10-06-2009
08:34
Pagina cov1
FRONTIER magazine november / december 2003 Nederland € 3,95 België € 4,50
John F. Kennedy special Wie vermoordde de president?
Nederlandse graancirkels 2003 Een nieuwe oogst
Voorhistorische rotsschilderingen Jachttafereel, magie… of sjamanisme?
Mirin Dajo: de onkwetsbare profeet Het Nederlandse geneeskundige wonder
Nr9.6
fr0906_2009.qxd
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:34
Pagina cov2
10-06-2009
08:35
Pagina 1
REDACTIONEEL
FRONTIER magazine
Frontier verleggend De opzet van Frontier Magazine is om grensverleggend, oftewel "Frontier" verleggend bezig te zijn. Vaak richtten we ons buiten de grenzen van het Nederlandse taalgebied, maar in dit nummer blijkt duidelijk dat de heimat zeker niet moet onderdoen. Dit nummer is dan ook Nederlands-gericht, maar toch uiterst internationaal! Ten eerste geven we een Nederlander de aandacht die het verdient, te weten Arnold Henskes, beter bekend als Mirin Dajo. Vlak na de Tweede Wereldoorlog maakte hij furore nadat hij gemerkt had dat hij onkwetsbaar bleek. Zijn demonstraties, waarbij hij met scherpe voorwerpen werd doorstoken, en zijn achterliggende boodschappen zijn in de loop der tijd een beetje ondergesneeuwd. Hoog tijd om Mirin Dajo weer op het podium te plaatsen. In november is het 40 jaar geleden dat de charismatische en voor velen hoopgevende president John F. Kennedy werd vermoord. In die tijd is het steeds onduidelijk geweest wie er achter de moord zat. Nederlander Wim Dankbaar wilde het daar niet bij laten en heeft al zijn energie en mogelijkheden gebruikt om daar achter te komen, getuige zijn rapport van de ontknoping van de moord op Kennedy in dit nummer. Nederland was in het verleden voor velen een toevluchtsoord, zo ook nu nog. De laatste minnares van Lee Harvey Oswald, de vermeende moordenaar van Kennedy, kwam begin dit jaar naar Nederland omdat haar de grond te heet onder de voeten werd in Amerika. Vanuit haar nieuw onderkomen in Haarlem, het door haar opgerichte Lee Harvey Oswald museum, probeert ze het ware verhaal over Lee Harvey Oswald naar buiten te brengen. Een opzienbarend verhaal. Naaste deze boeiende ontknopingen, die allemaal in of vanuit Nederland geïnitieerd zijn, bevat dit nummer nog vele andere interessante artikelen, zoals een overzicht van de Nederlandse graancirkels die dit jaar in de velden verschenen. Niet genoeg? Vergeet niet dat het Frontier Symposium op 9 november in Amsterdam een interessante dag belooft te worden, met een aantal Nederlanders die tot ver in het buitenland befaamd zijn – ook al zijn ze dat vaak in Nederland zelf niet! Samen met honderden andere geïnteresseerden proberen we ook op die dag de "Frontier" weer een eindje te verleggen. We hopen dat u zowel meehelpt, als geniet… Herman Hegge, hoofdredacteur.
COLOFON Hoofdredactie: Filip Coppens Herman Hegge Eindredactie: Niels Brummelman Jeannella Felius Redactie-medewerkers: Robert Boerman David Hatcher Childress Paul Harmans Marjorie Hugens Marinus Jansen Frans Kamp Bettina Kotterink Simon Langbroek Idde Lijnse Hans Overbeek Evert Poorterman Ger Rombouts Karen Thissen Marc Vredeveldt Hylke Welling Jacqueline Westerman Frits Westra
Lay-out: D-Sine & PDB
Redactie Frontier Magazine:
Druk: Offset Vandevelde
Frontier Sciences Foundation
Distributeur: Betapress (Nederland) Imapress (België)
Postbus 372, 8250 AJ Dron-
Advertenties: 0575-564240 Evert Poorterman Abonnementen: Nederland: Postbus 48 1600 AA Enkhuizen Tel: 0228-324076 e-mail: info@fsf.nl België Dendermondse Steenweg 56 9100 Sint-Niklaas info@frontiermagazine.be Het abonnement wordt stilzwijgend verlengd, tenzij het schriftelijk wordt opgezegd uiterlijk één maand voor het aflopen van het abonnement.
november / december 2003 Nederland € 3,95 België € 4,50
John F. Kennedy special Wie vermoordde de president?
Nederlandse graancirkels 2003 Een nieuwe oogst
Voorhistorische rotsschilderingen Jachttafereel, magie… of sjamanisme?
Mirin Dajo: de onkwetsbare profeet Het Nederlandse geneeskundige wonder
Inhoud 2
Globescoop
6
In focus
9
JFK: eindelijk de waarheid
14
Nederlandse graaancirkeloogst 2003
18
Lifelog en de creatie van een superdagboek
20
Lee Harvey Oswald in de polder
23
Mirin Dajo: de onkwetsbare profeet
28
Stonehenge: een vruchtbaarheidssymbool?
30
Rotschilderingen: tekenen "onder invloed"
33
Jules Verne en de verdwenen kennis van Atlantis
36
Chemtrails: een nieuwe bedreiging?
40
Wie is de echte Nederlandse Big Brother winnaar?
ten, Nederland, Tel. 0321-380558 Fax 0228-312081 E-mail: info@fsf.nl Verantwoordelijke uitgever: Frontier Sciences Foundation Postbus 48, NL-1600 AA Enkhuizen, Tel. 0228-324076 Fax 0228-312081 E-mail: info@fsf.nl postbank: 7231599 ABN-AMRO: 40.78.98.417 http://www.fsf.nl
Nr9.6
fr0906_2009.qxd
ISSN 1569 - 7983
FRONTIER magazine
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:35
Pagina 2
GLOBESCOOP Geit baart ‘menselijk’ lam 1 augustus 2003
H
onderden inwoners van het WestJavaanse dorpje Petir zijn deze week geschokt door de geboorte van een geitje met het uiterlijk van een menselijke baby. Het lam overleed dinsdag enkele uren na de geboorte. Volgens de eigenaar van de geit was het dier langer dan een jaar drachtig. Normaal heeft een geit een draagtijd van ongeveer vijf maanden. Volgens de Jakarta Post van donderdag zien de dorpelingen de ongewone worp als een teken dat Indonesië “iets ingrijpends” zal overkomen. Velen leggen een verband met het uitzonderlijk lange droge seizoen, dat op West-Java watertekorten veroorzaakt en de rijstoogst bedreigt. Volgens een Islamitische geestelijke is de gebeurtenis een teken van God aan mensen die Hem de rug toekeren.
Leven op aarde veel eerder ontstaan dan gedacht 15 augustus 2003
H
et leven op aarde is wellicht veel eerder ontstaan dan tot nu toe altijd werd aangenomen. Dit vermoeden wetenschappers van de Universiteit van Massachusetts na de ontdekking van een nieuw bacterieachtig organisme. Stam 121, zoals de wetenschappers het nieuwe organisme voorlopig noemen, bleek sterker dan alle andere bekende bacteriën. Met gemak overleefde het een temperatuur van meer dan 120 graden Celsius. Tot nu toe waren er alleen bacteriën die maximaal 110 graden Celsius overleefden bekend. Ook tien uur in een drukvat bij een temperatuur van 121 graden Celsius, wat normaal elk levend wezen doodt, overleefde de bacterie. Sterker nog: er vond zelfs celdeling plaats. Pas bij 130 graden Celsius stierf het organisme. Ook de wijze van stofwisseling van Stam 121 was nieuw voor de wetenschappers. De bacterie gebruikt namelijk ijzer om zijn voedsel te verbranden. Omdat dit organisme zulke extreme tem-
2
peraturen en omstandigheden kan overleven, is het mogelijk dat het leven op aarde veel eerder is ontstaan dan tot nu toe altijd werd aangenomen. Omdat de aarde vroeger veel warmer was, nam men aan dat er toen geen leven heeft kunnen plaatsvinden. Dat blijkt nu dus toch te hebben gekund. Ook mogelijk leven op andere planeten komt door de ontdekking in een ander daglicht te staan. De bacterie werd gevonden in het ravijn van Juan de Fuca in de Grote Oceaan. Het ravijn is meer dan twee kilometer diep, en er bevinden zich onderwatergeisers die chemische stoffen als ijzer en fosfor uit de ondergrond blazen. De waterdruk op die diepte is immens en er is geen zonlicht.
