10-06-2009
20:35
Pagina cov1
januari / februari 1999 jaargang 5 nr. 1 ƒ 7,95 / 145 Bfr.
Vervalste maanfoto’s
Heilige Graal
Vrije energie
Buitenaardsen
Atlantis
Graancirkels
UFO’s
fr050109_2009.qxd
Rosslyn: de inzet voor vrijmetselaars en tempeliers
Grote Piramide: opening kamers tijdens Nieuwjaar 2000
Zijn wij allemaal Marsmannetjes?
Van Troje naar Atlantis Schliemann was bezeten van verzonken continent
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:35
Pagina cov2
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:35
3 4 8
10
11
13
15
17
19
25
De standpunten in de artikelen zijn niet altijd die van Frontier Magazine en/of Frontier Sciences Foundation, zodat die er ook geen verantwoordelijkheid voor kunnen nemen. Het copyright laten we rusten bij de auteur zelf. De copyright voor de overige inhoud ligt bij Frontier Sciences Foundation. © Frontier Sciences Foundation 1999
32
35
36
38
40
Pagina 1
Redactioneel Globescoop Vreemde Zaken American Computer: Bell Labs heeft buitenaards toestel in zijn bezit; Star Trek en teleportatie: realiteit?; UFOlogie cursus in Engeland; Planning voor contact met buitenaardse wezens; Nieuwe documenten zouden MJ12-papieren bevestigen Nog … dagen tot de "Gouden Tijd" Egypte maakt zich klaar voor grote festiviteiten. De millenniumwisseling zal daar waarschijnlijk het meest spectaculair gevierd worden. ET telefoneerde niet Paul Dore is een amateur-astronoom die meende dat hij eind oktober in verbinding stond met een buitenaardse beschaving. Uiteindelijk bleek het niet meer dan een flauwe grap, die echter voldoende mensen in de war bracht. Zijn wij allemaal Marsmannetjes Het wetenschappelijke tijdschrift New Scientist berichtte over nieuw onderzoek dat stelt dat wij mogelijk afstammen van buitenaardse voorouders en dat het leven dus niet op deze aarde begonnen zou zijn. De Droomfabriek sluit SONY had jarenlang een laboratorium waarin zij experimenten deden die moesten uitwijzen of de mens al dan niet over psychische gaven beschikte. Volgens hun resultaten was dat inderdaad het geval. Sensationele vondsten in Rusland In Rusland vond men raadselachtige schroefvormige voorwerpen in aardlagen die dateren uit voor-menselijke tijden. Is de mens ouder dan men denkt, of zijn het overblijfselen van buitenaardse bezoekers? Foto’s op de Maan zijn vervalst Philip Male deed een grondige analyse van honderden maanfoto’s en bemerkte hoe deze getrukeerd zijn. Meteen rijst dan ook de vraag of de mens wel ooit voet op de Maan zette. Paul Schliemann en Atlantis De neef van de ontdekker van Troje was geïnteresseerd in Atlantis en stelde in 1912 dat hij over nieuw bewijsmateriaal beschikte, materiaal waarmee hij het bestaan van het verloren continent kon aantonen. UFO-ontvoeringen, maar niet zoals we ze kennen Ivo Westerlaken vond verschillende Nederlandse verhalen waarbij mensen reeds eeuwenlang contacten met vreemde wezens beschrijven. Ze tonen grote overeenkomsten met de zogenaamde "buitenaardse ontvoeringen". Nederlandse graancirkels in 1998 Bijna geen graancirkels werden dit jaar in Nederland geïrapporteerd, in grote tegenstelling tot 1997. Een onderzoek naar oorzaken en gevolgen. Rosslyn: de strijd tussen de Tempeliers en de vrijmetselaars Het Schotse plaatsje Roslin en zijn raadselachtige kerk is sinds eeuwen de bewaarplaats van een bijzonder geheim. Wat het geheim precies is, weet niemand, maar zelfs Prins Charles is voldoende in het mysterie geïnteresseerd om het niet terzijde te laten liggen. Alexandria The Montauk Files; Project Moon Dust; De tarot in de herstelde orde; De Giza Power Plant; Armageddon Agenda / Aangekondigd
1
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:35
Pagina 2
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge Redactie-medewerkers: Monique Hoppenbrouwer Jeroen Kümeling Jubbe Muller Mirjam Van Dijk Medewerkers: Andy Denne Maurits Enthoven Joke Hegge Bas Meijer David Hatcher Childress Bart Jan Hooijkaas Nancy Polet Hans Overbeek Ger Rombouts Marc Vredeveldt Lay-out: D-Sine & PDB Distributeur: Betapress Abonnementen/advertenties: Tel. 0321-380558 Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij het schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk één maand voor het aflopen van het abonnement. Redactie Frontier 2000: Ds. C. Spoorlaan 3, 2631 DA Nootdorp, Nederland tel: 015-3109566 E-mail: frontier@xs4all.nl
Pagina 3
Allereerst willen wij onze lezers een fantastisch nieuw jaar toewensen en iedereen hartelijk bedanken voor de vele vaak hartverwarmende reacties die wij het afgelopen jaar mochten ontvangen. Ook zijn wij blij met hier en daar een kritische noot. Wij zullen daar zeker ons voordeel mee doen. Een nieuw jaar is tevens het moment voor goede voornemens. Dat geldt zowel voor u, onze lezers, als voor ons. Zoals we dat in het vorig nummer reeds aankondigden, hebben deze voornemens er toe geleid dat de naam van het tijdschrift vanaf nu aangepast is in ”Frontier Magazine”, zoals u al op de cover heeft kunnen zien. Tevens is de opmaak veranderd, waardoor wij hopen dat het leesgemak vergroot wordt. In dit nummer kunt u o.a. een artikel lezen over ”Moongate”. Al jaren doen er geruchten de ronde dat de foto’s genomen op de maan meer vraagtekens oproepen dan dat ze antwoorden geven, zelfs of ze daar daadwerkelijk wel gemaakt zijn. Frontier Magazine laat een Engelsman aan het woord over de resultaten van zijn onderzoek inzake Moongate. Op zijn zachtst gezegd zijn de getrokken conclusies vrij opzienbarend. Wij zouden u dan ook willen vragen wat uw mening hierover is. Deze vraag leggen we ook voor aan een aantal specialisten welke zich in het verleden met de maan vluchten hebben beziggehouden. Indien iemand onder onze lezers weet hoe wij in contact met hen zouden kunne komen zouden wij dit gaarne van u vernemen. Misschien dat iemand een manier weet om met een van de astronauten in contact te komen, dan houden we ons van harte aanbevolen. Ten slotte hopen we dat we iedereen, gezien uw reacties, weer evenveel leesplezier kunnen schenken als altijd en verzoeken we een ieder die op een of andere manier een bijdrage wil leveren aan Frontier Magazine, contact met ons op te nemen.
