Frontier Magazine 10.2 maart / april 2004 by Frontier World

10-06-2009

09:12

Pagina cov1

FRONTIER magazine maart / april 2004 Nederland € 3,95 België € 4,50

Sjamanen, drugs en god Nieuw onderzoek

Zoektocht Graal en Ark des Verbonds Klaas Van Urk

Bush tegen Kerry Skull & Bones wint

Genie in het graanveld

Nr10.2

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina cov2

10-06-2009

09:13

Pagina 1

REDACTIONEEL Verandering In de loop van de 10 jaargangen dat Frontier Magazine gepubliceerd wordt, heeft het vele gedaanteverwisselingen ondergaan. Begonnen als een eenvoudig zwart/wit tijdschrift is het uitgegroeid tot een volwaardig full color magazine. De aantallen abonnees zijn gegroeid en het tijdschrift is ondertussen verkrijgbaar in Nederland en België. Vanaf het volgende nummer zal Frontier Magazine bestaan uit 80, in plaats van 40 pagina’s. De verschijningsfrequentie gaat naar vier keer per jaar. Al met al meer informatie dan voorheen. Ook de inhoud zal enigszins veranderen; we zullen bijvoorbeeld intensiever aandacht besteden aan ontwikkelingen in Nederland en Europa en aan nieuw verschenen Nederlandstalige boeken. Medio mei kunt u de vernieuwde Frontier Magazine verwachten. Dit jaar belooft een jaar met veel lezingen, symposia en conferenties op het gebied van grensverleggende onderwerpen te worden. Te beginnen met de NEXUS Conferentie eind maart in Amsterdam. Een zeer interessante internationale sprekersgroep komt naar Nederland. Een ideale gelegenheid om de onderzoekers en auteurs persoonlijk te ontmoeten. Tijdens de NEXUS Conferentie bestaat zelfs de mogelijkheid om samen met de auteurs en de NEXUS medewerkers een rondvaart door de Amsterdamse grachten te maken onder het genot van een heerlijk 5 gangen diner. Dat belooft een onvergetelijke happening te worden. U hoeft dit keer niet naar verre landen te reizen om een dergelijke uniek weekend mee te maken. In België zal begin mei het derde 2012 symposium georganiseerd worden. Dit keer beslaat het twee dagen. De eerst dag is Nederlandstalig, de tweede dag zal Engelstalig zijn met sprekers uit Amerika en Engeland. De Nederlandse graancirkel onderzoeksgroep (DCCCS) heeft plannen om vanwege haar 10 jarige bestaan een lezingendag te organiseren. In de komende nummers zullen wij u hierover meer informeren. Een overzicht van de volledige agenda treft u aan in dit nummer. Dit nummer staat weer vol met interessante informatie. Het is iedere keer weer een moeilijke keuze welke informatie voorrang moet krijgen om gepubliceerd te worden. Vanaf het volgende nummer met 80 pagina’s zal dat probleem minder aanwezig zijn en kunnen we u een grote keus aan actuele informatie en naslagwerk aanbieden. Tot slot nog een mededeling: De in het vorige nummer aangekondigde reis naar het mysterieuze zuidwesten van Engeland is uitgesteld tot volgend jaar. Herman Hegge, hoofdredacteur

COLOFON Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge Eindredactie: Niels Brummelman Jeannella Felius Redactie-medewerkers: Robert Boerman David Hatcher Childress Paul Harmans Marjorie Hugens Marinus Jansen Frans Kamp Bettina Kotterink Simon Langbroek Idde Lijnse Hans Overbeek Evert Poorterman Ger Rombouts Karen Thissen Marc Vredeveldt Hylke Welling Jacqueline Westerman Frits Westra

Lay-out: D-Sine & PDB

Redactie Frontier Magazine:

Druk: Offset Vandevelde

Frontier Sciences Foundation

Distributeur: Betapress (Nederland) Imapress (België)

Postbus 372, 8250 AJ Dron-

Advertenties: 0575-564240 Evert Poorterman Abonnementen: Nederland: Postbus 48 1600 AA Enkhuizen Tel: 0228-324076 e-mail: info@fsf.nl België Dendermondse Steenweg 56 9100 Sint-Niklaas info@frontiermagazine.be Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij het schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk één maand voor het aflopen van het abonnement.

FRONTIER magazine maart / april 2004 Nederland € 3,95 België € 4,50

Sjamanen, drugs en god Nieuw onderzoek

Zoektocht Graal en Ark des Verbonds Klaas Van Urk

Bush tegen Kerry Skull & Bones wint

Genie in het graanveld

Inhoud 2

Globescoop

In Focus

Een genie in het veld

"Mijn echtgenoot"

God, sjamanen en drugs

Helium-rush naar de maan

Wetenschappers onderzoeken buitenaardse ontvoeringen

Bush tegen Kerry: Skull & Bones wint

Zoektocht naar de Heilige Graal en de Ark van het Verbond

Evolutie graancirkel geometrie

Tijdreizen niet langer science-fiction

ten, Nederland, Tel. 0321-380558 Fax 0228-312081 E-mail: info@fsf.nl Verantwoordelijke uitgever: Frontier Sciences Foundation

Nr10.2

fr1002_2009.qxd

Postbus 48, NL-1600 AA Enkhuizen, Tel. 0228-324076 Fax 0228-312081 E-mail: info@fsf.nl postbank: 7231599 ABN-AMRO: 40.78.98.417 http://www.fsf.nl ISSN 1569 - 7983

FRONTIER magazine

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 2

GLOBESCOOP Bizar Chileens wezentje blijkt organisch 4 december 2003

n oktober werd in Chili een merkwaardig mensachtig wezentje van vijftien centimeter groot gevonden. Het wezentje werd bij een kerk 150 kilometer van Iquique opgegraven. Voordat er onderzoek gepleegd kon worden werd het wezentje verkocht aan een anoniem persoon. De huidige eigenaar is nu getraceerd. Het Chileen-Spaans Instituut voor Onderzoek en Exobiologische Studies (IIEE) heeft delen van het wezentje mogen onderzoeken, en het blijkt dat deze van organisch materiaal is. IIEE kan het wezen voor zes miljoen overkopen van de huidige anonieme eigenaar. Het wezentje wordt momenteel niet goed geconserveerd door de huidige eigenaar. De schedel is zich al aan het ontbinden. Onderzoeker Mario Dussuel draagt als theorie aan dat het een menselijk embryo kan zijn, met als argument dat de schedel een breuk heeft die mogelijk veroorzaakt is door abortus. Desalniettemin zijn de karakteristieken van het wezen niet gelijk een menselijk embryo, maar dit kan mogelijk een vergroeiing zijn. Deze hypothese moet nog geverifiëerd worden door genetische experts, aldus Dussuel.

niet alleen het hoofd verwijderd was, maar ook het rectum en de genitaliën. De eland werd tijdens een wandeling rond 13 uur aangetroffen in een ondiepe afgrond, niet ver van het boswachtersperceel, 15km ten oosten van Cloudcroft. De dode eland was een kleintje, de lengte van borst tot achterkant was misschien 120 cm, en het woog ongeveer 200 tot 300 kilo. De lijkstijfheid was volledig en compleet. Er was geen zichtbare zwelling, noch was er bewijs dat de eland was geslacht door een jager, aangezien er geen zichtbare lineaire incisie aan het achterlijf of borst was. "De kop was verwijderd, alsof het van het lichaam was gesneden daar waar de nek overgaat aan het lichaam, en de wervels staken zo'n 15cm uit het (weg)gesneden gebied, eindigend in een glad afgesneden wervel. Tot zover zou men een 'trophy hunter' verdenken, die het misschien gewoon gedood had om de kop aan zijn muur te hangen. Echter geloof ik dat deze eland veel te klein was om een significant gewei te hebben (misschien zelfs helemaal geen gewei)", aldus de boswachter. "Wat erg bizar is, is dat het rectum van deze eland nauwkeurig uitgehold is. Verder zijn de genitalieën verwijderd, en er is duidelijk geen manier om de sekse van dit dier te bepalen. Het verwijderen van de genitalieën kan misschien toegeschreven worden aan bepaalde dieren (we hebben bergleeuwen en beren, evenals coyotes) omdat de verwijdering niet op zulke schone, chirurgische manier lijkt te hebben plaats gevonden volgens mijn beperkte observatie."