Russen willen kerncentrale op Mars 19 augustus 2003
R
ussische wetenschappers bereiden de bouw van een kerncentrale op de planeet Mars voor. De nucleaire energiecentrale moet een toekomstig onderzoeksstation van elektriciteit voorzien en in 2030 gaan draaien. Dat zegt het Russische ministerie van Nucleaire Energie. Volgens de bedenkers van het plan zijn de tekeningen voor het ambitieuze project al klaar. De constructie zou snel kunnen beginnen, meldde de BBC. Plannen voor het transport zijn er ook al. Onbemande landers moeten de onderdelen naar de planeet brengen, waarna astronauten basis en centrale in elkaar kunnen zetten. De wetenschappers hebben alleen nog geen oplos-
sing voor de grote dosis straling waaraan ruimtereizigers bij een langdurig verblijf op Mars worden blootgesteld. Rusland maakte vorig jaar bekend dat het rond 2015 een eerste bemande missie naar de rode planeet wil sturen. Ook de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA bezint zich op een dergelijke reis, maar heeft nog geen uitgewerkte plannen voor zo’n uiterst kostbaar avontuur.
Bush-bewind manipuleert wetenschap 21 augustus 2003
D
e regering van de Amerikaanse president Bush manipuleert de wetenschap om de belangen te dienen van conservatieve Republikeinen en van invloedrijke industriëlen. Dit stelt een groep Democratische leden van het Huis van Afgevaardigden in een 33 pagina’s tellend rapport, dat zij recent naar buiten hebben gebracht. Zo zou informatie over efficiënt condoomgebruik van overheidswebsites over de volksgezondheid zijn weggehaald. Periodieke onthouding wordt als voorbehoedmiddel betrouwbaarder voorgesteld dan zij is. Bush heeft een antiabortusactivist benoemd tot voorzitter van een commissie die toezicht houdt op medicijnen die met de menselijke voortplanting verband houden. Die conservatief beveelt vrouwen aan bij menstruatieklachten in de bijbel te gaan lezen. In een commissie die kinderen moet helpen beschermen tegen loodvergiftiging, zijn personen benoemd die nauwe banden hebben met de loodindustrie, aldus het rapport dat de parlementariër Henry Waxman heeft gepresenteerd. Onderzoeksgegevens van overheidsinstanties over het broeikaseffect worden weggemoffeld, omdat er geen “wetenschappelijke consensus” is over het fenomeen. Subsidieaanvragen voor wetenschappelijke onderzoeksprojecten worden langzamer afgehandeld, als het woord ‘homoseksueel’ erin voorkomt, aldus Waxman en de zijnen. Een woordvoerder van het Witte Huis spreekt tegen dat Bush de wetenschap
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:35
Pagina 3
manipuleert. Volgens hem handelt de president gewoon in het belang van het Amerikaanse volk.
15 miljoen jaar oud zuiver water 22 augustus 2003
H
et oppompen van het zuiverste water ter wereld, uit een ondergronds meer op Antarctica, zou een explosie kunnen veroorzaken die te vergelijken is met de ontploffing die zich voordoet bij het openen van een blikje cola, maar dan op zeer grote schaal. Wetenschappers hebben hiervoor gewaarschuwd. Het Vostok-meer op Antarctica bevindt zich al meer dan 15 miljoen jaar onder een ijslaag van vier kilometer dik. Daar is het beschermd tegen licht en lucht. Het meer bevindt zich op 1.300 kilometer van de zuidpool en is 14.000 vierkante kilometer groot. Daarmee is het één van de grootste meren ter wereld en wekt het de interesse op van veel wetenschappers. Ondanks de tegenstand van ecologen, die vrezen dat een boring in het meer zijn vernietiging kan betekenen, willen Russische wetenschappers een gat in het ijs maken tot aan het Vostok-meer. Amerikaanse wetenschappers zijn eveneens geïnteresseerd in een dergelijke boring. Ze willen weten of er enige vorm van leven kan bestaan onder zulke omstandigheden. Op die manier willen ze de theorieën toetsen
die zeggen dat er levende organismen bestaan in andere extreme omgevingen, meer bepaald op andere planeten. Zuurstofconcentraties in het meer zijn 50 keer zo groot als de concentraties die men in een normaal meer aantreft. Volgens die onderzoeken hebben de organismen die in het Vostok-meer leven zonder enige twijfel een specifieke manier ontwikkeld om zich aan te passen aan de extreme omstandigheden. Een sterke concentratie aan beschermende enzymen staat hen toe te overleven in een zuurstofrijke omgeving. De Sovjets hebben hun eerste basis op Antarctica in 1957 opgezet, maar pas in 1994 hebben ze ontdekt dat het meer zo groot is als het Ontariomeer en vier keer zo diep. Daarna hebben ze in het ijs geboord tot op 3.623 meter diepte, tot op enkele honderden meters van het water. Die ijsholte is nadien gevuld met freon en kerosine, om te vermijden dat ze zou smelten.
Steencirkel op Schots eiland is ouder dan Stonehenge 30 augustus 2003
O
p het Schotse eiland Lewis is een steenncirkel ontdekt die ouder is dan Stonehenge. De steenncirkel met de naam “Na Dromannan” zou zo’n 5.000 jaar oud zijn. Dat heeft Colin Richard, leider van het Britse onderzoeksteam en professor aan de universiteit van Manchester, gezegd. De cirkel is dertig meter lang en werd gevonden bovenop een steengroeve. De stenen uit de cirkel, sommige meer dan vier meter hoog, zijn afkomstig uit de steengroeve. “Het is de enige steenncirkel die we op een steengroeve hebben gevonden en het is mogelijk dat de cirkel bedoeld is als een soort herdenkingsmonument voor de heiligheid van de site”, zo verklaarde Richards aan de Britse krant The Independent. “Dat heeft ertoe geleid de functie van de cirkels opnieuw te evalueren”, aldus Richards. “De oorsprong van de stenen en het feit dat ze van de ene plaats naar de andere werden gebracht, lijken belangrijker dan de stenen zelf”, zo verduidelijkte Richards. “Er zijn weinig steenncirkels die in zulke goede staat verkeren en ik heb er ook nog nooit een van dit type gezien. Het moet het toerisme alvast ten goede komen”, aldus nog Richards. Rond 3.700 vóór Christus werd begonnen
met de bouw van de cirkel. Het precieze doel van dergelijke rotsstructuren is al lang een bron van controverse. Volgens sommigen zijn het religieuze plekken of begraafplaatsen. Anderen denken dan weer dat de cirkels dienst deden als astronomische instrumenten.
Egypte bestudeert vloek van de farao 12 september 2003
E
gypte wil de beruchte vloek van de farao’s op wetenschappelijke wijze onderzoeken. Onderzoekers gaan ongeopende tombes bekijken op aanwezigheid van gevaarlijke gassen of bacteriën. Die verklaren mogelijk de dood van vroegere grafopeners. Dat heeft een Egyptische oudheidsdeskundige gezegd. De vloek van de farao’s ontstond in de jaren twintig, nadat een Britse aristocraat de tombe van Toetanchamon was binnengegaan en kort daarna was gestorven. Lord Carnarvon stierf aan een muggenbeet die was geïnfecteerd. Kranten weten dat in die tijd aan de vloek van de farao. Lord Carnarvon had de vloek over zich afgeroepen omdat hij de tombe had geschonden. Volgens secretaris-generaal Zahi Hawass van de Egyptische Hoge Raad voor Oudheden is het goed mogelijk dat de lucht in een duizenden jaren afgesloten tombe is vervuild, onder meer door bacteriën in de overblijfselen van de Egyptische farao’s en hun gezellen. Hawass zei zelf ook wel eens in een graf bewusteloos te zijn geraakt.
