Katalog prac finalistów 19. i 20. edycji konkursu APH by Fundacja Artystyczna Podróż Hestii

Wystawa finałowa 19. i 20. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii 31 maja

13 czerwca 2021

Muzeum nad Wisłą filia Muzeum Sztuki Nowoczesnej Warszawa

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii 19. i 20. edycja

Hestia Artistic Journey Competition 19th and 20th edition

dycja, podróż, mecenat, ycja, podróż, mecenat, acja, 19. edycja, początek cja, 19. edycja, początek ca, pokaz, nagroda, wy a, pokaz, nagroda, wyd

wyzwania, analiz współczesność, dzisiaj, współczesność, dzisiaj, t ja, problemy, perspekt a, problemy, perspekty 6

yzwania, dzisiaj, pytan wyzwania, dzisiaj, pyta tak, wiem, analiza, n ywa, nie wiem, analiza,

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii 19. i 20. edycja

Hestia Artistic Journey Competition 19th and 20th edition

Wspólnie

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Wspólnie

Hestia Artistic Journey Competition Together

Piotr M. Śliwicki Twórca Fundacji Artystyczna Podróż Hestii Prezes Grupy ERGO Hestia

Piotr M. Śliwicki Creator of Hestia Artistic Journey Foundation President of the ERGO Hestia Group

Kilkanaście ostatnich miesięcy nie sprzyjało podróżom. Niełatwo było odnaleźć równowagę w rzeczywistości ograniczanej raz po raz zewnętrznymi obostrzeniami. Ta codzienność dotknęła każdego, uderzając także z impetem we wszystkie ramy artystycznego świata, który czerpie przecież energię z przebywania wśród i dla publiczności. Jak zawsze, sztuka poradziła sobie także i z tym arcytrudnym zadaniem. Doświadczając nieznanych wcześniej trudności, artyści pokazali, że trzeba też myśleć o sztuce jako medium, które dzieje się i działa w każdej sytuacji, ponad podziałami. Konkurs Artystyczna Podróż Hestii przyzwyczaił nas do łączenia różnych porządków i rzeczywistości. Każda nowa edycja – od dwudziestu lat – pokazuje nowe pole inspiracji, zachęca wszystkie strony współczesnego obiegu sztuki do prowadzenia dialogu, budowania mostów. Dzięki sieci wzajemnych powiązań nasza podróż nie zatrzymuje się, każdy może stać się jej uczestnikiem. ERGO Hestia mocno wierzy w wartość zaangażowanych postaw, w siłę wspólnoty płynącą z działania. W jubileuszowym roku 30-lecia naszej firmy ta niegasnąca aktywność konkursu cieszy i napawa optymizmem. Artystyczna Podróż Hestii to marka, która czerpie pełnymi garściami ze świata kultury i sztuki, stawiając na otwartość, wolność i różnorodność.

These past dozen or so months have not been conducive to travel. It was not easy to restore one’s balance in a reality that was repeatedly restricted by external constraints. This daily reality affected everyone, also having a powerful impact on all the forms of the artistic world, which, after all derives its energy from being among and creating for the public. As always, art has managed to tackle this arch-difficult challenge as well. Experiencing unprecedented difficulties, the artists showed that it is also necessary to think of art as a medium that happens and works under any circumstances and across divisions. The Hestia Artistic Journey competition has accustomed us to combine different world orders and realities. Each new edition - for the past twenty years - has shown a new area of inspiration and encouraged all parties in the contemporary art world to engage in dialogue and bridge building. Thanks to the network of mutual interconnections, our journey does not come to a standstill and everyone can become its participant. ERGO Hestia firmly believes in the value of committed attitudes, in the power of community derived from action. In the 30th anniversary year of our company, this sustained participation in the competition is both gratifying and a source of optimism. Hestia Artistic Journey is a brand that takes full advantage of the world of art and culture, investing in openness, freedom and diversity.

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Wspólnie

Hestia Artistic Journey Competition Together

ERGO Hestia – mecenas kultury → www.ergohestia.pl

Grupa ERGO Hestia od samego początku swojej działalności na ubezpieczeniowym rynku, czyli od 30 lat, przyjmowała rolę mecenasa wobec artystów i ich działań na wielu polach: teatru, muzyki, literatury oraz szeroko rozumianych sztuk wizualnych. U podstaw tego zaangażowania tkwiło przekonanie, że kontakt ze sztuką zawsze wzbogaca, jest najlepszą platformą porozumienia i komunikacji, a artyści – niezależnie od czasów, w jakich przyszło im tworzyć – zawsze potrzebują życzliwych mecenasów i wsparcia. Ubezpieczenia – podobnie jak sztuka – są formą dialogu z otaczającą rzeczywistością i wpisanymi w nią zagrożeniami. Dlatego mariaż towarzystwa ubezpieczeń – które jest instytucją zaufania publicznego – ze sztuką jest naturalną konsekwencją filozofii działania, w której idea społecznej odpowiedzialność biznesu wypełniona jest realnymi działaniami. Przykładem takiej aktywności jest konkurs Artystyczna Podróż Hestii, w którym co roku nagradza się stypendiami, rezydencjami artystycznymi, wystawami oraz zaproszeniem do bezpośredniej współpracy najciekawszych twórców młodego pokolenia – studentów dwóch ostatnich lat polskich uczelni i wydziałów artystycznych. Konkurs realizuje specjalnie powołana przez Prezesa ERGO Hestii, Piotra M. Śliwickiego, Fundacja Artystyczna Podróż Hestii. Blisko współpracując też m.in. z Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Teatrem Szekspirowskim, Muzeum Narodowym, „Paszportami Polityki” oraz fundując (już od 21 lat!) Nagrodę Znaku i Hestii im. Ks. Józefa Tischnera czy powołując nowy konkurs Literacka Podróż Hestii, sopocki ubezpieczyciel od dawna wyznacza nowe szlaki polskiego art brandingu, stając się prekursorem wielu artystycznych inicjatyw i pomysłów oraz chętnie naśladowanym wzorem dla innych w zakresie nowoczesnego podejścia do spraw sztuki, kultury i artystów.

ERGO Hestia – Patron of Art and Culture → www.ergohestia.pl

Since the very beginning of its operations on the insurance market, i.e. for 30 years, the ERGO Hestia Group has assumed the role of a patron of artists and their activities in many fields: theatre, music, painting, sculpture, literature or the visual arts. At the heart of this commitment was the conviction that contact with art is always enriching and the best platform for understanding and communication, and that artists – regardless of the times in which they create – always need sympathetic patrons and support. Insurance, like art, is a form of dialogue with the surrounding reality and the dangers inherent in it. Therefore, the partnership of an insurance company – which is an institution of public trust – with art is a natural consequence of a philosophy of living, in which the concept of corporate social responsibility is accompanied by real action. An example of such activity is the Hestia Artistic Journey competition, which every year awards scholarships, artistic residencies, exhibitions and invitations for direct cooperation to the most interesting artists of the younger generation – students of the final two years at Polish universities and art faculties. The competition is organised by the APH Foundation, specially appointed by the President of ERGO Hestia, Piotr M. Śliwicki, which also hosts its own gallery – the Pavilion of Art in Warsaw. Working closely with, among others, the Museum of Modern Art, the Shakespeare Theatre, the National Museum, the “Paszporty Polityki” [Passports of Polityka] and by sponsoring (for 21 years now!) the Józef Tischner Znak and Hestia Award or establishing a new Hestia Literary Journey competition, the Sopot-based insurer has been blazing new trails in Polish art branding for a long time, becoming a forerunner of many artistic initiatives and ideas and an eagerly followed model for others in terms of a modern approach to art, culture and artists.

Zasypiając, słyszę szum morza, muzykę dobiegającą z sali balowej i delikatny, lecz wyraźny szmer zelówek tańczących. Sopot

Zasypiając, słyszę szum morza, muzykę dobiegającą z sali balowej i delikatny, lecz wyraźny szmer zelówek tańczących. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1945-50

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Wspólnie

Hestia Artistic Journey Competition Together

Magdalena Kąkolewska Prezeska Fundacji Artystyczna Podróż Hestii

Magdalena Kąkolewska President of Hestia Artistic Journey Foundation

Tworzenie trwałych więzi i prawdziwej relacji wymaga przede wszystkim czasu. Łączenie nie jest procesem samoistnym – potrzebuje ustawicznych zabiegów, szczerego zaangażowania, aktywnej wymiany. Od lat pielęgnujemy te wartości, będąc w nieustannej podróży. Ruch, działanie, kreacja wciąż pozwalają odkrywać nowe lądy, z każdą kolejną edycją konkursu Artystyczna Podróż Hestii wkraczamy w nowe pole możliwości. Włączając się w sieć istniejących powiązań i dodając kolejne, z nieukrywaną satysfakcją patrzymy wstecz i przed siebie. Wciąż młodzi, bo dwudziestoletni, czujemy też odpowiedzialność za twórczą wspólnotę, której częścią jesteśmy. Tegoroczna, jubileuszowa wystawa finałowa konkursu jest wyjątkowa pod wieloma względami. Jej inspirujący dwugłos prowadzi odbiorcę ścieżką wizualnych zjawisk, przy których warto się zatrzymać nawet na chwilę. To przegląd uwiarygadniający nieudawane zmagania, realne intencje młodej sceny artystycznej. To zbiór doświadczeń, idei, pomysłów, w którym odbija się także i nasza codzienność. Szczerze zachęcam, aby dotrzymywać kroku artystom – nawet na tak wczesnym etapie ich zawodowej drogi. Podobnie jak oni usiłujemy odnaleźć się w rzeczywistości przesyconej bodźcami, usłyszeć siebie w informacyjnym szumie. Tym bardziej trzeba docenić ich aktywne postawy, odwagę w akcentowaniu niezależnej myśli – budowanie mostów polega przecież na przekraczaniu granic, stawianiu kolejnych rozdziałów, podróżowaniu do miejsc już zapomnianych i na odkrywaniu nowych.

Forging lasting bonds and genuine relationships takes time above all else. Bonding is not a spontaneous process - it needs constant effort, sincere commitment, active exchange. We have been nurturing these values for years, while being on a continuous journey. Movement, action and creativity allow us to discover new shores, with each successive edition of the Hestia Artistic Journey competition we are entering a new realm of possibilities. By joining the network of existing links and adding further ones, we can look back and ahead with immense satisfaction. Still young at twenty, we also feel a responsibility for the creative community of which we are an integral part. This year, the final exhibition of our jubilee competition is unique in many ways. Its inspiring duet leads the viewer down a path of visual phenomena that are worth lingering over, even if only for a moment. It is a review that gives credence to the honest struggle and the real aspirations of the young art scene. It is a collection of experiences, ideas and concepts that also provide a mirror for our everyday life. I sincerely encourage you to follow the progress made by these artists - even at this early stage of their professional journey. Like them, we try to find ourselves in a reality saturated with stimuli, to hear ourselves in the surrounding information noise. This makes it all the more important to appreciate their pro-active attitudes, their courage to emphasise independent thought - building bridges is, after all, about crossing boundaries, adding new chapters, travelling to places already forgotten and discovering new ones.

