Zend avesta 01 esperanto gustav theodor fechner

Zend - Avesta aŭ

pri la aferoj de la ĉielo kaj la postvivo De la vidpunkto de la naturo de Gustav Theodor Fechner Tria Eldono.

Maltrankviligita per Kurd Lasswitz Unua volumo

---------------------------- Hamburgo kaj Leipzig. eldonisto de Leopold Voss.

1906th Enhavo: Unua volumo.

Pri la aferoj de la ĉielo.

I. Eniro II. Preliminary konsideroj III. Kompara fizika tero kaj ĉielo kliento IV. , la animo demando V. La tero, nia patrino VI. Inter la anĝeloj kaj superaj estaĵoj tute VII. De la alta kruco-konscio VIII. altaj De la sensualidad areo kaj volo IX. El la kondiĉo, progreso kaj celojn de la evoluado de la tero X. De la hierarkio de la mondo Xi. El Dio kaj mondo A . koncepta aspektoj kiel supera leĝo de valoro kaj rilatoj gxi por libereco. Kialoj por la ekzisto de Dio C. Dio kiel la supera estaĵoj en rilato al la mondo detaloj D .Ĝeneralaj konscion ŝparvojo Dio

retleteron . Plejaltulo kompenson de individuoj al Dio F . Kurso de disvolviĝo de la dia aŭ monda konscio G . La boneco de Dio kaj la malbono en la mondo H . En pli mallarĝa senco, kio estas lia Dio kaj kontraux Dio? J. Dio kiel spirito en rilato al lia fizika ŝajno mondo K. La naturo de ilia profundo kaj riĉeco kiel esprimo de la Dia Spirito L. La senkonscia kaj senviva en la die inspirita naturo de M. La Dua Kreo N. demando ĉu la konvenas naturo kreaĵoj ŝprucis tra konscia kreiva aktiveco aŭ senkonscie agi naturfortoj O. 'm binditaj Pri la koncerno ke la Spirito de Dio sxargxata konektante al la naturo kun la sama seriozeco per la sama neceso

XII. Religiaj-oportuna kaj poezia vidpunkto XIII. aferojn kristana XIV. cirkvito konsideroj. Historiaj -----------------------------I. enirejo.

Mi früherhin, la komuna opinio kontraŭstaras, asertante ke la plantoj estis vigla estuloj. Nun mi asertas ke la ĉielaj korpoj, kun tiu diferenco nur, ke ili estas pli altaj speco de vigla estaĵoj ol ni, tamen, la planto havas malsuperan tipon.

Tiu aserto estas ne nur retrospekta, plenkreskulo prefere kun la antaŭaj de la sama radiko, kaj aperas tie por la sama celo, ankaŭ sur la ordinara vidpunkto de la naturo de aferoj en alia kiu aperas pli profitodona al mi. Estas nur por malgranda pli granda fenestro kiu ĉi malfermas la vido en la animo monda imperio kaj animo vivo de la naturo, kiu estas ja delonge alkutimiĝis teni malluma, malvarma kaj mortinta kelkaj brilaj animo antaŭ ol. Tiuj animo punktoj estas nun la animo Sunoj, pri kiu la punktoj mem havos sian lumon.

Unue, kvankam nia aserto estas absurda. Kiel povis ili ne! Ĝi kontraŭdiras eĉ pli ol antaŭe, opinioj, ni memregado de kiu jam fariĝis dua naturo. Kaj habituation pravas, ni havas de la komenco kaj ĉiamaniere erara.

Dume, du kazoj estas ebla: ĉu la pretendo aŭ la superreganta opinio estas erara, ŝanĝi laŭe. Mi subtenas kaj nun postuli la lasta, kaj se la kontraŭdiron ekestas el la

tuta kialo, kaj la tutan amplekson de la regantaj opinioj, ankaŭ ekzistas responda ŝanĝo en la sama. Sed tiu deziro ne estas pli absurda?

Antaŭ vi neas, vi atentu la sekvajn: Nia aserton kontraŭdiras reganta vidpunktojn; sed povas pruvi ĝin kontraŭ ili se ili kontraŭdiras sin tiel? Li vidas sin kun neniu sed tiuj estas komprenita al ĉiu alia? Kion volas nian demandon? Ĉu iuj amasoj de materio vigla, aŭ ne? Do la rilato inter materio kaj animo estas tie nur en tre grava afero. Sed kio pri la tuta kampo de demandoj aparteni ĉi tie? Tie estas ne nur kontraŭdiroj kaj ambiguecoj? Via maro volas ĉiam elĉerpita kaj malplena, kaj naskas sed nur novajn maro de kontraŭdiroj kaj ambiguecoj. La vento kiu pacigi tiu maro, aŭ pli ĝuste stiri en nova kohera trajno, nun ne povas eliri el la maro mem. Li devas kontraŭdiri cxio, kio gxin, iuj cxio, kio gxin.

Aŭ kiom? Komprenas kaj konsentas bone la religio kun scienco, filozofio de religio, filozofio de la scienco, aŭ eĉ unu el ili en tute kiel la rilatumo de la dia spirito al la naturo, la homa animo al la homa korpo en demando pri la kreado, la senmorteco demandon, la demando pri la funkciado de fizikaj kaj spiritaj fortoj estis preni en la mondo kaj korpo? Jes, ni konas nur kiel nomi vere inspiris en nia propra korpo, punkto en la cerbo, peco de la cerbo, la tuta cerbo, la tuta nerva sistemo, la tuta korpo? Aŭ ĉu la opinioj de komuna vivo klara de ĉiuj tiuj punktoj kiel la sciencajn kaj religiajn? Cxu ne prefere ĉiuj ĉefaj kontraŭdiroj de la scienca kaj religia en ĝi malaperis? Kompreneble, ke kiam niaj manieroj por resumi la rilatoj de la enkorpa kaj la spirita, estas ĉiuj neklara kaj konfuzita, kiel estas certa, eĉ malneta eraroj estas neeviteblaj ie. Ni malkonfesas la animoj plantoj ĉar la plantoj ne kontentigi niajn petojn sur la malglata malprofunda analogio kun ni; por la sama kialo ni neas la animojn de la steloj. Sed eĉ la neeblon, per gehends akiri kontentigan kialon vidi kiel la Fort estas bazitaj sur tia malglata analogio al kohera en si mem, por religio, filozofio kaj scienco samtempe, devus konduki nin preter la sama. Kaj nun mi diras: En la sama ĝenerale kontentiga kuntekston en kiu troviĝas la animo de la planto, estas ankaux la animo de la steloj. Ĝi nomas nur pro la analogio retiras eĉ pli de la surfaco tie, oni reiros en eĉ pli granda profundo. Ni povas tie ne plu similecojn en la ĉelon, nomita la kresko kaj reproduktado procezo, kio povis teni la analogio inter besto kaj planto ankoraŭ ege; la tuta tero kaj liaj procezoj emerĝas el kio ni kutime prenas kutime kiel organika procezo kaj maniere kiel ebla portanto de vivo kaj animo; intencis ili devus, iliaj gefratoj havas ankoraŭ vivo kaj animo, la fakultatoj de la animo kaj de vivo devas ankoraŭ pli profunden ol tiuj demonstracioj riĉa, kaj certe estas tiel.

Prudento certe ne dubas, ke la steloj estas mortinta masoj, kaj li vidas la ĉielo plena de tiuj mortintoj masoj, li ne plu scias kie Dio kaj anĝeloj serĉas. Ĝi nun funkciigas en la mondo, inkluzive de la realo transe. Li tenas ĉi vido weltverödende por kiu memevidentaj, naturaj, ĉar li imbibed kun patrina lakto; ŝajnas stulte li nur konsideri ĉu ne povus esti alie. Sed ĉu tiu vidpunkto, ĉar vere natura? La limigita analogio, de kiu ĝi estas bazita, la originalo, la homo ankoraŭ venos? Se vi sube pri unu naskiton instinkto? Ne nia instinkto prefere malpliiĝis, kiel nia saĝo kreskis? Kaj ne, kiel ĝi kreskis, kaj la konfuzo de niaj mensoj kreskis? Jes ni donas sed la originala natura instinkto lia honoro, por certa li estas Dio-naskito, sed nur la naturan instinkton

kondukas supren al kie ni gvidos nian konsideron. La natura vido de la popolo estas ĝuste ke la ĉielaj korpoj estas viglaj, kuraĝigo en pli alta senco ol ni. Jes, iom kiel ĝi nun ŝajnas ankoraŭ bezonas kialojn por malakcepti la inspiro de la steloj, tiel malmulte oni bezonas, tio sama unue, akcepti ĝin. Sed povas esti malakceptita sen kialoj ke nun, kio estis bezonata dekomence ekzistas kialoj por einzuleuchten la popolo? Krome tamen havis realajn motivojn malantaŭ nia, en ĉi tiu aparta distriktoj tiel senfunda fluctuante kaj reciproke militanta nur, ne elportante cirkvitoj en la unirrbaren naskis naturo de homoj kaj aĵoj. Nun ni volas inkluzivi ekkuro, irante preter la originala vidado; sed ĝi ne povas, ja ne devas esti, iu tago revenos kun evoluinta konscio ĝi? Ĉu ni fine de niaj konkludoj, nia edukado?

Kompreneble, vidas la mondon, kiuj nun nomas sin formita, kun profunda malestimo malsupren sur tiuj infana fido de homaro, ĉie troviĝas animo en naturo, kiel ni faru ĝin denove, kaj en la suno, luno kaj steloj rigardis individua die inspirita estaĵoj, kiel ni ankaŭ faros tion denove. Ke ni faras, faros al ni ĵeti sin sub la stultuloj kaj la infanoj. Sed malsagxuloj kaj infanoj kelkfoje estas pli vero ol en la saĝa kaj maljunuloj.

Ni memoru la sxargxo vorto: Kion komprenadon de sagxulo vidas, vidas la simpleco en infaneca naturo, plus la dua, ke la komenco kaj fino estas kunvenejo engaĝiĝi. La tute evoluinta birdo demetas la saman ovo denove, de kiu nur kreskis. Ĉiuj scio, ĉiu religio kreskis el tiu infaneca kredo kaj daŭros krei tiun infanan fidon denove, sed nur de la riĉeco de evoluo estas povas esti. Ĉirkaŭita laborojn malmunti la ovon en sian konkludojn klare fari la birdon kaj desegni per siaj flugiloj, lia beko, la ovo estas perdita. Nur kiam ĉio estas klara kaj pura komercis, ĝi revenos, kaj la vivo de la homo konsistas en tiu evoluo.

Sed ni levi ĝin al späterern konsideroj, la graveco de tiu aspekto devas havi por ni; nur ke ni ne fari gxin en cxiuj sensignifa. En ajna kazo, insisti en tedaĵo, ke fine de la doktrino de viro pli dekstra ol la originala naturo, kiuj montrus malsama durabilidad kaj konformecon en si mem, kiel estas la kazo.

La ĉefa malfacilaĵo de nia tasko estas finfine en la fakto, ke ni kutimas konsideri la animo ne kiel regulo sed kiel escepto en naturo. Ĉu la tuta naturo inspirita, do ĝi estas nur demando de kio nun individue vigla kaj je kio etapo de la kuraĝigo tio aspektas kontraux alia. Nun, estas la steloj de la plej simpla intuicio pri la plej funda ekzameno, ni ne eskapi nin pli sendependaj estaĵoj kiel ni, kaj supera al ni pro ni, tute konsideris nur siajn membrojn. Do ĉio estas viglaj, do ili certe estas pli sendependaj kaj altaj membroj de tiu aro-Souled kiel ni. Ne estas malfacilaĵo ol tio kion oni faras. Kaj ĉe ĉiuj tempoj, kie naturo mem inspiris por kompreno, la steloj estis eĉ pli alta por la kompreno vigla estuloj. Kiel ni aliflanke subteni la membrojn por vivo, se ni konsideras la tutan korpon de mortinto kaj nur ni, la lastaj disĵetitaj bekoj de tiuj terminoj, por vivo, mi supozas, sekve, konsideri lin mortinta, ĉar ni mem vivas; la arbo por mortinto pro la folioj vivi. Anstataŭe niaj vivoj kiel nutrita de la granda vivo, anstataŭ rigardi nian individuecon kiel konsentis kaj apogita de la plej granda individueco, anstataŭ subteni nian sendependecon kaj nia konscio kiel signo, ke kio naskas tiom sendependa, konscia de si mem kaj tamen kiel momentoj retenas en si,

tamen, sendependa kaj esti konscia devas, kiel ĉiuj liaj personigoj, ni gardu ĉiun krom niaj vivoj nur por skorio de la vivo, ni vidas en nia individueco kaj mem-forto kaj nia konscio nur kaj kontraŭdiro al pli alta individueco kaj mem-povo pli altan konscion. Kaj se la ĉiopoveco de la interrilatoj kiuj iras tra la tuta mondo, la filozofoj ankoraŭ devigas agnoski spirito de homaro, historio kaj ĉefe la mondo, kio estas tiu senkonscia menso kun la konscian individuon momentoj, kies Ekstere, ne parolpovo naturo escepte kontraŭdiron en si mem, aŭ kava vorto, ĝi tuŝis ankoraŭ ne en ajna individua dezajno, viva, anstataŭ ŝtelis al ni la plej bona havon de fido, la plej klara scio konfuzis. Supra se ni, la interŝanĝo disdaining Dio kiu ne kredas bona kaj pli saĝa ol ni, sincere al ĉioscia, ĉiea, ĉiuj-reganta Dio, estas tra ĉio, trairu la sunoj kaj inundos la marojn, la ĉiu faldo niaj koroj klara, jes certe kiel ni mem; kion la naturo de lia omnipresencia kaj lia laboro, kvankam tiu vorto estas morta Dio sed leiblos unuflanke, la naturo restas malklare sur la alia, kaj kio ne kontentigas nin, kiam nia kaj ĉiu individua menso de Dio prefere portata faligis kiel interne? Ĉiuj precedencoj ni konfesu, ni desegni ajnan konkludoj, aŭ nur tiujn kiuj kontraŭdiras la precedencoj. Kiel eblas tia doktrino gajno vivo kaj paco kaj donu? Ekde ĉiu planto wilts; ĉar petrificar la steloj; ĉar ni nia propra korpo por la spirito estas tro malbona kaj nur unu kazon por la sensoj; ĉar la tuta vivanta libro de naturo donos al ni nur lernolibron de mekaniko kaj la institucioj strangajn esceptojn en gxi; pri ĉio, sed estas bariero inter Dio kaj ni; niaj deziroj kaj preĝoj forvelki, tra la kava malplena spaco al li supreniri; grisáceo bildoj pri eterna peko anstataŭ bonaj reproduktaj Direkto kaptis nin; Menso kaj koro estas eterne al Dio en la disputo, kaj kion kredas kaj volas, la alia malsukcesas. Ĉu ĝi ne almenaŭ forgivable pensi leciono, prefere ol trakti la plej bona, la plej alta kaj plej belajn pensojn de nia religio en opozicio, estas bazitaj sur iliaj veron, ne nur siajn vortojn ĉiam en la buŝo, sed ŝiaj pensoj vivo deziras konduki, sed kompreneble ŝatus maniere ankaŭ alporti repacigo de nia fido kun alia, fido, ni ĉiam malestimis nur arogantaj aŭ malamika batalo, kaj ĝi ankaŭ devas esti parto de Dio.Ekde la kristana rekonas tuj la nacianoj ankaux sian fraton, ĉar li havis okulon al Dio kaj, dum li, la Kristo, serĉante la plej alta en la Malalta tamen Dio tenis spuro, kaj nun estas konscia ke Dio estas tute ne nur supre, ne nur malsupren, ne nur el, ne nur en la homo estas ke li estas vere ĉiuj en ĉio, la vere Iuj, Eterna, ĉiea, ĉioscia, ĉiopova, ĉiuj amantoj kaj Allgerechte. Laŭlonge de la kurso, ĝi neniam forgesis la Kristo, sed li faris ĝin tra la individua neniam, tamen, la erikejon li en mil - aplikoj farita de kaj havas nur la tutajn ĉiam forgesas. Do schwände samtempe kun la konflikto de la du religioj de la konflikto, kiun ĉiu kunportas en si; kion ĉiu sur sian plenumon ankoraŭ mankas, ili trovus plenumitaj en la alia, kaj la detruo de ambaŭ milito gvidus al paco kie ĉiu levas nur la mankojn de aliaj, la utilo de la aliaj agoj; fare de paganismo certe profiton, la sola rimedo de renaskiĝo en kristanismo kaj de kristanismo povos akiri.

Sed ne estas mia intenco tie komenci de la alteco de la vidpunkto, kie Dio en ĉiuj naturaj okazanta veremaj ol la tutan-reganta stakigas tuta vivo, tutan menson. Ni serĉas tie nur alia ŝtupo de la fundo por konstrui ĝin. Kiu ne levas de la fundo, la kapturna alteco. Ne al la animo, la vivo de la tuto, tiu estos ĉi tie, sed al individua animo vivo en la tuto. Kie la vivo de parolo, ni signifi ke ĉiam nur unu el la tutaj

apogis kaj kiun antaŭ antaŭen. Ankaŭ estus ĝisfundan studon sur la elementoj kiuj venas ĉi tien por lingvo, daŭrigu recurrir, kiel la intenco de tiu dokumento aliroj, iliaj kialoj ne venigis ie el la lasta, sed de la unua. Ĝi ne postulas por eksplodigi la benzinujojn de la induration, kiu fermas nin al la natura vivo, per pezaj batoj, sed nur tiom fendo kiam ankoraŭ restantajn tiel penso kaj kontemplado manieroj, kiel ĉeestos, einzunisteln ke eble malfiksi. Kiel mi povus trompu min per tiuj kalkulita por la ordinara menso simpla konsideroj, kiujn mi prezentos tie, kaj kiu ne havas filozofio kiel la fruaj prenis la domaĝon fari por povi puŝi tra revolucio kiu iras multe pli tie de la scienco devus alveni, por elradikigos de malfreŝa, kun ĉiu nia vivo kaj penso interplektitaj perspektivo de naturo kaj spirito, en kiu ni ĉiuj estas edukita kaj plenkreskis. Mi konfesas eĉ, la sekvaj konsideroj estas nenio Mandatory havas por tiuj kiuj volas rezisti, kaj en kiu estas la kutimo estas eĉ rezisti? Ankaŭ, mi nur dezirus, ke ili havas ion stimula. Ili sekvas lin ŝerco, kaj ili eble lasas kelkajn gravajn penso. Sed devas iam antaŭos ĉiu revolucio provas ne portas la samajn la sukceso, sed helpi prepari ĝin. Unua provo ne estas la tempo suficxe matura por sukceso, kaj li mem estas sufiĉe maturaj por meriti la sukceso. Ĉi ankaŭ estos vera de tiu eksperimento, en la ankoraŭ infaneca manojn kun ludo de aŭdacaj alta senco.

Mi diras la jenaj konsideroj estas nenio Mandatory havas por tiuj kiuj volas rezisti. Vi povas eĉ ne havas. Ĝi kontraŭdiras la naturo de lia celo. Kredas je la animo de la steloj, nur afero de kredo restos ĉiam.Kaj estas sufiĉa malakcepti kredo ĉar ĝi nur kredo estas ĉiam decidita resti, do la stango disrompis interne de nia fronto. La kredo en la animo de la steloj estas sed fakte tiurilate nur tute je la sama nivelo kiel la kredo propra al aliaj animoj ol mia, eĉ mia propra animo kaj preter Dio super ni. Tio estas: Ĉiu povas neniam iam palpebla, ĉeestanta natura historio kaj portreti sin. Tie estas tiel malmulte pruvebla ĝuste ke alia persono, alia besto havas animon, krom tiu stelo havas unu. Nur el mia propra animo mi scias, kaj mi iam povos scii experientially. Ajna alia donacojn al mi nur en la fizika atestilojn reprezentas, kaj neniu eksperimento povas rekoni min en la notoj ŝajnigas fino mem. Se ni pensas pri nia propra animo, el kiu neniu animo, do povas nur analogioj kaj rilatoj kiuj kontentigas la menso kaj la menso, laŭ pli ol unu paĝo por kontentigi, gvidos nin tie aŭ kutimo fari ĉiu linio nenecesa. Nun, kompreneble, kiel Dogano faru nenecesa tia linio, ni kreskos kaj spiri en unu kredo kaj en la aero, tiel oni povas fari nin ankaŭ kontraŭ respondas. Tia estas la kredo en la animo de la steloj.

Ankaŭ tio estas vera, la bezonoj de la menso kaj koro kiu nin faras la animo de niaj proksimuloj, de nia propra animo tie kaj kredas en Dio, ol ni, estas pli urĝaj ja necese formi, kiel la bezonojn ke ni el la animo vi kredas al la steloj, kaj ĉiam estos. Sed kio se ni serĉas kuntekston ke bona kontentigi tiujn urĝajn bezonojn, oni rekonis la animo de la steloj sin kiel deviga agento elemento en ĝi? Ĝi volas iun diri: En ĉiuj kontraŭdiroj en religio, scienco kaj vivo en animo kaj korpo, ni cxiuj konsentis, ke nur la steloj ne havas animon. Kaj ke ni ĉiuj apenaŭ samopinias faras, ke ni, en ĉiu koneksa kun ĝi, malkonsenti; tie estas nur unu el la ĉefaj nodoj de la mankas interkonsento, aŭ en la nodoj de la ĝenerala interkonsento estas ankaŭ ĉi. En la malfacileco de la tuta regno de la plej altaj ideoj kaj realaĵoj en dividi samtempe kaj ligilon, unu havas sendube la nodo kiu ligas la propra vivo, kaj ligas la plej komuna,

kiel la plej grava loko streĉi ol la mezumo, ekde pendantan tamen la fadenoj kunplektita kaj malfiksas. Sed ni ankaŭ sentas ke ili pendas peze kaj implikitan.

Do vi ne povas imagi la mem-kontraŭdirajn asigno de malĉastan Darlegens kie neniu malĉasta objekto ĉeestas. La animo de la tero ne estas besto, pruvebla en lia kaĝo, la kaĝo estas nur pruvebla kaj liaj rimedoj por la spirita besto. Kio persvadas pli bona en la plej bona kunteksto de kion ni ne povas vidi kaj tamen kredi, kaj ja devas kredi kiel eĉ la plej bona ligo mediar inter kion ni povas vidi, ni devas demandi, demandu ĉi tie estas ĉu ni havas havas la plej bonan rilaton. Sed kiu povas kredi nur kion li vidas aŭ estas kutimita pensi por ĉi estas libro per sep sigeloj.

II. Preliminary konsideroj.

Se oni konsideras la tero nur kiel rigida seka grupoj, do ĝi certe ne estos klara al ni, kiel povus esti vivo aŭ eĉ animon diskuto. Kaj nia ordinara koncepto de la tero estas nur pligrandigon de tiuj ni derivas parte el la vido de ŝia bildo Globus, parto de la konsidero de individuaj pecoj de lia surfaco, ni vidas agitita kun la tombo protokolojn aŭ plugi aŭ worein ni enprofundiĝis la trunko de la monto homo . Pilko tia seka maso kiun ili portis en la malplena spaco de fortoj kies efiko estas kalkulita en la plej seka scienco post seka formuloj, kompreneble ne povas aperi pli vivos ol la malgrandaj buloj ke ni tenu pri mane de la planko kaj ĵeti ilin en la aeron ni . Sed ni preferas forĵetu nia seka vido. Ĉar la tero estas vere nenio pli ol tia maso, pligrandigita pensado? Ĉu tian malgrandan mason de maro tajdoj kaj fluas riveroj kaj rojoj kaj cirkulado de akvo, aero kaj vaporon kanopeo kiu apartenas al li strange, kun pluvo, vento kaj vetero, pri kiu la semoj fariĝis verda kaj murmurojn de la maro, tia ŝanĝo de jaro kaj tempoj de tago kaj klimatoj kiuj liberecon kaj kontrolo aliro tiom strange intermiksiĝas? Kiu ĉio estas tiom interkonsentita de centro punkto; Li povas fari cxion, kion volas rompi for de li, nur por kapti tiel denove? Ĉu li estis naskita en simila maniero el pli granda sfero, kiel ni konas ĝin de la Tero? Ĉu ĝi simple formo de reganta eĉ liaj propraj fortoj, ellaborita kaj ankoraŭ daŭras tiom fari ĝin? Li povis nur kiel produkti organikajn regno de, jes konstruaĵo sur la alia, kaj por festi ligita per ligiloj de aktiveco kaj celo kun ĉiu alia kaj per si mem? Se ĝi okazas ĝuste tiel stranga kaj malproksimaj kaj sinrega aliaj terbuloj kompare al alia mondo korpoj kiel la Teron? Ĉu ne ĝuste la tero en tiu tuta io tute alia ol ŝi parton, la grundon? Se ĝi estas, tamen, eĉ kun la demandoj de kion signifas por la mondo kaj kio la mondo signifas ilin, ĉu ilia vivo entute, aŭ ĉu ĝi loĝas nur individue vivantajn maltrafi la respondon por ilin tute malsamajn , ĉiuj aliaj reklamon por ĝi devas kreski kiel la grundo, en la kurso ankaŭ povas vivi kelkajn disĵetitaj vermoj? Io ajn kiu povas gvidi nin en respondi tiujn demandojn, jes kondutas ĝuste kontraŭa al la tero kaj la grundo. Tamen, estas certe, ke ni ne volas agnoski por haro pli granda aŭ aliaj asertoj en tiu respekto al la tero, ol por liaj eroj, la floe; eĉ rigardi homoj kaj bestoj nur en rilato al tio same kiel ekstera-kiel cimoj kaj vermoj al la grundo.

Kion tio erarigas nin, estas konfuzo de la mondo en pli larĝa senco kun la malvasta senco; la nomo nin helpas konfuzi la aferon. En pli vasta senco, kaj tiu estas nun nur aplikas al ni, ni havas sub tero la tuton, ĉion por kompreni la sistemon de kio estas kuntenata de gravito ĉe la tera centro, ne nur ĉiuj partioj, sed ankaŭ la tuta akvo kaj

aero kaj ĉiu, kiu vivas en la grundo kaj en akvo kaj aero kaj ŝtofoj, kaj rampaj kaj rampajxoj, kaj el cxiuj ĉiuj pezaj ankoraŭ imponderable ĉio iras en la sistemo de Severa. Tiu ĉiu dependas de deveno, materialo, celo kaj laboro por certa sistemo kune kiel unu korpo, eĉ pli kaj pli intima ol nia; kaj cxi tiu estas nia vivanta tero. Nun, en mallarĝa senco estas kompreneble sub la tero simple krümliche seka maso, kiu estas formita de la meteorización de porcio de tiu tero, kaj solida surfaco kovrita, kaj etendas al la prezento de gxi al la aro, do la tuta afero ŝajnas certa, eĉ seka ., kaj mortintoj Vi akiras la proverbo ex ungue leonem ; sed ni faros eks leone unguem.

Ankaŭ la kutimo de lernu observante la globo, la tero estas certe ne sen influo sur la vojo ni perceptas ĝin. Pygmalion rakontas ke li estis fabrikita escepte bela virina portreto kaj tia plaĉo al tio, ke li petis Afrodita revivigi ĝin, kaj ĝi fariĝis vivanta, kiel la homa arketipo. Ni revenu al ĝi nur. Gajeco de la fakto, ke ni sukcesis esti trovita mortinto, facile ampleksa bildo de heredaĵo, mortigi la arketipo por Ĝi estas kiel adorado de idoloj. Oni forgesas la lastan spiriton sur la bildo kaj fine vidas eĉ nur morta peco de arto en ĝi. Ni adoras en la mondo nun nur nia propra arto kaj scienco kiu verfertigte li; la scienco kiu havas la terglobo en si mem, estas jam perdita.

Elpaŝi sur la bordo de la maro, aŭdi, vidi la ondo kiel ĝi batas la bordo, kiel ondo venas post alia, la tuta maro estas kovrita kun ŝanĝiĝanta grego; kaj ĉiu diras: Ne estas mi, la tuta forto estas kio pelas min kaj miaj kunuloj; kion mi povus sola ondo; auxdas, vidi kiel la ŝtormo venas, kaj la ondoj pli kaj pli alten liftoj, kaj la nuboj persekutado kaj la ŝipo skuas, kaj skuante banderines ĉiuj en unu direkto; en la sama direkto la nuboj, la ondoj iru en la sama; kaj vi erbebst ekstere kaj interne; tiel vi probable havos unu alia sento ol kiam vi vidas la blanka makulo anschautest sidanta ĉe lernejo skribtablo sur la terglobo kaj la majstro diris al vi: Jen estas la Atlantika Oceano kaj la Mezlando la maro. Tiu sento estas unu el la vivo de la tero, liaj via vivo estas parto el plenkreska sento, ĉar vi en lia oscilado prenas ĉi vivon; sed tiel longe, kiel Vi sidigxis sur la lernejo kaj la globo por Tero vidita ke vi scias kion vi sentas nun, nur ŝajno, nur por via sentemo, nur bone pripensi poemo kaj ĉiuj poemoj por fikcio; kion la majstro vi kiel montrita en la globo kaj fari kion Li diris pri onda moviĝo, tajdoj kaj altiro de la luno, kiu estas la tuta vero de la afero; kaj certe ĝi estas la vero, nur esti certa ne la tuto. Tio certe estis malsama kun la unuaj personoj kiuj ankoraŭ ne estas reflektita starantaj super la naturo, sed sentis staranta en naturo, kiuj ankoraux ne starigis la breĉon inter la organaj kaj Unorganischem, inter kio kaj kion iras kun animo sen animo; sed ĉar ili sentis ke la povon movi sian brakon, por stimuli siajn piedojn, animo forto, ilia sango fluas sub la influo de la animo, ŝia spiro de la Souled ve, pensas neniu pluvo kaj kopii, fluante kaj laboro povis , kiu ne estas subjekto al animo forto, kaj ĉar en la naturo pli potenca pluvo kaj kopii, fluoj kaj kuntiriĝoj vidis kiel en ŝia malgranda korpo, do ili riverencis antaŭ ŝi kiel antaŭe dio.

Kvankam ankaux provis levigxi el la kontemplado de la individua parto aŭ la bildo de la tero por ĉiuj-ronda konsidero de la tero mem. Sed tiam nur des pli malbone, kiel tiuj ĉiuflankan observado estas ne tuta, pli ĝuste la malo.

La tero estas ĉiam tro granda korpo, sed ke per nia vidpunkto ili brakumas samtempe, povis mezuri per niaj normoj samtempe; Nun ni disdonas la visualización

kaj Meßgeschäft, kaj baldaŭ ni estos la tero io same dividita nia konsidero kaj nia afero. Ni iru al la geologoj en la profundoj de la tero, kun la geografo super la surfaco de la tero kaj la maro, kun la meteorólogos en la aero, la botanikistoj en la planto regno kun la zoologo en la besta regno, kun la fizikisto en la regno de masoj kaj fortoj, kun la kemiisto en kiu la elementoj. Ĉiu gxi falas en speciala scienco kiu ni studas en specialaj libroj, precipe horojn, parte en specialaj institucioj, kaj kiu mem nur studis ĉi kaj ke ĉiu homa estulo. La sciencoj, akto de rigardante sin per strikte karakteriza difinoj DeMarco iliajn teritoriojn sufiĉe pura, kaj tiel malmulte sukcesas atingi tion, do ili sukcesos sed por fari nin la fragmentado alproksimiĝo komuna, do ni starigis fiksan ĝi . Kvankam ni pripensu ĉe probable tro, ke tiu fragmentación ne estas tiel en la naturo, kiel en unesrer visualización, sed estas nun iam fariĝi tia kutimo ke senvole determinis nian vidon de la tero multe pli ol tiu konsidero, kaj cxiuj niaj konkludoj nur devenantaj el tiu fragmentado vido. Kiel do jes solvita en tiel disŝiritaj korpo ankoraŭ ĉeestas esti penso de animo? Ĉu ni trovas komforto en nia korpo, se ni volis konsideras ĝin simila? Ĉu ili trovos anatomiisto ajn? Sed ni faros nenion, kiel la tero aŭ reflekti aŭ anatomize en senviva materio, kaj poste kredas kio kuŝas ne en la bildo de mortinto aŭ malkomponita korpo, ne trovigxas en gxi.

Kvankam, kiu kulpas tiu malharmoniiga alproksimiĝo, en tiel malproksima kiel ĝi nur servas por dividi la laboron distingi flankojn de la objekto; estas eĉ sufiĉe nemalhavebla; nur ni ne allogita de ni, por rigardi la objekto por dividitaj kaj vidis en la paĝoj kaj partoj apartaj konstruaĵoj. Tiu ne estus tiom nemalhavebla.

"Nur radio povas vagi en la malluman ĉambron, Kiu en la jetoj volas kompreni la tuta lumo. tiam la fenestro malfermi, tiel vi ankaŭ rimarkas la lumo estas eĉ pli ol lia kolora fantomo. " (Rückerts saĝo de la brahmanes. 59a IS) Por ĉiu kategorio de naturaj fenomenoj ni havas tiom malluma ĉambro, worein ni faligis sola radio de lumo en individuaj eksperimentoj, kaj ni lernas el tiuj individuaj brilanta fakte bona konas la leĝojn de la naturo, kvazaŭ ni havis la plenan lumon samtempe en la cxambron. Sed ni ankaŭ poste malfermis la ĉambro denove, kompreni ke la tuta naturo estas ankoraŭ pli malbonaj ol iliaj koloraj fantomo? Ni havas ne.

Kvankam en la ĝenerala geografio, ĝi similas, la bendo devas esti, ke ni perdos. Sed vi povas ricevi korpon denove formita de la pecoj, en kiuj oni nur rompas ĝin? Kaj kion ni faras, sed en ĉi tiu doktrino, kiel la pecoj kune denove, en kiu ni forpelas lin en aliaj lecionoj unue? Ĝi estas kolekto, kie ĉiuj preparoj, ne korpo, kie ĉiuj membroj estas kune. Ankaŭ, tia kolekto estas bona, sed oni povas kompensi nin por la korpo?

Ni ĝuas belajn verkojn de Humboldt, Gauss, libro & a, granda correlaciones kiuj etendas tra la tuta afero. Ni respektas inda de admiro kun leĝo. Sed ni ŝatas ĉi granda bildo, ni admiri la vidon, ili rimarkis ke ne devus eĉ esti tempo por sercxi ankaŭ kiel ideo kaj ne tro multe por demandi pri tio, kio al rekono de la rilato de ĉiu de ĉi tiuj rilatoj penetras?

La astronomio Kvankam ni pekis, ni volis nei ke ili rigardis la teron, aliaj astroj super, vere kiel ĉiu okulo. Sed tiam denove. Simple kiel tuto, kaj kiu donas al ni nur la alia ekstrema por ke zerstückelnden alproksimiĝo, la tuta afero sen doni al ni la IS Tie la partoj ekster la afero, jen la tuta sen la partoj; aŭ la tuta afero ne nur ekstere formita de pecoj; la partoj faris tie nur kiel sekan maso partojn en konsideron.Homoj, bestoj, plantoj, aero, akvo, grundo, ĉio estas batita de astronomoj en indiscriminada maso, la tuta ĉielo estas la astronomo nenio sed kolekto de tiaj mesoj li preferas kontrakti eĉ en punktoj. Se por nenio inter tiuj du alproksimiĝoj? Ĉu ne ankaŭ tria eblas kiu, kie ĝi ja ĉiu kaj individue speco de partoj de la aro estas la partoj nun vere koncipas kiel partoj de la aro kaj la tuta unuo kiel la partoj, la tuta ligo, anstataŭ levo kaj malkaŝas negado de la individuo? Nur tia alproksimiĝo povas servi nin. Sed kie ili estus?

Supozi horloĝon. Scii kion la horloĝo estas vere, temas pri sufiĉe studi printempo radoj, dial, manoj, kazo, ĉiu individue aŭ kunteksto gxiaj laŭ malsamaj direktoj? Aŭ ĉu sufiĉas pesi la tuta horloĝon kiel Bale aliaj Cela? Kaj kion fari alie, unufoje vi akiras homoj, bestoj, plantoj, aero, maro, tero, ĉiu individue aŭ studi per specifaj direktoj de ilia rilato, alifoje faras ĉiujn sola Bale levar kontraux alia mondo korpoj.

Nur tiam, mi pensas ke vi havas la tutan horloĝo tute kaj sufiĉe komprenata se vi scias kiel ĉiu parto kaj ĉiu movado de la tuta kunteksto de la horloĝo submetas sin klare kaj agante teleologically, inkludante sed ĉefe necesa ke vi ankaŭ pensas rilaton de ĉiuj aferoj, moviĝoj kaj fortoj de la horloĝo, kaj permesas ne nur individua celoj por la individuaj partoj, sed ankaŭ sola celo por la unuigita aro. Ĉu mi dirus: La horloĝo estas disponis ke la printempo iris? Sed tiam kial kunsendante la radoj? Aŭ estas ĝi ĝustigi tiel ke la radoj iras? Sed tiam kial la montrilo? Aŭ estas tie por fari la montrilo iras? Sed tiam kial la nombroj? Certe estas vere, ke al ĉiu tie; sed ili ĉiuj estas nur malgranda celoj, subordigita al la celo, por montri al la homoj la tempo. Nun la tero ne estas horloĝo, mekanike faris por ni kaj por ni esprimi niajn intencojn, sed spontane disvolvita, La inbegreift nian propran vivon transiro en sia balancilo; Do ĝi ne estas la unueco de mortinta ekstera celo, la subordigi sin al la celoj de ĝiaj partoj, sed vibra interna celo, kiun subordigitaj niajn celojn mem, povas ankaŭ agi tie. Sed niaj intencoj estas animo celo en lasta petskribo. Ĉu iu el la gepatroj de la tero povas esti malpli?

Kiel ĉefa difekto estas la inkluzivita en nia apartigitaj spekulado ke ni reciproke tiom strikte meti la organika kaj neorganika regno de tero sur kiu la aliaj subtenas la de meti al la alia flanko, kvazaŭ ne ekzistas ponto. Ĝi estas la sama kvazaŭ iu metis la post unuopa tenadon de aŭto-fluxing printempo la horloĝo sur unu flanko, la dormanta loĝejo kaj disflugantajn radoj sur la alia flanko, dirante, tiuj estas tre malsamaj aferoj kaj fortoj kiuj povas devas konservi zorgeme aparte. Se la eraro ne ekzistas eĉ pli granda. Ĉar la institucioj postulos jes sed ankoraŭ forirantajn klero per sugestoj de neorganikaj ekstera mondo, metabolon kun ŝi, por ŝia vivo transiro foriri, iri al unu fojon oscilante printempo de la alia horloĝo partoj ne plu bezonis, irus same rapide prefere sen ili.

Strange sufiĉe, ĝi similas ja pensi ke homoj kaj bestoj rompis for de ilia surtera

ekstera mondo sed multe pli akra okazas, kiel ŝtonoj, rokoj. Anstataŭe, ili estas neparoleble pli adepto fakte tiel. La ŝtono, roko estas kvieta, mallaboruloj, ne gravas pri kio okazas ĉirkaŭ li; li lasas la ekstera mondo iliaj materialoj, ili al li sian; Li sentas nenion pri ŝi, nenio de li; nur en malprofunda kontakto limojn ŝtono kaj la ekstera mondo kune. Kiom malmulte faras ke afero? Sed homoj aŭ bestoj kaj la ekstera mondo komprenas tuŝante inkluzive en konstanta reciproka Durchdringungsprozesse, senĉese ricevas en ĉiu alia kaj el;Homoj kaj bestoj fariĝas novaj de la ekstera mondo kune kaj solvi ĉiam nova por ili senti ĉio ĉirkaŭ kaj ĉio ĉirkaŭ sentas en ili. Kaj tio devus signifi pli grandan separateness? Homoj kaj bestoj estas ĝuste la ligiloj de la tero, kie estas la plej granda sinsekvon kaj miksante potenco de la tuta surtera substancoj kaj kondiĉoj; Ne neegaleca tiurilate komparebla nodoj de ŝtofo, kiun la ekstera pli facile kaj disĵetitaj teksajxo de la substancoj kaj fortoj volante renkonti en la plej kompaktaj spaco kaj vori intime kaj re-ŝpinis; en iu speciala maniero. Nun, tamen, la nodo ne Nothin Apartigxu de la fadenoj kiuj konverĝas en ĝi, estas ĝuste la intiman kuniĝon de la sama eĉ kiam ĉiuj nodoj kompreneble ne distingeblaj distingebla el ĉiuj, sed kial. Ambaŭ ni konfuzi pli ol feliĉa. Kaj ju pli la nodo resumas la fadenojn de la tuta sistemo, des pli li formanĝas kaj komplika, des pli ĝi diferencas kompreneble el la tuta ŝtofo, la pli sendependaj li eliras, sed disigas la malpli de la tuta ŝtofo; pli versátiles kaj forta li estas ligita al ĉiuj aliaj nodoj. Do homo estas la plej distinga kaj almenaŭ scheidbare membro de la tuta tero. Do firme sed la ŝtofo tiel streĉe la nodoj estas kuntenata de la ŝtofo de la nodo hinwiederum; kaj ĝi nur postulas la nova metropola, do ni havas pli grandan nodon. Tia granda pilko kaj maniere nodo estas la tero, malsimpla nodon de ĉiu individua nodo. Ĉu organika sed kiel povis ŝi ne estus spirita? Ne estas la insekto komplika nodo de ĉiuj liaj nervozaj ganglioj, kaj scias ne la spiriton de la insekto scias pli ol cxiuj, ne venkoj kaj tio en si mem indiferentaj, la sebon, la ĉelo, la malmola kiraso tiaj formantajn gravecon, kiu kompreneble ne en si mem farus? Sed ĉiu estas ligilo de la tuto, kaj Bound entute; kiel akvo, fajro, aero kaj grundo inter al kaj kaj inter la kreitaĵoj. Sed la kreitaĵoj estas jam pli kaj mem-konscia nodo, kiel la nervo nodoj kiuj estas interplektitaj en ili; tiel estos la nodo kiu glutas denove, estu mem-konscia kaj pli alta ol li mem.

Kompreneble, kompreneble, se, kiel kutime, de la tero, la tuta homaro, faŭno kaj plantoj vivo wegdenkt kaj simple nomas la Aliaj Tero, tiu lia nobla partoj ŝtelis teron eble ne multe pli povas signifi, kiel seka tigo, el kiu oni ĉiuj folioj kaj floroj disŝiriĝis, aŭ kiel skeleto, kiu estas denuded karna, sango kaj nervoj. Eble vi pravas, se tia mondo vi opinias mortis, sed vi eraras, se vi pensas ke la Tero estas unu el tiuj. Ĉar la skeleto de la tero estas nun unufoje ne aparte kiel la skeleton de la homa en la anatomia cxambro. Tamen ĉiu organika vivo kaj teksado estas tiel fervore en ŝtofoj, triki kaj celoj kreskinta tiom kiel nervoj, karnon kaj sangon niaj ostoj. Kion mi diras, tiel bone? Multe pli intime. Ĉar nervoj kaj karno Vi povas probable rompi for de la osto, vi povas sed ankaŭ la homo aŭ besto aŭ planto de la surtera sistemo rompi malfiksas? Vi ne povas. Kaj supozante vi povus fari ĝin, metu ĝin unufoje, volas la organika kresko tiel alte super la neorganikaj, la personoj en reala alteco la aero kaj grundo, kie li povis plej pruvi sian sendependecon, li apenaŭ velkis kiel Senpintigita

membro; metu ĝin sur alia planedo; ĝi volis, kiel vi volis agordi la brancxo de rano en la korpo de birdo; homo ne povas kreski tie; sekvinbero al esti kia li estas, ĉiel, nur adaptis por postvivi en rilato kun la surtera sistemo, la sama kiel vera membro, nome transdoni liajn plej gravajn funkciojn, sed ankaŭ havi sian vivkondiĉoj el li, kaj tiel de la filozofo eble aŭdon por la homo de lia sendependeco, li povas pruvi ĉi sendependecon nur en tiu dependeco. La tero estu kriplulo sen viro, viro sen tero estus renversiĝi en nenio aŭ sencela plenmano de polvo.

Neniu kredas ke vivanta karno povis kreski kune kun totemo ŝtono, kun seka ligno. Se mi sed ne dum speciala peco de tero, sed la tero kiel tuto, kreskis pli strikta am nun kiel mia karno kun mi, tiel kreita, mi kredas, nur la demando de ĉu mi mem kiel morta parto de la tuto mortinto aŭ estos rigardata kiel esencan parton en la tuta vivanta tero. Sed ĉar mi ne povas la unuan, do mi povas nur la lastan.

Vi nur ie ne eraras inorganically per la esprimo. Kion ni nomas ĝin kaj kontraŭ la organikaj kiel io tre Low, konsideri la vivon de ĝi nealirebla aŭ de-aktivigita, ĝi estas simple, penso, apartigxis de lia natura ligo kun la organikaj, kiel en fiziko, kemio u.

Kubutoj., Dum lia asocio kun organikaj, kiel spegulbildo en la tergloba teritorio en persono, kaj nesolvebla malgraŭ ĉiuj disigante fiziko kaj kemio persistas, en ĉiu respekto, eĉ la signo de alta organizo prezentas kiel ajna individua organismoj sur tero, estos kiel fari la estonteco pli klare.

Konsideri planto, tiel tremas ili variis super relative krudaj, simplaj, malhelaj radikoj kaj lumo herbojn kaj floro. Simile levas variis super la relative krudaj, simplaj, malhelaj radiko de la neorganika regno de la tero kaj lumo planto kaj besto. Kiel Herb floro kaj la organika ligis ĉe la radiko de kion ili kreskas kaj kio restas al la Neorganika kio kaj kio faras ĝi kreskas. Kie estus pli kialo por la disiĝo tie ol tie?Apliki en herbon kaj floro kaj miksi la krudmaterialoj de la radiko, en planto kaj besto krudmaterialoj de la neorganika regno. Ĝi validas por ĉiu. Vi diras: Sed mi neniam ankoraŭ vidis vere kreis organika estaĵo, besto aŭ planto nova de unorganischem akvo, aero kaj grundo; sed ne devenis de la vojo herbojn kaj floro de la radiko, kiel povas ankoraŭ esti tiel ligitaj al gxi? Kaj mi respondis: Mi havas ovon nek iam vidis ekestanta el nova herbojn radiko kaj floros, sed la radiko kreskas malsupren, al la sama tempo, herbojn kaj floro kreskas supren; nur post fojon klare apartigis la origine neklara semo en planto radiko, herbojn kaj floro, la radiko estas uzata por la nutrado kaj subteno de herbo kaj floroj; kaj ankaux, iam origine neklara, kvankam iu pli granda greno el la tero klare disigitaj en organika kaj unorganized, nun la neorganika servas la organika manĝon kaj subtenon. Do plue ĉiu persvadas. Iel, kvankam nur Dio scias kiel, sed la ĝermo de la organika havis origina dormado en la pilko de la tero, kiel la idaro de herbojn kaj floro en la semo. Kiam abklärte la neorganika, organika kresko, kaj subigita sole al la neorganika regno suferis novan disvolviĝon revolucioj, ankaŭ suferis la organika tiaj. Do iru ambaŭ eduko kaj evoluo de la komenco en unu kune kiel ĝi sekvas iliajn inventaro. Ĉio kiel en la planto.

Tre malbone, do ni kredas ke estas kutime tio: La subtera sistemo ja komence havis ŝvelaĵo organika kondukado forto aŭ esenca forto generacio tra; sed produktita de la

organismoj, ĝi estis vendita sia tuta forto de la vivo al ili, kaj tiel la eksedziĝo en Vivanta kaj la Morta faris. Ĉio sed la organizaĵoj, sed precipe la seka grundo restis kiel sencela restaĵo, dum la Vibraj nun kontraste situas. 1) 1)

. "Esence, estas nur la dezajno de la kosmo kaj la teron, kiun ni verŝajne enkonduki per grandega Rajtoj organika potencoj sole firmigas la teron, mortas en la mezo de tiu organika self-formado, ŝi ĵetas el organika vivo de oni sama, kaj restas kiel mortinto, regita per mekanikaj, fizikaj, kemiaj fortoj postrestanta. " (Schaller, leteroj S. 25 f.)

Estas kvazaŭ vi volis diri, la radiko restis kiel sencela restaĵon post herbojn kaj floro krom tio, aŭ, la ostoj restis kiel sencela restaĵon post aparte karno kaj nervo de li. Tamen, ĝi ne disigis ilin, sed la organizaĵo estas artikulaciataj nur nervojn, karno kaj osto; nur fortaj diferencoj emerĝis, neniu eksedziĝo; kaj ĉiu produktas granda diferencoj en organismo estas, des pli ĝi pruvas la kineta energio de la tuto.Do nun la diferenco inter roko kaj besto povas esti eĉ pli granda ol inter radiko kaj floros, ostojn kaj nervojn; sed tio pruvas nur ke la organika strukturo de la mondo emerĝas el terura fonto de vivo, startas el alta punkto, kaj sekve ankaŭ pli malaltaj rangoj ol tiuj de siaj membroj. Se la tero estus nur pligrandigita homo, do estus ilia fortikajxo iliaj akvoj, sia aero kompreneble petrificar tiu homa vivo, solvi, forvelki;viro eĉ ne povas havi ŝtonoj anstataŭ ostojn akvon anstataŭ sango; sed ekde la teruloj, jes komprenas homaro nur en subordigo, tiel ilia fortikajxo iliaj akvoj, sia aero simple nur la profundan fundamenton por tiu organika nivelo. La plej profunda fundamentoj kaj malmolaj krampoj de la plej alta konstruaĵo formiĝas ajn en la plej kruda kaj rudest workpieces masoj. Do se la skeleto utilas por teni kune la korpon de homo kaj besto kompaktaj do ne povas servi denove tian skeleto teni kune eĉ la korpon de la tuta homo, besto kaj planto vivo kompakta; servas la ŝtono skeleto de la tero.

Nun, se ne pli da homoj kaj bestoj emerĝas freŝa el la tero, kiel la unua, sed homoj nur revenis de homoj, bestoj, bestojn, plantoj estas produktitaj de plantoj, temas pri en ni malsama? Kiel la unua fojo de la ĝenerala tuto, estas ĉar en nia korpo fabriki ostoj, muskoloj, nervoj freŝe produktis? Denove, ne pafi la Nova nur el kaj al la ŝajna unufoje naskigxas, sed sen la fortojn kaj materialoj de la tuto, sed nur per specialaj mediacio de individuoj jam generita; sed la tuta afero estas ankoraŭ tiel tute viva ol antaŭe, verŝajne pli vivaj por citi kiel antaŭe. Kial la mondo iĝis senviva, ĉar ili ne plu ŝatas la unua fojo de la ĝenerala tuto, sed nur per la antaŭe generita per ĝi kaj tamen ilia aparteno al specifaj mediacioj kreis nin? Ni memoru la viro, la organo produktanta la aliaj homoj restis intime ligita kun la tero, kiel ĝi estas ŝtono.

Sed la fortoj de la organikaj kaj neorganikaj, ne estas ankoraŭ devita esence malsama? Ni vidu la respondon al la kaŭzo anstataŭ vortoj. Oni povas karakterizi fortoj nure per leĝoj; sed nun je la efiko de niaj okuloj, niaj organoj vokaloj, la koro, la vejnoj, pulmoj, membroj, ĝi iras la tutan vojon al la leĝoj de la Camera Obscura , la instrumentoj, la bombo linio tuboj kaj frapetoj, la Blasbalgs, la levilo kun tiranta ŝnurojn do laŭ la leĝoj de neorganikaj korpoj antauxen, kompreneble nur en la mezuro, kiel diris la instaladoj tute kongruas al ni kun la instaladoj de tiuj iloj; sed nuntempe ĝi ne estas la kazo, ĝi devus ankaŭ esti komprenita laŭ la leĝoj de la

neorganika dirante ke ili devos agi malsame. Sed ili konsentas al tre larĝa limoj vere samopinias kun ĝi. Jes, kio ne mencii ĉion, kion nia korpo uzas la tn fortoj de la neorganikaj, te laŭ la leĝoj de la sama movas? Kompreneble, ĉio ĉi ne sufiĉis por for; kaj se ni metas ĉion en niaj lernolibroj pri fiziko kaj kemio, ankoraŭ mankas en la organikaj procezoj, kiujn ni ne povas klarigi per aŭ atribuita al la fakto. Sed tio estas ja tute ne; Tio pruvas, tamen, ke la tn neorganika fortoj mediar en organika vivantaj sistemoj respondi kaj organikaj funkcioj, te se ankaŭ povas okazi kiel organika fortoj; sed se en nia korpo, kial ne ankaŭ en pli granda korpo? Ni ne pretendis, ke la tero estas vivas nur per la funkciado de la tn neorganika fortoj. Ni ankaŭ, kaj la potenco kiun ĝi faris mem aŭdis kaj aparteni kaj la interŝanĝo proceduro de kio okazas ene de ni kaj ekster ni, kaj fine aŭdis la tuta funkcia rilato de ĉiuj fortoj, ĉiuj agoj de la tero, organika kaj unorganized en unu sumo, unu el ili.Kompreneble, ni devas sercxi en la mondo tute la sama vojo kombino de organika kaj neorganika Waltens kiel en ni; la tero estas ankoraŭ iom pli ol niaj korpoj; prefere ni estas nur fragmento de gxi. Sed ni malakceptas la disigo de organikaj kaj neorganikaj fortoj en ni, ĉar ili ĉiuj laboras en rilato kaj interŝanĝo interveno, do ĝi estas natura por etendi la saman malakcepton kialoj je la disiĝo de organikaj kaj neorganikaj Waltens la tero. Diferenco de fortoj aŭ kampoj estos tie, kaj faru tie esti, ni ne neas ke; sed tie kaj tie nur relativa, en pli alta setlejo, abrogating, al kiu oni ne povas starigi la absoluta diferenco inter vivo kaj morto, la animo kaj sen animo. Aŭ ĉu tio estus ankoraŭ tiel vin renkonti tiel ke la homoj tiel kiel la tero.

La tuto de la organika kaj neorganika diferencoj teni tute ĝuste tiel longa kudrotasko kiam vi komparas tuta surtera organismo kun peco de la tuta tero. Sed ni povas desegni tian lopsided komparoj validajn konkludojn? Tamen, desegno konkludoj, kvankam ne validas, rezultanta de la komparo nur ne kontrakti, ekzameni la demandon de vivo kaj animo de la tero, sed pravigi antaŭpensita decido je ajna prezo.

Sed sufiĉas diris kontraŭ la senvivan vido de la Tero; cxu ni nun havas iom antaŭvido en la maniero ni resumos ilia viveco; nuntempe nur en vorweisenden klarigante bildoj; baldaŭ ni prenos la aferon rekte.

Pripensu denove planto. Ni vidas, ke la folioj estas proksimume la sama egala, la samaj floroj estas pri. Kun ĉiuj plantoj de la tero estas. Vi demandas: Kiom ŝatus planti pli grandan supernatura mondo estu simila? Ĉu tie denove esti plantita kiel en nia malgranda mondo, kie la folioj estas proksimume la sama, la floroj estas proksimume la samaj? Sed ne jam elĉerpis ĉiujn unuflanka ebloj en nia suba plantoj?

Kion ni gajnus tiel kiel novaj, similaj unu-sidedness en la pli altaj? Mi opinias ĝuste ke alta planto kreskis el profunda kialo de la naturo de la vivo kaj kun la karaktero de tre malsamaj totalo povis okazadas ekde ilia idaro ne nur tiu aŭ alia flanko, sed ĉiuj la malsamaj flankoj de planto vivo kaj batalante en reciproka komplemento . Nu, la tero estas tia alta planto, nur ke ili ne nur malvolviĝas ĉiuj flankoj de la teraj plantoj, sed ĉiuj flankoj de la tero teron de besta kaj homa vivo en la sama tempo. Ĝi estas planto, plantita en la klara Ätherbeet cxielan radiko impulsiĝema ne eniros en la regnon de neorganikaj grundon, akvon kaj aeron, sed, kiel ni jam vidis, tiu devi elsarki mem; organikaj kiel folio kaj floro.

Sed estas en la granda ĝardeno de la ĉielo ne nur unu, sed miloj kaj miloj da tiaj altaj kaj pla en pli alta senco plantoj, ĉiu el kiuj kreskas tiel malsame laŭ ilia pozicio kaj ekfloros kiel plantoj sur la tero; Jen estas la diversaj ĉielaj korpoj. Kaj Dio estas la tuta arbo de vivo, el kiu ĉiuj elkreskis kaj en la ankoraŭ cxiuj dependas.

Bildo, nenio pli, planto por tero; ĉar esence la tero ne estas planto sed ĉar ĝi havas la planto mem en si mem, kaj la bestoj faras tion. Kiel ĉie ekstremojn renkonti nun, do estas jam la plej malalta surtera estaĵo estaĵoj, kiuj renkonti bestojn kaj legomo gravuloj. Kiu povas diri al mi pri tio, kiel la plej alta tera estaĵoj estos kiel? Vi renkontos denove en ĝi, nur kun tiu diferenco, ke ili ne miksas ĉar certe merge subevoluinta stulta, sed klare apartigas metis en la plej granda riĉeco de disvolviĝo. Tiu plej perfekta surtera estaĵoj estas la tero mem.

Kutime oni opinias ja ke homo estas la plej altaj teraj estaĵoj; sed tie povas esti multaj supera estaĵo? Ni stiri paganismo kun ni kaj adoras nin kiel dioj anstataŭ iun teron, Dio de la tero. Kvankam ni denove pravas en iuj aspektoj, rigardi nin kiel la plej alta tera estaĵoj, ĉar la tero estas ĉielaj anstataŭ surtera estante mem, pro tio ke ĝi estas supera al ĉiuj teraj estaĵoj kiel ĉiela rifuĝejo kaj subtenon. Kiel estas tie sed materialon, ŝi estos mense. Kaj se homo regis la tutan teron, kvankam ĝi neniam estis, de kiu povus diri, sed Tero estus iu pli alta ol tiu viro, same vera, kiel mia animo estas iom pli alta ol sola pensado en mi per la Mi ankaŭ probable inauthentic kaj diru foje deziras regis mian tutan animon. Kion alian homon, kiam lia momento al la pleneco de disvolviĝo de la tero, por rezigni, estante tie mallonge, malgranda, kaj la tero tuj granda kaj eterna tra la ĉielo. Ĉiu persono estas kiel vivan vorton kiu simple havas sian signifon kaj senti la tero estas parolado, kiu havas la signifon de ĉiuj vortoj, sed io pli alta ol tiu signifo de la individuaj vortoj kaj sentas senton de la interrilatoj kaj la historio de la homaro, eĉ sukcesas pli ol ene difinitaj ĉar homoj kaj bestoj estas ĝuste kiel la ĉefa vortojn de ĉi tiu parolado, kaj kiom iras alian en la parolado unu. Por tiu celo, la compilación de la vortoj tiel dividas la signifo kiel la vortoj mem, eĉ en ŝia estas nur la supera senco, kiun neniu sola vorto povas esti potenca.

La pentraĵo estas vera, kompreneble, kiel ĉiuj bildoj, nur de unu flanko, ĉar la homa menso havas ja ne nur kiel vorto propran sencon, sed komprenis la signifon de la tuta tero, eĉ de la tuta mondo; sed tamen nur en ĝia signifo, kaj ĉiu en malsama senco, kaj ĉiuj tiuj malsamaj signifoj iri en pli alta signifo; ĝuste kiel la signifo de malsamaj vortoj en parolado. Tiu simpla interrilato povas esti klarigita per la simpla bildo post ĉiu. Pli sed ne devas serĉi en la fakto.

Ankaŭ en la bildo estas perdita: En unu el niaj vortoj ne povas esprimi bone pripensi la tutan paroladon. Sed homa menso povas ankaŭ super la tuta historio de la spirito, kiu li apartenas, pripensi. Tamen, ni volas kunpremi la bildon por tiu celo, ni bezonas nur preni unu el niaj vortoj preni usonano, kie ĉiu vorto estas frazo. Kvankam povas esti en la mallonga pripensado de frazo ne estas la esenco de la tuta parolado, sed nek elĉerpita en la mallonga interkonsiliĝo de la homa spirito super la altaj menso, la esencon de tiu spirito, aŭ ĝia historio. Ambaŭ elĉerpitaj nur mem.

Kompreneble, ke homo sentas kiel sendependa estaĵo, ne ŝajnas persvadi nin al la fakto, ke lia spirito leviĝas en pli alta spirito. Sed kiu diras, ke li venas supren en ĝi? Iru sed ankaŭ lia korpo ne estas en la kadavro de la tero, tamen, ke li apartenas al li nedisigeblaj. Prefere, la supera menso kaj korpo individualizado de la popolo. A alta estaĵo de pli altaj sendependecon kiel ni ankaŭ relative pli sendependaj elementoj aŭ momentoj, kiam ni, ke ni mem estas. Konsideru nur nian sendependecon, kion ni havas de tio, ne kiel rabobesto, sed kiel parto de la supera memo. Kiel Kristo diras: Mi kaj la Patro estas unu; te sian potencon estas la potenco de patro, sed li ne degelas en vian patron. En la samaj kondiĉoj, ni ĉiuj staras al pli alta, ĉar ni estas; kvankam kiom individuaj kredoj, pensojn kaj sentojn en ni kontraŭ la direkton, do ĝi povas nuligi la volo de nia tuta menso, sed ili estas en ni, ĝi estas ankaŭ ĉe ni en la supera kaj alta spirito, kaj ĝis nun ni ne estas ĉiuj tiom konsentas kun la supra kaj alta spirito, kiel la Kristo.La tuta diferenco inter nia ideo de la ordinara estas nur la lasta, ke ni devus havi nian sendependecon anstataŭ ekstera administrado de altaj ol ena Havu Higher. Sed ni iros tiel malbone? Absoluta mem estas nenio en la mondo krom Dio; alie ekzistas nur gradoj de relativa sendependeco.

Fakte, kiel ni ĉiam ŝatas pensi ke ni estas sendependaj, nia dependeco estas sed post korpa kaj spirita rilato en mil direktoj klara sufiĉe antaŭe, ĉiuj niaj sendependecoj proksima Seen sed nur kiel suplementoj al mizeraj kaj HALTAS sen tia unuflanka kaj sensignifa. Ĉiu persono kaj ĉiu besto kaj ĉiu planto sensis kaj plenumis en sia aparta maniero de surtera ekzisto, sian specialan surtera vidpunkto, kun cxio, kio gxin konas, volas, pensas, sentas, postulis, nur speciala paĝo ĉiuj reciproke defia kaj ekzistanta nur ŝanĝante kuntekston abundo da surtera ekzisto, la eblo de kio kompare konata iu alia sur la individua pozicio de la Tero ĉiela pozicioj, volis, povas pensi, senti, celis. Kaj ne estu spirita unueco, en kiu tiuj intelektaj antaŭjuĝojn iuj, ne spirita aro, kiu kompletigas unu la alian? Grandaj kaj speciala ĉiela pozicioj estas tie estuloj estas tie, granda kaj plena, staras la fakto ni ŝatus kredi alie ĉe alta ĉiela estaĵoj kaj ni volis kredi en kontraŭdiro kun nia intuicio kaj nia bezono de fido nur la splitojn de tiuj estaĵoj? En tiuj estaĵoj nur vidi spiritaj conglomerations tamen ni vidas en homo spirita unuoj, konfuzante granda emo kun plej granda unueco. Ĉar la trabon el la rondoj de rozo, la Ĵurnalo de la pleneco de rozo estas pli kunigita kaj pli sendependa aro, kiel estas la aro rozon, la tuta Rose? Kaj ne estas la tero la rozo, rozo de ĉiuj liaj infaninoj, la meznombro de sia rondo, ŝirita de siaj trunketoj, nenio pli? Sed sentas la arbon, la folio lia unuflanka sinteno en la rozo, la lilio estas eĉ ne la rozo, kiu estas Rose tenis la pozicion de ĝiaj radioj sur ĉiuj flankoj, iliaj folioj; aŭ devus ne esti nur spirita muziko, radioj, ne spirita rozo, rozo? Aŭ estas la afero nur de la altaj interkonsento kompetenta? Ĉu ĝi ne estas ĝuste kie ajn nur nur per la Spirito?

Nur tro facile oni konfuzas, kiel en Leiblich-organika, do en la spirita, la distingo kun eksedziĝo. Sed ni povas distingi nin spirite unuj aliajn, ankoraux ne alportas kun ĝi, ke ni estas eksedziĝitaj mense unuj aliajn, ĉar ĝuste en kion ni distingas la saman altan spiriton kiu distingas nin mem, kaj ni, laŭe, nia ligilo ankoraŭ tiel bone instruita, kiom mia spirito samtempe ligita kion distingas sin, kaj kio diferencigas lin laŭe. Kompreneble, niaj spiritoj tra aliaj superaj kaj pli memcertaj senco malsamas en

la supera spirito kaj distingita de li, kiel Mi distingi miajn pensojn kaj kiel malsamas miaj pensoj en mi, sed nur la plej alta kaj plej konscia intelekta distingoj nur venas de la plej alta kaj plej konscia ligante mensa unueco, do ne kontraŭdiras tian, sed provi ĝin.

Fermu eterne ajna disiĝo en individuoj kunigas en pli alta individueco? Ili preferas ne meti antaŭen ĉie tia? Kiel individua kolumno de la templo estas desegnita en naturo en konstruado, dekoracio, celon malsaman al tiu de ĉiuj aliaj membroj de la templo; sed estas nur subulo membro de la tuta templo, ŝarĝo-lagro ajn, kiel okazis por la ĉiu, ĝi similas pli pro li ol pro ilin tie; sed kio estus la templo sen la kolonojn? Ĉiu templo sed aranĝas sin denove kiel membro de la tuta strukturo de la Eklezio, kiu estas dividita en miloj da individuaj preĝejoj kaj popolo kaj skriboj kaj agoj en la kunteksto de la videbla portanto nevidebla rilato de la spirita, de kiu la templo ankaŭ havas sian propran individuan parton. Homo estas la kolumno, la tero, la templon, la ĝenerala preĝejo Dio. Ĉiu supera individueco estas ligilo de malsupra individuoj. Dio estas la plej altaj individueco, aŭ neniu, kiel ekstrema takto ie, rimeno kaj kiraso ĉiuj individuoj en si kaj iuj sendependaj ol ĉiuj, sed por neniu pli distinga, ĉar mem ĉiuj distingaj en si.

Konsideru niaj okuloj, niaj oreloj; kiu ne vidas kio estas aŭskultante al tiu, ĉi tio ne ĉesas, kion tio. Ĉiu havas sian regnon al si, scias kion mia orelo en la koloro de kio faras kun koloro? Koloroj kaj sonoj eĉ miksi malpli ol oleo kaj akvo. Bruo havas rilaton kun la alia, kompreneble kun la aliaj, ili kune fari ion; de sono c estas la sono e triono, sed kio estas la sono c kun la koloro bluo? Kaj la koloroj havas rilaton kune, en ĝardeno, vesto, multekosta, pentrarto; kiu situas en la bela festo por la okuloj, kiuj misadministradon en la malbela kompilaĵo; ajna koloro ĵetas brilon sur la apuda koloron kaj ricevas atestilon de la apuda koloron; konveneco de la aŭ ne taŭga, la pentristo petas; sed li povas demandi ankaŭ ĉi tiu tono estas sendita al tiu pentrarto aŭ ne? La tuta demando ne estas taŭga. La sono unu fojo por ĉiuj la koloro ne aperas kaj ne sonas la koloron al la sono. Do ĉiuj vi estas la regno de la koloroj, do ĉiuj la regno de la muziko; ĉiu kompleta en si mem, verkehrend en ĝi kaj la aliaj fremdaj, ŝajne sen ponto de interkompreniĝo inter la du. Ĉu estas eble du homaj individuoj kies individueco ĝis nun abwiche en intelekta areoj kiuj estus tiom pure ludis finita, do neniu ponto de la rilato kaj kompreno devus reciproke aŭ ŝajnis havi, kiel ĉi tie, la teritorioj de la koloroj kaj tonoj? Konduto ne homoj personoj multe pli inter aliaj kiel koloroj al koloroj kiel tonoj tonoj? Vi do, oni donu ion al ĉiu alia.

Kaj tamen la tuta regno de koloroj kaj la tuta regno de la muziko por pli altan spiriton estas ligita en ni, kiuj scias nenion pri la koloro de tono, la tono nenion de la koloro, sed mi, la supera menso, ĝi scias de sono kaj koloro samtempe kaj senti kaj pensi kaj vidi ilin en rilatoj kiuj ne falas en la sono nek la Reich koloroj kiuj falas en min. Kaj kiel tia, post ĉiu, la homa spirito, ĉiu tuta regno, kiel sono kaj koloro regno, ankoraŭ kiel individua elstarajxo kontraŭ la alia, tiel kompleta en certa respekto al ĉiu alia, kvankam multe pli malkaŝan intertraktadoj inter ili estas kiel inter tonoj kaj koloroj - tio ankaŭ ne neebligos ke ekzistas alta spirito de ili ĉiuj samtempe kaj scias,

ke ŝi sentas kaj pensas en la rilatoj, kiuj transiras limojn falos en gxi mem super cxiuj.

La plej alta spirito, la spirito de la tuto, estas Dio; sed ekzistas eĉ esbozo de la alta al la malalta, do estas la korpo de nia korpo parto, la pli sendependa de la aliaj sian egalan alfrontas nia korpo aliaj homaj korpoj, ankaŭ inkludas pli sendependan spiriton, tra kaj en kiu nia Dio korpigita. Resume ĝi ne nur kvazaŭ ili estas supera individueco nun staras kiel distinga interaj estaĵoj inter ni kaj la dia. La kolumno starante en la templo, ne eksedziĝis de li el la ĝenerala konstruo de la preĝejo, sed per si mem ĝi korpigis. La bildo kiu apartenas al mia okulo, do apartenas ne malpli por mi; ĉar eĉ la okulo estas mia. Do la tero ne estas kiel muro inter ni kaj Dio, sed la lito, sur kiu ni estas ĉiuj plantita en Dio. Nur la esprimo, ke la tero estas intera estaĵoj inter ni kaj Dio povas, petu eraro; sed ne estas intera kiel la konsidero. Ni povas eltrovi la la materialon kiel spirita.

Kiel mi parton de la tero, Mi estas parto de la mondo, kaj ne estas necese por mi ĉie gajni mia interrilato kun la universo nur tra la resto de la mondo tra ĝi, ĉar mi ankaŭ liaj rilatoj kun la universo rekte prefere ol parto de la mondo kun partoj, jes eĉ kun tia helpo mediata. La tero bezonas mian teron eĉ kun, svingi per la ĉielo, kreita en mia menso la bildon de la suno; Mi, kvankam unu el liaj plej malgranda, sed unu el liaj plej gravaj intermediario kun la ĉielo. Kaj tia estas mia spirito al la spirito de la mondo pro tio en neniu malpli rekta rilato, ke li apartenas al la spirito de la tero, prefere alportu mem mediar la rilatojn de tiu spirito al Dio. Imagu unufoje lageto, en kiu amaso da ŝtonoj aŭ gutoj detruigxis. La lageto estas tre bunta ondo rondoj, ĉiuj rondoj interplektitaj, sed ne pasi unu la alian; de ĉiu pelas sidas en speciala centroj. Ĉu ĝi ne estas simila al la efekto de cirkloj, kiuj venkis la kreitajxoj en la teran sistemon esti? La lageto de la surtera estas sufiĉe pitoreska de ĉiuj agoj rondoj interplektitaj, sed ne fluas for en ĉiu alia, ĉiu pelas sidas en speciala centroj. Vi diras, bone, sed nun la lageto estas grava sed nur indiferentan kontraktoj, subteno por la trunko rondo; ĉiu ondo rondo havas lian unuecon en si mem; sed la lageto havas neniun unuecon de sia rondo, disvastigita tra la cirklo de vivo, ne ian vivon por si kaj por la samaj; tiel kun la lagetoj de la tergloba kaj la kolizio ondo, kiuj iras de la vigla estaĵoj dahinaus.

Kaj mi respondis: Jes ĝuste estus se vere la homo kaj bestoj estis tiel ĵetis en la lageton de la surtera de ekstere, kiel ŝtonoj aŭ fali en la lageton, hazarde, sen ke li farus ion pri ĝi aŭ ili. Nun, tamen, la lageto de la surtera tiom skueblaj mem, ke la ondo rondo de ŝia vivo kaj teksado estigita de li kaj konstante levigxu, kreitaĵo pluvo kaj movanta estas en tia kunteksto, la profunda minucioso interrilato, ke nia propra kialo en la mezo de tiu ludo ne povas esti kontentigita, abzuspiegeln ĝin; tio estas lageto de malsama speco; kaj ĉiu ĉio cetera jam kaptu lin. Do ĝi devas esti prenitaj: Kiel ĵetu supren bildoj kaj pensoj en la cerbo; mia estas la unueco kaj la potenco kaj la scio kaj ago de ĉiu de ĉi tiuj bildoj kaj pensoj; kiel la Tero elpelas liaj vibraj animoj kaj iliajn forkaptitojn supren; ilia estas la unueco kaj la potenco kaj la kono kaj la interago de ĉiuj tiuj animoj kaj animo destino; la fizika ondo trafo prenas konto de la intelektulo. La tuta tero mem sed estas nur kiel granda guto, ĵetitaj en la oceanoj de la universo, centro de granda mem-vibrado de la sama, ĉar la Spirito de Dio estas ne tio,

sed ĝi kuras. Kaj ĉiuj steloj estas tiuj gutoj, tiaj centroj de intelektaj kaj fizikaj ŝoko samtempe; kaj Dio estas la unueco kaj la potenco kaj la scio kaj laboro de cxiuj.

Konsiderita Male antaŭenpuŝas la radiko de la dia spirito, la Spiritoj de la steloj kiel branĉoj etendis, tiuj estas spiritoj de iliaj kreaĵoj kiel branĉetoj, tiuj pensoj kiel folioj; Ĉiu Mensa alligas al io korpa, ĉar eĉ niajn pensojn ne povas iri sen io iru kune en nia cerbo, kaj Dio pensoj ne povas iri sen iu eliras kune liaj mondoj, inkluzive liaj pensoj esprimitaj en mondo transiro. Ĉiu spirita havas tujan konscion de ĉiuj ke elirigas kaj kia plua aperigas herefrom sed ne estas la konscio de, kiu estas forpelita, nek el kio elpelas cxe li ankoraux proksimula, ĉar en la akto de apero kaj bullicio de la akto iĝi konscia de si mem. Ĉiu blanka spirito tuj al liaj produktoj kaj scias tuj nur al ili, kaj li ankoraŭ ne liaj produktoj por oni sama, sed la eksa produktoj estas lin Bazaj malproksima generacio. Koni la spirito majstro de la mondo ĉirkaŭ ĉiu kaj bullicio de ĝiaj branĉoj, bastonetoj kaj folioj samtempe, ĉar tiuj estas nur nur la partoj en kiuj ĝi disfaldas laŭgrade, sed la branĉoj scias tuj ĝuste ĉiuj ĉirkaŭ la zumado de gxiaj brancxoj kaj folioj, kaj ĉiu branĉo nur sur lia muziko. D, h. Alaho scias ĉion ĉiu ĉio iras sur la animojn de la steloj, la steloj en la animojn de siaj kreitoj, la uloj en siaj propraj pensoj.

Mi foje vidis formiko monteto kaj abelujon kaj scivolis, kio ligas Sed malsagxa formikoj kaj abeloj kiel funkcia troa agado kune. Mi legis grandan papilion kaj vermoj trajnoj, kien ajn individuo malantaŭ la aliaj muŝoj aŭ trenas, kaj scivolis kion pelas tiujn bestojn sed tiel ĉiu en unu direkto? La animoj de la individuaj animaloj ne diri. Ne vidas la tutan aferon pli kiel la dentaĵoj de iu animo? Sed kie sidas? En hormiguero en abelujoj? Sed la hormiguero nur kolektita de la formikoj, la unua kahelaro konstruita de abeloj, formikoj disiĝas inter ĉiuj radikoj, la abeloj flugas al ĉiuj floroj, rampanta raŭpoj kaj papiliojn kaj flugi trans la lando. Kiam la animo estas sidantaj ie, do ĝi estas nur en la logxejon, kion ĉiuj ĉi raportas, en kiu ĉio rekontrolos tion kaj muŝojn, kaj kreskas kaj estinta kaj, formikoj, abeloj, floroj, Tero, Hormigueros kaj abelujoj, kaj tio estas nia Tero. En pli vasta senco la mondo; sed je la unua sed nia tero, ĉar ĉio fermas sed tiel post kaj kune, pli ol log off sia korpo kaj nia ŝosoj kune. Do estos kion ĉiuj tiuj estaĵoj kelkfoje kune, foje kontraŭ aliaj diskoj. Ĝi nomiĝas senkonscia, kio pelas ilin. Tio estas klarigi la Vojaĝista senkonscia kiel trejnisto kaj ĉevaloj.

Text original

Contribuïu a millorar la traducció

Ĉu malsama kun viro kiel kun formikoj, abeloj, raŭpoj, papilioj? Se ili ne estas pelita de celoj kiuj ne havas solan aron? Ĉiuj laboras en sia propra maniero, laŭ lia scio kaj kapabloj kun ĝi; sed siajn konojn kaj siajn povojn ne perturbi la golo kiu ŝvebas super ĉiu detalo, sed surhavi nur por plenumi gxin. Ĉiuj homoj estas unueco ne per si mem, sed nur tra la mediacio de monda imperio.

III. Kompara fizika tero kaj ĉielo kliento.

Ni nun unufoje la animo demandon por ripozi dum momento, kaj estas ĉefe engaĝitaj nur por konsideri la materiajn kondicxojn de la tero pli detale el la

vidpunkto de graveco por ni. Nur al la korpo de la tero devus agi nun; poste ni volas reveni al la demando de se ni ne manki la signoj de la animo en tiu korpo. La domo devas unue ordigi antaux la loĝanto povas voli movi. Kaj tiel kaj multaj celo jam enkondukota en la domo, estis ĉiam ne unu kun animo povas ekzisti en ĝi.

Sed eblas ĉar la tero iam reprezentis kiel korpo? Certe ne tute kiel korpo kiel la niaj, sed en multaj aspektoj. Do ni atentu ambaŭ la similecoj ol la diferencoj; kaj vidu poste, kie ili havas, de nun ni memoru, ke por fermi la korpa sur Intelekta, la analogio kun kio sin ligita al la spirita en ni, la plej grava, ja nur en la lasta petskribo fundamento estas . Nur, kompreneble, ke ne cxiuj simileco kun nia korpa ekzisto, nenia malakordo povas pruvi la foreston de animo.

La ĉefa similecoj de la tero kun niaj korpoj kusxas en la sekvaj areoj: Ĉiuj afero sur la tero (la teran sistemon) formoj kiel nia korpo en senĉese kohera, ekstere fermis per certa formo, interne ligita per interago de fortoj kaj per transversa celo rilatoj Tutaj , la aliaj similaj, kvankam ĝi denove individue malsama aro (aliaj astroj) similajn vizaĝojn en mondo spaco, kiel niaj korpoj sur la tero mem alia simila, sed ĝi denove individue malsamaj korpoj.

Kiel nia korpo estas la tero de solida, likva, malprecizaj, aera kaj imponderable substancoj en dukto rilatoj kaj enredos kaj estas dividita kaj subdividita en vario de grandaj kaj malgrandaj, iuj simplaj, iuj komponigita komponanto pecoj, molduras, kiuj estas: La verŝajna fanditajn enhavo de la grundo, la solida ŝelo de la oceano, la atmosfero, la organikaj regno ene difinitaj la planto regno, besta regno, la homa mondo, en tia okazo la individuaj plantoj kaj bestoj kaj homoj; sen vera apartigo de ĉiu tiu, ĉar anstataŭ ĉiuj rilataj nedisigeble tuta tero.

Kiel ni estas en la tero solida kadro ludo de movanta partoj alproksimiĝo kaj formo; kaj la ĉefaj karakterizaĵoj resti en la Ludoj de la movanta partoj senĉese kaj determini la direkton kaj la aspekto de la tajdoj, la ĉefaj fluoj de la maro, la riveroj kaj ventoj, ĉiu koneksa kun la ŝanĝo de la jaro kaj tempoj de la tago, la maniero en kiu la procezoj organika kaj neorganika regno, la planto kaj besta mondo interplektas, la plej komunaj etendis movadoj en planto, besto kaj homa mondo mem; tamen, diverseco, libereco, ŝanĝo en la formulado kaj la detala dispozicioj de tiuj gvidlinioj triumfas, pli volonte, des pli ni iru en la individuo kaj fajna.

Do ni, la skeleto estas ludo de movanta partoj alproksimigi kaj formo, ĉiuj muskola movadoj por tiu alproksimiĝo estas metitaj kondiĉe, la koro movas al la ritmo de la pulso, la sango fluo iras sia aparta paŝo en la tuto, la spirado prenas sian apartan vojon, sekvas metabolo de lia ĝenerale certaj reguloj, certaj vojoj estas desegnita en la cerbo; sed en detalo la teatraĵo de muskoloj kaj koro imposto ŝanĝas miloble, la vejnoj estas frue plena, nun malplena, la individuaj Blutströmchen kaj sango kuras frue tiel frue kiel la spiro penetras pli frue en tiu, nun en la pulmo ĉeloj, baldaŭ malrapidigi malsupren frue malalta, la metabolo ŝanĝoj en mil fajnaj variadoj, kaj kiu povas estimi la libereco de la ludo en la cerbo. Tiu libereco, tiu ŝanĝo estas sin parto de la libereco de ŝanĝi la mondon, la Regulaj kaj festivaloj en ni mem estas parto de la Regulaj kaj de la tero.

La tuta ludo de la procezoj de la tero estas kiel nia korpo portempe dividita space

en grandaj kaj malgrandaj cirkvitoj, en grandaj kaj malgrandaj periodoj; kaj siavice estas la Kreislaufs- kaj periodajn fenomenojn de nia korpo nur malgrandaj branĉoj de la ĝenerala Kreislaufs- kaj periodajn fenomenojn de la tero.

Kiel homo estas la tero en interago kun ekstera mondo kaj tenas en lia ekstera movadoj kiel internaj procezoj de tantiemo por la sama, sed tiu estas sekvita per la propra speco, kiel ĝi okazas parte ligita ilia interna efikoj kaj parte kontraŭ eksteraj influoj reagas, kaj kiel homo karakterizas ĝuste kiel individue geartetes estante la aliaj astroj super aliaj teraj estaĵoj super.

La tero ankaŭ montras la amplekson similan kurson de disvolviĝo kiel nia korpo, kiel ĝi estis (laŭ la nuna cosmogónicos ideoj) je certa momento el pli granda materialo sfero, kies parto estis iam, naskiĝis el si formon de internaj fortoj sin kaj ĉefajn masojn rompis malsupren, kaj post formado de ilia ĉefa formo kaj disiĝo de lia ĉefa maso konstante laboras por trejni sian formon en subtila terminoj, iliaj masoj pli eksteren kaj labori tra rilato fortoj senĉese aktiva tiel en lia interno ol ĉe la surfaco, per substancoj imunaj tien kaj reen ekstere iam novajn formojn kaj formo ŝanĝoj produktitaj. Tiel la unua formado, kiam la tuta disvolviĝo kaj trejnado de la organika regno, kiel io desegnita de la agadoj de homoj kaj aliaj organikaj estaĵoj de la tero mem, falas prenita ecx tio evoluo, se komence ne organika regno almenaŭ en la formo kiel ni konas ĝin nun, estis sur sxi. Sed ĉiu ks estas el la tero, disigas tiel malmulta kiel kio en si mem kaj estas produktita en nia korpo, de ŝi; Estas sufiĉe nur io povas esti nova kaj malsama al ŝi ol ke estas diferencoj de ŝi.

Koncerne nin, unu kelkrilate aparte distingeblaj kvankam ne supozi scheidbare sfero kiel la preferata portanto psika vivo kaj peranto de transporto rilatoj kun la ekstera mondo aperas en la tero. Kun ni, estas la ĉefe supren (en la cerbo) kaj eksteraj threaded (en haŭto kaj aliaj senso organoj) sfero de la nerva sistemo kaj rilataj celoj; en la tero, estas samtempe eksteraj kaj supra sfero, kiu enhavas la saman organika regno kaj inter la homoj kun ĉiu ŝanĝo aktivecoj kaj transporto rilatojn inter ili kaj la ekstera mondo ĉiela.

Sed dum nun post ĉiuj ĉi tiuj aspektoj tero montras la plej grandan, plej okulfrapa simileco al nia korpo, do ĝi montras aliflanke de aliaj aspektoj ankaux la grandaj, okulfrapaj diferencoj de gxi, sed ili ĉiuj dependas sur unu ĉefa cirkonstanco, la fakto, ke nia korpo mem siajn materialojn ricevis kiel sian agadon post nur unu ero de la tuta sistemo de substancoj kaj aktivecoj de la tero; kiel unu el la plej malgrandaj, plej speciala, sed en la sama tempo kiel unu el la plej komplikaj, pli ellaboritaj, aŭ prefere vere kiel la verwickelteste, laborante ekstere pli.

Membro devas nun efektive en multaj aspektoj de la sama aro; sed en aliaj ne similas al li, tiu estas en rilato al la aro de la brancxo; tial pendas similecojn kaj diferencojn esence ĉe radiko.

La unua estas ke ni estas unu el la plej malgrandaj plej specialaj elementoj de la tero alportas kiel diferencoj de la tero, de homo, ke la tero konsiderata en ĉiuj grandaj, pezaj, forta, dauerhaftiger sur la grandeco, maso, forto kaj inventaro, tiel grandaj cirkvitoj generanta granda disvolviĝo periodoj sub kuŝas ligitaj per plua kruco-celoj, plej individuoj en pli alta senco kontraŭa, detale konsideri sed diversaj,

versátil, multi-membered kaj gradita, tiel ankaŭ pli riĉa en vakuo, premo kaj flankaj ordojn al specialaj estadoj kaj interrilatoj, kaj pli diversa pli profundajn diferencojn rilate al aliaj kontraŭaj individuoj karakterizas.

Je tiuj realaj diferencoj tiam pli frue ekrigardis dependas ŝajnigas. Ĉar ni kiel malgranda parto de la mondo ne estas tiel facile vidi la tutan fortunon kiel niaj korpoj ni serĉas tra Überschauung de la malgranda sed mortinto bildon aŭ desensamblaje atingi iliajn tutajn en detaloj de lia koncepto, do la simileco de vivo estas en la tuto, la sed ĝi havas vere post tiom da rilatoj kun ni, perditaj por la konsidero tute.

En respekto de la fakto ke la tero havas tiel en kion homo ofendis okazas preskaŭ downright malhonesta interrilato inter ŝi kaj ni. La tero inkludas mem tute en iliajn interna mondo, tamen ni ne ja tute, se ni sed formas parton de, sed preskaŭ tute ekskluditaj kiel nia ekstera mondo, tial devas sennombraj forigis multajn eksterajn kondiĉojn por ili veni al ni, kaj multaj devas akiri ene siajn kvocientoj kiuj foriru ni.Niaj eksterlandaj rilatoj, tiel for kiel ili havas referencon al la tero, estas fakte eĉ por ili endomaj kondiĉoj kaj tiel gajni por ili malsaman signifon por ni; la vento, la anweht nin ekstere, interne blovante en ŝi, kies ondoj vidas ekstere la maro ebbs kaj inundoj en ŝi; la tuta trafiko de personoj, kie ĉiuj estas ĉiam ekstere decidita estas apud la aliaj, apartenas al iliaj internaj movadoj; la tuta historio de la homaro, kie unu sekso ĉiam anstataŭigas la alia, viro prenas la lokon de la alia, ĝi apartenas al la rivero de internaj reguloj, en kiuj ŝi senĉese subtenas mem kiel tuto; la tutan eksteran flankon de nia metabolo estas parto de ilia interna metabolo. Ĉiu el ni estas ekstere tiris lin fremda centroj, ĝi inkludas ĉi tiu centro oni tiel apartenos; ĉiu el ni turnas ĉiutaga kiel parto de ekstercentraj etendis la teron ĉirkaŭe ekstera akso, la akso de la tero, cxar gxi estas tiu akso propra ena. Ni baldaŭ havos somero kaj vintro baldaŭ, baldaŭ tage kaj nokte frue, poste la ŝtormo kaj baldaŭ silentigis; ŝi ĉiam havas somero kaj vintro ĉiam, ĉiam tago kaj ĉiam nokto, ĉiam kaj eterne silentigi ŝtormo; ĉio en la sama tempo, nur en malsamaj lokoj; ĉiuj periodeco tiurilate aludas al ŝi nur sur ŝanĝo de situo, tamen, estas ŝanĝo en la tempo por ni.

Sed ĉio tiom preter la homo apartenas al la interna estaĵo pleneco de la tero, ankaŭ kontribuas al ilia absoluta potenco, tamen, ĝi apartenas al la ekstera condicionalidad kaj determino de la homoj tian formon en ĉiuj flankoj de eksteraj dependecon rezultu esti mil suplementoj frenezas Serĉu estas kio la tero estas en si mem la tuton, la okazas mil ekstera forto, por kiu ĝi estas la ena Grandegaj. Li havas ne tute mementenita posedo kaj trafiko de substancoj kaj fortoj dum ili; nur tra interŝanĝoj kaj kompletigi lian substancoj kaj fortoj de la tero Li atingas subteni sin, kaj neniu provo de la deklaroj kontraŭ ĝi mortigas lin. Se vi prenus homon de la tero, li mortus; sed la tero mortus ne, ili anstataŭis ĝin tuj kun nova unu. Kiel estas subjekto al ilia produktado kaj bontenado fortoj, tiel ilia malutila kaj detrua, en tertremoj, ŝtormoj, inundoj kaj gluten. Sed nur damaĝas ĝin kaj detrui ĝin; tamen, auxdinte liajn damaĝojn kaj pereon, anstataŭ ŝi por havi iun teron al lia interna vivo ŝanĝo, kies virto ĉiam forporti malnova, anstataŭi ŝin por Young kaj Fresh; alie, kiel ĝi okazas en nia korpo. Kaj tiel viro wirtschaftet sur la surfaco de la tero, ne estas iu kiu povas kiel fremdulo pri ĝi, sed io ili havas pri si mem; ajna perforto, li kredas ekstere praktiki sur ĝi ne estas malpli iliajn proprajn forto; li povas ŝin kiel sian parton aŭ organon,

faru nenion oni ne faru mem, tiam oni povas fari kontraŭ li sennombraj, kion li devas suferi nur de ŝi.

En ĉiuj ĉi konsidero ni povas pravi por diri ke la tero estas relative malpli de eksteraj Mitbedingungen dependa, pura piedo, pli aŭtonoma, tute rondiranta en si mem, en aro, tiam, pli sendependa estaĵo ol homo, kies tuta memo, tiom li havas tiujn nur parton, flankon de ilia sendependeco estas tamen ilia post sennombraj interrilatoj iras preter li, el kiu accrue ekstera dependeco interrilatoj.

Estas vero, ke la tero ne estas absolute sendependa estaĵo; tia estas nur la tuta mondo portanta la tuta Dio. La tero havas sian eksteran dependecoj de la ĉiela ekstera mondo, kiu enplantas, nur ĝi estas sur pli alta nivelo de sendependeco ol homo, se homo dividas ĉi lia ekstera ĉiela dependeco kvocientoj, sed nun ecx pli altaj aŭ pli inkludante tiel ekstera surtera rilatojn de dependeco estas apartenantaj al ilia interna esenco kondiĉoj. La tero estas malvirto establis por la altiro de la suno, la homo devas ĉar kun; la tero bezonas la sunon al la evoluo de la organika vivo, ĉi tiu inkluzivas la vivo de la homo; la tero ŝuldas sian takton la eksterajn rilatojn al la ĉielo, tiel ankaŭ havas la homo kaj doni al li la teron. Tiurilate, sekve, la homo antaŭ la tero havas nenion antaŭe, aŭ nur antaŭas se arangxajxo formi anticipan kiu li estis malgranda parto de la tero kaj iliajn eksterajn dependecoj cxielan sentas nur de la flanko kaj al la partoj kiuj li simple iras tien. Ĉar li ne havas sian maro en sia korpo, li sentas certas, nenio de iliaj tajdoj, kaj ĉar li ne surhavas sian verdaj plantoj, tiel li povas senti ilian kresko kaj Withering, la ŝanĝoj de somero kaj vintro, ne ŝatas la Tero.

Ekde estas nur niveloj de sendependeco fojon, tiel do kompreneble ankaŭ la homo super sia propra, alia surtera kreitaĵoj, kaj tie estas nova distingo de la tero de la homoj, ke ili, en ĉiu sendependa ol li, nun pli sendependa constituyente pecoj havas aŭ membroj kiel li, ĉar ili mem kun bestoj kaj plantoj, inkluzive de li, kaj cxar liaj ekstremaĵoj denove netute kiel sendependaj homoj, bestoj, plantoj. Nur la sendependecon, kiun li havas kontraŭ sia najbaro uloj, ne konfuzi kun tia kontraŭ la gepatra tero mem.

La alia fakto, ke viro kaj la surtera organismoj estas cxiam la plej komplikitaj kaj plej evoluintaj membroj de Erdleibes, implicas ke la tero, koncipita laŭ iliaj komunaj trajtoj sen konsidero al tiuj membroj, pli simpla kaj pli klara bonorda situacio prezentas, konstruita kruda kaj aktiva ŝajnas kiel tiuj institucioj rilate sed kaj interpretita laŭ Mitbetracht la antaŭa cirkonstanco, prezentas sin kiel aktiva nun verwickelteres aŭ implikiĝis en pli alta senco, pli profunde ellaboritaj kaj vivante sanaj, ol iu el lia subulo organismoj, se la tero ne nur ĉiuj kompleksecojn de la homo, besto kaj planto korpoj kaj iliaj procezoj inkludante, sed partopreno de ĉiuj tiuj enredos inter si kaj kun la neorganika regnoj enhavas, rezultanta en la reciproka materialo speciala celo kaj efiko rilatoj de organikaj estaĵoj parte inter si parte konigis al la resto de la surtera mondo donas.

Kiom facila kaj kontrolis la kruciĝo de la Tero en la ĉielo, same kiel ilia rotacio ĉirkaŭ sin, kiom facila ilia ĉefa formo kiel simple la konturo de liaj ĉefaj masoj. Kiom malregula kaj komplika, tamen, ĉio estas en vivo transiro, la formo kaj strukturo de la homo. Sed se ni volas diri, sekve, al la tuta mondo estis pli simpla kaj pli krudaj

esenco kiel ni, do ĝi estus la sama eraro kiel se ni volis nomi simpla kaj pli krudaj esenco kiel lia plej komplika, la plej ellaborita ekstremaĵojn, okulon aŭ cerbo, nia korpo. Ĉar tiuj komplika elementoj kontribuas ne nur siajn tutajn implikiĝo al nia korpo, sed nun iru eĉ enredos kun ĉiu alia kaj kun la aliaj organoj en nia korpo.

Ni komparis la antaŭe subtera sistemo per plekta, nodo kies fadenoj faras rigardi en malgrandaj nodoj, ds la individuo organikaĵoj konverĝas. Certe estas ankaŭ tia granda nodo de iu supera senso komplika, pli riĉaj, pli trejnita alvokon kiel ĉiuj malgrandaj nodoj kiuj iras en ĝin, ĉar ĉiuj nodoj estas malgrandaj gxis lia tantiemo, lia riĉeco, lia elaboración. Sed kompreneble, se vi wegdenkt la malgranda nodo kaj maniere la ĉefa pordego de la granda nodo, ĝi falas en ĝian krudan elementoj aparte, kaj tiel bezuglos al la organismoj ni kutimas konsideri la subtera sistemo.

Ni komparis Aliflanke, la organikaj estaĵoj de la tero kun folioj kaj floroj de planto aŭ arbo, tiam jes la tuta arbo nenio pli simpla kaj kruda esti lia folioj kaj floroj, kiel ĝuste la tuta komplekso de la sama aŭto, eĉ pli ol tiu komplekso estas. Kvankam tiu bildo estas nur duone adekvate. Ĉar la branĉoj de la tribo, la folioj kaj floroj de la arbo dependas nur en unu direkto, kiel ĝi estis, de malantaŭe, por la tribo kune, sed la organikaj estaĵoj post ili kreskis el la tero sistemo, ankaŭ okazi en la plej profunda diversaj trafiko inter si , formis altan implikiĝo.

Ni metu ĉion kune, kio estas la similecoj kaj diferencoj inter la tero kaj la viro, ni vidos la similecoj probable tial sufiĉas nomi la tero individua speco organismo kiel homo, en la diferencoj sed kontraŭ-argumentoj nur tial ili havas nomumi organismo eĉ en ankoraŭ pli alta senco ol homoj, bestoj kaj plantoj. Ĉiuj karakterizaĵoj de la unueco, diverseco, propreco, sendependeco, strukturo, evoluo de interne konvenas Tra eduko ni havis, individue aŭ en kombino, povas klarigi cxi tion aux tion filozofiaj aspektoj, la karakteron de individuo organismo, ni trovas en la tero ne malpli, sed en pli alta senco ol en homoj denove.

Kvankam ni alvenos al la nomo organismo nenio, do ni ne volas tion al ni luktas ankaŭ por iu difino. Kio helpus al ni ankaŭ la nomo de la organizaĵo? La plantoj ankaŭ aplikas al institucioj kaj tamen sen animo. Ĝi estas titolo kiu ankoraŭ ne ekzistas sidlokon kaj voĉdono en la animo regnoj, sed nur la pretendo al tia pensio, kaj tiel ĝi ne bezonas la titolon kiam nur la rimedoj de la animo povus montri. Estas certe, ke se oni decidas unufoje kaj por ĉiuj, nur homo, bestoj, plantoj, al nomo organismoj, la tero ne estas unu. Same certe aliflanke, ke, se vi demandas vin kial vi ankoraŭ efektive nomas homoj, bestoj kaj plantoj organismoj, vi trovos neniun esencan karakteron kiu ne zukäme Tero en ankoraŭ pli strikta kaj pli alta senco. Kaj nur ĝuste tion en pli alta senco la kazo, ĝi alportas kun ĝi diferencoj kiuj, se oni volas kompreni la koncepton de organismoj malaltaj kaj mallarĝaj, ekskludi la tero el ĝi.

Multfoje vi vere komparas la Tero por homa aŭ besta organismo, kaj sufiĉe ofte nur kun la intenco de fari vivanto de sxi. Iuj el ili deklaris kategorie por besto 1) . Sed estas ĝuste tiu, per kiu oni esperis atingi la plej sekura celo, la unuflanka elstarante liaj similitudes al homoj aŭ bestoj devis lasi lin perdi necesa. Ĝi ankoraŭ restis fortaj incongruencias kaj la artifiko estis videbla. La Tero estas nun unufoje nek homo, nek bruto, kaj estas neeble atingi la plej malgranda, sed nur la pli granda, kio certe ankaŭ

koncernas plivastigi la intelekta vidpunktojn. La Tero estas pli alta estaĵo ol homo gxis la brutoj; el tiu vidpunkto, ĉiuj liaj diferencoj de homoj kaj bestoj kompreni kaj venu al la kialoj de ŝia vivo aldonis, anstataŭ subtrahita de. Tiam estas neniu argumentante pri, sed nur sugesti ankoraŭ.

1)

Por havi la grandan Kepler priskribis en sia Harmonia Mundi tero korpo kiel vivanta besto, "kies baleno-kiel spirado kaŭzis periodajn, dependa de la suna tempo dormi kaj veki, kreskita kaj sinkigo de la oceanon." Mi prunteprenis tiun noton de Humboldt Kosmo III. 19, kiel mi mem ne venis Kepler verkon alfronti. Else Humboldt notita supre (paĝo 31): «La sama skribo, kiu prezentas tiel multajn belegajn aferojn, do la rezonado de la ĉefaj tria leĝo estas, per la diboĉaj imagpovo ekzemplojn sur la spirado, la manĝo kaj la varmo de la Erdtieres, pri la besto animo lia memoro, tiel desfiguró lia krea imagpovo. La granda homo tenis tiel forte al tiuj sonĝoj, ke li serioze disputis kun la mistika verkistoj de la mikrokosmo, Robert Fludd de Oksfordo, dekstre de prioritato de vidoj de Erdtiere. (Harm. mundi. S . 252). " Poste la ideo de Erdtiere estas ree aperis.

Radikala simileco de la tero kun homoj kaj bestoj estas el tiu vidpunkto, kiel ni ne trovis ĝin, ankaŭ ne esti atendita. Inkluzive de besto al homo, de unu besto al alia, de besto al planto estas jes anstataŭ neniu pura comparability; en ajna organika kreitaĵoj organoj kaj funkcioj estas malsamaj parton kune, foje aparte malsupren kunfandita alimaniere, diferencitaj, kopiitaj, kombinitaj. Sed vera de la subordigitaj infaninoj de la tero en rilato al ĉiu alia, kiel ĝi ne tiom pli fortikajxon kiel memkompreneblaĵo en rilato al la patro ento? Estas ja tute evidente ke estulo, kion homoj, bestoj, plantoj inkludas eĉ kiel organoj, ne povas esti simpla ripeto de sola de tiuj organoj; tiel malmulte estas simpla ripetado de iu individuo povas vidi lian partoj aŭ organoj en la tuta persono. Neniu, kaj ĝi estus la plej alta, sed povas reflekti la riĉeco, la pleneco, la tuta versatilidad kaj la tuta gradación de la plena institucio mem, kaj tiel ĝi ne povas eĉ homon kiel parto aŭ organo de la tero. Maksimumo de ĉiu estas lia individualidad unu el la supro bekojn en la strukturo de la tuta tero. Repeating sed probable la pintoj de gotika katedralo la tuta konstruaĵo? Ascendi, venas al kapo, disfrapos, estas faritaj el la sama materialo, vidu sub la sama ĉielo, kiel la tuta katedralo; kiel oni devus ne, kiam ili devas helpi havigi membroj de la katedralo, kaj kiel tia, transdoni gxin al la gravulo, kiel ili ankaŭ plej membroj de la katedralo, kaj tial la Charaktereigentümlichkeit la Duomo devus kulmini en ili; sed la katedralo restas neparoleble pli vastigas ripeto de liaj altaj pintoj kaj ne aparte volas realigi similecoj inter li kaj liaj konsiloj.

Do nun estas ankaŭ en la tuta strukturo de la tero neparoleble multe vi ne povas trovi homon, kvankam ne en la homo, kion vi ne trovas denove en la tero, provizis ĝi enhavas la popolo mem.

Iuj, komparante la Tero kun la homo kiu faras la grandan eraron ke ili celas la tero donis en kaj per la popolo, fojo ekstere de la homoj sur la tero. La viro havas pulmon, cerbo, koro; per kaj en li havas la tero, sed ne unufoje sed li eĉ ne en ekvivalenta. La homa pulmo estas tero pulmo, homa cerbo estas la cerbo de la tero; kvankam certe ne lian cerbon por la tuta tero havas la saman signifon kiel por li; pli ĝuste, la gravecon havas por li, la gravecon havas por la tuta tero mapoj, sube. Oni povus tamen serĉas iun kiu estas vere la Tero tra la sama signifo ŝatus nin cerbo, pulmo, koro u. Kubutoj., Sed la mondo simple ne ripetu mem partoj, sed ni kompletigos kun aliaj aĵoj pafas nur la tuta tero; por ke la tero estas ĉiam tre similaj nur post la partoj, ni faras ĝin. Kiam turo havas butonon kiu la pinto, oni ankaŭ ne postulas eĉ ripeto de tiu

kapeto ankoraŭ krom la kapetoj de la turo. Prefere nur unu butono tie fari kion la butono faros la turo. Kaj ĝuste kiel nia cerbo estas tie por fari la mondon, kion povas cerbon de la tero, kaj vi eĉ ne serĉis cerbo en ĝin, kiel trovi niajn pensojn en ŝi. Ŝi povus ankoraŭ havi ion pri niaj cerboj ekstere, nome la kombino de niaj cerboj, sed ĉio devas esti Supera cerbon kaj varman? Ni komparis sin super porcio de la tero kun cerbo, sed volas diri pli ol ke li lin certa respekto sama? Kaj ĉio estas kiel post iu respekto; post la alia ne; ĝi estas nur necesa por ĉiu komparo indiki la rilaton.

Ne malofte oni komparas refluo kaj fluo kun la pulso de la tero, la ciklo de la akvo kun la cirkulado de la sango, la atmosfero de pulmo, somero kaj vintro aŭ tage kaj nokte dormo kaj veki la tero, ktp Ĉiuj tiaj komparoj faros iun paĝo kaj povas esti tre ilustrativo por ĉi aŭ tiu respekto, ĉar fakte signfa analogioj inverse etendas de la partoj, la popolo, en la tuto, la teron, kaj, sed en rilato kaj konsekvence ĝi povas esti realigita neniam sen la mismatches bump, nur ĉar nenio estas simple kiel; kaj do se ni engaĝiĝi mem kelkfoje sur tiaj komparoj, ili estas apenaŭ uzata ĉie por ilustrado nur post certa respekto kaj ne plu validas, ĉar en tiu rilato, kiu ĵus asertis.

Iuj natura-filozofiaj vidpunktoj levis tiurilate tre malsimila ripetu la subordigitaj membroj de la granda tutaĵo preskaŭ nur en la alia fazo, tiel ripetis sin reciproke esence ĉiu en la mondo. La provo plenumi la kiel, sed ĉiam estis seninfanaj. Konsideri kelkajn el la supraj ekzemploj pli detale tiurilate. Tamen, ĝi havas tre rekomendinda diri unuavide: La ciklo de la akvo estas por la tero, kion la sango fluon por ni. La akvo venas el la maro por evaporación ĉielen, de la aero por la riveroj sur tero reen al la maro. La maro kun la pulso de la tajdoj estas forte rememorigas la batanta koro, riverojn kaj riveretojn branĉantaj de la vejno branĉoj, kaj la atmosfero en kiu la akvo estas ĉiam kopiis denove al la pulmo. La metabolo de la tero estas ligita signife al tiu ciklo. Ĝis nun ĉio ŝajnas persvadi. Sed ĉiu restante al la klopodi plenumi la komparo de la alproksimigxanta. Nia koro pelas la sango premas tra liaj vejnoj en ĉiuj krom la maro pelita de la pulso de la altibajos de la akvo ne estis tie en la riveroj aŭ en la aero, sed la altibajos estas tute nerilata al tiu. Tajdoj kaŭzi la akvo (aŭ prefere ĉiam nur parton de la akvo) en apartan rondon ĉirkaŭ la tero, kie unu el analogaj kun vejnoj kaj pulmoj ne estas la parolo, kaj alia ciklo; recirculates la akvo de la oceanoj tra la aero sur la tero kaj de la tero per la riveroj al la maro, kie tiam estas analoga de la pulso de la demando. Por tiu celo la pulso de la maro multe pli tujan eksteraj sugestoj ŝuldas sian originon, kiel la premas de nia koro, kiu estas havebla nur en malproksimaj dependecon. Ankaŭ, la rilatumo de nia trafiko al la pulmoj povas esti reflektitaj en la rilatumo de la akvo ciklo al la atmosfero nur tre malbone. La akvo ne estas oxidado en la atmosfero kiel la sango en niaj pulmoj.

De alia flanko havas multe rekomendi ĝin, kiel preferita portantoj kaj perantoj de sento kaj libervola movado kompari la besta regno sur la tero kun la tn la besto sistemoj, di nerva kaj muskola sistemo en ni, precipe ekde la ĉefa maso de la nerva ankaŭ montri la muskola sistemo kaj la tendenco al formi Lumpy masoj kiel la bestoj; La planto regno aliflanke kun la sistemoj kiuj apogas kaj agentoj estas la tn vegetativa funkcioj por ni, tio estas ĉefe sistemo vascular kaj digestiva sistemo, ĉar ekde la glasoj ankaŭ montri ramificado formo kiel la plantoj kaj la intestoj kun iliaj

vellosidades tre bone esti la radiko de ilia eble reprezentas fibroj; fine la neorganika reĝlando kun osta sistemo ligilo histo, haroj, ungoj, cutícula u. kubutoj., ol kio havas ĉefe nur utilas por doni la tutan apogon kaj portita kaj batis la ĉefaj sistemoj en si radikon, same kiel precipe la osto sistemo en tre multrilate respondas al la roka spino de nia tero.

Sed tiu komparo estas vera nur en parto; ĉar memori nur evidenta, sed tiel la roko skeleto de la tero ne povas esti movita de la bestoj kiel la ostoj tremas per la ago de la muskoloj kaj nervoj; la plantoj ne zorgas tiom multe el la okupitaj vivo de materialoj kiel la vaskula sistemo en ni, ktp Por tiu celo, tiu komparo venas en konflikton kun kio antaŭas. Se la ramificado sistemo de riveroj kaj rojoj estas prezenti la ramificado sistemo vascular de la tero, tial ne povas imagi la samon en la sama senco, kaj inverse, la ramificado planto regno.Kaj esence, nek unu nek la alia dekstra enkonduki ĝin en la sama senco kiel en ni, ĉar la movado de la sukoj en nia korpo, la movado de suko en la plantoj kaj la movado de la riveroj kaj rojoj de la Tero kaj de la vaporoj en la aeron prefere en la ĝenerala teraj sistemo ĝis io plena komplemento (cf .. Apendico). Tio inkluzivas iujn similecojn ne, vi povos sekvi sen devi esti blinda al la diferencoj permesita.

Nek ol simple fari komparon de homo kun la tero en linio kun nia opinio pri la afero, la formado de natura filozofiaj komparo, kiel ĝi bazis lia divido de la besta regno kaj la planto regno Oken. La sama konsiderita (Generic. Naturgesch. F. S. 896 ĉiuj rangoj) sendependaj bestojn nur kiel partoj de la granda besto, kiu estas la besta regno. Ĉi tiu rilato al aro, kiu en ĉiu besto havas liajn organojn. Sola besto produktis kiam sola organo disigas de la ĝenerala besto korpo kaj venas al relativa sendependeco. La besta regno estas tiel paroli, nur la plej alta desmembrado besto: homa; enhavas la viro kunfanditaj kaj konsentis ĉiu aparte en la diversaj bestoj trovitaj en si. Sed laŭ ni, nek la besta regno, la planto regno ankoraŭ formas esti konsiderita kiel sendependa korpo, sed nur de ambaŭ la kunteksto de la tuta tero sistemo formoj tiaj. Ĉi falas al ni la komencon de la tuta proksimigo.

Eĉ la ĝenerala komparo de homo aux homoj kun organo de la Tero Meets kvankam post kelkrilate tre bone, post la alia sed denove tre malgranda se ni postulas reflektis al nia organismo la rilatumo de niaj korpoj, kaj tial ĝi povas ankaŭ simple kiel nur esti uneigentlichem aŭ pli ampleksa senco, tiu homo aŭ homoj nomas organo de la tero, kiel unu organismo permesas la teron al pli ampleksa senso nomi sin, kaj estas rezigni alumeto tien de ĉiuj specialaj trajtoj de la komenco.

La tero estas tiel ne nur kvante iom pli granda ol la homoj kaj bestoj, sed ankaŭ iom kvalite malsama. Se estas koncernita homoj kaj bestoj mem, ili bezonas por gajni aliaj internaj kaj eksteraj kondiĉoj kiel kiuj zorgas por ŝi, kvankam, konservante iuj el Komunuma bazajn kondiĉojn, sed nur tre ĝenerala. Jes, tio estas multe pli granda ol ilia homoj kaj bestoj portas en si mem signife, ĝi estas tiel fari alimaniere.

Goethe iam diris (mi S. Subseq al Osteol GES WB 55 S. 231 ....): "La unua vido after'd pensas ankaŭ estus ebla ke leono de dudek piedoj povis ŝpruci kiel elefanto per tiu grandeco, kaj kiu estas la sama kiel la lumo devas povi movi kiel la leono nun troviĝas sur la tero, kiam ĉiu estus relative proporcioj, sed sperto instruas al ni, ke

plene trejnita mamuloj super certa grandeco ne transcendi, kaj sekve, kun kreskanta amplekso la formado komencas ŝanceliĝas kaj monstroj okazi. " Goethe estas tute prava. Sed se estas iu kiu ne povas esti pli mamulo sur certa grandeco ankaŭ, tial sekvas nature ke la naturo, ili volis fari eĉ pli uloj, ĝi devis fari alian tolo, kiel la mamuloj estas bazita; sed tiam ĝi estas ankaŭ stulta voli mamuloj peti kaj fari komparojn de la tero en aparta. Ĉu rano ne ŝveligi la grandeco de bovo, sen krevi, kiel vi povus peti de la bovoj, kiuj tiris ĝin kune al malgrandeco de la rano sen sia zerkrache; sed tio postulas multe pli per postulanta ke la granda besto, la tero, organoj kiel la vireto, la besteto spektaklo. Sed se la ekstrema de pligrandigon en mamíferos estas mallerta monstro, do ĝi ne sekvas ke infanino kiu estos eĉ pli granda ol la baleno, elefanto kaj rinocero, nek mallerta; sed estas nur la sola objektivo de meti alian pli taŭgan planon por lia formado bazitaj sur la uzo de la grandega grandeco regi kaj movi permesitaj. Kiam la tero estas vere la kazo; ŝi balanciloj turnis sufiĉe tra la ĉielo, kaj iliaj membroj, iliaj di kreitaĵoj movi libere sufiĉis al ŝi. Nur kun kvar kruroj kiel mamuloj ĝi ne estis por la tero. Ĝenerale, tamen, se ni levas la demandon, kion modificaciones devas lerni la organizo de besto por daŭre ekzisti vivas kaj funkcia, kiam devus esti kiel granda kiel la tero, ni nur tiuj trovitaj necesa, kion ni vere tra la tero vidi plenumita. Sed nun mi parolas ne daŭrigos, ĉar ĝi estos la estonteco de la kazo (cf .. Nr. 2 u. 3).

Resume de la antaŭe nur vanta kaj tusxis superrigardon punktoj nun fari iun iom pli proksime, sen alia celo ol tiu por la ordinara dismembering alproksimiĝo al Tero la ligante io familiara, kiu estas la fundamento de nia konsideroj kiel eĉ ŝi havas fundamenton en la naturo. Esas fragmentojn de malgranda (kompara) fizika tero kaj ĉielo kliento, ni proponas tie, simple distingita el la ordinaraj profesiaj kaj lerneja reĝimo de traktado de tiaj instruado estas ke la pecoj tie tra montrita, anstataŭ rompi el la tuto kaj reen al kunmetiĝas por la ordinara natura filozofio estas ke tanta atento al la diferencoj inter la tero kaj homo kaj tiom da emfazo estas metita sur kiel la similaj. Ni tie diri nenion krom tio, kion ĉiu scias kaj akceptas; ni simple diri ion gxin malsame ol ĉiuj estas kutimiĝis akcepti. Nun rigardu vin, ĉu vi estas sinjoro aŭ sklavo de la kutimo, kiu ĉiam puŝis reen al zerstückelnden kaj izola konsidero. Mi prenas la kurson de ie ajn subuloj de kelkaj hipotezoj pri la originalan staton kaj la interno de la tero, kiuj povas esti defiita, tamen, en la lastaj nenio alvenos. Ili rilatas al areo kie ekzistas nur unu hipotezo, kaj nia esence nenio estos sed iom pli disvolviĝo, tiuj sur kiuj la plej funda esploristoj havas jam sufiĉe da, se ne tute kunigitaj.

En respekto de la ne-malofta speciala komparoj inter partoj aŭ funkcioj de la tero kaj de nia propra korpo, vi ne lasu la rimarko jam faris en rakontas. Tiaj komparoj estas, kie ili okazas, ili nur servas por elirigi iun, fakte akordaj por ni kaj la tero batante aspektoj; ne aplikas sed alie pli ol ili vere preni supren. Denove mi diras, ke ili ne povas fari pli ol ĝis certaj limoj. Post alia maniero tiam batas ion alian denove. Sekve, la sama parto de la mondo estas ofte komparita el diversaj vidpunktoj kun tre malsamaj partoj de la popolo.

Ne multe sxvelinta tiu sekcio, mi aludas iun el la konsideroj apartenantaj tie, kiel ne nur nepra por la persekutado, en apendico.

l. substancoj Ĉiuj tero kiel la formo de nia korpo kompleta en sola kohera kaj

kohera maso, en kiu la maso de nia korpo venas kun eĉ nesolvebla. Tiu ideo ne estas en la vojo familiara al ni, kiel ĝi devus esti la naturo de la kazo. Se ni supren saltis sur la plankon, aera balono leviĝas, birdo flugas, ŝtono estas ĵetita en la aeron, ni signifi maniere iom solida de la tero okazas, do nia vojo trans tero pruvi nian sendrata rilato kun la tero. Sed tio estas nur de tiu limigita perspektivo pri la mondo, kiun oni tenas la solida tero por la tuto. La birdo, kiu flugas tra la aero, malakceptita, krom ke la gravito ankoraŭ ligas lin al la tero, nek per la tutan aeron kun la tero kune; ĝi estas nur pli densa parto de la tero, de fari ondojn en maldika; kaj se ni kuras super la teron, ŝipoj, ĉi tiu estas ne malsama ol se la Blutlügelchen naĝi en la sango, do ĉiuj niaj korpoj restas en la afero de la tero brakumi ĝin, se ni nur memoras ke la aero kun la tero larĝa senco estas unu. Esence fermas ni la teron per sia konkurenco travidebla parto tiel kiel unu ambro la moskiton, nur kun tiu diferenco, ke la moskitoj estas mortigita per inkludo en la ambro, sed ni preni nian propran vivon per tiaj inkludo, kiel ĉiu organo nur Asocio kun lia korpo; ke ni estas ne nur en eksteraj hazardaj rilatoj al nia medio, sed organikajn ok mil trapasante la sama, rilatoj kreskis kun tio.

Sed la tero superas la forton de la rilato nek nian korpon. Ni povas perdi grandaj pecoj de nia korpo, kiel iu soldato lasas sian kruron reen sur la batalkampo. La tero estas une et indivisible , nevenkebla, vera atomo de la universo, ne matematikan, sed fizika; Ekzistas en la naturo ekzistas tranĉilo kiu dividas, neniu vento povus blovi ion de ŝi. Kion ŝi havas, ŝi havas. Kiel facile la tuta persono kuntenas esence;se li signifas por chiuj kunvenis, li tenas nur akvo en kribriloj, se li insistas sur la forto de sia konstitucio, li insistas nur vanta apero. Li estas engaĝita en konstanta rezolucio kaj rekonstruo procezoj; la substancoj estas sorbitaj de li sola; fine degelas tute; post mil jaroj estas lia korpo disĵetitaj en mil ventoj; sed ĝi havas la mil jaroj ne liberigis sxin tamen kune kiel hodiaŭ, kaj eĉ de sia longa zerstobenen korpo mota de polvo. Nur imagu ne estas kiel antaŭe, kvazaŭ la tero punkto estas ke estas tiom multe pli forte ligitaj ol nia korpo, eĉ per tiel kiel morta, rigida; ne, ŝi havas ĉiujn niajn Rezolucio kaj rekonstruo procezo en si mem; tiuj mil ventoj kiuj disblovos nia korpo, ĉio iras en ĝin, neniam preter ili. Ŝi estas pli vivanta ol ni ĉiuj kune kaj bindita kiel ĉiuj faras, ĉar ĝi inkludas ĉiujn niajn vivojn samtempe kun la bando ĉiuj niaj bandoj. La substancoj ili diskuris tie, ŝi envolvas aliloke en alian bandon; nia korpo sed schauerts iri fojon el la bando, li scias, ke li neniam povos retrovi ĝin.

2 Kaj la tero estas en grandeco, pezo kaj movanta forto monstro kontraŭ ni; sed ni estas tute kontraŭ ili, se ni konsideras ke ĝi estas multe pli malgranda parto de la mondo al la kiu apartenas, kiel ni de ŝi.Do eble ni do ne konsideras esti bagatela kreitaĵoj ke multaj trillionenmal ni superas en pezo kaj grandeco, aparte kiel la plej granda en la plej juna devas sercxi lian altan gravecon.

Fakte, se la tuta organika revestimiento de la tero estas nur eta humila mem al la tuta maso de la tero kaj la tuton de la organika movadoj nur tre malgranda parto de la entuta movadoj de la tero, tiuj kvantaj negravecon de la organika regno ne estas kvalita konfuzita, ĉar ĝuste la vario kaj intricacy de organikaj formoj kaj movadoj ĉiam la sama eminenta graveco, kvankam ne en rilato al la tero, sed aŭtoritate starigis en la teron kaj la teron. En tuta ŝajnas ĉie la plej signifa en pli alta senco fenomenoj sur la malgranda variadoj de sufiĉe misproporcia plej kapo grandeco esti bazita, kiel

hinwiederum sama postuli kiel bazo; sur ŝanĝoj de malgrandeco de alta ordo (laŭ matematika esprimo), sed kiu kunportas malsupra ordo Ŝanĝi. Tiel, la fizikaj ŝanĝoj, de kiu niaj propraj pensoj botoj nekomprenebla fajna kaj similas vanishingly malgranda komparita al la grandega fluoj de sango kaj la movadoj de la muskoloj en nia korpo, tiel diri formi sian malneta bazo; sen tiu malglata bazon sed povis tiuj fajnaj movadoj ankaŭ ne esti.Se turon sonorilo sonoras, ŝi havas la tuta turo sub kaj vibras en granda pafarko kaj reen, ŝi Clapper tiam post aliaj stangoj en ŝi; Sed ĉio ĉi estas nur la malglataj vati por nevidebla malgrandaj osciladoj de la sonorilo, kiu vere nur starigis la tono, la lasta alvenas. Ankaŭ portas grandan pianon kun la ludo de pezaj klavoj neniu alia frukto ol la fajna vibroj de lia kordoj. La plej granda alvoko de pentrarto ne bazas en lia kruda, sed lia plej bonaj trajnoj, eĉ tute preterrigardas krudan rigardo, sed la plej bonaj trajnoj la sistemo de la pentrarto devas tamen subjekto en larĝaj esbozo. La origino de la koloroj de prismoj neniu sciis longajn ekspliki post la ondulatoria teorio, ĉar vi maltrafis enkalkuli pli alta ordo ŝanĝoj, ktp Ĝi estas komuna tereno ripozas la signifo de malgranda delikata modifoj de granda grandeco ne ilian amplekson kaj delikateco en si mem, sed ke pli diversaj, pli diversaj, pli intima, por tiel diri, pli penetremaj renkonto, implikas, implikas, komunaĵo, interferencia gxiaj iĝas ebla. Ĉar ĝi estas facile vidi ke neparoleble verwickelterer kaj intime interplektitaj nodo de multaj fajnaj araneo fadenoj povas esti formitaj kiel de iom densaj plekti por egaleco de la maso aŭ en la sama spaco, kaj ankaŭ ke kun la sama kineta energio (en la senco de mekaniko) multaj malgrandaj ondoj povas esti pli komplika enmiksiĝo ol kelkaj grandurba. Tamen, ĝi postulas la kreo kaj bontenado de granda nombro kaj vario de malgrandaj ŝanĝoj ĝenerale havas grandan kaj aktivan daŭrigebla fonto, alta, lumo, kaj lia disvolviĝo ampleksa pezita bazo. Se la tero estis pli malgranda en proporcio al siaj uloj aŭ tiuj grandaj relativa al la tero, tiom malpli vivus kune gxin kaj tiu povas esti kompensita unuj aliajn en multe malpli diversaj kondiĉoj;estus malpli riĉa kaj komplika interagado eniri la samaj; la bazo de la evoluo de la homaro maniere malgranda, kaj tial ankaŭ la kvanto de evoluo estas malaltaj. Sufiĉe granda tero rilate al belaj etuloj estis sekve por la alta disvolviĝo de la tero Günstigstmögliche, kaj ni vidas ke objektiva konsidero en delikata Grade renkontis. En la tero, kvankam ne en absoluta grado, sed verŝajne en la mondo, kun respekto al kiu la tero mem apartenas al la ampleksoj de malgrandeco de la plej alta ordo.