3
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 9
JFK: eindelijk de waarheid
Z
ack Shelton kwam in 1970 in dienst van de FBI en diende zijn land 28 jaar als FBI-agent, waarvan meer dan 7 bij de speciale eenheden die de georganiseerde misdaad in Kansas City en Chicago moesten bestrijden. Shelton, ervaren met gevoelige FBI-zaken, maakte deel uit van het FBI-team dat middels de beruchte Operatie Strawman (waarop de film “Casino” was gebaseerd) Las Vegas vrijmaakte van maffia-afromers (van gokwinsten), hij loste de moord op van kleurling James Byrd , die in Jasper (Texas) aan zijn voeten gebonden 6 km lang door drie blanken in een bestelauto werd voortgesleept, sloeg de gewapende gangsters in de boeien die het Stardust Hotel in Las Vegas overvielen, en arresteerde een corrupte sheriff uit Texas wegens drugssmokkel. In 1980 werkte Shelton aan de zaak James Earl Files, een maffioso uit Chicago. Files werd later gearresteerd en veroordeeld wegens het drijven van een maffia operatie waarin gestolen auto’s naar Texas en Mexico werden gebracht. Gedurende het FBI-onderzoek naar James Files, ten behoeve van het Interstate Transport of Stolen Goods, ondervroeg agent Shelton één van de betrouwbare FBI-informanten. Deze informant reed met James Files in Dealey Plaza in Dallas en vertelde aan Shelton dat Files “een vreemde opmerking had gemaakt” die min of meer inhield dat “als het publiek ooit te weten zou komen wat er op Dealey Plaza werkelijk was gebeurd, ze dat niet aan zouden kunnen”. Deze opmerking bleef Shelton jaren bij.
“JFK: eindelijk de waarheid” is het ware verhaal van de moord op president John F. Kennedy. Het is gebaseerd op het onderzoek van gepensioneerd FBI-agent Zack Shelton en een twaalftal van zijn gepensioneerde FBIcollega’s.
Wim Dankbaar bericht…
James Earl Files, Charles Nicoletti en John Rosselli Tijdens zijn dienst op het FBI-kantoor in Beaumont (Texas) in 1992 las agent Shelton een krantenartikel over de Texaanse privé detective Joe West. West had bewijsmateriaal verkregen waaruit bleek dat Charles Nicoletti en John Rosselli, twee maffiosi uit Chicago, betrokken waren bij de moord op Kennedy. Omdat Shelton deze figuren had gekend en hij nieuwsgierig was naar de informatiebron van de detective, vroeg Shelton hem om een privé-ontmoeting. Shelton had in het verleden al gewerkt aan Nicoletti en Rosselli zaken. Gedurende de ontmoetingen met de detective gaf Shelton hem de informatie over James Earl
Toen John Kennedy met zijn vrouw Jackie in de ochtend van 22 november 1963 in Dallas arriveerde, was alles reeds in het werk gesteld om hem te vermoorden. Files, gebaseerd op het verhaal van de FBI-informant uit 1980. West spoorde de man op in een gevangenis in Illinois. Maar West stierf in 1993. Voor West’s overlijden bracht zijn compagnon, muzikanten manager Bob Vernon, het project naar Fox Network waar een mondelinge overeenkomst tot stand kwam tussen de directeur programmering en Vernon. Het was Vernon opgevallen dat een voormalige CIA-agent, die met hem en West had gewerkt, niet bij de begrafenis van West was. Hij hoorde dat deze man in Los Angeles een ontmoeting had gehad met Fox “over een script”. Enkele weken na de begrafenis van West, belde Vernon met Fox en vernam dat de directeur programmering ontslagen was. In het begin van 1994 maakte Vernon videoopnames van James Earl Files. Hierin bekende Files dat hij het laatste fatale schot waarbij JFK in zijn rechter slaap werd geraakt, had afgevuurd en dat Charles Nicoletti en John Rosselli bij de moord betrokken waren. Vernon ging met deze bekentenis naar Dick Clark Productions en er werd een uitzending voor prime-time op 18 mei 1994 overeengekomen. Op 2 mei 1994 werd het programma plotseling geannuleerd en een door
9
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 10
de Commissie in haar maag met het onomstotelijk bewijs dat één schot het doel had gemist.
Deze foto is het dichtst bij het perspectief dat een schutter had, indien die zich achter de president bevond. Het is zeker dat twee schoten van achter de wagen afgevuurd werden. de omroep ingevlogen “adviseur” vertelde Vernon dat de NBC het wegens “teveel media aandacht” had afgeblazen. Later ontdekte Vernon dat de “adviseur” een bekende desinformatie specialist van de CIA was geweest, eveneens gehuwd met een CIA agente, alsmede de biograaf van een voormalig CIA directeur. Clark gaf de tape in licentie aan een videodistributeur in de omgeving van Chicago en de VHS kwam in de Blockbuster winkels te liggen waar het snel de top 15 haalde. Ook in Hard Copy en Parade Magazine werd geadverteerd. Net toen het Hard Copy verhaal bekend gemaakt zou worden kwam de voormalige CIA-agent (die in 1993 bij Fox was verschenen) bij de distributeur in Illinois opdagen en sprak met de firma over een Kennedy-programma dat “het land zou helen”. De video verdween om onverklaarbare redenen uit de schappen van Blockbuster. In 1998 ging Zack Shelton met pensioen. Vernon nam contact met hem op en vroeg hem eens te kijken naar het bewijsmateriaal dat hij tussen 1992 tot 1998 had verzameld. Na een eerste onderzoek van het materiaal stemde Shelton toe om de leiding van het onderzoek op zich te nemen. Hij werd op het vliegtuig gezet naar Burbank waar hij een persoonlijke ontmoeting had met Dick Clark en hem vertelde wat er nodig was om de JFK-zaak te bewijzen of te weerleggen. Clark wees zijn medewerking af. Shelton ging toen alleen verder.
Derhalve had de Commissie Warren slechts twee schoten om alle wonden van JFK en gouverneur John Connally te verklaren. Arlen Specter; een speciale adviseur voor de Commissie, kwam op de proppen met de beruchte “single bullet theorie”, die ervan uitging dat de tweede kogel zowel de president als gouverneur Connally geraakt had, door hun lichaam ging, 7 wonden veroorzaakte en daarbij botten verbrijzelde. Als bewijs hiervoor aanvaardde de Commissie Warren een opmerkelijk gave kogel die op een brancard bij het Parkland Memorial Hospital werd gevonden. “De magische kogel” werd hij al snel door de sceptici genoemd. Het derde en fatale schot blies het hoofd van de president aan flarden. Tot staving van zijn conclusies beweerde het Rapport van de Commissie Warren dat er op de zesde verdieping van het Book Depository drie gebruikte Mannlicher-Carcano patroonhulzen waren gevonden. Als er een vierde schot was en als één van de schoten niet was afgevuurd vanuit het “sluipschuttersnest” op de zesde verdieping – dan zou de hypothese van de commissie in elkaar vallen. Shelton ontdekte in de officiële FBI- documenten uit 1963 dat de FBI maar twee hulzen van de politie uit Dallas had gekregen. Een derde werd vreemd genoeg later toegezonden. Shelton ondervroeg daarna de gepensioneerde FBI-agent James W. Sibert in zijn huis in Florida. Sibert was aanwezig bij de autopsie van JFK in Bethesda. Sibert toonde aan dat Gerald Ford van de Commissie Warren had geknoeid met het bewijs en dat Arlen Specter een valse getuigenis voor de Commissie had afgelegd over het bewijs in Bethesda. Toen hij zich realiseerde dat zijn vroegere FBI-collega’s ook veel informatie over de Kennedy-moord hadden verzameld in de loop der jaren, bezocht Shelton gepensioneerde agenten in San Diego, Chicago, Florida, Los Angeles, New York en Washington DC, en kreeg van hen talloze aanwijzingen. Hij ontdekte dat het House Select Committee on Assassinations (HSCA) in 1978, op basis van akoestisch bewijs, tot de conclusie was gekomen dat er meer dan drie schoten waren geweest en dat
De fatale schoten Toen Zack Shelton zich met de moord ging bezighouden, ontdekte hij al snel dat, ondanks alle onderzoeken en alle boeken die over dit onderwerp waren geschreven, niemand de moord zelf onderzocht had. Nadat Lee Harvey Oswald door de politie van Dallas was opgepakt, kwam het bredere onderzoek tot stilstand, en het werd Shelton duidelijk dat J. Edgar Hoover en een handvol topagenten de zaak stevig onder controle hielden. Shelton begon al het bestaande bewijsmateriaal opnieuw te onderzoeken; hij was vastbesloten om de conclusie van de Commissie Warren te bewijzen of te weerleggen: namelijk dat Oswald in zijn eentje Kennedy had doodgeschoten vanuit de zesde verdieping van het Texas School Book Depository. De zaak van de Commissie tegen Oswald moest ervan uitgaan dat slechts 3 schoten van achteren werden afgevuurd in de 5,7 seconden uit de opgenomen Zapruder film. Meer dan drie schoten had Oswald namelijk niet kunnen lossen gedurende die tijdspanne.. Verder zat
10
Een foto die onmiddellijk na de moordaanslag genomen werd. De foto toont de heuvel en de muur waar het dodelijke schot vandaan zou zijn gekomen. Later werd daar een kogel teruggevonden die volgens de moordenaar daar door hem bewust achtergelaten was.