De redactie
Verantwoordelijke uitgever: Frontier Sciences Foundation: Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, België Tel./Fax 03/777.66.57 E-mail: fsffilco@glo.be Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Nederland, Tel. 015-3109566 / b.g.g. 0321-380558 Fax 0321-318892 E-mail: frontier@xs4all.nl http://www.f-s-f.com 3
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 4
Krantenkiosk Nog een Jupitermaan met een oceaan
voor voorgeschreven acupunctuurpunten bleken alle van stippen te zijn voorzien. Deze ontdekking, zo schrijven de onderzoekers in Science van 9 oktober, "zou kunnen betekenen dat acupunctuur veel ouder is dan gedacht", (Chinese bronnen gaan drieduizend jaar terug), "en mogelijk eerder in Eurazië dan in Oost-Azië is ontstaan."
29 oktober 1998 Onder het bekraterde, schijnbaar morsdode oppervlak van de grote Jupitermaan Callisto gaat waarschijnlijk een oceaan van zout water schuil. Die conclusie trekken Amerikaanse geofysici uit metingen van de ruimtesonde Galileo, die al drie jaar lang onderzoek doet aan de reuzenplaneet en zijn vier grote manen. Metingen aan magnetische velden in de directe omgeving van Callisto wezen op zogenaamde secundaire velden. Deze worden opgewekt door elektrische stromen onder het oppervlak, welke zelf weer het gevolg zijn van het ronddraaiende magneetveld van Jupiter. Een enigszins zoute oceaan is het enige denkbare medium waarin zulke elektrische stromen opgewekt kunnen worden, aldus de onderzoekers. Het is niet uitgesloten dat er in de Callisto-oceaan primitieve levensvormen voorkomen. Eerder werden al sterke aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een ‘ondergrondse’ oceaan op Europa, het kleinere broertje van Callisto.
Ötzi deed aan acupunctuur 29 oktober 1998 Ötzi, de oer-Europeaan die vijfduizend jaar geleden in het Oostenrijkse Ötztal stierf, onder de sneeuw bedolven raakte en zeven jaar geleden weer opdook, vertoont op zijn benen en rug getatoeëerde stippen die verdacht veel weg hebben van de restanten van een acupunctuurbehandeling. Ötzi’s onderzoekers hadden al in een vroeg stadium opgemerkt dat die stippen nauwelijks zichtbaar zijn geweest en dus hoogstwaarschijnlijk niet als versiering dienden. Onlangs grepen ze naar een Chinees acupunctuurboek en zagen dat negen van de vijftien stippen vlakbij klassieke acupunctuurpunten liggen. Uit eerder onderzoek was ook al gebleken dat Ötzi aan artrose leed onderin zijn ruggengraat en de hier4
Menselijke cellen gekloond 3 november 1998 Enorme ijsmassa’s zitten vlak onder de maanpolen Hooguit tweeëneenhalve meter onder elk maanpooloppervlak zit minstens drie miljard kubieke meter ijs. Amerikaanse onderzoekers menen dat te kunnen opmaken uit meetgegevens van de sonde Lunar Prospector (LP), die sinds januari rond de maan cirkelt. Het gaat waarschijnlijk om lagen bevroren waterdamp. LP-projectleider Gerald Scott Hubbard, verbonden aan het Amerikaanse Los Alamos National Laboratory, zei onlangs dat het ijs te vinden is onder plekken waar de zon nooit komt: kraterbodems op de polen. De bodemtemperatuur is daar naar schatting min 260 graden Celsius, slechts zo’n dertien graden boven het absolute nulpunt. Deze extreem lage temperatuur zorgt er ook voor dat het ijs niet verdampt, wat in een luchtledige omgeving als die van de aan normaal wel het geval zou zijn. Het ijs is vermoedelijk uit de ruimte afkomstig, mogelijk van waterijs bevattende kometen. Op grond van radarmetingen door de eerder gelanceerde maansonde Clementine werd de aanwezigheid van ijs op de maan al vermoed. Maar later ging men toch weer twijfelen. Met zijn neutronendetector maakte de Lunar Prospector een eind aan de onzekerheid. Inde toekomst is het ijs wellicht als watervoorziening geschikt voor de bemanning van een permanente maanbasis. Ook kan men er waterstof en zuurstof uit vrijmaken voor raketbrandstof.
Tweede Aarde in het heelal 5 november 1998 Onderzoekers van het Astrofysisch Instituut
op Tenerife zeggen bewijs te hebben gevonden voor het bestaan van een planeet die met onze Aarde kan worden vergeleken. Sterrenkundigen zijn al lang op zoek naar een dergelijke planeet in andere zonnestelsels, die mogelijk leven bevat. Al eerder werden er successen gemeld, maar tot nu toe bleek het steeds vals alarm. Dr. Hans Deeg en zijn collega’s van het Astrofysich Instituut op Tenerife verwachten achter wel de hoofdprijs in de wacht te slepen. Ze hebben hun telescoop gericht op het CM Draconis-systeem, 57 lichtjaren van ons verwijderd. De zon daar bestaat uit twee kleine, om elkaar cirkelende sterren die ongeveer een vierde van de diameter van Zon hebben. Dat maakt ze volgens Deeg zeer geschikt voor het onderzoek, omdat een planeet ter grote van de Aarde dan duidelijk invloed heeft op het uitgestraalde licht. In de afgelopen drie jaar werden de twee sterren met een netwerk van kijkers 600 uur lang geobserveerd. De tot nu toe verzamelde gegevens duiden volgens Deeg inderdaad op een planeet met een diameter van 1,5 tot 2,5 maal die van de Aarde. Vervolgonderzoek moet aantonen of er regelmaat zit in het lichtverlies. Daarmee kan het bewijs worden geleverd dat het gaat om een planeet die in een baan om de centrale ster draait, zoals de Aarde om de Zon. Ook moet nog worden vastgesteld of er sprake is van een atmosfeer die het voor leven noodzakelijke zuurstof bevat.
Zure rivier bevat ‘buitenaards’ leven 5 november 1998 Jarenlang gold de Rio Tinto in Zuidwest Spanje als het voorbeeld van een door milieuvervuiling vernietigd ecosysteem. De extreem zure en van zware metalen vergeven rivier zou te lijden hebben onder de kopermijnbouw die al sinds mensenheugenis in deze streek wordt bedreven. Ricardo Amils van de Vrije Universiteit van Madrid is na jaren onderzoek echter tot de conclusie gekomen dat de rivier allesbehalve dood is: hij wemelt van de bacteriën en de bodem en oevers zijn bedekt met algen. En de levensvormen zijn juist verantwoordelijk voor de ‘onleefbare’ omstandigheden. Een uitbundig aanwezige bacterie oxideert
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 5
zwavel en ijzer uit de bodem en zorgt zo voor de rode kleur waaraan de rivier zijn naam dankt. En onlangs ontdekte Amils dat andere veel voorkomende bacteriën gespecialiseerd zijn in het opvreten van ijzer en de omzetting van zwavelverbindingen in de bodem in zwavelzuur, dat verantwoordelijk is voor de hoge zuurgraad en voor het oplossen van metalen uit de bodem. De aangetroffen levensvormen zijn volgens Amils bij uitstek geschikt voor buitenaardse omstandigheden. "Mars bijvoorbeeld", zo merkt hij op in het septembernummer van Scientific American, "moet echt een lekkernij voor ze zijn".