Supozi la viro devis dufoje tiel longe, kiel larĝa kaj kiel dika kiel li, do ĝia maso estus ok fojojn duoble dufoje duoble pli ol nun; estus sekve ankaŭ ok fojojn tiel plugebla necese nutri viron, kiel nun, kaj la denseco de la loĝantaro estus permesita nur ok fojoj pli malgranda ol nun. Ekzistas unu duono nenion ke plantoj kaj bestoj, de kiuj nutras, laŭ kreskis, do ili ankaŭ bezonas pli spaco kaj eĉ pli plankon spaco por nutraĵo. La tuta vivo estus amasa, izolita kaj en konsidero de kio en neniu. 3a jc. vidos, akcepti malvigla naturo, ĉar la muskola forto ne pliigas en proporcio al la grandeco; anstataŭ ke nun ĉiu komprenas malgranda radiuso kun facileco kaj aroj en rapide ŝanĝanta interrilatoj kun aliaj.

Encke havas Berl. astronomo. Jahrb. F., 1852, Anh. S. 318-342 aldonis traktaĵo pri la dimensioj de la tero, kune kun tabuloj por la formo de la tero laŭ Bessel de

provizoj. Ĝi eblas de intereso, jenaj datumoj, kiel la lasta, gxiaj komunikis trovi.

Inter la toises en la papero kaj la tabeloj la toise de Peruo aŭ stokitaj en Parizo fero modelo je 13 ° R. estas kompreneblaj. duona grava akso de la Tero 3,272,077.1399 toises; duono minora akso b - - 3261139,3284 Ebenigo = 0,0016741848 Post Encke freŝa studo sur la Sonnenparallachse la averaĝa distanco de la tero de la suno estas 20682329 geog. Mejloj, de kiuj 15 l gradoj de la ekvatoro.

Plue, l geog. Mile = 3807,23463 toises = 1970,25008 prusa. Bastonojn de 12 piedoj. suprajxo de la tuta tero = 9261238,314 geog. ‡ Meil. kuba enhavo - - - = 2650184445,1 geog. Kubaj mejloj.

Laŭ antaŭaj informoj mi petas pagon por adopto de meza denseco de la tero = 5,55 (laŭ la mezumon de la imperio kaj Baily eksperimentoj) la pezo de la tero al 116.635 triliono Preuss.Hundredweight (110 funtoj.). En Cotta leteroj ĝi estas 114256 triliono Leipz. Hundredweight komputita Gehler Vortaro (Artikolo mondo sistemo) De Littrow, laŭ la antaŭe adoptis tro malgranda denseco de la tero 9 / 2 , nur 87142230000000000000000 Vieno. Hundredweight.

Al la granda piramido la miraklojn ne tiom la mondon kiel la homoj, 360.000 homoj havis dum 20 jaroj por konstrui; ilia enhavo estas ankoraŭ nur proksimume unu milionono de kuba kilometro kaj Bessel rimarkis 2) ke ĉiuj fortoj de viro kaj je lia ordono rimedoj kopiis de la diluvo ĝis nun konsiderinde de la plug, eble eĉ kuba mejlo justa, tiam, al la tero post Bessel ŝtono en la inundo ekzerco ĉiu Vierteltag 200 kubaj kilometroj da akvo el ĉiu kvartalo de la cirkonferenco de la tero kreas en la aliaj, kaj la Gango proksime 6,4 miliardoj kubaj piedoj de ŝlimo kondukas al Everesto ĉiujare al la maro, kia grundo tavolo de 16 Q Estas mejloj por estado etendo de l piedo dika. 3) Jen estas kompleta comparability estas ja ĝuste en kiom la diluvo kaj Flußbewegung estas interna movado de la tero, kie ili daŭrigis sukcesas parton de ilia maso mem; La progreso de la laboro ŝarĝoj dum la konstruo de la piramido de homoj sed estas movado de ili eksteraj ŝarĝoj; sed pendi la movadoj kiuj produktas la homoj ekstere, en la potenco de siaj internaj movadoj de kaj povas eĉ servi kiel mezuro de la sama.Closer komparo de la pulso povo de la maro kun la premas de la koro. Kompreneble, eĉ la lasta forto tempoj kelkaj gramoj da sango kreas en minuto 70 de kvarono de la koro en la alia, aŭ de la koro en la arterioj, vanishingly malgranda komparita al la pulso povo de la maro.

2) Populara Vorles. pri astronomio. S. 166 ff.

3) Burmeister, kreo rakonton. 3a ed. S. 22nd

3) En antaŭa konfirmo estas jam de kion ni diris antaŭe ke pliigita grandeco faras tion ne nur pli granda, sed ankaŭ malsamaj. Sed eĉ post sufiĉe aliaj rilatoj, tiu principo asertas. a) La malgranda modelo de maŝino aŭ konstruaĵo en kiu la ratios de ĉiuj partoj estas ebla konvenas pesis por lia agado devas akcepti ajnan aliajn kondiĉojn en la ekzekuto de granda skalo, la conveniencia devus ankoraŭ esti ĝuste kiel sufiĉa. En iam pli granda skalo kaj ekzekuto komencas, la dika, solida apogo partoj en rilato al la portita devas esti, alie suferas forton kaj durabilidad, ĉar la pezo esti portata de la kuba rilato, kiu dependas de la sekco durabilidad de la portanto kvadrata nur post la ratios de dimensioj kreskas. Sed la sama principo ankaŭ etendas al la organismoj. Se vi volas zomi je muso konservante siajn kvocientoj al la elefanto kruroj, ili ne povos toleri; Anstataŭ tio, ke la elefanto estas tiom grandaj, ke devas eĉ rilate al lia korpo pezo ankoraŭ havas tiom mallerta kruroj. Se li estis pli grandaj, devis havi plumper kruroj. La montoj, volas sed ankaŭ estas, estas vere granda ol elefanto, do ili vere ankoraŭ mallerta kruroj, do ili estas en sola larĝa kruro, tiris kune la larĝa bazo de la monto, kaj la ŝarĝo kandeloj supren pli kaj pli . La Tero estas nun eĉ pli granda ol la montoj, de devi toleri la montoj sin; Tia estas ilia portante kontraktis tute al dika, solida volbo; ĉar fakte, la solida krusto de la tero nur volbo iliaj likva enhavo, kaj ĉiuj apogitaj Aliflanke, ŝajnas bagatela. b) Por oni, ĝi komprenas ke vi ne povas ludi en redukto, kiu mem estas la plej bonaj eblaj preparado de Large. Estas io granda preparis kun fervoro de la artisto, do ĉu la plej bonaj trajnoj devas malklarigi en la redukto aŭ la etulino povas ludi nur unu peco de la grandaj. Por ĝuste tial, ankaŭ la viro ne ripeti en miniaturo la tero, nur peco de la fajna desegno de la granda tero estas iom pli por tia aŭto estas tuja;sed li iris en sian malgrandan spacon eĉ maro kaj riveroj, kaj cxiujn bestojn kaj plantojn reprodukti, ne agu; la naturo de materio, ne estas tie. Grandaj artistoj do provu ankaŭ preferas en grandaj artaĵoj ol en malgranda, ĉar la malgrandeco malhelpas ilin disvolvi la plenecon kaj profundo de lia arto. Nur ke iuj falas en la eraron de fari la Big diketa kaj malplenaj. Sed la granda dia infaninoj do faris tiel granda kiel en la plej bonaj kaj plej riĉa verko el la plej fundamenton en ili.

Do montras la absoluta grandeco de la Tero kiel tre esenca momento por ilia perfekteco, kvankam ne en si mem, alie monto kaj elefanto estus pli perfektaj ol homo, sed kiel bazo por lia riĉa kaj alta disvolviĝo. Unu Tero malgrandpeca kiel homo ne estus povinta pagi eĉ sur malgranda skalo, kion ili nun havigi grandajn; ne sola persono povas porti en la malgrandaj; kiel granda kiel ĝi estas, ŝi surhavas unu miliardo da homoj, kiuj faras sublima naturo. Sed volis la viro por zomi la mezuro de la tero, li estus nur mallerta monstro, ĉar la tuta elaboración de la tero, de kiu ĝi estas nur eta parto de li abginge. Cxar vere enhavas lia malgranda grandeco estas nur rajto. Ni memorigis tien sur principo de arto. Al Dio toleras bone la prezenton pli grandaj ol vivo, ne la sensignifa figuro de varo pentrarto. Viro, tamen, estas nur unu

tia antaŭe en la regno de la naturo. Sed Dio ne povus esti tro grandaj reprezentita de ni, sen loko al aperi monstra kiel sublima, sed ĉar ni devus reprezenti lin en homa formo kaj la grandaj formoj ne scias plenigi. Sed estas alie kun la efektiva superaj estaĵoj.

Nia propra cerbo povas doni viro atesto ke la grandeco faras pli grandigas. Komuna tero, ke la homo ne havas relative tiom granda cerbo kiam malgranda maso la sama nivelo de evoluo, kiu estas iomete pli ol kvanta kresko, estus konstituita nur ke ĝi kompreneble ankaŭ la grandeco de la cerbo ne estas sola kaj se faras, sed nur se ili estas de edukitaj kaj versátil evoluo spaco. Sed la Tero estas ankaŭ ene difinitaj denove rekte super la popolo kiel ĝi havas la cerboj de ĉiuj homoj kaj bestoj; tia vario kaj alteco ne eblis kun sola malgranda homa aŭ besta cerbo havigo. Sed la influo de la grandeco povas esti spurita eĉ pli. c) pensus ni pligrandigis nian popolon aŭ elefanto al la mezuro de la tero, ili havus, eĉ se taŭga tero disponebla por konverti ĝin, sed ne en la plej eta kaj ne povas movi siajn membrojn por la korpo, denove el tio, ke la korpo kaj ekstremaĵoj ŝarĝo en la kuba, la (depende de la kruco sekcio) muskola forto pliigas nur en la kialoj de la kvadrata dimensioj. Muskola Do la movado de tia granda besto, kiel la tero estas, ĝenerale, nek en aro, nek plenumi utilan por grandaj partoj. Laŭe, ni vere vidos muskoloj nur rilate al la movadoj de relative tre malgrandaj partoj de la tero, sed kaŭzas la movadojn en la Granda per aliaj rimedoj. Koncerne eĉ en la besta regno jam la movadoj estas efektivigebla ne nur por muskoloj.

Sukceso de la lasta principo ne pridisputas ke , ceteris paribus, la movadoj de malgrandaj bestoj estas pli rapida ol la grandaj bestoj. A jumping pulo sur la grandeco de elefanto ne povas esti produktita. d) Oni komentis ke la tre malgranda Infuzorioj pulmo kaj stomako ne bezonis tiel, kiel ni, ĉar ŝia tuta korpo povas trempi kun aero kaj nutrientes rekte tra la ekstera surfaco, tiel kiel la randon de la korpo La surfaco estas tre proksima. Tiuj bestoj estas iusence nur surfaco. Por la malo kialo tre granda infanino estus pulmo kaj stomako ne bezonas tiel internaj organoj, ĉar la vojo al la interno estus tro longa, do vere ĉiuj pulmoj kaj stomakojn kaj cerbon estas alligita al la surfaco de la tero. Ĝi klarigas ke eĉ pli bone per la jena ekzemplo: Se vi volas hejmo subtenante liaj proporcioj disvastigu tiel ke ĝi kovris la teron, kaj memkomprenebla ke estas tre malhela interno kaj la trafiko inter la internon de la domo kaj la ekstera mondo per la longa vojo de interne Ekstere estus ege malhelpis. Anstataŭ grandan domon vi do preferas konstrui plurajn malgrandajn. Sed supozas ke vi havis motivojn por konstrui grandan domon, kia devus esti la opcio? La loĝata ĉambroj povus esti farita nur je la periferio, kie ne ekzistas manko de lumo kaj aero kaj la komunikado kun la ekstera mondo estas facila. Tiel, individuo infanino tiel granda kiel la tero, tiel devas la vivon fenomenoj prefere parapetarse por similaj kialoj al la ekstera surfaco, ĉar la interna merkato aŭ vivo ŝanĝo infanino povas nur subtenis tra la ligo kun la ekstera trafiko mem. Sed tiel estas vere en la tero.

En la granda domo kompreneble la ĝeno okazus, ke la interno estus senutilaj, kaj pro tio vi ne povas konstrui domojn super certa grandeco, aŭ agas ilin kun granda

korto. Sed la Tero, tiu ĝeno ne okazas, ĉar tie la interno de ambaŭ la Malsupra kaj do malkiel hejmo samtempe reprezentas la fundamenton muro. e) La pli korpo pliigas subtenante liaj proporcioj, la pli malfacila ĝi devas iam esti, por nutri ĝin per la surfaco de la ekstera mondo, ke la surfaco estas plivastigita je nur la kvadrata kvocientoj, tamen, la maso en la kuba. (Ĉiam estos tiu rilatumo subtenas en ĉi tiu temo.) Tamen, lia grandeco kondukas al pliigita ebleco fari lin gxis manĝaĵejo por lia subsistencia. Dum tiel sorbis la etulojn kaj bestoj ĉiujn en la metabolo de la ekstera mondo kaj tiel fariĝis tre dependa sur ilin, la granda tero fariĝis sendependa de ŝi ĉiun ŝi bezonas por la konservado kaj renovigo de la vivo de kruda materialo, estas donita; kio permesis ilin pendi en la pura etero, de kiu nun provizita tiel netuŝitaj kaj abunda lumo kaj varmo. La grandeco de la Tero estas sekve ankaŭ tre grava Bedingnis ilia ekstera frugalidad en kruda materialo terminojn. f) Ili eĉ manipuli akvo el la varma Gastein sanigante fonto post ĉirkaŭ 10 kilometrojn for Salzburg servi tie por naĝado, kaj tie estis ankoraŭ tiom varmega tie tiu fermita, la Gastein akvo havas la mirindan proprieto, la varmego tre firme teni reen. Posta sperto montris ke aĉa akvo kondutis ĝuste la sama. Ĝi estis nur demando de forporti la akvo en sufiĉe granda tunoj; en malgranda taso de la Gastein akvo estus tiel bona kiel la komuna alvenis sufiĉe malvarma en Salzburg. La tero nun estas grandega barelo plena de varmega likva, sed ĉar multaj trillionenmal granda ol la Gastein barelo malvarmigita per mejlojn dika muro, eĉ en jarmiloj por nenio markita. Nun estas facile vidi, ke se homoj kaj varma sango bestoj, specialaj mezuroj prenitaj por subteni la interna varmego unuforme (spirado, digesti kaj ankoraŭ multaj aliaj aferoj devas labori kune por fari tion), en la tero ĉi signifas simple per la grandeco kaj kiu savis de la dikeco de la muro; sed ili estas supplementar taŭgas ĉar, dum la grandeco de iliaj varmo ne etendas malhelpas influo, kiu estas sur la surfaco de la tero en partoj kie ŝajnis aparte grava. (Cf. Apendico.)

Eĉ kiam la organismoj povas rekoni la influon de grandeco sur la varmego en la fakto, ke ne estas varma sango de bestoj, tio estas tiuj kiuj havas signife pli alta temperaturo ol la ĉirkaŭa, estas de tre malgrandaj dimensioj. Kvankam insektoj produktas varmego, kiel ĝi estas konsiderinde pli varmaj ol ekstere en bee hive, sed nur heaping kvanto de abeloj estas en la injektita areoj, tiu varmego estas konata; je sola abelo en la malferma, oni rapide dispelita al la ekstera; Ankaŭ ne ekzistas kiel nia signifas en insektoj reguligi la varmego por ke ĝi ĉiam alvenas al la sama grado; ekde tiuj fundoj estus vana sed malgrandeco de la insektoj rezisti la variantaj efikoj de la medio. La malgranda varma sango infaninoj estas la kolibroj;sed ili prosperas nur ene de la tropikoj, kie la varmo estas jam alproksimigante la sango varmego, kaj apogi la interna varmego generacio de tre viglaj movadoj. Tiuj malgrandaj birdoj spiri multe pli granda. Kun la spirado sed dependas la evoluo de varmo kune. Tiam (post Regnault kaj Reiset) la oksigeno konsumo por la sama periodo kaj la sama pezoj en paseroj 10 fojoj pli granda ol en kokidoj. Birdoj estas efektive averaĝe pli malgrandaj ol mamuloj; sed tenis varmaj mezume al fontoj. La plej grandaj mamuloj, elefanto, rinocero, baleno, estas nuda, ĉar la grandeco helpas konservi la kovrilo. Interesaj diskutoj pri tiu temo enhavas la sekvajn broŝuron de E. Bergmann: ". Than la kialoj de la varmego ekonomio de la bestoj al sia grandeco

Göttingen en 1848". g) Supozi la tero estis malgrandaj, kiel persono aŭ eĉ pli malgranda, do estus sufiĉe indiferenta hejti lia surfaco de la suno kiel ĝi devus esti desegnitaj, ĉar kuŝis en la reduktoj ombraj partoj sed irradiado el la najbaraj Kunhavigi la varmo estus facile ricevitaj de alkonduko kaj kopio (uzante akvo kaj aero); nun ili sed tiel granda estas ilia relativa suavidad kaj rondeco tute esencaj por ilia ĉiuflankan kaj relative unuforma provizado de varmo; ĉar se la malregulaĵojn de lia surfaco (montoj, valoj), sed la preskaŭ malaperas kontraŭ la grandeco de la Tero, ili jam ĉeestas konsiderindan obstakloj en ĉi tiu respekto, ĝi povas estimi kiom granda estus tia ke neregulaĵoj estus relative granda . Nur la malgrandaj infaninoj sur la tera surfaco povus do havas tiom de kaj bulged formon, ili havas, sed ne la surfaco de la granda tero mem. Alie tiuj bestetoj estus eĉ veni al multaj partoj de la mondo en terminoj de kontentigi ilian bezonon varmo tro mallonga ; aŭ pli ĝuste, multaj partoj de la mondo havas tiajn uloj ne povas porti. Tia estas la grandeco de la tero kun lia formo en rilato celo, kiu estas rekoni ankoraŭ influita de multaj aliaj konsideroj.

4) La formo de la tero estas la ĉefa kompreneble tute simpla, regula, sfera, kun nur iomete diverĝenco en la elipsa (kie ebenigo ĉe la polusoj), detalan kaj delikata sed plej diversa tra montoj kaj valoj kaj la ankoraŭ pli fajna de la ciferoj kaj formanta aktivecoj de organikaj estaĵoj disvolvita; la formo de la homa mano, estas egala al la ĉefa kurso de kolekto de montoj kaj valoj, tiel malregula, do komplika, ke nur la simetria aldono de du duonoj malkaŝas la koherecon de ideo.

La elipsaj variado de la sfera formo de la tero gxis la alia ĉiela korpo, kiel la sferaj tra la ĉefa formo de la kranio de malsamaj personoj kaj rasoj de homo individualizado individualizado de certaj modifoj por hodiaŭ.

Inter la modifo, kiu tra la ellipticity aŭ ebenigo suferas la esfericidad de la tero, kaj tiu, kiu estas donita en montoj kaj valoj, ŝajnas esti granda salto; tiom malgranda estas la lasta kontraŭ la eksa. Sed estas duona termino, kiu nur ĵus estis rekonita. La fajna karakterizaĵoj sidiĝu ĉe la teron tiel malmulta kiel sur nin subite sur la ĉefa trajto de la figuro.

La vera formo de la tero (krom la malregulaĵojn de) la esferoide, te, korpo povas esti penso de kiuj kaŭzita de rotacio de elipso pri unu el liaj aksoj. Ekde la malgranda akso okazas kiel akso de rotacio en la tero, tiam tiu aperas la tero platigita ĉe la polusoj.

La oblateness de la tero, aŭ la rilatumo de parto al kiu la malgranda akso (polusa akso) de la tero estas pli malgranda ol la granda akso (ekvatora akso) estas proksimume 1 / 300 de la ĉefa akso; di la diametron de la tero, prenita el poluso al poluso estas inter 5-6 geog. Miloj mallonga ol la 1,719 mejloj grando fino diametron de la Tero prenita en la ekvatora ebeno.

Ebenigo povas efektive sen mondo korpo rotacias, ĝia tuta nulaj, kaj se ĝi estas, (lia rotacio ĉirkaŭ kun la movado de la Tero koincidas) kun la Suno, Merkuro, Luno, ne estas rimarkeble, la sola, estas tro malgrandaj por esti atingebla al niaj mezuradojn. Tra teoriaj esploroj montris ke la luno pilko, aparte de la neperceptebla ebenigo de la rotacio polusoj, devas havi unu kontraŭ la tero direktita al etendo, tamen, estas la iom cent piedoj. Plie, ebenigo estas tre malsama por la malsamaj planedoj. En la Tero, kiel indikite, pri 1 / 300 , la Jupitero 1 / 16 , kiam Saturno 1 / 9 , kiam Urano 1 / 10 .

Pri la supre menciita devioj de la sfera formo, kiu estas pli malgrandaj ol la ebenigo estas pli

granda ol la montoj kaj valoj, fari la sekvajn punktojn en Bessel popularaj prelegoj pri astronomio bona informo.

P 292 "Estas ja kialoj ekzistas kiuj faras probabla kiu la figuro de la tero sur la tuta, ne tre konsiderinda, generita de la figuro de turnanta elipso pri lia malgranda akso, esferoide for; sole kiam unu el la ekzistantaj nivelo mezuroj ankaŭ ekskludas, kiuj povas esti pro nesufiĉa sur ilia ekzekuto de rilataj fondusoj, aŭ pro aliaj kialoj, perdas sian rajton sekureco, pli-malpli, do la ankoraŭ restantaj (estas kies 10) estas neniel la kondiĉo ke la spheroidal kunigante figuro de la tero, tiel montrante ke la surfaco de la tero en kelkaj lokoj pli, en aliaj malpli kurba ol tio. laste agis ĉi grado mezuradojn en Orienta Prusio, ĝi verŝajne ke la vera cifero de la tero regula proksimume kondutas kiel neegala surfaco de movanta akvo al la nivelo de trankvila, tiel, ke la individuo malegalecoj esti malgranda, eble kelkaj mejloj ne Franjo ekspansio. " P.57 "La elmergiĝis el la plej precizaj Erdmessungen ĉefa rezulto estas ke vi ne povas specifi regula figuro de la tero, kiuj ankaŭ deklaris ĉiuj tiuj mezuradoj, tie restos diferencoj restas, la ekspliko nenie alie povas esploris pli ol en malregulaĵojn de la figuro la tero mem, en malregulaĵoj, kaŭzita de malregula dissendo de la maso de malsamaj densecoj ene la tero. " P. 60 "La malregulaĵojn de la figuro de la tero estas, ĝenerale, ne etendis ĝis nun ke ili malhelpis la viditaj de la figuro en ĉiuj ĉi baza formo ŝajnas esti preskaŭ aŭ tute regula ;. Devioj ŝajnas esti tiel iom etendita, ke kiam la reala kurbeco je punkto estas pli granda ol tiu de la baza formo, ĝi povas troviĝi eĉ en malgrandaj kvin aŭ dek mejloj for. "

5) La tero donis lian formon en la ĉefa mem. A potisto clump oni Tonball ekstere kune mane kaj rotacias telero ĝin kun la helpo de la piedon eksteren de ronda kaj plata. La tero agregita per siaj propraj internaj fortoj kaj tiam malebligitaj per lia propra turnado, plata, forpelis el iliaj montoj propraj fortoj kaj kreis la organikaj formoj ekstere. Ĝeneralaj influoj de la cxielo estis implikitaj en ĉi tiu kazo, sed povis nur kontribui modifi iuj la ĉefa formo de mem-produktita, en parto por disvolvi la ekzistanta sistemo de organizo.

Kiel proksime estas pensi pri la surfaco de la tero, por desegni kondiĉoj, kiel ni renkontos ilin en la organika, instruu la sekvan paŝon, kio al mi en Cotlas leteroj (p 54) renkontis: "La altiro de la suno kaj la luno dum solidiĝo kaj neegala denseco de maso malgranda ŝvelaĵoj sur la surfaco devas, trans la antaŭdiro kaj per kio povas esti la ŝanĝiĝantaj forto efikoj de pasinta epoko estas efike fiksita en parto, kiel kelkfoje potencan impreson en infanaĝo kaŭzis permanentan nuanco de la homa karaktero., la formo de la tero estas kiel niaj mensaj aŭ fizikaj individueco rezulto senfine diversaj eksteraj influoj sur la origine donita, kiu ĉiam regas tiel. " "Se ni ĉiuj neregulaĵoj de la tera surfaco, kiu en la formo de la tuta preskaŭ vanishingly malgranda en rilato kaj kiu, ĉar ili ŝanĝas nur nepercepteble la direkto de gravito, ne povas agi rimarkinde en la rezultoj, la grado mezuradoj, se ni ĉiuj neregulaĵoj de la Tero kaj marfundo, ĉiuj monto, montoj, ebenaĵoj kaj valoj, parte per eksteraj, kondiĉita, partopreni per internaj kaŭzoj okulo, do la dukto, la impliko, la malfacileco de ĉiu individuo estas pro lia kaŭzas, tiel grandan kiel kiam Ni volis provi derivi ĉiujn individuajn trajtojn de persono de sia originala organizo kaj la okazaĵoj de lia vivo Tiaj taskoj ne solvita por ni .., ni devas kontentigi nin en ambaŭ kazoj, por kompreni la ĉefajn trajtojn aŭ klarigi izolitaj detaloj "

6) Kiel kun homoj kaj bestoj dependas sur la eksteran aspekton de la tero tute kun la naturo de la interno kune, kiel la konkludo de kiu ili rigardis jes. Se la tero ene malsamaj densa kaj peza, do fari iliajn ebenigo estus malsama, cxiu monto alteco estus alia, la rivero kaj maro litoj estus desegnita malsame, do estus la grandeco kaj formo de la kreitajxoj en la surfaco mem celo konsideroj devas esti alia, kiel ĝi nun

estas, kiel daŭrigi montri.

Per Neŭtono bazis sian ŝtonon de ebenigo sur la supozo, ke la maso de la Tero estas unuforme distribuita ene, li trovis la rilatumo de la hakiloj 230 : 229 (te 1 / 230 ), kiu estas tro granda, ĉar la maso de la tero post Interno estas vere densa ol la ekstera. La plej malgranda grandeco, kiu okazos en la plej densigado ĉe la centro, estus 1 / 576 . Do konsiderinde tiel, la naturo de la materialo distribuo ŝanĝi la formon. (Bessel, Popul. Prelegoj p.42).

Clairault montris ke, tiel kiel la stokado de la tavoloj povas esti konstruita ene de la tero, la sumo de la ebenigo kaj la pliigo de graveco de la ekvatoro al la polusoj kaj duono fojojn devas esti granda, kiel la centrifuga forto ĉe la ekvatoro.

Ke la ĉefa formo de la Tero kiel tuto estas multe pli facila ol liaj infaninoj, estas facile klarigebla el la fakto, ke la granda diverseco de la surtera kondiĉoj, en kiuj la institucioj estas rekte enigita, kaj al kiuj ili devas konduti konvene kun respekto, ankaŭ pridisputitaj ludis rolon en ilia formado. Tio povas esti preterlasataj en ĝenerala, se oni ne povas persekuti en aparta. En kontrasto, la tero, la kondiĉoj de la ekstera mondo, kiuj povus esprimi streĉanta aŭ opresa influo sur ilin malproksime. Ankaŭ, tiu aspekto de la procezo de dezajno permesas vidi la Tero kiel relative aŭtonomaj aperas kontraŭ la popolo. La Tero relative multe pli laboris ekstere la unua formado de homo, ĉar la ĉielo plasmar la tero; kvankam iuj implikiĝo de la stelojn eĉ en ilia loko. Ĝi estas eĉ pli substanca parto de la ĉielo, kaj sekve ankaŭ havas pli signifan parton de la formantaj fortojn en si mem kiel la homo Se estas iuj malsupra surtera estaĵoj, kiuj ankaŭ estas tre simpla, preskaŭ sferaj, havas formon, tial estas ĝenerale tiuj de limigita vivkondiĉojn, sur lia formado pridisputita obwaltete neniu granda versatilidad kaj ne-unuformeco de la proksima dezajno kondiĉoj. Tie estis nek multe da spirito, multe interne produkti komplika formo.

7) Por estetika pritakso de la formo de la tero, ni devos atenti ke ne nia sento kiel homoj trompas nin kaj la samaj petoj kiujn ni devas fari nature asertas en la areo de homaj kaj argumentas lasu demandi kie estas superhoma areo. La homa volo kaj devas la homa formo, ĉiam aperas kiel la plej bela en la tuta de lia irregularidad kaj sxajna manko de principo, de Parencoj kialoj; aperas sed eĉ la Hottentots la Hottentottenphysiognomie kiel la plej bela. Ĉu ankaŭ kial? Pro la sama kialo, tamen por pli alta estaĵo ol homo, ne aperos en la homa figuro kiel la plej belaj, kaj eble ne estas la plej bela en la supera senco.Se ni demandas kion formas ni por superaj estaĵoj ol ili povas teni schicklichste ni komprenante motivojn, cxar ne eblas derivi sentas kialoj tie; tial ĝi ne estas en disputo devas esti unu kiu faras la plej harmonia disvolviĝo kaj durchgebildetste renkonti alta celo tendencoj eblas. Eĉ en nia propra formo povas esti la co voĉoj de beleco kaj intencas persekuti temoj en plej detale. Sed ĝi montros supren pli klare en kurso, kiel la tiel simpla, sed la Finest estis laborita, ĉefa formo de la tero trovas la plej altaj postuloj tiurilate. Pli sur ĉi tiu temo en la Apendico.

Kompreneble, eĉ la plej malaltan infaninoj, Infuzorioj, malgrandaj fungoj, havas la simplan, preskaŭ sfera kapo formon, kaj per si mem estus do simpla ĉefa formo de steloj, ne pro la alta nivelo okupas sur la ŝtuparo de estaĵoj pruvi. Sed estas tie, kiel

tiom ofte, konsiderante ke ĝi tuŝas la malalta al la plej alta en la malprofunda apero. La kranio de la plej brila homo kie ĉiu Gall orgenoj formiĝas tute uniforme, estus same glata kiel tiu de la silliest, kiuj trovigxas en cxiuj formitaj; sed sub la kranio sed aspektus tre malsama en la du cerbojn. La diferenco estas, ke la malsupra organizaj evoluoj havas nur la simpla ĉefa formo sen elaboración, la plej alta denove havas la simplan ĉefa formo, sed ke la plej riĉaj, profundaj kaj fajnaj preparadon. Nun en la mondo, la redakcio estas ŝajne ankoraŭ pli monpuni kaj profundo, ĉar eĉ en la homo, ĉar ĝi eniras en la homo mem.

8) La physiognomic apero kaj la belecon de la tero ne estas bazita nur sur ilia formo, sed ankoraŭ pli sur ilia brilas kaj ilia koloro kaj ilia brilo kaj kolorŝanĝo.

En la ĉefa, estas brila bulo, spegulo je unu duono de la ĉielo blua kaj la suno, en la alia la nokta ĉielo kaj la stelojn, kiu observas lian 2 / 3 de la Tero estas kovrita per oceano. La tero estas la ĉielo spegulo, ĉar ĝi povas ne esti la tuta cxielo mem. Nur disputoj kaj ŝanĝas sian propran verdo de la maro kun la spegulita bluo de la ĉielo. Sed kiel unu tago el la glata surfaco de la maro tero kaj montoj ekkomencis miloble turnoj kaj kurbiĝoj kun valoj kaj montetoj en inter, tiel ŝprucis scenon miloble surtera koloroj kaj koloroj refleksojn, ombro profundoj inter ili, de la monotonecon de la ĉiela spegula bildo. La kialo de la lando fariĝis verda denove; ĉar ĉiam restas la ĉefa koloro de la tero; sed sur la verda teatraĵo esence ĉiuj koloroj. Kie la tero finiĝas, tiam rekomencas la ĉielo spegulon, tiel ke la tuta tero estas banita en la cxielo, tiel iam vi surteriĝos en sia propra bildo.

9) Se vi estas sur alta monto, kiel vi rigardas la splendon; sed tiel ĝi ĉirkaŭiras la teron. Jes, la surfaco de la tero estas pejzaĝo de ĉiuj pejzaĝoj vi povus vidi de ĉiuj altaj montoj. Ĉiuj Gracia, ĉiuj silentaj, ĉiuj Wilde, romantika ĉiu, ĉiu Yerma, ĉiuj gajo, ĉiuj Lush, ĉiuj Freŝa, kion ni vidas en la diversaj pejzaĝoj estus vidi en la fizionomio de la tero unu fojon, se nur la homa okulo ĉiuj povis ĉirkaŭpreni samtempe. Portreto kaj pejzaĝo pentrarto iras tien kune en unu, ĉar simple la pejzaĝo estas la vizaĝo de la tero. Sed ĝi ne estas nura pejzaĝo de montoj kaj arboj, sed ankaŭ kun la homoj ene. Iliaj vizaĝoj estas mem nur parton de ŝia vizaĝo. La homaj okuloj krom la rosgutoj kiel vivi apud malplena diamanto ŝtonetoj. Tiuj ŝanĝoj kiuj floras cxu malsupren, ŝanĝante la nubojn supre, kaj kiom transformas la ĉielo, ĉiam iradas en la ĉielo spegulo, la maro. "Ĉiu Erdstriche (. Says v Humboldt) estas subjekto al specialaj belecoj: la tropika vario kaj grandeco de planto formoj. La nordo de la vido de la herbejoj kaj la perioda re-vekiĝo de la naturo en la unua suferoj de printempo ventetoj Ĉiu zono havas krom la profitoj siaj propraj kaj iliaj propra karaktero ..... Do kiel fari certan fizionomio rekonas individuon organikaj estaĵoj, kiel priskriba botaniko kaj zoologio, disecciones de bestoj kaj plantoj formoj estas en la strikta senco de la vorto, do ĝi estas ankaŭ natura fizionomio, kiu ĉiu clime ekskluzive ludas Kion la pentristo kun la esprimoj :. referita svisa naturalisto, itala ĉielo, Luftbläue, lumigado, odoro ripozante sur la distancon, formo de bestoj, suko abundo de herboj, brilo de la folioj, estas bazita sur la malhela sento de tiu loka natura karaktero. . strekon de la montoj, ĉiuj tiuj elementoj determini la tutan impreson areon Kvankam formon en ĉiuj zonoj sama monto specio: trachyte, bazalto, Pophyrschiefer kaj dolomita roko grupoj de ĉiuj samaj fizionomio .... Ankaŭ simila planto formoj, abioj kaj kverkoj, garlanding la Berggehänge en Svedio, kiel tiu de la suda parto de Meksiko. Kaj kun ĉiuj ĉi interkonsento en la figuroj, en ĉi egaleco de la individuo konturoj, prenas la kolektante

ilin kune en tutaj sed la plej diversa karaktero. (V. Humboldt vidpunktojn ESTAS 16-18.)

Oni povas demandi kial la tuta kunteksto de la bela pejzaĝo ĉirkaŭ la tero, se neniu havas la saman kohera vizio? Do mi petas ankaŭ, kaj ŝatus respondon. En tia maniero kiel estas kutime komprenita, la tero estas ne. Kiam mi vidas grandan pejzaĝo tirita enen aŭ super simpla cirkuli kadron, kaj la tero estas simpla ronda kadro, kiam mi vidas kontinua karaktero de ili, kaj certe havas karakteron en rilato al la pejzaĝoj de aliaj planedoj, tiel kiel la sama post infano interrilatoj Switch, ĝi kontentigas min ne kredas ke ŝi estas ĝuste tie esti vidita en pecojn, kiel ni povas vidi la teron per nia nuda okuloj. Sed kial ni konsideras niajn okulojn eĉ nur kiel individuajn pecojn; kial ne kiel okulo de unu kaj la sama esenco, ĵetante sian bildon en animo? Se tio ne estas kulpo de la ofte plendis alproksimiĝo? Kaj ne estu eĉ je la homaj okuloj? Sed ĉi tiu estas kie ni venis nur en la estonteco.

Ke ni vidas per niaj okuloj, almenaux ne povas malhelpi, ke la tero provizas nin. Strekas jes alie kiel kun malgranda kulerojn schüttets de tie en pli granda siteloj, Kaj el la rubujojn en barelo kune; sed ĉiu rubujo povas nur scias kio en ĝi., ne kion la barelo Niaj okuloj estas la kaliko, ni balde la, la tero la barelo. Ne konverĝi falas en ĉiu de niaj okuloj miloj kaj miloj da malsamaj specialaj bildoj doni tiel individua nervo kaboj kaj sidigxu cxiuj en sola bildo kune, kiuj falas en animo, sendepende de la fibroj, inkludante tiuj randoj, nenie en punkto ? Kun nur unu libera dispozicio super aliaj grandaj fondusoj povis verŝajne simila celo estos atingita al pli granda kaj pli alta senco. Sed tio jam estas en la animo demando.

10) Ĉiam restas verdaj la ĉefa koloro, do vi povas diri en pozitiva senco, la korpo koloro de la tero. Ĝi estas nur la ĉefa koloro kiel la ĉefa karaktero. Kiel la ĉefa formo flattens ĉe la polusoj, hincha ĉe la ekvatoro, kaj alie diverse modifi la eta kaj delikata, tiel ankaŭ la ĉefa koloro de la tero flattens ĉe la polusoj al blankaj de kaj huloj sub la tropikoj virto de la abunda vegetaĵaro de pli kaj turnoj Ofte oni kun la aliaj koloroj. La bluaj atmosferon kun la nuboj kaj la tero kiel vualoj envolvita en travidebla, malpeza kaj facile faldebla veston unu; kaj la tero ne estas laca meti la vualo de nuboj ĉiam novajn kaj faldoj. Por tio servas la ventoj. Neniu greka vesto faras formon kiel bela kaj trarigardu ilin sed ankaŭ povas esti same bona por veiling kaj drape tiom libere moviĝi. Wherever vi servas lin, ŝi teksas la vualo denove kaj lasu ilin degeli denove. La ŝtofo de vestitaj kaj vualoj estas eĉ la blua koloro kaj ora malsupra rando estas la cxielo; Li estas almenaŭ la lumo por prepari la koloro kaj la oron el ĝi.

Se la atmosfero, sed aliajn fojojn prenita tie kiel vestita kiel parto de la tero, ne kontraŭdiras; en bestoj la robon apartenas al la korpo; sed ĝenerale la atmosfero de la tero reprezentas gamon de funkcioj samtempe, kiu kombinas kun la infaninoj de la tero kontraste iuj, kuŝis parte aparte, estas tiel certa estonteco ankoraŭ lumigas. Lasta komparojn konstantaj komparoj.

Komuna tero ne estas ajna mondo korpo pli verda ĉefa koloro, la sama blua koverto, egalan partion de blankaj nuboj kaj ruĝa matena kaj vespera oro, sama distribuo de spekuli maro kaj bunta lando, la sama ŝanĝo de herbejoj, arbaroj kaj kampoj kaj sablo havas kiel Tero. Ĉiu estas io malsama kaj havas en iuj aliloken eble eĉ en la okuloj de la uloj havas aliajn koloro sentojn; kiu povas gxin ekkoni. Kiel la kreitaĵoj de la tero karakterize de ĉefa koloro kaj speciala insignoj kaj modifoj distingi la sama, tiel ankaux la cxielon. La kreaĵoj de la tero, precipe la plantoj, kiuj portas wesentlichst al la karakteriza koloro de la tero. Birdo koloroj kaj estas

karakterizita de sekaj fontoj; la teron per verda kaj floranta herboj kaj arboj.

Eble notu ke Marso, la planedo najbaro, ruĝeta aperas, tamen, ili estas verda. Sed verdaj kaj ruĝaj estas komplementaj optike blanka. Eble la ĉefaj koloroj de la malsamaj planedoj kompletigi tute diversmaniere al la blankaj el sunlumo 4) , origine ĉiuj kiel la planedo mem origine ĉiuj derivita de la suno; tial la planedoj en siaj orbitoj, kiel desegni elementojn de granda ĉielarko tra la ĉielo, tiel kiel nia surtera ĉielarko de sferoj (gutoj), kvankam multe pli malgranda, estas generita. Sed tio estas fantazioj.

4)

Kiel verda kaj ruĝa vida komplemento al blanka, tiel kiel violo kaj flava oranĝa kaj blua.

La probablo de propra kolorigo de la planedo ŝajnas kontraŭa al la fakto, ke ni, aparte de la malpeza ruĝeta koloro de Marso, sed ne vidas iliajn diskojn kiel koloraj. Sed la tero ŝatus apenaŭ aperas el aliaj planedoj kiel vidita per niaj okuloj en la propra koloro verdo, kiu verŝajne ekhavis per tero kaj maro. La glacio de Tera polusoj, la wintry dezertigitaj zonoj de la lando, la trunko fino vizaĝo de maroj 5) , la nuboj kaj nebulo de la atmosfero kaj la maso de aero de la atmosfero mem (pro ĝia lumo reflektanta potenco) donas tro da blankaj aŭ strangaj koloraj lumo kio la ekstera staranta observanto kun la verda miksitaj verkoj, kaj tio malfortigas iomete por li neperceptebla. Iuj planedoj kiel Venuso, Jupitero vere havas tre dikan, nuban aŭ nebulaj atmosfero. Krome jena fakto: ni vidas la sunon, lunon kaj stelojn pli flaveca aŭ rotgelblich ol blankaj aŭ koloraj malsame, ĉar nia atmosfero estas prefere emis pasi rotgelbliches lumo kaj bluo detronigo dorso. La astroj aperas al ni nun prefere laŭ tiu propreco de nia atmosfero, tiel ĉiu en la sama maniero kiel post sia propra maniero, rugxaj; kaj nur kie, kiel en Marso, la scivola koloraro estas intensa, ĝi pezas iom antaŭe. La tero havas tiel diri la okulo de iktero, ŝi vidas ĉiun flava ekstere, aŭ estas kiel vitra domo kun flava vitro muroj. Ion el tie ne havas tre difinitan koloron igas flava. 6) 5)

Sed nome verda maro, sed ĉiuj scias pri suna reflekso aperas, kaj tiuj spegulbildoj montras ĉiu ondo estas multe pli intensa ol la verda lumo.

6)

Estas kelkaj glasoj kiuj aperas blua vidinte Tiam, en virto de la lumo kiu arrojan reen en la okulo, tamen, ĉio kuŝas malantaŭ ili aperas flava aŭ ruĝeta flava por prefereble permesi nur tiom koloraj radioj; tia vitro estas nia, aperante en bluo Tiam konsideri, atmosfero, sed prefere nur pasas rotgelbes lumo.

12) nia tuta korpo kaj ĉiu organika estaĵo korpo estas konstruita el ĉeloj, ĉiu ĉelo havas muron plenigita kun likva, kaj la muregon laŭgrade dikigante de ekstere al interne. La tero kun lia relative maldikaj, sed ankaŭ laŭgrade dikigita de ekstere internen, solida ŝelo kaj lia likva enhavo, estas nur la plej grava ekzemplo kaj samtempe la patrino ĉelo de ĉiu el tiuj ĉeloj; ĉar ĉiuj organikaj ĉeloj estas konstruado jes sed produktoj de granda Erdzelle, kvankam nekonata, laux kia procezo. Ĝi havigas la finan en simpleco kaj facileco de grandeur antaŭ la ŝablono en kiu la elementoj de organikaj estaĵoj formitaj; sed ne estas mem ekvivalentan elementon al ili, sed la plej granda aro, kiu estas reflektita en la konstruo de tiuj malgrandaj elementoj. Grandaj tusxis denove kun la etuloj. Eĉ la planto ĉelo estas nomata malgranda sendependa vivanta organismo mem kaj volis subigi la tuta individueco de la planto de la individueco de la ĉelo. 7) ĝi nur havigas. Ĉiuj plantoj, ĉiuj animaloj individuecon al tiu estas vere la individueco de la ĉelo subulo, ne nur la ĉeloj kiuj

havas en si mem, sed de kiu havas en si mem. En la strukturo de la mondo, kompreneble, la tero kaj ĉiu stelo okazas tiel bona denove kiel malĉefa ĉelon, kiel ĉelo en nia korpo.

7)

Comp. Nanna S. 282nd

13) La tero enhavas ĉiuj individuaj substancoj en si mem, kiu enhavas la homa korpo, sed ne inverse, la homa korpo enhavas ĉiujn individuajn substancoj, kiu inkluzivas la Teron, ne oro, ne argxenton, ne zinko, ne kondukas, ne iodo, neniu bromo, ktp La Tero devas ja enhavas substancon kiu enhavas la homa korpo, ĉar ĉiuj substancoj de la homa korpo mem nur fontas el Erdleibe kaj iri reen al li. Tiurilate estas strikte konvinkofortan kion la Biblio diras: La homo konsistas el peco de tero kaj revenos al tero. Vi nur devas preni teron en la pli vasta senco, kiel oni ĉiam faras; alie la Biblio estus erara. La homoj kaj la bestoj eĉ konsistas el la plej komuna materialoj de la tero, kaj tio estas bona, alie homoj kaj bestoj devus esti maloftaj. Sed estas ankoraŭ multaj materialoj formitaj en la homa kaj besto korpo, kio ne okazas ekstere, graso, proteino, lakto, sango. Tiam bazante ofte diris por pravigi la distingo inter la organikaj kaj neorganikaj mondo: Do homoj kaj bestoj ankoraŭ aliaj fortoj ol la Tero ankoraŭ; ĉar ili kapablas devigi la materialoj en maniero ligi, konverti, kiel ili ne povas fari ĝin. Sed ĝi povas ĝin; jes povas, tio nur signifas la organikaj estaĵoj kiuj nur siajn membrojn. Nur pere de ili, nature. Produkti sulfúrico, Gunpowder, jes tio ankaŭ postulas speciale ekipita por fabrikoj, kaj apud ŝprucas kaj ne povas ŝpruci gxiaj; tial nun kompreneble ankaŭ lakto kaj sango ne savas kaj krome al la organikaj estaĵoj ĉar ili donas la taŭgan fabrikoj estas nur por ilia produktado. La tero produktas sed kiel ne nur pere de tiuj fabrikoj, ili sciis tiuj fabrikoj sin produkti. Unu mirindaĵojn, tamen, kial ili produktis tian nur antaŭe, ne nun. Eĉ nun, nur aliajn pli penado maniero ol komence. Produkti la unua forĝas povus esti malfacile nun foriri de malnova forĝejoj facile produkti cxiam novaj de la iloj por la nova forĝitaj en la malnova, kaj neniu forĝejo kreskas pli el la tero. Naski al post fojo formis organikaj estaĵoj, la nova penado denove, kiel ili povus esti ŝprucita komence.

Ni ne troviĝas en tiu galo, salivo, larmoj ne povas ne sen hepato sen salival glandoj produktas sen larmo tuboj? Nun, kompreneble, ke la tero estas kapabla de produkti sen tiuj organikaj estaĵoj, la substancoj trovitaj en organikaj estaĵoj, ne. Sed kial la organikaj estaĵoj malpli al ŝi ol la hepato al la resto de la korpo, kiu inkluzivas la kaj el la hepato ne povas malhavi kion li povas kun kaj tra ili? Sed ankaŭ simple generi Vermöchten la organikaj estaĵoj tiaj substancoj kiel iom sen la resto de la tero, kiel nia hepato kaj salival glando, galon kaj salivo sen la resto de la organismo. Nur kun taŭga captación de la medio kaj asociita substanco liberigita en la medio, la organika korpo produktas liajn produktojn, kiel ekzemple hepato kaj salival glando. Vi vidas, la rilatumo de la organo de la organizaĵo revenas al la rilato inter la individuo kaj la organika tero precizeco.

14) Laŭ la kunteksto, kutimo (agregación formo) de la substancoj povas distingi en la tero kiel en nia korpo solida, likva, aera, Hazy kaj imponderable. Ni havas rokoj en niaj ostoj fluoj kurante tra niaj vejnoj, vaporo kaj aero blovante tra nia spira iloj, lumo eniras tra niaj okuloj, varmego penetras nian korpon, fajnan agento povas ĝiri en niaj

nervoj. Makrokosmo, mikrokosmo. Nun, tamen, estas konsideritaj pli detale, niaj ostoj sed ne pura ŝtono, nia sango ne estas pura akvo, nia animo estas ne pura komunan aeron kaj puran akvon vaporon, kaj kiu cirkulas en niaj nervoj, ni neniam vidas ajn tie kiel cirkloj, sed tio ne povas alimaniere esti, se nia korpo estas vere la plej komplikitaj organo de la tero; la plej simpla en nia korpo estas ankoraŭ esti jam ŝarĝita kun iom pli implikiĝo ol kion ni vidas eksteren; do iras al la osto sed pli humida, kiel en la rokoj kaj en la sango pli Fiksa kaj per aero kiel en la akvon, kaj estas la spiron pli miksita kun malklaro, kiel la aero, kaj estas la imponderable en kaptis nin tiaj implikas kun la ponderable ke ne estis pura disiĝo de liaj leĝoj kaj lia paŝo eblas.

La apartaj cirkonstancoj de la partioj, cash, Airy kaj imponderable diskutos pli en la Apendico al tiu sekcio.

15) La tero estas kiel nia korpo movadoj, kiuj estas parte eksteraj, parte interna, se ni eksteraj movadoj komprenas kie ŝi vojaĝas tra la ekstera mondo, aŭ (per turnado) ŝanĝas sian pozicion kontraŭ la ekstera mondo kiel tuto, inter internoj kie iliaj propraj partoj ŝanĝi sian pozicion al unu la alian. Ŝi movas trans la suno rotacias ĉirkaŭ sia akso, kaj inter liaj partoj, precipe sur la surfaco, trovi movadoj mannigfachster tajpi anstataŭe. La unuaj movadoj estas multe pli uniforma ol tiu, kiun ni povas fari; lasta multe pli diversaj, nedifinita, ŝanĝante.

Tiu diferenco povas esti interpretita kiel: Granda perfekta maŝino kun multaj ilaroj kaj leviloj, kaj en organizaĵo de la maŝino estas analoga povas esti ricevita per simpla pezo trajno tuj la diversaj aktivecoj kaj servoj; la simpla rado, la simpla levilo mem bezonas la plej diversaj kaj ekstera alligiteco uzado por pagi multon. Do ĝi estas kun nia planedo kontraŭ ni. La tero tiom pli signifas la movado mem, kiel ni, ke la simpla paŝo ĉirkaŭ la suno, la simpla rotacio estas sufiĉa por si mem, por amuzi la liveliest, plej diversaj en lia ludo. Niaj trudado, neregule nin reen, tiri niajn membrojn en ĉiuj direktoj kaj sekcio ne estas pruvo de nia ekscelenco, sed nia duone heartedness, nia defectiveness; cxar anstataŭ kion ni bezonos akiri nia interna dentaĵo en trajno kaj trejni por trovi nin mem, ni devas serĉi la plej grandan parton de la iloj krom ni; kiu estas la celo de nia maltrankvila vagado kaj bullicio, Umherlangens. Kial atendas la saman de la tero, kiel gxi havas ĉiu interne kion ni serĉas eksteran, jes eĉ ni la Searchers kaj nia serĉo? Se Tero kiel eksteraj movadoj kiel ni faras, ĝi nur estus simio de si, eĉ la plej malgrandajn erojn de si.

Portata diras unufoje (W. GES II P. 51 ..): "La kolero de la potenca shows en ŝajno tre malsama de tiu de la malforta lasta estas wriggling vojo, li celas fari aeron tra vortoj kaj signoj, la movado de la animo .. Granda estas pli internen. Kial reĝino sin clench pugno pro mil pugnojn en la eksterlanda servo de ilia punado preta? " Tio povas esti facile transferido al nia Reĝino, la tero. Via animo movado simple ankaŭ direktis pli internen. Vi ankaŭ bezonas ne clench pugnoj eksteren, ĉar ĉiuj niaj pugnoj clench jam por ili, nur ke ĝi ne havas strangajn, sed interne grincigis propra.

Ne estas la tuta homo trankvila naturo ol neniam ripozas, ĉiam rondiranta fluoj kaj

Blutküglein en liaj nervoj kaj vejnoj? Kion ili faras enen, sekvita de riparas siajn pensojn kaj sentojn, li ne ekstere de denove, li faras tiel ekstere, ke tiu interna ludo ĉiam restas en gedeihlichem marŝas sola en granda trajnoj. Do ĝi estas kun la tero kaj la maltrankvilaj en iliaj ludoj. Sed ĉar ĝi estas eĉ pli alta, pli perfekta en mem estaĵoj ol ni, do ĝi faras eĉ malpli malprofunda ol ni, kaj eĉ pli en ĝi ol ni. La mondo, la vera Dio, faras nenion ekstere, ĉio en si mem.

Kiel ĉie alie, ekzistas ankaŭ tuŝo de ekstremoj. La mortinta ŝtono movas ekstere tiel malmulta kiel la mondo de la vivanta Dio. Sed la diferenco estas, ke la mortintoj ŝtono ne kortusxite, tamen, la mondo de la vivanta Dio ĉio devas movi je ĉiuj ene. La tero alproksimigas la superaj ekstrema pli ol ni faras. Tamen, ĉar super la tero kaj la steloj je ĉiuj estas ankoraŭ la mondo, do oni ne povas tute manki la eksteran movado, ĉar iliaj eksteraj movado devas esti la plej ena movadoj de la mondo.

Nun ankaŭ la celo konsideroj kial la tero povis subteni tia simpla ĉefa trajto de ilia formo, pli kompleta ol la antaŭaj povas preterrigardis. La formo de la broso estas nome ĉie en kovras rekta celo de la naturo de lia movado. Kiel alie ni aspektas kvazaŭ ni ne krurojn kuri armilojn Langen, kolo turni la kapon kaj sensorio organojn por trovi sian vojon bezonis. Sed la tero, kiujn ili prenis la kruroj, ŝi asertis nenion krom marŝi sur solida tero, solida tero, kaj la kruroj estas kuranta en ĝi; kion ŝi bezonis armilojn, ŝi devas atingi por nenio krom sin, mil brakoj longe post mil aferoj jam en gxi; kial ili bezonis kolo, ĝi ne havas apartan turnon por la kapo, ŝi turnas sin ĉiuflanke, kaj la homoj en ĝi, kaj la cxefoj de la popolo, kaj la okuloj de la cxefoj turni eĉ pli por kompletigi la individuo, kio restas faras la movado kiel tuto dezirindaj; kion oni bezonas specialajn okulo kaj aparte elstaranta nazo, ŝi trovas sian vojon sen okulojn kaj nazon kaj havas mil okulojn kaj nazojn en la manieroj rigardi ĝin kaj flari la florojn. Ĉar tio sed tiel havas ĉion kion ni devas serĉi ekstere, ili ne bezonas en ĉiuj niaj eksteraj rimedoj de serĉado, kaj tio donas al ŝi la pure kompletigita formo kompleta en si mem.

Per similaj konsideroj Cotta pruvas en CIC. De natura deorum (I. c. 33) kontraŭ Belleius ke la formo de la dioj devas havi homajn ne necesa. ,, Ne hoc quidem vos MOVET, considerantes, quae sidu utilitas, opportunitas quaeque en homine membrorum, ut judicetis, membris humanis senodorigiloj non Egere? quid enim pedibus opus est sinuso ingressu? manibus quid, si nihil comprehendendum? quid reliqua descriptione Omnium corporis Partium, en qua nihil inane, nihil sinuso kaŭzas, nihil est supervacaneum? Itaque nulla potest ars imitari sollertiam naturae. Habebit linguam igitur Deus, et non loquetur: dentes, palatum, faŭkoj nullum ad usum: quaeque procreationis kaŭzas natura corpori affinxit ', ea frustra habebit Deus: nec externa magis, quam interiora, cor, pulmones, jecur, plu, quae, detracta utilitate , quid habent venustatis? "

17) Dum la tero ne estas tute sen ekstera neceso; ŝi sentas la bezonon cxerpi el alta ĉiela lumo kaj varmo fonto. Sed nun lia tiel simpla ĉefa formo montras per siaj egale simpla movado kaj pozicio ĝuste kombinis la plej avantaĝa kaj metis kun la fajna elaboración kaj organizo de formo kaj movado, jes, kiel ni vidis antaŭe kun la grandecon rilate al tiu bezono kunveni en la plej preciza maniero, tiel ke, kvankam ŝi nur unu kaj la sama ĉefa fonto de lumo kaj varmo kaj tio ĉiam alfrontas el unu flanko nur kaj en proksima konstanta distanco, sed por desegni sur cxiuj flankoj kaj la tuto

estas ĉiam egala granda donaco mem eĉ verschiedentlichst breĉon kaj verschiedentlichst tiel povis turni.

Se la tero estus plata disko, do la suno esprimus unu kaj la sama efiko ĉiam super ilia tuta surfaco; Tamen, la sfera formo de la tero implicas ke la suno radioj trafis inter ĉiuj apogante sur ĝi; nun ili esprimas la plena trafo en la lokoj al kiuj kuniĝas je ortoj, kaj malforta kiel ili renkontas skribtabulo ĝin. Do la vario de klimatoj de la ekvatoro al la polusoj ekestas. Se la tero estus plata disko, tial la ĉielo aspektus ĉie sur tero egalaj; Nun ĉiu parto de la tero havas malsaman ĉielo super li; tie ŝprucas la diversecon de rektaj, paralelaj kaj oblikvaj sfero. Sed nur la plej simpla, ĉiuflanke simetria ĉefa vizaĝo de la tero, sed faris la elĉerpiĝo de ĉiuj eblaj diferencoj de klimatoj kaj manieroj rigardi la ĉielon por kialo konektitaj Plane eblis rezisti sen loka modifoj iel. Jupoj tranĉi en la teron tuj tra la ĉielo kiel sago, do ili devus esti forigita de sia lumo kaj varmo fonto pli kaj pli; sed ili restas senmovaj kontraŭ li, do ili devus ĉiam esti lumigata kaj varmigita sur unu flanko nur kaj ĉiam en la sama maniero gxi. Sed kiel ili cxirkauxiris sian lumon putoj, la suno, por ke ĝi restas stabila ĉe li, kaj turnas ĉirkaŭ sin tiel ke ĝi ricevas la lumon kaj la varmego kiu bezonu laŭgrade ĉiuflanke; kio sed lia provizore ne ĝui perdus derweile en dormon de la periodeco de organismoj estas tiel aranĝita, ke la bezono por ĉi dormo tiel ofte venas kiam la suno leviĝas. Ĉu la tera akso perpendikulara al lia orbito, la alternado de la tago kaj la nokto super la tuta tero kaj tra la jaroj estus kreitaj egalaj, kaj ne estus sezonoj; sed tiom emas la tero sur lia akso por ke tagoj kaj noktoj super la tero samtempe akcepti la diversaj longitudo kaj ŝanĝi en ĉiu loko tra la jaro tra, kaj ke ĉiuj sezonoj okazas je malsamaj lokoj de la tero al la sama tempo, kaj ajna loko dum la jaro ĉiuj sezonoj de kurante por la vintro reen alterne inter la suda kaj norda duono kaj denove iras. Sed konsilis la Tera akso sekvas ĉiam la sama stelo, do neniu loko en la mondo ĉiam konservas la sama ĉielo super li, do faras la iompostioma ŝanĝo en la direkto de la akso de la tero, ke ĉiu loko ŝanĝas laŭgrade la ĉielo. Estas mirinda ke la plano de diversaj modifoj povus realigi kun tiaj simplaj rimedoj. Dume, tiu baza plano estas nur la bazon de plua amendoj libera de pli alta ordo. Se la tero estis tre milda pilko de uniformaj surfaco, tamen lumo kaj temperaturo kondiĉoj kaj ĉio, kio estas pro paralelaj rimeno restus la sama en ĉiu de la ekvatoro; ĉiujare farus en la sama tago carry en ĉiu loko la samaj fenomenoj denove. Do rompus malgraŭ tiuj grandaj platformoj, kiuj ŝajnis kalkulita malhelpi monotona kondiĉoj, la sama de la sama ene de la atingita sxangxigxos en la fiksa regulo ekstere. Nun, tamen, ripetis unua loko, la saman temperaturon ŝanĝo, kiu estas reflektita de la ekvatoro al la polusoj de grandskala, sur ajna pli altaj montoj en la malgrandaj kaj la situo de montoj kaj akvoj sekvis tiom inconmensurables kvocientoj, kiu por lia agado en la klimato kaj jara kvocientoj sole ĉiu ebleco de loka aŭ tempa ripetiĝo de la sama-maniere abrogita. Cent jaroj kalendaro estas absurda. Ankoraux la klimataj kondiĉoj kaj jarojn nur modifita de tiuj lokaj influoj, ne nuligis, tial en ili restas komuna bazo kaj komunan ligon por ĉiuj variadoj kiuj dependas de la lokaj kondiĉoj. Cxiu monto mem agas tute malsame en malsamaj klimatoj kaj malsaman sezono, kaj tiuj diferencoj, ĝi produktas, la klimataj kaj jaraj ŝanĝoj ĉiam restas subulo. 8) aerpremo kaj vento aldoni al la solida bando kiu en la komenco de klimatoj kaj sezonoj estas pravigitaj,

nek meblo, kiu prende ĉiuj lokaj ŝanĝojn kiuj estas generitaj per iu influoj en la aero rondoj la tero en vivantaj rilato, tiel ke ajna ŝanĝo kiu okazas ie, kiel plua trapasas streĉan ŝnuro aŭ rigidaj kordo.

8)

Do, la neĝo linio estas en la norvega marbordo (710 1 / 4 NB) en 720 metroj de alteco, en la Alpoj (45 ° 3 / 4 al 46 ° NL) en 2708 metroj alteco; en Demetas, tute sub la ekvatoro, en 4824 metrojn alta. En la somero vi bezonis multe malpli alta supreniro sur monton, la temperaturo malpliigo de donita amplekso vidi ol vintre, ktp

Post interesa (se mi ne eraras von Humboldt derivita) nocio ke oni povas pensi formis la tutan teron kiel konsistanta el du altaj montoj, kiuj estas kunigitaj al la bazo de la ekvatoro kaj havas sian Iced pintkunveno en Pollando. Viaj infanoj, la malgrandaj montoj, do serĉu imiti ilin en malgranda. Sed en malsama principo; ĉar dum la malvarmigo de la polusoj dependas de la granda obliquity de la sunradioj, do la pintoj de la montoj de la granda enketo sur la varmigita tero. Tio estas fakto ne sen intereso, kiam oni vidas ke la tero sen ni produktas analogaj fenomenoj en grandaj kaj malgrandaj skalo laŭ tre malsamaj principoj, do ni ne povas esti surprizita se gxi aplikas al ni en la plej malgranda, sed iam novaj principoj kaj do z. B. likvaj ne kun la samaj fortoj en hantas nin ekstere de ni, sen ke ni do serĉi apartaj de la tero ol la montoj de la tero, kiujn ni ne estas fakte sinonimo.

Dum la montoj en la pinto de la monteto al la sama tempo havas fiksan pinto de malvarmigo, ili balancas samtempe kun iliaj ombroj malvarmigo super la ĉirkaŭa regiono, nome la maniero de movado de tiuj temoj, depende de la situo de la montoj kaj la sezono estas tre malsama; samtempe ili blovas de la supro kaj malvarmigante en la malproksimo, kiel faras la Iced Polgipfel grandskale, kaj tiel kontribui ne nur por refreŝigi la varma regionoj, sed ankaŭ bati la pluvon sur gxi. Krom la altecoj de montoj kaj akvoj turni la verda lando, la flava dezerto sablo, la nigra farm lando, ĉiu malsama kun la incidento suna radiado, kaj la neregula distribuo de ĉiu ĉi tio kontribuas por fari la ŝanĝon de fenomenoj sur la tero impredecible.

La reguleco kaj simetrio, kiu aspektis tiel tute forlasita kaj perdita en la fajna elaboración de la tero kaj liaj procezoj, sed revenas al la bekoj de tiu papero, la dezajno kaj ofteco de organikaj estaĵoj, kvankam ne tiel perfektaj kiel en la ĉefa kondiĉoj de la Tero , sed baldaŭ proksimiĝis per unu, tiam el tiu flanko denove; sen monotonecon de la ratios de tiuj organikaj estaĵoj eĉ montras ke ili estas inmersos en tera regno de tia inconmensurables kvocientoj. La natura freŝajn ideojn en ili por denove paroli al la regulo, sed montras sin ankoraŭ la plej granda libereco en modifo de tiu regulo, kaj ja faras tiuj modifoj de la kontrolo rajtoj en la organikaj estaĵoj sin tute teleológica kun la liberoj kune, la naturo en modifon kiu prenis la ĉefajn kondiĉojn de la tero; la formo kaj interna ordigo de ĉiu esti difinita per la aparta eksteraj cirkonstancoj, rilate al kiu devas konduti; dum aliflanke, la kontrolo rajtoj en la organikaj estaĵoj de lia klara rilato al la kontrolo rajtoj de la surtera ĉefaj kondiĉoj montras. Ĉar la ĉefaj kondiĉoj de la grundo en la horizontala direkto anstatauxigos sed estas pli uniforma ol en la vertikala, kie lumo kaj varmo de supre, de malsupre gravito aktoj; ni vidas la simetrio de la formo disfaldas eĉ pli en la horizontala ol vertikala direkto, kaj la perioda ripetiĝo de la bezono de dormo kaj maldormo, la varmego, la vojaĝo drive, menstruo, la floroj drive dependas parte de la grandeco de

la periodo, parte ankaŭ la tempon post la apero de periodicities, kiu estas submetita al la tero kune.

18) Diferenco de la tero per homo povas simili al esti, ke homoj kaj bestoj por determini iliajn eksterajn movadoj por sin de la interno, sed la tero sekvas simple fremdan ekstera parto. Sed kondutas ne tiel, kiel vi kutimas reprezenti. Persono povas movi per sin tute kiel iom tra la ĉambro kiel la tero en la ĉielo; kiu bezonas la ekstera rezistado de la tero, por tiu la ekspresa trajno el la suno; al la malplena aro, la homo volas fidget kiel li volis, li ne povis ŝanĝi sian fokuson al haro. Nur la rilaton kun la resto de la tero donas al li la kapablon fari tion. Li povas nur movi sur la tero, fakte, same bone kiel membro povas movi al la solida korpo, tamen, du mondo korpoj movi prefere kiel du korpojn kontraŭ ĉiu alia. Nun veraj, la movadoj de la homoj sur la tero estas multe pli kompleksa, nedifinita, kaj, se oni ekskludas sin de ili al libereco, pli libera ol la mondo korpo kontraŭ la mondo korpo; nur tio ĉi ne estas difekto de la tero, de la libera falo movadoj de liaj infaninoj en si.

19) Oni povas trovi rimarkinde por la unua vido kiu, dum aliflanke la verfertigten iloj ni tiom ofte similas al la iloj de nia propra korpo, la Camera Obscura al la okulo, la fuelle de la pulmoj kiuj pumpas la koro, reno filtrum , la ĉizilo havas la dentojn de la levilo la brakoj, la martelo pugno, naturo rezistis egale firma, apliki la principon de radoj por movado de organismoj, kiel oni aplikas la principon de la kruroj aŭ stilzoj por antaŭenpuŝi nian ĉaroj rifuzi. Tamen granda avantaĝo ŝajnas kuŝi en radoj, kaj proksimuma strebado atingi ĉi avantaĝo estas eĉ vere videblaj en la interno de nia korpo ĉar niaj kruroj ne estas tuta rado, sed rado parolis kun peco de rando (piedo) komparebla ĉar estas ĝuste tiom unwind en iri de la tero ol ĝi faras la radrondo de rado 9) ; devus niaj piedoj sur la tero daŭre grind aŭ stilzoj, ĝi irus malbone. Sed ankoraŭ multajn mankas la efektiva rado. Tamen, oni vidas ankaŭ facile vidi ke vera radon bone povas servi nur sur glitiga tero; Tamen, se ĝi estas grimpi sur rokoj kaj ŝtonoj, montoj, supreniri ŝtuparojn grimpi, niaj kruroj pagi multe pli bonaj servoj, kaj radoj estus estinta tute malkonvena. Certe, se ni jam donita glatan plankon, ni devus ankaŭ akiri radoj anstataŭ kruroj. Sed nun la tero estas vere la plej milda tero donita la imagebla, kiel glata kiel la etero estas nenio; kaj do ankaŭ ilia movado organo estas desegnita tute kiel rado; do, kion ĉiuj ili iam ne nur piecemeal kiel ni, sed la tuto, estas ankaŭ tute organo moviĝo kaj desegnita kiel tia tute kiel rado; kiam vi sidas ne nur kiel nia pezo specialan skatolon sur la radoj; sed la rado ankaŭ reprezentas la tutan aŭton; ŝi portas, kion ŝi surhavas, ĝuste sur la punkto de ilia ilaron ekde kion ŝi surhavas, ne suferas de la ruloj. Nun la vojaĝantoj ne finita de la perspektivo de la ĉielo, tra kiu ili pasas, kiel ni kaŝus la skatolo de nia pezo; sed la vido estas allwärts liberaj. Do la naturo de la principo de la ruliĝantaj radoj por daŭre krei movado ankoraŭ aplikata, en multe pli granda skalo kaj kun multa perfektigante Gansterer pli versátiles agado ol ni uzis; ili povis aŭ eble nur en la ĉielaj regnoj, kie la simpla grandaj kondiĉoj permesis ankaŭ la plenan disvolvon de la komenco kaj liaj avantaĝoj. En la tergloba bumpiness, Stolprigkeit kaj mezquindad ŝi devis tiam aliaj konvene stumblis ringo kaj etaj helpoj rifuĝi, ricevi super la obstakloj kiuj estas niaj kruroj; sed ŝi lasas al ni revenu al la ĉiela principo, kiel ni mem estas faciligi la vojon al ĝi.

9)

Comp. Weber mekaniko de Gehwerkzeuge.

Oni povus demandi, kial ne, sed la fiŝoj kaj birdoj, kiuj movi tiel bone en travidebla mediumo glata kiel la mondo korpon, kaj metis ilin egalaj buloj por ruliĝi movado? Ĝi volas esti kiam ŝi nur tial akiri sen flugiloj kaj viglas en tiu meza flotante kaj forir konis, kaj la manĝaĵo kiun ili nur devas rigardi kun prestretched beko kaj hocico, kiel ĝi volas, kiel la tero. Ĉi tio alportas al ni pli frue observoj. Nur mondo korpo povus esti simple ĉiu rado ĉar ĉio estas kio estas. La kreaĵoj de la ĉielaj korpoj devas esti multe alia vojo, ĉar ili estas eĉ iomete la maniero kaj devas protekti kontraŭ alia vojo krom interrilatoj de diversaj specoj. Sed tiu iris la avantaĝojn de la dezajno kiel rado ĝis nun perdis tiun naturo prefere sentis samtempe al malsamaj principo. Sed ni vidas en iuj Infuzorioj la ruliĝantaj moviĝo, kiu apartenas en la ĉapitro de la kontakto de ekstremoj.

La tero estas rado kaj aŭton en unu, sed vi povas rigardi en la tero, kune kun la aliaj planedoj kiel radoj sur granda ĉaro, la suno cxaro nome, ĉar vi scias ke li estas unu plilongigita per la ruliĝantaj planedo vere en rondoj ĉirkaŭ la centro kolumno kompleta Racecourse, te la fokuso de la tuta sistemo, en fiksa nivelo (plano senŝanĝa) portata pri. 10) Sed falas tie denove unu al alia, do ne postulas specialan ĉevalo tiri la ĉaron, ĉar la radoj samtempe la viva ĉevaloj reprezentitaj, estas ne nur la bezonon por speciala ligilo sur la aŭto ĉar la aŭto mem estas sia brako; la blanka lumo brako pelas siajn bunta ĉevaloj; la antikvuloj metis ĝin antaŭ la bildo de Febo Apolo al la suno cxaro. Okazis pli vero en tio, ol ni pensis. Ŝi ŝatas lasi la kondukilojn en la bildo for; oni devas pensi nur la kondukilojn; ankaŭ en la ĉielo ili estas preterlasitaj, vere preterlasita; la radoj turniĝas la ĉevalojn iri al la nuda brilon okuloj de Dio; aŭ sekvas sian rigardon sur la radoj, ĉevaloj? Neniu sekvas la alian; ili iras nature reciproke.

10)

La suno estas fakte ne vere silentaj, sed moviĝas en virto de la trajno de la planedoj ĉirkaŭ la centro de gravito de la sunsistemo, nur en malgrandaj rondoj ol ili. La plano senŝanĝaj havas astronomian signifon.

20) Por la unua vido ĝi similus ke okazas nur ĉe la surfaco de la tero movadoj. La interno ŝajnas sencela homamaso. Sed estas tie kiel aliloke ofte. Kion vi ne povas vidi, ĝi kredas ne. Ekzistas movadoj ene de la tero, tiel kiel estis, kvankam ne tiel diversa. Simpla observo sufiĉos por montri ĝin.

Anstataŭigante, ni havas balono plena de likva, kien plumbo pilko estas, kaj forta maso-pledanta korpo proksimiĝis koro balono. 11) Tiam, kvankam la maso de la akvo kaj la plumbo estas altirita al ili ambaŭ, sed la pli densa plumbo pelas per sia granda forto la maldika akvo resti (pro forta altiro deziro) el la vojo por esti aplikita al la korpo altirante la kontraŭa punkto sur la muro kaj estas tiel proksima al lin ebla, tiel longe kiel li konservas sian pozicion. Sed iru la altira korpo ĉirkaŭ la balono, tiom necesaj al li sekvas la plumbo pilko ĉiam restas tiel proksime al li ebla, tiel iras ene de la muro ĉirkaŭe. Se ni nun la enhavo de la balono en mano, anstataŭ plumbo kaj akvon, de densa kaj maldika (specife peza kaj malpeza) likva, kiel akvo kaj oleo aŭ hidrargo kaj akvon, tiel prenus la plumbo pilkon la pli densa likva laŭ la sama principo prefereble antaŭ peli maldika post altirante maso kaj, se tio tuj ĉirkaŭe de memoro al la balono, ŝia jenaj ene movante ĉirkaŭe sur la muro. Sed ni havas praktika reen al ĉi tiu kazo en la tero.La likva interne estas fanditaj enhavon de la

tero, ni scias, ke li (sen konsidero al eksteraj perturbador fortoj) havas ekstere-en konsiderinde pliigante denseco, do ĝi povas esti konsiderata konsistanta el koro maldikaj kaj densaj fluido interne; tamen tiel, ke nenio malebligas ĉi rilatumo pensi ankaŭ abändernd per ekstera perturbador fortoj. La alloga korpo estas prezentita de la suno aŭ luno parkere, kio estas konata kaŭzi per ilia altiro kaj la tajdo movado de la maro sur la ekstero de la solida Erdschale. Ĝi devas, tamen post antaŭa principo tiel kiel koron tenis ráfaga de movado ene, por lia agado, nur ke ĝi povas pro la enmetanta konko ne esprimi en progresiva ondo de datuma kolekto, sed progresema denseco ondo, sed kiuj ne povas procedi sen tia whorl la tutan internan maso movi. Eĉ sperta estas facile forgesi ke, dum la ekstera inundo movado de la maro pli de la luno dependaj ol la suno, la interna tajdo movado kiel la luno dependas pli de la suno.

11)

Ĉi maso-altirante korpo povus esti dua plumbo kuglo pro universala gravito aŭ gravito tutan

korpon per virto de reale vesti. Dume, la altiro estas konataj inter malgrandaj korpoj sur tero, ĉar ĝi malaperas kontraŭ la forta altiro de la tero mem. Tiu estus do ankaŭ validas en la supraj ekzemploj de la eksperimentoj kun la balono kaj la pilkoj sur la tero, sed ne pli de eksperimento kun la tero, nome, kiam la Erdschale eĉ enkondukis la balono, kaj granda bulo rigardis eksteren, alia en likva enhavo de la planko estus kuna.

La tajdo movado de la maro dependas nome sur la diferencoj de la altiroj, kiu esprimas la mondo korpon al la centro de la tero kaj la kontraŭaj randoj de la tero. Kvankam nun la altira forto de la Suno sur la Tero tra konsiderita estas multe pli granda ol tiu de la luno, tiu diferenco de altiro de paĝoj de detala luno falas sed pli granda ol de maloftaj la suno. 12) En kontrasto, la inundo movado de la interna likva dependas ne de la diferenco en distanco de la Tero eksteran mondon korpo, sed per siaj propraj internaj diferencoj de denseco kaj la absoluta grando de la ekstera forto, tiel devas esti ĉirkaŭ 160 fojojn pli fare de la suno kiel fare de la luno.

12)

"Kiam la fortoj kun kiuj la suno kaj la luno, la tero (la tuta) altiri, komparas, ni trovos ke la unua estas proksimume 160 fojojn tiel granda kiel ĉi ,. ekde sed el tiuj, nur ĉirkaŭ 12.000 de la ste parto rilatas al la generacio de la diluvo kaj refluo de tiu la 30 butono (pro la distanco de la Suno de la Tero estas proksimume 12,000, tiu de la luno de la Tero 30 tera diametro), tial ĝi similas ke la tajdo generita per la suno nur 2 / 5 eblas la inundo, kiu devas krei la luno. " (Bessel).

Ĝi ne estas konata al mi, ke iu jam raportis al ĉi tiu ena tajdo movado; sed ilia supozo ŝajnas necesa, se oni estas devigita al supozi la interno de la tero kiel likva kaj de neegala denseco.

Mi pensis, se vi povus fari la tera magnetismo dependas de la frotado de la movanta likva al la solida krusto kaj per tio vekis elektro. Sed tia supozo estas subjekto al grandaj malfacilaĵoj.

Plej probable ŝatus veni lokaj al tiuj ĝeneralaj kialoj emocio. Estas nediskutebla ke la tero ne estis miksita el la komenco de uniformo, kaj lia enorma maso de tiuj irregularidades eble eĉ post la plej longa tempo ankoraux ne plene kompensas kaj tiel kontribui al subteni internajn movadoj. Eĉ la vulkanaj fenomenoj ŝajnas paroli por internaj movadoj, sed dependi almenaŭ parte de akvo vaporoj de ilia deveno ekstere penetris akvo estas la kaŭzo.

21) En niaj korpoj trovi cirkulada fenomenoj diversspecaj okazi; kaj ankaŭ en la pli granda korpo de la tero. La sango cirkulas en la vejnoj, tiam rondiras la substancoj inter la dratoj kaj la reston de nia korpo, tiel for kiel substancoj el la sango excreta en la korpo al lia dieto kaj prenita reen en ĝin denove kaj denove por absorción; tiam rondiras la substancoj en eĉ pli vasta rondoj inter niaj korpoj kaj la granda ekstera surtera korpo, kondicxe ke materialojn el la sekulara ekstera mondo okazis en niajn korpojn daŭrigi gehends kaj reiri de tie denove al la ekstera mondo; kaj ni rigardu pli atente, la mallarĝaj cirkulada fenomenoj en niaj korpoj nur ramificado masxojn el tiu fora trafiko, kiu kunvenas la mondo de organikaj kaj neorganikaj, en komplementeco. Pri tiu plia trafiko sed ankaŭ ni vidos ankoraŭ pli ciklojn tra la tuta subtera areo, de kiu ĉio antaŭa nur kiel amuzo aperas. Riveroj iras al la maro, la maro en la nuboj, la nuboj en la riveroj, torentoj en la maron; eniri ĉi rondon super la arboj ausdünstend iliajn sukon kaj do ili ankaŭ ricevas sian sukon, do, estas la ŝvito de nia laboro, kaj do ni preni la pocion kiu refreŝigis nin. La tuta maro sendas cunamo rondiranta ĉirkaŭ la tero kondukanta fiŝojn, krabojn kaj rampaĵoj kun; laŭe ŝatas sub la tera ŝelo, kiel ni vidis, rondiranta akvan fajro. La ventoj rondiranta tra per ĉiuj malregula ŝanĝo, sed regule tra la tuta tero, kaj gxia supro kompletigitaj per la malsupra al la cirkvito; kiel cirkloj kaj la spiro de ĉiuj vivantaj estaĵoj; kaj la ŝipoj ekvelis poste; la solida, do la tuta afero de la tero rondiras ĉirkaŭ ĝia akso, kaj inmaßen, kiel ŝi, rondiras kun la lumo kaj varmo; fine iras la tero en la granda ĉiela ciklon ĉirkaŭ la suno kaj la eĉ pli granda ciklo de la suno al pli alta centro kun.

Tamen, kiam la di konkludas la limo de reale surtera cikloj en la tero mem, la rotacio havas apliki al sia propra akso, la aliaj superaj cikloj sur centro se vi respektas. Tiu ciklo de la tero ĉirkaŭ sin estas ankaŭ la plej sendependaj, pli originala, simpla, regulo-plej dekstra, plej komuna, plej fortikaj, pli konstanta de ĉiuj teraj, ĉio pro la individueco de la tero, kaj la tuta afero de la tero en unu kompreni; Tamen, la alia surtera cikloj grandparte dependas nur de li kaj prenos nur aparta partoj de la tero. Oni povas diri ke la movado de la Tero ĉirkaŭ sia akso, la kapo grandeco estas kio ĉiuj aliaj movadoj konduti ĝuste kiel alta ordo ŝanĝoj en la Tero. Ĉiuj cirkvitoj de la substancoj en la grundo estas je ĉiuj se ne pure en si mem, sed ĉiuj finis en la tero, nenio iras preter ĝi; iri kontraŭ la substancoj en nia korpo, nur parto estas kondukita ene, la alia estas ĉiam preter ni, por eniri en la aliaj cirkvitoj de la tero kun.

La direkto de rotacio de la tero ĉirkaŭ fiksas nur koncerne al la tero mem, kiu estas la akso de rotacio de la Tero estas ĉiam per la samaj punktoj de la tero; kvankam ilia direkto estas ŝanĝiĝema kontraŭ la ĉielo, kiel daŭrigi konsideri.

En la atmosfero cirkulado fenomenoj povas distingi diversajn specojn. Resumante la kondiĉojn de plej ĝenerala aspektoj kaj la bona superrigardon pri la tuto, oni povas distingi du pluaj vertikala trafiko movadoj, ĉiu el kiuj estas dividita denove en du cirkvitoj de kontraŭa direkto. Fojo nome, la aero fluas ĉe la surfaco de la malvarmaj zonoj al la ekvatoro al, do norde de la nordo, sude de la sudo, ĝi levas inter la tropikoj ĉielen kaj revenas al la pli altaj regionoj en la kontraŭan direkton, te unuflanke, al la nordo, aliflanke reen al la sudo, kaj estas preter la tropikoj malsupren en la malvarmaj zonoj. Tiu duobla trafiko sur ĉiu flanko kaŭzas nur per la temperatura diferenco inter polusa kaj ekvatora regionoj. Due, tamen, la aero cirkulas en la Erboberfläche en la direkto de oriento al okcidento, en pli altaj regionoj sed en la kontraŭa direkto de okcidento al oriento. Tiu

ciklo dependas de la influo de la rotacio de la Tero el la ekvatoro kaj reen inter Pollando kaj herströmende aero. La movadoj, kiuj prenas la aero en la direkto de ambaŭ duobla-cirkvitoj, sed kunmetita, do vi ne povas observi la fenomenoj de unu sendepende de la aliaj. En tia konsisto tiam baziĝis la fenomenoj de la kursaj ventoj inter la tropikoj kaj la stranga fakto, ke la ventoj turni tie sur la norda flanko de la tero kiel regulon en la sekvenco NESW, sur la suda flanko de la kontraŭa direkto Sonw. Kolombo havas ĉion klarigis tre bone en sia meteorológica esploroj. Al tiuj ĝeneralaj trafikoj de la aero, estas la loka, kiu generas la temperatura diferenco de tero kaj maro. "Se por tago la teron hejtas pli ol la maron, la aero super la tero pliigos en alteco, la fluon al malvarma aero sube.

Super la maro, la aero falas suben, kiel ombro de pasanta nubo sur varma somera tago, de kiu herweht malvarma. Dum la nokto, la tero malvarmigas pli forte ol la surfaco de la akvo, tio estas finfine pli varma, la aero fluas de la lando al la maro. Tio vertikala trafiko estas tiel kompari renversita rado. Se la temperaturo egalas , kiel ĝi staras, ĝi estas ne egala, do rezultas, unue al unu flanko, tiam la malo. Estas dufoje silente ĉiutage, se la rotacio iras en la alia. Ĉu la lando dum duonjaro pli varmaj ol la lago, kaj inverse, do la radon ripozas dufoje jare kaj turni dufoje Do ni ricevos: ... Du aero fluoj en kontraŭaj direktoj, apartigita per periodoj de ne reganta direkto sed tiu estas la apero de Moussons " (Kolombo, Meteorol. Unt. S. 250) La demando de kie la rotacio de ĉiela korpo, kiel la tero estas mem ne estas solvita sufiĉe. Povus supozi ekscentra trafo, ĝi ne havus malfacilaĵon. Sed kie li iru? Intertempe, vi povas preni unu kun la ordinara cosmogónicos vidpunktoj verŝajne akceptebla ideon kion faras tiu nenecesa trafo donante ekvivalenta por ĝi. Oni devas nur akcepti kion aliaj kialoj tiel postulo ke la eroj kiuj konsistigas pugnigis la tero, ne el la ceteraj malproksime, sed subjekto al malsamaj komencaj movadoj direktitaj la kurso de gravito komencis sekvi reciproke.Kiam tiuj eroj veni en tia proksimeco al unu la alian, baso interdependeco sama okazis unuj aliajn, do tiuj komencaj movadoj havis en konsento kun la envenantaj dependeco kiu ne bezonas esti solida korpo, doni resultante de la tuta maso, kiu, kiam ilia direkto ne iru rekte tra la centro de gravito, laŭ mekanikaj leĝoj necesa rotacio de la korpo ĉirkaŭ la sama tempo kaŭzus progresema movado.

Dume, en la teron kaj komuna planko kun la aliaj ĉielaj korpoj, neniu tia kontinua dependo de ĉiuj partoj okazis, kiel ĝi okazas en solida korpo ĉie; kaj nediskuteble estis en antaŭaj periodoj eĉ malpli ol nun estas la kazo. Se la Tero fariĝis tute firme, do ĉiuj komencaj movadoj devus kunmeti efektiviĝo turna movado kaj la progresema movado; Nun tio ne estas la kazo, individua partoj povas ankaŭ fari movadojn kiuj estas kontraŭaj al la ĝenerala rotacio en la tuta ĉiam uniforme turnanta tero ankoraŭ.

Ekde la rotacioj de la planedoj ĝenerale iros en la saman direkton vonstatten, la antaŭan teorion pri la origino de la rotacio estas nedisputeble reale trovas la tutan aferon pilko apliko de kiu la planedoj anstataŭis. Sed ĝi turnis ilin en certa direkto, do tiam devis ankaŭ ekstercentre gxiaj Desconectar masoj supozi turnado en la sama direkto kiel la eroj de tiuj materialoj tiel longe kiel ili estis ankoraŭ membroj de la granda pilko, pli granda rapido en la ekstercentraj ol centra flanko ( konsideris rilate al la granda pilko) estis kaj sendube okazas en la (komence en la formo de ringo) taĉmento tenis kio devis havi la saman efikon kvazaŭ ekscentra trafon sur la elspezita masoj en la ekstercentraj flanko en la direkto de rotacio de la grandaj farus pilko okazas. 13) Se, tamen, la eroj de la elstaraĵo kaj venontaj amasoj, krom iliaj ceteraj ĝeneralan direkton de rotacio de la granda pilko, havis ankaŭ parte propraj movadoj, kiel estis en la granda bulo (kiel ĉar eĉ en nia mondo hodiaŭ la periferio okazi movadoj kiuj kuras kontraŭas la ĝeneralan direkton de rotacio, tiuj movadoj en la sukceso devis havi influon; tiel ke ĝi povis maltrafi la rotacia direkto de la elstaraĵo kaj venontaj amasoj tiel malsama de la direkto de rotacio de la ĉefa maso kaj reciproke malsame.

13)

Altebenaĵo kiu imitis tiujn sukcesojn artefarite. S. Karsten, progreso o. d. Phys. 2a jaro de naskiĝo. 1848 S.

80

22) La tuta persono estas perioda naturo, te ĉiuj liaj procezoj okazas en malgrandaj kaj grandaj periodoj, parte tiuj kiuj aproksimita ĉiam reveni al la malnova stato, iuj

tiaj, kiuj ĉiam provokas evoluo eraojn novaj ŝtatoj. La unua speco estas la periodoj de pulso, spirante en kaj spirado, malsato kaj saciedad, de maldormaj kaj dormi; La dua speco grandaj etapoj periodoj de embrioj ŝtato kaj la naskita homo en ĉi denove, tamen, la malfortiĝis de transiro de infanaĝo en la procreativa kaj el tiu denove senforta en la stato.

Perioda fenomenoj de la unua speco starigxi sur tero en la refluo kaj fluo, en tago kaj nokto, en somero kaj vintro, en cirkulado de apsides kaj en la printempo nokto egala periodo. Developmental periodoj de la dua speco povas nur konkludi, sed mankas tiuj estis tie: La tero estis eĉ naskita, kaj sur la tero iam organika imperio naskiĝis, kaj en la organika regno estis iam homo naskigxis kaj maniere ĉiu eniris la teron en granda nova fazo de disvolviĝo.

La perioda fenomenoj dependas parte montras kune kun la cirkulada fenomenojn, tiel ke oni povas diri ĝenerale kio estas cirkvito fenomenon por la tuta tero Estas por specifa situo sur tero perioda fenomeno de objekto aŭ fenomeno kiu iras en la rondo de la tero , devas ĉiam alvenas de tempo al tempo en la sama loko de la cirklo kaj pasi reen tie, do ne aperas periode kaj malaperas. Kiel por z. B. la tajdo alteco, la taglumo de rondiranta ĉirkaŭ la tero, pro tio nur aperas periode en la samaj lokoj sur tero. Do ankaŭ estas la pulso de la popolo sur la ondo de sango, kiu igas ilia cirkulado tra la korpo. Sed niveldiferenco estas parto de la ciklo fenomeno vere elveni el perioda fenomeno en la praktiko. Ĉar se z. B. Akvo movas ĉirkaŭe unuforme en cirkla sulko al ajna punkto de la sulko sentos perioda fenomeno. Kvankam la sama akvo eroj estas ankaŭ tie nur periode en la sama loko super, sed ĉar akvo eroj kiel la aliaj, tio ne estas kovrita en la publikigado; aliflanke estus tuj perioda fenomeno, kiam Farbeteilchen aŭ cunamo rondiranta en la akvon. Aliflanke, povas esti perioda fenomenojn kiuj estas bazitaj anstataŭ en cirkvito fenomenoj sur Oszillationsphänomenen. Tial cirkulada fenomenoj kaj periodajn fenomenojn falos kune sed ne absolute.

23) La saman fundamentan gravecon, kiu apartenas al la orbito de la Tero ĉirkaŭ sia akso en spaca ferdekoj, dependa hodiaux cirkulado periodo okazas post portempa rilato. Ambaŭ ne povas esti apartigita.La jara periodo dependas rilato de tero al aliaj ĉielaj korpoj; la tago periodo estas establita en la tero mem kaj la fiksita unuo de mezuro por ĉiu tereno timing. Eĉ kiam la suno kaj luno estis faligitaj, daŭrigus la teron, ankoraŭ en la sama tempo ŝalti siajn proprajn; La tago ankoraŭ persistas neŝanĝeblaj kiel sidera tago kiam li ne plu estos sunplena tago, kaj eĉ se ĉiuj steloj falis, la tero havus ankoraŭ blinda por mem daŭrigi kiel nun turni, nur ke ili povu konas neniun karakteroj se unu rotacio kompletigita. Estas ĉi tiu turnado io ŝi devas plene kaj nur de ili mem. Ĉiuj horoj estas mezuritaj sur tero nur povas mezuri per la mezurilo de la tago kaj liaj fakoj; ne ekzistas alia solida kaj sekura, ie sur tero indiferenta tempunuo kiel la paŝo kiu faras la teron tra tempo. Kiel la paŝo de unuforme trotadis kamelon al la vojaĝanto, ŝin portas, kiel manieroj tranĉilo uzita de la dezerto de la ĉambro, do tretas la teron al viro, ŝi surhavas kiel vojojn tranĉi tra la dezerto de tempo.

La tero estas de tia formo sian propran horloĝon. Ĉiuj niaj horloĝoj devus lerni el gxi; iliaj radoj ĉiuj kolektive levis, pelita kaj kontrolitaj de la granda rado de la tero pere de transdono inter impliki la homa organika maŝino esence. Sed dum nia horloĝoj ĉiam montras limigitan tempon nur samtempe, la tero horloĝo montras ĉiujn taglumo, minutoj, sekundoj samtempe, estante aliaj tempon por ajna loko sur la tero

de aliaj geografiaj longitudo. Tamen, trovas ĉie la sama kurso de horoj prefere ol sur sxin sur niajn brakhorloĝojn. Estas la kombinante horloĝo por ĉiuj niajn brakhorloĝojn.

Niaj horloĝoj suferas de grava neperfekteco; ke, se ne estas tre artefarita rimedo estas prenita nome, kuri pli rapide en la malvarmaj ol en la varmego. Nia Tero estas la risko ne estos retirita. Se ŝi malvarma ol ŝi estas, ŝi kolektas, kvankam ĉiu korpo emas retiri kiel per malvarmaj, kaj komencas ĝiri rapida per mekanikaj leĝoj, tago kaj ĉiuhore estus maniere mallongaj. Nun ni scias, ke la tero estas en tre varma kaj moviĝas tra tre malvarma ĉambro; sed ĉiutage kaj hourly longo restas la sama, ĉar la enorma grandeco kaj la dika ŝelo de la tero malhelpante la malvarmigo. 14) La Erdschale tiel, la graveco de gardistaron kazo kiu estas farita tiel dika, ke ĝi kolektas la Tero al la graveco de cronómetro tia, kiu superas ĉiujn niajn cronómetro precizeco.

14)

La hejtado de la suno ne estas sufiĉaj por tio, do longe kiel la tero ankoraŭ varma estas ene, kiel ilia eksteraĵo.

Krom la komuna tera epoko, kiu dependas de la rotacio de la Tero ĉirkaŭ sia akso, montras la Tero ankoraŭ pere de la rotacio de sia akso mem, kiel pere de cirkla Weiser, la horo en pli alta ĉiela eraon. La ĉielo estas la hormontrilo, kaj la rondo de polusaj steloj, kiujn la saĝulo laŭgrade pasas tra la punkto rondo. (Vidu, ne. 43) Estas kun la tero, kiel kun niaj horloĝoj ankaŭ farita por montri ambaŭ longaj aŭ mallongaj periodoj de tempo.

24) Ne nur mezuri la tempon kaj la spritaĵon en tempo sur la tero estas en la plej funda depende de la tago periodo. La alternado de tago kaj nokto, mateno kaj vespero, reguligas ĉiun aktivecon kaj ripozo, negoco kaj plezuro je unu, por la tuta tero ne estas unuforma, sed tre kohera maniero. La tago periodo estas por la kurso de la surtera okazaĵoj pri la sama afero por la paŝo de peco de muziko la konstanta tempo subskribo, kiu anstatauxigos ankoraŭ tiel diversaj subuloj en la vico kaj rapido de sono, kaj tial la plej grava bontenado alportita en la tuto. - Neniu surtera negoco havas en si tiom fiksaj horloĝo, kiel ĝi havas la teron, gxi ne bezonas, ne toleras ĝin ĉar ĝi estas eluzita eĉ per la cikloj de la tero kaj alporti ŝanĝon al la monotonecon. La homa premas falters fojfoje, depende ĉu la ekstera, havas fantástica endome aŭ silentu, tuj en la interŝanĝo, sed ne kontrolas lin. La mondo horloĝo malkvietigis neniu tempesto, neniu prokrastita per silento, sed silento kaj ŝtormo kaj batante koroj pezis sur la fundo de sia fiksa horloĝo gear supren kaj malsupren.

25) En nia korpo ie faris ajnan ŝanĝojn escepte la loka influo etendas ankaŭ influo sur la tuto. La koro funkcias loke kune, kaj la pulso penetras en konsekvenco ĉiuj vejnoj; la mano gratis per kudrilo kaj efekto de ondo inundis el tie per sango kaj nervoza spiriton de la tuta korpo. Alie kun la tero. La forĝisto diras proponas nur sur lia amboso; La tuta tero estas lia amboso; ĉar el la amboso, la forto de sia brako irprenas forĝi kaj lando, kaj ĉiu ero de tero gajnas sian eroj de la kolizio. Ĝi diras, liaj voĉo formortis, kiam li kaj lia najbaro ili ne povas aŭdi, tamen, la voĉa vibrado de la aero disvastigas nur pli kaj pli, dividas kun en solida, likva, ĵetas tien kaj denove ĵetita malantaŭen, trapasas kaj transiras la tuta surtera areo. Ĉiu ŝtono en la maro elvokas ondoj kiuj pasas tra la tuta maro kaj sur la bordo atinginta dividi inter ŝoko al

la lando kaj ĵetitaj reen en movado mem. Ĉiu ero de la tero kaj la akvo estos ree erojn de la ondoj.

Vi eĉ ne povas diri, ke la efekto malfortigas kun la disvastiĝo tra; ĝi estas nur malforta por ununura ejo, sed per kreskoj laŭe ekspansio. La kompensi estas. Bruo, vibro, kiu propagas tra tubo aŭ tiritaj fadeno, sen povi disvastigi restas unimpaired tuta kurso. Tiu estas ankaŭ kiel nia korpo. Sed ĝuste kial estas tiom da tuboj, filamentoj, kiuj estas vejnoj, nervoj, muntita en nia korpo kiuj substancoj kaj efikoj kuntenata ebla kaj propagi unattenuated post donitaj direktoj; sed ĉar la vejnoj sed branĉo ekster kaj tiel plibonigi ilian tutan lumeno, sed ankaŭ malfortigas la progreson de la pulso kaj la sango fluas pli malrapide ol ĝi elpelata el la koro. Iu ajn familiara kun la proprieto rilatoj scias tion. Se aliflanke unufoje telegrafo retoj kovros la teron, la tero estas en ili sur pli granda skalo havas ion similan, kiel ĝi jam havas en malgranda skalo en niaj nervoj.

26) Ĉu ne ankaŭ fortojn, aŭ ni preferas nomi ĝin eficiente kompenson en nia korpo, kiu ampleksas lin senprokraste kaj penetri la malproksimaj ligilo kun la najbarino, sen laŭgrade propagi sian efikon de la proksime al multe? Ni devas kredi tion, kiam ni vidas kiel la homa formo estas faritaj el fero fandita kaj la rivero, kaj ĉiuj operacioj okazas tra la tuta korpo kontraŭ kuntekston. La kapo havas ne la kruron, la kruro ne formis la kapon, tiel formita en unu kunteksto kaj tamen agi en kunteksto. Ekde fortoj devas, praktiki covers kiu partopreni en unu de la tuta afero.

Sed ne en la homoj kiel en la tero. La formo de la tero kiel formata el riveron kaj jxetis fero, kaj la formo de homoj kaj bestoj mem leviĝis nur kiel fajna parigi tiun tiparon kaj rivero. Ĉiun el kaj en kaj sur la tero nek en aktojn, radikala kaj kunteksto; duonon de la atmosfero subtenas la alia duono en povo, la duono de la maro tenas la alia duono en la ekvilibron kaj la tuta kulpo de tiu streĉiĝo, tiu ekvilibro, ricevas leĝo de la naturo de tiu streĉiĝo, tiu ekvilibro, inkludante ajna parto de sia propra kontribuo. Estas esprimita ne la aeron tra kune tiel opinius ne la maro tra tia nivelo kiel estas farita precize, ĉiu sinsekvo, sonon, kaj ĉiu ondo irus malsame. Kial lagetoj kaj lagoj tiel ne altibajos kiel la maro, kiel la suno kaj luno sed iru ĝuste tiel tirante ĝin? Ĉar ĉiuj la grandeco kaj profundo de la maro kunigas fortojn al la grandeco kaj potenco de la fenomeno. En akva glaso ne povas altibajos kaj povas neniu tempesto levigxu. Kaj se vento super malgranda strio de lando ve, sed, ke li aŭ ŝi povas blovi tiel, estas la tuta aero kulpon; jes ne nur la tutan aeron, la tuta tero.

Fakte, kvankam la aero ŝajnas malpezaj kaj frivola aldonis streson surgrunde kiel ili farus sama al nenio, sed estas reale la teron, la batoj. Sen la kontrasto de la malvarma polusoj kaj la varma tropikoj, la malvarma monto bekoj kaj la varmaj ebenaĵoj, malvarmeta lago kaj varmaj lando, ne estus vento. Ankaŭ, nubojn kaj pluvon, kiu agas de supro al malsupro nur ŝuldas, la efekto de malsupre supren lia origino.Tiu estas multe da laŭgrade progresema plantis efekton; sed la eblo de pluaj reproduktaĵo mem kaj la naturon kaj la grandeco de la propagita efikojn bazita sur la tuta aro de la grundo, akvo, aero, kaj varmo en la tero. Ĉiu koincidantajn kun lia efekto en la alia.

"La trejnita okulo de la American Indian legas la ĉielon de la kursoj de la riveroj, kie manko de kultivado de la grundo por la naturaj diferencoj de la sama ne artefarita aldonis, kaj estas certe kiom viglan vegetaĵaro produktas lian pluvon, ili renversis subnutritaj. " - "Kion kunmetita super arbaro kaj herbejo al la nubo mem, solvas super la varmaj sablo surfacon denove." - .. "Kelkaj bienoj verhageln preskaŭ ĉiam, aliaj proksimaj al ĝi restas libera estas Kiel loka tiel kiel la formado de hajlo Casalbero en la provinco degl 'Irpini en Napolo estis kontraŭ NW protektita de arbaraj kresto kaj libera de hajlo Ekde la deklivo .. estas prilaborataj, ĝi laŭdas preskaŭ ĉiujare. " (Kolombo, Meteorol. Unters. S. 61, 60, 69) "Kurioza efekto de la akvo-escalofriante profundoj estas ke ili estas preskaŭ tiel plata korala sablo insuloj, eĉ sur la pli altaj tavoloj de la atmosfero praktiki konsiderinda influo. Remote de ĉiuj marbordoj, sur la altaj maroj, ni ofte vidas nubojn super la vendejo punktoj kie la Shoals troviĝas.

Oni povas tiam, kiel alta monto, ĉe izolita Pic prenu lian direkton kun la kompaso. " (Humboldt Kosmo. ESTAS 329 f.)

Konsideri rivero. Ni scias, ke li kuras ĉirkaŭe tiel rapide, la klinita lito. Nun fortigxu sia lito je sola loko estu pli klinitaj ol la alia, tiel kuras pli rapide ne nur en tiu ununura ejo, li kuras tra rapide; do, ke baron de kuritaj je sola loko por eniri, do li ne nur malrapida ĉe tiu sola loko, li kuras tra la tuta malrapida; aktoj, kiuj renkontis lin je unu punkto, en kunteksto de la aro; Ni memoru nur la influo de la pli malgranda makulo sur la tuta rivero estas ne facila pro la malgranda influo sur la tuta disvastiĝo. Kiel tie kun la rivero de la akvo kun la rivero ĉie surtera okazaĵoj, en kiu la vivo procezoj de homoj, bestoj, plantoj komprenas. Kio ankaŭ faris kaj kie malmulta faris, kaj kiel ion fari, ĝi etendas el la lokaj ankaŭ ĝeneralan efikon sur la tuta.

27) Sed kio pri la abismoj de la tero? Ni scias, ke la fiksa Erdschale inkludas probabla metala-likva enhavo kaj tavolo de akvo, aero kaj organika vivo en kiu ni mem estas inkludita, el. Ne inkluzivas ilin per tio, kiel ambaŭ estante, kiel ambaŭ laboras sur ĉiu alia? Provo lernigos nin. Ni bori truon Erdschale kaj frapeti sur la likva enhavo. Ŝajnas ni faru maniere nenion pli, ol kiam ni desegni suferintojn barelo kun ŝtonaj muroj. Ĉu kio la ekstera rimarki neniun efekton de ĉi elĉerpiĝo sur barelo, kiel ĝi staras en neniu rilato kun la enhavo? Apenaŭ tiom similas. Sed vidi kion okazas? Ĝuste kiel la interno de la tero malplenigis la maro inundis el senprokraste en la inundo tutan landon, la riveroj estas mallaborema kaj ne povas trovi sian vojon malsupren; la ŝtonoj demandi kie ni falu; la planto ne scias kie la krano radiko forpeli; la homo estas malpeza kiel plumo, sed ankaŭ disblovos jam la plej malpeza ventoj kiel plumo sur la tero; la atmosfero etendas pli kaj pli; ĉiuj homoj kaj bestoj sentas sub la sonorilon de bombo de aero, la vazon Eltiras kaj kapti la aeron pli kaj pli diluita. Estas tuta enhavo malplenigis, tiel flugas eĉ kun ĉiuj ŝtonoj kaj ĉiuj akvo de sur la tero kiel sablo, sxprucigis sur turnita trafikcirklo. Kaj ĉio ĉi nur ĉar nun kio antauxe estis ene de la solida Erdschale, ne plu agas sur kio estis ekstere.

Ni kredas plejparte, plumbo pilko trafis ĝuste per sin., Sed ĝi ne estas. Kun ĉiu peco de tero kiun vi forigos el inter la tero, la plumbo pilko estas multe pli facile, kvazaŭ vi wegnähmst pecon de ŝi. Ĝi havas lian severecon ne sola. Just like en mia korpo, ne parto de oni sama kaj por si sole lia forto, li ŝuldas sian rilaton kaj interagado kun la tuto.

28) Oni povas redukti la severecon, la redukto dependas ĉio ĉi, nomita morta forto,

kaj ĝi estas tiel bona kiel la optika potenco de la okulo; unu kaj la alia povas esti taksita laŭ la sama morta fizika reguloj, antaŭvidebla; sed estas la optika potenco de la okulo, kiu kunigas kune ĉiuj radioj de lumo en la bildo, kiu estas scii ekposedi viva animo. Sed estas la severeco de kiu., Ĉiuj masoj de la tero, inkludante niajn proprajn, kombinas ilin en unu korpo, kiu nun povas bone utiligi viva animo Ĉiuj fortoj estas malvivaj en niaj disigante scienca abstraktado de la korpo krom tiu de la eksteran korpon. Ĉiuj fortoj vivas en sia vera interago kiu la ekstera korpo tiel kiel la korpo.

La severeco estas ja ĝenerala potenco kiu iras tra la tuta mondo, kaj la tero devus esti speciala infanino sed post ni. Sed la fortoj de mia korpo estas io pli ĝenerala ol nur simple mia korpo Zukommendes ipsa naskiton kaj naskita nur de aliaj korpoj de tiaj fortoj; sed mia korpo estas do io speciala. Ĝi venas en individuo nur ke ĝi aparte administri la fortojn en ĝenerala kaj verwerte, kaj tiel ĝi estas la tero kun la severeco.

Ke la tero, kiun la aliaj planedoj de la ĝenerala forto de gravito, por la tuta mondo faras nenion tiri kiel erojn kontraŭ eroj, cxi tie kiel tie, forklinu ilia speciala dezajno povis eltiri de la kaoso de la allwärts nun kaj denove kaj tiris eroj povis specialaj korpoj kun specialaj centroj clench kun speciala aksojn de rotacio, eĉ bona montras ke individualizing principo eĉ inkludis silenta en la universaleco de la leĝo de gravito.

29) Krom la gravito ankoraŭ tuŝas alian trankvila kun mirindaj potenco de la profundoj de la surfaco. Ĝi estas la magneta forto kiu gvidas la ŝipon tie supre kiel la elektrodo kaj renkontas ĉiuj fero sur la Tero kun sekreta simpatia kurso. Kio mistero estas ankoraŭ enterigita tie! La magneta nadlo estas kiel silenta guiño al profunda interna sekreta, oni vidas la aludon kaj ne konas lin interpreti. De loko al loko, de horo al horo, tagon post tago, de jaro al jaro, de jarcento al jarcento, ĝi ŝanĝas direkton, atestante ciklo, interna konvertiĝo efikojn ni ne komprenas. La nordaj lumoj estas ekstere ekstere ligojn kun rilataj egale misteraj povoj. Ĝi estas ne nur tiu muta fora komunumo de la interno kaj la ekstera. Kelkfoje rompas tra la interno de la ŝelo levi novan montaroj, aranĝas sin tiel ke la stato de la oceanoj nova, kaj levigxu, nekonata iel, sed certe en donante neniun rilaton kun ĝi, nova organika kreaĵoj. Ĝi ankoraŭ brilas enen kaj kiel ĝi ankoraŭ fermentas; Vulkanoj kaj varmaj fontoj, ĝi perfidis nin; sed la produktoj de la antaŭaj evoluoj devas labori ekstere unue vivo disvolvi ĝis la tero tromaturigxis por nova kreo. Tiam la maljuna kreo iras sub tute aŭ grandparte, la tero ili anstataŭis ĉiujn interno fortojn kun ĉiuj potencoj de la eksteraĵo samtempe streĉante kaj miksante uzante iuj capacitación, do almenaŭ okazis plurajn fojojn antaŭe. Kiu scias ĉu la homo estas la lasta formado.

Lasu gxin kiel privilegio de organikaj vivanta estaĵo, kun inescrutables fortoj moki nia tuta scienco, ni ne ĉiuj organikaj estaĵoj sin produktita nur en tio, kiel en tiu, la tuta tero penetrante magneta forto kaj tiuj fortoj, enigma ol la plej enigmaj en nia korpo?

30) La plej profunda vido de la rilato de ĉiu surtera ministerio, la plej bela ekvacio punktoj al kion ni vidas en niaj propraj korpoj, la plej klara kompreno ke tiu korpo mem distingeblaj, pli granda korpo apartenas ja ke vera korpo, li apartenas, ni faras la Make fari balaita celo de referenco, la reĝadoj tra la tuta subtera sistemo, per ĉiuj

partoj kaj flankoj estas envolvita en, tiel, ke ni mem estas same kaptita en la bendo, kiel ĝi formis kun helpi.

Estus malfinia, tiucele referenco, kiu penetras tra ĉiu al la plej malgranda detalo, por persekuti ĉiuj flankoj; Ni rigardu ĉi tie nur en tiu estis tute evidenta, tiel evidentaj, sed gxuste tial ĉiu for vidas.

Kion faru la flugiloj de la birdo, la naĝiloj de la fiŝoj, la kruroj de la ĉevalo? La aero, la akvo, la solida tero ĉi movado iloj ne povas fari, nek ili havas la aero, la akvo, la grundo estas farita prave. Tiel devis ambaŭ organika kaj unorganized, estos farita en la sama kohera en si kreo castings kaj rivero, kaj tio devas ankoraŭ daŭrigi flui kohere en liaj efektoj. Por hodiaŭ flugas la birdo tra la aero, flosante la fiŝo tra la akvo, kurante la ĉevalo super la lando, kiel ĝi estas nur plia efiko de la sama kreiva principo, kiu havas nur muskoloj kaj ostoj formita en celo kun respekto al alia kaj poste la muskolo povas tiri sur la ostoj premi tiucele referenco ankaŭ. La birdo ĝustigas sed ne nur peceton de aero, li adaptas la tuta granda longon; la baleno ne persvadas en flako, li adaptas la granda oceano, la ĉevalo ne persvadas nur por la Erdfleck inter siaj kvar piedoj, sed por nelimigita nivelo. Do sendistinge de la birdo, la baleno, la ĉevalo povis ekesti nur en malgranda loko sed la aero, la maro, la planko en la plej larĝa parto en la formado procezo de la birdo, la baleno, la cxevalon per deŝovo devis esti. Sed anstataŭ flugiloj, naĝiloj, piedoj povis ankaŭ haŭto, haro, skaloj, buŝo, beko, dentoj, lingvo, pulmo, metu jes ajn eksteraj kaj internaj partoj. La tuta besto, jes ĉiuj bestoj kaj homoj estas ĉirkaŭe kaj la kerno tiom redaktis kvazaŭ apartenis kune kun la aero, la akvo, la grundo en unu, estis el la sama kreo castings kaj rivero, ankaŭ premi hodiaŭ apartenantaj kune staru hodiaŭ ne pli dispecigo for de ĝi, kiel parto de nia korpo povas elporti la perdi la kunteksto en kiu ekestas.

31) Speciale rimarkinda kaj batante kontraŭ la kutima proksimigo de diseriĝo tero ĉiam ŝajnis al mi, ke eĉ la realaj malintegriĝo de la tero kun la disvolviĝo de organikaj estaĵoj interweaves mem tre organika vojo kaj estas ŝarĝita en unu. Rompante la roko rokojn per inundo, meteorización per atako de saleta akvo kaj aero okazigis la apero de la sablo kaj friable grundo. La ĉielo ŝajnas multe abzuliegen de la formado de organikaj estaĵoj, jes esti la malo de tio; kaj tamen havas ambaŭ, se ne samtempa, sed kaŭze ĉar teleológica intime ligita, estis procezo. Kion ni venigu estas mekanike, kemie mortintoj, montras supren denove en la kunteksto kiel faktoro de vivo. Neniu eĉ ankoraŭ kredas ke la tombo piedoj de la talpo kaj la floja grundo en kiu fosas, estas hazardo reciproke. 15) Ĝi ankaŭ estis re ne al la revés faris; Do unu formado kaj disfalo de la aliaj devas esti la aro agado de taŭga agado en unu aferon. Kaj hodiaŭ ŝi laboras en unu kontinua konvena ĉar hodiaŭ daŭrigis la talpo fosas en la tero. Lia Grabefuß kaj malfiksas grundo, kiel ili estis nur Zweies de A, eĉ nun nur Zweies en unu. Ĉiuj mamuloj havas siajn nestojn en la tero, la tuta vermoj kiuj tunelas en la teron, ĉiuj raŭpoj pupate sub tero, ĉiuj plantoj kiuj enradikiĝinta en la tero apartenas kune sed en malsama maniero kun la floja tero riĉa. Ecx formiko leono, kiu faras uzon de la funelo en la sablo devas esti kun ĉi sablo el unu muldilo kaj de la rivero, kaj la formikoj kiujn li kaptas la tolva. Eĉ la kamelo iri tra la sablo dezerto, specimeno en lia organizo proprecoj, kiuj pruvas ke lia origino estas rilatanta

al la origino de ĉi tiu dezerto.

15)

"La antaŭkruroj de tiu besto estas mirinde taŭgas por la malordigado al kiuj aplikiĝas lia vivo. La unua fakto kiu batas al ni estas la forto, larĝo kaj solideco de la manoj, la manko de la fingroj, la grandeco kaj potenco de la ungojn, kiuj estas konkava malsupre kaj finiĝi en akra punkto. Kiel iloj por hollowing ĝi ne povas esti superita, kaj oni trovis, ke la tuta fronto membrojn kaj la ordigo de la aro osto konstruaĵo en perfekta harmonio. " (Linnaeus Martin, natura historio de viro. S. 91)

32) Ne nur pri la tuta longeco, inkluzive per la plena profundo de la Tero atingas la celon de la agado referenco kaj la taŭgan agon. Se la tero estis alie malfacile, ĉar pri la afero en lia interno densa aŭ maldika, aŭ ĉar la tero estas pli granda aŭ pli malgranda, aŭ kava, tiel devus esti eĉ pesis malsame kaj la birdon, la fiŝoj, la ĉevalo, la elefanto, la homo post ilia korpo pezo kaj ilia muskola forto, post ĉiuj kondiĉoj de la transferor al la eluzita, la incitanta al la movita. Sur la sama pesilo sur kiu pesis la malglataj Erdleib, inkludante ĉiuj organikaj elementoj estas la sama rilate al li pesis.

Se ni aro fojon, la Tero estus duoble densa kiel estas, al la infaninoj sed kvazaŭ nenio ŝanĝiĝis, do estus sed ke per mem ŝanĝi la fakto ke ili estas nun ol antaŭe desegnitaj malsupren kun dufoje la povo kaj de la tero estis detenita; ĝi estus egala se korpo de duoblaj severecon, sed sen duobla forto por veturigi lin, kaj movi sur, estus. 16) La homoj kaj bestoj devus nur iri tiom teda, kuras, flugas, naĝas. Kiel povis rajdanto ankoraŭ uzas ĉevalo kiu havus kun lia simpla ĉevalo-povon elporti Jam dufoje la ĉevaloj ŝarĝo, kiel faris alaŭdo kaj gluti aŭtune migrado venante trans la maro, naĝi truto tiel viva en la rojo, se ankoraŭ la pezon de alaŭdo mitzutragen aŭ gluti aŭ truto havus 17) , do la dikaj kruroj de la elefanto ne plu povos atingi ŝin por nur mallonga tempo sen laciĝo piuloj.

16)

La disvolviĝo de muskola forto dependas nome kemiaj kaj nervo procezoj en la korpon, kiu estus apogita de la granda graveco de la korpo al nenio.

17)

Untriftig estus la ideo, kvazaŭ la birdo kaj fiŝo jam virto de pliigita severeco en iliajn amaskomunikilojn malpliiĝas kiel prefere aero kaj akvo en la sama proporcio kreskus en severeco. Nur por ĉiuj plenuma per sia propra forto de korpo movado estus malfacila, ĉar ŝi devis elteni la duoblan ŝarĝon.

Se aliflanke la tero denove kiel facile kiel ĝi estas, do estu ĉiuj movadoj de la kreitaĵoj estis ja tre trankviligita, sed en la samaj kondiĉoj, la kapableco por gajni firman footing kaj ekvilibro, reduktita.

33) Ne nur kvante sed ankaŭ kvalite la efikon de gravito en la tuta aro supren de nia korpo estas akuzita je plej taŭga kaj al la plej speciala, kaj ni ne sentas la efektojn de graveco nur ĉar kiel ĝena kiel estas.Por ke la kapo ripozas sur la trunko, la vertebraro tiel malantaŭen kaj herbiegt intensigi malsupren, reprenu lageton kiel bovlo malsupren sondado enen, la femuro estas direktita enen, la piedo antaŭen pozicio de la koro kaj kio ne ĉio tamen, ĉio estas konektita kun la fakto ke ni estas seriozaj homoj, kaj sango kaj ĉiuj sukoj kuradis alie. Kutime havigas al vi la vivon fortoj de forto kontraŭ gravito, sed la severidad aŭdis eĉ kun la vivo fortoj kiuj substance implikita en la funkciajn konservado kaj aktiveco de nia korpo, sed ne al tiuj en la interagado de nia propra korpo partoj, sed la la interago de nia korpo pro la resto de tera korpo estas, en virto de kiu ni apartenas al la tero, kiel nia partoj apartenos al

ni. La plantoj montras la preskaŭ pli klare ol ni. Kiel la planto manĝo kaj trovi lumon, se ne siajn radikojn, iliaj tigoj senditaj supren? Sed nun ŝi vere prenas tiun direkton, ne faras la abstrakta celo, sed faras la taŭga agado severeco. Oni povas pruvi la sama por la severidad anstataŭante aŭ proponojn de aliaj mekanikaj forto. Kuna al ĝermante semojn sur la mezuro de vertikalaj aŭ horizontalaj rado kaj tenis daŭra rapida rotacio de la rado, do anstataŭis aŭ provizas la impeto kiu forpelas de la centro de rotacio, graveco, kaj la tigo kreskas al la centro de rotacio, kiel ĉu ĉar la suno estus, kaj la radiko de la centro, kvazaŭ estis peladata de la gravito en tiu direkto. 18) 18)

Dutrochet, Recherches p. 138th

34) Ne malpli ol la organika kun la neorganika, organika tero dependas inter si kune por celo interrilatoj kiuj etendas preter la individuo organismoj, perfidos unu prevalece tra la tuta subtera sistemo en forto.

Kiam mi vidas, kiel serpentaj vostoj kaj tenante manojn de la simioj tiel tute al la branĉoj de la arboj kaj la pintajn dentojn de la simioj al la malmolaj nuksoj persvadi la sama, do mi ne povas pensi malsame al mi, sed ke ambaux kune tiel taŭga de ovo aŭ spermo ŝprucis; kaj kiam mi serĉi ĉi semo aŭ ovo, mi trovas alia ol tiu de la tuta tero; ĉar per kio ĉio alia ne estas arboj kaj bestoj vivantaj en ili kune por persvadi adolto, kio ankaŭ apartenas al la tero. Iom surtera regnon mem kompreneble ne povas produkti simioj kaj arboj, sed nur la tuta tero per sed samtempe ankoraŭ sennombraj pli ol simioj kaj arboj naskis kiel nia korpo nur en la totalo de liaj membroj en rilato, ne en povus disvolvi ĉi aŭ tiu aparta. La simio ne povus ekesti en la sudo, se ne la urso estus okazinta en la nordo, en lasas lin rajdi poste, la urso ĉefo. La kiom el tiu rilato povas esti por ni tute kaŝita, sed ke ekzistas, ĉar ni ne povas dubi.

Naturtraum.

La verda arbo kaj birdoj strikoj, Vi estas en sonĝo kaj ne vekigxu, Vi verda en sonĝo kaj kanti, Kaj ĝi ne povas penetri, Kiel ovon Estas ĉiuj du Elkreskas kaj printempo.

(Rückerts Ged. IV. S. 234) Similaj konsideroj ni ŝatas pri la apareamiento de mielo kalikoj de floroj kaj la probóscide de papilioj kaj abeloj, ktp por establi la konformecon de la antaŭa Alfrontante orelo malfermoj de la depredadores kaj rearwardly alfrontas orelo malfermoj timigas bestoj. Tiuj estas ĉiuj ekzemploj proksima fino interrilatojn sed trovis nur Inbegriffensein en regno Plia celo rilatoj, kiu inkluzivas cxiujn iliajn surtera eblon.De la materialoj kaj fortoj sola, apartenantaj al floro kaj insekto, nek floro, nek insekto povis eliri, sed nur de aro, kiu inkludas ankaŭ la substancoj kaj

devigas ĉiujn aliajn bestojn kaj plantojn enhavitaj kaj aero kaj akvo kaj al grundo, kiel necesa por tiuj uloj.

33 a) Oni povas distingi internaj kaj eksteraj conveniencia. Aĵo interne funkciaj objektoj estas agi kiel la koro kaj pulmoj en mi por konservi mian vivon; sed se subvencio aero kaj akvo kaj grundo mi spiro, trinku kaj bazo, tio estas afero por mi ekstere expediently okazaĵoj. Sed tiu diferenco ne aplikas la esenco de conveniencia mem; estas nur relativa. Ĉar ĉiu interne irebla estas ankaŭ utila ekstere, kaj ĉio ekstere kaj interne bone taŭgas nur en aliaj frandaĵoj. Ni levu sola parto de ni en la vidante signifas. Ekzemplo okulo aŭ cerbo, do jes aspektas la resto de la korpo, kiun ni atribuas al ena conveniencia aro, krom rilate al eksteraj conveniencia, kvazaŭ ni en nia egoisma vidita de la tero telfero, sed sen malpli esti parto de sendependaj kaj postvivi ilin kiel okulo aŭ cerbo de sia ventro; jes ni povas uzi ajnan parton, pulmon, stomakon, manon telfero el ni, la resto de la organizaĵo estas nur malprofunde funkcia por la konservado de ĉi tiu parto; kaj ankaŭ, kion besto, kion planto ni volas levi ĝin el la tero, la tero ankaŭ montras aliajn nur ekstere irebla por la konservado de la vivo kaj la funkcioj de la sama aro. Sed kiel ekzistas por la tuta mondo tiel kiel por ni funda interna conveniencia de la ĝenerala kunteksto de la organikaj kaj neorganikaj, tiam ambaŭ organika reĝlandoj en aparta, ĉar en ĉi tiu granda interrilatojn eĉ ĉiu estaĵo ĉe sia flanko kontribuas al la esenca procezo de la tero tutaj fortzuerhalten kaj evoluigi, dum la tuta denove starigis parigi la daŭrigo kaj renoviĝo de la vivo de la individuo. Se, tamen, ni ankaŭ sentas, ke ni, kiuj faras interne konvena rilato de nia korpo, kaj en tia okazo nur trovi la lastan punkton de interna funcionalidad, do ni povas kompreneble tiu sento ne do neas la tero, ĉar ni ne havas ĝin mem nek povas vidi ekstere, ekde sentante ne vidu ekstere, sed povas nur simple senti la esenco mem, kiun ĝi havas. Sed ni ne estas el ĉi tiu naturo. Ni almenaŭ ne komplete, kiom ni estas, ni ankaŭ havas tiun senton. Plie, ni vidas multe ekstere de ĝi, kiel ĝi povas vidi, ke estas tute analogaj okazaĵoj en lia favoro, kiel ni atendis nin sur la internan conveniencia.