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Wspólnie

Hestia Artistic Journey Competition Together

Fundacja Artystyczna Podróż Hestii → www.artystycznapodrozhestii.pl

Dialog świata sztuki i biznesu tworzy pojemne pole związków, zależności, a także wzajemnych korzyści. Fundacja Artystyczna Podróż Hestii z uwagą przygląda się tej inspirującej relacji i z sukcesem wskazuje kierunki takiej współpracy, tworząc nowe narzędzia kreatywne na polskim gruncie. Art brandingowe podejście do wyzwań, jakie stoją przed współczesnymi instytucjami i organizacjami, pozwala budować Fundacji APH platformę innowacyjnej wymiany, w której znajdują swoje miejsce wszystkie kreatywnie zaangażowane podmioty. Synergia różnych dziedzin kultury i sztuki z biznesowym know-how daje bowiem praktyczne możliwości w działaniach komunikacyjnych i analitycznych. W ten sposób art brandingowy przepływ kompetencji ma bezpośrednie przełożenie na efekty wizerunkowe, społeczne oraz ekonomiczne. Działając z ramienia jednego z największych polskich ubezpieczycieli – ERGO Hestii, Fundacja Artystyczna Podróż Hestii prężnie rozwija program mecenatu kultury i sztuki. Poprzez organizację wieloletniego konkursu dla studentów kształcących się na wydziałach i kierunkach artystycznych wszystkich wyższych uczelni w Polsce, Fundacja APH przybliża szerokiemu gronu odbiorców sztukę współczesną. Od roku 2021 prowadzi również konkurs Literacka Podróż Hestii dla autorów klasycznych form literackich, wydanych w Polsce i tworzonych w języku polskim, przeznaczonych dla młodego czytelnika. W warszawskim Pawilonie Sztuki ERGO Hestia przy ul. Kostrzewskiego 1 można oglądać indywidualne wystawy laureatów oraz finalistów poszczególnych edycji konkursu APH. Jest to również przestrzeń eksperymentalna, edukacyjna i wydawnicza, która działa w zakresie projektów art brandingowych oraz korzysta z możliwości, jakie daje łączenie różnych dziedzin sztuki.

Hestia Artistic Journey Foundation → www.artystycznapodrozhestii.pl

The dialogue between the worlds of art and business creates a vast field of relationships, dependencies and mutual benefits. The Hestia Artistic Journey Foundation keeps a close eye on this inspiring relationship and successfully points out the directions for such collaboration, creating new creative tools in the Polish context. The art branding approach to the challenges faced by contemporary institutions and organisations enables the APH Foundation to build a platform for innovative exchange in which all creatively engaged actors find their place. The synergy between the various fields of culture and art and the business know-how offers practical opportunities in communication and analytical activities. In this manner, the art branding flow of competences has a direct bearing on the image, social and economic effects. Acting on behalf of one of the largest Polish insurers – ERGO Hestia, the Hestia Artistic Journey Foundation dynamically develops its programme of culture and art patronage. By organising a long-standing visual competition for students studying at art faculties and departments of all the higher educational institutions in Poland, the APH Foundation brings contemporary art closer to a wide audience. Since 2021, Hestia has also been running the Hestia Literary Journey competition for authors of classic literary forms, published in Poland, created in the Polish language and aimed at a young target audience. The works of the winners and finalists of the various editions of the APH competition are on display at the Warsaw ERGO Hestia Art Pavilion at 1 Kostrzewskiego Street. It is also an experimental, educational and publishing space that runs art branding projects and takes advantage of the opportunities offered by combining different art disciplines.

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Wspólnie

Hestia Artistic Journey Competition Together

Muzeum nad Wisłą Joanna Mytkowska Dyrektorka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Museum on the Vistula → artmuseum.pl

Tegoroczna wystawa prezentowana w Muzeum nad Wisłą ma charakter wyjątkowy – obejmuje wyniki dwóch edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii będąc jednocześnie wydarzeniem podsumowującym dwadzieścia lat działalności organizującej go Fundacji. Muzeum Sztuki Nowoczesnej towarzyszy temu działaniu od 6 lat, wspierając dialog i spotkanie młodych artystów z szeroką publicznością. Doświadczenie ostatnich miesięcy, naznaczone niepewnością, pokazało, że najlepszą drogą wyjścia z kryzysu pozostaje wzmacnianie relacji oraz wspieranie procesów służących budowaniu wspólnoty i kształtowaniu postaw obywatelskich. Intuicja ta od wielu lat obecna była w tematach podejmowanych przez młode artystki i artystów nadsyłających swoje propozycje do konkursu. Wszystkim dziękuję i gratuluję odwagi w poszukiwaniu nowych, artystycznych ścieżek, zaś naszą publiczność, jak co roku, zachęcam do uważnego śledzenia twórczości finalistek i finalistów konkursu.

Joanna Mytkowska Director of the Museum of Modern Art in Warsaw

→ artmuseum.pl

This year's exhibition presented at the Museum on the Vistula River is unique - it includes the results of two editions of the Hestia Artistic Journey competition and at the same time is an event which summarises twenty years of the activities of its organiser-Foundation. The Museum of Modern Art has accompanied this activity for 6 years, supporting the dialogue and the exposure of the young artists to a wide audience. The experience of the recent months, marked by uncertainty, has shown that the best way out of the crisis is to strengthen relationships and support processes aimed at community building and the development of civic attitudes. This intuition has been present for many years in the themes taken up by young artists submitting their entries for the competition. I would like to thank all of them as well as congratulate them on their courage in seeking new artistic paths, and I would like to encourage our audiences, as I do every year, to closely follow the creative development of the finalists of the competition.

Warszawa

„Chyba „Chybanie niema mana naświecie świecietakiego takiegomiasta, miasta,tak tak właśnie właśniejak jakniepowtarzalne niepowtarzalnenigdzie nigdzieindziej indziejsą są warszawskie warszawskiewiosenne wiosennezapachy, zapachy,nastroje, nastroje,uczucia uczucia i imyśli. myśli.IIdlatego dlategonie niemówcie mówcienam namoowiosnach wiosnach paryskich paryskichczy czywiedeńskich!” wiedeńskich!” Leopold Tyrmand, Zły

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii 19. i 20. edycja

Hestia Artistic Journey Competition 19th and 20th edition

Piotr M. Śliwicki Nathalie Anglès Agnieszka Tarasiuk Bogna Świątkowska Jarosław Fliciński Paweł Sosnowski Michał Suchora Sebastian Cichocki Magdalena Kąkolewska

Piotr M. Śliwicki → www.ergohestia.pl

Przewodniczący, twórca marki ubezpieczeniowej ERGO Hestia i Prezes Sopockiego Towarzystwa Ubezpieczeń ERGO Hestia SA. Pomysłodawca konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Mecenas młodych talentów. Mecenat artystyczny należy do programu odpowiedzialności społecznej ERGO Hestii, podobnie jak zaangażowanie w Nagrodę Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera. Chairman, founder of the ERGO Hestia insurance brand and President of Sopot Insurance Company ERGO Hestia SA. The initiator of the Hestia Artistic Journey competition. Patron of the young talent. Artistic patronage is part of ERGO Hestia's social responsibility programme, as is its involvement in the Father Józef Tischner Znak and Hestia Award.

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Jury 19. i 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Jury of 19th and 20th edition

Nathalie Anglès → www.residencyunlimited.org

Kuratorka i krytyczka sztuki. Założycielka i dyrektorka centrum rezydencyjnego Residency Unlimited w Nowym Jorku umożliwiającego szerokiemu gronu artystów i kuratorów z całego świata rozwój międzynarodowych kontaktów oraz artystyczną wymianę. Pracowała w Sotheby's Impresionnist and Modern Art Department w Londynie, The American Center w Paryżu, Ecole des Beaux Arts de Paris i Union Centrale des Arts Décoratifs w Paryżu. Curator and art critic. Founder and director of Residency Unlimited, a residency centre in New York that enables a wide range of artists and curators from around the world to develop international contacts and artistic exchange. She worked at Sotheby's Impresionnist and Modern Art Department in London, The American Center in Paris, Ecole des Beaux Arts de Paris and Union Centrale des Arts Décoratifs in Paris.

Agnieszka Tarasiuk → www.krolikarnia.mnw.art.pl

Artystka i kuratorka poruszająca się na pograniczu sztuki i działalności społecznej. Obecnie główna kuratorka Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni Oddziału Muzeum Narodowego w Warszawie. Kuratorka wystaw: „Skontrum” (2012, Królikarnia); „Figury nie z tego świata” (2012, CSW Zamek Ujazdowski); „Praktyki” Piotra Wysockiego (2013, Królikarnia). Artist and curator exploring the boundary between art and social activism. Currently chief curator of the Xawery Dunikowski Museum of Sculpture in Królikarnia, a branch of the National Museum in Warsaw. Curator of the following exhibitions: “Skontrum” (2012, Królikarnia); “Figures out of this world” (2012, CSW Ujazdowski Castle); “Praktyki” by Piotr Wysocki (2013, Królikarnia).

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Jury 19. i 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Jury of 19th and 20th edition

Bogna Świątkowska → www.beczmiana.pl

Pomysłodawczyni, fundatorka i prezeska zarządu Fundacji Bęc Zmiana, z którą zrealizowała kilkadziesiąt projektów poświęconych przestrzeni publicznej, architekturze i projektowaniu, a także konkursów adresowanych do architektów i projektantów młodego pokolenia. Inicjatorka i redaktorka naczelna czasopisma „Notes na 6 tygodni”. Initiator, founder and President of the Management Board of Fundacja Bęc Zmiana, for which she has carried out several dozen projects dedicated to public space, architecture and design, as well as competitions aimed at architects and designers of the younger generation. Initiator and editor-in-chief of the magazine “Notes na 6 tygodni”.

Jarosław Fliciński → www.flicinski.net

Artysta malarz, posługuje się także fotografią i wideo. Mieszka w Warszawie oraz w Esteval w Portugalii. Oprócz obrazów na płótnie i murali tworzy także malarskie environments, wchodząc w dialog z architekturą, przestrzenią galerii, światłem i z własnymi pracami. W 2002 r. rezydent Fundacji Chinati Donalda Judda w Marfie, USA. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i instytucjonalnych. Painter, he also works with photography and video. He lives in Warsaw as well as in Esteval in Portugal. In addition to paintings on canvas and murals, he also creates painted environments, entering into dialogue with architecture, gallery space, light and his own works. In 2002, resident at the Donald Judd Chinati Foundation in Marfa, USA. His works can be found in many private and institutional collections.