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 14
Nederlandse graancirkeloogst 2003
O
p 6 mei ging het Nederlandse graancirkelseizoen van start. In het Brabantse Hoeven werden een twintigtal cirkels in gras ontdekt, doch de eigenaar van het veld wilde geen publiciteit en maaide de hele boel af. Hierdoor heeft er helaas geen onderzoek plaats kunnen vinden. De volgende melding kwam wederom uit Hoeven. Op 12 juni werd een graancirkel gemeld die bestond uit een drietal cirkels met diameters van twee tot negentien meter. De tarwe lag linksom en er stonden op ongeveer tweehonderd meter hoogspanningsleidingen. Behalve dat er diverse leylijnen zijn gemeten, zijn er verder geen bijzonderheden in deze graancirkel gevonden.
vlak naast deze formatie waarvan het vermoeden bestaat dat die mensenwerk zijn. Na de drie meldingen van Hoeven, was het op 28 juni de beurt aan Krimpen aan de IJssel. Daar werden een zevental cirkels in een rietveld ontdekt. Van deze uitzonderlijke melding zijn echter geen verdere gegevens of foto’s beschikbaar. Na een vaag bericht in de Telegraaf kregen wij van diverse kanten de melding van een graancirkel nabij Standaardbuiten. Het betreft een drietal cirkels in tarwe. De cirkels lagen op ongeveer vijftig meter van een hoogspanningsleiding. Het graan in de cirkels lag tegen de klok in gedraaid. De diameters van deze cirkels varieerden van 1.80 tot 17.90 meter. Er zijn diverse leylijnen gemeten en een flink aantal afgesneden stengels gevonden.
Tweede formatie in Hoeven: een grote cirkel met twee kleinere
Op 17 juni kwam er opnieuw een melding van een graancirkel uit Hoeven. Ditmaal betrof het een vijftal cirkels in de vorm van een Keltisch kruis. De diameters varieerden van 1.70 tot 12.80 meter. Ook hier lag de tarwe van de diverse cirkels linksom en ook hier zijn diverse leylijnen gemeten. Ook lagen er nog twee andere cirkels
Naar goede jaarlijkse traditie brengt
Robert Boerman de Nederlandse graancirkels opnieuw onder de aandacht. 14
Derde formatie in Hoeven, bestaande uit een Keltisch kruis.
Een drietal cirkels ontstonden in de buurt van Standaardbuiten.
Na Standaardbuiten was het de beurt aan Oss. Net iets buiten het Brabantse Oss werd op 10 juli een graancirkel gemeld. De cirkel bestond uit een drietal cirkels met diameters van 15.50, 25.70 en 9.90 meter waarvan de tarwe linksom lag. De drie cirkels waren verbonden met een pad. Ook in deze graancirkel zijn diverse leylijnen gemeten. Op woensdagavond 9 juli rond half tien zag een wandelaar geen graancirkel in het veld liggen. Dezelfde avond rond half twaalf reed een ooggetuige op de A50 en keek in de richting van het noorden en zag daar een kolom van wolken welke ongeveer honderd meter boven de grond hing (zie afbeelding). Er was volgens de ooggetuige, op wat sluierbewolking na, verder geen bewolking.
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 15
den. Deze waren dunner, maar de randen waren ongeveer hetzelfde. Ook was duidelijk dat deze twee vliegtuigsporen in een horizontaal vlak lagen, en de kolom duidelijk niet.
De avond voor het ontstaan van de graancirkel in Oss zag een ooggetuige op dezelfde plek een kolom wolken 100 meter boven de grond hangen. Ook wist de ooggetuige te vertellen dat een hond de hele nacht geblaft had. De volgende dag is deze graancirkel in een tarweveld ontstaan. Ook zijn er tal van leylijnen gemeten. De volgende dag, zaterdag 13 juli, belde de ooggetuige op om te vertellen dat hij de avond ervoor (12 juli) wederom over de A50 reed en enkele vliegtuigsporen zag, waarvan hij dacht dat het heel goed mogelijk zou zijn dat hij de bewuste avond voordat de graancirkel ontdekt werd, mogelijk ook een vliegtuigspoor gezien had. Afhankelijk van de positie van waar je kijkt, zou het kunnen dat het lijkt alsof er een kolom van wolken in de lucht stond, maar vermoedelijk, zo vertelt de ooggetuige, was het mogelijk slechts een spoor van een vliegtuig... Wat de ooggetuige precies heeft gezien weten we niet, maar ongeveer twee jaar geleden vond in Engeland iets dergelijks plaats: daar ontstond uit de wolken een kolom die naar beneden kwam... Op 14 juli 2003 kreeg ik een telefoontje van Eric van Houtum over de kolom van wolken welke ook hij zag op de avond voordat de graancirkel nabij Oss ontstond. Hieronder volgt een kort verslag van hetgeen Eric de bewuste avond gezien heeft: Op 9 juli heb ik de bewuste kolom wolk ook gezien. Ik kwam omstreeks 23.00 uur uit de richting van Nistelrode rijden richting A50. Net voor het bereiken van de snelweg zag ik de kolom links van mij. Mijn eerste ingeving was dat het hier een vliegtuig in moeilijkheden betrof omdat het wat weg had van een iets breder dan normaal vliegtuig condens spoor, en ook nog steil naar beneden ging. Ik schat dat de kolom op een halve kilometer boven de grond ophield, maar het kan uiteraard ook minder of meer geweest zijn omdat ik geen referentiepunten had. Eenmaal op de snelweg kon ik de kolom nog zeer duidelijk zien. Ook hier was mijn indruk dat hij nog steeds scherp naar beneden (of naar boven) wees. Ik heb de kolom nog kunnen zien tot ik voorbij de afslag Ravenstein was, daarna werd het echt te donker, maar ik geloof dat als het toen nog licht genoeg zou zijn geweest, ik de kolom nog wel verder had kunnen zien. De snelweg maakt van Oss tot Ravenstein een hele lange flauwe bocht, dus als het een horizontale streep zou zijn geweest die door een optisch effect rechtop leek te staan, had hier een verandering in op moeten treden. Dit was niet het geval, de kolom leek langs het hele traject verticaal te staan. Ook bleef de afstand van de onderkant van de kolom tot de begane grond gelijk, voor zover ik dat kan beoordelen. Er waren op het moment dat ik de kolom waarnam twee vliegtuig condensaat sporen die in de nabijheid van de kolom zweef-
Maar het kan nog gekker, getuige het verhaal dat ir. John Hali wist te vertellen: “Na een zeer warme dag (35 graden Celsius) lag ik rustig een kwartiertje lui in een tuinstoel op het terras naar het luchtruim te kijken (vanaf 21.30 uur). Rond deze tijd begint het midden juli al zo’n beetje te schemeren, toch zie je zwaluwen nog heel hoog in de lucht vliegjes vangen en begonnen juist onze ‘huisvleermuizen’ eveneens hun dagelijkse rondjes boven de tuin te draaien. De zon verlicht rond dat tijdstip nog net de bovenste wolkenlaag, waardoor bijvoorbeeld hoog vliegende vliegtuigen eveneens zeer goed zichtbaar zijn, hun ijsvormende condensstrepen achter zich latend. Al kijkend naar het luchtruim zag ik plotseling tussen en soms boven enkele dikke schapenwolken een ‘rond vliegtuig’. Tegen mijn zoon Marius en mijn vrouw Annelies zei ik direct dat ik een UFO zag. Echter doordat vlakbij het huis een notenboom staat, waarvan het bladerendak gedeeltelijk over ons terras hing, moest ik eerst opstaan om verder in de tuin deze UFO te zien en te volgen. Helaas bleek het niet meer mogelijk de UFO verder te volgen daar het wolkendek op dat moment te dik was om de UFO nog waar te nemen. Wat heb ik dan wel waargenomen? Twee concentrische cirkels, die zich met grote snelheid voortbewogen. Hun snelheid was beduidend hoger dan van een gemiddeld vliegtuig op die hoogte. De hoogte heb ik op geschat 1200 -1500 meter. Maar daar kan ik me ook wel in vergissen. Soms bewegen schapenwolken zich wellicht op twee tot drie kilometer. De cirkels waren donker, doch er branden geen lampjes in het rond, zoals zoveel op tekeningen van UFO’s wordt afgebeeld. Tussen de cirkels was de kleur bijna hetzelfde als het luchtruim eromheen. Een mix van lichtgrijze wolken met een grijsblauwe achtergrond. De grootste cirkel schat ik zeker twee tot drie maal zo groot als een Boeing 747 passagierstoestel. Van enige bevroren condensvorming van uitlaatgassen was geen sprake. Geen enkele streep van verbranding/brandstof of anderszins was waar te nemen. Voor mij was dit de eerste keer dat ik een UFO heb waargenomen. Wilde er eigenlijk ook nog niet echt in geloven voorheen. Merkwaardig is dat ik toevallig de volgende dag (17 juli 2003) in het huis aan huisblad Oss Actueel een foto zag van een graanveld in Geffen, waarin de week ervoor op onverklaarbare wijze enkele graancirkels waren ontstaan. Daar de door mij waargenomen UFO in de richting van Oss/Geffen door het luchtruim bewoog, zou dit mogelijkerwijs een verband met elkaar kunnen hebben. De hele waarneming en discussie daarna heb ik zonder enig bijgeloof beleefd.”