Graancirkel in Canada ontstond op onbekende wijze Bizarre dode eland aangetroffen in New Mexico 4 december 2003

n het Lincoln National Forest in New Mexico is onlangs een bizar kadaver aangetroffen. Een dode jonge eland waarvan

4 december 2003

it een onderzoek van vijf maanden blijkt dat de graancirkelformatie die in juni in Solano, Canada verscheen, niet het werk geweest kon zijn van vier tieners die beweerd hebben dat zij die gemaakt hebben bij wijze van grap. Dit hebben wetenschappers van Psi Applications in een persconferentie in Fairfield

woensdag bekend gemaakt. "We hebben geconcludeerd dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat de vier tienerjongens de gigantische graancirkelformatie die op 18 juni in het veld van Larry Belestra verscheen gemaakt hebben. Wetenschappelijke gegevens die we bij het onderzoek gevonden hebben wijst op een andere, anomale of onbekende bron", zegt directeur Steve Moreno. "De fysieke veranderingen in het gewas kan niet gedupliceerd worden. Het lijkt erop dat het fenomeen veroorzaakt is door plasma-energie". "De jongens zeiden dat ze de cirkels met planken en een touw gemaakt hebben bij maanlicht. Het was echter nieuwe maan op de nacht dat zij zeiden de cirkels gemaakt te hebben, dus er was geen maanlicht." Het onderzoek toonde significantie verschillen in de groeinodes van graan die binnen de graancirkels genomen werden, en van graan die buiten de graancirkels genomen werden. "Enkel met microgolven (magnetronstraling) konden we dezelfde effecten creeëren die we aantroffen in de graanstengels van binnen de cirkels".Op 27 juni werd er een heldere bal boven het veld waargenomen. "Zulke plasmaballen zijn eerder gerapporteerd bij graancirkels", aldus de onderzoekers.

Aards magnetisch veld verzwakt 12 december 2003

e kracht van het magnetisch veld van de aarde is de laatste 150 jaar met tien procent afgenomen. Theoretisch bestaat de mogelijkheid dat het

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 3

veld helemaal verdwijnt en terugkeert met verwisselde polen. Dat hebben wetenschappers donderdag gezegd op een bijeenkomst van de Amerikaanse Geofysische Vereniging in San Francisco. Als de verzwakking in hetzelfde tempo doorgaat kan het magnetisch veld over 1.500 tot 2.000 jaar zijn verdwenen, zei Jeremy Bloxham van de Harvard-universiteit. Na honderden jaren kan er dan een veld ontstaan dat in omgekeerde richting loopt, zoals dat 780.000 jaar geleden het geval was. Maar waarschijnlijk is het niet. "Omkering is een zeldzaamheid", zei Bloxham. De verzwakking van het magnetisch veld die sinds 1845 wordt geconstateerd kan heel goed van tijdelijke aard zijn. Zulke zwakteperioden kunnen honderden jaren duren, zei John Tarduno van de universiteit van Rochester. Maar ook tijdelijke verzwakking kan al gevolgen hebben. Boven het zuiden van de Atlantische Oceaan bijvoorbeeld, waar normaal al relatief veel straling uit de ruimte doorkomt, valt de daartegen beschermende werking van het magnetische veld weg. Satellieten die in een lage baan om de aarde cirkelen kunnen bij het passeren van deze regio, de zogenaamde Zuid-Atlantische Anomalie, schade ondervinden. Een van de satellieten die aan de straling ten prooi zijn gevallen was een Deense satelliet die nota bene tot taak had het aardse magnetische veld te bestuderen, zei Bloxham. Als er door verzwakking van het magnetisch veld meer straling uit de ruimte binnenkomt kan ook de chemische samenstelling van de atmosfeer veranderen. Dat kan weer leiden tot aanzienlijk, maar tijdelijk ozonverlies, zei Charles Jackman van het Goddard ruimtevaartcentrum.

Aarde-achtige planeten niet zeldzaam in heelal 13 december 2003

ieuw onderzoek geeft wellicht een antwoord op de vraag of geavanceerd leven zeldzaam is in ons heelal. Simulaties tonen voorlopig aan dat dat er veel exo-aardse planeten zijn. Dit zijn aarde-achtige werelden waarop water aanwezig is en de kans voor leven om te evolueren. Wetenschappers van faculteit astronomie aan de universiteit van Washington hebben 44 computersimulaties van planeetformatie in de buurt van een ster uitgevoerd. Het

bleek dat iedere simulatie wel één tot vier aarde-achtige planeten aantoonde. Elf planeten in de simulaties worden als bewoonbaar gezien en bevinden zich op dezelfde afstand van de ster als onze aarde. Dit betekent dat één op de vier sterren in het heelal een planeet kent die leven ondersteunt. "Onze simulaties tonen een enorme variëteit van planeten. Je kunt planeten hebben die half zo groot zijn als de Aarde en zeer groot, als Mars, en je kunt planeten als de Aarde hebben. Ook kun je planeten hebben die drie keer groter zijn dan de Aarde en misschien tien keer zo veel water bevatten", aldus Sean Raymond, doctorale student astronomie. Grote gasplaneten, als Jupiter, hebben ook invloed op de hoeveelheid water op de aarde-achtige planeten die ook om de ster cirkelen. "Hoe elliptischer de baan van de gasplaneet is, hoe droger de binnenste planeten zijn. Hoe ronder de baan van de gasplaneet is, hoe natter de binnenste planeten zijn", aldus Raymond. De baan van Jupiter, de grote gasplaneet in ons eigen zonnestelsel, is licht elliptisch. Daarom is onze aarde voor 80 procent bedekt met water. Er zijn 400 miljard sterrenstelsels alleen al in het zichtbare gedeelte van het heelal. Deze sterrenstelsels bevatten onderling weer miljarden sterren.