"Malsamaj en formo, formo, konstruo kaj kutimoj havas cxiujn bestojn de la giganto elefanto en la mikroskopaj bestoj, ilia ordonis rolon kaj kontribui al la ordo kaj harmonio de naturo, neniu el speco. Mezo ĉi profusion de vivo preciza taksado de forto kaj numeron subtenita de la influo de unu klaso al alia., vi estas instruita por agi sur ĉiu alia kaj zurückzuwirken, kaj instruon de detruo kaj renovigo estas ĉiam en efikeco por kiuj akiris la kondiĉoj de bestoj ekzisto en ekvilibro . masoj estas determinitaj esti alia boteto, tutaj generacioj similas naskiĝis nur esti murdita ;. tamen kiom granda la perdo estas, la kresko estas egala al tiu genro ricevos Pri la individuoj denaska per atako unuflanke kaj la SeIbsterhaltung Aliflanke, de la maniero kiun ili kompensas por ĉiu ripetita lotojn. promptness, singardemo, atentemo, nealireblaj lokoj de rifuĝo, la tipo de kovrado kaj eĉ la koloro protekti egale la timemaj kaj sendefenda, dum la bolder oponi forto de la . Kiuj estas la plej submetitaj al la falon, multipliki la plej; rapide siajn rangojn aldonas, dum aliaj sekuraj pro ilia korpo maso, forto, kuraĝo, nur kreskas la mezuro ke la perdoj estas anstataŭitaj, kaŭzis ke akcidento aŭ natura morto. Insektoj tiaj. B. estas la kutima predo de birdoj kaj kvarpiedaj bestoj kaj rampajxoj kaj fiŝoj, kaj eĉ la insektoj sin. Tamen, kiu iam vidis iliajn rangojn maldensiĝis rimarkinde? Post ĉiu, ĝi ne havas dubon kiu la detruita miriadoj anstataŭitaj per aliaj multegaj. Ni ege la ĉiutaga detruojn inter la fiŝojn! Ili konsumas unu alian. La kaĉaloto (cachalot), fiŝo glavo (Delphinus orko), la cuy (Delphinus Phocaena), la lutro kaj la stampo englutos ilin en grandaj nombroj; Miloj de maraj birdoj trovitaj en ili nutrajxon, dum la viro eltiras en amasoj el la profundoj. Tamen, ilia miriga fekundeco estas tiel granda, ke ĉiuj perdoj estas tute anstataŭita. La nombro de ovoj en la

gazelo de la fiŝoj stock kalkulis je 3686760, 1357400 sur Flinders, Herring en 36960, la skombro al 546.680, la limigo je 38280, la solla (Pleuronect. Solca) en 100369, la tenca sur 383250th De tia kresko ne estas ekzemplo de la pli altaj klasoj de vertebruloj, nome birdoj kaj mamuloj; sed la leĝo de egala mezuro en la foresto kaj aliro en tiuj asertoj estas ne malpli. Per leĝo, ni konkludas, ke parto de la kreado estas dependa de la alia; kaj kvankam en malprofunda vido povas simili en konfuzo evidenta post matura konsidero ke ordigi kaj kialo de la sukceso estas ĝuste tiel de taŭga, prete kiel sagxa plano. "(Linnaeus Martin, Naturgesch. homoj. Invito. l f.)

Viro aperas starigis 34) Iel en la centro de la surtera celo rilatojn kaj sekve havigas la plej grava kaj plej riĉa subjekto de ŝia fenestro.

La tero donas lin la plugebla tero por la plugilo, feron por forĝi la plugilo ĝin, lignon kaj karbon, feron kaj fandi ilin, lasi aero kaj pluvo kreskas la ligno, mano por tranĉi la ligno, la fajro instigi forĝi la plugilo gvidi la plugilo por semi la kampo, kaj rikolti ilin.

Ju pli vi iros al la individuo, la pli vi trovos al admiras kiel tia tute prenita de ĉiuj flankoj de la homo por la tero kaj la teron pro la homo aperas, kaj plue nur kiam la procezo ne nur en la sekva Ne nur en la individuo kaj ne sur viro marŝas sola, sed ĉiam konservas la referencon al la totalo de surterajxojn, sed de la individua persono nur restas membro. Por la individua persono ofte havas problemojn sufiĉe, ne estas ĉiam je la mano, kion li bezonas, kaj la samaj fortoj kiuj servas siajn celojn, povas ankaŭ deĉenigis ofte havas detruan efikon sur li. Sed eĉ kio estas por la individuo kaj la tuja sukceso, suferojn kaj obstaklo estas peto signifas por la homaro kaj maniere la Tero kiel tuto. Sen problemoj, obstaklo, Hazard neniu pluevoluo homaj kapabloj. La individuo povas iri sub li, sed homaro kreskas en la lukto kun obstakloj kaj danĝero, kaj venkoj super malhelpoj kaj danĝero, detruo ĉiam maltrankviloj sed nur unu aŭ maksimume individua frakcioj de la homaro, neniam la homaro kiel tuto, kaj ju pli da homoj detruitaj estas, des pli rapide ili renovigi sin nur. La tero ankoraŭ restas admirinde aranĝis ke en ĉiuj tempoj kaj en ĉiuj lokoj de granda kvanto de personoj loĝas sur ĝi kaj la homaro povas evolui kiel tuto. Aŭ ĉu iuj lokoj de habitabilidad retirita, tiel estas la resto nur tiom Vivindaj karakterizitaj. (Cf. Apendico.)

35) Plejofte, vi haltas ĉe la mallarĝa enfokusigu ke kvankam la tuta mondo estis tiel bone starigita, cxar la popolo konsideris tiel nur relativa eksteraj kaj maniere utilante utileco por li, kaj neglektis ŝin tute male kun egalaj rajtoj, egalaj tute farebla rigardi ke homo estas tute kiel funkciaj objektoj por la tero, kaj la tero fari la plej gravaj servoj havas kiel, jes, la pli alta li petas lin liaj servoj, la pli alta ĝi estas nur la servoj kiujn ĝi havigas al la tero. Estas servoj kiuj devos fari alte evoluinta parto de la tuto; la tuta afero bezonas la parto specialajn rilatojn, kiel parton de la tuta afero laŭ ĝenerala. En tiu rilato estas al la tero.

Ni ne havas por ni solaj, sed por la ŝipoj, veturiloj kaj ilojn por konstrui niajn manojn per ĝi kaj alie vigligi ilin fari ligojn al la tero provas subteni materialo transporto kaj fari aliajn servojn, kiujn la tero sen ni kaj nia manoj simple ne povas iri trans plenumonta. Kio breĉo por la tero transporto, kiam viro forfalis! Kompreneble, ke estis tempo, kiam homo ankoraux ne estis donita; sed tiam ankaux ne pridisputas la bezono de lia ne estas tie, kiel li estus trovinta la inversa ankoraux ne starigis la tero por sia bezono. Restis neniu truo, kiel estus nun tia. Viro apartenas nur al la fajna

disvolviĝo de la tero kaj estas mem nur ilo fajna Ausbaues. Antaŭe ĝi estis direktita nur malafable, kaj ankoraŭ fortulo aliaj rimedoj.

36) Kun neniu malpli erara kaj ne malpli unu-sidedness de homo rilatas al la celo instaladoj de la tero ofte nur sur sin. 19) Ĉu la bestoj kaj plantoj same bone, kvankam ne tiel versátil ĉar ili ne estas tiel versátil kreitaĵoj per Utilis celo instalaĵoj, kiel por la popolo, ne nur por tiuj, kiuj utiligas la homoj, kie vi povas alporti nerekta celo rilaton en atako, sed ankaux por tiuj, kiuj damaĝas al li, akridoj, arbaro raŭpoj, skorpioj, venenaj serpentoj, herbaĉoj, venenaj herboj, ne malpli por tiuj kiuj vivas en malproksimaj dezertoj aŭ en la profundon de la maro kaj staras apud li en ajna kovras profitigi kaj damaĝo je ĉiuj.Jes, kiom da miloj da jaroj la tero nutris la vivojn de sennombraj animaloj kaj plantoj, antaŭ tiu viro vivis en gxi. Kio povus ĉi profitigi la popolon, cxar li ne estis tie?

19)

Mi do legis en freŝa filozofiaj skribante: "La tuta naturo ĝenerale ne havas destinon alian ol tiu de la bazo kaj la institucio por homa evoluo, kaj la viro estas la kapo kaj de la Sinjoro de la telúrico kreado, kie sur la rilato trovas lin ĉiuj liaj individuaj determino. "

Kvankam ĝi povas diri ankoraŭ ĉio rilatigi al la popolo: Se Ne ĝis certaj limoj promocias homaro, kiel estas ankaŭ la mizero, kiun faros akridojn, raŭpojn, ktp Arbaro li apartenas. Kaj se en la surtera homa ekzisto kulminas, do povis per kaŭza motivojn de homa kvankam ne sen fundamento de antaŭaj kaj ekzistantaj malaltaj estaĵoj emerĝas kaj ekzistas; Estas kaj havas lin tiel multaj uloj en la individuo ne estas utila, sed laŭ la kunteksto, havi ilian ekziston kun sia familio kiel aro, provizita ke lia ekzisto estas pravigita de la kunteksto de lia kun. Sen tio estas aŭ estis, li ne povus esti. Lin sed estis kaj estas nur aparte. Kio ŝajne sencela, marsxis el organikaj estaĵoj por li antaŭ li, nur utilis por prepari lia instruado;kion for de li, ŝajne sencela, estas nur la malŝparo de laboro aktivecon kiu produktis ĝin.

Nenio povas esti pli konvinkofortan ol montri tiun vidon, en la mezuro kiu nur celas, ke ĉiuj teraj aferoj, kaj ni etendi ĝin kiel al ĉiuj kiuj ekzistas ĉe ĉiuj, kiuj ne estas en la proksima aŭ unuope spurita celo de rilato estas al la popolo, sed en la malproksiman aŭ ĝenerala celo interrilato havebla al li nenio krom untriftiger provizita por ke ekskluziva celo de interrilato estas pruvi al li; Se vi ne povas ignori aro kontraŭ malproksima sed proksimaj rilatoj celo.

La bezono, kion faras homoj akridojn kaj sovagxan raŭpoj de rabi ilia greno kaj ilia Holzungen eblas la homoj servas en la malproksiman rilaton, sed tio estas tre malproksima ja, tamen la akridoj kaj raŭpoj de la utileco de kiuj estas de rekta profito. La celo de rilato kiu for de li kaj antaux li, la ekzisto de tiom da bestoj por lia origino estas tre malproksima; tamen, tiuj uloj ĝuas sian vivon tuj kaj ĝuis. Ankaŭ, oni povas sxangxi la vidado. Nur unu vojo, naturo ordon, kiu estis kapabla de produkti la popolo kaj povis porti por generi la aliaj uloj kaj por porti; tiel lia ekzisto estas plia celo rilate al ili; multrilate, sed eĉ pli rekta. Ĝi estas komuna tereno, homo uzis la pedikoj kaj puloj pli ol lin uzas. Brutoj kaj sxafoj lecha kaj li bucxu kvankam; sed malsato, frosto kaj Wolf vintre preferus mortigi bestojn tiel, se ne amata homo. Do ne povas diri ĉiu sur tero estis tie nur por la bono de la popolo vi.

Prefere, ĝi estas unu kaj la sama sekulara mondo, kiu renkontis en unu celo por homoj, bestoj kaj plantoj, tiel ke tio, kio estas la unu en la malproksimaj eksteraj fino interrilato, alvenante al la alia en la proksima eksteraj aŭ eĉ interna celo interrilato staras; Tamen, ĉio estas en lia interna fino en rilato rilato, kion ŝi havas en si.

Tiu ne signifas, ke viro, kiel la plej diverstalentaj kaj plej grava surtera estaĵo, eĉ la plej

diverstalentaj kaj plej grava celo interrilatoj disvolvita en la tero kaj al la tero kaj instruis, kaj en la konflikto proksima celo interrilatojn en ĝenerala, la supra mano, sed nenio malpli ol sole rezervas la kvadrato. Estas por ĉiuj individuaj estaĵoj, nur la plej grava elemento de multampleksa tuta surtera regno celo ligilon.

Kiel lasta rimedo vi eble povos akcepti aŭ bezonas ke en la teron, kiel en la naturo kaj la mondo ĝenerale, ne ĉiu estas vere utila; ĝi estas la en la maniero difini la conveniencia de, sur kies diskuto ni ne lasu nin tie kun diligenteco, ĉar nia tasko estas nur esenca kaj sufiĉa por montri ke kio estas kutime sub la nomo de conveniencia aŭ funkciaj objektoj konsideras karaktero de organikaĵoj kaj pensante kun uniforma ideologiaj principo en rilato al la komplekso de la tuta tero sistemo ne apartenas egale kaj en la sama senco, inkludante la supre arigo devus esti sufiĉa.

Sed supozu unu rekonus en senco ke ne ĉiu utila en la mondo iam (kaj vi versxajne povas nomi la ekzisto de malbono en cxiu utila en pli mallarĝa senco, verŝajne ne?); tiel pruvas ĉiukaze ĝeneralan tendencon fari la Se malĝuste ĉiam taŭgas por apliki la males ĉiam bona, do por fari mem la fonto de iu nu. Tamen, ĝi ne estas la loko por doni tiujn ĝeneralajn konsiderojn, plia konsekvenco.

37) Ni resumos la surtera celo interrilatoj de plej ĝenerala vidpunkto, estas kiel sekvas: kiel nia korpo estas vera en la tero dimensio, konsidero kaj kunlaboro politiko kaj kunordigo de ĉiuj partoj, paĝoj, procesas kun la pozicio kaj rilatoj kun la ekstera mondo iras kune ilin kiel individuaj tuta substancoj kaj aktivecoj, kiel ŝi venis iam en la mondo, ne nur fortzuerhalten, sed por plue evoluigi surbaze de la antaŭa arbaro en tia maniero, ke ilia ĉefa karakteriza kvocientoj estas plu trovos pli kaj la preparado kaj organizo gxiajn estas la pli longa la plej trafo la fajna. En ambaŭ rilatoj ŝi havas ĉiu kion ni rigardas kiel konvenas rimedoj kaj ordo en ni mem, por for. Neniu malsano, neniu morto minacas ilian ekziston same kiel la Bestande nia korpo ĉesigo aŭ eĉ malintegriĝo; neniu baroj al ilia plua evoluo metis en fajna kaj Finest, se homaro mem, la sidejo kaj ĉefa ilo de tiu fajna progresema evoluo, neniu limoj estas metita. Viaj komenco de la nuna malsamajn, sed kiam komencis la aktualan organika asociita grundo kondiĉoj nur fariĝis pli stabila per terura Entwickelungsepochen en trapasante inmenso, esti ordigita en pli difinita Kreislaufs- kaj periodajn fenomenojn kaj estas pro tio ne mortis, kiel ĝuste la elaboración de la dezajno kaj movado ankaŭ kreskis kune, kaj la liveliest interŝanĝo estas senĉese en detalo. En ĉi tiu senso, la sinsekve okazanta klasifiko de la Tero en la ĉefaj sferoj de la likva kerno, solida ŝelo, la maron kaj la atmosfero, la malsamaj estas la jenaj kreoj organika regnoj, la kreado, solvante kaj vivoj de individuaj organismoj, la pli progreseman evoluado de la homaro kaj iliaj formanta kaj krea laboro de recomposición interpretita sur la tero.

38) Ni diru pri la organikaj estaĵoj sur nia tero, ke ili disvolvas aparte el interna principo. Tiu estas kompreneblaj konvene. Unu ovo kuŝas malsupren ĉio mem, sed postulas la kokino tiel, kaj tiam kovataj ankaŭ ne mem, sed ankaŭ postulas la kokino aŭ la Brütofens al ausgekrochene kaj la kokido ankoraŭ bezonas aeron, manĝaĵo kaj trinkaĵo. Ĉio venas ne de si mem, sed ĝi ne povas evolui sen la. Sed restas vere, ke la juna infanino kun la sugestoj kiuj agas kaj agos ĝi devas, por sukcesi en la disvolviĝo, ne pasive sekvas, sed respondas al a, sed nur propra al li, preskribita de io ekstera formo, tamen, la substancoj inkludas en procesis nur per sia individueco-rilataj maniero. La tero nun nur diferencas de liaj infaninoj, ke ĝi havas de eksteraj influoj iĝi pli sendependaj en sia individua maniero en ĉiuj aspektoj; se surtera eksteraj

influoj kiujn lia disvolviĝo bezonas la uloj ankoraŭ, momentojn de interna memevoluigo de la tero. Sed ili siavice bezonas la ekstera influo de la steloj kaj la suno en aparta sed ankaŭ kun la evoluo, precipe el organika vivo sur ĝin, tiel dividi la organikaj estaĵoj ĉi bezonon.

En maniero vi povas kompari la suno kun granda bastardon kokino, kiu, metinte la ovo la tero, cxar tiel reprezentas la nun en fronto, sidantaj sur la ovo lukoj kaj la organika vivo de ĝi; kaj la disvolviĝo de ĉiu kokino ovon sur la tero estas gxia nerekte dependa; sed ankaŭ la kokido ovo bezonas ankaŭ malgrandan bastardon kokino metis sur ĝin; tiu ne bezonas la tero; ĝi estas sufiĉe granda kaj ĝi havigas eĉ la ovo lia malgranda. La tero havas de komenco por esti multe pli sub la influo de siaj propraj, kiel la suno varma evoluinta. (Pli tie sur s. Aneksita.)

39) Konsideri simili la individuaj estaĵoj kiuj loĝas unu kaj la sama tera elemento, malprofunda, tial ili estas similaj en konstruo kaj vivmaniero preskaŭ, mamuloj inter si, la birdoj de ĉiu alia, la fiŝoj inter si; sed ju pli ni akrigas la observo, la pli klare reliefigas individuaj diferencoj. Alia baza karaktero, ligita malsama spaca kaj tempa ordo kaj regis en ĉiu besto la vario de internaj kaj eksteraj vivkondiĉoj, kaj ĉio ŝajnas tiel ankoraŭ la saman shows malsamaj, kaj faris malsama en la senco de tiu fundamenta karaktero de tiu ordo. Ĉiu kreitaĵo estas malsama sistemo tra kiu pasas tra malsamaj principo, kaj tiu alia principo, kiu regas la fizikan pendas kune, eĉ kvankam ni nun ne gravas eĉ pli proksime, kun alia animo principo, aŭ tiu estas vespero.

La sama afero kun la klaso de superaj estaĵoj kiuj loĝas la ĉiela elemento, krom ke en la ĝeneralaj linioj de la simileco en la individuaj proprecoj de la diferenco estas pli profunda eĉ pli granda. Ĉio ŝajnas buloj, ĉio estas en alternaj trafiko de lumo kaj graveco kune, desegni ĉiuj perversa kursojn tra la ĉielo. Alone, ĉiu estas malsama kaj malfacila alie granda kaj kontraste svingan kaj svingante sin alie en spaco;sed en ĉiu tre malsaman ekvilibron de fortoj kaj masoj kontraŭ ĉiu alia, periodeco de aliaj horloĝoj, ĉiu estas malsama turnis kontraŭ la ĉielo kiel alie provizita en si.

La a (suno) estas giganta, dum ĉiuj aliaj etaj nanoj, kaj sub tiu denove (Jupitero) gigante kontraŭ ĉiuj aliaj. La unu (Saturno) preskaŭ plata, aliaj (Suno, Merkuro, Luno) preskaŭ pure sfera; la (Luno) de malglataj montoj, aliaj (tero) relative multe pli mildaj, pli (Merkuro) densa ol la Tero, alia (Saturno) 10 fojojn pli maldika ol la Tero, pli maldika ol korko kaj etero; sur (suno) fonto pezaj kiel plumbo, por la alia (la asteroido) plumo plumbon sur unu (Tero, Marso) nebulo, nuboj, akvo, glacio; sur la alia (Luno) Eterna sekeco kaj klaraj ĉieloj, por (Luno) estas tago de monato al alia (Saturno, Jupitero) nur 10 horojn sur unu (Merkuro) la jaro 88 de nia tempo, al aliaj (Neptuno) kelkcent niaj jaroj, la unu ĉirkaŭ la suno malrapide, la aliaj rapide kuras, la a (Venus) en preskaŭ cirkla pado, la alia (Palasa) en fora etendita elipso a (Merkuro) tre proksime la suno, la alia (Neptuno) neparoleble nun, preskaŭ ĉiuj prograde, sed kelkaj (Urano lunoj) malpliiĝis, preskaŭ ĉiuj trajektorioj estas circumaural, sed kelkaj (la asteroido) kiel ĉeno ligiloj interplektitaj; por planedon (Merkuro) la suno granda kiel cartwheel kaj ardante kiel forno en la ĉielo staranta, por aliaj (Urano, Neptuno) kiel plian malvarma stelo, tie blindiga lumo de la tago, jen malhela malhelaj, iuj

(Venuso, Marso ) kun nokto sen luno, aliaj (Tero, Jupitero, Saturno) kun l, 4, kun 8 lunoj; la plej nuda (Saturno) kun pneŭoj ktp Kaj ĉiuj diferencoj kiuj povas trovi en multaj miloj ja observi aŭ konkludi milionoj mejloj; kiel povas nun rigardi malsamaj en diversaj korpoj celestes cxirkauxe; kiom malsamaj la organikan vivon kiel rezulto de aliaj vivkondiĉoj devas fari, kie la gravito agas tute malsama, kie la suno estas tiom arda aŭ tiel malvarmaj, kie tia malsama jara kaj ĉiutaga mezurado, miksante kaj kohereco de la substancoj kiel sufiĉe malsama.

Tiel profunda kiel inter la ĉielaj korpoj ne konsentas la diferencoj inter la kreaĵoj de la tero; jes ili povas ne kompreni, ĉar kontribui la diferencoj inter la kreaĵoj de la tero mem nur en minora vojo al la diferencoj en grundo el alia mondo korpoj. Ĉiuj afero pendas kune sed en simila maniero; sed ĉiuj vivas sub similaj ĝeneralaj kondiĉoj de graveco, la sezonoj, tempoj de la tago, la lumo, la aero, akvo, interŝanĝo kaj konigi tiujn kondiĉojn pli malpli kune. Sed la jaro kaj tempoj de tago, graveco, lumo kaj aero kaj akvo kaj festo estas ĉiuj fundamente malsama inter la diversaj ĉielaj korpoj, kaj la kondiĉoj gxiaj engaĝiĝi ne tiel en ĉiu alia. Ĉiu persono, ĉiu besto havas eĉ multajn li en aparta parative naturo; kie Tero, Luno, Venuso, Jupitero havas nur kiel iliaj kolegoj? Ĉiu stelo estas unika, ĉar ĝia pozicio en la mondo estas unu. Ĉiuj homoj kaj bestoj la saman Polarstern, la komuna pozicio kaj rilaton al la poluso estas signifa; ĉiu stelo havas malsaman Polarstern, kvankam ĉiuj sed daŭris nur unu ĉielo.

La suno estas tiel granda, ke, se se homoj opiniis la Tero en lia centro, ĉiuj lunoj orbita trovus en la sama spaco, eĉ tiam, se ili haätte preskaŭ dufoje la diametro, dum ŝi havas.La maso de Jupitero sed, malgraŭ nur 1 / 1047 de la suno denove superas la sumon de ĉiuj aliaj korpoj de la sunsistemo konsiderinde. La suno malaperis el nia sistemo, Jupitero estus la centra korpo, kaj la tero en 383 jaroj, pri movi lin (Mädler). De la suno povus fari 1407000 korpo de la grandeco de nia tero, de la Jupitero 1414, de la Saturno 735 Tiny mano, estas malgrandaj asteroidoj, tiel malgrandaj ke iliaj masoj ĝis nun estis indeterminable.

Ni vidas la ĉielon nokte, la malgranda luno disko, kiu donas al ni eĉ brilo; la loĝantoj de la luno, se iu, por vidi la ĉielon nokte diametro pli ol 3 fojojn, en la vizaĝon 13 1 / 2fojoj pli granda hela disko en la ĉielo, la tero disko, kiu laŭe ankaux nokte 13 1 / 2 kleraj fojoj pli hela. Sur la Tero, ĉiuj loĝantoj ĝuas lunluma nokto, menso de la luno loĝantoj simple la alfrontas unuflanke, la tero flanko erdhelle noktoj, por la loĝantoj de la fora flanko subtenas la nokto, krom la ĉielo ĉiam estas tute malhela kaj ili unue devas vojaĝoj fari se ili volas esti la luma disko de la Tero vidpovon. En kontrasto, la ebena tero lumigis la loĝantojn de la sekulara flanko de la luno ĉiunokte, ili neniam aroj; tamen, la luno ne estas tute duono nia klerigita. La tero estas ankaŭ imunaj en la sama areo de la ĉielo de luna pejzaĝo, ĝi varias nur malrapide tien kaj reen, la vojo iras tra lia fazoj en precize la sama tempo kaj ordo, kiel la luno, kiujn lia propra por ni.

Kun ni, la suno estas meznombro de 12 horoj super la horizonto kaj 12 horoj sub la horizonto; aliflanke, lunoj ĉirkaŭ 354 horoj; Do, je la loĝantoj de la luno ŝanĝas multe pli longa tempo kun multe pli longa nokto; al la Arkta montoj de la luno la suno ankoraŭ neniam malaperas.

Ni iru al aliaj korpoj en la sunsistemo plus do ankoraŭ montras pli okulfrapaj diferencoj. Ni kaj la luno loĝantaj la suno en la mezo aperas la sama grandeco; kvankam la loĝantoj de ĉi tiu flanko de la duono de la luno iom (avg 4.8 ".) malgranda; kie la otherworldly iom pli granda ol ni, dum la loĝantoj de Merkuro, la suna disko aperas en la plej granda distanco de la Suno super du fojojn, je la plej proksime eĉ 3 fojoj pli granda diametro kiel (en la afelio je diametro de 68 ni 4 / 7 minutoj, la perihelio de 99. 1 / 3 min.), kaj la lumo de la suno unua se 5 fojojn, lastan se 11

fojoj pli hela . ol ni La diferenco de la sezonojn tiel ŝanĝas la ŝajna diametro de la suno preskaŭ en la rilatumo de 2 : . 3, kaj la brilo pli ol duobliĝis, dum la suno grandeco kaj brilo ŝanĝojn por ni iom kun la sezonoj Venus aperas Merkuro loĝantoj tiel hele ol ni, ke tio devas esti sufiĉa por doni al pejzaĝo de lumo kaj ombro, kaj la teron, kiel iliaj luno aperas la sama grandeco kaj brile On Venuso, la suno aperas pri. 1 / 3 pli grandaj en diametro ol la tero (inter 44 '82' kaj 45 '56 "fluctuante) kaj la grandiozeco de la tero 6-8 fojoj pli granda ol tiu kiun la Venuso gajnu por ni. (De ajna hejmo planedo, la Tero estas tiel granda kaj brila kiel vidata de Venuso.) La suno aperas en la Jupiter nur ĉirkaŭ 1 / 5 en la Saturn 1 / 10 , en la Urano 1 / 20 kiel granda diametro kiel la Tero. "La lumo de Jupitero tago estas proksimume kompari al kion estis vidita dum la suna eklipso sur 16 Majo 1836 en grandaj partoj de norda Germanio, kaj kio estis ankoraŭ sufiĉe forta por ne interrompi la kutima ĉiutaga negoco bezonas. Ombroj sur Jupitero, tamen, estas tre akra, ĉar de ili dependas de la grandeco de la suna disko, tiel vi estos limigita super 5 fojoj pli akra ol sur la tero. " (Mädler.)

La forto de la klarigon sur Saturno estas 81-101 fojojn pli malforta ol sur la Tero kaj pri la sama kiel la brilanta, ni 1 / 2 St havi post sunsubiro. La grandeco de la suno varias inter 31 / 2 kaj 3 1 / 6 Min. La forto de la klarigon sur Urano estas 334-403 fojojn pli malforta ol nia; la suno havas nur 1 7 / 12 ĝis 1 3 / 4 minutoj. Diametro; estas proksimume same brila kiel fiksa stelo de modera grandeco en modera teleskopoj. Sed ĝi ankoraŭ ŝajnas konsiderinde fortaj ol nia luno.

Tre malsama estas la vido de la lunoj de la diversaj planedoj kaj la planedoj sur diversaj lunoj. Merkuro, Venuso, Marso ne havas lunon, kiu estas ĉiam tre mallumaj noktoj, Jupitero havas kvar, Saturno ankoraŭ 8 lunoj; kiam Jupitero povas foje ĉiuj kvar lunoj aperi ankaŭ super la horizonto de donita situo, sed pli ofte neniu ĉe ĉiuj, kaj por la polusaj regionoj neniam aperas luno super la horizonto; la venonta aperas ĉirkaŭ samgranda kiel nia luno, sed la resto malgrandaj. Anstataŭ plenajn lunoj aperas preskaŭ pure luna eklipsoj (ĉiuj plenaj lunoj de la tri internaj kaj la plimulto de la ekstera luno); jes devenas la unua monato ĉiu 42 1 / 2 horojn mallumo tiu. Dum liaj jaroj de Jupitero vidita de 4400 lunaj eklipsoj. De la Jupitero luno de Jupitero ĉirkaŭ 36 fojojn pli granda en diametro ol ni niajn luno aperas sub 19 °.

La daŭro de la tagoj kaj noktoj, la jaroj kaj la longo, la naturo de la sezonoj, la distingo de klimatoj estas eksterordinare malsama por malsamaj planedoj. Kun ni, somero kaj vintro diferencas sur la sudaj kaj nordaj hemisfero iun, sed nur iomete; sur Marso, la norda hemisfero dum relative longa, sed iom intensa somera kaj arida milda vintro, la suda hemisfero mallonga varma someroj kaj longaj severaj vintraj 20) ; ankaŭ estas la neegalecoj de la tempo de tago sur Marso estas multe pli granda ol la Tero; sur Jupitero, tamen, ne estas grandaj malegalecoj de jara aŭ tempoj de tago.

20)

Nord Pilko: Suda Hemisfero: Printempo 191 1/2 tago aŭtuno vintro somero 181 aŭtuno 149 1.3 Fühling vintro 147 somero.

Propra mirinda aperoj ankoraŭ alportas precipe la ringon sur la Saturno. Por loĝantaj ĉe la ekvatoro de Saturno li levas kiel granda arko kiu iras de oriento al okcidento tra la zenito, sub kiu staras kiel sub granda arko, tiel ke ili nur vidas la internon Saturno-alfrontas surfaco. En aliaj areoj, la ringo estas malsuperaj sur la horizonto staranta, kaj ne plu estas la duonoampleksanta, sed vi povas vidi pli de lia larĝa vizaĝo. En la

somero duone jaro de ĉiu hemisfero de la ringo lumigis dumtage, sed nokte, mallumigitaj de Saturno ombro en la centraj partoj, kaj tiu ombro ŝanĝas sian pozicion en la kurso de ĉiu nokto. La klera parto de la ringo helpas lumigi la noktoj kiel luno. En la vintro duone jaro de ringo tago kaj nokto estas tre malhela, do ĝi kaŭzas grandajn, pluraj Tero jaroj tra konstanta mallumo, dum kiu tempo estas la plej nigra nokto malluma. Por ĉiu donita latitudo sur Saturno estas zono de fiksaj steloj, kiuj estas kaŝitaj por longa numero de miljaroj tra la ringo. (Mädler.)

Oni povus pensi, ke la lumo, eĉ se ĝi devenas malsamaj sunoj, sed devas ĉiam esti tutegale. Ankaŭ tio ne estas la kazo. En la prismaj koloroj bildo (spektro), kiu estas produktita de nia suno, aperas, se ĝi produktas nur kun iu singardeco, malhelaj linioj de certa fiksa pozicio. En la kolorajn bildojn, kiuj estas la reflektita lumo de la luno, Venuso, Marso, kaj nubo estas la malluma linioj montras en la sama situo. Kompreneble, tio estas la lumo de nia suno. "En kontrasto, la malluma linioj de la spektro de Sirius de tiuj de Kastoro aŭ aliaj fiksaj steloj estas malsama. Kastor mem montras aliajn liniojn kiel Polukso kaj Procyon. Amici konfirmis tion, jam indikita de Fraunhofer diferencoj." (Humboldt Kosmo III. P.63)

40) La individuaj estaĵoj de nia planedo estas ne nur formale distingitaj de unu la alian, sed ankaŭ materialo eksedziĝis disde ĉiu alia. Kvankam ili ĉiuj dependas nerekte por la ĝenerala subtera sistemo, sed ne rekte fizike kune, ĉiu inkludas lian mason en aparta formo de, ĉiu havas sian propran apartan cikloj de substancoj kaj aktivecoj, ĉiu estu akordaj-partoprenanto, kun tiu de aliaj neidentigeblaj celo areo.

Tiuj reala distingo estas inter la steloj multe pli kompleta ol inter teraj estaĵoj. La distanco de la steloj estas grandega; ili alproksimigxu kaj depreni nur rilate unu al alia sen kontakt ĉiu en rekta kontakto; ne havas malpuran aferon, sed nur la nemateria severeco kaj la delikata lumo la etero kiel reciproka aglutinante; neniam anstataŭos kelkaj ponderable substancoj, surhavi sian pure fermitaj cikloj de materialoj kaj efektoj en si; havi sian specialan celon areoj.

En kontrasto, la homoj kaj bestoj kaj plantoj fari sed ofte en kontakto kune, ĉiuj kune en la sama pakaĵo de krudaj materialoj, el kiu oni pretigis sin, ankaŭ teksis, interŝanĝo kaj miksi tiujn substancojn alterne, havas multe malpli fermita ciklo de materialoj kaj agadoj en si ol la tero; kaj ilia celo areoj engaĝiĝo kun multe pli specifaj detaloj pri ĉiu alia kaj renkonti sin reciproke tiel ke por parencaro kreitaĵoj sama eksteraj cirkonstancoj havas preskaŭ la saman signifon. Ĉi tie vi povas trovi klaran klimakso. En ni mem povas esti diversaj organoj, membroj, malsamaj partoj, sed des pli ili kreskis en kaj kun la maso de la tuta korpo, kiel la homoj inter si; kiom pli do estas gento en kaj kun la maso de la tuta Tero sistemo kreskis kiel la mondo korpo kaj la maso de la tuta mondo. Do melodio ambaŭ la cirkonstancoj kiuj la distingo, kiel apartenantaj al la eksedziĝo interkonsento tiam, kiel speciala individuoj en pli alta kaj pli strikta senco lasi la mondon korpo hodiaŭ vizaĝon ol la individuo.

Sed vi devas je ajna momento forgesu ke individuaj Opposite Aliĝu la subordigo ne ekskludas sub alta kaj ligante per pli ĝenerala. Estus malbone, se ĝi estis en la formala diferencoj, volis vidi la fizika apartigo de individuaj estaĵoj de alia io absoluta. Kio estas malsamaj kaj disigas laŭ certaj propraj rilatoj, ligita prefere ree

por pli kaj pli ĝenerala. Ĉiuj individuaj estaĵoj de la tero estas tamen multe ili malsamas en ilia interna aranĝo kaj ordo, sed tenas al la ĝenerala celo de mondumaj kondiĉoj; propono estas nur specialaj kazoj de tiu surtera ordon; kaj tial estas ĉiuj ĉielaj korpoj, apogante pli individua malsamas ol la surtera kreitaĵoj, sed tenas ĉiujn de la ĝenerala ĉiela ordo, provizas en siaj internaj kaj eksteraj kondiĉoj nur specialaj kazoj de tiu ordo. Kiel malmulte homoj povas rilati rekte por lia propra afero , tial ili mallevis kune sed por la totalo de la surtera afero kaj trairu la sama aktiveco en rilatoj; kaj la ĉielaj korpoj, ĉu ili jam aperas multe apartaj ol viroj, sed tiel firme ligis tra la etero de la ĉielo kaj la ĝenerala ĉielaj fortoj al ĝenerala aro kiel personoj. Kiom daŭras la celo areoj, ĉu la homoj aŭ en la supera senco de la steloj aparte post iu respekto, toleras kaj defio en Chinio kaj sed ĉiuj celo areoj de homoj ĝenerale celo areoj al la teraj sistemo kaj ĉiuj celo areoj de la steloj en la ĉielo.

41) Tamen, la individuaj confrontación kaj fizika apartigo inter la steloj estas pli akra ol inter siaj uloj, estas la alia flanko de la vojo al la sama post certaj interrilatoj pli intima kaj tujaj, se ne stelo nur povas fari la etan movado, la unreacted ĉiuj aliaj ĉielaj korpoj, malproksima ja malbruaj ol la alproksimiĝo; kondiĉe ke la efekto etendas de unu al la alia sen inmensurable tempo longoj; kondiĉe ke la tuta medio de la efikoj parolas al si per lumo kaj varmo, per tio kontribui al ilia reciproka disvolviĝo, estas tute malsupren al la surfaco, ili turnu sin reciproke. En ĉiuj tiuj rilatoj la transporto de personoj aŭ bestoj ĝis la steloj sub si per tre multe. Kiom oni povas fari ekstere, sen ajna alia maltrankvilo pri ĝi, se en fora sukcesoj. Kio trafon sur la alia ena trejnado, gajnas la enigo nur por la maldensa eksteraj eniroj de okulo kaj orelo kaj devas suferi relative longaj nervoj antaŭe kun andersher aŭ malsama tempo scooped sugestoj okazas en la cerbo de aktiva referenco kaj prilaborado, el kiuj la pli alta evoluo de la tuta persono dependas. Sed la Tero estas tiel diri super lia tuta surfaco sensa organo kaj cerbo samtempe, tio kreas sur la sama surfaco en la vigla interrilato kun la suno kaj la aliaj ĉielaj ĉiam nova single malĉasta dezajnoj, ds la individuo organikaj estaĵoj, kaj okazas en la sama surfaco la transporto de tiuj organikaj estaĵoj inter si sur komuna supera vivo.

42) La solida leĝo laŭ kiu la steloj starigis sian ilaron en rilato al ĉiu alia povas facile interpretitaj de erara vidpunkto, se oni dividas konfuzita legalismo kun pasivecon kaj trudado, kelkfoje la tuta trafiko de la steloj en ĉi tiu tiel paroli fiksaj partoj aspektas la samaj , tenas parte vario de interrilatoj inter ili tiel ekskludita.

43) Estas eraro, fakte, kiam vi pensas planedo en lia orbito tiel pasive tiris ĉirkaŭ kiel aŭto en hipódromo de sia ĉevalo. Prefere, la planedo estas sia ĉevalo. Ĝi kuras por oni sama, kvankam, kiel homo, ne sen foririnte el aŭ kurante al io decida agas sur lin, kaj li jam estas decidita movi multe, li determinis denove. Sed tio estas vera, ĝi bone funkcias aŭ jura ol homo, aŭ almenaŭ post eĉ simplaj legalismo. Eĉ la konduton de la homoj prenante ĉiu alia estas ne pure krimuloj. Sekvu la diskojn de sia interna naturo kaj la eksteraj allogoj por universale validaj leĝoj de homaro kaj surtera naturo ĝenerale; sed ĉu tio legalismo estas descapotable aŭ komplika ol tiu post tuj la ĉielaj korpoj. Kiom vi volas preni gxin, dependas de la libereco de opinio, kiun vi sekvu. Se ni nun almenaŭ laŭ unu aŭ alia aspekto, la homoj devas nomi libera en siaj eksteraj kurso de vivo kiel la planedo, do sugestas sed, kiel ni jam memoris, tiu supereco de

ekstera libereco kiu la homo havas, ene de la tero al supereco liberecon, ĉar la ekstere-libera kondukado homoj aŭdis ŝia interna memo. Kaj jen la libera ludo de organikaj estaĵoj sur la tero mem tiom interplektitaj kun liaj rilatoj kun tage kaj nokte, somero kaj vintro, kaj la ĉiela rilatoj ĉe ĉiuj, rezultanta el la movado de ĉielaj korpoj inter si, estas tiom multaj proponoj de homaj kaj bestaj libereco en tiuj cirkonstancoj, ke ni ne povas diri la trafiko de la steloj kvantoj simple el la atingoj de mekanikaj neceso, ĉar li engaĝiĝas kun la esenca ĝuste en ĉi tiu ludo de libereco.

44) En la cirkonstancoj, ekestanta de la eksteraj movadoj de la planedoj, estas ankaŭ multe pli diversecon ol ni pensas plejparte; cxar kvankam la ĉefa vojo de ĉiu planedo ĉirkaŭ la suno estas jaro de la sama jaro, ŝi ventojn sed fajna kurbiĝoj nun kaj denove, dependanta sur la aliaj planedoj veni proksima alloga de ĉi tiu aŭ tiu flanko. Ĝi estas per trajno, ĉar la formo de la tero. La ĉefa karakterizaĵo de la retejo estas kiel la formo proksime cirklo, fakte elipsaj, sed tiu ĉefa karakterizaĵo gajnas, la montoj kaj valoj de la ĉefa figuro komparebla, pli malgranda trejnado kaj joggles kiuj ne interferir kun la ĉefa kurson kiel tuto, sed kun la vario de eksteraj kondiĉoj teron tiom rilataj, kiel la kurbiĝojn de la formon kun la interna; la senŝanĝa ĉefa karakterizaĵo de la retejo estas kiel la sola solida tero sur kiu la serpento de la variablo ekstera vivo Gango tero movita de abspiegelt en la sama dublas la ŝanĝiĝantaj influo de la eksteraj rilatoj de la tero, por lia Mitgesellen. Ĉiujare faras ĉi serpento alia turniĝas; ĉar tiel longe kiel la mondo staras kaj starigxos, la kialoj de la planedoj rilate al ĉiu alia estos tute sama denove en ajna jaro; jes ekzistas planedo tute povas iam preni akurate la sama pozicio por ĉiuj aliaj planedoj, ke li iam havis, nur proksimume, ĝi eblas la kazon. A incommensurability de la kvocientoj inter la vojoj de la planedoj kaj ankaŭ inter la formoj de vivo de la individuo. Do la ekstera vivo de la planedo dentaĵo estas tiel bona kiel nedifinita variablo kiel la nia.

Estas vero, ke la tumultoj kiuj produktas la planedon tra ilia reciproka influo, estas relative tre malalta, "Se oni pensas la planedaj orbitoj ĝuste en mapo registrita, estus nur mikroskopan observado montras al ni ke la mano tremis iomete, kiuj Ili desegnis. " 21) La tero povas (vidita de la Suno) neniam pli ol maksimume 40 sekundoj grado de pure elipsaj lokoj ĝia orbito virto de foriganta la enmiksiĝo. Dume, ni devas memori, kiel ĝuste la plej signifa en pli alta senco fenomenoj bazita sur la pli malgranda ŝanĝoj en ĉefa grandeco farus whereafter malhelpi ion, silenta ŝanĝoj spertitaj de la ĉefaj vojoj de la planedoj de reciproka agado, sed starigi gravan signifon, kiun ni certe ion pli Ne scias.

21)

Dove Meteorol. Esploroj S. 123rd

Eble la sekva aserto de Leverrier povas kontribui ion por doni bonan ideon de la perturbo variabloj konsideri tie, kvankam ne la tuta kulpo grandecoj estas tiel malgranda kiel tiu de Urano per Neptuno. La plej grandaj tumultoj dependas ĝenerale de Jupitero.

"Kunigas discordancia s'était manifestée dans ces dernières Années, Entre les pozicioj d'Urano calculées par la théorie et les pozicioj observées. Elle était à une pro influo daŭre minime, comme une simpla Comparaison le Fera sentir. Imaginons qu'un, vaisseau, partant pour le tour du monde, à l'avance le jour designe et l'heure de filo retour; et supposons, qu'après avoir les Mers

parcouru, sans jamais toucher terre, il revient Cependant au jour et à l'heure annonces, avec un malfaciligi d'une demi-lieue seulement dans sa marche. C'est une légère devio de CET ordre, qu'une planète inconnue avait suda le mouvement d'exercée Urano; angulation, qui a suffi, Malgré sa faiblesse, versxu conduire à la Découverte de Neptuno.»(Leverrier, l'Institut, 1849 N-ro 793 p. 84th)

La ĉefa movo de planedo, kvankam ĝi jaron post jaro, renovigita, sed estas kontinua variablo. La distanco de la suno, direkte, rapido, ŝanĝoj ĉiumomente. La tuta elipso, en kiu planedo iras, rondiras en la ĉielo spaco tiel ke ĝia granda akso (linio de apsides) ĉiam prenas novajn direktojn, alportante iu agordo rilate, ke la longa somera alternas inter la suda kaj norda duono. La fokuso de la planeda sistemo, kvankam senescepte en rilato al la tuta sistemo, sed ĝi falas kiel la suno sin kiel la planedo movas relativa arangxajxo, nun en la suno frue el la suno; nome ĉie krom la suno, kiam Jupitero kaj Saturno por malpli ol unu cuadrante de ĉiu staru. La luno aperas al ni frue granda, foje pli malgranda ol la suno. La meridiana alteco de la suno estis antaŭ 2000 jaroj en la plej longaj tagoj de suno duono larĝo granda ol nun, la plej mallonga tago sed tiom malgranda (pro perioda ŝanĝo en la obliquity de la ekliptiko). Nun en la unuaj tagoj de januaro, la tero plej proksima al la suno; Kontraste, en la unuaj tagoj de julio fora;venos la tempo, kie okazos la inversa (pro cirkulado de apsides). La elipso kiu priskribas la Tero, estas nun malfermante pli kaj pli al cirkla formo (pro perioda variado de la discentreco), ktp 45) Ni memoru ankaŭ, ke la tero sub ni samtempe kun la suno kaj la tuta bando de fratoj aliajn planedojn tra la cxielo, fortuno kontraŭe, kune por la tuta sistemo, kiel nur en miliono jaroj trovi sian plenumon 22) ; kaj ke ili, rondiranta ĉirkaŭ sin, lia akso turnoj ĉiam serĉas novajn direktojn, tiel ke la polusa stelo en la ĉielo kiel vagantaj steloj faros, sed kiel ŝi turnas la akson alie, la tuta ĉielo dum ŝi deĵorojn, iru aliaj steloj en la ĉielo ĉiu Erdstrichs sur kaj sub. En 25.848 jaroj, tiu turnado estas kompletigita, tiom longe estas la granda Tago de la Tero, kaj ĉiutage ĝi prenas tian iom pli en la granda jaroj, la periodo de transiro al pli alta centro ol la suno mem.

22) La fama matematikisto Poisson suspektis, la cxielon povis en diversaj partoj havas malsaman temperaturo, kie povas esti ke nia sistemo frue en pli malvarmaj, baldaŭ venis en pli varmaj regionoj; sed ni devas konfesi, ke tiu opinio havas malmultan ŝancon.

Ĝi nun estas bone akceptita, ke la sunsistemo iu pli ol la fiksaj steloj estas iam vere trankvila, nur ke la grandega po se moviĝoj de la fiksaj steloj por la samaj kialoj aperas preskaŭ vanishingly malgranda por ni, de kiu la fiksajn stelojn mem malaperas, malgraŭ ilia grandega grandeco por ni ŝajnas malgranda, pro ilia grandega distanco _viz_. Ĝis nun permesas fermi la antaŭaj observoj, nia sunsistemo movas al la konstelacio de Hércules. Galloway ĵus determinis la punkto kontraux kiun la suno movis al proksimaj kiel: AR = 260 ° 0,6 '± 4 ° 31.4'; D = + 34 ° 23,4 '± 5 ° 17.2' kion. Havante la rezultojn de Struve kaj Argelander proksime koincidas (Philos. Klopodi. 1,847) Kvankam ĝi povas supozi ke la Suno rondiras ĉirkaŭ la centro de graveco de nia stelo sistemo, sed ne kurbeco al ilia direkto rilate al tia punkto estas nun esti precizigita kaj Mädler suspektojn pri la sama situo estas ĝenerale konsiderita de proprieto spertaj insostenible.

"La stelo 61 de la cigno estas progresema movado en la ĉielo por pli ol 5 sek jare, kiu de sia aŭ. vidis la sunon okazas movado en mondo spaco; ĉu tiu movado la steloj aŭ la suno, aŭ ambaŭ samtempe strange, dum ni scias Ne, sed tiu lasta pli probabla Nek vi scias en kiu direkto kontraŭ la linio de vido laŭ la stelo tiu aux movado okazas, .. ĉu sekcas tiun linion perpendikularan aŭ plimalpli akra angulo faras kun ŝi sed ili klarigis per la plej malgranda reala movado per kiu ili povas

klarigi, se ni supozas la eksa., Ni scias ke la jarajn aŭ moviĝo de la du korpoj ne povas esti pli malgranda ol linion en la specifita distanco de la stelo (= 657700/2 diametro la tera orbito), la grandeco aperas, kiel ĝia jara progreso sur la ĉiela sfero de 5 sekundoj: Tiu linio estas 16/2 diametro de la tera orbito longaj, kio do estas la plej malgranda limo de la rilato havas jara moviĝo de ambaŭ steloj. Dum unu tago (p Bessel, Popul. Preferoj. 262) kiu limigas la movadon super l miliono kilometroj, estas ĉirkaŭ 3 fojojn tiel kiel la Copérnico Revolucio movado de la tero ĉirkaŭ la suno. ".

La Polusa stelo, la stelo, kiu estas en la direkto de la tera akso estas etendita, tenita de uninstructed por tre stabila. Sed la direkto de la akso de la tero kontraŭ la ĉielo laŭgrade ŝanĝas (kvankam sen ŝanĝi la deklivo al la tera orbito). Estas kiel trafikcirklo aŭ tn. Tirltanz. Per la sama sur sin, te ĝia akso ĝiras, samtempe turnas, se ĝi ne estas perpendikulara al la tero, la akso en funelon formon. Tia rotacio de la akso bezonas la tero 25.848 jarojn por kompletigi (platona Jaro); kaj tio estas pro la retroiran movadon de la nokto egalaj punktoj (malĝuste nomitaj precesio de la ekvinoksoj), kiel la fakto ke kune kun la tempo laŭgrade alia parto de la ĉielo en ajna horizonto estas videbla. Steloj, kiuj povas nuntempe kolekti nur supren al la horizonto de aparta loko sur la tero, estos submetita al plenigo de la platona jaro al 47 ° leviĝi sur ĝi, dum aliaj kiuj levigxas al tiu nivelo nun, malaperante en la horizonto.

"La maljuna homaro vidis leviĝanta superba sudaj konstelacioj en la fora nordo, kiuj estas longaj nevideblaj, revenu nur post miloj de Canopus estis en la tempo de Kolumbo al Toledo (39 ° 54'NB) plene 1 ° 20 'sub la horizonto. Nun li levas preskaŭ tiel en la horizonto de Cádiz. Por Berlino kaj la nordaj latitudoj en cxio al la steloj de la Suda Kruco, kiel kaj BDEs centauros, pli kaj pli komprenis en la forigo, dum la Magelana Nuboj latitudoj malrapide alproksimiĝo. Canopus estis en la pasinta jarmilo en ĝia plej norda alproksimiĝo kaj estas nun, sed tre malrapide pro ĝia proksimeco al la Suda Poluso de la ekliptiko, pli kaj pli sude. The Cross komencis en 52 1 / 2 ° NB fariĝi nevidebla 2900 J . antaŭ nia erao, kiam tiu konstelacio, Galle, antaŭe en pli ol 10 ° alto estis povis kolekti. Kiel ĝi malaperis ĉe la horizonto de nia Baltaj landoj, estis jam en Egiptujo duonan jarmilon la granda piramido de Keops. " (Humboldt Kosmo II, 332) Krom la granda rotacio de la Tero akso longtempe, kiu estas la platona jaro, eĉ malgranda rotacio Sur la perdinto periodo de ĉirkaŭ 18 jaroj 7 1 / 2 monatoj anstataŭe, la tn. nutación, en la sama periodo ene kio ankaŭ la luna orbito, la samon ubicación al la ekvatoro ricevas denove.

La rotacio de la Tero akso estas ne al esti konfuzita kun la rotacia akso de la tera orbito.

46) Tamen, la homa trafiko mediados por ponderable kaj imponderable potencoj, lumo, aero, likva kaj solida substancoj, nia scio, estas la stelojn el la trafikon de la severeco de la trafiko nur per lumo kaj varmo, kiu dependas de malferma. Ĉi trafiko ne estas tiel facila kiel ŝajnas malprofundaj, sed okazas en dukto modifojn. La maro reflektas la lumon de la steloj kiel grandega konveksa; la atmosferon, ĝi rompas malsupren kiel monstra lenso, la nuboj kaj neĝo kampoj dispeli gxi blankaj, verdaj arbaroj, kampoj kaj bunta floroj tranĉitaj en koloro. La lumo estas tute kapablas multaj variadoj (pensi pripensado, refrakto, disĵeto, difrakto, polarizo, sintrudo, absorción), kiu povas havi malsamajn signifojn en la Granda por la tero, kiam ili perfidos nia okulo. Estas preter disputo inter kio kaj kion signifas la lumo de la mondo korpo al ni la korpoj ĉielaj si, eĉ nur parte efektivigeblaj comparability; tio donos al ili multe pli meznombro ol ni; ĉar inter ili la tutan meze de trafiko inter ni estas nur parta plata.

47) Sen deziras realigi eblecojn tie ke ankoraŭ ne koncernas nin efektive nun, kaj kion ni devas reveni poste, Ankaux la demando ĉu la steloj en la lumo trafikon de nia

lingvo estas iom analoga al proponoj, indiki ke nin de la sono en la lingvo, neniu bildo de la objektoj en gxi abspiegelt tamen vekis kompreno. Tamen, estas tute imagebla en si mem, ke la samo estas plenumita por ni surterajn estaĵojn kun sono vibroj estas atingita por pli alta lumo vibroj. Kiel funkcias la surfaco de stelo nur en unu punkto, ŝia vizio efekton ŝanĝoj de tie al la tuta malo stelo surfaco, ĉar krajono de lumo de tie disvastiĝis sur la tuta surfaco. Ni nun nur la plantoj, bestoj kaj homoj havas organojn tra kiu la tero povas senti iom da la aliaj steloj, sed dum ili ĉiuj individue sentas ion, ankaŭ povis la tero kuntekston kies sentas, kion ili sentas kaj maniere senton de kie ili individue ne povas senti nenion. Sed tiujn, poste.

48) Ĉiuj homoj, ĉiuj bestoj, ĉiuj plantoj estas morta, efemera estaĵo, kiom ni povas juĝi por liaj corporeality. Kredo, kaj kuraĝis ni diru, eĉ daŭri vi povas doni al ni konfidon trans la tombo, la okulo ne povas, kaj se ni ne detruita per morto, niaj antaŭaj ekzistado, ni ne povas helpi en morto. Ni videble reveni al la tero el kiu ni prenis.

Sed tamen ni iru, estas la tero kaj senĉese disvolvas kaj daŭras; ŝi estas senmorta estaĵo, kaj ĉiuj steloj estas tie kun ŝi. Ni esperas iam atingi ĉielon havi nian eternan vivon; ili bezonas ne nur esperas kaj ne elektas konverti nur; ili iras jam en la ĉielo, en eterna ordo de aĵoj, la minaco de detruo, ajna pli ol sin mem.

Kaj se, kiel iuj diras, sed la ordo de la cxielo, kiu estas nun antaux staranta konvertiĝo, do povus esti alie ol ke la planedon post milionoj da jaroj, unu post alia reen enprofundigita en la suno, el kiu ili naskita 23) , unu post la alia, kiel ni refalis sur la teron, el kiu ni naskiĝis. Se ni esperas tamen persistas eĉ post la interna estulo, kion fari en ni, kiel estus la steloj esperas malpli kiam ili revenas hejmen? Tiel ke eĉ la ne detruo de la ordo, sed nur la celo de bonorda transiro.

23)

Comp. tiu staris kun supponierten rezisto de la etero hipotezo en rilato al la Notoj.

"Se ni vidas ke ĉiuj aferoj de tiu tero plejparte tre mallonga periodo de ilia ekzisto estas dependa, post kio ili malaperas kaj, almenaŭ en ĉi tiu formo, ne plu ripetas, se iu venas vintro detruas la strukturo de nia ĝardenoj kaj floroj, kiam multnombraj malaperi familioj kaj eĉ tutaj rasoj de bestoj ilian lastan spuron de tiu tero, kiam eĉ junaj popoloj kaj monda reganta nacioj pasas antaŭ niaj okuloj, kiel bildojn de ombro teatraĵo kaj falas malsupren en la eterna nokto, kaj kiam ĉiuj kiu ĉirkaŭas nin, senkompate forbalais Estas en la rivereto de tempo, ni turnu tremante de tiuj bildoj de morto kaj turnu la okulojn supren en tiuj altaj regionoj trovi almenaŭ komforto kaj sekureco por la estonteco., ni trovu trankvilan, pensi, ke eĉ tiam, se ni kaj niaj malfrue posteuloj jam enprofundigita reen en la polvo de kiu estis prenita, almenaŭ ĉi tiu tero kaj etendita volbo de ĉielo restas ĉirkaŭ ili ankoraŭ kaj farita tiu sama suno kaj la sama luno kies lumo ni tiel ĝuis multajn aĵojn en la vivo, almenaŭ ankoraŭ lumigos nian tomboj. " (Littrow en Gehler Wort. Kind. Universo. S. 1484) Iuj pluen interkonsiliĝoj sur la vivo de la mondo s. Aneksas.

IV. Demando animo.

Kun jeno ni havus ĉar la korpo aŭ materia kondiĉoj de la tero konsiderata kompare kun la nia. La animo ankoraŭ ne konsideris; jes ni trairu la teron en ĉiuj direktoj sen renkonti animo. Ĝi povus vere havas la reputacion, mankis la animo. Sed ni nomas nin reen denove, ke ni ne povas vidi aliajn ol nia propra animo. Do nun ne komencas ĝis la demando ĉu ni ne estas ankoraŭ en kion ni povas vidi, estas kapablaj vidi la signojn de la nevideblan animon mem.

Sed kion ni vidas? Resume ĝin kune denove baldaŭ.

La Tero estas bone en formo kaj materialoj, en funkciaj kaj efekto rilatoj al la tuta unuforme ligis en individua propreco en si mem decidiga, rondiranta en si mem, aliaj similaj, sed ne samaj kreitaĵoj relative memstare kontraŭ trudas, sub ekscito kaj Mitbestimmtheit por ekstera mondo el desenvolvimiento mem, neelĉerpebla vario parte laŭleĝe rikura, kelkfoje impredecible efikoj arope nova riĉeco kaj kreemo gebärendes per ekstera devigo tra ludo evoluantaj interna libereco, specife ŝanĝante, la tuta elportado ulo kiel nia korpo. Aŭ pli ĝuste ĝi estas ne nur ĝuste, sed neparoleble pli; Estas ĉio la tuto, el kiuj nia korpo estas nur unu ligilo, ĉiuj senĉese kion nia korpo nur dumvojagxe, tiu estas kiel tuta arbo por ĉiu sino, komplika nodo de individua implikiĝo estas permanenta korpo al vanta malgrandaj organoj .

Sed se la tero en ni ĉiuj, ne nur estas la sama, sed superas nin pri asignas ni, al ni, kaj havas en si mem, eble, gxis ni iam devas konkludi el la korpa sur Intelekta, la demando ne plu estas kio karaktero sendependa, mem-subsistent animo ni trovas en la tero, sed kion ni perdos ŝin, tiel ke ni ne trovis en eminenterem gradoj al sxi, ol ni.

Ne estas mia animo uniforma ligitaj en formo kaj enhavo, en funkciaj kaj efekto rilatojn al la tuto, en individua propreco en si mem decidiga, rondiranta en si mem, aliaj similaj, sed ne samaj esti relative sendependa kontraŭ trudas, sub ekscito kaj Mitbestimmtheit per ekstera mondo de mem desenvolvimiento, neelĉerpebla vario parte laŭleĝe rikura, kelkfoje impredecible efikoj sur siaj novaj riĉeco kaj kreemo gebärendes, specife ŝanĝas, laŭlonge de la daŭra naturo?

Mag nun la korpo kiel spegulo aŭ esprimo, kazo, aŭ korpo produkto aŭ konvinka, portanto aŭ seĝo, frato aŭ servisto de la animo aux io apliki ĉi kune, do li povas ankoraŭ nur por virto de tiuj apriora kvalitoj de la animo responda parigitaj , rilataj, sama esprima aŭ abspiegelnden propraĵoj. Kaj ni povus trovi tian alian korpon en ankoraŭ pli bonega gradoj, en ankoraŭ pli alta senco ol la nia, ni estas ankaŭ pli tia en ankoraŭ pli alta senco, devas kredi en animo en ĝin, aŭ la ponto estas rompita inter fido kaj scio ĉe ĉiuj; ĉar kiel alie ni iel permesis de la videbla sur nevideblaj, el la malsupra je alta apude, se tiu konkludo estas neita al ni? Ĉu ni ne devus esti permesita vidi Ausdrückendes ĉe lia esprimo, kion ni devas rekoni ĝin ĉe ĉiuj? Se la ekstera fizika aspekto ne povas servi nerekte esti diveninta la internan mem apero de animo, kiel ĝi povis scii ion de aliaj animoj, pro tio ke ĉiu nur sin povas rekte aperi kiel animo kaj nur en tiu aŭto publikigo animo . Tiam estus nur lia propra animo por ĉiuj. Sed ni rekonas la korpa esprimo de la animo proksima al ni, kial ne la animo pri ni, la pli alta nur je altaj esprimo, tamen, la proksimula samaj

kiel ni oferu lin. Nu, povas esti konata al ni, kompreneble, rekoni la najbaro vidante nur la spegulo de niaj propraj okuloj, sed ni ne devus ankaŭ povos kolekti tiom multe kiel por identigi la Plej granda, do ni ne povas ĝin sur la sama trajnoj, per kiu ni rekonas la najbaro, per tia trovaĵo por etendis Umblick nur en pli alta senco al li? En multe pli alta senco, sed ke ni preferus dubi nian propran animon ol lia, ĉar kiel ni aperos kontraŭ li, estus vere dubas ni ne volis sin kaj vere dubas havus, se ne lia animo pli ĝuste la garantio einschlösse nia. CXar kiel nia korpo nur en la tedaĵo lia farita, do nia animo nur en sia.

Se pli altan spiriton, eĉ kaptita en homa aŭ besta formo kaj rimedoj kaj sekve ne kaptis en la kutimo de animo serĉado nur en homa aŭ besta formo kaj signifas malsupren rigardante kaj la kialoj de la tero tra komparis kun tiuj de la individua homa kaj animaloj sur sxin, kiam li vidis, kiel homoj kaj bestoj vere nur relative tiel bagatelaj, vantaj, ŝanĝante, efemera, el la materialoj de la tero kune baldaŭ coagulación, frue en ĝin zerrinnende, sen ili neniom buĝeto, neniu Duration estaĵoj kapablas , en unuflanka direktoj flosanta sur sxin mil aldonoj serĉado frenezas, havantaj la tero en si mem, kaj pri la tero kiel tia granda, potenca, tute sendepende staranta sanaj, ĉiuj ŝanĝoj de la elementoj, planto, besto, subteni homan vivon en si, ĉiuj unu-sidedness de la sama devigajn, ĉiam novaj kaj libera ekstere naski, kaj en la sama ŝanĝo, la hirundoj, ĉiam sekvi-vivtena kaj daŭre disvolvi pli kaj pli alten; tial mi volas scii la veron, kiel li devus ricevi la ideo premii tiujn relative tiom dependa unuflanka fragmenta pli sendependa animo aŭ en pli alta senco, kiel ili ĉiuj sinsekvon, katenante, apogante, ŝanĝante, eterna, tutaj. Li probable vere trompis ŝin tute simple povos vidi lin eĉ rilatajn altaj animo de pli alta nivelo de la sendependeco en la demgemäßen korpo, kiel ni laŭvice, la malsupra unuflanka naturon, nur la rilatajn antauxen al pli malalta nivelo de sendependeco al esti rekonita per nia unusidedness tiun plena esenco plaj animoj en la same rilataj korpoj klinis. Ĝi povus kompreneble iu diras, ke li ne povas pruvi tion, ke nur la lasta aparte distingeblaj fazoj de la mondo konturo, personoj, bestoj kaj tiam denove la plej alta, plej universala, Dio, sendependaj estaĵoj estas; ĉiun sed kio pri homoj kaj bestoj, kion. inter Dio nur dependa mediacio inter du Sed tiam ne kuras ni niajn proprajn okulojn, orelojn ankoraŭ la prioritato? Kio povas esti vidita en ni kiel la okulo povas vidi, aŭdi, kio en ni kiel la orelo? Individuaj membroj estas certaj. Sed ni estas ankoraŭ en ĉi tiuj ligoj kaj ankoraŭ pli sendependa ol tiuj membroj; do kial ne la teron pli ol ni, laŭvice, havas ni membroj. En kiu senco povas resumi sendependeco, ĝi prenas nin senintence al ni mem, en la ascendente anstataŭ malkreskanta. Kaj tio ĉi ankaŭ validas en la ascendente preter ni en la tero, la tero pruvas tra ĉio ni trovas en ĝi. Kaj nur en tiu la grundo ankoraŭ multe pli alta senco pri ni ol ni niajn okulojn, orelojn, lokita ambaŭ ne povas tute kompari. Sed tiel for kiel ĝi povas esti komparitaj, ke ni estas ne devas malpli rigardante nur la respekto de la mondo en kiu prefere prezentas ĉiujn karakterojn de multi.

Oni postulas liberecon por la animo? Sed ne eble la tero malpli liberecon ol ni, se ne nur la libereco de ĉiu individuo, sed ankaŭ ĉiuj liberaj reĝado, kion ni povas pensi en la homa historio, vi falas predon, ni ĉiam prenis liberecon kiel ni volas. Ĉiuj libera ago de la tero estas nur interna ol nia; sed tiu fakto pruvas lian altan libereco. Ni estas

en niaj agadoj, kiujn ni nomas libera, sed multe pli por eksteraj faktoroj influis parte, parte mitbehindert; apartenas al libero, kiom la agado de interna principo, povas esti, ke oni pensas ne nur difinis per (en la lumo de aliaj larĝa antitezo de libereco kontraŭ neceseco) liberecon.Do kio malhelpas nin de surtera influita de la ekstera tero kaj aŭdis, eĉ ilia ena memdispono (vidu Fig. Kap.III). Kaj kiom pli neantaŭvidebla, ial, la neceso de adekvate klarigebla proponas nin interne historio de homaro, eĉ de la tuta tero estas kiel la interna historio de popolo. Kiu povas eĉ kalkuli la popolon liveros tra la tero kiel necesa akto? Konsekvence, kie la nekalkulebla nin kiel signo de libereco, kiel estas ankaŭ tiurilate la teron super ni.

Aŭ ĉu ĝi ĝuste la eksteraj libera moviĝo, la maltrafis iun sur la tero? Sed kiel povis tia inspiro por la interno por esti multe kiel ili., Eĉ nun nur bagatela, ofte mankas la montetoj, al la kuraĝigo sola esenca, ena movadoj Ne kun la ekstera brako movado, sed kun interna impulsojn de la cerbo dependas de la ideo kune, la movadoj de la brako, kaj kiom da pensoj iras ene sen ajna malŝarĝo en la eksteran movadoj.La brako, kruro povas alfiksis aŭ forigita, la ideo estas ankoraŭ tiel bona kiel antaŭe kiam nur la interna esencajn impulsojn de cerbo ankoraŭ foriros; nur se ili hezitis, li falters kun, aŭ vi preferus, se li falters ili heziti kun. Ekstere libera movadoj de la brako kaj kruro povas sed nur iam kiel neceso, kie ni bezonos brakon kaj kruron al atingi eksterajn celoj, kiel cxe ni, sed ne tiel proksime al la tero, ne atingi tiun saman celon per eksteraj rimedoj bezonas, ĉar ili mem kiel rimedo por ni mem, sed kio ankaŭ bezonas de la ekstera, ricevas kiel ĉiela donaco. Tien eniri la antaŭaj konsideroj; whereafter la pli avantaĝo ol malavantaĝo de la tero pravigita kontraŭ ni. Ĉar ni ne vidas kiel ĉiuj niaj ekstere liberaj movadoj asociita nur kun niaj neediness kaj unu-sidedness? Aŭ, se ni iam ludi ekstere kiel en eksteraj movadoj, tio dependas ne mekanismo kune, kio estas tute kalkulita sur nia ekstera vundebleco kaj unu-sidedness kaj nun kompreneble en la Ludoj volas konservi pluvo kaj rapida tra la ludo por la neceson , ludo kiu estas eĉ la Tero estas koro? Do ŝi starves sed ne ke ili ne havas ankaŭ tian eksteran kiel ni. La homo mem povas, kiel li levas pli pri la ekstera vundebleco kaj la malĉasta ludo, eĉ la ekstera movado pli rezigni. Kio estas en ĉi tiu respekto al la klera homo super la sovaĝa. Tiu estas senĉese persekutante la milito kaj komprenis por kio li bezonas, kaj kiom kolera li kondutas en sia dancoj; sed li ankaŭ sidas kiam mizero ne puŝi lin, kiel kviete sur la mato kaj fumas sian pipon; Li faras tagojn. La klera viro helpis sin de parto de la ekstera libera aktiveco esti ŝarĝo kaj malneton bestoj, kaj fine eĉ siajn maŝinojn; lia danco estas sittiger kaj kvieta; nur interne lokita stimulas la variis en ĝi ol en la simpla krudaj sovaĝaj kaj eĉ ol la bestoj, la voraustut lin tiel en la ekstera movadoj. Sed ankaŭ en la kleraj personoj de la kamparana kaj manlibro laboristoj laboras pli ekstere ol la filozofo kaj reĝo, tamen, ĉi tiu laboro tiel pli interne; kaj dum la bevy de Commons devas praktiki siajn proprajn krurojn marŝi, probable sidas la oficiro sur ĉevalo kaj povas forkaptitoj; la majoro restas eĉ ŝajne sencela malantaŭ la fronto, kiam la armeoj batali. Li laboras almenaŭ ekstere, kaj plej interne. Ĉu ni ne metu en la klaran signifi kion ekstere kaj interne libera movadoj kontraŭ la alia? Speciale nia plej alta, plej libera, intelektaj aktivecoj kuri al ĉiuj el nur al pure internaj moviĝoj; ju pli ni retiriĝi en interkonsiliĝo, depende krea imagpovo energias en ni, des pli ĉio ripozas ekstera

teatraĵo de la ekstremaĵoj. Sed kiu argumentas, aŭ povus pruvi ke kion nin pasas kiel provizora stato de mensa alto kaj koncentriĝo, ne la natura stato iam alta monpunas kaj en si mem povus pli koncentrita uloj? CXu superaj estaĵoj, la suba nur imiti ĉie, eĉ en kio estas unu el iliaj humileco, imitu ne trovas ĝuste la malsupra iliaj plej altaj statoj de la ŝablono estas ĝenerale pli altaj?

Unu pli aferon: Kiom da bestoj, ĉar mi ne parolas de la planto, kies animo estas kiel dubon, finfine, simple liaj partoj estas firme kaj pluvo kontraŭ ĉiu alia. Kiel povas tiam la tero, eĉ ne fiksita, sed nur permesate runs teni ĉi leĝo pro mortinto, ĉar ili faras siajn partojn, la kreitajxoj sin neparoleble libera kopiis kontraŭ ĉiu alia, kiel fari tiujn firme Bestoj? Kompreneble, estas la tre malaltaj bestoj, kiuj estas sekura. Sed la bestoj, sed kun animo. Kiu kuraĝas dubi? Kaj ke la Supera Grooms tuŝi la malalta de certaj flanko, ni scias alie. Sed kial sekura tiuj bestoj? Ĉar venas al ili kion ili bezonas. Kaj tiel movas la sama kialo la tero nur per fiksaj leĝoj trans la ĉambron. Ajna devio metus en kondiĉoj kiuj ili ne bezonas. Via interna vivo procezo estas fiksaj leĝoj de la ekstera tiel kiel la kalkulita de tiuj bestoj al sia firma bazo. Sed estas nur fiksaj leĝoj, ne fiksita stato, ĝi estas kiel tiom multaj aliaj aĵoj pli alta ol tiu de bestoj.

Tiel granda malsimileco eble eĉ post la tutan teron de iuj paĝoj kun ni, kaj ili estus eĉ pli granda ol ĝi estas, kio povas maltrankviligi nin, sed se tiu malsimileco simple nur la plej granda alteco kaj pleneco, ne manko de kio la animo esprimas sian naturon bezonoj, indikante? La Tero estas ni simple tamen tiel similaj al pruvi ke ĝi havas malmultajn, individuaj, sendependa animo kiel ni, kaj tiel malsimilaj al pruvi ke ĝi havas pli altan, havas pli altan nivelon de individueco kaj sendependecon, kiel absoluta ne tien, krom en Dio. Ĉiuj distingeco de la popolo kaj la Tero por esti kaj agado estas simple nur ke la Erdleib la homa korpo en ŝtofoj, triki, celoj ne apud, sed super konstruita, aliaj steloj sed apud konstruis pli individua ol la homa korpo la homa korpo. Sed ĉu la korpo, kiel ĝi devus ne esti la animo, tiel longe kiel la korpo devas esti konsiderata kiel esprimon aŭ spegulo de la animo?

Post kiam ni trovos la eksteraj signoj de la tero, ke ili a Souled esti en ankoraŭ pli alta senco ol ni faras, ni devas kontentiĝi per ĝi, se ĝi estus ni pure staranta male estaĵoj, ĉar tiu post ĉiuj la sola maniero la animo de kontraŭaj naturo trakti. Sed ĉar ni apartenas eĉ al la partoj, elementoj de tero, vere fiksas nin ĉi, tamen, en la budo, eĉ iom pli ol ekstera signo de sxia animo, sed ankaŭ iom da ilia animo mem tuj percepti, nome, ke kio en ni mem ; ricevis, aŭ la momento, kion niaj animon de iliaj formoj. Kaj dividante kelkaj de ilia animo, ni ankaŭ dividas kelkajn el siaj konscio, tiel animo estas justa; ilian tutan kurson, oni nur povas havi kiel partnero de ŝia animo, kiel malmulte ni ne havas la tutan korpon de la tero.

Kompreneble, tiel longe kiel vi povas, homoj, bestoj kaj plantoj estas nur kiel io ekstera al kaj sur la tero kaj iliajn animojn povas pensi nur en malprofunda rilato al la tero, la tero sistemo, kaj kiamaniere la korpo sen la bendo de la tuta sistemo aperas kiel iu Airborne, la animoj devas aperi tiel. Se ĉiuj antaŭaj konsideroj montris ke niaj korpoj estas vere partojn, organoj, membroj de la tero, la surtera sistemo mem eĉ pli firme en ĝin kaj ligis ĝin, ĉar la partoj kaj membroj estas ligita en nia korpo, do estas

niaj animoj necesaj por la kuraĝigo de la tero kaj estas ligitaj per la sama, kiel la sidejo de la animo povas juĝi nur por la korpa, al kiu apartenas. Nun ni povas esti certaj spiritaj interligo kiu ligas ĉiuj animoj de la Tero, ne nur kiel tuj percepti kiel la fizika ligo kiu ligas ĉiujn ŝia korpo, ĉar ni devus esti eĉ la tuta spirito de la surtera tiam reprezentis ĝin; ni povas kaj devas provizi la fizikan bando vidu la esprimo de la intelekta, kiel ni ne havas aliajn rimedojn por vidi spirita kateno kiu atingas preter ni, sed sed eĉ havas en nia propra korpo ekzemplon de tia esprimo, donante nin la Sekva konkludon same titolita kiel la sama ebligas.

Dum tiu sola, ke la tero portas saĝaj homoj ne sekvas po se ke ŝi estas inteligenta aŭ eĉ inteligenta ol ili. Kunveno saĝa homo estas ofte malsagxulo; lageto kun multaj fiŝoj sentas kiel tuto ne tiel kiel ĉiu individua fiŝoj por si voraussetzlich nenion. Kaj la tero povus do esti de tia legado kiel tuto povas esti muta ol ajna homo kaj bestoj sentas sur sia aŭ nenion. Certe, kiam la personoj kaj bestoj estis ĵetitaj kune same malprofunda sur ŝi kiel renkontiĝon de homoj kiuj venas kune nur post tiu aŭ eksteraj punktoj de referenco kaj dispelos bone denove, aŭ kiel la fiŝoj en la lagetoj; tie nur ne la Asembleo, la lageto, sed nur la tero fermas al la individuo, kohera en si mem, nesolvebla tuto, kaj la kunveno nek la popolo, nek la lageto produktis la fiŝo. Sed ĉiuj popoloj kaj ĉiuj kunvenoj de la popolo kaj la tutan fiŝon kaj ĉiuj fiŝlagoj estas kreskigitaj, kiel ili estas ankoraŭ taŭgas kaj estas nedisigeble ligita en celo en troa kunteksto de la teraj sistemo. Se ni volas kompari la grundo pravas, do ni bezonas kompari ilin kun kunveno, la sama organika evoluigis sin jxetis, kaj ankoraŭ koneksa kiel. Tia kunveno estas la kunveno de niaj okuloj, oreloj kaj cerbo fibroj kaj kio alia estas tie en nia korpo. Ni ĉiam revenigis al tiu komparo, krom ke ĝi ĉiam aplikiĝas al la tero korpo en pli alta senco, ĉar nia aŭto eniras en lin. Nia korpo, la animo de nia korpo, nun komprenas cxion ajn konis lin, kaj pli ol la aktivo estas iu el liaj detaloj, do la teron Ĉiuj liaj homoj kaj fiŝoj scias, kaj pli ol la aktivojn de ĉiuj individuaj kuŝas.

Ankaŭ oni ĉiam trovas la plej motivon rekoni komuna ligilo de surtera spiritoj en plej granda spirito, vi pli enprofundiĝis la vido, kaj tiu spirito, kiel malproksime kaptis lin, estas pli por la nomo ol la aferon post, do estis sola, ĉar vi ne enprofundiĝis lin sufiĉa. Tamen, la validan nomon sur la ebla klarigi la aferon. Paroli de spirito de homaro estas nun fariĝis tiel familiara kiel paroli pri la spirito de homo. Nu, kiu opinias sin ne io kun ĝi. Oni kredus sin esti senhonta, rifuzis agnoski la spirito pri si; la fragmentación de la homo kontraŭ la komuna senso ĉesos ekzisti antaŭ la alta vidpunkto. Kaj ne pruvi mil ligojn de la stato, religio, scienco, sociabilidad, ke la homaro estas vere mense Ligita? Sed ŝi estas per si mem kaj sola? Ĉu ne ĝuste la kunteksto de la tuta Tero sistemon, worein la Homaj kun venos, kio kunligas la homojn al la homaro? Ĉiuj rimedoj de homa interrilatado aliro sed ankaux pri la homoj kaj estas fondita kohera maniero nur en la ĝenerala kunteksto de la tergloba al sin. Eĉ homoj kaj popoloj kiuj vivas izolita de trafiko kun aliaj homoj kaj popoloj restas, per tiu interrilato ankoraŭ envolvita en la tuto. Kio asocioj sed alie la resto de la homaro, kiel la ĝenerala kunteksto de la surtera? En la sama kunteksto, sed estas ankaŭ pli ol la homa, iru samtempe ĉiuj animaloj kaj plantoj, kaj eĉ pli ol ĉiuj bestoj kaj plantoj. Do la animoj de ĉiuj bestoj kaj plantoj en la pli alta spirito iros kun iu pli

ol cxiuj individuaj animoj; ion pri ĉiuj individuaj animoj, kiel la kunteksto de la korpoj en la tergloba kaj la surtera ion pri ĉiuj individuaj korpoj estas. Ĉu ne estus stranga sufiĉas, ĉar nia menso tiel multajn momentojn de diversaj specoj kaj gradoj inkluzive se Spiriton sur nin devus inkluzivi momentoj de la sama speco kaj ordo simple nure homaj spiritoj? Ĉu ne ke estu kiel la malaltaj organizo de solitaria?

Kiam iu rigardas ŝakon ludo, li serĉas pri la spirito de ŝakon nur en la figuroj aŭ eĉ nur la oficiroj ne prefere en la tuta compilación de la figuroj kaj la estraro? Kion faris la figurojn sen la tabulo kun liaj kampoj? Kaj kio signifis la popolo sen la tero kun liaj kampoj? En ŝako, kompreneble, estas de neniu originala spirito de la ludo, la parolado, la ludo de ŝako ne ludas mem; nur nia menso konceptis la ludo de ŝako kaj ludas per ĝi kiel per io ekstera; sed ĝi ne povas esti alie ankaux la internan spiriton kaj la spirito de la Ludoj sin vivantaj figuroj sur la tero, kies ludo koncipis la vivanta Dio, kiu koncipas neniu nura ekstera ludo kaj ludi kiel ni faris. Sekve, ĝi ne povas esti alie, ĉar la samaj kondiĉoj de la logiko interne ĉeestas tie tuj, ĉar estas faritaj de ni ekstere tra nia inwardness. Nur la volon kaj devas esti malsamaj de tio, tamen, temas pri la ludo de ŝako nur ni scias, ĉar esence havas la spiriton de ŝako en ni, la tero scios sin kaj siajn karakterojn, ĉar ili la spiriton de ĝi en si havas.

Oni povas demandi: Kiel eblas ke la tuta Materialo, Fizika, kiu estas uzata por transporti la popolo, sono, tiparo, ktp vojoj konekti spirito spirito sur Planto Intelekta menso menso do ludon en pli alta spirito povas esprimi? Devas ne kiel substantivo ĉesigo la trafikon anstataŭ la fantomoj faras? Tamen, estas iu kiu korektas ĝin. Sed kiel eblas? Tute ne, se estas tiel, kiel vi kutime pensas pri kiam ĉio estas preter viro sen animo mortintoj; tre simpla sed se ĉiuj kiuj apartenas al la tuta animitajn estaĵoj, ĉar estas ankaŭ co-sponsoro kaj Mitvermittler liaj intelektaj valoraĵoj kaj faras poste. Kiel niaj korpoj tra la enkorpa, tiam niaj mensoj estas difinitaj per kiuj apogis ĉi spirita estaĵo en interrilato, kaj ajna alia speco de spirita rilato estos efektivigita per malsama speco de korpa rilato al li. Alie la okuloj kaj oreloj estas metita por materialo araneaĵojn en rilato al ni kaj nur se tiuj vojoj apartenas al nia ĝenerala korpo kun ĝenerala spirita estaĵoj venas vida kaj aŭda sentoj en spiritan interrilatoj. Kio iras preter ni, estas nur la Fort kokono de kio jam ene de ni. Tiel ĉio estas klara, komprenebla kohera tra la tuto, tamen, en la ordinara maniero, preni la aferon kun malfacileco estas ke nur preterrigardis la kutimo povas nur superi la nekonsekvenco, salto estas self-made fosaĵon. Post ĉiu, se vi sed unufoje spirita movado de homaro per materiaj rimedoj devas rekoni ke la materialo signifas venu kaŭzi lin, se ili uzeblaj nur inter plezuro kaj finis partoj de la mondo, eĉ ne surhavi ilia spirito? Kiel povas eĉ esti ligitaj per spirito de la homaro, la sola ekstere, el la menso?

Kvankam spirito de homaro, kiel pensi kiel li kutimas tiel bone ekzisti, jes povas esti tiel sola; ĉar la unhaltbarste ideo ke oni povas havi de menso, por konservi, kompreneble, ankaŭ la plej insostenible helpan nocioj estas necesaj. Sed pli de tiu poste. Ĉar nun ne estas tiom multe kiom ni devas pensi ni spiriton de surtera ajn, speciale la unua fojo, ke ni devas pensi ni tian; nur ke ni ne povas pensi sen la fundamenta posedaĵo de li, sen kiu estus lia spirito. Kaj li ne volis, ĉu li ne scias pri tiu en kio estas konata en li io speciala. Poste estis multaj spiritoj, sed ne unu; tiam ni

leimten li per vorto, kaj ĝi disfalus en la afero. Ĝi estis donita granda rondo, en la granda nombro da malgrandaj. Ĉiu malgranda cirklo havas animon enhavon, li ŝanĝis en kaj fermas al kiu li scias. Sed por la granda cirklo la malgrandaj rondoj enmetanta ĉiujn, ĝi inkludas kaj ankaŭ de la animo enhavo de ĉiuj malgrandaj cirkloj en ĝi. Kontraŭ la granda rondo, neniu el la malgrandaj kompletigis ĉar ĉiuj pli grandaj partoj de ni estas, en konsekvenco, la blanka ĉirkaŭ ŝi ĉiuj enhavo; sed cxiun malgrandan finos kontraŭ la alia malgranda, neniu el ili sciis rekte al la alia enhavo, kaj la grandaj denove fermita de aliaj grandaj, ĉiu el kiuj povas esti enhavita en granda cirklo. La malgrandaj rondoj ni, la granda cirklo estas la tero, la plej granda Dio. Do ĉiuj la eksteraj signoj de la animo, la tero, kaj la interno ankaŭ. Kio estas ekstera signo de la animo al ni, ni vidos pliigita en ŝi; nia tuta animo apartenas al ĝi tuj donas al ni tiel diri, rekta testo de ilia animo. La eksteraj signoj povas lasi nin en dubo, ĉu ni havas ankoraux ne nur malplena bovlo antaŭ ni; propra animo pruvas ni estas vere animon en gxi; propra animo povus lasi nin en dubo, ĉu ĝi estas malgranda afero de animo aŭ fragmentación de animoj estas ne nur, ke ni havas cxi tie; la eksteraj signoj montras al ni, ke tie ni limo, ni inbegreifende altaj ligilon.

Konsiderante ĉi gastigado per du manieroj ni kun nia tasko pruvi la ekziston de animo en la mondo por pruvi fakte tre avantaĝon en la tasko de la animo en la planto. La planto estas tute apude kaj sube ni tuj ekster ni, ke ni povas percepti neniu fendo de sxia animo tuj, ĉar ĉiu animo ras nur al si kiel relative rekta koncesio. Nur vidante la materialon kondiĉoj kaj cirkonstancoj kuŝis antaŭen kiel ni nun ankoraŭ ne vidas, kiom multe oni povus montri aŭ peto animo ekzisto en akceptebla kontentigan rilaton; sed des pli bone ĝi devis aperi al ni, se ni nur iom el la substanco de la animo povus montri en la planto, des pli do se ke ĉe pluraj punktoj la sama povus esti okazinta. La ekstera signo de unueco plusendu al la interna unuiĝo sed ĉiam sugestas. En tiu favora okazo, tamen, ni estas en la tero. Kiel ni ĉiuj apartenas al la tero mem, do ĝi postulas neniun analogioj kaj remota cirkvitoj, por pruvi ke la tero havas animon; ĉiu povas rekoni sian animon kiel apartenantaj al ŝi rekte, nur esti certa, ne kontenta kun tiu sola. Kion li volis sole kaj soleca kun la monstraj Erdleibe? Sed nun venas la plej simpla analogioj kaj koro bezonoj devigi nin almenaŭ en aliaj homoj, bestoj frue rekoni pli malpli simila kiel animoj en ni. Ni estas la sama kiel sekura kiel nia propra. Tiel estas en la tero sekure animo ankaŭ pri ĉiuj nin. Nun ni devas nur montras ke tiuj animoj ne estas tiel fragmentiĝis kiel ni koncipi kutime, kaj ĉi tiu estas farita konsiderante la unua loko, kiel ni konsideris ke iliaj korpoj kaj korpaj procezoj ne estas tiel fragmentado kiel ni Ili kutime koncipi; la korpa preter ni sed ni devas servi kiel esprimo de la spirito preter ni; due konsideri kiom niaj individuaj spiritoj mem sed nur havi la karakteron de unu-sidedness, kiu alvokas bando en pli ĝenerala spirito tiel, ĉiuj surterajxojn klare esprimis ol en tiu ligo; fariĝante trie konsideri la estonteco, kiel por la granda salto inter Dio kiu regas la universon kaj spiritoj, kiel la nia, la sola estro malgranda hojuelas afero, prudente Serĉi intermediarios ankoraŭ. Sed formas la korpon de la ĉielo tiaj buloj inter niaj korpoj kaj inter ĉiuj kompreni la mondon, inter la tute kompreni Dio, auxdis, ke ni ne devas esti inklina al socializar kaj mensa intermediarios arangxajxo. Sed tio povas

esti interaj stadioj de mildigita, sed nur kontraŭ ni pliigis individueco kaj sendependeco, ĉar ĉio aspektas esti perdante proponoj, en tiu senco.

Kiel nun post ĉiuj plantoj tra iu malglata similecojn, kiel komponigita ĉelo konstruo, nutrado, reproductores maniero, la simileco de la tero venkis nin, do ni povas en tia okazo trovi nur aludojn ke ilia animo de iuj kvartaloj kiuj estas proksimaj al nia ol la animo tero. Kaj kiel tio povas esti ne; ŝi estas nia najbaro sur tero, tamen ni ambaŭ najbaroj ne estas la tero, kiu havas siajn najbarojn nur en la ĉielo.Koncerne al la ĝenerala animo markon tero restas ĉiam for en avantaĝo al la plantoj, eĉ kontraŭ nin, kiam ni rigardas ĝin. Nur kun ni ĉe ĉiuj neniu ekstera signo el ni bezonas.

Se homoj, bestoj kaj plantoj estas najbaroj sur la tero, sed la homo estas la plej preferita proksimulon, kaj estas ĝis nun reen de iuj anguloj de la tero proksime ol la planto, kiel ne ĉiuj reale, kaj la vorto najbaro al la rilatumo de la Supera Malalta tauxgas; nur kompare kun la ankoraŭ pli alta estas ambaŭ najbaroj.

Kompreneble, ni ne kaŝi de ni mem, ke la objektiva profitoj por la detekto de animo en la mondo per subjektivaj malavantaĝoj estas nia receptividad ĝin en manieroj kiuj estas multe superis. Ĉar estis necese kredi en planto animo, estas nur la ideo bezonis kontrakto, mallarĝigi, ke ĉiu estis facila kaj konvena; planto animo nur aperas nur kiel malforta infano kontraŭ homa animo; retenado vidas sur ĝi, verŝajne ŝatas pesi la novnaskita pupoj; sed nun estas necese etendi la nocion perforte koncipi ĉiuj kondiĉoj en nova grandskala, kiuj falas de la spirito, la dato tiel streĉe laĉitajn, malmola; monstro kiu resumu mem, devus ni vidos sed konsiderante ke timas for kaj fermas siajn okulojn, kaj tiam diris sufiĉe bone, ĝi ne estis tie, ĉar mans ne volas vidi, kaj se ĝi ankoraŭ skuas ni, do vi pli bone aĉeti , ni seiens, skuante ĝin. Se vi vidis lin sufiĉe kuraĝe, unu trovus jes, ne estas la monstro, por kiu ni tenu ĝin, ĝi estas nia amika antikvaj tamen iam juna floranta patrino, kiu pezas mem; sed timas ke ni ne rekonas ilin.

Ke la plantoj povus esti viglaj, ĉiuj estis probable jam pensis pri si, aŭ almenaŭ pripensis. Sendepende de ĉu ĝi estis vera, ĝi estis gracia ludo iri tra kelkaj kialoj: Kio ajn estu la tuta kredo pri? Tie, ĝi estas kontraŭdiro kiu iras forte en la karno, enverguro en ĉiu areo; ĉiuj pensas ke la tuta konstruaĵo disfalis sub kiuj li antaŭe loĝis despreocupada; kvankam ĝi estas montrita ke esence nur nova forta kolono por la subteno de tiu kiu devas stari por ĉiuj tempoj, estas starigita apud gxi; kaj nur en la momento starigi diapozitivoj la tuta konstruaĵo. La unu tenante la sakrilegia provo, la alia ridinda; kiel facila estas kondamni kiom facile eĉ ridi.

Do nun ne mankis, kompreneble, ke multaj kiuj volonte koncedas la simpla floro, la simplan animon, ĉar ĝi prenis tiel malmulta penado por en sia animo, la tero, la miloble floranta, nenio plaĉas al akceptas shunning spirita antaŭe elspezo kiu ne povas nei. Kie kompreneble neniu penado, ĉar neniom. Ĝis nun tiel ofta supozo ke la plantoj sen animo dependas mem tre multe kun la same populara kredo, ke la tero sen animo kune. La plantoj estas, kiel individue oni povas konduti, sed tiel kunigitaj, ekde unu peco kun la tero, ke la vero de ĝi devas ankaŭ esti veraj ili. Aliflanke movas la animo en la tero, kaj gxi kuras bezonis de ŝi en la plantoj; inverse, kiam la plantoj havas animon, la specimenoj de la animo de la tero maniere kreskanta, la evidenteco de ĝenerala animo centro de la tero supre kun ĝi kaj kunigi pli. Per tiel diri, la tuta periferio de la tero estas animo vojon kun ili, la

postulo de katenante ĝenerala animo centro mem rezultas certe.

Lastatempa natura filozofo esprimas sin en tiparo kiun mi kutime legas kun plezuro kaj instruado, en la sekva maniero sur la temo; kion mi estu donataj iuj komentoj, tio ne estas kion mi volis pravigi kun tiel penado kaj zorgo en mia antaŭa surskribon aspektis striecaj kun kelkaj malpezaj batoj de la plumo denove. Okaza vidpunkto de la ĝenerala punkto kiu faras hodiaŭa filozofio kontraŭ la ekspansio de konscia animon sur la homoj kaj la bestoj ankaŭ Balk kiel tiel fari ĝin.

"La planto estis individuo, sendependan vivon. Ĉiuj iliaj strukturoj estas interne kaj ekstere por ĉiu alia. Ne eksteran, fremdan povoj kion produktas per hazardo interago de la planto, sed kreas el interne, por lia propra interna energio kaj dividis ilin .. iliajn korpojn kun tiu interna energio ŝi alfrontas kaj neorganika naturo senĉese estas kun tiu en trafiko de la aero, la akvo, la tero, ĝi akiras sian nutraĵon kaj igas legomo formoj sed malgraŭ tiu ena mem estas. . planto ankoraŭ aliĝis al la Tero enradikiĝinta en la tero kiel la infano en la ventro de patrino - ŝi serĉas la aero kaj la lumo de kontraŭe, ŝi elstaras ne libere kompleta konkludo, per si mem, do, estas sen animo, sen sento, mutan, senkulpa, sorry- kaj joyless vivo tiel apartenas al la tero, ol sin La planto estas sekve de la perioda kurso de la jaro, en tre malsama maniero ol tuŝi la besto. ĝi estas la vivanta jaroj, la burĝonado, florado, fructífero kaj mortante mondo. " Mi nun petos tie kontraŭ: Unue, kial ĝi aplikas al la demando de animo malpli ke la planto individue konfrontas kun ena mem farante de neorganika naturo, kiel ili ŝajne kunfanditaj ekstere kun la tero riĉa kaj pravigitan sed kreskinta fakte nur en la sama estas. Ĝi kunfandas tute ne kun la tero, por tiel diri, nur metis en ĝin, kaj ĝi estas nur relativa diferenco de personoj kies nura jes alligas ankaŭ al la tero, kaj neniel povas lin levi tiel alta suprenira kun sia kapo malsupren la arbon kun lia arbosuproj. Se tiu aŭdaca supreniro supergrunde ne aplikigxas al la animo de la planto, sed se la agrupación malsupren en la teron, tamen vera? Methinks ambaŭ kondiĉe logike kaj elstaras en la reala konkludo. Kompreneble, nur adapti, ne la alia antaŭsupozas. Jes, kiel vera kun la graveco kiun estas alfiksita al la rilato kun la tero, ke la viro kiu ankoraŭ tiel surgrunde estas tia, ke ĝi povas liberigi sin nur unu piedon samtempe ĉiam, sed estas tiel multe pli vigla ol papilio kaj birdo kiuj levigxas tiel alta kaj libera supre; li povus tiam esti nur estaĵo kies animo estas nur losringt kun eĉ unu piedon el la katenoj de senkonscieco, sen iam tute atingi preter tiu, krom eble per balonoj; sed la tero estus eldiri en sia disiĝo de aliaj astroj en la skalo de la kuraĝigo estas la plej alta, tamen, devus esti rektaj alligiteco al ŝi, kion faras la planto sen animo. La respondo estos: ekzistas aliaj kialoj kiuj la alta Souled viro, ne lasu la tero aperas viglaj; ĝi ne dependas nur sur la korinklino al ŝi. Sed tiam kial tiom malmulte valida kialo unuflanke kaj plandoj kontraŭas la planto? Kiel ĝi estas tute ke koraloj, ostroj eĉ elpolvulo afero, tiel belaj en fero fandita kaj riveroj, asociita kun la solida maso de la tero, estas lutita al ĝi, tamen, la planto faras multe pli viva radikojn en la grundo, kaj pli kaj pli da diskoj kaj rokoj povas blovi, kaj grimpas sur rokojn tiom malproksime por manĝo? Tiam la aŭtoro devas koraloj kaj ostroj senton-malpli fortikajxon ol la plantoj, li volas resti fidela al vi mem. Li ne volas tamen, ĉar la koraloj kaj ostroj sed havas alie tro multe parenceco kun aliaj nun kiel vigla permesite bestoj; sed maniere doni evidente ke tiu trajto povas ne signifi por la demandon. Se ĝi estas filozofia konkludi de ĝeneralaj propozicioj, oni devas ankaŭ probable esti universala.

Kaj ni vere forlasi la teron en sia Senanima mortintoj kaj fari la intima rilato tiel sen animo, la individua vivo procezo sed ne por la animo, sentante meznombro, ĉar tio estas la konkludo tiam sciis funde kombinitaj, ne ĉiuj bestoj en ĉiuj, viro esti, ĉefe, multa sen animo, sento-malpli ol la plantojn? Ĉar la bestoj pri malpli nedisigeble kunfanditaj kun la tero kiel la plantoj, ne pli, pli versátiles, kvankam ne kun la firmao sed kun la tuta tero (vidu Ĉapitro II.)? Sed eblas la lasta striko malsupra ol la antauxa, unufoje fari la ligon kun la sen animo sen animo? Ju pli la bantoj kiuj ingestión nin per la mortintoj, des pli ni estos pensante si poste englutis en morto. La planto povas eĉ ne etendu siajn radikojn tra kiu ĝi estas konektita kun la surtera sistemoj, malproksime, tiel diri, kunfandita nur kun la malgranda makulo sur kiu estas ebena, sed la besto, kun la tuta spaco tra kiu

movas la koncedas lin grundo el kiu strekas aeron kaj nutraĵon; ĉar dum ĝi ne venas ene de haro pli de la tero liberiĝi de la planto restas kiel ĉi tiu unabtrennbares, nur pli deslizante, la punktoj de kontakto kun la surtera plu ŝanĝante, ĝis nun, sed ankaŭ kun la mortintoj procezo pli kaj pli versátil esti kunfandita povas ludi la tero, kio estas vera, ĝi distingas por lia vivo procezo, liaj agoj individue el la ekstera mondo; sed tio supozas post la argumento ne pro individua animo, sento, meznombro, ekde ĉi apartenas ankaŭ la planto. Kaj la planto pelas lian partoj nur de fiksa punkto de vido, antaŭen kaj ŝanĝas la punktoj de kontakto kun la eksterteranoj. Ekzistas nur relativan diferencon. La besto malproksimigas tute kompreneble en malsamaj direktoj, de interna principo, por atingi la celon, la planto restas, sed ankaŭ la planto diskoj de ilia solida profesia el interna principo, sur cxiuj flankoj folioj, floroj, iras en ambaŭ supren kaj malsupren, ĉu ankaŭ por atingi la celon; Dum kun ekscitita per eksteraj stimuloj; sed estas ankaŭ la bestoj. Denove nenio sed relativa diferencoj; sed volas fari absolutan: En bestoj animon devus aperi eĉ, pro la besto ekzistas kaj estas konstruita tiel celkonscia, nenio en la planto; ili devus aperi nur oni kvazaŭ ankaŭ konstruita io en ĝi, pro tio ĉi tie kaj tiel celkonscia kiel en bestojn; sed devus esti simple nur ekstera aspekto. Kun ĉiuj gravuloj ena conveniencia ili nur apliki ekstere konvenas.

La planto, ĝi estas dirita, elstaras ne libere sendependa konkludo aparte kaj dirante pri la kuraĝigo; sed se ili povas nun kuŝas kun la bestoj de la sendependa konkludo nek cxion gxis la tero, nek en la looseness de la grundo, el kiuj la unua ne, la lasta ne ĝenerale okazas je distanco, kvankam li ne kompletigis en unu ciklo aŭ centrita nerva sistemo Eble, nek de kiuj apartenas ankaŭ sennombraj bestoj; kiun li tiam povas daŭri sed estas malsama ol en nur la individua Artung kaj komparo de vivanta procezon kontraŭ la tero, kiu ankaŭ ricevis la plantoj de la obĵeto estas nur puŝis flanken, sed se ili signifas neniun kutimon kuraĝigo por la planto estas, neniu povus signifi por la bestoj.

Enradikiĝinta en la grundo kiel la embrio en la utero de la patrino estas strebi al la planto de la aero kaj la lumo. Sed mi kredas ke la embrio estas pli apude en la brusto de la patrino de lumo kaj aero, kiel li malpacis kontraux ilin; sed la sento estalla tuj, dum li mem rompas lumon kaj aeron; tiel mi pensis nun, kiam la planto venas el la idaro de la planko ĝis la aero kaj lumo, kaj eĉ se la flori paŭzoj je pli alta lumo vivon denove, povus pensi de erupcio senton en la planto nur post tiu analogio. Estas ĉi supozeble signifas nur duoblan erupcio, rompante la planto por transporti kun aero kaj suno duoblan erupcio de senkonscieco? Se la senkonscia vivo procezo ne laca, elĉerpi en malplena stadionoj? Nun, tamen, ankaŭ radikoj de la embrio ne estas en sen animo, sed soul patrino; tial estus por la sama analogio, laŭ kiuj la planto estas konsiderita kiel inanimados, preni la teron en kontraŭdiro kun la bazo de la argumento mem denove kiel animo aŭ la konkluda rimarkas ke se la senkonscia povas kunfanditaj kun la konscia, senkonscia embrion per konscia patro, la inversa estus tiel same bona ebla, intenca planto kun senkonscia tero. Se vi povus marŝi tra la analogioj kiu prenas mian skribon oka malgrandaj, el filozofia vidpunkto, oni alkonduku tiaj turnoj de analogio, tamen, povas pruvi aŭ klarigi ĝuste la malon de tio, kion ilia intenco estas, kaj se ili ne sin al kontraŭdiri, parolu nur en nia favoro? Sed la fizika simileco de la solida rooting formanĝas ĉiujn aliajn respekto kaj konsidero, ĉar ĉi kompreneble restas inter embrio kaj planto. Sed tio povas ankaŭ esti interpretita aŭ alie la malmola radikoj de la planto en la teron, kiel en la senso de partopreno en la soullessness de la tero, Mi kredas en Nanna (S. 56) esti eĉ montras eĉ sen konsideri la teron animo .

Kompreneble, la tuta argumento falas tute se la tero sin viva, vigla, anstataŭ esti morta. Tiam ĝi povus nur scivolas ĉu kio helpas la planto, eble dependa kunfandis kun la ĝenerala kuraĝigo de la tero, kiel videblas kampoparto aŭ trunko kiuj sentas nenion por si, sed en la tuta sentiva helpi konstrui estaĵoj, samkiel nia osto fragmentoj kaj sango fluas animi nia tuta korpo. Sed la sedo rekonas la individua komparo de la planto de la tero mem, do ni korpigita ĉio necesas akcepti ankaŭ kutimo kuraĝigo de la sama povas.

Tiuj argumentoj kontraŭ la animo de la planto estas prezentita en tiparon populara tenis, devas do probable la aŭtoro ŝajnis esti aparte evidenta kaj plej facila en la mano. Nun ne dubas ke en la

filozofian Tra eduko la aŭtoro ankaŭ asociita kun profunda filozofia vidpunktoj kiuj ne citas tie en rilato kaj sekve ankaŭ ne povas nei; sed li povas kulpigi nin se ni nun preferus lasi tiajn aferojn al la plej simpla, plej natura, kompreneble, nur iom pli singarda metodoj de konkludaj ol sur filozofiaj kialoj, kiel havas faßlichste kaj batante frukto tian argumenton? Ĉar ĝi estas viro de spirito de kiu estigis, may fakte la kialo, ke ili maltrafis ne konvinkofortan, nur profunda Untriftigkeit dependas; sed certe apliki al bona, kaj certe ne estas pli malbona ol ili troviĝas ĉie, kiel longe mortigi la nediskutebla kondiĉo de la tero morto kun ĉio, kio dependas kaj ne fizike similaj al homoj, la kurso de lia vivo lasta bona ankoraŭ, ĉar alie li estus malbenigxu la saman morton kiel ĝia sekvo.

Kie estas la lasta filozofiaj soullessness de la planto kiel la tero? El la jenaj bazaj vido: La ideo estas nur laŭgrada losringen de la senkonscia naturo tegmento mekanika procezo de konscio kaj fine ruliĝi super la popolo en la mem-konscia menso; nur ĉar ĝi postulas mekanike morta naturo kaj poste mortis, te sen animo vivo procezo kiel stadioj de ilia kolekto.Post tiu filozofia vidpunkto estas tiam konstruita naturo, ĝi piedbatas; kie ne Beiseit; vi ne faras ĝin vere? La supre estas ne ekzemplo de tio kaj kiel fari ĝin? Kaj tie venas al konkludoj kaj kontraŭdirojn kiel la antaŭa. Sed ĉu ne estas pli bone por la vido dorsflankita konstrui el naturo? Do vi verŝajne ankaŭ sur konsideroj kiel nia. Kvankam la filozofia, ĝi faras almenaŭ silente; sed laŭ kio principo? Konservi ĉiun laŭ malpli konscia en naturo ol la malpli da personoj ekstere, mi diras ekstere, estas simila ;: Post tiu kaj nun iras kompreneble sen diri ke vi ne povas akiri tie la homo kun konscienco, ĉar la Tero kaj de la homa mondo aspektas ekstere tre malsimilaj; venas malsupren kaj ne tro profunde en la popolo, ĉar la plantoj estas ekstere tre kontraste kun li denove; kaj kiam vi vere nek en la teron kaj ne la planton konscion vidas, do ĝi aspektas tute kiel gajnanto aŭ konfirmante la vido tra sperto, tamen, esti certa ke la sperto iras for kaj diras ke neniu irgends animo konscion vidas, krom en iu estas tiu, per kiu li sin vidas. Vere povas esti kreskinta nur el la vidpunkto de tiu evidenteco al la palpebla simileco, kiu ripozas trans eksterajn kondiĉojn, kaj ĉi duone gravedigxis fakto, ĉar nur ili povas trovi ĝin. De tiaj aposteriora havas sufiĉe senkonscie la apriora formis ĉi filozofian vidon de la naturo kaj la spirito, kiu nun ne nur aplikebla, sed nun vaste disvastiĝinta, kompreneble. De la punkto de alta rilato, altaj teleología, kiun darboten ni marŝas por naturo mem, ĉe ĉiu paŝo pli volonte la pli supren en la fora ene ni povis vagi la vidpunktoj, sed nur de la vidpunkto aŭ en respekto al la aspektoj darboten ke tie la ekstera aspekto de la tuta naturo, ne nur por ni, ni devas serĉi mem-aperante spirito, kiu povas tiam kompreneble nenion ŝpruci en la konkludoj de tiu baza vidpunkto, ĉar ili simple mem ne nur aperis el ĝi. Aŭ kio povus esti estinta por la reala bando lokita malfermigxis inter ĉiuj teraj detaloj en plena mondo, inter la organikaj kaj neorganikaj areoj en pli alta organizo de la tero, inter cxiuj individuaj konscion areoj en pli alta konscio kaj ankoraŭ pli malfermi al ni, kontraste bendon en vortoj? Tra tian kurson, ĉio estas ligita; sed per unu signifas preni la profundo en la ombro aŭ spegula bildo de la karno, enprofundigante en la karno. Ĉiu iras malsupren en vorto kaj vorto ludi ideo ke du fariĝis ekstere en la naturo, el kiuj neniu en la mezo de la naturo, neniu scias preter ilin, kiel ni kun niaj malfrue naskita okazaj konscion; klarigis anstataŭigante vi kaŝas sin ĉiu por fari vin malfortigis la potencon de naturo kaj dealcoholized el la spiriton de naturo, do, ke Dio levos vin de la naturo, de la naturo de Dio; tiel ke faras al vi la nescio de la instruistoj de tiu konscio, la homoj konante Dion kaj lian arogantecon al la reĝo; estas pala, sciante nenion pri si fantomo, anstataŭ vivanta dia Spirito, kiel la ideo de la mortintoj regno de la naturo ankoraŭ _bypasses_ kaj memorigas pri iamaj-stato en Dio, aux nekonscie nur vorbedeutet faru. A malĉasta nebulo estas tiel metita super la naturo, en la filozofia lampo elsendas larĝan lumo, kaj la suno mem estas mallumigita. Luma konscio en la homo ne povas durchzuleuchten kaj la progreso de naturscienco igas freneza rondo aux igus ĝin kiam natursciencistoj estis vere tentata de la iluzio ke la lumo. Sed, kvankam ili ankoraŭ iri sub la sama nebulo, ili foriras ekzamenante la paŝo kaj mano-kontrolado, kaj kiam iam la nebulo estas molaj, do ili estas do pli facila la scion interpreti en alta lumo rigardis kiel operaciis blinda ke kion li vidas de malproksime, povas lerni nur interpretas laŭ kion li sentis nur en la najbareco. Tiam vi demandas kiel tiom multaj bekojn kiuj povus sekvi tiel longe.

Lastaj estas tuta heredaĵo de Hegel. Kiel oni diras, pri Hegel? Ne estis la vido de la morto de la tero kaj la mortintojn vivo de la plantoj antaŭlonge la komuna opinio? Jes vere nenio krom la komuna opinio estas nin renaskis en filozofia vesto; sed bedaŭrinde nun sen ĉiuj rimedoj kontraŭ ĝiaj konsekvencoj, kiuj havas la komunan ankoraŭ estas, feliĉe, por liaj inconsistencias. Tiuj inconsistencias de la komuna opinio de la konsekvencoj de nia propra.

En vojo, kondutas, tial ŝajnas al mi, nia vido klarigante la teron por la ĉefa spirito estaĵoj kaj ĉiu povas sin al ŝia niajn vivojn, dependanta sur la ordinara vidpunkto, kiu renversas en la homoj rekonos la ĉefa animo esenco kaj ĉiu Farita la tero povas sin de li, kiel la Copérnico mondkoncepto, kiu faras la planedo, la malgranda figments de la suno turnas ĉirkaŭ la suno, la ptolemaica, kiu montras la grandan suno rondiras ĉirkaŭ la malgranda semo, la tero. Ĝi estas vera, la ptolemaica vidpunkto, pli proksime al ni, kiel ĝi estas cxiu ekzistajxo iam pli proksimaj al vin senti kiel la centro de la tuto, kaj ĝi havas multajn jarmilo, komence amara malvolon kosto lasi la pensojn trapasi la granda paŝo kiu metis lin ekster la ekstercentraj komplikaĵo kiun nia realo emata al la klara kaj vera centro de tiu realo. Ĉar ne ĉiu ŝajnis kuri ĉe tiu paŝo, la vida inspektado perdi sian forton; kio riparante kaj reguligo super niaj kapoj solidigi kio estis firme kaj sekure sub nia Füssen heziti, turni? Kiu povus trovi hundoj kiuj observas en la revolucio? La tuta ĉielo ŝajnis tiel maljuna kapantauxe falo. Kaj tamen, post la paŝo sukcesis, la viro iĝis endemia al la nova pozicio, kuŝas la tutan mondon sistemo pli klaraj, pli bela, bonorda, rondigita en si mem kaj establita, sentiva, dignoplena antaŭ ni. Ne nur la surtera ordo, la kialoj de la surtera ordon en ĉiela, ne nur regulojn kiu ligos la tempo, ecx eterna ligo de reguloj manifestigas kaj la okulo komencas vidi stelojn antaŭ ol ili vidis ĝin ankoraŭ .

Simile, se ni rigardas al la same granda, same aperas cuestionable, ne malpli ŝajne decidi ĉiuj trajnoj kuras paŝo, la animo fokuso de la surtera ne plu kun ni, sed en la tero, pro tio, ke el la tuta en Dio, por peti, aŭ pli ĝuste tiuj en la sistemo kiu formas la tero kun ni en unu, kiel la centro de gravito de la sunsistemo aparte ne reale en la imaginara planedon de la suno, sed por peti la sistemon kiu formas kun la planedo en unu. Ĝi povas okazi ke, kiel la suno ankoraŭ pensas iras ĉirkaŭ la Tero en la ĉiutaga vivo, inkluzive homa kaj tero en ĉiutaga vivo eblas ankoraŭ pensas en la tradicia rilato. Kie ĝi estas nur evidenta, tamen tiu ideo vojo estas ĉiam la pli bona, nur ĉar lia plej proksima. Sed alie, kie asertas pri la bezonoj de la tago kaj iri de supraj faktoroj, la necesojn de multaj tagoj por satigxi lige.

Ne trovos aplikon tie sekvante lin dirita de Copernicus? "Ĉefe, ni devas memori ke Copernicus ne nur venis vizaĝo por alfronti sciencaj aŭtoritatoj, sed ankaŭ kredo kiu estis kreskinta sanktigita per la eklezio en ĉiuj direktoj kun la menso kaj la imago maniero ĉiu individuo. Estis tie ne nur enkonduki novan astronomia hipotezo, sed oni batalas kun la limigoj de la ekzistantaj pensmanieron ajn. Kiel ni do demandas pri la atakoj kiuj devis lerni la sistemon de Copernicus el ĉiuj flankoj. Eĉ Melanchthon, la kutime paciga skribis, kiam la kliento komencis de la nova mondkoncepto disvastigi pli ĝenerale, al amiko, kiu havis por movi la aŭtoritatojn subpremi tian malbonon kaj sendia opinion kun ĉiuj siaj disponeblaj rimedoj. " (Schaller, leteroj S. 385 f.)

Kruda observo sugestas kompreneble kun nia demando denove, kiel kun la demando de la planto animo, sur tiu tereno sed ne en ĉiuj similaj prete nerva sistemo ne aktivas ĉe ĉiuj, ploras, manĝas kaj alia havas kiel faru kiel ni kaj la bestoj, al kiu eksteraj malglata uzado ni kredas ke ni povas resumi la animo, tamen ni ankoraŭ nur speciala speco de la sama vazo ekkapti lin kaj nenio malhelpas, ke ekzistas ankaŭ tiaj objektoj sen teniloj.

CXu mi montras en detalo denove, kiel mi faris en mia pli frua skribo ke, se la ekzisto de tiaj karakterizaj povas ja pruvas la ekziston de homa aŭ besta animo, ilia foresto ankaŭ tute ne povas pruvi ion pli ol la manko de homaj kaj bestaj animo nun sed ne estis la foresto de animo en ĉiuj, eĉ pli malalta, des pli altaj? Kiu pretas renkonti en la limigita vidpunkto, kredi ke povus esti nur homo kaj besto animoj en la mondo? Ĉu tamen ankoraŭ malsama tipo esas notinde supera ankoraŭ speco animoj kiel homo kaj besto, ĝi devas ankaŭ Andersson kaj doni pli alta klaso vojojn kaj rimedojn por la sama, por starigxi ekstere, ol tiuj nun simple nur por homaj kaj bestaj animoj estas karakterizaj. Kaj ni volas trovi tiujn animojn, tial ĝi ne aplikas, ili sercxas tiajn specialajn trajtojn, sed pli ĝenerale, de tiuj kiuj iras al kio sen konsideri ĉiujn homajn kaj besto havas homajn kaj besto animo mem faras la animo, kun la La esenco de la animo rilatigitaj, ni ne povis pensi pri mankanta, sen la ago de la animo en korpa devis nei ilian tre propran naturon. Ŝati sed ne en la ekzisto de nerva sistemo de homoj kaj bestoj facileco, sed ĝenerale gravuloj, kiel la komenca alineo, kiu nun venis la tuta tero en pli alta senco ol ni mem.

Kompreneble, la anatomiisto kaj fiziologo ŝatus havi solan palpable reactivo por la ekzisto de animo. Kiel la kemiisto rekonas la ekziston aŭ foreston de fero en likva je la apero aŭ ne apero de blua coloración kun kemia traktado de la likvaĵo, la anatomiisto kaj fiziologo ŝatus la ekzisto aŭ ne-ekzisto de animo egale facile en la apero aŭ ne apero de blankaj fadenoj ĉe la scias rekonita anatomia traktado de la korpo, kvazaŭ la animo en la korpo kaj la korpo de serĉo en la korpo estus la samaj; kaj kie ne vidas tiajn fadenojn aŭ ne plu povas supozi per analogio, ĉar li vidas kaj ne plu pensis animo. Sed ne eksperimento ajn li povas neniam por kiu iras preter la besta regno bezonas nervojn al la animo doni pruvon, ĉar eĉ ilia ekzisto estas ene de la regno de bestoj por multaj malsuperaj kreitaĵoj pli malcerta, neniu eksperimento li vidos ĉiu animo tute ie kaj ĉiuokaze , tiel ankaŭ ekzistas ie kaj iel povas nei. Jes, ĝi estas ĉie ne cursadas serĉi ilin, aŭ nei; Li havas ĉar lia teritorio estas la korpo, kie li ankaŭ supozas animo en aliaj korpoj ol en lia propra, kiel Li prunteprenis la adopto lerni nenion pri ĝi; kaj sperto sur kiu li povus ripozi kiam li metas ĉi supozo limoj? Ekzistas nur unu nova supozo, supozo de kutimo; sed li konfuzas kutimo kaj sperto.

Jes, ni scias kion faras la nerva sistemo por lia demando, formo kaj kunigi nin mem kiel tauxgas esti de servo al la animo, ekscius ke ĝi estas vere io, ke nur veraj kaj propraj nervoj de la animo, tial ni pravis ŝi kaj identigi la animo foresto; sed nun estas por ni tute neklarigita kion filamentary nervoj kaj la uncentered cerbo estas tiuj tiel gravan signifon por nia propra animo, ĝi restas sufiĉe mistera, tiel nekomprenebla al ni; kiel ni povas vidi necesa kondiĉo de ĉiuj animoj en ili, ĉar ni ne povas eĉ kompreni kiom estas tiaj pro niaj? Kaj kiam ni luktas por kompreni ĝin, ni estas ĉiam

sur ĝi: ĝi estas al vi, ke oni faru experientially, cxar neniu konkludo povus instrui ni, al tiuj ĝeneralaj esencaj rilatoj, ligoj en la enkorpa, ni kiel vere karakteriza de la konservi animo ekzisto; sed povas okazi eĉ sen tiuj esencaj punktoj proteinaceous hebras kaj cerbo coágulos kial ni deziras tiuj daŭre postulas animo ekzisto? Tiu ne signifas la korpon tra la bando de la animo, sed la animo ligitaj per fizikaj ŝnurojn.

Mi surhavas ĉi foje ion Nanna post kio estas fato ankaŭ por nia nuna konsideroj pala.

En Nanna (p 38) mi diris: Se fluto sen kordoj povas esti tonoj, kiuj povas doni violono kun kordoj, tiel ne estas obstaklo por kredi ke planto povas doni sentojn sen nervoj kiuj nur unu beston eniru nervo; pro kio objektiva eksciton, povas same bone apliki subjektiva genezo de la sento; ĝi aplikas al la alian logikon ol la aliaj. Nun mi volas memorigi vin ke vi povas trovi konfirmon gxi jam en la animala regno mem, kiu tiutempe ankoraŭ ne estis ĉe mia komando. Antaŭe oni kredis, ke la polipoj, Infuzorioj kaj kelkaj intestinales sentas, tio dependas de la ekzisto de nervoj, komprenu ĝuste ne trovigxos. Nun, laŭ freŝaj esploroj de Dujardin kaj Ecker, vi estas probable sufiĉe universale konvinkita ke ili vere ne havas nervojn, ĉar ili ankaŭ ne havas muskolojn; ambaŭ ĉar ĉiam vi povas trovi unu la alian. Anstataŭe ili havas la nervoj kaj muskoloj nur lückiges aŭ meshed contráctiles histo kiu konektas la funkcio de nervoj kaj muskoloj. Jes, tio estas la ligilo de nervoj kaj muskoloj ĉie tiel ke oni ĉiam trovas sin samtempe mankas homaj monstroj muskoloj kaj nervoj de brancxo. Tie ni vidas tute klare, kiel kun ajna alia ol la ordinara organizo Plane senton sen nervoj eblas. Aŭ ĉu vi neas la polipoj kaj Infuzorioj sentante pli bone nun? Tiu ne estas unu; tiu estas la konkludo, kvankam ne ŝanĝas la konkludo. Ankaŭ kio faras contráctiles histo, povas nun sentas; nur nenio pli. Sed mi opinias pli altan vidon vidas altan ekspansio. Se ekzistas estaĵoj, la sola duona de nervoj, kaj aliaj kiu povas senti nur per contráctiles histo denove, do ĝi estas ne multe importas ĉu nervo, ĉu contráctiles ŝtofo; sed de iu kiu ambaŭ agentoj komuna;tiel longe kiel oni ne scias kio tio estas, ĝi povas ankaŭ granda kvanto de aliaj fondusoj esti meznombro, la rigardo de nervo kaj contráctiles histo tiel malsama aŭ pli malsamaj ol tiu inter si.

Sed eĉ ne mankas cetere la tero nervozan sistemon, neniu karno, ne sanga, ne kurante, kriante, ekkaptinte; ŝi venas kun ĉiu al la homoj kaj bestoj veni por sia propra kun. Nur ke la individuaj cerboj de homoj kaj bestoj tra ne denove fariĝis homa aŭ besta cerbo, krurojn dum ne revenos kruron, la voĉoj ĉie denove ne unu voĉo, ktp Sed formon por ni en la nervo fibroj en la tutajxigita nervo fibroj? Ne, nur formas cerbo aŭ nerva sistemo, kompleksa celo de multaj nervo fibroj, kiu en la kunteksto de la tuta korpo iu tute malsama, pli ĝenerala principo por alta-agado, en pli alta senco stuff ol iu individua nervo fibroj sin. Nun, kiel estas ankaŭ la homan cerbon en la kunteksto de la tuta tera areo io tute malsama ol cerbo, iu por pli altan, pli ĝenerala principo-agado, pli grava, en pli alta senco stuff kiel ĉiuj individuaj cerboj. Formo sed ankaŭ permesi interveno de antaŭa bildo, kaj la individuaj leteroj aŭ vortojn ni parolas aŭ skribas, ne resendas leteron aŭ vorton, sed parolado de multe pli alta senco, multe pli grava ol la litero, la havas vorton. Alikaze ĝi estos kun la senco, kiu loĝas la kombino de nia cerbo, nur ke ni ne povas legi individua tiu supera senco, kiel oni eniras en ĝin mem prefere.