Lichtsnelheid neemt af 16 november 1998 De snelheid van het licht neemt af. Dit beweren een Brits en een Amerikaanse natuurkundige in de Sunday Times. Zij werken aan een nieuwe theorie die de geschiedenis van het heelal herschrijft. De lichtsnelheid geldt in de huidige natuurkunde als een constante van ongeveer 300.000 kilometer per seconde. De natuurkundigen Magueijo en Albrecht beweren nu dat de lichtsnelheid sinds het ontstaan van het heelal geleidelijk lager is geworden. Oorspronkelijk, vlak na de ‘Big Bang’, zouden er ongeveer zeventig nullen moeten worden toegevoegd aan de schamele 300.000 km die het licht nu nog in een seconde aflegt. Als dat klopt zal het tempo waarin het heelal groeit steeds lager worden tot alle materie uiteen valt.
Dino eieren gevonden 17 november 1998 In de heuvels van Argentinië hebben paleontologen de broedplaatsen gevonden van plantenetende dinosaurussen. De plaats is bezaaid met duizenden eieren en zelfs fos-
sielen van beenderen, tanden en de huid van de ongeboren dinosaurus embryo’s. Het is de eerste keer dat embryo’s van de reusachtige Sauropod dinosaurus ontdekt zijn, zo zegt Lowell Dingus, verbonden aan de American Museum of Natural History in New York City. De onderzoekers vonden de eieren verspreid over een vierkante mijl in de rotsachtige heuvels ten oosten van de Andes. De vijftien centimeter grote eieren hebben een ruw oppervlak en zijn rondvormig. De eieren werden gewoon op het aardoppervlak gevonden en vrijwel onmiddellijk begreep men waarmee men hier te maken had. De ontdekking gebeurde reeds in november 1997. De paleontologen waren speciaal naar deze plaats in Neuquen, een provincie in noordwestelijk Patagonië, gekomen omdat men wist dat erosie de aardlagen uit het dinosaurustijdperk had blootgelegd. In vele eieren zijn de embryo’s reeds lang verdwenen, maar in zo’n zeventig restanten werden fossielen van embryo’s gevonden. Tot op heden zijn er nauwelijks tien embryo’s van welke soort dan ook ontdekt. De ontdekking zou dan ook moeten bijdragen tot de kennis omtrent de vroege ontwikkeling van deze dieren, die met hun lange nek en staart, hun smalle hoofden en vier massieve benen behoren tot de grootste dieren die ooit op Aarde hebben rondgewandeld. Wetenschappers vinden het bijvoorbeeld opmerkelijk dat de nauwelijks enkele millimeter grote tanden toch reeds sporen tonen van wrijving, waaruit men kan afleiden dat het embryo zijn tanden of beter hun kaakspieren reeds “oefende” vooraleer het uit zijn ei kwam. Men gelooft dat de embryo’s zich uiteindelijk zouden ontwikkelen tot de Titanosaurus, die tot vijftien meter lang werden. Ondanks de fossielen is men echter nog steeds niet in staat om te achterhalen wat voor een soort van huidskleur de dieren hadden. De vondst maakt ook een einde aan de speculatie dat deze dieren hun “kinderen” zouden baren, zoals mensen en zoogdieren dat doen. Het bevestigt echter de mening dat de sauriërs broedplaatsen kenden. Helaas werd geen volledig embryo teruggevonden, maar voor wetenschappers is de vondst een absolute droom die in vervulling gaat. Voor deze vondst had men slechts embryo’s van vijf soorten van sauriërs. Steeds meer vondsten zorgen ervoor dat de levensloop van de sauriërs duidelijk
in beeld kan worden gebracht. Een opmerkelijke prestatie indien men weet dat men enkele eeuwen geleden niet eens afwist van het bestaan van onze verre voorouder.
Unieke graftombe ontdekt in Peru 20 november 1998 Een Nederlands expeditieteam heeft in het Andesgebergte in Peru een ongeschonden graftombe van de Chachapoya indianen gevonden. Een unieke vondst, omdat alle graven die tot nu toe waren ontdekt waren leeggeroofd door professioneel bendes. In het voorjaar gaat het expeditieteam terug naar Peru om op zoek te gaan naar meer graftombes.
Von Däniken begint een UFO park 2 december 1998 Erich von Däniken, schrijver van zo’n dertig pseudo-wetenschappelijke bestsellers over UFO’s en andere buitenaardse verschijnselen kan een themapark bouwen in de Zwitserse plaats Matten bij Interlaken. De bewonersraad van Matten heeft dit goedgekeurd. De 63-jarige von Däniken wil op het terrein van 60.000 vierkante meter enkele van de grootste wereldwonderen bijeenbrengen. Het gaat ondermeer om een twintig meter hoog model van de piramide van Cheops, een Vimana tempel uit India en een Mexicaanse blokpiramide.
Farao stad in kaart 2 december 1998 Een team van Egyptische archeologen heeft dankzij een geavanceerde zoekmethode een compleet paleizencomplex in kaart gebracht. De al in de twintiger jaren ontdekte stad Qantir ligt nog bedolven onder een laag zand aan de Nijl-delta 114 kilometer ten noorden van de hoofdstad Caïro. De stad, waarop tegenwoordig katoen en graan verbouwd wordt, was een van de verblijven van farao Ramses II, die regeerde van 1304 tot 1237 voor Christus. Dankzij magnetische sensoren en computers kon Qantir in kaart gebracht worden.
5
Philip Male
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 19
Foto’s op de Maan zijn vervalst Zette de mens werkelijk voet op de Maan, of was alles één grote leugen?
Bijna dertig jaar geleden zette de mens voet op de Maan. Sommigen twijfelen of dit inderdaad gebeurd is. Men baseert zich op foto’s die op de Maan genomen zouden zijn die aantonen dat deze foto’s vervalst zijn. Anderen gebruiken de foto’s om aan te tonen dat er op de Maan kunstmatige structuren terug te vinden zijn die de astronauten daar aantroffen en aantonen dat die door buitenaardse wezens gebouwd zijn.