NASA saboteert de echte kleuren van Mars 11 januari 2004

orig jaar speculeerde The Enterprise Mission dat de NASA opzettelijk het blauw uit de foto's van de landschappen van de planeet Mars verwijderd zou hebben. De lucht op Mars is blauw inplaats van oranje, aldus Richard Hoagland. In de nieuwe foto's door de Spirit gemaakt lijken hiervoor nieuwe aanwijzingen te zijn. De door de site aangedragen argumenten zijn dat elke atmosfeer, ongeacht de samenstelling, door het Rayleigh-effect blauwgekleurd zou worden. De NASA zou

bij de eerste kleurenfoto van het oppervlak van Mars de kleuren al gesaboteerd hebben. Toen de Viking-1 in de zomer van 1976 landde, verscheen op de monitoren in het Jet Propulsion Laboratory het eerste kleurenbeeld van Mars. "Het beeld toonde een Arizona-achtig landschap, met een blauwe lucht, een bruin-rode woestijnlandschap en grijze rotsen met groene vlekken", aldus Dr. Ron Levin die op het JPL aanwezig was. "Twee uur nadat de eerste kleurenfoto op de monitoren verscheen, werd de foto veranderd van een lichtblauwe lucht in een kleurloos oranjeachtig landschap met een oranje rode lucht". Levin wist niet wat er aan de hand was, en veranderde de kleur van Mars weer in het origineel. De directeur van het Viking project, James S. Martin Jr. zelf vroeg toen: "Wat is er aan de hand?" toen Martin zag dat Levin de monitoren terugveranderde. Hij dreidge Levin te ontslaan als hij dat weer deed. Het bleek dat de opdracht van de NASA Adminstrator Dr. James Fletcher zelf kwam, omdat de Aarde niet klaar was voor Mars met een blauwe lucht. Sindsdien is op alle foto's waar de lucht van Mars op staat het blauw gereduceerd, en het rood vergroot. Dat Mars een blauwe atmosfeer heeft, als de Aarde, tonen de tientallen Hubble telescoop foto's aan, aldus Hoagland van Enterprisemission. Op alle foto's is een blauwe gloed om de planeet te zien, zoals ook bij de aarde te zien is, veroorzaakt door het Rayleigh effect. In de gevallen dat er een stofstorm woedde, is er een groenpaarsachtige gloed te zien, het directe gevolg van oranje gecombineerd met blauw. Hoagland impliceert dat dit aantoont dat de lucht op Mars blauw is. De stofdeeltjes die in de atmosfeer vliegen zouden te weinig effect hebben om het gehele blauwspectrum te elimineren.

Russisch meisje heeft röntgen-ogen 20 januari 2004

e artsen in Rusland staan voor een raadsel nu is gebleken dat een Russisch meisje in staat is in het mensenlichaam te kijken met haar blote ogen. De 16-jarige Natalia Demkina kan, door gewoon naar een mens te kijken, de organen zien. Ook kan ze vaststellen of de persoon ziek is en zelfs welke ziekte hij onder de leden heeft. Ze is inmiddels al uitgebreid door wetenschappers onderzocht,

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 6

IN FOCUS "Koffer" van Rennes-le-Chateau is rots Het mysterie van Rennes-le-Chateau draait rond een mysterieuze priester, Berenger Sauniere, die ca. een eeuw geleden zijn kerk vernieuwde met behulp van fondsen waarvan de oorsprong onbekend was. Volgens sommigen was het geld afkomstig van de verkoop van missen, een praktijk die door de kerk afgewezen werd. De Kerk vroeg herhaaldelijk om inzage te krijgen in de geldzaken van de priester en die weigerde steeds. Uiteindelijk stelde het bisdom dat hij uit zijn ambt ontheven was, maar de priester bleef ter plekke en bleef de plaatselijke bevolking toespreken. Waar haalde Sauniere het geld vandaan? Volgens sommigen had Sauniere een groot geheim ontdekt tijdens essentieel onderhoud aan de kerk. Hij zou op oude manuscripten gestoot zijn die spraken van een schat. Volgens een drietal auteurs, Lincoln, Baigent en Leigh, had het geheim te maken met Jezus en diens huwelijk met Maria Magdalena. Die zouden een kind hebben gehad, dat Maria Magdalena naar Frankrijk had gebracht en dat aldaar aan de basis zou hebben gelegen van een aantal addelijke families. Die families zouden Sauniere geld gegeven hebben in ruil voor bewijsmateriaal dat zij van Jezus afkomstig waren. Lange tijd werd het dorp onder de voet gelopen door schattenjagers. Immers, er zou zich een "echte" schat in het dorp bevinden. Sauniere's meid vroeg zich af hoe de plaatselijke bevolking zou reageren indien het geheim algemeen bekend zou raken. Er was zelfs een stel "onderzoekers" die dynamiet gebruikte om de watertoevoer op te blazen. Ze geloofden dat er in de toevoer een schat verborgen was. Maar het enige dat zij vonden was een dorp dat maandenlang zonder watertoevoer zat, vanwege hun dynamiet. Rond de eeuwwisseling bleek het mysterie minder populair te zijn dan voorheen. Toeristen bleven weg. De economie van het dorp stond onder druk. En plots was er een oude man, die stelde dat hij zich een verhaal herinnerde van zijn vader, die bij de veranderingswerken aan de "Villa Bethania", het huis van Sauniere, aanwezig was. Er zou zich onder de toren van de villa een koffer begraven zijn. Die koffer, waarvan de inhoud onbekend was, zou mogelijk het geheim bevatten. Uiteraard is het vreemd dat Sauniere zijn schat zou inmetselen onder een toren - maar dat kon de geruchtenmolen niet stoppen. Scans toonden aan dat er zich inderdaad "iets" onder de toren bevond.

Geen Sfinx tunnel? In november 2003 deed Zahi Hawass, voorzitter van de Egyptologische raad van Egypte, een opvallende uitspraak: er zou zich een tunnel bevinden onder de Sfinx. Dat is een uitermate interessante mededeling, daar Edgar Cayce stelde dat er zich in een kamer onder de Sfinx, teksten zouden bevinden die het bestaan van Atlantis bevestigen. Was de ontdekking van die gang een stap in de richting voor het bevestigen van die bewering? Indien er zich een kamer zou bevinden, dan leidde dit mogelijk tot de grootste en meest controversiĂŤle - ontdekking van... de eeuw, het millennium, ga maar door... Alles leek die richting op te gaan, maar enkele weken later stelde Nigel Skinner-Simpson dat volgens hem Hawass' bewering niet correct geĂŻnterpreteerd was. Skinner-

Men probeerde de hulp in te schakelen van een Amerikaanse professor, Robert Einman, een expert omtrent gnostische manuscripten. Waarom was niet duidelijk, maar het zorgde voor extra publiciteit. Twee jaar na de mededeling werd er uiteindelijk een opgraving uitgevoerd. Op 20 augustus 2003 bleek de "doos" een grote rots te zijn. Geen koffer, geen documenten, geen antwoord op wat het geheim was. Het is de zoveelste ontgoocheling omtrent het fenomeen van Rennes-le-Chateau - maar de zoektocht naar "de schat" duurt voort. Hopelijk zonder dynamiet...