Ke la tuta cerbo maso, kiu ekzistas sur la tero, ne formas solan apudaj kompakta maso, sed la unuopulo kaj besto cerbojn dividita en partojn, ds, kaj ĉiu el kiuj estas provizita kun ĝia speciala senso organoj, havas sian tre grava teleológica signifon, la nun nur prefere celi kiu ĉio alia ol fari zertrenntes estaĵoj el la tero. Ĉiu parto povas scii tiujn formantajn fari mem la centro speciale gearteter efikoj kaj starigi ĉi tiujn al la taŭga, kaj la liberan moveblecon de nia cerbo venas al la helpo. Se ĉiuj cerboj de la

tero en dispremitan, ĉiuj okuloj estos kombinitaj en unu aŭ du okulojn kaj konstante ligita per nervoj fari ŝin rigardi nur kiel homa rigardo, la tero sorbus multe malpli izola kaj diversaj impresoj, kun multe malpli povas behaben interna libereco, kiel estas la kazo nun. Se ni devas kredi, ke la libereco de niaj pensoj asociita kun taŭga libereco de movado en nia cerbo, do ni povas ankoraŭ gardas la spirita libereco de pli alta klaso de bando ne fraŭla libereco ligita kun la tuta cerbo kopiis kontraŭ ĉiu alia volas. Ĝi okazis ne nur libera movado en nia cerbo, sed niaj cerboj estas kondukataj sur sin liberaj movadoj en superaj tuta tero; kaj la inducements mensogi plejparte en alineación de tiuj cerbon ke partopreni en ĝi mem.

Alia teleológica kialo de forkiĝanta teknikoj de cerbo maso kaj la senso organoj de la tero en ludoj troveblas en la fakto ke tia formado de la seksperfortado de individua sendanĝera por la tuta afero estas.

Tiuj estas la samaj kialoj ke oni prenas la okulon, orelon, cerbon donitaj du kaj la okuloj donis certan movebleco. Nur ke ili venkis en la tero post multe pli granda skalo en multe pli alta senco. Sed ni vidu per du okuloj, ni pensas per du duonoj de la cerbo en malpli karburaĵo ol se ni simple okulo, havis cerbon? Kial ĝi antaŭsupozas en la teron?

"Esence (kiel mi legis en la Skriboj de funda naturalisto) estas ja la cerbo kaj medolo ŝnuron de multaj individuaj, nur per nervo fibroj asociitaj starigis centraj organoj, ĉar post agoj kiam rano z.

Ekzemplo de via vojo en tri pecojn, do veni en ĉiu individua antaŭ aktivecoj kiuj nerefuteble dartum. Sed kompreneble la tri pecoj ne estas harmonia inter si movadoj kuri, eĉ ne se, anstataŭ dividi la ranon en plurajn pecojn, nur la medolo ŝnuron al la efikeco de centra organo pluraj punktoj antaŭ parlamento -. Tiel ni devos supozi, ke la cerbo kaj medolo ŝnuron konsisti el pluraj centraj institucioj, ĉiu de kiuj projektas sendependa de la aliaj de lia specifa aktiveco por si kaj iugrade, sed ke ĉiuj tiuj centraj organoj tra la fibro ligon, kiun ili kuntenas, fariĝis centra organo de supera potenco. " (Volkmann la hemodynamics p 395) Kial, kio estas vera pri la diversaj partoj de la cerbo ne validas eĉ pli granda potenco de la diversaj cerbo mem? Anstataŭ fibro rilatojn ni ĉiuj havas la rilatoj, kiuj peras la homa trafiko, de kiu estas fakte jes, ke ili transdonu spiritaj rilatoj, ilia tuja konscion kompreneble nur povas fali plata en la supera spirito. La alta ligo okazas nur pere alia ol la malsupra.

Ŝajnas al mi ke oni foje metas en lian propran kontraŭdiron. Kiam mi diras: La cerbo estas la ĉefa organo de la animo en la homo, kaj ĉiu penso estas apogita de movado en la cerbo; tial oni diras levi la spiritoj sufiĉe alta super materio: Kiel povas la liberecon de penso sekvi la vojojn kiuj estas desegnitaj en la cerbo; kiel vi povas vidi nenion sed forto fibroj en certa situacio fojo por ĉiuj. Male, vi demandas, se mi atribui la tero kelkaj animo, kie ili ankoraŭ havas simila strecxe ligis al si organo kiel la cerbo, kaj perdigxis, kiel homoj vagas libere inter si ne estas ligitaj al unu la alian, kiel la cerbo fibroj, la certigon de la unuiĝanta bando de iliaj animoj, Ĝi havas du se erara. Sur la stratoj de la cerbo ankoraŭ tiel liberaj movadoj ol sur la stratoj de lando estas ebla, kiu estas ankaŭ jes, kaj tiel liberaj individuoj movi inter kaj kontraŭ ĉiu alia, ili estas ankoraŭ sur la tuta liajn sistemojn, ilia evoluo kaj engaĝiĝo iliaj agadoj ligitaj post tiel bone, kiel ke kio okazas en nia cerbo povas esti solvita.

Parte ni eraras en la fakto, ke ni rigardas atente interplektitaj en mem elaboración de nia cerbo kiel esprimon aŭ kondiĉo de la sinsekvon unueco de nia konscienco, ĉar

nur ili havis la altaj, kvankam ĉiam el la mondo subordigitaj al permanenta disvolviĝo de nia menso aŭ atingoj esprimita aŭ mediacio utilas. Se estus por nenio, kiel postulas la unueco de nia menso en sento aŭ konscio leiblicherseits aŭ efektivigi tiel ĝi postulus zorga neniu aŭ komplika institucioj. La Infuzorioj, la polipo, vermoj, la insekto sentas en iliaj pli simpla kruda konstruaĵo siaj malproksimaj aŭ malaperita nervo centroj kion ili sentas iam, certe tiel bona kaj tiel determini la saman animon kiel ni, sed ili ne sentas tiel Alta, Imperio, komplika evoluintaj kiel ni; Ilia animo unueco ne estas dividita en tiom diversa, per kaj super la alia bordo, estas reflekta kaj reflektante individue speco de momentoj kaj referencojn, kiel nia. Ĉio en la mondo estas konektita sen specialaj institucioj en la unueco de la dia konscio, la unueco aŭ ligo de konscio estas tute ĝenerala, ligita al la tuta sistemo de la naturo dia fakte, en kio kunteksto, lumo kaj aero, akvo kaj fajro, kaj iliaj relativaj gamo fortoj, tiel kiel preni ĉiu organika, kaj kial ĝi estas nek la nervo nek nervoza rilato bezonoj. Ni devas nei omnipresente kaj ĉioscia naturo Dio nei ĝin, kio ne resumante en mem-konscia sfero, kaj ankaŭ en nia korpo ne faru la sola osto, ne la individuaj muskoloj, ne la individuo nervo fibroj por mem, kiu tuj en tia sfero. Ne demandu ie kie konscion venas sur kaj haltas, venas ie ne grave distingi konscia kaj senkonscia esence esence kiel en rilato ĉio kontribuas fari konscian, sed por distingi altaj kaj malaltaj sferoj de konscio kaj tiu de alia, kaj kio malaltranga sferoj de konscio ekstere kaj maniere aperas stranga, sed helpas ligi ilin en pli alta sfero de konscio.

Do kiel nun post ĉiu inter niaj cerboj nervo fibroj mankas, ni ankoraŭ perceptas inter la ganglioj de la insektoj. Ili ne estas necesa por la konscion ligante sin; la ĝenerala naturo rilatante al sufiĉa sola ekster jam. Ĉu kompreneble, nur la plej ĝenerala naturo rilatigitaj, la Vorlage tie, do estus nur la plej komunajn dia konscio, kiu establis la ligon de niaj spiritoj; sed ĉar la subtera sistemo en kiu ligas niajn cerbojn, la aliaj ĉielaj korpoj en ĉiuj aspektoj eĉ pli individuajn vizagxojn kiel niaj korpoj, en kiu ligas niaj nervo fibroj, aliaj teraj korpoj, tiel ankaux la animo en kiu ligas niajn spiritoj esti, la aliaj ĉielaj spiritoj alfrontis eĉ pli individua. La alta disvolviĝo sed ke gajni niajn spiritojn kun respekto al la partopreno de iliaj cerboj, tiam kompreneble venas la alta spirito en ankoraŭ pli alta senco; ĉar lia korpo, impliko de ĉiuj tiuj cerbojn enhavas por aliaj rimedoj kiel cerbo kaj nervoj maso.

Unu diras: Sed kiom peno prenis fajna interna strukturo en nia senso organoj kaj niajn cerbojn, kaj tiam pravigi nur la plej simpla sensa sentojn, kaj la transiro de nia racia pensado leiblicherseits; kaj tamen la nura enmeto de la neorganika krudan inter ni kaj la aliaj institucioj devus fari la tero mense kapablas multe pli altaj estaĵoj ol ni estas?

Nun kompreneble la neorganika krom ni por ne povus esti spirita donu pli aŭ pli alta por la tero, kiel la organika estas en ni por si, nek de tolo kaj koloroj inter la figuroj de pentrarto por iu povas doni pli signifa spirita, kiel la ciferoj por si; sed alia estas la kunteksto de la oni por la alia, kunteksto kiu, kiel ni scias, ne hazarda, sueltos kaj krudaj, sed pro la Unua Afero de la surtera regno intime kaj en ĉiuj rilatoj estas balai kaj funkcia. Ni gardu nur en tiuj distingaj vido de la organika el neorganikaj kaj maniere tiuj sendignigan konsidero relapsing lasta, bedaŭrinde, estas tiom familiara al ni, kvazaux la neorganika nure interrompante laboro por la organika, ĉar ĝi estas

ĝuste lia katenante al pli alta organika kaj en tiu kuniĝo ne plu portas la karakteron ni faras kutime ĉar rigardante ĝin krom tiu rilato.

A fervojo, konsiderita en la kunteksto de homa interrilatado kaj sama kiel mediacio, sed io kiel feran fervoja laŭ iliaj kohereco kaj impermeabilidad kondiĉoj konsideras izole aŭ nur reen al aliaj temoj, kiel peco de nervo vojeto en la kunteksto de nia interna korpa movado la sama kiel mediacio kaj konsiderita kiel peco de nervo fibroj, laŭ lia kohereco kaj impermeabilidad kondiĉoj estas io tute malsama konsiderita izole aŭ en rilato al aliaj nervo fibroj. La nervo fibroj estas nun nur tiom malmulte pli proteino fibroj kiuj iras kiel movadoj sur gxi, la portanto de io spirita kaj tial faras la fervojo nur info for ĝuste super fera paliso, kiel homoj pasi ilin portante ion spiritan. Sed ĝi devas esti ankoraŭ ekzistas aŭtoveturejoj iri tien kaj tien por gxi, prenu gxin, al pli alta trafiko, tial anstataŭ trovi trafika eterne. CXiuj vojoj inter du urboj malaperos, kaj la urboj disfalus simple nerilata, kiel okulo kaj orelo disfalus simple nerilataj kiam ĉiuj nervoj kaj arterio aŭtoveturejoj estis faligitaj en inter. Sed nervo kaj arterio fervojoj ankaŭ konsiderata individue, ion multe pli simpla ol okulo kaj orelo, sed eliras de lia rilato kun komplika organoj granda tutaĵo spektaklo; jes la supera estas pli pro la komponaĵo kiel la Konektita, kaj ni vidas pli proksime, la multnombraj kompleksa sinsekvon nervo kaj arterio fervojoj formoj sed en la tuta koncentriĝo (kiel cerbo) eĉ pli alta partopreno, kiel en la rezultanta ligita organoj trovi sin, kiel ni aspektas pli proksima transepto kaj teksante la nur multe pli libera vojoj de homa aktiveco sur la surfaco de la tero eĉ pli granda implikiĝo estas, kiel oni povas trovi en la homo mem.

Ni povas trovi la paradokson ke en la ŝajne simpla, rawest, kiel deviga agento membro, nur dependas de la plej alta nivelo de la spirita, tiaj formantajn konfirmita en niaj propraj korpoj; kaj kion oni vidas tie tiurilate, nur vidi kiel kresko de la valida principo en ni, kiu estas bezonata por la plej granda alteco de la supera estaĵo super ni. Nenio ŝajnas krudan rigardo estas kruda kaj ĝiaj eroj de reale facila ol la cerbo; aperas kiel uniforma, mola, unorganized maso; ankaŭ estis konsiderita frua nur por malvarmigo spongon de sango, alie tre malrapida. La fajna ekzameno, tamen malfermas en la cerbo sennombraj sinsekvon, sekcantaj, kvankam nenie kune en kontinua centro reloj haltas ĉiu agas en la korpo kaj iras. Ne nur la okuloj, oreloj kaj lango, nazo, stomako, haŭto, membroj, ĉiu disfalus sen bezuglos tiuj fajne sulkita buloj. Alie kruda, kiel estis nia iama observo de la cerbo, estas ankoraŭ nia vido de kio ligas la organika vivo sur la tersurfaco. Ni gardu aero kaj maro kaj tero, por tiel paroli nur por malvarmigo grupoj en rilato al la varma korpo de organika vivo; krom aero kaj maro kaj tero estas sulkitaj de mil sono traboj, portu la pensojn de homo al homo de mil radiojn de lumo kiu havas la aspekton de homoj al homoj kaj konduku la popolon en iliaj rilatoj de mil fiksaj linioj kaj kanaloj sur kiu la homoj sin movi al ĉiu alia, portante mil ŝipoj transiri la maron, mil senditojn, leteroj kaj libroj, la pensoj en la fora distanco kaj ricevi en parto por la plej longa tempo. Domoj, preĝejoj, urboj, monumentoj, miloj de iloj de transporto kaj memoro, kiuj kune subtenas kaj pligrandigi homa vivo evoluas en la samaj areoj kiuj povas disvolvi la kurso de la trejnado de la popolo mil instrumentoj de interna trafiko kaj memoro en la cerbo ni certe ne povas vidi klare, ĉar la cerbo ne estas tiel disvastiĝis la larĝa kaj Great antaŭ

ni estas kiel la tera surfaco. Kaj ni povas probable konscio kaj konscieco kovras ke alfiksi al cxio, kion la cerbo mem vidi pli ol kion ni serĉas ilin en la ekstera mondo, se ni ne havas la cerbo mem?

Kiu povas nei, post ĉiu, ke tio, kion ni vidis sur la tero kaj la ĉielo, povas esti interpretita kaj kuŝis ekstere malsame? Mi nur diras ke ni ne trovos pli naturaj, pli klara, pli simplaj, pli okulfrapaj, pli alta vidpunkto de la la tuta kunteksto de kion ni vidos en la tero kaj en la cxielo, alportu lasu, kiel la rapidtrajnoj en la frazo: La tero kaj iliaj najbaroj individue vigla kreitaĵoj de Dio kiel ni, sed estas pli alta-Souled kreitaĵoj de pli alta nivelo de individueco kaj sendependeco.

Kaj ne nur ajna pli klara, sed ankaux ne pli bone, kiel vera kiel la esprimo de pli alta spiriteco en individuaj dezajno de la kerno kaj esenco de beleco apartenas. Nun ni povas la tero aperas kiel bela kiel homa korpo, ĉar ĝi havas animon kiel ĉi. Sed kion pri ŝia beleco iras preter nia komprenebleco kiu batas nun en grandeco. Ĉio disfalas kaj senkoneksa aperis en natura kaj socia mondo, aŭ degeli en malfinio, por blovita aparte en nekomprenebla minacis ke ligo kaj ĉirkaŭvojoj nun bone aranĝitaj kaj agrabla por la menso en greiflicher sfero de; kaj la Limigita ankaŭ havas la senlima, ĉiuj baranta.

Kaj fine ne pli bona; ĉar scii ke ni estas ĉiuj de menso kiu estas Dio, estas pli facile por ni ĉiuj, ke ni ĉiuj estas unuanimaj nun en tiu senco, ke la pli alta kaj la plej alta spirito de paco havas en kaj per ni.Sed tiuj ĉi estontecon.

Kaj tamen la tutaĵo restas afero de fido vido; nenio en ĝi povas esti montrita per la fingroj; ne kun oni, fato ankaŭ kun ĉiuj.

Contribuïu a millorar la traducció

Text original

Kelkaj argumentoj antaŭe konsiderita pli senĝena, evoluinta kiel plene kaj iliaj pezoj estas estimita de, nun estos konsiderata en iom pli detale en la sekvaj tri sekcioj.

V. La tero, nia patrino.

Oni vidas bone kelkfoje ke viva patrino naskas mortinta infanoj; sed ankaŭ povas doni naskiĝon al mortinta patrino vivantaj infanoj? Se vi volas volas pretendi ĝin? Kaj kiu ne pretendas vere? Ĉar ni ne nomos nia patrino la tero kaj teni ĝin sed mortinto; kaj ne estas vere nia patrino? Ĉar de kie venas?

Ni ridu de fido tiom da sovaĝuloj kiuj lasas homoj ekesti de ŝtonoj origine. Sed estas diferenco se ni lasos lin elveni el granda ŝtonoj, aŭ el pluraj malgrandaj; Estas ĉi tio kion ni scias pli ol ili? Ni ne observos la grundo vere mortinta kiel sxtono kaj nomas ilin sed nia patrino?

Ni kredus vin. Ŝerco de nia, vi devas atendi nin kredi la infanoj fablo serioze, ke monto naskis iom muso Kial? Ĉar Dead ne povas toleri vivantoj. Sed la rakonto simple ne nin nekredeble sufiĉas kredi ilin, por ke la mortintoj monto escepte vigla malgranda muso ankaŭ naskis al vivantaj homoj, ni kredas kiel infanoj.

Sed mi ŝajnas natura ke patrino almenaŭ tiel viva, tiel vivaj ol observante cxiujn iliajn personigoj, ĉar ne nur unu, ĉar ili ĉiuj povus esti ursoj; Jes, post kiam ili faris tion unufoje, ŝi ausgeboren en ripetitaj Naskiĝintoj ĉiam novajn kaj ĉiam pli vivos kreitaĵoj; ke ne aspektas ankoraŭ, kiel ili iam mortis en akuŝo kaj restis malantaŭ la indiĝenoj mortinta reen, kiom imagu kiuj pensas la plej iri ĝisfunde kaj ankoraŭ restas en la duono profundo. Sed ĉu ne estas same stranga pensi ke ies patrino estis transformita de naski al sxtono kiel sxtono, ke la viro estis la patrino?

Kompreneble, la plej granda sensencaĵo aperas fine kiel la plej granda saĝo, vi kutimiĝos al ĝi, eĉ pli kiam ĝi estas tute nekomprenebla, kaj kio signifis en iu maniero, ĝi observis la saman direkton kiel tiu kiun memkomprenebla. Kaj vere, tiom stulta kaj nekomprenebla, kaj tamen tiel firma kaj sekura estas la kredo en la mortinta patrino vivantaj infanoj, kiujn vi devas fermi la profunda kialo de tiu sensencaĵo kaj tiu forto. Ŝi ankaŭ havas profundan kaj eĉ havas kialon mem ne faras ilin pli saĝa kompreneble; Ĝi estas fine la sama, kiu iam aperigas ĉiujn malsaĝaĵojn kaj observas ilin dum momento, al pli alta saĝeco kaj sekureco gajni ekzekutante finia kaj formetante la saman saĝon. Kaj la pli granda la malsagxeco, kiu procesas kaj fine eksigas, la pli granda la progreso kaj forto de saĝo. Kaj tiel estas ankaŭ Espereble, kiam la malsagxeco de la mortinta patrino vivantaj infanoj estos eksigita, ni estos bona paŝo antaŭen en la vivantoj kaj viviganta saĝo.

Fakte, kie estus kialo, konkludo, sperto kiu povis vere kredi nin aŭ ni povas pravigi la kredon ke ĉiu vigla enhavo povus alie esti denove naskita de la animitajn; unu korpo, la animo inkludas korpo kiu ne inkludas? Aŭ, kiel oni pensas estas? La tero estis kruda materialo pilko, sen menso, sen animo, nur kun stranga transdono de materia forto. Kiel rezulto de la samaj kaŭzis propra komponadoj de materio kies produkto tuj la animo. Sed ne la grossest materiismo, estas kiel antaŭnelonge eksigita? Kaj oni povas serioze pensas ke eblas fari animon per nura nova konsisto de materio? - Aŭ jena: La tero certe havis animon, sed senkonscia, kaj naskigis nun de ĉi senkonscia konscia animoj de liaj infaninoj. Nun kompreneble havas siajn infaninojn konscion; sed ili havis neniun antaŭ kaj ankoraŭ nehavanto; ĝi emerĝis nur kun la infaninoj kaj ili havas ĝin nun. Ne ŝprucas en la infana animo konscia de senkonsciaj? - Jes, kompreneble; sed ĝi maniere havigi la antaŭe senkonscia konscia animo; konscia ne lasos la animo, el kiu ĝi naskiĝis. La momentoj de konscio ke naskas spiriton de li mem, lia estado kaj fari sian konscian vivon. Neniu spirito malintegras en la momentoj de la konscio, li portu for kvankam li povas prezenti tiajn. Ĝi signifus nur ke antaŭe senkonscia animo de la tero fariĝis konscia kreado iliaj animoj. Do eble povus esti, mi ne volas argumenti pri; sed ĉiam estus nunkonscia animo de la tero. - Aŭ ĉi: Dio kreis la korpon de viro el demando de la tero kaj metis la animon de la pleneco de Sia Spirito en ĝi. Sed tio ne estas tiel hodiaŭ; Ne hodiaŭ la infano korpo sub interveno de Dio, la zutut ĉe ĉiuj, formita el la surtera afero, kaj ni ne kredas ke hodiaŭ entquillt infano spirito de la pleneco de la dia spirito; sed la frazo do restas hodiaŭ la malpli vera, ke la vigla enhavo nur naskita de la animitajn; sed se li restas vera hodiaŭ, kial li estis falsa miloj aŭ milionoj da jaroj? Fine ĉio venas de Dio; Sed cxie oni devas demandi: Kiel kaj el kio kaj kia celo faras Dio, kio li faras? Kaj kiel ĉiu spirito, sendita de Dio-spirito venis, sed laŭ

eternaj leĝoj nur fluas tra kanaloj jam inspiras lin en novaj branĉoj de ĉi tiuj kanaloj. Por fluas en la korpo de la homoj, li unue trapasi la korpon de la tero, pro tio ke estas la granda kanalo en kiu la malgranda kanalo de lia korpo pendas.

Kompreneble, la cirkonstancoj de la unua kreado de homaj kaj bestaj seksoj estis malsamaj ol tiuj de la aktuala generacio kaj naskiĝo. Estas nur analogio kiu, kiel ajna analogio, nur ĝis certaj limoj validas kiam oni komparas la unuan naskiĝon de la homaj kaj bestaj sekso de la tero kun la nuna regenerado de viro por la viro, la besto de la besto. Kaj en ĉi tiu kazo mankas eĉ en tre grava ekvacio punktoj. Nun ĉiu patrino naskas nur estaĵoj kiuj sin kaj siajn mem-proksimume simila en korpo kaj animo; Ili povas nur ripeti sin; kun tre malsamaj krea povo naskiĝis de sennombraj diversaj tipoj de vivaĵoj sur la tero, nek ili nek ripetas ĉiun alia en korpo kaj animo, kvankam ĉiam pruvi per ratios de surscenigo kaj suplementoj kaj funkcia interagado ke ilia kreaĵo estas farita el iu principo. Animalo ankaŭ levas lia juna; disigas de li. Tamen, homoj kaj bestoj ne jxetu en simila maniero al la tero. Ĉiuj homoj kaj bestoj dependas prefere daŭrigi gehends Tero ol eĉ disvolvigxo momentoj gxi.

Sed tiuj diferencoj malfortigi nian konkludon? Ne plifortigas prefere ol? Produkti riĉeco de novaj spiritaj, jes, ĝi postulas sed pli potenca, pli plena, pli profunda, fondita intelekta kreemo, kiel iam generita ripeti nur; jes tiu povas esti farita sen ajna mensa penado; kaj ne forlasas la korpon de viro, la tero, kiel juna patrina ventro, do eble nur provoki kaj pruvi ke la animo de homo la Patrino Spirito ne lasos tiel, ekde nenio Intelekta lasas la spirito kiu nur la diferenco generita. Eĉ infano spirito ne forlasos la menso de la patrino, se li vere fluis el li; sed bezonas pli al ĝi ol iliaj mensoj naski novan homan spiriton, kvankam ilia ekstera kaŭzo kiel ĉiam restas necesa. La disvolviĝo de homaj kaj bestaj animoj en surtera regionoj kondutas kiel la evoluo de pli spirita momentoj en ni mem. Kio finfine ŝatas surhavi tiuj spiritaj momentoj korpa en ni, jes eĉ forlasas la korpon ne portanta la spirito.

Ke la tero sed ne plu povis nun kiel kutimis produkti novajn organismoj povas esti komparita kun la fakto ke la lingvo ne plu povis nun kiel antaŭe generi novajn vortradikojn en certa maniero. Havante iam kreita certa nombro da vortoj, kreitaj ĉiuj novaj nur kiel infanoj kaj modifoj de malnova; kiel nun ĉiuj novaj infaninoj. Kio estas la unuaj vortoj venas pri? Ni scias tiom malmulte, ol kiel la unua kreitajxo. Sed tio ni scias, aŭ oni povas senriske konkludi ke la spirito ne malpli vivaj en la unua kreaĵo de la vortradikoj, simple ne tre konsciis estis kiel la nuna uzado de la lingvo, kaj ke li ne donis al la detaloj de la vortoj kiel signifo perdita kaj dissemas gxin, sed tio ankoraŭ estas la sama, iu, ĉiu spirito, kiu nun daŭre labori en la disvolviĝo kaj la Gebrauche la lingvon, ol tiu kiu estis aktiva en la formado de lia unua radikoj.Kaj tiel estos ankaŭ kun la kreo de la surtera animoj. La sama Spirito kiu estis aktiva en lia kreo, ankoraŭ restas valida en la disvolviĝo kaj la Gebrauche sama.

Ni ne forgesu ke, konsiderante la spirito de la Tero estas nia Kreinto, ni ne ekskludas la fakton, ke la Spirito de Dio, estas nia Kreinto en pli alta senco. Estas ĝuste tra la agentejo de la Spirito de la Tero, per kiu li atestas al ni. Ĝi malhelpas do nenio, la sama argumento, ni argumentas por kuraĝigo de la tero, por esti asertita por Dio en alia dimensio por kuraĝigo de la mondo. Do ĝi estas farita antaŭlonge per

Stoikaj kiel Cicerono (de nat. Déor. L. II. C. 8) kondukas.

Pergit idem (Zenono) et urget angustius: "Nihil", inquit "quod est animi quodque rationis expers, identigilo generare eks se potest animantem compotemque rationis Mundus autem generat animantes compotesque rationis Animans igitur est Mundus composque rationis ... " Idemque similitudine, ut saepe solet, rationem conclusit hoc modo: "Si eks Oliva modulan canentes tibiae nascerentur: num dubitares, Quin inesset en Oliva tibicinii quaedam scientia Quid, si Platani fidiculas ferrent numerose sonantes idem scilicet censeres en platanis Inesse MUSICAM CUR ?. igitur Mundus ne animans sapiensque judicetur, Quum eks se procreet animantes atque sapientes? "

Kvankam la Tero estas efektive nia patrino ne povas nomi en vulgara homaj sensoj, ili tamen ankoraŭ pli alta, kiel Dio, kiu kreis nin per ili, ne estas nia Patro povas esti nomata en vulgara homaj sensoj, sed en pli alta. La komuna homa patro, la komune homa patrino ni mem, la alta ĉiela Patro, la alta ĉiela Patrino subteni nin por ĉiam en si. Nova atestanto estas nur estas en si mem, donante nin en ili la origino, ĉar kio venas de Dio, kiu restas en Dio, kaj kio subtenas la teron, gxi ne eliri. Via komuna patro kaj via patrino volas ke vi staru en ekstera rilato, nur la internan eksteren por vi, cxar ili sed iloj de ĉi tiuj iloj.

Text original

Contribuïu a millorar la traducció

Kelkaj Pensoj sur la fundo kialoj, kiuj estis efikaj en kreado

de organikaj estaĵoj vidi en speciala apendico.

VI. Kaj pri la angxeloj kaj superaj estaĵoj ajn. Ĉiu elemento havas lian alie viglan vigla infaninoj kiuj nur surtabligis tiu elemento en konstruaĵo kaj vivstilo. La solida tero estas sub lia vermoj kaj talpoj, supre liajn sxafojn, brutojn homoj, la akvo lia kraboj kaj fiŝoj kiuj aeron ilian papilioj kaj birdoj. Sed tiuj estas ĉiuj elementoj kiuj ankoraŭ apartenas al la tero mem. Se vi kredas ke la ĉiela etero maro, tiu pura kaj fajna, plej bela kaj plej klara, plej komuna, plej komuna elemento kies ondoj estas lumo, en kiu la tero flosas sin, ne havas uloj kiuj estas ekipitaj por vivi en ĝi? Kie ili estas, se ne la mondo korpo mem, estas? Sed ili estas vere sufiĉe establitaj sur ilia elemento kiel starigi la fiŝon al la akvo, la birdo en la aero, kiel altaj estaĵoj en la alta elemento de alta vojo al pli alta vivo, ja ni en niaj malaltaj manieron esti ne egala al aperos tute komprenebla. Ili naĝas en ĝi sen naĝiloj, flugante sen flugiloj estas portita en semi-intelekta elementoj de semi-spirita forto, promeni en ili, grandaj kaj kvietaj, kiel ĉiu sublima konvertas grandaj kaj kvietaj, rigardante ektremis kaj ne kuri post fizika manĝaĵo estas sata la lumon ili sendu al ĉiu alia, puŝante kaj ne faletas, sed treni kune en klara ordo kaj einträchtiger direkto, sed sekvante ĉiun la malbrua parto de la aliaj, ni nomas ĝin enmiksiĝo, kaj ĝi estas nur la plej bona, ĉiam novaj, neniam repetitivos ludo de lia ekstera vivo, kaj evoluigi ĝin tiel Ekstere aldoni tute eterna kaj tamen eterna eventoplena ordon ene de la pli granda libereco, la neelĉerpebla riĉeco de intelektaj kaj fizikaj kreaĵoj, dezajnoj kaj movadoj, eniri la riveron al nia memo.

Se oni ne ĉiam gefabelt de anĝeloj, kiuj logxas en la lumo, kaj flugi tra la ĉielo, sen neceso de surtera manĝo kaj pocio, interaj estaĵoj inter Dio kaj ni, Liaj ordonoj pura

epizodo dissxiras. Jen ni havas estaĵoj kiuj vivas en la lumo kaj flugi tra la ĉielo, sen neceso de surtera manĝo kaj pocio, interaj estaĵoj inter Dio kaj ni, Liaj ordonoj pura epizodo dissxiras. Kaj la ĉielo estas vere la hejmo de la anĝeloj, tiel nur la steloj povas esti la angxeloj de la cxielo, cxar ne ekzistas aliaj loĝantoj de la cxielo. Ankaŭ konsideru, sekve, ili nur ne angxelojn, ĉar ili ne aspektas kiel homo kaj ne havas flugilojn de birdo; ili devus aspekti kiel ili pentris la pentristo; sed kredas do ke neparoleble multe superaj estaĵoj esti konstruita kiel la homo en Untold fajna elementoj kaj meblaro kaj povas agi kiel homo, iom unuflanka, gluita al la tero estaĵoj?

Tamen, nia ideo de la anĝeloj estas ankoraŭ kiel vera kaj preciza kiel ili nur povas cxiam kun la principo, humanigi ĉion.

Niaj mito de la anĝeloj ŝajnas al mi, fakte, kiel infaneca foreplay, bela ideo, anthropomorphotisches parabolo por la vera doktrino de la anĝeloj; tio okazas nur en tiu ĉio sin ne kredi aŭdaca kaj kontraŭdiraj placo kun ĉiu lia scio, estis permesita ludi la Anĝeloj fantástico kaj homo sen tereno inter la mondoj, nun subite granda, grandega, firme fondita en la rondo de realo, nenio stripping ol la plej malgranda ekstera formo. La malgranda ideo ekspansiiĝas modere granda, kiel ni ne plu detektos la superhomajn estaĵojn eĉ en nia homa, sed superhoman en ilia maniero de estaĵo; sed la infana trajtoj ne estas perdita, ili estas simple la plej sublimaj karakterizaĵoj.

Ne kredu ĉiuj aliaj havi sian specialan anĝelo kiu estis naskita antaŭ ĉiuj aliaj li transdoni la diaj maltrankvilo? Ĝi ankaŭ havas ĉiu sian propran, antaŭ ĉiuj aliaj anĝeloj estas proksima al li, tute alvenas al ĝi, ĉiu tiu homo faras kaj pensas, alportas antaux Dio kaj donu al Dio. Jes, Dio estis kompatema ankoraŭ, eĉ ĉiu besto, ĉiu planto estis angxelo en reprezenti lin. Nur ĉar ĝi estas la plej altaj estaĵoj ne kiel multaj el tie la malsupra homo, bestoj, plantoj, li ne staras apud cxiu persono, cxiuj bestoj, ĉiu planto propra anĝelo, malgranda kiel la homa, la bestoj, la planto mem, devas esti ne argumentas la multaj anĝeloj, kiel faras la homoj, bestoj, plantoj mem sufiĉas jam, se ĉiuj reprezentis nur aparta intereso - sed li metis cxion kune antaŭ ununura granda anĝelo kiu reprezentas ĉiujn iliajn interesojn en rilato kun li.La tuta ĉielo plena de flugantaj tiaj anĝeloj, ĉiu el kiuj akceptas gardas kaj prizorgas alia kompanio esti de Dio kaj reprezentas. Ĉu tio ne estas multe pli bona mekanismo ol ni pensis?

Eĉ en ĉi ni devas ŝanĝi nian infaneca ideo: Ni kredas ke la anĝeloj iru gvardio aŭ policano apud la popolo kaj ĉiam konservi okulon sur lin ekstere; sed ĉar ĝi nur estus kiel sklavo al la popolo kaj ne povis meti siajn proprajn aferojn. Ni pensu kelkfoje mola probable la angxelo de viro aŭ homo al la zorgo de la anĝelo neglektas. Ĉiuj ke Dio havas multe pli bone meblita. Ke la anĝelo viro certe ĉiam atingi vin mem, kaj ne forgesu mem bezonas de maltrankviligis lin, kaj ke li neniam povus neniam foriros de li per homo kaj homo, kaj tiel li kaj liaj sekretaj pensoj, malbonaj kaj bonan kaj rekonis lin Dio revenigos, tiel Li eĉ ne demandis la anĝelo apud la viro, sed li havas la menson de homo kun la spirito de la anĝelo sin tute eingetan. Kaj venis angxelo de la homoj koncernitaj per maltrankvila, ŝi neniam forlasas tiel malmulte li lasas

sin; sed kiam ni diras la anĝelo foriris de la popolo, esence estas al la revés, do ĝi estas same bone en ni sola penso probable povas perdiĝi en la vojo de la spirito kaj tiu spirito restas posedaĵo, kaj la spirito ne ripozos ĝis paco kaj harmonio inter ĉiuj kiu apartenas al li. Dio faris la anĝeloj mem estas respondecaj por la fakto ke neniu el tiuj, kiujn li konfidis lin interne pereas; kaj kiel Dio punas nin, ĝi estas en la anĝelo animon. Ĉiuj cxielo estos plena de laŭdo de la Eterna; La anĝeloj estas kolekti en korusoj, kanti kaj fari muzikon al li, por adorklinigxi al li? Kaj tio estu ilia ĉefa negoco; jen ili stakigas ĉirkaŭ li, la okuloj direktitaj al li, ili kaptu la randon de lia vesto. Kaj la steloj, nek kolektas en korusoj en tuta cxielo; kaj ĝi estos malsama kun aliaj steloj, kiel nia tero, en kiu la plej alta penso nomas Dio kaj adorado de la plej alta servo;Kantu al Dio, kaj la verkoj, ne nur kun malforta lingvo kaj instrumentoj, ne, eĉ kun mil mil ĥoroj kaj instrumentojn, per flutoj kaj trombonoj, kun organoj kaj sonorilojn? Ĉirkaŭe en la ĉielo ĝi nomas Dio laŭdo Krome, kaj kun laŭtaj voĉoj estas ilia silenta preĝoj. Kaj serĉi en ĉiu pensmanierojn kaj Trachtens proksime al Dio, kaj tio ne laca argumenti al liaj sensoj kaj per si mem kiel ili deziras servi lin pli bona, kaj sufiĉa sed nur al la malsupra rando de lia vesto. Tiel estos kun ĉiuj steloj en la tuta cxielo. En ĉiuj altaj penson de Dio kaj adorado de la plej alta servo nomos. Ĉiuj kantos kaj ludos la Unu prezo kaj pregxu al la Unu kaj argumentas kiel plej ekkapti lin kaj kiu estas kapabla je bonaj.

Ne nur kantistoj kaj aktoroj, ankaŭ senditojn de Dio devas esti la angxeloj, kiom tiuj ne iru mem-elektita, sed elspezata de li vojon; tiel faru la steloj; kaj gvidi popolon, ili havas la rimedojn, kie surtera ĉefoj ne sufiĉas; kiel la steloj fari. Tamen, la angxelon de la tero kondukas nin enen por renkonti sian kaj nia paco, la aliaj anĝeloj helpi ekstere. Inter la anĝeloj si eternan ordon, eternan pacon; iru, unu sxafaron sub unu paŝtisto, kiel brila ekzemplo en la ĉielo pro siaj uloj, ke tiuj estas ankaŭ granda grego kiel al la plej altaj servoj. Konservu viajn ŝanĝojn tie vidi la homon suspektas plej granda ŝanĝo en la mutability de homaj aferoj; liaj esperoj iri tra la nokto tiel suprenflugos kiel la steloj; la tuta stelo laŭdo, li ankaŭ volas laŭdon. Kaj dum li svingas siajn pensojn en la okuloj de la Senlima, Libera, organizi kaj reguligi ĝin por li ĉiu surtera hejmo sube. La fiksita celo laŭ kiu vicigas kun ĉiu alia en ŝajno, estas la vivo kiu kondukas sxin uloj en ilin, cxiujn ordo, leĝo, liveras agigantados, kondukas la libereco, sen detrui. Vere ne humiligo sed tre bela aspekto estas ke la neelĉerpebla esence vario de eksteraj kondiĉoj, kiuj povas interagi en la altaj estaĵoj (Kap.III), sed per netuŝebla, eterna, interna libereco nek randon lasu formante estas regita kaj ligis leĝo. Jes ni ne volas en la homa vidpunkto, ke ĝi estus nur inter ni homoj? Kaj nur ke ĝi estas inter la plej altaj kreitaĵoj, krom ke ĝi estas inter ni ankaŭ. Se la pli altaj kreitaĵoj tia senbrida kaj hazarde kuris ĉirkaŭ la ĉielo, kiel la homoj sur la tero inter si, kial la homoj mem trovi sian vojon sur la tero en tempo kaj spaco, kompreni pri la jaro, tago kaj horo lokon kaj direkton kiel la vojo trovi reciproke super la tero kaj ĝia historio? Ke oni povas, oni devas nur la opinion de la ĉiela ordo. Cxu ekzistas sed nur estas seres kiu ignori la ordo de eksteraj, eĉ tiuj, kiuj vivas en gxi mem kaj teksas? Se la ordo io tiel malbone? Se ni plenumas ĝin en niaj propraj cirkonstancoj regulo, leĝo, ordigi sufiĉe alta, ni ne devus eĉ pli ĝenerale,

leĝo, ordo, meritas ŝanĝon de superaj estaĵoj ol ni eĉ teni?

"Caelestem ergo admirabilem ordinem incredibilemque constantiam, ej qua conservatio et Salus omnis Omnium oritur, qui vacare elementoj Putat estas ipse est mentis expers habendus."(CIC. De nat. Déor. II. c. 21) La patro kun la filo iris sur kampo, vi povas akiri nachtverirrt ne hejme.

Post ĉiu roko aspektas filo, post ĉiu arbo, estos gvidi lin en la trackless malluma ĉambro. patro sed aspektas tamen por la steloj, kvazaŭ la tero vojo li volis 'lerni la ĉielo.

The rokoj estis silenta, la arboj diris nenion, La steloj indikitaj kun strio de lumo.

Zur Heimat sugestas; Kiu atreve la stelojn!

La maniero la tero povas lerni nur en la ĉielo.

(Rückerts saĝo de la brahmanes. IS 29)

"Ho rigardu, se vi volas konfuzi la signifon de la mondo, al la eterna ĉielo, kie la steloj neniam erara.

Sonn Ĝi mola 'kaj luno reciproke el bele Mem ili estus tro intime ŝia domo. " (Rückert, poemoj IS 22)

"Vidu, ĝuste kiel la kolombo blinda formikoj aperigu armeoj, Gehn do iom freneza ', kiel Sternenchör' al ĉielo. " (Same.

S. 24)

Eĉ la anĝeloj estas ne perfektaj estuloj; ili serĉas kaj ankoraŭ peni celas kaj strebas kun ni kaj per ni; simple perfektaj kiel ili estas ni, ĉar ili portas la aldono de nia surtera antaŭjuĝojn de aliaj surtera antaŭjuĝojn ke ni havas krom ni, en si mem; ĉar, interne batali la batalo ni batalas egoisma kaj ekstere kun niaj najbaroj en si, kaj maniere inviolably paŝante tra la altaj kaj pli bona; ĉu ili eĉ nun estas infanoj kontraŭ ŝia tago por kompleta finante kondiĉo. Ni ne konsideras por eĉ la anĝeloj nek por infanoj!

Bela kaj nobla por la formo de la anĝeloj estu ol nia; sed strange imagi la superhoma kontraste en la homa bildo, sed ni ĉiam pensas ke la plej bela homa formo; kvankam tie senvole nur la infana teatraĵo plej trafita de la plej veron. Ni ne

vidas flugis tra la ĉielo en tiel multaj malnovaj pentraĵoj Flugantaj anĝelo kapoj sen brakoj, kruroj kaj peza korpo; ĉar kial la anĝeloj brakoj, kruroj, peza korpo; Tute bone, sed ili eĉ ne bezonas la flugiloj; Ili bezonas ion ajn, kion homo kaj besto malkaŝas neediness kaj unu-sidedness; ilia formo estas tiu de perfekteco kaj plenecon. Kaj ne estas estaĵo, kiu eĉ ne bezonas flugiloj, por porti la plej bela ero de la weightiest korpo, iu pli alta ol tiuj kiuj bezonas pezaj flugiloj por peza elemento?

Ni pentros la bunta anĝelo flugiloj kaj robojn, donu la Anĝeloj brila vido. Sed tiel gloran, vestita per tia vigla koloroj, ni povus pensi sed ne anĝelojn, kiel estas vere la tero, kies vesto estas trikita el miloj da bunta floroj; do neniu brilaj okuloj de la anĝelo, la vidpunktoj de la tero kun la grandega suno bildo en la Okulo de la Maro.

Kio ja portas frukton ĉiuj! Anĝelon sen flugiloj, brakoj, kruroj, ĉar ni iam kutimis homajn imagi la anĝeloj, la ordinara nocio ĉiam aperas kiel homo lama; ĉar en vero nur esti sen lambastonoj estas homa post ĉiu. Sed se ni mem bezonas tiujn lambastonoj iri al tiuj malsupra solida tero, do ni ne volas Profeta la superaj estaĵoj en la serena pura ĉielo kun tiuj lambastonoj, ĉar eĉ peti la helpon de nia surtera bezono.

La musoj Ĉielo Iom muso iam diris la muso: Kiam estos de nia vivo, kion ni faris surtere, kio fariĝos el ni sed la estonteco?

La muso diras, malgranda muso, do vi tie loĝis en virto de kaj por, Ĉu vi ricevas du belajn flugilojn, kiel anĝeloj flugantaj en la ĉielo; Trovos tie plenan lokon opcio de ĉiela loko ird'schen lardo, Ĉu flosi alta se ĉiuj katoj Kaj neniam timu iliajn piedojn.

La eta muso parolas: o beateco, Se mi sed jam mia anĝelo vestita!

Ankoraŭ paroli, indulgi voloj ĉar neniu anĝelo, ke ni jam povas vidi lin tie?

La muso malgranda muso parolas ĝin:

Kiuj aspektas bela staet al la supro, la Mags kelkfoje okazis, ke anĝelo Lasset vidi.

La Mäuslein skribis sichs en menso, transdono iam ankoraŭ nun kaj reen, kaj venis, logita per aromoj, Iam sur la forno la kuirejo.

Kiel ĝi ekde suprenrigardis, kiel estas lia tuta senco de ĝojo!

Pasigu nun ĉiuj liaj esperoj, la ĉielo siehts malfermitaj samtempe.

Pendigis tute plena ĉielo lardo, kaj agante sur la alta fino, rigardu malsupren de la mondo de difektoj Die Fledermaus kiel musoj anĝeloj.

La malgranda muso, la vizaĝo estis tio, forgesis sian tutan vivon ne! dejxoroj A pentristo de sanktaj bildoj, tiel bela konscie 'Anĝelo portreti neniun. " (Mises, poemoj p 148)

Kion ni faru lastan malsame tie ol alidirekti la kredo anĝeloj en la origino mem, el kiu li aperis. En la tuta malnova fido de la Oriento la steloj aperas kiel la diaĵo en utilante superaj estaĵoj, kiuj estas sia kreiva kaj ordigante fortoj partoprenantaj; kaj la biblia anĝelo fido estas rilatigitaj. Jes ne estas en la Biblio mem ankoraŭ mallume, aŭ eĉ pli ol malhela memoroj de tiu deveno de ilia fido anĝeloj persisti? 1) 1)

Strauss (Christl doktrino ESTAS 661) diras kategorie ke. "kunfandi la konceptoj de anĝeloj kaj steloj en

Hebraism ofte, kaj precipe la nomon ??????? signifi ambaŭ "estas.

Do Speaks Ijob 38, 7: "Kiam la matenaj steloj kantis (la Sinjoro) reciproke, kaj ĉiuj infanoj de Dio gxojkriado"; kaj Jesaja 40, 26: "Levu viajn okulojn, kaj rigardu, kiu kreis tion, kaj elirigas iliajn tacxmentojn laux kalkulo en ili cxiuj vokadu la nomon ?."

Kie la steloj vokas Dion, tie Dio vokas la steloj; indikis la mortintoj uloj?

Kaj denove oni diras en Isa. 24, 21: «siatempe la Eternulo punos la alta kavalireco, estas alte, kaj la regxojn de la tero, tiom sur la tero."

Sed kiu povas esti tiu alta kavalireco, dum la samaj steloj, la folioj de Jesaja Dio alvoko per nomo? Kaj ili humiligos, kiel la viva regxoj de la tero.

Kaj Tobias estas en 12, 5: "kaj mi estas unu el la sep angxeloj, starigxu antaux la Eternulo"; kaj en Apokalipso 8, 2: "Kaj mi vidis la sep angxelojn, kiuj staras antaux Dio ekzistas."

Kiu ne rekonas tiun numeron sep en la alie aplikebla numeron sep de la planedoj?

La nomo Dio, kion signifas la obleco de la dia esenco en persono estas bazita, probable en la originalan vido de la naturo, ke Dio, la esenca A, estas elmontrata en vario de naturaj estaĵoj, kiuj konsideras lian anĝeloj kaj momentoj de sia propra naturo samtempe povas esti; kiel Dio estas eĉ ankoraŭ konfuzas en la Biblio kun individuaj anĝeloj. 2) Ankaŭ, laŭ ni, la anĝeloj ne krom Dion, sed Dion, kiel ni ne savas la anĝeloj, sed la anĝeloj.

2)

l. Mos. 31, 11, 13, 2.Mos. 3, 2 ff.; 13, 21; 14, 19, dir. 6, 11 ff. 13, 20 ff.

Kvankam nur nerekta sed tre elokventa pruvo, ke la steloj ankoraŭ regas en la malnova bibliaj dokumentoj kiel havi animon, vi povas vidi la sekvan. La biblia rakonto de la kreado historio estas mallonge tiel: La unua tago Dio kreis kaj apartigis la lumon de la mallumo kaj faris la vespero kaj la mateno, la unua tago; en la dua li forlasis la ĉielon de la akvo; en la tria la akvo de sur la tero kaj kreis la plantoj; En la kvara li kreis la sunon, lunon kaj stelojn; sur la kvina fiŝoj kaj birdoj; la sesa, la alia lando bestoj kaj homoj. En la sepa li ripozis. Nu vi scivolis longe kiel sed tie malneta seksperfortadoj de la natura transiro estis farita tiel, tage kaj nokte de la suno, plantoj el la suno, vidantaj ke okazas tage kaj nokte nur tra la kurso de la suno, kaj la plantoj de la suno postulos por kresko. Eĉ la plej malklera konus ĉi. Ĝis fine unua Herder 3) la sekva vidpunkto de poezia komponado en tiu prezento atentigis, kion faras la tipo de gamo klarigebla. Ĝi fakte organizi 3 tagoj ĉiu verkoj en respekto de iliaj enhavo kreo simetrie kontraŭa reciproke, kaj ambaŭ Gedritte pafas la sepa tago el ĉiu. La unuaj tri tagoj verkoj inkludas la kreo de inanimados infaninoj, inkludante la plantoj estis rakontita. La aliaj tri de la viglaj bestoj, inkluzive de la steloj estis kalkulita. Ĉiu el la du kreoj estis komencita kun lumo kreo; la unua kun la kreo de la ĝenerala lumo, la dua kun la kreo de individuaj Souled estaĵoj de lumo; respondas ankaŭ al la ĉielo kaj akvo la unua duono birdoj kaj fisxoj de la dua, kaj la plantoj de la unua duono de la lando de bestoj kaj homoj de la dua. Tiamaniere ĉiu harmoniigas perfekte; sed nur de la steloj interpretata kiel vigla estuloj.

3)

Herder malnova dokumento de la homa raso. TIS 128, kp Butt la Mythologus T. l. S. 133 ff.

Vi povas trovi multajn individuajn trajtojn en la foje

okazantaj priskriboj de anĝeloj en la Biblio, kiu, se ne la sama dependanta sur originala identigo kun la steloj, sed permesas redukton rilato al puto. Mi dividas en tiu rilato, iuj struto, Christl. Doktrino de la Kredo (Th. ESTAS 662 et seq.) Kun, kie estas prezentataj en aparta detalo la bibliaj ideoj de la anĝeloj.

"En la biblia mencioj de anĝeloj estas malsama al ili la duoblan flanko de la rilato al Dio kaj al la mondo. En sia pura rilaton al Dio, ili aperas kiel lia kortego aŭ sian cxielan konsilantaro *), kies negoco estas servi lin * . *) kaj gloru Lin ***) La nombro de tiuj ĉielaj servantoj estas terure 1 ,. laŭgrade igante aktiva en hierarkio laŭ la sama ŝajnigas esti estinta anĝelo estis anoncita kiel Armeo princo de la Eternulo 2 , estas de supera anĝelo princo parolado 3 , ilia nombro laux la nombro de Amshaspands en la Zend religio sur 7 determinis 4 , kaj kie la rekta servo estas kopiita al la plej alta persono. Ankaux en la Pauline emfazo einesa Qcaggeloz 5 , en lia numerado de J Qóno í , Í àQca , xond ia mi , dun âme iz, cn Qi óthtez 6 , ranking de la ĉielaj potencoj apenaux povas dubi.

Eĉ la interrilato de la anĝeloj alfrontas al la mondo lia designación kiel armeo de Dio 7 , en kiu kapablo per fajraj cxevaloj kaj cxaroj stokitaj protectively poste al la viroj de Dio 8 , kiam ĉiela ĥoro invadi la grandaj faroj de Dio sur tero laŭdo 9 . La .... (alie humanigita) formo kaj aspekto de la anĝelo estas pli kaj pli pliigis la Terura kaj Superhoma 10 ;militistoj aŭ punaj aparta †) surhavi elingigita glavo 11 ; la Seraphim 12 kaj nun ankaŭ eksplicite nomas anĝeloj flugi 13 , kaj en la profetaj vizioj de la posta tempo, la priskriboj de la apero de la anĝelo de erco, multekostajn sxtonojn, fajro flamas u ŝatas. formita 14 .... La sep plej anĝeloj speciale la oficistoj, por enporti la pregxoj de virtulo antaux Dio 15 .... La fakto ke la angxeloj estas penso de kiel estaĵo de lumo 16 , ĝi ankaŭ havas la figura senco de la plej alta morala pureco 17 , kiu, tamen, nek unu el absolutajn estas 18 , tamen ĉiuj estas donitaj 19 ; tiel kiel ilia intelekto homa ja regis, tamen sen la egalante dia. 20 Pro tio ili kun la homa komuna limigoj kaj dependeco sur Dion preni ilin dum la Orient ordinara antaux homaj regantoj prostration ĉe 21 , sed, la kulto, kiel ili ne pro dorso. " 22

*) L. Mos. 28, 12 l. KGS. 22, 19, 2 Chron 18an 18a Ijob l, 6. 2, l. Ps. 89, 8a **) Dan. 7, la 10a ***) Isa. 6, 3a †) bone kometoj en rilato. 1 5a Mos. 33, 2 f.

Matth. 26,53. Dan. 7, 10 2 Isa. 5.14. 3 Dan. 10, 13 4 Tob. 12, 15, Apoc. 8, la dua 5 l. Thess. 4, 16 6 Eph. l, 22; 3, 10, col. L, 16a 7 l. Mos. 32, l f. Jos. 5, 14, Ps. 148, dua 8an dua Reĝoj. 6, la 17- 9 Ijob 38, 7 Luc. 2, 13 f. 10 Comp. Indikativo. 13, 6a 11 kvara Mos. 22, 23, Josh. 5, 13 l Chron 21 16 .. cf l. Mos. 3, 24 12 Isa. 6, la dua 13 Dan. 9, 21a 14 Dan. 10, 5 f.

Revelacio. l, 13 ff. 15 Tob. 1.2, 15a 16 l. Cor. 11, 14 17 duaj Sam. 19 27th 18 Ijob 15 15a 19 Jud. 6a 20Matt. 24 36a 21 Josh. 5, 14, estrante 13, 19 f. 22 Revelacio. 19, 10; 22, 9; kp Kol. 2, 18, Heb. l et seq.

La propra judkristana vido de Dio ja levas kun aliaj manieroj de rigardi la sama vidpunkto, el la mondo al la malplena en kontraŭdiro kompreneble devis senĉese levi Dio subordigitaj estaĵoj de la astroj kaj movi preter ilin en la dezerta; kaj la sama

antropomorfismo Dio kreis en nia bildo, prefere ol la reo pravas, ĉar la bildo de liaj arketipo ĉiam reflektas nur unu flanko kaj neperfekte, ne la anĝeloj devis fari tiel anthropomorphotisch. Tial, nun, kompreneble ne ĉiu kiu diras en la Biblio de anĝeloj, kaj eĉ malpli de kion ni nun pensas pri ĝi, estas ankaŭ konektita al la steloj. Eĉ la anĝeloj mem sed denove ni lasu Dio plenigu la korpon de la mondo kun lia universaleco, tion entrepreni denove en la ĉielaj korpoj, kaj iliaj korpoj estas superhoma arketipo de homo anstataŭ de homa bildo.

Kiel aferoj nun staras, vi ne tute scias kion la anĝeloj ne donos al kie la anĝeloj cedis, kaj tiel vi prenas tian bona ne pli. Anĝelo, ferakonto! Ĉiuj efikecon, kiun vi volas atribui la anĝelojn kiel mesaĝistojn de Dio al la steloj kaj reprezentantoj de la sama al la steloj, troviĝas jam de la agentejoj kiuj falas en reciprokaj rilatoj de la steloj aŭ la steloj sin reprezenti la spaco inter la steloj estas malplena jam prenis la lokon de la steloj de la seres kiu voraussetzlich ne signifas pli ol ni faras. Do, kion la anĝeloj faras ecx kie ili ne havas la spacon? Je la sola afero kiu estus forlasita, la anĝeloj meti inter, anstataŭ rigardi la stelojn, identigi kun si, ne por serĉi sian efikecon en la funkciado de la mondoj pli tie, sed en la supra soul laboro de la mondoj mem, vi opinias ne pli; jes falo de la vojoj en kiu pensi pri savi la angxelo fido povis, nur ne pri tio, sed en la tuta anĝelo fido havas sian radikon en la tuta vojo Herwenden. Kompreneble, se vi tranĉi ĉi radikon, fido devas forvelkos. Vi ŝatus uzi la proverbo: "La Kamparano volas ĉevalon por rajdi sur ĝi kaj ne vidas, ke li sidas sur ĝi." Ĉar li ne povas trovi ĝin nun, li asertas, ke malaperis el la mondo. Por pruvo de tiuj observoj la sekva pasejo de Strauss, Christl. Doktrino de la Kredo (Th ESTAS 670.): "En la sama proporcio en kiu la homaro eliris laboris de la Mezepoko, kaj la komenco de la moderna mondo enposteniĝis en liaj diversaj rilatoj, la anĝelo ideon havis en tiu fremda grundo laŭgrade mortos ekstere, kiu kreskis sur tute malsamaj etaĝon. Kio nun koncernoj la tempaj valideco de la anĝeloj, tiel estas kontraŭdiro de la moderna filozofio, natura fenomenoj kiel tondro kaj fulmo, tertremo, pesto u. ktp .., aŭ okazaĵojn de la homa vivo, kiel neatenditaj elliberigi de subita falo de alia, kiel specialaj eventoj vidi Dion, Li speciala celo, ĉu rekte mem, aŭ tra la mediacio de anĝeloj, ausführe, sed prefere ni serĉas kiel fenomenojn kaŭzas ene de la natura rilato sur kiu ni ĉiam kaj nur aro, en la kunmeto de ĉiuj ĝiaj partoj kondiĉoj, sed neniam spuro reen de tiuj por si al la diaj kaŭzeco. Sed super la alia flanko, la rilato de anĝeloj al Dio, do ni prirabita de la Copérnico sistemo de la loko en kiu la juda kaj kristana antikveco pensas la trono ĉirkaŭita de anĝeloj de Dio. Ekde la stela ĉielo ne sur aŭ proksime de la Tero migrados lagro tavolo estas pli, kiuj formis la limon inter la sentiva kaj supersensible mondo; ekde, en virto de la senfina etendo de la unua, la dua jam ne tie, sed oni devas serĉi en la iama; do ankaŭ Dio ne povas esti alimaniere pri la steloj ol en kaj sur ilin, eĉ ne la anĝeloj falos por ĉiam denove en ĉi tiu mondo de steloj por la ideo, kaj tial estas la aliaj teologoj, se oni volas paroli de anĝeloj, kutime la atendata juraj loĝantoj aliaj astroj en la maniero 4) Sed tiuj estaĵoj estas io fundamente malsama ol la Anĝelo de la judkristana ideo. Ekde ni atingos nur emanas de la loĝantoj de nia tero analogio akcepti ilian ekziston, do ni devas ankaŭ, en ĉiuj la diversecon de la mondo korpo induktita diferencoj, sed la homoj pensas same tiom, kiom ili, iliaj per organismoj de la substancoj vivanta spacoj ligitaj al tiu, sekvi la saman siaj propraj celoj, do nur malrekte, kiel ni homoj, la celoj de Dio rimarkas: anstataŭ la anĝelojn kiel rekta servanto de Dio, sen esti ligitaj al mondo korpo de Dio libere en la spaco ŝipo; aŭ pli ĝuste la ideo de disĵetitaj en senfina spaco plimulto de loĝebla korpo estas jam distordo tiu koncepto de la mondo, la angxelon de instruado en la fundamento, ĉar tiuj nur cxielon kiel loĝloko de Dio kaj la anĝeloj, kaj la teron per sia aera spaco kaj ilia submondon kiel surscenigo la popolo, La foriris animoj kaj la demonoj scias. " 4)

Do Reinhard, Dogmática. 176 S. Bretschneider I. 747 ff.

"Nun, kiam nia ekspansiiĝi kono de la naturo kaj la heŭristiko supozo ke ankaŭ devis esti de naturaj kaŭzoj por ni nuntempe ankoraŭ neklarigebla en la fenomenoj de la naturo kaj de la okazaĵoj de la homa vivo mem explainable kiu ŝtopis fonto de anĝelo fido: vidi Ni aliaj, la tendenco nome, por la maso de la malĉasta substanco ke niaj okuloj mem prezentas supozi pli spirita, estas realigita kiel en la homa specio, derivita de la ĵus menciita postulo ke aliaj ĉielaj korpoj krom la tero kun homsimilaj estaĵoj . estis loĝata ĉi lasi muŝo de iliaj loĝejoj por uzi ilin kiel anĝeloj povas 5) , estus anstataŭigi la mediacio inter la kristana kaj la moderna koncepto pereigi kaj faris, kiel nekongrua kun la unua, homsimilaj cohabitación kaj bullicio de la angxeloj sur la materia bazo de mondo korpo estas tiom malmulte kongrua kun la moderna mondo vidi kiel la ideo de Dio kiel reĝo kiu proponas por rektaj ordonoj sia sklavo en moviĝo. Do ĝi ne sufiĉas havi malferman demandon kun Schleiermacher la eblo de tiaj uloj kiel angxeloj estas, kaj fiksi nur tiom, ke ni konsideras nek en niaj agoj sur ili, ili atendis nek malproksima revelacioj de ŝia estaĵo: anstataŭ kiam la moderna ideo de Dio kaj mondo koncepto estas korekta, do ĝi povas ŝati estaĵoj ĉie ne donas. " 5)

Long, La Glaubenswürdigkeit la evangelio. Historio. S. 45ª

"Tiuj fundamentaj konceptoj de modernaj tempoj nun sed kiom ili formis ĉe la manoj de la progresema naturo de scio, sen dubo ripozi pli kialoj ol la angxeloj preĝejo fido."

Tamen, ke en nia nuna kompreno de la Anĝeloj Religio vere ne plu kialo, ĝi ŝajnas tute konstruita el la malplena en la malplena, sed la homoj ne faligis ĝin, ludu almenaŭ ankoraŭ ŝatas ĝin. Profunda-sidiĝis deziron iam forlasi la popolo ĉiam revenu al interaj estaĵoj inter Dio kaj homo. Ĉu ekzistas poste nia vido en malavantaĝo kiam venas renkonte ĉi bezonon kun reala bazo denove, kaj se tiu fundamento samtempe korespondas al la historia bazo de la anĝelo fido mem? Sed vi devus ankaŭ postulas ke ili ankoraŭ korespondas al la kutima nocio en la externals, la surtera naturo de homo estas pruntitaj sen konsideri la naturon de tiuj ĉielaj estaĵoj simple?

Kompreneble la bela infana kredo ke povas preteriri la homoj kaj anĝeloj kune, kvazaŭ ili estus siaj bonfaraj unu al alia, ne plu povas teni. Sed ĝi estas nur en la supera senco, la sama perdo, kiun la infano suferas se ĉesas erwachsend ludi kun pupoj kiuj estas nur malplenaj ŝeloj, kaj lernas pli serioza kun reala homo konduti; nur ke ĝi ne estas sur la bildoj de homoj, sed de pli altaj estaĵoj. Ni ludu ĉiam kun Ĉiela pupojn?

En la doktrino de la Hereafter montros kiom pli freŝaj vico kiu ofte prenas la angxelo kredo ke la animoj de la justuloj mortinta anĝeloj estas, anstataŭ kontraŭdiri la antaŭa, eĉ en eniras en gxin, kiel estas evidenta kiel ni iam en tute Andrem kaj supera senso partoprenantaj la Spirito, estu super ni, kiel nun.

Ni lasas la referencon al la kredo je anĝeloj fari kelkajn konsiderojn, kiuj venas de

malsamaj flankoj de la vido kontraŭan al tiu ni devas rigardi la stelojn altaj kreitaĵoj. Ĝi estas unu el la naturalistoj kiel valida rekonita propozicio ke esti tiel malperfektaj kaj malaltigi la pli de uniforma maso aŭ uniforme ripetante korpoj estas por kontrasti kun la Vielartigkeit la institucioj kaj la per tio rilataj labordividon en funkcioj la alteco kaj perfekteco de la organizo kreskas. "Ĉiu besto estas alta kiel en la skalo de naturo, la pli malproksima de li la labordivido en la funkcioj estas pelita (divido du travail fonctionaire)." (Nat. Milne-Edwards en Ann. The sc. FEVR 1844.)

"De Natura Leĝo Donita ke la plej malaltaj niveloj de la organika regnoj de la naturo ĉiam montras la plej perfekta simileco de lia fizika edukado, dum la plej granda ebla vario, te malegaleco de la partoj konektitaj kun plenumita ebla unuiĝo de la tuta, tuta kiel evidenteco kaj kiel mezuri de alta perfekteco de iu organismo aperas, spritaj naturalisto (Carus) evoluigis la vidpunkto ke la mensa trejnado kaj perfekteco de la homaro precize pro tiu fizika kaj psikologia diverseco de homaj individuoj kaj estas kondiĉita. " (De ekrano de Carus 'memorando pri la malegala kapablo de malsamaj rasoj de la homaro por pli alta spirita evoluo.)

Cxu tiu principo aplikas kiel la sola etalono de perfekteco de la kreitaĵoj kaj donu neniu kohera evidenteco detale, do eble iuj tiaj ĝenerale, kaj oni povas ene de la signifo de la samaj, iu gradación de Infuzorioj kaj polipo sekvi ĝis mamíferos kaj homaj . Sed nun vi vidos, kiam tero tiun principon eĉ en tute nova kaj neparoleble alta senco pliigi la organizo aplikita ol en ajna surtera infaninoj de la tero nur en liaj infaninoj montras la plej granda vario de partoj kaj la plej bona ebla divido de funkcioj; samtempe ĝi estas en la senco de la konata ekonomio de naturo, ke ĝi la supera estaĵo ne metas apud la malsupra, sed la malsupra mem uzis por fari la pafas partoj de la pli altaj kaj dividi la sama en la funkcioj kiuj, kiel tio tute afero de organizo formita, ĝi forlasas la profundajxoj servas la tutan altan kaj viceversa.

Eĉ la antikvuloj estis la ideo de komponado de pli altaj estuloj de homoj kaj bestoj de ĉiu speco ne konas.

"En la egiptaj misteroj estis renkontita granda hieroglifa bildojn de Dio, kiu estis formita de pluraj formoj de bestoj la fama Sfinkso estas de tiu speco ,. Ili volis per la propraĵoj nomi, kiu kunigas en la Supera Estaĵo, aŭ eĉ la plej potenca el ĉiuj vivaĵoj en korpon ĵeti kune. Ĝi prenis iun el la plej potencaj birdoj aŭ aglon, el la plej potencaj sovaĝaj bestoj aŭ la leono, la plej potenca de malsovaĝaj bestoj, la taŭro, kaj fine de la plej potenca el ĉiuj bestoj, la homoj. " (Schiller, GES. Verkoj. Jarcento. S. 74)

Naturo aplikis la saman principon ankoraŭ transe Tero en pli alta kresko. La tero ne havas en liaj homoj, bestoj kaj plantoj grandegan kvanton de diversaj partoj, sed multaj homoj de la sama apude, multaj bestoj proksime al multaj plantoj proksimaj. Sed la mondo korpo, kiu apartenas al la tuta spaco estas, kiel antaŭe (Sekcio III.) Pruvis sian facilecon post ĉiu tia neegala al ĉiu alia, ke neniu kun la alia kiel povas ĉiuj de la sama specio. La korpo de la mondo estas multe pli perfekta ol tio de sola stelo.

Kiel faris unufoje naturalisto: Li aspektas sur kampo vojaĝo en klara akvo naĝante ĉirkaŭ verda, blanka bulo je du malproksimaj lokoj en turnanta movo. Li prenas gxin, estas ke ili forte tra varma, sed la blankaj makuloj sentas cool, rigardas la surfacon de stranga flagra kaj

modifante per ĉiaj inkoj kaj rekonos sub la mikroskopo oni trim verda franĝoj kaj okulharoj ĉar . Kio povas esti? Li diras, ke li faris la malkovron de nekutime grandaj infusorium. La simpla sfera formo, la malmola gruzo benzinujo, la turnanta movo de la pestaña trim, ĉiuj provoj; nur la grandeco kaj propra varmon al gxi; Tamen, li diras, estas nun nur nova besto.

Sur plua esploro li vidas pli de tiaj bestoj en la sama akvo naĝante ĉirkaŭ, kun klaraj signoj, ke ili sentos sian ekziston reciproke; iuj plantoj reproduktas per divido, kiu brilas pli, kiel kelkaj faras Infuzorioj ankaŭ, la malgrandaj ĉiam ŝajnas repreni la pli granda, sed ĉiu kondutas malsame en sia propra maniero, tiel ke li antaŭvidas jam, ĝi estos en tiu giganta mondo distingi Infuzorioj kiel multaj specioj troviĝas en la malgrandaj. Li antaŭĝojas al la honoro de la monto, kiu estos donita al li kiel novan Ehrenberg, kiam li priskribos ĉi nova mondo, krom se oni jam nomis la Ehrenberg Infusorienriesen, kion vi nomas lin malkovris mem Infusorienriesen. Io senekzempla novaj li diras ke li kondukos. Kompreneble, petolema trompas; ĉar li jam havis ĉiujn tiujn bestojn kune kaj povas trovi la nomon en malnova kabineto de natura historio; nur certi, ke vi povis vidi neniun bestoj en la sekigitaj kadavrojn kaj vidis nur propra speco de seka ŝtonetoj en ĝi. Do ĝi estis nur la valoron de havanta unuaj observis la bestojn vivantajn.

En daŭrigon de la malproksima esploron nun devis montri ke, do rigardante la bestojn sur kaj kelkrilate kohera kun la Infuzorioj, ili diferencis tiel en aliaj aspektoj ĝin. Kurso frue Anstataŭe senordaj naĝi ĉirkaŭ ĉiu alia, ili ŝajnis ŝtato aŭ familio kun la plej bonaj konservitaj kaj tute libere obeis ordonon formo. Ĉu ne ekstermis Bastos; estis kvazaŭ la Granda, la infanoj nutritaj kun lia lumo, kaj tio estas la sola kialo turnis ĝui la lumo el ĉiuj flankoj.

Longa la naturalisto turnis al pli kaj pli altaj magnifications fine malkovri la ĉelo bloko, sed lasta konsistas el ĉiuj bestoj; fine, ĉe la plej alta kresko pligrandigon, li subite malkovris, al sia miro anstataŭ ĉeloj, kiel ili havas aliajn bestojn, aliaj bestoj, eĉ miloj da fojoj kiel elementaj partoj de la granda besto, ŝafoj, ĉevaloj, hundoj, homoj, wibbelnd kaj formikado, al arboj, floroj, sed cxiuj tiel firme kunigitaj kun la tuto, ke li ne povis deŝiri kun pinĉiloj; ĝi vere posedas grandajn partojn de la bestoj kiujn ĝi movas tute arbitre kaj kun pleja libereco; subite li ekvidis sin eĉ inter la etuloj kaj sentis la besto ĵus rigardis tra ĝi mem kaj miris vidi samtempe kiel li mem en la spegulo. Antaŭ mirego li vekiĝis, ĉar kompreneble tio estis nur revo, sed ankoraŭ aspektis tute tiel fiksa en la Granda en la granda besto, li vidis en sonĝo en malgranda skalo, kaj scivolis nun: Kio estas malsamaj? Ĝi restas besto. Efektive, ĝi ankaŭ bedaŭras ke li povus doni al li nun la besto ne plu prenu al starigis ĝin en sia kolekto, prefere devis adiaŭi lin, do li estis feliĉa sed, riĉigita per novaj specioj vidi sian sistemon kaj proponis en sia kabineto de natura historio, kiu estis komencita kun la skeleto de viro kiel Reĝo de kreo, tera globo antaux la popolo; ĉar li konkludis tre raciaj, la bestoj ankaŭ aspektas malprofunde kiel infusorium de, do ĝi devas esti, ĉar mi mem apartenas kun ĉiuj aliaj bestoj por li, sed estante ulo super mi kaj ĉiuj aliaj bestoj. Kompreneble, la alia naturalisto mokridis lin. Sed kiu pravas?

Text original

Contribuïu a millorar la traducció

Se la korpo estas naturo plie, la pli kaj la mehrerlei super, sub kaj flankaj entuta, ni distingas en lin spiriton, la pli kaj mehrerlei super, sub kaj flankaj ĝenerala, ĝi diferenciĝas mem. La spirito de la tero, sed diferenciĝas en la tuta animo regno de homoj, bestoj, plantoj, kaj enhavis la saman individuan animon, kaj estas denove kio distingas ĉiu individua animo. Kutime ĝi estas intencita altan spiriton Estas nur plivastigo de la homa, unu anthropomorphosiert la menso kiel la korpo. Tie ni vidas alian principon, kiu pli dratoj kaj pli alta. Prefere pli altan spiriton, la homaj spiritoj kun aliaj spiritoj samtempe parto de la naturo. La Homa denove pliigis en superaj estaĵoj serĉas, estus, mi pensas, same kiel se vi faris pulo en kiuj oni rigardas ĝin sub la mikroskopon, kredis li povis fari supera estaĵo. < VII. Higher De la komunajn konscion. Ĉiu homo enhavas interne sin iom spirita regno, kie vario de sub, super kaj frato momentoj, ni nomas sentoj, sentoj, ideoj, pensoj, puŝo kaj funkciigi, kaŭzi la alia kaj deloki, iru kune, ili argumentas, komparu estos forigita. Ĝi estas la plej profunda, plej vibraj kaj interŝanĝo trafikon inter ili, kie ili okazas en la plej diversaj rilatoj.

Ni rigardu ĝin pli proksime, ni trovas ke tiu ŝanĝo kaj trafiko sur ĉefa kondiĉo dependas Per tio, ke ĉiuj tiuj sensacoj, sentoj, ideoj, pensoj iras en komunuma konscio antaux li; nur tra tiu konscio kiu iras pli tie de ĉiu, instigi kaj forpelos ilin elvoki kaj translokigi sin toleri, argumentas, kompari, ili eksedziĝis. La konscio kiu ligas ilin al ĉiuj, estas la komuna kondiĉo kiu ilin faras neniun kiu proporcio de la interago inter jes ebla; sen la komuna konscio ili ne aplikas, ne agi kaj maniere ili ne volis.

Kvankam, ekzistas ne multe da senkonsciaj mensaj rilatoj kaj efikoj en ni? Sed kion fari ni nomas ilin, estas nur efikoj kaj rilatoj kiujn ni ne alportu al ni konscio en speciala reflekto; sed sen konscio ne, vi ne povus paroli pri ili. Mi lernas ion kiel infano; senkonscie, ke mi pensu plu pri tio, ŝajnas sekvi en mia lasta aĝo, determinita ankoraŭ iel la naturo kaj la kurso de mia postaj ideoj. Sed estus la scooped en antaŭa lernado kaj ne ligita al la postaj konceptoj de la sama konscio kiu iam povos forterstrecken neniun efikon sur ĉi. Nur konscion transfiere sed la efekto, kiun ni nomas senkonscia, de la pli frua al la posta konscion. Kaj tia estas ĉiu kion ni nomas senkonscia energias en nia spirito, ne sen konscio; estas prefere nur en indiferenciado konscio en ĝenerala, la samaj mitbestimmend, ne nur por aperi en ĝi, kaj la pli tie estas de senkonscia agado en ni, des pli devas esti de konscio tie, kie leviĝas; estas ĝenerala konscio de implikita, sed lia sinteno kaj formado signife kun promediando, tre distingas ene difinitaj de la senkonscia; ekde ne konscio tute okazas; ofte rekoni konfuzis vin ambaŭ.

Oni povas rekoni, ke la uzo de lingvo, sed de la lasta ĉiu difino devas fundamenton tia konfuzo permesitajn de ne tiel strikte disigas inter senkonscieco kaj senkonscieco, kiel ĝi okazas ĉi tie. Sensonĝan dormo, kie la konscion silentas en ĉiuj, ankaŭ ofte nomita stato de senkonscieco kiel senkonscieco; tamen ni decidis interpretata kiel sveno senkonscieco. Tamen, ĉi tiu ankaŭ havas en ĝis nun en la supra distingo, kiel la dormo post la elĉerpiĝo faras la konscian menson, tiel gajnante pozitivan influon por ŝanĝi la staton de konscio, havas vivan rilaton kun kio la senpoveco ne estas la

kazo, kiel simpla paralización de konscio estas. La sensonĝan dormon samtempe pruvas, ke kvankam la menso povas en la tuta sperto restarigo de fortoj sen konscio, sed ne kial estas tie, interna trejnado, la loko ĉiam nur kun konscio okazas. Fakte, la evoluinta tute senkonsciaj aŭ senkonscia dormo, formoj, kuraĝigas nin mense.Tiel longe kiel la konscion dormas, dormas efektojn en nia menso.

Aroj ajnan trafikon aŭ efektiva referenco la ideoj ili dividis verknüpfendes konscion antaŭen, tiel tamen multaj ideoj povas samtempe aŭ sinsekve eniri konscio, povas esti multaj aferoj samtempe aŭ unu post la alia por vidi, pensas, eĉ sen speciala rilato inter la samtempe aŭ sinsekve vidis, imaginara, eniru konscion. Ni havas multe en la sama konscio, kiu okazos ĉi komuna proprieto, sed nur la plej ĝeneralajn terminojn, estas la konscio en inter. Sed kie okazas speciala referenco al la konscio, la ideoj renkontas en pli mallarĝa senco, operacii, ĉiam pliigo de konscio. Malsamaj konceptoj de konscio, kompari, tra organizi, subulo, estas supera akto de konscio, kiel ili nur kuras aŭ en la komunumo konscion. Sen konscio sed ekzistas nek kune havas, eĉ pli mallarĝan trafiko de ideoj. Im vere senkonscia mensa imagante ĉio, laboro, ĉiuj intelektaj trafiko estas estas senmova, kaj nur en la senkonscia vere staras senmove.

Kiel nun, kion akiri tiel pruvanta la malgranda reĝlando de spirita momentoj kiujn ni portas en ni, ĝi devas esti malsama en la granda, kiu portas nin en ĝi? Bullicio kaj amaso, bukloj kaj subpremi tolerata, argumentas, kompari, ne forigu la spiritoj de la homaro en dukto manierojn? Ĉu ne la spirita transporto kaj interŝanĝon en homaj liveliest? Do devus ke trafiko en la granda spirita areoj sen kruco super lin pli alta konscio eblus se gxi estas ja malgranda; Kaj la malgranda areo povas sed ĉar konstruita en grandaj, ili havas la karakteron de lia trafiko ĝuste de li eĉ. Malkonstrui la leĝo de la Spirito en la transiroj de malgrandaj ĝis grandaj areoj samtempe el? En malgrandaj areoj de ĉiu vojo brila de konscio, kaj ebla nur pere de tiu lumo, la granda blindulo kaj ĉio mallumo? Mil efekton interrilatoj inter la individuaj homaj spiritoj kaj ĉiuj senkonsciaj? Nenio sed renkontis miaj atendoj kaj renkontis nenion inter miaj ideoj, mi ne scias en kia estaĵo nek ajna sola aldono. En ilia renkonto mem pliigas mian konscion pri alie sencela proprieto comunal, al pli alta registro, kaj tiu akto estas nur vi renkontas, kiel vi volas teni ĝin; ĉar unu estas donita al la alia; kaj en la altaj zonoj de ĉi tiu bando de condicionalidad devus esti solvita, kiu konsistas en la malalta unausweislich? La alta areo mem estus solvita.

Aŭ ĉu gravas ke nia konscia menso kaj agante mem jam en pli alta senco ol iliaj spiritaj momentoj, tial ilia trafiko malpli konscie pensi kiel la transporto de liaj momentoj? Certe tie estas devio; sed kion povas signifi pli ol ke devas esti vojo al pli alta konscio kaj agante en pli alta senco nun, kio duona la transporto de la jam alta konscia kaj caster. Kiam ĉambro estas malhela afero, ĉar eĉ brili lian lumoj?Malhela, ĉar ili brilas hele? Kaj estas la intelektaj rilatoj en la areoj de nia plej alta ideojn malpli konscia ol tiu en la malalta malĉasta?

Aŭ ĉu tio eksedziĝis reciproke tiom pli homa spiritoj alfronti reciproke pli ol la nuna konceptoj de la homa menso, kial ne ankaux pensebla por la homaj spiritoj pri la ideoj de la homa menso pli altan konscion verknüpfendes? Sed la kurado kune niaj ideoj ankoraux eble pruvi ne estas pli granda unueco kaj forto, sed nur la plej granda nebuleco kaj malforteco de nia konscio. Ĉar ne estas ke ĉe ĉiuj mirinda proprieto de

konscio, ke ĝi kunigas kaj apartigas al la sama tempo, ĝi esence estas nur distingo, kaj la plej potenca kaj forta disigas aŭ distingas, pli potenca kaj forta li mem estas? Kiom malmulte kiel eksedziĝo, diferencas en la animo de la vermo, kiom malmulte la animo de idiotoj? Ekde ĉiu kolizii reciproke senforta, senpova, kiel la tuta animo; sed venos en la buntaj kaj klara disversxigxinta imago de la poeto Plasmo akra kaj individue eksedzino kiel inkluzive forta eĉ vivas alfrontitaj, reciproke, kiel la animo de la poeto mem; vivas kaj movigxas kaj agi ekster ilia individueco, plenumi sian vivon rondo, kvazaŭ ili ion por si; kaj ju pli ĝi estas la kazo, pli, ne malpli konscia, klara, mem-aktivaj, mem-legado estas la spirito de la poeto kaj tial fiksa kaj ĝi kunigas ĉiujn tiujn karakterojn kiel sia posedaĵo, ju pli li scias pri tio; jes la figuroj kiuj plej elstaras el la profundeco de sia Allgemeinbewußseins kaj alfronti la plej diversaj inter aliaj kaj ne forpasos, sed volo ĉiam volis daŭre disvolvi en lia menso havas, nur bezonas esti faritaj per la plej konscia agado.

Do estas spiritoj de homoj vere ankoraŭ kun tre malsama forto kaj fortikeco eksedziĝis disde ĉiu alia kiel la ideoj de poeto, ili okazas eĉ kun tre malsamaj sendependecon mem viveco, objektiveco altan spiriton male kiel la ideoj de la poeto lian menson, ĉar tiu ne devus esti Ankaŭ la pli pruvi la potencon kaj daŭrigebla energio de pli alta konscio, efektiviĝo tia disiĝo kaj povis akiri? Esence estas nur por tiu distingo. Aŭ se oni pravas dirante ke ĉiuj kvantaj gradación ne sufiĉas tie ke estas kvalite malsama, eksedziĝi niaj mensoj kaj niaj ideoj, do nun estas ja supra aŭ pli alta nivelo de la konscio, io kvalite malsama ol malsupra aŭ malsupra, ne konfuzi kun nur pli granda aŭ malpli viveza de konscio. Povas esti, sed en ni mem pliigas de konscio trovaĵo kiuj ne estas kvantaj. Nun ĝi estas nur alia kresko tiu kresko.

Do, ni eraras se ni pensas ke la sendependeco, mem-konscio, de kiuj ni fanfaronas kontraŭ ĉiu alia, sendependeco, grado de konscieco al pli alta spirito, aŭ eĉ de tiaj foresto signifas. Nur kontraŭ ni, ni mem-kompletigis kontraŭ li. Kiun mi konas por mi, kaj nur al mi, kaj alia ankaŭ scias pri li, kaj nur konas pri li, ne povas malhelpi pli altan spiriton al ni ambaŭ samtempe scii. Kio eksedziĝi nia scio pri ni, estas nur distingo de nia scio por li.

Ni memoras antaŭa bildo dorso. Blanka sed ankaŭ la blua punkto, mi vidas nenion de la ruĝa punkto, mi vidas nun. Sed mi scias pri ambaŭ samtempe, kaj la bona ili malsamas je mi, eksedziĝo, la pli vigla estas mia kono de ĝi. Kaj se mi lasos pri koloroj, sonoj pli terminoj, ideoj, distingi, kiel mia konscienco estas plej ĝuste tiel. Do retiriĝas, tiam Dio distingas la alta animoj de la steloj, la stelo de la animoj de liaj infaninoj, la ulo havas nenion por distingi ilin kiel ideojn.

Grava diferenco inter nia konscio kaj nia patro altaj proponojn en ĝi: Nia konscio estas tiel mallarĝa, ke la ideoj nur post pli ol unu apud la alia distingeblaj okazi kaj aktivoj eksvalidiĝos; sed miloj kaj miloj da homaj spiritoj kaj animoj de bestoj okazas samtempe kaj kuri samtempe distingi unu de la aliaj. Ĉu pri tiu ke alta konscio ne povas kompreni?

Sed strange, se vi volis, kio povas nur pruvi avantaĝon de la alta menso antaux nia vico kontraŭ sia ekzisto. Kiel li farus dum alta spirito, kiam li havis nenion antaŭ ni antaŭen? Se melodio povas nur ligos sonoj en gamo, ne estas simfonio, kiu ligas kune

aktuala melodioj? Cxu ni ankaŭ diferencas en sentivaj intuicio mil punktoj samtempe? Ĉu ni estas sed en malsupra sensa areoj, kial ne pli altan spiriton en la altaj spiritaj? La supera spirita signifo de la bazo konstruante ĉie laŭ; pro la sentiva bezonas kiel brulaĵo, la symbolization kiel helpilo. Do havas la pli altan spiriton en nia mil-sensiva domajnoj miloble kaj pli etendita senco bazo, tiel ankaŭ maniere la eblon de altaj spiritaj havas miloble kaj pli plilongigita kaj plibonigita por li nur.

Kie ajn vi volas kompari la spiriton de la tuta ekstertera kun planko sola spirito, kaj sen tia komparo, kial ĝi estu komprenebla por ni estas ĉiam pagi atenton al tiu flanko de la malsimileco ke homo multe unudirekta aŭ parta momento de la Tero kion atendi ĉi tempo, nur unu post la alia kaj eĉ trairu kaj nur vivas en unu-flanka direkto. Kion ni fruaj trovitaj en la materialon tiurilate (Ĉapitro III.), Kondutas kiel en la spirita. Laŭe, estas ankaŭ multe okazantan samtempe en la supera menso, sed adaptas nur klarigi kio okazas en la homa animo post alia.

Aŭ ĝi malproksimigas vin, ke la spiritoj de la homoj al unu la alian tra tiom similaj, kaj la besto animoj ĉiu ĉiun alian tiel similaj en naturo? Kial vi demandas, estas la supera menso ripeti la sama momento tiom da fojoj? Kiom da homoj kredas, pensas, sentas, ankoraŭ la sama? Sed se nenio, nur pruvas la ripetiĝo de similaj mensoj kiuj estas pli altaj spiritaj ligilo devas esti la samaj, ĉar se iu el tiuj fantomoj nur por si mem, fakte, nenecesa krom la aliaj. La sama estas izolitaj nur sin denove; en la spirito Konektita pli forta kaj pli gravaj, kiel ĝi estas sin. Forto, formo, kaj ĉar nenio ajn nedirebla nuancon dependas sur ĝi. Aŭ kial vi rigardas antaŭen sin sed vi tiom da verdaj punktoj en la herbejo, tiom multajn ruĝa rozo, vidi tiel multaj blankuloj en rozo simila ripeto en via opinio? Kiel belaj fari tutan liton plenaj preskaŭ parative rozoj, rozoj? Nur ke niaj spiritoj ligita ne nur pensi en tiom malprofunda vido, sed pli internen tra la supera menso.

Se ni vidas multe, senti kaj eĉ la alta spirito nur vidos nin tra unu, sentas; ĉiun el ni nur de la alia flanko, en aliaj aspektoj. Li estas la identa, kiun ni renkontas ekstere kaj interne, estas tiel bone konscia de kio estas malsama kiel kie ni disiĝi; estas multe pli por ni ol Diversaj urso en menso, sed ankaŭ la intuicio kaj komuna ideoj ligitaj per komuna celoj niaj diferencoj kaj pravigas niajn trafiko mem.

Aŭ malbone vi estas kontraŭe, ke la homoj ĉe ĉiu unuformeco de sia baza naturo tiom kontraŭdiraj pensas eĉ argumenti reciproke? Esti tolerata kaj tiujn kontraŭdirojn en unu kaj la sama Spirito? Prefere, ili estas nur fakto neebla; la mense senkoneksa scias neniun kontraŭdiron. Speciale en la kontraŭdiro de la spirito estas la plej granda miraklo samtempe kaj la plej granda pruvo de la ekzisto de supera spirita unueco. Aŭ ekzistas eĉ kontraŭdiroj, disputoj en nia menso, kaj ĝi povus doni tiajn sen la unuiĝanta konscio, la demando mem ne kontraŭdiras sin, ĉar ajna provizo gxi estas naŭza? Eĉ piedon ĉiu progreso de menso en la kostumoj, ĉiam novaj kunakordigi iam aperanta kontraŭdiroj en superaj komprenon? Do estos kun la kontraŭdirojn de la spiritoj en la supera spirito. Ne vere piedon al la progreso de la homaro tra gxi? La kontraŭdiroj kaj kvereloj estas certe pli diversa kaj potenca en la altaj ol en niaj mensoj pro la alta intelekto estas riĉa kaj potenca mem; Ankaŭ la laboro kiu kondukas al repaciĝo, estas pli potenca, do ne la deziron de repaciĝo estos pli detrua. Do, kial la kontraŭdiroj en la malgranda kapo, se estis ausente en la grandaj? Sed la Granda Spirito havas la rimedojn kaj fortojn en si, ke nur malgranda

frenezas devas serĉi en la granda.

Sed kial, se la tero ĉiu en oni, kion scias homoj, kial ne tuj korektis la eraron de pli ĝusta konado de la alia; kial estas viro tiom saĝa por si kaj al la aliaj tiel malsagxaj en si mem, sed ĉar la komunumo konscio kaj kono de la tuj sekvanta la alia estus la profito?

Sed kiel oni povus demandi, kial ne estas en iu el niaj ideoj tiel kaj tiel lerta kiel enhavita en ĉiu alia, sed ĉar nia komuna konscio maturigas pendis super cxiuj? Kial tiom ofte kaj tiom longe restos en niaj pafas ideoj kiuj, se ni metas ilin en respekton, ne povus ekzisti tia, sed ni ne toleris kun respekto. La ĝenerala ligilo en konscio, la nura komuna konscio posedon, ne havas rimedojn, per kiuj oni metas la povo de la enhavo de ĉiu prezento reciproke en explicativas kaj korekto terminoj, sed en ni mem, ni vidu kion longa laboro kostas la spirito, nia ideojn reciproke ĝusta ekvilibro siaj kontraŭdiroj; kaj en la unutterably granda kaj pli riĉa spirito estas nun postuli tro unutterably pli kaj pli longa laboro por fari ĉi inter niaj spiritoj; jes al elĉerpiĝo en tiu respekto ne devas pensi. Tiel iuj ideoj povas ekzisti en certaj rilatoj ene de ni, ĝi ĝenerale postulas iu intera ligiloj; alie, tiel ke kelkaj spiritoj povas eniri en certaj rilatoj en la supera spirito. Kaj ili ne estas ĉiam tie. Ĝi estas komuna tereno, kiel leĝoj de asocio, la koncepta supereco kaj submetiĝo, juĝo, konkludaj, ktp estas en niaj mensoj kiuj regas la transiro kaj movado de ideoj ĝenerale, sen ekskludi la libereco de tiu tunelo kaj trafiko en la propra, tio validas Ankaux de la trafiko de niaj spiritoj en la supera spirito, nur ke la leĝoj portos pli ĝenerala kaj pli altajn karakteron tie kiel aplikebla al nia malgranda animo regno.En la psikologio de la supera menso ĉiuj leĝoj de la trafiko kaj homa historio iri; sed estas rilataj al la psikologiaj leĝoj kune en niaj mensoj, ligita la psikologiaj leĝoj de ĝeneralaj supera kaj suba specifaj areoj same kiel en ni. Post tiaj superaj leĝoj kiuj subrigardi en ni, ĝi iras en la supera spirito monato; sed ni ne devas kredi ke ĝi estis akirita de lia alteco super ni sendevigon de la leĝo kaj condicionalidad ajn.

Aŭ vi ŝajnas la malfacila, sed ke la homo povas pensi pri la tero? Li ne pruvas la fakto, ke li estas pli alta ol la tero? Kaj ni nomas ĝin la tero pli alta ol li. Sed kiel, kiel estas la penso, per kiu vi opinias pri vi, iu pli alta ol vi mem? Li estas nur la plej alta en vin mem; sed via menso estas supera ol ĉiuj, kaj tiel la spirito de la tero estas io pli alta ol via spirito, per kiu ili pensas pri si mem. Nur ke via interkonsiliĝo estas multe malpli sur la teron por ili, kiel via reflekto signifas pri vi pro vi; ĉar, kiel la tero estas allwegs grandaj kaj riĉaj, ili ankaŭ konsideras mil fojojn, kio estas en ĝi, en mil manieroj de tre malsamaj, kaj komplementaj anguloj. Via tuta reflekto sur ili estas nur iom el viaj speciala punkto de ebla momento iliaj reflektoj pri si, ili kie pasis nur kelkaj el la riĉeco de kion ili povas memori je ĉio; kaj ne ekzistas obstaklo. preter io la homa menso pensas individue pri ili, konstrui altan interkonsiliĝoj en ĝi mem, sola parto opcio reflektas reen en la individua CXar kiel la supera spirito per la popolon einschöpft la generalo de lia menso, tiel ankaŭ la homa spiritoj fluas reen al ĝi. Historio, registaro, literaturo, kaj tiom da aliaj aferoj rilataj al la homaro aŭ grandaj frakcioj de homaro de ĝenerala punkto estas intertraktadoj, per kiu la individuo kun kio jam inkludita en la ĝenerala de la supera menso, establi rilaton.

Multaj stultaj kaj malsaĝa pensi ke. Homoj sur la tergloba kaj cxielaj aferoj, kiel pri si; sed la tero estas do ne tiel stulta kaj freneza, kvankam estas ankaŭ ne esti tiel saĝa kiel dio; Prefere, ili pesas sennombraj pensoj kontraŭ alia, kaj ĉar ĉiu penso havas veran mano estas bazita en reala tera vidpunkto, kiel alie povus ŝpruci rilataj ĉiuj vidpunktoj, do esti ligita per komunaĵojn, do ili povas eĉ ne egala al la senprudentaj forliberigu; aperas tiom malsaĝa por ke ni ne faru en ekvilibro, konsideri kontraŭ aliaj malsaĝaĵojn kaj en lia plej granda tendenco al solvi la terminoj kun ili en supera ekkono. Io povas pensi de la vidpunkto de fremduloj el kiu pensas la teron per siaj animoj foje samtempe, foje unu post la alia; sed cxiu animo estas nur unu flanko, forlasis al direkto de tiu penso. Kiu nun havas ok nure sur kia soul pensas ke facile trovos tiel malsaĝeco estas tiel ruza en frazo de lia alta kuntekston.

Sed kiel, ne nia ideo de preskaŭ neebla? Homo foje sufiĉe amuza, kaj la aliaj tre malĝoja; , La supera menso, per koncerne siajn sentojn en si, ke ĝi enhavis tutajn, samtempe tre aera kaj tre malĝoja? Ne, li ne povas; sed povas senti kiel estas sufiĉe amuza, la aliaj tre malĝoja sento en li, kaj prenu lian mezuroj laŭe. Ĝi povas esti iu ajn el la supera menso nenion de la tuta apliki kio venas al ni kiel tuto, krom se ĝi venas de lia tuta memo, aŭ iras en sian tuton. Ke mi estas tre amuza, estas nur momenta plezuro, ke mi estas tre malĝoja, momento de malĝojo en li; sed ĉu li estas sufiĉe amuza aŭ ne dependas de kio forprenas ĉiuj niaj individuaj deziro kaj -trauer. Li ne povas esti tre plezura ja, se ni ĉiuj estis tre malĝoja; sed la individua suferado povas ofte esti pro grandaj aeraj partoj, kaj eksplodis per tia graveco eĉ pli alta en volupto kun.

En ĝenerala, la supera menso sentas ja ĉio ni perceptas kaj kiel ni perceptas ĝin; sed per pli ol ni ankoraŭ, li ankaŭ sentas la kio kaj la kiel nia percepto ekvalidigxo interrilatoj ni ne sentas, kaj kion havas multe pli altan gravecon ol nia individua percepto.

Sed ne plenumas kion ni renkontas en ĉiu koncerto de multaj voĉoj kiuj kvankam ĉiu parto al la ĝenerala impreso kontribuas ion, sed tiuj estas malsamaj, almenaŭ la malfortan kaj iom sendependaj nediferencigeblaj al la supera spirito? Ne ke ankaŭ la supera menso simple akiri ĝeneralan ideon de niaj sentoj, pensoj, sed unu el ni aŭdis ion?

Jes, do estus se ni ludis instrumentojn krom li, sed ne ĉar ni ludos en ĝi. La komponisto aŭdas en la kapo, sed la malbrua partoj de la koncerto, kiun li komponis, alie li ne povis ilin en siaj koncertoj kun monto, alie ili ne estus tie por li. Kion ajn estus diferenco inter la Außensein kaj inwardness? Nur kompreneble la spirito de homa komponisto ne povas esti komparita kun tiu de superhoma; aŭdas multe pli fajna kaj pli diversaj, kaj ĝi diferencas multe je la sama tempo, kio povus distingi homan sed nur unu post la alia.

Aŭ, fine, vi turni min, sed ke la transporto de la homaro ne ĝenerala, ke probable iu individuo kaj ĉiuj popoloj sur insuloj ekstermita el la alia homa vivo kaj iuj bestoj ne malpli. Kiel eblas ke ili komprenis la ĝenerala konscio? Sed ni devas memori ke la konscia movado de ideoj ne interfiere tiel en ni kiel posedajxon de la sama en la komuna konscio. Ne staras en ni iuj ideoj kaj imago kiel rondoj ekster konscia

interrilatas kun aliaj kaj pendigu ĝin en la sama spirito estas tiel ke kune? Do estos kun la spiritoj de la tero. La konscia transporto estas nur iomete pli alta kaj pli vivanta ol la posedo en konscio, kaj kvankam ĉiu portas konscion necesa trafiko, tamen eĉ ne konscia movado de ĉiuj kiu apartenas al li, kaj ĉiuj. Kiel ĝenerala ebleco de tia trafiko estas ĉiam inter ĉiuj konceptoj kiuj okazas en gamo en nia havaĵo, kaj tiu ebleco realigi la altempigo pli kaj pli en ni. Ankaŭ en la tero estas efektivigita de tiu ĝenerala maniero, pli kaj pli kun la tempo. Ĝi tiam revenas al la diferenco en konsideron, ke multe povas montrita post la alia nur en nia unuflanka malsupra spiritoj, kiuj prezentas la superaj multampleksa menso samtempe. Kio okazis al mi hodiaŭ kaj hieraŭ, estas aparte kelkfoje sen konscia referenco aŭ trafiko, sed konektita por la unueco de la sama konscio super tempo. En la supera spirito estas parte sen konscia referenco aŭ trafiko apartigas kaj kion okazas tie kaj tie en la sama tempo, sed konektita por la unueco de la sama konscio en la sama tempo; la sama konscio ĝi havas ambaŭ samtempe. Ĉefe, ili estas spiritoj de la homoj kiuj partoprenas en allseitigsten kaj tre konscia de trafiko, en kaj pri la plej grava kaj plej granda enverguro konscion interrilatoj disfaldas por la Spirito super nin. Sed la animoj de bestoj estas ne malpli en sia konscio posedo, kaj ekzistas neniu manko de amaso de specialaj rilatoj gxi. Inter si kaj kun la animoj de homoj kiuj estas nur ne kiel versátil, enverguro kaj taŭga por la evoluo de altaj mensaj fenomenoj Al vermoj ne povas paroli al mi; sed se ŝi manĝas la arbaro, ĝi helpas min levi la prezon de ligno; Ilia animo havas plezuron de nutrado; mia malemo inflacio, kaj ambaŭ plezuro kaj doloro dependas, eĉ ion mensan, en la ĝenerala psiko de la surtera kune, kiuj estas apogitaj de la tuta kunteksto de mondumaj kondiĉoj, inkluzive de mi kun bastono samtempe, sed kompreneble, en tiel malproksima interrilatoj nekonscie kune, tiel kiel aliaj rilataj nekonscie tra foraj rilatoj en mia konscia menso. Sed mi ankaŭ povas konekti kun la raŭpon en eĉ pli proksima trafiko. Mi piedpremos ili povas timigi infano. Neniu fiŝo vivas tiom profunde en la akvo, la homo ne povis fiŝojn, neniu birdo flugis tiel alten en la aeron, li ne povis kapti. Ĉiu ĉaso estas transdono de plezuro kaj doloro inter homoj kaj bestoj.

Post ĉiu, ĝi kondutas tiurilate tute malsamaj inter la uloj de la sama mondo korpo kiel inter la kreitaĵoj de malsamaj ĉielaj korpoj kaj tio konfirmas niajn konkludojn kiuj faras la mondon korpo kiel individuoj kontraŭ ĉiu alia. Ne estas analoga trafiko kaj neniel analoga movado inter la animoj de la uloj de la sama mondo korpo inter la animoj de la infaninoj de diversaj ĉielaj korpoj. La animo movado estas kompleta en ĉiu mondo korpo mem, kiel la nocio trafiko en ĉiu kapo; Certe, tiel nur en certaj aspektoj; ĉar estas komunikado inter ni per lingvo, inter la ĉielaj korpoj por lumigi; Sed ĝuste kiel tute malsama ordo estas la trafiko inter la Spiritoj de la homoj, kiel inter la ideoj en ĉiu homa si, kaj kiam la lumo trafiko devus signifi lingvon inter la astroj, ni povas nek pruvi nek neas, tamen, la responda por ili . apliki Probable malsamaj, sed belaj, nun prezentas sin tiel, kiel ni kutimis kredi alie.

Se amo du BWA, 's ne plu estas nur duono kaj duono, oni jen kaj jen, kion reciproke deziras, kaj neniam povas tute alia; unuigan bando tenas la erotika animoj

en la supera spirito konsumitaj, kaj cxu estas amo en la ĝusta vojo, te servi ankaŭ la pacon de la spirito kaj lia disvolviĝo fruktodonan, do ili neniam malfiksis denove, kiel neniu korelacio en la spirito, la en la senco de la kontentigo kaj peto, volo denove.

Kiam du argumentas en la plej forta malamo, kiel ne estus repaciĝo, kiel la repacigo potenco sed jam ekzistas; menso povas esti nenio unbefriedet en si mem; jes luktas nur por pli altan rekompencon, la pli alta la spirito petojn kaj unu tago, eĉ akiri ilin ĉi tie aŭ tie en bona loko kun estas. Sed kio estas la plej alta spirito, ni diskutas nur la estonteco.

Kaj se parolanto predikas antaŭ la komunumo kaj kune kun ĝi, do ĝi ne estas eksteraj trejni la menson al spiritoj, sed kiel ideo disvastiĝinta estas senbrida, difinante kaj realigante engaĝiĝas miloj de aliaj eĉ ruder ideojn.

Kaj se homo vivas for, forlasita de ĉiuj homoj, do li ne forlasis el la alta spirito kaj ankoraŭ pendas en profunda radiko kun la aliaj spiritoj de viroj kune; kaj la supera menso volas fojon sian kompaton.

Kaj se malbona peko, ke hororas nin, bone do, la supera menso, ĝi estas ankaŭ uzata por tremas kiam la konsekvencoj de malbono kreski en si, cxar li ricevos cxiujn, kaj li komencos kontraŭstari, kaj ĉiufoje pli; tio estas la puno de malbono, malbono kreskas finfine, do vera pri la kapon, kiel la spirito de la menso de la individuo estas malbona, kaj tiel neniu animo persistos en la longa, kio ĝenas lin.

Kaj se virtulo leĝo estas ne nur ke li aperu servas por la daŭro de la vivo, ĉar la alta spirito de tiu, kiu agas nome de sia ena paco kaj promocias liajn ĝeneralajn celojn, siavice fine renkonti kaj promocii liaj intencoj, la kun siaj voĉoj, kaj Li tion ne faris al la komenco, tiel li faru tiel sekura kaj des pli pro la Bona eterna, ĉar la Spirito sentis la danĝeron, li faris kion li promociis konstante kontraŭstari. La doktrino de la lastaj aĵoj kondukos nin al tio. Por kio mankas tiu justeco ankoraŭ en ĉi tiu mondo, ni devas serĉi en la Hereafter kiu direktos nin en nova rilato kun la alta spirito.

Se la spiriton de la tuta surtera en lia versatilidad kaj abundo similan efekton rilatojn, kiel oni povas evoluigi signife nur en la paso de la tempo, la homa menso jam prezentas en la sama ĉeesto kiu sed meti sin ĉiam kiel fluanta, mankas la supera spirito ne mem daŭra kontinuan sekvencon de efektoj, la riĉuloj sed nun eĉ en tre malsamaj kaj plena rivereto fluas ol la homa menso mallarĝa kaj malprofunda rivereto.Ni nomas tiun procezon, en lia ekstera reprezentado de la rakonto. Ĝi estas kiel la rivero fluas en la ondoj de la trafiko.

La serio de observoj kiujn ni faris koncerne la transporto de personoj devus esti ripetita por la rakonto sed en malsama versio. Ĝuste kiel la efiko de rekompenco kiu povas esti senkonscia, tiom malmulte ĉi.Estas efika ligojn inter la samtempe donitaj, jen estas la sekvaj, kio estas inter. Sed ankaŭ nia menso havas tiujn du en kontemplado almenaŭ distingeblaj flankoj, ke li kaj ke ĝi ligas samtempe pluaj en la konscio. A neŭtra disiĝo de la du flankoj certe ne okazos. La sukceso de la entuta efikoj de Samtempaj en konscio estas nur la fluon de konscio.

Kiom estas la simileco de la malgranda fantomoj imperio ke ni portas en ni, la

granda, kiu portas nin en sin, antaŭ ol en respekto al la sekvenco de psikologia kaj historia fenomeno, ke gxia valoro ĉefe la nun allwegs komuna doktrino de spirito de homaro kaj konscio de tiu spirito alfiksis mem. Ni gxoju tiu renkonto kun nia propra instruado, kvankam rekoni ĉi kunveno estas nur duone tiom longe kiel la spirito de homaro grafoj cxar la spirito de la tero kaj la konscio de tiu spirito aplikiĝas prefere al la pakaĵo kiel la bando de homa konscio por identaj .

Plejofte, fakte, parolante de spirito de homaro, ni tamen opinias ĝin kiel single nur en la konscia, senkonscia tra naturo; oni pensas, la popolo, aŭ almenaŭ la filozofoj bone konas ĉirkaŭ tiu spirito, li ne estas la homo, krom se ĉiu persono de la alia scias kion, sed nur post individuaj rilatoj kaj neperfektaj estas la kazo. La spirito de la homaro kiel estas hodiaŭ prenis bone konscio en la individuo, sed ne pri individua, te ne tia afero kiel la homo mem en unu. La seka sumo de homa konscio estas konscio, ne la konscia unuiĝo de homa konscio. La filozofo diras nur la nombro, kiun li mem desegnas en sia individua konscio de tiu kvanto povus, reprezentas la altan konscion unuiĝo mem. Ĝuste Paŭlo diras: Niaj scioj estas piecemeal; sed nun devas esti nur scion piecemeal kaj la pli alta spirita konscio, nome la aserto de neniu, sed la afero, jes, ĉar nur la maŝon kaj klakanta la pecojn ĝuste ĉiam novajn pecojn ne konscia Inbegreifen ĉiuj pecoj, nur estas vera unueco de konscio, atribuas al la supera spirito. Der Spiegel diris eĉ havi la ĉambro, aŭ ĉu ĝi estis lia lumo sed nur kion la ĉambron lumo supren. Do ĝi devus tiam ankaŭ, post paroli de spirito de homaro nur, nur la personecon de individuo spiritoj en tiu supera spirito esence kion devas esti rigardata kiel objektiva kaj centro de la tuta disvolviĝo. Kaj kompreneble, kiel povas esti aparte pri la evoluo de supera menso lasta, nur la vortojn, ne substanco kiu descompone la sama, tiel kiel manipuli ŝin tio nur malfacile. Jes, multaj ankaŭ probable observas la tutan spiriton de la homaro por siaj propraj pensoj afero, kaj kiel ili kapti lin, li estas certa nur unu tian. Ĉar en vera spirito ne estas detaloj de konscio sen iuj konscio ke ampleksas ĉiujn en unu. Ne scias mian menson por ĉiu sola aĵo kiu havas en si sian plej altan selfinterkonsiliĝoj, kiel lia plej malĉastaj momentoj en tuja maniero? Li volis nur ne iu spirito, aŭ ĝi apartenis al li ĉion ĉi nur ne kune sur se li ne sciis en tiu afero; unuigan konscio estas la reala karaktero de vera spirito. Do, pli altan spiriton povas, estas malsamaj tiaj, kaj sendepende de tio, ĉu ni ĉi tie pensas de spirito de la homaro, la Tero aŭ Dio, ne surhavi nian specialan konscion areoj en si, sen neceso por asocii en ĝeneralan konscion. Nia speciala konscio povas lin nur havas la signifon, ke lia ĝenerala konscio manifestiĝas en ĉiu el ni en speciala maniero. Niaj animoj povas pensi pri la alia, kiu farus ankoraŭ ne mense bendo, sed tio postulas al animo, kiu ankaŭ estas cxio, kion ili opinias de ĉiu alia, verknüpfend ursoj en selbigem konscion; ankaŭ ke animo povas pensi la sama parto de la alia, tamen ne estas bando kiel tiu de nia menso; ĉi tio postulas animon kiu sentas ankoraŭ la plafono de ŝia pensoj ĉe la sama punkto kaj ilia diverĝenco tie. Nur inverse, ke du homoj pensas de ĉiu alia, ke liaj pensoj povas parte orientita koincidas, havas sian bazon en la ligilo de pli alta konscio. Resumante la konscio de nia supera spirito ne tiamaniere, ke li scias ĉion en unu, kion ni scias individue kaj reciproke, lasante lin distritaj en nia konscio, do oni ne devas paroli pri pli altan spiriton.

Kaj tial la ordinara koncepto de la spirito de la homaro solvas ĉu kiel vana iluzio de vortoj, aŭ diskoj preter al la realeco de nia propra.

VIII. Sensualidad De la supera zono kaj volo.

Kvankam, kiel ne ripeti ilin sufiĉe, ne povas fari analogion inter viro kaj la tero tute, estas nur kiel neeble klarigi sen uzi la saman animon kialoj de la Tero kiel nia propra spirita estas la nura afero nia observado en la kampo de racio ĉeestas tuj kaj la eligo por la evaluación speciale aliaj devas formi tiel ke nur ok tuj havos ke ne ausdehne la analogio, kiam ŝi renkontas, kaj anstataŭ ĉiam sklave al la sama analogio por observi, ĝi estas adresita kiel la gravas aŭ la vidpunkto uzita.

Kaj estas vera por tre bona ĝis iuj limoj, kvankam tre malmulte, se homoj, bestoj, plantoj komparas tiun al la flanko de lia malĉasta aktivoj kategorie kun senso organoj de la tero bezonu objektiva vidoj trans la ĉielo kaj sin por gajni kiel fundamentoj kaj punktoj de partio de pli alta ĝenerala intelekta konstruo.

La propreco de relativa sendependeco, ŝajna disiĝo kiu ekzistas inter homoj, bestoj, plantoj en tia maniero ke ĉiu tamen ĉiuj troviĝas sur sia teritorio, estas instruita kaj starigis propran vidpunkton, en la tuto de la tera areo pli ĝenerala bando , tiu komparo estas nur io alloga. Nur tiu parto neparoleble pli kaj neparoleble pli diversaj kapti organoj en la tero kiel en ni estas alligita, kaj tiuj organoj ankaŭ estis pli kaj pli alten esti farita en la teron kiel mem-supera estaĵoj, kiel ni, la individua sento organoj, kiuj estas supera al . Kaj tiu estas ĝuste kion faras la komparon pli aŭ malpli netaŭga, kvankam pli preciza respondo estas sed lasu lin reen ĝis plia limoj aperi konvinkofortan ol la supraĵa ekzameno povas malkaŝi. Ĝi estas ne nur malĉasta, kiuj portas la homoj kaj bestoj en ĝi; estas eĉ pli alta aspektoj kiuj kroĉas en la teron per ilia propra alta pozicio en la superaj estaĵoj laŭ. Sed sed ĉiam estas specialaj konsideroj, kiel estas eblaj individuaj vidpunktoj, kiel ili povas akiri surbaze de speciala senco signifas kaj starigxos kontraux la ekstera mondo; tamen, pli alta, la tuta areo de la teraj en unu generanta konscion ligi, tamen, pli ĝenerala spirita referencoj, kiuj prosperas en la transporto, la evoluo kaj historio de la tuta homaro, ja la tuta tera regno kaj estas nealireblaj tia nia individua konscio, de ĉiuj teraj individuaj spiritoj kaj ankoraŭ atingi siajn apartajn vidpunktojn kaj, ĉe la malantaŭo grab nur unuflanka refleksojn kiel ŝi faras el ĉiu aparta pozicio ebla en ili kaj maniere Kontribui simple frapu la surtera spiritojn al io pli ĝenerala kaj pli alta graveco, kiel ili, en malŝarĝo de tia ilin povis esti patro, spiritaj regnoj. Sed alie engaĝiĝas nian altan konscion ligita al lia ĝenerala implicojn pri ĉio kiu elspezas nin tra la sensoj de ĉiu paĝo individue, adicio kaj reflekso, en la malĉasta sin returnis kaj tiel kontribuas Liaflanke, la saman poŝtmarkon al io pli alta, kiel ĝi signifis neniun rilaton al la ĝenerala konscio, eblus. Eĉ en ni la malĉasta Ne estas ekstermita el la alta universaleco de la Spirito, ne en la abstrakta kaj tuj prenos ĝin. Ĉiuj intuicioj gajnis per niaj sensoj, tiel malmultaj kiel ili povas simili, estas kiel gxi estis malkleraj mem inspirits kun iu supera, kiu devenas el la ĝenerala ligilo de la Spirito en ili; tiom

speciala, kiu estas super la sentiva aldono de spiritaj referencoj kaj memoroj, sed asociita en speciala maniero la malĉasta, por ke ĝi iras kune tiel kiel en unu, kiel aspektas pli. Eĉ nia fizika senco organoj, kiel individue karakteron iam estu ilia strukturo kaj ilia aktiveco eble ankoraŭ ne kiel nur ekzistanta por sin kaj agi por si organoj, sed nur en ilia rilato kun la tuta korpo kaj la tuta korpo, sed ĉefe kun la cerbo kaj tra la cerbo, kiuj havas la plej proksimaj kaj plej gravan rilaton, estos prenita, eĉ gajnante la radikoj en la lasta, per kiu ili venos en rilato kun lia ĝenerala aktivecoj kaj nerekte rilatantaj al reciproke, estas tre multe atendis ilin, kiel ni malgraŭ nia individueco por ekkapti nur lige kun la mondo kaj tra la tuta mondo, sed precipe per la pinto, la tuta homaro inbegreifenden imperio sur tero, por tiel diri, enradikiĝinta, kaj tiel kun la alta transporto rilatoj Tero ricevis, kiel interveni. Kaj tiel restas tute malegala sed multe de la partio inter la rilatumo de surtera individuaj estaĵoj sur la teron kaj niajn individuajn senso organoj al ni.

Kiel nun ĉe ni la diversajn sensa organoj havas tre malsamajn digno kaj graveco, kaj la funkcioj de unu el la alligiteco de la supera spirita, la Instigi Tung do doni pli da spaco ol la alia, ĝi estas ankaŭ en la individuaj estaĵoj de la tero, kaj prenu la homo en tiu respekto, nediskuteble la unua loko. La planto faras nenion kiam ŝia apartamento daŭre ekspansiiĝas kaj ekspansiiĝante pli kaj pentri pli kaj pli bela;kondukas en tiu negoco kaj samtempe ŝi sentas sian ekziston; maniere kontribuas fizike riĉigi la Erdleib kaj malĉasta samtempe, fortigu la animo de la tero, por garni; sed ĝi havas en la tero kaj la teron per sia sed nur tujaj malĉasta sento de ekzisto; la planto scias nenion pri la mondo ĉirkaŭ li, ĝi ne havas spegulon, kaj tiel akumuliĝas en la grundo por la planto malĉasta ekziston de io preter scio pri la planto; Tero ĝuas la senton de la planto nur aparte karakteriza malĉasta determino de sia ekzisto; kiu estas ankaŭ la planto animo. La animo Domo de homoj kaj bestoj, sed havas, por tiel diri eĉ spegulo en plej granda aŭ plej malgranda mezuro la surtera ĉirkaŭe, verŝajne io supernatura, kiel estas nun nur povas aperi de la tergloba vidpunkto, reflektas, kaj estas reflektita en la popolo konsekvence brila spegulo domo kaj ĝi reflektas ankaŭ en ĉiam pli alten bildojn, ĉar la bildoj estas ne mortis, sed vivas kaj movigxas kaj estas teksita en pli alta mondo, la spegulon oni ne ĵetu reen mortinto, sed ŝanĝoj en la bildoj. Sed eĉ la plej granda kaj la plej alta viro tero kaj ĉielo reflektis nur el aparta vidpunkto; sed la tero devas esti miloj kaj miloj de altaj kaj malaltaj pozicioj; volas miloj kaj miloj da homoj kaj bestoj; kaj la tero ne estas laca, ili ĉiam ŝanĝi denove kaj duobligi, por disvolvi en self-interkonsiliĝo kaj reflekto de la supera ilia tuta vivo rondo kaj disfaldi al ellasilo. Sed ĉefe, kion pripensas unu flanko en la individuaj estaĵoj, tiam ankoraŭ pli alta spirita vivo estas konstruita en ilia merkato kaj lia historio en la sama proporcio kaj atakoj al malantaŭen en la vivoj de individuaj estaĵoj, kiel en la individua homa spirito super ĉiuj unuflanka interkonsiliĝoj, supera spirita vivo kaj konstruos en la areo de sensualidad, tiu alta mem-levo, dorso atakoj. Tamen, kiel estos vidinta, kion ni vidas tie sube de la trafiko kaj la historio de la popolo, eĉ nur la tre malprofunda flanko de iu pli profunda Innerlichem, kiu ne povas aperi al ni nia monduma pozicioj. La doktrino de la venonta estas sed alportante tiuj konsideroj ankoraŭ grava aldono. Jen sube niajn tutajn tiujn de la ĉeestanta, relative malĉasta vivo estas nur la bazon de

estonta supera, ne malpli ol la pli altaj spirito apartenas al nia ĉeestanta. Sed konsideroj pri tie nun ne havas fundamenton. Ni batos al kio povas esti diskutita en antaŭaj fundamentoj.

Do mi iros al la kontemplado de iuj objektoj (objektiva vidpunkto kaj volo) super kiu prezentas multajn malfacila, eĉ se ni tiri sin en konsidero nur kun ni, sole kiam ni tiel versteigen nin al la supera menso, kie mitsteigert la malfacilaĵo sen samtempe, pliigi la rimedojn por akiri ŝin. Kaj tiel ĝi povas esti ke la sekva konsideroj aperas neniun kontentigan en ĉiuj aspektoj; oni devas atenti, tamen, por vidi la eblaj eraroj de observo por eraro de la materio kaj malakcepti la universala, ĉar ĝi estas erara en aparta, aŭ dubo ekestas. Se ĝi ekzistas, nia propra menso, tamen, ke kelkaj gravaj kondiĉoj de la samaj, nek estas klaraj kaj kutime nur untriftiger konsidero, do ni estas malpli konkludoj kontraŭ la ekzisto de la spirito super ni el eble ne tute prospera unuaj provoj, la analoga kondiĉoj gxiaj diskuti, eble movi ĉar ni ne havas alian ol rekta observado, estas tie en la malgranda specimeno, ĝi donas al ni nian komando, ĉio alia nur povas esti konkludita per analogio kun ĝi tamen. Plena ignorita sed tiuj diskutoj ne povas esti tamen; la provo devas esti farita por preni ĝin, ĉar la sola maniero la instruado povas gajni pli altan spiriton kaj vivon sekvencon; Estas reala spirito, ni mem havas rilatojn kun tiu spirito, tiuj kondiĉoj veni al la plej gravaj interrilatoj por li kaj por ni konsideri kaj la malfacilaĵoj de instruado ne estas atakitaj, do ili atakas nin. Tamen, nenio malhelpas vidi en la unua provo nur la eligo triftigerer kaj fruktoportajn disvolviĝoj por la estonteco.

En nia sentemo por ni samtempe areon de objektiva klareco, experienceability neniam, kun Subjektiva ni reprezentas la objektivon, tio kaŭzis. Ĝi apartenas, fakte, jam tre filozofia interkonsiliĝo al kiu ni malofte, kaj kiu neniam uzas la plej homoj konsciiĝi ke ĉio ni vidu ĉirkaŭ ni kaj al ni aŭdi, senti, kiel ni vidi, aŭdi, senti, fakte nur en nia percepto, sensaco; ne, ke li eĉ ne ion realan el intuicio, sento respondas; sed unue ni devas ilin sed nur tio; ŝi reprezentas ni la lensoj sin, ĝi ŝajnas al ni tuj kiel ĉi. Jes kelkfoje povas nura malĉasta fantaziojn, kiuj respondas al nenio ekstere de ni, supozi la karakteron de objektiveco.

Ne nure malĉasta intuicio aŭ malĉastan ilustrativo sed ni estas kontraŭ ni tiamaniere; sed ĉio asociis ĝin en la kurso de la vivo de konscia aŭ senkonscia memoroj kaj konkludojn kiel iom Associated, estas kun objectified. Ni belehnen paroli nian menson ekstere, kvankam determinita de antaŭaj sperton al ĉiu ilustrativo, iam sencoplene kun multaj trajtoj, ĝi pensas en multajn rilatojn kiuj ne rekte kovrita en la intuicio, extrasensory percepto kaj tamen kun objectified. . Pejzaĝo, ekzemple aperus al ni nur kiel Marmora surfaco la nure malĉasta impreson; nur la Amasoj de klareco en si mem ne plu membroj de kio ni asocias memoras la viditaj formoj kaj koloroj, se ne alportos al konscio jam detale precipe, igas la objektivon pejzaĝo kun la graveco de arboj, domoj, homoj, riveroj de ĝi ; sed ni sed de ni mem spirite ligitaj En tiu signifo mediador, ne de la sentiva fundamento; sed metas gxin ĉi nombrilo en ni. Kion ni ne objectify ĉio en la vido de viro kun li, sed ni ne vidas lin malĉaste. Ni aŭdas paroladon, ni aŭdas nenion sed sono vere malĉasta; La tuta punkto de la parolado estas de ni mem spirite estas ligita 1) ; sed ni objectify la signifo de la

parolado kun la sono; estas ni, kvazaŭ venanta el la ekstera parolante ilian menson mitbrächte egalaj, ni akceptu ĝin kiel io nova, ne de ni Venita, sed en ni Into Coming. - Clean Paranormal aperas eĉ neniam objektive, kaj la plej alta kaj plej bona afero viro havas, ankaŭ ludas en la vojo kun kiom li perceptas aferojn, interpretas, indikitaj referencas al la alia kaj per tio riĉigis Priskriba, ĉioscia, ĝi aperas ne malpli objektive.