Zij die beweren dat de foto’s vervalst zijn, hebben vaak hun analyse laten afhangen van bepaalde details, die vervolgens door andere onderzoekers fel bestreden werden. Maar mijn onderzoek heeft uitgewezen dat men aan de hand van bepaalde foto’s duidelijk kan aantonen dat deze foto’s vervalst zijn. Of dit ook betekent dat de mens niet op de Maan wandelde, is natuurlijk nog maar de vraag. Om publicitaire doeleinden had NASA foto’s van de Maan nodig; foto’s van een goede kwaliteit. Astronauten in dikke pakken, astronauten zonder enige camera-ervaring waren waarschijnlijk niet de meest aangewezen personen om voor mooie foto’s te zorgen. Moest men juist om deze reden foto’s vervalsen? Het is niet de eerste keer dat foto’s en films vervalst worden. Indertijd waren er de Cottingley feeën foto’s, die vervalst waren; tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er ook tal van foto’s die vervalst werden, voor welke doeleinden ook. Sommige personen die in diskrediet waren gebracht, werden soms van officiële foto’s gewist. De eerste foto’s tonen aan dat ze allebei met dezelfde achtergrond genomen werden. De Lunar Module is te zien in één foto, maar is niet te zien achter de "Moonbuggy" in de andere foto. Een duidelijk teken dat "iets" niet klopt met deze foto. NASA gebruikte bovendien heel vaak dezelfde achtergrond die men monteerde op foto’s. De derde foto toont nogmaals diezelfde achtergrond, met een astronaut die blijkbaar op zoek is naar de verdwenen Lunar Module. NASA gebruikte diezelfde achtergrond op zowat elke foto, ook al verklaarde men dat de astronauten zo’n twintig kilometer reisden, in vier richtingen vanuit hun basiskamp op de Maan. Er zijn verschrikkelijk veel foto’s waarin steeds maar weer diezelfde achtergrond gebruikt wordt. Foto D werd gepubliceerd in Patrick Moore’s boek "Mission to the Planet", waarin Moore verklaart dat de foto genomen werd door Neil Armstrong toen de Lunar Module de Maan benaderde. Men bevond zich op zo’n 150 kilometer van het Maanoppervlak. De krater die links op de foto te zien is, heeft een diameter van zo’n 25 kilometer. Maar wanneer we kijken naar de schaduw die de Lunar Module op het oppervlak werpt, moet die Lunar Module
19
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 20
verschrikkelijk groot zijn. Werkelijk kilometers groot… Foto E en foto F hebben veel met elkaar gemeen: NASA gebruikte dezelfde plaats om foto’s te nemen vanuit verschillende hoeken. Foto E toont hoe verschillende voetafdrukken van de zogenaamde "moonboots" te zien zijn. Maar er zijn ook sporen terug te vinden van het wegvegen van sporen… van andere voetstappen in het mulle zand? Foto’s G, H en H1 zouden officieel foto’s moeten zijn van verschillende maanmissies. Maar de eerste en tweede horizon in beide foto’s, alsook de lage put achter de vlag tonen aan dat ze genomen werden op eenzelfde plek, ook al beweert NASA dat ze op twee verschillende plaatsen op de Maan genomen werden. In foto
20
John Van der Stappen
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 25
Paul Schliemann en Atlantis Was Paul Schliemann, de kleinzoon van de ontdekker van Troje, een fantast, een bedrieger of een ondergewaardeerde onderzoeker?
Op 20 oktober 1912 verscheen in de New York American, in het American Magazine Section, pagina's 6 en 7 een artikel, getiteld: "How I Found the Lost Atlantis – The Source of All Civilization" (Hoe ik Atlantis ontdekte, de bron van elke beschaving). Datzelfde artikel verscheen vier weken later, op 17 november 1912 in de London Budget. Beide kranten behoorden tot de Hearst Press Group. Op 1 november 1912 verscheen een soortgelijk artikel in de Frankische Kurriers, ditmaal onder de titel: "Heinrich Schliemann Über Atlantis". Alle artikelen waren van de hand van ene Dr. Paul Schliemann. De inhoud ervan kwam hierop neer: Dr. Paul Schliemann, de onderscheiden kleinzoon van Dr. Heinrich Schliemann, de wereldbekende ontdekker van het oude Troje, brengt hier een van de meest merkwaardige en fascinerende verhalen over een ontdekking ooit gepubliceerd. Atlantis is het legendarische continent vermeld door de Griekse filosoof Plato (427-347 v. Chr.), die in een van zijn dialogen vertelde hoe een oude priester van een Egyptische Tempel, gewijd aan de godin Neith, in Sais in de Nijldelta, een verhaal vertelde aan Solon, een der Zeven Griekse Wijzen, over de vernietiging van Atlantis zo’n 9000 jaar eerder (voor Solon). Atlantis was volgens dit relaas het vaderland van een groots en beschaafd ras, dat een groot gedeelte van de toen bekende wereld veroverd en gekoloniseerd had. Alle beschavingen hadden er hun oorsprong. Wat nu (1912) bekend is als de Dolphins Ridge in de Atlantische Oceaan, een enorm onderzees plateau dat zich uitstrekt tussen de vijfentwintigste en vijftigste noordelijke breedtegraad en de twintigste en vijftigste westelijke lengtegraad, wordt verondersteld verzonken overblijfselen te bevatten van het ondergegane Atlantis. De huidige Azoren, waarvan men veronderstelt dat ze ooit tot de hoogste bergtoppen van het verdwenen continent behoorden, is alles wat daarvan overgebleven is boven de zeespiegel. Als Dr. Schliemann zijn beweringen kan bewijzen, dan zal waarschijnlijk een der grootste wereldraadselen opgehelderd worden. De geschiedenis van de mensheid zal dan volledig moeten worden herschreven en vele andere raadsels uit het verleden zullen dankzij deze ontdekking kunnen worden verklaard. Het is merkwaardig, dat op het moment dat Dr. Schliemann zijn ontdekkingen kenbaar maakte, er een expeditie vanuit Engeland is vertrokken om schatten van verzonken steden terug te vinden in de Baai van Campeche nabij Yucatán in Mexico. Deze steden waren gelokaliseerd door Dr. Ernst Marjolas, die na vier jaar onderzoek in Centraal-Amerika aanwijzingen lijkt te hebben gevonden dat deze steden ooit deel uitmaakten van een kolonie van Atlantis en door dezelfde catastrofe getroffen werden die het moederland vernietigde. Dr. Paul Schliemann's verhaal begint enkele dagen voor de dood van zijn illustere grootvader Heinrich Schliemann, de ontdekker
van Troje, Mycene en andere Griekse steden. Heinrich Schliemann stierf in Napels op 26 december 1890. Enkele dagen voor zijn dood stelde hij een verzegelde brief ter beschikking aan een van zijn innigste vrienden. Op de enveloppe had hij duidelijk geschreven: "Mag uitsluitend geopend worden door een familielid, dat plechtig belooft zijn verdere leven te wijden aan opgravingen die in bijgesloten brief beschreven zijn!" Amper een uur voor mijn grootvader stierf, vervolgt Paul Schliemann, vroeg hij pen en papier. Hij schreef met bevende hand het volgende: "Vertrouwelijk bijvoegsel aan de verzegelde brief: Breek de Uil-koppige vaas. Schenk heel veel aandacht aan de inhoud ervan. Alles heeft betrekking op Atlantis. Onderzoek de oostelijke zijde van de Tempel (van de godin Neith) te Sais en de begraafplaats van de Chacuna Vallei. Dit laatste is heel belangrijk want het bewijst het systeem. De begraafplaats is alleen 's nachts toegankelijk. Veel geluk." Mijn grootvader sloot dit bericht in een enveloppe, verzegelde het en gaf zijn verpleegster opdracht om het te verzenden naar de vriend aan wie hij het eerste pakje had toevertrouwd. Ofschoon iedereen nieuwsgierig was naar de mysterieuze inhoud van de beide brieven, durfde niemand van de familie of vrienden de zegels verbreken. Niemand leek ernaar te verlangen om zijn leven te wijden aan iets waarvan ze het bestaan niet konden vermoeden. En de toespeling op Atlantis leek niemand te motiveren ernaar op zoek te gaan. Dat was immers een sprookje waarin hun goedgelovige grootvader geloofde. Uiteindelijk werden de brieven bewaard in een kluis van een Franse bank.
