Tips van een Jetse juf

Omdat het thema van deze Gazet ‘onderwijs’ is, gingen we praten met kleuterjuf Inge Depuydt. Zij staat met veel enthousiasme voor de tweede kleuterklas in het Sint-Pieterscollege in de Leopold I straat.

Waarom heb je voor lesgeven gekozen?

Anders dan mijn collega’s, heb ik mijn diploma pas op latere leeftijd behaald. De klik kwam toen ik mijn zoon voor het eerst naar de peuterklas bracht. Het klasgebeuren, de speelhoekjes, al die kinderen… “Dit is wat ik wil doen!”, dacht ik. Drie jaar lang heb ik gezin, werk en studies gecombineerd om mijn diploma te behalen. Daar heb ik geen moment spijt van gehad, deze job geeft me elke dag weer zoveel voldoening.

Hoe ben je in een Jetse school beland?

Ik heb er bewust voor gekozen om les te geven in Brussel. Mijn stage liep ik hier. Daarna gaf ik een tijdje les in een schooltje in de buurt van waar ik woon. Maar ik miste de Brusselse context. Brusselse scholen staan qua zorg, taalondersteuning en differentiatie veel verder dan dorpsscholen. Ik was dus heel blij toen er een plaats vrijkwam op deze school.

Wat maakt hier lesgeven bijzonder?

In mijn klas zitten 24 kleuters, een heel aantal spreekt thuis geen Nederlands. Dat maakt lesgeven best uitdagend. Gelukkig krijg ik hulp van een co-teacher. Daardoor kunnen we taalzwakkere kleuters ondersteunen door hen bv. in kleine groepjes meer spreekkansen te geven. Taalsterke kleuters kunnen we extra uitdagen. Wat ik bijzonder boeiend vind, is al die verschillende culturen binnen te trekken in mijn klas. Een verhaal dat we in het Nederlands hebben gehoord, eens door een ouder te laten voorlezen in het Arabisch, Engels of Turks.

Waar ga je graag naartoe met de kleuters?

De evolutie die kinderen in een tweede kleuterklas doormaken is enorm. In september komen ze binnen als ‘jongste kleuter’, tegen januari zijn het al ‘oudste kleuters’. Ze zijn steviger, mobieler. Elk voorjaar trekken we naar het Boudewijnpark. Mijn familienaam betekent ‘kikker’ en kikkers gebruik ik als rode draad in mijn klas. Al hebben we er nog nooit eentje gezien in de vijver van het park. De kleuters kunnen niet alleen grotere afstanden stappen, de wereld buiten ‘onze klas’ wordt ook steeds belangrijker. Als we de buurt rond de school verkennen, hoor je hen vaak zeggen: “Hey, hier ben ik al geweest!” of “Maar, dit is dicht bij mijn huis!”.

Wat is je favoriete plek in de buurt?

Als kleuterjuf kan je het niet laten door kinderogen naar een stad te kijken. En tussen al dat beton op zoek te gaan naar een beetje groen. Toen ouders me vertelden over het nieuwe park L28, ben ik dat meteen met mijn eigen kinderen komen prospecteren. En inderdaad: de natuur, de speeltuin, de metro die er passeert… Voor kleuters is het een fantastische plek! Ik heb het park dan ook meteen aangeraden bij mijn collega’s.

Ga je met die collega’s weleens wat drinken na het werk, en waar dan?

Essegem kennen we natuurlijk allemaal, we komen er met onze klassen naar de schoolvoorstellingen kijken. En het gebeurt, al mag dat wat mij betreft wel wat vaker, dat we op een zonnige dag onze middagpauze houden op het terras van Taverne Ter Linden. De traditie wil ook dat we, na het eetfestijn van onze school in november, blijven plakken op het Kardinaal Mercierplein. De meeste collega’s wonen niet in Brussel, het is de laatste stop voor ieder zijn eigen weg gaat.

Nog tips in de buurt?

Niet in Jette, maar wel vlakbij: het straatlantaarnmuseum. Iemand sprak me erover, dus ik ging weer op prospectie. Alleen: ik vond de ingang nergens. Dus vroeg ik het aan een voorbijganger. “Heb je al eens goed rondgekeken?”, was zijn antwoord. En, inderdaad, de Emile Delvastraat, tussen Fineaustraat en de Victor Mabillestraat, wordt verlicht door antieke straatverlichting. Naar het schijnt is ook de Jetse jaarmarkt een belevenis. Maar die vindt plaats tijdens de drukke voorbereiding van het nieuwe schooljaar. Ik ben er dus nog nooit geraakt. Misschien dat het me dit jaar lukt?