Geboortegolf in de Kempen

IN DE KEMPEN GROENE geboortegolf

Laten we het hebben over de bloemetjes en de bijtjes. Het voorjaar is aangebroken en dus krijgen veel dieren de kriebels. Ze werken keihard aan een nieuwe generatie. De één pakt groots uit met een reis van duizenden kilometers. De ander offert zelfs haar leven op. Maar dat geldt niet voor iedereen. Sommige dieren maken zich er juist met een Jantje van Leiden vanaf…

tekst: Lex Peeters • tekstbewerking: Britt Sijtsma • foto’s: Shutterstock

Een jonge koekoek wordt vaak een stuk groter dan zijn nietsvermoedende adoptieouders.

DANK JE DE KOEKOE K Eenmaal terug uit Afrika zet een koekoek-mannetje de bloemetjes hier flink buiten. Hij bevrucht het ene na het andere vrouwtje. Deze dames bouwen op hun beurt geen eigen broedplaats, maar leggen hun ei stiekem in het nest van een kleine zangvogel, zoals een heggenmus of kleine karekiet. Zodra de jonge koekoek geboren is, wipt de kleine deugniet zonder pardon zijn stiefbroertjes- en zusjes uit het nest. Dat betekent automatisch meer eten voor hem. Zijn adoptieouders hebben niets in de gaten en voeden de vreemde vogel netjes op, terwijl ma koekoek dezelfde babytruc ergens anders opnieuw uithaalt. Daarna eet ze haar buikje rond om in juni weer terug naar het zonnige zuiden te vliegen. Houdoe en bedankt!

Een koekoek-ei lijkt vaak sprekend op de eieren waar het stiekem bij wordt gelegd.

Zodra de levendbarende hagedis na de winter vervelt, weet iedereen: de paartijd is aangebroken!

HALLO WERELD ! Heb je weleens een hagedis gespot in de Reuselse Moeren, op de Cartierheide, de Landschotse heide of de Neterselse heide? Dat moet de levendbarende hagedis zijn geweest. Deze naam heeft het dier niet zomaar: moeder brengt haar jongen namelijk levend ter wereld. Dat is uniek in de reptielenwereld; de meeste soorten leggen eieren. Maar deze moederhagedis broedt de jongen uit in haar lichaam, waardoor de mini-dino’s al helemaal compleet zijn zodra ze het levenslicht zien. De drie tot acht broertjes en zusjes staan meteen na hun geboorte op eigen benen ehh… poten en regelen hun eigen voedsel. De levendbarende hagedis is twee tot vier maanden zwanger en krijgt maximaal acht baby’s.

ULTIEME MOEDERLIE FDE Het lentevuurspin-mannetje brengt de eerste drie jaar (!) van zijn leven ondergronds door. Pas dan zoekt hij voor héél even het daglicht op. Vanaf een heidetakje traceert hij met de reukorganen in zijn voorpoten de geur van een aantrekkelijke damesspin. Zo weet hij tevens haar ondergrondse woonbuisje te vinden. Zodra hij de eitjes heeft bevrucht, zit zijn taak erop en… sterft hij. De beurt is nu aan mevrouw. Ook zij heeft jaren ondergronds geleefd en komt nu pas in actie. Bij zonnig weer plaatst ze de cocon met eitjes bovenin haar web, waar ze fijn kunnen groeien. Zodra haar jongen uitkomen, sterft ook ma. Ze offert haar lichaam op door zichzelf voor te schotelen als maaltje voor haar 40 tot 80 baby’s.

De leeftijdsverdeling binnen een mierenkolonie past perfect bij het bijzondere leven van de diertjes.

De paling legt gerust 5.000 kilometer af om zichzelf voort te kunnen planten.

BIZARRE WERELDRE IS Eén Kempische bewoner is een enorme uitslover als het gaat om paring: de paling. Hij begint zijn leven in de Sargassozee, vlakbij het eiland Bermuda. De golfstroom voert hem als larf mee naar het Europese vasteland. Die tocht duurt 1 tot 3 jaar. Vervolgens zwemt de paling een Europese rivier in en wordt daar volwassen. Via beekjes, slootjes en zelfs korte afstanden over het land verspreidt hij zich nóg verder, met als eindstation bijvoorbeeld de Kempen. Pas tientallen jaren later keert hij weer terug naar de Sargassozee om zich daar voort te planten. Die reis van duizenden kilometers kan zes maanden, maar soms ook dik een jaar duren. Onderweg trotseert de paling veel gevaren. Het is dus niet gek dat deze gast steeds zeldzamer wordt.