etyka
jesień 2021
Komisja Etyki SGH GRZEGORZ SZULCZEWSKI
Kolejny element infrastruktury etycznej SGH
O
statnio, co najważniejsze, na naszej uczelni udało nam się zminimalizować skutki wstrząsu pandemicznego. Sytuacja kryzysowa, w jaką wpędziła nas pandemia, dobrze ilustruje potrzebę wewnętrznego kompasu moralnego. Dzięki niemu było dla nas oczywiste, by w tej szczególnej sytuacji (pomimo powstających trudności) jak najlepiej odgrywać swoje role, a z tym – co było słychać od koleżanek i kolegów, szczególnie z mniejszych ośrodków – bywało różnie. Nawet na niektórych uczelniach wykłady lub zajęcia nie odbywały się przez dłuższy czas, a te w trybie online były prowadzone w okrojonej formie. Aby zatem w czasach burzliwych uczelnia funkcjonowała jak każda inna organizacja, potrzeba, by morale pracowników było na odpowiednim poziomie. Wartością, której na co dzień zazwyczaj się nie dostrzega, a która okazała się najważniejsza w czasie kryzysu pandemicznego, była uczciwość i wynikające z niej poczucie obowiązku. Taka jest ze swej natury etyka – niewidoczna i dlatego ludzie nie zawsze ze zrozumieniem odnoszą się do wprowadzania jej form organizacyjnych. Często zatem nie dostrzegamy wagi etyki i bagatelizujemy wsparcie z jej strony w umiejscawianiu i rozwiązywaniu problemów moralnych, jakie napotykamy w naszym życiu zawodowym i życiu uczelni. Czas pandemii dowiódł jednak, że etyka staje się bardzo ważna w sytuacjach kryzysowych. Można więc zadać pytanie: jak jest z etyką na uczelni? Uczelnie należą do organizacji tzw. długiego trwania. Z jednej strony, prawdą jest, że pod względem wieku SGH nie może konkurować z uniwersytetami, w tym z najstarszym – Uniwersytetem Jagiellońskim, który rozpoczyna już 658. rok działalności. Z drugiej strony, choć nasze SGH ma tylko trochę więcej niż 110 lat, to krótki – wydawałoby się – czas naszego istnienia i tak jest dłuższy niż większości organizacji o charakterze komercyjnym. Jedynie banki mo-
Kodeks etyki pracowników SGH, Poradnik etyki SGH, Katalog dobrych praktyk w relacji przełożony– –podwładny oraz Katalog dobrych praktyk w relacji mistrz–uczeń są dostępne na stronie internetowej: www.sgh.waw.pl/kodeks_ etyki
gą się pochwalić dłuższym okresem swej działalności na rynku. Porównując uczelnie do organizmu, można powiedzieć, że wkroczyliśmy w okres dojrzałości. Ta wymaga już nie tylko działania opartego na intuicji, ale i działania przemyślanego, uwzględniającego przyjęte świadomie reguły. Co więcej, SGH, jak wszystkie uczelnie, jest instytucją, czyli organizacją szczególnego typu, której zadaniem jest realizacja określonych wartości. Dlatego na naszej uczelni podjęliśmy się trudu – i to zakończonego sukcesem – stworzenia oryginalnego Kodeksu etyki pracowników Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Wspólnie przyjęliśmy kluczowe dla SGH wartości i w kodeksie określiliśmy wynikające z ich przyjęcia zasady dla naszego działania i dokonywania wyborów. Kodeks służy pomocą, by na co dzień samemu trafnie rozwiązywać problemy natury moralnej w życiu zawodowym i życiu samej uczelni. Umożliwia on nam bowiem ocenę, czy nasze i innych pracowników działania są z nim zgodne. Z pytaniem, co robić, gdy dochodzi do naruszeń zasad etycznych przez naszych pracowników, nie pozostajemy sami. Kolejnym bowiem etapem w życiu dojrzałej organizacji, a w naszym przypadku – instytucji, jest powołanie rzecznika ds. etyki. Pierwsze tygodnie pracy dr Ewy Jastrzębskiej na tym stanowisku, jej pełne zaangażowanie oraz liczba spraw zgłoszonych i wymagających interwencji świadczą dobitnie, że wybory rzecznika były udanym przedsięwzięciem w SGH. Zarówno w sprawach szczególnej wagi dla uczelni, jak i sprawach trudnych rzecznik uzyskał wsparcie w postaci głosu doradczego Komisji Etyki SGH. Została ona powołana przez rektora zarządzeniem nr 64 z dnia 12 lipca 2021 r. W jej skład weszli pracownicy nie tylko akademiccy, ale też administracyjni i obsługi oraz przedstawiciel ogólnouczelnianej jednostki or-