Ook in Oss onstond een formatie van drie cirkels.
15
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 20
Lee Harvey Oswald in de polder
W
e kennen Lee Harvey Oswald allemaal als de vermeende moordenaar van de Amerikaanse president John F. Kennedy. Hoewel het volgens de officiële versie nog steeds de moordenaar is van JFK, weet het gros van de mensen dat die officiële versie in ieder geval niet klopt. De oplossing van het mysterie zal waarschijnlijk een probleem blijven, hoewel een ander artikel in dit nummer van Frontier Magazine een belangrijke stap in de goede richting zet. Wat de achtergronden van Lee Harvey Oswald waren om op die plek op dat moment te zijn op 22 november 1963 is niet echt bekend. Echter: met het museum in de achtertuin zijn waarschijnlijk veel antwoorden snel te geven. Het Lee Harvey Oswald museum blijkt 24 mei 2003 geopend te zijn door, volgens haar eigen verhaal, de laatste minnaar van Lee Harvey Oswald, Judyth Vary Baker (nu zestig jaar oud). Eenmaal in het museum aangekomen word je begroet door een zeer aardige, welbespraakte Engelstalige mevrouw die Judyth Vary Baker zelf blijkt te zijn. Baker is dit jaar naar Nederland gekomen omdat haar de grond in Amerika te heet onder de voeten werd.
Een Lee Harvey Oswaldmuseum in Haarlem. Dat doet de wenkbrauwen fronsen. Wat zit daar achter? Het museum is opgericht en wordt gerund door Judyth Vary Baker, de laatste ex-vriendin van Lee Harvey Oswald zelf. Dit roept een heleboel vragen op. Dus tijd om polshoogte te nemen in Haarlem.
Eric Jolms deed precies dat. 20
Plan B Judyth Vary Baker, geboren in 1943, was tijdens haar studie een hoogvlieger. Ze blonk met haar IQ van 155 uit en werd opgemerkt door de overheid. Als "whizzkid" kreeg ze een speciale studiebeurs aangeboden en werd ze uitgenodigd haar studie te combineren met het werken voor het Amerikaanse nationale onderzoek naar kanker. Gedurende deze periode kwam ze in contact met de geheime dienst, alwaar ze Lee Harvey Oswald ontmoette. Dit was bij een ondergrondse afdeling van de Amerikaanse geheime dienst (CIA) in New Orleans. Om vervolgens niet al te veel op te vallen, kreeg ze bij haar afstuderen een laag cijfer op haar vakgebied en op andere vakken kreeg ze hoge cijfers. Al snel bleek dat haar onderzoek niet alleen nodig was om kanker te genezen, maar vooral om kanker te veroorzaken. Begin jaren zestig was men al in staat om kanker in de vorm van een virus bij iemand in te brengen, waarna die persoon inderdaad de gevreesde ziekte kreeg. Deze techniek was verder doorontwikkeld en de CIA maakte hier gretig gebruik van. Een van de personen waar dit virus bij ingebracht
moest worden was Fidel Castro, een van de grote aartsvijanden van Amerika. De CIA probeerde Castro, leider van communistisch Cuba, en zo de dichtste communistische leider, jarenlang uit de weg te ruimen. Lee Harvey Oswald was een van de deelnemers. Oswald kreeg in 1963 de opdracht om het virus naar Mexico City te brengen en het aan een andere geheim agent, een student medicijnen, over te dragen, die het vervolgens zelf naar Cuba zou transporteren. Personeel van het ziekenhuis in Havana waar Castro vaak kwam, moest vervolgens voor de besmetting zorgen. Castro stond bekend als een liefhebber van sigaren en niemand zou er dus vreemd van opkijken als hij longkanker zou krijgen. Maar ook deze poging lukte niet. Op het moment dat de overdracht plaats zou vinden, raasde een enorme orkaan over Cuba. Castro riep al het medisch personeel op zich in te zetten voor de slachtoffers, waardoor zijn persoonlijke medische begeleiders niet meer bij hem in de buurt waren. Oswald wist op dat moment dat dit grote gevolgen had voor JFK. Als het namelijk niet lukte om Fidel Castro om te brengen, dan moest plan B in werking treden, namelijk het uit de weg ruimen van JFK, daar hij door de Cubaanse bannelingen in de Verenigde Staten aanzien werd als "een faling", daar hij volgens hen niet langer probeerde Cuba te veroveren. De moordpogingen van de CIA hadden volgens hen niet de steun van de president – als gevolg kon hij
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 21
De twee bovenste foto’s tonen Oswald met een geweer in de tuin. De Warren Commissie stelde dat zijn vrouw, Marina, deze foto’s nam. Oswald zelf, in de enkele dagen tussen zijn arrestatie en zijn moord, beweerde dat de foto vervalst was. Bepaalde experts gaan met hem akkoord. Toch belette dit het tijdschrift Life niet om uit te pakken met een cover, die als bedoeling had om het publiek te overtuigen van het "feit" dat Oswald gewelddadig was. Het pamflet dat ie ophield was bovendien communistisch, waarbij het publiek zijn schuld aanvaardde.
opgeofferd worden. Eens Kennedy dood zou zijn, zou Castro daar vervolgens de schuld van krijgen. Daarna zou Cuba door Amerika aangevallen kunnen worden. Hoewel Lee Harvey Oswald daar zelf niet bij betrokken was, had hij van collega agenten gehoord dat plan B er aan zat te komen. De moord Judyth Vary Baker vertelt dat Lee Harvey Oswald zijn communistische imago aangemeten kreeg om zijn werk voor de geheime dienst te vereenvoudigen. Hij kreeg op die wijze namelijk eenvoudiger toegang tot bepaalde personen. Tegelijkertijd was hij, in tegenstelling tot wat algemeen bekend is, een Kennedy aanhanger. Vanuit die positie wilde hij proberen de beraamde aanslag op JFK te voorkomen. Anderhalve dag voor de moordaanslag op JFK had Oswald nog contact met Judyth. Ze kan zich het vreselijke telefoongesprek nog goed herinneren. Oswald vertelde haar dat
Judyth Vary Baker is naar eigen zeggen de ex-minnares van Oswald, vermeend moordenaar van president Kennedy.
