Frontier Magazine 8.3 mei / juni 2002

09-06-2009

23:05

Pagina cov1

mei / juni 2002 jaargang 8 nr. 3 Nederland € 3,95 België € 4,50

Hancock: Hancock: "Gebouwen "Gebouwen op op zeebodem zeebodem bewijzen bewijzen Vloed" Vloed" Obelisken: Obelisken: Oud Oud enigma enigma intrigeert intrigeert nog nog steeds steeds UFO's UFO's en en ontstaan ontstaan van van heelal heelal

Van Van Allen Allen Gordel Gordel en en ruimtevaart: ruimtevaart: dodelijke dodelijke straling straling of of niet? niet?

Een Olmeken hoofd tijdelijk te bezichtigen in Amsterdam.

Heilige Graal

Vrije energie

Buitenaardsen

Atlantis

Graancirkels

UFO’s

fr0803_2009.qxd

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:05

Pagina cov2

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:05

Pagina 1

Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge Eindredacteur: Niels Brummelman Redactie-medewerkers: Robert Boerman David Hatcher Childress Sylvia Franyik Marjorie Hugens Henk Hut Frans Kamp Bettina Kotterink Simon Langbroek Idde Lijnse Winfried Machielse Hans Overbeek Evert Poorteman Ger Rombouts Karen Thissen Marc Vredeveldt Jacqueline Westerman Lay-out: D-Sine & PDB Druk: Printovit Distributeur: Betapress Abonnementen: Tel. 0321-380558 Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij het schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk één maand voor het aflopen van het abonnement.

Advertenties: Roos Rahimi Tel. 024-3445936 Redactie Frontier Magazine: Frontier Sciences Foundation Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Nederland, Tel. 0321-380558 Fax 0228-312081 E-mail: info@fsf.nl Verantwoordelijke uitgever: Postbus 372, 8250 AJ Dronten, Nederland, Tel. 0321-380558 Fax 0228-312081 E-mail: info@fsf.nl http://www.fsf.nl ISSN 1569 - 7983

Inhoud 3 6 8 10 16 20 22 24 26 27 29 32 36 39

Hancock duikt weer op In Focus Het Van Allen gordel-enigma De Obelisk: de band tussen oud Egypte en heden Globescoop Caral: de oudste stad in de Nieuwe Wereld Zoektocht naar Nefertiti Alexandria Getuige van een Wonder Leerden UFO’s ons model van heelal?

Een tweede leven voor buitenaardse autopsiefilm?

De herkomst van het Friesche volk Gebouwen op de Maan Olmeken op bezoek in Nederland

Redactioneel Boodschap Tijdens het schrijven van dit redactioneel kwam er op de redactie een opmerkelijke e-mail binnen. Het betrof een melding van een zogenaamde schapencirkel. In navolging van graancirkels, ijscirkels, sneeuwcirkels, boom cirkels, etc. zou het nu de buurt zijn aan schapencirkels. Op de meegestuurde foto (zie hiernaast) is duidelijk te zien dat de schapen in een cirkel grazen. Volgens ooggetuigen hebben deze schapen in Schotland gedurende 20 minuten de cirkel formatie aangehouden. Deze op zich lachwekkende foto zet je aan het denken. Is dit werkelijk zo? Hebben we hier te maken met een gemanipuleerde foto, of is de schaapsherder even eerder bezig geweest om wat voer in de vorm van een cirkel neer te leggen? Dit zijn voorbeelden van standaardvragen die we ons telkens afvragen bij de artikelen die we in Frontier Magazine opnemen. Een gedegen onderzoek voordat tot publiceren over wordt gegaan is wel op zijn plaats, zo lijkt de boodschap van deze schapencirkel te zijn.

Ondertussen zijn we begonnen met de voorbereiding van het Frontier Symposium van 2002. In navolging van het succesvolle symposium van vorig jaar proberen we een nog interessanter programma samen te stellen. De volgende sprekers hebben ondertussen toegezegd aanwezig te zijn: Bert Janssen, Arjen Nijeboer, Peter Toonen en Bram Vermeulen. Willem de Ridder heeft zich bereid verklaart de Frontier Award uit te reiken. Meer informatie vindt u binnenkort op de website van Frontier Sciences Foundation (www.fsf.nl) en in het volgende nummer van Frontier Magazine. Vanaf het volgend nummer van Frontier Magazine kunt u eveneens weer stemmen voor de Frontier Award 2002. Wie zal de opvolger worden van Eltjo Haselhoff?

Herman Hegge, hoofdredacteur

1

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 3

Graham Hancock heeft opnieuw voor controverse gezorgd vanwege een reportage en een boek omtrent structuren onder het wateroppervlak, die volgens hem in bepaalde gevallen dateren van ca. 10.000 jaar voor Christus, waarbij er duidelijk sprake moet zijn van een verloren beschaving, wiens restanten zich nu op de zeebodem bevinden.

Hancock duikt weer op

Graham Hancock. De man raakte bekend vanwege zijn verhaal omtrent de Ark des Verbonds die zich mogelijk in EthiopiĂŤ zou bevinden. Vervolgens werd hij wereldberoemd, met name in Japan, met zijn boek omtrent Egypte en Zuid-Amerika, en de mogelijkheid dat er zich een verloren beschaving bevond onder het ijs van de Zuidpool.

Dan schreef hij over Mars en een mogelijke beschaving, samen met Robert Bauval. Vervolgens een boek over andere structuren die opgericht zouden zijn volgens een patroon van sterrenbeelden, waaronder Angkor (Cambodja).

En dan 1999. Eerst onderuitgehaald door het boek "The Stargate Conspiracy", waarin de auteurs stelden dat Hancock mogelijk een agenda had met dit soort boeken. Vervolgens Giza: The Truth waarin Hancock en Bauval met de grond gelijk gemaakt werden, met name hun conclusies die afgewimpeld worden als "hersenspinsel". En dan, erger dan alle plagen tezamen, een vernietigende reportagereeks op BBC, waarbij Hancock volledig in diskrediet gebracht werd. Gevolg? Hancock probeert zijn gelijk te halen in het gerecht, maar verliest. De BBC schrapt een documentaire omtrent zijn nieuwe interesse: duiken naar structuren onder het wateroppervlak. En een depressie.

2002. Zoals de god Osiris lijkt Hancock uit de doden opgestaan.

Drie jaar stilte en nu? Het Britse kanaal Channel 4 springt in de leegte van de onafgewerkte documentaire en besluit "Underworld" in prime-time uit te zenden: drie documentaires, om negen uur, op maandag, in februari. Het gelijknamige boek staat begin maart volgens The Times nummer 7 in de bestsellerlijst; volgens de Daily Telegraph is het boek nummer 1. Zijn de vorige zonden vergeten en vergeven? Niet helemaal.

De Britse auteur Graham Hancock heeft de afgelopen jaren een groot aantal expedities uitgevoerd, op zoek naar gebouwen die zich op de bodem van de zee bevinden. Zijn ze sporen van een verloren beschaving en een grote catastrofe?

De televisieserie begon met Hancock, die stelde dat de voormalige kritiek aan zijn deur terecht was; hij had fouten gemaakt en men mocht hem daarover aanpakken. Maar nu wist hij beter; de afgelopen jaren hadden hem weer op het juiste pad gebracht; bepaalde van zijn vorige werken kon hij niet langer verdedigen.

De nieuwe Hancock maakt letterlijk zijn borst nat en duikt in de wateren van de Middellandse Zee, rondom Malta, te Bimini, op zoek naar sporen van Atlantis, voor de kust van India en Japan.

Waarom? Daar bevinden zich structuren die volgens bepaalde onderzoekers van kunstmatige oorsprong zijn. Indien dergelijke structuren kunstmatig zijn, dan betekent het dat deze dateren uit een periode waarbij het waterpeil lager was. Die periode, zo meent Hancock, kan slechts een periode zijn: circa 10.000 voor Christus, op het eind van de laatste IJstijd, wanneer het water ijs was, en dus het waterpeil lager was.

Drie weken lang zien we Hancock duiken. Zevenhonderd pagina’s lang kunnen we het lezen. Is Hancock heropgestaan? Helaas niet.

Onmiddellijk springen de wetenschappers opnieuw op zijn rug.

Deze keer is het met name Nic Flemming, een "Senior Scientist" van het Southampton Oceanography Centre in zuid-Engeland.

Flemming was oorspronkelijk benaderd door de documentairemakers, stemde toe, maar trok zich terug toen hij hoorde dat de rode draad door het verhaal Graham Hancock zou zijn.

Wat was er deze keer mis met Hancock? Niet al te veel, zo lijkt. Ten eerste zijn de wetenschappers niet blij met het feit dat Hancock een dergelijke serie maakte. Dit vanwege zijn verleden; de reden waarom Flemming niet op het scherm wilde verschijnen. Ten tweede dat Hancock volgens de wetenschappers het verkeerde bewijsmateriaal gepresenteerd heeft. Deze keer zijn ze het immers eens met zijn bewijsvoering, maar niet met het bewijsmateriaal dat hij te berde brengt. Wetenschappers menen inderdaad dat er zich enigmatische structuren onder het zeeoppervlak bevinden. Maar bepaalde structuren die volgens Hancock kunstmatig zijn, zijn volgens de wetenschappers niet kunstmatig; ze zijn spelingen van de natuur.

