentarisch gierende gitaarsamples (War) en feedback. Slechts in twee nummers zijn de houseritmes iets te simpel industrieel gerampestamp. Op de beste momenten is Holkenborgs manisch-electronische knipen plakwerk zeker adrenalineverhogend. (SV)
LIFE TO US Tie Sail Bessn't Hurt fan (Suburban, LTUCD 003)
HERB'S EXCELLENT ADVENTURE Herb's Excelient Asfïefttare (Herb's Excellent Records, HECD001) erb's Excellent Adventure maakt melodieuze, zwaar groovende en bij vlagen bombastische rock, en doet dit met veel gevoel voor entertainment. Soms klinkt het Noord-Hollandse kwartet als een Nederlandse versie van Rammstein, maar gelukkig wordt al dat spierballenvertoon afgewisseld met vette knipogen en onzinteksten als why are you so open door minded. Opvallend op dit titelloze debuut zijn de mooie en zeer meezingbare zanglijnen, het soepele gitaarwerk en de kraakheldere productie. Prachtig is het semi-instrumentale wave-achtige Sea In Me met een aanvankelijk iele gitaariijn die zich steeds dwingender en schriller aandient om tenslotte voor zeer veel onrust te zorgen in de onderbuik. Deze cd smaakt absoluut naar meer. (EK)
H
H
et Haarlemse trio Life To Us verrast op The Sun Doesn't Hurt You met volslagen gedateerde gothic a la The Mission en The Cure. Dat deze muziek nog steeds gemaakt wordt! Zou eigenlijk verboden moeten worden. Toetsenist Max Bos en drummer Jeroen de Haan dachten dit waarschijnlijk ook, want ze gooiden zanger Michiel de Boever, een echte gothic-adept, na de opname van deze cd uit de band. Het groepsgeluid schijnt nu meer richting rock te zijn opgeschoven. Hoera voor zoveel zelfkennis, want eerlijk gezegd gaan de heren op The Sun Doesn't Hurt You ten onder aan hun eigen bombast, maar een verdere bespreking van deze nu overbodige plaat lijkt zinloos. Een rode kaart voor de pr. (EK)
FRET 3 3
LONGSHOT §251 (eigen beheer/distr. Sonii Rendezvous) eer zo'n bandje dat ska probeert te spelen', schiet er door je heen als je Longshot opzet. Maar na een paar nummers krijgen ze je langzaamaan te pakken. Ze spelen geen ska, maar een soort neurotische pop met offbeat, voorzover het te omschrijven is. Stijlvast zijn ze trouwens niet bepaald. De ene keer is het regelrecht feest en even later spelen ze opeens een anti-ritmisch new wave-liedje of iets in het Nederlands a la Toontje Lager. Een raar stelletje, dat Longshot, en ik weet niet of ik het allemaal wel even mooi vind, maar de zanger heeft een prachtig Stevie Wonder-timbre (Lovesong zou sowieso direct van een Wonder-plaat kunnen zijn geplukt) en daarom krijgen ze het voordeel van de twijfel. (RW)
LUSHUS A iMtt O» Sea (eigenbeheer, tel. 0 3 5 - 6 9 2 9 9 1 9 )
L
ushus komt uit Utrecht en maakt lo-fi punkpop. Deze cd is deels in De Bilt en deels in Vancouver opgenomen, met meerdere drummers. Het spelpeil is niet bepaald constant en het klinkt allemaal behoorlijk gammel. Dat pakt nog mooi uit als bassiste Sacha haar fragiele liedjes zingt. Als haar broer, gitarist Gregor, de microfoon pakt, dan gaat de band er over het algemeen een stuk heftiger tegenaan. Zelf noemen ze invloeden van Pixies en Sonic Youth, maar ze klinken aanmerkelijk eenvoudiger dan die bands. Echt onder de indruk ben ik niet, maar apart is Lushus zonder meer (RW)
MARC FOGGO'S SKASTERS St. ïabntiaes Bay Massacre (Skanky 'Lil, SL 105, St. Catharlnastr. IG, 5611 JA, Eindhoven) e Skasters bestaan tien jaar in de huidige samenstelling en dat kun je horen. Dit is een van de best gesmeerd lopende bands in Nederland. Het klinkt geroutineerd en toch spatten de vonken en de pret er vanaf. Vooral de smeuïge saxsolo's van Paul Berding en de subtiele basloopjes van Frank Kranen springen in het oor. Foggo zelf is natuurlijk niet zo'n geweldige zanger, maar hij weet met zijn stem wel perfect de sfeer van het nummer aan te geven. Zoals bijvoorbeeld in Stand And Deliver, waarin hij met een Bennie Hill-achtig stemmetje Adam Ant te kijk zet terwijl de Skasters ondertussen laten horen dat er van dat liedje nog veel meer te maken valt dan Ant destijds gedaan heeft. Verder is de productie weer messcherp en zijn de arran-* gementen om je vingers bij af te likken. Verplichte kost!
D
(RW) THE MASHED POTATOES Ds ¥«y Want Me T» Tttich
¥oii labf? (Munster Records MRCD 122) hey're young, they're good-looking, the're Dutch and they're brilliant', aldus de bio van de The Mashed Potatoes. Of het allemaal klopt (in ieder geval wat betreft hun uiterlijk), durf ik te betwijfelen, maar zeker is dat de mini-cd Do You Want Me To Touch You Baby? een aanstekelijk album is met een handvol prachtige popsongs. De acht nummers hebben allemaal een hoog meezinggehalte, zijn subtiel aangekleed en worden nog leuker door de vrolijke koortjes. De plaat is al in april bij de Spaanse maatchappij Munster Records uitgebracht, maar desondanks wil ik Do You Want Me To Touch You Baby? alsnog uitroepen tot dé zomerplaat van 1997. (TK)
T
MINDLINK iesidsrata (Killer Whale R4e<ordsKWR 103)
A
ls referentie geeft Mindlink onder andere Faith No More en Metallica op. Dat klopt ~ meer-dan een tikkeltje teveel. De invloeden van vooral Metallica zijn zo groot dat het tot irritatie leidt. Daar komt bij dat de groep er maar zelden in slaagt een nummer te presenteren dat blijft hangen. Ook de geluidskwaliteit kan beter omdat met name de drums te prominent in het klankspectrum staan. Als de band in twee tracks heus wel eigen ideeën blijkt te hebben, wordt het meteen een stuk interessanter waaruit blijkt dat
FRET 3 4
Desiderata veel beter had kunnen zijn. De potentie is wel degelijk aanwezig, ze weten een goede opbouw en functionele wisselingen aan te brengen en zijn uitstekend thuis op hun instrumenten. Nu nog memorabele composities en vooral een eigen smoel. (RB)
MONTANA RED DOG Wslf Reh» (Oldie Blues OLCD 7130) et vierkoppige Montana Red Dog bespeelt sinds 1989 het Nederlandse bluescircuit met stampende rhythm it blues, afgewisseld met meer folky delta blues. De songs op Wolf Rohe hoofdzakelijk eigen composities - worden voortgestuwd door het gespierde gitaarspel van Rob Elissen en het solide ritmewerk van bassist Huub Baar en drummer Koen van Eijck. En daar overheen de prominente electrische mondharmonica
H
PLAN BEE MasterpIsB (eigen beheer, 0118-413155M18231) lan Bee is een Zeeuwse band geformeerd rond zanger/songwriter Rudy Lockefeir. Deze kennen we natuurlijk allemaal nog van de Soundmixshow, die hij in 1988 als de Nederlandse Rick Ashley wist te winnen. Eens een teenybopper, altijd een teenybopper moet Lockefeir gedacht hebben, want ook Plan Bee maakt wegwerp consumptiepop. De band klinkt retecommercieel, en daar is op zich niets mis mee, maar volgens mij zitten de kids van nu absoluut niet meer te wachten op deze synthipop. De kids van nu willen keiharde gabber of zwoele rElb, en Masterplan is van beide niets. Het is mij dan ook een raadsel voor wie deze cd gemaakt is.