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Jury 19. i 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Jury of 19th and 20th edition

Paweł Sosnowski → www.galeriapropaganda.com

Kurator Galerii Propaganda. Historyk sztuki, krytyk, autor programów telewizyjnych i filmów dokumentalnych o sztuce oraz artykułów prasowych i tekstów do katalogów. Kurator wystawy w Pawilonie Polskim na 50. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji. Współzałożyciel i wieloletni prezes Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, założyciel Fundacji Propaganda. Curator of Propaganda Gallery. Art historian, critic, author of television programmes and documentaries on art as well as press articles and texts for catalogues. Curator of the exhibition at the Polish Pavilion for the 50th Venice Biennale - International Art Exhibition. Co-founder and long-term president of Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych[The Society for the Encouragement of Fine Arts], founder of the Propaganda Foundation.

Michał Suchora → www.bwawarszawa.pl

Historyk sztuki, kurator w Galerii BWA Warszawa. Kurator cyklu edukacyjnego Art in Practice w Art Stations Foundation w Poznaniu. W ramach kolektywu kuratorskiego BWA Warszawa kuratorował m.in. „Withered”, Kisterem Gallery, Budapeszt (2013), „Warsaw. The Day After…”, Vartai Gallery, Wilno (2013), „Aplhaville”, Griffin Artspace, Warszawa (2012), „Nowy porządek”, Art Stations Foundation, Poznań (2012). Art historian, curator at BWA Warszawa Gallery. Curator of the educational cycle Art in Practice at the Art Stations Foundation in Poznań. As part of the BWA Warszawa curatorial collective, he has curated, among others: “Withered”, Kisterem Gallery, Budapest (2013), “Warsaw. The Day After...", Vartai Gallery, Vilnius (2013), "Aplhaville", Griffin Artspace, Warsaw (2012), "Nowy porządek[New Order]", Art Stations Foundation, Poznań (2012).

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Jury 19. i 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Jury of 19th and 20th edition

Sebastian Cichocki → www.artmuseum.pl

Magdalena Kąkolewska → www.artystycznapodrozhestii.pl

Kurator i krytyk sztuki, zastępca dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Zajmuje się głównie refleksją neokonceptualną w sztuce, nawiązuje do land-artu, sztuki środowiskowej z lat 70. Kurator licznych wystaw, m.in. wystawy Moniki Sosnowskiej w Pawilonie Polskim na 52. Biennale w Wenecji oraz Yael Bartany na 54. Biennale w Wenecji, Parku Rzeźby na Bródnie (2009–2012) czy Nowa Sztuka Narodowa (2012).

Prezes Fundacji Artystyczna Podróż Hestii. Absolwentka Wydziałów Prawa i Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Kuratorka wystaw APH. Jest również honorowym członkiem jury hiszpańskiego konkursu Fresh Art i Beca Grand Tour. Poprzez program fundacji wspiera młode talenty, którym trudno zadebiutować w świecie sztuki, a także upowszechnia ideę mecenatu artystycznego w środowiskach biznesowych.

Curator and art critic, deputy director of the Museum of Modern Art in Warsaw. He deals mainly with neo-conceptual art, and makes references to land art, the environmental art of the 1970s. Curator of numerous exhibitions, including that of Monika Sosnowska at the Polish Pavilion for the 52nd Venice Bienalle as well as of Yael Bartany for the 54th Venice Bienalle, Sculpture Park at Bródno (2009-2012) and the Nowa Sztuka Narodowa exhibition (2012).

President of the Hestia Artistic Journey Foundation. Graduate of the Faculty of Law and Faculty of Art History at the University of Warsaw. Curator of the APH exhibitions. She is also an honorary member of the jury of the Spanish Fresh Art competition and Beca Grand Tour. Through the foundation's programme, she supports young talents, who find it difficult to make their debuts in the art world, as well as promotes the idea of artistic patronage in business circles.

Zwyczajnie, zwyczajnie, aż nagle, w zahuśtaniu za wodą – w dół, w górę – bryły jak z wielkiej bajdy. Szklana góra. To szczyty Manhattanu. Nowy Jork

Zwyczajnie, zwyczajnie, aż nagle, w zahuśtaniu za wodą – w dół, w górę – bryły jak z wielkiej bajdy. Szklana góra. To szczyty Manhattanu. Konstanty Ildefons Gałczyński, Elegie wileńskie

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Kinga Burek Anna Grzymała Jan Kowal Antoni Lisowski Sylwia Marszałek-Jeneralczyk Piotr Mlącki Iwo Panasiewicz Przemysław „Piniak” Piński Maria Plucińska Jan Porczyński Justyna Streichsbier Julia Woronowicz Katarzyna Wójcicka Ewelina Zając Weronika Zalewska 44

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Kinga Burek Akademia Sztuki Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Malarstwa

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Painting

Praca została wykonana pod koniec 2020 roku. Porusza ona problem dorastania w nowej współczesności. Stosując terminologię Kacpra Pobłockiego, możemy powiedzieć, że mamy do czynienia z kryzysem ostatecznym. Poprzedzający go kryzys ostrzegawczy w 2008 roku niczego nas nie nauczył – wówczas podobnie jak w 2020 osoby wkraczające na rynek pracy zderzyły się ze ścianą. Minął już ponad rok, odkąd żyjemy w innej rzeczywistości – wkroczyliśmy w erę zoomingu, streamingu i wydarzeń online. Choć wydawało się, że damy sobie radę, coraz trudniej jest nam odnaleźć się w tej sytuacji. Obrazy wykonuję najczęściej w technice tempery jajowej, którą przygotowuję sama, ucierając pigmenty ze spoiwem. Dzięki temu mogę otrzymać farby jedyne w swoim rodzaju i sama decydować o ich nasyceniu, konsystencji czy strukturze. Moje obecne prace są reakcją na dotykającą współczesne społeczeństwo przemoc o charakterze zbiorowym. The work was completed at the end of 2020. It addresses the problem of growing up in the new world reality. Using Kacper Pobłocki’s terminology, we can say that we are dealing with an ultimate crisis. We have not learnt anything from the 2008 early warning crisis - then, as in 2020, people entering the labour market hit a wall. It’s been over a year since we have been living in a different reality - we have entered the age of zooming, streaming and online events. Although we thought we could cope, we are finding it increasingly difficult to manage in this situation. I usually work in egg tempera, which I prepare myself by grinding the pigments with a binder. This allows me to obtain paints that are one of a kind and to decide on their saturation, consistency and texture myself. My current work is a reaction to the collective violence affecting contemporary society.

↗ Infantki tempera jajowa na płótnie 130 x 125 cm 2020

↗ Infants egg tempera on canvas 130 x 125 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Anna Grzymała Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Painting

W obliczu upadku wielkich narracji, galopującego postępu zmierzającego w nieznanym kierunku, ryzyka nieodłącznie wpisanego w wielopłaszczyznowy projekt kolonizacji przyszłości, rodzi się strach. Nieustająca niepewność, niesłabnące poczucie zagrożenia i zanikające zaufanie do zdobyczy racjonalnego umysłu potrzebują ukojenia. Mentalnym azylem staje się tradycja, a raczej jej utowarowiona, pozbawiona pierwotnych sensów karykatura. Fundamentalistyczny festyn trwa. Obraz „Starcie bojówkarzy słońca i księżyca” przedstawia agresywnych mężczyzn, którzy zawłaszczyli symbole natury i toczą bój w imię fundamentalnych idei, których pierwotne znaczenie umyka w nierozwiązywalnej walce o rację. Sama natura przygląda się temu z politowaniem. Jest symbolicznym przedstawieniem ponowoczesnych absurdów i niebezpieczeństw – kryzysu męskości i zagrożenia tożsamości narodowej, a także wyrazem obaw przed cichym przyzwoleniem na przemoc, wykluczaniem Innego i nienawiścią wobec wszystkiego, co obce. In the face of the collapse of grand narratives, of the galloping progress heading in an unknown direction, of the risks inherent in the multifaceted project of colonising the future, fear arises. Perpetual uncertainty, an unrelenting sense of danger and fading trust in the conquests of the rational mind need soothing. Tradition, or rather its commodified caricature, deprived of original meanings, becomes a mental refuge. The fundamentalist festival goes on. The painting "Starcie bojówkarzy słońca i księżyca" depicts aggressive men who have appropriated the symbols of nature and are fighting a battle in the name of fundamental ideas, whose original meaning escapes in an unresolvable struggle to prove a point. Nature herself is watching this with pity. It is a symbolic representation of post-modern absurdities and dangers - the crisis of masculinity and the threat to national identity, as well as an expression of the fear of the silent consent to violence, exclusion of the Other and hatred of everything that is foreign.

↗ Starcie bojówkarzy słońca i księżyca farba akrylowa na płótnie 210 x 300 cm 2021

↗ Clash of the Sun and Moon Militants acrylics on canvas 210 x 300 cm 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Jan Kowal Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach Wydział Artystyczny

The Academy of Fine Arts in Katowice Faculty of Art

„Owoc ludu pracy” to instalacja, która składa się z trzech kanałów wideo. Każdy z nich to zapis performansu. Rozgrywają się one w obrębie wsi, z której pochodzę. Poddaję się w nich swego rodzaju serii testów i po raz kolejny badam tereny i obszary znane mi od najmłodszych lat. Materiały użyte do tych zabiegów na co dzień wiążą się z pracą fizyczną i pomocą w prowadzeniu rodzinnego gospodarstwa, ale wykorzystane w inny niż dotychczas sposób ujawniają swoje nowe znaczenia. Okazują się zarówno swojskie, jak i niegościnne. “Owoc ludu pracy” is an installation, that consists of three video channels. Each one is a record of a performance. Their setting is the village where I come from. In them, I submit myself to a series of tests of a kind, and once again explore areas and territories familiar to me from my childhood. The materials used for these procedures are normally associated with manual labour and assistance in running the family farm, but when used in a novel way, they reveal their new meanings. They prove to be both familiar and inhospitable.