1)

La ebleco, ke la aŭskultanto vere estas ligita al la sento de la lingvo al la inkludis vortojn, tiel ke la signifo de la parolanto produktas en li denove kuŝas en reciproka starigadon iliaj mensoj kaj iliajn korpojn, kiuj en si nur per ilia komuna organika Inbegriffensein supera menso kaj korpo povus esti instruita. Tie, tamen, ni atentas nur la fakto de objektiveco, en la senso kiu la vortoj aperas en la sama tempo.

Dume, nia supera spirita de objektigo ne estas en la ligo al la ilustrativo mondo de la sensoj, kaj tiel plu; jes la menso povas la samon kiuj devus devenas lia generalo portata ricxiga kaj begeistend la opinioj kiuj kaptas ankaŭ unobjektiviert kaj sen percepto en memoroj kaj altaj koncepta implikaĵoj kaj kombinojn kaj memori nur, ke ĝi kaj ĉiam kun la mondo de klareco en kaŭza racia rilato restas.

Ankaŭ, ni sentas tuj ke la vidoj de niaj malĉasta perceptoj, plenkreskulo memoroj apartenas al nia spirito, tie la sento de ni esti fremda estas perdita. Ĝi estas komuna tereno nun ankaŭ havas la spirito de la tero kampo de objektiva klareco, sperto en kio determinis lin de liaj sensoj bazo kaj estas ligita al ĝi. La mondo de objektiva fenomeno nur laŭ la plej ampleksa senso piedestalon, kiu estas la pli alta spirito proponoj, pligrandigi kaj laŭ la alta alteco, li havas super ni plibonigos. Por ni aperas nur objektive, kion ni gajnus per la individua sento organoj, por li, kiu desegnas de la individuaj estaĵoj, reprezentante sian sensojn nur je pli alta nivelo, kaj la pli alta spirita kiuj akumuliĝas super ŝia sentitaj bazo estas ĉar kun , kvankam tiu de la supera menso kiel iom kion la uloj ludas ilin, parte kiel reflekto de la pli ĝenerala intelekta proprieto de la supera menso ne povas konsideri fakton, sed parte tra ŝia daŭre fiksita, denove reflektante en ĝin tiel ke la supera menso ankaŭ tie ni ankoraŭ ludas. La supera spirita en la unuopulo estas simple nur la krampo de la ligo kun la ĝenerala spirita de menso super ni, nek en la decidas kiu el tiuj en sola homo, nek en tio, kio estas ricevita en la sumo de la individuo; des malpli, se ni simple reflekti sur la flanko de la homoj, sed kiel ni nun faras ĉiam.

Do ni ne devas pensi ke eĉ homoj en la plej alta kaj plej bona, ke la naturo havas super ni povus pruvi al esti efika kaj aktiva, nur ke estu ĉiam aperas nur en certaj, ke la samaj ne estas ĝisfunda particularization gxi. Nia menso estas ne nur senco Marmora tablo, tamen, ke la supera spirito nin kun liaj sensoj kaj rigardas ĉirkaŭ sia korpo sin rigardas, ĉar ni ne estas por preni sen niaj radikoj en lia pli alta regionoj; egala, la pli alta kaj plej alta spirita vivo ŝtofoj prefere kun en tiu senco panelo, prende ni unuflanke alte super la sensualidad eksteren kaj gajnas Aliflanke, por ni novan provizon. Tiu estas pli alta kaj plej alta en ni io ni ne povus havi nian kiel individuoj, sed nur per niaj vivantaj en la ĝenerala spirito de nia ligo en la ĝenerala spirito kaj pro la ĝenerala spirito. Li estas tiu, kiu donas nian intelektan koito, la kolektita trezorojn de homa scio de tempo repreni la alia en si; ni vidas nur

la eksteraj kondiĉoj, ĝi havas la interna konscio de tio. Sed kiel tio estas desegnita en Higher ni kaj desegnita de ni, ĉiam estos iu en kio la supera menso, estas kiel redeterminita de io objektivo por ni, kiu nur venas per ni lin. Ĉiuj ŝuldas edukado, levas lin sur la malĉasta besto, parte sia konscia rilato kun la ĝenerala naturo kaj parte reflekso de eduko, la virto de la homaro zeither akiris lian rilaton kun la alia kaj kun la ĉirkaŭa naturo, kaj precipe mediacioj atingi ĝin, sed ankaŭ portas tra la vojo li reprenas ĉi formo kaj desegnita en si kaj tiel agu reen sur la mondo, iom en la peto de ĝenerala edukado. Kaj la plej alta kaj plej bonaj homoj ricevis la unu mano, la plej alta kaj plej bonaj spegulbildoj de la supera spirito, aliflanke ili faras la plej alta kaj plej bona por plue promocii ĝin. Per nura abstrakta pensado krom rilato kun lia intuicio kampo de alta spirito povis tiom malmulte progreson kiel la niaj, sed estas enradikiĝinta por la infaninoj en intuicio, eksteraj sperto, kiel la uloj dorsflankita por lia supera spirita en la supera spirito.

La rilato inter ni kaj la supera spirito, tiam, estas resumitaj denove, ĉi: Niaj de intuicio aŭ eksteraj areoj de kompetenteco formon por la supera spirito en sia suplemento konfuzo granda de intuicio, sperto areo, kiu havas la karakteron de objektiveco por li, kiel por ni kaj simple portas nin per li; ĉar li dividas tiel nia objektiva vidpunkto; maniere objectified por li sed ĉar li estas pli alta spirito ol ni, al la sama tempo ĉiu el la alta disvolvita tra nia de intuicio, sperto areoj en ni, en maniero simila al kio la Higher asociita al unuopaj sensa domajnoj en nin por ni kun tiuj objectified en unu. Sed la altaj spiritaj iras por lin ne en tiu objektigo. Prefere ĉio estas pli alta en ni iun kiu la supera spirito, ol individuaj, sed ankoraŭ tie ni ne nur en ni en pli ĝenerala maniero; ni pendi de la sama en si kune; kaj estas en la plua determino gxia tiel aktiva kiel li estas aktiva, fortzubestimmen nin tra ĝi.

Se en la antaŭa konsideroj rekoni iujn malfacila, do nuligas reciproke, tiel iuj problemoj kiujn vi volas alimaniere malbone solvebla aperi; kiel la bezono por solvi ilin, havas mem nur montrata la vojo de tiuj konsideroj, nur tial ke analogio helpus al li renkonte kaj pravigitaj.

Oni povas demandi kial falas sed ne en nia sento ke ni apartenas al pli alta spirito, se ni vivas en la alta spirito, movado, kaj havas, kaj Li en ni. Ĝi ne povas fali en nia senco, ĉar ĝi ne falas en la sento de la supera menso mem; Ni estas la iloj de sia objektiva opinio, kaj nur per specialaj interkonsiliĝoj en kiuj li renkontis nin, la penso povas gxin levigxu, ke kion li kreas en niaj animoj apartenas al li eĉ sen tio sed tio estas afero de sento por li . La supera menso, tiel diri klare, tamen ni, ĝis nun ni ne reprezentas nia tuta animo enhavon ĉe la malsupro de niaj sensoj tablo antaŭ si sian tutan animon kontentigi sin, kiuj parolas malantaŭ ni; Sekve, ĝi estas nia tre konscias, sed ni ne estas lia; kio estas sed, konscia en ni per ni, li prenas kiel sia esti io objektive novaj aŭ difino, ne vera kiel jam ekzistanta parto de sia estaĵo; tie la sento de ĝi ne povas veni en ni, ke ni estas parto de Liaj estaĵo. Sed se ni ligas nin per pli altaj spiritaj kun sia publika propraĵo, do li sentas en la vazo kaj la mastro de tiu ĉi komuna posedo sed netute kiel kio reflektas en aparta maniero en ni kaj redrafted per ni mem kaj procesis revenis estas kio pli ĝuste en la areo de kio determinis objektive, kun levas, kiel estis de analoga rilatoj en klarigante nin. Sed se ni senti tuj ke ekestanta el niaj intuicioj memoroj apartenas al ni, perdis la senco de la objektivo,

fremdulo en ĉi tiuj sen ilin sed neklaraj en nia konscio, estas ankaŭ nia ŝajna fremdiĝo de la supera spirito nur en nia Nuntempe, relative saĝa intuicio vivo konsistas ne en la vivo de supera spiriteco, ni kondukos postvivo en ĝi, en kiu ni eniros per morto. Sed tio apartenas en postaj konsideroj.

Nun ni ankaŭ kontraŭdiroj kaj neakordigeblajxojn en la homa areoj estas eĉ malpli kapabla de surprizi nin pli, ĉar ili parolas ne venas de supre, de la universaleco de la supera menso en la homaro, sed de malsupre per la unuflanka kaj diferencaj malĉasta starpunkto de la homaro en la pli altaj Spirito venos kaj la egaligo kaj prilaborado proponon per li. Ĉiu nove aperanta homajn formojn kiel novan okazon kaj komencon de tia laboro en la supera spirito, kiel ni ĉiu nova okulharoj, la riĉigita nia kampo de sperto. Ĉio ĉi tie sur la tero, estas okazanta en niaj mensoj do prenu el certaj kvartaloj por la supera menso la karaktero de li senvole renkontis estas; de iu flanko, ke ĝis nun ĝi ne eĉ venis el la supro de la Spirito en ni; kaj kompreneble al ĉiu kion ni faras kaj pensas, iu venis de supre de la universaleco de la supera menso ene de ni, tiel kiel iu venas reen al la universaleco de la supera menso por ni. Nur abstracting eblas ambaŭ eksedziĝis. Ni determini ĝin per nia detalo malsupre Tamen ni samtempe de la Ĝenerala etendis sub ĝia provizo de supre, pro tio ke ĝi estas kaŭzita de ĉiu kion ni faras kaj pensas, kontraŭstari de la riĉeco de la tuta meza aŭ, kaj en ni mem en efekto. Kaj tiel li estas nur nia rifugxo, ke li volas forpreni nian kontraŭdiroj kaj neakordigeblajxojn, ĉar ili faras renkonti lin, kompensi, alternante trafiko niajn spiritojn reciproke kaj kun la naturo; nur ke li estas tie ne senlima, kiel ni ne estas senlima en la formado de nia sperto de la areo, sed ni estas ĝis iuj limoj, kaj kun li la limojn kuŝi eĉ pli.

Kun tiaj konsideroj sed ni transiru el la regno de receptividad en la kampo de aktiveco de la supera menso, do ĝi estos utila, etendi la analogio, kiu ĝis nun kondukis nin signifante ke ili ankaŭ servas la malproksima diskutoj surbaze povis.

Montru la kreitaĵoj de la tero de iuj kvartaloj kiel senso organoj aspektas la samaj, tiel alimaniere ol per locomotor samaj, sed esence kaj kiel ambaŭ la klubo, tiel kiel niaj okuloj, niaj oreloj, nia nazo, nian lingvon, niajn manojn sensa motoro organoj estas en unu. La muskoloj en menso havigi la musculoskeletal sistemo 2) , kiu estas rilatigita ankaŭ por nervoj en la cerbo kiel la sento aparato kaj en virto de kiu (korpa kaj mensa) povas ricevi impulsojn de la cerbo, kiel la sento aparato tiaj propagita tie. Ankaŭ, la musculoskeletal sistemo devas esti rigardata nur kun tiuj radikoj en la cerbo en rilato, sen kiu estus sencela. Per la musculoskeletal sistemo homo celas sian senson organoj al la agoj ĉiam prezentante tiel kaj ĉi tiel transformos tiun parton rekte al vourite intuicioj kaj sentoj estas gajnitaj per la senso organoj, iuj pli ĝenerala, ankaŭ transiri la senso organoj, kvankam la tuta organismo reen kruco kaj en celo konsideroj estas plenumita laŭ analoga maniero uzante la tero liaj infaninoj. La musculoskeletal saman utilas virtulon, tial prezenti la eksteraj influoj kaj rework ĉi tiel ke parto rekte al vourite kredojn kaj sentojn por la uloj sin kaj maniere la tero gajnita, iu pli ĝenerala, etendante preter la infaninoj, kvankam la tuta reen transiri en ĝi ankaŭ kaj estas tial ankaŭ taŭgas por ili ne indiferenta celo konsideroj modo. En la unua rilato, la direkto de akiri tujan Genügens, aktoj de la spirita flanko de la

malĉasta instinkto aŭ forpeli la uloj, en la lasta, la direkto de akiri pli kaj pli altajn celojn, la supera volo la sama.

2)

Eĉ sur la orelon kaj nazo mankas ke ne. Krom la ekstera orelo muskoloj, kiuj ne estas tre aktiva

en homoj, estas ankaŭ internajn muskolojn kiuj reguligas la streĉiĝon de la tympanic membrano kaj rilatajn al la ossicles. La nazo povas esti movita de muskoloj.

Oni povas sekvi iom pli supre analogio ankoraŭ; kaj kvankam ili estas tute konvinkaj nur supren al certaj limoj kaj povas konduki konvinkofortan, ankaŭ la plua daŭrigo apoge al la sekva estas ne esencaj, sed kelkajn vortojn kun respekto kiel ĝi estas ĉi tie.

Esence, ĉiu senso organo fermas lia funkciado de la centraj organoj de senso kaj motoro nervojn al speco de cirklo de de tiuj nervoj okazas en la cerbo aŭ medolo ŝnuron en komponaĵo de la tipo kiun senton stimuloj kiuj komence aplikita nur al la institucio mem aŭ sama evoluigi, movadoj de la organo povas kaŭzi la motoro nervojn reflektas de la sensa nervoj de la centra ligo ktp deĉenigi disko por movi sen elstaraĵoj de la tuta influos bezonoj veni en ludo (reflekso movadoj nomata.) ( kvazaŭ la okulo senvole turnas pro lumo stimulas la mano senvole Jerks al kudrilo bastono, ktp), kaj tiu tuta cirklo estas fakte nur la plena orgeno. Analog kunigas la korpon de la tuta persono aŭ la tuton de liaj sensorganoj kaj motoro organoj tra la tuta sensa kaj motoro nervoj kaj la tuta cerbo kaj medolo ŝnuron de centra konektanta partoj al pli granda rondo en kiu aliaj rondoj (speciale de la sama al la partoj, kiujn la cerbo formoj) fizikaj kialoj por la supera inteligenteco kaj (oni anstataŭe inkluzivita en la mallarĝa nura malĉasta percepto kaj perceptita disko). La mallarĝa cirklo (la individuaj senco organo) sed estas korpigita en la alia (la tuta persono) por ke ĝi povas ne nur esprimi influoj en ĝi, sed ankaŭ ricevi ilin, kiuj havas pli ĝeneralan signifon, kiel kulminante en la mallarĝa cirklo mem . 3) Sekve, z. B. la se senintenca (refleksiva) movadoj de la okulo, kiun lumo stimulon, etoso de la okulo kaŭzita aŭ provis motivi, parte modifita de la volo kaj la kurso de nia pensado, iuj povas esti malhelpita, dorsflankita povas jxeti tra la sensoj al la volo kaj la supera inteligenteco, kiel por multaj motivoj de nia volo kaj niaj pensoj estas faktoroj determinantes en sensa okazaĵoj. Simile, la cirklo, kiun viro formoj, korpigita en ankoraŭ alia cirklo, kiu la tutan teron kun ĉiuj liaj infaninoj por supera principo 4) konkludas, kaj ĉiu unuopa persono etendas influas tra liaj agoj kaj ricevas kiel determinantoj por agojn, kiuj havas pli ĝeneralan signifon ol simple mem-referenca rekte al li ŝatus fini en la speciala rondo de sia sento kaj moviĝas.

Oni kredas ke neŭra efikoj de nervo fibroj povas esti plantita ne nur por kontinueco, sed per kontinueco (alligiteco); jes tiu ĉi estas unu el la plej gravaj rimedoj de transdono de nervo efektojn en la korpo. (Cf .. Volkmann artikolo "Fiziologio de Nervoj" p 528 en Wagner fiziologo. Vortaro plu.). Poste, oni povas imagi esquemáticamente ke malgranda cirklo estas ĉirkaŭita de grandaj, kaj pasas tra lia interna parta alligiteco al la sama en efekto rilaton kun li, sed devis agnoski ke super la reale okazinta en tiu rilato dispozicioj da mallumaj prevalece.

3)

Ĝi estas komuna tereno povas esti viditaj en la maniero la homo instalas en la tero, rigardu neniu nura ripeto de la maniero en kiu senco organo en la homa instalas.

4)

Drive kaj volo de la uloj nun ligas supren bone en pli alta Krome traveturos areoj de la mondo, kiel sento kaj scio Sur altan scion areoj. Kiel ĉiuj komprenon kaj scion de la tero kune finfine en certa konscio de la tero kaj kompleta, do ĉiuj motoroj kaj volo. Ĝi estas tiel, se la sama konscio kiu aktivas nur de unu flanko akceptema de la aliaj, kaj ĝi povas ĉi konkludon aŭ tiuj alta-aŭtomata operacio (ne elprenu) tuta tirado kaj volo en la supra konscion nodoj de la tero, aŭ ke eĉ post lia en ago aussschlagenden aktiveco, estos prenita kiel la plej alta aŭ ĉefa volo, Tuta volo, aŭ la volo de la Tero absolute. Sed ĉar krom la komuna alta konscio interkonsento kovras ankaŭ specialajn konscio de tempo inkludante aliro tra la Homaj kaj specialaj frakcioj de la homaro, estas la sama ankaŭ okazas tiel kiel por aktiva akceptema flanko.

En tiu senso, nun ĉiuj niaj esenca objektivo kiu volas unu kaj la sama, kaj en la ĉefa, ĝi celas iri ie ajn por fari la situacion tiel, ke ni ĉiuj gajni samtempe kun ĝi, li ne venos en la volo de nia supera spirito;tiom li ne estas esenca objektivo kiu al la sama, ĝi signifas malsamajn aŭ konfliktantaj provizo de la samaj kialoj. Kio estas kovrita en nia individua voloj, estas konsekvenca tra la volo de la supera menso, kio estas malsama inter ni, trempita en sia tuta volo kiel speciala provizo en daŭrigon parton. Do nia suba individua volo estas ĉiuokaze preni kiel nura momento de sia tuta volo; kaj eble nia libereco, nia volo, kvankam kun ĉio kion oni faras en la supera spirito okulfrapajn, sed ne aperas al li ol lia libereco, lia volo en la supera senco kaj oni rakontis, sed nur kiel iun kiu estas pli alta libereco, lia supera volo influita de kiom nia libereco, nia volo tra individuo, subordigita al li, ofte kun ĉiu alia kaj per niaj tutaj eĉ konfliktantaj motivoj, motivoj, povas esti difinita per. Ĉar la volo de la superaj pli sendependan spiriton sed nur iom pli sendependaj, Higher, di okazas la individua volo de la homoj en la loko kiu nur prenas unselbständigeres malsupra motivon en rilato al nia volo. Plie, la analogio povas kun tiu rilatumo ni bone servas por ilustri.

Kiom da dezajnoj ankaŭ veni en ludon en volon, sed la volon pli ol la sumo de individuaj motivoj kiuj eniros la konscion, kaj ofte ni faru ion kun volo, ne sen motivoj, sed sen ni ajnan specialan motivon por konscio alporti. Do estos kun la volo de la supera menso. La sumo de la individuaj konscia homa volo povas ne plu kovros supraj volo ĉiuj, kiel la sumo de nia konscia individuaj motivoj de la homa volo, precipe ekde la supera menso povas havi multajn motivojn post multaj rilatoj kiuj staras ekster homa zorgojn al ĉiuj, kvankam ĉiam kun ni bedenkbaren, staras ni en efika dezajnoj en rilato; inverse, la Vorbedenken kaj manko povas okazi tra individuaj homoj ne izole, sed nur en la kunteksto de la tuta supera penso kaj volo areo. Ĝi povas okazi kio ne estas en la volo kaj antauxzorgeco de individuo nek el volo sumo de ĉiuj individuoj multe de la altaj volas; jes ja cxiujn grandajn eventojn de la historio estis maksimume laŭ individuaj paĝoj postulas zorga kaj karaj por la popolo, sed ne en ĉiuj. Male, tamen, estas por la supera volo determinantes en la volo de la homoj kiuj prenas la direkton de la individuo al la tuto, Kiel nun en ni motivon de la nur konforme kun sukceso, kiel la tuta volo, por lia determino certe implikis sin, ne ĉefe neebligas la volo de fraŭlino estas nur afero povas havi sukceson kiam li konvenis en la Sumo volo de la naturo sur nin okazas. Ni estas nun en nia flanko, niaj agoj ĉiam aranĝi ke ĉiuj motivoj de la volo, de kiu

emerĝas, laŭeble en rilato tiel kontentigi estas farita, kaj tiel estas ankaŭ facile vidi ke la ago sur la tero, al la punkto sub la influo de la ĝenerala volo de la supera menso, tia figuro estas supozi, ke ĉiuj diversaj individuo tiel difinante ĝin kiel eble faris sufiĉe; kaj sekve tre komprenebla ke malgraŭ la alta ĝenerala volo, jes virto de la sama, ĉiuj povas kontentigi sian infanon volo ĝis certaj limoj. Sed nur ĝis iuj limoj, al la mezuro konflikton kun la aliaj deviating individua volo kaj preter ĉiu transversa ĝenerala volo, kiu ne eĉ kovritaj per sumo de ĉiuj permesita; tiel kiel en nia volo en la konflikto de motivoj inter si kaj kun la preter ilin kruco Ĝenerala kontentigos la individuo devas toleri restriktoj. La pli potencaj sed subjekto, des pli la tuta volo estos inklina daŭrigi lia direkto, aŭ la pli direkte al la tuta estos samopinias kun la subjekto; kaj same, la forta efekto de la volo de la homo, des pli ĝi helpos determini la volo de la supera menso. Ies volo estas pezo sur la pezo kaserolon el la alta libereco, kvankam la skalo ne kreskas, sed lige gxi. Ni premu la skalo kiel ni volas, kaj ili pezas niaj pezoj kiel ili volas subtenante ilin ĉiam nova klakas, depende ĉu ili premas tro malmulte aŭ tro multe tie aŭ tie. Vi volas, sed kiel longe kiel Around, ĝis ĉio estas justa kaj bona.

Tiel estas en la aspekto de la individua homa volo kaj la maniero labori kun kaj kontraŭ ĉiu alia kaj atingi ilian kontentigon parte ne sukcesis parte, nenio naŭza al la adopto de pli alta ĝenerala volo en la areoj de surterajxojn. Nur ni ne devas postuli individua kompreneble, havi la konscio de tiu ĝenerala volo por ni; sed ĉiu el ni povas nur determini unu momento la tuta estos konscia aŭ kion estas lin sama, en ĉiu el ni, la supera menso nur povas difini unu momento lia tuta estos konscia, di nia individua volo. Per si mem sed la supera spirito de ĉiu individua voloj kiuj okazas je donita tempo, samtempe, en tiu rilato, kaj ja el kio ĝi prenas direkto kaj en direkto iĝas konscia, ĝi ankaŭ esploras cxiujn lige al sufiĉos ebla, kie li nature ligitaj al la ofte limiganta kondiĉoj restaĵojn, kion la kunteksto de la naturo ĝenerale kaj la rilato de surterajxojn estas en aparta temo. La volo de la supera menso estas tiel malmulte potencaj kiel la nia; sed estas malpli restriktita de eksteraj influoj volo ol nia; liaj limigoj estas pli ĝenerala naturo de limigoj kaj ena self-modereco de la konflikto de sia voliciones. Ĝi ne pridisputis la paŝo de grandaj cirkvitoj kaj la dezajno de la solida fundamento de la surtera vivo kaj la konstruaĵo estos tiel bona senigitaj de la volo de la tero, kiel la ĉefan direkton de la cirkulada movadoj en nia korpo kaj la dezajno de la fundamentoj de lia konstruaĵo nia. Niaj membroj povas probable kuŝis kun la volo malsame, nia senso organoj starigis malsame, sed ne konstruas nian korpon fundamente malsamaj, tamen nia sango plumbo aliaj gravaj vojoj, kiel ĝi movis sen nia volo, kvankam malgrandaj modifoj de nia disportos gxi; kiel por ajna arbitra agado asociita kun tiaj modifoj, eĉ sen la volo konscie celas. Kaj tiel, la tero ankaŭ ni, ŝia ekstremaĵoj, per sia volo, en la ricevita kiel nia mova, malsama loko; sed sin alimaniere konstrui la tero gxis kun ankoraŭ ŝanĝi la ĉefan direkton de la tajdoj kaj ventoj, kvankam malgrandaj modifoj, alportu ĝin tra aktivecoj kiuj falas predon al la arbitraj, kie ni mem estas implikita. La volo de la tero flosas kiel la nia, do paroli en pli alta konscia areoj kiuj eĉ kun nia konscio kaj inkludos ni pri suba bazo, li devas respekti, kiam ĝi apogis lin, tiel ke li ja pli kaj pli fajna pligrandigi sed ne povis rekonstrui de la fundo; eĉ se tio estas, ke la iama strukturo de la iama volo de pli alta esti farita sur pli larĝa kaj profunda motivo.

Plejparte, ni povas diri, trovas trafa intereso por la homaro kaj por la tero anstataŭ; jes koncerne al la venonta tempo de la homoj estas ankaŭ vera la vera

intereso de ĉiu individuo kun kio la tuta homaro kaj tero koincidas; kaj nun estas grava ke viro reguloj kiel tiu komuna supera intereso kaj maniere sia tedaĵo por eterno, veraj, atingante pli kaj rekoni sian volon neŝanĝiĝema sekvante la sama direktis lernado; ke li tiel ĉiam pli bone lerni kaj ke la tuta homaro progresus pli tiurilate apartenas al multe pli altaj progresema evoluo de la tero. Povis tie iam tute unuaniman konsenton sekvi la regulojn inter homoj, per iliaj interrilatoj kun Dio kaj reciproke kiel eble esti aranĝita tiel farus maniere ankaŭ samtempe ĝenerala konformecon de la homa volo kaj agadon al la volo de la supera menso kaj desadaptación de volo kaj agoj de la supera menso enkadrigeblaj post ĉiu homa kaj profundo en la supera Homaj rilatoj, kaj ili apenaŭ povis esti metita en rilato al cxiuj kiuj estas homo en li, sen esti iam ajn metis en gxin. Tiun celon ne atingas; sed la penado por atingi ĝin, estas videbla ke volo kaj agoj de la homoj per religiaj, juraj, registaraj, internaciaj ideoj, legxojn, institucioj, kontraktoj, la kutimo eterne pli ĝenerala interrilatoj adresita en terminoj de la intereso de la tuto, regitaj kaj ligis. Super ĉiu estas la kreskanta disvastiĝo de kristanismo, kiu en ĉi tiu kazo estas en alta, kiel aperos pli klare se ni resumos en posta sekcio, la baza ideo de la kristanismo en la okulo. Sed la sekvanta sekcio montras, kiom junaj respekti la tero ĝenerale nek en tiuj rilatoj.

La antaŭaj konsideroj diligente gardata en tia universaleco ke ili povu akiri kune kun ĉiu vido de libereco kaj volo; kaj ili devus akiri ankaŭ de iuj aspektoj, aŭ alie, kiel ĉi tiu devus konduki nur tiam montri la kongruo de la homaj kaj de pli alta volo al aliaj terminoj. Ĉiuj disputoj, ilia diskuto kaj decido ne promocias nian temon, restu malkare ol esprimilo. Parenteze, akcepti ke ĉiam estas de la volo kaj pensante pri ni analoge voli nia diskuto pafarkon kiu povas nur havi duono sukceso. Ĉiukaze, temas pri la antaŭa rilatumo de la spirito de la tero al la subulo spiritoj de infaninoj de diferencaj, samtempe pli vigla, levi ilian, konsolis fulistoj aspektoj estas, kiel post ordinara versio, la spirito de la homaro al la spiritoj de homoj. Ni prenu lastan vivan Kompara retrospekta, kiu ankaŭ estos prospektivo en aliaj aspektoj.

Kiun vojon priskribi konscion kovras supren kaj malsupren en la scion kaj malfermos al la spirito de la tero, laux niaj versio. Tiu ebleco povas komence aperas ĝenerala kaj nedifinita; Ili, tamen, daŭre formon kaj disvolvi proksima, per io la homo nomas ie ĉiuokaze, kiun li studis en la tuta kurso kaj ankoraŭ ĝis nun plejparte nur trovita en la malplena aŭ neebla blanka. Kaj ĉio estas interkonsentitaj de supera tuta konscio. En kontrasto, en la spirito de la homaro per ordinara versio la supra fino de la konscio kaj la eblon tiel tenante la supera konscio kovras for faloj, kiuj pendis maturiĝantaj sur la individuo Homa, elsekigi ĝin al aparta sferoj de la plej alta kaj egaleco, anstataŭ simple disvastiĝintaj dorso kaj reakiro de scio kaj volo en homa spaco aliroj, kunigitaj per nenio pli ol unufoje Airborne, duono, eksteraj konscio, ke ĉiu havas respekton por aliaj kaj nur pri la filozofo de la tuto, kaj la ripetitaj esence la distro nur sur pli alta nivelo kaj maniere pliigita anstataŭ repreni ĝin. Post ni, la Spiritoj de la uloj formas kvazaŭ la malsupra laŭ la ordinara versio sed la supran ĝenerale jes Supera Spirito. Mornan perspektivon se estas nenio de kion ni povas rigardi pri ni, kaj ni bezonas ke tiom multe! Ni je nia parto povas sed kelkfoje pli alta konscia ĉefeco rekonis tie malsupre, parte altgradigo en la altaj kaj provizi plenajn

konscia vivo de la menso super ni en morto en vido, kaj gajni self-startanta punktoj por la disvolviĝo de nedifinita ampleksan spacon inter supro kaj malsupro, la determini proksimaj al ni restas; iri kontraŭ la spirito de la homaro blinda ideo sukcesis laŭ la kutima versio supre aŭ malsupre homaro; Ne la homaro de la individua homa estante la sola antauxvidisto kiu konas estas, konscio pintkunveno, la tempo starigadon elstaras de la nokto de senkonscieco kaj enprofundigas reen en ĝin per morto.

La konsideroj de tiu tuta sekcio ripetos la vojo parte el pli alta vidpunkto, iuj etendi, se ni iras (en la dek-sekcio) al la kontemplado de la dia esenco kaj daŭre (en la dua ĉefa sekcio de tiu dokumento) la Hereafter; jes povas sin kiel preparo kaj enkonduko eltiru ankaŭ utilas parte por indulgi estonteco konsideroj, estus nenio sed ripeto de dungita tie. Kio speciale de la supera esti vera pri ni rilate al ni, tiu estas vera nur en senlima dimensioj de Dio rilate al la altaj estaĵoj, kvankam la grandega ĉiuj baroj de finitude ankaŭ starigas denove kun Dio konsideroj neniu analogio kun io tamen tiel volas esti alta, sed kio restas por decidi en la finia, permeso, prefere prenita rekte en la okulo. Pluraj konsideroj pri la senco regiono de la tero, kiuj donas ampleksan latitudo al la hipotezo estas referenciado en apendico.

Por postaj alligiteco de la konsideroj kio en la doktrino de la postvivo estu ni uzadis, jena

rimarko: Grava cirkonstanco en kiu la analogio de nia aŭto ne sukcesas kun senso organoj de la tero, estas ke nia propra senso organoj dividas la daŭro de nia tuta korpo, Tamen, la tero lia senso organoj, gxis unu tia estas lia kreitajxoj konstante renovigita. Tiurilate la korpoj estas prefere la efemeran, finfine, ankaŭ korpa bildoj kun nodplena ĝi sentis kiel ni desegni kun la animoj de la uloj per niaj okuloj, ĉar nia tuta permanenta okulo mem aŭ eĉ kompari daŭrante sensa organoj, aux falas tie, kiel tiom ofte en la supera areoj Zweies en unu, kio disigas la malsupra. Kun ni, la okulo estas kiel gxi estis ankoraŭ specialan kapsulon aŭ ŝelo ĉirkaŭ la generita gxi bildon, kiu revenis restaĵoj, se la bildo kun la terminoj gxiaj sento pasas, kaj ĉie restas post paŝo de materialo ŝanĝo, kiun establis sensaciis la senco organo, en kio okazis, forlasis; Kontraŭe, niaj, rekoni multe pli amasa, kaj la fakto mem samtempe denove havas tutan sensa organo de la tero simila korpo bildo ne estas tiom speciala kapsulo ĉirkaŭ li kiu ĝin faras la ofendo 5) , tiel ke ĝi kombinas la funkciojn de la amasa sensa organo kaj vanta bildo. Sed ne ne respondi al tiu, nur artefarita, unuigante ideo, se vi nur ne komencas voli puŝi la analogion inter ni kaj la Teron per ĉiuj detaloj, kio ne permesis laŭ niaj principoj, kaj ke unuiĝanta ideo estus malema eĉ de la alia flanko, sed la analogio validas nur ĉiu el la flanko al kiu ĝi vere estas, kaj ĝi utilas por klarigi. Kaj tia estas la doktrino de la otherworldly aferoj, kie la sama anstataŭ depende de la aktuala Bestande nia korpo servojn por ĉi tiu mondo kiu devos esti antaŭvidita por transience de la sama dependa konsekvencojn por la Hereafter elstaros la bezono prefere la Analogio de la sama kun la efemera (sed ankaŭ fizika) bildo en niaj okuloj kiel nia permanenta okulo preni en konsideron eĉ sen ke oni povu trovi en ĝi faktaj kontraŭdiro kun la supre konsideroj. La Tero estas nun denove ne simpla ripeto de homo, sed nur reflektas lian situacion ĉiuflanke, nun de tio, nun de tiu flanko en li el. Do la homo alfrontas tempon ekzistantaj sensa organo por konsideroj rilatante al sia vivo nun; vanta bildoj de konsideroj kiuj aplikas al sia

postvivo.

5)

Se tiu ne volis preni la tuta tero mem por rigardante ĝin kiel sensa organo de ankoraŭ pli alta aro.

IX. El la kondiĉo, progreso kaj celojn de la evoluado de la tero.

La absoluta avantaĝo de alteco kaj pleneco de disvolviĝo, kiu la teron antaŭ ŝi sub kaj esti pretaj homoj havas ne esti konfuzita kun parenco, kio restas iom inversan rilaton. 1) ebeno en virto de la plej granda humileco kaj unu-sidedness de la pozicio, la homo devas atingi kaj plenumi atingita kaj li renkontis oportuna kaj facila la pinto kaj rondo de kion li povas atingi kaj plenumi cxiujn kaj devus. Mallonga vivo sufiĉas, kion fari pri tio kio farigxos el li ĉe ĉiu tie malsupre; Infanon, viro, maljuna viro, kiom proksimaj estas ĉio kune; baldaŭ lernas kaj agas el tie malsupre laŭ la mezuro de siaj kapabloj kaj povoj kaj servis lian vivon rondo. Sed kun la tero estas alia, pli altan celon, provizis gxin; ĝi devas plenumi pli grandan cirklon. Kaj ĝis nun, ni povas diri, vidas la teron en la erao de ilia propra evoluo ankoraŭ tre malantaŭen kontraŭ la plene formitaj popolo. Eble la ebleco de kio desegnita sur la ĝenerala sinteno de la surtera, individualizado, spertita en elementa, planto, besto kaj homa ekzistadoj kaj evoluadoj estas tiel neparoleble granda ke miloj da jaroj por la elĉerpiĝo kaj finaĵo de ĉiu ĉi kiel tago estas. Ĉiu homo transe sola vivo okazas ĉar nur mallonga lapso de tempo en ĝin kiel malgranda-vicigis Entwickelungsmoment; La estonteco de la estonteco. Kaj kiom ni povas spuri ĝin, ni ankaŭ vidas la progreson de la evoluado de la tero nur en la dezajno, la eksedziĝo kaj ordo de la elementa, sed kio devis porti la semojn de ĉiuj organikaj dezajno ene mem; tiam en pluaj kreaĵoj organika mondoj, kaj post ĝi venis al la popolo kaj al la homaro en la kontinua eduko de homa-Ness kaj iliaj efikoj sur la Tero.Vorblickend sed ni vidos finon.

1)

Ni havas ie nur la homoj de ĉi tiu mondo, en la okulo. Ĉar multe diferencas de supre, la konsideroj farus en rilato al la popolo de la postvivo kaj sian destinon por eterno, en kiu estas ricevita kun multe ke li helpos konstante laboras sur la plua evoluo de la konscia menso kaj ĝi inkluzive plej gajni procenton, por diskuti kiel la doktrino de la postvivo.

Tio fakte la teron malproksime de la celoj de sia evoluo, ĉiu instruas ion al ni profundan profundon rigardon.

La homo aŭdas kiel infano kaj aspektas levi multe individuo, sen eĉ meti en rilato al ĉiu alia, sen percepti nek la partio nek la konflikto de ĝi kaj konsideri, kaj se la infano komencas memori lin ne konas lin je ; multaj substanco estas komence por nenio sed la plej ofta unuo de sia konscio ligitaj, Unchained cetere krudan interkonsenton, kaj provoj concatenate ĉiuj kongruaj, veki diskutadon kaj kontraŭdiroj. Kaj kiel la scio de estas en la volo, ago; ne estas solida, sekura, unuigita celon; fari tie hodiaŭ kontraŭdiras ĉar la agoj kaj morgaŭ; La infano ne scias, kion li volas; Jes, vi povas diri, ke ĝi vere volas? Ĝi sekvas la trajnon de la momento, la ĉarmo de la ĉeestanta. Sed ju pli la infano kreskas, des pli ĉio laboras kune kaj

reciproke, des pli rilatoj disvolviĝas, tiom pli pontoj, des pli kontraŭdiroj elstaras, kaj ĉiam nova aperanta kontraŭdiroj konduki al ĉiam pli alten reconciliaciones. En la ideala evoluinta homo jam spirita substanco estas pli nekovrita aliflanke, ne nur motoro kontraŭdiras la pli iuj volas; ĉio estas procesita, ligita al altaj ideoj direktita finfine fiksita celoj; kontraŭdiras sin jam ne la fido, sciante, humilaj kaj kontraŭdiras nenio en la fido, sciante, volonte. Kaj ne konduku persono al tiu idealo evoluo, tiel malakra sed estas armita kaj kontraŭdirojn en ĝi kun la tempo, ĝi lasas flanken kion li ne povas kun iuj kiuj lin. Plej grava kaj Werteste Nun konsideru ĉi tie kontraŭ la tero, kaj ĝi ankoraŭ estas for de tiu celo de perfekta nestumado elaboración, kelkaj el la deklaroj, la internan pacon de ĉiuj iliaj spiritaj momentoj; Estas iom pli en la plena interna laboro kaj interna malpaco. De ĉiuj popoloj estas iliaj aspiroj kaj ideoj preskaŭ apartigita de la ĉefa kurso de homa evoluo, spirite konektitaj nur per la ĝenerala asembleo de la supera konscio kun la resto; tie ankoraŭ argumentante kristanismo, islamo, paganismo; ĉar ne venos al interkonsento sur la plej altaj celoj de la scio kaj la Trachtens; tie ankoraŭ koleras milito por superregado kaj materialo profitojn inter popoloj. Sed pluen kaj sur la Tero Spirito laboras en si, kaj la popolo plej periferiaj estas sed laŭgrade desegnita en la kunmeto de la ĝenerala trejnkurso kun aŭ iras malsupren, se gxi estas ne aldonas herbojn kaj plej granda enverguro kontraŭdiroj en scio kaj kredo kaj agado ĉiam strebas al pli novaj, pli kaj pli vastan interkonsenton. Kaj la unua granda neperfekteco estas nur la ĝermo, do la kondiĉo de plej granda perfekteco.

Ankaŭ, sekva konsidero eble ŝajnas al ni signifa: La knabo apenaŭ memoras la antaŭan tagon, ĝi faras ĝuste tiom malmulte por la tago; ĉiu nova tago prenas ĝin en novan pretendon; la viro scias nenion de tio, kion li sentis kiel infano, penso, suferis kaj farita. La memoro disvolvas laŭgrade kun la penso, la singardeco kun la sperto; kaj ekhavi pli hele laŭgrade la Revizio kaj antaŭvidon. Sed tie estas nur kelkaj malnovaj rakontoj kaj kelkaj simplaj fruaj okazaĵoj kiuj unue vekis la konscio de la dormo, kiu trairos la tutan forgesu la reston firma akiri en la memoro mekanismo kaj donante efikon al la spirito.

Alie ni vidas en homara memoro de la unuaj ŝtatoj estingitaj, la plej frua aĝo de homaro koncernita nur kun la maltrankvilo por la nuno. La historia memoro de pasintaj tempoj, la maltrankvilo por estontaj periodoj en permanentaj instalaĵoj kaj institucioj estas nur la kaŭzo de la ekestanta de homaro. Sed kelkaj malnovaj mitoj kaj kelkaj simplaj eventoj, kiuj vekis la homaro unua el iliaj spiritaj dormeto, kion tra forgesos la resto estas la plej firma get en la memoro de la homaro kaj laboris por montri la vojon iliaj mensoj.

Sed kiom da homoj sur la tero estas ankoraŭ sen historio; kiom ankoraŭ vivas tagon post tago!

Eble la viro, ne la lasta kiel malfrua produkto de la tero post multaj havas antaŭajn kreojn, kiu kompletigos lian disvolviĝon estas. Iuj diskuton de ĉi tiu eblo povas troviĝi en la Apendico al la kvina alineoj. Tamen, sed vere ne devus esti sekvita de la homoj poste organika kreaĵoj, kiel estus la disvolviĝo kiu estis atingita kun li kaj per li la teron certe estos kun preparante kaj vorbedingend por poste Entwickelungszustand sama, tial sia antaŭa ekzistado kaj por ilia estonteco ne devus esti

konsiderita kiel perdita; jes koncerne la Hereafter kaj la persono ne estus perdinta eĉ por la surtera estaĵo kaj agado, sed lia spirito daŭre gehends en kverelo en la supera progresema evoluo de la tera sfero kun implikitaj, se efektive niaj estontaj konsideroj pri la postvivo estas leĝa. Ĝuste kiel la tero faras unu paŝon malantaŭen, sed tiu unu homo post alia, kiuj kontribuas al lia plua evoluo, mortas; Gajnis ĉio restas prefere abrogita en ĝi, do iom estas la tero faras dorsen paŝon kiam la tuta homaro iras malsupren samtempe; estas prefere anticipan en simila senco (se nur subulo sfero), kiel ĝi faras al la homo mem, se li mortas samtempe, anstataŭ simple ŝanĝi la vivojn de liaj partoj, te, parte morti. Oni povas tiam demandas ĉu la tero estas fiksita, tiaj Entwickelungsepochen nur en la subordigitaj creaturely areoj, krom laŭ la individuaj estaĵoj, estis lerni post ĉiuj kreaĵoj, aŭ analoga al la tuta popolo, unufoje ĉiujn detruo de iliaj fizikaj posedaĵoj plui falanta predon kiu povus nedisputeble esti farita nur per finia redukto en la suno, kiel la persono mortas por reveni al la tero de kiu estis prenita; kaj tio estas jam en CHAP. III.rememoron ke almenaŭ absolute nenio estas neebla. Ĝi estas komuna tereno sed fari pli bone, al aferoj kiuj ne tuŝas nian proksiman intereso kaj nur povas esti respondita per hipotezoj sur hipotezoj, anstataŭ auszutiefen do vidas sur proksima inspektado.

Text original

Contribuïu a millorar la traducció

Probable povas esti alportita supren vaganta viro? Li bezonis la Patro kaj al la mondo. Povas probable esti instruita de mem la grundon? Ankaŭ mankas la patro kaj de la mondo por fari tion. La individuaj bezonoj de la surtera patro kaj surtera ekstera mondo; la tero de la Ĉiela Patro, kaj la Ĉiela ekstera mondo. Se ne ekzistus mondo trans la teron, la tero mankis ne nur la ekstera sed ankaŭ la ena orientiĝo de la ĉiela ordo de la steloj (vgl.VI.); se ne ekzistus Dio trans la teron, tiel ankaŭ la penso de dio ne povis disvolvi en gxi; sed li evoluigis sin pli ĝenerala, de la tuta venanta dia mediacioj en ŝi, kaj tiu penso estas ke tra la tuta obscurations kaj ambiguecoj, kie li aperis unue; la konscio de la tero pliigas la pinto, kiu difinas la plej alta kaj fina celo en ĝi, la plej komunaj bindendste bando en ilia formoj (cf .. XI.). Sed elĉerpi tiujn pensojn al la senfina kaj eterna en lia pleneco, por preni sian apogeon, liaj konkludoj durchzubilden, estas en bezono de malfinio kaj eterneco. Do la tero kiel ĉiuj estaĵoj estas lasta aro inalcanzable golon en sia alteco; sed la konstanta progreso en la direkto de la celo estas al esti konsiderata kiel progresema kontinua plenumo de la celo. Tiu progreso ne fluas, estas nur Stepping; tiel ke malgrandaj paŝoj en instali granda. Kaj paŝo estis por la homaro kaj la homa konsidero de la plej grava de ĉiuj, kiu unue frapis la solida al la fina celo de la homa konscio. Kio estis li?

X. De la hierarkio de la mondo.

Vi vidos post cxio, se ni metas la tero kiel iu supera je homoj, bestoj kaj plantoj, ne preni ĉi kvazaŭ la tero nur pli altan nivelon de la sama ŝtuparo, sed la viro estas vere la plej alta nivelo de la surtera ŝtuparoj , estas nenio ŝatas ĝin. Nur la domo en kiu la tuta ŝtuparo estas konstruita, ankoraŭ estas io eĉ la plej alta nivelo Parent. Tiu domo estas sur la tero. La plej alta, kondukante al la libera tegmento nivelo, te homo, kiel ĉiam, la pinto kaj ĉiuj specialaj punktoj de ĉi tiu domo estas la plej taŭga, la tuta domo kaj tie vidi la vasta ĉielo; sed la domo portante tiu pintkunveno faros, sed pli kaj pli alta meznombro ol la pinto mem, kiu kolapsis sen la domo nenion, tamen la domon sen ili, kondukantaj en la malferma, pli alta nivelo nur mißte lian plej

observo. Kaj tio nur estus la kazo se la viro kaj la homaro de la tero mankis.

Nun, tamen, proponas al ni en la kolekto de la Tero ĉirkaŭ la vilaĝo kaj pli de la mondo sur la tero dua ŝtupetaro (eble kun pli interaj paŝoj) estas kie la Stepping ne apud la alia ekstere sed persvadas sin.Estas homo, besto, planto en certa maniero najbaroj de la sama nivelo; la tero estas la maksimuma nivelo en kiuj estas instalitaj kune kiel la malaltaj niveloj, la mondo estas la Supera super ĉiuj etapoj, kie denove la tero estas korpigita kun la aliaj ĉielaj korpoj. Tiu dua skalo ne estas apuda al la unua, sed inkludas ĝin en si mem; tiel ke ĉiu estaĵo portas sur unu etapo de la dua direktoro havas tutajn hierarkia strukturo de la naturo ene de la signifo de la unua en si, el kiuj la plej alta estas ke ĉiuj interrilatoj de la patro estas la plej kompleta en si mem. Ambaŭ tipoj de ĝustigu sed aplikas al la spirita kaj korpa en unu.

Estus eble ne senkaŭza, se la rilatumo de kion la homo havas la bestoj kaj plantoj kiel suba sed proksimula naturo ene de la signifo de la unua serio de etapoj, kaj de la rilato, kion la tero homo, bestoj kaj plantoj kiel malaltigi siajn esti aranĝitaj estaĵoj ene de la signifo de la dua karakterizas diferencoj kiujn ni nomas ilin homoj pli alta estaĵo ol bestoj kaj plantoj, tero supra estaĵoj homoj, bestoj kaj plantoj. Tamen, ĝi estas ne nur en la uzo de la lingvo fari tiun distingon; kaj la lasta esprimo kaj sekve fluas ofte ne bona, kutime la supera esprimo sendistinge por ni ambaŭ, sed tre malsamaj kondiĉoj estas necesaj kaj lasi la kunteksto por decidi inter la signifoj. Kie ĝi estas, tamen, por specife elstarante la dua rilatumo fari la unuan super mi distingi ĉiam Supra kaj Higher en la specifita senco kaj pensas pri la tutan gravecon de la Supra specifita fiksa ĉiam, por ke tiel nur la termino Higher (cirkonstancoj) duobla interpretado permesojn.

Sur la ŝtuparo en la unua senco la uloj povas ĉiam esti ordigitaj nur proksimuma formo, ĉar la sama principo neniu fiksa determino permesojn. Neniu prenos decencia nomi homon la plej alta tera estaĵoj, inter la bestoj, la mamuloj altaj ol la fiŝo por fari ilin pli altaj ol la vermoj, la bestoj en ĉiuj altaj ol plantoj, sed akurata ranking ne okazos. Iuj infanino estas altaj post iu kompleksa, alia por kompleksa de aliaj rilatoj, kaj estas probable ne eblas mezuri la valoron de tiuj kompleksoj eĉ post sekuran skalo aŭ pesis.

Pri intelekta Stufenbaues en la dua senco, oni povas pensi kompari la rilatumo de la supra al la malsupra naturo kun la rilatumo de ĝeneralaj konceptoj al tiuj inkludis inter ili.Tiu komparo prenu cxiujn el unu flanko, sed ne de la alia. Li faras tiom multe kiel oni povas en la gepatra konceptoj, kiel la birdo, ĉiuj subordigitaj terminoj, pensu kiel enhavanta kokido kaj Sperling, implicita; sed nur implica, ne eksplicita, kaj ene difinitaj kuŝas la diferenco. La supraj terminoj estas esence konforme, kiel ili supreniros, malplena de vera postuloj aŭ nedifinita, nur la mezuro de iu provizoj kreskas kun ili; sed je la supro de spiritoj cirkonferenco reala terminojn. La supro konceptoj estas mensa abstraktaĵoj el pli granda skalo de la realo; suprajn spiritoj trakti plej grandan gradon de spirita realeco mem.

Ĉu ne povas esti petis, inter la spiriton de la homo kaj de la spirito de la tero, nek intermediarios? Fakte, li ankoraŭ parolas spiritoj super la individuo kaj de la tuta tero. Prevalece en ĉiu familio, ĉiu korporacio, ĉiu asocio, ĉiu komunumo, ĉiu nacio, kiel esprimi vin, speciala animo, kaj ĉefe la spirito de la homaro; nur ke neniu el tiuj spiritoj estos atribueblaj al sama individua sendependeco aŭ personeco kiel la spirito de la individuo en la suba kaj la spirito de la tero sur la supra nivelo. Nek la scion nek volas familio, nacio, ktp fermas en unuigita konscio mem el, nek havas tian komunumon kohera gxian propran korpon. Prefere, la unuigita konscio kiel unuigita korpo nur al individuoj venas unu mano, la subordigi sin al la komunumo, aliflanke, la tuta tero estas subordigita al la tuta surtera komunumoj mem, kaj nur en tiu trovas

en la totalo de kio en kaj sur ili ŝia bando tiom inter si, ĉiu en oni sama. Sed se la supra spirito sed ĉiu komunumo kiu inkludas, tenas specialan uniformo aspektoj, decidita kaj revenis difinita per ĉi tiu aparta povas svingiĝi ŝin tie malĝuste probable preni kiel speciala spirito.

Tio, tamen, daŭre montras kiel la otherworldly ekzisto de homo leviĝas super lia ĉeestanta en tia maniero ke ĝi povas tamen vidi altan individuan nivelon ol la aktuala homa; jes kiel spiritoj de la postvivo povas peri la ligilo inter komunumoj de ĉi tiu mondo; de kiu Kristo estas la plej granda ekzemplo. Sed tiu ligilo ne esti konsiderataj kiel tiaj, kiuj formis la spirito de la postvivo de spiritoj mondan komunumon, aŭ ili ekkantu tute ricevi nek eĉ tute, kaj ne povus kunfandi kun ilia individueco, sed li povas nur por liaj vibraj Fort actuation de certa punkto, la ligilo ankoraŭ ne sendependa spirito, tamen ili ankaŭ venas de aliaj punktoj sur lia sfero de agado, restas kiel decidis aliflanke tio en neniu spiritoj de la mondo, sed siavice transcendas ĝin. Kio estas la subrogado al la postvivo kaj tamen ja okazas en la nuna retrospekta spiritoj kiel helpanto por la supra spirito kateni la Cisalpina; sed devas lasi la tuta enmetanta finaĵon de ĉiuj teraj komunumoj suprajn spirito. La detala diskuto de tiuj kondiĉoj, tamen, ĝi apartenas en la doktrino de la postvivo.

Eĉ malpli ol homaj komunumoj ni estas nature aero, maro, la subtera fortoj devus personecigi kiel speciala karaktero, kiel la nacioj faris; ĉar tiuj partoj de la tero, por helpi realigi la spiriton de la tero nur en rilato; kiel ni ne tenos nian spiron tro, nia sango, la profundo de niaj korpoj por si kiel individua spirito-portantaj estaĵoj, sed simple subteni kontribuante formi ŝarĝo-lagro spirito estuloj. Post ĉiu, estas ĉi personificación speciala subterajn areojn sub la dekstra kaj la personificación de la stelojn korekte asertis vidpunkto ke grandaj sferoj naturo permesas eĉ personificación; nur okazis inter la paganoj en religio, kion ni en la scienco; la grandeco kaj malfacila manejabilidad de vere unuigita tuta tero kaj intrusivo viveza de liaj apartaj partoj allogis teni kolekto de pecoj de la tuto, por kolekto de kiel multaj specialaj tutaj eĉ dum ili supozis formi nur speciala atako punktoj de la sama unuigita aro. La konscio de uniformaj koncentriĝo perdis, aŭ estis la tuta afero mem kiel ion specialan sed prenita aldone al la partoj kaj personecigita (Gaea). La rezulto estas atribuita al tiu temo. Ĝi estas komuna tereno kiam ŝtormo muĝas, la tero tremas, inundo ektondros, la printempo, la sukoj pumpita de la tero supren, ĉio ne estas indiferenta al la sentoj de la tero. Ĝi estas ne nur la senco de kio homoj sentas kaj Bestoj el ili aparte, sed kiel la ŝanĝojn en nia sango kuras, la transiro de nia spiro, la hejtado kaj malvarmigo de nia korpo krom kion pripensas precipe sensoj, nia komuna senso partopreni pli do la forta kaj pli vastaj tiuj ŝanĝoj estas, estos kun la naturo de la vivo sur la tero. Sed ĉio ĉi estos konsiderataj kiel nur simple sentante la tero, sed ne specialan estaĵoj en ĝi.

Tuj poste, la demando, ĉu post la tero okazas kiel individua intera inter homo kaj la mondo, estas ankaŭ pli alta nivelo individua intermediarios inter tero kaj mondo, kaj ĉi-maniere spirito de la tero kaj spirito de la mondo. Eble estas pli bone ne enprofundiĝi en tiu demando nun, se ne, tiam oni vidos cxiuj. Ol iam ni rigardu pli supre, des pli kapturna okuloj, kaj nur en la okuloj de Dio al la tuta inverse paco kaj

sekureco denove; estos kun ni Pri ni la tuta superstrukturo ĉiam la plej grava de la homa proksima patro nivelo de la totalo kaj la totalo de la stadioj sin. Dume, vi povas levi malfacilaĵoj de ebloj, kaj ĝi povas ankoraŭ esti utila por kontraŭstari ilin denove per aliaj rimedoj. La celo de doni la ideon almenaŭ indiko en tia temo, la diskutoj kunvenos en apendico al tiu sekcio.

"Mi vidas sur ĉi Stuf ', sur kiu mi demandis, nenion, se miaj okuloj elstaras tre kiam li falas malsupren. profunda mi vidas sub mi, kaj profunda ĉiam malsupren okupitan vivon armeo, svarmas ĉiam Perk , Sed kiam mi rigardas ', do mi vidas nenion krom malpeza; sufiĉe kiu desciende la ŝtupetaro supren ne? bone iras supren ankaŭ, probable estu inter mi staris Multe höhre estaĵoj kaj, plej alta, inter vi.

Alone mi vidi sxin ne blindigis per via lumo, Ke gxia forto mi nur sendos al la malalta rigardojn. " (Rüc kert, saĝe con de la brah man es II. 22f.)

Text original

Contribuïu a millorar la traducció

XI. De Dio kaj la mondo.

"Kaj ekzistas diverseco de energioj, sed ekzistas Dio, kiu energias cxion en cxiuj 1) 1).

Cor. 12, 6a

Do Paŭlo diras, kaj tio estos la ĉefa temo de nia jenaj konsideroj.

Kvankam Kiel diri ne nur tio energias cxion en cxiuj, sed tie estas cxio en cxio; sed ambaŭ estas la samaj. CXar kiel eblus, kiu ne agas, kaj agi tion, kio ne; kaj kio efikos ĉio tio estas, devas mem esti io kiu funkcias.

Sed Dio estas rekonita de neniu nura frazon partio. Kaj Dio eĉ ne povas kompreni aliajn ol en tia maniero ke ĉiu rakontis al li, kio estas? Ĉu ĉar Paul sin tiom prenis? Jes, kiom da manieroj ĝi ne povas kompreni?

"Summa per sia vorto cxio ekzistas."

"Kvankam ni havas multon por diri, tial ni ne povas atingi ankoraŭ. Baldaŭ, li estas kuirita."

2)

Sinjoro. 43, 28, 29th

Do ni finfine bezonas paroli kun Siraĥ. Sed se ni ne povos atingi ĝin, ni devus ne longe poste? Sed Dio ne estas tiom multe neatingeblan por ni, ke ni ne povis atingi lin, sed ke lia riĉeco ĉiuj prezentis nian riĉan ke ni per nia tuta scooping povis malplenigi kiel liaj infaninoj li. Sed ĝuste la mem povas fari en la sama tempo kiel la subjekto kaj la supran limon de niaj observadoj ke ĝi estas la supra limo por la tuta mondo kaj la tuta mondo kaj atingebla per konsideroj povas esti prenitaj. En tiu senco, ni atendas la sekvan al lia kaj lia vidado de la mondo, igante nin baldaŭ post tio, baldaŭ post la dua flanko. Ĉar se ni diris pri li: Li mem estas la universo; estas ankoraŭ apenaŭ paĝo de kion diri, kaj nure maniero devis diri.

A. Conceptual aspektoj.

Kiam ni parolas de dio, ĝi povas en pli sensoj ol unu, okazos. Unu povas sub Dio nur kompreni la spirita principo, kiu tenas influon en reganta aŭ la naturo aŭ de la mondo kiel la epitome de ekstere ŝajnigas tion, kio okazas ĉie en la malvasta senco, jes, nia religio agnoskas neniun alian signifon. Kaj kial ili, kie estas nur al rilatoj de menso al menso, ne lasu Dion preni kiel pura menso, areoj preni jes.

Dume malhelpas ne, kaj ĝi nur povas helpi, la intima rilato kiu ekzistas inter Dio kiel spirito kaj lia fizika ŝajno mondo, reliefigi forta se tiu materia mondo de fenomenoj, prefere ol alfronti Dio en pli larĝa senso, prefere ol la ekstera flanko de la Dia ekzistado eĉ konsiderita kiel iom atendi Dio kun Relevant Fakte, en la sama maniero kiel ni la korpo ni en mallarĝa senco alfronti la reala interna di spirita homo, rigardu en pli larĝa senco ol la ekstera flanko de la homo mem, por viro, kun atendis, kio ne estas diri ke la naturo kun la dia spirito, la korpo kun la animo de la sama alteco kaj ind estas, nenion pri la naturo de ilia reciproka interrilato estas iam decidis. Ĉu vi sed ankaŭ eĉ la soklo kun la Statuo pri fojon kune kiel sekvas bildo vidi, kiel ili vere fari en certa senco aro, alifoje la alta en tiu aro, la statuo, konsiderita en si mem, al kiu lasta alvenas, la sed sen la pedestal estus kompleta aro, nur ke vi ne konfuzas la soklo kun statuo kaj opinias la regantoj.

Do nun ni bezonas en ĉi tiu dokumento, kiu estas ne nur fari ĝin, la rilato de la finia

spiritojn al la dia spirito kaj la kontrasto de la dia spirito kontraŭ naturo, kiuj ĉiam okazas de certa flanko, sed ankaŭ de aliaj por elirigi tenis intiman rilaton de la dia spirito naturo, eĉ pli por elirigi kiel okazas alie, la nomo de Dio, depende de la vidpunkto kaj intenco poste en proksima, kelkfoje en pli larĝa senso, kiel ni baldaŭ nur la statuo de la Dia Spirito sur la soklo de la materia mondo, nun prenu la tuton de la statuo kaj la pedestal en unu okulo. Komparo ke se en iuj aspektoj, en andreer respekto certe taŭge kaj klarigaj tiom untriftig ebla; ĉar la Spirito de Dio, estas tiel malgranda kiel nia animo mortinta ekstere sur la fizikan mondon sed manifestiĝas prefere en la sama kiel iliaj imanentaj vivanta estaĵo, aŭ alie, (sed ni klarigos ambaŭ frazoj) la naturo mem estas dio de la sama imanentaj daŭrante komunikaĵo . Sed per abstracting el iliaj penetrado restas kun Dio aŭ ilia forigo en Dio apartigebla kaj tiam ĉiam okazas kun la karaktero de la Malaltaj al io pli alta, por ekkapti kio en mallarĝa senco ol Dio. Ĝi estas nur natura ke tro, povas esti la bezono en lia loko al la alia versio de la termino okazi Dio, kie tia disiĝo de abstraktado ne gajnas terenon, kun ni fari pli pretendoj ol aliloke ĉar aliloke la eksedziĝo de Dio kaj Naturo pli estas tenita aŭ malpli veraj.

Post vi forigas la naturo de Dio kaj la sama alfrontita kiel intelekta estaĵoj, homo, ankoraŭ pli profunde per la abstraktado povas, en la spirita estaĵo mem tiel tranĉis, do eĉ pli strikta versioj de la koncepto de Dio levigxu.

Do Dio estas uniforma spirito, kiel absoluta spirito, universala spirito, la naskiĝanta sub li individuaj spiritoj de infaninoj superis kiel sian spiritan parton estaĵoj kaj vizaĝo, simila al la homa spirito ol uniforma tutaj la sub li koncipis speciale palpebla kaj klaraj ideoj kiel sian povas esti kopiitaj kaj komparitaj kun spirita parto estuloj. Nur estus nur tiom erara, la scooped de Dio individuaj spiritoj, kiel la scooped el niaj mensoj ideoj pensi ekstere de li krom gxi. Ĝi estas pure internen aŭ abstrakta apudmeton al kio ĝi estas ĉi tie ke la unueca tuto kaj liaj partoj fako, la ĝusta malo de reela aŭ eksteraj. Kvankam la individuajn partojn servo, ĉiam klinita restaĵojn konfuzi la du, ĉar per ĝi la tutan ĉiu, do tio ne kolapsos mem, ekster si mem, aŭ ne vidu, ĝi diras, ĉar eĉ por havi eksteran contraparte, dum ĝi ankoraŭ esenca komponanto peco ĝi formas. Nur lia suplemento al la tuto, devas konformiĝi multekosta, sed tiu suplemento estas ne nur la tuta afero estos establis ĝin mem kun devos kontribui. Kiom farus gxin sana, se ĉiu parto estas verŝajna por subteni lian suplemento por la aro, ĉar ĉiu suplemento estas malsamaj, kaj la tutan tiun tuta afero estus plagado kvazaŭ ĉiu., Nur je malsama situo Prefere aro, estas kion ĉiuj partoj fako komprenas en oni, ĝi havas sian plenecon anstataŭ lia breĉoj.

Kiel la dia-spirito kiel uniforma tutaj niaj individuaj individuaj spiritoj povas esti la naturo aŭ de la dia korpo kiel unuigita aro nia individua individua korpoj, nia korpo kiel unuigita tutaj liaj individuaj organoj, kvankam patro kaj vizaĝo, sed nur simple tiel, ke la naturo de nia korpoj, nia korpo organojn inbegreift iel. Eĉ ĉi tie, tamen, estas tre ofte anstataŭ la konfuzo de la abstrakta ena confrontación kun reala voĉo. Viro ĉiam inklina ne atendas sian korpon kun la naturo, sed ambaŭ teni absolute vera, alfrontita ekstere, malgraŭ ĝi esence same estas nur la komplemento de sia korpo por la tuta naturo, kiuj estas komparita.

Ankoraux alia kaj ankoraŭ pli profunda maniero sed povas esti abstraktaĵo kaj maniere superfluaj confrontación en la areoj de mensa kaŭzo, kiu, por la lasta tempo

kun respekto riĉa, sed ne koincidas kun tio, per Dio, kiel ĝenerala spirito (en la plej mallarĝa senco) ĉiuj racia partoj, tamen en realeco la Ĝenerala ne ekzistas la individuaj tra kruco ĝi ligas referencoj kaj aspektoj de la kampo de la individua, konkreta, eĉ abstraktajn fraŭla patro kaj alfrontante sen la individuo en kiun ĝi ricevis, ĝi ligita. Do la plej alta, pli bona, pli ĝenerale aplikebla en ni kaj ĉiuj spiritoj, kiujn ni ĉiuj trovos bando, kiel Dio laboras kaj vivas en ni kaj preter ni, tamen ni ne estus bando post niaj konkretaj detaloj, kiel en kio je Dio malsupra ol la ligante ĝenerala naturo kaj kompare al esti konsiderata. Just like nia spirito kiel spirito en mallarĝa senco por ĉiuj ĝeneralaj rilatoj kaj aspektoj, (kiel estas pli alta konscio kovras, decidojn, konkludoj, la aspektoj de la bonaj, veraj, bela), per kiu li, la konkreta, individua sian ideon areo (vidoj memoroj, fantazio, konkreta konceptoj kaj ideoj) ligita, la ligita areoj de tiom detaloj povas abstraktado ekzamenas kaj kompare, sendistinge li ankoraŭ vivas kaj moviĝas en realeco tiuj karakterizaĵoj. Ankaŭ en ĉi tiu vojo falas Dio kaj la areo de kreitaj spiritoj aparte ne vere.

Dum la antaŭa komparo estis ke konsiderante la mensa kampo unufoje kiel unuecan tuton, tiam liaj individuaj partoj fako, kaj tio, kio aperas en ambaŭ vidpunktoj, alfrontas supren, kvazaŭ duobla, estas la nuna kiu estas la spirita areo analizita dumaniere en la konsidero kaj post la duoblan eblon aŭ ekzekuto de ĉi analizo estas duobla. Ĝi klarigas tiel bone por la analoga duala alproksimiĝon kiu permesas nian korpon. Iam li povas malmunti laŭ la tn sistemoj kiuj pasas tra la tuta mezuro, parte enfermas ĝin, iru al ĉiuj organoj parto, promeni ĉirkaŭ iuj ili, jes iru en ĉiu alia eĉ reciproke kaj kaj ligilo tiel ĉiuj organoj si unuflanke, aliflanke helpo formo, kiel la nervoza sistemo, sistemo vascular, sistemo de feloj, kaj tiam denove en la organoj kiuj estas formitaj kaj ligita, kiel la cerbo, okuloj lango, pulmoj, koro, stomako, hepato, lieno, ktp, sed estas kompreneble sur proksima inspektado, ke akra kaj kompleta analizo sur ĉiu el ambaŭ formoj eblas, do neniu akra apudmeton de ambaŭ perspektivoj; kaj ke lia implementación estas subjekto al aparte alte necerteco, de kiuj la analogo estas vera en la spirita areoj. En konkreta, ĝi trovis ke la cerbo, koro, okazi samtempe ĉiu ĉirkaŭis haŭto kiel organoj, worein preni ĉiujn ĉefajn sistemojn, kaj kiel ĉefaj partoj, Zentra specialaj ĉefaj sistemoj, la plej alta ideojn kaj samtempe kiel spiritaj kialoj aŭ nodoj ĉiuj ĝenerale en la spirito tiel kiel en ni povas esti konsiderata kiel la ĝenerala Hauptzentra per specialaj rilatoj.

Ankaŭ sur la tuta naturo mem povus etendi la duoblan alproksimiĝo, kvankam akra kiel direktoro detala la saman malfacilaĵon aŭ neeblo temo kiel en nia korpo. Kiel la plej universalan, kiu pasas tra ĉiu aŭ inbegreift al spaco povus esti, konsideri tempo kaj materio, kiu ricevis tiom jam propran reciproke movado, formo, ol niaj korpoj komparebla individuo la mondo korpo aŭ pli supren mondo sistemoj. Niaj korpoj, kiel la sistemoj kaj organoj de nia korpo estas mem nur en proporcio al la komplikaĵo kaj subordigo al tiuj grandaj generalidades kaj specifaj detaloj.

Poste esti vidita, tiel kiel la fundamenta opozicio de animo kaj korpo, Dio kaj naturo bazita nur sur duobla konsidero de la sama baza naturo, subjektiva kaj objektiva, tiel ke la sama fundamenta naturo iam aperas laŭlonge spirita memo, alifoje por partoj de la apero de kio gajnas tiuj partoj tra la malon, kiel fizikaj aŭ natura fenomeno.

La rezulto estos kialo sufiĉe, ankoraŭ pli klarigi tiujn diferencojn, kiuj estas konsideritaj tiel larĝa aŭ mallarĝa signifoj de Dio, pri kiu la plej longaj estas ĉiam la restaĵojn, kiuj ĉiuj povas esti atendita al Dio sen depreno kiu ekzistas en ĉiuj.

La termino mondo dividas la ambigueco de la koncepto de Dio, sekvante la saman frazoj. Kie, en la plej larĝa senco, la tuta kampo de spirita kaj materia ekzistado, estas kalkulita sen disigi abstraktado al Dio, la koncepton de la mondo koincidas kun la koncepto de Dio, kaj ni preni la panteismajn mondkoncepto en la plej plena senso de

la vorto. Nia opinio estas kiu por subteni la plej longa versio de la koncepto de Dio por profesie bazita, kaj la alia versio simple nur por la abstracción konsistanta; kvankam veras sed tiaj permesoj, jes por evoluo de la internaj aferoj de la regiono de ekzisto de utilaj se ĝi nur ne relevigxas en faktaj kontraŭdiro de la longa versio, laŭ kiu la malsamaj mondkonceptoj de niaj malpli kontraŭdiras, kiam ŝia malsupre aŭ klasifiki . De la ordinara (Hegelajn) panteismo sed la plej absolute kompreni nun sub panteismo malsamas de niaj wesentlichst fakto ke nia tuta konscio kaj maniere la konscion de la universo reprenas en kelkaj superaj konscia estaĵo, tamen, en la ordinara tuta konscio en kiu obleco de individuaj estaĵoj (laŭ strikte Hegelajn versio eĉ simple surtera infaninoj) estas revocada.

En la mallarĝa versioj de la koncepto de Dio eniras la mondon al Dio, anstataŭ koincidas kun ĝi; per nomas la mondo, kiu restas kiel kontrasto kaj ripozo post abstraktado de Dio el la tuta kampo de la ekzisto. Tiel la mondo iras falante ĉu ĝuste kun la naturo, kiel la kvintesenco de la ekstera mondo de ŝajnoj, kune, aŭ koncernita sin pli spiritaj estuloj kaj interrilatoj, sed nur se ili okazas kiel individuoj kaj en individuaj referencoj.

Ke la koncepto de Dio kaj la mondo estas turnante al la kunteksto, ĝi alportas la avantaĝon ke nun ambaŭ ankaŭ klarigi reciproke. Tiam kaj en la kunteksto tute ne, ni bazas, se ni konsideras la terminoj Dio kaj la mondo en la estonteco baldaŭ, baldaŭ bezonos en pli en la pli mallarĝa senco, nun en ĉi tio, nun en tiu frazo, sen ni, speciale al la senso en kiu okazas ĉiufoje klarigi; ĝi postulus tro da vortoj, ĉiam kontraktanta kun eksplicitaj vortoj. Nun niaj asertoj de Dio eble ŝajnas kontraŭdiri post la tekstoj kelkfoje, kiam Li elkondukis ilin el kunmeto de malsamaj kuntekstoj; sed unue ni konsideru ĉiun propra en sia kunteksto kaj tiam la kunteksto de tiuj rilatoj, kiuj klarigas ankaŭ, do ĉiuj konsentos.

Vi mäkle fine el uzo de la vorto Dio kaj lia eklektika turnoj, daŭre vidas la aferon. "Ĉar la regno de Dio staras ne en parolo, sed en potenco. 3) diris sin Luther: La Vorto de Dio havas multajn signifojn, krom ke li simple nur kion la korekta rekonis ke li tenis la Pia plej frommend Sed. objektiva uzo de la vorto la Pia plej kontentigas, povas alveni;. kaj estos la unu kiu eĉ inkludis la faktaj cirkonstancoj de Dio, inkludante tiun de la pia kaj pieco, internigita al la vero laŭ la plej okulfrapajn estas nur la veron Ĝi povas plene pia, estas ke ĝi estas la interpreto de la Dia vorto aŭ vorto Dio, kaj ambaŭ dependas kune. Dia vorto mem povus esti nur kio Vorto interpretas Dio al la vero laŭ plej. tiuj veron sed povas ekzisti kun diversaj turnoj de vorto uzo.

3)

unuajn Koruso. 4.20.

Dum ĝi eble ŝajnas ke la proksima versio, post kio vi Dio alfrontas kiel ĝeneralan spiriton de la mondo detaloj, nia praktika intereso en plej venas renkonte ke postuloj unuflanke oni ĉiam ĉeestanta en Dio, allwaltendes, ĉioscia, aliflanke de la limigiteco, defectiveness, pekemeco, La en la domajno de individuoj ne vidi malbonon estaĵoj implikita. Kaj ni ne kontraŭdiras jes; nur ke oni ne trompas nin, kiel la kazo preskaŭ

tro facile preteratenti la veron pri la rilato aŭ nei ke mensogo rekte inkluzivita en plej versioj; tiam ne povas teni la ŝajna avantaĝo. Eble ŝi ankaŭ renkontas la praktikan intereson plej rekte; sed tenis en faktaj kontraŭdiro kun la ampleksa versio, oni povas almenaŭ plene kontentigas, sed promesas la plej longa versio, ke nenio detracts de Dio, eĉ la plej kontentigon sen ajna depreno, post la pozitiva se spekulado ke la vidpunkto, skalo , kialo, konkludo de perfekteco, bonecon, saĝecon, ie ajn, ne detale, aparta, sed kiel ĉiu, kiu komprenas la individuoj koncernitaj, sed ne povas ekzisti aparte de kaj sen Li, estas, sekve, por kio dependas de la individuo mem povas trovi neniun ripozon; iru al la problemoj de la individuoj eĉ pli certe altigi bonhumoron, resanigo kaj repaciĝo aspektas antaŭen se ĝi ne kontraŭstaras al la regulo de bona aro ekstere sed estas preskaŭ eingetan. Sed tiu konsidero povas nur daŭre disvolvi laŭ ilia plena pezo.

De ĉiuj formoj, estas Dio en ni ĉiuj frazojn en kiuj ni povus resumi lian terminon, multe, ĉiopova, ĉioscia estaĵo de la plej alta kvalito estado, kun ĉio, kio apartenas kune kun tiuj esencaj propraĵoj.

Sed nun oni povas demandi kaj argumenti sufiĉe, sed kion rilato efektive Dio, Dio kiel spirito naturo aŭ la materia mondo al ni, kaj se vere la rilaton inter Dio kaj naturo, Dio helpu nin, en la rilato de la animo nia korpo, nia menso liaj detaloj pagi atenton negrave je ĉiuj venigu komparo, kiel; lasta aŭ eĉ ĉefe, se ĝi iam donas eĉ fantomo en aŭ pri la mondo, kaj tiam denove, ke liaj proprietoj. Tio estas grava aferoj kaj volas konsideri serioze. Sed mi volas fari ĉi tie kelkajn pensojn sur realaj kondiĉoj, kiel mi ŝajnas ke la plimulto volus meti ĝin. Mi ne cxiam konstruu unu super la alia, sed komenci el diversaj anguloj, do vi povas vidi kiel malsamaj vojoj kondukas al la sama celo aŭ komplemento Sur atingo.

B. La supera leĝo de la mondo kaj rilatoj gxi por libereco. kialojn por la ekzisto de Dio. 4) Bone tie estas kelkaj, kiuj estas, ekprenis per la kontemplado de la diversaj apudmeton kaj gamo, la allwärts videbla fragmentación en naturo kaj spirita mondo, apenaŭ povas imagi ke ĉiea kaj eterne identaj esenco la tutan aferon en unu reganta kaj egaleco. Ĉar kion ili vidas en ĉi tiu mondo? Materio ĉie disvastiĝintaj kaj koncentrita en mil-obla formoj; la plej firma per akra okulo kaj konkludo ankoraŭ zerschließbar en partoj, eroj, fine eĉ atomoj; Efektoj iri eksteren kaj reen de korpo al korpo, de partiklo al partiklo; Movadoj sekci en dukto vojojn; Zentra estas sufiĉa, sed kie komunan centron? Estas multe da leĝoj, sed ili nomas malsame por ĉiu areo alie. Kaj kiel en la korpo, estas kie la fantomoj. Ĉiu Spirito estas la aliaj ekstere kontraŭ; Neniu vere scias kio okazas en la aliaj; ne tute kie devenas si kie ajn li iras; Ili kolektas, dissemi, homamaso, pusxi sin; Prinzipe sufiĉas, sed pli ol tio disputo kun principoj; Celoj tie sufiĉas kie unu celo de celo? Neniu horoj, ne tagoj, sen loko estas la aliaj sekuraj. Novaĵoj ĉiam naskas novajn aferojn. Aliloke sur alimaniere dependas. La tuta afero ŝajnas fari nur el individuoj ĉiam ne deveni la

Individuaj io tuton.

4)

La jenaj konsideroj tie ili rekomencis el pluraj vidpunktoj en apendico kaj evoluinta.

Sed nur la superficialidad de nia rigardo, ne la profundo de la aferoj ni devas plendi, se ni volas ion dekstra kaj aperas kunigitaj en la mondo. Ni profundigi nur iomete la rigardon, tiel ni unue rekonus la areoj de la fizikaj sed ke du korpoj celestes, ĉu tie, ĉu en bilionoj da mejloj de ĉi tie, ĉu hodiaŭ, antaŭ aŭ post bilionoj jaroj, labori egale aparte ĝuste ĉie kaj ĉiam kaj ĉiam kondutas la sama kontraŭ ĉiu alia, se ili renkontas nur sub la samaj cirkonstancoj, te kun egalaj masoj, je la sama distanco, kun la sama komenca rapido kaj direkto denove; kaj atingi siajn movado restas ĉie kaj ĉiam la sama. Jen ni havas almenaŭ unu kazo kie io restas la sama identa inter foraj spacoj kaj tempoj; La sama leĝo prevalece tie kaj allwege, hodiaŭ kaj ĉiam, kaj ligita tiel ke la plej foraj spacoj kaj tempoj, kvankam nur en respekto al fizikaj okazaĵoj, sed kiel kun mensa perforto. Kaj ĝuste tiel certa estas kiu, se kaj kie du ĉielaj korpoj renkonti sub malsamaj kondiĉoj de ilia maso, distanco, rapido kaj direkto, ili ŝajnas nenie kaj neniam en la sama maniero al la alia kaj konduti al ĉiu alia; estas singarda, kiel gälts dia malpermeso. Ni ne povis ankaŭ pensas ke ĝi povus pensi du astroj, do do morgaŭ, do jen, en alia parto de la spaco konduti tiel hodiaŭ sub la samaj cirkonstancoj? Kaj poste agi denove sub malsamaj cirkonstancoj la sama, tiel ke kio okazas en unu fojo en unu loko, la alia tempo, aliaj lokon anginge nenio ĉiela okazaĵoj farus simple nerilata en spaco kaj tempo aparte? Sed ne estas tiel. Ĉiu ĉambro kaj ĉiufoje estas pli koncerne kion komenci la mondo korpo estas ligita per io, ke la tuta ĉambro, la tutan tempon ligas en la sama maniero, neniam kaj nenie interrompita. La sama leĝo kiu etendas inter la ĉielaj korpoj, etendante al ili en jes etendiĝas tra ili al ilia profunda profundo al ĝia centro, ili estas eĉ nur la centro ĉirkaŭ kiu ĉiu kio en ili havas, kune kaj en kiu kompletigas ĉio, kvazaŭ la mondo korpo nur firma nodoj de ĉiuj ĉielo ĉirkaŭvolvinte ĉirkaŭ kaj tra looping bendo. Post selbigem leĝojn laŭ kiuj la suno altiras la tero, kaj la tero altiras la luno, la tero altiras la sxtonon, strebante ĉiuj partoj de la tero kontraŭ ĉiu alia kaj detruu ĝuste ĉar ĝi estas ilia centro plus iu surtera korpo lia speciala centro . Post selbigem leĝojn laŭ kiuj la tera orbito estas fermita por cirkvitoj, la tero mem grincigis en pilko, la maro tajdo ĝiras ĉirkaŭ ĉi pilko kaj faligi la riveroj en tiu diluvo. Ĉu tamen, ke tio estas leĝo, kiu regas cxiujn tiujn efikojn, en ajna alia situoj, alifoje malsamaj cxirkauxpelataj en la cxielo kaj sur la tero, la severeco de virto sin etendis alie, kiuj apartenas al ĉiuj tiuj efektoj, ĝi ankoraŭ ne estas kontraŭ la leĝo, estas prefere nur ĉar ĝi regis la diversajn sukcesojn kun vario de cirkonstancoj. Ĉar la korpo ne forgesu la obligacio estas iam kondutas la sama sub malsamaj cirkonstancoj en kiuj ili renkonte. Sed ie, iam cirkonstancoj estas egala denove, la sukceso estas denove la sama, ĉu en la cxielo aux sur la tero, aŭ inter la du, ĝi faras neniun diferencon. Kaj informita kiu scipovas tion alvenos hodiaŭ kaj laŭ la leĝo, ankaŭ konas kiel ĉie kaj ĉiam post aĵoj. Do la leĝo estas koincido kun sin ne en la obleco kaj diverseco de cirkonstancoj kaj atingojn, kiujn li kontrolas. Ĝi disfendite kaj splitis tamen ne floras en la plej bunta riĉeco de specialaj trajtoj; tiom malmulte fragmentado planto disfendite de desenvolvimiento

vario de floroj kaj folioj. Ĉiam la sama principo restas autocratically regas en la tuta riĉeco de specialaj karakterizaĵoj.

Multaj de el la vidpunkto, ke la mondo estas organika tuto, la baza kuntekston nachspürten tiu aro, prefere saĝa pezo metis sur la fakto de la ĝenerala trajnon kiu pelas ĉiuj korpoj reciproke, ke la plej foraj kosmaj korpoj sinsekve ankoraŭ aldonis movado aspiras por turni sin reciproke, kiam ili sentis sian ekziston de malproksime. Kaj en tio kuŝas certa pezo. Sed ne tiel kiel tiu sama leĝo de la trajno, la trajno mem reganta, inter ĉi tie kaj nun, kaj malproksimaj spacoj kaj tempoj. En tio nur io restas vere identaj samaj; ĉar tiuj altiro malfortigas kun distanco, tial estas eĉ neperceptebla por longaj distancoj kaj maniere ligilo de mondoj ŝajnas malfortigi kaj malaperos; sed la valideco de la leĝo malfortigas, neniam kaj nenie malaperas kaj ke malfortiganta kaj elĉerpiĝo de la finia kvanto de forto kun distanco mem kuŝas en la ĉiea identaj valideco, tiel diri diamantnen durabilidad de la leĝo pravigis. Ĉi ĉiea validecon, firma durabilidad de la leĝo estas multe pli esenca, pli intima, pli solida bando de la universo, ol trajnon, la nur obei la instruon, kaj la centrifuga forto batali ne atingi la celon de adopto, ambaŭ kiel la korpo turni pri la sama folioj tamen estas kontraŭ la leĝo de la trajno ne turnante kaj ne turnante.

Do ni devas paroli en la leĝo de gravito kun sia forto nevidebla reĝo de la mondo, cxefo super cxiuj cxieloj, cxiam; la suno kaj la tero, kiam ili reloj, ĉiu lignereton sian lokon instruante sur Suno aŭ la Tero, la servo farita en ĉiaj formoj kaj kutimoj, estis de la komenco, kaj restos eterne. Ĉu ni do tiel tre tre surprizita, se oni franca matematikisto diris, gravito estas Dio? Lia eraro, tamen, estas fakte neniu alia ol li ekvidis sur unuflanka materialisma vidpunkto nur en la simptomoj kaj efikoj de severa, kaj la severeco kaj iom pintaj al Dio kiel la nomo de la kazo, ke ĉie kaj por ĉiuj aspektoj vidi kaj interpreti vere nur post ĉiu lia perimetro, alteco kaj profundeco de dio, kvankam ĉiam esti interpretita nur; ankoraŭ ne estas li mem. ĉar kiel ĝi estas kun la ĉielaj korpoj kaj la severeco de efektoj, ĝi estas pli proksima-estas kun cxio, ĉiuj eventoj kaj agadoj en la mondo ĝenerale, la fizika kaj mensa. Ni sekvos lin en la regno de mekanikaj, fizikaj, kemiaj, organika, akvo, fajro, aero, tero, sub tero, suno, luno, malproksimaj fiksaj steloj, en aŭ el homoj, bestoj, plantoj, ŝtonoj, en konscia aŭ senkonsciaj, en kiu ĉie kaj ĉiam la sama okazas kaj por la direkto kaj interrilato, estas egalaj kaj Malsamaj en malsamaj cirkonstancoj, kaj cirkonstancoj ŝanĝi aŭ estas similaj, do la sukcesoj. La distanco de spaco kaj tempo ne gravas. Ĝi validas eĉ pli ĝenerale, kiel ĝenerala kiel povas esti nur unu publiko, al ĉiuj ĝeneralaj leĝoj de la ago kiel allerallgemeinstes: Kiam kaj kie la samaj cirkonstancoj ripetas, kaj kiuj povus esti tiuj cirkonstancoj, tiam revenu ankaŭ la samaj sukcesoj, sub aliaj cirkonstancoj, sed aliaj atingoj 5) 5)

Kompreneble, ĉiuj aldonante al la cirkonstancoj, ne nur la eksterajn sed ankaŭ la interna cirkonstancoj de aĵoj, ajna asignable determini la ekziston en ĝenerala, kalkulu. La absoluta situo en spaco kaj tempo en tempo, sed ne povas esti kalkulita inter la cirkonstancoj kiuj havas efikon en la okazaĵoj kiel ricevas lian determinon per la fakto estaĵoj kaj Happening. Ĉu la wesentlichst elegible provizoj maso, distanco, situo, kemian kvaliton, rapido, aceleración kaj direkto en la fizika stato; en iu spirita konscio destino kaj kion nekonscie ricevis en tiaj. See. Vojo, tamen la apendico.

Ne nur post unu, post ĉiu rilato estas ajna spaco, iam ligita al tio kio okazas en ĉiu alia, kaj kio spaco kaj fendi okazas en milionoj aŭ miliardoj da mejloj aŭ jaroj, post ĉiuj aspektoj tiel ligita kvazaŭ unu de kialo. Multa estaĵo aliroj tra ĉiuj tempoj kaj lokoj, tra tuta korpo kaj spirito.

Tiu leĝo, kiun ni prononcas, estas vera supera leĝo de la mondo, simpla en lia esprimo, ke ĝi komprenas infano, malfelicxaj kostumo kiu pasas sen rigardi ŝin, malriĉa enhavo kiu neniu pensas ke estas preni ion el ĝi kompreneble, tio ne ŝajnas valoras la penon, nur por paroli pri ĝi; sed vasta kaj diversa en liaj konkludoj kiuj la plej saĝaj ili ne povas esti lacega kaj klafto; ofte mistaksis kaj miskomprenitaj kaj neis;kaj neniam rekonas laŭ lia valoro kaj plene komprenis lian signifon kaj tute evoluinta por liaj konsekvencoj.

Kio okazas kaj kiel ĝi okazas kaj kie okazas, kaj se io okazas, ĝi okazas nur laux tiu legxo. Ĉiuj specialaj leĝoj de la ago estas nur kazoj de tiu supera; ĉar leĝo nomiĝas nur kion determinas ke hodiaŭ aferojn tien kaj donante al ajna rilato, sub etwelchen cirkonstancoj, kiel aliloke, kaj aliloke. Tamen, nia leĝo provizas la sama en ĉiuj rilatoj, por ĉiuj cirkonstancoj samtempe. Ĝi nur faras la legxojn en leĝoj por subordigi sin al li. Ĉiuj specialaj kaŭzoj, fortoj estas nur kazoj de proceson devigi agante sub tiu Act, kreante; kaj do pravigi per la terminoj de la legxo kaj la koncepto de la forto de la leĝo, ĉar ĝi estas io nur kaŭzo de alia, se oni trovas ke, kio sekvas el ĉi tie kaj nun, sub la samaj cirkonstancoj allwärts kaj ĉiam sekvas alie estus nur hazarda Unu post la alia tiam. Vi vidas nur la laboro kiel forto, kie la sukceso de la naturo de la ago dependas cirkonstancoj per leĝo. Sed la supera leĝo provizas ke ĉiu sukceso ĉiam kaj ĉie dependi jure de la naturo de la cirkonstancoj. Eĉ sen la leĝo estas la kontinueco de tempo kaj spaco bando etendante for ĉie kaj ĉiam; sed ne nur, ke ekzistas nur la sekva ligita al la proksima, tamen, parte kovras la universala leĝo ĉiuj Far samtempe, ĝi estas ankaŭ unu el la terminoj post mallaborema, senutila, tamen pravigita nia leĝo koncepto de la ago mem nur. Ĉar estas nur kio estas la kaŭzo de serio, kaj ĝi estas nur kaŭzi vico, kio estas en la samaj cirkonstancoj ree, ĉie kaj ĉiam povi. Kun la koncepto de aktiveco sed dependas de la koncepto de realaĵo en gxi; ĉar ĝi povas nur agi ke vere, kaj estas nur vere kio povas funkcii. Nur sekvas la ekzisto de realeco ne estas de cxi tiu instruo, ĉar anstataŭ unu al la alia estas donita tuj. Neniu povas pruvi ke ĝi devus apliki kiel iom iu povas pruvi ke devas esti realaĵo, verko; sed ĝi estas vera, ĝi estas aktiva kaj estas pruvita per la fakto; nur tiel povos havi gxin; tiel ke ĝi estas ne nur sencela menso afero, sed provo de karaktero kaj agado de la tuta realo, la koncepto de realaĵo mem fondis estaĵo; sed kiel establita la koncepto de realaĵo, ĝi ankaŭ pravigita, eĉ unprovable, ĉiuj provoj de la realo. Por ĉiuj la analogioj, ĉiuj inductions, ĉiu cirkvito estas en ĉio pri kio estas en realeco, estis kaj estos farita nur por la celoj de ĉi tiu Leĝo; kaj se la cirkvito mankas sufiĉe ofte, ne estas la leĝo, kio mankas, ne la agado estaĵoj, kiuj kontraŭdiras sin, sed nur ni estas kiuj kontraŭdiras la leĝoj en niaj aplikoj.

Tamen, nia leĝo la plej ĝeneralaj, kio imagebla, sed ankaŭ portas la komencon de lia particularization al minutest detalo mem. Por ĉiu malsama aro de aĵoj, kaj ĝi estus

tiel speciala, post kiu ankaŭ portas sian specialan leĝon kun li, kiu ĉiam konfirmis denove kiam kaj kie ankaŭ revenas la sama kompilita kaj konfirmita nur nur por tiu sola tipo kompilaĵo. Prenu du masoj de 2 funtoj en 2 piede distanco prenu du masoj de 3 funtoj en 3 piede distanco, ili tiri ambaŭ se en malplenon al iu speciala, sed ĝuste por ĉi tiu aparta tipo de kompilaĵo valida regulo; sed tiu regulo estas recurrente valida por ĉiuj ĉambroj kaj ĉiuj tempoj, kaj tial estas ĉiam regulo. Sed ĉar nenio tia speciala en la mondo kiu estas subordigita ne el tiu aŭ tiu flanko de universaleco, ĉiuj estas propraj kombinoj de cirkonstancoj kaj maniere apliki al ĝi leĝojn de ago, interago organizi ĝeneralan kaj fine la plej ĝenerala kaj ligita de ajna aparta, sed ĉiuj ligas. Do prenu ĉiujn fizikajn leĝojn por speciala rondo de cirkonstancoj sub pli ĝenerala fizika leĝoj, kiuj regas pli vasta rondo de cirkonstancoj; ĉiuj leĝoj de la menso ne malpli sub pli ĝenerala spirita.

Do tie estas preter la gravitaj preter kion la kvalitoj kiujn ni admiris ĉe kiu transdonas, kaj nun kontribuas nur en plena senlima mezuro, iu tra la tuta teritorio de la ekzisto de vere identaj per kruco, stuff, Eterna, ĉiea, Allwaltendes , Registaro, ĉiuj agoj, ĉio okazas en tempo kaj spaco, naturo kaj spirito mondon en unu-binding, sed ne sklave kuniĝo; ĉar nur tiel for reveni laŭ la leĝo ĉie kaj en ĉiu momento la saman sukceson denove revenos kiel la sama cirkonstancoj; sed ili neniam kaj nenie tute sxangxi denove, kaj la leĝo ne postulas. La mondo daŭre gehends evoluas al io nova kaj malsama ĉie; la malnovaj, la loka neniam povas esti rajtigita por la nova, la distanco, pro la leĝo nur petas la ripeto de la samaj sukcesoj por la samaj cirkonstancoj; kiu tamen ĉiam restos la saman nur de iuj kvartaloj, kaj tiel porti la daŭrigo de la malnova en la nova, la maljunulino ŝpinis per la nova, la lokaj kun la Dasigen, sed la nova kiu ne pravigas aliajn, tiom ĝi estas nova kaj malsama, povas. Se ni imagas la mondo estas ankoraŭ sufiĉe nova, do ne estis laŭ la leĝo tamen ĉio ĉirkaŭe libere. Ĝi ne determinas kiu, tamen kiu devis esti la unua sukceso de la unua cirkonstancoj; ĝi determinas eĉ ne scias ke ĝi devis esti mem unue. Kaj ni pensis ni Supera Estaĵo, la mondon laŭ nia leĝo de la komenco de la kreo kaj riparante, do ĝi povus do krei kaj organizi ĉiu kiel ĝi estis, sen esti ligita de io, jes estis en la leĝo komence neniu indiko , post kio ĝi povus esti bazita; ĝi restis pure malakceptis tiel ĉe lia libera unvorbestimmte memdispono. Ĝuste kio starigis unufoje, devis esti deviga en ĉiuj epizodo. Do ĝi povus krei la leĝoj de ĉiuj aferoj mem per libereco; jes la supera leĝo mem povus esti penso kreis kun libereco, ĉar en liaj vortoj apenaŭ nenio kio ankaŭ garantias al ni lian realo, tamen, ĝi garantias mem tuta realo. Ĉiuj unua en la mondo, ĉiu ne povas esti en cirkonstancoj kiuj okazos alie kaj aliloke, adictivos, ĉu por montri en nia konscia aŭ senkonscia, estas de tia formo kiel libera arisings; 6) kaj se la mondo kiel tuto kaj en individuaj areoj konstante novajn, disvolvita de certaj kvartaloj kun ĉiuj plejaĝuloj nekomparebla, ankaŭ principe libera alternado de la mondo kiel tuto, kiel nin mem kaj nia konscio kaj ago en gxin; ni mem estas kunhelpantoj entute estas ŝanĝante. Nia libereco estas en la supro libero mem ĉirkaŭprenis, tiel ke ĝi ricevas neniun regulon predestinación ilin kaj ne povas doni al ŝi neniun regulon, predestinación, sed kiel partopreno en ili detale helpas sxin reguloj, predeterminations por la estonteco, donu la alia. Ŝi estas ankaŭ novaj cirkonstancoj, kiel ŝi mem ankaŭ agordi kun novaj cirkonstancoj pro

nova pruvo ĉiam novaj, nun kaj eterne;sed ĉiu nova estas nur unufoje nova; kaj nenio estas tiel nova, ke ĝi ne estas Eblaj parton la maljuna kaj la aliaj.

6)

Se ĝi malhelpas nenion, nur libereco pensi per la konscia en rilato kun konsulto de la konsidero, ke ĉiuj niaj

senkonscia sed eniras en pli altan konscion aŭ sorbitaj en gxi; sed por ni, tiu aspekto ne komence uzi.

Do ankoraŭ restas, ke la supera leĝo allwärts, eterna kaj nerompebla ligilojn, sed maksimuma kiel nia propra libereco plena amplekso. Leĝo kaj libereco ne interferir, kiel tiom ofte diris, sed la supera leĝo estas ankaŭ supera principo de libereco imanentaj. Male, ĝi prenas la liberecon mem kiel supera leĝdonanto. Kio nenion antaŭ aŭ montriøis kiu estus egalaj, devas esti evoluintaj laŭ tiu leĝo libere kaj repositioned mem, kie prenus lian difiniteco, kaj ĉiuj faras tiel nur post la paĝo estas nova al li, kaj tio kontribuas novan provizon al la mondo kiu nun venkos estas por ĉiu epizodo, la vojo li faras, kiel faris antaux li kaj fari al li. Li determinis sin pli kaj pli de sia antaŭa volo kaj agado; ĉar ĉiu iama volo kaj agadon en ĝi agas reguligante faktoro por estontaj eventoj kaj agadoj, kie la cirkonstancoj de la antaŭa volo kaj agado en iuj aspektoj ripetas la; sed en kelkaj vojoj iri pri akiri la malnova el la malnova kondiĉoj neniam ripeti sin plene, kaj konsulti la libereco por difini unu maniero aŭ alia, neniam tute sekuraj en kaj komencas novan vivon kun renovigita malvarmeto.

Eĉ la naturalisto leĝoj ligu nur tiom, kiom nova, kiel ĝi revenas en la Nova Malnova, li faris tion nur konsiderante la jam foriris antaŭ kaj ne postulas pli ol tio, kion oni iam denove revenos en la samaj cirkonstancoj; Ĉi garantias lin nia legxo. Por nova, la iama ne-reciclables cirkonstancoj volas novajn leĝojn, nur ke ili ĉiam aperas ĉe la supro, do ili estas nur leĝoj; el la unuaj, kio tie estis, kaj li volas klarigi nenion. La libereco de nia leĝo tiel faras lin sen eniro.

Nia supera leĝo tial havas sian flankon de la limigo aŭ neceso, kaj sian flankon de libereco, aŭ ĝi reliefigas neceso kaj libero en lin formas unuecon kun la plej alta nivelo en; tiel ke ne povas ekzisti pli alta bezono kaj ne plu libereco ol la mensogo en liaj terminoj en unu. La sama absoluta mosto estas post la samaj cirkonstancoj ĉie kaj ĉiam la sama, malsamaj cirkonstancoj atesti ĉie kaj ĉiam diversajn sukcesojn, nenio venas el tiu devas; sed tiu devas mem esti derivita kiel origine ne necesa kaj ankoraŭ lasas malfinia libereco de la cirkonstancoj kiel la sukcesoj. Kaj ĉie ni iris, mia ion pure vidi Necesa en la mondo, kiuj estas sub la leĝo, estas parte sukceso de libereco, parte fundamento de libero, parte lige kun substancaj libereco. Ni povas abstraktajn leĝoj de neceso de la mondo, sed ili ekzistas kaj ne agi tiel pura kaj abstrakta en la mondo, ĝuste kiel, male, la libero ne estas tiel abstrakta ilia ludo diskoj en la mondo, kiel ni povas kredi ĝin.

Kiel ĉiu leĝo koncepto enradikiĝas en la supera leĝo, estas ankaŭ la sama nivelo kaj mastro de homaj leĝoj; por ke homaj legalismo meritas tiun nomon nur laŭ kiel ĝi reflektas la plej altan kaj plej ĝeneralaj leĝoj en la homa, konscia.

Sed kion ni petas de leĝeco de la homaj areoj?

Ke la leĝoj de la naturo de la homo kaj aĵoj emerĝas, kun libereco por paĝoj de kio faras ilin liberaj, kun bezono paĝoj de tiu al kiu oni bezonis; ke, fojo establita, same firme kaj inviolably gardita kaj manipulitaj de plenkreskulo mano, aliflanke, tiuj mem de tia ordo, kiu malebligas ilian rompon; ke ili alportu kun la tuta forto, tiel por lia profito, ĉar alie ili ne povas teni kaj amon, lasu ankaŭ la libereco de vojaĝoj, jes vere, ke bontrovo mem kaj ankoraŭ permesi plian disvolviĝon de la situacio kiel tuto kaj individuo, tiel la fundamenton al . Via forto nur estos la kerno habitas pluevoluo, nur la solida surfaco libera movado, lian rigidecon, la libereco aliflanke devas nur havi potencon ene de la signifo kaj subjekto al la leĝoj, ne kontraŭe al la leĝoj kaj renversi la leĝoj vigligi, la disvolviĝo povas nur okazi kiel kontinua konstruo, ne detruo de la antaŭaj Evoluintaj kaj Grounded. La tuta leĝaro estas mem ankoraŭ povas daŭrigi determini kiel la cirklo de cirkonstancoj daŭre determinas al kiu aplikiĝas. Ĉiam la leĝoj devus esti farita koncerne ĉiujn cirkonstancojn kiuj venas en konsideron; por la samaj kondiĉoj estas la samaj ĉie, apliki la malegala Neegalaj; ĉiuj devus esti ligita de ĝi kiel la aliaj juste antaŭ ili laŭ kion li havas en komuna kun la aliaj, kaj liberaj post kio li scivola Ĉiuj devus, kiel li pledas kun ili sub la samaj cirkonstancoj. Ĝeneralaj leĝoj devus esti subordigita speciala kaj cxiuj portas bone kun ĉiu alia.

La homa legalismo nun ne ĝuste priskribi tiun idealon, sed supre konvenas al li perfekte, kaj ke la homa homa vidado ne ĝuste priskribi eĉ tio ne estas kontraŭ la supera leĝo, ne estas finaĵo de lia valideco, sed simple repunte en lia pli alta pli ĝeneralan validecon. Nuligas viro estas homa rajto, ĝi rompas ne tiel la supera leĝo; li neniam povas rompi kun sia tuta libereco, lia peko; li agas malsame ol alia, ĉar li estas malsama, aŭ ĉar ĝi estas pri li estas malsamaj, eĉ se la cirkonstancoj tiel multe kiel homa rajto havigis ambaŭ estas la samaj. Homa rajto ne povas tiel ĉiu interna, ekstera cirkonstanco havigi kiel supre plata. Ĉiuj donadon kaj sekvante niajn homajn leĝojn estas mem nur sukceso de la supera leĝo de Lia regado en la teritorio de konscia vivo, agoj kaj ĉiuj rompi la samaj ne estas malpli.

La reguloj de ĉiuj artoj, la reguloj cxiuj oficoj, la reguloj de ĉiu lingvo, ĉiu kontrakto, en fino, ĉiu kiu viroj ligi reciproke, maltime, el kiu ĉiu ĉi tio pasis, kaj lasis ĝin, ĵus kiel sian principon la supera leĝo;ne havas esceptojn milfoje, sed, persekutita pro nur utilas por konfirmi la plej alta normo.

Por bando kaj por libereco ĉirkaŭ la mondo, la plej supera leĝo establas niajn proprajn individuajn postvivado, aŭ helpi nin sed tian garantion. CXar pro tio, laŭ la leĝo, la efektoj daŭrigis gehends dependas de la kaŭzoj de malsamaj aferoj ĉiam sekvas Miscellaneous kaj nenio reala sen efiko, rezulto, ankaŭ kovrita homa individueco, kiu distingas ĝin de aliaj, tra la cirklo de efektoj, la konsekvencoj ekestanta el sia ekzistado tie, ĉiam forestis, kaj eĉ se la persono ŝajnas renversiĝi malsupren tie, estas la cirklo de efektoj, la konsekvencoj malantaŭ restis tie sur tero de sia ekzisto nek lia individua esti en la granda rondo en kiu laboris ĉi tie malsupre por nia vidpunkto, ŝajnas ja estis dispelita, iru for, kvankam kaŝita por ni postvivantoj, sed brila, tio konscias sin, kiel rezulto de konscia ekzisto mem. Morto mem estos tie levi manon ĉi senkonscia al konscia preter la mano, tiu konscia por ĝi malkaŝas la mallarĝeco de la larĝa, la tergloba al la ĉiela; ĉar la nuna homo estas el la tero, la tero en kiu li vivas en la estonteco anstataux lia strikta korpon, igante

partoprenantaj ilia alta naturo anĝeloj, de la ĉielo. Jen mallonga antaŭvido en la epizodo. Cetere, kiel kun la homoj tio estas kun ajna aĵoj, nur tio kio ne havas konscion aŭ neniu unueco de konscio mem, lasu neniun tian destinitajxo aŭ povas reŝalti la heredaĵoj el la konsekvencoj.

Sed nun finfine la ekzisto de Dio, lia realaĵo kaj vero por ĉiuj proprietoj kiujn ni demandos lin estas kompensi nin garantiita de la realo, la regulo de la Supera Leĝo ke la sola afero mankas al esti Dio mem, kaj lia konscio de al si, por havi ĉion kun la plej altaj leĝoj de evidento por lia ekzisto kiel konscia estaĵo, kiel la sola afero mankas estante en la postvivo jam, kaj havi nia konscio jam otherworldly al la esencaj por provoj de la leĝoj havi nian otherworldly konscia ekzisto. Ĉar ni ne rekonis la funkciadon de la supera leĝo en iuj aferoj, eterna, ĉiea, allwaltendes, ĉiopova, ĉiuj realo ne nur agi, sed por vi nur agis, ĉiuj fluo de la planko ĝis konsekvenco urbedingendes, tempo kaj spaco, naturo kaj spirito en unu branĉantaj kaj devigaj, tamen libera kaj individua libereco randon lasu formante, jes ni nia postvivo mem verbürgendes estaĵoj? Kaj ne estas ĉiuj samaj aferoj ni volas de Dio, do jes, ni karakterizi ĝin el ĉiuj aliaj estaĵoj? Kion do ni bezonas Dion? Sed nur esti konscia kaj kio estas nur por plena konscio. La kurson oni povas ne scii tuj kaj tute preter ni en la laboroj de la leĝo; tio estas neebla, sed ni ne devas postuli; ni estus alie neniam havas kaj neniam trovos Dio kaj por neniu konkludo preter ni, plu ol la konscio de unu el niaj proksimuloj, ĉar ni serĉas provojn en kontraŭdiro en adjecto, ĉar neniu povas rekoni tuj konscio preter mem; cxar por tio li devas mem esti nur tie mem. Sed sufiĉas se ni sed rekonas tiel en la traktadoj de tiu Akto de la atributoj de Dio, kiu nur provizi la mankantajn, kiu povas esti vidita la naturo de aferoj, ne ni, sed aparte. Do gxi estas.

Kaj montras al ni la supera leĝo ne nur ĉiuj atributoj de Dio krom tiuj kiuj estas por veni al li kiel konscia estaĵoj, prefere ol al la plej alta nivelo, kie ĉi tiuj povas ĉiuj esencaj propraĵoj de konscio mem vidi sen havi la konscio de plej alta nivelo mem. Ĉar ni fiksas nian rigardon sur nia propra konscienco, kie ni povas estimi sola, kio estas konscio, ne estas la sama en esenco provizanto de daŭrigi referenco de ŝtato en tiu kaj la sekvaj, ne ligos malproksima kaj fermi supren, estinteco kaj estonteco en unu, Ĝi ne traktas diversecoj sub mil undissected fragmentado unuo; havas ja sian flankon de la libera evoluo kaj Bound al unu kaj Andreo Antaŭe, ili ne parolu en animo kaj korpo, tial ĝi ne enhavas ĉiujn de tiuj kiu ligas propraĵoj eĉ ligita al la unueco? Sed la universala leĝo estas unueco precize la samaj propraĵoj, krom ke oni sendu al li senliman punkto, tamen, nia konscio simple limigitaj. Sed ĉu tiu unueco de proprietoj por ni sed ne la plena konscio mem, prefere nur ekzercis ĝin, aperas kvazaŭ nur la sekan formado kadro en la viva korpo de konscio, tio estas la sama unuo de propraĵoj, kiel universala leĝo de ni cxiuj kion en la mondo, rekonita ankaŭ esti nur ekzercis de konscienco de la mondo, kiun oni kapablas, kiel tia, nur altiri ne tute sin. Jes, ni estas senriske konkludi, ke eĉ en la mondo por la seka skafaldoj de konscio esti viva karno ne mankas. Nia konscio mem kun tiu unueco de propraĵoj estos konsiderita kiel karno de tiu viando kun osto de tiu gambo. Ĝi havas ja la unuecon de propraĵoj ĝuste nur en la mezuro de la leĝo de la mondo kun lia esti

ricevita en ĝin kaj nia pensado, volante, sento, ago post paĝoj de libero kaj neceso prevalece. Ne mirinde, tamen, ke tiu leĝo, kvankam la naturo de nia konscio mem aparteno sed sen specialaj reflekto la sama ne aperas, ĉar ĝi simple detalo en la konscio de la sama formo autoayuda nur. Senkonscie gxin venas sur kiel senkonscia iam levas en konscio, ĝis specifaj reflekto ŝalti alportas (cf .. CHAP. VII). Kaj tiel estos kun la mondo leĝoj en mondo konscion. Agos en forto kaj ago, sed ne aperas precipe en la konscio de la mondo; al specialaj interkonsiliĝon sur lia laboro, ĝi manifestiĝas kiel retirita koncepto.

Fine, ni povas vidi ĉion nur nian konscion; sed nun ni trovas brevemente kun iuj aliaj vortoj la sama kiel antaŭe diri ke ankaŭ la tuta kunteksto, la tuta epizodo de kio nia konscio aperas kiel ricevis de ekstere determino kaj ni reprezentas la eksteran mondon mem, sekvas la samajn leĝojn kiel la kunteksto kaj la konsekvenco de nia propra interna memdispono; do, ni havas ankaŭ en la kunteksto, kaj la konsekvenco de akcepti nin de la ekstera-fiksante la saman bazan naturon kiel ni.

Iuj faras ĝin kvazaŭ la tuta leĝo de naturo estis transdonitaj nur de niaj mensoj en la naturo de ni; Ni havas en la menso nur la formon de la menso mem, kiun ni objectify mem en naturo, kiel ni estas devigata rigardi ilin en la formo de nia menso, sen la naturo estas kaj aparte de nia koncepto leĝeco atribuas al si mem. Nur irante reen al la esenco de ni rekonis la leĝeco povas konstatitaj rekoni la Untriftigkeit tiu vidpunkto. Ke en la kompleksa de provizoj kiuj tuŝas nin kiel ekstera, sama por kiel ĉiam, ĉiam sekvis malegala malegala temoj, estas iu kiu ne povas eble venas el nia menso en tiu komplekso, sen esti mem la tuta sama kaj malsama dispozicioj de ĉi tiu kompleksa SAT. Lastaj kredi, sed povus esti nur afero de ekstrema subjektiva idealismo, kaj eĉ tiu povas rifuzi pro nia legxo. Sed ni ne devas pritrakti kiun nun.

Ne vere, ke ni volis rekonis la ekziston de Dio kiel alte konscia estante ĉirkaŭ ni, sed de la reĝado de universala leĝo; tamen ĝi estas signo de cxiuj, kaj de cxio alia povus havi, en aparta, al Dio, la baza kaj kerno. Kio ne herbejo sur lin persekutas nur unu direkto, kaj eĉ kunigita al la direktoj. Ĉio ni uzas por pruvi la spirito en la monda, tamen povas nun alproksimigxu, por efektivigi la pruvo en la supera senco de Dio tra la mondo. La aspektoj de la analogio kun ni, la rilato kun ni, nia matureco de sxi, ilia kresko super ni, de nia rilato al ŝi, ĉio ripetas nur en tia amendo kaj kresko kiu ne plu estas la ekzisto de tretante nin, la alia ankoraŭ plus sed estaĵo super cxiuj, tiu estas ĉiu finaĵo, inkludante, pinto en konscia unueco, estas pruvita per la fakto. Sed ni estas lacaj kaj timigitaj, la alta caminata iri denove, tiel daŭrigi la plej alta kaj lasta. Niaj povante ĝin? Rigardas ĉiun nun kaj la direkto de la celo.

Kaj ne ke ni sentis ke Dio iam simple peti rezonis, ke li estis; ne, ke ni devas sercxi por serĉi lin, eĉ estas la plej forta pruvo ke ĝi estis, kaj ke ni sercxis lin ĉie, kaj de la komenco, la plej forta, ke ni devas serĉi lin. Sed kiel nun ni devus reveni denove, kaj kiom iri antaŭen denove, ankaŭ sur konvinkofortan kaj pursuant paroli. La restaĵoj de alia tempo kaj alia ŝanco rezervitaj, estas malsama al ni mem ankoraŭ rezervitaj. Ne paroli pri Dio, sed de esti sub Dio kaj pri ni mem kaj niaj vivoj malantaŭ tiu estas tiel, kion ni starigis antaŭ ni fakte tie, kvankam sen paroli pri Dio, ĉio estis nur morta korpo.

Do ni ne demandu la estonteco: Ĉu ekzistas Dio? Ni nur demandas nun, kiel estas Dio? Ni devos demandi tiel. Pro kio Dio estas la superega kaj fina Kiel ĉiuj kreitaĵoj sub Dio kaj nia propra estonteco dependas; kaj la rajton scio ke Kiamaniere eĉ dum la lasta kaj ŝlosilo. Kaj ni trovus Dio ne kiel tian bezonas ĉion 'niaj konkludoj kaptus

nenio; ĉar nur indikas kiel devas havi Dio devigas nin al serĉi lin kaj kredi ĵus ke ni havas lin. Nun, tamen, la kredo estus lin veni la kontraŭa konkludo, la konkludo venas nur je la fino, donas al li la manon de fido.

La supre konsideroj pri la universala leĝo rilate komerca centro kun kiuj Oersted ĵus en du paperoj («spirito de la naturo" kaj "natura scienco kaj homaroj eduko") 7) disvolvis. En Short la sama malsupreniris al tiu: En naturo, neelĉerpebla vario kaj eterna interŝanĝo de formoj kaj movadoj, ĝi montras sed ankaŭ admirinda unueco, komuna ĉie esenco konsistanta en la drasta reganta ĉie kun li kongruantajn leĝeco gxi. "Ĝi estas ĝuste tiu, kiun starigis la neŝanĝeblaj kaj samtempe konsistigas la karakteriza trajto en la aĵoj, lia naturo, kaj la parto de ĝi, ke ili ne dividis kun aliaj, esti nomata ilia propra naturo. Ni povas, do, ke la leĝoj de la naturo laŭ kiu afero kondukis, kune, formas sian proprecon. " Ĉiuj naturaj leĝoj kune formas sed (por asocio kun ĝenerala kaj speciala fine plej ĝenerala, plej alta) "unueco kiu pensis en lia efikeco, konstituas la esencon de la tuta mondo." La plej alta leĝo superas "kion oni povas esprimi per vortoj tute." (Se mi ne eraras, sed la esprimo troviĝas supre.) "Ni nun ekzamenu pli detale tiuj leĝoj, ni trovas, ke ili havas tian perfektan harmonion kun kialo, ke ni povas diri kun vero, estas la leĝo de la konformeco de naturo ke estas regita de la reguloj de la racio, aŭ pli ĝuste, ke la leĝoj de la naturo kaj la leĝoj de la kialo estas unu., la ĉeno de naturaj leĝoj, kiuj konsistigas la esencon de ĉiu aĵo en lia efikeco, do povas ekzemple naturan ideon, aŭ pli ĝuste, kiel natura ideo . konsiderita Kaj ĉar ĉiu natura leĝoj kune konsistigas unuecon, tial la tuta mondo estas esprimo de malfinidimensia ampleksanta ideo ke kun senfine vivantoj kaj agante en ĉiuj, tial sin unu. Alivorte, la mondo estas nur la revelacio de la kombinita kreemo kaj senso de dieco 8) - Nu, oni certe komprenos, kiel ni povas vidi kun la motivo de la naturo, ĉar tiu konsistas en nenio alia ol la kialo mem rekonas en tio. Sed ni ankaŭ komprenis la alia flanko, kial ni scias estas nur malforta bildo de la granda aro; ĉar nia kialo, kvankam rilataj en origino kun la senfina estas emata en finia kaj atingas rompi for nur kondiĉa gxia regularo. "

La lasta dokumento enhavas la vido Oersted reprezentis pli koncize ol la antauxa, kaj la sekva estas ekstrakto el ĝi.

7)

celo "spiriton de naturo" p.61 "La fizikaj kaj spiritaj estas nedisigeble kunigita en la viva pensoj de la Dieco, kies verkoj estas ĉio."

8)

Sendepende de la kialo de conformidad de Oersted opinio sur la leĝo de naturo per nia stuff ŝajnas al mi kontestas lian portreton. Mi ne ŝatas ĝin, alvokis la leĝoj de la naturo en rakontas sian plenumon de la leĝoj de la kialo, naturaj pensoj aŭ ideoj de naturo kiel pensoj aŭ ideoj estas leĝoj kaj viceversa. Ĉar leĝoj povas kaj verŝajne devus verŝajne esti penso akiri nin konscii kiom ĵus ĉio en la mondo; kaj pensoj regas leĝoj, kiel almenaŭ ĉio en la mondo; sed ŝajnas al mi, koncepto aŭ Sprachverwechselung do identigi la leĝojn ol tiujn ideojn kiel tia. Se la leĝoj de naturo vere konsentas kun la leĝoj de la racio, tial tiu povas esti kialo por kredi ke eĉ kialo naturo tenas influon, kaj ĝi diras Ørsted; nur la leĝoj mem ne mencii pensoj. Ĉi tiuj rezultoj en la erara nocio kaj estas facile subrepticias okazo.

Fakte, la identigo de la naturaj leĝoj de naturo ideo, la konsekvenco estas, ke ĝi estas nun kaŭzante facile teni anstataŭante la reala pensoj de tiuj leĝoj ne plu serĉas konscio en la mondo, malgraŭ penso estas nur tra la konscion. Homa racio manifestiĝas en penso, ĉiuj scias rekte tra lia

konscio, kio ĝi estas, sed la kialo de naturo estas esti en iu ekstera, kiu estas ja nomata penso, sed ne en la senco en kiu niaj pensoj ĉar la leĝoj de la naturo estas nun eĉ ne. Sekve, konscia spirito de naturo en Oersted prezenta ne estas la efektiva antaŭas, krom en la nomo de Dio. Ankaŭ aliflanke mi ŝatus deklari ke la leĝoj de la naturo kun la leĝoj de la kialo estas identaj aŭ, kiel estas esprimita Oersted. Nia ĉefa instruo estas kompreneble la naturo kaj la spirito de komuna, ĉar ĝi estas komuna kiel la plej alta iam de tuta ekzisto, sed se specialiĝas la leĝoj laŭ la areoj kie la armeo, ili ankaŭ specialiĝas laŭ la diverseco de la naturo kaj spirito. Kiel la menso mem aperas, kaj la esprimo de la spirito aperas en naturo faras havi realan ĝuste rilatigita sed koncepte ne pure reduktebla al ĉiu aliaj leĝoj, kaj ĝi estas necesa, la aspekto de diverseco same bone esti konscia de kiel la aspekto de la turniro. Mi trovos nek la leĝo de gravito en la spirito, nek la leĝoj de la silogismo kaj mensa asocio en naturo, pli ol kelkajn similecojn kun ĝi.

Sed mia opinio povas esti nia supera leĝo, ĝuste ĉar ĝi estas komuna al la naturo kaj la spirito, kiel la nodoj de ambaŭ konsideras de kie divergen.

Dume konsentas Ørsted ĉiuokaze ĝi kun ni konsentas ke ĝi elstaras la vidpunkto ke ĝenerala konformecon de leĝoj en la naturo kaj spirito, se nomi nespecifa kaj pruvo de la ekzisto kaj funkciado de ĝenerala spirita estaĵo, Dio, en la naturo ene difinitaj serĉoj . La rilatoj de la Akto de la Libereco Ørsted ne konsideris detale.

Malhela estas la baza ideo kiu gvidis nian propraj observoj, esprimitaj jam en la komencoj de filozofio. Mi dividas tiurilate la sekvan paŝon de Knight Historio de Filozofio (I. 219) kun: "Diogeno la Apolloniat unue celis montri, ke cxio povas veni nur el origina estaĵo, tiel, kiel li metas ĝin, doni siajn instruojn al nedubebla kialo. Tio el kiu li aludis al la evidenteco, estas la bezono por ĝenerala rekoni asociante kaj co-sufero inter la aferoj kiuj ne povus esti, se ne ĉiuj de A estas. "Ŝajnas al mi," li diras, "io ajn, kio estas, de unu kaj la sama por ŝanĝi kaj esti la sama. Kaj tiu estas evidente ĉar se kio estas en ĉi mondo, tero kaj akvo, kaj la resto, kiu aperas en ĉi tiu mondo, se tiu io estas iel malsama ol la aliaj, diferencante de propra naturo, kaj ne la sama Estante umschlüge multmaniere kaj transformitaj, do ĝi povus miksi en kielo reciproke, nek profitus aŭ damaĝo kaŭzita al la alia;ankaŭ eblus planto ne kreskas el la tero, nek besto, nek io alia iam esti, se ĝi ne estis ordigita tiel ke ĝi estas la sama. "Sed ĉar nun estas tiel," tia estis ĉiuj ĉi ŝanĝas la saman de aliaj fojoj alia kaj revenas al la sama dorso. "- Do la Diogeno estis la ĝenerala interago de aĵoj kiel pruvo, ke la mondo estas estulo, kiu havis komunan originon kaj komunan disvolviĝon."

Kiel facile konsideri, havas en niaj konsideroj la vidpunkto laŭ kiu "ĉiu estas ŝanĝita de unu kaj Al li kaj la samo", kaj en kiu la asociante kaj co-suferado de aferoj baziĝas emerĝis nur akra kaj klara.

C. Dio kiel la supera estaĵoj en rilato al la mondo detaloj.

En tiu hierarkia strukturo, ni konsideris (sub X), kie malsupra niveloj estas injektitaj kaj de la supro, Dio levas, en la plej larĝa senco kiel ĉiuj ekzisto kaj plenecon kaj perfektecon gravedigxis supren pri ĉio kaj estas, ĉar ĉiu ĝuste ŝtupo , sed li mem kondukas lin al Supra nenion, ne ankaŭ esti konsiderita etapo mem. Anstataŭ lerni pri ĉiuj etapoj, estas esti sola en sia speco, kelkrilate sufiĉe malsama de ĉiuj niveloj sub ĝi, kelkmaniere simila al ili ĉiuj, ho Patro, kreinto, prototipo, mezuri kaj tranĉilo ĉiujn, laŭ la homaroj kiel laŭ korpo flanko; oni supertemporal super spaca ja reala estaĵo, ne tiel sed tiu tempo spaco, ke realeco de subjekto nun sub li, ne, ke la tuta spaco kaj ĉiu tempo kaj ĉiu realo estas realigitaj en li, kialo, vero, naturo en li trovi. Infinity kaj unueco, kiu estas la du nombroj, do vi kalkuli Dio.

Dio estas la Unu kaj All, tiu kun ĉiuj frakturoj, sed seninterrompa mem, la universo de ĉiuj Einern, kie ĉiu havas milojn, estas komenco, mezo, fine, englutis en rondo, la centro de ĉiuj cirkloj, la cirkulero al ĉiuj centroj, estas ĉiuj kontraŭdiroj rezolucio, lasta bando. Sed kiu volas solvi Dio mem, vidas nenion krom kontraŭdirojn, kiuj volas forlasi sian bandon, venas en konflikton kun sin, en kontraŭdiro kun aliaj, en kontraŭdiro kun ĉiuj.