P
(EK)
OMAR KA H.6.W. (STEAM 97001)
BYZANTIUM Fofietleii WerWs Voiaw« I (STEAM 97002) I n 1990 verscheen de klassieker Hoy Babo Hoy I van het Rotterdamse multiculturele gezelschap East Meets West. Blues werd gemixt met Oosterse klanken, Surinaamse percussie en Turkse zang. Na het uiteengaan van de band maakte de Nederlands-Yemenitische toetsenist Michel Banabila met Saka twee sfeervolle ambient-platen en speelde gitarist Willem Cramer enkele jaren in Cobraz. De Rotterdammers zijn terug te horen op twee albums op het kersverse label Steamin' Soundworks. Op beide cd's komen we de naam tegen van Hanyo van Oostrum, de multi-instrumentalist uit het bijzondere percussiegezelschap Paleis van Boem. Op het album H.O.W begeleidt hij samen met Cramer de Senegalese zanger Omar Ka. De muziek is ingehouden en sfeervol. Ka's zwoele stem klinkt droevig over de diverse percussie instrumenten (waaronder potten en kannen), piano en gitaar. Ondanks de af en toe gebruikte electronica klinkt de muziek heel akoestisch. Nog meer etno-ambient vind je op Forgotten Worlds Volume 1 van Byzantium waarop Van Oostrum samen met Banabila het CHI-project uit de eerste helft van de jaren | tachtig voortzet. Het resultaat is bijzonder geslaagd en te vergelijken met Bill Laswell's Material ten tijde van Seven Souls, de instrumentale David Sylvian en Jon Hassell's Fourth World Music. Op deze piaat minder vocalen (van gastzanger Omar Ka) en meer synthesizers. De muzikanten omzeilen zoveel mogelijk de ambientclichés en blijven zo ook buiten de chill-out room zeer de moeite waard. (SV)
van zanger Paul van Geelen. Kortom, een uitstekende liveband en een cd die ook in de huiskamer redelijk overeind blijft. (RS)
TOM OOSTERHUIS Stiiïittsn (Polygram 539 218-2]
D
e debuut-cd van theatermaker Tom Oosterhuis is een soort bloemlezing van de liedjes die hij de afgelopen jaren schreef. Begeleid door vier muzikanten zingt Oosterhuis met kraakheldere stem luisterliedjes in de traditie van het cabaret. De muziek is toereikend. In zijn teksten echter betoont Oosterhuis zich een discipel van de stroming binnen de Nederlandse kleinkunst die de voorkeur geeft aan 'klare taal'. Onnozele teksten dus die nergens echt gevoelig worden, ook al behandelen ze aangrijpende zaken en worden ze met ernstige stem gezongen. Zonder de bijbehorende conférences en sketches die de liedjes afwisselen, inleiden en aldus tot leven wekken, blijven de songs nauwelijks overeind. (RS)
FRED PIEK ïreeger is Terug (MW Records MWCD4018)
D
e titel van de cd spreekt boekdelen. Fred Piek schreef in de jaren zeventig geschiedenis met de folkrockgroep Fungus. Later maakte hij deel uit van onder meer The Amazing Stroopwafels. Voor zijn derde solo-album nam Piek samen met multi-instrumentalist Walter Kuipers twaalf Fungus-nummers opnieuw op. Akoestisch, ditmaal. Alle songs zijn o u d Hollandse traditionals: vrolijke danswijsjes, hartverscheurende volksballaden en stoere zeemansliederen die als een gezongen kostuumfilm voorbije eeuwen doen herleven. Een buitenkansje voor folkliefhebbers. Voor alle anderen een kennismaking met een uniek vaderlands cultuurgoed. (RS)
GÉ REINDERS San ï a s 'B ilelae Sjtad (Munich/FennekFN-CD-1)
G
é Reinders mag inmiddels een begrip heten. Op zijn nieuwe cd Man Van 'n Kleine Sjtad brengt de Limburgse zanger een ode aan zijn afkomst. Veertien extreem persoonlijke liedjes in het Roermonds en andere varianten van het Limburgs. De sfeer is afwisselend licht weemoedig en ingehouden vrolijk. Terugkerende thema's zijn Reinders jeugdherinneringen en het verval van het rijke roomse leven - een metafoor voor verloren kinderjaren en onschuld. Bijvoorbeeld in het nostalgische Processie. Of het prachtige Selen Cobben Hein, dat wat mij betreft het hoogtepunt van de cd is. In alle toonaarden bezingt Reinders zijn liefde voor het Limburgse land, met bijzondere aandacht voor (verdwijnende) folklore en taal. Dat daarbij ook Rowwen Hèze-achtige meezingers voor de carnavalstijd niet ontbreken, spreekt voor zich. (RS)
RO & PARADISE FUNK (Polydor 539 260-2) ussen al het slappe r£lb-gereutel waarmee we tegenwoordig overspoeld worden, is de nieuwe cd van Ro ft Paradise Funk een verademing.
T
Hou je vast, er komt een nieuwe LOUISIANA RADIO-cd aan! Four Et 1/2 heet 'ie en de single The Joker is vast een voorproefje. Inderdaad, The Joker is van Steve Miller en Louisiana Radio steekt 'm in een lekker zwoel delta-moerascajunjasje. Het werkt, ik ben erg benieuwd geworden naar het album. En ik hoop dat het gemiddelde tempo van de liedjes iets lioger ligt. Over tempo gesproken, FAST LANE (tel. 0703633892). Een band uit Zoetermeer die door Wrong-zanger Antoine Kroes werd uitgenodigd om een demo en later de single Our Time op te nemen. En verdomd, het titelnummer had door Kroes zelf geschreven, gespeeld en ingezongen kunnen zijn. Dat is overigens geen schande, maar toch maakt b-kant The Lie met zijn suspense en mooie koortjes een grotere indruk. Ook indrukwekkend is het feit dat de eerste EP van FRAPPANT (tel. 0172-604944) in Paradiso gepresenteerd werd. Benieuwd of ze daar ook zo laat op gang kwamen. Want pas vanaf het derde nummer Zoals durft Frappant de Dijkdikhoutscene-cliché's los te laten en slaat het aan het experimenteren. En dan wordt het best leuk. Vond ook VENUS FLYTRAP (tel. 0703899791), toen ze het in februari met haar video tot TMF schopte. Dus maakte de gitaarrockband uit Den Haag direct nog een single. Green. Blijkbaar zat er haast achter, want het geheel klinkt nogal slordig. Zo heeft Mare Mosmans duidelijk meer aandacht besteed aan zijn gitaar dan aan zijn vocalen. Jammer, want het zijn in beginsel puike nummers. INSTINCT (tel. 0165542038) klinkt op de vier nummers tellende mini Instinctive Terror als het Roosendaalse antwoord op Channel Zero. Die lekkere mix tussen grunge en metal smaakt absoluut naar meer Maar dan moet de zanger/brulboei Bram Willems wel een paar lessen nemen, leert 'ie meteen dat spruitjes-accent af. Als je Troppo Amore van GABRIELLE MASSA hoort, zou je toch zeggen dat deze Italiaanse zangeres in Nederlandse dienst ook zangles heeft gehad. Het b-kantje E Toi is echter net iets te veel gevraagd voor Gabrielle, die er met de hoge uithalen een aantal malen flink naast zit. Nog even goed oefenen dus. Laatste tip, breng nooit zonnige zomerliedjes uit in het najaar, daar wordt een mens alleen maar chagrijnig van. Lekker herfstig en somber moet het zijn. Zoals het Amsterdamse DRESS (tel. 0204218750) bijvoorbeeld. Haar titelloze EP-tje brengt van die popliedjes waar de blaadjes zacht wiegend van op de grond vallen en waar de herfst-depressievelingen onder ons lekker bij kunnen snotteren. En wat nou zo leuk is, als je in de lente verliefd wordt, kan je er nog op zoenen ook. Een mooie plaat voor het hele jaar, bestellen dus! (PO)