hij wist dat Kennedy vermoord zou worden en dat hij nog getracht had informatie door te spelen om dat te voorkomen. Oswald had het idee dat hij zelf ook uit de weg geruimd zou worden, omdat hij teveel wist. Hij had namelijk banden met Texaanse oliebaronnen, de maffia en de CIA. En dat waren eveneens partijen die van Kennedy af wilden. Uiteindelijk leek het hem het beste om in het schoolboeken depot te gaan zitten en op die manier aandacht te trekken zodat de werkelijke moordenaars geen kans meer kregen om op het doel te schieten. Volgens Judyth loste Oswald mogelijk het eerste schot op Dealey Plaza. Lee miste opzettelijk, zijn schot was immers bedoeld om de bewaking van Kennedy te alarmeren. Het vervolg is bekend. JFK werd toch vermoord en Lee Harvey Oswald werd opgepakt als zijnde de moordenaar. Twee dagen later werd hij vermoord door de Dallas nachtclubeigenaar Jack Ruby – een man die Oswald kende, en die eveneens in maffia-milieu’s verbleef. Achteraf blijkt dat het hele plan van de zogenaamde infectie van Castro in scène was gezet om Oswald in Dallas op 22 november op de juiste plek te krijgen, zodat ze hem als moordenaar konden aanwijzen. Vergezocht? Een aantal van de moordpogingen op Castro zijn nog meer bizar – ook al mislukten die. Volgens Judyth Vary Baker hadden zij en Lee Harvey Oswald in die tijd innige contacten onderhouden. Hoewel Lee Harvey Oswald getrouwd was met de Russische Marina en kinderen had, hadden ze besloten in 1963 of 1964 met elkaar te gaan trouwen en zich te vestigen op de Kaaiman eilanden. Zover is het dus nooit gekomen. Na de moord Bang om ongewild slachtoffer te worden, besloot Judyth Vary Baker te doen alsof ze Lee Harvey Oswald nooit gekend had. Vanaf dat moment leidde ze een onzichtbaar leven; ze trouwde en kreeg kinderen. In de daaropvolgende jaren wilde ze niets weten over de moord op JFK, evenals de vele onderzoeken en discussies die daarover plaatsvonden. Alle acht personen waar ze mee samengewerkt had in het kankerlaboratorium in New Orleans overleden in de
21
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 23
Mirin Dajo: de onkwetsbare profeet
J
arenlang was ik in Haarlem buren van de familie Henskes. In 1946 realiseerde ik dat een van de bewoners van dat huis, Arnold Henskes met als roepnaam Nol, bijzondere gaven bleek te bezitten. Tijdens een busrit naar Amsterdam kwam ik hem tegen. Wij raakten aan de praat en hij liet foto’s zien waarop hij stond afgebeeld met een floret door zijn lichaam. Ik kreeg de schrik van mijn leven. Ik kon me niet voorstellen dat hij het was. Ik dacht even dat ik gek werd of dat het om een truc ging. Het was onbegrijpelijk dat deze man hier toe in staat was, maar Nol overtuigde me dat alles echt was. Het steken zelf was niet de hoofdzaak maar diende een hoger doel. Ik dacht even na en vroeg of hij hulp nodig had. Nol antwoordde direct dat hij aan mij zou denken als het aan de orde was.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog realiseerde Arnold Henskes zich op 33-jarige leeftijd dat hij bijzondere gaven bezat, namelijk dat hij onkwetsbaar was. De jaren daarna heeft hij middels een groot aantal demonstraties zijn onkwetsbaarheid aangetoond en zijn bijbehorende boodschap verspreid.
Jan D. de Groot vertelt over zijn vriend.
Even later kreeg ik van mijn vrouw te horen dat de moeder van Nol bij haar was geweest met het verzoek om die avond nog bij hun thuis te komen. Nol wilde mij spreken. ’s Avonds vertelde Nol me dat hij terugkwam op het gesprek in de bus waar ik mijn medewerking had aangeboden. Hij wilde daar graag op ingaan. Ik zou samen met hem de demonstraties gaan verzorgen. Nol vertelde me dat hij voorlopig de demonstraties nog wel nodig zou hebben om bekendheid te krijgen. Het gesproken woord was echter belangrijker. Ik moest snel een paspoort aanvragen, want hij wou met mij binnenkort naar het buitenland vertrekken. Thuis gekomen vertelde ik vol enthousiasme het hele verhaal aan mijn vrouw. Ze barstte in huilen uit. Toen ik haar wilde troosten, werd er op de voordeur geklopt. Nol en zijn vader stonden voor de deur. Nol had de reactie van mijn vrouw voorvoeld. Hij was gekomen om vrede in de mens te brengen. Hij wilde niet dat er door zijn toedoen onenigheid ontstond tussen mensen die hem dierbaar waren. Hij zei tegen Gé dat ze mijn werk moest zien als een opdracht van God. Het samenwerken moest ze zien als een eer. Gé zag toen in dat de taak die nu voor mij was weggelegd een goede was. Ze mocht mij niet tegenhouden. Ik besloot de volgende maandag met Mirin Dajo mee te gaan. Dit betekende dat ik nu snel van alles moest gaan regelen. De eerste demonstraties Voor mij hield dit in dat ik de eerste demonstra-
tie kon gaan voorbereiden. Er kwamen holle naalden met afschroefbare punten. Er zaten slangen aan, die op de waterleiding konden worden aangesloten. De eerste demonstratie vond plaats bij de firma Anova. Ik stak bij Mirin Dajo eerst door iedere arm twee naalden en een naald door het midden van zijn lichaam. De punten schroefde ik er af, daarna zette ik de waterkraan open. Mirin Dajo stond daar als een levende fontein. Ik verbaasde me erover hoe rustig ik was. Voor de zekerheid had ik al menig schietgebedje gedaan. Ik was dankbaar dat ik die rust had gekregen. Er werden foto’s gemaakt waarna ik de naalden en de slangen verwijderde. Bij een ander kantoor doorstak ik Mirin Dajo met een puntig geslepen floret van acht millimeter dik. Ik doorstak de rechter long via de rugzijde. Het ging niet zo gemakkelijk als ik gedacht had. Men maakte direct foto’s. Mirin Dajo was zeer tevreden over mij. Waar haalde ik het lef vandaan om dit allemaal te doen? Door de vele urenlange gesprekken met Mirin Dajo over zijn onkwetsbaarheid was bij mij vertrouwen ontstaan. We waren naar elkaar toe gegroeid. Maar het belangrijkste was de rust die van hem uitging en zijn vertrouwen in de Godskracht die alles voor hem mogelijk maakte. Zo bracht hij ook rust op mij over. Daardoor ont-
Arnold Henskes, oftwel Mirn Dajo
23
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:36
Pagina 24
was van de dagen die komen zouden. Hij was ongewoon actief. Ik stelde Mirin Dajo daarom voor eens rustig op bed te gaan liggen. Hij deed dit en viel direct in slaap. Direct daarna begon hij te praten. Het was net of hij telefoneerde. Ik hoorde hem antwoorden geven en vragen stellen. Toen ik de naam Peite hoorde, werd mij alles duidelijk. Dit was een belangrijke stap in zijn geestelijke ontwikkeling. Hij had direct contact met Peite, zijn geestelijke geleidegids. Ik zag hierin vele mogelijkheden. Peite was nu de vraagbaak voor Mirin Dajo. Mirin Dajo werd na enige tijd wakker en lachte bescheiden. Hij zei: “Jantje, Peite heeft me daarnet alles verteld.” Ik antwoordde hierop: “Ja, ik heb de ene helft gehoord, maar de andere niet.” Mirin Dajo vertelde mij het ontbrekende gedeelte. We waren allebei blij dat dit gebeurd was. Toch hadden we niet verwacht dat deze gebeurtenis ons zo snel een andere richting op zou sturen. Dat gebeurde drie weken later.