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 7

Simpson ging naar een lezing van Hawass in Londen. Hij kent Hawass persoonlijk en vroeg hem om nadere uitleg. Die kreeg hij. Het bleek dat Hawass gesteld had dat hij een tunnel gevonden had die leidde naar het lichaam van de Sfinx. De tunnel was 15 meter lang, en eindigde op een vlakke muur. Geen kamer; niets. Een klein verschil, maar belangrijk: de tunnel die Hawass gevonden had, was een "gewone" tunnel - geen mysterie, en geen tunnel die zich onder de Sfinx bevond, maar ernaast. Er waren andere dergelijke tunnels die eerder gevonden waren. In 1999 werd één dergelijke tunnel wereldnieuws toen een bewering wereldkundig werd gemaakt dat die tunnel niet dood zou lopen, maar een geheime toegang zou hebben, die onder de Sfinx door zou lopen. Een filmploeg werd tot de tunnel toegelaten en ontkrachtten het verhaal. Dit meest recente, "slechte" nieuws werd vergezeld van een mededeling dat Hawass hoopte om in 2005 de "luchschacht" van de Koninginnekamer van de Grote Piramide verder te onderzoeken. Een deur in die schacht werd in 1993 door de Duitse ingenieur Rudolf Gantenbrink ontdekt. Het duurde echter tot 2002 vooraleer Hawass achterhaalde wat er zich achter die deur bevond: een tweede deur. Dan bleek dat een andere schacht even-

eens een dergelijke deur had. Wat bevond er zich achter die deur? Speculatie alom, ook in wetenschappelijke kringen; men sprak over een beeldje in een kamer, het graf van de farao, of het graf van zijn moeder, maar ook over manuscripten en documenten, die "geheime kennis" zouden bevattten. Het was echter duidelijk dat niemand wist wat er zich bevond. Men vreesde dat het jaren zou duren vooraleer Hawass die deur zou openen - het had immers negen jaar geduwd om een deurtje te openen. Daar sommigen spraken van een mogelijke reeks van zeven deuren, kon dit gemakkelijk een halve eeuw duren. Eerder stelde Hawass dat hij probeerde om alles in december 2003 te klaren, maar korte tijd later werd de deadline dus naar 2005 verlegd. Hij zou echter wel een nieuw onderzoek uitvoeren, dat eerder zou starten, naar een mogelijke uitgang van de schacht op de buitenkant van de piramide. Eerder werd reeds dergelijk onderzoek uitgevoerd en niets gevonden, maar het is duidelijk dat Hawass nogmaals de piramide wenst te onderzoeken. Immers, een uitgang zou betekenen dat de deur doorloopt naar de buitenkant van de piramide, en niet naar een kamer, zoals nu gemeend wordt.

Stress van buitenaardse ontvoeringen Buitenaardse ontvoeringen. Waarheid of onzin? De vraag wordt sinds jaren gesteld en is het onderwerp van verschillende boeken - zelfs wetenschappelijke studies. En daar werd in december 2003 nieuw onderzoek aan toegevoegd. Dat nieuwe onderzoek stelde dat personen die beweerden door een UFO ontvoerd te zijn, werkelijk geloofden dat het gebeurd was. Harvard professor Richard McNally stelde in het tijdschrijft 'Psychological Science' dat verschillende UFO-ontvoerden reageerden op een manier die aanwijst dat het werkelijk gebeurde. Die test is de Post-Traumatic Stress Disorder, een test die toont onder hoeveel stress de persoon staat na een gebeurtenis. Stel dat iemand een verkrachting verzint, dan zou dat niet gepaard gaan met groot geleden stress, in tegenstelling tot een persoon die daadwerkelijk verkracht werd. Welnu, UFO-ontvoerden vallen in de tweede categorie: de test toont dat het lichaam daadwerkelijk stress ondergaat. Symptonen zijn verhoogd hartritme, maar ook niet te controleren fenomenen zoals de huidsgeleiding, of het zweten van de handpalmen. Wie wilde zich uitspreken over de waarheid van het fenomeen? McNally stelde dat de onderzochte personen duidelijk geloofden dat het echt was, en evenveel leden: het trauma was reëel. Maar de vaststelling werd door Budd Hopkins, UFO-ontvoeringsauteur, omarmd als "het bewijs dat wetenschappers zouden vinden als ze maar lang genoeg zochten". McNally stelde echter dat de ervaring een "valse herinnering" was, die ontstond tijdens "slaapsverlamming". Slaapsverlamming is het fenomeen waarbij iemand wakker is, maar zich niet kan bewegen. Maar een andere Harvard professor, John Mack, stelde dat McNally's verklaringen te eenvoudig waren. "We hebben hier te maken met een fenomeen dat de grenzen van onze realiteit te buiten gaat, dat werkt in het grijze gebied tussen de fysische wereld en de subjective, of mythische wereld. We worden verondersteld dit te bewijzen met de methodes van de fysische wetenschap. Maar die methoden zullen, in mijn mening, het raadsel niet ontsluieren." Het is een zoveelste hoofdstuk uit het UFOontvoeringsfenomeen, dat in de jaren tachtig naar de voorgrond kwam door mededelingen van "verloren tijd": periodes waarin een persoon zich niet kon herinneren wat er was gebeurd. De zoek-

tocht naar bewijsmateriaal was lastig en medio jaren negentig stelde een Amerikaanse dokter, Roger Leir, dat hij uit het lichaam van bepaalde UFO-ontvoerden voorwerpen had verwijderd die "implantaten" konden zijn van buitenaardse wezens. Terzeldertijd probeerde men wetenschappers te interesseren in het fenomeen, waarbij John Mack de meest vooraanstaande persoon was die zich in 1994 uitsprak in het voordeel van het fenomeen, hoewel hij meende dat het niet "louter" ging om buitenaardse wezens, maar mogelijk ander-dimensionele wezens. Dit leidde in 1995 tot een internationale controverse, waarbij het Amerikaanse tijdschrift 'Time' ten strijde trok tegen Mack; ook zijn universiteit, een van de

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 12

Een genie in het veld: de graancirkels van 2003

Als gevolg van een ongewoon warme zomer is het graancirkelseizoen in Engeland dit jaar kort geweest, maar niettemin zijn er opvallende nieuwe thema's bijgekomen en zijn er zowel in Europa als in de VS meer formaties dan ooit te zien geweest.

Andy Thomas brengt de oogst in beeld. 12

orig jaar was voor wat het publiek betreft een jaar van wedergeboorte van de graancirkels. Dit was voornamelijk te danken aan het effect van de Hollywood blockbuster 'Signs', waardoor het verschijnsel meer dan ooit tevoren de voorpagina's van onze kranten haalde en op onze televisieschermen verscheen. Daardoor waren er dat seizoen meer mensen die zich met hun gedachten op de velden concentreerden dan in de voorbije jaren. In Engeland, waar gewoonlijk zeer gedetailleerde en spectaculaire formaties om de aandacht vragen, was 2003 veel rustiger dan algemeen verwacht werd. Door de erg warme zomer waren de gewassen op de Engelse velden dit jaar vroeg rijp en de combines maaiden het graan zo snel af dat er tegen half augustus bijna niets meer overeind stond. Dit verkortte de gebruikelijke lengte van het Engelse graancirkelseizoen (dat soms tot in september doorloopt) met zo'n twee tot drie weken, tot groot verdriet van de onderzoekers en andere enthousiastelingen. De algemene opinie was dat dit seizoen niet de verbazingwekkende meester-stukken opgeleverd had die we andere jaren altijd konden verwachten in de vorm van een "grand finale". Toch heeft dit jaar een verscheidenheid aan boeiende en spectaculaire vormen te zien gegeven, die tien jaar geleden tot ongeloof en verbazing geleid zouden hebben. Misschien zijn we er al te veel aan gewend dat een genie in onze akkers aan het werk is. Onderzoek naar de biologische toestand van de gewassen in graancirkels toont in de meeste gevallen steeds weer bijzondere effecten aan - effecten die nog niet door grappenmakers gereproduceerd konden worden. De demonstraties die mensen gegeven hebben, kunnen niet tippen aan het niveau van vele van de meesterstukken die op zo'n mysterieuze wijze tot stand zijn gekomen. De namakers hebben de bijzondere ligging van het graan in de formatie nog niet kunnen evenaren en de vele uren die voor de menselijke creaties nodig zijn, maken het idee dat alle graancirkels zo tot stand zijn gekomen ongeloofwaardig. We worden nog steeds met een buitengewoon mysterie geconfronteerd. Hoogtepunten in Groot-BrittanniĂŤ Wat waren de hoogtepunten van 2003? Het seizoen begon op precies dezelfde datum als het jaar daarvoor, toen rond 12 april in Ringmer in