Ro Krom, de ex-voorman van Gotcha! weet als geen ander hoe funk en soul behoren te klinken. Vet, ingetogen, geil en altijd groovend. Samen met drummer Martijn Bosman (ook ex-Gotchal), bassist Manuel Hugas en toetsenist Niko Brandsen heeft de zanger/gitarist met Baby een fantastische plaat afgeleverd. Het songmateriaal is, op het niemendalletje Sad Boy na, ijzersterk en de nummers worden onwaarschijnlijk goed gespeeld. Baby klinkt als het betere Princewerk. Vooral in de wat rustigere songs, Aretha Franklin's Daydreaming, het titelnummer Baby, When Love Comes en het prijsnummer Out Of My Head, komt de band op zijn sterkst voor de dag, terwijl in de snellere nummers, vooral dankzij het uiterst swingende tandem Bosman en Hugas, de vonken ervan afvliegen. (TK)
SANDER VOS & DE WATERLANDERS (Van Records 7243 8447452) ander Vos is een nieuw gezicht aan het Nederpopfront, maar wijkt zowel muzikaal als tekstueel nogal af van de meeste andere bands die in hun moerstaal zingen. Zijn debuutcd telt tien catchy popliedjes, waarvan vooral de teksten opvallen door hun directheid, originele invalshoek en woordkeuze. Songtitels als Navelzien, Bitterkoek, Pim Pam Pet of Koekieboe kom je bij Nederlandstalige bands niet zo snel tegen. Vos lijkt dan ook beter op zijn plaats in het cabaretgenre. Hij heeft nogal de neiging om in zijn teksten door te slaan naar de meligheid en ook zijn gemaakte stem - het is af en toe net alsof je Wim T. Schippers bij Sesamstraat hoort zingen - doet soms afbreuk aan de over het alge-
S
meen leuke liedjes. De Amsterdammer kreeg bij het maken de hulp van onder andere Henny Vrienten en, toeval of niet, af en toe doet de muziek van Vos in de verte denken aan het oude Doe Maar-werk. Met als verschil dat zij een regel als 'Koekieboe, waar gaat dat met mijn broek naartoe' waarschijnlijk nooit uit hun strot hadden kunnen krijgen.
(TKJ SCALEMODELS Strike i n e (Deitone Records, DTRCD001)
SONG TO THE SIREN Iswêl Bei
TEI
(eigen beheer STTS0197, tel. 01346-38728) en synthtapijtje en een voortsloffende drumcomputer openen Jewel Box van het Tilburgse Song To The Siren. Triphop noemen ze het zelf, maar dat is het geen moment. De muziek klinkt als een fusie tussen clubhouse (de ritmes), wave (de gitaareffecten) en Electronic Body Music (de electronica) met zo nu en dan een breakbeatje. Het ontbreekt zangeres Marianne van de Bergh aan fantasievolle melodieën om de middelmatige composities enig cachet te geven. De in de bio genoemde 'weirde sounds' zijn nergens te bekennen, alle synthesizergeluiden blinken uit in braafheid en zijn in Faith uitermate sullig. De twee remixen brengen daar geen verbetering in. De muziek ontbeert de kracht van Grumpyhead en de souplesse van Mimezine om maar twee geslaagde Hollandse triphopvarianten te noemen. Electronicaliefhebbersop-leeftijd hebben dit al duizend keer en veel beter gehoord, tieners die de tachtiger jaren aan het herontdekken zijn, kunnen beter bij het vernieuwde Clan of Xymox te rade gaan. (GV)
(CNR 2003258) ei bracht hun titelloze debuut aanvankelijk in eigen beheer uit, maar nadat Frits Spits vol lof over de band had gesproken, kreeg Tei alsnog een contract bij platenmaatschappij CNR. De cd telt tien Nederlandstalige nummers, voor het merendeel geschreven door zanger/gitarist Gert Altena. Tei maakt mooie luisterliedjes, die in het geval van In Jouw Hand, Charlie en Stenen Schreeuw, wel wat weg hebben van chansons. Dat komt mede door het gebruik van cello, viool, accordeon en saxofoon. De teksten overstijgen over het algemeen de geijkte thema's als meisjes en verloren liefdes en de muziek wordt met veel passie en gedrevenheid gespeeld. Al met al een aangenaam album. (TK)
E
SPARGO
S
caleModels uit Goes werd dit jaar tweede bij de Grote Prijs van Nederland achter Suburbs en ging aan de haal met de prijs voor de Beste Live Act. Heel slim van de ScaleModels is dat er nu, een paar weken na die 6P, een mini-cd van ze in de winkels ligt. Strike One heet 'ie en er staan vier nummers op die, zoals ze zelf zeggen, op Britse muziek georinteerde pop laat horen. Het begint meteen goed met Mediawhores, dat werkelijk uit de boxen dondert. Voor een uitgesproken live-band zijn de mogelijkheden van de studio uitstekend benut. De sound van Strike One is heel ruimtelijk, de gitaarpartijen waaieren als het ware door de kamer. En dan dat heerlijk lichtvoetige van deze band, het charmant rammelende en springerige geluid (denk aan een Elastica). Meteen boeken. (EK)
SFEQ SFsQ iaitsf! ¥ e i i » e I (DOX Records DOX 003)
J
azzband SFeQ gaat op het eigen DOX-label voortvarend van start met een virtuele dubbelaar. Op dit eerste deel - het tweede verschijnt binnen een halfjaar - wordt de harde kern, met naast saxofonist Bart Suèr en turntablist DJ Git Hyper onder andere nieuwkomer Maarten Ornstein op klarinet, bijgestaan door twee slagwerkers (Jos de Haas en Frank Dok) en zangeres Lilian Vieira, die met haar Braziliaanse rap (!) Neneh Cherry naar de kroon steekt. De altijd funky pompende ritmesectie schraagt beurtelings ratelende percussie, subtiel scratchwerk en ingetogen jazz van sax, gitaar en klarinet. SFeQ unites; Indiase en Cubaanse invloeden vloeien naaden moeiteloos samen in een geheel dat alleen hokjesgeesten met afgrijzen zal vervullen. Uitdagende crossover jazz, van kruin tot kruis. (RvL)
SILICON HEAD Bash (DSFA1012) et nieuwste stokpaardje van DSFA Records lijkt Silicon Head te worden. De band met Orphanage-leden in de gelederen bracht in oktober een eerste cd uit, die ruim van tevoren al met mailings werd aangekondigd. Volgens de persinfo ligt het viertal muzikaal tussen groepen als Slayer, Deftones, Meshuggah, Korn, Machine Head en Fear Factory. En inderdaad, invloeden uit dat uiteenlopende rijtje komen geregeld bovendrijven in de groovy (oei) powermetal van Silicon Head. Dat heeft als voordeel dat Bash zowel qua gitaarriffs als qua zangpartijen een afwisselende plaat is geworden. Het nadeel is dat de band het ene moment meer aanspreekt dan het andere. De afwisseling blijft daardoor gewaarborgd en misschien weet de band op die manier wel een brede doelgroep aan te boren. Ik ben benieuwd in welke richting Silicon Head zich in de toekomst ontwikkelt.