Holle naalden, aangesloten op de waterleiding, moesten aantonen dat het lichaam van Mirin Dajo daadwerkelijk doorstoken was. stond er een eenheid. Met mijn vrouw besprak ik alles. We kwamen tot de conclusie dat hier iets groots gebeurde. Ons vertrouwen groeide met de dag. In deze periode deden we wat aan sport en kregen we lessen bij Nauwelaert de Agé in Bloemendaal. Op een dag gaf Mirin Dajo aan dat we maar eens wat moesten gaan oefenen met het steken. Dan konden er tegelijkertijd foto’s gemaakt worden in de sportschool. De eerste keer ging het niet zo goed. Ik stak in zijn heup. Mirin Dajo trok wit weg. Toen ik het wapen weer uit zijn lichaam trok, ging hij languit op de grond liggen. Ik was verbaasd, maar niet angstig. Samen met meneer Nauwelarts de Agé legden we Mirin Dajo op een massagetafel. Na enige tijd opende hij weer zijn ogen en stapte van de tafel af alsof er niets gebeurd was. Nauwelaert zei dat dit het grootste wonder was dat hij ooit gezien had. Nog lange tijd daarna vertelde hij aan anderen over Mirin Dajo. Het wit wegtrekken van Mirin Dajo en het op de grond gaan liggen was niets anders geweest dan het bewust uittreden van zijn geest. Toen deze even later weer in zijn lichaam trad, kon hij opstaan van de massagetafel. Ik had op het moment van het voorval geen angst en vreesde niet voor zijn leven. Zijn overgave was volledig. Ik was overtuigd van zijn onkwetsbaarheid. Halve onkwetsbaarheid bestaat niet. Hij is het helemaal of helemaal niet en zijn overgave was volledig! Mijlpaal De zesde december was weer een mijlpaal in het leven van Mirin Dajo. Die ochtend had hij mij al verteld, dat er veel te verwachten
24
Mirin Dajo groeide geestelijk. Haast niet te beschrijven. Dit kwam ook heel duidelijk naar voren in Siddeburen waar we bij mijn neef in zijn garage een bijeenkomst zouden hebben. Mijn neef had gehoord dat Mirin Dajo ook goed diagnoses kon stellen. Hij had afgesproken met zijn huisarts dat die een lijst zou maken met de adressen van tien van zijn patiënten. Wij zouden samen langs hun huizen rijden en even stoppen. Ik zou dan noteren wat Mirin Dajo zei. De lijst zouden we dan aan de arts geven. Mirin Dajo stemde in met deze proef. We stapten in de auto die bestuurd werd door mijn neef. Bij het eerste huis aangekomen zei Mirin Dajo: “Rijd maar door. Ik weet het al. Dus noteer het maar even Jan.” We hebben zo de hele lijst afgewerkt. Ik noteerde alles. Mirin Dajo zei dat de dokter het goed had wat betreft de medicijnen die hij had voorgeschreven. Hier en daar zat de arts er een beetje naast. Ik schreef de aanbevelingen van hem op. We deden het briefje heel discreet in een enveloppe. Mijn neef bracht die naar de arts. Bij navraag had de arts geen commentaar. Het moest allemaal goed zijn. De dokter had niet de moed ruiterlijk toe te geven dat Mirin Dajo het bij het rechte eind had. Hieruit blijkt dat de kloof groot is tussen een talent en iemand die voor arts gestudeerd heeft. Dat iemand op paranormaal gebied een diagnose kan stellen en met zijn handen kan genezen was kwakzalverij en geen talent. Het is maar gelukkig dat er voor het paranormale steeds meer begrip komt. Maar het zal nog wel een hele tijd duren voordat er door artsen wordt toegegeven dat het paranormale op allerlei gebied aanwezig is. Men noemt het dan een gave. Waar komt die gave van de Godskracht dan vandaan? Zijn het lessen die in de geest
Een van de eerste röntgenfoto's van Mirin Dajo nadat een floret zijn lichaam doorboord had.
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:37
Pagina 33
Jules Verne en de verdwenen kennis van Atlantis
T
oen ik begin jaren vijftig serieus de boeken van de Franse schrijver en ziener Jules Verne (1828-1905) ging bestuderen, lachten de volwassenen in mijn buurt om zijn ideeën en deden zijn werken af als kinderliteratuur. Tot mijn grote spijt waren zelfs in de plaatselijke bibliotheek maar een paar van zijn novellen te vinden, en die waren dan vaak nog zeer beknopt en sterk ingekort. Naarmate ik ouder werd en zijn minder bekende boeken ontdekte, verbaasde het mij nog meer dat de meeste bibliotheken en boekhandels deze fantastische schrijver altijd in de afdeling kinderboeken plaatsten.
Verne wordt door velen aanzien als een “geïnitieerde” in bepaalde mysteries.
Edward J. Altmann duikt in het leven van de befaamde Franse auteur, op zoek naar de waarheid.
Het was tijdens de wedloop naar de ruimte dat ik voor het eerst onder de indruk raakte van zijn buitengewone kennis op het gebied van wetenschap en de toekomst. Mijn generatie was in de ban van de eerste pogingen om een mens in de ruimte en op de maan te brengen. Ik herinner me de nacht waarin die ongelooflijke ontdekkingsreis eindelijk werd volbracht. Ik diende als luitenant bij het US Army Corps of Engineers in Zuid-Korea. Op een kleine heuvel (Nam San – “De Zuidelijke Berg”) in het centrum van de hoofdstad, met beneden ons de als sterren twinkelende lichtjes van Seoel, bekeken duizenden mensen deze fantastische gebeurtenis. Er was een enorm scherm geplaatst, compleet met luidsprekers die (in het Koreaans) een direct verslag uitzonden over het succes van Zuid-Korea’s bondgenoot bij het bereiken van onze dichtstbijzijnde hemelse buur. Terwijl ik daar stond in die met ontzag vervulde menigte, waarschijnlijk als enige westerling, viel mij een buitengewoon belangrijk detail op, namelijk de plaats waar de raket was afgevuurd. Die vaak beschimpte “kinderauteur” had in 1865 Van de Aarde naar de Maan geschreven, een boek over een soortgelijke reis. Een reusachtig kanon schiet een capsule met reizigers naar de maan. Opmerkelijk is dat het onwaarschijnlijke idee van een reusachtig kanon dat een satelliet lanceert, heel serieus werd genomen door een moderne wetenschapper die een “superkanon” ging ont-
wikkelen voor het afvuren van satellieten. Zelfs Saddam Hussein kreeg belangstelling voor dit superwapen, maar helaas niet voor vreedzame doeleinden. Verne laat de maanraket vanuit Florida lanceren, buitengewoon dicht in de buurt van Cape Canaveral. Hoe kwam hij aan die kennis? Waarom koos hij juist déze plaats die later door wetenschappers werd gekozen als de best mogelijke
Van reizen naar de maan, rond de wereld tot op de dieptes van de oceaan: fictie toen hij het schreef, maar nu wetenschap. Toeval of niet?
33
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:37
Pagina 34
pen bewegen en haar lichaam wiegt op de niet te horen aria. De jonge minnaar ontdekt tenslotte de nuchtere waarheid. Ze is echt dood. De trawant van de boosaardige graaf heeft een systeem van projectoren ontwikkeld waardoor een duplicaat van de zangeres driedimensionaal te zien is op de borstwering van het kasteel. Asteroïdeninslagen Op onze prachtige groene planeet zijn af en toe reusachtige asteroïden ingeslagen. Natuurlijk worden we elke dag door kleine brokken ruimte afval geraakt. Gelukkig verbranden de meeste stukken in de atmosfeer zonder schade aan te richten. Toch zijn er kleine brokstukken die op de aarde terechtkomen en verzameld en bestudeerd worden. Kort geleden leerde juist zo een klein brokje ons meer over de planeet Mars. Tot op heden dachten we immuun te zijn voor vernietigende grote inslagen. NASA houdt mogelijke nabije confrontaties in de gaten, en we gingen ervan uit dat onze raketten en atoomkernkoppen gemakkelijk elke dreiging vanuit de (kosmische) ruimte konden vernietigen. Tragisch voor het menselijke ras, maar de nucleaire oplossing zou wel eens minder succesvol kunnen zijn dan men ons wil doen geloven. Veronderstel dat een kleine (drie tot vier mijl grote) meteoor op ramkoers naar de aarde is. We schieten er een raket met een atoomkernkop op af en laten de bedreiging exploderen. Is de meteoor nu uiteengevallen? Geëlimineerd? Nee, we hebben hem alleen opgeblazen in kleinere stukken die nu een nog groter gebied op aarde kunnen verwoesten.
Jules Verne stelde dat in een baan rond de aarde, de astronauten gewichteloos zouden zijn. Dat ging in tegen de wetenschappelijke opinie van zijn tijd, maar uiteindelijk kreeg Verne gelijk. locatie voor ruimtelanceringen? Had Verne toegang tot bepaalde belangrijke informatie, of was dit alleen maar zuiver toeval? Hologrammen Ik was een tiener toen er naar ons mooie Loew’s Theater in de binnenstad van Cleveland een nieuwe “uitvinding” kwam, de zogenaamde 3-D film. Door papieren brillen met één rood en één blauw glas zagen we de leeuwen vanuit het doek op ons afspringen. Lang duurde deze rage niet; er kwam daarna een nieuwere, betere uitvinding: de hologrammen. Het waren echte, driedimensionale projecties die je van alle kanten kon bekijken. Deze technologie geeft talrijke nieuwe mogelijkheden voor onderzoek (denk aan opgegraven artefacten uit de ruïnes van Bimini die onmiddellijk te zien zijn in Parijs); vormgeving en constructie (het restaureren of herscheppen van de gigantische Boeddhabeelden die verwoest zijn in Afghanistan, originelen en kopieën kunnen door restauratieteams in Tokio, San Francisco en Rome gelijktijdig bekeken worden); en gewoon voor communicatie en entertainment. Helaas zijn deze oneindige mogelijkheden nog niet verwezenlijkt. Toch heeft Jules Verne 100 jaar geleden een hologram beschreven. In Het Kasteel in de Karpaten (1897) beschrijft hij een jongeman die verliefd wordt op een zangeres. Jammer genoeg is er een meedogenloze rivaal die ook naar de hand dingt van de jonge diva – een edelman uit een somber gebied van de Karpaten. Uiteindelijk sterft de gekwelde schoonheid en gaat de vrijer op reis om zijn gebroken hart te helen. Diep in de bergen van de Karpaten stuit hij op een oud kasteel en daar, op de kantelen, ziet hij zijn dode minnares, ze leeft, beweegt en zingt – geluidloos, hoewel haar lip-
34
Een ruimtesonde naar de maan; de fictieve capsule was bijna een eeuw ouder dan de eerste maanlanding, maar vertoont grote gelijkenis met de Apollo 11 vlucht.