Sussex een enkele cirkel in koolzaad ontstond, hoewel dat niet de eerste was die gerapporteerd werd. Die eer viel te beurt aan Privett in Hampshire, de volgende dag: een merkwaardige,

adams grave 4 augustus

south field 8 augustus

north down 18 augustus

broadhinton 24 juli

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 13

gebroken, achtringige figuur die een beetje aan een metalen puzzel deed denken. De eerste werkelijk verbazende formatie van het seizoen bouwde voort op het touwcirkel-idee dat het jaar daarvoor in Alton Priors, Wiltshire, voor het eerst te zien was, en ontwikkelde het verder op 7 juni op Windmill Hill. Het is bijna onmogelijk zulke vormen op papier te tekenen zonder behulp van een fijn lijnenraster en toch was er geen enkele aanwijzing dat een dergelijke techniek in het veld gebruikt was. Soortgelijke geometrische patronen, hoewel minder goed uitgevoerd, zouden tegen het eind van het seizoen in Alton Barnes en ook weer in Alton Priors gebruikt worden. Op 15 juni verscheen in Ogbourne St. George een prachtig zesarmig symbool van halve-maanvormen in een stralenkrans. Dit was de meest recente van een hele reeks formaties waarbij vreemde lichtballen, die erover- en omheen bewegen, waargenomen en op video vastgelegd zijn, dit jaar door Stuart Dyke van de Crop Circle Connector website. Deze kleine witte lichtballetjes, waarvan de oorsprong onbekend is, zijn ieder jaar in verband met graancirkels te zien en ze geven tot verbazing en verwarring aanleiding. In de weken daarna ontstonden er verscheidene boeiende patronen en prachtige geometrische vormen, maar niet uitsluitend in het Wiltshire centrum van activiteit. Op 21 juni ontstond een stuk naar het noorden, in Thornborough in North Yorkshire vlak naast het pre-historische Thornborough Henge, een heel ingewikkeld symbool bestaande uit een groep halve ringen in een bloemmotief. Volgens sommige onderzoekers was dit een protest van de zijde van de cirkelmakers, daar delen van de Henge dreigen te worden vernietigd als gevolg van afgravingswerkzaamheden, waartegen momenteel een campagne op touw wordt gezet. Ook andere delen van het land hebben prachtige resultaten opgeleverd waaronder Sussex met onder andere twee heel mooie formaties in Patcham en Lewes, en Sharpenoe in Bedfordshire waar een met indrukwekkende precisie gemaakte vijfpuntige ster omgeven door een ring van stralen lag. Prehistorische plaatsen schijnen altijd graancirkels aan te trekken. Een andere verschijning die een sterke verbondenheid met ons prehistorisch erfgoed uitdrukte was de zogenoemde "Keltisch schild"-formatie, een opmerkelijk gedetailleerde graancirkel die uit meer dan 400 kleine cirkeltjes bestond, die in een concentrisch patroon lagen. Het ontstond op 5 juli in North Down tussen Bishops Cannings en Beckhampton in Wiltshire en lag exact in het verlengde van een groep van vier op één lijn liggende grafheuvels en was precies op de plaats terechtgekomen waar vroeger een vijfde grafheuvel had gelegen. In 2003 ontwikkelden zich nieuwe visuele thema's waarbij soms van een ander soort patronen gebruik werd gemaakt, zoals het abstracte pop-art patroon dat op 14 juli op Woodborough Hill verscheen en het mooie, op 4 augustus in Alton Barnes ontstane, "zwaluwen"-symbool dat leek op vogels die in hun vlucht kettingen van steeds kleiner wordende ringen meetrokken. Het aantal formaties waarbij getallen in de geometrie een rol spelen, naam ook toe. Op 20 juli ontstond in West Stowell, Wiltshire, een ingewikkeld patroon bestaande uit een krans van ruitvormen dat voor het eerst gebaseerd was op het getal 13. Ofschoon het getal 13 in op zijn minst één eerdere formatie impliciet aanwezig was geweest, was het nooit zo duidelijk als aspect van het patroon zelf toegepast. Onderzoeker Michael Glickman had al geruime tijd het gebruik van het getal 13 - het getal van de transformatie - voorspeld en hij gelooft dat het een belangrijke mijlpaal is in het steeds verdergaande wiskundig onderricht dat wij door middel van de graancirkels krijgen. Rond half augustus waren de verwachtingen hoog gespannen dat

milk hill 17 juni

tan hill 24 juni

litchfield 4 juli

green street 6 juli

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:14

Pagina 18

God, sjamanen en drugs FM: Uw boek 'Breaking Open the Head' is een ontdekkingsreis op het gebied van sjamanisme en het intrigerende domein van alternatieve staten van bewustzijn, met inbegrip van die welke veroorzaakt worden door entheogenen (hallucinogenen). Er is een generatie voorbij gegaan sinds de periode van geestverruimende middelen in de jaren zestig - de meeste mensen vandaag de dag vinden deze middelen en het inheemse sjamanisme van weinig belang voor onze complexe, op technologie gebaseerde beschaving. Waarom denkt u dat dit soort innerlijke exploratie toch nog waarde en betekenis heeft? Wat is het nut ervan?

Daniel Pinchbeck is auteur van het boek 'Breaking Open the Head'. 'Breaking Open the Head' is een persoonlijke ontdekkingsreis waarin Pinchbeck zijn ontgoocheling ten aanzien van het moderne stadsleven beschrijft en een zoektocht begint om zichzelf te hervinden in wat hij noemt de 'archaïsche traditie'. Zijn reizen leiden hem van staminwijdingen in Afrika tot ontmoetingen met sjamanen in het Amazonegebied, terwijl hijzelf een persoonlijke transformatie ondergaat. 18