H
(DdM)
iBiêsteactable, Thê Sisf !es Coibttien (DinoDNCD1572)
W
ie had ooit gedacht dat de formatie Spargo nog eens bij elkaar zou komen? De groep was zo'n vijftien jaar geleden razend populair in meerdere landen met liedjes als You ft Me en
Tei
T
TWENTY 4 SEVEN Twenty 4 Hatsrs A i s f , Seven Days A Week CNR Music (CNR 2002934)
D
ance-act Twenty 4 Seven is de laatste jaren internationaal bijzonder succesvol is geweest. Singles van producer Ruud van Rijens creatie hebben in de mafste landen op nummer één gestaan en gouden en platina platen vlogen de formatie om de oren. De vraag is of met dit vierde album een vervolg kan worden gegeven aan de successtory. Op de personele bezetting na (nieuwe zangeres) is er weinig veranderd. De nummers op deze cd klinken weer toegankelijk, eigentijds en commercieel als vanouds. Maar de drie uitgebrachte singles hebben ver beneden verwachting gescoord. Wellicht zou de release van lieve, pakkende songs
HERMAN BROOD 20 fsars Of Reek & i t i i (BMG 74321 519842)
V
orig jaar nog vierde Herman Brood met de cd 50 The Soundtrack dat hij vijftig was geworden en nu al weer wordt het feit herdacht dat hij twintig jaar geleden doorbrak met de nederpopklassieker Street. De dubbel-cd 20 Years Of Rock ft Rol! telt maar liefst 50 nummers, ruim tweeëneenhalf uur Brood in al zijn muzikale facetten. Het album is verpakt in een boekwerkje met veel Brood-schilderkunst. Door deze truc is het btw-tarief voor boeken van 6% van toepassing en niet de 17,5'Vo voor cd's. Vandaar dat dit complete overzicht voor slechts 35 gulden in de winkels ligt. Cd 1 bevat de grootste hits van Brood, vooral afkomstig van de eerste twee platen Street en Shpritsz. Krakers als Rock'n'Roll Junkie, Saterday Night en Dope Sucks. Daarnaast nog vijf melige bonustracks: drie nummers met de Breedbekkikkers, een met Sjef van Oekel en Als Je Wint, het bekende duet met Henny Vrienten. Cd 2 beslaat de periode vanaf het album Walt A Minute uit 1980. Het schijfje opent met de geheel overbodige speciaal voor de Amerikaanse markt gemaakte 12-inch discomix van Saterday Night. De rest bestaat uit halve hits en geflopte singles, drie tracks van de vorig jaar verschenen duettenplaat en zeven nog niet verschenen nummers die Brood dit jaar heeft opgenomen. 20 Years Of Rock ft Roll toont weer eens overduidelijk aan dat Broods muzikale hoogtepunt slechts twee jaar heeft geduurd. I Dat de zanger het daarna nog achttien jaar vol heeft weten te houden zonder sterk songmateriaal (een I enkele uitzondering daargelaten) is bewonderingswaardig. Maar ja, daarom beetje ook Herman Brood. I En 2 Years Of Rock ft Roll staat ook zo lullig. (TK)
Just For You en ging vervolgens uit elkaar. De hits van de band zijn verzameld op dit album, met als extraatje twee nieuwe nummers: Indestructible en Make A New Start. Liedjes die net zo blij en braaf zijn als het oude repertoire. Onlangs werd een reünietoer ondernomen die werd afgesloten met een afscheidsconcert. Maar in de bio van de formatie wordt vermeld dat het slechts om een voorlopig afscheid ging. Lang gekoesterde herinneringen kunnen binnenkort mogelijk dus ook weer opgehaald worden tijdens live-optredens van de immer vrolijke Lillian Day Jackson en haar mannelijke gevolg. (WC)
TAKE IT FOR GRANTED firaulêd (Marista, MCD 5280)
G
ranted is na Dirven £1 Driessen, Sometimes Two en Homecooking At The Blueskitchen de vierde cd van het trio Take It For Granted. John Dirven, Netty Driessen en Peter van Schadewijk laten ook op Granted weer hun bekende mix horen van doorsnee bluesstampers en subtiele ballads. De nummers worden nu bijna allemaal gezongen door bassiste Netty Driessen en haar schorre stem is niet overal even vast. In de ballad Suits Me Just Fine hapert haar toch wat iele stem. Maar de dame kan wel een keel opzetten. Bovendien is gitarist Oirven goed op dreef. Toch ontbreekt de echte overtuiging. Het ronkt wei, maar vonkt niet. (EK)
als Here Is My Heart en Gimme Lovin' nog verbetering in de situatie kunnen brengen. Op dit album staan maar zeven nieuwe tracks, de overige drie zijn remixen. Twee daarvan zijn ook nog eens behoorlijk overbodig. Slechts de remix die Charly Lownoise ft Mental Theo maakten van If You Want My Love voegt door veel heftiger beats echt iets toe aan het origineel. Artistieke vermoeidheid? Rijens en co. zullen het tegendeel wel bewijzen door de volgende keer geen drie jaar te wachten met het verzinnen van nieuw materiaal. Maar met welke artiesten zij dat doen is de vraag, nu de huidige twee ondanks goede zangprestaties samen niet erg blijken aan te slaan. (WC)
VENGEANCE lack Frew Fli|bt 19 (Transmission TMS-012)
I
n de jaren tachtig was Vengeance één van de opwindendste hardrockbands van Nederland, maar de muziek van de Brabanders raakte met de komst van grunge helemaal uit de mode en in 1992 gaf de groep er de brui aan. Zanger Leon Goewie zat sindsdien vooral in Duitsland en gitarist Arjen Lucassen maakte onder de naam Ayreon twee albums met symfonische hardrock. Anno 1997 is Vengeance terug. Back Erom Flight 19 heet de cd en de groep gaat als vanouds hevig te keer. Lucassen heeft het gitaarwerk overgelaten aan Jan Somers en Peer Verschuren en hield het bij het schrijven van de elf songs en de productie. De line-up van Vengeance bestaat verder uit toet-
senist en oudgediende Roland Bakker, en de nieuwkomers bassist Barend Courbois en drummer Paul Thissen. Toch zijn weer vooral de stevige gitaarriffs en de krijsende zang van Goewie die het bekende Vengeance-geluid laten horen. Ouderwetse hardrock in de beste traditie van Led Zeppelin en Deep Purple. In ieder geval voor de oude fans is het dit najaar feest. (TK)
THE WICKED WILLY BLUES GROUP ïwe SIxtf is«e
ibes
(Toe Head Productions) e roek-coverband Wicked Willy bezat reeds regionale bekendheid toen besloten werd om met mondharmonicavirtuoos Fred Lebens een bluesrepertoire op te bouwen. Onder de nieuwe naam Wicked Willy Blues Group werd de nu zeskoppige groep een bluesrockcoverband. Met veel enthousiasme werd in een tot studio verbouwde boerderij deze semi-liveplaat opgenomen. Two Sixty Nine Blues zit technisch redelijk goed in elkaar, maar The Wicked Willy Blues Group is nadrukkelijk een podiumband. Vooral de licht ironische zang van frontman Pista Hajdé komt gedigitaliseerd nauwelijks uit de verf. De cd heeft de luisteraar thuis dan ook weinig te bieden. (RS)
D
WINNIES SISTER Musis Littie l a t f (Agile Turd Records, ATRCD1268)
H
et Bossche trio Winnies Sister bracht in april 1996 zijn eerste cd You Don't One Two Know op de markt, en die titel bleek een profetische uitspraak. De cd-single Hush Little Baby waarmee de band ons nu probeert te paaien, raakt namelijk kant noch wal. Volgens eigen zeggen zou deze schijf de luisteraar trakteren op een portie gegratineerde rock met een dampende soulsaus. Wel, de soul is ver te zoeken en de rock is van dertien-inhet-dozijn. De stem van zangeres Cindy Edwards schiet alle kanten op behalve de goede, de opbouw van de nummers is zo traditioneel rock dat het nergens verrast, en het gitaar- en drumwerk zijn een band die al twee jaar aan de weg timmert onwaardig. Laten we hier inderdaad maar hush hush overdoen. (EK)
XHAUSTED X-ïst (Transmission, TM-010) iverse popbladen blazen nogal hoog van de toren over het debuut van Xhausted. De band rond gitarist Fred Westra kwam vier jaar geleden bij elkaar en bestaat uit muzikanten die hun sporen inmiddels vooral In de melodieuzere rockgenres hebben verdiend. Zo houdt Westra zich bijvoorbeeld al jaren bezig met instrumentale projecten. Xhausted klinkt meer als het Nederlandse antwoord op groepen als Machine Head en Pantera. Dat het viertal goed naar dit soort moderne metalbands geluisterd heeft, is duidelijk te merken want Xhausted klinkt op hun debuut alsof ze weten waar ze mee bezig zijn. Gelukkig weet Xhausted middels niet al te voor de hand liggende composities voor de nodige afwisseling te zorgen. Minder positief bij deze soort metal vind ik toch altijd weer de zanger Simon Menting komt heel boos uit de hoek, maar het blijft een beetje gemaakt. (DdM)
D
advertentie
RealHime Copy Service Casse-tte e n CD p r o d u k t i e s Kleine en grote oplagen. Digital Editing naar DAT of CD-R.