De wetenschappers zijn het bijzonder oneens met de manier van presenteren. Hancock stelt vaak dat "hij ontdekt heeft", terwijl wetenschappers stellen dat "zijn ontdekking" in werkelijkheid ont-

Ferdinand Calmvoet

3

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 4

oud. De nieuwe generatie, waaronder Sri Sundaresh en Dr A.S. Gaur, stelt dat het ca. 800-1400 na Christus gebouwd moet zijn.

Voor diegenen die zich afvragen of Hancock niet uit was om aan te tonen dat het 12.000 jaar oud was. Inderdaad, Hancock stelt dat hij tien jaar lang probeerde om bewijsmateriaal voor dit idee te vinden. Zonder succes, zodat hij moest erkennen dat hij waarschijnlijk fout zat.

Hancock richtte vervolgens zijn aandacht op Malta en Japan.

Malta is een eiland dat indertijd behoorde tot Europa, met een "landbrug" naar SiciliĂŤ en verder naar Zuid-ItaliĂŤ. Malta kende vondsten waaronder enigmatische afbeeldingen van een mogelijke bizon en een Neanderthaler. Maar na deze ontdekkingen werd vlug gesteld dat het geen bizon was en geen Neanderthaler. Malta was, zo stelde men, onbewoond op dat moment. Hancock verhaalt het onderzoek van Anton Mifsud, die in een boek, Dossier Malta, bijzonder zware aantijgingen maakte tegenover de Maltese archeologen. Een aantal werden afgewimpeld, maar een bijzondere aantijging bleef: dat een tand, van een Neanderthaler, tijdens een analyse omgewisseld werd met een andere tand, opdat het resultaat van die analyse zou aantonen dat het geen Neanderthaler was. Kortom: wetenschappers vervalsten bewijsmateriaal zodat het overeenkwam met hun theorie! Malta was dus bewoond tijdens de IJstijd en er zijn sporen teruggevonden van structuren en kunstmatige "kanalen" onder het zeeoppervlak.

Japan? Hancocks interesse in dit hele thema begon met Yonaguni, waarover hij ca. vijf jaar geleden al rapporteerde. Hij hoorde van het nieuws en werd door een Japanse industrieel uitgenodigd om gratis te duiken. Hancock dook samen met Robert Schoch, de man die meent dat de erosie op de Sfinx bewijs is dat die ca. 10.000

Natuurlijk of kunstmatig? De meningen zijn verdeeld. Voor een aantal onderzoekers, zoals Hancock, zijn dergelijke rotsformaties onder water een duidelijk teken van menselijke beschavingen: ze zijn restanten van gebouwen. Maar voor andere onderzoekers is dit een puur "natuurlijk" fenomeen, gemaakt door erosie. dekt werd door wetenschappers, in sommige gevallen zelfs tientallen jaren geleden. Men stelt dat Hancock dus niets nieuws ontdekt heeft, en in vele gevallen niet eens mooie beelden genomen heeft van die ontdekkingen.

Glen Milne verleende zijn diensten aan Hancock om die te voorzien van gedetailleerde kaarten die de relatie tussen land en zee tonen in het verleden. Zo was het waterpeil 12.000 jaar geleden lager en Milne produceerde daarvoor een kaart. Maar wetenschappers stellen dat dergelijk werk volledig overbodig is, daar dergelijke kaarten in de betere boekhandel te koop zijn; Hancock diende helemaal geen wetenschapper te raadplegen om met dergelijke nieuwe kaarten op de proppen te komen. Ze stellen dan ook dat Hancock zijn lezer en kijker wel verbazen, hem een soort van mystieke sfeer te laten ademen terwijl het allemaal niet mystiek is en reeds voor iedere gewone burger toegankelijk.

In India dook Hancock naar de onderwaterstad van Dvaraka. Daar heeft Flemming geen probleem mee; die is kunstmatig. Wetenschappers dateren ze als zijnde 3700 jaar oud (1700 v. Chr.), maar volgens Hancock is het slechts 1200 jaar oud. Wie is juist? Hancock stelt dat hij samenwerkte met wetenschappers in India, die niet langer geloof hechten in de theorie van S.R. Rao, d.w.z. 3700 jaar

4

Hancock in gesprek met de Malteese onderzoeker Anton Mifsud. Die stelt dat de Maltese beschaving veel ouder is en dat wetenschappers dit bewijsmateriaal grotendeels vernietigd of genegeerd hebben.

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 10

Egypte is niet louter een ver verleden. Het is een belevenis die sinds enkele honderden jaren West-Europa – en Parijs – in de ban houdt. En vaak is het veel meer mysterieus dan we algemeen aanvaarden.

De Obelisk: de band tussen oud Egypte en heden

Zo ongeveer drieduizend jaar voor onze jaartelling op een vlakte die later de naam Gizeh zou krijgen, werden door vakmensen een aantal gigantische bouwwerken opgericht, waarvan het moeilijk voor te stellen is hoe zij er, in die tijd terecht zijn gekomen. We hebben het uiteraard over de beroemde piramides van Egypte.

Waren het goden, halfgoden, koningen of anderen die het nageslacht een aantal omvangrijke vraagtekens, enigma’s en geheimen nalieten? Het buitengewone resultaat was in ieder geval te danken aan een ver gevorderde geometrische basiskennis.

De reusachtige en buitensporige massa, opgebouwd vanaf een rechthoekige oppervlakte, heeft vier laterale zijkanten, vier driehoeken die eenvoudig aan de bovenkant samenkomen en geen beelden, gravures of andere versieringen aan de buitenkant. Deze buitensporige geometrie is op zichzelf voldoende om te imponeren. Eenvoudig samengevat is dit grootse bouwwerk uiteindelijk een samenvoeging van op elkaar gestapelde rechthoekige blokken kalksteen volgens een heel simpel drie dimensionaal bouwprogramma. Je zou kunnen zeggen dat het hier gaat om een architectonisch kunststukje dat zo perfect in elkaar zit dat het uiteindelijk alleen van de mens zelf iets te vrezen heeft!

Hoogtepunt In Gizeh staat de belangrijkste piramide, die van Cheops. Het is 146 meter hoog, dertig meter hoger dan de tweede verdieping van de Eiffeltoren, en heeft een vierkante basis van 230 meter. Zou je de stenen stuk voor stuk willen tellen dan zou je zo ongeveer drie maanden bezig zijn indien je er één per seconde gedurende acht uur per dag telt. Deze piramide is een haast onmogelijk te evenaren hoogtepunt in de geschiedenis van de mens.

Later, veel later, schreef de Franse Egyptoloog Gaston Maspéro (1846-1916) over farao Cheops, de vermeende bouwer van de piramide: "Hij liet het grootse monument van zijn glorie of waanzin bouwen in een ver verleden, toen enkel gegevens over oningewijde geschiedenis bekend waren. Het is voor ons onmogelijk de diepte van de kloof te meten tussen Cheops’ tijdsvlak en het onze. Er is ons moderne mensen weinig bekend over deze tijd, zelfs voor de gewijde geschiedenis blijven de leefgewoontes van de mens tijdens Cheops een raadsel." Maspéro schreef hier over "ingewijde" en "gewijde" geschiedenis. Hij leek hiermee te doelen op het feit dat bepaalde feiten van de geschiedenis niet voor het grote publiek toegankelijk waren, als het ware louter bekend aan een kleinere kern van "ingewijden".

Wat betreft willekeurige andere overblijfselen van de farao´s schrijft Maspéro verder: "De stempel van hun herkomst komt steeds naar voren en dat verklaart waarschijnlijk dat verwarrende gevoel van angst en respect dat je krijgt wanneer je voor het eerst de onmetelijkheid beseft."

Over de bewijzen van deze beschaving is zo´n beetje alles gezegd en dan met name van alles! De Franse auteur Fernand Niel stelt

André Douzet

dat als je alles wat erover geschreven is bij elkaar zou verzamelen je een volgende omvangrijke piramide zou kunnen bouwen... alleen zou je ervan uit moeten gaan dat deze niet zo lang door de tijd gespaard zou blijven. We kunnen wel een aantal veronderstellingen aannemen betreffende deze boeiende en tevens raadselachtige vraagstukken. Ten eerste is er natuurlijk de groep van alwetende archeologen, die de ingewikkelde officiële verklaringen en de feitelijke situatie wel heel simplistische willen doen lijken.

Daarna komen de stellingen gebaseerd op "heilige wiskunde" en astronomische kennis. Zij proberen aan de wiskunde die achter de bouw van de piramiden ligt een sacrale dimensie te geven; de astronomische vergelijkingen zoals die van Robert Bauval probeIn Aswan bevindt zich wat ooit de grootste obelisk zou worden. Helaas brak hij doormidden vooraleer hij volledig uitgegraven werd en bleef zo in de groeve, onvoltooid, achter.

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 11

ren de piramiden van de aarde te verbinden met de legenden van de hemel… en de goden die zich daar zouden bevinden.

