Busem z Erasmusem – reportaż z Orzysza

BUSEM Z ERASMUSEM

Marzena Indra Była 4.30 rano, więc musiało zacząć się od dobrej, mocnej czarnej kawy. A potem było ponad 200 kilometrów z ekspertami FRSE pod jednym dachem. Na pierwszej wyprawie Erasmus+ Busa – do Orzysza – nie mogło mnie zabraknąć

Przychodzi taka godzina, kiedy można mieć wrażenie, że życia nie ma. Jest pu sto i cicho. Ucho przyzwyczajone do codziennego miejskiego gwaru nie wychwytuje znajomych odgłosów. Na ulicy nie ma żywego ducha. Jestem za to ja. Utknęłam gdzieś pomiędzy czwartą a piątą rano, pa kując torbę podróżną, z całych sił starając się nie poddać opadającym powiekom i nie zapomnieć ładowarki do telefonu, notat nika i pióra. Jeszcze chwila, a pojawię się w progach Fundacji Rozwoju Systemu Edu kacji, by razem z kilkoma ekspertami programu Erasmus+ wsiąść do busa i ruszyć na Mazury.

Erasmus+ Bus to nowa inicjatywa Fun dacji, związana z przypadającą w tym roku 30. rocznicą istnienia jednego z najbardziej popularnych programów mobilnościowych UE – Erasmusa, który w 2014 r. przekształcił się w Erasmusa+. Mimo że pozornie znany, lubiany i ceniony, dla wielu wciąż pozostaje nieodkrytym sposobem pozyskania środków na edukację i rozwój. Stąd właśnie pomysł na projekt Erasmus+ Bus. Na zaproszenie mniejszych społeczności grono ekspertów Fundacji będzie podróżować po Polsce, aby przybliżać, objaśniać i omawiać zasady pro gramu. Szacuje się, że podczas zaplanowanych na cały rok dwudziestu spotkań uda się zobaczyć z ponad trzema tysiącami przy szłych uczestników programu.

Kilka godzin podróży mija niepostrzeżenie. Z Martą, główną organizatorką pierwszego spotkania projektu Erasmus+ Bus, rozmawiamy nieprzerwanie niemal przez całą drogę – choć poznałyśmy się o szóstej rano. Za to Basia – fotografka – już na samym początku odmawia konwersacji, tłumacząc, że o tej porze to zazwyczaj prze wraca się na drugi bok. I niemal natychmiast zasypia. Panowie do momentu pierwszej kawy w łomżyńskim McDonald’s zajmu ją się telefonami. Kofeina przywraca jednak siły. Budzi się tłumiony snem entuzjazm, już toczą się dyskusje o tym, jak może wyglądać to pierwsze spotkanie, czy można liczyć na wysoką frekwencję, na co podczas prezen tacji zwrócić szczególną uwagę i czy jest coś, co może się nie udać. Zgodnie przyznajemy, że nie i wybuchamy śmiechem.

Erasmus+ Bus to nowa inicjatywa FRSE, związana z 30. rocznicą istnienia jednego z najbardziej popularnych programów mobilnościowych UE

Jeśli ktokolwiek miał obawy, czy spotkanie będzie się cieszyć popularnością, był w oczywistym błędzie

Orzysz wita nas mglistym porankiem. Parking przed Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji – oblodzony. Staramy się unik nąć robienia fikołków, kursując z paczkami pełnymi materiałów między busem a budyn kiem. Ulotki, magazyny, broszury – wszystko to piętrzy się na kilku stołach zestawionych pod salą główną. Ta ostatnia robi wrażenie – ogromna, przedzielona kotarą, może pomieścić spore grono słuchaczy. Rzę dy krzeseł, przed nimi monitor.

Sto trzydzieści krzeseł Jeśli ktokolwiek miał obawy, czy spotka nie będzie się cieszyć popularnością, był w oczywistym błędzie. Pierwsi uczest nicy pojawiają się na długo przed jego rozpoczęciem. Panie dyrektor ze szkół podstawowych i ponadgimnazjalnych, pracownicy orzeszowskiego magistra tu, przedstawiciele Uniwersytetu Trzeciego Wieku, reprezentanci domu kultury i miejskiej biblioteki, a nawet lokalnego stowarzyszenia. Podekscytowani odbiera ją materiały promocyjne i powoli zajmują miejsca na sali. Na chwilę przed rozpoczę ciem spotkania nie ma jednego wolnego krzesła, a ustawiono ich ponad sto trzy dzieści. W niespełna sześciotysięcznym Orzyszu! Pełen sukces.

Kolejnych sześćdziesiąt minut to wy stąpienie Grzegorza Kucharyka, specjalisty FRSE od akcji 1 programu Erasmus+. Grzegorz ze swadą i humorem opisuje kolejne sektory akcji 1, zachęcając jedno cześnie do zadawania pytań. Kiedy nadchodzi moment przerwy, rozpoczynają się pierwsze, kuluarowe rozmowy. – Chcemy się otworzyć na możliwości, jakie daje pro gram Erasmus+, na umiędzynarodowienie nawet najmniejszych instytucji edukacyj nych, czyli przedszkoli – mówi burmistrz Orzysza Zbigniew Włodkowski. – Chcemy też dać szansę nauczycielom na rozbudowa nie kompetencji, a młodzieży – na poznanie własnych możliwości i poszerzenie horyzontów – dodaje.

W podobnym tonie wypowiada się Mał gorzata Stachurka, dziekan Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Orzyszu. – Nasi senio rzy są wspaniali, ogromnie aktywni. Zależy nam, aby ich wspomóc, organizując projekt w ramach programu Erasmus+, na bazie którego mogliby opanować świat multime diów lub w ramach którego moglibyśmy pozyskać wolontariuszy-lektorów, którzy poprowadziliby dla tej grupy lektorat języ kowy – mówi.

Siostry i ich świetlica Drugi panel dotyczy akcji 2 programu Era smus+. Prelegenci Agnieszka Fijałkowska i Jakub Kozłowski, wieloletni pracownicy Fundacji, przedstawiają główne założenia, obowiązujące procedury i terminy składa nia wniosków. Mnogość opisywanych detali, jakie składają się na proces aplikowania o fundusze, zdaje się jednak nie przerażać odbiorców, na co wskazuje spora liczba py tań z sali.

Entuzjazm, jaki pojawił wśród nas przy porannej kawie, jest z nami do samego koń ca. Przy pożegnalnym obiedzie wspominamy szczególne dla nas momenty. Ludzi, którzy z nami rozmawiali, ich pomysły, pytania i wątpliwości. Dwie siostry zakonne, których na nasze spotkanie przywiodły zaangażowa nie i chęć rozwoju prowadzonej przy parafii świetlicy. Tłum seniorek, uczestniczek Uni wersytetu Trzeciego Wieku, wśród których prym wiodła uśmiechnięta od ucha do ucha Krystyna Gregorowicz, pokazująca na tele fonie artystyczne dzieła, które wykonuje, będąc na emeryturze.

Wspominamy ten korowód postaci z uśmiechem i satysfakcją, że to dopiero początek drogi erasmusowego busa. •