DP: Dan moeten we kijken naar de manieren waarop we taal en classificaties gebruiken voor het creëren van 'omzeilmechanismen' en barrières rondom de realiteit van individuele ervaring. Te menen dat geestverruimende middelen iets stoffigs zijn uit de jaren zestig gaat voorbij aan het gegeven dat, wanneer je ze inneemt, het je bewustzijn is dat radicaal transformeert in het huidige moment. Er zijn verschillende waardeniveaus bij het ondergaan van dit type ontologische schok. Ten eerste kan men radicaal gedeconditioneerd raken van zijn sociale programmering - een plotseling besef van hoe de maatschappij een fictieve constructie is van taalspelletjes, machtsoptredens en manipulatieve strategieën. Ten tweede kan men - misschien niet meteen de eerste keer, maar geleidelijk aan - ontdekken dat er iets diepgaands en waars in de sjamanistische visie over een multidimensionale kosmos zit. Serieus beschouwd doet de geestverruimende ervaring nog steeds precies hetzelfde als wat het deed in de jaren zestig: het zet vraagtekens bij de gehele structuur en geldigheid van ons huidige 'zelfmoordsysteem'. Het creëert het perspectief van een 'Ander' op onze huidige trieste toestand, of dat nu een botanische geest is, een buitenaards bewustzijn of het 'Hogere Zelf'. FM: 'Breaking Open the Head' beschouwt sjamanisme en het gebruik van entheogenen als een middel om bewustzijn te verruimen. De befaamde wetenschapper Mircea Eliade meende dat het gebruik van entheogenen feitelijk een meer moderne techniek was (uiteraard in sjamanistische termen, wat inhoudt van de laatste 2000 jaar) als resultaat van het afbrokkelen van het originele sjamanisme - in de zin dat in de loop der

tijd mensen hun eigen vermogen tot het bereiken van alternatieve staten van bewustzijn zijn kwijtgeraakt. Bent u het op dit punt eens met hem? DP: Ik denk dat Eliade uiteindelijk erkende dat hij er met die opmerking naast zat. Door zijn vriendschap met Gordon Wasson realiseerde hij zich later dat zijn mening gekleurd was door zijn vooringenomenheid ten aanzien van 'drugs'. Ik vermoed dat deze sjamanistische planten, aangezien ze altijd hebben bestaan, ook altijd gebruikt zijn. Geestactiverende middelen zijn waarschijnlijk de oorspronkelijke methode om visionaire staten te bereiken - hetgeen ondersteund wordt door enkele antropologische bewijzen. Ik heb onlangs de kans gehad om voor de tweede keer de Afrikaanse psychedelische wortel, iboga (in het westen bekend als ibogaine), in te nemen in een verslavingskliniek te Mexico. Gedurende deze 'sessie' ervaarde ik de 'geest van iboga' als een zwarte man in een pak. Ik was in staat om 'Mr Iboga' vragen te stellen en de antwoorden kwamen als een soort telegrafische kreten terug in mijn hoofd. Ik vroeg 'Mr Iboga': ''Wat is iboga eigenlijk?'' En het antwoord dat ik kreeg was: ''leermeester van oerwijsheid voor de mensheid!'', wat in het geheel niet binnen mijn woordenschat valt. Aangezien iboga rond de Afrikaanse equator groeit heb ik het idee dat het misschien model staat voor de lang vergeten 'Boom van Kennis over Goed en Kwaad', zoals beschreven in de bijbel. En het gebruik ervan zou ver, ver terug kunnen gaan tot de eerste fasen

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:14

Pagina 19

van de menselijke evolutie. In tegenstelling tot andere geestverruimende middelen is het - als een strenge vader - een directe leraar op het gebied van persoonlijke moraal en psychologie. Het is geen toeval dat iboga het moderne bewustzijn opnieuw binnentreedt op exact dit moment in de tijd. FM: Nu u iboga noemt; ik was verbijsterd over uw iboga-inwijding bij de Bwiti - over het vaststellen van de juiste plaats en 'setting' voor een tamelijk belangrijke entheogenische reis. Het had nauwelijks rampzaliger kunnen zijn. Veel omgevingsfactoren, zoals de 'stam-setting', zullen waarschijnlijk positieve elementen zijn geweest maar heb je niet het gevoel dat je hebt geleden onder negatieve elementen als gevolg van andere omgevingsfactoren die jouw inwijding begeleidden? DP: Uiteindelijk trokken de negatieve elementen zich terug uit mijn geheugen en hebben de positieve aspecten zich in mijn ziel genesteld. Bovendien leidde het gehele incident tot een geweldig verhaal. Terugblikkend voel ik zelfs genegenheid voor 'The King' en hoop ik hem ooit nog eens te ontmoeten. Het was deels onze fout. Wij betraden zijn (verboden) domein zonder veel kennis te hebben van de diepere niveaus van de situatie. FM: Ergens in het begin van 'Breaking Open the Head' beschrijft u het geestverruimende experimenteren van de jaren zestig als een 'mislukt massa-cultureel uitstapje naar sjamanistische inwijding'. Waarom denkt u dat het mislukte en denkt u dat dit 'mislukte uitstapje' negatief heeft ingewerkt op de moderne neo-sjamanisti-

sche bekwaamheid om het bewustzijn te verkennen? DP: Een reden waarom de massa-sjamanistische verkenningstocht faalde is dat het mensen ontbrak aan gidsen of cognitieve kaarten om zaken te kunnen integreren en om te kunnen interpreteren in welke staat ze zo plotseling terecht waren gekomen. En om de zaak te verergeren overdreef men - naar de aard van de consumptiemaatschappij waarin wij leven - de consumptie van geestverruimende middelen zodat het een afnemend tot geen effect meer had. John Lennon bijvoorbeeld zei dat hij meer dan duizend keer LSD gebruikte, totdat hij zichzelf kapotmaakte. Op de verkeerde manier gebruikt, zonder kennis van zaken en aandacht voor omstandigheden, kunnen geestverruimende middelen dat veroorzaken wat de Mazatec-indianen 'geestschaduwen' noemen, het versterken van destructieve en negatieve aspecten van de psyche. Toen geestverruimende middelen een politiek item werden en gedemoniseerd raakten had dat ook invloed op het type ervaringen dat mensen hadden wanneer ze ze gebruikten. Als je teruggaat naar begin jaren zestig werd LSD door psychiaters beschouwd als een 'verbazingwekkend veilig' middel, zelfs als een wondermiddel. De antipropaganda benadrukte de gevaren die eraan verbonden waren op buitensporige wijze. Een geestverruimende ervaring is persoonlijk en delicaat en hangt af van plaats, situatie en culturele achtergrond. Veel andere sociale en geslachtskwesties kwamen ter tafel in de jaren zestig en dit droeg bij aan de algemene verwarring. De luidste stemmen in de jaren zestig, zoals die van Timothy Leary, neigden erg naar ego誰sme en zelfverheer-

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:14

Pagina 26

Wetenschappers onderzoeken buitenaardse ontvoeringen Frontier: Hoe bent u ge誰nteresseerd geraakt in het buitenaardse ontvoeringsfenomeen?

Er is al veel geschreven over het buitenaardse ontvoeringsfenomeen, maar er is vooralsnog weinig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Iets op dit vlak is er in de Verenigde Staten wel ondernomen, maar in Engeland is er nog weinig mee gedaan. Dit gaat allemaal veranderen als in 2004 het onderzoeksproject betreffende het fenomeen opgestart wordt. Psychologen van het Goldsmiths College, de universiteit van Londen, gaan hun blik op dit controversi谷le gebied richten. De studie wordt ondernomen door professor Chris French, hoofd van de anomalistischpsychologische sectie van de vakgroep psychologie aan Goldsmith.