Uiteindelijk is er dan nog de zogenaamde esoterie, die van zo´n hoge tred lijkt te zijn dat zelfs met de allerbeste bedoelingen het moeilijk is het fijne ervan te begrijpen. Laten we als eenvoudig voorbeeld de Ark des Verbonds nemen. Deze zou dezelfde afmeting hebben als de sarcofaag in de "koningskamer" van de grote piramide. En dan nog de volgende gedachtegang dat de dodenkamers, in het kort, exact de ontwikkeling van de mensheid zouden weerspiegelen. Op basis van een "piramidale gislengte" zou het einde van onze tijd precies eind 2001 plaatsvinden! Laten we de ontwikkeling rond regenererende krachten van de piramidale bouwwerken niet vergeten, net zo min als de golfbewegingen die teweeg worden gebracht door de gebruiksvoorwerpen van de farao´s. Een groot aantal naslagwerken benoemen tot in detail al deze onbegrijpelijke en vreemde aspecten.

Hoe raadselachtig de oorsprong van de piramides, de Sfinx en de Egyptische wetenschap ook is, er bestaan dicht bij huis toegankelijke overblijfselen van de cultuur die ze voortbracht. Niet alleen bieden musea zoals bijvoorbeeld het Parijse Louvre of het Londense British Museum een groot aantal oorspronkelijke archeologische schatten uit Egypte, ook zijn er een aantal overblijfselen zichtbaar buiten de musea. Obelisken zijn daarvan het meest voor de hand liggende voorbeeld.

Obelisken Laten we eerst bekijken wat een obelisk is. De encyclopedie raadplegend, leren wij dat dit monument de vorm van een vierhoekige naald heeft met een piramidion, "een kleine piramide", op de top. Gek genoeg werden dit soort monumenten (megalieten gehouwen uit roze graniet uit Boven-Egypte) enkel door Egyptenaren, uit één stuk (en dus monolithisch), vervaardigd. Je vond deze naalden in het oude Egypte twee aan twee en zij hadden een ritueel doeleinde. De ingang van tempels, paleizen en graftombes werden ermee versierd. We vinden ze nog in Thebes, Philae, Heliopolis en Aswan (daar liggen ze nog onafgemaakt in de bouwputten). In Edfu stonden bij de tempelingang twee monolithische naalden van vijftig meter hoog. Bij het Ramesseum, het paleis van Ramses II in Luxor, stonden zeer hoge pilaren, pylonen en obelisken van 22 meter hoog. De kleine piramides aan de top van de naalden waren zeer verfijnd afgewerkt met een laagje koper of goud. De metaalachtige afwerking van de piramidion doet vol-

Is er een verband tussen Thebe/Luxor en Frankrijk, met name de menhirrijen van Carnac, in Bretagne? Of is het feit dat er een precies aantal menhirs/sfinxen terug te vinden zijn, twee aan twee, een reusachtig toeval?

gens professor Brugsh vermoeden dat het metalen gedeelte aan de top van de obelisk waarschijnlijk een functie had als bliksemafleider of dat het werd gebruikt voor ‘magische’ doeleinden middels het opwekken van verrassende elektrische knallen. Men kan zich voorstellen welke impact het schouwspel van gebundelde bliksem had op de toeschouwers. Men kan ook veronderstellen dat de Egyptische priesters een behoorlijk verfijnde en ontwikkelde empirische kennis bezaten om het fenomeen bliksem en haar elektrische derivaten vierduizend jaar eerder dan ons te begrijpen!

Veel obelisken werden in de voorbije eeuwen naar Europa gebracht. Alleen in Rome staan er gek genoeg al dertien. In Engeland kwam op 21 januari 1878 "de Naald van Cleopatra" in de Thames monding aan en werd daar vervolgens ergens op zijn oevers neergezet. Deze "naald" werd oorspronkelijk vergezeld door een tweeling die zich in Central Park, New York City bevindt.

Toch zouden de Amerikanen het hier niet bij laten want zij bouwden de grootst bekende obelisk: "de Grote Obelisk van Washington DC", 169 meter hoog! Frankrijk is de trotse bezitter van één van die buitengewone en bewonderenswaardige stukken obelisken. Mehemet-Ali schonk Louis Philippe de obelisk van Luxor die in 1836 op het Concorde-plein in Parijs neergezet werd. Het komt uit Thebes en weegt ongeveer 250 ton en is maar liefst 23,80 meter hoog. Het zijn met name de ongewone gebeurtenissen rond dit monument, die we nu verder zullen toelichten.

In eerste instantie symboliseert een obelisk een eerbewijs aan de Zonnegod. Tijdens de Romeinse verovering dacht men dat deze monolieten vreemde en buitengewone magische krachten bezaten. Het mag duidelijk zijn dat het Egyptische volk niet zo´n vergevorderd cultuurniveau bezat, maar wat betreft de kaste van de priesters en de farao´s was het heel anders. In de hoge priesterklasse werd namelijk op meerdere initiatie niveau´s zeer rijke en vergevorderde esoterische kennis overgedragen. Hiervan geven ons een aantal heilige teksten een uitgebreid overzicht.

Hiërogliefen Aangezien het hier over hiërogliefenschrift gaat mogen we het werk en de verklaringen van eerwaarde O´Donnelly niet vergeten.

Zo´n 120 jaar geleden kwam deze Ierse missionaris met een bijzondere vertaling van het schriftstelsel, ontcijferd door Champolion. Zonder in te veel details te vervallen, had O´Donnelly een soort sleutel ontdekt waarmee je vanuit hiërogliefen de beroemde "Primitieve Initiatietaal", taal van de Goden en van de helden van voor Babel, kon herleiden. Deze toegangscode tot de antieke teksten zal later uitgebreid en met succes door Fabre d´Olivet gebruikt worden in zijn werk over de "Gereconstrueerde Hebreeuwse Taal". In dit werk bewijst hij dat je door middel van deze initiatietaal de plaats van bijbelse woorden in teksten en de nauwkeurige betekenis ervan kunt herleiden. Zodoende beschik je over drie soort betekenissen: een letterlijke betekenis, een figuurlijke betekenis en een hiëroglifische betekenis. Heraclitus verwoordde deze uitdrukkingsvorm nog beter en vatte de drie mogelijkheden samen als gesproken vorm, klankvorm en bedekte vorm.

De eerste twee benaderingen kun je als "rekenkundig" bestempelen terwijl de laatste, die niet uitgesproken kan worden, alleen gebruikt werd voor schrijven en lezen.

Als we de bijbelse stukken over Moses erbij nemen, dan zien we duidelijk dat hij ingewijd was in de "Geheimen" van het Egyptische esoterisme. Deze kennis stelde hem in staat farao’s en priesters op gelijke voet te benaderen en te begrijpen. Dit leidde uiteindelijk tot de dramatische breuk die wij allen kennen: de vlucht van het volk van Moses en de opening van de Rode Zee bij zijn uittocht.

11

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 16

Globescoop Krantenkiosk Pentagon wil met propagandaactie buitenland bestoken 20 februari 2002 Het Amerikaanse ministerie van Defensie werkt aan plannen om buitenlandse media te bestoken met propagandamateriaal om de publieke opinie daar te beïnvloeden.

Dat meldde The New York Times gisteren op basis van bronnen binnen de top van het Pentagon.

Het Amerikaanse leger probeert vaker de publieke opinie in andere landen te bespelen. In Afghanistan verspreidde het tijdens de strijd tegen de Taliban pamfletten en zond het radioboodschappen uit. Het onlangs opgerichte Bureau voor Strategische Invloed moet ervoor zorgen dat dergelijke propaganda-activiteiten worden uitgebreid naar Amerikaanse bondgenoten in Europa en het Midden-Oosten.

De plannen variëren van verspreiding van verkeerde informatie tot sturen van e-mails aan buitenlandse nieuwsorganisaties waarin Amerikaanse standpunten worden gepropageerd. Dergelijke berichten zullen volgens de bronnen van The New York Times niet te herleiden zijn tot het Pentagon. Ze zullen afkomstig zijn van adressen die eindigen op .com in plaats van .mil.

Het propagandabureau werd in het leven geroepen na de aanslagen in de VS op 11 september. Washington was bezorgd dat de internationale steun voor de Amerikaanse strijd tegen het terrorisme taande, vooral in moslimlanden. Het miljoenenproject moet worden gefinancierd uit het extra budget van tien miljard dollar dat het Amerikaanse Congres in oktober vrijmaakte voor de nationale veiligheid.

De plannen, die nog niet officieel zijn goedgekeurd door president Bush, stuiten binnen het Pentagon op bezwaren. Sommige bestuurders vrezen dat ze de geloofwaardigheid van de informatievoorziening van het ministerie van Defensie zullen ondermijnen.

Ook menen de critici dat veel bondgenoten van de VS waarschijnlijk bezwaar zullen hebben tegen de verspreiding van Amerikaanse propaganda binnen hun grenzen.

Zij wijzen er voorts op dat het Pentagon en de CIA volgens de wet geen valse informatie mogen verstrekken aan de binnenlandse media.