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:37
Pagina 36
Chemtrails: een nieuwe bedreiging?
I
n de Verenigde Staten wordt radiopresentator en webkrant-redacteur Jeff Rense al jaar en dag bestookt met brieven van ongeruste mensen overal uit de wereld.(1) Vaak met foto’s erbij van onheilspellende luchten. Alsof ons nog niet genoeg boven het hoofd hangt, hebben we er namelijk weer een bedreiging bij: chemtrails. “Beste Jeff. Vanochtend rende ik al vloekend naar mijn camera om dit kunstwerk vast te leggen. Ik ben onderhand wel gewend om hopen vliegtuigsporen tegelijk te zien, want dat gebeurt wel vier keer per week, maar dit was echt een meesterwerkje.” “Hallo Jeff. Hier een paar foto’s die ik heb genomen langs de snelweg. Al rijdend zag ik door mijn voorruit ineens twee kerels langs de weg staan en omhoog kijken. Toen ik ook opkeek begreep ik direct waarom ze hun wagen langs de kant hadden gezet.” Mensen rapporteren dat het meestal bij helder weer gebeurt. Dat de sporen veel langer blijven hangen dan normaal, dat ze de boel soms gewoon naar beneden zien druipen en... dat ze er lichamelijke klachten van krijgen.
Zijn de chemische sporen die in de hemel waargenomen worden een nieuwe bedreiging voor de bevolking?
Dylan Keating & Marc Vredeveldt onderzoeken. 36
Wat zijn Chemtrails? Chemtrails, chemische sporen, worden veroorzaakt door de uitstoot van kunstmatige chemische stoffen. Ze blijven langdurig zichtbaar, variërend van één of twee uur tot een hele dag. Ze worden meestal verspreid in een X-vormig patroon of in een serie langzaam uitwaaierende strepen. Uit dat “rasterwerk” ontstaat dan later een chemtrailnevel, die het zonlicht blokkeert. En blijkbaar is het niet gezond om je onder die sluier te bevinden. Onderzoek van lucht-, regenwater en bodemmonsters heeft uitgewezen dat de fall-out van de chemtrails grote hoeveelheden metalen bevat; altijd barium, maar ook aluminium en titanium. Ook worden virussen en bacillen gesignaleerd. Flinterdunne polymere vezels vormen ook onderdeel van de mix. “Hai Jeff. Bedankt voor het plaatsen van die satellietfoto. Je ziet het luchtverkeer duidelijk niet doorvliegen. Is dat een normaal vluchtpatroon? Dacht het niet.” Deze satellietfoto bewijst zonneklaar dat het niet om gewone condenssporen gaat. Plotseling houden ze op; allemaal op dezelfde plek. Ver uit de
Spinrag gevonden in de staat Minnesota (USA) buurt van vliegvelden zien getuigen toch rasterpatronen opdoemen in de hemel die na een tijdje vervagen tot een soort heiige mist. Sommigen zien zelfs het bewuste vliegtuig ophouden met “sproeien”, een U-bocht maken en dan verschijnt het spoor weer. Wij mensen worden blijkbaar behandeld als gewassen op een veld. Door wie in hemelsnaam? Oplettende lieden bespeuren vaak helemaal niets herkenbaars aan de strepentrekkers; geen enkel kenteken. Pogingen om te achterhalen van welk vliegveld ze vandaan komen leveren zelden wat op.Verzoeken om opheldering bij officiële instanties blijven onbeantwoord. En dat gaat dan over speciale sproeiacties met kleine vliegtuigjes. Maar gezien de gigantische en wereldwijde schaal waarop het chemtrail-ver-
Satelliet opname van Chemtrails boven de grote meren in Noord Amerika
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:37
Pagina 37
Een andere satelliet opname van Chemtrails boven het noord oosten van de Verenigde Staten. schijnsel plaatsvindt moeten commerciële luchtvaartmaatschappijen ook wel in het complot zitten. Uit waarnemingen is gebleken dat deze chemische sporen onder meer afkomstig zijn van militaire vliegtuigen. Zo is de thuishaven van de boven Nederland opererende spray-vliegtuigen waarschijnlijk Luchtmachtbasis Den Helder (NH). Sinds 1998 wordt er druk gediscussieerd over het fenomeen chemtrails dat door de immer onverstoorbare gewone man en zijn autoriteiten vaak lacherig wordt afgedaan als de zoveelste complottheorie, vergelijkbaar met de hype rond UFO-ontvoeringen en graancirkels. Maar als het waar zou zijn, wordt er een serieuze inbreuk gepleegd op de burgerrechten, gezondheid en toekomst van de bevolking in een gestaag groeiend aantal landen op aarde.
Chemtrails gefotogrageerd boven Engeland in 2000
Nu we hebben vastgesteld waar het om gaat, - het besproeien van grote bevolkingsgroepen over de gehele wereld - moeten we uit zien te vissen, waarom dit gebeurt. Waarom Chemtrails? In 1997 verschijnt er een uitvoerig rapport van de nu zojuist overleden beruchte fysicus Edward Teller, geestelijke vader van de Amerikaanse waterstofbom. Hierin wordt beschreven met welke technieken de wereld kan worden behoed voor ondergang door
Chemtrails gefotogrageerd boven de staat Albuquerque (USA) in 2000 het broeikaseffect. (2) Het behelst het creëren van een beschermingsschild in de atmosfeer rond de aarde en de daarvoor vereiste technieken ter verspreiding van reflecterende deeltjes. Een scenario als dit past de bovengenoemde mysterieuze gebeurtenissen als een handschoen. Dit gevoel wordt verder versterkt door een op internet gepubliceerde e-mail correspondentie tussen een Canadese verslaggever en een anoniem blijvende wetenschapsman. De man lijkt, gezien de zeer gedetailleerde kwaliteit van zijn antwoorden, een ingewijde te zijn in een dergelijk wereldwijd meesterplan (3). Het bewuste vraaggesprek is te lang om hier in zijn geheel af te drukken, maar enige fragmenten willen we u niet onthouden. “Het idee van die vederlichte polymere draadjes hebben we van de spin. Sommige spinnen reizen op grote hoogte over enorme afstanden door het spinnen van een parachute. De meeste stoffen die we in de spray gebruiken zijn zwaarder dan de lucht, zelfs in poedervorm. Door deze nu te hechten aan die polymeren kunnen ze veel langer blijven zweven in de atmosfeer, met de prettige bijkomstigheid dat we daardoor minder hoeven te sproeien.” “We proberen precies de gewenste concentratie te vormen; een laag die dik genoeg is om UV en infrarood te stoppen, maar wel genoeg ander licht doorlaat. Een permanent wolkendek zou desastreus zijn voor de plantenwereld en daarmee de rest van de voedselketen. We willen zo min mogelijk materiaal gebruiken door middel van strategische sproeiacties ‘s nachts. Het verschil in temperatuur tussen dag en nacht zorgt ‘s nachts voor het opstijgen van enorme volumes warme lucht. Door hier op in te spelen wordt ons materiaal hoger en hoger gestuwd en verspreidt het zich beter. Deze nachtelijke activiteiten zouden kunnen volstaan als we alleen maar global warming hoefden te bestrijden, maar er is ook
37
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:35
Pagina 8
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:37
Pagina cov3
fr0906_2009.qxd
10-06-2009
08:37
Pagina cov4