↗ Owoc ludu pracy wideo performans trzy filmy: 1’22”, 4’05”, 1’47” 2021

↗ The fruit of the working class video performance three films: 1’22”, 4’05”, 1’47” 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Antoni Lisowski Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Painting

Zenon Niezgoda jest błąkającym się po świecie dobrym duchem. Nie wiadomo, skąd przychodzi, kim jest i dokąd zmierza. Można powiedzieć, że jest kontynuatorem obecności zmarłego 5 grudnia 2017 Wiesława Polkowskiego, znanego też jako Czarny Roman. To jurodiwyj nowej sztuki krytycznej. Radykalnie transcendentalny. Pomimo iż Zenon sprawia wrażenie silnego indywiduum, w rzeczywistości nigdy nie idzie sam. Prezentowany na wystawie tryptyk nigdy nie powstałby bez opieki i wsparcia ze strony następujących osób: Pawła Bołtryka, Mikołaja Chylaka, Igi Ciszewskiej, Oskara Dawickiego, Janusza i Doroty Fiett, Anety Grzeszykowskiej, Anki i Tomka Grzymałów, Iwony Harris, Mai Janczar, Piotra Janasa, Tomka Kulawika, Joanny Kwapińskiej, Gustawa Kowalczyka, Natana Kryszka, Bartka Kiełbowiczowa, Kacpra Lisowskiego, Jarosława Modzelewskiego, Ines Machner, Janka Mioduszewskiego, Dominiki Olszowy, Jędrka Owsińskiego, Szawła Płóciennika, Igora Przybylskiego, Ady Rączki, Agaty Schultz, Jana Smagi, Pavla Sterca, Jana Strawy, Jana Sowy, Julka i Daniela Wnuka oraz wielu, wielu innych. Im wszystkim z całego serca dziękuję. Zenon Niezgoda is is a benevolent spirit wandering about in the world. It is not clear where he comes from, who he is or where he is going. One could say, that he continues the presence of the late Wiesław Polkowski, also known as Czarny Roman (Black Roman), who died on 5 December 2017. He is the yurodivy (Holy Fool), of the contemporary crtical art. Radically transcendental. Although Zenon gives the impression of being a strong individual, in reality he never travels alone. The triptych presented in the exhibition would never have come into being without the care and support of the following: Paweł Bołtryk, Mikołaj Chylak, Iga Ciszewska, Oskar Dawicki, Janusz and Dorota Fiett, Aneta Grzeszykowska, Anka and Tomek Grzymałów, Iwona Harris, Maja Janczar, Piotr Janas, Tomek Kulawik, Joanna Kwapińska, Gustaw Kowalczyk, Natan Kryszek, Bartek Kiełbowiczow, Kacper Lisowski, Jarosław Modzelewski, Ines Machner, Janek Mioduszewski, Dominika Olszowa, Jędrek Owsiński, Szawel Płóciennik, Igor Przybylski, Ada Rączka, Agata Schultz, Jan Smaga, Pavel Sterc, Jan Strawa, Jan Sowa, Julek and Daniel Wnuk and many, many others. I thank them all from the bottom of my heart.

↗ Tryptyk Zenona performans dokumentacja wideo 9'17'', obiekt 145 x 75 x 80 cm 2020–2021

↗ Zenon’s Triptych performance video 9'17'', object 145 x 75 x 80 cm 2020–2021

fot. Tomek Kulawik

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Sylwia Marszałek-Jeneralczyk Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Rzeźby

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Sculpture

Humbaki z natury są samotnikami. Człowiek sprawił, że stały się również osamotnione. Czy to właśnie o samotności śpiewają swoje przejmujące pieśni? A może jest to echo wspomnień o dziedzictwie, które brutalnie przekierowano na inną ścieżkę? Albo o nadziei na lepszą przyszłość? Może przygotowują się do koncertów pożegnalnych, nie wiedząc, kiedy ich gatunek ukłoni się po raz ostatni, by na dobre zejść ze sceny? To człowiek wymiata dzisiaj na estradzie. Zakrzyczał pozostałych kolegów po fachu, by pląsać dziko przy dźwiękach pełnego dysonansów techno. W dobrym tonie może być wykonanie coveru. Ukłon uznania dla minionych artystów, krótka refleksja. Praca ,,Pieśń humbaka” to instrument, w którym blacha tworzy klawisze, a każdy z nich kryje archiwalne zapisy dźwięków wydawanych przez wieloryby. Człowiek staje się kompozytorem, ma kontrolę nad utworem. To on decyduje, o czym śpiewa humbak. Humpback whales are loners by nature. Humans have also sentenced them to loneliness. Is it about that loneliness that their heartrending songs are about? Or are these perhaps echoing recollections of a heritage, that has been brutally diverted from its rightful path? Or do they sing about hope for a better future? Perhaps they are preparing for farewell concerts, not knowing the exact time when their species takes its final bow to leave the stage for ever? It is the human species that sweeps the stage today. Humans have shouted down their fellow musicians, so they can prance wildly to the sounds of dissonant techno. So this may be a good time to perform a cover song. A tribute to the artists of the past, a brief reflection. The piece “Pieśń humbaka” [Song of the Humpback Whale] is an instrument in which sheet metal forms the keys, and each of them holds archival recordings of whale sounds. Thus Man becomes the composer, he is in control of the piece. It is he who decides what the humpback sings about.

↗ Pieśń humbaka instalacja: blacha trapezowa, metalowe pręty, elektronika (Raspberry Pi, przewody, głośnik) 120 x 185 x 75 cm 2021

↗ Song of the Humpback Whale installation: trapezoidal sheet metal, metal rods, electronics (Raspberry Pi, cables, loudspeaker) 120 x 185 x 75 cm 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Piotr Mlącki Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Painting

„Magna Res Publica Poloniae” to mapa świata, która przedstawia alternatywną wizję dziejów. Zaznaczone zostały na niej wszystkie podboje Polski od początku jej istnienia aż po dzień dzisiejszy. Praca dotyczy przemocowej historii polskiego kolonializmu, jego kontynentalnych, zamorskich oraz kosmicznych zdobyczy. Projekt odwołuje się do dawnych map, uwzględniając ich kartograficzne nieścisłości, przeskalowania oraz charakterystyczny zabieg umieszczania własnego państwa w centrum świata. Wszystko to ma za zadanie odzwierciedlić stosunki społeczne epoki wielkich odkryć geograficznych. Znacząca jest także warstwa językowa mapy, która wskazuje dodatkowo na usilne pragnienie przynależności Polski do kręgu kultury łacińskiej. Namalowany projekt został zdigitalizowany w celu nadania mu możliwej do powielania formy „szkolnej pomocy naukowej”, co stanowi odwołanie do sposobu konstruowania polityki historycznej oraz edukacji w Polsce. “Magna Res Publica Poloniae” is a map of the world, that presents an alternative vision of history. It shows all of Poland’s conquests from the beginning of its existence to the present day. The work deals with the violent history of Polish colonialism, its continental, overseas and space conquests. The project refers to old maps, taking into account their cartographic inaccuracies, overscaling and the characteristic practice of placing one’s own country at the centre of the world. All this is intended to reflect the social relations of the age of the great geographical discoveries. Also significant is the linguistic layer of the map, which further indicates Poland’s strong desire to belong to the circle of the Latin civilisation. The painted project has been digitalized in order to give it a reproducible format of a “school teaching aid”, which is a reference to the way historical politics and education are being structured in Poland.

↗ Magna Res Publica Poloniae druk cyfrowy na banerze 150 x 240 cm 2021

↗ Magna Res Publica Poloniae digital print on a banner 150 x 240 cm 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Iwo Panasiewicz Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach Wydział Projektowy

The Academy of Fine Arts in Katowice Faculty of Design

Praca składa się z cyklu pięciu rysunków wykonanych ołówkiem i kredką na papierze. Są one zapisem doświadczeń i przemyśleń związanych z podróżą, która może wiązać się z porzuceniem przytłaczającego środowiska i poszukiwaniem nowej tożsamości. Rysunki obrazują dylematy i trudne uczucia związane z osobami, zdarzeniami, przynależnością do danego miejsca. Widzimy nieruchome, posągowe postaci uwikłane w różne sytuacje przestrzenne, które stanowią metaforę sytuacji emocjonalnych. Podróż staje się okazją do całkowitego oddania się przypadkowi, chwilowym zdarzeniom i uniesieniom – działaniu stale przekształcającej się przestrzeni. Tytuł „wycieczka” ma charakter ironiczny – wycieczka jest zdarzeniem błahym, przedstawione na rysunkach postaci znajdują się natomiast w wieloznacznych, wzbudzających wątpliwości sytuacjach. Tytułowa wycieczka zamienia się w długą, trudną i monotonną podróż. The work consists of a series of five drawings made in pencil and crayon on paper. They are a record of experiences and reflections on travel, which can involve leaving an oppressive environment and a search for a new identity. The drawings depict dilemmas and difficult feelings associated with people, events, and belonging to a particular place. We see motionless, statuesque figures entangled in various spatial situations that are metaphors for emotional circumstances. The journey becomes an opportunity to completely surrender to chance, momentary events and raptures - the effects of a continuously changing space. The title “excursion” is ironic - an excursion is a trivial event, while the figures in the drawings find themselves in ambiguous, often very unsettling situations. The eponymous excursion turns into a long, arduous and monotonous journey.

↗ wycieczka ołówek i kredka na papierze cztery rysunki 20,9 x 29,7 cm, jeden rysunek 29,7 x 42 cm 2020

↗ an excursion pencil and crayon on paper four drawings 20.9 x 29.7 cm, one drawing 29.7 x 42 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Przemysław „Piniak” Piński Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu Wydział Malarstwa

University of the Arts in Poznań Faculty of Painting

Kabaret pt. „Geje w obozach szyjący zabawki uczące tolerancji”. Znaczeni różowymi trójkątami mężczyźni, skazani za homoseksualizm na mocy paragrafu 175, znajdowali się najniżej w obozowej hierarchii. W książce „Mężczyźni z różowym trójkątem”, która stanowi świadectwo przeżyć Josefa Kohouta, autor nieraz pyta wprost: „co to za świat i co to za ludzie, którzy decydują za dorosłego człowieka, kogo i jak wolno mu kochać?”. W dokumencie „Witamy w Czeczenii” przedstawiono nie tylko ucieczkę osób orientacji homoseksualnej z kraju i proces stawania się uchodźcą, lecz także przechwycone przez aktywistów nagrania z sytuacji, w których rodziny, zachęcane przez rząd, dokonują samosądów na własnych dzieciach, roztrzaskując ich głowy kamieniami. Kiedy podjąłem temat trójkąta, myślałem, że będzie to rodzaj kabaretu prowadzonego przez trans w obozie. Zbyt wiele antyludzkich zjawisk ma miejsce jednak współcześnie, żeby można było ot tak wziąć je w kabaretowy nawias. Na razie badam, gdzie obecnie jesteśmy my wszyscy. Cabaret entitled “Gays in camps sewing toys that teach tolerance”. Marked with pink triangles, the men convicted of homosexuality under Section 175 ranked lowest in the camp hierarchy. In the book “Mężczyźni z różowym trójkątem” [Men with a Pink Triangle], which is a testimony to Josef Kohout’s experiences, the author sometimes asks directly: “What kind of a world and what kind of people are those, who decide for a grown man, whom and how he is allowed to love?”. The documentary “Welcome to Chechnya” shows not only the flight of homosexuals from the country and the process of becoming a refugee, but also footage intercepted by activists of situations in which families, encouraged by the government, perpetrate lynchings on their own children by smashing their heads with stones. When I tackled the subject of the triangle, I thought it would be a kind of cabaret run by the trans in the camp. There are, however, too many anti-human phenomena taking place nowadays to simply take them into a cabaret bracket. For now, I explore where it is, that we all currently stand.

