Jaga Bjeńkova
Bjeńkova Patrycja Antonik. Fotografka, artystka, kuratorka.
Absolwentka Fotografii w Łódzkiej Szkole Filmowej oraz Psychologii
Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS we Wrocławiu.
Współtwórczyni i współkoordynatorka (w latach 2018-2020) Mikavkijeleniogórskiej kawiarnio-galerii. Członkimi Związku Polskich
Plastyków. Uczęszczała na kursy Wojciecha Zawadzkiego, prowadził w swojej pracowni w Jeleniej Górze. Autorka wystaw
indywidualnych oraz zbiorowych. Mieszka i tworzy w Karkonoszach.
Cisza po Burzy / Silence after Storm
Weszłam do pustego domu mojego taty i zobaczyłam doskonałość, we wszystkich jego własnoręcznych przeróbkach, meblach nie żaden do żadnego, w kocu leżącym na stole zamiast obrusa, kach, dziwacznych projektach i notatkach. Doskonałym ujrzałam przetwarzanie świata i jego komunikowanie się mnie. Czułam, do mnie kolonie własnych, wysłanych na Sybir komórek. Odrzucani było odrzucaniem samej siebie. Coś wtedy we mnie pękło, głębiej pod skórą, jak owiewa moją duszę. Odziedziczyłam pod lasem dom, prawie czterohektarowy ogród, a w sąsiedztwie hipnotyzujące łąki. W zasięgu ręki grusza i dzika czereśnia, na którą dawniej wspinałam się razem Stąd pochodzę, z Karkonoszy, wychowały mnie te drzewa,
doskonałość, nie pasujących obrusa, jego karteczujrzałam jego
Czułam, jak wracają
Odrzucanie kogoś
poczułam wiatr
ogród, grusza z tatą.
te łąki i duchy tutejszych lasów.
Tutaj bliżej mi do siebie.
„Cisza po Burzy” to opowieść o powrocie, powrocie
do wartości, powrocie do natury, do tego co ważne.
To opowieść przede wszystkim o ciszy z głębi, łagodnym strumieniu myśli, wewnętrznym balansie.