Bel ons vaar meer inftimiatiB a f prijslijst:! O E 9 7 - B 7 B 8 73 studio-adres: Industrieweg 37b 641 RK Mijdrecht
postadres: Postbus 351 3640 AJ Mijdrecht Fax 0297 - 272883
FRET 3 5
Alle demo's die bIJ de redactie binnenkomen
De wederopstanding van
worde
^ AI HI 2
maar door
het g r o t e aanbod kunnen ze niet allemaal CD
Roel -^mitÊÊÊ^^ Bouman Fotografie: Ralf CoUaris
Als je popmuziek van nabij volgt zou je denken dat ze aan elkaar hangt van groepen die gehypt worden en twee weken later weer vergeten zijn. Maar er zijn er ook die ver weg van alle opschudding rustig werken aan een car-
het geluid vreselijk op elkaar geperst. Daardoor klinken alle nummers bijna hetzelfde. Ook de platenmaatschappij was niet tevreden. Ze lieten de tapes te lang op de plank liggen zodat we zonder cd op de cd-presentatie stonden. Toen de plaat eenmaal in de schappen lag, werd er hoegenaamd niets aan promotie gedaan.' De band, hevig teleurgesteld, verloor al snel de hoop dat het ooit nog wat zou worden, vertelt Wim. 'Door personeelswisselingen binnen AVC-Wlusic ebde hun interesse weg. Toen er eindelijk iemand kwam die wel wat voor ons wilde doen, was de hele zaak al doodgebloed. In Duitsland zijn er een paar honderd cd's verkocht en bij optredens hebben we er ook nog een redelijk aantal kunnen slijten, maar het voelde allang niet meer als onze plaat.' AVC-Music had een optie op een tweede cd, maar de slechte ervaringen rond Tiie Rising vjaren voor de band reden genoeg om het contract resoluut te beëindigen. Begin dit jaar besloot Sequoyah het heft weer in eigen handen te nemen en bracht in eigen beheer de vier tracks tellende mini-cd Big Town Hide-out uit. Daarop toont de band steeds meer zijn eigen gezicht. De metalinvloed verloor terrein aan de southern rock, de meerstemmige zang is er stukken op vooruit gegaan en de nummers hebben een volwassener geluid gekregen. Positief is ook dat sinds enige tijd Josien van den Berk van Arnuda een deel van de marketing, distributie en promotie voor Sequoyah op zich heeft genomen. Wim is daar erg blij mee: 'Josien is niet geheel onbekend in het wereldje, heeft goede contacten en neemt ons serieus.'
rière die minder trendgevoelig is. Zo'n groep is Sequoyah uit Zuid-Limburg. Deze band begeeft zich op de weg van de southern rock en trekt zich niets aan van muzikale rages. e naam Sequoyah is afgeleid van een invloedrijke indiaan naar wie de sequoyai boom is vernoemd. De band komt echter niet uit het diepe zuiden van de Verenigde Staten maar gewoon uit Bergeyk, een klein plaatsje van tienduizend inwoners onder Eindhoven bij de Belgische grens. Sequoyah bestaat sinds vier jaar in ongewijzigde line-up. Harald van Kruysdijk (zang/gitaar), Joost Deeben (gitaar/zang), broer Wim Deeben (drums) en Joris Ie Clercq (bas/zang) zijn maten die al jarenlang in diverse verbanden met elkaar de oefenruimte delen. Het is een hecht gezelschap waartoe ook roadie en regelneef Leon Daris gerekend wordt. De jongens spelen stevige rock waarin een prominente plaats is ingeruimd voor de 'southern feel'. Bands als Lynard Skynard, Black Sabbath, TL Top, Led Zeppelin en The Black Crowes kunnen worden gerekend tot hun grote broertjes waarvan veel geleerd en opgestoken is. Ondanks de eenduidige stijl van Sequoyah vertelt drummer Wim Deeben dat de bandleden een breed uiteenlopende muzieksmaak hebben. Stukje bij beetje is dat terug te horen in het songmateriaal. 'We vinden het belangrijk dat we ons allemaal kunnen vinden in de composities. Als één van ons het niet ziet zitten, doen we het niet. Meestal is het Joris die met een basisidee aankomt, en daarna dragen we allemaal ons
D
FRET 3 6
eigen steentje bij.' Misschien is dat wel de reden dat Fret in de bespreking van Sequoyah's recentste mini-cd Big Town Hide-out veel bekende namen liet vallen, maar met die uiteenlopende invloeden de band nog niet exact wist te plaatsen. In die recensie waren er ook lovende woorden voor de techniek, de composities, het artwork en vooral het fraaie zuidelijke geluid. Dit is vooral te danken aan de productie van (exVengeance gitarist) Oscar Holleman die in zijn eigen studio in Waalwijk alles uit de kast trok om de nummers aan de juiste sound te helpen.
Deep Purple Sequoyah kent Oscar Holleman al lang. Hij produceerde destijds de eerste twee demo's van de band. Deze schopten het beide tot demo van de maand in het tijdschrift Aardschok. Daardoor ging het balletje rollen. Er kwamen veel boekingen en de groep werd gevraagd het voorprogramma van Deep Purple te verzorgen. Uiteindelijk kwam er ook een platencontract uit de bus, met het Duitse AVC-Music. De cd The Rising verscheen begin 1996, maar helaas is Sequoyah hierover verre van tevreden. Wim: 'Alles wat mis kon gaan, ging ook mis. Onze onervarenheid in een echte studio speelde ons parten. We werden gekoppeld aan een producer die onze muziek niet begreep en in de mix is
Night Of The Proms Een verhaal apart is de trouwe aanhang van de groep. Wim: 'In Bergeyk kent echt iedereen ons. Zo vragen bijvoorbeeld de bakker en de slager heel geïnteresseerd hoe het gaat en wat de plannen zijn. We hebben een fanclub met meer dan honderd leden en al die mensen leven uiterst enthousiast met ons mee. Een fanatieke schare reist ons achterna naar optredens, desnoods tot Groningen of Leeuwarden aan toe.' Op de presentatie-avond van de laatste mini-cd werd de band door leden van de fanclub aangenaam verrast door een eigen biermerk. Ook geven de trouwe fans een eigen krantje uit: de Sequoyah Phoenix, genoemd naar de Cherokee Phoenix, de eerste krant voor Indianen die uitgegeven werd door naam-inspirator Sequoyah. Door de liefhebbers wordt het blaadje uiteraard van voor naar achter gespeld en in de verzamelband gestopt. Hoe trots de bevolking van Bergeyk werkelijk is op haar eigen band, blijkt uit de bijzondere samenwerking tussen Sequoyah en de plaatselijke harmonie. Deze fanfare gaf onlangs een zeer ongebruikelijk optreden waarbij ze zich waagde aan het repertoire van hun lokale helden. De arrangementen werden speciaal voor deze avond aan trombone en bekkens aangepast en het viertal zelf verzorgde de zangpartijen. Overigens is de Bergeykse muziekvereniging niet de eerste de beste. Het succesvolle orkest werd al een paar keer landskampioen en reist regelmatig af naar top-concoursen. De avond resulteerde dan ook in een ware Bergeykse Night Of The Proms.