↗ Naszyj mi akryl i tusz na impregnowanej tkaninie 300 x 300 cm 2021

↗ Sew me a acrylic and ink on impregnated fabric 300 x 300 cm 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Maria Plucińska Akademia Sztuki w Szczecinie Wydział Sztuki Mediów

Szczecin Art Academy Faculty of Media Art

W swojej pracy podejmuję próbę dyskusji z wideo performansem amerykańskiej artystki Marthy Rosler „Semiotics of the kitchen”, który dotyczy kwestii pracy kobiet i jej widzialności. Stawiam się na tle wykorzystanej przez nią przestrzeni domowej, nie stawiając jednak oporu. Bazując na zdobyczach sztuki zawłaszczania (appropriation art), decyduję się nie na tworzenie pracy od zera, lecz na ponowienie pytania zadanego przez Rosler prawie pół wieku temu, celowo podkreślając nieustanną aktualność jej pracy. Stopniowo wymazuję swoją sylwetkę, by wreszcie kompletnie zniknąć w kuchennej przestrzeni – podobnie jak problematyka pracy domowej kobiet postrzegana z perspektywy ekonomiczno-politycznej. In my work I attempt a dialogue with the video performance by the American artist Martha Rosler "Semiotics of the kitchen", which deals with the question of women's work and the issue of its ‘visibility’. I place myself against the background of the domestic space she uses, but without offering any resistance. Building upon the achievements of ‘appropriation art’, I choose not to create a work ‘from scratch’, but to revisit the question posed by Rosler almost half a century ago, deliberately stressing the ongoing relevance of her work. I gradually erase my own silhouette and finally disappear completely into the kitchen space - which metaphorically illustrates the way the issue of women's domestic work is seen from an economic and political perspective.

↗ Niewidzialna praca wideo 4’31” 2020

↗ Invisible work video 4’31” 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Jan Porczyński Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Grafiki

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Graphic Art

Praca jest impresją na temat społecznego niepokoju, globalnego poczucia uderzającej w ludzkość katastrofy i mojej osobistej bezradności wobec upadającego porządku. Deszcz pada na ziemię, ta jednak pozostaje jałowa i zniszczona. Obecność górującej na nieboskłonie figury czerwonego słońca skłania do zastanowienia na temat tego, czy deszcz zatruwa ziemię, czy sprowadza na nią oczyszczenie. Być może jest plagą, karą zesłaną przez rozwścieczoną wyższą siłę. Postaci zdają się ignorować nadchodzącą katastrofę. Zatracone w tańcu, pogrążone w transie i ogłuszone grającą muzyką kontynuują swoje bachanalia. The work is an impression on the theme of social anxiety, the global sense of disaster striking humanity and my personal helplessness in the face of a collapsing order. The rain falls on the land, but it remains barren and devastated. The presence of the figure of the red sun towering in the sky invites us to reflect on the question of whether rain poisons the earth or brings about its purification. Perhaps it is a plague, a punishment sent by an enraged higher power. The figures seem to ignore the impending disaster. Lost in dance, plunged into a trance and deafened by the music, they continue their bacchanalia.

↗ Deszcz gwasz na papierze 50 x 70 cm 2020

↗ The rain gouache on paper 50 x 70 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Justyna Streichsbier Akademia Sztuki w Szczecinie Wydział Sztuki Mediów

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Graphic Art

Inspiracją do powstania tej pracy jest Radek, mój 8-letni syn, i jego pasja do ptaków. Każdemu członkowi rodziny przyporządkował jego ptasi odpowiednik: mama została czajką, tata orłem przednim, siostra kobczykiem, on sam – orłem bielikiem. Mówi, że ptaki są większe, niż nam się wydaje, i że powinnam być jak gęś gęgawa: one łączą się w pary na całe życie. Radek chciałby zamienić się w ptaka. Pomyślałam, że możemy spróbować. The inspiration for this work comes from Radek, my 8-year-old son, and his passion for birds. Each family member was assigned a bird equivalent: mom became a lapwing, dad - a golden eagle, his sister - a hobby and he himself is a white-tailed eagle. He says that birds are larger than we think, and that I should be like the Greylag goose: they mate for life. Radek would like to turn into a bird. I thought we could try it.

↗ Atlas ptaków wideo (na podstawie fotografii analogowych) 2020

↗ Atlas of birds video (based on analog photographs) 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Julia Woronowicz Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Rzeźby

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Sculpture

Dziewczyny nie można uderzyć nawet kwiatkiem. Moja praca jest odpowiedzią na ten wpajany ludziom już we wczesnym dzieciństwie frazes. To zdanie, które, jak wiele mu podobnych, stanowi jedną z podstaw powszechnego wychowania. Przekazywane bezrefleksyjnie z pokolenia na pokolenie kształtuje społeczną świadomość – głęboko zakorzeniony system wartości oparty na nieprawdziwych i krzywdzących stereotypach, które umacniają m.in. kulturowe konstrukcje płci. Kobieta to istota krucha, potrzebująca opieki, zależna. Stokrotka jest symbolem niewinności i delikatności, ale również pospolitości. W idyllicznej scenerii rodem z gier komputerowych fantasy, w białej sukience i z rozpuszczonymi włosami, uderzam w ten stereotyp, za Simone de Beauvoir i Teresą Hołówką manifestując: nikt nie rodzi się kobietą. You can’t punch a girl even with a flower. My work is a response to this platitude instilled in people from an early age. It is a phrase which, like many of its kind, forms one of the cornerstones of mainstream education. Passed on from generation to generation without a second thought, it shapes social consciousness - a deeply rooted system of values based on false and damaging stereotypes that reinforce, among other things, cultural gender constructs. A woman is a fragile being, in need of care, a dependent. While a daisy is a symbol of innocence and delicacy, it is also a symbol of commonness. In an idyllic setting straight out of a fantasy computer game, wearing a white dress and with my hair down, I strike at this stereotype, following in the footsteps of Simone de Beauvoir and Teresa Hołówka: no one is born a woman.

↗ Kwiatuszku instalacja (wideo, dwa obiekty – worek treningowy, pałka) wideo 1’42”, obiekty 135 x 130 cm, 2,5 x 63 cm 2021

↗ Hey, daisy installation (video, two items - punch bag, baton) video 1’42”, items 135 x 130 cm, 2.5 x 63 cm 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Katarzyna Wójcicka Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Grafiki

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Graphic Art

W przyszłości nie czeka mnie żaden etat. Elastyczność, projektowy tryb pracy i niestabilność finansowa są wpisane w zawód artysty. Zanim dopadnie mnie konieczność przejścia na samozatrudnienie, realizuję projekt etatu. Rysuję na godziny, wypełniając kartki powtarzalnym, drobnym modułem. Naśladuję tym samym rutynę czasochłonnej, monotonnej pracy biurowej. Po zakończeniu rysunku zapisuję i podliczam godziny. Na podstawie przyjętej stawki (dyktowanej przez moją wartość na rynku pracy) jestem w stanie ustalić koszt każdego rysunku. Realizuję tym samym pełen etat godzinowy w miesiącu – osiem godzin dziennie przez pięć dni w tygodniu. Warunki dookreślone są fikcyjną umową o pracę, którą zawarłam między sobą a sobą. Wynagrodzenie miesięczne to kapitał zamrożony, który dostanę w momencie kupna pracy. Projekt ten możliwy jest tylko w przypadku pokrycia moich kosztów życia, np. dzięki wsparciu finansowemu rodziny lub oszczędnościom. No full-time job awaits me in the future. Flexibility, project work and financial instability are part of the creative profession. So I’m busy with a full-time project, before I’m forced to move into self-employment. I draw on an hourly basis, filling the pages with repetitive, small units. I thus mimic the routine of time-consuming, monotonous office work. When the drawing is completed, I record and count the hours. Based on the accepted rate (dictated by my value in the labour market), I am able to determine the cost of each drawing. I thus fulfil the requirements for a full-time employment per month - eight hours a day for five days a week. The terms and conditions are set out in a fictitious employment contract between myself and myself. My monthly salary is the frozen capital I receive, when my work is purchased. This project is only possible if my costs of living are met, e.g. through family financial support or savings.

↗ Etat cienkopis na papierze pięć rysunków 59,4 x 42 cm 2021

↗ Full-time fine point pen on paper five drawings 59,4 x 42 cm 2021

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Ewelina Zając Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Grafiki

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Graphic Art

Niespodziewane wydarzenia mogą sprawić, że pojawia się niechęć do życia, czasami niechęć do wstania z łóżka. Zakładamy więc w nim obóz, w którym próbujemy przetrwać. Pomimo toczonej walki można wykorzystać to, co ma się pod ręką, aby było odrobinę przyjemniej. Praca „Nie wstaję” to projekt stworzony w łóżku. W czasie, gdy wychodzenie na zewnątrz zostało zakazane, ja nie byłam w stanie wyjść nawet z niego. Czasu było dużo, a rysowanie pomaga w przetrwaniu. Kołdra to każdemu dobrze znana tarcza – nie tylko przed duchami, lecz także przed światem. W przestrzeni galeryjnej można się położyć i nią przykryć – funkcjonuje jak bunkier. Unexpected events can make you feel resentful about life, sometimes even unwilling to get out of bed. So we set up camp in bed, where we try to survive. Despite the fact of a battle being fought, you can use what you have on hand to make it a little more enjoyable. The work “Nie wstaję” is a project created in bed. At a time when going outside was banned, I was not even able to leave my bed. There was plenty of time, and drawing helps with survival. Everyone is familiar with the idea of a duvet acting as a shield - not only against the ghosts, but also against the world. In the gallery space you can lie down and pull it over your head - it functions like a bomb shelter.

↗ Nie wstaję rysunek na materiale 200 x 160 x 3 cm 2020

↗ I won’t get up drawing on fabric 200 x 160 x 3 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 20. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 20th edition

Weronika Zalewska Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Sztuki Mediów

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Media Art

„Historia czasu wolnego” to instalacja audiowizualna, która stanowi refleksję na temat kondycji młodej artystki w późnokapitalistycznych realiach prac dorywczych i ekonomii daru. Tworzę sztukę w warzywniaku, bo oznacza to metry darmowego materiału i research w godzinach pracy. „Historia czasu wolnego” to z jednej strony świadome pójście na skróty, zamiana artystycznych ambicji na chwilę odpoczynku, z drugiej – stworzenie przestrzeni dla dylematów wobec etyki pracy i ekonomii czasu. W przestrzeni tej odbywa się dialog z kapitalizmem poprzez cielesność, zmysły – manifestacje zarówno siły, jak i rezygnacji. Połączone przeze mnie elementy, takie jak specyficzny duszny zapach, fragmenty rozmów klientów i sprzedawcy czy nieregularnie splecione siatki, same przejmują narrację. Pokazuję charakter czasu wolnego jako odbicia czasu pracy – czas wolny spędzany na wyplataniu siatek jest ironicznym odniesieniem do marksistowskiej teorii, według której czas wolny rozwija i przekształca jednostkę, która może następnie wrócić do pracy odmieniona, z szerszą wiedzą o sobie i o społeczeństwie. Świadoma swojego przywileju – magicznego „kapitału symbolicznego”, w który obfituje sztuka – pozwalam, żeby na chwilę praca tworzyła człowieka. Praca, poprzez kontrastującą obecność męskiego protagonisty z klasy średniej, odnosi się także do kultury wypoczynku, która napędza turystyczny kolonializm, a jednocześnie jest często jedną z możliwości przetrwania lokalnych mieszkańców. Późnokapitalistyczne sieci zależności, generowane przez ekonomiczne relacje, pokazują nasz stosunek do siebie. Na tym tle warzywniak mimo wszystko rysuje się dość niewinnie. “Historia czasu wolnego” is an audiovisual installation that reflects on the situation of a young artist in the late-capitalist realities of casual work and the gift economy. I create art in the grocery store because it means metres of freely available material and doing research during working hours. “Historia czasu wolnego" is, on the one hand, a conscious shortcut, exchanging artistic ambitions for a moment of rest, and on the other, creating space for dilemmas about work ethics and the economy of time. In this space, a dialogue with capitalism takes place through physicality of the body, the senses - manifestations of both strength and resignation. The elements I have combined, such as a specific stuffy smell, fragments of conversations between the customers and the sales assistant or the irregularly knotted string shopping bags, take over the narrative themselves. I illustrate the nature of leisure as a reflection of working time - the leisure time spent making string bags is an ironic reference to the Marxist theory that leisure develops and transforms the individual, who can then return to work transformed, with a deeper knowledge of both themselves and society. Aware of my privilege - of the magical "symbolic capital" that art, as we know, is endowed with - for a brief moment I allow the act of working to ‘make the man’. By the contrasting presence of the male protagonist from the middle class, the act of working also refers to the leisure customs that boost the colonial tourism while the locals are given one chance to survive. The late-capitalist network of mutual dependencies, generated by economic influences, highlights our attitude toward ourselves. On this background the grocery store seems to be quite an innocuous picture.

