Heulenaar januari 2021 by Gebiedswerking Kortrijk

EEN UITGAVE VAN HET HEULS DENKPLATFORM - JANUARI 2021 - NUMMER 34

JEROEN DUMOULEIN Regisseert bekende tv-series

LYNN COOREVITS Heulse is lid van Team Scheire

ROWAN VANDERSTEENE Straks keeper bij de Deaf Devils?

Zie pagina 6

Zie pagina 9

Zie pagina 10

COLUMN

INHOUD

Het laatste mondmasker De dag dat we het enthousiast in de vuilnisbak kunnen gooien, komt dichterbij. Ons laatste mondmasker. Dankzij de inspanningen van duizenden wetenschappers over de hele wereld kunnen we ons eindelijk laten vaccineren. De komende maanden zullen veel balansen worden opgemaakt. We weten nu al dat Heule hard getroffen werd. Met name het woonzorgcentrum Ter Melle heeft het zwaar te verduren gehad. In november 2020 was meer dan zestig procent van de bewoners er besmet. Toen we vroeger af en toe een ambulance hoorden, vroegen we ons af wat er waar aan de hand was. Tegenwoordig horen sirenes bij het dagelijkse leven. Velen van ons hebben in gruwelijke omstandigheden afscheid moeten nemen van een dierbare, ongeacht waaraan die gestorven was. Eenzaamheid, depressie, huiselijk geweld, financiële problemen… Er was zelden zoveel miserie binnenshuis. Toch was er ook veel creativiteit, warmte en solidariteit. Terwijl we reikhalzend uitkijken naar het einde van de coronaellende, hopen we dat veel van de mooie initiatieven niet zullen verdwijnen. U leest in deze De Heulenaar hoe onze dorpsgenoten snakken naar vrienden en vrijheid, naar knuffels en kapbeurten, naar feesten, ambiance en cafés. Experts voorspellen een nieuwe editie van de ‘roaring twenties’, een decennium vol sociale hoogtepunten en massa-evenementen. Laat maar komen! Toch loert er een gevaar om de hoek en dat gevaar heet ‘vaccine hesitancy’, oftewel de aarzeling van mensen om zich te laten vaccineren. Nepnieuws, foute informatie, complotten… tieren welig op het internet. Obscure pseudowetenschappers en kwaadwillige grapjassen vinden op YouTube en Facebook een gewillig publiek dat snakt naar berichten die hun vermoeden bevestigen dat instellingen, de media en de politiek niet te vertrouwen zijn. Maar wanneer we de groepsimmuniteit willen bereiken om Covid-19 geen kans meer te geven slachtoffers te maken, moet meer dan 70% van de bevolking zich laten vaccineren, hetzij pakweg 8.000 Heulenaars. Momenteel verklaart slechts een luttele 59% van de Belgen zich daartoe bereid. Dat betekent dat er nog veel overtuigingswerk aan de winkel is. We zouden het haast vergeten, maar rond deze tijd van het jaar formuleren we met z’n allen weer goede voornemens. Of misschien hebt u dit jaar eens overgeslagen omdat u vorig jaar al genoeg offers hebt gebracht. Groot gelijk. Persoonlijk heb ik daar nooit aan meegedaan, precies omdat je nooit weet wat het lot voor je in petto heeft, mocht ik daar al in geloven. Toch heb ik het plan opgevat om nog dankbaarder te zijn voor al wat we doorgaans als evident beschouwen. Tijdens de eerste coronagolf ben ik begonnen met af en toe ‘Merci’ te schrijven op het oud papier en de vuilniszakken die ik op zondagavond buitenzette en heb ik een doos chocolaatjes op de brievenbus gezet voor de postbode. De chauffeurs van de koerierdiensten die hier meermaals per week aanbellen, zijn mijn volgende ‘slachtoffers’. Ogenschijnlijk onnozele dingen, maar ze worden enorm geapprecieerd. Dit coronajaar heeft ons allemaal veranderd. We hebben dingen beleefd, gevoeld, gezien en gehoord die we wellicht nooit meer zullen meemaken. Hopelijk houden we er allemaal ook iets positiefs aan over. Al is het maar zoiets simpels als empathie en respect voor elkaar. Jessica DOBBELAERE

Column: Het laatste mondmasker - p 2 Voorwoord: Tipje van het mondkapje opgelicht... - p 3 Tip van de gemeenschapswacht - p 3 Dat rare coronajaar 2020 - p 4 Heulse tv-regisseur Jeroen Dumoulein - p 6 Heulse Lynn Coorevits in Team Scheire - p 9 Rowan droomt van Deaf Devils - p 10 Heule uit lockdown: stadsspel - p 11 Jessie De Jans ontwerpt gezelschapsspel ’The Lockdown’ - p 14 Joris Denoo: een rijkgevuld 2020 - p 15 Samen gamen in de Heulse bibliotheek - p 15 Fotopagina - p 16 Zo jong en al mantelverzorger - p 17 Lindsey Luyck: „Mijn juwelen voegen iets toe aan... - p 18 De Dobbelsteen: natuurlijk actief, in en buiten de klas - p 19 Maayken van Heule... - p 20 Wijkteam Heule De Zevenkamer - p 21 Spelletjes - p 23 Winnaar spelletjes - p 24

