Nu lachen we erom

Alles is tot in de puntjes geregeld voor dé grote dag, maar dan… Soms gebeuren er dingen waar niemand op had gerekend. Op de Facebookpagina van Het Urkerland stroomden de reacties binnen toen we de vraag stelden: wat is jouw grootste of meest hilarische bruiloftsblunder? Een selectie uit de inzendingen:

Alles wat mis kon gaan, ging mis

,,We wilden elkaar het jawoord geven in Het Oude Raadhuis. Helaas bleek dat niet alle gasten in de ruimte pasten. Op korte termijn moest er dus een nieuwe trouwlocatie komen. Alle andere locaties waren volgeboekt, dus we moesten een nieuwe datum plannen en de trouwkaarten opnieuw laten drukken. Ondertussen was ik druk bezig met het regelen van mijn trouwjurk, maar toen ik hem ophaalde was deze nog niet af. De jurk zag er verschrikkelijk uit. Ik besloot een oproep te doen of iemand mijn jurk kon vermaken. Gelukkig reageerde Geke, zij zorgde ervoor dat mijn jurk paste en er mooi uitzag. Op de dag zelf maakten we foto’s op het strand. We legden onze schoenen en het boeket op het strand en jawel.. een golf nam het boeket en de schoenen mee. Gelukkig konden we ze nog net op tijd pakken, maar mijn hele jurk was nat. Vanaf toen kon het alleen maar beter gaan, de rest van de dag verliep gelukkig fantastisch.” - Lucel en Astrid Loosman

SNEEUWPRET

,,De dag voor onze trouwdag sneeuwde het. Mijn aanstaande gooide een sneeuwbal naar mij en gooide per ongeluk zijn trouwring mee. Tijdens het geven van de ringen mochten we de ring van ds. Groeneveld lenen. Een half jaar later vonden we de ring terug in de tuin van de buurman.” - Nelly van Urk

VAN BOOT TOT LEPELTJE

Mijn broer zou alles filmen. ’s Avonds wilden de tantezeggers het overnemen. Geen probleem, zei hij, maar wel alles filmen, niet alleen ons. Hij bedoelde niet alleen onze kant van de familie, maar ook Garrut z’n kant. De tantezeggers hebben dit erg letterlijk opgevat en filmden alles: boten in de haven, mensen buiten, Het Achterhuis, echt alles. Toen ons feest aanbrak en mijn broer de openingsdans wilde filmen, was de band vol. Lydia Kramer-van Urk

Dezelfde jurk

Ik trouwde op dezelfde dag en in dezelfde jurk als mijn buurmeisje. Lummie Ras-Brands

Verkeerd getekend

We hadden maar één keer getekend in het gemeentehuis en waren al buiten toen de babs achter ons aan kwam rennen dat we nog een keer moesten tekenen. Gretha Koffeman

Het brandalarm ging af In het gemeentehuis ging het brandalarm af, omdat één van de gasten per ongeluk door de nooduitgang ging. Het brandalarm ging niet meer uit, dus moesten we met alle gasten naar de kantine om daar de ceremonie voort te zetten. Karin Nagel-Kramer

Bijzondere bestuurders

De accu van de trouwauto was leeg na de barbecue in Bant. Na aantal pogingen om hem aan te drukken, kwamen we in tijdnood omdat de kerkdienst gepland stond. Dus wij reden als bruidspaar alvast met mijn moeder in de auto naar Urk. Mijn vader en oom probeerden de trouwauto intussen aan te krijgen, de overige gasten waren al eerder vertrokken. Ze waren net op tijd terug, maar menig Urker zal wel raar opgekeken hebben toen ze een trouwauto met bloemen zagen rijden, met twee mannen in pak erin… Corina Meun-Wakker

Oeps!

Ik knielde in de kerk, precies op mijn hoepel. Die gaf niet mee, zodoende zat ik even helemaal te kijk. De hoepel schoot omhoog, daar zat ik in m’n onderbroek. Voordeel dat er toen geen opnames van gemaakt zijn. - Anke Snoek

Zere vingers

Onze chauffeur deed netjes de deur dicht van onze trouwauto aan mijn aanstaande man zijn kant. Helaas zaten zijn vingers er nog tussen. Zijn vingers werden zo dik dat de trouwring al voor de receptie weer af moest. - Nezia Kramer

Nog een keer

Verreweg het grootste deel van de trouwfoto’s van mijn broertje en schoonzus waren mislukt, daarbij kwam die dag in augustus de regen met bakken uit de hemel. In oktober heeft iedereen zijn mooie kleren weer aangedaan inclusief trouwpak en trouwjurk en hebben we de dag opnieuw gedaan met een andere fotograaf. Zelfs in het gemeentehuis hebben we nieuwe foto’s gemaakt. Voordeel was dat het die dag in oktober stralend mooi weer was... Anja Keuter-Kapitein

KLEINE VERGISSING In het gemeentehuis zaten we te wachten op de trouwambtenaar, tot bleek dat hij dacht dat het de volgende dag was. Meindert Sieperda