Cxiu, kiu estas naskita, havas ununuran patron, sed la origino kreskas obleco, kiel oni iras supren; ĉar du estas lia avo, kaj kvar super ĝi kaj super ĝi ok de la prapatroj; kaj fariĝas pli alta vi iru. Kiom vi opinias nun konscias ke vi estis la prapatroj de la unua komenco? Pri senfine? Ne pli ol homo. Kaj la virino kun kiu li naskigis iu, vidis nur farita el lia ripo.

Do ŝajnas, kreskas la naturo aŭ numero da mondoj kun ĉiu etapo al vi hinaufsteigst pri vi. La sekva nivelo super vi, ĉi tiu estas la Tero, la paŝo super gxi la suno kun la malmultaj planedoj kiuj ras super gxi tuta Lakta Vojo armeo de sunoj, konsentis la sistemo, la paŝo super gxi esti sistemo de tiaj armeoj, kiuj certigas pli de la armeoj, ol iu armeo de la suno aferoj. Kiom de la mondaj sistemoj fine donos la supro areo? Eĉ nur unu el ĉiuj, la dia; La tuta mondo estas nur unu, kaj ĉiuj sistemoj, armeoj, suno, tero, luno, venis el la unu kaj nur unu konektita en ankoraŭ unu.

La mondo korpo estas ĉiuj ligitaj al korpo al Dio per rimeno leĝoj, la mondo de la spiritoj tuta spirito de Dio per rimeno leĝoj; kaj Dio tuta korpo kaj tutaj menso de Dio en estaĵo, Dio, per rimeno leĝoj. Kaj tio estas bando ĉie la sama.

Kaj ĉiu libereco tutmonde erupcias nur ĉiam freŝa bastonetoj, floroj el tiu streĉo de dia leĝo kaj restas ankoraŭ la tribo. Ĝi mezuras persono la spaco post linioj, colojn, Füssen, Ellen, mejlojn, tempo en sekundoj, minutoj, horoj, tagoj, semajnoj, monato; sed la baza dimensio de ĉiu ĉi tio estas la malgranda, sed estas la Granda; kiom granda estas la tero kaj kiom longa la tempo en kiu realigas rotacion ĉirkaŭ si, kiu estas la baza mezuro, la sola sur la tero MAN fiksita, kaj ĉiuj malpli parton de ĝi, nur frakcio, aĥ ekzistas alie deklaris. Do nun estas la lasta baza mezuro de ĉiu realo kaj esenco de la mondo, ne la malgranda, sed la grandaj, jes la plej granda el ĉiuj, Dio mem aŭ Dio mem mezuri. Ĉu vi demandas: Kiu povas fari la bazan dimension kiu regas ĉion, kiu trovis la frakcion de la senfina, apliki al la finia? Sed super kaj preter ĉio superas super ĉio, kuŝas sur ĉion de si mem kaj mezuroj memvole ĉiuj en rilato al ne sole, sed al ĉiu alia; ĉiuj bezonas ĝin ĉiumomente; kaj simple ne pensas; kaj ne povis sed sen la mezuron de sia malobeo, esti per sia piedo, estu trovi la penso; kaj maniere eĉ trovi la ŝtupo, kaj maniere ne faru. La bendo estas la dimensio. Oni briletis leĝo kiu iras tra Dia tuta estaĵo, post ĉiu, kiam kaj kie okazas, kiom estas por reciproke kiam kaj kie alie okazis, en kio egalaj kaj neegala inter la du, sed kiuj, Mezuro ajn vi povas sur la alia, iliaj propraj libereco de Dio ne povas kompreni.

Kiajn malsamaj estaĵoj kiuj estas sur malsama nivelo reciproke, kio sugestas la transiro al Dio, la distanco kaj inkludo en ĉiuj niveloj, la Absoluta; kion ili havas en komuna, kiu estas bazita nur tute pura kaj tute Dio.

Kia estas staranta, ĝi ankoraŭ havas sian eksteran mondon, aliaj estaĵoj, kiel li, kontraŭ; tiel ĝi leviĝas alten, ĝi havas pli en ĝi, ĝi ĝiras puraj mem, estas determinita pli aparte per inkludante ĝin sur la determinantes de la ekzisto de pli.

Sed Dio, la totalo de esti kaj aktiveco, havas ekstere pli al neniu ekstera mondo krom la propra, neniu estaĵo; Li estas la unu kaj sola; ĉiuj spiritoj veku en la internan mondon de lia menso, ĉiuj korpoj en la internan mondon de lia korpo; pure rondiranta en si mem, estas difinita per nenio pli el ekstere, decidita estas pure de interne sin inkluzivas ĉiujn ekzisto determinantoj.

Neniu estaĵo en la mondo estas tute sia propra kreitaĵo, ĉiu devenaj el supera nivelo, kiu particularized mem; la homo kun la bestoj, plantoj venis el la patrino tero, la tero per siaj gefratoj el supra ĉiela sfero.Ĉiu povis nur ekesti, ĉiu povas daŭrigi nur ekzisti krom la aliaj, kio eksaltis al Selbiger etapo, ecx post la fina analizo nur de la tuto. Sed ĉiu, ju pli ĝi estas supre inkludas pli de la krea fortojn en si mem, povas esti pli de printempo kaj tenas pli en si, inter si: kiu kompletigas lin aliaj, havas malpli escepte pri si, kio, kion suplementu.

Sed Dio, kaj nur Dio estas justa, ĝuste kiel la kreinto kaj la kreitaro mem; tute sia kreinto, tute sia propra kreitaĵo, kreskinta el nenio, ĉar el si mem, aldonas, super ĉio alia, estas tute; sed ĉio estas de li kreskos, suplementado ĝin al li.

Kion Dio sed ankaŭ staras kun siaj uloj, li havas tamen reflekti lian apogeon kaj splendo. Neniu infanino estas tiel malalta kaj tiel malgranda ke ne ekzistas Dio signifis por sfero, kiu ankoraŭ vidas profunda inter si; neniu infanino tiel alta kaj granda, ke ne iu pli kaj pli granda kaj ankoraŭ finiaj Dio abspiegelte lin en pli alta kaj larĝa sferon de agado, de lia teno denove inter si. La homo mem nomas la bildo de Dio, sed super ĝi estas la tero, kaj super ĝi estas la suno kun sia grego planedo. Tiu estas pli granda, pli plena, pli brila bildo de Dio kiel homo kaj ankoraŭ kiel tero, kun pli granda sfero de ago, de ĉiuj homoj komprenos eĉ la tero inter si. Multfoje estis la viro havas la surtera potencoj dioj, kiom da fojoj la suno nomas Dio! Sed estas vere Dio? Estas la sekva nivelo aperas nur en la Dio de la tero kaj cxiuj surterajxojn supre, la sekva, ne la plej granda, lasta. Viro levas la okulojn ankoraŭ pli, kiam li vidas nenion, lia rigardo estas mem nenion. La tuta ĉielo kun ĉiuj siaj steloj, anĝeloj malfermas, li ne povas naski, li ne povas kompreni, li ne povas kompreni; la profunda li penetras tiel profunda li nur. Super ĉiu rigardi ekstere fine flugas la penso, sed eblas trovi senfina fine laca ankoraŭ. Kaj tial la transiro spegulo kaj parto de la koridoro mem viditaj kaj pensoj de la alta al la kvieta, plus la adición al la malfinio, ĉe la sama tempo, Dio iras tra lia propra alteco kaj infinito.

En unu senco, la tuta Dio estas por ni la plej malproksima, ĉar la Supera Estaĵo. Kiel tia, ĝi estas kiel gxi estas malproksime de ni kaj malfacila ja neebla, sciante elĉerpi la tutan rondon de la supra kaj malsupra altaj kaj malaltaj specifojn, kiujn li inkludas kaj meti nin en specialaj efektoj referencoj al ĝi. Tiurilate ni estas multe pli proksime al la tero. Kvankam ni estas ĉiuj en ĝi kiel en ŝi; sed des pli elstarantajn Dio preter ni kiel la Tero, en kiu ni ĉiuj proksimula, jes tiel proksimula ke vi ofte disigitaj en multaj bildoj de Dio, estis tro proksime kaj ŝajnis do tro granda por meti ilin ĉiujn en unu .

Sed el la alia flanko de la tuto estas Dio nin denove pli ol iu ajn specialaj estaĵoj, ni povas nur en li, rigardante la tuton, tuja subteno kaj trovi apogon, kaj la necesajn aĵojn, la plej alta kaj plej grava afero bezonas ĉiuj kreitaĵoj, estas kion ili havu nur rekte el tuta Dio afero ne estas en iu el la malsupraj niveloj kaj en neniu aparta interagado ordo de la malsupra niveloj pravigita en oni sama kaj enhavis kaj decidis, ke ĝi ne estas dividita en frakcioj, sed nur ĉiu rompoj povas diri tre sekve ankaŭ necesaj por la malsupra niveloj neniun apartan mediacio de la superaj niveloj por Dio, jes al neniu aparta mediacio kapablas ĝin, sed la pinto kaj fundo kreitaĵoj ekvivalenta tuj kaj subite freŝajn el la tuta Dio. La ĝenerala potenco de vivo kiel la plej komuna supro lawfulness kaj conveniencia en naturaj okazaĵoj, la simpla fakto de spirita konscio kaj la plej alta aspektoj de la bono, vero, vera, bela, sub ĉiu estas konscie aŭ senkonscie ĉirkaŭprenis, kvankam li mem ne komprenas apartenas al kio ĝuste pravigita nur en la ekzisto de la tuta de Dio, kaj kiu individuaj reflekti iuj de ĝi en sia menso aŭ en sia menso kaj volas de ĉi mirroring, dekstre frukton, ĝi devas havi ĉiuj la dio en menso kaj koro faris reflekti dekstra; alia-Estas Duono, breĉo fabelo malverecon, li pripensis, kaj ankaŭ portas en si demgemäße fruktoj. Kial ni bezonas la mediacio de la supron uloj por la fundo al la Supera Estaĵo, estas nur karakterizaĵojn kiuj ankoraŭ eĉ iomete malsupraj Unganzes. Dio estas nur Dio. Kiel estas, sed kun la streĉiĝo de kordo? Ĉiu ero de la ĉeno estas en alia loko; sed ĝi havas la povon ke ĝi ĉirkaŭprenas, ne de la specifa loko en kiu ĝi situas; ĝi havas ilin la tutan ĉenon kaj do povas havi nur. La tensio de la tuta kordo agas rekte kaj same en ĉiuj partoj de la kordo. Nun ĉiu ero povas vibri en malsamaj folion, kiel ĝi estas proksime de la mezo aux la fino pli aŭ nodoj; sed ke ĝi povas vibri al ĉiuj, kaj ke ĉiuj vibroj konsentas fundamenta noto, kiu kuŝas nur en la super cxiuj sola partiklo kruco tension de la tuta ĉeno.

Alie kun la dia potenco kiu atingas tra la tuta mondo kaj la tutan hierarkion de la mondo, ĉiuj specialaj movanta kaj pensado kaj sento en gxi en la plej ĝenerala formo rilatigita kaj ligitaj.

Sed ne nur la plej komuna bazo de vivo, sento, penso estas donita sole kun la tuta Dio, la plej alta pinto, la plej alta koncentriĝo, la kurbeco bontenado. Nek kiel la streĉiĝo de ŝnuro en sola partiklo de la kordo aŭ ajna speciala kombinaĵo de iliaj eroj, la supro melodia kaj harmonia muziko kovras mensogo en sola tono aŭ sola kombino de sonoj; Ili simple plene pravigita nur en aro. Prenu ion el ie, la tuta sento de Uzado, kaj ĉiu persvadas malpli al la tuto, tio estas neniu eliris. Kaj tia estas la plej alta salajro en la mondo, la fizika kaj spirita.

"En loko de la Vedas 9) estas rakontita de kunveno de vojoj, kiuj estas sur la temo, kion ni nian animon kaj kion Brahm estas, supozante ke Brahm aŭ la kaŭzo de ĉio estas la ĝenerala animo.

Sagxuloj . ricevi instruon pri por reĝo, kiun ŝi demandas unu post la alia, kion li adoras la ĝenerala animo La respondoj, kiujn li ricevas, designar ajna parto de la naturo, kaj la nomitaj la ĉielo, la alia la suno, tria la aero, kvina kaj sesa la akvo kaj la tero. Tamen ĉiuj tiuj respondoj kontentigis la reĝon ne per la ĉielo nur la kapo, la suno, la okulo, la aero de la spiro, la etero de la kasko, la akvo de la abdomeno kaj la tero la piedoj de la animo estis Li tiam instruis al kiuj ili adorklinigxis cxiuj nur individuaj estaĵoj, kaj sekve nur individua deziro povus esti partoprenanto. kulto sed esti sola kio ŝajnigas en ĉiuj partoj de la mondo, kaj kiuj adori la volo de ĝeneralaj plezuro kaj partopreni manĝo

en ĉiuj mondoj, en ĉiuj estaĵoj kaj en cxiuj animoj. " (Knight negoco. Philos de. I. 128) 9)

Azia. rezolucio. VIII. P. 463 f.

D. Generalo de konscio kunligi Dio. En Dia konscion lasta ligita kaj ĉio fluas kune en unu unuo, kio estas vidita en lia mondo de malaltaj kaj pli altaj estaĵoj Identa, sentis, pensis, volis, palpas, kaj estus la naturo kaj bilionoj da mejloj de ĉiu alia; la spaca distanco estas tute indiferenta, kaj la tempaj mezuro, eĉ post la sennombraj jaroj for kiel dio, kiel la sama objekto de intuicio, la saman terminon, la sama ideo en si mem, senti kaj vidi estas kio fariĝis sola spaco kaj tempo al alia .

Sed ne tiel vi estas pensi, kvazaŭ kion ni malsuprajn estaĵoj aspektas, pensas, sentas, de supra, la Spirito de la Tero, denove, kaj tiam rigardis de Dio denove pensis, sentis bontrovo. Sed, kiel ni pensas penso, la supra menso pensas per ni, en ni, kaj Dio en la supera spirito kaj per la supra spirito. Ĝi estas unika ideo. Kvazaŭ cirkloj ene de ĉiu alia, la plej granda cirklo nun ĉiuj malgrandaj ankoraŭ ekster la interno, sed nur havas la internan vi.

Tiel bone esti, suba kaj supera, estas detektitaj en sama pensojn aŭ sentojn de riverenco, sindonemo, amo por Dio mem, ĉefe, iuj, kiuj en kiuj ili estas vere unuigitaj, eĉ en penso, sentoj de Dio en ĝi havas centran punkton, sed ne tiom, ke li per tio malbenigxu farus la specialajn rilatojn kun siaj individuaj, ĝuste ankaŭ sentas kiel iu el la alia flanko, la alia al ŝi havas tiujn pensojn pri li, portante ke sentas al ĝi kaj al lia formado partoprenas. La Iuj de ĉiuj kuroj en Lin en Various ĉiuj; kaj do ĝi radias el la unuecon de la penso aŭ sento, kiu venis al li el diversaj flankoj al konscio denove-radioj en malsamaj direktoj de.La penso aŭ sento kiu estas ekscitita en li kaj en kiu li respondis la sugestoj, eĉ nur unu.

La plej komuna, kiun ĉiuj estaĵoj identaj urso en si, kaj kiu sekve aperas nur kiel unu en Dio, dum ĉiu diras, ĝi faris specialan, estas la baza sento de unueco de konscio mem. Inter unu plurmaniere senti ni ĉiuj havas de Dio en Dio; Li estas kiel ni, ni havas ĝin, kiel li; sed kiel la unueco de konscio estas particularized en ĉiu el ni, ke li sentas kun ĉiu en ĉiu el ni speciala.

E. Maksimuma kompenson de individuaj estaĵoj al Dio. Tamen, Dio superreganto en ĉiuj renkontiĝis kaj fermas, lia infanino gajnas la plenumo kaj realigo de lia ekzisto por la plej konscia pripensado de la dia esenco en tiu propraĵo, kiu samtempe Dio-konsciencon de la vidpunkto de la infanino gajnas la kvara plej alta destino al li per tiu povas esti pozicio.

Scii pri Dio ol tiu de kiu volo komprenas ĉion scias kaj povas esti konata, ne scion.

Devus unu scii ion ĉioscia en la mondon, do li bezonis nur scii, kion oni scias de la mondo; kaj Aux 'ĝi nenion, kaj ne scias ion, tiu scias ĉion, Bonvolu konsideri sian tutan scion piecemeal. Ofte ŝajnas esti en kontraŭdiro de kion ni lernas el tie kaj

tie. Ni ne scias, kiel Dio, kiu ankaux cxiuj spertoj kun kio estas inter la du, kio kuŝas malantaŭ ambaŭ kio kuŝas ĉirkaŭ ambaŭ, kaj per tio, kio estas supre ambaŭ.Ekde ankaŭ kuŝas la kontraŭdiron bendo kaj solvo. Kaj ĉiuj kontraŭdiroj, tie estas tiom multe de ŝi estas, finfine konsentis kaj levis en Dia altan scion unuo. Nun la sama mezaj ĉeneroj, kiuj portas Dion tute kompleta en si mem, de Dia tutaj reflektita de alta mediacio en la individuo, kiu estas maniere spegulo de vero, kaj la majesto de Dio mem, kaj ilo, la vero kaj la klareco de la individuo ankaŭ plui durchzubilden; sed kiam ŝi kreskas en ĉiu individuo, ĝi levas al Dio en la tuto.

Kaj se Dio scias ĉion, li scias niajn pensojn, do li konas nian bezonoj, do li konas nian suferadon, do li konas nian deziron; blanka tamburo ol al sia propra; do li havas ĉiujn saĝeco, tiel Li cxiuj volos, li estos kontenta turni la suferado en aero; sed sciu, ke Dio estas mem la plej granda saĝo; faras ĉiuj aliaj senvalora, li ankoraŭ lasta kudrotasko. "Ĉar saĝo estas la spongo de la dia potenco kaj radio de la gloro de la Plejpotenculo. ĉar estas splendo de eterna lumo, kaj neoksidebla spegulo de la Dia potenco, kaj bildo de Lia boneco. " (Wis. 7, 25, 26) ,, pro lia sagxeco estas super cxiuj. : La Vorto de Dio la Plejalta, estas la fonto de saĝo, kaj eterna ordono estas ilia fonto.

Kiu alia povus scii la saĝeco devus akiri kaj saĝeco. "(Sinjoro 1,4-6 ..)

Ne diru: La Eternulo ne vidas min, kiu petas la ĉielo por mi? " Inter tiom granda amaso ne pensas pri mi; Mi estas kontraŭ tia granda mondo?

CXar jen la tuta cxielo de cxieloj, skuante la maro kaj la tero. monto kaj valo tremas kiam li hantas; Oni ja ne rigardi en via koro? "(sinjoro. 16, 15 ff.)

En Dia celoj por dependos, kiel lia, per niaj propraj konsentos la manko de la volo de ĉiuj estaĵoj en si, ne estas preta.

Kiu volas en tiu senco, por la manko de kio ion sed volas scii ke ĝi havos kiel tantiemo; cxar tiel kalkuli pro Dio, sed neniu sole por si mem, kaj cxio pretas sumo ne estas la sumo de Dio ne deziras. Lia volo estas ĉiam unu, kaj se ni malkonsentas multe tie kaj tie, li tenas nin kune. La ordo de la tuta popolo, dependos de la nombro de la Dia volo. Gäbs ekzistas Dio, do ĝi donus nek moralo, nek kutimo, ne regimento, nek dekstre. Ĉiu havas la volon de Dio, sed ĉar ĉiu havas ĝin kiel la aliaj, ne nur de Dio sed ankaŭ Dio havas volon, do oni ne povas vere krom la plej alta ordo kaj faligante la ĉi testamento. Kaj kiu kontraŭas la ordo, ili prenos, kaj kiu ŝi signifas detrui, falos sub siaj piedoj kaj ili grimpos altaj. Sed kiu rekonas volonte prenas ŝin supren, kaj kiu helpas ŝin grimpas mem, iam staris altkreska supre.

"La ekzisto de la leĝo, kiu determinas la homa kondiĉo kaj atribuas, estas bazita sur la konscienco de la homoj de la juraj libereco., Tiu konscio faras homo de Dio, la leĝo estas dia ordo, kiun donis la homo kiu reprenita de sia konscio estis.

En la konscio de la homoj, la leĝo aroj ekekzistis. Sed en kia maniero eniri la homa konscio? Ĝi povas fari la saman diferencon kiel religio - kaj la leĝo mem estas por la homo kiu ne forigxu de la kono de lia origino, parto de la religio. La leĝo eniras en homa konscio en parto de la supernaturaj formoj de revelacio - niaj sanktaj libroj skribus la unuan leĝon dirante al Dio, - en parto de la natura vojo de la homa spirito-naskiton menso kaj instinkto, kie la reala kreinto estas kaŝita, kaj la leĝo kiel kreaĵo de la homa menso aperas, jes en lia disvolviĝo kaj trejnante homa

produktado ŝajnas ne simple, sed estas. "(Puchta, cursus institucioj. IS 23)

Ni atendas Dio forpelis kiel sxafojn en granda, longa alfrontas. Ĉiuj en la gregon libereco devas iri ĝis iuj limoj, kiel li volas. Kaj tiel ĉio svarmas reciproke, oni turnas dekstren, alia maldekstren, ĝi iras en la direkton de alia sedo, tie oni saltas Criss-cross esas rampas alian malrapidan estas alia bone antaŭita, alia malproksime malantaŭe. Kaj tamen tra bleibts ĉiam sxafaron, kaj tenas la tutan ĉiam akurate la direkto en kiu Dio simple pelas. Kaj neniu povas kaj devas tiom multe diferencas de la vojo aŭ iri malantaŭen aŭ resti staranta reen tie kun sia tuta libereco, ke li estus perdita; Dio certe alporti ŝin reen kaj premante ŝin antaŭen denove; neniu donas la potencon erariga tra sia lunatiko ene la grego aŭ gregon la vojo la grego, sed prefere la respondo de la tuta grego ankoraŭ daŭri la defalo vojoj de la saĝulo al sia celo; ĉar neniu estas por, kaj kiom multaj ankaŭ estas suspektema al arboj, ili fine elpelitaj el malmola bato sur Dia vojo daŭras kie la aliaj iras. Tie venas ventego, la tuta grego tremas, ili forkuris ĉiu aparte;kiel la ŝtormo pasis, ĉiuj estas reen. En la ŝtormo mem sed la paŝtisto estis ankoraux tie, jes la pasxtistan probable mem, kiu ekscitas lin per forta impeto de la Plago, por kaŝus la enspezoj; Nun ili iros la rapida. Vi ne vidas la paŝtistoj, vi ne vidas antaŭen, ne reiru kiel surtera paŝtisto antaŭ aŭ post la ŝafoj. Estas li fablo? Vi ne vidas lin de ekstere, ĉar vi havas en vi, ne dum lia simpla por vi, sed la tutan gregon, ne nur la homan gregon, la ĉielo ĉiuj sxafoj, la sxafoj ne sole la vojon, kiun ŝi iras. Tiu ebligas sole la paŝtisto, ne unu perdi spuro de tia en la tuta grego; jes li povas perdi gxin, perdus pecon de vi mem. Tiu estas la diferenco de la dia ĉefe surtera pasxtisto; eliru eksteren, kaj temas nur ĉar Dio mem prepends super ĉiuj aliaj, la rajto sed ankaŭ pelas antaŭ aliaj. Kiu nun pie iras laŭlonge de la trajno, kiam Dio parolas al siaj antaŭen obs ankaŭ acida, kaj kiu malestimis la herbojn kiuj altiras vin de la vojo de estonteco pasxtejo pensado ke estas ĉiuj promeson, kiu estas certe pia; sed tiu, kiu plenumas Dio potenca drive sento, progresas en la kurso, kiu ankaŭ sentas ĝojon kaj forto pli forta, ĉar li havas Dion antaux aliaj, kaj unu tagon esti antaŭen kiam fine aplikiĝas denove, la kaptita kaj subteni la paŝtejo.

CXar kio estas la direkto kaj intenco, pelas sian sxafaron en Dio? Ĉiam iri nur sur magra vojo sur magra drift? Ne iru al tiu, sed por iri preter ĝi; de aridaj paŝtejoj kiuj revenis al bela verda paŝtejo; tiel ziemts la Bona Paŝtisto. Kaj ĉar la paŝtisto ne eliras el sia grego, sed en gxi, la grego transiro estu sia ilaro, li ankaŭ sentas la soifo, la malsato de unuopajn gxi; kaj kaj devas persvadi lin, en sia tempo, por kontentigi lin en Si mem.

Nun riproĉi ne estas pasxtisto, ke li ne stiras la grego ĉiu fiksita al la ŝnuron; kiu ankaŭ havas kontraŭagi lokon en la teatraĵo de la ekstremaĵoj de la laboro; Se nur la tuta grego kun ĉiu individua lasta venas kie Dio volas; nur Dio kun ĉiuj struts kaj malvolon de la individuo sukcesis kion li volas entute.

Trovi lian kontentigon en kontentigas Dio kiel la Unu, kiu estas en la plej granda ebla kontentigo de ĉiuj liaj grandaj kontentigo, ne estas sento de kontentigo.

Tiu estas la konscienco kaj pacon de konscienco, gxojo, kiu estas la plej alta plezuro, la plej alta apriora bona, la veran feliĉon. La plej granda plezuro por ni estas.

Nur je la plezuro de la Plejaltulo, li gajnas por ni La plezuro de la Plejalta estas la rando de plezuro, la plej granda aro bieno. En ĝi estas komprenata ĉiu savo, tie estas komprenata ĉiu plezuro, la ne fonto de granda suferado; tie estas komprenata tutan suferon, kio fonto de granda ĝojo; tie diskutado sur kio estas pli bona kaj paco kiam estas certa; ene de ĉiu malsano kuracas; ene cxia peko plibonigo, kaj post la puno repacigon. Do se vi volas aĉeti la plej apriora bona, la pluraj eblaj, fari la plej granda aro bieno. Nun ĝi estas iom pagi la malgranda propra kaprico; neniu kio kontentigas la tuton, tiam estas grave serĉi; sed estas ankaŭ la plej malgranda tamen ilia malgranda loko en la granda resanigo areoj, difektas ilin plu. Multobligi la granda tuta bieno, gilts preni doloro kaj suferado kaj alporti milojn da viktimoj; batali favore de la finia paco kaj batali, ne pro la suferado, ne pro argumentante, ne, por la plezuro de bono kaj por la sakeo de paco. Neniu ofero povas placxi al Dio, tiu estas vera ofero; Li nur aĉetas la plej granda kvanto de ĉirkaŭ Kleinre, la Eterna Temporal mortigis; neniu ofero povas placxi al Dio, tio estas ofero por vi mem; ĉion oferi tutan bonon, estas tre bona iam mem; sed vi simple volas pacigi vin, tiel vi pridisputos kun Dio kaj kun suferanta punoj.

La tuta bieno estas trezoro de Dio regas por ĉiuj. Ĉio kion vi faras, kiu iras en cirklo, en plej granda aŭ plej malgranda, ofte en fremda lando tre foraj, kaj ĉu la longaj forgesitaj, tial ankoraŭ ĉirkaŭiri kaj kolekti, do viels povas toleri; tiam kehrts reen kun lia kostumo, malŝarĝas vin. Efektive, oni diris, kiam ĝi venis de vi, rekompenco, se dirs reportas kio gajnis en Gehn; kaj ne findets tie la vojo reen, tiel bleibts la Hereafter estas, ĉar ĝi konas vin findets certe, la vojo ĉiu devas iri. Do sendu la bonfaro, ne demandu kiun distancon, kaj ekipi ĝin ĝuste ekstere kun forto, ĝi revenas fojon kun bona kostumo, kaj portas nur suferas, se ĝi estis nur granda plezuroj. Do ĝi eliras en nia Dio, kiu estas la eterna ordo. Sed vi, sendepende de ĉu la rekompenco de la Sinjoro zahlet hodiaŭ, ĉu li skribas vian konton, ĉu ĝi rilatas al la nun vi ne vidos en liaj vizaĝo nur supren kion vi skribis tie, vidu, jen via rekompenco se ĉiuj salajroj, ĝi atendas vi povas neniam; la alia, se nuligita, vi ne nuligis.

La vorto volupto estas tie, kiel ne malinterpretar en multe ĝenerala prenita kiel la komuna senso. Closer estas la establita principo disvolvita tie en mia papero "Sur la plej alta bono Leipz.

1846" kaj en posta traktato "Sur la plezuro principo de ago" en Fichte la filozofio. Journal, B. jarcento. NF 1848, p.1.

En la nomo de Dio kaj materio estas kompromitita kaj sentas kunigitaj ekde kiu kunigas ĉion en si, la nomon, ne estas interkonsento pri la ekstera kaj interna rilato.

En tia interkonsento, ni alvokos cxiujn fratojn, ni ĉiuj sentas kompletigi reciproke, kaj gloros Dion kiel la Unu kiu faras ĉiu nur tutaj vere el ni. Kaj kiel gilts ke ni komencu speciale Dio mem nur kiel oka, ne la fragmentación eĉ paganaj mem, kaj ke ni ne serĉas tie ĉi gardistaron, ligi la rubando ne estas alia ol kio ĝi devus. Kie Dio jam dividita en obleco, kio devus la kreitaĵoj tiam; kie krom Dio, la obleco faloj, kio devus sanigi disbatas plurecon? "Ĝi estas neesprimebla, kion intencis pendigi por trezoroj de scio kaj moraleco de la homa raso en la koncepto de la unueco de Dio Li turnis for de la superstiĉo, kaj konsekvence ankaŭ de idolkulto, malvirtoj kaj abomenindajxoj privilegiita dia senordo. Li kutimiĝis al ĝi, ĉie unuecon de celo de aĵoj, tiel laŭgrade rimarki naturajn leĝojn de sagxo, amo kaj boneco, tiel ankaŭ en ĉiu dukto

unueco, en la malordo ordo alporti la malhela lumo., per la tero apud la termino Unu Kreinton en mondo (cosmoz), faris Ankaŭ la sama interkonsiliĝo, la menso de homo, al kaj lernis sagxon, ordo kaj beleco. " (Herder en s. "Spirito de la hebrea. Poezio" laboras IS 56) "Nur la konscio pri la unueco de ĉiuj, en Dio, la menson, el kiu morala volo kaj la morala konduto emerĝas, rigardi ĉiam kaj pliigo actuated sentojn ĉar ili nun koincidas kun la plej profunda kialo sentoj de nia naturo. Yourself scias je Dio estas samtempe la konscienco de unueco kaj egaleco de cxiuj en Dio, la ideo de homaro, kiuj reala maniero estas senfina tasko, estas efektive plenumita en kiuj sentoj kaj idealoj antaŭvidis, ni inkluzivas ĉiun homan vizaĝon portas, kun egaladonante amon, ĉar ĝi estas en Dio ĝi inkludas ĉi ne nur tiujn sentojn, kiujn ni povas nomi la morala sola, levis al la digna memfidon, nia baza intenco estas tiam nur donos la amo, la morala igi, -., sed ankaŭ tiujn kiel ŝajnis nekomprenebla fakto de simpatio tie estas malfermita al la kortuŝan klareco., se ni amas la popolon premas senintenca bezonon, do ĉi tiu estas nur agante unuo kiu konektas ilin en Dio kun ni, estas la percepto dividita intimeco Dio. " (Fichte, "La filozofiaj doktrinoj de leĝo, ŝtata kaj moraleco." 1850 p 23)

Kredo, Espero, Amo urso al Dio, ol tiu, kiun ĉiu vera certeco de kredo, espero bone plenumo de ĉiuj sanigante amo portante bando mem, ne estas fido, espero, amo ne. Ĉiuj fido, ĉiuj espero, ĉiu amo estas vana, malalta, mallarĝa kaj senfrukta, ne ligita al Dio, ne inkluzivas ilin en Dio. Kiu kredas je fantomoj apud li, en la spirito, ne pri si, kiu gastigas nur superstiĉo. La espero estas metita surterajxojn venanta al fino; sed super la surtera, Dio direktas kun rimedoj sen fino. La amo kiu iras de najbaro al najbaro nur estas morta; la amo kiun sentas ke ili rigardos al Dio, senmorta.

Pri la arto de Konstruante la Templo de Dio kaj garni kaj gloru lian dimanĉon, kiel iu, kiu havas la tutan mondon kiel sian templon konstruis kaj ornamis, kaj starigis dimanĉon kiel tago de festo post la verkoj, ne estas arto.

La tuta mondo estas templo de Dio, kaj ĉie li montris sin en gxi kaj priskribita de liaj mil paĝojn, la tuta sed nur kiel tuto, per tute plenumis. Kaj neniu alta arto la homa povas praktiki, speciale kiel fari mem la templon de Dio tute kaj akiris kiel tia.

"Memoru ke Dio logxas en via ventro, Kaj de profanación de la templo estis ĉiam ŝparis, vi kränkst Dio en vi se vi fröhnest deziroj, Kaj eĉ pli se vi stöhnest inverse self-turmento.

Dio mallevigxadis la mondo Por rigardu per viaj okuloj, li bucxu bonodoro per pura sensoj spiri, li rigardas vin kaj sentas kaj pensas kaj parolas, Tamburo, kion vi rigardas, sentas, pensas kaj parolas, estas dia lumo ". ( R ü c k e r t

, " s a g x o d e l a b r a h m a n e s " .

T I S 6 )

Sed homo estas nur Dia parto, do nur parto de lian parton, kaj senti ke ĝi estas tia nur ŝin, kaj sekve kunigi konstrui kun aliaj, alia templo, kiu estas bildo de unueco kaj grandeco kaj gloro de la plej largxa templo, lia tegmento bildon el la ĉielo tegmento, kaj priskribas en Dio, kiel Li priskribis en sia mondo kaj sian popolon mem, kaj estas en Dio festi kun gaja kunveno kun parolado, kanto kaj muziko, kaj sanktajn ritojn, kiel super ĉiuj kiel Sinjoro de cxiu gloro, kiel ĉiu bona donante kaj perfektiganto, kiel la ordonoj, la bonfaro kaj estas pro la beno, kaj post la laboro tage estas ankaŭ la feriado.

Ekde okazi ĉiuj dispelitoj ĉe verwichenen tagoj en la servado al la Eternulo en la

laboro kune antaŭ li en sia vestajxo, kun unu el ili, kiu kondukas al la parolado al la Sinjoro. La vizaĝo kiu estis strecxitaj labori, nur la negoco respekto kiu staras nun libera supren al li, la spirita okulo al la Sinjoro de la spiritoj, La fizika lia surtera splendo. La antaŭĝojis la ekstera brilo en kiuj ili laboris, sed scias aspekti bela el interne ne de ekstere, preni la spirita povo, kiu saturas mildeco, ĉiuj ringoj plenumita en ĉiu profundo. Kaj ĉiuj konsentas, danki lin laboro, la afableco, la rekompenco de mil vocxoj kvazaŭ voĉo, ne ekzistas konflikto; aŭdi sian volon por alia semajno, kaj iri de tie ĝoji ankaŭ la salajrojn de la estinteco en lia timo samtempe kaj lia amo.

La arto povu festeni kun koloroj kaj tonoj, sed ŝi iras petegante fine, se ĝi ne estas disponebla kaj ĝi restas en la servo de la supera artisto.

Multe Petite kaj kion la deziregon de la okulo, kiel la homa fabrikado de arto, sed nur bleibts artefariteco kaj strasoj, vermags ne iu apude por ĉiu Dia laboroj, pli kaj pli klara scio kondukanta profunda aŭ stiri al la menso kiam la mondo tuj povas mem. Via loko estas tro granda, la homoj aspektas tro mallonga, ne povas ĉirkaŭpreni la tutan samtempe; la regulo de Dio havas profundan signifon, la homa menso penetras eĉ malrapidigi la ĉeno ligiloj preni individue, ne la tuta ĉeno, des pli li enprofundiĝas, des pli ghi mallumigi; do ĝi estas nun la tempo por montri en la malgranda spegulo sur la surfaco, kiu en la granda tro granda por ni, por ni profundo tro profundaj kaj malluma de la profundo. Kaj kiel la artisto tiras la mondon kun Dio en iu malgranda, ni vidos en liaj verkoj jam la mondon kaj sentos la spiron de Dio en li; li levas la profundo al la surfaco, ni vidas en la brilo de beleco, la vero helecon kaj sentas, tia atestilo estas nur la plej alta brilas la lumo de vero mem, kiu ankaŭ aldonas la Transfiguración al la edukado de la mondo. La arto kiu gloris kiam nenio ne rajtas arto kaj malsaĝa, ŝi fanfaronas ke ŝi estas memsufiĉa. Ĝi similas nur la Verklärungsschein la kapo de la sanktulo kun ĉiu lia beleco. Ke li faras la Sanktan videbla lumo de lia propra verticoj, 's estas kion sole faras la noto bela. La Sankta aliformita la beko, kaj tio estas kial la beko al la sanktuloj. La grandaj sanktuloj sed kiu estas la sankta Dio. Kiu riproĉi volas la arto, ke la Dia Tra Malĉasta beligi la diservon, la spirito, kiu devus nur iri al la spirito estaĵoj subaĉeto de ŝajnoj, la sensoj ekscitos, prenu vigligi la spirito, kolere al Dio mem, kiu vestis ĉe ni en tiu ĉi mondo de senso, ne scias ke la dekstra Neniel, pli maskita la menso, prefere la diafana faras la vestita ke per la robo de la korpo, kaj tra la korpon de la spirito nur luma kaj klara kuponoj; kiu havas la komunan senson apelacio de arto, sed ne la signifo de la dekstra arto en menso.

La artoj ne estas nur en la servo de la Eklezio. Malproksima estas ilia ejo ilia riĉa ŝtofo. Sed estas nur la Eklezio povas esti ligita en la vera senco de arto en siaj servoj ĉiuj artoj. Kaj alie oferfaros gxin per artoj ol kun la popolo, kiuj ne ĉiam vivi kune en la preĝejo, kaj krei, sed alporti hejmen de preĝejo en liaj apartaj domoj kaj ĉiuj mondaj implikiĝo kaj distro la senco ke ili intencas ili povas resti ie servantoj de la Plejaltulo kaj fratoj al ĉiu alia.

Arkitekturo, skulptaĵo, pentrarto, la artoj de dekoracio, oratorio, poezio, muziko instrumentoj kaj voĉoj, vizaĝaj esprimoj kaj gestoj en ceremonioj, ĉio devas ne nur kontribuas por glori la kulto, sed povas ankaŭ kontribui al pliigi lian efikecon. La tuta eklezio estas kiel simpla instrumento

konstruita, interpretita de la diversaj artoj en konkordo; kaj ĉiu venas sur la scenejon kun potenco kiel neniu alia. La preĝejo kupolo arkoj malproksime; la turo leviĝas supren alta; la sonorilo resonas potence eksteren; la organo ene. Do multaj voĉoj iuj kien kantante tiel altan celon kantas neniu alia kanto, tiom plena sono havas neniun paroladon, tiel sankta silento regas alian en neniu; en neniu priskriboj beleco kaj grandiozeco povas renkonti tiom; nenie splendo de ornamo digne kiel sian solan, nenie estas la silenta gesto esprimo tiel profunda interna movo, kiel en la preĝejo. Kaj ĉiuj veraj kune, pensante, volante, sentante tutan leviĝi en unu direkto, direkte kio flosas ĉiam samopinias pri cxio.

Kaj ĉar la tuta profundo de fido kaj arto jam tiom elĉerpita, ke iam povus ne adorklinigxi, desegnaĵo de tiu profundo, pliigi lia povi ankoraŭ?

Bone estas alia etapo kie la artoj ĉiuj kunvenas; sed nur ekstere, kiel por la socio, sen vera interna bando disĵeto kaj diskuris. Kantante anstataŭ parolado, alternado de parolo kaj kantante tiel nur aperas kiel nenatura kaj zwitterionic simila infanino saltante danco inter fremduloj, la pentrarto havas nur remotamente la apero de beleco; la splendo oritaĵo, sentante tutan ŝajnigis. Kial? Tio kio kunigas la artojn, nun ne estas eĉ en la regno de monduma distro. Ekde estas nur amaso de artoj. La arto de artoj estas sed nur unu, nur povas esti kiu Dio havas la plej grandan artiston sin por iuj celoj.

Kompreneble, kiun unu el ni estus kapablaj en ĉiuj 'la vere atingi la plej altan, reflektas en liaj konoj la plenecon kaj unueco de la Dia sciado tute, per sia volo en Dio Want tute kaj konstante respondi plene akiri la kontentigo de Dio ĉie kaj, ĉiuflanke akiri en la ekstera kaj interna kuponojn de komuneco de Dio, ĉiam trovos cxian fidon, esperon, ĉiu amo finaĵo en Dio, ĉiam sentante kiel laboristoj en la templon de Dio, kaj el la templo kaj rigardu; tamen gxi estas ideala ĉar ĝi povas strebi por; kaj la individua simple ne povas kaj devus gxin meti al la celoj; Religio, scienco, arto, registaro, moraloj, la tuta homa vivo en la tuta mondo povas kaj devus preni la ĝenerala direkto poste, kaj la pli longa la plej detala ili durchzubilden serĉo. Tiu komando apartenas al Dio volos mem. Kaj kiel okazas koncerne la ĉefeco de tiu vojo, ke edukado de la tero de Dio mem, pri kiu ni parolis, do li heranzuheben ĉiam pli al la etapo de surterajxojn inter si, en si mem, ĉiam pli altaj serĉas ekspansiiĝi kaj tiel pliigas sin superaj. Cxar Dio ne levas, kiel ni, en eksterajn, sed sur interna niveloj.

Kaj ĉiuj aliaj ĉielaj korpoj, kiel ili diferencas inter si, en kia longaj ili iru aparte, en tiu rilato, ili ĉiuj iras unu vojo. Unu kaj la sama Dio, kiu portas ĉiujn konscion de sia en ŝi edukas ĉiuj konscion de unu kaj la sama Dio, sama, kaj estas tial mem ĉiam pli altaj konscia de ajna alia li gajnas alia punkto de ĝi. Kiel viro, en kiu la supera senco estas vekita, rigardante gajni akiranta novaj punktoj de atako produktas pli kaj pli kaj pli klara konscio de sia propra naturo; inkludante fare de mem super ĉio, kion li kaj rekonas Dion en Dio. Nun kompreneble iuj diras kontraŭ kio estas dirita per Dio, ke Dio estas nur utila invento de la pastroj kaj estroj sur tero, nek ideo kiu faras la homon, spegula bildo de homo, elĵetis de li en la universo, aŭ vorto en filozofia libro, taŭga por fari aĵojn por pensi pri tio, aŭ senkonscia natura estaĵo, aŭ sencela rigardi kaj pensi en la fora alto super la mondo. Sed vi havas tian kredon, kio estas vi tiam la mondo, kiel vi mem kio vi volas en la mondo? Tiam kie estas via celo, do kie estas via direkto, do kie estas via espero; tiam kio estas via Unue, kio estas via lasta? La unua estos la plezuro de la tago kaj la lasta rezigno por eterneco. Kaj se li estos la unua kaj lasta el cxiuj ne vere ke mia speco de Dio, estas nur ĉar Dio devigas ilin rezisti siajn konojn, kredoj kaj

intencoj en lia direkto; kaj unufoje la tago venos kiam ĝi devigas sian scion, kredon, volo mem.

"Sen diaĵo de la popolo nek celo, nek celo, nek espero, nur tremantan estonteco, eterna teruron ĉiun mallumon kaj ĉie malamiko kaoson sub ĉiu arto ĝardeno de hazardo., Sed kun diaĵo ĉiu ordo beneficioso, kaj ĉie kaj en cxiuj abismoj de saĝeco. " (Jean Paul. Selina, Nachl. 67th IS)

Antaŭĝojis al sed homo ke Dio elektis lin al sia spegulo, en tiel alta senco ol multaj pli profunda naturo; ĉar ne tiel kiel kun estas estas kun ĉiuj aliaj kreaĵoj. La semo krevas el mallumo al la lumo, la ĉielojn veni kaj iri, kion kuraĝa nova mondo! La floro malfermas la pokalon, la suno brilas en gxin; Dio sentas ĝin per la planto, floro, la planto, floro, kiel ĉiu tia vekas novan vivon en li; sed kune kun la popolo, en la homo nur kiel la homo mem esti estonteco superaj rimedoj en li, la klara pri ĉio, grandaj kaj brilaj dio. Ne nur por la homo de lia Dio estas konscia; sed en viro nur de ĉiuj teraj estaĵoj li levas konscion de sia propra konscio; el la surtera vidpunkto kompreneble nur; sed tio estas ĝuste la plej alta por la surtera.

F. kurso de disvolviĝo de la dia aŭ mondo-konscio Kion ni observis grandan specimenon (Ĉapitro IX.), De kiu ni jam koncipis la plej alta celo en la okulo, kiu povas nun aŭ kontakti mallonga konsidero sur eĉ post lia ĝenerala progreso.

Ni vidas, kiel malfrue kiel en la mondo de la tre konscia homo venis en ekziston post tiom multaj uloj sur pli profunda nivelo de konscio li estris, tiel kiel la homaro mem ilia konscio pliigas pli kaj pli alte, pli kaj pli lernu pensi pri si, Dio kaj la naturo de aferoj, kiel fine disvolvis ĉiu unuopa persono en la sama direkto, do ni verŝajne devus agnoski ke tiu estis la temo de la ĝenerala direkto, la mondo konscion evoluintaj en kiu; ĉar kiom estus ni rekonas ilin alimaniere ol el ĝuste kion ni vidis ĝin?

Sed, kiel Dio estas infano, kiu kaptis ne tiel de la komenco tute komparebla en malsagxecon kaj sensualidad? Ĉar ne levi ajnan homan formado ktp? Ĉu tio estas ia malsama kun Dio, se ni volas fermi de homo al Dio? Devas esti malsamaj, kondicxe ke la infano laŭ deveno kaj inventaro mem estas malsama de Dio de la komenco; nur tiu povas esti la sama, kio restas valida, jes estas tiel valida, la plua ni iros de la infano tie la infano en la tempo kaj spaco, kiu nin alproksimigas nur Dio. Farante ŝin kvankam, do ni venis al la Patro kaj patrino, kiu estis pli saĝa ol la infano, kaj ni iru plu, la krea saĝo, kiu starigis la homo mem nur; ne povis la infano kaj ne la infano patro. Nu, la unua saĝeco certe ne pensis, ke ŝi estis tiel saĝa, ke estas tre simila al la infano; sed ĉio estas tamburo ne malpli, kaj tio estas sufiĉe malsama por Dio, ol por la infano.

La infano estas parto de tuta mondo kaj havas tutan mondon ankoraŭ malantaŭ ĝia komenco; tio estas kion la aferon kun li estas malsama ol Dio. Nun ĝi estas ankaŭ kalkulis sur lia eduko tra la avantaĝoj kaj samtempuloj, naskiĝas egalaj ricevi de siaj gepatroj, aliaj homoj, la mondo ĉirkaŭ eduko, kaj neniam povis disvolvi spirite sen; kaj la homoj, kiuj edukas'S tenante reen en siajn avantaĝojn kaj samtempuloj

pedagogoj. La mondo kun Dio sed devis eduki vin mem de la komenco de afero, por levi pura propraj fondusoj, iliaj investoj inkludis dekomence ankaŭ la valoraĵoj, ne nur sin ĉie, sed ankaŭ multe da infanoj de viroj en si, sia eduko eĉ aŭskultis ilian mem-edukado. Estas sxia tuta propra majstro kaj ĉiuj ŝiaj propraj studentoj. Dio ja ne havas gepatrojn apud li, malantaŭ li; sed la juna dio, tiel diri eĉ samtempe patro, instruisto, edukisto de la Malnova Dio; kion Dio intencis en sia juneco, farita por esti spertinta en si mem, kiu estas kiu instruas la envejecimiento. Se la fruaj Dio rigardi kiel infano, do li fariĝis kiel la knabo Kristo, kiu instruis la malnovaj manieroj, sed Dio estas ankaŭ la plej vojo kaj estas konstruita kiel tia la doktrinon li venu el la knaboj, nur pli de kio ĝi povis la knabo, la doktrino de eĉ malnovaj manieroj. Do vidas neniun posta tempo sur la antaŭa malsupren, sed la tuta kvanto, sur kiu ĝi staras eĉ pravigita nur por la tuta antaŭa periodo. La sama estas vera de la homa infano, sed la alteco al kiu alkudras gxin, ne estas tiel kiel la kvanto fondita tute por la Dia propra frua tempo, sed nur simple, per Dia frua tempo.

Kaj dum Dio kreskas de unu flanko al aĝo, ĝi kreskas el la alia kaj reen al la juneco; ĉar kiel ĝi kadukiĝas en tempo, novaj individuoj estas ĉiam juna en li; lerni prefere ol de la malnova dio kaj sekve persono komenciĝas per malsagxeco. La sola kialo kial la infano estas tiom nova kaj malsaĝa, ĉar ĝi estis la nova pordego devus malfermi tiu maljuna saĝo desegnita en tra novaj direkto, kun renovigita entuziasmo. Tamen, la infano de la malnova dio de la Malnova lernas, lernis la malnovan Dio per nova esti nova, pripensas en ili por ili samaj nova, reliefigas ĉiuj la nova trezoro, kiun li kolektis en detalo por ili, sur la aro, ĝi metas lin en la homa trafiko kaj homa historio alta aktiveco kaj alta disvolviĝo, povis nur okazi tra la individuo kaj por tiu trezoro tiam ĉiu ricevas per edukado kaj vivo tiu kaj tiu kaj kovrita per la ricevita funtoj sur. Ĉu ni nun diras pro Dio sed poste pli kompleksa ol la antauxa, la eksa deficiencia estis? Sed ekzistas alia difekto, ĝi iris kiam la rilatajn progreson al la supera memo, kaj ĉiun antaŭan periodon staras en tiu rilato al posta kaj poste ĉiu en rilato al la sekvaj; tiurilate la mondo neniam venas en, simple ĉar tio estas la kialo ili ĉiuj Sekva veni eĉ volas lerni pri la ĉeesto aŭ krome Walking; tie radikas la povon de la eterna procezo de disvolviĝo. En la fruaj tempo, tamen, kiel en la malfruaj estonios, Dio estis sufiĉaj sed en la sama manko senprecedenca maniero la tasko de la mondo en la stato de preteris la stato de ĝi simple kuri pravas, kaj estas la perfekteco de Dio por ne rigardu en la atingo de limigita pinto, sed en senfina progreso. En tiaj sed ke la tuta Dio en ĉiu tempo la pinto estas ne nur ĉiuj ĉeestas, sed ankaux cxiuj pasintaj; nur li mem ne povas superi sin kaj faras ĝi daŭrigas gehends en la paso de tempo.

Do ni deziris la eksa ŝtata Dio nomis malalta kontraŭ la posta, tamen nia malalta termino de humileco ne renkontos. Ni nomas malaltaj, kio estas eklipsita per alta aŭ kio ne estas ĝis alta tasko. Sed ĉe ĉiuj tempoj ĉio estas malgrandaj al Dio, kaj al Dio la plej alta el ĉiuj tempoj sufiĉa tasko, malaperas kontraŭ ĉiuj finiaj taskoj. Nur mem povas poste Dio subrigardi por sed samtempe agnoskas la antauxa, kiu levis sin al sia nuna alteco. La eksa Dio ne estas kontraŭ la eventuala malaltaj, kiel la radiko estas pli malalta ol la floro; sed kiel la iam floranta finante tuta planto estas pli malalta ol la vere floreciente kaj floranta malsupra ol eĉ pli alta florado. Sed tiu estas vera nur

duonon. Ĉar la mondo ne kreskas el malgrandaj al grandaj kiel la planto mem ne nutras de la ekstera, estis granda kaj potenca de la komenco de tia hodiaŭ, kaj ĝi probable floris de la komenco kiel hodiaŭ, nur en malsamaj maniero ol hodiaŭ; ĉio iris plu en ĝuste granda bildo, prefere ol tio estis mil pli prospera mondoj, kaj en ĉiu el tiuj miloj de malgrandaj angiospermoj estas prezencoj, kaŭzita de progresiva divido de la mondo al la individuo.

Do ni ne opinias ke la ekzisto de Dio estis regita de la infano aŭ krudaj sovaĝaj maniero de la komenco tra volupto. Prefere Dia malsaĝeco regita de la komenco la malĉasta kiel ĝi estas hodiaŭ. Sed probable kiel konkludo, Ni volas alie permesus tiajn por tiaj limoj povus rezulti en nia imago en komencaj tempoj, kiam Dio ankoraŭ pensis kun sia kialo, kiel estis desegnita kun sia kialo kaj sia racia agoj;nur bezonos 'li kialo, ĝis la faro okazis. Anstataŭ superas lian kialon de la komenco mem kaj por lia arto, li prefere unue ĉiu pligrandiĝo en konstruo kaj ekspansio de la unua bazo de lia propra kresko, freŝa grandegan senton mondo. Unue, ĝi demetas la fondo de la malĉasta apero, preparu lian havon, dividante ĝin en grandaj amasoj, devigante ilin en sekura padojn kaj iras do al la Ordo en aparta, la sekura Artistoj sama, la tre vivas en la fizika mondo kaj movojn kaj agojn kaj kreas, kaj Higher ordo tiel havigas, des pli li kaj lia kialo estas tute uzeblaj kaj levas, kaj la malpli li pensis pri la kreo kaj la infanino interrompas sin je la momento de la kreado; nur ke la homa artisto mem devas unue esti instruitaj de Dio regno al la sento de sekureco kiun Dio loĝas de la komenco, ĉar Dio estas la eterna aro, kaj la artisto nur nachgeborner parto. Sed la artisto kiu kreis la laboron, kaj en la kreo punktoj de ripozo, li pensas pri tio, kiel, per kio li kreis ĝin, kaj ĝi povas profiti lin por la estonteco. Do Dio rigardas liaj verkoj kaj sin reen, inkluzive de la artisto mem reen sur kio li kreigxis per li, kaj la recenzo tiam iras reen en la ringon, kaj tial lia kialo leviĝas pli kaj pli alte super la malĉasta bazo; sed ne la sensualidad de tio estas, per kiu kialo estis levita, sed tiu levis sin de koncepta sentemon en ĉiam pli alten ordon inter si.

La Biblio mem diras ke ĝi ricevis tiel. "Kaj Dio diris: Estu lumo; kaj farigxis lumo Kaj Dio vidis la lumon, ke gxi estas bona; .. Ĉar Dio apartigis la lumon de la mallumo kaj nomis la lumon Tago, kaj la mallumon nokton." Kaj tiel iras sur kaj for vi iros hodiaŭ. Dio kreis ĉefe nur la aĵo kiu faras ĉiu videbla; jes kio estas sole videbla, la kialo, la substanco, la esenco, la subjekto, la rimedoj de senco de percepto, ja la fizika mondo. Li parolas, ke ekzistu estas farita. Nun venas la sola konsidero; Dio vidas, kion li faris, kaj kiel li trovas ke ĝi estas bone farita, do li surkonstruas plu; Ĝi sekvas la distingon; Ĝi ankaŭ sekvas la vortumon; do ĝi iras antaŭen; Li faras la ĉielo lumoj kaj staras la lasta viro sur, kun la animo de lia menso, kaj nun parolas kun li, la Spirito de la menso, la bildo de lia, kaj sukcesas forkaptitan li spertis en ĝi. Ĝis tiam, lia spirito parolis nur kun la aĵoj en la aferoj de la fizika mondo; kaj liaj anĝeloj, la pre-justuloj, tiel faris; konscia de la komenco, sed ne konscie sin malantaŭen sur la konscion.

G. La boneco de Dio kaj la malbono en la mondo.

Estas la plej supera esenco mem-konscia, do estus batita per malbona volo nur sin mem; ĉar dum ĝi povas turni ĉi volo, kiel kontraŭ li, ĉar ĉio en ĝi. Lia volo povas esti

nur bona; kaj ĉar li vidas ĉion en unu aspekto, do li ne mankas la scion al perfekta iluminiĝo tiu volo. Sed estas malbona en la mondo, laŭ niaj ideoj estas malbona; ni ne povas forigi, kaj volas liveri ĝin ankoraŭ. Kiu ergrübelt kiel ĝi staras kun lia deveno? Kiel fartas kongrua kun kion ni petos de Dio? Ĝi estas malmola demando, kaj tamen estis tro peza por la mondo.

Se Dio volis, malbono, la doloro de viro kaj pekon, Li estas malica dio.

Se Dio permesis malbona ĉar li povis eviti ĝin sed li estas pigra dio.

Kiam venis lia maniero denove, li estas malforta Dio. Kjel mi konfuzis min tie? Ĉiuj provu ĝin en sia propra maniero, pravigis Dion, ĉar li estas kapabla; dünkts min kiel bona: La malbono ne venis per la volo de Dio en la mondo; lia volo kaj lia agado estas nur por levi ĝin, kaj lia scio kaj lia potenco estas sufiĉa por ĉi tio. Kion ajn malbono emerĝas, ĝi emerĝas nur en la sfero de detaloj kaj rezultas en la paso de tempo tra la aĝoj. Nur post la aro, sed ni povas mezuri la Eterna Dio, la tuta eterna.

Ne per Dia permeso en la mondo; li ne permesis al arbitre, ĝi punas lin kaj venkis lin kun volo. Ĝi estis ankaŭ ne estas kontraŭ la volo de Dio en la mondo, por ke Dio havis antaŭe ekziston de malbonaj pensoj de malbono kaj nur malfortan obstinaj ke ne levigxu; sed en malsupra areoj venis en la mondon, kie ne, sed kion faros la supro, super la menso de Dio okazas, kiu estas donita al li kialon de esti, kaj substanco estas donita fari, alie ol per niaj propraj humilaj kaj pensado. Lia volo estis pli kontraŭ la malbono en la mondo; Kvankam ne simple, tamen, ankaŭ por promocii la bono, sed ambaŭ estas la sama direkto; tiel kiel la homa volo estas direktita nur kontraŭ la malbono, poste, aŭ rilatigitaj, ĝi devas esti nomita. Tiusence do kompreneble nun malbonon kontraux la volo de Dio. Ĝi estas nek malbona nek mallaborema, ankoraŭ malforta Dio; restas simila al ni, la bildoj de Dio, sed unu arketipo super ĉiuj formoj.

Ekde multe restaĵojn, kiujn mi ne povas trovi la lasta; Mi petas do. Sed kion mi komprenas, mi komprenas kaj mi volas diri: Okazas ĉar ĉiu kio okazas en nia animo, kun nia volo? Ne aperas sennombraj senvole gxi, de senkonscia aŭ konscia malsupra instinktoj? Ne estas mia propra konscia volo nur la supro ligilon en mia animo, kiu serĉas redukti ĉion al la komuna bonaj goloj, kio ŝajnas al mi nur por mi la plej bona, harmonio kaj paco inter mia scio kaj kredo, pensojn kaj dezirojn, eĉ se sola suspektema, kaj strebas atingi prospera progreso sur ĉiuj malhelpo; kio ne taŭgas en ĉi tiu persekutado, kiel longe tordoj kaj turnoj kaj ŝanĝoj kaj humilan ĝis ĝi aldonas al la, kaj, fine persvadis en gxin cxiujn, promocias la fluo de lia ĝenerala progreso kaj kiel ondo de lia progreso bezonas vin? Ĉu Dio mem, lia animo kiun nia parto, specimeno malsame? Dio devus konsisti el nenio sed supera animo volo? Nenio senvole (ĉu arbitre si registritaj) en rilato al tiu supre aperos en lia konscio? Tiam kompreneble ne estus specialaj estaĵoj en Dio; ĉar nur ke ĝia malsupra volo kaj disko povas eksciti kies supro speciala maniero, igas ilin

specialaj kreaĵoj en gxi;estis ĉiuj malsupra estos entombigita en sia supra salajruloj, kio ni estas? Ne devus esti simple nur la Supera Dio en la supera volo, la ŝoforo, ŝoforo, kiu celas redukti ĉion al la plej ĝenerala objektivoj, kiuj estas nun rigardata kiel la plej bona nur en Dio kaj Dion, harmonion kaj pacon inter cxiuj konoj por atingi kaj kredon, cxiuj pensoj kaj deziroj, tiel kiel individua rezisti, kaj prosperan progreso sur ĉiuj obstaklo serĉis; kio ne taŭgas en ĉi tiu persekutado, kiel longe tordoj kaj turnoj kaj ŝanĝoj kaj humilan ĝis ĝi aldonas al la, kaj, fine persvadis en gxin cxiujn, promocias la fluo de lia ĝenerala progreso kaj kiel ondo de lia progreso bezonas vin?

Nun kaj la homo estas jam ne bonon kaj malbonon laŭ la individuo, kio aperas en ĝi en la suba regionoj de sia menso, sed laux la direkto, la individuo prenas sian supran volo pri la organizo kaj administrado de ĉi partoj, per kun la reganta vidpunkto en sia supre monda konscio. Se la malbona kiu venas en lian menson, sola kialo por tio estas plibonigi ĝin kaj resanigi, kaj promocii la bono, por plue evoluigi ĝin, tial li estas bona. Kaj do ni havos nomi ĝin Dio bone, malgraŭ ĉiuj malbonaj, kio aperas kiel sola en sia mondo, sed lia estro tiras lia kreinto, sed la kuracisto kaj bona; se sed la pli longa kaj pli ni sekvas la skemon de aferoj tra tempo kaj spaco, la plej elstara supra conveniencia tendencojn, pli brilas la persekutado, aĵoj konduki al bona kaj justa fini goloj, tiel ke tio, kio en ni kiel malbonan malgranda, individuaj kaj Meza aperas, la tempa kondiĉo de bona en la eterna kaj alta senco.

Sed ni ne vere vidi allwegs kiom malica devas servi por detrui la malbonon, la malbono devas mem esti la fonto de bono? El neceso, kreskis tuta progreso de la homaro, kaj ĉiu nova kriz alportas novan progreson; ĉiu falilon estas nova flugilo. La punon sur si suferanton, malica, sed estas tie por malebligi novajn malbono, parte plibonigi pekulo mem; kaj se la puno postulita la stato, la ne atingis, tio estas nur parto de la puno de Dio, foriru gxis gxi okazis; gelingts ne tie, sekvas nova vivo, kiel vi daŭrigi; fine devas okazi ankoraŭ; la konsekvencoj de peko kreski, kiel propekan kreskas kaj kiel punon ŝanĝoj produktitaj en la epizodoj estas evidentaj; Ĝi kreskas ĝis kreskas super la malbona senco. Ĉu tie ĉi, se ĉiuj la sama. Fine ĉiuj stangoj eluzitaj la plektitaj pekulo mem, la endurecimiento estas tute solvita; do finfine Li estas certa ke li estas firme steeled. Eĉ kvankam multaj bonaj devas suferi malbonan ke nur apartenas al malbono en la mondo, kiun li devas; sed se li povas toleri, ĝi nur utilas lin; daŭri ĝi nepre venos beno, tiel granda, ju pli longe li povis stari en la bona kaj la pli longa la salajro moviĝis. Tie aŭ tie, ĉiuj la sama. Eĉ en ĉiu ŝtato estas religiaj kaj juraj institucioj kiuj regas en tiu senco, la fido, scio, la volo de la popolo kaj granda egaleco. Tiuj instalaĵoj ne kaŭzita de blinda instinkto de la homo, kiu iras nur momenta plezuro, sed nur per konscia volo; sed ili ne povis ekesti nur per la sola volo de la popolo, sed nur per iu kiu metas popola volo, eĉ en kunteksto, kaj jam tie tiel faras la spuro de alta postulos ke, kompreneble, nur sin tuj tute laŭte, pri ĉiuj individuaj ankaŭ situanta; sed estas stato ne la tuta afero, kaj la tero ne estas la tuta afero, nur la mondon kun Dio estas la aro. Ĉiu havas ankoraŭ la granda tutaĵo. Koncerne la individua homa volo helpis fari tiuj bonaj institucioj venis en estaĵo, li havas nur laŭ la postuloj de almenaŭ povas fari pli ĝenerala kaj pli laboris lia receivables en ĝi, des pli bona la mekanismo. La tendenco de religio kaj justico estas

en ĉiu ŝtato bona tra ol la tendenco de la individuo estas, averaĝe, kaj estas kapabla de kiam individuo nek la religio kaj la rajto de la ŝtato por plue disvolvi kaj plibonigi, estas nur pro la antaŭa Religio, la aktuala leĝo kaj nova supera vido de la Generalo estis direktita al tio; kiel estus kapablaj, elŝirita el la tuto, kaj sen kiu li registris sian rilataron kaj tendencoj spirita en sin, ion fari por la tuta afero? Lia volo ŝajnas tiel pelita de la altaj volo, kiu ligas al la supra ligo, tiel kiel supre denove estimulante, kaj ne finia volo estas fari ĝin tiel ke la malfinia ne trovas ĝin ankoraŭ promocii kaj plibonigi. Kio estas bona, do ĉiuj el la supre, sed la homo povas fari arbitre ilojn por tiu bona; farante lian volon, subjekto al la supera volo li; se li ne arbitre la paso de la bono de supre sekvas, li devas fari ĝin iutage sed.

Do nun la Dia ĉiopoveco ni ne mallongigxis, se ni simple ne kredas liajn ĉiopovo kiel senfunda termino, sed kredas ke estas kongrua kun la koncepto de Dio bona. Ne estas ĉiopova, li estus nur se li ne povis kompreni, kion li volis, nek volis, kion li ne povis, aŭ se la malbona volo de ĝia supro prefere limigita, kiel pravigitan; aŭ se io ŝprucus ne per li, en li. Nun ankaŭ ekestas eĉ malica kun li, en li, ne nur por lia volo; Lia volo estas prefere nur tiam ke senvole organizi en malsupra sensoj en li falis en pli alta senco kaj stir. Sed se vi vere volas ĉiopovo ne tro proksime al Dio, ke ĉio, kio okazas, okazas per Dia alta volo, do mem vidi sur kiel vi savos vian sanktan, bona Dio ankoraŭ. Sed mi volas sia ĉiopovo bona teno tiel ke li povas fari kion ajn li deziras, kaj ke cxion, kion li volas bonon, simple ne bone en ĉiuj kaj ĝenerala, sed ke ĝi estas ĉiu individua unufoje pia; sed ne kio estas en la mondo, kiu estas kial mi serĉas ĉiun krom la volo de Dio, kvankam ne aparte de Dio, ĉar mi preferas vidi la kialon, kontraŭ kiu li pelas sia forto kaj aktiveco de sia supra volo mem, kiel homo sian teron. Ĉu do la malbono lasta origino klarigis? Ne, neniu pli ol la mondo kaj Dio origino. Ĝi estas ĉar kun Dio, kaj fine mi demandas ne tial estas tie kun Dio, ĉar mi ne konas la ankoraŭ klafto, tiel malmulte mi scias imagi ajnan unua origino. Ĉi decidas kie la vido de la infanino ne sufiĉas en First Aferon. Mi certe ne scias kiel supera volo povus esti tie, se ne iom sub li, kiu faras sian laboron neebla; sed mi ne specifas kial tio devis porti kun si la eblecon de doloro kaj peko en si mem; Mi ne povas pensi kiel vi povas antitezo de plezuro sen doloro farita per ekzistanta signifas la mondo por mi, kompreneble; Sed kial tiu facileco en la mondo faras por vi, kion faras vi volas nur ebla kun doloro? Kun doloro sed lasta ĉiuj dependas malbonon kune; mondo kiu abliefe pura senpeka lustful evoluado per la volo de Dio, kompreneble, ŝajnis al mi kiel rado kiu abliefe sur la trajno pezo sen inhibición; sed kial ne povas esti tia mondo horloĝo, se ne povas esti tia mano rigardas? La sola infanino ŝancon mem povas rilati al la malbona vojo kaj lia realaĵo kun lia realaĵo, ĉar nur en la areoj de individuaj estaĵoj, estas malbono, ne al la tuta Dio; kio estas la signifo de la tuto, kiu estas tute bona; sed kial estis kreitaj estaĵoj mem, kial ili povis fari tion nur en tia eventualeco ekesti? Mi estu terenoj amasiĝas kialoj; En ajna kialo, nova demando amasiĝas kaj kaŭzi neniun respondon surbaze de kialoj. Do mi preferus stari trankvile cxe mia esplorado. Nur ĉar mi taksas, ke estas kion mi bezonas en la mondo de malbono, kiel iam tie, kiun mi la sopiro por io mi povas konstrui mian esperon, ke la malbono ne estas tie por Dia volo kaj ĉiam nove kreitaj,

Prefere, lia volo kontraŭ la malbono ekzistas, plu kaj plu ne tuj levi ĝin kaj resanigi, kaj povas rezulti el io, kion li ne levas al interkonsentigi kaj resanigos kaj scipovas plibonigi en la paso de tempo tra la aĝoj , eĉ se ĝi devus en negrave kiom granda devio; lia scio kaj lerto sufiĉa, kaj la pli longa kaj pli granda la devio, la pli kaj pli granda la celon, sed kial la celo ne estas plene sukcesis la sama ĉie kaj ĉiujn samtempe? Ankaŭ, mi ne scias, kiel mi ne scias kial la mondo, kial mi eĉ ne egalas al fino.

Kiel ne estas supera volo de Dio sur la fundo, kelkfoje malbona, kelkfoje bona volo de la kreitajxoj, kiuj estas sufiĉe bona, mi pensas nun, estas la plezuro kaj doloro de la malsupra kreitaĵoj Top en Dio, farante ĝin unu benata Dio faras, alie ol en la individuoj mem super la malsupra plezuro kaj doloro, kiu alligas al detaloj, engaĝiĝas supran deziron stapling al la konsidero de kio estas plezura faktoro en la aro, antaŭ nur al la konscio de bona serĉado trans kaj ene de la signifo de la tuto, kaj la sento de kontentigo kun Dio kiu kreskas nin de ĝi, plezuro kiu superas ĉiujn malsupra Lust for, ne malpli certe doloro pri ĉio al stapling al la konscio de malemon kontraŭ la supra aro Dio, kiu superas cxian malsupra doloro. Sed nur la iama konscion kaj maniere oni stapled supera plezuro kiel tia povas fali en Dio, ĉar kiel ĉiu entute ne povas rezisti. Nin al koni unu persekute kun li, tiu donas al ni la supran plezuro, kaj li estas ĉiam aro kun vi mem.

Kiel, tamen, li sentas nian malsupra ankaŭ estos pelita de lia kondukado forto kun tiel sentas eĉ niajn malsupra plezuro kaj doloro en si mem, estas de kiu estas aktivigita nur tio, kiel la nia kaj ne suba volas iun kontraŭ lia supera volo kapabla, tiel kiel la malaltaj doloron sentas kun ni kaj en ni, povas fari nenion kontraŭ sia superega deziro, sed la bredado kaj repaciĝo de ĉiuj subaj doloro kaj la konscio de direktis aspiro portas sin tiel bone en sia supra plezuro kiel bonaj fontoj de plezuro promocio. Estas unu el niaj tre animoj enprofundigita en nokto de suferado, do ĝi ne estas afero malproksima preter sia hung maduración; tiu nokto estas por li nur ombro en lumo plenigis pentraĵoj; la pentrarto ne nur ne bela sen ombro, estus neniu ajn. Sed la lumo estas la deziro de la repacigo de suferado. Kaj ne estas la Dio por ni la plej bona kiun portas nian feliĉon kaj malfeliĉon en si mem, propra, unadulterated bliss en menso estas la fakto ke li ungehoben nenian malbonon, unbefriedet permeso? Kio pri se li nur ekstere rigardi nian mizeron ni la mizero de almozulo en ĉifonoj, ni ĵetu denaro? Sed nun li sentas la tutan nian doloron rekte 'kiel ni nur mezuro kontraste al ni, kiel Li samtempe sentas la frazo kaj la solvo kaj la seguidilla de plezuro antaŭe. 10) 10)

En mia eseo pri la plej bona S. 14 ff. tiuj lastaj konsideroj estas iomete malsama desegnita tiel ke ĝi taŭgus

nur sur la plej proksimaj, sed ne al la plena versio de la koncepto de Dio (cf .. p.33).

"La feliĉo estas ne nur savis sin, La feliĉo kaj ne en paroj, ne sole; Savo ne estas tro multaj, nur por ĉiuj, mi nur povas plaĉi al savo de la tuta mondo.

Kiu Lenore kaj mosto mizera Andre koni

la propra feliĉo Bonvolu konsideri elprenita de li per. forgeso Kaj la beateco povas ne esti, ĝuste, scio estas feliĉo sola. tamburo ne povas bestehn la beateco sur tero, ĉar tie la benita vidi tantos Unsel'ge.

Kaj la penso nur estas feliĉego sur tero, Ke la desafortunados ankaŭ benita esti. iu konas tiun, kiu portas kun fervoro en lia parto por ĝenerala, tia estas la savo. , sed Dio scias la vojon al ĉiuj sanigante kusxi Tamburo estas nur benata Dio en li nur povos esti ĝin. " (Rückert, "sagxo de la brahmanes." IS 58)

Se ĉi tiuj konsideroj foriris al la menso, kiu estas trovita en la penson de Dio en la maldolĉa aflikto konsolo por ĉiu konsolo. , ĝi devas esti bona kun vi, ĉar vivas Dio, Dio loĝas en vi, kiu vi vivas Dio, Dio de via suferado ne nur eksteraĵo aspektas, sed sentas sin al Vi, kaj cxiujn viajn povojn kaj rimedoj havas grandan forton kaj rimedojn, per kiuj li estas utiligita senĉese efikigi la alto de la malbono. Li transportis ne nur vian forton, sed kie ili ne volas riĉa, fortoj malproksime preter vi, finfine sian tutan forton al la riĉuloj al ĉio; kvankam li havas vi enganchados kiel malbono portanto aŭ agento, unue antaŭ ĉiu labori kontraŭ ĝi kaj devigante mem, kun punoj, kie ghi bezonos; tamburas ne metu viajn manojn en vian sinon; ĉu vi volas festi, la malbono kreskus ĝis ili tamen komencis vigligi kaj akiri ajnan laboron farus ili malsukcesis; nur li havas tie ankoraŭ tie supre en via manetoj pli grandan altaj mano; li levas, se la via farita kaj via tuta ankoraux ne faris. Dio ne estas laca, kiam vi estas laca. Perdi sian fortoj ne laux via kaj la sukceso de eterneco ne post la sukceso de temporalidad. Se Dio vivas malgranda kaj mallonga, kiel estas via unu tie, kaj via vivo tie via sana, do kompreneble li deziras rapidi, antaŭ lia kaj via fino ankaŭ la malbonon tuj estos ke li portas en vi. Sed la eterna Dio scias atendi; Li konas la plu malsatos, do ĝoja saturación, la pli malfacila la laboro, la plej granda forto li gajnas unu tagon en liaj infaninoj. Do estu pacienca, ĉar estas Dio; Li ne estas vana. Kion vi ŝajnas vana por ĉi tiu mondo, ne por postvivo; kaj la postvivo ne estas por nenio post ĉi tiu vivo. Prefere kuŝas unu el la plej belaj kaj konsolajn riĉaj aspektoj de niaj suferoj kaj morto, ke, kiam la turno de la suferado fariĝis neebla sub la cirkonstancoj de la vivo, la vivo mem tiel novaj turnoj kiuj ne nur novaj kondiĉoj okazas en tiu rilato, sed ke nia monduma konstanteco kaj ekzerco pacienco suferi mem havigas al ni la plej valoraj aktivoj por la postvivo. La doktrino de estontaj aferoj disvolvos ĉi plui.

H. Kio estas en la pli mallarĝa senco de Dio kaj kontraux Dio? En pli vasta senco ni estas ĉiuj Dio, ĉio estas Dio en ĉio; sed nur ĉar ĝi estas nenio, ĝi devas ankoraŭ permesi speciala senco, al diri de iu ke li estas Dio, Dio estu kun li aŭ ke li estis homo de Dio, li estis kontraŭ Dio, Dio kontraŭ li. Kaj tiel farigxas. Tial, ke ni ĉiuj estas en Dio, ni ne estas ĉiuj en la sama maniero en Dio; prefere estas tiom

da manieroj de esti en Dio, kiel estas manieroj de esti en ĝenerala. Tiel, la ordinara kaj vulgara, la malbona kaj bona homo estas nun kvankam en tute malsama maniero en Dio; kaj cxiuj, Dio havas por ili, kiel por ĉiuj Dio tute malsama interrilato. Havas la Spiriton de Dio tra direkto al la eterna bono, sed tio ne signifas, ke unu momento rigardante iri tiun direkton, kiel en rivero flosoj kaj multfoje orientita kontraŭ la fluo, sed devas finfine kun la tuta potenco de la maro. Multa individua volo povas iri kontraŭ la tuta Dia estos estri kiom sola motoro kontraŭ la supron volo en ni, tamen, ke ambaŭ disko kaj deziro en ni. Kaj en tiu senco ĝi povas esti dirita en la strikta senco de multaj individuaj: Tie estas kontraŭa al Dio, kio estas ankoraŭ esence en Dio; Tamen, Dio aŭ nomi dia, kio ĉu apartenas nur al la tuta Dio kiel omnipresencia kaj omniscencia, aŭ en la finia kio la cirkonstancoj kaj la persekutado de la dia tuta bela pura kaj klare reflektas la scio aŭ temas en la beleco viva enkorpigas aux kostumoj kaj agante en la direkto de kiu estas, mem estas ĉefa akso en la direkto de lia kapitalo. Do eble nun ne miskomprenis kaj neniu obĵeto estas al troviĝi kiam ni frue la proksima, poste la aliaj sensoj servos al ni bone tiurilate.

J. Dio kiel spirito en rilato al lia fizika ŝajno mondo. 11) En la eksperimentoj, la rilatumo de la dia Spirito alporti sian materialon mondo de fenomenoj sub klara vidpunkto, ni prizorgi ne sercxu lumo ankoraŭ malantaŭ la lumon. Ni iras de ofte diskutis proponon de: Al fantomo aperas kaj detektitaj rekte mem; sed neniu menso povas scii ion malsaman spiriton aliaj ol per eksteraj fizikaj karakteroj, sed alportu la spirita mem nenion rekte al apero. Mi konas vian spiriton nur per formo kaj agado de via korpo, parolo, rigardo, ĉio eksteraj fizikaj signoj; de la Dia Spirito, tiel for kiel ĝi iras preter mia menso, kaj kiom multe li prenas ŝin eĉ pli, nur pere de materialo naturo interago. Eĉ kion mi kredas al la vorto de la Skribo kaj mia instruisto de Dio, ne rekte amasigitaj al mi en la formo de la menso, sed venis al mi nur tra la mediacio de lumo kaj sono. Mi dubas ĉu mi volas, ĉu vian korpon, cxu naturo havas spiriton; ĉar tuj mi ne povas malkovri la fakto de spirito, tamen, mia spirito kaj Dio sian spiriton aperas en tuja maniero kiel apartenantaj al la duboj. 12) Ĉiu liberigo de la spirita en la plej largxa senco de la vorto de la spirita, tiel ke la plej malĉastaj senton kiel la plej alta pensis parto de ĝi, estas kiel tia tute afero de apero, aŭ estas nur kiel momenton en unu tia; tamen, la korpa, fizika kiel tia ie nur unu alia ol si mem aperas, alie ĝi estus spirita kaj ni konfuzas la vortojn. Se iu volus ja diras: Mia nervo perceptas kaj aperas sin en tiu senco, sed kiel li perceptas sin, estas nur liaj sentoj, ni ne nomas ĝin nervo, tamen nervoza procezo; alia devas anstataŭ alfronti lin, rekoni lin kiel materialo kaj substanca agante nervoza. Kaj ambaŭ estas sed du. Ĝi iu volas diri: Mia cerbo ŝajnas en lia materialo procezoj kiel fantomo, sed kiel ĝi aperas, oni nomas ĝin simple gravas, ne la cerbo, sed la procezo de la cerbo; alia devas konfronti lin plu rekoni ĝin kiel materialon en la materialo procezo begriffenes cerbo.La lingvo disigas krom tio, kion aŭ kiel ĝi aperas al sin, sidiĝante sur la flanko de la animo aŭ menso, tio estas kio aŭ kiom ĝi aperas alia, sur la flanko de la fizika, korpa, materia aĵoj. Sed kion se ambaŭ aperas, estas tamen esence se ambaŭ la sama, kaj la aspekto, nur malsamaj.

11)

La folgends skizita vido de la rilato de la fizika kaj mensa disvolvas en iu detalo en speciala

apendico al tiu sekcio, sed tie nur tiom, kiom ricevis vidas ĉi tiun Verhältnises, kiel la pozicio de la plej komunaj aspektoj de la rilaton de la dia spirito al la materia mondo de fenomenoj (naturo) ŝajnis necesa. Kiam allwärts rekonita malfacilaĵo por diskuti la bazaj terminoj de la fizika kaj mensa klaraj kaj konvinkofortan, kiel la du reprezentoj donita tie kaj la apendico ilustri reciproke, kvankam mi serĉis, kaj ĉiu el ili observu klara kaj ligas lin, kiu necesigis iom resumos en la Apendico.

12) "Ĉar kiu inter homoj scias la aferojn de iu homo, sen la spirito de homo, kiu estas en li, tiel same blanka . neniu, kiu estas en Dio, sen la Spirito de Dio " (1 Gor. 2, 11)

Fakte, komuna esenco estas la spirita aspekto kaj korpa aspekto por alia ol la propra, kiel. Interne aperas eĉ tiel, aliaj ekstere tiel; sed kio aperas estas tiu. Kaj neniu miro ke ĉi tiu ŝajnas tiel malsama ol spirita kaj korpa. Oni ja konsiderita de tute malsamaj vidpunktoj, dependanta sur ĝi ĉu vojo aperas tie de ena, tie ekstere de oni. Inkluzive de ajna alia esprimas opiniojn sed jam vidos ion malsama se vi ĉirkaŭiri ĝin, ekestas pli proksimaj aŭ pli for, kompreneble, des pli se oni de ĉiuj eksteraj al la interna, la centra pozicio iras, kie objekto kaj subjekto de konsidero koincidos en unu. Tio estas io tute alia, ĉar ĉiuj esprimas opiniojn, kie ambaŭ estas ĉiam aparte. Ĝi tiam dependas ankaŭ tre malsama publikigado, la spirita anstataŭ la fizikan. Tiu spirita aŭ self-fenomenoj povas tiel ankaŭ ĉiam esti nur unu, ĉar estas nur unu interna vidpunkto, povas koincidi subjekto kaj objekto en nur unu vojo; tamen, la fizika aspekto povas esti tiel multaj, kiel la ekstera pozicioj kaj el staranta. Ĉar sed estas la sama baza esenco, kio aperas kiel la menso kaj korpo ol aliaj, tiel ankaŭ ambaŭ modoj en kunteksto kaj ŝanĝi condicionalidad devas ŝanĝi; kaj tiel la fizika aspekto de la alia, tamen, povas ankaŭ servi kiel ekstera trajto, kiel esprimon de spirita mem-elmontro de la alia, sed konduki nur nerekte la sama noto; oni havas la karakteron de interpreti la eldiro nur rajtas mem publikigo know. Kaj kiel gxi devus esti en tiu rilato nia konkludoj, ĝi vere estas. Tiu estas ankaŭ pruvo de la soneco de la ideo kiu subyace ilin. Nun estas ankaŭ egale klara kial stranga aĵo neniam povas aperi tuj post sia intelekta, sed nur post lia fizika flanko ni;ĉar nur la esencan rilaton de menso kaj korpo estas ke la sama kiel kio ŝajnas esti fantomo mem, unu kontraŭ la alia aperas kiel korpo aŭ korpoj en malsama formo. La alia devus koincidi kun ni en tuta aŭ parte, esti detektitaj per lia spirita flanko tute aŭ parte de ni rekte. Do ni pensas fakte la rilaton inter Dio kaj ni. Li registris ĉiun nian Intelekta rekte kiel tia, ĝia ĉar ni kongruas plene kun partoj; sed ni nur parton de sia spirita rekonis tuj kiel tia, ĉar ni simple kongruas kun liaj partoj; la ceteraj prezentas nin kiel fizika kaj materia agado naturo. Tiurilate ni havas komune sed parto de spirita memmanifestiĝo de Dio, ni estas ankaŭ ne esti konsiderata kiel ekstera al li estante en la sama senco ke persono kontraŭ la aliaj estas eksteraj. Ĉiuj studoj kiujn ni povas fari sur la kampo de la ekzisto, riĉa nur al spirita kaj materiala mode gxi. El la fundamenta naturo mem, kiu estas submetita al du modaloj en unu, nenio povas diri pli ol ke estas nur unu, kiu havas duflanka karakterizita per

la kapablo de ambaŭ modoj, kiel spirita estaĵo, se ĝi mem, kiel korpa, krom se alia ol li mem povas aperi. Vane ni provis identigi ion malantaŭ tiuj manifestiĝoj, ĉiuj niaj konoj esti rigardata kiel eĉ nur kiel specifa provizo de nia spirita aspekto.

De proksimen, ni trovas, ke eĉ la tuta korpo estas rekonita nur per nia animo, ĝuste kiel la korpo karakterizas por ni, ke li estas la determino de lia agnosko en nia propra aspekto. La intuicio, senton mi gajnas kiam mi kontemplas alia korpo, betaste (kun ĉiu mi trovos ion pli por asocio ol posedaĵo, determino de la korpo hinzuzudenken okazo) apartenas ĉiam al mia animo aŭ self fantomo. Tamen, ĉi tiu determino de mia animo aŭ self apero, kion la aliaj kaŭzas en mi, kaj forkaptantan min lia korpa aperas estas sufiĉe malsama de la mem-apero, aŭskultis lin kiel sian animon, tiel ke lia fizika ŝajno, ke mi gajnos en mia animo, kaj sia propra mem-demonstracio, ĉiam du restos; ĝuste ĉar ili tenis malsama pozicio por vidi. Lasta cxiuj povas montri iam kroĉi nur en animo kaj la animo, do la apero de korpo, kaj tiel donis al la intuicio, sento, ĝi vekis en mia animo per alia, de la sama mia fizika aspekto, prenas la samaj. En alia maniero, estas virtuale neebla paroli pri korpa, fizika aspekto. Por la spektanto, ĉiu solvas tiom en kontemplado en animo mem apero sur; sed ĉi tiu ne rekonos, do la sento de ĝi sugestas nature por ke certaj dispozicioj de nia aŭto fenomenoj stimulita per iu ekstere de ni, kaj tiuj provizoj estas nun uzata por ni karakterizaĵo de la biologia, fizika naturo de la celo kiun ĝi stimulas.

"La afero estas krom vi, cxar vi kiu vi estas disigi ilin, sed ankaŭ estas en vi, ĉar dus rekonas en vi. duobliĝis tia estas la afero kaj zwiegestaltig.

En kontraŭdiro kun ĝi vi zwiespaltig.

Tamen la kontraŭdiron levas sin detrui kun; . Ĝi nomas vin nur solvi la kontraŭdiron vi ŝatas la interna afero bildon de la alvoko eldiru . äußre Aŭ vidu la interna bildo spegula vi ne estas sola en la mondo, estas ankaŭ spegulo kien vi ankoraŭ suprenrigardante. " (Rueckert "sagxo de la brahmanes." II. S. 21)

En la malproksima vido, ni trovas ke ne bezonas esti du homoj kiuj alfronti reciproke, tiel ke korpa rekoni la aliajn. La sama persono povas havi ankaŭ parto kiu apartenas al sin, pere de alia parto, kiu apartenas al li, senso organo, identigita kiel korpa; sed ĝi devas nur esti alia parto, tiu estas esenca. Do ni vidu per la okulo de la kruro de la sama korpo, kiujn ambaŭ apartenas; sin kompreneble la okulo povis vidi lian fizikan kondiĉon post, kiel ĝi povas kompenso staranta; nur lia percepto havas de oni kiel mem-demonstracio, aŭ ĝi kondukas al mem-apero de la tuto, sed la kruro estas komparita. La tuta compilación de kruro, okulo, cerbo, ktp ne povas vidi tre kia fizike same; sed (kiom konsideri ĝin ĉe ĉiu kiel portanto de menso) aperas sur la tuta nur per ilia spirita flanko kiel animo; sed la apero de la korpo de malsamaj flankoj falas kaj en minora vojo en la mem-elmontro de tiu animo en virto de la apudmeton de la okulo, orelo, fingro kiel akra organojn kontraŭ la resto de la korpo, kiu apartenas al la animo kiel tuto, kaj pri cxio, kion la sensoj individue teno, ĉiam atakas

la animo de la tuto kun lia ĝenerala konscio kaj multaj ĝeneralaj referencoj gxi inkluzivis, for. 13) 13)

fisiológicos analizas, estas fakte ĉiu malĉasta sentoj kiuj konsistigas la senco de aspektojn ĉe ĉiuj popoloj, inter la komunaj sentoj kiel doloro, malsato, soifo, ktp estas akiritaj per rilatoj de sia nerva sistemo por la resto de la korpo; kaj la apero de objektiva, la animo de eksteraj aspektojn en aparta por la apudmeton de apartaj eksteraj porteblaj sensa organoj al la celoj (cf .. Apendico), ankaŭ pere de nervoj, konektitaj unu flanko al la tuta komplekso de la nervoza sistemo kiu fermas la ĉefaj nodoj en la cerbo , aliflanke, desegni tra la mediacio de la senco organo eksteraj stimuloj. Pli detalaj kaj pli precipe kun respekto al la homaj visualización estas por ludado devas preni ĉi en rakontas; sed ĉi tie la principon nur ĉiam konvinkofortan retentiva prezento estas la eingänglichste, estis alportita antaŭen, kiuj ne bezonas respondi al fiziologiaj detaloj kaj parte orientita hipotezoj; ne revenis al la apudmeton de la nerva sistemo kaj specifajn partojn de la nerva sistemo por la resto de la korpo, sed ĝenerale nur unu parto de la korpo kontraŭ la alia; kiu povas subteni la funda konsidero en menso, ke ĉiu sento de aspektojn sed lastatempe fondita tute por ni sur interrilato konstruita el la apudmeton de la nerva sistemo kaj übrigem la natura korpo kreskas. Kiam okulo vidis la kruro, estas fakte nur la ekscito, kiu ricevas la optika nervo tra la resto de la okulo de la kruroj, kion faras ĝi aperas la kruro. La resto de la korpo estas unu, sed ĉiam tiel kondiĉi la fizikan senton kiel la nervoza sistemo, ĉar por la nerva sistemo solaj, ni povis havi neniun pli ol por la resto de la korpo estas afliktita; La nerva sistemo ŝuldas ne nur siajn sentojn, sed ankaŭ lia kapablo senti multe pli konektita kun la resto de la korpo.

Fakte, la diversaj fenomenoj kiujn ni gajnus per dividanta nia tuta resto de la aro, kaj farante nin nia korpo aperas kiel tia, la supra simpla aŭto fenomenoj aranĝi sin ol eĉ ankoraŭ bajista en nia aro, tiu aro, la animo de la aro, kaj la falo en subordigita vojon en nia animo, sed, ankoraŭ koncernita eĉ iuj altaj rilatoj kiuj ne estas inkluditaj en tiuj individuaj perceptoj inter si.

Simile, estas tiam ankaŭ kun Dio. Li vidas kun liaj kreaĵoj kiel partojn, organojn de sia korpo, aliaj kiuj alfrontis partoj de lia korpo kaj engaĝiĝas kun ĝia supra kaj suba konscieco konscion implikaĵoj sur kiel ni povas ĉiuj individuaj perceptoj unesrer senco; sed sen ajna uloj aŭ alie organoj objektiva percepto de ĝi individualizado, estus tiom malmulte eksteran ŝajnon de materialo corporeality de Dio, ol sen senso organoj por ni. Tion ni nun konsideras iom pli funde. Ĉar ĝi estas tiel en la naturo de la menso, kaj Dio nur de la spirita povas percepti rekte kio apartenas al li mem, li aperas mem. Sed ĉio apartenas al li, kion li faras ĉioscia. Nia spirita mem-demonstracio estas nur malgranda parto de lia. Li aperis rekoni nur en la individuo spiritoj de siaj kreitoj, nur venas al konscio en ĝi, do li devus renversiĝi en la samaj, ĉar ĉiu scias nur pri. Sed ni havas sufiĉe da kialoj trovis ke ne estas tiel, ke ĝi koincidas kun la nia ĝenerala konscio. Ĉar nun la tuta Dion en sia integreco, pleneco, perfekteco havas nenion kontraŭ, kiel okazas ankaŭ en la plej supra regionoj de si mem, kiu pendis sur maturigas ĉiu, neniu materialo ekstera mondo ekstere gewahrbar plus nek iu alia; mezuro estus pura spirito. Sed en areoj de la subordigitaj individuaj estaĵoj kiuj havas kompenso, la apero de la materia mondo okazas interne ilin ekstere kaj tra ili por li ĉar la materialo apero ĉe ĉiuj, nur la malon de kion ŝajnu li similas, okazas. Tamen, nenio malhelpas ke kion alfrontas en niederm areoj komprenos eĉ en altaj interkonsento. Dio, kiel Li havas ĉiu spirita en la mondo en si, kaj ecx siajn sensojn, vidante liaj infaninoj kaj maniere la malĉasta mondo de fenomenoj en si, tiel ĝi estas la opinio de niaj korpoj, sed nur kiel malsupra areo en gxi mem, sur kiu li lia ĝenerala konscio kaj pli alten,

ĝis la tuto kaj supraj partoj de la tuta nodplena ligojn tra atakoj. Do la materialo fenomena mondo ne estas Malsupra ol Dio, sed Malsupra en Dio, se ni kredas nur Dio en pli larĝa senco.

Kompreneble, ni vidas per niaj sensoj nur ekster nia korpo, sed Dio rigardas nin en sia mondo. Ĉu tio ne estas io alia? Nu neniu analogio inter Dio povas kaj faras nin savis; sed tie ne estas substancaj devio.Ni klarigas la tuta rilato al bildo.

Imagu arbo kiu povas sensi kio okazas en ĝi, kaj kio tuŝis lin ekstere. Li povas senti la trajnon de la sukoj tra lia trunko kaj ĝiaj branĉoj, ĝiaj folioj; kaj tiel konektita al la trajno en la enkorpa, tiom kontinuaj estis la trajno de intelekta Spürens. Sed la arbo ankaŭ sentas tiun trajnon modifas sin je ĉiu tuŝo de la folioj de la lumo, de la vento, de insekto; li povas senti ĝin kiel ekstera sensa determini kiu malkaŝas al li la ĉeeston de alia. Sed ĝuste kiam li sentos kiel ekstera sensa determini se unu el ĝiaj folioj alia tuŝita. Tio estas parto de la arbo mem, kiujn la aliaj estas tuŝita, ne ŝanĝi la karaktero de la eksteraj malĉasta senton. Same ni la sentoj kiujn ni gajnos en tiu nia korpopartoj individue stimuli la individuo, de la sama karaktero kiel tiu kiu vere per ekstera sugestoj moderiĝas nin aperi. Nun vi ankaŭ kredas ke la branĉoj kaj folioj de la arbo estis transiritaj pli kaj pli, estas pli densa frondoriĉaj, fine tiel proksime, ke la krono estas densa Bales; la branĉoj kaj folioj en ĝi restas ne malpli ekstere kontraŭ ĉiu alia. Nun estas la suko mem, pasante, nun ĉi tie, nun pli pasas, la folioj jam estas, nun pli premante kune, ŝanĝi relativan al ĉiu alia; kaj eligo efektoj, ni povas rigardi internen kiel Bale, sed vekas malĉasta sentoj en la Bale. Nia kapo kun sia vejno branĉoj kaj folioj cerbo estas tia Bale; kaj la sangon nur bezonas pli tie kaj iri tra gxi do ni vidas fajrerojn aŭ sono niaj oreloj; jes ĉiuj silenta memoro bildoj kiu trompu nin Paranormal, kiel, se ne pendigu sur silenta pres aŭ antaŭenpuŝo kulpoj en alia Silent efektoj kiuj falas sub tiu aspekto. Kune fermita pugno aŭ ambaŭ manoj ankaux tian Bale estas, en kiu la elektita fingropintoj kaj la palmo de lia premo sur ĉiu alia kaj ilia movado alterne transdoni sentas reciproke ene la Bale kiel ekstere.

Sed nun la mondo estas tia Bales, en la mil detalojn aliaj detaloj alfrontas; kaj la trajno kaj fluo de la efektoj kiuj iras tra la tuta mondo, la ĝenerala insisto, ĉio fluas movado kaj emocio ĉiam provokas nova interŝanĝo postuloj de la individuaj trajtoj kaj estas sin ĉiam nova for tiel difinita. Dia spirito sentas nun kiel generalo tuta trajno de okazaĵoj, li sentas kiel la daŭrigo de lia tuta menso kaj sensoj ĉiuj individuaj determinoj kiuj estas faritaj por la interago de la partoj de la mondo estas tiel malalta malĉasta dispozicioj de lia menso. Kompreneble, tiuj partoj estas ĉiuj en ĝi, sed ni simple vidi nin ke ankaŭ partoj alfrontas eksteren en aliajn partojn de ni kaj malĉastaj sento, povas ja vekas ekstere aperante phantasms en sia vendotablo trudas; nur io nova okazas kiel fundon La difinanta de nia konscia menso kaj, eble vekus la memoro de materialoj ekzisto li sentas lin ekstera materialoj ekzisto mem.

Sur la antaŭa povas esti konsidero, ni anwandten sur la tergloba uloj en rilato al la tero (prenita en larĝa senco) en larĝa senco por ĉiuj individuaj estaĵoj kun respekto al Dio apliki. Ili povas esti en iu formo, krom ke vi ne troigi la komparon tie de liaj limoj, kiel senso organoj, aux cxu vi preferas vidi kiel portanto de sensa organoj per kiuj li tiel ni gajnos per nia senso organoj, la objektiva aspekto de la materia mondo.

En konsidero de la antaŭaj konsideroj aperas por la unua vido de la esprimo: la naturo estas en Dio aŭ Dio estas imanentaj kaj pravigas, ĉu pro Dio en la naturo, imanentaj. Por ĉiuj kiuj aperas de la naturo, ili aperas sube en Dio-konsciencon; sed Dio konscion atingas nek neparoleble kun plej kompenson super tio, kiu aperas nenie en naturo; malgraŭ la altaj spiritaj referencojn denove ligita tiel nedisigeble al tiu, bazita sur kio ekstere aperas parte rekte el naturo, parte malfermas la profunda konkludo en la formo de ekstere Aperante, kaj kroĉi tiel ŝanĝi reen al la naturaj kondiĉoj, tamen, ke la esprimo, la Dia Spirito tenas influon en naturo, estas imanentaj, tiel, nur en aliaj aspektoj, ĝi povas esti konsiderata.

Se oni volas praktiki la vidpunkto de ilia confrontación anstataŭ du se ĝi tenis aspekto de la reala unueco de Dio kaj naturo, do ĝi estas ankoraŭ povas okazi abstraktado Ekzemple, sen eniri en kontraŭdiro kun la antaŭaj konsideroj, se oni nur prenas zorgo ne eksedziĝi per abstraktado konfuzi kun reala eksedziĝo. La sama A, kiu estas submetita al la materia kaj spirita flanko de ekzistado, povas fakte eĉ de la punkto de entute self-elmontro kiel Dia spirito, aŭ kiel Dio ekscelenco, tiam denove creaturely el la vidpunkto de la ekstera aspekto de tiu aŭ tiu aparta punkto vidpunkto kiel natura fenomeno aŭ naturo absolute konsideritaj. Sed la ekstera aŭ natura fenomeno, kiu estas ĉiam venkis per specialaj kreaĵoj kaj nur de apartaj lokoj ne estas reala krom la mem-manifestiĝo de Dio; sed falas, kiel jam vidis, en minora vojo, en la sama; Dio rigardas supren tra liaj infaninoj la naturo kaj gajnas sian intuicion kiel lia, kaj la sama aro, kion la individuo infanino kaj Dio aperas per sola estaĵo en ekstera intuicion kiel naturo, aperas sin tra kiel dia spirito, por ke el tiu flanko ne ekzistas vera apartigo de la intuye kaj Anschauende estas substance la saman. Tamen, daŭre malhelpi ne, abstraktado, la natura fenomeno, kiel ĝi okazas pro la creaturely individuaj opinioj, herboj en la kontemplado de la tuta Dia self-demonstracio kaj la sama fundamenta naturo kontraŭa nomi naturo aŭ Dio, kiel estas ekstere vidita de malaperintajn kontraŭ la tuta individua opinioj de estas, aŭ estas detektita sur interna pozicioj tra mem.

La kverelo, se mi dirus, ke la naturo estas unu kun Dio, aŭ ion alian ol Dion aŭ ion en Dio aŭ Dio ion de tiu naturo, solvas poste en parola kverelo sur. Ĝi dependas en kiu longo kaj maniero vi apliki la koncepton aŭ la vorton de Dio, kaj la esprimoj unu, alia, eĉ volas kompreni; ĝi povas esti en malsamaj ke povas ekzisti sed tutegale faktaj cirkonstancoj kaj permesas rekte aŭ nerekte, la samaj praktikaj konkludoj. Vi nur devas nenie observu la vortojn sola, sed por la diskutitaj bazajn kondiĉojn.

En la granda libereco, ke mi prenu post faktaj klarigo de la baza rilato inter Dio kaj la naturo en nomo de tiu rilatumo dependas de la cirkonstancoj kaj kunteksto, mi evitas ĝin kiel la esprimo ke naturo, Dio estas io ekster naturo prefere ol Dion; ĉar nur tre devigita interpreto de la sama kun la prezentitaj baza vido montrus kongruaj; Tamen, ni tre bone la naturon de la ekstera flanko aŭ ŝajno aŭ eldiro povas nomi Dio. Eĉ kiel iom pri la naturo ni povas kontempli Dion, estas ke li inbegreift en alia versio (kiel sia apero por li), se ni prenas la supran vorton en tiu frua senco de superuloj Kap.X estis ke ĝi ke ni nur volas nomi la supera spiriteco tra la sensoj bazo de la mondo Dio. Nur super devas ne esti konfuzita kun ekstere.

K. La naturo de ilia profundo kaj riĉeco kiel esprimo de la dia spirito.

Kiam ni rigardas viro eksteren, precipe en lia nobla parto, lia vizagxo aspektas, do ni kredas ke ni vidos en kelkaj manieroj la spegulo de lia menso. Kelkaj aferoj povas legi kiel ekstere kio okazas en lia animo. Sed se ĉio? Certe ne. Ĝi estas esprimita ne ĉiu por la malprofundaj rigardon. Sed ni ne simple, ni scias, ke tuj en sia cerbo kaj liaj nervozaj procezoj vonstatten kiuj estas pli difinita, pli solida interrilato kun lia animo procezoj ol kion ni vidas ekstere; Ni scias ĝenerale; sed precipe ni ne povas spuri ĝin. Kion ni vidu ekstere, estas nur la eksteran konturon de ena organizo de la eksteraj deklivoj de la interna, disvolvita en la plej bonaj, sur Mannigfachste

komplika, ligita per pli alta ordo, ena libereco sed lasas spacon por manovro movado; kiuj estas la plej esenca por la menso. 14) Ni profunde neniam plene kompreni la internan vivon de la spirito graveco plej altvalora. Ĝi estas parte kaŝita tro profunda parto de la konkludo aŭ tro alta por la menso. Ni povas ne rigardi malantaŭ la kranio, kaj ni ne povis penetri en la profundon de la cerbo histo, kaj kvankam tio ne plenumas la fineza de lia strukturo kaj movadoj, kaj sukcesis tiel, do ne volas la kuntekston kaj la cirkonstancoj ĉi tiu strukturo kaj movadoj esploris, kiuj estas gravaj por la apero de la spiritaj movadoj. Al ĉio ĉi ni bezonas pli kaj pli profunden, kaj tiel pli malfacila kaj pli defia cirkvito. Sed ni povas, sciante ke kvankam ĉi Belaj, evoluinta, komplika, altaj proporcioj de inkludo ĉi tie kaj en rilato al la spirito, serĉante lin veni proksima kaj ne devus perdi de vido la ĝenerala aspekto de lia ekzisto kaj listo kovrado por eviti la spirito en , malplena kapsulo.

14)

Oni devas trovi neniun kontraŭdiron en tio, kiel la unuan Materialo nur en aspekto devus esti por alia ĉar, kiel montrita tie sed multe importas estas kaŝita por aperi al aliaj. Ĉar ĝi povas ankoraŭ esti konsiderita kiel materialon aferojn nur en la mezuro ili kontrasto ekestas en pensoj por ekstera vidpunkto, por la fino de ekstere observitaj fenomenoj monato, asociita kun ĝi, estas kiel ĝi estus eĉ aperas sur la surfaco kiam vi forsendos la eksteraj baroj povus meti la Kaŝitaj nur akrigas la fineza de la senco bezonata. Ĝi apartenas al la ĝis nun prezentitaj, evoluigis la materialo. Ni tuj perceptebla materieco kiel spirita ne multe ie. See. Aneksas al XI.

Kio estas vera de homo, estas vera el Dio. Nature, kiel ĝi aperas al la malprofunda rigardojn teni por la pura plena esprimo de la Dia Spirito estas la sama kiel gardante persono vizaĝo por la pura plena esprimo de lia menso. Kion ni ignori la mondon, la korpo de Dio, rekte eksteren, ĉie nur la eksteran malglata streko kaj montetoj de la plej fajnaj detaloj la daŭra divido kaj en malfinio mem besondernder, ligita per pli alta leĝo, la libereco estas ankoraŭ ĉambron lasu Direkto movadoj, nur fragmento de enverguro identigos kaj profunda rilato de la formoj kaj movadoj, kiuj povas serĉi por determini la scienco kaj al serĉi, sed neniam tute. Jes la plej profunda esplorado, la plej akra menso, la plej brila vido, la plej alta kombino inter si por la interna dentaĵo kaj la ŝtofo materialoj, leĝoj, devigas nin elmontri nur koncerne scienco nun estas nudaj; malĝentila rigardo, nenio el ĉio ĉi, akra sed tio estas pli trovi la pli trovita. Por la Born de naturo enprofundiĝas pli volonte, des pli ni celas ekspluati lin, kaj nia propra organizo estas eĉ per la plej profunda profundo. Kiel unu el niaj plej grandaj sciencistoj diras (Kosmo III 25.): "An intima konscion dis la naturalisto en la prezento de kosmaj proporcioj, ke la nombro de mondo alkonduko, la formantaj kaj krea fortoj ne por la elĉerpiĝo, kiu tiom for de la rekta observo kaj analizo de la fenomenoj trovita "; kaj estas ankoraŭ konsiderita kion Ecclesiasticus (43, 36) diras miloj da jaroj: "Ni vidu liajn verkojn la minimuma, ĉar multe pli granda estas ankoraŭ kaŝita." Sed estas ĝuste tiu kaŝita, kio malkaŝas pli kaj pli nur en la progreso de tempo, kvankam ne ludi en izolado, ĉar ĝi tenas individue la sciencoj, sed en sia tuta ankoraŭ neesplorita kaŭza kaj ŝanĝante kunteksto pli gravan rolon en Dio, ol kruda aperas sur la surfaco. La naturo de esploro malmuntita nur Dia korpo, kiel la nia, sed tio estas ankoraŭ faranta la tendenoj kaj nervoj kiuj agas en unsegmented korpon, kaj nur kurson nun komprenis nure per siaj fizikaj interagoj en naturo, ĉar por interpreti ilin en menso, oni devas tiaj nur supozi, kaj ne prenu ĝin en detalo, sed

en kunteksto.

Do vi devas rekoni tute pravas kiam oni konsideras la naturon tiel malriĉaj kaj malĝentila kaj malprofundaj kiel ili tiel desmanteladas antaux scienco kiel estas vidita de la scienco ĝenerale ne valoras kaj riĉa surhavi Spiriton de Dio. Ĝi estas nur la eksteran ŝelon de ena nesondebleco enhavo, la desmembramiento de ĉiuj devigaj rilatoj; kion tio devas kovri la profundo kaj plenecon, tiu unueco de Dio. Kompreneble ili diros: Kio estas konstrui sur la procezoj de la naturo, povas esprimi ĝin, sed estas en la plej alta kazo povas nur esti malĉasta mensaj procezoj. Percepti iujn sonojn aŭ koloroj, iuj nervozaj procezoj devas procedi en ni; kiuj apartenas al ĉiu alia; sed pli altan spiritan ne povas per nervo procezoj aŭ fizikaj procezoj tute pravigita, esprimas, estas reprezentitaj; Ĝi havas neniun apartan rilaton pli.

Kaj certe ne havas tian individuo al tiuj procezoj, sed prefere mendi, ordo, la sama ligilo. Ĉar ĝi ne havas en ordo, sekvenco kunteksto de la materialo, kondiĉoj de alta kaj malalta ordo, eĉ postulas pli altan spiritan estaĵo prenita for de ni, do kial ne ankaŭ povas preni vin mem? La homa korpo estas verŝajne konstruita al pli alta celo ol la besto korpo, kiel la elipso, linio de alta ordo ol la rekta linio, kvankam vi povas ambaŭ atomistic decaimientos en similaj elementoj. La movadoj en la homa korpo inkluzivas certaj kondiĉoj pli altan ordon ol en la bestoj korpo. Do komplika altaj ordon ol la mondo post ĉiuj siaj formoj kaj movoj estas nenio; ekde ne matematiko iras de determini la ordon. Estas malfinia, almenaŭ por ni inconmensurables ordo. Kial la mondo tial ĝi ne devus esti sufiĉa por esprimi Dio, portu se la materialo mondordo sed tiel bona kiel ĉiuj niaj aĵoj troas la spirita?

Ne nur la altecon aŭ profundo kaj larĝo de naturo estas neparoleble granda ol la individua aperas tuj. Tamen, ni devas kredi ke ĉio ni homoj nature aperas, aperante ankaŭ en Dio, ni turniĝis por ne kredi ke kio ŝajnas al ni de la naturo, ĉio estas kio ŝajnas al Dio. Al ĉiuj, ke la homoj aperas, ĉio estas kio malsupraj superaj estaĵoj ol homoj de naturo aperas, jes aperos en la vivo de la naturo. La sensoj de ĉiu alia estaĵo kunigas la naturon en malsama maniero. Do Dio elĉerpita naturo kun miloble sensoj ĉiel, el ĉiuj flankoj. Aliflanke kiel malriĉa estas la vido de sola persono. Multe estas tro granda, tro malgranda, tro multe, tro proksima; sed en la tuta dio Souled mondo ĉiam deĉenigas infanino de la alia, kaj percepto allogi la alia, kompletigas la aliaj. Kaj super cxiuj tiuj sensa modaloj de naturo kaj spiritaj referencoj en Dio estas for grab kiu ne povas fali post ĉiu lia alteco kaj plenecon en la homa konscio, kio povas estiĝi nur sian sensojn bazo, eĉ kvankam ili estas kun kio en ĝi estas, ligilo, renkonti kaj povas transiri. La bazo de la supera spiriteco en Dio estas el tiu punkto de neparoleble granda kaj daŭre kredas lin kiam volas aperi al ni, se ni haltas ĉe kio ni ĉiu, do kio povas aperi al ĉiuj homoj nature.

L. La senkonscia kaj senviva en la die inspirita naturo.

Se la tuta naturo dia spirito estas plena, do tio ne signifas ke ĉiu peco de la sama unu aparta eĉ sentantaj menso estis plena. Kiom da ursoj en nia korpo simple realigi

la spiriton en la kunteksto de la aro; sed estas specialaj areoj, kiel ekzemple okulo, orelo, kiu ankaŭ preni iun individuon. Aero kaj ondoj, ŝtonoj kiel tia post ĉiu nur rakontas en la tuta kunteksto de Dio aŭ lia subulo estaĵoj, kaj kiel tiaj ili nomis mortintoj. Ili scias nenion pri si, ili sentas nenion en si; nur dependa co-sponsoro de konatoj, sentantaj menso, pravigxis en mem neniu speciala sento, krom por lia ekstera intuicio, sed ne per sia propra interna procezo. Kaj tiel eble ni ankaŭ ofte paroli dum momento de la kontrasto de la vivantoj kaj de la mortintoj, sed nur por memorigi nin la sekva momento, tio, kio estas en si mem malviva, sed alportante estas al pli alta vivo, bloko, se ne konstruo. Kaj la konstruo de apartamento blokoj kaj ĉiu animo estas multe da mortero. Kiu rigardas la individuajn blokoj kaj la kalkajxon, aux sur ia sed metis en amasoj, aŭ ordigis oportune forigi longoj de la scienco kaj por scienco, kio estas kompreneble Dio ne povas vidi ĝin.

M. Kreo de la mondo.

Se spiritaj estas esti ĉie ligis al materialoj, do ĝi ŝajnas ne estas kreaĵo de la mondo; naturo estis de eterno kun Dio en la sama tempo, Dio de la komenco nur ilia propra aspekto. Sed probable estas iuj pezo en terminoj de la kreo de la mondo. Sed ankaŭ, kiuj subtenas kreita de Dio venis el nenio la mondo, sed diras ke neniu absoluta nenion, simple nenion pri ilia ekstera aspekto; sed la interna riĉeco de (potenciale) jam inkludita en Dia spirita estaĵo kaj la sola vera ekstera aspekto venis nur tra speco de forlaso de sia naturo, per protrusión de li ĉi fenomena mondo. Kaj ni volas diri gxin; nur ke Dio havas tie, ne vere eksigi la mondo post ni, sed nur metis tiuj diferencoj estas ke oni komencis ekstere perceptante akto kontraŭ la alia, por ke ena eldiro estis kiel ekstera fremdiĝo ĝuste, kio la mondo eliris. La mondo eliris el li, supreniras nin ne, ŝi elpaŝis el ĝi, sed aperis nur de la nevidebla Dio, la ekstera videbleco naskas; li lasu la mondon ne falas kaj restis en alteco, sed pliigis eĉ ŝi komprenis inter si; sed tio estas ankaŭ Untersichbegreifen Insichbegreifen.

Naturo povus ĉiukaze ne aperas post ni prefere ol kiel estis produktitaj faris al Dio en naturo aŭ organoj, kiuj aŭ per kiu aspektis. Ĝis tiam, ĝi ĉeestis nur en liaj aktivoj. Nun vi povas kompreneble demandos, cxu de la komenco aŭ de eterneco, tiaj estaĵoj aŭ organoj en li, kaj sekve ankaŭ la naturo de la komenco de la fenomeno tie. Sed ĉu vi iam reiri al komenco, tiel vi povas nur per depreno el la nun.Ni nun konsideru la procezo de disvolviĝo de la mondo, de ĉiuj aŭ eĉ sola estaĵo en la mondo, kiel ĝi estas antaŭ ni, ni vidas la particularization kaj profili sube nur iam antaŭen; tiel ke la Comandancia Kvankam multfoje ligita kun altaj punktoj; sed nur surbaze vorgängiger disiĝo kaj strukturo mem. sekvado ni ideale tiu trajno en eterneco malantaŭen, tiel estas certa strukturo unue ne pensas tamen kiel ni eniros en la prezento al kondiĉo kie la naturaj aŭ fenomena mondo ankoraŭ ne kreis estis ĉar neniu uloj aŭ institucioj kreitaj, kie aŭ pere de kiu ili povus aperi. Sed povus ekzisti malfinia impulso por kreo de la komenco de. Certe la unuan deziron aŭ bezonon kreitaro mem estis nur tre ĝenerala, ĉar ĝi estas nur zorgas pri la larĝa ĝenerala celo de la detalojn; unu giganto, ĉar li prenis la tutan mondon maso samtempe, kaj rektigita la bona ordo, ĉar Dio deziris renkonti la komenco mem tiel ke persekutado, li do iris al actuate nur en la plua disvolviĝo kaj per edukado en la mondo. Sed ni ne orgojla provi priskribi la komencaj kondiĉoj de Dio kaj la mondo proksima, kia

stultulo povas demandi pli ol dek saĝuloj povas respondi. Nur la postulo de kreo koncepto ĝenerale devus esti farita sufiĉe.

Oni povas demandi, ĉu ne dicotomía de naturo, kiu faris la mondon similas kondiĉo de komenca konscio de Dio mem. Kompaton, ĉi tio nur portas ke la unua konscia ago de Dio estis la unua akto de kreado samtempe, aŭ se ni volas rekoni neniun unua komenco, ke la konscio de Dio el la tuta eterneco estis kreeme aktiva. Ĝi ĉiam restas vere ke ni ankaŭ povas rigardi el uranio Begin konsistante la mondo de materio kun Dio, kiam ni atendas ke la sama fenomeno malantaŭ la rearmost reala kialo la sama kiel la materia mondo; kiel ni havas multe pli ke kuŝas malantaŭ la materialo demonstracio, sed kiel la sama kialo kaj en la sama formo devas esti prezentita al atendi substantivo areo mem, ol kiel etero kaj aero vibroj, elektraj kurentoj, malgranda korpuskloj, kiun neniu iam vidis ion tiel kaj sentis kiel prezentas kaj esti vere prezentis post la rilato kun la Aperante. Tiel estis, kiam la nun volas reen fari konstruojn kaj daŭrigi antaŭi juraj komenco de la fenomenoj de la komenco aŭ de eterneco de ondoj, teksado, skuante, svingante la lumo en la universo donu ke la vido de la naturalisto formo povas esti prezentita per etero movadoj kaj eble devas esti, resti en rilato kun la nuna fizika mondo fenomenoj, sed en la komenco organizi nur en tre malsama formo ol subjektiva sento de lumo kaj tirado kaj volo al la fermentanta senton en la bona senso saĝa interkonsenton aperis. Nur kun disvolviĝo de ĉi tiu ordono venis la vidita kontraŭ la antaŭvidisto kaj tiel forigi la materia mondo objektive de la aktivoj de apero en la reala aspekto.

Estas ĉi rekoni nur kruda provo adapti aferojn niajn ideojn, ke finfine iri preter ĉiuj niaj konceptoj, mi ankaŭ ne vidas multe resanigo en ĉiuj konsideroj pri kiel la mondo estis kreita, sed nur kiel tio estis de eterne estis klasifikitaj pli kaj pli, do vi povas reiri nedifinite en la fadeno de la rakonto kaj la finaĵo, sen veni al vere Unua aŭ Lastaj. Mi estos devigita sed daŭros, do mi pensas pri ĝi kiel tio ĉiam erbötig konfesi ke tiu penso rondiras ĉirkaŭ la nepensebla por ni.

Ne estas sen intereso, povas esti interpretita kiel la bibliaj kaj tial rilatanta al ŝia persa kosmogonio en la senco de antaŭaj sugestoj kaj samtempe sufiĉe familiara naturo vidpunktojn. Laŭ la biblia kosmogonio kreita kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo unua, poste nur la individua estaĵoj de lumo, la steloj, farante la kreo de vigla estaĵoj estis komencitaj emerĝis (cf .. CHAP. VI). Post la persa kosmogonio el ni nekonebla pratempan estaĵo (Zervane Akerene) aperas kiel la bazo de ia mem-kreado tra kiu unue Ormuzd, la Spirito de Lumo, de Ahriman, la spirito de la mallumo arbitracio; Ahriman ankaŭ havis unuan lumon naturo kaj malgxustigas nur poste en la mallumo, kaj komencis diskuti kun Ormuzd, kiuj iris por krei la mondon kaj organizi. Tio povas esti fizike interpretita kiel tiu en la komenco estis la tuta ĉambro plena de helaj mondo maso; sed ekde la lumo maso komencis clench, mallumigitaj maniere estas unu parto de la spaco, lumo kaj mallumo komencis ĉirkaŭ la ĉambro argumenti per la lumo maso clench baldaŭ reveni ĉi pli, nun pli. Ĉiun pozitivan formoj kaj aranĝoj de la estonta mondo, sed nun estis ekster la negoco de lumo maso. Tiu fizika interpretado ne estas kontraŭdirita per psika. Kio ekstere aspektis kiel lumo aŭ ŝajnus tiel, kun unu ekstera pozicio kiel fizike palpeblaj dezajno penado povis eĉ sentas brilaj kaj aspirante, kaj ankaŭ senti la malo efektoj kiu devis okazi kun la disvolviĝo de maloj en la mondo. La Biblio kiel la persa mito signifi la konscio de tiu mondo kreiva aktiveco konsekvenca en kiuj ili povas esti efektivigita per la vorto (Honover) de Dio aŭ Ormuzd, la kreo de la mondo. Ormuzd kreita nun daŭrigi la 7 Amshaspands kiel la plej alta spiritoj en la regno de lumo kaj virto kaj malproksimaj kiel agentoj de kreo kaj ordo, sed li mem estis la cxefo inter ili. Tiu

kreado de Amshaspands respondas al la kreo de la steloj en la Biblio; ĉar ili aparte memoras por lia numero sep sur la fruaj adoptis la nombro sep diaj adorklinigxis planedoj (inkluzive Suno kaj Luno). Fizike ĉi: La ĝenerala maso de lumo komencis forsendi en iun stelon amasoj, tiel ke la plej granda (Ormuzd) restis meze reganta, kaj tio plene kondukis poste al la alia, la aliaj evoluoj, simila al kiel ni nun havas la origino de la planeda sistemo pensas la analogio de la mondo sistemo. Nur ke ni pensas ĉiuj mortintoj kaj sen animo, kion la persa mito havas nedisputeble konvinkofortan kaj prenita profunda. Li tenas la stelojn nur kreitaj egalaj kiel alta inspiri tete individuaj estaĵoj, eĉ la Biblio konservis por la aŭtoveturejo de gxi. (Cf .. Ĉapitro VI.)

N. demando ĉu konvenas naturo kreaĵoj ŝprucis tra konscia kreiva aktiveco aŭ nekonscie agado naturfortoj.

Se ni konsideras la eksterordinaran utilon en naturaj interago, volu ni ofte bedünken, kiel povas labori, Naturo By Design. Do simila estas iliaj instalaĵoj nia, kiun ni faras kun intenco. Se iu povas uzi ilon por konsideri en nia korpo, li ne povis pensi trafa aŭ metita al bona loko kiam niaj okuloj estas farita kaj alfiksis. Vere gvidis nur la plej zorga konsidero, la plej konscia intenco al la homoj en ĝi, ekstere aplikita similajn instrumentojn por helpa potenco por vidi, kiel li jam kontribuis al la vizio ene mem. Could iu estos pli taŭga distanco stari kaj marŝi, elpensi pli ellaborita manon al Langen, tuŝo, teatraĵo kaj uzado, kiel ni? La koko en la ovo kreskas ledecaj pinto sur la dorso de la beko, farante ĝin la ovoŝeloj auspickt mem; malmulta poste falas de la Spitzchen. Pripensis, kiel bela ĝi similas., Sed Estas nur bela ekzemplo de kion ni vidas en plej allwärts kiel la pli malgranda skalo. Sed kiom da fojoj ni parolas de la purposiveness de naturo.

Nun iuj diras ne ŝajnas kvazaŭ kun ĉiuj konscia intenco estis donita, sed ĝi vere estis tiel, nur en tiu kazo povas ne esti de Memorando de natura lingvo, sed de la Dia intenco. Li havis kun konscio kaj volo kiuj faris cxiujn irebla per potencoj de sia menso. La naturo venas tie nur tiom en konsideron, kiel ili senvestigi la volo de Dio epizodo. Li volas, kaj ĝi okazas, li ordonis, kaj ĝi staras tie. Naturo per siaj blindaj fortoj neniam havus tiel povas alporti celkonscia alirojn. Se Dio ne reĝis sciante kaj neglektis ŝin, ĉio alia en la maldekstra al sin Haywire.