Minister van Defensie Rumsfeld is niette-

16

min een warm voorstander van het bureau, hoewel hij niet volledig instemt met de plannen die er nu liggen. Hij heeft de advocaat van het Pentagon, William Haynes, gevraagd de voorstellen nog eens onder de loep te nemen en indien nodig te herzien.

Doorbraak in anti-veroudering

re schade" opgelopen door verhalen in de pers dat het Pentagon bewust leugens wilde gaan verspreiden.Volgens Rumsfeld berusten die berichten overigens op onwaarheid. Op de vraag of de geloofwaardigheid van het Pentagon ook is geschaad,zei hij: "Ik betwijfel het. Ik hoop het niet. Zo ja,dan zullen we deze herstellen".

21 februari 2002 Amerikaanse wetenschappers hebben bejaarde ratten een spectaculaire verjonging laten ondergaan door de diertjes een mengsel van twee normaal verkrijgbare voedingssupplementen te geven. "Door de combinatie van deze twee supplementen dansten deze bejaarde ratten de macarena", zei onderzoeker Bruce Ames van de Universiteit van Californië in Berkeley tegen de BBC. Het effect van de natuurlijke stoffen was zodanig dat de onderzoekers spreken van een doorbraak. "Het leek alsof een 75- tot 80-jarige zich gedroeg als iemand die tientallen jaren jonger was". De bij het onderzoek gebruikte ratten gedroegen zich niet alleen veel energieker, ook zagen hun hersenen er beter uit en verbeterde hun geheugen duidelijk.

De wetenschappers hopen op basis van hun bevindingen ooit een antiverouderingsmiddel voor mensen te kunnen maken, zei Ames. De universiteit heeft inmiddels patent op de combinatie van de twee stoffen - die normaal ook in de lichaamscellen voorkomen - en probeert het middel inmiddels al uit op mensen.

Een van de stoffen die bij het onderzoek werd gebruikt heeft een energieversterkende werking en de andere is een anti-oxidant die een antiverouderingseffect heeft.

De combinatie blijkt een positieve invloed te hebben op de mitochondriën in de lichaamscellen. Mitochondriën zijn deeltjes in de cel die energie produceren. Hun aftakeling is een belangrijke oorzaak van veroudering.

Pentagon sluit propagandabureau

Binnen tien jaar bewijs buitenaards leven 1 maart 2002 Volgens wetenschappers verbonden aan het American Museum of Natural History in New York is er binnen tien jaar bewijs gevonden voor buitenaards leven. Daarbij gaat het niet om vreemd uitziende wezens zoals die in science-fictionfilms voorkomen, maar om bacteriën.

Marssonde Odyssey bewijst bestaan ijs op Mars 2 maart 2002 De eerste werkzaamheden van de Marssonde Odyssey hebben verder bewijs geleverd dat zich op de Rode Planeet ijs bevindt, met name op de zuidpool van de planeet. Dat hebben functionarissen van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA vrijdag gemeld. IJs, of water, is één van de basisingrediënten van leven.

De grote ijsplaat op Mars werd vastgesteld door de gammastralen- spectrometer van de sonde. Volgens de NASA-wetenschappers is het ijs, mogelijk tot één meter dik, vermengd met grond en bedekt het een groot gedeelte van de zuidelijke pool van de planeet. Odyssey draait al 129 dagen rondjes rond de Rode Planeet. De sonde bestudeert de atmosfeer van de planeet en zoekt een potentiele landingsplaats voor twee NASA-robotten die volgend jaar Mars moeten bereiken.

Mogelijk succesvolle koude kernfusie

27 februari 2002

4 maart 2002

De Amerikaanse regering heeft besloten het omstreden Bureau voor Strategische Informatie,eind vorig jaar door het Pentagon opgericht om de rest van de wereld te 'informeren' over de oorlog tegen terrorisme, te sluiten. Volgens minister Rumsfeld heeft het propagandabureau "onherstelba-

Drie wetenschappers, twee Amerikanen en een Rus, zeggen dat ze erin geslaagd zijn een gecontroleerde vorm van koude kernfusie tot stand te brengen.

Koude kernfusie is een technologie die de mogelijkheid kan bieden de mensheid van een onuitputtelijke bron van energie te

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 17

voorzien. Volgens de Britse zondagskrant The Sunday Times komen de wetenschappers deze week naar buiten met het bewijs voor hun bewering.

Kernfusie, het proces dat in de zon plaatsheeft, is volgens veel deskundigen alleen bij grote hitte mogelijk. Het gaat om twee atomen die zich bij elkaar voegen, dat fuseren heet. De atomen moeten tot meer dan 100 miljoen graden Celsius worden verhit en meer dan 1,5 seconden op die temperatuur gehouden worden.

Het proces zou dan een zelf aanhoudende kettingreactie worden die grote waarden aan warmte vrijgeeft. Dergelijke fusie kan alleen worden opgewekt in grote experimentele apparaten die zeer kostbaar zijn.

Ook kernwapens maken gebruik van dit soort fusie. Bij kernsplitsing wordt een uranium-atoom gesplitst en laten twee of meer neutronen los. Bij de splitsing komen verschillende soorten radioactieve stralingen vrij.

Kernfusie levert veilige energie op zonder vervuiling en weinig afval (zoals bij kernsplitsing): het maakt geen lange termijn afval zoals verbruikte brandstof en radioactief materiaal, en dat maakt het veilig voor recycling binnen 100 jaar.

Als hun onderzoek inderdaad succesvol is, hebben de wetenschappers met hun koude kernfusie een relatief goedkope manier gevonden om de kernen van deuteriumatomen te fuseren.

Archeoloog vindt oudste muurschildering Maya's 14 maart 2002 De muurschildering, die de mythe van een Mayagod verbeeldt, werd vorig jaar in een tempelpyramide in San Bartolo in het noordoosten van Guatemala gevonden. De schildering dateert van 100 jaar na Christus. De preklassieke periode dateert van 1000 jaar voor tot 250 jaar na Christus.

Volgens de archeoloog William Saturno, een hoogleraar aan de Universiteit van New Hampshire, is de afbeelding ruim een meter breed en is ze slechts een klein deel van een hele grote muurschildering.

"Deze schildering maakt deel uit van de belangrijkste ontdekkingen van de Mayaarcheologie van de afgelopen decennia", zegt hij. "Ze geeft inzicht in demythologie en het hofleven van deze oude beschaving."

Van de muurschilderkunst van de Maya's is weinig bewaard gebleven. De laatste vergelijkbare schildering werd in 1946 in Bonampak in Chiapas in Mexico ontdekt.

Volgens Saturno is het werk zo fascinerend

omdat het briljant is geschilderd en goed bewaard is gebleven.

Ruimtetoerisme met kleine shuttle 15 maart 2002

losliet van het continent. De brokstukken drijven nu in de Weddellzee ten oosten van het Antarctisch Schiereiland.

Schedel toont gezamenlijke voorouder mens 21 maart 2002

Russische technici en Amerikaanse zakenlieden hebben donderdag een model van een miniruimteveer aan de pers getoond.

De bedoeling is dat de shuttle toeristen mee de ruimte inneemt voor een vlucht van een uur. De passagiers kunnen dan drie minuten gewichtloosheid aan den lijve ondervinden.

Een reisje met de minishuttle kost 100.000 dollar en lijkt daarmee alleen weggelegd voor de welgestelden.

De shuttle Cosmopolis XXI is niet veel groter dan een bestelwagen. Het toestel begint zijn vlucht op de rug van een gewoon vliegtuig. In de lucht wordt het gelanceerd totdat het zich 100 kilometer boven de aarde bevindt. Op dat moment kunnen de passagiers de sensatie van gewichtloosheid ondergaan.

In de Cosmopolis is niet veel plaats. Per keer kunnen er maar twee passagiers mee.

Verder zijn er een piloot en drie bemanningsleden aan boord. Voor de 100.000 dollar krijgen belangstellenden van tevoren ook een cursus over ruimtevaart en worden ze op hun bijzondere vlucht in de ruimte voorbereid.

Ondanks de hoge prijs voor een ticket is de belangstelling voor het kleine ruimteveer groot, zeggen de initiatiefnemers. Sommige mensen hebben zelfs al betaald. Als alles goed gaat, gaat de Cosmopolis over twee of drie jaar zijn eerste vlucht maken.

Het ruimteveer zal worden gebouwd door het Amerikaanse Space Adventures en het Russische bedrijf Myasishchev. De Russische onderneming was indertijd verantwoordelijk voor de Russische variant van de Space Shuttle, de Buran. Dit toestel is echter nooit de ruimte ingegaan. Het is nu een attractie in een pretpark in Moskou.

Gigantische ijsplaat afgebroken door opwarming aarde 20 maart 2002 Een reusachtige ijsplaat die deel uitmaakte van het Antarctisch Schiereiland, is uiteengevallen in duizenden ijsschotsen. Het gaat om de grootste ineenstorting van de afgelopen dertig jaar. Volgens deskundigen is de opwarming van de aarde de oorzaak van het afbreken van de ijsplaat. Het duurde 35 dagen voordat de ijsmassa volledig

Een circa een miljoen jaar oude schedel die in Ethiopië is gevonden toont volgens wetenschappers de juistheid aan van de theorie dat de moderne mens is voortgekomen uit één, gezamenlijke voorouder die vanuit Afrika de wereld in is getrokken.