Atlantis was volgens dit relaas het vaderland van een groots en beschaafd ras, dat een groot gedeelte van de toen bekende wereld veroverd en gekoloniseerd had. Alle beschavingen hadden er hun oorsprong Vanaf nu begint de eigenlijke zoektocht van Dr. Paul Schliemann. Hij verhaalt verder: "Nadat ik enkele jaren gestudeerd had in Rusland, Duitsland en in het Oosten, besloot ik het werk van mijn beroemde grootvader verder te zetten. Ik meende dat wat hij zo belangrijk had gevonden en zo veilig bewaard had, boeiend genoeg moest zijn om er mijn verdere leven aan te wijden. In 1906 deed ik de plechtige belofte en verbrak de zegels." De enveloppen bevatten een aantal documenten en foto's. De eerste brief vermeldde het volgende: "Wie deze brieven opent, moet plechtig beloven het werk uit te voeren, dat ik onvolledig achterliet. Ik (Heinrich Schliemann) ben tot de overtuiging gekomen dat het verdwenen Atlantis niet alleen een groot gebied omvatte tussen Amerika en de westelijke kusten van Afrika en Europa, maar tevens de bakermat van onze beschaving is. Dit onderwerp is altijd al een twistpunt geweest tussen wetenschapsmensen. Volgens de een berust de overlevering van
25
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 26
stelling als vorm en zij zijn niet afkomstig uit Centraal-Amerika, Mycene, Fenicië of van enig andere bekende beschaving. Wat moet ik hieruit concluderen? Deze voorwerpen waren waarachtig afkomstig uit een en hetzelfde centrum. Die ene inscriptie benoemde dat centrum: Atlantis." Schliemanns handtekening Atlantis op een zuiver verzinsel, soms baseerde men zich op fragmentarische verslagen van een zondvloed welke enkele duizenden jaren voor onze jaartelling plaatsvond. Anderen verklaren de overlevering als zijnde historisch, echter zonder enig bewijsmateriaal. Bij het bijgevoegde materiaal, waarvan de getuigenissen nog moeten worden gevonden, bevinden zich vele aanwijzingen over dit onderwerp. Hij of zij die zich verbindt deze onderzoeken voort te zetten zal kunnen beschikken over een speciaal fonds dat ik bij de Banque de France gedeponeerd heb. De kwitantie is hier bij ingesloten. Dit bedrag zal ruimschoots voldoende zijn voor de kosten van de verschillende onderzoeken. Moge de Almachtige U bijstaan voor deze grootse ontdekkingsreis. Getekend: Heinrich Schliemann." In een ander dokument dat Paul Schliemann van zijn grootvader erfde, las hij het volgende : "Toen ik in 1873 opgravingen deed in de ruïnes van Troje bij Hissarlik en in de tweede stad (Troje bestond uit negen op elkaar gebouwde woongebieden, waarvan de zevende stad het Troje van Homerus bevatte. Schliemann meende dat de tweede stad het echte Troje was) de beroemde schat van Priamos ontdekte, vond ik tussen de vele voorwerpen ervan een eigenaardig gevormde bronzen vaas van grote afmetingen. Deze vaas bevatte verschillende lagen stukken aardewerk, verscheidene kleine voorwerpen bestaande uit een bijzonder materiaal, munten van hetzelfde metaal en voorwerpen gemaakt uit versteende beenderen. Op sommige van deze voorwerpen waren Oud-Fenicische tekens gegraveerd en op de bronzen vaas zelfs een hele zin, die na grondige bestudering en vertaling ervan, de volgende belangrijke tekst bevatte: ‘Van koning Chronos van Atlantis’. U kunt zich mijn opwinding voorstellen. Hier was het allereerste bewijsstuk dat naar het bestaan van het legendarische Atlantis verwijst, waarvan vele van mijn collega's heimelijk hopen het ooit eens te ontdekken! Ik heb dit materiaal strikt geheim gehouden, want het zou als basismateriaal kunnen dienen voor verdere onderzoeken, waarvan ik terecht vind dat ze belangrijker zijn dan de ontdekking van wel honderd Troje's!" "In 1883 vond ik in het Louvre een verzameling voorwerpen die opgegraven waren in Tiahuanaco in Peru, Zuid-Amerika. Tussen de tentoongestelde voorwerpen vond ik enkele identieke stukken uit hetzelfde materiaal als deze welke ik gevonden had bij de Schat van Priamos. Het waren vazen. Deze Zuid-Amerikaanse vazen hadden echter geen opschriften, ook geen Fenicische. Ik liet later laboratoriumonderzoek uitvoeren van zowel de vazen uit Troje als die uit Tiahuanaco. De samenstelling van de klei waaruit beide vazen geboetseerd waren, was van een zeer hoogwaardige kwaliteit, klei die noch in Griekenland, noch in Fenicië noch in Zuid-Amerika gevonden werd. Ook had ik enkele metalen voorwerpen laten analyseren. De scheikundige analyses hiervan toonden aan dat het materiaal bestond uit een legering van platina, aluminium en koper. Deze combinatie is nog nooit gevonden in overblijfselen van de Oude Wereld, en ook vandaag de dag (ca. 1883-1890) is deze legering nog volkomen onbekend. De voorwerpen die ik had laten onderzoeken waren volkomen identiek zowel qua samen-
26
"Deze uitzonderlijke ontdekking en mijn zwakke gezondheid zetten mij ertoe aan om mijn zoektocht in versneld tempo voort te zetten. Ik vond in het Museum van Sint Petersburg een van de oudste Egyptische papyrusrollen. Deze was geschreven tijdens het bewind van Farao Sent (Senedi uit de Tweede Dynastie. Deze papyrusrol beschrijft een expeditie die genoemde Farao ondernam naar het Westen om sporen te zoeken van Atlantis, waar vandaan 3350 jaar geleden de voorouders der Egyptenaren kwamen en vanwaar zij alle wijsheid en kennis naar hun vaderland brachten. De expeditie keerde na vijf jaar terug met het verslag dat zij geen mensen, geen voorwerpen en geen land gevonden hadden JVDS). Een andere papyrusrol in hetzelfde museum, geschreven door Manetho, die leefde in de derde eeuw v. Chr., de eerste Egyptische historicus en auteur van het bijna geheel verloren gegaan werk