Mozaïek in kaart

Wie af en toe met gebogen hoofd door de Jetse straten dwaalt, moet ze al zijn opgevallen: de talrijke stoeptegels, paaltjes en banken, versierd met kleurrijk mozaïek. Als liefhebber repertorieerde Jettenaar Sebastien Bournonville alle mozaïekprojecten die sinds een tiental jaar het straatbeeld opfleuren. Het gros van die projecten werd begeleid door mozaïst Jean-Christophe Duperron. Een interview met beide heren.

Jean-Christophe: “Het allereerste project in Jette was er trouwens een met GC Essegem. De tegels op het terras en in de Amélie Gomandstraat dateren van 2010. Ik was toen net naar Jette verhuisd met mijn atelier. Ik doe restauraties en andere opdrachten, maar het is altijd mijn bedoeling geweest om mijn passie voor het ambacht te delen. Art Mosaico is bij mijn weten het enige professionele atelier dat ook openstaat voor hobbyisten en collectieve projecten. Het eerste echt grote project, rond surrealisme, kwam er in 2012, opnieuw met GC Essegem, samen met het René Magritte Museum en het wijkcomité Magritte.”

Sébastien: “Het grootste aantal mozaïeken bevindt zich dan ook niet toevallig in de Essegemwijk. Natuurlijk waren ze me al opgevallen en vond ik ze best sympathiek, maar het idee om alle werken te inventariseren kreeg pas echt vorm toen het grote fresco op het Kardinaal Mercierplein werd geïnstalleerd, tijdens het Artiestenparcours van 2019.”

Sébastien Bournonville

Arnaud Ghys

Jean-Christophe: “Dat was de eerste ‘Mozaïekmarathon’, een van de amusantste dingen die ik tot nog toe heb gedaan. De uitdaging was om op 42 uur tijd met meer dan 70 deelnemers de linkermuur bij de ingang van het Garcetpark te bekleden. Het is ons maar net op tijd gelukt, en bij de installatie was er een feestelijke ambiance. Maar dat Jette ondertussen het Barcelona van het noorden lijkt, heeft niet alleen te maken met het feit dat mijn atelier er gevestigd is. De gemeente is ook enthousiast en draagt financieel bij aan projecten van lokale organisaties en wijkcomités.”

Sébastien: “Magritte, Dupré, Vanderborght... Het zijn inderdaad vaak wijkcomités die een aanvraag indienen. Wat ik wonderlijk vind, is de verbinding die zo’n project creëert in een buurt, tussen mensen die elkaar vooraf eigenlijk niet zo goed kenden.

Jean-Christophe: “Al is het lastiger om mensen te motiveren voor een 100% collectief project, zoals een bank of een fresco. Daarom maken we meestal tegels: ieder kan er zijn persoonlijke touch aan geven en toch vormen ze samen een coherent geheel. Bovendien zijn ze redelijk makkelijk te maken. Om tot een mooi resultaat te komen, hoef je bijvoorbeeld niet per se te kunnen tekenen. Ik kan dat trouwens zelf ook niet goed.”

Jean-Christophe Duperron

Arnaud Ghys

Sébastien: “Bij het opstellen van de inventaris viel me plots op dat er twee tegels heel erg op elkaar leken: een in de Leopold Peretstraat en een in de Jules Lahayestraat. Blijken ze toevallig gebaseerd op dezelfde foto, geplukt van het internet. Toch zijn het twee unieke creaties.”

Jean-Christophe: “Ik ben Sébastien dankbaar voor het opstellen maar ik hoop ook dat er nog veel projecten worden gerealiseerd, dat de inventaris nooit af is.”

Sébastien: “Wel, hij is nu al aan een update toe. Ik hoorde dat enkele tegels die al even klaar waren maar wachtten op de herinrichting van de Kleine Essegemstraat, intussen geplaatst zijn. Ik wandel wel eens tot daar. Niet erg als ik en passant tegels zie die ik al eerder zag. Ze veranderen elke keer, afhankelijk van de lichtinval. Zelfs in de meest simpele kan je iets nieuws ontdekken.”

De inventaris, voorlopig enkel in het Frans, vind je op: www.jette.irisnet.be/ fr/loisirs/curiosites-jettoises/jette-une-cite-mosaique. Meer info over het werk van Jean-Christophe op www.artmosaico.be.