Verandert alles dat producer Frank Reygersberg onder handen neemt in goud? Aan het geluid op de demo Big van NOORDERZON (020-6849297) mankeert in _^ n^ ieder geval niets. Opener Peshmerga knalt strak uit de speakers en is meteen het beste nummer van de cassette. De iets te nadrukkelijk aanwezige zanger zingt zijn Nederlandstalige teksten goed verstaanbaar over zelfverzekerde grungy gitaren en een iel orgeltje. Soms overdrijft hij een beetje en wordt 'ademt' uitgesproken als 'ooideemt', waarschijnlijk het gevolg van een gezonde portie vrije expressie. BARTON DEAN klinkt op Stiekum Ontzettend stiekem ontzettend als een schoolbandje dat vorige week -punk heeft ontdekt. Vals jengelend worden we verblijd met liedjes tegen het leger, tegen de kerk, over de 'scene', AIDS (volgens de band 'a big fuckin' problem in this world') en het milieu ('sterk vervuilde zeeën, het ozongat wordt groter/Veel te late ideeën, de warmte gaat oplopen yeyehe'). Voel je je toch aangesproken, bel dan (071-3415563). Onze goedkeuring heb je niet nodig om je eigen feestje te bouwen. Aan het intro van de tape ligt het niet. In Lunch Time pakt BONE ABILITY (013-5358990) je vanaf de eerste maat bij de lurven met strakke drums en een gitaarmuur waar het vet vanaf druipt. Dan zet de rasperige Ministry/White Zombie hardrockzang met hier en daar een uithaal in en wordt het meteen een stuk minder interessant. Een dreigend metalnummer met als refrein het schuchtere 'Let's go lunch together sometimes' komt een beetje vreemd over, maar er hoeft in dit genre natuurlijk niet altijd bloed te vloeien. Aan de ene kant wil de band beuken en aan de andere kant liedjes maken. Met die liedjes lukt het niet zo en daarom vallen ze, ondanks hun technische kwaliteiten, tussen wal en schip. Als regelmatige bezoeker van Staalplaat zijn de klanken van THE EVOLUTION SARDEN (045-5743464) mij niet vreemd. Op twee cassettes brengt M. Kramer minimale electronische geluiden voort. Van beats, songstructuren of andere muzikale elementen is geen sprake. De nummers bestaan uit hoge en lage synthetische feedback of bromtonen die zoemen als vliegtuigmotoren. Sommige geluiden hebben een langzame pulsering, anderen blijven lang uitgerekt en klinken alsof je je oren hoort piepen na een heftig concert. 99,99% van de wereldbevolking zal dit beschouwen als uitermate lelijk. Dan houd je genoeg mensen over die geïnteresseerd zijn in dit soort geluidsexperimenten. M.l. PIERCY (071-5142922) mixt lief met heftig en wringt zo op prettige wijze. Zangers wisselen elkaar af, vrouwenstemmen duiken op in de koortjes. Na breekbare coupletten volgen gitaarerupties in de refreinen en de groep is ook niet vies van een dissonantje hier en daar. De arrangementen zijn eenvou-
besproken
dig, maar wel doordacht en voorzien van viool en cello. Het doet bij tijd en wijle denken aan Soviet Sex op een bevlogen moment en blijft van het eerste tot het laatste nummer interessant. Voor de demo Cheesefrogs And Lemonfairies van FERVID (078-6315350) geldt dat overdaad schaadt. Dertien nummers is teveel voor een demo, zeker als de productie vlak is en de gitaren erg jengelen. Een half uur naar hoge, fletse bibberzang luisteren is iets teveel gevraagd. De band heeft ook last van een gebrek aan pakkende liedjes. Zo af en toe duikt er een nummer op met een lekker refreintje (Mine) of een prettige akoestische begeleiding en dito koortjes (The Fading), dus we blijven benieuwd naar nieuw materiaal. In gepaste doses natuurlijk.
TADPOLE (0546-565294) heeft het muzikaal wel voor elkaar. De gitaristen spelen eenvoudige, maar fijne akkoorden over een stevig voortbeukende drummer. De zanger heeft een stem van schuurpapier en houdt van melodietjes. Eenvormigheid dreigt door het dichtgemetselde geluid. De bandleden luisteren zelf graag naar Social Distortion en Leatherface. Wij horen ook HUsker Dü voorbijkomen. Naar de teksten moet je maar zo min mogelijk luisteren (behalve als je uit je dak gaat bij de 'poëzie' van een nummer als Winds Of Change). Wat je over houdt zijn vier stevige, melodische, mineure liedjes met punky inslag. De goede opname zorgt ervoor dat de band optimaal tot zijn recht komt. VALLEY OF ASHES (020-6387436) De eerste maten lijken veelbelovend, maar na het de eerste gitaarriff weet de groep zich geen raad met coupletten en al helemaal niet met het refrein. De uitvoering van deze Amerikaanse rock is redelijk, maar het materiaal lijdt onder gebrek aan fantasie en ont-
worden.
stijgt geen moment de middelmaat. In vrijwel alle nummers weet de zanger niets beter te verzinnen dan mee zingen met de standaardakkoorden. Als Eat Ya Girl dreigend is (volgens de blo) dan zijn eekhoorntjes dat ook. Deze band heeft muzikaal en tekstueel niets te melden. GRABOLZKY (020-6247235) maakte eerder indruk op de compilatie-cd's Amsterdammers en In De Greep Van De Buuren. Op de drie demo's die de laatste jaren verschenen, heeft de band zich ontwikkeld van vette funk naar heavy funk meets hardcore. Mede dankzij het steeds vaker opduikende knoppenwonder Frank Reygersberg klinken de stevige, strakke nummers op FFC zeer overtuigend. Wanneer vocalist Hein zijn raps met megafoon vervormt of zingt is hij op zijn best. Het titelnummer heeft een gesmeerd loopje en een krachtig refrein. Alligator heeft pakkende riffs en een slimme tik op het ritmebekken. Van de drie nummers zijn deze twee het sterkst. Binnen het genre heeft Grabolzky z'n plekje in de eredivisie nu wel verdiend.
DBUDVAN DEiUI A A N D Als je je demo op cd zet is dat geen garantie om op deze plek van de pagina terecht te komen. Het is
NC M A O H I N i
(030-2817804) deze maand wel gelukt en de enige reden daarvoor is de kwaliteit van de muziek. Na een kort intro zet het beste nummer Servant in en laat de band horen dat melancholie ook een krachtige uitvoering l<an krijgen. Mede door de zang doet de muziek aan Lemonheads denken gecombineerd met de dynamiek van de Pixies. In Tame II wordt het een-woordrefreln net zo hard geschreeuwd als in het bijna gelijkgetltelde nummer van Black Francis & co, verdere vergelijkingen tussen de twee bands gaan in dit nummer mank. Het tempo ligt in alle nummers behoorlijk laag, in Fade In Fade Out zelfs iets te slepend al maken de catchy deuntjes veel goed. Afsluiter EPI is een kort, sfeervol instrumentaaltje met getokkelde akkoorden, een korte gitaarsolo en samples uit Dead Poets Society. De muziek van Pong Machine is niet vrolijk, maar wel mooi en met zorg uitgevoerd.