Aegyptica, dat de Egyptische Koningslijsten bevat, verwijst naar een periode van 13.900 jaar daarvoor als de regeringsperiode van de Wijzen van Atlantis. Deze papyrusrol plaatst deze periode in het allereerste begin van de Egyptische geschiedenis – bij benadering zo’n 16,000 jaar geleden!" "Een inscriptie welke ik ontdekte bij de Leeuwenpoort te Mycene (in Kreta, zo staat het in Dr. Schliemann's artikel, Mycene ligt echter op het Griekse vasteland) verhaalt dat Misor, van wie volgens deze inscriptie de Egyptenaren zouden afstammen, de zoon was van Taaut of Toth, de God der Geschiedenis, en dat Taaut zelf de geëmigreerde zoon was van een priester van Atlantis, die verliefd was geworden op een dochter van Koning Chronos van Atlantis. Hij moest vluchten en na veel omzwervingen belandde hij in Egypte. Hij bouwde de eerste Tempel te Sais in de Nijldelta. Sais was het religieus centrum van de godin Neith. Een afschrift van deze inscriptie bevindt zich bij de bijgevoegde documenten. Ik heb ook dit zorgvuldig geheim gehouden." Paul Schliemann vertelt vervolgens dat hij niet verder kan uitwijden over al het geschrevene en ander materiaal dat zijn grootvader hem naliet. Toch maakt hij melding van een merkwaardig document. "Een van de tafels van mijn Trojaanse ontdekkingen geeft een medische verhandeling van de Egyptische verhoudingen voordat er sprake was van betrekkingen tussen Kreta en Egypte. De verhandeling geeft aanwijzingen voor de verwijdering van een grauwe staar aan het oog en de verwijdering van een etterende zweer op de ingewanden door middel van een chirurgische ingreep. Ik had reeds een gelijksoortige formule gelezen in een Spaans manuscript in Berlijn, waarvan de schrijver het overgenomen had van een Azteeks priester in Mexico. Deze had het op zijn beurt overgeschreven van een Oude Maya Codex." "Voor ik tot echte gevolgtrekkingen kom, moet ik erop wijzen dat noch de Egyptenaren, noch de Maya's (de stichters van de beschavingen in Centraal Amerika) ervaren zeevaarders waren. Zij hadden geen schepen die geschikt waren om de Atlantische Oceaan over te steken. Of er ooit pogingen geweest zijn van Amerikaanse zijde is niet bekend. En de vertegenwoordiging van de Feniciers als schakel tussen de twee hemisferen is te onbelangrijk." De gelijkenis tussen de Egyptische en Maya-beschavingen en levenswijzen zijn zo perfect identiek dat men onmogelijk kan denken aan een toevalstreffer. Paul Schliemann en zelfs zijn grootvader hebben
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 38
Boeken
gen van Nichols en Moon zouden moeten onderschrijven. Vooralsnog heeft het boek onvoldoende bewijskracht om de straffe beweringen van Nichols en Moon als de waarheid te aanvaarden.
K.B. Wells, Jr. The Montauk Files. Unearthing the Phoenix Conspiracy. Tempe, Arizona (USA): New Falcon, 1998.
Kevin Randle
Project Moondust. Beyond Roswell – Exposing the Government’s Continuing Covert UFO Investigations and Montauk is een gesloten luchtmachtbasis Cover-ups. in de buurt van New York. In 1992 kreeg New York: Avon Books, 1998. dit schijnbaar godvergeten plaatsje heel veel aandacht toen Preston Nichols en Peter Moon het boek “The Montauk Project” schreven. Zij bouwden voort op de theorie die in 1979 door Charles Berlitz en William Moore verkondigd werd, namelijk dat men er in 1943 in geslaagd was om een schip en zijn passagiers door de tijd te laten reizen. Volgens Nichols en Moon gebeurde dit inderdaad. Twee passagiers op het schip verdwenen echter en belandden in een andere tijdszone, waarna allerlei bijzonder vreemde en wilde verklaringen moeten aantonen dat één van de auteurs indertijd bij het hele experiment betrokken was. Een te lang verhaal om even uit de doeken te doen. De basis in Montauk was het centrum van waaruit alles gecoördineerd werd volgens Nichols en Moon. Wells woont in de buurt en had voldoende interesse om de wet veelvuldig te verbreken. Hij drong vele keren de verlaten basis binnen en maakte vele foto’s en bracht ook alles in kaart. Veel bewijsmateriaal heeft hij niet terugvonden, maar volgens Wells is het in elk geval wel zo dat de basis een aantal vreemde gebouwen kent die men normaliter niet op een dergelijke basis zou verwachten. Het boek is niet alleen een rondleiding door een basis waar niet al te veel mensen een kijkje kunnen nemen, maar ook een verzameling aan materiaal dat de bewerin38
Randle is voornamelijk befaamd voor zijn gedetailleerd onderzoek in de Roswell crash. Hij is er van overtuigd dat daar een buitenaards toestel neerstortte en dat de Amerikaanse overheid lichamen van buitenaardse wezens terugvond en later onderzocht. Een vraag die dan natuurlijk rijst is: wat deed de overheid vervolgens met al die andere waarnemingen van UFO’s sinds 1947? Die vraag probeert Randle hier te beantwoorden. Zo meent hij dat er korte tijd later, toen de overheid uitpakte met allerlei publieke onderzoeken naar de waarheid van het UFO-fenomeen, er eveneens een geheim onderzoek plaatsvond. De overheid richtte eveneens teams van specialisten op om, indien er zich andere crashes zouden voordoen, toestellen en eventuele lichamen te bergen. Dit vond, zoals reeds vermeld, in het geheim plaats. Toch lekte het bestaan hiervan uit. Zo kreeg Jacques Vallee in de jaren zestig een document in handen waaruit bleek dat een belangrijke UFO-waarneming niet doorgegeven was aan Allen Hynek, hoofd van de publieke onderzoeksinstelling, maar doorgegeven was aan “iemand” die UFO-waarnemingen in het geheim onderzoekt. Vervolgens stootten onderzoekers ook op documenten die deden vermoeden dat er inderdaad een geheim project was: project Moondust.