Chris French: Het voornaamste deel van mijn psychologisch onderzoek ligt in wat bekend is geworden als de 'anomalistische psychologie'. Dat is het gebied binnen de psychologie waarbij geprobeerd wordt onderzoek te doen naar de bizarre ervaringen die door veel mensen gedurende het verleden en in alle bekende culturen gemeld zijn, maar die tot voor kort weinig aandacht kregen van de psychologische wetenschap. De anomalistisch-psychologische sectie werd opgericht om juist naar die ervaringen onderzoek te verrichten. Ik ben altijd al ge誰nteresseerd geweest in paranormale en daaraan gerelateerde fenomenen en ik las al op jonge leeftijd boeken over UFO's en dat soort onderwerpen. Ofschoon ik begon als een overtuigd 'gelover' in het paranormale, is het is geen geheim dat ik gedurende de jaren veel sceptischer ben geworden. Inderdaad zat ik in de redactie van 'The Sceptic', Engeland's langstlopende sceptische tijdschrift. Tegen de tijd dat het ontvoeringsfenomeen in de tachtiger jaren werkelijk populair werd, was ik er niet langer van overtuigd dat UFO's iets te maken hadden met een buitenaardse intelligentie, maar was ik nog wel gefascineerd door dit erg gevarieerde fenomeen dat duidelijk vraagt om een verklaring. Frontier: Wat zijn uw huidige opvattingen betreffende de ontvoeringen? Chris French: Ondanks dat ik een 'scepticus' ben, ben ik open-minded genoeg om toe te geven dat ik het mis kan hebben. Het is mogelijk dat sommige, misschien zelfs alle ervaringen werkelijk het contact reflecteren met buitenaardsen of transdimensionale intelligenties. Het probleem is dat niets van het bewijs dat naar voren is gekomen om de buitenaardse theorie te ondersteunen dwingend is, er zijn altijd alternatieve verklaringen. Dat bewijst natuurlijk niet dat de alternatieve verklaringen de juiste zijn, maar het rechtvaardigt wel de vraag of we misschien meer inzicht in het fenomeen krijgen door te zoeken naar andere soorten van verklaringen. Ik ben een

psycholoog en het is begrijpelijk dat ik denk in termen van mogelijke psychologische verklaringen. Laat ik heel duidelijk maken dat ik beslist niet de denkbeelden deel van de onge誰nformeerde sceptici die het gehele fenomeen verwerpen door aan te nemen dat eenieder die zulke ervaringen vertelt dom, gek, of een leugenaar is. Het bewijs tot op heden spreekt een dergelijke onbehouwen benadering als algemene verklaring tegen. Wat er ook aan de hand is in deze zaak het is veel interessanter, vanuit een psychologisch oogpunt gezien, dan wat deze verwerptactiek suggereert. Frontier: Wat deed u besluiten deze studie te ondernemen? Chris French: Hoofdzakelijk omdat er zoveel onbeantwoorde vragen zijn. Ik denk niet dat noch de 'gelovers' in de buitenaardse hypothese, noch de 'sceptici' in alle eerlijkheid kunnen beweren dat zij hun standpunt bewezen hebben. Er zijn veel interessante psychologische factoren die mensen hebben besproken als mogelijk relevant om het fenomeen op te lossen, maar relatief weinig van hen hebben een poging ondernomen om empirische gegevens te vergaren. Wij zijn van plan deze situatie recht te zetten. Frontier: Kunt u onze lezers een overzicht geven van de studie? Chris French: Er zijn in wezen drie hoofdaspecten in deze studie. Ten eerste, we trachten verschillende vragenlijsten uit te geven die ons zullen voorzien van gegevens met betrekking tot de verschillende psychologische factoren die naar

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:14

Pagina 27

trekken zo rond eind juli 2004. We hopen dan ook onze bevindingen te presenteren op de relevante conferenties en de resultaten voor te dragen voor publicatie. Frontier: Heeft u contact gehad met UFO-onderzoekers tijdens het opzetten van uw plannen voor deze studie? Chris French: Dat hebben we inderdaad gehad. We zijn veel mensen dankbaar voor hun steun en inbreng wat betreft dit project en met name James Basil, Nick Pope, Judith Jaafar en Malcolm Robinson. Het is misschien overbodig om te zeggen, maar deze mensen hoeven niet mijn kijk op de meest waarschijnlijke verklaring van het fenomeen te delen. Wat we denk ik wel allemaal delen is een waar verlangen om een beter begrip te krijgen van wat er nu werkelijk aan de hand is. Frontier: Wij begrijpen dat u nog steeds uitkijkt naar meer ontvoerden om deel te nemen aan de studie, hoe kunnen die contact met u opnemen?

voren zijn gebracht als relevant. In elke zaak zullen we gegevens vergaren van zowel de ontvoerden als van een controlegroep die overeenkomt in leeftijd en geslacht. Dit deel van de studie zal een fundamenteel vervolgonderzoek oproepen dat de conflicterende bevindingen zal opleveren. Het tweede en derde aspect van de studie zijn totaal ongewoon en volgen de bevindingen van een recente Australische studie. Naar verluidt rapporteren ontvoerden een veel hoger niveau van ervaringen betreffende een breed scala van paranormale fenomenen dan het algemene volk. Dus het tweede deel van onze studie betreft het uitvoeren van een basistest op paranormale gevoeligheid. Als we werkelijk een hogere gevoeligheid daarvoor bij ontvoerden kunnen aantonen dan bij de controlegroep dan zal het een grote uitdaging zijn om het te verklaren in termen van de conventionele psychologische benaderingen. Maar zelfs als we geen bewijs vinden van paranormale gevoeligheid via de tests die we gebruiken, accepteren we dat als een gebrek aan de juiste tests van onze kant. Het derde deel is een gedetailleerd interview met onze deelnemers aangaande hun ontvoeringservaring op zich, tezamen met andere paranormale ervaringen die ze hebben gehad. Dat zal ons veel bruikbare informatie opleveren, maar zal ons ook inzicht geven in het opzetten van andere tests op het gebied van paranormale gevoeligheid in volgende studies. Ik moet er de nadruk op leggen dat wij deze studie zien als oriënterend, maar we verwachten wel een definitieve verklaring te geven op basis van de gegevens die we zullen vergaren. We zijn van plan deze fase van onderzoek te laten volgen door verdere vervolgonderzoeken in de toekomst.

Chris French: Ja, we zijn nog op zoek naar meer ontvoerden die willen meewerken. Eenieder van uw lezers die dergelijke ervaringen heeft en wil praten over de mogelijkheid om deel te nemen, kan contact opnemen met Julia Santomauro tel. 020 7919 7171 toestelnr. 4389 of ons e-mailen op apru@gold.ac.uk Frontier: Kunnen ontvoerden deelnemen onder een pseudoniem en kunt u enige garantie geven op vertrouwelijkheid? Chris French: Het is wat ons betreft absoluut in orde als mensen een pseudoniem prefereren, maar we kunnen alle deelnemers verzekeren dat zelfs als zij gekozen hebben voor hun eigen naam, vertrouwelijkheid absoluut gegarandeerd is. Frontier: Sommige ontvoerden zullen, begrijpelijkerwijs, wat huiverig zijn om hierbij betrokken te raken, speciaal vanwege uw sceptische reputatie. Wat wilt u tegen deze mensen zeggen? Chris French: Ik ben mij ervan bewust dat sommige ontvoerden zo zullen denken. Er is niets in mij dat zegt dat ik geen scepticus ben aangaande de buitenaardse hypothese en mijn ideeën over het onderwerp zijn wijd en zijd bekend. Maar dat gezegd hebbende, ik ben altijd bereid toe te geven dat ik het wellicht fout had. Ik heb weloverwogen stappen ondernomen tegen de mogelijkheid dat mijn eigen kijk op het fenomeen de uitkomsten op wat voor manier dan ook zal beïnvloeden. Bijvoorbeeld: ik werk samen met mensen die mijn ideeën niet delen - inclusief enkelen met ervaring, wier inbreng in het project van onschatbare waarde is. Dr. Michael Thalbourne, een toonaangevende parapsycholoog aan de