↗ Historia czasu wolnego instalacja (plecione tekstylia syntetyczne i scoby, audio) 150 x 200 x 150 cm 2021

↗ A history of leisure time installation (knotted synthetic textiles and scoby, audio) 150 x 200 x 150 cm 2021

Wilno

Jest tajemnicze Wilno, pomarańczowo-zielone, zwłaszcza wieczorem, gdy siedzisz jakby w butelce od piwa. Drzemią budowle baroku, a w nich jak w szafach przezacnych świeczniki zdradliwych kształtów, ballady, zmarłe perfumy... Konstanty Ildefons Gałczyński, Elegie wileńskie

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Natalia Galasińska Veronika Hapchenko Maja Janczar Agata Jarosławiec Adam Kozicki Anna Kwiatkowska Małgorzata Mycek Michał Myszkowski Grażyna Monika Olszewska Karolina Pawelczyk Anna Rutkowska Ewelina Węgiel Jan Eustachy Wolski Bożna Wydrowska Katarzyna Wyszkowska 80

100

101

104

105

102

103

106

108

109

107

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Natalia Galasińska Akademia Sztuki w Szczecinie Wydział Sztuki Mediów

Szczecin Art Academy Faculty of Media Art

Należę do młodego pokolenia wsi popegeerowskich – wsi, których funkcjonowanie gruntownie zmieniło się po likwidacji Państwowych Gospodarstw Rolnych. W mglistym wspomnieniu z dzieciństwa wraz z dziadkiem oglądam ich pozostałości. Później widzę tylko tony gruzu, wśród których ludzie walczą ze sobą o każdy znaleziony tam kawałek złomu. Z ruin nie zostało dziś już nic. Po wielu rozmowach z byłymi pracownikami PGR-u chciałam odbudować ich pamięć z czasów, które wspominają jako najlepszy moment w swoim życiu – praca w gospodarstwie gwarantowała im spokój. Angażując ich do tego projektu chciałam, żeby znowu zrobili coś wspólnie. Na moją prośbę narysowali mapę całego gospodarstwa, podczas długiej rozmowy ustalili, jak PGR w Karnicach rzeczywiście wyglądał. Na podstawie tych szkiców wspólnie zespawaliśmy mapę z odkupionego złomu, który po upadku PGR-ów był podstawowym źródłem zarobku większości mieszkańców tej wsi. Najczęściej pozyskiwali go właśnie z ruin zlikwidowanego gospodarstwa. I belong to the young generation of post-state collective farming villages - villages whose functioning changed profoundly after the dismantling of State Agricultural Farms. In a vague childhood memory, I look at the remnants of them together with my grandfather. Later, all I see are tonnes of rubble, among which people are fighting with each other for every piece of scrap metal they can find there. Today there is nothing left of the ruins. After many conversations with former state farm workers, I wanted to rebuild their memories of the times they recall as the best moment in their lives - working on the farm guaranteed them stability. By involving them in this project I wanted them to do something together again. At my request, they drew a map of the entire farm and, during a long conversation, established what the Karnice State Agricultural Farm actually looked like. On the basis of these sketches, we jointly welded together a map made of bought-up scrap metal, which after the collapse of the State Agricultural Farms was the main source of income for most of the inhabitants of this village. Mostly they obtained it from the ruins of a run-down farm.

↗ Złom instalacja (metal) wymiary zmienne 2019

↗ Scrap installation (metal) variable dimensions 2019

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Veronika Hapchenko Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Malarstwa

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Painting

„Jeden z małych cudów naszej epoki” – Maksim Gorki o Pawliku. Pawlik Morozow to dziecięcy bohater Związku Radzieckiego. Według oficjalnej wersji jego życiorysu, wykorzystywanej w celach propagandowych w okresie kolektywizacji, 13-letni Pawlik wydał własnego ojca, kułaka, za co został zabity przez swoich krewnych. Na jego cześć komponowano wiersze i pieśni, wznoszono pomniki. Jego imię zyskuje negatywne konotacje w latach 80., kiedy to zeznania nauczycielki podważyły wiarygodność Pawlika jako komunistycznego bohatera. Ujawniono, że jego ojciec był spekulantem i ukrywał kułaków (choć sam nie był jednym z nich), ponadto nadużywał alkoholu, bił swoją żonę oraz mieszkał z inną kobietą. Przypisywane Pawlikowi oskarżenie wniosła jego matka. Sam Pawlik występował jako świadek, jednak z uwagi na jego młody wiek jego słowa nie zostały wzięte pod uwagę. Pawlik Morozow stał się jednym z istotnych punktów ideologii Związku Radzieckiego oraz traumy na postradzieckich obszarach, symbolem uformowanym przez trzy archetypy: Bohater, Zdrajca, Syn. “One of the small miracles of our era” - Maksim Gorky on Pavlik. Pavlik Morozov was a child hero of the Soviet Union. According to the official version of his life story, which was used for propaganda purposes during the collectivisation period, the 13-year-old Pavlik denounced his father, a ‘kulak’ to the authorities and was in turn killed by his own family. Poems and songs were composed and monuments erected in his honour. His name acquired negative connotations in the 1980s, when a teacher’s testimony undermined Pavlik’s credibility as a communist hero. It was revealed that his father was a profiteer who had hid kulaks (although he was not one himself), in addition to abusing alcohol, beating his wife and living with another woman. The allegations attributed to Pawlik were actually brought by his mother. Pawlik himself appeared as a witness, but due to his young age his words were not taken into consideration. Pavlik Morozov became one of the essential elements of Soviet ideology and trauma in the post-Soviet areas, a symbol formed by three archetypes: A Hero, a Traitor, a Son.

↗ pavlik technika mieszana (papier-mâché, wydruk cyfrowy) figura (rzeźba) 97 x 67 x 52 cm, płyta 100 x 56 x 0,5 cm, stół 65 x 50 x 50 cm 2020

↗ pavlik mixed technique (paper-mâché, digital printout) figure (sculpture) 97 x 67 x 52 cm, slate 100 x 56 x 0.5 cm, table 65 x 50 x 50 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Maja Janczar Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Painting

Jan Sowa charakteryzuje Polskę przy pomocy trzech braków: braku dziedzictwa rzymskiego, braku nowożytnej organizacji społecznej oraz braku władzy królewskiej. Tematem pracy jest fenomen braku jako elementu kluczowego do zrozumienia polskiej kondycji. Moją intencją było przenicowanie Polski za pomocą jej własnej tożsamości. W tym przypadku reprezentuje ją haft kaszubski, w kształt którego wycięta została mapa. Jan Sowa characterises Poland by means of three shortcomings: an absence of Roman heritage, a lack of modern social organisation and the lack of royal authority. The theme of the study is the phenomenon of ‘deficiency’ or ‘absence’ as a key element in understanding the Polish condition. It was my intention to ‘rework’ Poland with its own identity. In this case it is represented by Kashubian embroidery, which has been cut into the shape of a map.

↗ Brak Polski wycinanka 140 x 150 cm 2020

↗ The Absence of Poland cut-out 140 x 150 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Agata Jarosławiec Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Malarstwa

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Painting

Projekt jest próbą przepracowania traumy związanej z nieobecnością zmarłego ojca oraz zdefiniowania własnej tożsamości opartej na braku męskiego wzorca. Praca nad silikonową rzeźbą stała się tłem dla procesów zachodzących w sferze psychicznej i emocjonalnej. Wykorzystanie medium fotografii i filmu pozwoliło na przyjrzenie się relacji z własnym ojcem, której wcześniej nie było, a która zaczynała się właśnie kształtować. Spojrzenie na sytuację wykreowaną przed obiektywem umożliwiło odkrycie nowego rodzaju tęsknoty za realną osobą. The project is an attempt to work through the trauma related to the absence of the deceased father and to define one’s own identity based on the absence of a male role model. The work on the silicone sculpture became a backdrop for the processes taking place in the psychological and emotional sphere. The use of the medium of photography and film offered a glimpse into a relationship with his own father that had not previously existed, but which was just beginning to take shape. By looking at the situation created in front of the lens, it was possible to discover a new kind of longing for a real person.

↗ I never touched my father like that wideo 2’55” 2020

↗ I never touched my father like that video 2’55” 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Adam Kozicki Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Painting

Biuro Pomysłów Artystycznych powstało w odpowiedzi na status osób artystycznych w dobie późnego kapitalizmu. Równolegle z przemysłem kreatywnym, w którego tryby wtłoczeni są twórcy i twórczynie, postępują zjawiska takie jak specyficzne oddzielenie wytwórcy/wytwórczyni od jego/jej dzieła, wyzysk związany z przymusem kapitalizacji wytworów ich rąk i głów, a także presja wynikająca z wciąż istniejącego mitu omnipotentnego artysty-geniusza. W ten sposób w polu sztuki istnieją byty paradoksalne, zmuszone dzielić się swoją pracą na wyjątkowo niekorzystnych dla nich warunkach, które, aby przeżyć, nierzadko muszą godzić swój prekariacki status z niemalże kapłańską aurą, jaka związana jest z twórcą jako podmiotem. Korzystając z doświadczeń różnorako rozumianego zawłaszczania, śmierci oryginalności i autorstwa, a także zacierania rozumienia, czym jest proces twórczy, powstało Biuro – od artysty dla osób artystycznych, którym tempo pracy uniemożliwia realne wytwarzanie idei i wcielanie ich w życie. Biuro Pomysłów Artystycznych was established in response to the status of artists in the age of late capitalism. Parallel to the creative industry, into the cogs of which male and female creators have been squeezed, there exist such phenomena as the peculiar separation of the maker from his or her work, the exploitation connected with the compulsion to capitalise the products of their hands and heads, and the pressure resulting from the persisting myth of the omnipotent genius-artist. Thus, in the field of art there exist paradoxical entities, forced to share their work under extremely unfavourable conditions, who, in order to survive, often have to reconcile their precarious status with an almost priestly aura that is associated with the artist as a subject. Drawing on the experiences of appropriation interpreted in a variety of ways, the death of originality and authorship, as well as the blurring of the understanding of what the creative process is, the Studio was established by an artist for artistic people, whom the pace of work prevents from actually creating ideas and putting them into practice.