In het tweede deel van het boek bespreekt Randle enkele belangrijke zaken die opvallende sporen nalieten in de media. Zo is hij niet overtuigd van Bentwaters en onderzoekt hij eveneens de Belgische UFO-golf. Hoewel Randle niet kan verklaren wat daar gebeurde, was hij wel in de mogelijkheid om te achterhalen dat die golf niets te maken had met het testen van geheime Amerikaanse toestellen boven Belgisch grondgebied. In eerste instantie leken de waarnemingen niet op experimentele toestellen die getest werden, daarnaast ontkracht hij de bewering dat het zou gaan om de indertijd geheime Stealth-toestellen. Dat bleek een wild gerucht te zijn dat door een journalist zomaar de wereld werd ingestuurd, zonder enige onderbouwing. Randle toont hiermee aan dat hij vast en zeker niet alles klakkeloos gelooft, maar zeker een kritische denker is. Sceptici zullen uiteraard vragen of dit een recente ontwikkeling is of een houding die hij ook ten tijde van de Roswell-boeken had.
Onno en Rob Docters van Leeuwen De tarot in de herstelde orde Utrecht: Servire, 1995. Een al iets ouder boek, maar gezien het aantal herdrukken nog steeds actueel, is dit handboek over de Tarot van de gebroeders Docters van Leeuwen. Onno, kunstenaar, en Rob, scheikundige, Docters van Leeuwen geven in dit boek een uitputtende behandeling van alles wat er de laatste eeuwen over de geheimzinnige Tarotkaarten is gezegd. Tevens komen ze met een interessante eigen interpretatie. Het opvallende aan een stok tarotkaarten is dat ze naast het bekende kaartspel de zogenaamde grote arcana bevat: 22 plaatjes, ook wel troef genaamd, van bijvoorbeeld de dwaas, de kluizenaar, de magiër en de dood. Al minstens 250 jaar lang zijn dergelijke kaartspelen gebruikt om de toekomst te voorspellen. Daarvoor is hun geschiedenis in nevelen gehuld, al duiken wel vanaf de 14de eeuw afbeeldingen uit de grote arcana, geïsoleerd of in reeksen, her en der in Europa op. De gebroeders Docters van Leeuwen betogen in hun boek dat er oorspronkelijk 24 grote arcana waren die een symmetrisch geheel vormden en een verborgen leer verkondigden waarin een cyclische levensbe-
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 39
schouwing en reïncarnatie een grote rol speelden. De twee versluierde arcana, Juno, de intuïtie, en Jupiter, de waarheid, zouden te veel onthullen over deze ketterse leer en daarom in de middeleeuwen door de Rooms-katholieke kerk verboden zijn. Hier is een aanknopingspunt te vinden voor degenen die belangstelling hebben voor de theorieën van Picknett en Prince zoals ze die hebben uiteengezet in "The Templar Revelation" De versluierde kaart ‘De Waarheid’ wordt namelijk niet alleen gelijkgesteld met Jupiter, maar in een andere interpretatie ook met Johannes de Doper en de versluierde ‘intuïtie’ wordt in een aantal gevallen gelijkgesteld met Maria Magdalena. Dit zijn nu juist de heiligen van de ketterse beweging die in de middeleeuwen zo lastig te bestrijden bleken door de R.K. Kerk. Nader onderzoek zal uit moeten wijzen hoe ‘hard’ deze identificaties zijn, maar vooralsnog krijgen Picknett en Prince uit onverwachte hoek bijval. Zo zou eindelijk overtuigend verklaard worden waarom de R.K. Kerk zo gekant was tegen alles wat met de tarot te maken had. Overigens zijn bij het boek door Onno Docters van Leeuwen ontworpen tarotkaarten te koop voor wie zelf gebruik willen maken van dit oude orakelsysteem. Zo kan iedereen aan het experimenteren, want, zoals de beroemde broer Docters van Leeuwen in zijn voorwoord zegt: Wie de voorspellende waarde van de kaarten wil onderzoeken, dient, net als in de natuurwetenschappen, aan het experiment de doorslag te geven.
Christopher Dunn The Giza Power Plant. Technologies of Ancient Egypt. Santa Fe, New Mexico: Bear & Co, 1998 Christopher Dunn werkt met steen, reeds zijn hele leven lang. Hij is geen archeoloog,
maar een man die grootse bouwwerken oprichtte. Dat is de specifieke kennis die hij meent bij te kunnen brengen aan de manier waarop de Grote Piramide gebouwd is en wat de functie van dat bouwwerk is. Het boek valt dan ook in twee grote delen uiteen. Dunn toont op precieze en duidelijke wijze aan dat het bouwen van de Grote Piramide niet kon gebeuren met de technologie die Egyptologen aan de oude Egyptenaren toedichten. Dunn weet dat zij moesten beschikken over hoge technologie. De granieten kern van de piramide, de Koningskamer, is daar volgens hem het beste bewijsmateriaal voor.
Video
Armageddon
Regisseur: Michael Bay. Maar ook op andere plaatsen in de pirami- Met: Bruce Willis, Liv Tyler, den vindt hij sporen terug van een onge- Ben Affleck. kende precisie. 150 minuten. Het is precies die precisie die volgens Dunn het beste bewijsmateriaal is voor de bewering dat de piramide veel meer was dan een "dodentempel". Waarom zou die immers zo precies gebouwd moeten worden? Dunn onderzoekt vervolgens een aantal bevindingen, waaronder bijzonder recente, die beweren dat de Grote Piramide beschikt over bijzondere eigenschappen op het vlak van geluid en geluidsoverdracht. Tot op dit punt is de argumentatie van Dunn bijzonder krachtig en overtuigend. Dan probeert hij echter een interpretatie van de gegevens te doen en dat laat een beetje te wensen over. De Grote Piramide zou volgens hem een soort van kerncentrale zijn, die energie van de Aarde omvormde tot elektriciteit of een andere vorm van energie die door de Egyptenaren gebruikt konden worden. Maar dit verklaart uiteraard niet waarom ze die energie nodig hadden, want het enige bouwwerk dat een "spitstechnologie" vereist, is precies die Grote Piramide… Bovendien spreekt hij niet over de Tweede Piramide, naast de Grote Piramide, die dan wel iets kleiner mag zijn, maar evenzeer raadselachtig is en evenzeer de noodzaak kende om met spitstechnologie gebouwd te worden. Een indrukwekkend boek dat voor twee derden bijzonder overtuigend is, maar waarbij men uiteindelijk tot de conclusie komt dat het grootste bouwwerk dat onze voorouders ons nalieten nog steeds niet volledig begrepen kan worden. Dit boek draagt in elk geval bij aan de kennis die wij wel reeds bezitten.