Aliaj, tamen, subteni la konscia intenco nur por apero, pensante ke la naturo devas atendi, ke ĉiuj bone por liaj propraj leĝoj sen komando de konscia spirito povas kaŭzi kaj efiko. La senkonscia funkciado de naturo estas egala al iu denaska praktikeco. Do ni ĉiuj faras. Se ili ankoraŭ kredas je dio, ili sercxos Lin prefere antaŭ aŭ malantaŭ aŭ preter aŭ aparte ol en naturo kaj lasi ĝin kiel spirito pli nur tuŝas fantomoj, aŭ li eĉ iru en mistero, la senkonscia kun la artoj de la konscia ekzerco en naturo. Laŭ iuj, la oportuneco estas tiel en la naturo, ke Dio naturo de la komenco rezultis (la absoluta ideo estis ekstere), sed ankaŭ por ke liaj ideoj kaj racia tendencoj en naturo, kiel enkorpigita, al okuloj, agado gajnis; sed naturo estas nur nun el li; kio estas ankoraŭ la Speciala ekestas utilaj en ĝia sekvo ke Ureinbildung la diaj ideoj kaj raciigi tendencoj en ili, laŭ la modelo, kaj direkte al la sama ŝi nun sukcesas sen ingredienco de konscio plu kaj atingas nur laŭgrade de senkonsciaj al konscia pliigintoj en bestoj kaj fine en viro denove la kreiva konscio. Sed mia protekto je la nivelo de tempo konscion supre, ekkapti eĉ la dian originala ideo mem kiel unu kiu, de la komenco senkonscie, malfrue en viro la konscio de ŝi estis ankoraŭ veka. Anstataŭ ke Dio kreis

la homon kun la konscion, nun la viro kun la konscio mem kreas la Dio de Dio al konscio veki nur en homa konscio de sin.

Tiuj unuaj konsideri la Weltbau de Dio kiel konstrui domon por la popolo. La intenco de la volo de la ideo konstrui la domon iras antaŭe, kaj estas la kaŭzo de la domo kun lia aparato tiel utila por la profito de la spiritoj kiuj vivas kaj tenilo estas kreita. La fizika dezajno estas tre dependa de la konscia spirita afero. Tiuj aliaj forlasi eĉ la homa korpo unue kaŭzita senkonscia konvenas agado de naturo kiu neniu scias kio ĝi kreas, nek kial oni faras ĝin kaj ankoraŭ ŝprucas ĉiu nova homa korpo per nekonscie agante fizikaj fortoj, kaj nur en la fina korpo frakasu konscion, ĉu per si mem pro la natura evoluo de la senkonscia, aŭ plantis en supernatura maniero tra la supernatura Dio. Mallonge, ene de la signifo de la unua vido, estas, por havigi la konscion ĉie en la malfono, en la senco de la dua en la fono de la taŭgaj naturajn kreaĵojn. Nur ke iuj de la lasta cxirkauxu unua Eingeburt oportune tendencoj en la naturo precedenco creativa konscion; sed nun devus helpi kun ŝia doto eĉ senkonscia nekonscie daŭrigi sed la natura; dum aliaj povas esti nur grade levi en la profundoj de la senkonscia naturo de la konscio, la Spirito de Dio mem.

Sed nek antaŭe nek poste en unu senco aŭ alia eblas la rajtojn, sed nur la Antaŭ kaj After kaj Kun. Ĉiuj tiuj opinioj estas ankoraŭ nur duonon kiu volas abolon en aro.

Unue la unua: Ni lasas la mondon ĉiam por esti konstruita kiel domo; sed ni vidos tro serioze, kiel aĵoj kiam konstruanta domon. Kompreneble, homa intenco, ili tiras la materialo de konstruo nur post si, kaj tio estas tute dependa de gxi; estas tiel kun la Dia intenco kaj la taŭgan strukturo de la naturo. Sed ĉar la homoj ŝvebado intenco volas sin nur en la spirita konstruaĵo, materialo malplena? Vivante la spirito de la homo, ol li kreas palpeblan domo, eĉ ne estis en fizika hejmo; kaj ne faras la stranga domo kun la iloj de ĉi tiu propra al li, kaj li povis alproksimigas ohnedem? Jes ne havas ajnan alian intencon fari tion kaj ke ajna alia aktiveco de la korpo, ni serĉas preferinde en la cerbo, estas jam temo deĉenigi alia movado de la brako kaj kruro por la ekzekuto de la alia intenco povas? Kvankam multaj kredas, la menso iras tien progresas kaj solida nur sekvi ekiron la aktiveco de la cerbo kaj tiu estas la laboro de la brakoj kaj kruroj; sed fakte la tuta fizika interago kun la tuta intelekta iras sed en la sama momento de ni, kaj se iu intelekta laboro samon certaj fizikaj en ni, do ĝi povas nur iri ĉirkaŭ ĉi estas sendube ligita tiel esenca por oni vetas de iu fizika laboro; kaj ne nur la jenan, ankaŭ la Responsive havos lia specifa referenco al la spirito. Ne estas absolute en nia korpa ago ne breĉo, wohinein spirito Schöbe por deĉenigi la movado de fizikaj levilo en ni; sed ĉiuj fizikaj levilo en ni estas funkciigitaj per fizika; nenie estas ĉesigo en la fizika kunteksto kaj fizika aktiveco, nenie povus anstataŭi io ke la menso estas ankaŭ ne la malplej; sed la tuta fizika transdono vivas nur por la spirito kaj ĉiu levilo de nia korpo instigas tute sola ĉar li pelas parto de la ĝenerale inspirita dentaĵo, kaj la alian, ĉar li estas tiel.

La alta kondukado en la cerbo ne okazos, ĉar pli altan spiritan ordon antaŭas lin, sed ĉar tio estas ilia esprimado; kiel la pensoj kuris en pli alta salajro, tiel la movadoj en la cerbo; unu kun la alia. La domo, la homo agas tiel konvena kun konscio,

intenco, volo, nur povas do ekesti kiel taŭga ĉar la materialo ordo, kiu estas submetita al tiu konscio, de tiu intenco, tiu volo en la cerbo mem kaj devigas al celkonscia en la supera senco enhavas, kiu agas sur la materio en la interna mondo de materialo ekstera mondo en lia reconstitución en la senco de celo ideo. La homa korpo estas ja parto de la sama naturo, kiuj apartenas al la brikoj kaj mortero; vidas enradikiĝita al ŝi el sia celo kaj en plena kovras; kial ne li povos al intenco nutri reen sur ili? Tamen, la celo ideo povus nek deloki sxtonon, nek movi sian brakon, nek skui cerba fibro kiam ne sur vibro en la cerbon, aŭ kio estu por movadoj alimaniere ekzekutita, la nun efika eĉ plui propagi eksteren armi kaj ŝtono aktivoj.

Kio estas vera de nia menso kaj korpo, povas nun esti kopiitaj al la Spirito de Dio kaj naturo, kun tiu diferenco nur, kiu estas ke ni estas parto de Dio, kaj la tuto. Ekzistas en la naturo plu ol en nia korpo estas breĉo, wohinein la Spirito de Dio Schöbe por deĉenigi la movado de la fizika baskulo; sed ĉiuj fizikaj leviloj estos denove pelita de fizika; nenie estas ĉesigo en la fizika kunteksto kaj la fizikaj energioj naturo, nenie io la menso povus anstataŭi ĝin, eĉ la plej malgranda ne, sed la tuta fizika transdono vivas nur per la Spirito; tiel kiel la naturo de niaj korpoj kaj ĉiu levilo kvietigas tute sola ĉar parto de la ĝenerala Souled transdono; la menso ne reprenas la aŭton en la naturo kiel cxevalo, kiu antaŭvidas, tamen li puŝas ĝin kiel Bale antaŭ ili, sed la naturo estas, kiel cxevalo volo mem, kaj kuŝis tie senmove kaj sen animo renversiĝi kiel mortinto ĉevalo. Sed ĝuste por tio kaj tiel longe kiel iu estas en la spirito de Dio, estas ankaŭ iu imanenta en la korpo de la naturo, kaj tio denove havas iujn fizikajn sukceso. Nun la konscia ideo en Dia volo povas tamen prefere kio sekvas en la naturo, ol kio iras kune, bildigas, sed tiel bona momento, kie nia spirita konscio agos kun la sekvaj, materialo agadoj, ni ne konscie penso de kiel tia, estas la volo de servoj kaj pravigi la materialo ekzekuto de obstinaj, estos bone kun Dia volo; naturo estas sen Dio, la fortoj kaj agadoj de la sama donacojn kiel ekstere en la momento de interago, kiel ni, tiun laboron ekstere nachgehend, ĉu lia staros kun ilia nove aktuala fortoj kaj aktivecoj por effecting Prezentita al Servoj kaj ke tiu interago estas same esenca naturo kiel Dio la spirita laboro, ni ne povas vidi la vidpunkto de nia creaturely vido, esti efektiviĝo la sekvaj; ĝi estas simple nur la esprimo de si aperante dia spirita laboro por liaj infaninoj, kiuj ne posedas la tutan Dio, sed en la mezo de sia laboro staras.

Krom kompreneble la naturo, kiel la Dia korpo, nenio ekster si, neniu tia eksteraj aferoj de Dio okazos pri li aŭ ŝi limojn, kiel la kazo kun ni. Sed ankaŭ ĉe ni ne estas necese ke kion kvietigas ene irebla kaj kun la konscio, propagante la efiko de ekstera mondo. Ĝi povas konstrui multajn domojn en la interno, ne nur antaŭe, sed sen tute al ekstera domoj; kaj kiel la ideon etendas interne konvenas en li, kiel la fizika portanto de penso. Multe povas disigos en movadoj de la vizaĝaj trajtoj kaj membroj, kiu rilatas nur al sia propra korpo. Kvankam, kiel la viro iam havas eksteran mondon kaj ĝi naskiĝas en dependeco sur gxi, la tendenco ĉiam okazas kun li, zurückzuwirken agante tie oni sama. Se, tamen, la korpo de Dio nenion ekster si mem, do la tuta Umtrieb taŭgaj ministerio kaj reen ministerio ĉiam estos decidita en li, kaj ecx niajn agojn trans nin fari tion. Ĉio racia movadoj en ĝi estas parto en tia profunda internen, kaŝita de ni, nia aŭto kaŝita cerbo procesas komparebla, jes ili havas kun inkluzivaj,

redukti, kiu estas sekvita establi alta penso procezoj, parte sur tiuj pli por la ekstera intuicio outcropping, nia supraĵa ekzameno. nur mensogas, niaj membroj movadoj komparebla kun kaj inkluziva, en kiu la sola interne Imaginary venas al la lumo, sed li povas atingi sur la korpo de Dio mem ne etendas kiel la niaj cxirkauxantoj. Ĉu vere bildon, mensan bildon de tio, kion li volas re-krei la naturo de kreo antaŭis je Dio aperu malcerta. Komparante Dia volo kun nia volo, ĝi prenas por esti certa; la volo kaj konsekvence la nocio de obstinaj, jes iru kun ni eĉ antaŭ la ekzekuto; sed postulas alifoje denove la malon; ĉe la momento kie li volas, aĥ okazis en la momento, kie li ordonis, kaj infero piedestalon, kaj tiel volonte permesis imagante kaj preta en unu falas, tamen, ni preterpasu la ideon al la bondezirantoj ofte longe antaŭ la decida ago de volo en ni. La mondo devas tuj esti kiel menso ludon Dio, ne sekvas la menso ludoj. Ankaŭ, ĝi similas ke de Dio ne povas provi en la sama senco de kiel ni pensis pri la afero jam devis esti la afero mem. Tiom da investo. Tio sole ne observas suben. En ni estas mensa bildo kaj klaran bildon, tamen, ke ambaŭ sed du, kaj la eksa ne tiom venanta en nin, je unu de la surfaco barita biologia procezo ligita kiel la lasta, kvankam certe ne tute sen tia procezo. Kaj tiel eblus ankaŭ du kaj viglan mensan bildon de Dio; tiel ke ĉiu ideologia bildo, te ĉiu realigo de afero en la videbla por liaj infaninoj, kaj tra ili por sia intuicio, nek mensa bildo antaŭ irus en ĝi, ligita al aliaj, malpli rekta forpaso sur la surfaco de la naturaj procezoj, kaj ke nur en speciala gravuri la tute maturigxis penso bildo igitaj vívido bildo. Antaŭ klare okazis eĉ en naturo, kun limigita vívido corporeality, estis certe pli ĝenerala profunda naturaj procezoj antaŭe, la preta lia origino; la teleológica rilato de viro al naturo entute pruvas jam ke ĝi kovris ne izolita, kaj ĝi malhelpas nenion kredi ke mensa bildo de personoj sekvis supren sur tiuj ĝeneralaj profunda naturaj procezoj plene imanentaj teleología en Dio, kiu ŝprucis poste por ilustrativo reala viro bildo solidigita. La diferenco de analoga cirkonstancoj en ni tiam fervoja nur ol kun ni la mensa bildo ŝprucas de la intuicion bildo nur; Ni vidu ion kaj tiam memorigas nin pri tio, kaj nun ŝanĝanta en pensoj por niaj celoj; sed male, la vido bildo erwüchse kun Dio el la ideo de la bildo; ĝis li turnis sichs interne antaŭe, tiam en la viveza ekstere. Sed ĉiu nova penso bildo de Dio same kun disde sia antaŭa filozofiaj kreoj tre bone povus kreski, kaj ankaŭ nur la nova taŭgaj ŝanĝoj kaŭzas novajn krea volo; tiel ke z. B. taŭgaj korpoj de la homa korpo, kiu ja ne estis kreita komence de la kreado, kun kiu venis sur la maltrankviloj de la antaŭaj en la intuicio naturo instaladoj, la bestoj antaŭe kreitaj, plantoj kaj ilia vivmaniero kun ceteraj povis, kiel ĝuste en la naturajn procezojn de kiuj ni vidi kaŭzas la kreo de homo, verŝajne la ekzisto de la antaŭaj kreoj partoprenis plifortigi. Aliflanke, ni en vorbemerkter, mensan bildon igi vívido, per kiuj sin aparteni al ni ĉiuj. Mi imagas z. B. iu movado aŭ pozicio de mia korpo nur interne antaŭ kaj tiam ekzekuti ĝin kun mia korpo. La ideo jam estas ligita al difinita cerbo procezoj, la ekzekuto estas tiam la fizikan agon por kiu la mensa bildo transformas en bildo vido. Ni povas en la granda malordoj de la tera korpo, kiu antaŭis la kreo de la institucioj aŭ ili alportis kun ili, por tiel diri jen la grandaj movadoj de la korpo, tra kiu la internan mensan bildon de la kreitaĵoj en vivan bildon de la sama transformita, kiu eliris en realo. En tiuj infaninoj vere la tero aperas kun la inkludo de la uloj en la novan situacion, kiu postulis sur; kaj ĉi tiu nova ubicación

estas eĉ multe akiri tiuj infaninoj kiel ili estas, kio la situacio, mi donis mian korpon estas esenca por konservi la buntaj bildo de ĝi en mia okulo. Je la intuicia bildo sed tiam ankaŭ establi pli altaj spiritaj rilatoj. Sed eble estus ĝena, fortzuspinnen tiu analogio tro malproksima. Ĝenerale, estas la kondiĉoj kiujn ni trovas malfacile volas fari decidan juĝon.

Estas iu kiu nur en la mezuro kiu respondas al tiaj ideoj, la intencon, la volo de Dio per nia estas komparebla, alie oni povus simple paroli pri tio malĝuste; kvankam ankoraŭ sen la konscia agado kaj sagxan instinkton, se vi permesos tiun esprimon de liaj dramoj ĝin sekura, brilus el kreaĵo de Dio. La religia intereso ĉiam favoras ideojn de la speco; kaj ni vidos, ke la kontemplado de naturo ne kontraŭdiras ilin almenaŭ; kvankam la sama ne povus pravigi sin. Por kiom povas pruvi ke vere en tiuj malaltaj naturaj procezoj ligitaj alta konscio? Povis ne pruvi sin kiuj faras nian cerbon procesas preocupante bildoj; nur ke ni tiuj vere havas lige kun tiuj procezoj kiuj kuŝis la konkludoj de natura scienco estas nure donas evidentecon; kaj analogio de tie estas permesita.

Se nun sed fojo en ĉiu spirita aktiveco de Dio natura interago estas esence ligitaj nian konsideron kaj la ordo kaj rilato de la dia spirita Waltens al la energio de la naturo estas reflektita por ni, do kompreneble estas neniu miro ke eĉ multaj cxiuj nur sur tiu Naturaj interago estas pelita, kaj ĉar la nur aŭto konscio de Dio aperi ĉi tie ne estas ekstere videbla, ĝi ofte eĉ neis aŭ puŝis al la bordo. Sed kiel ni povus nei la ekzisto de konscio, intenco, ĉar ni vidos lin nur mallonge sed kun la manoj kaj piedoj, ĝuste trakti la korpo ekstere en homoj; ni estas malsamaj de ili kaj ne homo. Sed ni konkludi sian intencon se ni tiel vidi taŭga uzado, kiel ni manipulas kun la sento de intenco. Oni tiel povi fari tiel kun Dio. Ni iru iom pli proksima al tiu flanko de la monero.

Kio ajn estu la homo, kaj freneza pro krei konsciencon kiel li faras gxin denove en la servon de la konscio, foje eĉ por rikolti la fruktojn kun konscienco, lasi iun alian rikolton, kvankam la lasta cxiam raporti reen al sia propra konscienco. Ni sed povas ankaŭ esti dorsflankita; kaj kiel riska la inversigo komence ŝajnas, la longa la pli ili montros racia, diru kio venas al servoj de konscio, kiu ankaŭ estigis kun konscio, povas esti, ke tio ne okazis kun privata kaj ne kun jetzigem konscio estas; kaj ĉi tiu tro facile konfuzita kun la fakto, ke ĝi ne estis kreita kun la konscion.

Tre ofte ĝuas suba konscieco kaj poste la frukto, la pli altaj kaj pli frue prisemita, kaj nun pensas ke ili estas blindaj gxi kovrita. Roads, post iri tra la lando, Schuen, preĝejoj estas konstruitaj kaj prete; la farmisto ĝuas la fruktojn de ĉi tiuj instaladoj ol povus esti tute el si, kaj pensas ke la persisto de kompreno estas same evidentaj. devojn al li ŝajnas ne necesa. Li vidas tion kiel natura neceso, kiel la kresko de la kampo, kaj cxar li faris nenion per sia menso, li ne kredas ke la streĉiĝo de konscio estas bezonata, starigis ĝin, kaj ankoraŭ kostus erhatten ĝi bonfartas. La reĝo estas li nur la plej grandaj friponoj, kaj kiel li povas diri ke oni povis savi lin, ja la tuta government'll savi vin; kiom ĝi estas mem freneza, li sentas sin, kaj diras, ke sole ankaŭ perlabori sian salajron.

Tia farmistoj estas ni ĉiuj pli aŭ malpli rilate al la mondo. Ni ne konstruis, estas

prefere mem konstruis en gxin; ni nun kredas ke estis la neceso de kreskantaj en la kampo; neniu havis ion, kio devus esti farita estas penso, kiel ni ne pensis pri ĝi; ĉio venis sen nia antaŭa kaj pensis, iam ŝprucis sen avantaĝojn kaj interkonsiliĝo; tio komencos ĝuste kie ni komencu; kaj se ni trovos nin tiel bela kaj finitaj, kun okuloj kaj cerbo, preta por rigardi kaj pensi kaj naturo al ni, tiel bela kaj lerta, rigardanta kaj konsideri, ke ĉio tio estas sen vidado kaj pensado, kiel en mallumo, finita, kaj eĉ ne ni akceptos nian rigardante kaj pensante donaco ke ni faru la blinda naturo de rigardi kaj pensi estaĵoj en ĝi. Nun Dion, la plej granda fripono estas, kaj ni verŝajne ankaŭ kredas ke ni povus fari sen li. Kial oni scias, volante, pensante ke ĉiu ŝprucas sen kaj procedas pli!

Sed ĉu ni vere nenie aliaj kialoj, ni opinias tiel, kiel farmisto?

Perfekta kiel ĉiuj verkoj kiuj la homo povas fari kun la servoj de konscio kun konscio, li trovas sian propran korpon jam preta fari tiel; nur ekstera ingrediencoj povas ankoraŭ fari por helpi en tiu servo; sed kion ili signifas la akto kiu faras la korpon al tio? Do mi pensas nun estas la konscio, per kiu ni faros tiujn ingrediencojn postaj al nia korpo por la servo de la konscio, nur la ingredienco al la iama Bewußtseinstat, tra kiu nia korpo mem estis farita por fari tion.

Jakobi diras: "Kiu faris la okulo, ĝi ne vidu, li kiu faris la orelon, li ne aŭdas?" Kaj mi diras: Kiu faras la okulo, ĝi ne devus vidi, kiel la teleskopo faris trueton nur por malgranda, sensignifa en mem numerplato? Kiu faris la orelon, li ne aŭdas, kiel la apenaŭ povas plibonigi la plej malgranda eraro de la orelo kun orelon korno?

Fakte, se ni faras ilojn interveni taŭge en naturo krom ni, ni povas rigardi aliajn, kiel iloj, kiujn faris la dio vigla naturo, taŭgaj por interveni en oni sama. Niaj ekstera interveno en ĝi estas ena plata por ili.Ni estas ene de la samaj iloj kiujn ili bezonas per konscio; Ĝi nur bezonas tra nia konscio. Ĉiuj eksteraj iloj nun, ni bezonas taŭgan kun konscio, ni ankaŭ bezonos fari bone kun la konscion. Lia utileco dependas tre sur ĝi. Nur, se ekzistas eksteraj iloj, ni ne povas diri al ili nian konsciencon, aŭ eble ne dividi nian konscion, nek kion ni faras, kion ni ankoraŭ bezonas ilin. Sed estis en ajna okazaĵo ne malpli konscio fari ilin utilaj kiel bezoni. Devus esti en la interna iloj de naturo povas esti malsamaj; Faru la interna, malpli konscion peto, kiel la eksteraj farado, sed kiam la interna bezono tiel nomitajn kiel la ekstera Need? Nur la diferenco estos ke, ĉar ni ne estas eksteraj sed internaj iloj de naturo, ili donos al ni iom da siaj mensoj devas diri aŭ ni povas dividi sian konsciencon; kiu ne estas vera de niaj eksteraj iloj en rilato al ni. Estas strange kredi ĉiukaze ke malpli konscion apartenis al, konscia, kaj krei senkonscia ilo. Prefere, la konscio de la ilo interne faritaj devas pruvi sin en la konscio de la interna Mach finiĝas.

Kun ni, pli kaj pli alta konscio apartenas al tuta ateliero en funkcionala moderaj establi kunteksto aŭ elpensi la individuo iloj estas trafa kovras la tutan laborejon, ĉar tiam necesas specialaj celoj sola ilo gxi.Eĉ tio ni estas la respondaj povas supozi la interna kaj Need Faru la ilojn de la naturo, en kiu nia ekstera Make kaj Need falas eĉ kun. Ni estis oportune elpensita kaj establita en rilato tra la laborejo de naturo, kaj nun servas ajna specifa celo gxi. Tiel, pli altan konscion aŭdos fari nin en tiu ĝenerala kunteksto, kiel poste bezoni aparte. Kaj la konscio de tiu uzo estas

niaj.

Se ni faros ion unua kaj tiam bezonas la konscio de la manko de ĝi komencas nur post la ilo finis, en nova speciala dosiero, kaj tio estas alia formo de konscienco de la manko de tio, kion fari, kvankam ambaŭ la konscio de la granda manko de kaj farado, falas en la sama spirito. Do tie estis eĉ en la kreo de homo nedisputeble speciala akto, en kiu la konscienco de la uzo de lia organika mekanismo vekigxis kiel sian konscion, post la starigo okazi eĉ pli frue kun pli ĝenerala konscio en pli ĝenerala kunteksto. Kun la scio kio do venos al li el la ĝenerala konscio kiel sia posedaĵo, kiun enkondukas sian posedajxojn en gxi, tiam la persono listigas la ĝenerala celo instaladoj, lige kun kiu estis farita, en aparta, daŭrigita de la naturo mem, kaj la Naturo adapti pli kaj pli studita. Lia konscio povas esti komprenita kiel specialeco, kiel pluevoluo de la ĝenerala konscio en la speciala, sed ne kiel figment de senkonscieco.

Tio faras la analogio inter ni portas ĝis interna iloj de naturo kaj niajn eksterajn ilojn dependas mem nur pro nia laboro de eksteraj iloj kiel daŭrigo de la interna creatividad de la naturo, de ni mem kaj emerĝis la kondiĉoj ĉirkaŭ ni, povas ansehn; naturo estas ankaŭ nia ekstera Agordoj ena iloj, kaj kun la sama ĝenerala konscio, per kiu ili komprenas nian konscion, ĝi ankaŭ transprenas la ekstera uzi nian iloj for, kvankam ili havas neniun por si mem.

Kial, do, atingi la iloj kaj la plantoj kiujn ni kreas, sed ne kion ni rimarkis inkluzive kreis en ni finaĵon? Se ne, se ni ansehn nin kiel iloj, kiu kreis dion vigla naturo nur tiam ili laboru tiel ke en gxi mem, pliigi la utileco de nia laboro prefere? Sed estas ankaŭ la kazo; ĉar tiel multe de niaj manoj, kruroj, okuloj superi la plej perfekta afero ni devas helpi ilin por krei, povas tamen esti la iama per la aldono de maŝinaro, ŝipo kaj aŭto, al la lasta de la teleskopo kaj mikroskopo, la rendimento de la samaj aŭ tre multe plibonigita volas. Nur ni devas cxiuj nur simple kiel mejoradores, ĉiuj aldonaĵo por la ĉe multe pli signifa kaj pli perfekta bazo kiu ŝprucis sub la regulo de pli alta konscio. Por ĉio estas absolute nenio por fari, ne nur malpli perfektaj ol la manoj kaj piedoj kaj okulo, sed povas sen gxi. Unu funto kreski per loto; sed la veldo estas proksimume sed pli malgranda ol la funto; tial la funto de kreitaj kun dia konscio celo instaladoj kreskas la veldo, kiun ni aldonu al nia konscio; kvankam la veldo mem estas multe pli malgranda.

Kaj tre komprenebla ke ni povas establi veldo nur al la conveniencia de la diaj kreaĵoj, ĉar nia menso eĉ nur multajn talentojn de la dia spirito. Ĉar tiu estas kio ni trovis en nia propra fabrikoj ankoraŭ malriĉa, tio estas ĉar ni estas signife detenis kaj ligis en nia laboro por la pli ĝenerala, preter ni transversa celo konsideroj. Plenty de obstakloj de naturo, ke ni ne tute venkita, oni ankaŭ ne povas superi, ĉar ili servas pli ĝeneralaj intencoj.

Kiel ĉio ĉi estas, tamen en alia vidpunkto, laŭ kiu la homa konscio, prefere ol la ŝoso esti el la trunko de alta konscio, venas ĝuste de streĉadon de senkonscieco, lia korpo estas formita senkonscia naturfortoj kaj nur en la fina konscio rompas reen, sen antaŭa konscia krea agado? Ekde estas duoble du manierojn de celkonscia kreo kiu ne ŝatas iu de ni kun maksimuma principo. Fojo celkonscia estas kreita en senkonscieco,

do la homa korpo, kaj do celkonscia estas kreita kun la konscio, do la ŝipo de la popolo kaj la konscie kreitaj estas malpli perfekta ol la nekonscie kreis tion, la malgranda ingredienco de conveniencia postulas pli kaj pli alta konscio, kiel la granda faro kiu postulos neniom; senkonscia estas pli ol la konscion. Kaj ankaŭ eniras kontraste al inter internaj kaj eksteraj conveniencia en la laboro, sen levi en pli alta unueco. De la homa korpo konstruas sin utila al la servo de li iam venas konscio, la ŝipo estas taŭge konstruis por li kaj por la ekstera servo de ajna fremda konscion. Post nin kontraŭ falanta viro kaj ŝipo kaj ĉiu en tiu lasta en la tuta dio vigla naturo kaj utilas ĉiuj teamoj estas la sama Supera Konscio, el kiu ili levigxis kaj iris tutan el la sama konscio, ĝi servas denove. Ĝi estas grava, tamen, la proksimaj inter la unua kreo de homo de Dio kaj de lia posta ripeto distingi.

Se ni rigardas la kreoj kiuj estas kaŭzitaj de la homoj mem, ni trovos ke tre malsaman nivelon de konscio okazas, kiel iu la unua tempo konvena kreas, inventas, aŭ simple ripetis unu inventita, ni povas paroli pri eksteraj aŭ internaj inventoj . Kun kia atento kaj kiu stamo de konscio unuafoje artisto faras statuo, verkisto skribas libron, ke iu elpensas oportuna maŝino, iu evoluinta certa pafo sekvencon; sed nur la unua malkovro kaj invento kostas tiu streĉiĝo; tiam li aŭ alia statuo jxetigxis miloble, mil fojojn represis la libro, la invento imitis miloble, mil fojojn ripetis la pafo sekvencon; duono aŭ tutaj sen pluen atenton kaj streĉiĝo de konscio. Do eble kun la konstruo de homo kaj ĉiu taŭga Naturbauten. La unua malkovro kaj invento de la homo, la samaj la konvena nova instalado okazis sekure kun pliigita konscio, sed se la viro wiederholentlich ĉiam konstruitaj de nova, justa nur kio estas nova en ĉiu popolo al la same nove pliigis streĉiĝo konscio formularon. Ankaŭ okazas ĉiun kreo de nova materialo procezoj per aliaj ol la ripetado. Ĝuste kiel la unua homo herausgezeugt de naturo, li nun ne plu gravedigxis. Kaj se cxiuj aliaj mensaj procezoj estas malsama fizika korpa, do povus ankaux esti dorsflankita la aliaj fizikaj procezoj kiuj originala kreo, malsaman nivelon de konscio kiel fari la aktualan replikojn de la popolo. Estas sekura sed ankaŭ tre malsamaj procezoj kiuj agas en la cerbo de poeto kiam li kreas sian poemon por la unua fojo, kaj se li aŭ aliaj simple releía. Parenteze, en ĉiu ripeto, se la antauxa, almenaŭ iu relative nova kaj ne pura insisto, sed rilate al la tuja renovigo antaŭe, kio ankaŭ povas fari re-supreniras de konscio, nur ne komparebla al tiu, kiun akompanis la unua akto de kreado regis.

La kialo ke la ripeto de agado farita tiel senkonsciaj kiel la unua apero de la sama, estas kiu kun la unua potenco plantas, instalaĵoj, iloj, teamoj falis jam, la direkto, donas la potencon de plasmar helpo de ripeto, kiuj la celo bezonata. Nun vokis sed antaŭ tiuj estis tie gxis antaux konscia agado, ili alportos en la senco de celo, kaj tiu konscia aktiveco nun ne bezonis denove sin afabla. La statuo, la libro, la maŝino, senprecedenca instaladoj en ni mem estas tiuj plantoj, kiuj restis malantaŭe kiel restaĵo, monumentoj, referencoj al antaŭaj konscia agado krom kaj en ni. Tiu principo atingas profunde en ni mem, kiel malproksime preter ni; Habituation, ekzerco, streki ĉiuj niaj teamoj, ĉiu akiro de kapabloj en ni dependas akiraĵoj de tiaj internaj mekanismoj. Sed kion gxi atingas preter ni, ĉiam nur ion en ni kiel en pli granda intelekta kaj fizika estaĵo havas analogan spaco.

Do nun la homoj iam formis facileco, instalado enportis en la mondon, kiuj faciligas posta re-produktado por direkti la formantaj aktivecoj en iuj orbitoj kaj maniere ŝparas al la konscio, kiu estis la unua fojo devas fari ĉi sistemo .

Eĉ kun la instinktoj de bestoj kiel tiu principo estu konsiderata. Ĝi rezultas ke la bestoj multe estas denaska kapablecojn kaj konojn, tiel kovrita sen ilia konscio, kion ni devas dolore konscia manieroj akiri ni unue; la araneo La aranĝo ŝpinita, sciante kiel ŝi devas preni la militakirajxon kaj plezuro; la abelo, la arto de konstruaĵo, sciante kie ŝi devas serĉi mielon. Faru bestojn kaj trovi kion ilia instinkto estas starigita, kiel ili lernis gxin; kiel ni trovos male kion ni lernis iam fari, kaj, kiel ni havas instinkton kvazaŭ ni ne uzas ĝin por lerni. La streĉiĝo de konscio per kiu ni devis lerni ĝin, falas for en la posta Gebrauche kaj estas simple nova progreso, nova amendo postulas denove. Sed sen lernado ni neniam venis ludi for la kadroj tiel sen konscio de la folio. Methinks, kiam la lernitaj kapabloj sed tute sama instinktaj, do la plej verŝajna konkludo ni faras, povas, tiu, ke ecx la naturo devis lerni la instinktaj kapabloj kaj kapabloj de siaj bestoj nur devis lerni kun la konscion, apliki ilin poste kun duono senkonscia; sekve, ĝi ankaŭ prenis tiel longe antaux ol ili alkondukis gxin al la kreo de la bestoj. Kaj je ĉiu antaŭa besto kreo lernis ion nova naturo, kun kiu ili fortbaute fine. Dio meditas kaj forprenas gehends nova. Li skuas la aĵoj ne estas tiel ekster la maniko, kiel kelkaj pensas; sed sendube multe pli profunda penso kaj sensoj ol la nia kreas verkojn de pli kaj pli granda perfekteco; iu el liaj fruaj kreaĵoj estas bazo de novaj inventoj; li lernas nur de si mem; sed li vere lernas per si mem. Kiel estus enuiga alie la vivo de Dio. Ne estas necese ke la dio vigla naturo, lernis la instinktaj kapabloj kaj kapablecoj ili eingebiert siajn bestojn unue, kaj en ĉi tiuj bestoj mem; Ni povas lerni multajn aferojn en malsama formo kaj engaĝiĝi en aliaj formoj. Por racia kaj taŭga kompleta kombino de multaj specialaj trajtoj en penso kaj ago, ni gajnos la riĉeco de novecoj, kiu estos tiam nur ripetante la instinkta lertecon. Tiel povis la naturo de kombinaĵoj, kiuj estis antaux liaj unuaj bestoj, venis por starigi ĉi mem kaj ilia vivmaniero; kaj novaj kombinaĵoj de tiuj simplaj animaloj kaj iliaj eksteraj rilatoj kune solida organika inventoj. Ke tiuj inventoj estas vere la sukceso celo plenaj kombinoj, pruvas el teleológica kuntekston por starantaj inter si kaj kun la ekstera mondo. Ĉiuokaze, mi nur kredas ke la araneo do teksas sian reton en duono senkonscieco, ilia flugado komenco sen ke la naturo estas iam venis al la menso, ili starigis tiucele, kiam Mi vidos rultrabo kiuj teksas sian drelikon, sen ke konscio antaŭita esti inventita teksado kaj instruis lin. La diferenco inter la araneo kaj la Weber estas simple ke la sama produkto de antaŭa lernado estas interplektitaj en la starigo de la araneo ĉe naskiĝo, kion la homa Weber nur mem devas hineinverweben lernante la teksaĵo. Sed la konscio de lernado, kiun ni perdos la araneo apartenas al la grandaj Weber, el kiu la araneo mem estas nur unu elemento; kaj lernado de homo estas sin parto de mano, aliflanke, bildo de sia lernado.

La teamo, facilecoj ene de ni kiu subtenis malantaŭ kiel restaĵoj de konscia agado, povas nomi senkonsciaj por si, sed fakte ne preni al si; iru prefere signife pozitiva kaj trendsetting en nia tuta konscia agado kun malproksima, kontribui al formado da la sama kun, ja kondiĉo, bazita sur novaj kaj pli alta konscio fenomenoj. CXar se la konscion unufoje farita ripeto agadoj en la sama recedes pli kaj pli, tamen la spirito estas tiel ne senkonscia tute, sed nun aktivaj en la foriron redakcio kaj amendo, alta posteno kaj kombino de antaŭe Erwirkten kaj kio fariĝis konata. Ĉu ni lernis legi tiom familiara ke neniu streĉiĝo de konscio prenas pli rekoni literojn, kaptas la sento de Skribo trakti nin per implikitaj sciante la literoj kiel senkonscia bazo de tiu alta aktiveco; ni nur lernis la regulojn de aritmetiko kun streĉiĝo de konscio, kiel ni praktikas ĝin tiam senkonscie en aplikoj kaj kapti bone por serĉi pli altan reguloj pri tio ĉiam faras tion por si senkonscia parton en pli ĝenerala konscio fenomenoj, parte en supera, jes substanca Mitbedingung de alta konscio estas sin, kvazaŭ la supera konscienco ne havus ĉi bazo, ĝi estus nur aktiva malsupra konscio prefere krei tian.

Sennombraj aĵoj en naturo, mi supozas ĉiuj ni estas senkonscia instaladoj kaj plantoj en la naturo rimarkinde solida ĉe videblas el la starpunkto de la restaĵo de iam konscia procezo kiu firmigas kvazaŭ la fakto estas ekstraktita, kiel por la scienco vere kredis ĉiun solidan iam fluida kaj móviles, kaj nur laŭgrade solidiĝas. Ekde la nun festivaloj estis ankoraŭ fluida kaj móviles, ankoraŭ maldistingeblaj kun eniris en sistemo en kiu organikaj kaj unorganized ankoraux ne eksedzino estis ankaŭ por liaj movoj al la konscion fenomenoj de tiu sistemo en tiel malproksima kiel iam ĉiuj konscio fenomenoj korpajn movadojn kiel bazo inkludas; nun portas la fiksa direktoj helpas, kiun elsendis la konscia movado procezoj, kaj en kiuj permesas pli altan disvolviĝon de la procezoj de konscio. Tiel, la konscia homa kaj besta regno movas nun nur lige kun la firma tero, kaj dum sia tuta vivo, teksado prenas direkto, influi ilin kaj povis estiĝi nur surbaze de tiu solida tero; Sed iam ekzistis ankoraŭ neniu firma tero sur la tero, kaj ligis la konscion tiam ankoraŭ en moviĝo procezoj sub la influo de la tuta tero mem komencis dividi unua, kiu rezultis en la komenco la solida tero estas forigita. Do oni povas iam diri ke Dio konstruita de la komenco al lia korpo kun la konscio, kaj en ĉi tiu konstruo ankaŭ falas el tero kaj homfaritaj konstruo.

Post ĉiu, oni devas unuflanke aspektante tre malbone en la senkonscia, la origina patrino de konscio. Prefere, ĝi estas la revés anstataŭ konscia origine venis de la senkonscia, senkonscia devenas la subkonscio; unufoje ĉiun unua kreado de io nova okazas kun brilaj konscion, ĉiu ripeto sed, tiel for kiel ĝi reflektas nur maljuna, venas en senkonscienco aŭ semi-konscio; kaj ankaŭ por la konscia procezo, instaladoj lasas sin senkonscia restaĵo en pli aŭ malpli fiksajn instalaĵoj. Ĉio ĉi senkonscia mem sed estas nur senkonscie per levas en pli ĝenerala konscio (vidu Chapter VII ..), Kaj teron al pli alta evoluo estas la samaj; jes estas esenca kondiĉo de tiu pli alta konscio, kiu ne povis levigxi tiel alta sen ĉi senkonscia.

Povas ankaŭ eliros el la senkonscia konscia, vekante el dormo, sed nur de tiaj, kiuj nur aperis el mem-konscia kaj eĉ en kelkaj ĝeneralaj konscia estas ricevitaj. Venu Nur de la konscio kaj supre grado aŭ en pli ĝenerala konscio senkonscieco povas denove iri konscion. En la senkonscia en mem neniu forto estas esti konsciaj de; La mondo estus senkonscia de la komenco, ili estus restis tie eterne; ŝtono neniam vekigxis el sia dormo; sed homo faras, se li estus konscia de dormo, kaj kio inkluzivas, nek konscio havas.

Kompreneble, ĝi aludas al la ovo, la konscia kokido evoluinta de lia senkonscia mallumo sur la korpo de homo konscion rompas plu nur kiel krono ĉe naskiĝo en kiu tiel senkonscie falis celo plena organizaĵo. Do, oni diras, ĝi estos kun ĉiuj konscio en la mondo. Kio povus esti pli bona bildo por sin de mem-evoluanta mondo ĉeestas, kiel disvolviĝas organismo mem? Jen sperto, facila stangon; ni ĝeneraligi ilin nur.

Jes, ni faru, ni nur vidas sin reciproke nur iomete al; ni ne ĝeneraligi iom, kie la estas tuta.

Ne longe mi unue pensas pri ĝi, ke ni efektive havas tie nenion el sperto, sed nur interpretado en la rondo. Se ne la procezo de disvolviĝo de la idon en la ovo, la feto en la utero en perceptita instinkta dezajno diskoj dependas, supre neniu sperto estas ja eblas, kaj tial neniu bazo de la teorio de la kontraŭa supozo fari, ĉar la memoro uloj

iam poste naskiĝo vekiĝas, la infano mem kelkaj jaroj post naskiĝo konservas neniun memoron, do la malpli unu jaron antaŭ la naskiĝo, eĉ se sento estus. Sed ni faligis la supozo ĉiam validaj; ĉar plej povis nur de tre malĉasta konscion tie de la demando. Sed mi scivolas, tamen: Kie vi iam vidis ovon, el kiu konscia kokino venis, aliaj ol re-emerĝas de konscia kokino? Kie infano kiu estus unu tago fariĝis konscia, alie naskiĝis de konscia patro, estu atestanto de konscia patro?Aŭdis ĝin ne tute ĝuste tiel por esti metitaj en terminoj de ovo naskiĝi infano, ol por disvolvi sin en surmetado, akuŝo estaĵoj? Kaj vidas ne nur la konscio kiu disvolvas en la lasta, en rilato al tiu de la sistemo, de kiu la nova infanino eĉ evoluintaj? De ĉiuj modoj, ĝi estus sufiĉe untriftig unupartie simple kompari la mondo de la komenco kun specifita ovo. La mondo de la komenco de ovo, do estis ĝuste tiel por la kokino; ĉar kiu estus metita la ovo de la mondo? Ĝi starigis sin. Neniu birdo estis tie antaŭ ŝi, neniu neston apud sxi. Sed la ovo parto birdo kaj nesto. Kio estas la ovo frenezas, ĉar ĝi ankoraŭ havas en la mondo, la mondo povas nur esti necesa en oni sama. Do ĝi nur povas esti prenita kiel birdo ovo kaj nestumas en unu. Kio estas aparte aroj en la mondo de finiaj aĵoj, kelkfoje poste, foje flankon ĉe flanko, kiel kokino kaj ovo kaj nesto, kiun oni devas serĉi en la planko kaj la areo malnova Antaŭ kaj After kaj flanko samtempe, do la senkonscieco de la ovo kaj la konscio de la kokino . Kiel povas la kombini? Ne kontraste konscia guston de nutraĵo senkonscia de la salo. Ni tiel ofte vidis. La senkonscia ne kontraŭdiras eĉ la konscio, sed estas io en la ĝeneralan konscion nedistingeblaj kun inkludas; sed estas ne sen konscio (cf .. CHAP. VII). Nun versxajne povas poste nek aparte Inkluditaj alporti al konscio en konscion nur senkonscie; sed ne ĉar ĝi estis senkonscia, ĝi iĝas konscia, sed pro la ĝenerala konscio mem aparte malsupren en karakterizaĵoj kaj ŝanĝoj kiuj nun referita al kiel senkonscia fruaj enhavita en gxi. Do la konscia kokino ŝlosis la mondo de la komenco de ovo de la senkonscia en irreconocible, sed ne elkreskos el ĝi; ili ankaŭ ne povas meti ĝin apud si, ne estas loko; Ĝi restas por ĉiam al la nesto. Kiel balailojn iu finia konscia kokino ovon senkonscia apud li, kaj generas la konscia senkonscia kokino ovon kaj tio denove konscia kokino.

La konscio de finiaj uloj estas efektive perioda funkcio por ĉiam ŝanĝas de tempo al tempo per la kono. Sed se vi estus ekskludi de la fakto, ke ĝi estis tiel kun la tuta mondo konscio, do ĝi estis erara; ĉar la periodeco de la individuo dependas turnadoj kaj osciladoj en la tuto. Do ni havas antaŭe trovis en la materialo (Sekcio III.), Kaj ĝi ne diferencas en la spirita. Kiam viro dormas kelkfoje tute, vi vidis iam la mondo tute dormi aŭ ŝanĝi en la tuta inter dormo kaj veki? Se Ameriko dormas, vigla Eŭropo, kaj se Eŭropo vigla, dormas Ameriko. La ondo de konscio altiras tiel diri, por la individuo tra plus kiel la cunamo de la maro alvenas al li kaj pasas, la tago venos al li kaj iras; sed kio estas super li, do ankoraŭ ne estas klara. Aperas pli ni iru la tuta Hog de la individuo, la pli ol modifon de la dissendo, kiu aperas al la individuo kiel regrandigonName.

La konscienco de la mondo iam veni tro mallonga, se, kiel estas nur tro oftaj, ĉiuj operacioj de naturo tenas senkonscie, kio ne falas ene nia konscio kaj sperto-saĝa kiel serĉoj, kien post la naturo de aferoj neniu sperto folioj; se vi ne prenas en konsideron ke kion nekonscie de aparta produkto okazas en la konscio de pli ĝenerala fabrikado

kialoj kaj ne povas esti enhavita en tiaj, kaj multaj belaj kaj taŭga korpoj de homoj kaj bestoj, kiu nun vere venis en esti kaj agi sen specialaj konscio kiel, pensas la saman aferon kun senkonscieco unue elpensis kaj prete. Do certe povas simili ke konscio estas nur la produkto aŭ Nachtreter de senkonscieco; tiam la senkonscia povas aperi kiel saĝa aŭ pli saĝaj ol la konscio; cxar certe, la edukado de la infano en la utero estas "saĝeco, potenco kaj beleco" okazas, kiu estas la sola poste en vekiĝo konscio de la infano mem neniam povas plene kontentigi.

En unu senco, kvankam ĉiam estos diskuto pri tio, ke multe, iru mem el la plej utilaj agadoj kaj instalaĵoj de la naturo, en la senkonscia antaŭen kaj ekestas. Mia trajno de penso ankoraŭ povos kuri tiel racia en si mem, mia fantazio mondo ankoraŭ estus tiel agrable pliboniĝos tiel alta mia konscienco; sed la celkonscia movadoj en mia cerbo kiuj apartenas al paraliziĝis kun iliaj heziti ĉi ĉion, pri tio mi nenion scias rekte, ĉar ili ne estas kiel tia temo de mem apero precize. Kion mi perceptas ĝin, mi supozas virto de mia interna vidpunkto, tamen ĝuste nur en la formo de pensoj kaj fantazioj vera; aŭ aperas tutsole simple nur en tiu formo, kaj ĝi postulis ne nur kontraŭan partioj, sed ankaŭ zorgema analizo de homaj cerboj kaj analizo de multaj miloj da videbla submontaro de cerbo aktiveco en vivo, nur atendas akiri ke kun miaj pensoj iom da iras kune en la cerbo. Mi estis tiom multe ignoris tiujn movadojn. Tiusence ĉiu estas komence senkonscia en naturo, sed estis ungewußt esence ĝuste, kion ne tuj falas en la malprofunda senso-percepto, sed nur la analizo fare de infaninoj laŭgrade malkovras; inkludante tiun analizon estus aliloke en la mondo, se ili ne servas kio antaŭe estis senkonsciaj aŭ ungewußt konatigi? Kiel la Spirito de Dio kreita infaninoj, estis kun ŝia unua okulo trafon la apero de iliaj korpoj kaj la apero de la naturo, en kiu ĉiuj korpoj inkludita, por ili, donitaj de ili por tuj, sed nur la malprofunda, kiel unua en la vekiĝo signifo falas. La tuta mondo ornamita per siaj koloroj kaj ilia pluvo kaj teksado, kiel estas en la okuloj de mil uloj reflektas samtempe flosis en la vosto de ĉiuj ĉi tiuj infaninoj senprokraste aŭ antaŭ Diokonsciencon; sed la ena krea fortoj de la naturo kaj en la malluma profundo de la tero, la maro, la korpo sinkis naturajn procezojn laboris kaj estis tia senkonscie aŭ ungewußt Dio de la komenco. Dio bezonis la laboron de kreado, la materialo fortojn kaj rimedojn de la mondo kiel ni bezonas nian cerbon, nerva kaj muskola sistemo; ni deziras ion kaj cerbo, nervoj kaj muskoloj por ekzekuto de la volo, sen ke ni tie prezentas la materialon cerbo, nervoj kaj muskoloj partion kiel tia, ĉar la volo kaj forpelos plenumi kaj la sento de sukcesos ligante dezajno mem ĝuste la mem-apero cerba nervo kaj muskolo ludo estas, ke ni tiam esplori post sia apero vojo laboreme tra ekstera observado kaj disección kaj neniam plene esplori estas. Kiom brakojn kaj krurojn krom ĉe la surfaco, ni vidos tuj kaj metis ĝin rekte antaŭ la volo; rekoni kio estas internen Nur unu afero preter pasintaj studoj, cxu Dio de la komenco, ĉar ĝi ne bezonas ĝin por kreado. La fortoj sekvis lin de la komenco kiel la infano cerbo fibroj kaj krurojn sen studis ilia anatomio. Do estas ĉio ni laŭgrade malkovri la naturon de natura scienco, ne estas tiel kiel en scienco konscias, antaŭvidita konscie en Dio, sed Dio turnis ĉi senkonscia fortoj kaj rimedoj ĝi; senkonscie se, kiel li ne sciis pri la formoj de nia objektiva ideo antaux li disvolvis ĉi sinrega; sed konscie en tio memelmontro de ĉiuj kiu estis en lia menso. Niaj tuŝo de la interno de la naturo, kiu povas

ĉiam okazas nur pere de erozio de novaj surfacoj, sed ĝi falas eĉ en la plua determino de la dian konscion.

Ni konkludi de la diverseco de tiuj aspektoj kaj konsideroj de generalo.

Estus tre mirinda koincido ke naturo disvolvas per siaj fortoj, al la celo kaj intenco nenio proksime videble en sin per tiaj oni iu tendenco al conveniencia, se ne kaŝis laŭleĝe temo tia tendenco en la funkciado de tiuj fortoj povis teni. Kaj estas verŝajne ne obstaklo por ni, ke tiu eĉ objektive ne aperante en la fortoj de naturo emas fali en la spirita mem-demonstracio, kiu apartenas al la regno de la naturo fortoj kiuj ŝajnas al ni eksteran vidpunkton kiel tia. Kiel malgranda kiel Nervenerzitterung senton en si mem, sed la ekstera apero Nervenerzitterung apartenas senton kiel mem-publikigo, tiel malmulte estas la materialo tendencoj de naturo en sin fino, tendencoj, ol kiu estas valida nur en la konscio kaj konscienco, sed povas doni al ili, kiel Eĉ apero de posedaĵo, kaj la leĝoj de la materialo sukcesoj de tiuj tendencoj respondas al leĝo de sukcesoj por la menso, la mem-apero.

Vi povas ellabori tion kiel ankoraŭ.

Ni trovas ke en ni mem ĉion portu la karaktero de doloro aŭ prezentas nin el la vidpunkto de la malbono, konstitucie psikologia tendenco portas, tiu rifuzo forigi tiun malbonon bekon fino, tamen, la plezura, kio ŝajnas al ni tiel 15 ) , strebo subteni aŭ pliigi lian vekis en ni. Sed al la psikologia tendenco korespondan fizika estas ligita; kiuj pikante, gratante, kiu vidas ion agrablan, turnas sian okulon for; kiun agon placxas, movante siajn membrojn tiam, se tio konflikton kun kontraŭagi tendencoj, kiuj falas sub la sama principo, sobrepeso en la kontraŭa direkto estus, aŭ eksteraj obstakloj cxeestis. Ni povas nun supozas ke ĉiu kiu alportas senton de doloro en la mondo, ne nur mensan, sed ankaŭ maniere lindan, tiel la esprimo de la sama plenumante fizika nombrilo-efektoj aliflanke triggers, ĉio kontraŭ kio alportas senton de plezuro en la mondo, efektoj kiuj emas subteni aŭ pliigi la plezuro, kaj kiu, kiel ĉi tio estis la kazo de la komenco post funda tuta mondo unuanima korpo de leĝo kaj per komunaj rilatoj, la mondo de la komenco de ambaŭ mense kaj fizike en tiu senco ordigis kaj ankoraŭ daŭre faras ĝin. Kompreneble, ofte havas nia serĉo por ni ne egala sukceso, kaj ia sukceso lasas en nia animo sekvo, per prospektivo aŭ premonición de la Estonteco kaj modifita direkto de agado por estontaj kazoj kreskas. Tiel, eĉ en la mondo-spirito esti, kun la sola diferenco de ni ke la sperto de la mondo spiriton, generalo, etendante super la tuta mondo, kaj sekve ankaŭ lia posta racia prospektivo aŭ atendo de pli ĝenerala kaj por la taksado de futura mondo kondiĉoj portos pli sufiĉa karaktero kiel la nia, kiu laŭ li povas ankaŭ establi la bonaj mezuroj por la tuta mondo sur la nun rekoni ne ĉiam aperas por niaj individuaj kaj tujaj interesoj kiel tiajn, por ke ni povas kredi en miloj da kazoj, ĝi ne iros la plej bona kaj plej saĝa el ŝi la tuta tempo sed aĵoj nur ne la plej bonaj kaj la plej brila por ni en aparta kaj Duona. Ni mem povas trompi milfoje detale, dum Dio ne povas trompi la tuto, jes li uzas nian deliro pri niaj propraj interesoj al la mezo de la progreso kiel tuto. Aludante nun sperti spiritan flankon en ni mem kaj en Dio spiritaj sensacioj foliojn, kiuj havas influon sur nia estonteco klopodojn kaj agojn, ili ankaŭ forlasi lian materialon efektoj sur la materia flanko, kiu esprimas la asociita influo sur

la materialo sukcesoj tiel ke la fino de la mondo spirita kaj materia flanko samtempe prenas la direkton kiel ni observas ilin. Ne estas malfacilaĵo imagi ĝin de ĝeneralaj konsideroj, kvankam ni ne povas spuri ĝin en la Speciala; kaj la sperto levas nenie kontraŭe al tiu vidpunkto, se oni ne povus pravigi en sama la sama.

15)

Ni povas iom plezurigaj disdegno kaj volas ion aversión Full; sed nur por akiri pli grandan aŭ pli alta plezuro aŭ por gajni forpelante granda aŭ alta doloro, plezuro kaj doloro estas ĉi tie por preni en pli larĝa senso, tiel ke la plezuro kaj doloro de konscienco per ekskludita. See. P.233 menciis mian traktaĵon pri la plezuro principo de komerco.

O. Pri la koncerno ke la Spirito de Dio estos akuzita de konektanta naturo kun la sama graveco de la sama neceso ligitaj.

Post ni, Dio estas ligita kiel spirito tiel forte en sia materia mondo kaj tiu hinwiederum al Dio ke tiel funkcias nur kun kaj tra reciproke tie. Per timis konfesi tion, estas du maltrankviloj kiuj vere devus nuligi kaj abolon konsiderus nur pravas ke ili kontraŭdiras unu la alian fojon al ŝarĝi al Dio kun la severeco de la naturo, de la bezono por ligi ilin, cetere, por fari la naturo de la libereco de Dio maljusteco senbrida.

Kiel oni diras, kiam la penso de Dio ne povas iri sen iu eliras kune kun la naturo kaj povas nur iri kun kiel ĝi iras kune kun la naturo, Dio, laŭ la leĝoj de naturo prefere devas juĝi, kiel por kontroli ilin , la libera spirita movado de Dio ankoraux ekzistas? Ĉu ĝi ne malfortigi sub la inercio de la afero estos entrained; la devigo de natura neceso pereas?

Kiel povas la leĝo kaj la juraj kurso de naturo, al kiu la naturalisto respektante baro, ankoraŭ veras, tiel estas ankoraŭ naturscienco ebla se la agado kialoj de la naturo per spiritaj kialoj Dio ĉiam venas en konflikton, lia libereco aliflanke, ĉiu momento povas ŝanĝi la reguligita teatraĵo de iliaj potencoj?

Laŭe celas liberigi Dio kaj naturo de ĉiu alia ebla kaj opinias la pluan vi gardos ilin aparte tiel bona havis ambaŭ servis kiel pura piedbaton el ambaŭ absolutan potencon; kaj ĉar oni ankoraŭ ne povas tute apartaj, oni konsideras almenaŭ ilia rilato tiel malfiksas kaj ekstere ebla. La naturo ĉiam restas io alia ol Dio estu jes sed Dion, kiu estas lia esenco; Ĝi estas maksimume impreson, ne estas esprimo de lia naturo.

Sed la fakto, ke tiom duono, resumas la rilato de naturo al Dio kiel ekstere, kuŝas la tuta danĝero ke oni volas eviti. Fari Dio tre libera kaj facila, kaj samtempe konservi la naturan leĝon antaŭ ajna interferir de sia libereco, oni devas aŭ Dio kaj naturo sufiĉe flojo unuj aliajn, tute maloportune kun respekto al ĉiu alia, aŭ ambaŭ firme kaj rekte ligi al ĉiu alia, la naturo , metu Dio en Dio imanentaj en naturo preskaŭ.Erstres ne povas aŭ ne esti, ĉar eĉ metante naturo krom Dio, sed vi ne kuraĝas doni sian referenco al li; letztres povus, ni ne konsideris la malfacilaĵo kiu jam portas la eksteran ligon inter naturo kaj Dio la Dian libereco kaj la leĝo de la naturo, eĉ pli malfacile preni eĉ pli intima por averto, ĉi ŝparvojo. Kaj dum vi volas malfiksi la maŝon, unu en la sama okazas.

Kio pri ni mem? A ŝarĝo de kvardek funtoj sur via dorso ŝatus ni probable ŝajnas malfacila, kun la korpo kaj la menso subpremas kaj deteni lia libera pasejo, ni devus

surhavi imunaj; sed ĝi ŝajnas al ni pro nia reen sian malmolan? Kiam vojaĝantoj sur longaj itineroj preni multan manĝaĵon, li admonis ilin, tiel longe kiel ili portas lin ekstere; helpas ilin sed toleru kiel ili transformas en unu sama karno kaj sango.Do ni nur la naturo kiu appends ilia Dio ekstere kiel ŝarĝon aŭ sxargxojn, ĉar vi povos ne tute elsxiros mem for de li, por esti transformita ĝuste en lian karnon kaj sangon, tial estas, samtempe ĉesu subteno de Dio kaj Born, incriminar lin, kiel li iras kun sia spirito vivas kaj moviĝas, kaj li kun ŝi. Fizikaj kiuj povas aperi kiel ŝarĝo nin ĉe ĉiuj, simple nur ĉar ni ne povas veni al la tuta naturo tia internen rilatumo moviĝis kiel Dio aŭskultis la epitome de ĉiuj spiritoj de la naturo, kiel la epitome de ĉiu materialo, interne. Nia korpo mem povas ja foje ŝajnas al ni kiel ŝarĝo, do se unu membro estas laca aŭ mortas; sed ne ĉar ĝi apartenas al nia menso, sed ĉar ĝi ne plu aŭskultis lin sufiĉa, lia ŝanĝoj komenci sendepende de nia menso, simple nerilataj doni al nia animo, nia animo aŭ emocio en la sama elĉerpita. Kiel do la Spirito de Dio komencus sopiros la pluvon de la naturo, ili komencus ekzisti sendepende de li kaj iru, estus perceptata kiel portado de li. Nur se li agas tute por internaj kaj dis ĉio falas for krimuligaj. Eĉ la plej altaj spiritaj povas ŝarĝi fizika, kion li. Related, ne sentas, kiam estas ligitaj nur tiom tuj ke la ŝtupo de spirita kaj korpa movado iru kune en unu Vortoj de poemo, la notoj de muziko ne pesas tiel sur la altaj spiritaj rilatoj, la ekzerco estas destinita ĝuste por ilia esprimo. Eĉ la pensojn en niaj kapoj nur iru asociitaj movadoj okazas en nia kapo; sed ni sentas pri tiuj movadoj kiel portado kiel limigo al niaj pensoj? Ni ne sentas, krom ĝuste kiel penso. Ĉu ĝi bezonas esti malsama kun la Supera, kiujn li konsideras Dion? Ankaŭ, tiu movado eble formas la bazon en sia naturo, same kiel tiuj movadoj iru, iru al la pensoj de Dio kaj iri kiel la ideo de iri tiujn movadojn; sed Dio estu, do sentu libera kaj facila, ĉar kiam ni memoras ion, jes niaj liberaj mem koncernas specimeno de lia esti ligitaj nur al propra parto de lia naturo.

Sed pli ol la ŝarĝo de materio ni timas la sklaveco de la bezonon por Dio. Nun, tamen, la neceso de naturo povas nur mezuro aperas kiel Fetter por Dio kiam ŝi pensas ekstere impresita. Kaj ĉar ili tiel ofte tuŝas nin ekstere kaj fortojn, ni meti sian facile eĉ similan signifon por Dio en kiu asertis la naturo de aferoj ne povas havi por li, ĉar ŝi ĉiam restas interne de li. Alia estas eksteraj ligiloj de la korpo kaj la ena bando de la sama aŭto; kiuj detenas la libera movado, tio faras ĉion eblan. CXar kiel la korpo iam ekzisti sen tiaj kaj agi? Kaj la malfacila estas, kaj eterne libera movadoj ankaŭ pravigas, kaj iam pli oportuna ordo ricevas tra la konstruo de la korpo, des pli bone estas. La leĝoj, tamen, en kiu la natura neceso baziĝas estas laŭta ena bando de la dian korpon, kiu portas tiun karakteron en la plej alta senco, nur malpli malpura ol la tendenoj kaj nervoj, kiuj entenas nia korpo. Sed ke Dio estus atendas malavantaĝo? Neebla povas senti legalismo kiu bazite en lia esenco, kiel baron al lia esti Dio; sed probable tiu estus la kazo se ĝi estas leĝo de naturo ekstere kontraŭ estus, ĉe kies rigidaj opozicio sin rompus sian volon. Nur tiele tiu rezisto likva pro Dio, ke Dio enprofundigita en la naturo mem. Kvankam ni opinias ke naturaj leĝoj ne povis deteni Dion do, ĉar ili devenis de Dio, tiel same per sia interna estaĵo samopinias, tamen ili devis ĝin nun ekstere. Sed cxi tiu estas la kialo kial ĝi ne detenas Dio, do ili povas doni lin nature detenas do iom kiam ili ankoraŭ metis Dio

interne. Vi tiam nur voĉdoni tiel proksime kun sia naturo.

Resist Speaks pri la leĝeco de Dio de libereco? Ni resumos nur legalismo prefere ĝeneralaj kaj altan, kaj ĝenerale alte ili povas nur esti prenitaj kiel devigataj ĝenerala, plej diaj leĝoj, rezultas, jes, ni vidis pli frue (en ekzemple), kiel ili Anstataŭ liberecon kun la bezono samtempe instruante ilia loko. Kaj sendepende de kiel libero kaj neceso toleri sub la terminoj de la plej alta leĝo kun unu la alian, dum proksimume unu povas argumenti, estas almenaux unu kiu alvenas kune kun ĉiu alia. En niaj propraj mensoj ĝis spektaklojn; Li havas sian flankon de libereco kaj sia flanko la bezonon sklaveco; libero tie ne okazas el kio fikse difinita per la legxo de la Spirito falas sur lia flanko neceso sed liberecon rezervas lokon ĉe la fundo de tiu bezono. La plej libera volo ne estas kontraŭa al la psikologiaj leĝoj. La libereco levas neniu leĝa provizoj de la mensaj agoj; sed kio determinas la libereco, estis simple ne determinita de leĝo, kvankam la libereco mem povas esti leĝo. Por ke estu al ni tiel sed estas mem nur ekskurso aŭ parto de kio estas en Dio. Sed se ĝi estas tiel en Dia menso, kial ne en Dia naturo, aŭ rilataj al tiu spirito materia mondo? Interferir kun la libereco de la spirito, ne la leĝo, kiel ili devus enmiksiĝi en naturo, la esprimo de la spirito? Ĉu ĝi ne estas nia kazo. Nia korpo apartenas al la materia mondo, por naturo; sed la fiziologiaj leĝoj perturbis tiel malmulta kiel la psikologia de la libera volo de agadoj. Ĝi estas nur la jura neceso de la Spirito estas esprimita en la jura neceso de naturo, tiel kiel la libereco de la menso kie ilia teritorio, esprimita en responda libereco de naturo kaj ambaŭ estas tolerata en naturo, kiel en la spirito. Formita en niaj mensaj procezoj multe ke estas inexplicable, neantaŭvidebla post ĉiu precedenco, ĝi ankaŭ estos la kazo en la fizikaj procezoj, kiuj esprimas la spirita. Oni ne malfacile akcepti ke la aliaj, tiel komprenata en terminoj de la vido kiu gardas la menso nur por la mem-elmontro de la sama estulo, kiu aperas kiel sin korpe alie. La naturo, la korpa, agoj poste nature la libereco de la spirito ĉie, kiom ĝi estas esprimo de libera spirito ĝuste. Nur se vi volis nei determinisma, ke en la spirita vorkäme ion tian, oni devus nei ĝin en la korpa esprimo kaj povas nei. La kverelo sed tien ni lasas tie alia.

Kompreneble, ĝi estas sufiĉe kutima, nur por rakonti kio estas necesa por la naturo kaj la libera ĉielo nur por la spirito; sed nur ĉar vi nenatura cleavage de ambaŭ antaŭsupozas ke oni tiam volas pruvi per tio. Sed tiam ne disigas libero kaj neceso. Vi povas fari tiel multe liberecon en naturo kiel trovita en la spirito kaj tiel bezono en la spirito, kiel en naturo, se ne nur aroj mortantaj el naturo, sed en la naturo, te al la loko, kie li estis ĉiam lia libereco havas malkasxita; kaj kie alie manifesti nian propran menson sia libero, kiel en nia naturo al la tuta responda korpo? Kompreneble, se vi ĉirkaŭ la areo tranĉi kun diligenteco por naturo, kiuj manifestiĝas la libereco, tiel nur la areo de la bezono de memkompreno sekvas lasis. Ankaŭ, oni povas arbitre, se vi, observu la vorto libero nur por la menso aplikebla; sed la afero pri ĝi estas la antitezo de libereco kontraŭ neceseco, sed falas en la fizika tiel kiel en la spirita, nome la mezuro kiun la fizika mem-esprimo, ili apogas la libera spirito. Ĝi estas vera nur en la ludo de Organika ni iam trovos spurojn de kio estas kutimitaj kiel kombinita kalkuli, por la libereco, ne gravas. La tuta senfina mondo konstruaĵo en grandaj klare iras laŭ la leĝoj de neceso. Devus nur malforta en la manteloj de la mondo korpo ekzerco libereco Do Dio? Sed se tiu estas problemo, ili

ne trovos en neniu alia vido tenis tiel kiel en la nia? Kaj cetere, ni devus ne konsideri jura neceso por io malbona. Ankaŭ la tuta ludo nia korpo iras sub leĝoj persekutita de la fiziologo kiel necesa. Nur en lia nepercepteblaj movadoj de la cerbo, ni povas uzi la liberan portanto serĉo liberaj pensoj.Homo estas nun nur reflekto de Dio ene difinitaj. La tuta malneta substrukturon de Dia mondo, kiel ni devas kredi, la neceso temo; libereco reĝino en la fajna interagado de procezoj en kiuj eniras nian propran liberan procezoj. Tamen, ĉiuj mondoj movi al alia ekstere por leĝoj de neceso, disvolvita en la historio kaj la destino de la Dia naturo en la tuta dia libero. Libereco havas lian areon de la mondo, kiel ni, kaj ĝia teritorio apartenas al ni en tiu kampo en la mondo.

XII. Religiaj kaj oportuna kaj poezia vidpunkto.

Niaj dogmo estas tiel mallonga, ke: La spiritoj de homoj je pli alta spirito kiu ligas ĉiuj teraj aferoj en unu, kaj tio apartenas al Dio, kiu ligas la tutan mondon en unu. La spirito de la tero ne estas distingaj inter ni kaj Dio, sed nur la mediacio, Dio ni korpigita en speciala maniero (Sekcio II.), Tamen, ni ĉiam havas la plej ĝenerala, plej alta, plej, plej grava, nur rekte el tuta dio kaj trovi Lin sola (Kap.XI. C, D).Do ni restu tre Dio. Sed nia malbono ne estas atribueblaj al Dio; cxar Dio estas la tuta afero, ni estas nur partoj, rompas sian, kaj vi ne povas fari, kion nur la individuo kiel tia dependas la tuta atributo. La malbono estas nur en la malsupra areoj de la individuo, la individua volo en Dio; ne per la volo de Dio kiel supra, sed tio estas ĉar kontraŭ malbono kaj la negoco de Dio, por levi ĝin en la fino de la tempoj kaj resanigi (CHAP. XI. G). La tuta naturo estas animita de la dia spirito, kaj kiel niaj spiritoj nur stock pecoj de la spirito de la tero, kaj pli supren en la dia spirito, niaj korpoj estas nur konsistaj partoj de la korpo de la tero, kaj pli supren en la dian korpon de naturo.

Sed vi diras, ĝi ne restas post ĉiu malbona instruado, argumentante per religio kaj moralo, ke mi ne plu kiel sendependa menso mi Dio alfronti la plej sendependa spirito, sed, pensante negrave ĉu glutis kun aŭ sen mediacio, por kaj en li kiel membro en la korpo aux penso en la menso; Dio pensi implikita en naturo, prefere ol levigxu super ĝi?

Mi ne elpensis tiun instruadon tamen, vi konfesas mem en via religio; ĉu vi ne pensas, ke vi mem kio vi konfesas; sed mi kredas; kaj ne naŭza al tiu instruado de religio kaj moralo, sed ke vi ne kredas kion vi konfesas ke alportas la konflikto en via religio kaj moralo.

Respondu: Ne konfesas mem, ke Dio estas la originala fonto, kreinto de via menso? Sed kion la menso kreas spirita, kiu ne lasos lin; operaciis prefere nur en gxi; kaj se Dio kreas spiritoj, ni ĵus opiniis, ke li simple spiritojn ni. pensojn nur al la enhavo, en kiu operacias Kiel li estis Dio, se ne estas alia laboro estus en li en ni? Nun li kreas malsupra spiritoj pere de la supraj. Tra la mediacio de supron sed restas malalta ankoraŭ en ĝi. Sed ni lasos la intertraktadojn; nur nia rilato kun Dio prizorgi nun ke estas ĉiu tra mediacio de tuj.

Kaj vi ne rimarkos vin kaj kredas ke estas bela vorto, kiun Dio loĝas en vi kaj ĉion

kaj movojn kaj agojn kaj estas, kaj vi en li? Vivoj kaj movojn kaj agojn kaj vi sed ankaŭ en kio estas ekstera al ni pli? Do kio disigas vian instruadon pli de nia?

Kaj vi ne kredas ke Dio ĉio estas klara kaj travidebla en vian animon al la kerno; Li konas la interna fundo de via koro? Tamen, klara menso vidi en la spirito super? Ĉu ĝi ne estas ĝuste la malo, ke li ne povas? Nur lia propra enhavo eskapi la spirito nenion.

Kaj vi ne vokas al Dio la sola Dio kiu havas neniu alia apud li? Sed se estas spiritoj en li, do li ne estas ne malmultaj, nur supera spirito inter multaj. Por superaj kiel ni sed ankoraŭ doni la. Ĉar ni havas paganismo kun supera spirito ĉe la supro kaj multaj sub li, malsupreniris al ni. Sed vi ne deziras paganismo. Do vi ne povas voli Dio kiu super ni ĉiuj kaj donacis al ni Spiritojn ankoraŭ apud si, sed nur ni en ĝi. Nur tiu estas vere iu Dio kiu, en lia pleneco inkluzivas ĉiujn spirito, ekzistas, kiel ĝi naskas.

Kaj vi ne nomas Dion la senfinan spiriton, la spirito de la universo? Kion alian sed ankoraŭ havas malon, kiuj ankaŭ havas ĝi estas ligitaj; kiu iras iom el la malfinia abundon; vi sed la koncepton de malfinio estas preskaŭ tro malgranda por Dio. Kaj vi estas ne dio la omnipresente, ĉiopova, eterna motivon de la ago; Lia domo de la cxielo; Sunoj iri tra lin kaj steloj; Neniu folio falas sen li de la arbo, ecx unu haro de via kapo. Sed ne interpretas la ĉielon kaj la teron, vi mem kun via korpo; ne devas do esti ĉiea kaj ĉiopova Dio en la tuta naturo kaj ĉiuj kreitaĵoj, kaj lia kaj servu al li ĉiujn povojn?

Kaj vi ne nomas la tutan-ama Dio, la All Good? Kies amo kaj afableco sed povus esti pli granda ol tiuj kiuj ne scias ami eksedziĝi al si kaj al sia spiritoj, kion li faras ilin, ŝajnigante ity 'li estas supre, ne povas fari alimaniere; kaj li gxin faras vere estas, nur ke ĝi ne estas tio, kion li faras ĉi aŭ tiu, ne, kion li ĉiuj faris lin propra en oni faras en la mondo.

Kaj vi estas ne dio, favorkora samtempe kaj Allgerechte? Sed kiu estus pli kompatema ol tiu, kiu povas ankaŭ malbono ne forjxetu tenas kiel la bona, devas turni sian malfelicxon kaj sian malicon posedi paco, kaj kiu al la sama tempo kiel la malbonan fojo tie, (kiu povas nei estas malbona eĉ por ni) kiu prenas unu malbono, la aliaj por detrui la punon al la pekulo revenas por inversigi la pekulo, ĉi tie aŭ tie, iam ĝis la devas plenumi por plenumi sian propran internan kontentigon.

Kaj ĉu vi ne pensas ke estas la granda ordono: ke vi amu Dion super ĉiuj kaj vian proksimulon kiel vin mem? Sed se vi volas havi amon Dion super ĉio, estas for kaj for alte super ĉiuj, kiuj ne estas Dio, kiu ne nur disvastigas sian manon super ĉiu, ĉiuj super ĉiuj ursoj ĉe koro, kiu povas fari nenion malbonan en la eterneco, de kiuj Li ne suferis, en kiu vi havas ĉion rigardi, kio estas al vi, pri kiu vi havas ĉion esperas ke kion vi deziras, kaj eĉ ĉi tie en la unua komenco por vi kompreneble de sia justeco, en lia nekompleteco mem, povas serĉi kio estas la tago, destinis kiu amas lin kun rajto sensoj kaj agas en la spirito de tia amo.

Kaj kiu povas ami sian proksimulon bona, kiel frato ami, ol la blankaj ĉar li ne estas malvarma kaj malproksima al li, ne, firme kunigitaj kun Li en la komunumo de la sama Supera Spirito, unu karno kun li el la viando de la sama korpo, kaj en ligis lin

kiel ĝemelaj al ĝemelaj, eĉ antaŭ ol forlasi la ventro, kiu naskis ilin; ĉar ne vi forlasis la Dion, kiu portas vin.

Kaj tiel en ĉio vi konfesos vortoj ekzakte la sama leciono mi konfesos, ili konfesas, sed ne kredas gxin, kaj kontraŭdiras vin mem. Nun vi devas kompreneble doktrino simili stranga kiu kredas ĉio ŝi konfesas, kaj viajn proprajn kontraŭdirojn kontraŭdiras. Sed la fakto, ke ŝi faras, ŝi gajnis nur sian plej bonan.

Vi diras Indes de dio, rifuĝo kaj fonto de ĉiu spirito kiu loĝas en vi kaj ŝtofoj kaj estas, kaj vi en li, koro churn, iuj, Senfinaj, ĉiea, ĉioscia, ĉiopova, ĉiuj amantoj, All Good, Plejkompatema Allgerechten vi volas ankaŭ denove vi alfrontas lin ekstere, kiel vi alfrontas via proksimulo mem, kaj demandu vin kontraŭ via proksimulo, kvazaŭ ekzistas por vi ne estas bendo sur Dion, vi pravas, li marŝis, afero inter vi, la Dio supre, alte en la ĉielo, sur ŝia tero, inter la cxielo kaj la tero, kiu breĉo! Jes vi levos al Dio fine eĉ trans la tuta mondo kaj verstoßest de li la malbono, kiun li faris, nei ĉion diris ĝis zerreißest ĉiuj obstakloj kiujn vi nur rekonita, kaj tiel detrui la bonan benoj de via fido. Kiom distanca estas por vi la loko, kie li loĝas, kaj kiom proksime ĝi estas por mi. Ni batalu sed fojo, kies unu preĝo povas sukcesi pli bone, vi, la malo turnas sian penson al Dio, aŭ mi, kiu tiel ekestas en Dio mem; ĉar ĝi montros. Sed kiom nun ankoraŭ kredas je pregxado; ĉar tio jam montras. Ĉu Dio aŭdas mem zorgas kiu scias kiu kuraĝas kredi ĝin, do ĝi lasas sufiĉe frue; esence estas probable nur malplenan spiron verfliegend kun aliaj spongo super la tero, superege sia tabureto. Ĉu tiel kun penso kiu loĝas en mi kaj ŝtofoj kaj estas, kaj mi en li? Kiel unu de miaj pensoj, kiuj, ekscitas min sufiĉe al mi, tiel mi povas, mi volas diri, nu ankaŭ stimulas preĝo Dion, mi faros. Preĝoj kun mia Dio Eble mi sekvu miajn pensojn, eble ne, depende de mi placxas; Dio kiel preĝante animo. Sed mi scias, ke inter mi kuraĝigas senfina pensoj kaj mia menso ne estas breĉo ke nur devas kuri tra, do mi aŭdas ion de li, kaj lin konsolas min ke Dio estas mia preĝo ĝuste kiam tuj aŭdi, kiel mi mian menson , ne ŝtono estas akceptita de Dio. Ankaŭ mi scias certe ke mia menso prizorgas sian ĉiun penson, ĉiun sugesto ke io funkcias en li, fiksita al li ion, se eĉ al la malo de kio estas, ŝajnas al li pri malriĉa; sed sen rezulto nenio estas en la spirito, kaj ĉiu posta aliroj al en tiu spirito reen al lia kaŭzas. Kaj tiu estas komfortiga al mi, ke mi sciis ke mi ne povas preĝi vane; Mia pregxo mem okazas en la serio de kialoj agante en Dia menso, kiel ĉiu unuopa propono mia, kaj sugestas la fino de la epizodoj reen al mi. Kaj kiam mi kolektas la potenco de mia tuta animo en preĝo kaj kune preni en la direkto kaj rilaton al la spirito en la senco de la plej bonaj, do mi rimarkas ke ĝi probable povas havi malsaman efikon kaj signifo kiel la ekscito, la komuna kaj individua pensado en mi por Dio. Kaj la pli mi petas, kaj la varma Mi petas, kaj des pli la postulantes unuiĝi en la sama preĝo, la pli sekura, Mi volas diri, estas antaŭ la subvencio, kiel mia menso tiel sekura sekvas, pli ofte, pli perforta kaj pli pensoj tiam iuj, instigi lin al io. Do ankaŭ la fervoro de la preĝo kaj la preĝejo komunumo ne vane. Sed neniu preĝo povas devigi Dion, ĉar li opiniis taŭga koncedi ĝin, kiel mi ne povas devigi sola ekscito, ĉar mi pensas bonon, por sekvi ŝin; sed kion Dio bona, tio estas bona; kaj li tenas nenion bone ol, nu, do mi placxas la rondveturo ion kiu ne estas en la senco de bona aĵo.

Vi diros, ho malsaĝeco: Se mi estas Dio, estas Dio, kiu preĝas al sin adoras mem,

se mi faros. Sed kiel, vi estas Dio ĉar vi kaj resti en Dio vi ne infinitezime kontraŭ Dio? Estas malgranda momento kaj tuta la sama? Ne devus eĉ en mia malgranda penso kaj iom deziro honoro doni mian tutan spiriton, portante timis iri kontraŭ sia menso, foje revenu sur la tuta menso, konsideri kion plej sufiĉa por li, instigi lin, ke li lin plu kondukas al la celo? Ĉu tio estas malbona ideo, la ekscitas min? Mi strafe Mi subpremi ĝin; sed mi ne pri si kolera kiam mi ne venu al via fina celloko ĝuste fajna, nur subpremitaj. Do Dio punas la malbona spirito, kiu estas sia propra parto; sed li ne estas la malbona spirito, kiel la simfonio estas ne la malharmonio, kiu enhavas la abolon de la rezolucio. Malnovan bildon por klarigi la ekziston de malicaj kun Dio, sed ĝi havas nur klarigi la ekziston de malbono en Dio, ne ekzistas malbona eĉ pli por Dio. CXar se la simfonio de malharmonio permesita, kun ŝi, sed aparte de ŝia kaj nesolvitaj ekzisti en ŝi, kaj la sola maniero suferus de la kontraŭa kontinua kun kaj malakordo. Kaj tamen ni alfrontas kiel plejparte blasfemis antaŭe; la eterna malkonkordo de nesolvitaj Dio malbono estas eterna ekzilo de malbono estas eterna infero.

Kaj iu povas pli bone agi en la mondo laŭ la ordono ami Dion kaj proksimulon, kiel scias ke neniu vagino estas inter li kaj lia najbaro, eĉ la plej malproksimaj de Dio kaj pri Dio; ke kion li faras neniun el ili, li faras Dio? Sed Dio estas ne nur unu en si; ĉion tenas en si; Ne tiel, kion vi faras ĉi tion kaj tion, ne, kion vi faras de bona ĉe ĉiuj en la mondo, Dio estas farita, ol bonon; demando 'ne ĉu vi, se mi se tio, se tio, se ekzistas, ĉu ĉu hodiaŭ aŭ morgaŭ demandos' kial bona por la tuto, por la eterna, ĉar tio okazas nur Dio la tuto, Eterna. Ĉu vi ĉu aliaj, estas ĉiuj unu; ambaŭ el vi estas Dio, ne ekzistas diferenco; tiom simple fari ĝin vi mem, tion faru alian, kiel estas nur bona por ĉiuj kaj por ĉiuj tempoj, faru laŭ ordonoj kiuj troviĝas en tiu senco; Tio estas la dia ordonojn.

Sed kion mi nomas bona? Kio estas la signifo de la ordonoj de Dio? Ili estas donitaj de obstineco? Plago por homoj? Nenio Mi rekonas gxin ol tiu signifo kiun la kontentigi, kontentigante la tuto, por ĉiuj kostoj asociitaj, estis sekura kiel ebla kaj kreski; ke ne ĉiuj estis por li mem kaj por fari kion li plej amas, al aliaj kostoj, sed ĉiuj kune kaj kunmetis post serĉi kion ili povas ĉiuj kune plej abunde kaj kontentigo; kaj tio estas ĝuste kion Dio plej bezonas kontentigi se li sentas kun ĉiuj kaj tra cxiuj, kaj kion ili sentas individue pri ĉio, la rilato de la tuta sentas. En ĉi tiu senso, la diaj ordonoj. (Vegl. Kap.XI. E) Unu viro volas nenion krom sia propra plezuro; la alia diras, merito estis nur en oferante sin por aliaj. Unu estas tiel konfuzita kiel la aliaj. Kion via fantazio nuligas la plezuro de ĉio, la peko vi, 's okazas kun scio kaj volo; kion vi rompi vin je ilia propra plezuro, tiel ke iom tiel perdis la tuta plezuro ke vi pekas, 's okazas kun la scio kaj konsento. Ĉar Dio volas tiel kiel de ĉiu alia plezuro rikolto de via animo kaj via korpo, kiel vi devus nun la distrikto kies zorgo li unue petis vin, malbona ol lia ekzerco, aliflanke li starigis? Nur gardu vin pensi ke nur malĉasta plezuro estas Dia volo; nur atentu, opinii kion vi gajnos plezuro tie kaj nun, estas ankaŭ egala profito por la tuta afero, do Dio; nur gardu voli atendi pli bone kun via malforta sagaceco,

tiel longe atendita finiĝis pri la tuta afero en la diaj ordonoj. Nur en kio liberigi ilin, vi estas libera. Ili estas grandaj krampoj, ne la individuo deziro, sed la ĝenerala savo, kiu portas ĉiujn individuajn deziro kiel malgrandaj beroj; kio venas lasta pro la simpla bero, ĉu tiu branĉo portas gxin, cxu ke se tiu jaro ŝi surhavas, se tio; nur premas ion kun volo; la zorgo aŭ de la frakcio de la arbusto servis sole por beno aŭ kondamnon. Ne oferas sin al aliaj, nek oferi aliaj, tio gravas almenaŭ, kiuj volas servi Dion; sed la malgranda mallonga plezuro, estu la viaj aŭ miaj, preta oferi la granda eterna iras super cxiuj fontoj de plezuro, kie estas viktimo; sed ofte aplikas la ankaŭ desegni nur; kaj kio estas oferita, la paŭzoj same riĉa beno eliris en alian lokon; alie ĝi ne estis reala ofero; cxar Dio ne perdos nenion; sed gajnos movante ofte.

Pri ĉiuj malsupra kiel ekzistas pli alta plezuro, plezuro la plezuro, ĝojo, pro gxojo, cxar ŝvebas kiel kolombo sur la verdan semon, d. Placxas, la ĝojo, la plezuro en la aferoj mem plezuro donante ĝojon donante estas, kaj la plej granda, la plej altaj estas tiu deziro, tiu ĝojo, tiu favoro, en iam pli granda kunteksto, la pli malproksima el mi sentas aŭ realigi la sekureco, la terminoj de plezuro, de gxojo; kaj la dekstra viro ne distingas sian deziregon de alia enhavo. Tiu alta plezuro estas Dio ankaŭ al mi, se mi tiel liveri mian vestaron ke en la plej largxa kunteksto, ne laux la voluptoj, sed la fontoj de plezuro en la mondo estas de la plej longa daŭro, en la senco de promocii feliĉo, paco kaj benoj. Kaj mi havas tiun alta ĝojo en Dio ĉar mi scias, ke li ne povas agordi sian korinklinoj alia ol en la senco de finia kaj pli ebla Genügens por mi kaj ĉiuj, ĉar liaj propraj sufiĉeco ne regas tiun de Liaj kreitajxoj; kaj se ne ĉiu estas nun, kiel mi volas havi ĝin, do mi scias Dio mem suferas kun mi en la malsupra regionoj de sia estaĵo, kaj ĝi havas en lia supera potenco kaj lia supera kono la rimedojn por pacigi min kun li en la sama tempo; sed, ke li scias, ke li povas fari ĝin, kaj mi scias ke li povas, kiu donas al li kaj mi samtempe la plej alta sufiĉeco.

Kiel malsama ĉio estas, se mi estas Dio ekstere superfluaj pensas spirite malplena spaco inter mi kaj miaj proksimuloj devas. Se ne ekzistas io remotamente kio tie tuj disfalas ĉio tie ligis en unu, ĉiuj nekomprenebla, kiu kompreneble tie; ĉiuj mortintoj Statuto, kiuj tie vigla motoro?

Vere ne iom da tempo, mi vendis la kredo, ke mi, ne al Dio en Dio. Sed jes, mi al Dio, ni estas cxiuj nur interne, ne ekstere super. Nur konfuzita tiu estas la eraro, ke ni ĉiam faras efektive. Kiuj ni estas ja pensoj, rigardoj super; Ni nomas ilin jes ideoj; sed restas ne malpli aferon en ni; Pli ĝuste, la plej viva ni alfronti ĝin mem, des pli apartenas al ni, des pli aktiva pruvas nian menson en ili, kaj la pli aktivaj rezultas en niaj mensoj. Alfrontante kontraŭ supera menso ne estas kiel la aliaj persono kontraŭ alia korpo. Egale erara kompreneble estis, kiam ni diris ke ni nun staras Dio ne povus esti alie kun respekto al, kiel niaj mensoj liaj propraj ideoj; ni Dion prefere neparoleble mem, eĉ pli forta, pli sekura, kompare al kiam ni niajn ideojn; kiomfoje ni diris tion, sed ĝi estas nur pro Dia spirito ankoraŭ neparoleble mem, eĉ pli forta, estas pli mem-konscia ol la nia, kaj tial ankaŭ la estaĵoj kiuj havas plej parton de sia naturo, devas esti ŝi. Sed tio ne faras al ni malfacila de Dio, kiel niaj pensoj estas apartigitaj de ni, ĝi ligita ni al li nur vivas, ĝi ne signifas ke ni, sed tio estas pli malpli je Dio, te ke ni signifi pli por lia esti elĉerpinta pli sia naturo. (Cf .. CHAP. XI. K.)

Sed la Spirito mem alfrontas liajn pensojn, do povas penso kaj spirito vizaĝon al kiu li mem apartenas, kiel li mem rimarkas gxin tiel, kiel li nur povas'S instigas lin, ĉiaokaze, la individuo ĉiuj; kvankam ne ĉiuj faras ĝin, tamen li faras ĉiam. Kaj do ni povas demandi nin al Dio, ni realigi ĝin tiom kiom ni la ĵus fortuno, instigi lin ĉu vojo, la individuo al la tuto.

La poeto kaj filozofo profesas la sama doktrino, kiun ni sciigas; la popolo ploras Hosana kaj disĵetitaj palmoj kiel ili devas esti establita en la urbo, kaj krucumos la sama doktrino, ĉar ŝi volas balai la templo, kaj liaj propraj disĉiploj nei.

Do iam parolis 1) "ridetanta kaj signifoplena" la poeto, ni kolektas informojn pri kio ĉiuj aliaj, ĉar li diris disĉiplo miris kaj moviĝis kiel libera filoskopo, kiun ni prenis la infanojn, ĉiuj dangxero kaj kaptiteco superi - kaj elflugis en la ĉambron por prizorgi la patrino zorgas por la infanoj ankaŭ.

1)

Eckermann konversacio. II. 347th

"Malsaĝaj viro! Se vi kredas je Dio, do vi ne estus surprize por vi.

Li estas konveneco movi la mondo ene, por ami la naturon en si mem en naturo, do tio kio vivas en li kaj ŝtofoj kaj neniam sia forto, neniam maltrafis sian spiriton.

Dio inspiris la birdo ne kun tiu potenca drive al siaj infanoj, kaj la sama ne per ĉiu vivanta aĵo de ĉiu naturo, la mondo povus ne ekzisti! Do kvankam la dia potenco disvastiĝis ĉie kaj efike eternan amon ĉie. " Kiel mi diris belajn, ĉiuj ekkrias; sed poeto vortoj. Ĝi estas tro bona por esti vera. Nu ni diru aliloke, la stampo estas la plej profunda vero spektaklo nur bela robo, kaj beleco kaj vero estas raportitaj en la plej profunda radiko. Sed ni ne kredas denove, kion ni diras. Kiel do ni kredu kion ni diras; ne postvivis la poetoj tuta Naturo, ne ligita ilin ĉiuj kune mense? Ni preĝu kaj kredu sed post tiu naturo mortis, kaj ne nur la naturo, fragmentado menso en detaloj. La poetoj mem, ni ne verstatten kredi kion ili diras, kaj ili kredas, ke ĉiuokaze kutime ne mem; tia estas ĉiu hipokritecon kaj mensogoj.

Kiu ne scias kiel la poeto, ni ŝatas meti apud tiuj avide rigardis reen post periodo kie povus ankoraŭ esti serioza poeto kun la kredo ke ĉiu estas vigla en la naturo de la supera dia fortoj; do rerigardis kiel post la tempo de nun perdita poeto paradizo; kiuj ne scias kiel ĝi kulpigis lin, ke li nur deziris, ke gxi estu kion vi tiom hinnahm kiel apero de li. Por kiom vi ludis ŝin mem kun la nomoj kaj fabeloj kiujn li volis voki reen; sed ke la poeto same la senso en kiu ŝvelis, kaj eĉ fontojn de la menso de la poeto denove vivas volis reveni kiel veron, la verdachte al li. Kompreneble, pli memkonscia ol tiuj kiuj trovigxis Dio hodiaux al la malgranda birdo, li diris al si, kun la malnova nomo kaj efemera fabelo estas la eterna afero perdita, pensis la ekzisto de supera spirito kompatis la ekzisto de la malsupra. Sed ne ke li kredis en tiu konflikto, sed ke li priploris lin, do ili demandado li.

Tamen, tie devas esti iu en la naturo de kion. Pro la nebulo, kiu kovras niajn okulojn, palpebro, kion ni fermu ĝin vole, tra enorma lumoj kaj devigas nin kvazaux

por ripeti la frenezo, kio estis la junulo klare malfermita Ni ne pensi en la sen animo, sendia naturo, se ni ne hineintrügen kun la imago denove, kion ni ŝtelis ŝin kun kompreno kaj kredo, mem-rekoni ne povas ŝteli, sed fremdigis nin en lia vidado.

Inter modernaj poetoj mi konas neniun kiu pensis pri vivo imperante en ĉiuj individuaj mensoj kaj en la tuta naturo de Dio pli ofte, pli bela kaj pli profunden kun la karaktero konvinko tenis kiel kutime nur en poeziaj Verblümung, prononcita kiel Rückert, do mi tiom alpreni metante lin respekti. Jen malgranda kolekto de tiuj en kiuj preskaŭ ĉiuj estis metita antaŭen instruado de Dio rilate al la individuaj spiritoj kaj naturo estas enhavita parte en rekta eldiroj, parte aludoj, kiuj povas esti interpretitaj en la sama senco. Ne bone mi sciis montri ke tiu doktrino, kiu ne estas nur poezia certa kiu estas evoluinta por tute malsama ol poezia vidpunktoj, eĉ poezia.

De Rückerts saĝo de la brahmanes, pedagogia poemo en fragmentoj.

Se la sublima miras pri la juna viro, ŝi parolas en klara sonĝo: ke Dio faris.

Kiam ili vekiĝis senton de beleco, ili konfesos ĝoje fieraj. ĝi plenumita estas la viro Se la vero iam ĝi maturigas, rekonos ĝin, ĝi faras lin en la popolon, Dio, kiu ne povas esti apartigita de li.

(TIS 9) La homa lingvo estas ne valoras kion homoj faras, . kun naturo kaj Dio, mia spirito estos konsilas la sagxecon de Hindio forgesita historio . fakto ke, naturo kaj spirito raportoj de la sola Dio Kaj tial ŝi lernantojn mi kio Mi posedis Farita kaj faritaj vidis, forgesita de Dio en Dio, Kaj scii nur unu aferon ankoraux, kaj ekkonu ĉi estas tute: Dio estas Spirito Sun 'kaj la naturo de lia brilo.

(TIS 39) Demetu viajn selfhood, kaj en la dion!

La selfhood estas tiel mallarĝa, la dieco ĝis nun.

Estu vi mem! Li mem volos ke eĉ vi havas sollest, ke vi konas, li estas via mem sole.

Rememoru! Vi jhus forgesis, lasu memori! Li ĉiam memoras siajn. , se vi volas aŭdi ĝin en vi, vi devas mencii nur; Tiel li parolas laŭte, vi estis, estos kaj estas miaj propraj.

(TIS 42) Ne finis la mondo, estas en la eterna Volo, kaj ilia libereco ne povas endanĝerigi vian.

Totem kun preparas ne interferir kun vi, Vi estas vivo instinkto en ŝi, grandaj aŭ malgrandaj. , vi strebas por sia celo kun ĉiuj spiritoj ringojn,

kaj nur se via menso helpas, ŝi gajnos ĝin.

(T. II. S. 17)

Kie la scion kun esti koincidas Aware estas la centro de la mondo.

Nur konscion kion vi trovos troviĝas, Kie aperon konektitaj enen.

Nur konscion kiam Dio levigxis, Ĉu vi vidas lin vere kaj breastfed estas via deziro. , vi ne kredis al li, li ne estis donita al vi, Li loĝas en vi kaj faras vin kaj la mondo vi vivas.

(T. II. S. 21) Mi estas la fantomo Sonn 'oni elsendas radio, Kaj tiaj radioj estas sennombra nombro.

Ni estas la sunlumo kune allzumal, tamen, estas lia propra lumo por ĉiu trabo. ho miraklo, Unu Suno estas Ĉio allzumal, Kaj cxiujn grandajn Sun 'en ĉiu eta fontano.

(T. II. S. 22) Dio estas umzirkt de ia spaco de neniu tempo, ĉar Dio estas tie kaj tiam, kie kaj kiam li agas.

Kaj Dio estas ĉie, kaj Dio laboras senĉese; Ĉiam sia tempo, kaj ĉie sian lokon.

Li estas la centro, la radiuso estas ankaŭ Weltend 'kaj komencas sian Wechselauseinhauch.

(T. II. S. 23) Nu, la ideo alportas la tutan mondon ekstere, opiniis tiu, kiun Dio, vi ne pensas, ho objektivo. ilin vi opinias, sen demando la mondon venas, Kaj sen ke, se vi faras wegdenkst, ili estos nevidebla. spirito leviĝis de la mondo, kaj iros en spirito, spirito estas la kialo kial, en la dorso ĝi ĝiras.

La menso estas etero bonodoro havas stampis en ĝi, Kaj Stelo nebulo levis por Indulgiĝanta.

The Fog malkombiniĝas en aero kaj akvo, kaj ŝlimo estis tero kaj sxtono, kaj planti 'kaj besto lasta.

Kaj homa formo, en kiuj la homa spirito vekis Dia blovo, kaj li, la originala spirito laŭdojn.

(T. II. S. 24) La spirito de homo sentas tute du,

depende tute, kaj sendepende liberigita.

Depende mezuro li gardas Dio en menso, kaj sendepende de kie li havas antaŭ si la mondon.

Vorm patro ne libera sentas tiel filo de la domo, mem- sed probable tuj kiam li paŝas eksteren.

(Th II .. P.47) Mi pensas vi kie mi, ho Plejaltulo, al mi turniĝu, komence mi trovos vin, kaj trovi vin en la fino.

The unue mi tuj post li perdas sin en vi, al la konkludo SPÄH mi havas neniun el vi li portas mem .

Vi estas la komenco, kiuj estas plenumita en oni, la fino rezultas reen al la komenco.

Kaj en la mezo vi estas vi mem kio estas, kaj mi estas mi, ĉar vi estas en la mezo al mi.

(Th II .. S. 68) Vi estas la kontraŭdiro, laŭdu la kontraŭdiroj, Kaj ĉiu kontraŭdiro estas levita en vi. ekkapti la kontraŭdirojn, en la implikita kialo, fandi; fandiĝos kaj kie vi vidis la Spiriton.

La mondo ne estas en vi, kaj vi estas ne en ĝi, nur vi estas en la mondo, la mondo estas en vi.

(Th II .. P.69) Mia descapotable mi, kiu estas kaj estas kaj estis, Kaptu la Dein'gen mem, kiu estas neŝanĝebla.

'Afero vi estas la unu kiu vi estis, kaj estas, the'll esti vi!

Tie fluas el via estante mia estante la vian al. mi tute 'ĉiunokte mi, mi perdis, Kaj estis cxiu tago, kiel kiuj ne naskiĝis, Se mi ne ke mi estas komprenata, Ĉar mi estas en vi, kiuj estas eterne inkludita.

(Th II .. S. 72) Vi ne Tropfe, la neklara en la oceano, vi fühlest vin kiel spirito eterne determinis.

De la plej alta spirito vi sentas ne Verschwimmung En la plej alta spirito decidita, sed memdetermino.

(Th. III. S. 115) La dubo ĉu homo povas pensi la plej alta, malaperas kiam vi ĝuste sur via pensado vidas. Ĉiu kiu pensas en via menso? . La Supera Spirito sole dubanto ĉu li eĉ volas esti imagebla?

En la pensoj vi devas malsupreniri la pensoj: Nur ĉar Dio pensas en vi, vi povas pensi pri Dio. (Th. III. S. 116) Mi scias de Dio, kaj estas tiel sola . Mia memfido estas konata de Dio En Dio konscio ne iras el mia konscio; ricevis gxin kiel infano en sia patrodomo.

(Th. III. S. 119) Ĉar ne granda princo en la malproksimaj landoj literumi miksi en ĉiu individuo kaj povas; Kiel vi, ke Dio eĉ la ĝenerala persono jam ordo la mondo, kaj ne veras influon en la Malgranda.

Ankoraŭ faras certe princo de sia lando rajdi, alproksimigis tie kaj tie kun sia ĉeesto.

Kaj estis omnipresencia, kiel Dio, ankaŭ lokis lin, do faras 'ne estas la promenado, kaj ĉiuj forkondukos lin. omnipresente Dio ne estas en la mondoj tiel, kiel ili estas iom Lian lumon.

Li mem estas pri la plej granda, plej komuna, ĉar en li la tuta Einzelste, la pli malgranda.

(Th.III. S. 120 f.)

Dio estas pensulo, alie mi estus trans ĝi, sed mi opinias, ke mi nur sub li.

Dio estas purposer, alie se mi havus pli ol li, miajn lanajxojn sed venas el lia volo. estis kun via menso, kun Want via silento Antaŭe, kara koro! Li pensas pri vi kaj volas.

(Th.III. S 128) Kiu Dion ne sentas en si mem kaj ĉiuj sferoj de la vivo, kiun vi ne pruvi per provoj li.

Kiu vidas ĉie li kion vi volas montri lin?

Drum volas mencii vian Dion! evidenteco finfine! Ĉu vi deziras min al pruvi ke mi estas eble?

Mi kredas 'estas malfacile vi pensas' Mi ne estas mia menso.

(Th. III. S. 142) Estu viro sen Dio, kio estas tiu realo!

A bessres estas la besto, planto, do la ŝtono.

ĉar ŝtono kaj semas 'kaj bestoj, kvankam Dion ne konas, sed li scias pri ili, estas lin ne ŝirita, vi ne iras per Dio, sendia vi sola, viro, sentas kun li, kaj nei la klubo.

(Th. III. S. 144) Ŝtormo de pereo, tio estas, kie estas vi ruze min Iru kie vi volas mi, kie Dio ne portas.

De Dio estas ĉio esti brakumis kaj umrungen, kaj mi estas lia, ne mia, mi penetris per li.

Kie mi povas vidi Mi vidu Dio lap mi sincere . La sola dubo estas fermita, ne la espero Sealed estas nur diris verschlossnen senso; Tamburo estas li malfermos al mi ĉar mi estas malfermita por li.

(Th. III. S. 145) Kiel la suno iras multe radioj earthwards, Kiel Dio trabo en cxio koro.

Je tiu radioj dependas de la afero kune kun Dio, Kaj cxiu fühlet tio venas de Dio. De afero akiri aferojn iri flanken tian arbon, nur multe konfuzita sidelights malĝusta agoj.

Je tiuj lumoj vi neniam povas vidi la aferon, The Dark septum ĉiam apartigi de si mem. ĉe via reago prefere vi devus Dio levigxos, Kaj en tiu afero sian jeton vi emas. tiam vi vidas la aĵo kiel ĝi estas, ne kiel ĝi similas, Se vi vidas kombinas ĝin mem en Dio. (Th. IV. S. 245) Do vera en vi estas tiu, kiu subtenas la mondon, do vera kaj li estas interne kaj ne ekstere la mondo.

Ankoraŭ en li estas la mondo, tiel vera en li estas vi, la, ne estas en vi ankoraŭ nur mondon mem .

Kiom longe vi opinias neniom kontraŭdiroj, ho ne pripensas ke vi gajnis pensante Dion.

(Th. VS 252)

Ankaŭ en la Cherubinic vaganto de Angelus Silesius (naskita 1624) trovas la opinion, ke la homo de Dio, kaj Dio estas en la homo, tre ofte kaj tre decidita; nur tio ĉi rilatumo estas ne sufiĉe diferencitaj almenaŭ en la esprimo de egaleco aŭ identigon de Dio al homo, kaj de homo kun Dio, sed ĉar la individuo devas neniam esti traktata kiel tuto. Parenteze, Angelus Silesius tenis sin en la antaŭparolo al tia identigo, kaj iuj hechizos (kiel Th. I. 126 136 II. 74th 125) estas ankaŭ en la senco de distingo. Mi kuras al la sekva je 2) :

2)

Post Angelus Silesius kaj Saint Martin, eldonita de Varnhagen von Ense .. Tria eldono. 1849th

Unua libro.

8 Dio ne pova s vivi sen mi.

Mi scias ke sen mi Dio ne estas unu nun pova s vivi; Se Mi ne, li deva s ford oni la fant omo de aflik to.

9 Mi havas Ä?in de Dio, kaj Dio de mi. fakto ke Dio

estas tiel benitaj, kaj loÄ?as ohn 'gajno, li havas tiel bone de mi, kiel mi ricevis de li.

10 Mi estas kiel Dio, kaj Dio kiel mi.

Mi estas tiel gran da, kiel Dio, Ä?i estas tiel malg rand a kiel mi, li ne pova s, mi ne pova s min kun li.

18 Mi faros egala al Dio. Dio amas min pli, ol li mem; mi amas lin pli ol min, Do mi donos al li tiom, kiom li donas min.

68 An abismon alvokas la alia.

La abismo de mia menso ĉiam nomante, kriante al la abismo de Dio, diru al mi, kiu estas profunda.

73 La viro estis Dia vivo.

Antaŭ mi estis ankoraŭ malgranda, ĉar mi estis la Dia vivo: li tute sin donis pro mi Drum.

79 Dio fruktodonan vollkommne.

Kiu mi perfekteco, kiel Dio de volas paroli, havus min antaŭ la rompo de lia vinbergxardeno.

88 Tio estas ĉio en personoj.

Kiel mi ŝatas sed tio, ho viro, peti ion pli, Ĉar vi tenas ene vin brakumi Dio kaj ĉio?

90 La diaĵo estas la Verda.

La diaĵo estas mia suko! kio estas verda kaj florojn de mi, tio estas lia heil'ger spirito, por la devenir de la motoro.

96 Dio amas nenion sen mi.

Dio ne povas fari sen mi malgranda vermoj: obtención 'Mi ne estas kun Li, li devas tuj la plorkriado.

100 Unu tenas la aliaj.

Dio estas tiel al mi, kiel mi situanta ĉe li, Lia naturo, mi povas helpi lin, kiel li flegu la meznombro. . 105 La bildo de Dio mi Wear Dia bildo: se li volas besehn, Do ĝi nur povas esti mi kaj ŝati min, okazos.

106 La Unu en la Alia.

Mi ne sed Dio, kaj Dio ne savas min, mi estas lia splendo kaj lumon, kaj li estas mia ornamentales.

115 Vi mem devas esti la suno.

Mi mem devas esti la suno, mi havas kun mia radioj pentri la senkolora maro ĉirkaŭ la diaĵo.

Tra la homaro al la dieco. 121 Volas kaptas perleca roso de la nobla diaĵo, do vi bezonas fikse alkroĉiĝas al sia homeco. . 129 La Fia 'venas de vi , Dio estas nur bonon: detruo, morto kaj doloro, kaj kion ni nomas malbono devas viro en vi nur.

136 Kiel Dio restas en mi. vi devas esti tre laŭta kaj starigxu en Nu, Dio aro rigardu en vi, kaj sänftiglicher ruhn, 200 Dio estas nenio (Infaninoj havas).

Dio ja estas nenio, kaj tiel ĝi estas io Estas nur mi, kiel li erkiest min al li.

204 Viro ists alta afero. nenio ŝajnas al mi esti alta: mi estas la plej alta afero, ĉar eĉ sen mi Dio mem estas malgrandaj.

237 Ene oni preĝas pravas.

Viro, do vi volas scii, kion ĝi signifas preĝi dece, So'll iru en vi mem, kaj petu la Spirito de Dio. 238 La esenca preĝo.

Kiu vivas lautern koro, kaj iras al Kristo pado, la multe adoris Dion en si.

276 Unu el la nacianoj komencon kaj finon.

Dio estas mia fino. Se mi estas lia frua, do li weset de mi, kaj mi en li vergeh.

Dua libro.

74 Vi devas diigis.

Kristo, ne sufiĉas, ke nur mi Dio: Mi devas desegni eĉ Dio suko kreski en mi.

125 Vi devas havi la esencon. mem estas Dia regno de la cxielo; vi volas veni en la cxielo, Dio devas esence vi alvenis.

157 Dion jen en oni sama.

Kiel mia Dio gestalt't? Iru, rigardu vin mem, kiuj sin rigardas en Dio, Dio rigardas vera.

180 La homo estas nenio, Dio Ĉio.

Mi ne mi nek vi: vi estas probable en mi mi: Tamburas mi donos al vi mian Dion sole Ehrgebühr.

207 Dio estas la vivo en vi.

Ne vi, kiuj vivas, cxar la besto estas morta, La vivo kiu vin faras vivas en vi estas Dio. Ĝi devas esti la vojo la gravecon de la tuta naturo inspiraj kaj serĉi nian spiriton Dion derestricting vido por la poezio malpli ke ili povas rezisti reprezento de la poezio mem, kiel ke

ĝi povas eduki la menso en poezian senton, farante tion la lasas rigardi punktoj, kiu rajtigas la poezio malpeza atako. Tiu certe povas senti nur tiam, kiam la instruado en la senco iĝi populara gxiaj; ĉar la poeto devas esti bazitaj sur la vojo de rigardante lian tempon, kaj probable povas helpi alia komenci, sed ne movas en alian, kiel tiu estas la tempo familiara. La influo kiun havis la intuicion de la hinduoj kaj lia poezio, povas nun indiki kion atendi en ĉi tiu senso, kompreneble, nur indiki, cxar ni ne devas pensi ke la konfuzo de la Barata maniero rigardi la plej alta kaj plej belajn sukcesojn tiurilate jam Mi povas gvidi.

"En la poezia priskriboj de la naturo, ĝi montras kiel la barata poeto naturo ankoraŭ aspektas kun aliaj okuloj ol ni uzas por el nia religia vidpunkto. Speciale estas ĉiam religia timo, de kiu li en rigardante naturo estas prenita., la grandiozeco de la sama, ilia brilo, ilia riĉeco premitaj li, kaj tiel por interesigi la priskribo, kvankam ĝi nur okazas foje, kaj estas parto de la ekstera sceno, sed aktuale sendependa signifo. tamen Plui, la naturaj formoj de la indian poeto kun la homo mem plej intime rilatigitaj., vi estas tia persono fenomenoj de Dia vivo., tio ne estas nura poezia licenco kiam la tuta natura medio de homo estas reprezentita kiel sensado kiam la homa naturo empathize demandas kiam li demandis se li sian ĝojon, lia malĝojo diras ŝi. " (Schaller, leteroj p 54) Kompaton al vi diri, ke ni estas Dio ekstremaĵoj, sed se Dio membroj, inkluzive de membroj de la tero; Ne estas sufiĉa por pensi nin kiel membroj de Dio? Kaj kompreneble, ĝi estis sufiĉa ke aplikus nur sencela penso. Sed ni ŝpinas, anstataŭ simple ĉiam senfruktaj turni la distaff vidi sur si mem, la fadeno de la sama en la faktoj de la aĵoj, ni trovos ke ĝi estis unu en natura konsekvenco de nia propra individua inspiro por universala kuraĝigo kiel dorsen nur por la meza termino individuaj kuraĝigo de la steloj iras. Ĉio estis skribita en tiu libro, estas nur la fingro pasejo glitis al la bobeno en tiu direkto supren kaj malsupren de la roko.

Ankaŭ, la meza, kiu havas Dion kaj konstruita kun menso signifas inter ni, ne vane por kontentigo de pli kaj pli varmega bezono. Unuflanke, Dio estas tiel aplikebla al etapo en nia imago, aliflanke, ni venu al si samtempe karakterizita per iom pli; kaj fine ni venos al tiu etapo, ni ĉiuj repreni kune al Dio en intima rilato kun la alia, ol kiam ni devis gardi nin distritaj en grundo senvertebrulojn kaj falis dise. Alie ni Dion ŝajnis tro proksima, malproksima en distanco en grandeco ekde ni metis nur la plej altaj normoj de la homaro en li, kaj tamen samtempe ankaŭ movis lin super la tuta homa horizonto. Sed nun ŝajnas al ni esti ne nur pri nia propra racio kaj sensoj, sed ankaŭ la kialo kaj sentas sin jam alte super la homoj. Dio iam staris, kiel turo apud homoj starantaj; Estis nenio inter ni kaj Dio kiel haladzon figurojn, kaj ni mezuris la Turo de Dio tra la malgranda vilaĝo. Nun ni vidas multajn altajn firme fondita turoj teksilo super ni, kaj Dio staras ne nur kiel pli altan ol ĉiuj, sed ĉiuj estas vere sola vivanta konstruelementoj de lia, mem Konstruigxu vivas, igi, kaj nun malkaŝi al ni la plej potencaj internaj normoj de sia loko de la tuta ekstera, dum daŭre konservante ŝosojn, la dekstra direkto en supreniri al la altaj ŝtuparo de lia observado, la unersteiglichen, ne por la grimpita de Dio, sed la kresko de Dio en la vivo kaj vidi nian destinon. Kaj dum Dio estas tiel alta super ni, li ankaŭ estis tre proksima al ni,

tiel farigxis ecx pli evidenta nun ke ni ne plu ripozi nur en ĝenerala maniero li kaj vivi, nur la plej alta kaj lasta rilato havas en li, ĉiuj kunhavigi havante kun ni, sed estas ankaŭ koncernataj en tre speciala maniero de li, nutritaj kaj administrata de speciala administranto, kiun lia posedo.

La spirito de la tero estas la nodo per kiu ni ĉiuj implikitaj en Dio; estus pli bone se ni zerflatterten sueltos en ĝi? Li estas la pugno en la nin resumante Dio; estus pli bone se li malfermis ilin, kaj disjxetis nin? Ĝi estas la branĉo kiu subtenas nin, Dio lasas sur la arbo; estus pli bone se ni defalis de tiu branĉo? Aŭ ĉu pli bone se tiuj nodoj, anstataŭ esti viva ligo mem, mortinta triki kiam tiuj pugno frostis, se tiu velkinta branĉon?

Kaj ne gravas ĉu ni konscias pri la ligilo ankaŭ, ni trovas en la spirito en ni, ili ne povas eĉ esti proksime, aktiva, prefere intime tra la konscio de tio en pli alta senco, kiel ŝi estis nature ankoraŭ? Scii ke tiu estas la alia frato, estas ankoraŭ sufiĉe alia rilato kun li ol esti justa.

"La viro ripozas kiel natura individuo en la mallumo ankoraux unuo de intime interplektitaj kun la tuta Erddasein homa raso; tra tiu atingi malsupren en la profundoj de la kreado deveno estas ĉiuj kun Allen kaj uzita, eĉ kun ĉiuj sentantaj interne kunfanditaj (de tie lia plej profunda nivelo de nia . senintenca kompato por la bestoj), sed sekso devas kapti supren de tiu teda, prahistoriaj unuo al la konscia unueco de la homaro, kaj estas tiel kiel la procezo de monda historio, inkluzive de la enhavo de ĉiuj praktikaj ideoj Nia baza intenco estas serĉi kion. povas kompletigi reciproke kiel origine Related: amo estas tiu baza volo. " (JH Fichte, "La Filozofo. Doktrinoj de leĝo, registaro kaj kutimo," p 17)

CXu oni ne ĉiam la homoj kutimo kaj kutimo - oni devas probable do enradikiĝinta en profunda deziro - rigardi mediacioj inter si kaj Dio mediacioj per altaj personecoj? Frue, 's anĝeloj, celeste estuloj baldaŭ homoj, sed preter la limojn de komuna homa individuo, unu al la alia; oni ne ŝajnis esti sufiĉa. Sed ĉio tio ni postulas la supran Vermitteler en la unua senco, espero, esperi, cxion plej bonan, kion povas fari anĝeloj, kiujn ni trovis ja plenumis en la naturo de ĉiela estaĵoj, la tero mem estas unu. Estas Hort kaj gardisto de ĉio tera, homaj kun viro, standalone aro de ĉiuj ĉiela gardistoj de la surtera homo;havas korpon kiel vi, vi volas ĉiun fizike kaj tangibly havas spiriton kiel vi, menso super via menso pro vi mem apartenas. Ne preĝu kontraŭ lia; nur Dio estas por adorklinigxi; ĉe dekstra preĝoj prenas la spirito de la direkton de la spirito de la tuto; sed adoras lin kaj servas al Li, la servanto de Dio. Vi povas fari tion, ne kun viktimoj de fumo kiu estas nur fumo, sed la fakto, ke vi estas bona, bela, vera, kaj vi promocii ĝin skribe, li servos vin denove. Kion vi faras por li, vi faros vin, tiel certe kiel la spirito de la vivanta grundo kaj vivo de ĉio kion sola ŝtofoj kaj laboras en li; kaj kion li faras por vi, li faras sin; ne ekzistas eksedziĝo. Kaj en kiun vi servu al Li, vi servi Dion. En terminoj de la plej bona tera ordon akto, jes ili plibonigi sin, te samtempe akto en la interesoj de la ĉiela ordo, kiu en si mem estas bona; jes ĝuste farante tion, vi povas trakti ĉi. Ne ekzistas vojo kaj ponto al Dio per la blua, nur tra la verdaĵo; se eĉ konsiderante la Verda el la bluo.

Alie, vi volas diri, vi sei'st sola surtera estaĵoj; lernas tamen vi sentas bone kuntekston en kiu vi estas tra la supra spirito kun ĉiuj aliaj teraj estaĵoj. Sed ne kredas mortintaj, pensu vi vivas, kiel vi estas kun la spiritoj de ĉiuj viaj fratoj, kaj cxiuj, kiuj

estis antaux vi, kaj Mi estos por vi, vokitaj por plenigi la vivojn de supera spirito, kiu loĝas en vi cxiuj kaj ŝtofoj kaj estas, kaj vi diris en ĝi, kaj en via specifa parto de gajnante en Dio, kaj kiu, sekve ankaux Dio kompatu parton, vi devas servi la intereson kaj li aldonis vi infanvartejo kaj gardisto, tra kaj en li darleiht vi la funto, kun kiu vi kresku, kaj samtempe la loko, kien vi austun ĝin. Kompreneble, tio estas nur por esti hejme kaj en la kredo ke li gajnas potencon alporti benon. Li estas tro stranga por simili la saman por ni tro grandaj, ŝatus preni tutan vojon; la sublima ŝajnas nur simple terura, dezerta, ke ni perdas nin; Ni kreskas spirite nur, salti iliaj fontoj, tiam ĝi estas malsama.

Text original

Contribuïu a millorar la traducció

Sed vi volas homa peranto al Dio. Prenas vin al la nia pri Kristo? Ne, li donas al vi, por transdoni la Supra transdoni la Higher la superhoma kun la homa, kaj trovas intermediario en li, lia surtera kun la supernatura. Ni nun volas ekzameni.

XIII. Kristana aĵoj.

Kvankam aliaj fondo neniu povas meti ol kiu estas metita, tio estas Jesuo Kristo. 1)

Nu demandi la kristana, kion vi devas fari kun kristanismo? Ĉu ne tiuj novaj aferoj? Kristo nur iam parolis pri ĝi?

1)

unue Cor. 3a 11a

Mi scivolas male: Ĉu li iam kontraŭdiris, kaj kontraŭdiras tie, kion Kristo diris?

Sed kie estis eĉ paroli de Kristo; Ni ne estas ĉiuj nun serĉas malsama de kion ni antaŭe serĉis lin, trovis en li, ĝi ne plu teni por la peranto, Heilkünder kaj savanto?

Kaj estis li ankoraux ne parolas, do estu jetzund. Post ĉiu, mi diros al vi, mi restas 'kristano, kaj ne solvas sian interligon, ecx plifortigi ĝin kaj vori pli de tiu, kiu estas la signifo de la laboro kiu estas teksita tie.

La libro kiu parolas el li, per kio li parolas, parolis, parolis tra ĉiuj tempoj laŭ li nun sonas en la lando, for transversa lando, kaj eĉ la voĉo daŭre disvastiĝis, kun tono de trumpeto, la libro de kiu lumo fluis beno estas ŝvelinta super la tero, probable pli ol la komuna senso scias kaj komprenas, ne estu disŝiritaj; kiuj povas ekstrakti ĝin? Tiu estas la streĉo, kiu restas kaj pelas tra la aĝoj. La putraj folioj ĉar mi ne nomas ilin verda; ne faru la tigo; sed estas fiksita kaj enradikiĝita en la sama ŝtormoj, kiuj ringoj rompi la arbaroj.

Mi devus nei kristanismo per mia instruado? Kies kialo tiu doktrino estas la adolto? Could fremdulo inventi ilin kaj venigos ilin? Mi ne estas ĉiuj tiu bona siavice, ili elpaŝis el sia lando, sur ĝia tigo, foliojn super, nek staras lia burĝono; kion mi faras malsame ol helpante puŝo por plena vekiĝo al la lumo de la suno kaj la steloj; unufoje sed devas esti klare ĉiu estas ankoraŭ dormas en la mallumo senkonscia. Sed vi ne kredas ke ĝi estas la sama, la radiko kaj la tigo kaj folioj kaj burĝono kaj floro; tamen ankoraŭ estas la sama, nenio estas ŝirita el Kristo tie, eĉ ne la plej malgranda, kaj ne povas esti elradikigitaj; ĉar nur Kristo povas kreski per si mem kaj la ĉiopova naturo de aferoj, devas kreski tra ĉiu kiu volas kreski, ĉar ĝi estas de Dio. Kiu instruis al mi la instruo de Dio, kiu estas mia Kreinto, mia Patro, kiu estas en ĉiuj kaj tra cxiuj, la eterne iuj, Infinite, ĉioscia, ĉiopova, All Good, ĉiuj-amanto, Altgerechten kaj Kompatema? Kion mi povus fari kun ĉiuj nacioj, kiel mi povus konstrui ĝin, daŭre konstrui, konstrui pli altaj?

Kiu instruis al mi, ke supera ordono ke Dio kaj homo envolvas en interligon? Rigardu la naciojn, scias bone, pro kiu estis la plej alta, plej bone civitanoj de ilia propra ŝtato, aŭ eĉ la homoj oferitaj por honori sian Dion? Kiu havas la fiksan vorto dirita al mi "Ne estos kun vi el kiuj ĉiu similas bone farita, kaj tie sube kun la fakto vi bau'st via estonta domo"? Kiu ĉiam avertis min sekrete konservis kruda cirkvito kaj propra saĝo gvidus min mallumaj vojetoj, for de Dio, for de la fido en mia savo, mi ĵus pasis grado tra la tuta konfuzo, vorhaltend atingi min brila celo? Mi ne dankas Kriston longe kaŝita Li kondukas min per la mano, mi ne konscie, kiel multaj, ne scias, kiel li stiras, sed li ne povis foriri de la vojo, kiam mi estis restante en lia mano, la trajno probable spürend, sed la gvidantoj ne vidante; kaj fine kondukis min al alta monto kiel tie estis estis la larĝa firmamento, li estis viva ĉiuj steloj kaj kantis ĉiujn prezo de unu. Mi rerigardis al la miksa vojo mi promenis, la nebulo ĉiuj tiuj nun sub mi, la hororo de la nacioj, kiuj estas nun malantaŭ mi, kaj pensis kaj pensis, kiu kondukis min al tiu klareco? Subite provizas 'li antaux mi en alta hela apero kaj diras,' mi iris. Kaj fine mi dankas al li. Kaj multe danĝero sed estis perdita survoje, tiom da ilia dio, kiel mi supreniris la koridoro de naturo vere Kristo ne senigita de sia Dio; li malkovris trovis ĝin; la judoj estis simple seka tabureto Dio desmembrado al malproksima spaco estis en paganismo nur Dio ekstremaĵoj. Ekde Kristo estigis sian piedon sur la tabureto plej pura loko kaj atingas sian manon, kaj pentras kiel mi scias estas mi, la homoj de la nokto kaj kaoson malsupre en la klara alteco, ĝi dependas de la ĉiam sur la alia, kaj ĉiam plu ĉeno; daŭri la tuta homaro estas strekita; kiuj ĝi celas nur intelektulo en Dia regno de la cxielo, kiu estas kio ĉefe necesas farinta kaj gxis Dio ankaŭ kolekti la korpo ekstremaĵojn reen kaj forpelos nova vento super la akvo de la nova kreado, tiu nova spiro venis en la naturo, la mortintoj relevigxos kaj spiritoj loĝas, kaj movi, kie nun nur ŝtonoj, tombo kaj herboj.