FRET 3 7
I
^J**S5?SW-'''y^'V>^?:'v""^''.''''.^^:^'?~-^
^^^to^^l^^^^^^a
AND ZONDER BANAAN
Nico van RTL4 over het nieuwe album van De Zingende Fresia's
pEOERLANDSTALIGE FLAUWEKUL-ROCK
IK KEN ÉCHT GEEN lETER MIDDE .TEGEN MOLLE C M A R S HEWDRIKS PROOÜCTIOHS ) H 8 P mHP: NICOTINE ROUimocKa a PRECISE E-llfl POSTMEN POOOIE NAKEO E.A.
beste Grote
1' 2' y f
live act
Prijs van
Nederland
1997 DELTONE BOEKINGEN: 0113-211263
'
DJ CHRIS (RHYTHM IMPORT) DJ JOCHEM (RHYTHM IMPORT! E.R
"MORGEN WORDT HET BETER" "EEN TEKEN VAN LEVEN" "RAAK" "IDEALE VROUW"
tnfotgl: 0511 -475547 / fax 0511 -475588 / Boekingen: 0513-542292
BOeKINGSN S MANAMMSNT 1
rhe Booh King u
ARMAND
MENNEN
LOUISIANA RADIO CAJUN. ZYDECO*.
;i>:.
%,
BLUeS < SWING
COMBOKILLERS
iiMi^.
N8ileryfunge.Nieuiiiecilinfelin
LAST
LEMON CRUSH
BLUes I NEW ORLEANS
STEP2: THE CHAPTER [B]
podiumbeesten
BIG BUCKS & EASY MONEY
«N«lNIoi6M53115
i voorlieeiiliiveiPtioenixClfaflrrocli
TOMHELSEN
FEDERAL OFFENCE
SLICK NICKED NOTIO»
OUEEN 2 BLUES BAND
THEN 6 HE
MOTHERS MEGA BAND TUFF -E- HUFF
(singer/songwriter)
BLERF!
(NA 17 UUn) 0492 33I8S2 FAX/ANTW. 0492 331802
i
013-4 63 52 96
IfOtIV
mmnmmÊ: bandlas/lnitruniBntBlB iBi/popanalusa D 1 0 - 4 3 6 1 3 8 B
hat groDtsta aanbod van papandafwija In Nadarland
EEND00RBRMK700RJ0UWBAND Spelen op de bekendste poppodia van Amsterdam? Stryden met andere Europese Bands? Bel direct voor informatie: 020-640 1389 www.emergenzarock.com
_ European Live Festival J Boompjeskade 10 3011 XE Rotterdam
^^^i^^M
^
^
^
^
^
CYBER MUSIC COMPACT DISC POSTBUS 2 7050 AA VARSSEVELD TEL 0315 244009 FAX 0315 244346
MAAK JE EIGEN CD 500 i f l 6,-MCDfl 5 , 5 0
Hele dag -10% (ma l/m vr). Hele week -20%.
1 OOOALBUM, f l 4,-MCDfl 3 , 7 5 INCLUSIEF;DE PRE&GLASSMASTER CD'S IN JEWELBOX&TRAY EN ALLE LITHOFILMS & DRUKWERK VOOR 4 PAG BOEKJE -i- BOTTOMCARD, CD'S MET 2 KLEUREN OPDRUK....!
Bel voor folder II!
PRIJS PER STUK, EXCLUSIEF 17,5 % BTW EN S T E M R A
x^inw
tel 0 1 0 - 2 1 3 2 1 1 7 fax 010-2132137
24 sporen analoog, 8-16 sporen ProTools HD digitaal, CD-mastering. Pri|zen vanaf fl. 50,- incl.
Wat kan slechte muziek toch handig zijn! D E Z E UITING I S E E N PARODIE E N DIENT O P G E N E R L E I W I J Z E S E R I E U S G E N O M E N TE W O R D E N
Paul van Kemenade Gijs Hendriks
5ftA
FAX:020-6279678
K.D.R. RECORDS AA & THE DOCTORS / MUPPETSTUFF B.B. a.t. B A B Y M A K E R S / LIZ Q U E L E R
v a n a f 300 s t u k s
( S c h e r p e prijzen)
- CD Promotions / Distributie ook in het buitenland Tel/Fax K.D.R. 0591-621SS3
^
The H L M H o u s e
(^)
TRÖCKENER KECKS RAGGENDE M A N N E MENDOZA DANCE PARTI 2B CONTINUED
pb.453, 3990 GG tel/fax 030.6350418
E acr.man@wxs.nl
I*
•
alleen originele bonnen worden geaccepteerd (DEZE!)
•
de kortinq is niet geldig in combinatie met cip of andere vaste kortingen 3 3 3 jr 3
do 6 El Fish * Mellow Down Easy | blues
ALTERNATIEF UITGAAN
Wally Tax & the Outsiders
Dance Superhero
!o 16 Rosenberg Trio
BUITEN DE STAD
Donceporly Tatika Consoiidoled
do 20 XAM * Rough 'n Tumble*
swingarena rockcaFé danscare care elke zaterdag van 9tot3
l^^rüik^
;
»r 7 The Bob Color vr u
s
Whatever supertrio
:vr 21 Hallo Venray + supp. Travis i j za 22 Q65 + Super 70's Sessie Hans Vandenburg & friends
|
vr 28 Claw Boys Claw + supp. 13 i'
il
DnndruillUJnbberwocky
j
BEESTENMARKT 3 GOES 0 1 1 3 - 2 2 8 1 4 2
FOUTE
ROCK&DISCO J % 6 / ^ GOTHIC
DANCE
ook deze maand in
DJ's Hepcat + D-]oy
|| vr 7*u Dance-0-Matic
'
presentatie 15 november Houtrusthal Den Haag 070-3238296
'-^ "^Swinqparty 2 > NOV
SITiP
^^'03R
I
t2U28 jungle, breakbeat, chemical #
I I S S I I
beats, hiphop & techno zal
Teen Spirit alternative dance
za 8 Into The Groove
' ^; . i 'a
za 15 Drive-In to the Disco Groove:'i DJ's Wipneus * Pim a 29 Meet Me At The Midnight Hours
v-é^^vi \s ZEEIANCI (INbii.l l ^ ^ r ^ (0486)452298 HTTP://WWW.CAFEK0BUS.COM
DE MELKPUL WÊWm dHmpmcm i<- ^ j j p p o r t : CaÉ
Voorweg 116 Zoetermeer (079) 3SZ.0Z.66 ol hiIp://uuw. Iuns.nl/"boerden)/
aso-eeaaas
n n U I1 n i l •• U
PROQR. NOVEMBER 97 PRINSEORACHT 12, DEN lUAO PROORAMMA-INFO (070) 360 10 18 INTERNET liHp://www.bart.nl/-punl
Z/UI1 LAGWAG0H+EliniS2IfllUET lOM LUUABrFORTHEWORKillGCUSS^DTUCI DIJ14 MKES1HIH DOJIB/VHO? D i DUX lAsa WHITE nusHMiHsinELSoiiDmaiiiu m i Mncann 00.13 SLAGERU VAN KAMPEN Vn.14 1G HORSEPOWER + W i n ZJLie MOTORPSrCHO+PEISIIU Z0.1S SKATAUTES D0.20 EZ10 VBil VAN OIK HOUT+ SI'I™T 2A.22 TUESDAY CHIlD+BaUWIIIB. ln.27 BLOEM, REX& SOVIET SEX VR.Z8 JUNKIE XL Z1.28 SUPERSUPER11IIOffiI8BtMISgiIDEREBXI ZUIS VRJil Z0.23 VR.28
ilvr 31/10 Lady-0-Matic; ;j
unKNlPPlHt
e m b e r| n 1 1 11 f l n H l l l i • U U
\^imjimm BEATS
DE CEEDEE! nostaigte en nieuwe energie
' t BEEST-GOES vr. 21 nov. Dandruff!! & Jabberwocky
(voor meer Info over de podia zie de betreffende advertenties)
d i
WlGjCO PÜS MANAGEMENT
m
BOERDERU - ZOETERMEER vr. 21nov. Hallo Venray& Travis
PAARD-DEN HAAG za. 22 nov. Tuesday Child & Benjamin B
debuut single: 'Our Time' (Movieplay Music)
M0HICANyp,„,„,„„„3
management,hoekingen:
F 010-2437282
.rast Tel/Fax: 0 7 0 - 3 6 3 3 8 9 2
H
KOBUS-ZEELAND zo. 23 nov. SrrP & HOER
ACR Management T 010-2437281
- Platenmaatschappij van o.a.