Kometen en eindetijdsvoorspellingen zijn in. Het millennium is ten einde, kometen worden sinds enkele jaren beschouwd als de brenger van onheil en vernieling, maar mogelijk ook als de brenger van leven. De filmzalen en nu ook de videotheken worden dan ook bestookt met twee films: Deep Impact en Armageddon. De laatste is duidelijk de betere, zowel qua spanning als spektakel, hoewel het scenario, in tegenstelling tot Deep Impact, af en toe bepaalde hiaten vertoont. Beide films spelen met de problematiek over de kennis van een op stapel staande meteoreninslag welke aan het publiek kenbaar gemaakt moet worden en hoe met name NASA oplossingen moet verzinnen om de inslag te voorkomen. Uit beide films komt duidelijk naar voren dat er geen pasklare oplossing klaar ligt voor dergelijke problemen. De problematiek werd ook aangekaart in het meest recente boek van Graham Hancock en Robert Bauval, die scenario’s van “totale verwoesting” bespreken en menen dat een komeetinslag mogelijk het einde betekende van een beschaving op Mars. Er dient echter gemeld te worden dat er van dergelijke inslag geen sporen te bespeuren zijn op Mars. In beide Hollywood producties slaagt de mensheid er uiteindelijk, dankzij grote zelfopoffering en heldendaden, in om zichzelf te redden. Maar of dit in realiteit ook zou werken, is maar zeer de vraag. Vooreerst wordt er bijzonder weinig aandacht besteed aan mogelijke “doodskometen” en worden ze soms heel laat opgemerkt. In elk geval te laat indien wij als mensheid zouden moeten reageren om ons bestaan te vrijwaren. Ten tweede hebben we geen effectieve methodes om dergelijke objecten uit koers te brengen. 39
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina 40
Quest for the Sacred Secrets 30 januari 1999, 10.00-21.00 uur Conway Hall, Red Lion Square, Londen, UK Info: +32/3/777.66.57 Sprekers: Sir Laurence Gardner, Alan Butler, Lynn Picknett en Clive Prince, Robert Lomas en Christopher Knight, David Alan Ritchie, Henry Lincoln, David Wood Transmute Conference 19-21 maart 1999 The Guildhall, Salisbury, Wiltshire, UK Toegang: £150. Info: www.transmute.co.uk Sprekers: Robert Anton Wilson, John Mack, Alan Alford, Michael Baigent, Richard Leigh, Clive Prince, Lynn Picknett, Rob Irving, Peter Tompkins, Michael Carmichael, e.v.a. The Fortean Unconvention 24-25 april 1999 Londen, UK
De lijnen van Nazca Erich von Däniken trok na vele jaren opnieuw naar het Peruviaanse hooggebergte om de raadselachtige lijnen aldaar te bewonderen. Zijn onderzoek voerde hem naar meer afgelegen gebieden, waar hij opmerkelijke vondsten deed. Damanhur De ondergrondse tempels van Damanhur in Italië en de bewoners van dit complex zijn een merkwaardigheid in deze tijd. Het zijn restanten van een verloren tijdperk, dat voor sommigen weldra opnieuw moet aanbreken. Rob Irving trok op onderzoek.
40
Ancient Astronaut World Conference 25-26 juni 1999 Gelsenkirchen, Duitsland informatie: http://www.aas-ra.org Sprekers: Clive Prince, Erich von Däniken, professor Kimura e.a.; simultaanvertaling in Duits en Engels. FENOMENEN Iedere maandagvond tussen 23.00 en 00.00 uur het real-audio - radioprogramma FENOMENEN van radio Enschede. Presentatie en redactie: Jeroen Kumeling en Philip Bosma. FENOMENEN en Radio Enschede is te vinden via: http://www.twente.nl/~radio_enschede/info.stm FENOMENEN ook via de ether te ontvangen, maar alleen in de regio Oost-Twente op de FM 105.1 Mhz en op de kabel in Enschede: FM 87,5 Mhz. Suggesties voor onderwerpen en aankondigingen van activiteiten zijn van harte welkom! Je kunt ook reageren tijdens de uitzending via: tel: 053-4315111 fax: 053-4306777 Schrijven kan ook: Radio Enschede - Fenomenen, Postbus 40, 7500 AA Enschede
Dierenverminkingen Sinds meer dan twintig jaar worden grote gebieden in de Verenigde Staten geteisterd door raadselachtige dierenverminkingen. Zijn het wandaden van duivelsaanbidders, zoals de politie meent, of zijn het "restanten" van experimenten door buitenaardse wezens, zoals een aantal UFOonderzoekers geloven? De vliegtuigen van Egypte Drie Duitsers maken een schaalmodel van een vondst uit Egypte, waaruit blijkt dat het voorwerp vliegt zoals een modern vliegtuig. Beschikten de Egyptenaren reeds over vliegtuigen?
Nan Madol Nan Madol is een meesterlijk bouwwerk in de Stille Oceaan. Deze stad is een parel aan de zee die het technische vernuft van onze voorouders aantoont. Kristallen schedel Enkele maanden geleden kwamen een aantal kristallen schedels naar Nederland. Monique Hoppenbrouwer sprak met een aantal bezitters over het verleden en de krachten van de voorwerpen in hun bezit.
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina cov3
fr050109_2009.qxd
10-06-2009
20:36
Pagina cov4
Wonderen en Mysteries Heb je ooit een buitenaards wezen ontmoet? Als dat zou gebeuren, wat zou je dan zeggen? Waar komen ze vandaan? Wat gebeurt er als er een vliegende schotel neerstort? Waarom houdt de overheid dat geheim? Hoeveel verschillende soorten buitenaardse wezens zijn er? Zou je zo'n wezen herkennen? Buitenaardse Wezens bevat verhalen van mensen die beweren contact gemaakt te hebben met wezens uit andere werelden en laat het aan de lezer over om de verhalen wel of niet te geloven.
Hebt U wel eens vreemde lichten in de lucht gezien? Zou u een UFO kunnen herkennen? Weet U waar UFO's vandaan komen? UFO's geeft een objectieve kijk op het bewijs en spoort u aan een eigen mening te vormen.
Alle boeken Ć’ 15,+ Ć’ 5,- porto (ongeacht het aantal boeken)
Titels uit de serie "Esoterie": Te bestellen bij: Frontier Sciences Foundation, Postbus 372, AJ Dronten, Nederland Tel. 0321-380558, Fax 0321-318892 E-mail: frontier@xs4all.nl
-
Geesten en Spoken UFO's Bovennatuurlijke Gaven Leven na de Dood Geheimen van de Geest Buitenaardse Wezens Rituelen en Magie Zieners en Profeten