Vervolg van de voorpagina:
“Waar ik woon, in de Tivoliwijk - ook een wijk met twee heel uiteenlopende identiteiten - bouwden we met enkele buren GAG - Guinguette à Gaufres, een tijdelijk buurthuis op een braakliggend terrein. Ik geloof dat, als mensen de vrijheid krijgen om een plek ‘au fur et à mesure’ in te vullen, de initiatieven vanzelf komen. Dat kan letterlijk en concreet zijn. Zo is GAG tijdens de lockdown gebruikt als speelterrein voor kinderen waarvan de ouders het huis niet uit durfden. Maar net zo goed kan zo’n plek, en vooral de ontmoetingen die er gebeuren, goesting geven. Het kan iemand die graag kookt bijvoorbeeld aanzetten om de volgende keer quiches mee te brengen. Het is schoon om te zien hoe die persoon er dan van geniet dat anderen daarvan smullen.” “Ik zou graag ook in deze wijk samen met buurtbewoners iets bouwen. Een speeltuig, een hutje of gewoon een plek om te zitten... Het is niet aan mij om te bepalen wat het wordt. Het moet vorm krijgen door wie ermee aan de slag wil gaan. Zo werkte ik deze zomer voor GC Ten Noey in Sint-Joost aan het project Camping Josée. We hadden planken, vijsmachines, een plek waar een boom stond. “Wij willen een boomhut”, zeiden de kinderen, en die hebben we dan ook samen gebouwd. Het maakt dus niet uit hoe gek of hoe onrealistisch jouw idee lijkt, contacteer mij: ik luister graag en sta open voor alle voorstellen.” Contacteer Michaël via michael.borgers@vgc.be, 02 427 80 39 of kom eens langs.
Bib-id Tanja geeft Nederlands aan anderstaligen bij CVO Semper, is lid van de bibliotheekraad en onderhoudt haar eigen blog, ‘De rode valies’. Wat bracht jou naar de bibliotheek? Vandaag neem ik verschillende films mee, waaronder ‘Sorry we missed you’ van Ken Loach, maar ook boeken voor mijn cursisten, kookboeken, tijdschriften... Ik ben een gulzige lener die graag van alles proeft. Welke auteur is voor jou een echte ontdekking? Sigrid Nunez balanceert speels op de grens tussen fictie en realiteit, en verwijst op spitsvondige wijze naar de actualiteit. De manier waarop ze informatie doseert, maakt haar werk scherpzinnig en verrassend. Wat is het laatste boek dat je graag gelezen hebt? ‘De kolibrie’ van Sandro Veronesi heeft me erg ontroerd. Een psychologisch sterk uitgewerkt verhaal, origineel qua opbouw, met allerhande tekstsoorten, zoals brieven en een inventaris. Welk boek zou je iedereen aanraden? Er wordt te weinig poëzie gelezen. Een goede kennismaking biedt ‘600 gedichten over leven, liefde en de dood’ van Jozef Deleus. Een onuitputtelijke bron van gedichten over alle aspecten van het leven.
Hip Hip Hoera, Bib Jette
Dit jaar bestaat de gemeentelijke bibliotheek van Jette 40 jaa waarover bibmedewerker Hugo Van Langenhove ons alles ka bibliothecaris in Jette. Acht jaar langer dan het ontstaan van d
Ons boekenheem “Nog voor er van een gemeentelijke bibliotheek sprake was, bestonden er al verschillende bibliotheken in Jette. Een daarvan was de parochiale bibliotheek ‘Ons boekenheem’. Die vrije bibliotheek werd volledig gerund door vrijwilligers. Ik gaf les in de SintMichielsschool toen mijn directeur me vroeg me ook te engageren voor de bibliotheek. In 1972 behaalde ik mijn ‘acte van bekwaamheid tot het ambt van bibliothecaris’ en in 1974 werd ik bibliothecaris van ‘Ons boekenheem’.” Roland Demailly, Jettenaar en vroeger zelf bibliothecaris in Sint-Gillis, voegt zich bij het gesprek. “Ik was toen al een trouwe bibliotheekbezoeker. Het waren mijn vrienden van het straat, die me van het bestaan van de bibliotheek vertelden. Drie keer per week, na de schooluren, hield Hugo de bibliotheek open. Die bevond zich in de Leopold I-straat, in de lokalen waar tot voor kort JIM’s fitness zat en die nu opnieuw deel uitmaken van de school.” Verhuis naar ‘Trefcentrum Essegem’ Enkele huisnummers hoger op de Leopold I-straat stond een voormalige dokterswoning. In die tijd was het een ‘missieprocuur’ van de paters Oblaten, een soort rusthuis voor oude en zieke missionarissen. Roland herinnert zich die plek goed. Zijn moeder werkte daar toen in de keuken. Begin jaren 80 werd dit gebouw met steun van de NCC, de voorloper van de VGC, aangekocht, om er het Trefcentrum Essegem in onder te brengen. “Ook de bibliotheek verhuisde, naar de plek waar nu Taverne Ter Linden is. Daar waren redelijk wat verstevigingswerken voor nodig, want een paar duizend boeken, dat weegt wel wat...” Toen de verbouwingen begonnen aan het trefcentrum, werd de bibliotheek tijdelijk ondergebracht in een container op de Amélie Gomandstraat.