De meeste antropologen nemen aan dat Homo erectus - de eerste soort die herkenbare, menselijke trekjes vertoont - zo'n twee miljoen jaar geleden in Afrika ontstond, om zich vervolgens over de aardbol te verspreiden als voorloper van Homo sapiens.

Maar sommige wetenschappers beweren dat er nog een andere, prehistorische mensensoort in het spel was, Homo ergaster, die rond dezelfde tijd in Afrika zou zijn ontstaan. Volgens die wetenschappers is Homo ergaster de wereld rondgereisd.

Homo erectus zou volgens die theorie als nazaat van Homo ergaster in Afrika zijn beland. Amerikaanse en Ethiopische onderzoekers zeggen dat die laatste theorie na de vondst van de een miljoen jaar oude schedel de prullenbak in kan. Het gaat om een schedel van Homo erectus, zodat nu kan worden aangenomen dat die soort in Afrika is ontstaan en daar honderdduizenden jaren bleef leven, terwijl een aantal van zijn soortgenoten de wereld in trok.

Volgens de onderzoekers zijn de verschillen die zijn gevonden tussen overblijfselen van Homo erectus en van wat Homo ergaster zou zijn - variaties in de beenderstructuur in het gezicht - bovendien zo klein, dat erectus en ergaster geen twee verschillende mensensoorten waren, maar tot dezelfde soort behoorden.

Groot Inca-dorp gevonden 22 maart 2002 Onderzoekers zijn in een afgelegen regio van Peru gestuit op de restanten van een omvangrijk Inca-dorp. Onder de meer dan honderd ruïnes bevinden zich die van een piramide, graftorens, altaren en een acht kilometer lang kanaal. Ook troffen de onderzoekers menselijke resten aan.

De nederzetting bevindt zich op de flank van een van de bergen in de streek Vilcabamba, een belangrijke vindplaats voor restanten van de verdwenen beschaving.

17

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 24

Alexandria Boeken

werkt, dat valt nog maar af te wachten.

(Filip Coppens)

Paul Davies.

How to Build a Time Machine.

Londen: Allen Lane, Penguin, 2001.

Prijs: Euro 17,90 Verkrijgbaar bij: boekhandel & Frontier Sciences Foundation Hoe moet men ene tijdsmachine bouwen?

Die vraag wordt beantwoord door Paul Davies, professor in de fysica en auteur van verschillende boeken, waaronder een aantal internationale bestsellers. In dit boek tracht Davies op duidelijke en eenvoudige manier de fysica te beschrijven die aan de basis ligt van tijdsreizen. Lange tijd het domein van science fiction, maar nu in de greep van de wetenschap. Theoretisch althans, want Davies stelt dat hoewel er een aantal mogelijkheden zijn om te achterhalen of tijdsreizen mogelijk is, het in de praktijk nog niet in onze mogelijkheden ligt. Alle onderdelen zijn aanwezig, maar het zou bijzonder veel geld en energie vragen om het experiment uit te proberen.

Davies legt vaak de verwijzing naar Carl Sagan’s Contact, waarbij de hele wereld een machine tracht te bouwen, afkomstig van een buitenaardse intelligentie. Sagan, een fysicus, vroeg aan zijn collega’s om een tijdsmachine te ontwerpen, theoretisch uiteraard, en dat werd in zijn boek verwerkt. Uiteindelijk kostte het experiment bijzonder veel geld, en was het onduidelijk of het werkte – dat was wat Sagan in zijn boek besloot. Zover is Davies nog niet. Hij tekent het theoretische kader van wat mogelijk is, en wat waarschijnlijk onmogelijk is. Alle onderdelen van de tijdsmachine worden besproken, maar of het uiteindelijk

24

lieke mysteriën betreft. Geen woord van twijfel over de Mariaverschijningen bij Fatima bijvoorbeeld. Een boeiend boek voor wie nu echt eens wil weten wie de macht hebben in Rome, maar neem de Heilige Crista af en toe maar met een korreltje zout. (Ger Rombouts)

Crista Kramer von Reisswitz De paus, de kardinalen en het conclaaf; Wat er gebeurt als een paus sterft Baarn: Tirion, 2001.

Prijs: Euro 19,90 Verkrijgbaar bij boekhandel & Frontier Sciences Foundation Schrijfster Crista Kramer leeft in een andere wereld. Ze begint haar boek met een kinderrijmpje dat ze "soms" hoort (in Duitsland misschien?): "Eerst word ik pastoor; dan bisschop en vervolgens paus!" Ik hoor heel wat kinderen met spannende toekomstplannen (brandweerman, piloot, dinobottenprofessor), maar paus is daar in deze geseculariseerde maatschappij toch echt niet bij. Het gedichtje zet de toon van het boek. De schrijfster is uitstekend op de hoogte van alle machinaties binnen het Vaticaan. Allerlei interessante vragen passeren de revue: Hoe kun je paus worden?

Hoe gaat het kiezen in zijn werk? Welke kardinalen hebben de touwtjes in handen?

Hoe ziet een dag uit het leven van een paus er uit? Hoe zal de volgende paus er uit zien? Al ontmythologiserend komt alles aan bod. Natuurlijk was paus Pius XII, de man die zweeg over de holocaust, een prima paus, uiteraard is paus Johannes Paulus I, de lachende paus van 33 dagen, niet vermoord, vanzelfsprekend bouwden de Renaissance pausen grote paleizen, maar ze waren beslist niet erger dan andere vorsten uit die tijd. De geschiedenis van de pausen wordt wel erg selectief en met een conservatiefroomse bril op bekeken. Zelfs Helmut Kohl wordt opgevoerd als man van de progressieve lobby voor een liberale kardinaal. Dan weet je het wel. De nuchtere toon wordt losgelaten wanneer het katho-

Duncan Steel Doelwit Aarde. Planetoïden en kometen die ons direct bedreigen en bij inslag catastrofale gevolgen voor de aarde zullen hebben.

Baarn: Tirion, 2001 Prijs: Euro 22,50, verkrijgbaar bij boekhandel & Frontier Sciences Foundation Ook zeer recent nog is de Aarde ontsnapt aan botsingen met kometen. Maar wat gebeurt er nu als het eens niet goed gaat en is het mogelijk om de planeet tegen dergelijk ruimtepuin te beschermen? Deze vragen staan centraal in het boek ‘Doelwit Aarde’ (Engels: ‘Target Earth’) van Duncan Steel, dat een sterke visuele en feitelijke indruk maakt. Talloze tekeningen van inslagen en foto’s van kraters maken duidelijk hoe vaak onze planeet in het verleden al getroffen is. Met de meest verschrikkelijke gevolgen. En het gaat weer gebeuren, zoveel is zeker. In het voorwoord van Andrea Carusi en Brian Marsden, beiden van The Spaceguard Foundation, wordt gesteld dat ongeveer eens in de 100.000 jaar de planeet door een planetoïde met een diameter van zo’n duizend meter wordt geraakt. Gebeurt dat morgen dan zullen daarbij vrijwel zeker zeer velen hun leven verliezen. Ondertussen worden miljoenen uitgetrokken om het weer te voorspellen, terwijl het veel grotere gevaar uit de ruimte door de verschillende overheden nog steeds veronachtzaamd wordt, zo stelt

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 25

Steel. Meer geld is nodig om de wereldburger te beschermen tegen een gevaar dat volgens de auteur statistisch gezien veel groter is dan het gevaar dat men tijdens een vliegtuigongeluk om het leven komt. Een zeer kleurrijk boek dat naast prachtige foto’s en tekeningen een schat aan informatie biedt. (Niels Brummelman)

werd Toetanchamon, Achnaton's zoon en rechtmatige erfgenaam, vermoord? Verplichte kost voor éénieder die geïnteresseerd is in de geschiedenis van het oude Egypte. (Niels Brummelman)

en ook goud en zilver. Ringen rinkelden, spiegels werden 'pegels' en schelpen schillingen. Waardevol boekje, niet alleen voor Taal-liefhebbers maar voor iedereen, met een voorwoord van Willem Duytenberg, president van de Eurobank. Euro is E.U.RU en betekent; 'huis van kennis dat opkomt'.

Klopt! de macht van de banken neemt toe, zij worden rijker en u armer. (Evert Jan Poorterman)

Willem Hietbrink Nicholas Reeves Het bedrag van Maastricht 'oer-hol-landse geschied-en-is' Prijs: 6,- Euro Achnaton. Valse profeet en Verkrijgbaar bij: FSF en de gewelddadig farao. daklozen krant Baarn: Tirion, 2001 Prijs: Euro 22,90, verkrijgbaar bij boekhandel & Frontier Sciences Foundation Over farao Achnaton (1353-1336 v.Chr) is al zeer veel gezegd en geschreven. Zijn unieke verschijning, uitgerekt en enigszins slap, spreekt tot de verbeelding, omdat het zo tegengesteld is aan het beeld van de machtige heerser. Maar we kennen hem eigenlijk vooral van een daad waarmee hij zijn tijd ver vooruit leek: de stichting van een monotheïstische religie. Wat bewoog deze farao, wat waren zijn motieven? Reeves stelt in dit goed toegankelijke werk de bestaande zienswijzen ter discussie en komt met een originele, nieuwe theorie.