Frontier: Wat is uw tijdschema? Wanneer start u, wanneer bent u klaar en wanneer wilt u uw resultaten publiceren? Chris French: We zijn al begonnen met het opzetten van het project, sinds oktober 2003. Rachel Fox assisteert mij bij het samenstellen van het materiaal, het opzetten van het instrumentarium, het openbaar maken van het project en het werven van deelnemers. In januari 2004 zal Julia Santomauro beginnen met het werkelijke vergaren van gegevens. We zullen hopelijk binnen enkele maanden de hoeveelheid gegevens hebben die ons toestaat onze analyses uit te voeren en we hopen enkele eerste conclusies te

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:14

Pagina 31

Zoektocht naar de Heilige Graal en de Ark van het Verbond

Twaalf jaar geleden stapten wij op een druilerige februarimiddag in de auto en vertrokken richting Zuid-Frankrijk. In de kofferbak, zorgvuldig weggeborgen, bevond zich een heuse schatkaart. Wij hadden geen flauw idee wat ons te wachten stond. Zou onze schatkaart leiden naar het spreekwoordelijke goud of zou spoedig blijken dat wij slachtoffer waren van onze eigen hersenspinsels? Dat het geen gewoon vakantiereisje zou worden stond echter bij voorbaat vast.

Klaas van Urk vertelt zijn verhaal.

oals zo velen hadden ook wij boeken gelezen over het zogenoemde "Mysterie van Rennes-le-Château". Wij kenden dus het geheimzinnige verhaal van de pastoor van Rennes-le-Château die eind negentiende eeuw een aantal gecodeerde perkamenten onder het altaar van zijn kerk zou hebben gevonden. Berenger Saunière, zoals de pastoor van dit kleine bergdorp heette, wist deze documenten te ontcijferen met behulp van een merkwaardige grafsteen op het kleine kerkhof achter de kerk. Het graf behoorde toe aan Marie de Blanchefort, de laatste erfgename van een oud adellijk geslacht. Het zou een ommekeer zijn in het leven van de pastoor want plotseling bleek hij een steenrijk man. Zijn rijkdom had dus alles te maken met de gecodeerde perkamenten en Maries grafsteen. Wat Saunière nu precies had ontdekt wist echter niemand. Had hij dankzij de documenten een kostbare schat gevonden of was hij op een groot geheim gestuit? Saunière zelf gaf geen uitsluitsel, hij zweeg als het graf. Sterker nog, toen hij in 1917 overleed nam hij het geheim mee in zijn graf. Legendarische lijst Vanaf de jaren zeventig verscheen er een gestaag groeiend aantal boeken waarin druk werd gespeculeerd en naarstig werd gezocht naar het grote geheim dat Saunière zou hebben ontdekt. De lijst met theorieën is op zijn minst indrukwekkend te noemen, maar lijkt op het eerste gezicht weinig waarschijnlijk. Van Saunière wordt bijvoorbeeld beweerd dat hij o.a. zou hebben ontdekt: - de tempelschatten van Salomo - de schat van de Tempeliers - de schat der Katharen - de Heilige Graal - een "heilige" bloedlijn - de Ark van het Verbond - de steen der Wijzen Inderdaad een indrukwekkende maar bovenal legendarische lijst. Het lijkt wel of de diverse onderzoekers alle mythische voorwerpen tezamen willen brengen in de eenvoudige dorpskerk

Saunière bij het graf van Marie de Blanchefort van Rennes-le-Château. Natuurlijk zou het een ware sensatie zijn als Saunière een van deze zaken zou hebben gevonden. Maar in hoeverre is dat reëel? Zou het werkelijk mogelijk zijn dat Saunière een van bovengenoemde voorwerpen in zijn kerk heeft ontdekt? Zou dat echt kunnen? Het antwoord is: "ja"! Geen enkel, maar een veelvuldig "ja"! Want met het gevaar op de zaak vooruit te lopen, willen wij nu reeds een zeer boude conclusie van ons onderzoek prijsgeven: wij durven te beweren dat Saunière al deze zaken heeft ontdekt! Onmogelijk? Wij denken van niet! Zoals gezegd, begon ons onderzoek twaalf jaar geleden. Tijdens het lezen van de verschillende boeken over het mysterie groeide het gevoel dat de schrijvers en onderzoekers een aantal zaken over het hoofd zagen. Vaak waren het slechts details maar soms resulteerde dat wel in verkeerde conclusies. Om overzicht te krijgen, besloten we de "overgeslagen" details samen te voegen. Al spoedig bekroop ons het gevoel dat we, zonder het aanvankelijk te beseffen, bezig waren met de reconstructie van een heuse schatkaart. Wij kregen concrete aanwijzingen. Zo verwees de verkregen informatie naar een specifieke locatie. Op deze locatie zou zich een fort bevinden. Binnen dit fort moesten we op zoek naar een gewelfd voorraadkamertje. Op papier waren dit duidelijke en ondubbelzinnige aanwijzingen,

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:14

Pagina 32

De Herders van Arcadia, van Nicolas Poussin maar zou onze schatkaart in werkelijkheid ook kloppen? Om daar achter te komen, zat er maar een ding op... Het fort Zo kon het dus gebeuren dat wij op een druilerige februarimiddag in de auto stapten en richting Zuid-Frankrijk vertrokken. Toen wij de volgende dag arriveerden gingen wij direct op zoek naar de locatie. De plek bevond zich precies op een bergtop ten noorden van het middeleeuwse stadje Alet-les-Bains. Na de nodige moeite bereikten we de gemarkeerde plek. Tot onze grote verrassing troffen we er de ru誰nes aan van een versterkt gebouw. Een fort dus! Tijdens de zorgvuldige inspectie ontdekten we in een van de muren een gat. Achter het gat bleek zich een gewelfd voorraad-

kamertje te bevinden! Onze schatkaart klopte! Spoedig ontdekten wij dat de berg waar de ru誰ne zich bevond, had toebehoord aan het voormalige klooster van Alet. Waarschijnlijk had "ons fort" gediend als toevluchtsoord en bergplaats voor de monniken in tijden van oorlog. Een ideale plek dus om iets kostbaars te verbergen. Ook lazen wij in middeleeuwse akten over transacties tussen de monniken van Alet, de orde der Tempeliers en de adellijke familie Blancafort (de middeleeuwse familie van Marie de Blanchefort). Als gevolg van deze overeenkomsten kregen de Tempeliers het kasteel Blanchefort in hun bezit. Deze gebeurtenissen vonden plaats in de tijd dat in Europa de eerste Graallegenden werden geschreven. Ook de streek rondom

Het kasteel van Blanchefort

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:15

Pagina 38

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:13

Pagina 11

fr1002_2009.qxd

10-06-2009

09:16

Pagina cov4