Tegen i n l e v e r i n g van deze bon aan de l(assa krijg j e f 2 . 5 0 Jcortlng op de volgende c o n c e r t e n :
Pierre Courbois
LEMUR VOICE
TEL020-6275875
- Eigen beheer CD Produkties
•
Lanyi
0 2 6 - 3 6 1 5 4 4 4 e-mail hlmhouse@gIobaIxs.nl
WISHING WELL
MICHAEL DE JONG
fax.023-5346116
i>^iii(ir«f K p l a a i i l ,
EMERGENZA—
ZooL
I TEL 3HII150 a i m i O • FAX 3Hni5nlH 017< |
THE NATURALS
tel.023-5345551
SKVR riiriBt iirin i p i i i n In iin taand/fiii cursusseii
vraan da niBUWB b r o c h u r a aan:
. SOUL SUCKER
tour
«Rock&Roll> HI8HSCH00L SKVR
BERT HEERINK
THE HEADHUNTERS
Kopstoot van een vlinder
ihiBook Kin
P f 7FR MAAS
THESEATSNIFFERS
Jane Doe
BLUE LOU &
funk rock
LADY IN DISTRESS
ROYAL HUNT(DK) PROOST!!!
tel. 026-4457990 - fax 026-4458756 |lnternetriitip//www. lacohlberg.nlj
IMiHGOCO
MIKE & THE MELLOTONES DRIPPIN' HONEY
Kusje K u s j e A g e n c y
Rotlcidani. Barocg Alphen a/d Rijn. Kasteel Arnhem, De Verdieping Ilooglialen. All Skin Zwolle. Eureka Meeden. Malaré ToLit
meer data volgen
TERRA NOVA
'DMROMKANIKU TELEURSmUNG
UIT
16/01 Nijmegen. Doornroosje 17/01 Enkluii7xn. De Hoogte
LEMON CRUSH
THE SCHIZOFRENICS
tvOBBO TRIP!
SO WHAT, SHAGGY?!
PICTURE
EXISES
BETTY GOES GREEN
CD
U i i 1 I J U#
12/12 Tersehelling. Braskoer 13/12 Leeuwarden. Brouvverslioeek 20/12 Heiloo. Buk Blik 27/12 Nieuwendijk. Xinix 28/12 Hindhoven. Elïenaar 29/12 Amsterdam. Melkweg .31/12 Utreeht. ïivoli
HELLOÏSE
SIN ALLEY
VAN DUUREN BAND POWER SUPPLY
14/11 15/11 21/11 22/11 28/11 29/11
ASMODEUS
SHEFFIELÖWEDNESDeV[B)
SKELETON CREW
J
ELEGY
HUMAN ALERT
EL FISH
BIG BAM BOOM BAND
A
FAM: 0 2 0 - 4 2 0 8 2 1 2
TUESDAY CHILD
DEKIFT
CALL
T£l: 020-4203158
V
TORNADO CONCERTS
NANOVWORKS ON PAYDAY
RiB IROCX-A-BILL Y
f
HANS VAN MARSBERGEN
BAYOUUUStC
ELECTRIC KINGS
VRLS LICHT
HELLOISE
I
NIEUWE
INTOHICR! (JUNCIEI HEirS KITCHEN IHIPHOPl BAIRNCE (HIPHOP/JUNGLE)
DE K A S T S C O O R T ^ ' R A A K " VAN CLUB T O T VOETBAL STADION
fN
EASV SKANKIN
Z0.30
EKDHUIIIIU: STAR TRAX REI U DJ'S AUEH,MORHING STAR, El SILVER SURF-CAFÉ UUMTIDIDt MICHAEL DOG & DJ KNUPPELHOUT PARTY GROOVE KT UDJ'IFHUIK.RKKD JlItU n u MEI HL DJ'S DREAZZ, KNUPPELHOUT, CARLTON GUITBICUB REI DJ'S WIPNEUS» PIM
ZA.01 KEROUAC, CHAPPAQUA OS/07/08 R.I.P. REST IN PIECES 1S/14/1S A CLOCKWORK ORANGE 00.20 RAINBOW STORIES ZA.22 FILMLAB i!r.iJM:<.i.if^,|,i.i'ii=«'.'rj-=rj37iT^^^ j D0.27/VR.28 ENTER THE DRAGON D027 n o WITH THE GOLDEN A R M mil SHAOUNINVINCIBLES ZJL29 HEROK TRIO + A CHIHESE GHOST STORY + FULL CONTACT ZA.01 n/07/OS 11/14/1E 20/21/22
DECODER SCREAM BEYOND THE V A U E Y OF DOLLS V I S m N G DESIRE
V1I.21
LVDIA LUNCH 1. JACK SARGEANT
I
LOWLANDS BL0F Helder CfAl/;
De Lowlands Top 15 bevat uitsluitend Nederlandse geluidsdragers en wordt samen-
NRA leaded (Virgin)
gesteld op basis van ingezonden briefkaarten van FRET-lezers (m/v). Je kunt je voorkeur
SKIK tiiks Is Zoas 't Lek (Polydor)
ook electronisch kenbaar maken: stuur een
JW ROY AND THE ONE NIGHT BAND Round Here (Munich)
e-mail naar: gert@npi.nl Begin je bericht met: Lowlands Top 15
CLAW BOYS CLAW Will-O-The-Wisp (Virgin)
SPELREGELS
DE HEi|)EROOSJES Kung-Fu (PIAS)
^ ^ Alleen recente releases van Nederlandse
GRUiyiPYHEAD Grumpyhead (Djax)
platen, cd's en cd-singles komen irrtWW merking.
C^RDS No<jffl544o Method No Beeper (Cords/Konkurrent)
^ P Een plaat kan maximaal 3 maanden
C i l B K H WIZARD Mad Diary Of A Dairy Maid (Elegy)
in de top 15 staan. ^ ^ De Lowlands Top 15 wordt elke
DJ Gir HYpÉR Zimmerman (DOX Records)
maand aangepast op basis van de briefkaarten die uiterlijk de 15e van de maand binnen zijn.
^^ l|3) II
THE GATHERING Nighttime Birds (Century Media) S.I.T.R Phoinz (Djax)
ADRES
SUMIUIER Mothertongue (Excelsior)
Lowlands Top 15, Redactie FRET,
lERSUB Window Shopping (Virgin)
Wibautstraat214, 1091 GS Amsterdam.
^§
(-)
SOYLENTGREEN Nutrient (Dawa Music/Suburban)
Hèt blad over de Neder landse popmuziek een jaar lang op je deurmat voor iets meer dan de prijs van een cd: f 45,- ...en die cd hoef je niet eens te missen want die l<rijg je er gewoon bij!! (Ool< op je deurmat!!) Opnieuw natuurlijl< een Nederlandse topper, en wat voor één: De nieuwe van VAN DIK HOUT: 'Kopstoot van een vlinder' Zoel^plaatje: Vind de Bon in deze FRET en profiteer NU, NU, NU !