Volgens hem had Achnaton geen idealistische motieven, maar gebruikte hij het geloof om zijn eigen macht, de macht van de farao, te vergroten. Uiteindelijk mislukte Achnaton’s revolutie en toonden zijn opvolgers weinig clementie: meedogenloos werd elk spoor van de ketterse farao uitgewist. Het boek van Reeves leest als een spannende detective dat bol staat van verborgen aanwijzingen en archeologisch bewijs. Terwijl het drama zich op de pagina’s van het boek ontvouwt, verschaft de auteur nieuwe inzichten in tal van vraagstukken die geleerden al generaties lang bezighouden. Van wie is het lichaam in graf KV55? Wat was het lot van Nefertiti, de beeldschone vrouw van Achnaton? En

Het 2e door Willem Hietbrink uitgegeven boekje is klein maar handzaam, enigszins zwaar en compact. Zijn eerste boek; 'Kwispelen met taal' kwam uit in 1994. Hietbrink is een taalvirtuoos, door sommigen erkend en door de meesten verguist. Hij heeft de stelling van Jan van Gorp (Goropius Becanus) nieuw leven ingeblazen. Deze beweerde dat het Nederlands, het Vlaams en Neder-Duits het laatste restant zijn van de Oertaal, Diets genaamd. In 1584 bracht van Gorp zijn boek uit en stelde dat het Diets een zeer oude en onafhankelijke Taal is, los van versierselen en broderijen. Het Diets is superieur aan alle andere Talen en 'diets' is d'outs ofwel de oudste! De titel 'het bedrag van Maastricht' moet natuurlijk 'het verdrag van Maastricht' zijn, want het gaat over de verkwanseling van onze gulden door de machthebbers in Brussel en de ons opgedrongen Euro. De reis begint in het jaar nul en Hietbrink voert ons door de tijd tot aan het jaar 2002 en beschrijft hoe het geld zijn intrede doet en deel wordt van ons bestaan. De 12 deelnemende landen schaffen hun eigen muntstelsels af en introduceren de Euro, dat is politiek. Ontving men vroeger goud of zilver voor gedane arbeid, nu ontvangt men goedkope legeringen. Hietbrink ziet kans om humorvol door de tijd te reizen en ons te voorzien van vele gewone en ongewone feitjes die leuk zijn om te weten. Schelpen, kralen, spiegeltjes en wapens waren ruilmiddelen

Hollow Planets A Feasibility Study of Possible Hollow Worlds Jan Lamprecht Austin, TX, USA, 1998 Prijs: Euro 44,90; 596 pagina’s Verkrijgbaar bij: boekhandel & Frontier Sciences Foundation De Aarde mag dan hol zijn, het hoofd van deze auteur is dat zeker niet: feiten, vragen en anekdotes volgen elkaar in hoog tempo op en maken het boek de moeite van het lezen meer dan waard. Een boek dat je waarschijnlijk met enige scepsis open zult slaan maar dat je voor je het weet mee trekt in de gedachtegang van Lamprecht.

De heeft vooral te maken met de bevlogenheid waarmee de lezer langs de vele steken die de wetenschap op het gebied van seismologie, meteorologie en geologie heeft laten vallen wordt gevoerd. Zonder prekerig te worden licht Lamprecht zijn ideeën helder toe en put hij uit citaten van – en rechtstreekse gesprekken met vele verschillende wetenschappers. Minpuntje zijn de soms erg technische grafieken en tabellen die de gemiddelde leek waarschijnlijk niet zo heel veel zullen zeggen. En of er nou erg veel aanhangers te vinden zullen zijn voor de theorie van een mini-zon in het midden van onze holle Aarde? Och. Desondanks een erg prettig geschreven boek dat blijft boeien en er in slaagt je toch weer tot nadenken te zetten. (Arnold Kijk in de Vegte)

25

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 32

Het ‘Oera Linda Boek’, zoals het in normaal Nederlands heet, zou een oorspronkelijk een zeer oud geschrift zijn waarin de geschiedenis van het Friesche Volk is beschreven. De Friezen zouden afstammen van Frija’s Volken, die noodgedwongen in onze contreien zijn gaan wonen.

De herkomst van het Friesche volk

Voor mij ligt een exemplaar van de ‘Vrije Fries’, een uitgave van het Fries Genootschap van Geschied-, Oudheid- en Taalkunde en de Fryske Akademy. In deze uitgave, nummer 72 uit 1992, staat een artikel van Goffe Jensma die uitgebreid ingaat over de mogelijke onechtheid van het Oera Linda Boek. Cornelis over de Linden, kijkt mij aan met een lichte ironie in zijn ogen. Moet ik hem geloven, spreekt hij de waarheid of heeft hij willens en wetens een verzonnen verhaal aan de openbaarheid prijsgegeven? Ik zal de reeds bekende feiten voor u op volgorde beschrijven en trachten aan te tonen dat het geschrift wellicht ‘echter’ is dan men ons wil doen geloven.

Het Oera Linda Boek bevat teksten die zeer omstreden zijn, hoewel sommigen het vergelijken met de Popol Vuh van de Maya’s, de Torah van de Joden en de Walam Olam van de Delaware. Omstreden, aanbeden en verguisd. Hoe kan een volk als de Friezen een dergelijke voorgeschiedenis hebben, dat past beslist niet bij ons nuchtere Nederlanders. Veel is er al geschreven over deze kroniek, meestal in het voordeel van de tegenstanders. Iedereen die wil, vindt materiaal in het geschrevene, dat in het voordeel of nadeel pleit. Het is een strijd die kennelijk geen winnaar mag opleveren.

Gevoelsmatig denk ik dat wij met recht dit geschrift op waarde moeten schatten. Ik zal proberen een beeld te schetsen waarin het als een logisch en zelfs passend verhaal naar voren komt en past in de historie. Niet door de feiten te verdraaien, maar juist door het met feiten en ogenschijnlijke toevalligheden te vullen. Eerst zal ik een overzicht geven van de oorsprong, de betrokkenen, de tot nu geldende en geponeerde stellingen over hoe het verhaal wordt ingepast in onze geschiedenis.

Naar verluidt was het Cornelis over de Linden (1811-1874) uit Den Helder, die in 1867, een verzameling handschriften aanbood aan de archivaris-bibliothecaris van Friesland, Eelco Verwijs (18301880). Cornelis over de Linden was aanvankelijk scheepstimmerman en hellingbaas op de Rijksmarinewerf in Den Helder en hij kreeg de papieren van zijn grootvader. De inhoud ervan was in een onbekend letterschrift geschreven en zou oud-Fries kunnen zijn en mogelijk van historische waarde. Hij wilde de oude teksten laten vertalen en bood ze eerst aan een hoofdonderwijzer in Harlingen aan. Deze bracht hem in contact met Eelco Verwijs, de eerder genoemde archivaris-bibliothecaris van Friesland. Verwijs was aanvankelijk geïnteresseerd maar er rees meer en meer twijfel.

Toen hij in 1868 naar Leiden verhuisde kwam het geschrift in handen van Johan Winkler (1840-1916), bestuurslid van het Fries Genootschap. Uiteindelijk was het J.G. Ottema (1804-1879), ook Genootschapslid, die het in handen kreeg. Hij vertaalde het manuscript en gaf het uit in 1871 onder de titel "Der Friezen herkomst, volgens het boek van Adela". Adela zou in de zesde eeuw v. Chr. de oudste teksten hebben geschreven. In 1872 kwam Ottema met de volledige vertaling uit, onder de naam "Thet Oera Linda Bok".

De naam betekent eigenlijk ‘Over de Linden Boek’. Ottema was niet zomaar iemand; hij was een gestudeerd man en conrector en

Evert Jan Poorterman

Het Oera Linda boek uitgegeven door Dr. J.G. Ottema in 1876 schrijver van historische werken.

Inmiddels was het boek ontvangen en meteen bejubeld en verguisd. In 1876 kwam een herdruk uit en vanaf toen ontstond een jarenlange strijd rond dit boek, waarin de echtheid van de geschriften sterk werd betwijfeld. De meesten zagen het als een geweldige grap. De weinige voorstanders werden platgewalst en nog steeds zijn de tegenstrevers sterk in het voordeel. De wetenschappers of wat daar voor door moet gaan, hebben geen enkele aanvechting om te onderzoeken of de geschriften ‘echt’ zijn. Zij zouden alleen komen te staan en mogelijk zou hun baan in het gedrang komen. Kennelijk zijn er machten die willen verhinderen dat de teksten ‘in alle openbaarheid juist zouden zijn’. Volgens Willem Hietbrink, een taalvirtuoos die beweert dat o.a. het Nederlands, een van de laatste restanten is van de Oertaal, Diets genaamd, komt dat omdat de ‘Hollandse’ machthebbers in Den Haag niet willen dat onderdanen in de Nederlanden een veel oudere en oorspronkelijker afkomst hebben dan zijzelf. Een vrij Volk als de Friezen binnen de landsgrenzen, die niet gebonden zijn aan de Christelijke leer en gezag, is niet aan te bevelen. Zeker ook de macht van vrouwen bij de Friese Volken, moet in het verkeerde keelgat zijn geschoten. Dergelijke tendenzen waren halverwege de negentiende eeuw niet te tolereren, zeker ook omdat Kerkelijke reorganisaties in die tijd al voor de nodige opschudding zorgden. Nee, Den Haag gaf de maat aan.