↗ Biuro Pomysłów Artystycznych performans 11’18” (dokumentacja wideo) 2020

↗ A Studio of Creative Ideas performance 11’18” (a video recording) 2020

fot. Karolina Zajączkowska

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Anna Kwiatkowska Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Gdańsk Faculty of Painting

Ważne jest dla mnie ciało – ono jest moim medium. Istotny jest gest, energia i jej pochodzenie oraz napięcia, które dany ruch powoduje w ciele. Badam swoje granice. Jaki jest zasięg moich rąk i nóg, ile mam siły i cierpliwości, aby obserwować powstający gest? Staram się zachować czujność. Obserwuję i reaguję. Moje prace w samym procesie ich powstawania traktuję abstrakcyjnie. Kiedy są już skończone, stają się dla mnie figuratywne. Szukam w nich kształtów, które znam. Jest to dla mnie gra z podświadomością i myślę, że może nią też być dla odbiorców – każdy z nich może zobaczyć w nich coś innego. What is important for me is the body - it is my medium. What is important is the gesture, the energy and its origin, and the tensions that the respective movement creates in the body. I am testing my limits. What is the range of movement of my arms and legs, how much strength and patience do I have to watch the gesture emerge? I am trying to remain vigilant. I watch and react. I approach my works as abstractions in the very process of their creation. When they are finished, they become figurative for me. I search for familiar shapes in them. It’s a game with the subconscious for me, and I think it can be that way for the audience as well - everyone can see something different in them.

↗ Gra olej na płótnie i papierze poliptyk: 6 obrazów 73 x 60 cm, 1 obraz 140 x 195 cm 2020

↗ Game oil on canvas and paper polyptych: 6 paintings 73 x 60 cm, 1 painting 140 x 195 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Małgorzata Mycek Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu Wydział Malarstwa i Rysunku

University of the Arts in Poznań Faculty of Painting and Drawing

„Myślał kurczak o niedzieli...” to wizualizacja wspomnienia z lat dziecięcych – dokumentacja sytuacji, w której osoba gotowa na sobotnią imprezę musi przed wyjściem zarżnąć kurę na niedzielny obiad. Ta dość banalna sytuacja nosi jednocześnie znamiona brutalności. Obraz jest częścią cyklu skupionego na obserwacji terenów peryferyjnych oraz rozważań nad ich aspektami wernakularnymi. Jako podłoże malarskie wykorzystuję plastikowe materiały, w tym przypadku resztki banerów, które są odpadami z drukarni. Podobne materiały często można znaleźć w wiejskich gospodarstwach, gdzie znajdują one zastosowanie przy wielu pracach porządkowych. Na wsi nic nie może się zmarnować – przy każdym domu znajduje się prywatne, mniej lub bardziej ukryte gratowisko, gdzie magazynuje się złom, plastikowe śmieci, stare meble i zabawki. Przedmioty te przechowywane są, by kiedyś mogły stanowić budulec przydomowych dekoracji lub wynalazków. W moim przypadku plastikowy odpad znalazł zastosowanie jako substytut płótna. “Myślał kurczak o niedzieli...” is the visualisation of a childhood memory - the documentation of a situation in which a person ready for a Saturday party has to butcher a hen for Sunday dinner before going out. This rather banal situation also bears the hallmarks of brutality. The painting is part of a series focused on the observation of peripheral areas and reflecting on their vernacular aspects. I use plastic materials as my painting substrate, in this case leftover banners, which are waste from the print shop. Similar materials can often be found in rural households, where they are used for many cleaning tasks. In the countryside nothing can go to waste - next to every house there is a private, more or less hidden junk storage heap where scrap metal, plastic rubbish, old furniture and toys are stored. These items are stored so that they can one day be used as building material for home decorations or inventions. In my case, plastic waste was used as a substitute for canvas.

↗ Myślał kurczak o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli akryl, pastele olejne na banerze 185 x 200 cm 2019

↗ The chicken was thinking about Sunday, and on Saturday they beheaded him acrylic, oil pastels on banner 185 x 200 cm 2019

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Michał Myszkowski Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Malarstwa

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Painting

Delfiny wracają do Wenecji. Zwabił je tu spokój. Nie zapomniały. Śpiewają tak samo jak kiedyś. Na nowo odkryły, jak niesie się ich głuche wołanie. Na razie są same, ale może nadejdą inni spragnieni śpiewu. Dajmy im chwilę wytchnienia… o patrz, tam! Widziałeś? Wyskoczył! Mieszkańcy Wenecji poczuli poruszenie tafli. To właśnie ten osobnik dał znak wszystkim, którzy nie dowierzali. On tylko wyskoczył po chleb do Żabki. On tylko wyskoczył po wolność. The dolphins are returning to Venice. They were drawn here by the tranquillity. They haven’t forgotten. They sing just as they used to. They have rediscovered the way their muffled cries resonate. For now, they are alone, but perhaps some others will come along who are longing to sing. Let us give them a break… oh look, there! Did you see it? He jumped out! The people of Venice have felt the stirrings on the surface. It was this individual who signalled to all those who did not believe. He just popped out to buy bread at Żabka. He just popped out for freedom.

↗ Chciałem po prostu istnieć olej na płótnie 40 x 50 cm 2020

↗ I simply wanted to exist oil on canvas 40 x 50 cm 2020

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Grażyna Monika Olszewska Akademia Sztuki w Szczecinie Wydział Sztuki Mediów

Szczecin Art Academy Faculty of Media Art

Obiekty 3D są powierzchniami, które udają, że mają wnętrze. Tworzą iluzję za pomocą kolorów, faktur i tekstur. Wydmuszkowość tego środowiska wykorzystuję do oddania atrapowego charakteru wczesnokapitalistycznej Polski. Zastanawiając się nad normami estetycznymi, miksuję wspomnienia brzydkiego domu rodzinnego z widmem niedokończonych budynków, które w dzieciństwie mocno zapadły mi w pamięć. Po latach bardziej rozumiem, dlaczego mroczne, „nagie” budynki bez okien musiały zostać na zawsze porzucone. 3D objects are surfaces that pretend to have an interior. They create an illusion with colours and textures. I use the empty egg-shell nature of this environment to convey the dummy quality of early capitalist Poland. Reflecting on aesthetic norms, I blend recollections of an ugly family home with the spectre of unfinished buildings, that got firmly imprinted in my memory as a child. Years later, I understand better why dark, ‘bare’ buildings without windows had to be abandoned forever.

↗ Horror architektoniczny VR 2019

↗ Architectural horror VR 2019

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

Karolina Pawelczyk Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Sztuki Mediów

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Media Art

Praca rozważa alternatywne scenariusze końca świata i strategie adaptacji gatunków; portretuje karykaturalne założenia antropocentryzmu, które rozwijają się w wideo, zapachu, rzeźbach, dźwięku oraz performansie (obecnie na ekspozycji: opowiadaniu). Wiara w międzygatunkową komunikację stworzyła kompulsywną potrzebę utrwalenia pamięci o ludziach i ich rytuałach. Praca podzielona na trzy części przedstawia historię trojga bohaterów. Każdy z nich eksploruje inny wycinek nowej, fantomowej, magicznej rzeczywistości. Krajobraz, na który składają się te obsesyjne postawy i pozostawione przez ludzi artefakty dopowiadany jest przez rzeźbę słońca, wskazującą jak bardzo wyidealizowaliśmy pozycję człowieka we wszechświecie. The work considers alternative end-of-the-world scenarios and strategies of adaptation of the species; portraying caricatured assumptions of anthropocentrism as they unfold in video, smells, sculptures, sound and performance (currently on display: storytelling). A belief in an interspecies communication has created a compulsive need to preserve the memory of people and their rituals. Divided into three parts, the work presents the story of three protagonists. They each explore a different slice of a new, phantom, magical reality. The landscape, made up of these obsessive attitudes and the artefacts left behind by humans, is further elaborated by the sculpture of the sun, indicating how much we have idealised humankind's place in the universe.

↗ I am when you’re here. Where you’ve never been I can never be instalacja, technika mieszana rzeźba „Totem” żywica Ø10 x 170 cm, perfumy (ekstrakt) 3 fiolki Ø1 x 11 cm, performans „How to fix the vibe”, roślina doniczkowa Ø20 x 65 cm, audio-pętla 2’18”, performans „Toxic”, wideo-pętla 2’59”, performans „TV Loser”, rzeźba „Sun” miedź Ø80 x 90 cm 2019

↗ I am when you’re here. Where you’ve never been I can never be installation, mixed technique “Totem” - sculpture, resin Ø10 x 170 cm, perfume (extract) 3 vials Ø1 x 11 cm, performance “How to fix the vibe”, potplant Ø20 x 65 cm, audio-loop 2’18”, performance “Toxic”, video-loop 2’59”, performance “TV Loser”, “Sun” -sculpture, copper Ø80 x 90 cm 2019

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

100

Anna Rutkowska Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Malarstwa

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Painting

Instalacja „Waga ciężka / Heavyweight” wykonana jest z męskich ubrań roboczych. Część pracy stanowi zestaw polaroidów, które dokumentują proces powstawania instalacji oraz prezentują jej poszczególne elementy. Używam swojego ciała jako narzędzia, podejmując konfrontację z presją i przytłoczeniem. Źródłem pracy są osobiste doświadczenia ze zinstytucjonalizowaną, zależną od płci przemocą. Symbolicznie negocjuję z traumą, cierpieniem i władzą. The installation “Waga ciężka/Heavyweight” is made up of men’s work clothes. Part of the work is a set of Polaroids which document the process of assembling the installation and show its individual elements. I use my body as a tool, confronting pressure and the sense of overload. The source of my work is personal experience with institutionalised, gender-based violence. I negotiate on a symbolic level with trauma, suffering and authority.