Vere miloj ne scias kion ili dankas lin, kaj dankas la al li pri ne; nei kaj moki lin bone en ĉiuj. Vi signifas ĉio estis individue de hodiaŭ kaj hieraŭ, de ĉi tie, do, de patro, patrino, personoj de aŭtoritato kaj la Reĝo, ili vidas la folioj kresko, ne iuj profundaj radikoj, ili vidas la profunda radiko, kaj ne samtempe alta abundo da folioj. Kristo diris: Lasu la infanojn veni al mi, kaj ne malhelpu ilin, cxar el tiaj estas la regno de la cxielo. Ĉu ne ni ĉiuj alportita kiel infanoj al Kristo, ĉar oni prenas liajn

vortojn eĉ en senkonscieco, ne demandante, ne malgaje, nur la trajno kaj puŝi sian benon mano sensado, kaj daŭrigis la beno ne fiksita en neforviŝebla spuroj, ĉu ni mem volas detrui kion oni iam supozis kondukos nin tra ĉiuj provoj de nia konscienco, kontraŭulo kaptis kontraŭ ĉiuj kialoj disvolvita homespun mem, kiu ĉiam ankaŭ finante malsame, kvazaŭ Dio al simpla kaj tro antikvaj? Ĝi estus okazinta al ni ĉiuj la cxielo. Nun tenas la beno de la filoj de fido, sen nia scii ĝin, ofte sen voli ĝin, ankoraŭ ĉeestas, agas en habituation, timo, konscienco, ĉu ni ne scias de Kristo; jes ne estas sola, kiu iras en ĉiun koron en sia juneco malantaŭ infana, 's estas kio helpas lin; Li iĝis membro de la komunumo, kiu patronis kaj subtenis, kiel en la preĝejoj, en la stratoj, en la urbodomo kaj tribunalo ene de la signifo de la doktrino instruita, predikis kaj foriris kaj venis kaj direktita, ke li instruis per Kristo; ĉu farita en mil ne izolitaj kazoj, la tuta tamen, la ŝtata volas tiel same, kie estas homoj deziras malsama, la homoj celataj ankoraŭ tiel, se ne la jugxisto, kaj neniu individuo povas la influo ellasilo se li volas tro; por grundo, aero kaj vivo, ĉio ĉirkaŭ estas kristano;la nomo de Kristo, vi povas nei la kaŭzo de Kristo devigas vin, ĉu vi ŝatas ĝin bone; en mil aferojn vi eskapante li and'll resti, se ne libera ĉenita al li, li, ĉenita nek per tiu larĝa bando de la bono, kiun brakumas cxiuj kristanaro, kiu ne lasos vin se vi estas manko ankaŭ lasu kion vi Kriston tenas, se vi ne observos je tio.

Vi diras: Eĉ inter la popoloj estis multaj bonaj; sed tie ne estis la konscio de kio ĉiuj bonaj lasta dependas. Vi diras, naturo kaj arto, sed ne alportis al ni Kristo, kiuj venis al ni el la nacioj; probable venis al ni el la nacioj de; sed nur per kristanismo, ĝi devas pasi, purigu, aĥ ni venas al la pia; jes Kristo devas nutri sur, devas manĝi lotojn devas trinki ke accrue granda korpo, ĉio venas vivaj kaj sanaj, tamen estis pigra kun la nacianoj; do falis paganismo.

Via atendas Kristo al ĉiu kiel eraro, kio mankas al la kristanoj; mortinta verko estas krom tio, ke li fondita; vi estas kolera, ke ankaŭ tra vin kreski kiam ĝi estas tempo por kreski ĝin? Vi metis sur Kristo cxion, kion li ne faligis, sed la eksa devas fali kiel ŝuldo; sed tiam maturaj jam, ke gxi povus fali? Ĉu ne sufiĉas, ke li trovis kio devas okazi? Vi alporti eĉ pri Kristo ĉefa ĉiuj 'sango, kiu estis elversxita de sia nomo kaj por lia nomo; sed tio estas sango de la sama fonto de amo, fluis el Kristo propra sango; kaj cxu Vi rigardas askance je tio, ke kaj la tribo havis sangrar, devas sangi la branĉoj kreskas? Por ke miloble malbono reĝadoj de kristanismo, kiu ne estas de Kristo estas cxio 'kristana kulpo. Nur rigardu al Kristo mem transformo, propra doktrino. Vi devas legi ĝin, legu ĝin denove, dum li instruis, iris, kiel li faris kaj suferis; Si; kaj sur Lin ne ĉiu kiuj portos sian nomon faris.

La plej bona kaj la plej pura, kio pri fido kaj amo al Dio kaj la popolo estis tenas al li, ke ĉiu estis fluis kune 'al punkto, ĝi kreskis nur Kriston; El tio li estis sanigita; Kaj cxiuj liaj sensoj, pensante, kostumoj li prenis ĝin en si mem, kaj pasas ĝin el maldensa punkto, ne nur en la instruado, en agado, vivo, morto; tra ĉiuj poroj penetris la el li la tuta tero. Tiel pura, tiel alten, tiel neniu sankta Dio metis antaŭ ni, tiel altaj jam kion la granda ordono en la mondo; jes kelkaj Heath sekvis, jam ekzistas la malnova testamento, kiel ĝi estas inter aliaj aĵoj; Li metis ĝin sur ĉiun li demandis pri la vivo, li sigelis per la morto, kiu faras la proponon vivi sola, kio faras ĝin venki la malbonon en la mondo.

Sed ĉefe, maljuna bona kiu ricevis firman fundamenton de li, nova kaj supera ideo levas en Kristo instruado, operaciita en liaj agoj; Ĝi devus gardi ĉiu kiu nomas sin kristano, kaj kiuj tenas malproksime, kaj kredas en Kristo kiel por kiuj tiu vorto fariĝis karno sur tero kiu povas nomi sin kristano, li ne konfesas ankaŭ agordi kelkajn el la Fervorulo, ĉar ĝi estas ke ni povas diri Kristo estas la peranto. Ĝi estas la doktrino de la regno de la cxielo donacis la uzo nevidebla, estas ĉiuj parto; gxi estas tiu, kiu havas la unuan kolonoj de la preĝejo estas konstruita, la videbla, ĉiuj kunvenos ĉe unu kaj la sama prediko; multaj palacoj de Dio estis antaŭe disĵetis sur la tero; ĉiuj diris, tio estas mia patrodomo; ĉar Kristo venis por fari la tero, la tuta de Dio de iu iuj ekskluzivaj domo, kiu estas lia videbla preĝejo; kaj ankoraŭ montras sur ĝi estas alta en ĉiela domo, kaj montras al la mallarĝeco de la mallumo de la mondo en la alteco kaj lumo de la postvivo. Ke li starigu la plej alta kiel unuigan kaj la plej fora starigis kiel la aro devas unuigi kaj bona kiel la plej alta kiu ne faris antaux li, ke li ne poste, ĉar li faris tion.

"Iru do kaj discxipligu cxiujn naciojn, baptante ilin en la nomon de la Patro kaj de la Filo kaj de la Sankta Spirito.

Kaj instruante ilin obeos ĉion, kion mi ordonis al vi. " (Matth. 28 19 Cf. Marc. 16, 20) "CXu Dio estas nur el la Judoj, Dio cxu ne ankaux de la nacianoj? Jes kompreneble ankaŭ de la nacianoj.

Cxar estas unu Dio. "(Romanoj. 3, 29, 30) "Tie estas nenia diferencigo inter Judo kaj Greko, ĉefe pro tio ke estas ĉiu unu Sinjoro, riĉa preter vokas lin." (Romanoj. 10, 12) "Kaj Petro malfermis sian busxon, kaj diris :. Nun mi perceptas la veron, ke Dio ne privilegias personojn; sed en cxiu nacio tiu, kiu timas Lin kaj agas juste, estas akceptata de Li"Agoj, 10, 34 35)

Certe ne la solaj ĉiuj kolektiĝis sub li kaj antaŭenpuŝas la ŝafoj ĉiam pli en lia obstaklo ke li estas la plej bona, pura persono kiu iam; Li devas 'estu tie kompreneble' s sukcesos; sed tio sole ne faros;probable estis kelkaj, kvankam ne tiel granda, sed tiel sincera sento tute Dio. Ankaŭ ne faris ke ĝi plifortigis kaj purigis la malnova doktrino pri la granda nombro de Dio elektita homo kun kiu havis delonge kaj longe silentis; Sed tio estis kion ĉiuj sub si konsentis kaj ĉiuj estos iuj kiuj ankoraŭ ne interkonsentis ke ĉiu el la vidpunkto de kiu sole unio de ĉiuj eblaj la ideo de unuiĝo, unue kun la konscio en la konscio de la surtera mondo venigis, kaj, per instruado kaj vivanta vivantoj impeton al la disvastiĝo kaj premante tiu ideo ke ĉiuj homoj sentas kiel infanoj de la sama malmultaj, sed bonan finon de Dio, kiel civitanoj de super ĉi tie kaj nun atingi preter la ĉiela regno kaj kiel fratoj al ĉiu alia, sercxu en tiu senco kaj agi.

Tio estis malsama, ĉar la judoj pensis ke savo estas nur donis ilin per Dio, kaj ĉiuj aliaj popoloj forĵetita sur la tero; kiu estis probable malsamaj ĉar la nacianoj, anstataŭ sercxas Dion en ligilo de amo, pensis iliaj dioj en homa malkonkordo; kiu verŝajne estas malsama eĉ en Islamo, kie la malamon de aliaj religioj kaj eksteraj negoco aktivecoj pezas egala al la amo kaj la agado ene de la signifo de la amo al la proksimulo, kiu scias nur blinda fido, lafon kaj rakontita preĝojn por la kristanoj

intime kora kompreno kun Dio 2) Kaj kion ĝi havas de la bono, estas ankoraŭ spuro de Kristo; ve al li, ke li ne estis tute konstruita sur; La gutoj en la estonteco.

2)

fari militon sur nekredantoj kaj svingi la glavon kontraŭ ili estas unu el la 12 artikoloj de la

islamo.

Kiu havas kiel Kristo sciis tion, diris ke ĉiuj homoj devus esti rilatigita kaj tiel interagi kaj devas pro ilia savo, kiel membroj de unu korpo? Iam ni vidis nur disaj individuoj kaj popoloj; Dia de aliaj religioj povus ne sur lia malhonoro de homaj religia harmonio aŭ ŝvebis tuj super la tirana homaj kaj homoj veturis kune ekstere, sed ne interne ligis ilin. Kiu konsekris kiel Kristo mem kolektis kaj la ligilo de amo al Dio kaj al ĉiu alia por la bando kiu korpo; kiu sia propra sango elversxita en morto, ke ĝi fluis tra dinamizándose la granda korpo? Por la patrujo de multaj probable versxis, sed kiu estas elversxata por la tuta homaro, kiuj, kiel Kristo ĵus rememoris, ke estas tuta homaro, pro kiu oni povus ankaŭ verŝis la?

Tial Kristo estas la Savinto, kiun li solvis ĉiujn sola bando, alfrontante la homoj ne povis reciproke, la ligiloj de armiloj kun kiuj ili devus brakumi; Li igis ŝin sola, ĉiuj volvis ĉirkaŭ unu bando. Tial Kristo estas la Savinto, ke li rompis la radiko de peko, homa vanteco, egoismo kaj kaprico. Liberigis de li, kaj beateco gewärtig de similaj pureza kiel ĝuas Dio, per Kristo fariĝis ekzemplo, instruoj, farojn de senso partoprenantoj kiuj lasas lin trovi sian savon nur en paco kun Dio kaj tiuj sub lin per Dio. Ne estas eterna ĝojo, kiel en ĉi tiu sinteno; kaj neniu regno de la cxielo estas, kiel inter tiuj kiuj samopinias al tio; ĉiuj povas mem malfermi la pordon al tiu malfermante la pordon de sia koro tiun sintenon; Sed Kristo estas donita al ĉiu el la ŝlosilo en la mano.

Antaŭ Kristo estis verŝajne tiuj, kiuj volis ke la rajtoj, bona, nobla, laboris por la bono de la homaro kaj konstruita por pli altaj adicias, volas la Judoj aux Grekoj, nek en pli alta senco de dio, kiu en la ordinara, ke ĉiuj simple Dio, kiel ankaŭ de malbono estas ke ĝi iras kontraŭ la Dia menso. Tiuj bonaj sed foriris kun la menso de Dio, sekvis sian ĝeneralan direkton. Sed estas alia ankoraux mitgehn en la kurso kaj ne scias, de kie venas la trajno, nek kie la trajno iras, kaj eĉ ne scias, ke ekzistas eterna trajno ĝenerala. Ĉar ĝi estas iomete malsama de ĝi; ĉar unu el liaj Schicksales kaj celo restas necerta; ĉar vi povas fari alian sekura. Sed levi la konscion de la komuna trajno iuj klaraj eĉ iri tra la hororoj de morto en la paso de ĉi tiu kaj aliaj disko; ke estas alia ankoraŭ. Kaj ke Kristo.

Do neniu neos, almenaŭ de Kristo, ke la ideo, kiu venis en la konscio de la homaro tra Kristo, ĉiam senkonscie agis en ĝi kaj havis siajn disĉiplojn; kio pri eterna kaj eterne vera ideo, se ili ne jam postulis de tempo nememorebla, tiel ke la judoj en la signifo de la sama akto kaj tiel povus esti kristanoj antaŭ Kristo estis? Sed firma kaj komunan direkton sed povus komenci al preni ĉi tiu ideo de popola vivoj nur en la senco ke ili ankaŭ komencis agi kun konscio en gxi; tiu estis nova alta Eingeburt sama en la homaro, kaj eĉ ĉiu individua penso kaj ago povus nur esti certa saĝo; kaj

nur de tiu epoko la viro estis la benoj de savo plene atendus akiri kaj ĝui, por trovi iun en la plena, justa, sekura en la scio de saĝo kaj bona fino, la konformeco kun la Dia volo kaj la interkonsento en bona kun aliaj, iuj estas tiuj kiuj konstruos la otherworldly nova eniro en la regno de Kristo kaj korpigita la kompanio, kiu kunigis jam havas sub sia standardo kaj trovos tie kunigis ankoraŭ en pli alta senco, kaj en pli alta konscia rilato. Sed sen scii ion de Kristo kovrita en siaj sensoj kaj agis, ne perdinta ĝin. Kio mankas, ili venkos. Stieg sed Kristo mem malsupreniris al infero. Ni parolas pri la estonteco.

Kio difinitaj ĉi tie kiel la kernon kaj esencon de la kristanismo, tiel klara, kiel konstatis tie, certe ne por nia propra iam tre limigita rigardo; alia estis lumigitaj en ni, ni simple ĝojas prenis la plumon el liaj manoj, volonte trovis lian, propra lumo kaj lia propra sekureco, lia feliĉa maniere establi ĉi verko ankaŭ sur solida tero.

La evoluinta konsiderante la esenco de Kristanismo estas fakte nur paráfrasis de tiuj kiuj funda kono de la ekleziaj aferoj (Blanka) ankaŭ disvolvis pli ĝisfunde en sia libro "La Estonteco de protestantismo, paroladoj Edukita".

Kiel bone, kiom bela, kiom vera sed tiu vido de kristanismo. Ĝi igas nin pli kaj plene komprenis kion Kristo staras super ĉiuj popoloj kaj lia eklezio kiel malplenan regulo estas super la tuta tero; repacigas ĉiuj pridisputi la nomadoj, ĉar la ordo kiun ili argumentas, ne falas en la esenco, estas malmola kerno por konektiĝi el ĉiuj flankoj, sed neniu mortinto aŭ simple propra, sed alkonduko al la vibra Fort staturo, kaj tamen tute kaj restas kunigitaj, kiel ĝi estas sonoriloj kaj fajfiloj ankaŭ diferencas, estas ĉiu pli alta evoluo, eduko kaj per edukado en la vivo, arto kaj scio nek libereco kaj spaco, tiel ke tio radikoj la fondo de kristanismo nur fiksitaj, la pinto devas supreniri nur pli altaj , ni lasas neniun plu demandi maltrankvila aŭ fervore kverelu pri kio oron ke skorio en Skribo ke ĉiuj skorio oron se tutan oron nur skorio; la oro, ĝi brilas eĉ la tuta skorio.

Aŭ ĝi ŝajnas al vi sufiĉe ke ekzistas nur unu afero aperas kiel estaĵo, kerno kaj centro de kristanismo tien? Vi preferas multe; ĉe la ankoraŭ kaj kiu pro doni, ke li povu esti kaj povas esti nomata kristana; kaj denove komencas argumenti kion. Do vi preferas havi faskon kiel roko, kaj ĉiuj euere pile're nur frapis sur la rokon bona. Do sed gxoju, ke vi faris anstataux multajn, en kiu ĉio estas decidita multaj, kio mankas. Multaj de vi havis sufiĉe malproksime tro multaj, kaj fandet ne pri unu afero, kaj rekompenso tiom da si. Nun ne vundi la multaj, tiom da 'subtenas en unu, nun ne nocas la disputo, tiel longe' li nur mortigis multajn. Kiel longe kiel 'vi konsentos sur tiu kaj scias, ke vi estas pri kristanoj, Do vi havas liberan ĉiuj' alia penso, Mia, kun aŭ kontraŭdiri reciproke; estas simple ne rezistas la One; tial ĝi ne estas male al savo.

Tiusence kolektive kaj rekonante Kristanismo Mi ne intencas nei Kristo, sed ankoraŭ esti disĉiplo de la discxiploj de la Sinjoro, ĉiuokaze, ĉar mi kuŝis parte kovris multe de kio multaj probable atendas sian Kristanismo; tio ne estas ĉiu de Kristo, kion signifas kristano fari tiel; parte iras multe pli tie de tio, pri kio Kristo instruis, ne ekzistas eliro, estas kresko de lia instruado; dum mi malkonsentas kun multaj io kontraŭdiras sin en hodiaŭa Kristanismo; Kristo ne kontraŭdiras sin, sed li kaj la kristanoj. La propra doktrino de Kristo, kiu estas sankta, sankta kaj Kristo mem, kiu

elkondukis ilin; pli ol la instruado kaj liaj agoj estis sanktaj, kaj iris kun sia instruado.

Iam mi venis al urbo plena de domoj kaj palacoj de briko, blokoj, marmoro, ĉiuj taŭgaj kaj regule konstruita, bone triki kaj la alia pri licitación en ornamo. Sed en la mezo staris malnova kabano kaptas ajnan homan celoj utila, tute lukoj, truoj, malluma angulo, nenio persvadas kune; mankis krampoj, krampoj, kolumnoj; miraklo ke ili tenis nur. Mi ridis je la kabano, la resto de la antikva duon-barbara tempo parolis en tia bela, riĉa urbo, kaj: Morgaŭ estas rubo. Kiam mi revenis post cent jaroj, skombroj cxiuj domoj kaj palacoj ĉirkaŭe, forĵetaĵoj aŭ rekonstruitaj, kaj aliaj staris ĉirkaŭ aliloke, laŭ la nova regulo kaj por novaj celoj. La malnova kabano staris en la mezo de la malnova loko, senŝanĝe, kun ilia lukoj, truoj, mallumaj anguloj, egala Sah mi faris je la tago antaŭ cent jaroj, kiam ĝi estis rompinta la detruoj de tempo kiu rompas ĉion. Kaj denove post cent denove post cent jaroj estis ĉiam tiel, la malnova dometo ankoraŭ la sama, tamen sonas ĉiuj novaj. Kiel mi diris: Kiel ŝi tenas la potencon de Dio. Kaj el la domoj kaj palacoj venis multaj malsana kaj iuj 'Lacaj kaj velkis en la stratoj kaj ne povis reakiri, kaj helpis kuraciston; sed kiuj iris en la kabanon, kiu mem ŝajnis bezonas kuraciston, estis sana kaj feliĉa. Tiam mi diris: Jen vivas Dia savo. Kiam mi eniris la kabanon, li vidis tie mi, kiu metis sian manon sur la malsanulojn kaj la lacaj, kiu fariĝis sana; kaj mi komprenis Kristo.

La malnova kabano, netaŭga por homaj celoj, malbone ensamblados por homfarita reguloj, kun ilia lukoj, truoj, mallumaj anguloj, mankanta krampoj, krampoj, subtenas, kiu estas la Sanktaj Skriboj. Viro rigardas sxin kun homa intelekto; Kio estas durable, ne gravas ridindigi mokantoj kaj kiel ili povas subteni laboron aŭ la riĉa merkatoj de la Skriboj, la bela, la neugefügten, plenaj de klara sagxo de viroj, kun bona kohera kaj bone pruvita frazoj? Ĉu ili prenu ĝin per? Kaj tamen, ĉiuj fontoj, la plej bonaj kaj la plej brila, kiuj insistas pri la Eterna ilia doktrino, kadukiĝi, donu vojon por aliaj kun aliaj novan doktrinon.La skribo estas kaj trairos la maljuna, kaj la Spirito de Kristo kiel Sinjoro kaj gardistoj faros gxin denove kaj denove feliĉa kaj sana ĉiuj kiuj venis al li malsanigxis kaj laca ĉar ili nur tiom longe 'pendanta ĉirkaŭ la libera aero. Ĉu ne ĉiu el efektiviĝo de iliaj Ursach? Nu: Kiu estas la Ursach ke la Biblio malgraŭ ĉiuj mankoj, obscurities, kontraŭdiroj, malbona Krome jarmiloj centro, alta, beno por miloj, eĉ milionoj estas? Tiuj mankoj propra ne. Do se oni ankoraŭ povus ekzisti kaj tie, ĉar ĉio estas perdita, kreante verkon de viro povis paroli, ĉar ili devus fali por ĉiuj homfarita regulojn, kiel estas home nekomprenebla ke estas ankoraŭ staranta, do ĝi povas doni homoj potenco ne kion ĝi ricevas . La samaj difektoj kiuj mokantoj ŝerco, estas nur la plej forta atesto ke ĝi estas subtenita de la dia perforto. Do kvankam ne tiom timis la Biblio kaŝi damaĝo por kovri kaj nei, ĉiu homa laboro estas honto kaj certe devus honti. Via kaŝita nur Dio de kaŝitaj difektoj, kun kiu ies laboro ne povis daŭri. Kio gravas al Dio, ĉu tio veras kaj aspektas bela laŭ niaj reguloj; ĉiun ŝtonon kaj trabojn oni faras bone, la aldonita kun sankta signifon al la laboro; sed per sankta senco, sed ĝi estis homaj manoj, kaj Kristo, la helpantoj kaj la Sinjoro mem ne havas manojn alfiksis al ekstera laboro; Do ne persvadas ĉiujn, ne povas kongrui ĉiu. Sed nur la trabojn, ŝtonoj estas kiuj ne konformas. Kaj kiu vizitis kaj studis en la domo de la traboj, ŝtonoj; sufiĉe se nur la Eternulon logxos sur gxi

sendangxere, kaj facile trovi kaj facila trovi helpon kune kun li. Kaj ĉu ne estas tiel? A pordego al vidi kiu havas la difektoj kun diligenteco, objektivo, kiu neis. Vi estas ĉi tie; sed tiu, kiu fiksas kion sole serĉi kaj kio strebi sola, ŝi ne vidas, ĉar ĝi aspektas en la interna estaĵo kaj serĉas, kie loĝas, kiu estas sen kulpo, kaj li vidas ilin, ili ne povas prizorgi lin, ĉar ili ne estas zorgo de Dio, ne la zorgo, kiu reprezentas Dion en ĝi.

La antaŭa estas ĝuste la difino de bela loko, kiun mi trovis en la libro kiel pensema kristana kiel vigla artistino (el bidoj, "De la kontraŭdirojn de la Skriboj" 1850 S, 84.), Kaj tiel legas: "Vi pensas, ke konstruado sur tia necerta kaj fluctuante kialo ol la doktrina sistemo de la Skriboj ŝajnas esti, antaŭlonge devus diseriĝis, tiel ke eĉ kun la pli malhela, malpli klara instruado neniu povus esti gajnita. Sed jen kaj jen tiu miskomprenita doktrino konstante benas, kaj la konstruo estas forta kaj senmova kvazaŭ estis fonditaj en eterna roko. Tio estas mirinda, tiel la forton kaj la konstante utila agado de prediko, kiu estas tiom malsaĝaj ke ili forturnis siajn vizaĝojn devas super la tutan sagxecon de la mondo, ne nur la kuracistoj, sed ankaŭ la studentoj sur la benkoj de la lernejo. Kaj tie per metinte sian manon al la amasa nerefutebla rezultoj de kristanismo, ni ankaŭ detektis evidenteco ke malgraŭ ĉiuj niaj Widerbellens unuflanka kompreno, sed en la evangelio potenco estu de Dio, kiu faras la kompreno de la strekitan. " Tiel estas precipe vera de la Biblio mem, kiu estas en la Biblio: "Ĉar la malsaĝeco de Dio estas pli sagxa ol homoj, kaj la malforteco de Dio estas pli forta ol homoj.

Kio malsagxajn objektojn de la mondo, Dio elektis, ke ĝi faras por hontigi la sagxulojn; kaj la malfortajn objektojn de la mondo, Dio elektis, ke li, por hontigi la fortajn.

Kaj mia parolo kaj mia prediko estis ne en allogaj paroloj de sagxeco, sed en elmontro de la Spirito kaj potenco "(1.Cor l 25 27 ,. 2, 4).

Spirite mi vidas unufoje superba konstruante la dometo projekto, granda, ke ŝi volas en ĝi malaperas, kun multaj pordegoj altaj turoj, colorfully pentritaj fenestroj, kaj ĉiuj bovoj, lobzusingen gxi. La dometo sed estas ankoraŭ en la malnova. Kaj tiu dometo estas la tuta kerno, la plej sankta karcero gxi, la tuta afero estus 'ohn' nur bunta plado; kiel iam tenis en la paganismo de la nova templo la malnova nehakitaj ŝtono kiel la plejsanktejon, kie la patroj konas sian Dion unue. Sed ĉi tie estas pli ol ŝtono, tie estas viva sperto de patrodomoj de Dio Mem Bela lumo dispecigo tra la fenestroj de la granda konstruaĵo kaj disradias el la planko kaj sur la muroj kaj sur la kabano en kiu aliformita. sed de la dometo rompas lumon kiu brilas de la koro en la tuta koro, Je tiu granda konstruaĵo Mi volas helpi konstrui Mi ne povas rigardi la plenumiĝo.

Sed kiel estas ĝi eblis ke la Biblio, kiam la vorto de Dio kaj laboro, ĉu per homo pasigis ni tiel multajn difektojn kontribuas al ĉiuj flankoj? Do li nur demandas kiom estis eble, sed ke la mondo, kiu estas Dio faritajxo, kreitaj per vorto de Dio ankaŭ, tiom da portante difektoj en ĉiuj direktoj? Estas ebla, se la aliaj ankaŭ. La Biblio estas kompreneble en alia senco estus diaj aŭ gottbegeistet laboro kiel aliaj verkoj en la mondo. Estas ankaŭ; sed estas ne nura Dio. Vi mem kun Dio spegulas lian mondon de mankojn; sed tiam, ke Dio pli brilas tra por tiuj kiuj serĉas lin tie, des pli la difektoj ŝajnas kiuj serĉas brilas tra tiuj difektoj mem kaj ŝajnas ĉiu eraro; Kvankam ili estas ĉiam tie kiam vi volas serĉi ilin, kaj pli kaj pli, des pli vi tiam esploris; Nur Dio estas

ankaŭ pli kaj pli, des pli vi serĉas lin en tio. Ĉi tio estas la Biblio senco. Dio malkaŝas sin en la Biblio ne, kiel ĝi estas nenie, estas ĝuste la mastro kiel vi devas serĉi lin, devas serĉi en la mondo kun ĉiuj ĝiaj difektoj ne lia tono. La Dia Unu, Supera, tutaj, eterna kaj eterne festivaloj, pasante tra la obleco kaj fragmentiĝo, la konflikto kaj duboj de ĉiuj subaj homaj kaj laika, havas ankaŭ en la Biblio, ne en la abstrakta liberigitaj el tiuj difektoj estas prefere nur hele konscia kaj potenca en ĝi aperis en efekto. Kiu nun ke A, Maksimumo, Tutaj aspektoj, la erara ne la difektoj kiuj estas nur ekstera fato. Ofte estas eĉ nur ŝajna.

En la supre Skribo de globetoj (11) estas trovita por okulfrapan foton kialo multaj nure ŝajna kontraŭdiroj en la Biblio klarigas, kuŝas en la fakto, ke ni nek la reala kondiĉoj kaj spertojn kiujn fundamenton de la redakcio de la Biblio estas al esti diskutitaj, multe tro malproksima disde al ĉie ankoraŭ meti nin en la dekstra centro de ilia vido povas, kie ĝi povas facile okazi tiam, ke diversaj informoj, kiuj reprezentas la saman aferon de malsamaj flankoj, ŝajnas enhavi kontraŭdiroj sed fakte ĝi ne mensogas.

"Imagu se estis iu plenkreskis en la kelo kaj havas nenian bildon de la planto mondo. En la konversacio de liaj amikoj sed, tiu kun li kaj eliru, falis al li la kontraŭulo de la komentoj en unu kaj la sama planto, kiel uzuro forcejo plu. diras Unu foje de sxi, ili kreskas en alteco, la aliaj, ili kreskas en profundo, unufoje asertite esti enradikiĝita, alifoje ili spertis tutan ĝardenon. Kiel estas nun, kiam do la amikoj malaperis, sed ĉiuj viglan intuicio mankas, povas akiri bildon de tiu planto, ĝi estos pli en la tuta planto deloganto ili ne estos tie por li. Ĝi ankaŭ elsendis al kiuj pridubis la Skribojn iliaj enhavo sen ajna kondiĉo kaj sen lego de la fido. "

Ekzistas argumentoj pri ĉu la Biblio estis kreita de dia inspiro, se ne. Nun lasas pensas kaŭzita per kontakto de Dio la bona; sed tie aplikas estas pli ol nura aludo; vento venas el tio, tuj super la tuta tero kaj elsendas mil spongo, kaj ne ĉesas suĉi kaj ekhavi pli forta batoj, kaj probable devigataj vidi multe pli la spiro de Dio en tiaj ventoj, ol en iu ajn derivita kaj krom kontinua malgranda volátil spiro, la surtera zuweht la alia. Could homa estaĵo, aŭ povus la multaj homoj kiuj skribis la Biblion, injekti ŝin per ŝia malforta blovo sole tiu vento, kiu nun tiom vasta, fruktis senmorta bato de ŝi? Kion ili povus kontribui ol homo sen Dio 3) , nur iliaj homaj malfortaĵoj kaj kontraŭdiroj estis (por ĉiuj superaj bando estas en Dio), kaj ili helpis al ŝi, sed la vento blovis forta malgraŭ ĉiuj tiuj debilidades. Tial estas pli altaj tie.

3)

See. tiu ĉapitro. VI. H, J.

Oni povas imagi, ke vi havus la vero kaj bono de nia religio, eĉ sen la Biblio povas havi: Bone, tiam io alia estus la Biblio reprezentis; Sed Dio tiel benitaj siajn aŭtoroj unufoje malfermi en ŝi la fonto de savo por ĉiuj tempoj, kaj tiu graco ni ne deklinigxos de ili kaj vi ankoraŭ volas uzi, eĉ sen senigi nin de la sama. La rivero ne clog la fonto el kiu fluis sen ŝtopante mem; li ne povas, ĉar li devus kontraŭstari fluo mem.

Eble finfine oni ne salvific en pli alta kaj ampleksa senso ideo por la homaro, kiel ĝi eniris por Kristo en la mondo kaj ĝi pasis de la Biblio al ni. Sekve, tiu ideo devas persisti kaj daŭre premis por eterne.Kaj ne nur ekzistas kaj agas pli kaj pli senbridaj

gxis ili kreskas la tuta tero kaj parolas. Kristo povas nur kreski, ne malaperos.

Sed li ne povas simple ekstere kreski; Kristo ne mortis ankoraŭ; kio venas el tio, kio eniras en gxin denove en li, ĝi prezentas al li estas lia; kio antaŭenigas sian aferon, apartenas al li. Kaj se, mi volas diri, la instruado de tiu libro estas parte kaj parte apartenas al li, kondiĉe ke ili do nun ĝi bone.

Fakte, ne nur kiel tolerata kaj en pure eksteraj rilatoj, nia instruado konektas al kristanismo. Vi nur povas disvolvi kaj prosperi sur lia tero, donante lin kvankam nenio kiu ne prenas post sia komenca fortunon fojon; sed verŝajne renkontos lin riĉaj, kiuj povas servi lin unu fojo devas servi. Ni nun konsideru pli detale tiuj rilatoj en kiuj nia instruado estas la kerno kaj esencon de la kristanismo.

La baza ideo de kristanismo malvolviĝas en du direktojn en la rilatajn doktrina ideoj de reĝlando de ĉielo kaj la postvivo. La unua paĝo de tiu instruado koncepto ni renkontos tie en aparta, la dua en la sekvaj partoj de tiu dokumento, kiu estas pri la estontaj aferoj. Kristanismo ne estas nur teoria instruado pri la regno de la cxielo kaj la postvivo, kiu propagis de Kristo al sia konfesanto, sed ankaŭ veran mediacio de la plej alta ŝparado benoj de la regno de la cxielo kaj la postvivo por ili tra sia persono, tial ke la fido al la mediacio mem aŭdis per sia persono al tiu mediacio. La agnosko de tiu mediacio, kiu ŝajnis kontraŭdiri la kialo estas, esti pravigita en nia instruado.

Ni retrorigardas denove. A ĉiela estaĵo akceptas la mediacio inter Dio kaj ni ĉiuj interrilatoj ajn pri la surtera komuna estas la administranto de nia tuta surtera aferoj, la plej materialo kiel la plej spirita, la plej malalta kiel la plej alta, sen distingo; estas patrino, flegistino kaj kio ne por ni. Sed tiu ulo volas esti instruata eĉ en sia plej alta temo aferoj kun Dio en tia maniero, ke ĉiuj Malsupra, Malalta, mem direkto, frukto kaj kuracaj ricevi ilin, kaj povas eĉ troviĝi nur en la plej alta, kion estas lia komando tiuj perantoj, en (ambaŭflanke) Homaj tial ke ĉielaj estaĵoj kiel tuto ne nur homa peranto povas ni ne anstataŭi, sed povas mem nur homa, en homido, kiel la Biblio diras trovi por li sed loko, ni trovis lin samtempe.

Ni klarigas en nia propra menso, kiel ĝi estas en la spirito estas pri ni, ne forgesante, ke la Spirito sur nin en liaj rimedoj havas ĉiujn spiritojn, ni nur opinioj, ideoj, pensoj, ideoj.

Multaj diskutoj levigxas en la homa menso, komuna kaj nobla, de tiu kaj tiu enhavo. Ĉiuj havas iliajn konsekvencojn. Sed ne ĉiuj konsekvencoj de ĉiuj pensoj estas egale grava por la spirito, la sama enverguro kaj signifa. Nu venas momento kiam la penso vekiĝas, donanta supera direkto lia tuta estonta vivo kaj la penso, en kiu cxiuj pensoj kaj ĉiuj agoj venas ĉirkaŭ laŭgrade al la rivero pli aŭ malpli, ne ke li nur uzis ĝin, sed ĉiuj kio ĝenas lin, ĝi ricevas la influon de kiuj dependas de ĝia signifo.

Ne por la unua juneco estas preni tiajn pensojn, aŭ ni nomas vivon-kontroli ideo; longa serĉo, eksperimentoj ofte antaŭas roving bullicio de tio kaj tio, sed ofte venas nirvanon ŝajne subite, en neatendita evento, pro neatendita aventuro, neniam desprevenidos kvankam la ideo de rompi el longa eble dormis modesta intelekta Sämlein por kiu, tamen, la grundo de la menso ĉirkaŭ ligitajn, kaj tiel facile gajnas la

Sämlein spaco kaj kreskas iam diseriĝis ĉirkaŭ la plankon. Sed necesas la tempo, ere aldonas la tutan vivon de la dominación de tiu ideo; multaj ne persvadis aliajn karaj pensoj kaj kutimojn jam komencante;ofte altiras estas denove tie, tie, ĝi kreas disputojn kaj malpacon en la spirito; venkos la ideo? Kaj se li ne venkis, do li ne rajtas, kaj nur la dekstran venas plej en batalo kaj batali ĉar li ĉiun kontraŭe venki tamen kun alia batalo kaj armita mem abridges la fakto ke ili mem prefere superi. Sed kie io estas venkitaj, tie ŝprucas la pacon kaj sukceson por grandeco ol la venko estas la spirito de pacema kaj iuj, kongrua promocii ĉiu, ĉiu estas ligita en la tuto kaj libera, sen malhelpoj en detalo. Tiel, la pli alta penso nun la Imperiestro intencis en la spirito, ĝi reprezentas la tutan spiriton en lia plej alta, la plej bona senco, ne nur la plej alta, sed ankaŭ la plej bona, ĉar nur la bonan viglecon devas kateni streĉe. Neniu principo estas, ke ĝi ligas la malbono; eliminos la bendo, kiu estas nur ĝia signifo. Do nun procedas la tuta evoluo de la menso sub la regado de tiu ideo la antaŭa evoluo povus esti konsiderata nur kiel preparo por tio. Kaj ĝi procedas pli rapide kaj prospera daŭrigis, kiel ĉiuj fortoj kiu alie rezisti dubo estas ofte fragmentado kaj rilate al multaj celoj, la mem-kontraŭdirajn kverelo mem, iuj en rilato al kelkaj lastaj celo.

Sed per tiom disvastiĝinta, katenante, befriedend, direktante reĝadoj de alta penso malsupren tra la tuta menso, ĝi okazas je la sama tempo sur la interulo inter la spirito kaj io pri la spirito mem, ĉar ĝuste la ideo de io eĉ pli la spirito fortigxis, katenante, befriedend, instruante ankaŭ engaĝiĝas en pli kaj pli alta senco, estas kapabla etendi respondan influo malsupren en la Spirito en gxi; jes la reganta ideo en la menso mem devas esti ago, vera esprimo de iu reganta super la spirito; Ne farso povas agi en la estaĵo.

Kvankam la supera ideo ne ĉiam devas esti aldonitaj en penso al ĉiu ununura penso kun konscio, ke lia regno estis proksimume; sed li devas gajni la rajton povon super la aliaj pensoj, eĉ dum momento ŝajnis longa ilin kun similaj konscio en ilia mezo, li devas iradis inter ili eĉ havas ilin en ili konverti kiel ili inspiri ideo, ne estingi en ili, sed estas reganta en evoluantaj ili kaj ilia propra evoluo. Ĉar en ĉi tiu vivo, inter ili li gajnas la unuajn punktojn de kontakto de iama vivo sur ili, sur ili, do li ne ŝanĝis ĝuste la ideala vivo, sed en la reala vivo, kiu estas aktiva por devigi kaj laborante rilatojn vera vivo rigardi ekstere por rekuperi. Neniu sencela ausgesponnener penso sufiĉas fari tiel; en karno devas 'li konverti, tuŝas la korpon, li estas agi sur la karno de la vivo. Sed nun li povas fari ĝin ankoraŭ, eĉ se lia karno tiam kiam estingis longa, la ekstera estaĵo, per kies mediacio ĝi estis denaska en la menso.

Sed, vi demandas, ĉu estas en ĉiu homa menso tia penso, la tute regis lin en bona senco kaj kontrolo; ankaŭ veki nur ĉiu el tiuj? Kiom vivi al la fino en la tago! Ĝi estas vera, ne cxe cxiu tia penso, ĝi ne volas veki en ĉiu homa tia; ĝi devas esti nur en tia vekiĝo, aperas nur tie kaj tie alvokon de disko pli aŭ malpli okazante en, kaj kie estas bona verkoj ĉar ĝi estas en lia pli bona; neniu sed sukcesas tute. Sed nur pruvas, ke, pro tio ke ĉiu kompatinda infanino estas sola, li, kion li ne povas trovi en si mem, devas peti kompletigi ĝin per aliaj. Ne estas homoj mankas tia peranto, sed ĉar neniu povas havi lin tute por si, se li sin interulo, do ĝi devus simple havi la homaro, la spirito de la homaro, aŭ la spirito de la tero, cxar la spirito de la homaro ekzistas nur per li kaj en li. Sed ĉiu individua spirito estas gajni parton de liaj altaj oficoj.

Tiu alta mediacio nun estas ne nur pro la spirito de la surtera mondo en ni per sola penso, sed eĉ unu surtera spirito, kiu dum tempo kun kaj promenis inter la aliaj teraj spiritoj en karno tie sur la tero, sed tia ke en sia vivo kaj penso de la alportita al konscio, la unua fadenoj chucking en reala vivo, kiu konstante transiri envolver ĉiuj argilan spirito subordigitaj homajn spiritojn al la bando, por paco, harmonio kaj la rajton komuna vojo de sia determino povas alporti kaj subteni ĝin; kiuj ĉiuj surtera spiritoj devas aldoni al la eterna savo al partopreno kaj aldonos ĉi tie aŭ tie unufoje. Kiel estas skribite (Phil. 2, 10), ke en la nomo de Jesuo klinigxos cxiu genuo, de aferoj en la ĉielo kaj sur la tero kaj sub la tero, kaj (1 Kor. 15, 25), ke li devas regxi, ĝis li metos cxiujn malamikojn sub siajn piedojn.

Do Kristo estas la surtera mondo plej alta reganta rilatoj, ilia alta rilatoj kun Dio en la plej pura senco spirito mediar; ne la spiriton de la surtera, ke li mem estas en ĝi, sed la reprezentanto de la plej alta kaj plej sankta en la spirito de la tero, ĉio el kiuj influo ricevis, des pli, ju pli longe; eĉ filo, impronta de Dio en la tuta surtera.

Nur ne prenu, se vi deziras vidi Kristo graveco por la tero, Kristo, kiam li foriris en malriĉaj vestoj, en la malgranda juda popolo; li ne estu kie meti la ĉefa; ĉar nur malmultaj, parte malcerta, parte nur duonon kompreno, sekvis; ĉar vi puŝis lin kaj krucumita; tio estas nur la grenon de Kristo; rigardi la arbo, kiu estas ankoraŭ la sama Körnleins, la kreskinta el ĝi, la ombroj super la mondo, ĉiam plu shadow, pura lumoj de la mondo, ĉiam restas ŝaltitaj; tie inklinas reĝoj antaŭ li en la polvo; ĉar gloras sian patrinon benis la tuta tero; tie supreniri al eklezioj la kruco sur kiu li altigxis bazaĵojn, ora pri ĝi; sagxuloj detronigo ĉiuj 'ilia scio ĉe liaj piedoj; koloroj kaj tonoj estas proksime, 's peto, volas servi ĉiuj Kristo; ekde aŭtuno laŭgrade la malnovaj idoloj cxirkaux. Tiu estas la eksteraĵa nur, estas multe robo kaj ingredienco nur al la interna Kristo: Sed lia potenco vi sciigxu pri tio.

Betlehemo kaj Golgota.

Li estis naskita en Bet-Lehxem, Usono, vivo alportis, Kaj Calvary Li elektis, . kruco por trabati morto potencon mi iris de ĉiunokta bordo Krome, tra la matena placeto; Larger Kaj mi vidis nenie kiel Belén kaj Kalvario.

Kio estas la sep mirindaĵoj de la antikva mondo elprenita for, Kiel estas la ird'schen Spite la forto de mortigante antaŭ la ĉiela potenco! mi vidis ilin kie mi ŝatis ondo-formaj, falis en ruinojn gxiajn Kaj staru en silenta Gloria Nur Betlehemo kaj Kalvario.

Vojo ŝia ägypt'ischen piramidoj! kiuj nur en la mallumo de la tombo, ne de morto paco,

al homo konstruas befliß. , tiu Sfinkso 'en kolosa amplekso, Vi ne povus solvi la Tero Vivo mistero kiel pasis tra Betlehemo kaj Golgota .

Tera paradizo sur Roknabade, koridoro ĉiuj rozoj de Ŝirazo!

Kaj en la spiced maro vi Palm Garden Hindio! mi vidas sur via brilanta koridoroj ankoraŭ iri al morto kun malhelaj markoj. preterrigardas! Via estas vivo pro de Belém kaj Kalvario.

Vi Kaaba, la nigra ŝtono dezerto, ĉe la piedo de la duono de la mondo haltu pelas mem 'nur kaj mamojn vi, malhele lumigita de via luno!

La luno estas antaŭ la Suno 'pala, Kaj dispremos vin estas la signo de Herooj , la Viktoria Gets Betlehemo kaj Kalvario.

Ho en la paŝtista staltrogo estos volis Infano naskita, Kaj, suferante agonio sur la kruco kadro, prenis de ni la doloro!

La kripo similas la fiero malalta, tio estas la kruco aroganteco kontraŭkonstitucia; Vi humileco but're proksimaj ' En Betlehemo kaj Golgota.

Venis regxoj adori la paŝtistoj stelo, la ofero sxafido, Kaj gentoj komencis pilgrimadon al la kruco stamo. Ĝi eniris en batalon ŝtormo la mondo, sed ne la kruco en splitojn, kiel Oriento kaj Okcidento lukto vidis To Betlehemo kaj Kalvario.

(Rückert La Collected Poems IV. S. 248)

Vi diras: Post via instruoj Kristo estis sole la teron. Kaj ni pensis ke li estis reĝo de la ĉielo. Laŭ via fido devas 'doni ĝin alian Kriston por ĉiu alia stelo; ĉar ĉiuj ankoraŭ bezonas unu; kiom many'd doni 'okazadas; tiel Bonvolu konsideri la. ankoraŭ nia sola unu inter multaj Ni volas iun kiu estas unu kun Dio. Kaj havi lin jes. Kristo en Dio, unu kun Dio, estas nur unu en la karno. En obleco,

sed restas kiel unu en la alteco La dia Kristo, kiun Dio kunigante ĉiuj eĉ post paĝoj de lia, konkeradon, repacigo kaj de venko kaj repacigon por eterneco kaj pro la alta tempa kaj finia viktimoj ne shying amon, levas nur spegula bildo en ĉiu stelo, neniu kava, ne esti plena. La sama dia sento, sensoj, kostumoj, la sama vorto, cxar tiel flamo la Biblio, kiu ŝvebas en unu super ĉiuj mondoj, postulante la unuiĝo de ĉiuj ke, en ĉiuj mondoj, en amo kaj pekliberigo de cxia malbono, tiu vorto kiel enkarniĝintaj en Kristo sur tero, kompreneble devis esti same karno sur ajna alia stelo, kateni kaj elaĉeti la animoj tien; sed se ĝi iras en kiom da steloj, tial estas ĉiam unu en Dio, kaj restas la sama, nenio povas esti disĵetitaj for, disfalas nenio; Kristo ĉiu stelo havas ĉion, ĝi ĵus kiel la aliaj, estas tute naskiĝis de ĉi tiu estas tute gxi restu kun kion faras lin Kristo kun liaj sensoj, kostumoj, poemoj, pensoj, kvazaŭ la alia. Tie estas filoj de la sama Patro egalas similantaj la sama sur haroj kion ĉiuj lin faras malsama nur en la karno, en kiu ili devas iri, en la okulo, orelo, en ŝuoj, vestaĵoj kaj kion sonoriloj kaj fajfiloj, oni cxiu laux liaj aliaj steloj; la Filo de homo homon. Kiel tia Hatt 'li ird'sche fratoj, kiel Dio la filo, li havas la elcxielulo, kreas kiel li, ĉar Dio donis sin al aliaj steloj kiel la teron per sia amo povon. Kaj se li argumentas per la ĉielo fratoj al la prioritato esti ŝanĝita lia surtera disĉiploj, ĉar ili malpacis tamburo?

Nun vi verŝajne pensas la Kristo, la tago mallevigxadis ne antaŭe vivis sur la tero, sed nun li estas reen en la alteco de kie li venis, por Dio, sin alte super nin. Ni ne havas Kristo, ni ne plu bezonas lin, ni havas lian legacon, lasu nin en sia posedajxo. La aroj kaj la trezorojn de fido, espero, amo, la senigite lin, ke estas la legaco kiu anstataŭas nin al li, tiel ni ŝalti; ni devas dankeme Kristo ankoraŭ memoras, sed nur kiel homo de la pasinteco, kiu estas nun ankaŭ en alteco; nur estontecon ni atingos lin denove. Lia menso tamen, ni diru, maŭrino inter ni, ili vivas en ni, logxanta en Sia Eklezio, loĝas en la koroj de la fidela kaj pia; sed por tiu ni signifi nur tion, kio estas ligita en niaj mensoj en sia menso kaj iras. Nu superrigardo li ankoraŭ portas supre super Lia Eklezio; sed ili mem nur postvivis lian memoron li ne mem.Kaj volas prenu iom profunda, kaj ili vere faros, kaj mia puto de vivanta Kristo mem havi ion en si mem, kaj ne nur metafore; do ĝi konsideras kiel sensencaĵo kaj superstiĉo, ĉar Kristo estas super.

Vere kvankam, se estus tiel, estus nur vana, kava estaĵoj tra la tuta Chistentum, do ni ĉiuj pendigis kune nur per nomo; kaj nur ke Kristo en scio-maniero ol la kristanoj mem insgemein signifi aŭ scias vivas en sia eklezio, ne ekstera, anstataŭ interna spirito kiu gardas la preĝejo vivaj; tiel kiel la mondo daŭre ekzistas nur pri viva, ke Dio loĝas en scio sian vojon, ne el, sed en tio, kiel ni mem pensas aŭ scias insgemein. Se ĝi ne estas vere eĉ diris kion Kristo kaj liaj disĉiploj tiel ofte, kaj kion konservi plimulto de homoj por nura ludo de vortoj ke Kristo havas sian korpon en sia kunveno kaj eklezio, do ni nur mem dividitaj en lia vesto. Kaj se ni ne konstruis ne ĉiuj ŝatas Kristo, nia modelo, ni konstruis la korpon de la postvivo en tiu mondo jam, kaj en unu li, kiel ni trovas nin en la postvivo kun li multekosta al multekosta? Sed kie li estas, ni devus esti. Sed de la estonteco en la doktrino de la postvivo.

Kvankam la doktrino de la animo de la steloj ne estas la instruado de Kristo; sed estas ankaŭ ne male al Kristo instruado; aperas nur fremda al kristanismo post la

apero de scio, sed ne laŭ la signifoj kaj esencon; ne estas parto de la kialo, kaj do ne la Unua de Kristanismo; Ni havas de Kristo; sed ni devas nun venis al la Unua, pliigi ĝin kaj fortoj, Kristo venis alporti savon al la homaro, kiu estis la celo de Kristo instruoj, agoj. Oni faru la homamaso, ili firme kaj rekte konekti al ĉiu alia je Dio ne dispeli sian rigardon inter pluralidad de malproksimaj mondoj, seres, kion la homaro savo unua ne dependas, aŭ eĉ ŝajne distinga align intera en la steloj inter homo kaj Dio, kiel ĝi povus ankoraŭ esti konsiderita kiel tia, kaj tiel proksima al la paganismo pagana naturo minacis alporti reen. Sed tio ĉiuj malsamaj nun, per Kristo grupigo kaj Fort kreskon mem malsame. Pri la kialo por kiu li metita, nun la fokuso devus daŭrigi vagi; kiu havus la saman unuan disjxetitaj, li povos kolekti; Kristanismo povas nun riĉigas la sur kio estis perdita al la tempo de Kristo. Kristo elĵetis la tutan havon, por konduki nin al la pura klara fonto de ricxeco; sed la riĉeco ne ĉiam perdita ni pri tio. Kristanismo postulas la ekspansio kaj plifortigon de la outworks; cxielo kun la angxeloj ni faras ĝin tia.

Se Kristo ĵetis ĉiuj personoj en ligilo de amo kaj tiu ligita en Dio, oni tiam nomis, malfiksis ĉi implikiĝo kaj kunligi Dion prefere pravigas ne fiksita kiam ni ankaŭ montras komenca nodo de ĉi ligon en Dio? Sed nodon de la ligo de spiritoj estas sin fantomo. Ĉi tiu estas la spirito de la tero. Ĝi nun estis desegnitaj kune nur unufoje pli atente kaj intime pri Kristo, ke nodo, tial nodon en pli alta senco farigxis kiel antauxe. Kaj kies ni estu ĉiam pli konscia.

Kaj tie estas, kontraŭe al la instruoj de Kristo, se ni kunligas la animoj de ĉiuj steloj en Dio, kiel Kristo la animoj de ĉiuj homoj? Nur ke ĝi estas ne nur ekstere Kristo por la popolo en vortoj kiel ni faras en la steloj kaj fari ĝuste povas; sed laux faro kaj materio kaj la vivo; ne nur pruvis la ligilon, sed eĉ faris en la plej alta kaj plej bona senco, kiu estas kompreneble alia.

Kristo estas vivanta okulo, kiu regas cxiujn sxafojn de la tero kaj dismetinta kaj igas vin graso.

Sed ni estas kava teleskopo sur la okulo, kiu estas bazita sur la brutojn de la cxielo. Kaj li pruntedonas ni eĉ ne lia okulo, do simple falos erarvagas pagana bekojn en la tubo.

Ke la vido de kuraĝigo de la steloj ne kontraŭdiras la originalan fundamentoj de Kristanismo, estas povas aposteriora tio pruvas ke vi ĵus trovis en la fruaj epokoj de kristanismo ne herezo en tiu vido, krom la Biblio mem tie pri ne multe ekstere. Iuj, speciale kiel la eklezio patro Origeno, eĉ deklaris rekte por tiu kredo. Poste, tamen, superis la negativa vidpunkto. Por dokumentoj sekva pasejo de Petavii teologo. Dogma. (.. III p 146): "Hanc eandem (opinionem, quae astris animam tribuit) porro eks Academia et profana philosophia sumptam Christianis Auribus importavit Origeno, ac ridiculis et anilibus commentis studiosorum sui infecit animojn; quae et en Unua Libro de Principiis capite septimo latius exposita leguntur, et en Commentariis ad Ioannis Evangelio obiter inserta. Ubi po astris ipsis suspicatur passum manĝi Kristo Quinetiam en quarto libro contra Celsum illud idem diserte asserit, ac tam spiritali Luce, quam adspectabili Putat illuminatos, fuisse Si quidem etiam illa. quae sunt en Coelo, inquit, astra Animalia ratione praedita sunt, et Luce cognitionis illuminata sunt de sapientia, qui est splendo lucis aeternae Etenim sensibile ipsorum volumo opus est universo opificis. intelligibile vero forsitan et illorum, atque eorum eks Líbero arbitrio profectum ".

"Porro qui sub nomine Pomphili Apologiam edidit po Origene, interpolatam el Ruffino, de qua alibion disputamus, diversas en Ecclesiis sententias esse dicit de Coeli luminaribus: quae alii animantia manĝi putant ratione praedita: alii Ne quidem sensum habere: neutros el aliis haereticos censeri tamen . ipse vi Origeno en Prooemio Librorum de Principiis: De Sole, inquit, et Luna et Stellis, UTRUM animantia Sint al exanima, manifestoj non traditur ".

"Praeter Origenem supposititius quoque Clemens en libro V Recognitionum en eadem versatur opinione Apud quem Peter Adversus simulacrorum cultores declamans loquitur sic:.? Tu ergo Adoras insensibilem, cum unusquisque habens sensum nec ea quidem Credat adoranda, quae a Deo sunt Facta et habent sensum identigilo est Solem et Lunam, vel stellas, omniaque, quae sunt et en Coelo súper terram. Justum enim putant, non ea quae Facta sunt per mundi Ministerio, SED ipsorum, et totius mundi creatorem debere venerari. Gaudent enim etiam haec cum ille et adoratur colitur: .. nec libenter accipiunt, ut honoro creatoris creaturae deferatur Videtur Ambrose et eidem affinis opinioni, nec non Hieronymus Nam perspicue dubitare se Aŭgusteno alias fassus est, cum aliis locis en ne malpli dilucide sensu carere Coelestia illa korpusoj docuerit ".

Tie nun sekvas en Petav laboro la konfliktantaj vidoj de preĝejaj patroj.

Paul Diras (Romanoj 3: 31): Kiel? Ni tiam vanigas la legxo per fido? Certe ne! Sed ni establas la leĝo.

Do ni diras fine: Kial? Ni tiam vanigas la fido tra scion? Dio malpermesu; Jes, ni starigos la fido tra scion; sed por restarigi gxin, gxi ankaux postulas novan konon; sed tiu scio estus blindaj sen la malnova kredo.

Kaj do ni havos ĉiu kion ni scias de la cxielo kaj la tero, prenita kune, fari certe ke la alta scio konstruas, la pli altaj instruoj de Kristo ekspansiiĝas kun ĝi, kaj tiel fiksitaj estas tiel; la scio mem sed nur kun li.

"En la preĝejo de la Eternulo, sed la seksoj ne iru la vojon de vivo al morto, sed ĉiam vigla, bewusßterem vivo. The slogano de kristana teologio nomas antaŭen, la fino estas preciza kaj klara sufiĉas. Estas nun pli ol iam teologio de la estonteco, te unu kiu transdonis al venontaj generacioj la Evangelio en indisoluble amikeco kun scienco kiel eternan vivon trezoro nova pli potenca amo. " (Gap, komenti evangelio. Johannes. 3a ed. L. S. 40 1840)

XIV. Cirkvito konsideroj, Historia.

Ni partoprenas en konkludo, kun kelkaj observoj denove en la de la enigo.

Dum la ideo, ke la steloj estas pli vigla estaĵoj nun volas havi pli en neniu el niaj sciencaj kaj religiaj sistemoj aŭ ŝajnas persvadi, estas kontraŭ la natura elfluo de la unua nonchalant bela vojo rigardi naturon, la unua revelacio de la dia en la homa. Ĉiuj popoloj, ni povas ankoraŭ aŭskultas en infanaĝo, tial multaj estas ankoraŭ en la plej bela juneco Ages, eĉ kelkaj mil jaroj eĉ post kelkaj disvolviĝo, sercxu dia loko en kiu la ekstera aŭ supre naturo, Dio donas korpon al la spirito, dividu ambaŭ krom Ne; kiel ili, ne scias eksedziĝi mem. La servo estas natura servo. En naturaj servoj sed la servo de la ĉielaj korpoj prenas plej distingitaj individualización de la

dia, la plej alta prioritato. Fakte, oni povas diri ke ili adoris ne pli oftaj kaj pli firma kaj pli alten en ĉiuj naturaj objektoj, kiel steloj, antaux cxio la suno kaj la luno. Popoloj, kiuj havas preskaŭ nenion alian komunan, grekoj, persoj, hinduoj, Gronlandanoj, ktp ktp Nadowessier konsentas pri tiu kredo turniron, la plej bona pruvo ke ili ne prunteprenis ĝin el ĉiu alia, sed cxerpitaj el dividita natura fonto.

Estas la kredo en la dieco de la steloj fakte alie ol per la proprecojn, kiujn la fido de la judoj, Mohammedans kaj ni aldonas, la kristanoj reciproke karakterizi. Tiuj karakterizaĵoj estos la popolo kredis nur konforme, kiel ili havas de aliaj homoj scias pri ĝi, kaj se oni mortis cxiuj judoj, islamanoj kaj kristanoj, kaj la Koranon kaj la Biblio estus detruitaj, tial estus por ĉiam el judismo, Islamo, kristanismo en la speciala senco en kiu ili nun alfronti reciproke; se egala al la generalo kaj eternaj veroj, kiujn venkis la kristanismo kun aliaj religioj parte publika kaj parte trans tio, oni devus fari ree asertis denove; sed ne certas ke ili farus sin sentis, kiel la kulto de la ĉielaj korpoj. Vi estus, se cxiuj estus morti Gestirnanbeter, ĉiam komenci denove, se la homaro denove begönne, ĉar tiu en la naturo de aferoj kaj la popolo la alia ekscita estigas sin kaj trovi indiĝenaj vojo.

Kion signifas tiuj okazoj? En la splendo, la grandeco, la alteco, la inaccesibilidad, la sendependa maniero, la mistera ordono de la steloj, la dependeco de la homo kaj de la tuta naturo la plej funda kaj plej ĝenerala rilatoj de iliaj efektoj, iliaj regu la tagon kaj la jaro kaj maniere vendejoj, esperoj kaj rikoltoj de la popolo. La ĉefa estas viro alta, ili iros neparoleble alta super lia kapo; ili brilas ĉie super la tuta tero.Ĉiuj reguloj de vivo en la tempo, ĉiuj gvidilo tra la vasteco de spaco sub sia ĉapelo. Viro ne devas rigardi la sunon tiel potenca estas lumigata, sed li povas vidi ĉion nur ilia interveno. Ŝi iras plu, kaj ĉiu estas maldorma; altiras la floroj, birdoj nomante, reflektita en flakon kaj roso; ĉio odoras kaj kantas ŝi. La homo ne estas konsiderata, kion tio signifas, sed faras sen li konsideras sian gravecon asertas, kaj plie la malpli li pensas, kaj certe pli reala, la estas malpli pri kiel fine, la pli li pensas; kiel la plej alta disvolviĝo de la racio povas trovi nur la rezulto de la unua-naskito dio instinkto.

Ni opinias malsagxe, la sovaĝuloj esti blindigita de la brilego de la suno kaj luno; tiom rajtas diri ke ni estas kontraŭ ĝi estus blindaj. Ni vidas nenion pli grandajn lampojn en la steloj, kaj probable estas lampoj, sed tiuj kiuj ŝaltis mem, kiu sin trairi la salonon, ili lumigas, kaj nia vivo lampoj kreskigas. Kion ili havas nenion pli ol niaj lampoj kaj primitivaj homoj simple fari nenion sed kun rigardo ĉiuj, ke ili havas pli ol unu sumo, dirante: Estas dio vigla estaĵoj; sed ni perdis rigardon kiu vidas ĉion samtempe, kaj vidis tiom neparoleble da kaj multaj pro ni pri la ne plu vidi kio plej gravas. Ili havas diron: "Li estas tiel lernis, ke li ne povas prediki". Sed ni instruas, ke ni ne komprenas la naturon de la prediko. Kaj ĉar ni ne komprenas, tial ni observu tiujn ili ankoraŭ komprenas kial nur tiel malsaĝa; Tamen ĉi tie estas apenaŭ io devas teni antaux niaj mensoj antaŭen, kiel ĝi venis al nia perdita por nia uzo de la kompreno mem.

Kelkaj certe ŝajnas pensi sufiĉas kondukis la tutan naturan pelis la stelo de fido esti refutado lin per tio. Sed al mi ŝajnas ne konvinkofortan komparo, la fakto ke li havas tiajn naturajn kaŭzojn kaj okazoj, konkludi ke li ankaŭ havas sian fundamenton en la

naturo. Se ne ekzistus tia natura pelis, havus nur unufoje tempo kaj loko kreas la apero de tiaj, nur tiam oni povus paroli pri trompo. Sed estas vere tiaj. Eĉ la instinkto la bestoj estas ja ĝuste gvidis per natura pelis, ni simple ne ĝuste kompreni la manieron kiel la bestoj. Viro kaj homaro, sed ne estas malpli naskita kun instinktoj kiuj iras nur al la superaj plantoj de la homaro laŭ ankaŭ pli alta. Kion la junulo stiras la stelo de fido, nur povas esti de la sama fonto kiel tiu por neniam vidis la flugon de birdoj el ili, neniam evoluinta lando orientita. Sed estas tie. Antaŭ la menso la ŝipo kaj la kompaso elpensis, kondukante al ĝi, havis la ekzisto de la malproksima lando en la animo kaj la flugiloj de la birdo, kiu havas nenian opinion. Do ĝi povas esti longa tempo antaŭ difinitan konkludoj, konduku nin al kredo en la supera spirita esenco de la steloj estas; sed tiu homo estas pelita kredi antaŭ ajna konkludoj pruvas tiel aŭ pli ol ajna posta konkludojn por pozitiva fondo en tiu kredo.Sed se la viro kaj la homaro kreskas, la instinkto estas perdita, kaj li rekonas la patrina brusto, la patrino sonoj ne plu komprenas. Ĉar la homa instinkto ne estas tiel fortika kiel tiu de bestoj, sed de la komenco labori kompreno, motivo, por pereigi lin; jes tiel estu. Ni vidas, do, en la malĝentila nacioj, kiel estas nun kaj en la historio, pli ol nur sian restaĵoj, liaj paŭzoj, kiel la tuto, pura, sekura, plena. Jes ĝuste la unuajn paŝojn, kiuj faras la maltrankvila fariĝis homa kialo, estas la plej erarigi estas. Sekve, ĝi povas ankaŭ esti certa necerteco, vacillation kaj eraro en la fido de la popoloj de krudaj ne mankas. Nur ne ĉio povas esti tiel malnobla tiu fido, kiel ni gardos lin, se li evoluigis kiel natura kresko kun permanenta ĉefa kaj baza trajtojn, kiuj pasas tra ĉiu aberacioj estas, kaj ni aldonas, se nur ĝi estis vera, ĉiuj direktoj de forvagis kune denove havas veran tuto.

Kaj tiel ni vidas la flanko de la vaganta ke kelkfoje unu superan esencon en obleco de estaĵoj kies unueco devus resti tie, sed anstataŭe al disfaldi, diseriĝis; anstataŭ dio esas frue nur diojn; frue la supra estaĵo diseriĝis reen en splitojn; tiel baldaŭ maro kaj aero kaj arbaroj, venerado rokoj, io ajn, kion individue falis en la okulo, kaj tamen nur en alta resumo grafoj unu. Sed se ni rekonos unu flanko de la eraro en la primitiva kredo, en virto de la fakto ke li estas descendido de lia pura simpla Unua Afero; do ni havos ankoraŭ devas serĉi ĝin ankoraŭ flankojn de la vero, diri al ni la rilato kun tiu Unua Kaŭzo kaj liaj ĉirkaŭaĵoj; sed kio gxi ankoraux vera, se ne naturon tute restus vivanta, kaj tute ne dividita en individua eĉ vivantaj estaĵoj sur la homoj kaj bestoj ankaŭ. Sed tio restas vera, ne povas esti demando por la gereifteste kialo ke rigardi super ĉiuj steloj kiel la supera individualización de la dia, kiel ili vere elstaras kiel tiaj en la primitiva kredo super cxiuj.

La urĝa okazoj star servoj kiuj estas en la naturo kaj homo, ĝi povas esence nur batante kaj tio eble malkonsentas kun la pezoj ni metis sur ĉi tiu temo aperas ke la samaj ne estas vere la tuta vojo tra en primitiva popoloj argumentis, ĉar vi certe povas nur diri kion li faris prefere asertis. Nun ankaŭ unu planto havas probable malplenaj spacoj; se ili sed Leafs laŭ diversaj paĝoj kaj la plej vigla ŝosoj, do se ni inkludas ankaŭ la folioj kreskas al lia naturo kaj neceso. Ne malpli natura kaj necesa sed kreskas la junulo kun la kredo, ke la ĉielaj korpoj estis vigla estaĵoj dio, se li ne ekfloris en ajna punkto de gxi. Tamen, la kialoj de kiuj eblas rekonita facile.

Kiel la kulto de la ĉielaj korpoj kiel dioj anstataŭ Dio jam inkludas eraro en la

mensoj de la aŭtuno, kiam ĝi komencis la unueco forgesi en la obleco kaj perdi; tia estas la alia mano, forgesante kaj perdante detalojn de aliaj detaloj en terminoj de la sama eraro, nur ke la plej gravaj detaloj estas la malplej temo. La steloj super ni ne estas la sola en kiu la sola adorable esence ĉiuj Dio malkaŝas, kaj poste la realigon de ĉiuj Dio ĉesis eĉ komencas esti en lia unueco kaj diverseco samtempe havas ne tute por la individuo, la frakcioj de la homaro dividis en la preno de la diversaj paĝoj de la tuta de Dio, kiel ĉi tiu besto, ke tiu direkto de instinkto sekvas. Prenante ĉiuj direktoj kune, do oni havas ankoraux la tuto. Do havi iun, kiu aspektas pli ĉe la tuta ĉielo direkti la tuteco gxiaj sen konsidero al la individua ĉielaj korpoj adorklinigxis; dediĉita al alia, la rigardo pli malsupren al tero instruado, prefere surtera naturfortoj adoras sxin, kaj serĉis en la kvanto de partoj, aero, maro, montoj, arboj, bestoj, nenion por gajni la tuta afero jam-perdis denove. Iuj popoloj estas cxiam tiel enuiga, do venu malsupren, tiel profunda sovaĝaj kiuj nur pensas pri proksima dietaj kaj fizikaj bezonoj. Ĝi ĉiam restas vere ke ekzistas natura servo ie aserti ke la mondo komencas; eĉ en la nordiaj fantomoj kaj spiritoj servo ankoraŭ hantas allwärts en naturo, kaj ke super ĉiuj steloj estis personigita kiel dian esti speciala kaj adoris, speciale por tiuj popoloj, kiuj kontribuis eĉ ĝermo de alta kulturo en oni sama. Ke ecx la biblia ideo de anĝeloj estas tia en tiaj, menciita supre. Kaj mirinda kaj signifa devas aperi al ni ke kun tiom da kaŭzo por fragmenta vido de la surtera fortojn de naturo, kiu certe ne fiaskis praktiki lian efekton, sed ankaŭ la tero ne nur kun la malnova klasika, sed je multe ruder popoloj adorado ĝuis kiel estaĵo.

Kiom granda estis la disvastigo de la stelo servo de ĉiam estas pli bone esti klara do kiam ni pli detale pri tio. 1) 1)

La komenco de la sekva estas plejparte ĉerpita de Meiners "historio de religioj", probable ne la plej bona fonto, kie temas pri severa kritiko, sed tie sufiĉe kie nur koncernas pretervidis la mezuro de la objekto.

La adorado de la suno kaj luno inter la grekoj kaj romanoj estas sufiĉe bone konataj. Sed ankaŭ ni trovos ĉi veneración inter la nacioj, kiuj estas trovitaj en la skriboj de la klasika antikva tempo, en plej granda dimensio, kiel en Egiptujo, persoj, Asirianoj, HXaldeoj, sirianoj, fenicios, Skitoj, Massagetae, araboj, indianoj, kelta kaj ĝermana popoloj . La nomo de Osiris, Hel, Bel, Bal, Habel Alagabalus, Juggernaut ktp apliki en malsamaj nacioj la suno; Isis, Mithra aŭ Mader, Mylitta, Alytta, Cabar, Alilat, Astarte, Derceto ktp por la luno.

La sama adorado troviĝas ankaŭ en la malnova finna kaj slavaj triboj 2) , peruanoj, nordamerika Redskins, Malabar, loĝantoj de Kongo 3) ktp Tuj la suno kaj luno estas aparte komuna veneración de la planedo, kies estis konata ĉe la tempo de antikva tempo kun la inkludo de Suno kaj Luno 7, do la nombro de tagoj de la semajno, kaj la sankteco de la numero 7 ajn. En la supre menciitaj popoloj kies klasika antikveco ĝi mencias la adorado de la planedo ŝajnas esti tute estis tiel komuna kiel la suno kaj la luno. Eĉ inter la hinduoj, cingaleses, Formosanern inter aliaj donas. La peruanoj adorklinigxis krom suno kaj la luno kaj la Plejadoj 4) La sama stelo, estas adorataj de Tapujern, kruda popolo en Sudameriko. 5) Por la finnoj la konstelacio de la Granda Urso ricevis specialajn honorojn 6) ktp

Komence ŝajnas havi la steloj en la ĉielo, kiel estas ĉie en forto, la kulto de la suno kaj luno; poste ofte antropomorfismo prenis fortikajxo, kaj la adorado retiriĝis en la templon, atribuita al simboloj kaj humanigita bildojn de tiuj steloj, tiel ke fine la lokon de la naturan korpon ofte tute humanigita popolo venis, kiu, tamen, liaj karakterizaĵoj kaj signifo de la naturaj korpoj pruntitaj.

La persoj havis longan Azio, la grekaj insuloj kaj Egiptio konkeris, kiel ili ankoraŭ adoris la sunon kaj lunon sen ĉiuj temploj kaj statuoj. Nur Artahxsxast Mnemon al la suno kaj la luno konstruis templojn kaj starigitaj statuoj. Al suno bildo, prenita en Crystal, brilanta sur la tabernaklo de Dario. 7) Per simila bildo de la Paeonians preĝis 8) kaj la peruanoj 9) al la suno. La P. Sicard 10) trovis en egipta roko niĉo, en kiu la suno estis prezentitaj sub formo de homo, ĉirkaŭita per radioj mieno kaj ĉirkaŭita kun viktimoj kaj viktimoj de pastroj.Inter la araboj kokrito tranĉaĵoj estis simboloj de la luno. La grekoj formis la luno kun kornoj kaj la suno per traboj el. 11) Ĉiuj tiuj listigitaj ikonoj aŭ statuoj perdis lasta maksimume ĉefaj nacioj en homsimilaj bildoj. Eĉ en la tempo de Herodoto prezentitaj al ambaŭ Osiris kiel Isis en la homaj figuroj reprezentas nur unu faris la lasta kun Kuhkopfe aux bovino kornoj ekstere. La sama historiisto vidis kaj aŭdis en la templo de Belus en Babel por neniu alia ol homsimilaj statuoj. La bronzaj statuoj de la fenicia Molehx estis en postaj epokoj humanoide, krom ke homa trunko surmetis bovido kapo. Ili etendis iliajn brakojn, en kiu metis infanoj estis oferitaj al li, post kiam ili faris la statuoj ardante varmega. 12) La persoj enkondukita en postaj epokoj la Mitroj kiel bela juneco kaj la luno en virina formo sur du radoj veturilon antaŭe, kiu estis tirita per du ĉevaloj. Por esprimi la ŝanĝojn de la luno, estis donitaj al la bildo de la sama triobla umwundenes alfronti kun serpentoj, 13) La keltoj en Britio pensis la sunon kiel bela hararo riĉa juna viro kiu ne malestimas la bela filinojn de la homoj; kaj poste la germanoj formis la Luno en la formo de viro el surhavis novan kokrito luno sur la brusto. 14) estas konata, la kolosa bildo de la suno, kiu staris super la eniro al la haveno de Rodas. 15) 2)

Prichard, Naturhistorio de Man Mallarĝa skio. Th. III. ABT. L. S. 327th 334th 480th 3)

Lindemann, Gesch. VI. 47 52nd 53a

4)

Dobrizhofer, Hist. De Abiponibus U. 103rd

5)

Dobrizhofer, LCP 104a

6)

Prichard, Naturgesch. Th. III. ABT. L. S. 327th

7)

Super tabernaculum, unde de ómnibus conspici posset, imagino Solís Crystallo inclusa fulgebat. Curtius III. Tria 8)

9)

Pelloutier, Hist. De Celtes, à la Haye 1750th

Zárate, Hist. De la conquête vi Pérou. Amst. 1700 I. 15a

10)

Sicard, Mem. suda l'Egypte. p. 176th

11)

12)

Beyer ad Seldenum p. 257th

13)

Philip Turre a cl

14)

Dreyer la fortuno. Schr. (1754) II. S. 798th

15)

Plin. 34, 7

Superba Suno Templo estis ĉe la Natchez en Luiziano, kaj en Peruo la hispanoj trovis la plej superbaj suno templo, el kiuj precipe la Templo elstaris en Cuzco, kie la muroj estis konsiderita de supro al malsupro tuta oro. Super la altaro estis la bildo de la suno sur oran teleron de neordinara dikeco. La inkaoj donis sin dungigas pro filoj de la suno. La luno havis noblan templo kies muroj estis tegitaj per argxento folion en Peruo.

Pri la lumajxon servo de la antikvaj Persoj kaj indianoj mi ankoraŭ dividas la sekvajn detalojn de Burnouf kaj Colebrooke kun (laŭ Prichard la "natura historio de la homaro", Th III ABT 2 S. 42 ...): "En la traktatoj Burnouf sur magia filozofio kaj adoro, ni trovos ke la ideoj de la antikvaj Persoj ne estis tiel rafinita kaj metafizika, ĉar ili montris pli freŝaj verkistoj. Luma kiu estis objekto de kulto ne estis, kiel oni supozis, nekreita lumo, per kiu la kreita nur reflekto. "lumo, prenita abstrakte," diris Burnouf, "ne estas la objekto de adorado en la zoroastrano libroj, sed la lumo de la suno, la luno kaj la steloj." Tio estas la "Lumina sinuso principio eks se creata" kiel oni nomis en la Vendidad Sadeh. persa religio estas restaĵo de la antikva kulto de ĉielaj korpoj kiuj Zoroastro modifita kaj beligis, sed ne elstrekita.

Burnouf komparas ĉi kulto de materialo lumo inter la persoj per la fama Gayatri de la brahmanes, preĝon, kiu okazas en pluraj lokoj en la Vedas kaj sen dubo estas restaĵo de la antikva kulto de la hinduoj. Ĝi estis tradukita de Colebrooke kiel sekvas: "Ĉi nova kaj glora himnokrio, o brila, gaja suno, vi proponis al ni satigxos per tiuj miaj vortoj ,. Pliaj supren animon soifantan, kiel milda homo celas la objekton de sia amo, dezirus la suno, kiu regas la tutan mondoj estu nia protektanto. " "Ni pensu pri la respektinda lumo de la dia Savitri; volas gvidi niajn pensojn Respektinda viroj, gviditaj de la kompreno, ni bonvenigas la diaj Savitri kun viktimoj kaj himnoj .." Savitri estas de la komentisto, kiu Colebrooke sekvis, kiel la termino por "Dia Kreinto, kiu estas la lumo de la universo" prenita; Sed Savitri signifas simple "la suno". - S. Wilson Lexicon kaj Colebrooke, sur la Vedas, azianoj. Res. Vol. 8 p. 400, okto ed.; Ankaŭ E. Burnouf, Extrait d'un commentaire et d'une nouvelle traduction de Vendidad Sade, l'un des livres de Zoroastre. Nouv. Journ. Azia. Nr. 3 " Kiom for sub la nordamerikaj kolonioj atakas la adorado de la suno kaj luno, kiel la sekva ekstrakto de papero per IG Müller pri la ideoj de la granda spirito ĉe la nordamerikanoj instrui (en la teologo Stud kaj recenzoj 1849 ..): "La ĝenerala politeísmo de la Redskins estas komponaĵo de suda tuja natura servo kaj norda spirito adorado, ambaŭ el kiuj fandiĝis idolservado. The sudan naturon-adorado, staris ĉe la kapo de la suno kulto disvastiĝis tra Suda kaj Centra Ameriko, kaj ankaŭ estis sentita en antikvaj tempoj , te antaŭ la alveno de la nordaj triboj, en la landoj de la antikva Meksika Imperio. De iuj cirkonstancoj, sed nun similas ke prenita en la landoj de la nuna Usono kaj la Brita Ameriko antaŭ la sovaĝa ĉasisto loĝantaro, la lando de pli densa loĝantaro de civilizitaj landoj estis, en tiuj ankaux ke suno servo okazis .......

Post ĉi kamparo servoj (te virto gxiajn) nun adoris ilin (la Redskins) tiujn erojn, kiuj staras en la tuta naturo iliaj efikoj kiel granda kaj glora, kaj ekzerco pri la animo kaj la sorton de la popolo potenca influo, do alia ol la suno luno kaj la steloj; La Plejadoj estas nomita la dancisto kaj la dancistino; Pafante steloj estas ankaŭ diaj estaĵoj, tiel kiel la ĉielarko kaj la boreala aŭroro; inter la elementoj estas la fajro ĉe la supro, kiu estas aparte adoris la Delawares; tiam sekvas tondro kaj fulmo, ŝtormo kaj hajlon, fontoj, rojoj, riveroj, See'n, oceanoj, rokoj kaj arboj, plantoj kaj eĉ tutaj arbaroj, kiuj estas dotita per parolado; la Chippewäer havas belan legendoj pri la origino de la Morning Star, pri la ŝanĝo de somero kaj vintro u. ktp.; ĉe la Mingostämmen la Mandans kaj Mönitarris la diino de la planto regno estas kiel maljuna virino, kiu neniam mortas, adorklinigxis. (Wied, II. 182 121) ...... Plej kutime, tamen, estis la kulto de la granda centra stelo, ĉar la suno ne servi la malsupra Mississippi okazis nur en la Apalachiten en Florido kaj la Natchez, sed ankaux al cxiuj nordaj triboj ambaŭ la Leni Lenape-kiel Mingos kaj popoloj sur la okcidenta

flanko de Nordameriko, kiel la Kalifornio estis kaj liaj najbaroj, kaj poste ĉe la Wakosch kaj Wotjäken.En Virginio oni bucxis la suno tabako kaj starigita en lia honoro piramidoj kaj kolumnoj, kiuj reprezentis .... Se la Nadowessier fumis, do ili turnis siajn vizaĝojn cele la suno, montris al ŝi la Calumet aŭ pipo de paco, dirante: fumo, suno ! .....

Al tiu rekta servo estas nun nature inkluzivas la besto servo ..... Ĉi naturo volokulto tiu adorado de ĉielaj korpoj kaj bestoj dependas tre nocio de futura animoj kune, kvankam ili kutime desegnitaj tiel ke ĝi supozas hikes de la homa animo, la steloj kiel bestoj. Ĉu vi tenas la stelojn por la sidejoj de la animoj disiris 16) , aŭ vi kredas ke ili estas mem forpasinto popolo. 17) Tiel la matenstelo farigxus mortintan Mönitarri .....

16)

Vollmer Artikolo: Otsistok.

17)

Wied, II. 152nd

La kosmoscienca historio pensis ankaŭ cosmogónicos agado, kaj do la suno aŭ ĉielo dio estis ankaŭ la Kreinto. Sekve, inter la hinduoj, la Suno, Dio estas ankaŭ samtempe Demiurgo. En Peruo estas ankaŭ la Suno, Dio la Kreinto. Ke supera dio Siberia popoloj vivas ne nur en la cxielo aux sur la suno, sed subtenas la suno mem por tiu spirito (Stuhr, Rel. De la Aŭ. S. 244), kaj la granda printempo festivaloj, la malsupreniro de la Suno, Dio okazigas (Gorres, Aziaj Mythengesch. 55) ..... De la Redskins mem naskigxos de sxi grandan spiriton kiel suno dio. Ĉi tio estis elirante kelkajn nomojn el, ĉar kiel Harakouannentakton signas kiu ligas la suno, kaj la hurones Areskowi, la irokezoj Agriskove estas suno dioj. Tamen, aliaj inter sun-dio kaj la granda spirito distingi. La Delaware estas la Dio de la cxielo la supera dio, la suno, la dua. (Loskiel.) Jes eĉ adoris la Lenapestamm la Chippewäer Kvankam la granda spirito Manedo, sed nek suno nek luno. Nun, se jes, tamen, en iuj Leni Lenape La Granda Spirito adoras malpli ol la suno dio, tiel definitive fari la Florido ulojn kiuj Apalachiten, Natchez, ktp inkludante unu signifa escepto. Sed en aliaj Leni Lenape, kiel kun la riveretoj, la Granda Spirito estis adorita kiel la suno, kaj denove ĉe aliaj Leni Lenape la paco pipo de la suno sur la granda firmajxo Kitschi Manitou lumigis en honoro, kaj la virinoj proponas je sunleviĝo la suno siajn Infanoj reprezentas. Pli ĝenerale, ni trovas, tamen, sed la Granda Spirito, kiel sun-dio adorita en la Mingostämmen. La Sinjoro de la vivo aŭ la maljuna viro, kiu neniam mortas, kiel ili ofte nomas la Granda Spirito, estas ĉu la suno mem, kiel kun la Mandans, Mönitarris, Blackfoot, aux kion diras la samon, la Sinjoro de la vivo havas sian sidejon en la suno. La Nadowessier observu la suno por la Kreanto, vi oferi la plej bonajn ĉaso, la unuan fumon de la pipo kaj pregxu al ŝi ĉe sunleviĝo .....

Kiel, do, ofte en Siberio la supera dio kaj ĝeneralaj ĉielo kaj suno samtempe (Stuhr 244), tiel kunigante ne malpli el la irokezoj Granda spirito Agriskove kaj hurones Areskowi ambaŭ terminoj de ĉielo kaj suno mem. Else sed la Granda Spirito ofte adoron kiel la ĉielo dio. " Kiel komuna estas ankaŭ la antikvaj filozofoj al la vido de la naturo kaj natura vido de tio estis bazita eĉ pli ol nuntempe, la vido de kuraĝigo de la naturo ĝenerale kaj en la kunteksto de la

steloj estis maniere aparte, kiel la jenajn paŝojn de Cicerono, De natura deorum instrui. 18) 18) La jonios

diaj

estas menciitaj nur mallonge tie. Oni andersher scias ke Thales ĉiun plenan de estaĵoj tenis.

Lib. I. ĉapo. 11 Crotoniates autem Alcmaeo, QVI soli et lunae reliquisque sideribus animoque praeterea divinitatem dedit .... Pitagoro censuit, animum manĝi per naturam rerum omnem intentum et commeantem, ej animi nostri quo carperentur .... Xenophanes, instrumentoj adjuncta, omne, quod manĝi infinitum, Deum voluit manĝi .... Parménides continentem ardorem lucis orbem, qui cingat coelum, Deum appellat ....

C. 12 Idem (Platono) en Timaeo et dicit et en Legibus, et mundum esse Deum, et coelum, et astra, et terram, et animojn, et eos, quos majorum institutis accepimns ....

C. 13 Aristotelo modo menti tribuit omnem divinitatem, modo mundum ipsum Deum esse dicit, modo alium quemdam praeficit mondo eique EAS partoj tribuit, ut replicatione Quadam mundi atque motum Regat tueatur, kresko coeli ardorem Deum esse dicit ....

Xenocrates Deos esse dicit Octo: quinque eos, qui en Stellis Vagis nominantur, Unum, qui ex omnibus sideribus, quae sunt infixa Coelo, ej dispersis quasi membris simplex sit putandus deus: Septimum Solem adjungit, octavarnque Lunam. Eks eadem Platonis lernejaj Ponticus Heráclides puerilibus Fabulis refersit libros: mundum tum, tum mentem divinam manĝi Putat: errantibus etiam Stellis divinitatem tribuit, sensuque privatajn Deum, et ejus esse vult formam mutabilem; eodernque m Libro rursus terram et coelum refert en senodorigiloj. Nec vero theophrasti inconstantia ferenda est. Modo enim menti divinum tribuit principatum, modo Coelo, kresko antem signis sideribusque coelestibus. Nec audiendus ejus aŭditoro Strato, estas qui Physicus appellatur, qui omnem vim divinam en natura SITAM manĝi CENSET, quae causas gignendi, augendi, minuendi habeat, SED careat omni sensu et figura.

C. 14 aliis libris (Zenono) rationem quamdam per omnem naturam rerum pertinentem, VI divina affectam manĝi Putat. Idem astris hoc idem tribuit, kresko Annis, mensibus, annorumque mutationibus .... Cleanthes, qui Zenonem audivit, kresko ipsum mundum esse dicit Deum, kresko totius naturae menti atque animo tribuit hoc nomen ....

C. 15 Ait enim (Chrysippus Stoicus) vim divinam en ratione manĝi positam et naturae en universæ atque animo elementoj, ipsumque mundum esse dicit Deum et ejus animi fusionem Universam, tum ejus ipsius principatum, qui en menso et ratione versetur, communemque rerum naturam Universam atque omnia continentem: tum fatala vim Ipsam et necessitatem rerum futurarum, Ignem praeterea et eum, quem ante dixi, aethera, tum ea, quae natura atque fluerent manarent, ut et aquam, (et terram) et aera; solem, lunam, sidera, universitatemque rerum, qua omnia continerentur; homines atque etiam eos, qui essent immortalitatem consecuti.

Lib. II. C. 11 (Balbus Stoicus :) Natura est igitur. quae contineat mundum omnem eumque tueatur, et ea quidem non sine sensu atque ratione. Omnem enim naturam necesse est, quae non solitaria sidu neque simplex, SED cum aliaj aĵoj atque juncta connexa, aliquem habere en se principatum, ut en homine mentem, en belua quiddam parabolon mentis, unde oriantur rerum appetitus .... Videmus autem en partibus mundi (nihil est enim en omni mondo, quod non sidu pars universi) Inesse sensum et rationem. En ea Parto igitur, en qua mundi inest principatus, haec est et Inesse necesse acriora quidem et Majora. Quocirca sapientem mundum esse est necesse naturamque EAM, quae rezolucio omnes complexa teneat, perfectione rationis excellere, eoque Deum esse mundum, omnemque vim mundi natura divina contineri.

C. 12 Audiamus enim quasi Platonem quemdam Deum philosophoram: Cui placet dueto manĝi motus, Unum suum, alterum externum: Mangxu antem divinius, quod ipsum eks se sua sponte moveatur, quam qaod pulsu agitetur Alieno. Hunc autem motum. en Solís animls manĝi ponit el iisque pincipium motus manĝi ductum Putat. Quapropter, Quoniam eks mundi ardore omnis motus oritur estas autem non ardo Alieno impulsu, SED sua sponte movetur: Animus sidu necesse

est. Ex quo efficitur animantem esse mundum. Atque eks hoc quoque intelligi poterit en eo Inesse intelligentiam, quod est Mundus certe melior Ulla quam natura. Ut enim est nulla Pars corporis nostri, quae non minoris sidas, quam IPSI nosmet sumus: sic mundum universo Pluris manĝi necesse est, quam partem Kunhavigi universi. Quod si ita est sapiens sidu Mundus est necesse. Nam nek ita manĝu, hominem, qui est Pars mundi, Quoniam rationis est particeps, Pluris esse quam mundum omnem, oporteret.

C. 15 (Balbus Stoicus :) atque hac mundi divinitate PERSPECTA, tribuenda est eadem sideribus divinitas: quae eks Parto mobilissima purissimaque aetheris gignuntur; neque Ulla praeterea sunt admixta natura sunt totaque calida perlucida atque, ut ea quoqae rectissime et animantia esse et sentire atque intelligere dicantur ....

Qua re Quum Solís Ignis similis eorum ignium sidas, qui sunt en corporibus animantium, solem quoque animantem manĝi oportet, et quidem reliqua astra, quae oriantur en ardore coelesti, qui vel etero coelum nominatur. Quum enim aliorum, animantium Ortus en terra sidas, aliorum en akvo, en Aére aliorum, videtur absurdum manĝi Aristoteli en ea Parto, ad quae sit gignenda aptissima Animalia, bestoj gigni nullum putare. Sidera autem aethereum locum obtinent: qui est et sempre Quoniam tenuissimus agitatur et viget, necesse est, quod en eo besto gignatur, identigilo et sensu acérrimo et mobilitate celerrima manĝi. Qua re Quum en aethere astra gignantur, consentaneum est en sia sensum Inesse et intelligentiam. Ex quo efficitur, en deorum Numero astra manĝi ducenda.

Ecx lernis Aleksandria judo Philo rekonas la dian spiritan naturon de la steloj, dirante ilin;

*)

Oni diras esti dotita per konscio bestoj; sed ĉiu estas pure spirita estaĵo, por kaj per nobla naturo kaj libera de ĉiu malbono.

Tiel streso mi metis sur la komenco de la homaro kun la naturaj servoj kaj inter tiuj precipe kun la stelo de servoj, do mi metis ĝin, sed ne unuflanka. Eĉ Kristanismo, Judismo, Islamo ne okazas hazarde, sed estas ĝiaj esencaj momentoj post la necesaj kurson de homa evoluo, kaj se entute ili mem devus esti konsiderita en lia particularidad kiel forigataj pensante forigi specifajn kialojn por ilia apero kaj lia daŭrigo, tial estas tia pensante for de produktoj enhavante servis unu fojo por ĉiuj fakte por kunvoki certaj celoj en la monda ordo, kiel malmulte permesas untriftige arbitreco, kvazaŭ ni pensas forigi allwärts ripetiĝantajn ekscita kaŭzoj de naturaj kaj stelo servon volis. Kion la mondordo nur povas veni al la lumon samtempe, sed kun eternaj konsekvencoj, estas ja ne malpli deviga ol kio montras allwärts. Unum ,SED leonem . Mi pensas jes sed sin kaj faris ege suficxa por la eterneco, la fina venko, kiu fine ĉiea, regulo de kristanismo lia tuta granda eterna momentojn poste, kaj ke la multaj kaj multaj infaneca momentoj de paganismo ĉie devis iri, kaj ne signifas ke ni devas forgesi, Kristo venis en la surtera mondo sin kiel la plej alta homa demonstracio de dieco adorklinigxi, por lin vidi kiel la portanto de la plej alta kaj plej bona mediacio de la homo kun la dia, reiri en kruda adorado de suno kaj luno fali. Kio povas esti pro la supre konsideroj, ne estas ĉar ne estas la celo, kion ili ricevas kaj elkondukanto, sed malgraŭ tio, ke paganismo ne nur inkludas infaneca elementoj, sed bazo de la vero, la iam en estonta tempo kun la veroj de kristanismo

repaciĝu en pli alta unueco kaj eĉ kontribui purigita per la sama, sama novaj ŝosoj fortaj.

Lasu la sovaĝuloj post ĉiu preĝas al la suno kaj la luno, li preĝas al Dio malpli, se li preĝas ĉe ĉiuj, kaj Dio aŭdas lin malpli, Dio aŭdas ĉion? Liftoj sed la patro sian infanon, kiun li ankoraŭ grandan nun antaux liaj okuloj, nun eblas la genuo de lia brakumo, ludi sur la veston per tio kaj ke kapetoj; tiel estas kiam la sovaĝa nun tiu, nun ke detektita de la tuto, Dio; sed nur la malĉasta viro-infaneca afero estas tiu;ke plenkreskuloj devus esti direktita al ĉiuj, ĉar nur la tuto estas ĉiuj digno tuta riĉeco, ĉiuj la helpo de ĉiu konsolo. En neniu alia doktrino, tiu estas tiel firme establita kiel en la kristana, kaj nia intenco ne ekzistas, malkonstrui tiu fundamento, sed al lia kompleta plenumo penetri tra nelimigitan senco. Speciale en la senco de nebarita plej plenumantan sed ke Dio kiel oni levas super ĉiuj sen senigi ion de sia potenco en unu respekto, estas en iuj manieroj reveno al la eliro, kie la kontraŭdiro inter kristanismo kaj paganismo ankoraŭ ne okazis. Ĉar ne paganismo, kiel povas utili al kristanismo, sed la tre fundamento de kiu fluis paganismo kaj kristanismo povas regeneri en glorigo de paganismo de kristanismo kaj rejuvenecimiento de la kristanismo per paganismo estas brila. Tiam la tuta naturo vivos denove, kaj la angxeloj denove surmetis sian lumon robon konverti videblaj super ni.

Do, mi volas diri, estas decidita en la kurso de evoluo de la homa scio. Tamen, estas jena: En la ideala komenca stato, de la kurso devio komencas tuj sur malsamaj flankoj, tiel ke ni nur vidas la centro de tiuj devioj de la diverĝenco de la direktoj de la homoj estas la vera unueco de Dio kaj naturo, animo kaj korpo, tamen tra liaj duboj nubeca, sed disigitaj per neniu koncepta divido sed maniere ankoraux ne eniris en la malsamaj paĝoj aŭ vidpunktoj el iliaj konsidero aparte. Ĉiuj momentoj, kiuj, distingeblaj por vidi ursojn ĉi unuecon en si mem, estas ankoraŭ nematura, nesolvita gxi; estas ke unaufgeschlossene ovo de fido, kiun ni parolis antaŭe, kaj la ekstremaj ene difinitaj en tia maniero, ke la persono iel en stato de la plej perfekta scio, en ĉiu alia maniero en kiu la neperfekta scio naskiĝas. Li havas la tutan veron, sed nur tre kruda, ne la malplej klareco pri la momentoj de la vero; li estas pli saĝa ol la plej saĝa inter ni kaj infaneca kiel la plej infaneca niaj lernejanoj. La du kontraŭaj vidpunktoj kiuj ekzistas en la originalan staton de homo, ke li estas la plej malperfektaj, ke li estis la plej perfekta, do ambaŭ pravas, povas troviĝi kiel ligitaj. Sed homo ne devus halti ĉe la manko de klareco kaj la senkonscia de la individuaj paĝoj kaj momentoj ke unueco kaj vero, sed estas la sama kaj liaj propraj rilato al ĉiu alia kaj esti konscia de ĉiutrakto unuo.

En ĉi tiu kurso de disvolviĝo nun li eraris miloble, li gutas el kiuj plej perfekta kelkrilate stato, estos lia unua tute donitaj scio piecemeal, per prenante la flankoj de la pecoj krom la tuto, estas ilia rajto rilate al la tuta ignoras ke li ne plu vidas ĉar li faras tro multe de tiu aŭ alia persono, aŭ konfuzi la disiĝo en kontemplado kun disiĝo en la afero. Sed eĉ kun tio li lernas la individuajn paĝojn kaj pecoj en siaj individuaj cirkonstancoj bona kaj pli bona kun ĉiu alia, kaj por la rekono de tiu individuo cirkonstancoj ĉiam pligrandigis, kaj ĉiuj etendoj en scienco gajno teron, ili aligu sin

aparte kune denove, kontraŭdiraj bazaĵojn, Kune Timm fino, do ĝi pelas pli kaj pli al por re-fandado en unueco kaj vero kiu ankoraŭ ne estis solvita por la unua stato de scio. Tiel homo gajnas denove lasta plena unuiĝanta Überschauung de la tuto; sed per akra, ĉio estas bone inter eksiĝinta individuo kaj verknüpfendem vido. Inter la fino kaj la komenco estas riĉeco kaj pleneco de evoluo, sed ankaŭ Abweg kaj malpaco. Ĝi estas la vero kelkmaniere ĝuste kiel laboro de arto kiu nur tenis tute bela kaj antaux homoj, tiam disigis de li kaj maniere frakasis la individuo al la ilaro scio, fine reen al plena aro, kie ĝis ĝia plena trafo kaj signifo, kolektigxis; Nun li vidas ŝin en la sama formo denove kiel jam vidis la krudan rigardo; ĝi tamen eniris la profundan komprenon nur al la kruda vidpunktojn. Intertempe, okazas multe necerteco kaj konfuzo unu, jes la memoro de la tuta kaj la klientaro de la asembleo estas probable tute perdis, ĝis, kiam la signifo estas rekonita ĉiuj individua rajto, pelas sin reen al la asembleo.

"La naturo (de la menso) kunigitaj ĉie, la menso disigas ĉie, sed la kialo kunigitaj Wieber, do la viro staras antaux li komencas philosophize, pli proksime al la vero ol la filozofo kiu ankoraŭ ne geendigt lia esploro."

(Schiller, "Sur la Estetikulo. eduki la popolon." p.92)

Do ni nun devis esti certa pri tiuj infanoj preter kredo, probable havis la veron en la tuto kaj Rohen, sed ne evoluinta konscio, ne regu super la momentoj havis la saman. Li estis tiom certas pri si, ke li ŝanceliĝis de ĉiu sencela efiko, do certe pri si, ke li donis neniun trompaj kuponojn, do iom povis ekkapti la individuo kun la tuto, al la sama tempo kiu ajna provo iri en detalo, li perdas la tutan aferon. Tial li ankaŭ tute pura kaj bona kaj plena, kiel ĝi provizas ĝeneralan analizon ideale reen al la komenco de la homaro kiel doto de Dio mem, por trovi ie, eble neniam esti trovita tra; la unua paŝo, la propran konsciencon de la homaro faris en lia disvolviĝo, perturbita aŭ detruita iom da sia originala pureza kaj boneco kaj abundo, jen post tio, ne en tiu direkto; sed kion la infanaĝo staton de homaro komence trovi la plej firma kaj steadiest, ankoraŭ antaŭ la pura unadulterated plena kerno, kaj restas ĉiam, ni diros denove, ke la naturo estas dio-inspiritaj, ke individua frajo, kiun la ekpreni Homaj Krome, estas plena, kaj la steloj, la plej alta inter ili. Por miksaĵaĉon kaj konfuzo de paganismo ĉiuj lumoj klareco gxiajn.

Ni resumos la ĉefaj direktoj de disvolviĝo, laŭ kiu tiuj esencaj en mem diseriĝis iu kredo, jam iom pli proksime, ni povas distingi la du. Unu direkto de la disiĝo estas ke sen disiĝo de Dio kaj naturo, korpo kaj animo, la Dia estas elsekigita nur en la pli vasta larĝa gamo de naturaj formoj. Apenaŭ io lasis en la mondo, kiu ne estus diaj honoroj, eĉ ŝtonoj, amasoj, skombro, senŝeligis haŭtojn. Ĉiu ŝajnas esti kapabla pagi aŭ reprezenti la homoj ion kiu iras preter la povo kaj gravecon de sia propra naturo, la sama aŭ pli alta viveco ŝajnas ĝi partoprenantoj. En tiu kazo, kiel ni vidis supre, la penso aŭ la sento de ĉiuj-ligante unuo kiu facile perei tute, kaj aperas si la supera estuloj de la naturo nur kiel simpla superfluaj krom aliaj detaloj. Tia estas la kazo kun plej pagana religioj; fakte ene difinitaj kuŝas la esenco de la veraj paganismo kiu

trovis en la religio de la grekoj sia alta Transfiguración. Se Schiller diras: Al riĉigi inter ĉiuj tiuj dioj devis pasi, ĝi povas esti dorsflankita diri ke la grekoj riĉa mondo de la dioj levigxis koste de la Unu Dio. Sed ni havas granda, forta, potenca, antikva religio, kiu konfitas la unueco kun la obleco samtempe, kaj diri al tiu direkto do havas la saman klasika signifo kiel la kristanan vidon por la alia direkto. Ĝi estas la religio de la hinduoj. A allgewaltiges natura estaĵoj, kiuj koncernis la tutan aferon, tie montrigxis nur en miloble malsamaj individuaj formoj. Estas monstra religio kiu naskiĝis el la ventro de la plej profunda vero de la plej sovaĝaj senforma. A bolanta vivo atakoj en tiu religio; tie estas riĉeco, abundo, neniu cribado klareco, neniu zügelndes mezuron. La animo estas ĉiam kiel en bano malneta materio kaj leviĝas el nur al mergi en novan. La Spirito ne sxirmis la afero, sed komplika kaj malklara en iliaj labirinton. Oni ne progresas sed nur eterna rondoj.

Oni devas distingi iel inter la dezajno de la Hindua religio, kiu en la plej malnovaj dokumentoj de la sama, la Vedas okazas, kaj la posta kaj aktuala formo de tiu religio. La plej malnova dezajno estas multe pli simpla ol la postaj. La Hindua religio fariĝis pli bunta, pli malklara, pli diversa kaj vielspaltiger, havas ĉiam pli for de la eblo de klarigo.Karakterizi la aktualan situacion kiel kelkaj lokoj adoras de Misio skriboj, devus kiuj pruvas, kiel kun ĉiuj grandiozeco kaj veron de la bazo de ĉi tiu religio, kiu eĉ la kristanaj misiistoj ne povas helpi sed fari justecon, sed la principo de la pura koncepto kaj utila apliko sama venas tute perditaj, aŭ eĉ mankanta, kaj certe ĝi povos re-eniri nur tra kristanismo, la intervención subprema de Dio la tuto, la sola kulto kaj Dio meritas esti nomata, kaj la unuopajn sekulara aferoj estas tute malaperis en la praktiko de tiu religio. "" Mi estas eterne estis kaj estos ĉiam; Mi estas la radiko de ĉiu en la mateno, kiu vespere kio kion kio okazas en la nordo, sude, en la cxielo kaj sur la tero; Mi estas ĉiuj: la vero kaj la menson, la klareco kaj la lumo de la lumo, la savanto kaj la destrojero, la komenco kaj la fino: mi malfinio "".

En tiaj kaj similaj esprimoj havas la Skriboj de la hinduoj Brahma, la pratempa dio, paroli pri si mem, la tuta Hindu personoj sed, kvazaŭ respondante konfesi: "" Jes, vi estas la vero, eterne benata, nesxangxebla lumo de ĉiuj tempoj kaj lokoj. Via sagxeco rekonas miloj kaj miloj da leĝoj, kaj tamen vi agas ĉiam libera kaj fari ĉion por via gloro. Vi sola estas la vere felicxa, vi surhavas la esenco de ĉiuj leĝoj, la bildo de la tuta saĝo, vi ĉiuj super la mondo nuntempe, ĉion. "" "Tiuj estas ĉiuj altega esprimoj, kara leganto, kaj iuj eble vi preskaŭ sonas kiel Biblio lingvo.

Sole nenio estas malantaŭ ĝi, fajna bobeloj estas tiuj, kiuj, kiam atakos tiam tiom pli por meti en la okulo, distritaj en nenio. Jen : Brahm estas ĝuste ĉion kaj baldaŭ iĝas pluvo nuboj, poste al spiko de maizo por aero, akvo, sunbrilo, jes al ĉiu, eĉ la plej malgrandan infaninon, tiel ke ĝi kolapsas al la fino de la mondo puraj kaj neklara en la Generalo, Ĉar nun poste. Prezento de la hinduoj cxio videbla estas parto de la Dieco, do vi ne estos surprizita ke la brahmanes, kiel kelkaj sur unu flanko de prelego eterna kaj nemezureblaj diaj estaĵoj, aliflanke denove, la nombro de iliaj dioj al 330 miliono indikita male Vi petas. Kial ne preĝu sed sur kelkaj tagoj de la Hindua rizo, kiun li kutime ne bone povas gustumi, la ĉarpentisto lia aviadilo kaj la slabo la plumo kaj inko, kiujn li lia religia sensencaĵo? skribis .... Sur tiuj 330 milionoj dioj Brahma, la kreinto, Vishnu, la savanto, Shiva, la destrojero .w ni. " (Graul, EvangeIisch Lutheran Mission littukojn 1846 S. 90) sekvante el la Taglibro de misiistoj Lee, Gordon kaj Pritchett en la jaroj 1811-14; en Vizagapatam en la Orientaj Indioj: "Hodiaŭ venis en apuda vilaĝo al viro kiu esprimis sian superakvego pensojn pri ni, la dieco manifesti en formo de azeno, la koncepton pri Dio kiel." Unua amo "ne estas sufiĉa por tiuj subakvigita parto de homaro, ĉar ili formas , La mondo kaj cxiuj, kiuj estas en gxi, estas la vera

esenco de tiu diaĵo; religiaj indianoj do havas neniun heziton, la plej malestimataj afero sur ŝovas lian imagon adori kiel dian; metiistoj do klinas antaŭ lia iloj, antaŭ ol li komencas labori kun ĝi al la sama por fari favoraj kaj la maristoj pregxis al la ŝipo kiu lin portas al fari ĝin ricevi lin feliĉaj denove. "

La alia direkto disiĝo estas kvazaux perpendikulara al la antaŭa, aŭ tranĉita en duonon interne, kie la unua ekstera monstroj estas aŭ paŭzoj en tiaj. CXar se en la antaŭa direkto Dio restas enprofundigita en naturo, spirita kaj korpa A konvertas nur en novajn formojn kaj dividita de eksteraj influoj, aliflanke, en la alia la escisión en estaĵo, Dio ŝirita de naturo, kiel vivanta spirito de ŝia mortinta vizaĝo, levis kiel supera estaĵo sur ilin, la natura subjekto, ne kie estis probable eingetan. Post tiu filozofia maniero, la forto inter ni, la Dio de la religioj kaj de la naturo de scienco reciproke tiel klarigis ke nur malforta araneo fadenoj de kontemplado kaj iuj esprimoj kiuj mankas al vi, nek povas persekuti en iliaj konsekvencoj, ligi ilin. En naturo, ĉio iras mortinta regulo kaj leĝo. Dio venis iuj en senfinan solecon kaj nemezureblaj alteco; niaj manoj ni levas al li; sed ili ne sufiĉas al li; Li desegnas kun la manoj en la naturo; sed ni ne scias, kion li devas fari ĝin. De la pleneco de la dia lumo de vivo, la nur plenigis la tutan mondon, kelkaj fajreroj restas nur en homoj kaj bestoj; eĉ la plantoj estas perditaj en nokto; gxi estas kiel resti por la brila tago nur disĵetitaj steloj en la ĉielo; en tia nokto kondukis ilin al ni. Ĝi estas, kiel kun devastación de floranta lando vivas ankoraŭ savas nur en sola fortikaĵoj, tiuj estas la korpoj de homoj kaj bestoj, tamen, ringojn, ĉio estas senhoma.

Kiel Spirito kaj Naturo dekadenco, decaimientos kaj la spirito regno mem. Ni havas nur fantomoj apud la alia, ne la sama bando pli supera spirito, la loko mem nur tre supraĵa pri ĝi. Kiel eblas ke li ne ankaŭ ligi la spiritoj, post li venis super la naturo, dum ili restas la saman konduton en specialaj kaŝejoj. Kiel la spirito regno, la naturaj rompas mem. Kiel povas la korpo, la animo, por konservi, tamen kune en unu fojo, eliru kune kun, de liaj efektivaj? Organika kaj unorganized turnoj bruske al ĉiu alia. Kaj denove kaj denove disigas sin aj jaroj. El du flankoj aŭ aspektoj de la sama afero, animo, menso, estu du partoj de la sama aĵo. La animo krampas al la korpo, venas kaj iras kun li, la Spirito eskapas de la korpo je morto, la spiriton de la spiritoj post. Sed la korpo malestimis jam la animon, ke vi volas forlasi lin nur kiel postrestanta kaj parolis, mia vivo forto de faranta bone ankaŭ; ĉar vi fine tiras lin el la vivo forto, kaj faros cxion lasta lia mekanika forto. Kaj tiel retiriĝas kaj ĝi disigas sencxese kaj estas ĉiam klara kaj ĉiam komprenebla al la plej individuan kaj ĉiam mortintoj kaj ĉiam kontraŭdiraj tuto. La menso estas timema de la korpo, kiun li mem reviviĝis, kiel kadavro, kaj diras nur ke li malkuraĝigas ebla de li povis savi lin de lia sorto. La korpo estas timis la spiriton, sian orda Prinzipe kaj pensas la saman grab nur interfiere en sia ordo. Ĉio sentas la malbenon de ĉi malpaco kaj kvereloj ankoraŭ daŭras.

En tiu direkto ni mem estas ankoraŭ en la mezo inkludita. Ni povas nomi la moderna kristana, ĉar ĝi estas la hodiaŭaj kristanoj. Ne ke Kristo mem havus la sama kialo, ne ke ili apartenis al la esenco de la kristanismo, en la sama senco, ke ni diskutas. Kristo mem neniam ŝirita Dio de naturo, la rilato inter Dio kaj naturo ĝenerale ne diskutas, ĝi simple hezitema. Alia kuŝis lin ĉu li certe diris kaj ordonis.

Dio estas Spirito: kaj Liaj adorantoj devas adori Lin laux spirito kaj vero. Tiel kiel mi estas fantomo kaj miaj petoj devas esti direktitaj ne alia persono la korpo, sed la spirito; ĉu tio ne neas, ke mi havas korpon kaj ke alia havas korpon. Por ke ne malkonfesis eĉ per la vorto de Kristo, ke Dio estas la spirito unu korpo en naturo estas neita se la sama kun la leĝo, por konfuzi lin la spirito de ĝi kaj fari petojn al li konfuzita, kiel la nacioj kaj ankoraux la hinduoj. Ĝi simple ne ĉiam havas tempon por observi la korpo, kaj la tempo de Kristo, estis speciale tempo, respekti la korpo, la supre valoro estimataj kiuj triumfis en la reganta paganismo eksigi kaj la esenco purigi per pura kiel ebla halto en la spirita. Nun, ke Kristo, ĉi ĉiuj-profesia pure plenuma, nur rimarkis kion observis ne tiam, tiam certe kontribuis signife al nin malestimas la aliajn tute kaj tiel forpeli nin en la direkto, en kiu ni trovas ankoraŭ alkroĉitaj.

Speciale en la fruaj tagoj de kristanismo venis kun la eksteran malagnosko de la rilato de Dio kun la naturo kompleta malestimo pri naturo kaj natura scio malglata laux kio la homoj en respekto al lia spirita rilato kun Kristo kontraŭ plus paganismo kaj judismo, Dio skribis en la koro, kiel la sola tiparo kiu konsideris inda legi. Kaj kiel la scio de naturo venis honori denove iris sur unu, por vidi ilin kiel iu kiu havis nenion por fari, ne nur en la vidado, sed ankaŭ en la aferon kun la kono de diaj aĵoj. Tamen, ĉi tio ne neebligis la vidon de kuraĝigo de la naturo de la steloj kiuj mem, en virto de lia nedetruebla viveco ureingebornen de tempo al tempo ree insistis antauxen, sen povi certe stir la tuta kristana mondkoncepto en alian trajnon.

Mi memoras en tiu rilato al la natura filozofio de la Mezepoko (16 u. 17a cendo.), Al liaj reprezentantoj Cardanus, Telesius, Campanella, Giordano Bruno, Vanini, Paracelsus, inter aliaj apartenas. Viaj ideoj estas tre rilata al la nia kaj la de la malnova filozofio de la naturo.

Sed la kristana orientiĝo estas unu kiu pelas pri vi mem en la aŭtoveturejo dekstra ekstere. Kaj kion ni povas perdi en tiu direkto tamen, ni ne forgesu la prezon gajno, kiu kreskis al antaŭe, kaj en kiu la supera celo estas mem-evidente ke ni devis resti tiel longe pri tio. La disiĝo de Dio el la naturo, la korpo de la animo en la kristana mondkoncepto havis la nedirebla avantaĝon ke ni havas du flankojn de estaĵo kiu povas esti en la konsidero depende diferenco de vidpunkto vere aparta, ĉiu estas rekoneblaj klare por si kaj tiu scio bezonas lerni. Por Dio retiriĝis al sia sublima soleco de la naturo, kaj la spiriton de la popolo sekvis kontentigus lin, tiu certe estis hejme kun li; tia pura profunda intima interrilato kun Dio neniam povus kreski, tiel sublimajn ideo de Dio povus veni neniam, tiel longe kiel homo Dio prenis simple la sama sekularan enredos en kiu li sentis sin kaptita, kaj li en kies klarigo estas ankoraŭ tiom malmulte konsilantaro sciis. Per la homa spirito alfrontis Dio mem, li certe konscias sian propran limigoj kaj sinjoro kaj fortoj; kiel li povus esti la individuo ne alie ĉiam kun Dio - sed Dio estas nur la tutajn - miksu kaj konfuzi kaj Dio mem, (ni vidu sur la hinduoj) tiel longe kiel li nur duonvoje de klareco pri sia rilato kiel individua spirito estis al li kiel universala spirito. Li ankaux kaptis la naturo sen Dio, li unue lernis kompreni ilian regulon kaj ilia legxo; kiel li povus iam povos atingi ĝin, tiel longe kiel li pensis Si autocratically reguloj ankoraŭ krimuloj imaginara spiriton en gxi; timu sed ankoraŭ naturscienco, tuŝi naturo kiel vivanta korpo; la tutan naturon de esploro ne okazis se la naturo ĉiam estis konsiderata kiel vivanta korpo. La spirita kaj natura devis konsideri nur en specialaj sferoj esti Sinjoro de cxiuj specifaj Dern konscias kaj; sed ĉi tiu estas farita plej fidinde karakterizas kaj certigas ke ili estas

konservata por specialaj sferoj. Nur tiu, kiu ĉiam aparta konsidero tiel malmulte estas la lasta Zulängliche, kiel ĉiam nedividita. La plena lumo de vero kaj vero de klareco estas prefere, ke ni rekonas kiel disigas sur ĉiu vidado, kiun Dio kaj naturo, korpo kaj animo, pli altan vidas ke ŝi ligitaj.

La pagana kaj moderna kristana mondkoncepto havas tian muntaĵo, unu kiel la alia, disiĝoj kiuj bezonas malaperi fojon; kaj tio povas okazi se oni ne kompletigi ekstere kun kio restis de ĉiu bona ŝtofo, sed penetras ene. Paganismo estas ankoraŭ viva en liaj dezajnoj kiel ĉiam fragmentado konscio de la reelaj internan unuecon de Dio kaj naturo, korpo kaj animo, la rilato inter Dio kaj homo, ol hodiaŭ, kvankam certe ne estas kiel la iama Kristanismo; ke kristanismo havas en ĉiuj ties rompo kaj disiĝo de la sistemo bazu sed vivanta la konscio de hung maturiĝantaj sur ĉiu tenis kun ĉiuj subordigitaj estaĵoj nekomparebla unueco kaj alteco kaj formis en praktiko. Nu mi volas diri, paganismo, la putrado klareco de kristanismo, tamen, Kristanismo, la ĉefa momentoj de ekzisto iras sur gehends sub mensogas, la rezolucio kaj la finiĝo de ĉiuj liaj antaŭaj dezajnoj kontraŭe, nun aŭ en la internon la eksedziĝo kolektive, kiel estas pri ĉiu sola momento fariĝis pli klara, ankaux portas tiel vívido, fine konvinka tendenco al re-ligo kaj alta unuiĝo de la apartaj momentoj en si, kaj per tio al reconciliación samtempe lia propra malkonkordo kaj malkonsenton kun konkeris paganismo. Do estos tiu tago post kio ĉiam restas vera en li, ne apud retrovu ene kristanismo kaj per tio kontribui sin renkonte al la mankoj de la hodiaŭa kristanismo kiuj ankoraŭ ne estas mankoj de Kristo, kaj nutru lin nova forto. Nur en kaj tra Kristo estas la vojo al savo, sed la vojo estas ankoraŭ ne finita, kaj ankoraŭ multe, kio estas skribita supre, ke devas plenumigxi malsupren.

Kiel Dio denove tute ricevis en la naturo de la homo ne plu estas kiel stranga afero alfrontas Dio, estas ankaŭ la dezajnoj de la Dia en la malĉasta, la humanization de la dia, denove malfermis la pordon, nur ne la krudan fruaj dezajnoj kaj humanization ; sed Dio estas nun naturo riĉigita kun cxiuj altaj kvalitoj kiun li donis Kristanismo; Dio-homo ne scias, kiu plenumas individua heroics kaj utilaj inventoj, sed kiuj abspiegelt Diaj en la plej pura senco kaj la plej alta tera rilatoj. En la maniere venontan konvertiĝon al kristanismo perdos nenion sed kio neniam estis kaj neniam demandis lin profito de Kristo mem; nur negadoj perdos ĝin, kiu estas en alta pozicioj pro ilia neado mem. Ĝi ankaŭ venas kun lia brila fido, lia perfektaj amo, lia alta esperoj en libera spaco de naturo kaj la spiritoj, ĉiuj-lumigxis per lia penetra klareco, ĉiuj sxtonjxetiloj kaj unuiganta ĉar mi mem klara en si mem kaj kunigita.

Paganismo iam kreskis kiel herbo de cxiu speco sur la suba tero, diverse verschränkend, la tero tegu; iuj floroj la, iuj herboj. Naskotaro sed ripozas longe inconspicua inkludante, fermas off en lia iom rondaj kaj diras esti temis. Sed Keimlein dormas en ĝi, la Keimlein estas Kristo, de pli altaj manon tien lito, kaj kiam la tempo venos kiam vigla, rompas la semo kiu disfalas, la tritika greno emerĝas, nur malgranda kaj multe deprimita de herboj kaj herboj cxirkauxe; ĉiam pli altaj kreskas la tiel rekta trunko, ricevas pli forta, ĉiam pli forta, diskoj. Radikoj cxirkauxe tiras sukoj, fortoj mem, herbojn kaj herboj mortas ringoj, la floroj mortu; la radiko estas ĉiam grad ', konforme Galt nur malproksimigi de la tero, fine enradikiĝinta la tuta Tero kiel simpla Bale, ke ĉio en ĝi estas koneksa; kio estis malfiksas, estas sufiĉe; kie

seka grundo estis, sukoj iri profunde en la Pacifiko; la areo ĝis tie sed tute senhoma se ĉi Displace tribo, sed levas lasas riĉa blütenarm, nur proksime al la tero, la, herboj, sed aliaj herboj helpas kun varma flanko genuoj; la arbo ŝajnas fine laca mem, nur malprospera ĉiam naskas novajn branĉojn, ĝi iras kaj rigardas nur mekanike kaj konas; ĝis tiu tago en nova Lenze el la tribo pinto oni korolo paŭzoj, flanke lap konsumas, kaj la tribo nun efektivigi tutsola en struto, kion alian disĵetitaj kreskis sur la malsupra etaĝo; kaj tenas la tutan aron samtempe en la klara ĉielo, nek ĉu la sama sukoj, kiuj iam formis herbojn ĉirkaŭe, sed ne la samaj fortoj pli, la malnova riĉeco kaj la maljuna riĉeco, sed denove naskita de la unueco en alteco. La radikoj malsupre faris kaj la lumo el supre. La ĝardeno en kiu la arbo staras, la ĝardeno de la cxielo. Tie estas la arbo kun mil aliaj arboj.

De la komenco la tero staras kiel arbo en la gxardeno de la cxielo; sed en aliaj alta senco kreskis kaj floris tago tuj stari en ĝi. Ankaŭ, la homa infano ĉe naskiĝo estas jam multe en kruda senco; sed portas multe por ke ĝin mem kaj kun la mondo estas kunigitaj en pli alta senco. Sed tia estas la estonta mondo.

La duan ovon, la unua similantaj regeneras en Entwickelungslaufe homaron, la fino de la malnova kaj komencon de nova erao, sed havas aliajn forto ol la unua kaj vulgara kiel. La birdo kiu venas de tio, ne kiel flugas aglo militanta apud la vulturon kaj la kolombo super la tero, sed la tero mem, kiuj havas la agloj, vulturoj kaj ĉiuj malgrandaj birdoj mem, pacaj kun la veraj birdoj de la ĉielo tra la ĉielo, Dio nova mateno kanto kantado. Tio estas, ke religio, kio estas kristanismo estonteco tagoj ne plu eniru en oni kverelas kun aliaj religioj sur la tero sed venki ĉiuj kontrauxstaro religiojn, ĉar ĝi ankaŭ repacigas la sama.La tero estas antaŭitaj kiel la unuecon kaj klareco kun si laŭdante Dion en harmonio kun la laŭdo de aliaj steloj.

Tio estas kompreneble rigardas en la malproksima estonteco, nur servas por fari la punkton de tiu skribo; ĉar ĉiam restas malnoblajxon en la malnovaj tagoj. Puŝante ĝin sed ĉar ne al nova epoko? Kiom pala arbaroj kaj ĝardenoj estas jam de la tempo antikva. Pli kaj pli eliras freŝan kaj gajan kondukado forto, la poezio, la verda vivo. Religio, scienco, arto ĉiam superombros aliaj areoj, sed zerblättern, nekapabla gewältigen lia malmola kontraŭdiroj pli kaj pli tie; neniu vigla fido kaj vivo fonto kuras pli tra la tuta afero. Kaj ĝuste kiel en la aŭtuno de la reala naturo de tiu tempo okazas nur ĉar kiam la folioj abundo estas plej kresko trairis pli. Jes ja, ni havas riĉan aŭtuno, sed ni ankaŭ havas progresinta stadio falo. Kaj dum ni atendas maturecon, ĝi maltrankviligis nin antaŭ la folioj kaptilo. Sed ĉiu aŭtuno sekvas nova printempo; kaj ĉiu nova printempo iras super la malnova el kie mortinto restas la jaroj, sed daŭre stiri kaj floras eterna.