Veel energie werd gestoken in het zoeken naar de ‘grappenmaker’ die het geschrift bijeengeschreven moest hebben. Was het Ottema zelf of ‘Over de Linden’? Ook Francois Haverschmidt, alias Piet Paaltjes zou het kunnen zijn, of was het taalkundige en schrijver J. H. Halbertsma. Zij waren niet de enige kandidaten; ook Eelco Verwijs, Hettema en Telting werden genoemd. Men had veel aandacht voor het ontraadselen van de nonsens, maar weinig voor het toetsen van de teksten op echtheid en waarheidsgehalte. Ook nu nog kan en mag het niet waar zijn en schrijft men nieuwe boeken waarin de onechtheid ‘bewezen’ wordt. Inmiddels zijn er meer dan 1000 publicaties verschenen over het ‘Oera Linda Boek’.

Ik vroeg Goffe Jensma, die momenteel werkt aan een nieuwe uitgave over het geschrift, waarom toch altijd tegenstanders gesteund worden. ‘Hoezo?’ ‘Nou, u bent toch geen aanhanger

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 33

De vlucht van Mun Aab tutu uit Sumer en Akat van de echtheid van de geschriften?’ ‘Nee’ ‘Waarom bent u dan belast met een wetenschappelijke verhandeling, gesteund door de Fryske Akademy?’... Daar kon hij geen antwoord op geven, maar voor mij was het duidelijk.

In augustus 1848 kwam het geschrift al in handen van de toen 37-jarige Cornelis over de Linden, die samen met zijn 13-jarige zoon een reisje maakte naar Enkhuizen om zijn tante Aafje Meylhof te bezoeken. Van haar kreeg hij een pakketje van zijn grootvader, met, na thuiskomst in Den Helder bleek, geschriften van buitengewone inhoud. Het oude handschrift bevatte twee brieven.

Het; ‘Hiddo Oera Linda Ao’ uit 1256 en het; ‘Liko Oera Linda Ao’ uit 803, beiden van na onze jaarteling. Het in het Fries ‘runenschrift’ geschreven verhaal is de laatste versie van steeds overgeschreven en gekopieerde oudere versies. Het vangt aan met het verhaal van Adela en voert ons terug naar 2194 voor onze jaartelling, toen een catastrofe plaatsvond en de Friezen (Frija’s Volk) genoodzaakt waren hun Adland te verlaten. Hun Adland verzonk en de bewoners ervan vluchtten weg naar veiliger oorden. Sommigen menen in Adland het legendarische ‘Atlantis’ te herkennen en ook nog gesitueerd in de Noordzee. Van de vele theorieën die bestaan over waar Atlantis gelegen kan hebben is die van Jurgen Spanuth er een. Het Adland, het Atlantis van Jurgen Spanuth zou gelegen hebben ten noorden van de Nederlanden. Heiland Helgoland zou het laatste restant zijn van dat verzonken land. De vluchtelingen vinden op Texel en Vlieland (vluchtland) een nieuw thuis. Volgens mij gaat het hier niet om Atlantis/Poseidonis, dat als het al bestaan heeft zeker 6 tot 7 duizend jaren eerder verzonk dan

het Adlant van de Friezen. Elk volk dat zijn oorspronkelijke gebieden noodgedwongen moest verlaten sprak waarschijnlijk over ‘adland’, het oude land dat er niet meer was. En wat moeten wij verstaan onder ‘verzonken’, verzonken in water, in zand of in de vergetelheid?

De belangstelling voor het geschrift net voor en in de Tweede Wereldoorlog laat ik in dit artikel buiten beschouwing. Het verhaal en de inhoud zijn op zich al omstreden genoeg. Dat het onderwerp nog sterk leeft bij velen blijkt uit een artikel in Paravisie uit 1994 en uit het feit dat er in de VS een onafhankelijke club bestaat, die zich bezighoudt met het Oera Linda Boek en zelfs een eigen Website heeft. Dat Goffe Jensma aan een nieuw boek werkt en ook Willem Hietbrink, bewijst dat het onderwerp actueel is. Het boek van Hietbrink zal ‘Waak’ gaan heten en is een rechtstreekse vertaling vanuit de originele teksten. Hietbrink heeft tijdens een verblijf in Luxemburg de teksten ‘herschreven’ met pen en inkt. ‘Dat zouden de wetenschappers zelf ook moeten doen’, aldus Hietbrink, ‘dat is de opdracht aan de Over de Lindens’. Maak nieuwe kopieën en bewaar de teksten voor het nageslacht!

Het ‘Oera Linda Boek’ is het verhaal van de Friezen, dat ongeveer 2200 v. Chr. aanvangt, dus 4200 jaar geleden. Zij verlaten hun leefgebieden omdat water hun adland (oude land) overspoelt. Dat zou een link met Atlantis kunnen zijn, zoals eerder opgemerkt, maar dat denk ik niet. Tijdens een bijeenkomst van de ‘American Geophysical Union’ in 1997, presenteerden Heidi Cullen en Peter DeMonical, paleo-oceanografen, de uitkomsten van een analyse van de zogenaamde ‘Kieler’ boorkern. Medewerkers van de Uni-

33

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:06

Pagina 31

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:05

Pagina 2

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:07

Pagina 36

Zijn ‘we’ nu wel, of zijn ‘we’ nu niet op de Maan geweest? In vorige Frontiers is al diverse keren iets te lezen geweest omtrent de vraag of Neil Armstrong al dan niet in 1969 als eerste mens voet op de Maan heeft gezet. Ronald Berger richt even de aandacht op minder bekende aspecten van het vraagstuk: een raadselachtig artikel in een krant in 1970.

Gebouwen op de Maan

Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren. De hele wereld zat aan de televisie gekluisterd. Dit op het moment dat er voor het eerst in de geschiedenis een mens voet op de Maan zou zetten. Wat een opwinding was dat toen. Maar nu, vele jaren later, zijn er twijfels gerezen bij de echtheid van de diverse maanlandingen. Dit mede de geheimzinnigheid waarmee men in Amerika diverse projecten probeert te omhullen. Denk maar aan Area 51 en meer van dat soort zaken die officieel niet bestaan. Men is daar in het land van de onbegrensde mogelijkheden meester in het ontkennen van feiten. Feiten die meestal in diverse, mogelijk speciaal voor dat doel ontworpen, doofpotten worden gestopt. Denk maar aan Roswell. Nog steeds weten we niet wat er exact gebeurd is. De Amerikaanse overheid heeft verschillende zich tegensprekende verklaringen naar voren gebracht. Ook het verhaal waar Bob Lazar mee naar buiten kwam is zeer vreemd te noemen. De man lijkt totaal geen geschiedenis te hebben. Vreemd. Maar een ding weet ik zeker: Amerikanen houden van geheimen. Ze zijn er verzot op. Ze kunnen niet zonder. Hoe geheimzinniger, hoe beter.

Een aantal jaren geleden kreeg ik van iemand onderstaand artikel toegestuurd welke een jaar na de lancering van de Apollo 11 op 10 juli 1970 door de Volkskrant werd gepubliceerd. Nadat ik het artikel eerst enkele malen zorgvuldig gelezen had, kon ik mij niet aan de indruk onttrekken dat de steeds groter wordende groep van mensen die vertellen dat NASA alle maanlandingen heeft ‘genept’ wel eens gelijk zouden kunnen hebben. Men heeft heel veel aanwijzingen gevonden in origineel NASA foto- en filmmateriaal. Maar goed, terug naar het Volkskrant artikel: Op foto’s van NASA en Russen ‘VREEMDE BOUWSELS OP DE MAAN’ Amerikanen schrappen ruimtevluchten New York, 10 juli (UPI en ANP) - De NASA en de Russische collegae van dit Amerikaanse ruimtevaartbureau hebben fotografische bewijzen dat op de Maan bouwwerken staan, die door denkende wezens lijken te zijn opgericht. In Rusland zijn de betreffende foto’s in het openbaar verspreid en er is een discussie ontstaan over de oorsprong van de bouwsels. In Amerika heeft de NASA alleen gezegd; ‘We weten van het bestaan van deze foto’s en ze zijn erg duidelijk. Maar er wordt niet over gespeculeerd’.

Een Amerikaans tijdschrift heeft een foto afgedrukt, die genomen is door de Orbiter H-2 op 37 kilometer hoogte boven het Maanoppervlak waarop acht lange pieken te zien zijn die lange schaduwen afwerpen. Bovendien staan er in het betreffende tijdschrift twee Russische foto’s die door de Russische Luna-9 zijn genomen en waarop een aantal stenen tekens te zien is. De op obelisken lij-

Ronald Berger

kende pieken zijn volgens Amerikaanse geleerden twaalf tot 23 meter hoog, hoewel Russische geleerden de bouwsels op 46 meter hebben geschat.