↗ Waga ciężka instalacja (koszule robocze, żelatyna, polaroidy) 200 x 200 x 200 cm 2020

↗ Heavyweight installation (work shirts, gelatine, polaroids) 200 x 200 x 200 cm 2020

101

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

102

Ewelina Węgiel Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Grafiki

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Graphic Art

Scenariusz powstał dzięki współpracy z trenerką psów i aktywistami klimatycznymi oraz na podstawie prowadzonych obserwacji. Celem pracy było przemyślenie sytuacji, w jakiej znajdują się aktywiści. Są odważni, inteligentni, poświęcają czas i energię na swoje działania, bardzo trudno jest jednak zdefiniować, przeciwko komu i o co walczą. Vilem Flusser i Franco Berardi uważają, że żyjemy w czasach, w których przyszłość ludzkości została ostatecznie zamknięta, wyczerpana i zdyskredytowana – nikt już na nią nie czeka ani nie chce jej współtworzyć. Aktywiści chcą jednak to robić. Chcieliśmy zastanowić się nad tym złożonym problemem, skupiając się na relacji człowiek-pies. Nawiązujemy do manifestu Donny Haraway, który jest nie tylko próbą pisania o psach, lecz także manifestem poważnego traktowania zwierząt. Haraway śledzi równoległą i nakładającą się niekiedy na siebie ewolucję ludzi i psów. Tworząc pojęcie „gatunków pokrewnych”, udowadnia, że bez psów nie bylibyśmy tym, czym jesteśmy teraz. Film proponuje narrację nieantropocentryczną – bohaterami są zarówno psy, jak i trenerka. The script was born out of collaboration with a dog trainer and climate activists, and also based on ongoing observations. The work aimed to reflect on the situation in which activists find themselves. They are brave, intelligent and devote time and energy to their causes, but it is very difficult to define against whom and what they are fighting for. Vilem Flusser and Franco Berardi believe that we are living at a time when the future of humanity has been finally closed, exhausted and discredited - no one is waiting for it or wants to co-create it anymore. However, the activists want to do it. We wanted to reflect on this complex problem by focusing on the human-dog relationship. We refer to Donna Haraway’s manifesto, which is not only an attempt to write about dogs, but also a manifesto for taking animals seriously. Haraway traces the parallel and sometimes overlapping evolution of humans and dogs. By creating the concept of ‘related species’ she proves that without dogs we would not be what we are now. The film proposes a non-anthropocentric narrative - the protagonists are both the dogs and the trainer.

↗ Jobbing wideo 10’15” 2020

↗ Jobbing video 10’15” 2020

103

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

104

Jan Eustachy Wolski Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Malarstwa

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Painting

Tytuł, „Pomnik zagubionych i nostalgicznych chwil”, w ironiczny sposób odnosi się do potrzeby „romantyzowania”, która przejawia się w wielkim powrocie do motywów historycznych – swoistej dawności, gotyckości, barokowości. Taką tendencję możemy dostrzec w szeroko rozumianej kulturze – potrzeba powrotu, zrekonstruowania już kiedyś istniejących estetyk i języków manifestuje się np. w modzie (moda retro/vintage, ponownie przechodząca przez następujące po sobie dekady, od lat 20. po dwutysięczne), sztuce, a nawet w życiu społecznym i politycznym, gdzie coraz rzadziej patrzy się z nadzieją w przyszłość, związane z nią dotąd uczucia lokując raczej w dawno minionej historii. Praca „a monument to lost and nostalgic instants” łączy w sobie cytaty z różnych okresów historycznych z motywami należącymi do kultury współczesnej, popularnej. Motywy te, wyjęte z oryginalnego kontekstu i zestawione ze sobą, wzajemnie się neutralizują, tworząc nową całość. The title, “pomnik zagubionych i nostalgicznych chwil”, [a monument to lost and nostalgic instants], ironically refers to the need to “romanticise”, which manifests itself in a grand return to historical motifs - a kind of antiquity, gothicism, baroque. Such a tendency can be seen in broadly understood culture - the need to return, to reconstruct aesthetics and languages that once existed, manifests itself e.g. in fashion (retro/vintage fashion, which again passes through successive decades, from the 1920s to the 2000s), art, and even in social and political life, where people less and less look to the future with hope, locating the emotions related to it rather in the past. The work “a monument to lost and nostalgic instants” combines quotations from various historical periods with motifs belonging to contemporary, popular culture. These motifs, taken out of their original context and juxtaposed, mutually neutralise each other, creating a new whole.

↗ a monument to lost and nostalgic instants olej na płótnie, akryl, akwarela na bawełnie poliptyk malarski: jeden obraz 30 x 24 cm, trzy obrazy 33 x 27 cm, jeden obraz 40 x 30 cm, dwa obrazy 41 x 33 cm, jeden obraz 46 x 38 cm, jeden obraz 50 x 45 cm, jeden obraz 170 x 150 cm 2020

↗ a monument to lost and nostalgic instants oil on canvas, acrylics, watercolour on cotton polyptych work: one painting 30 x 24 cm, three paintings 33 x 27 cm, one painting 40 x 30 cm, two paintings 41 x 33 cm, one painting 46 x 38 cm, one painting 50 x 45 cm, one painting 170 x 150 cm 2020

105

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

106

Bożna Wydrowska Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Sztuki Mediów

The Academy of Fine Arts in Warsaw Faculty of Media Art

Wideo przedstawia proces przygotowywania się do wykonania performansu. Brak fizycznego kontaktu z odbiorcą sprawia, że wymiana energetyczna odbywa się jedynie na poziomie oka kamery. Ilość podejść zarejestrowanych przez kamerę jest równa ilości wykonanych przeze mnie performansów, które ostatecznie nie zostały upublicznione. Liczne próby zwiastują coś, co ma się wydarzyć, jednak, ze względu na utrudnioną sytuację związaną z brakiem fizycznej obecności odbiorcy, nie wydarza się i pozostawia po sobie niespełnione oczekiwanie. Projekt powstał podczas wielu tygodni samotności, które były rezultatem pierwszego lockdownu w 2020 roku. Nawiązuje on również do presji wirtualnej obecności i produktywności w dobie pandemii COVID-19. Projekt jest w fazie realizacji i być może nie zostanie ukończony. The video shows the process of getting ready to carry out a performance. The fact that there is no physical contact with the viewer means that the energy exchange takes place only at the level of the camera vs the eye. The number of takes recorded by the camera is equal to the number of performances I made, that were ultimately not released to the public. Numerous rehearsals herald something that is supposed to happen, but, due to the impediment of not having the physical presence of the recipient, it does not happen and leaves behind an unfulfilled expectation. The project was created during the many weeks of solitude that resulted from the first lockdown in 2020. He also refers to the pressures of virtual presence and productivity at the time of the COVID-19 pandemic. The project is still underway and may not be completed.

↗ At least I tried wideo 4’30” 2020

↗ At least I tried video 4’30” 2020

107

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii Finaliści 19. edycji

Hestia Artistic Journey Competition Finalists of 19th edition

108

Katarzyna Wyszkowska Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie Wydział Malarstwa

Jan Matejko Academy of Fine Arts in Kraków Faculty of Painting

Zgłoszona przeze mnie praca pochodzi z cyklu dotyczącego lęków i fantazji, które w ostatnim czasie stały się popularne w debacie publicznej w naszym kraju. Instalacja „g. ideology” odnosi się do konstruktu ideowego, jakim posługują się polskie środowiska prawicowe, przedstawiające ruch LGBTQ+ jako siłę zagrażającą poprawnemu funkcjonowaniu tradycyjnej rodziny. W opisach strategii, jaką rzekomo stosują przedstawicielki i przedstawiciele „ideologii gender”, nacisk często położony jest na planowe, podstępne działanie. Osoby odczuwające lęk przed „ideologią gender” posługują się metaforami cieczy czy plazmy („gender zalewa Europę”, „idzie na Polskę potop genderyzmu, LGBT, dewiacji”), których cechą wspólną jest brak określonego kształtu i formy, co – według prawicowej narracji – pozwala idealnie dobrać strategię ataku na tradycyjne wartości. The piece I submitted comes from a series on fears and fantasies that have recently become popular in public debate in our country. The installation “g. ideology” refers to the ideological construct used by the Polish right-wing circles, which present the LGBTQ+ movement as a force threatening the proper functioning of the traditional family. In the descriptions of the strategy, allegedly employed by representatives of the so-called “gender ideology”, the emphasis is often on planned, deceitful action. Those who are afraid of the “gender ideology” use metaphors of liquid or plasma (“gender is flooding Europe”, “a flood of genderism, LGBT, deviations is coming to Poland”), which share the lack of specific shape and form, which according to the right-wing narration - makes it possible to perfectly select the strategy of attack on traditional values.

↗ g. ideology technika własna / mieszana obiekt 49 x 35 x 31 cm, obraz 100 x 70 cm 2020

↗ g. ideology own / mixed technique an item 49 x 35 x 31 cm, painting 100 x 70 cm 2020

109

110

111

Czasu w ogóle nie ma „właściwie”. Jeżeli komuś się dłuży, płynie wtedy powoli jeżeli przeciwnie, to upływa prędko, ale przecież nikt nie wie, z jaką szybkością biegnie w rzeczywistości. Sokołowsko

Czasu w ogóle nie ma „właściwie”. Jeżeli komuś się dłuży, płynie wtedy powoli, jeżeli przeciwnie, to upływa prędko, ale przecież nikt nie wie, z jaką szybkością biegnie w rzeczywistości. Thomas Mann, Czarodziejska góra

ota, inspiracje, tworze lnota, inspiracje, tworz ólnota, inspiracje, twor w, zbiór, sieć, reakcja, p ów, zbiór, sieć, reakcja tów, zbiór, sieć, reakcja t, dzieło, akcja, art bra tat, dzieło, akcja, art br ltat, dzieło, akcja, art b 112

113

,, powiązania, budowan powiązania, budowan ałami, działanie, rezult ałami, działanie, rezult pozycja, połączenie, re mpozycja, połączenie, 114

115

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii 19. i 20. edycja

Hestia Artistic Journey Competition 19th and 20th edition

116

117

zeźba, wernisaż, obieg zeźba, wernisaż, obieg ia, odbiorca, malarstw a, odbiorca, malarstwo olekcja, raporty roczne

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii 19. i 20. edycja

Hestia Artistic Journey Competition 19th and 20th edition

twórcy, , twórcy, ,a,wystawa, wystawa,

118

Organizator

Mecenas

Partner strategiczny

Patronat honorowy 20. edycji

Partenrzy

Partnerzy medialni

119

Konkurs Artystyczna Podróż Hestii 19. i 20. edycja

Hestia Artistic Journey Competition 19th and 20th edition

Kuratorka projektu Artystyczna Podróż Hestii:

Magdalena Kąkolewska Aranżacja przestrzeni i produkcja:

Aleksandra Dobrowolska-Grobel Pracownia Projektowa Nomade Wsparcie merytoryczne i produkcyjne:

Zespół Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie Zespół redakcyjny:

Janusz Heller, Maja Wolniewska, Anna Palacz-Brzezińska Projekt graficzny i skład:

Hopa Studio → www.hopastudio.com Numer ISBN dla katalogu:

978-83-961546-0-6

Wszystkie reprodukcje prac pochodzą z archiwów ERGO Hestii i Fundacji Artystyczna Podróż Hestii. Cytaty wykorzystane w publikacji: Leopold Tyrmand, Zły, Wydawnictwo MG, 2015. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1945-50, Prószyński i S-Ka, 2013. Miron Białoszewski, Obmapywanie Europy. AAAmeryka. Ostatnie wiersze, PIW, 1988. Konstanty Ildefons Gałczyński, Elegie wileńskie [w:] idem, Poezje, t.3, Czytelnik, 1979. Thomas Mann, Czarodziejska góra, tłum. J. Kramsztyk, Muza SA, 2008.