De NASA, die het laagste budget in de afgelopen negen jaar tot haar beschikking heeft, moet waarschijnlijk vier van de zes ruimtevluchten uit het huidige ruimtevaartprogramma schrappen. Binnen twee of drie maanden zullen geen definitieve beslissingen genomen worden, maar het is niet onmogelijk dat de geplande Apollo-15 en de Apollo-19 zullen worden afgelast.

In Moskou hebben Andrian Nikolajef en Vitaly Sevastianof, die vorige Maand in de Sojuz-9 het ruimteduurrecord gebroken hebben, een persconferentie gehouden. Daarbij is door een Russische geleerde gezegd dat de Russen voorlopig de Maanvluchten aan de Amerikanen zullen overlaten en zichzelf zullen concentreren op vluchten rond de Aarde. Het eerste doel daarbij is het bouwen van ruimtestations. Op de vraag wanneer Rusland permanent bemande ruimtestations zou kunnen hebben, antwoordde een Russische zegsman: ‘Ik verwacht dat binnen een paar jaar’, aldus de Volkskrant van 10 juli 1970.

Degene die nu nog weet hoe het een en ander in elkaar steekt, mag het zeggen. Persoonlijk kan ik mij niet herinneren dat er ooit openlijk over de ‘vreemde bouwsels op de Maan’ is gesproken, vooral omdat NASA in het bericht spreekt van ‘We weten van het bestaan van deze foto’s en ze zijn erg duidelijk. Maar er wordt niet over gespeculeerd.’ En wat betekent ‘er wordt niet over gespeculeerd’? Betekent dat men het inderdaad niet weet of dat men het zoals met vele dingen in het verleden al eerder is gebeurd, niet aan de grote klok wil hangen? En als er gebouwen op de Maan staan, wie heeft die dan gebouwd? Armstrong was toch de eerste mens die voet op de Maan zette? Maar als dat nou niet zo het geval is, wie was er in het verleden dan in staat om dergelijke projecten uit te voeren? Moeten wij daarvoor terug gaan tot de tijd van een verloren beschaving op aarde? Of moeten we het antwoord zoeken

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:07

Pagina 37

is zoals NASA in al die jaren verteld heeft. Heeft NASA in 1969 inderdaad voor een gigantische stunt gezorgd door te doen voorkomen alsof er Amerikaanse astronauten op de Maan landden, terwijl men in werkelijkheid beelden vanuit een studio, waarin het maanlandschap was nagebootst, de wereld instuurden? De astronauten werden wel in de Apollo gelanceerd, maar draaiden in een rondje om de Aarde, terwijl de filmbeelden en foto’s in een studio werden gemaakt. Dit mag zeer vreemd klinken, maar niets is minder waar. NASA was in het bezit van een studio waarin een zeer realistisch maanlandschap was nagebootst. ‘Dit om de astronauten te laten oefenen op een namaakmaanlandschap’, aldus NASA. Een voorbeeld daarvan staat onder andere in het boek ‘Amerikanen op de Maan’ van Piet Smolders (p. 120).

bij een andere – buitenaardse – beschaving?

Het valt misschien moeilijk te achterhalen wie precies de bouwers van deze mysterieuze ‘bouwsels op de Maan’ waren, omdat we nu al niet eens precies weten wat er op onze Aarde in vroeger tijden gebeurt is. We weten niet eens wie de bouwers van bijvoorbeeld Teotihuacan in Mexico waren of van de Grote Piramide van Gizeh, laat staan dat we weten wie de verantwoordelijke architect was die op de Maan zijn bouwkunsten heeft vertoond. Tenminste wetenschappelijk gezien, want er zijn genoeg niet-wetenschappelijke ideeën voorhanden die wellicht meer aan kunnen tonen dan de hedendaagse wetenschap, welke naar mijn idee maar een motto heeft, namelijk ‘niets is mogelijk tenzij het gemeenschappelijk bewezen is’. Maar misschien, heel misschien zullen we ooit achter het geheim van al deze raadselachtige bouwwerken komen, tenminste, als we een andere weg van denken en onderzoeken inslaan en niet constant de uitspraken van NASA aanhalen zoals ‘Er wordt niet over gespeculeerd’, want dan komen we geen stap verder.

Een tijdje geleden kreeg ik ‘toevallig’ de videoband ‘What happened on the Moon?’ van David Percy in handen. Deze meer dan drie uur durende documentaire, gebaseerd op het boek "Dark Moon" van diezelfde David Percy en Mary Bennett, was de moeite van het bekijken meer dan waard. Er werden vele originele NASA foto’s getoond waaruit na analyse echter bleek dat het onmogelijk was dat deze foto’s op de Maan genomen zouden zijn.

NASA heeft in het verleden meerdere malen bevestigd dat er absoluut geen kunstmatige lichtbronnen zoals flitslicht en dergelijk zijn meegenomen naar de Maan. Het licht van de Zon is de enige lichtbron welke op de Maan aanwezig is. Als dit het geval is, dan is het toch vreemd dat er filmbeelden zijn van Neil Armstrong die onderaan de Maanlander staat om zijn collega ‘Buzz’ Aldrin te fotograferen. De filmbeelden laten overduidelijk zien dat Armstrong in de schaduw staat en ook Aldrin is vaag in de schaduwzijde van de Maanlander te herkennen als hij de trap afkomt. De foto die Armstrong echter op hetzelfde tijdstip nam, laat Aldrin zien die volledig in het licht staat, terwijl de Zon, de enigste lichtbron op de Maan, aan de andere kant van de Maanlander staat.

Zo is er ook een foto te zien waarbij de Zon eveneens achter de Maanlander staat. De foto is tegen de Zon ingenomen en moet dus een Maanlander laten zien die volledig donker moet zijn. De schaduw van de Maanlander wijst van de Zon af, dus naar de fotograaf toe, maar de Maanlander staat in volle glorie op de foto. Dit is iets wat onmogelijk is zonder kunstmatige lichtbronnen, terwijl deze niet meegenomen waren naar de Maan. Er zijn diverse bereDe Apollo 11 astronauten in quarantaine worden na de terugkomst op aarde toegesproken door de Amerikaanse president Nixon.

De grote vraag blijft echter bestaan: ‘Is men er nou wel of niet op de Maan geland’, en als men er wel geland is, waarom dan niet op die plaats waar al eerder de ‘vreemde bouwwerken’ zijn gefotografeerd? In eerste instantie lijkt het een haast onmogelijke opgave om deze vraag naar tevredenheid te beantwoorden, temeer omdat er bij elk feit een partij is die er belang bij heeft dat de waarheid boven water komt, maar ook een partij is die er belang bij heeft om de waarheid te verzwijgen. Als NASA in het verleden alle Maanvluchten ‘genept’ heeft, dan heeft NASA er ook natuurlijk alle belang bij dat daar niets over uitlekt. Aan de andere kant zijn er ook diverse onderzoekers die door middel van origineel NASA foto- en filmmateriaal aan kunnen tonen dat het nooit zo gegaan

37

fr0803_2009.qxd

09-06-2009

23:08

Pagina cov4

Nieuwe uitgaven van Frontier Publishing Darwin’s Mistake Antediluvian discoveries prove: dinosaurs and humans co-existed Dr. Hans J. Zillmer Yes, there were cataclysms (among them The Flood) in the course of history, but no, there was no evolution. The Earth’s crust is relatively young and no more than a few thousand years ago; its poles were free of ice. Published in nine languages, this international bestseller puts the latest discoveries and new evidence against Darwin’s Theory of Evolution. The author, who owes his insights and expertise to numerous excavations he participated in, describes recent findings that – in line with suppressed results of scientific research – prove what seems unthinkable to us today: Darwin is wrong.

292 pagina’s. 170x240 mm. Paperback. Prijs: Euro 25,90. code: DMIS

The Stone Puzzle of Rosslyn Chapel Philip Coppens This book will guide you through the theories, showing and describing where and what is being discussed; what is impossible, what is likely… and what is fact about Rosslyn Chapel in Scotland.

120 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 14,90. code: ROSC

Saunière’s model and the Secret of Rennes-le-Château The priest’s final legacy that unveils the location of his terrifying discovery André Douzet 116 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 14,90. code: SMOD

Crop Circles, Gods and their Secrets History of Mankind Written in the Grain Robert J. Boerman 159 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 15,90. code: CCGS

Graancirkels, Goden en hun Geheimen De geschiedenis van de Mensheid beschreven in het Graan Robert Boerman 205 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 15,95. code: GGG

(bedragen zijn excl. verzendkosten) Te bestellen bij: Frontier Sciences Foundation, Postbus 372, 8250 AJ Dronten Tel: 0321-380558, fax: 0228-312081, website: www.fsf.nl E-mail: info@fsf.nl België: Dendermondse Steenweg 56, 9100 Sint-Niklaas, E-mail: dsine@btinternet.com