COLOFON REDACTIE: Bob Carron, Andréa Decock, Walter Deleu, Carlo Herpoel, Annelies Lambert,Jessica Dobbelaere, Noël Maes, Lize Meert, Stijn Tanghe, Frederik Tack, VORMGEVING: Jowan DRUK: Drukkerij: GBL Studio, Heule REDACTIEADRES: oc De Vonke, Lagaeplein 24, 8501 HEULE, tel. 056 24 06 20 E-mail: redactie.heule@gmail.com Rek. nr. BE30 0682 43691511 De Heulenaar is een uitgave in opdracht van het Heuls DenkPlatform met gratis verspreiding in Heule. Abonnement buiten Heule: € 10 per jaar AFHUREN: 1 pagina € 75 – ½ pagina € 40 SPONSORING: € 55 per nummer of schenking prijzen ≥ 2 wedstrijden (logo op laatste pagina) V.U.: Stan Callens, Abeeldreef 2, 8501 HEULE De Heulenaar verschijnt in: januari - april - juli - oktober. Artikels en aankondigingen van activiteiten voor het volgend nummer worden verwacht op het redactieadres voor 1 maart, 1 juni,1 september of 1 december.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

VOORWOORD

Tipje van het mondkapje opgelicht... Vallen de maskers in Heule ten langen leste af? Zijn niet-essentiële faceliften tijdens het nakende carnaval nabij? Deze ‘De Heulenaar’ dobbert op hoop, op het vooruitzicht dat de mallemolen van ons feestdorp opnieuw op gang getrokken wordt. Welke pepmiddelen hebben we voor jullie in petto? Een filmregisseur van eigen bodem die intimiteit moet creëren in een anderhalvemeteruniversum. Onze Lynn Coorevits maakt het voor kinderen in een operatiezaal net iets minder angstaanjagend als lid van Team Scheire. Schrijver en poëet Joris Denoo leert ons superkorte verhalen schrijven. Hij viel er als expert terecht voor in de prijzen. Jessie De Jans van het succesrijke Lockdownspel maakt in opdracht van De Vonke een dorpsspel op maat: ‘Heule uit Lockdown’! Heel opbeurend is ook het verhaal van Rowan, die als slechthorende toch op hoog niveau kan voetballen. Kaily Desmet ontroert ons met haar ervaringen als jonge mantelzorger. Of waarom niet net als Lindsey Luyckx de lengende avonden vullen met juwelen ontwerpen? Een pandemie gaf ons veel creatieve boosts en niet het minst in het onderwijs, dat zichzelf opnieuw uitvond, zoals het heerlijke verhaal van Iris Buyck van de Dobbelsteenschool aantoont. Zwartgallige authentieke volksverhalen entertainden tientallen generaties in het pre-Netflixtijdperk en zorgden voor huiveringwekkende kinderdromen. We vonden er enkele terug in een kelder aan de Kortrijkse Houtmarkt. Natuurlijk mogen de spelletjes, de sudoku, de woordzoeker en de fotozoeker ook in deze dorpskrant niet ontbreken. En de nieuwjaarswensen worden aangeboden door enkele opvallende Heulenaars die op onze vraag terugblikken op 2020 en hun verwachtingen voor 2021 uitspreken. Frederik TACK

Tip van de gemeenschapswacht

Niet thuis, licht aan ! Licht zet inbrekers in het zicht en verlichting geeft een bewoonde indruk. Gebruik tijdschakelaars bij lichtpunten binnen en stel die in bij het vallen van de duisternis. Zorg voor buitenverlichting met bewegingssensor. Zorg dat de buren de verlichting zien en plaats ze voldoende hoog. Snoei struiken kort om goed zicht te houden op alle toegangsdeuren. Geef een bewoonde indruk: wagen op de oprit, rolluiken niet volledig naar beneden… Zie je zelf iets verdachts? Aarzel niet en waarschuw de politie via 1701. Heb je vragen of wil je advies krijgen hieromtrent: bel het gratis meldpunt 1777 of mail naar 1777@kortrijk.be.

1777

1701

bel gratis 1777 gratis app 1777 1777@kortrijk.be www.kortrijk.be/melding aan de onthaalbalie

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

TERUGBLIK

Dat rare coronajaar 2020 Het jaar 2020 zit erop. Twintig twintig: wie had bij het jaarbegin kunnen denken of voorspellen wat een raar jaar dat zou worden... Vijf Heulenaars legden we enkele ‘eindejaarsvraagjes’ voor: • Hoe blik je terug op dit rare coronajaar? Zag je ook lichtpuntjes? • Hoe dicht is corona bij jou geweest? • Welk niet-corona-gerelateerd nieuws is je het meest opgevallen, in Heule en erbuiten? • Iedereen wenst natuurlijk een zo coronavrij mogelijk 2021 maar welke andere wensen heb je voor jezelf of in het algemeen? • Als uitsmijter: wat is het mooiste coronawoord van het jaar? Coördinatie: Noël Maes

Cindy Huysentruit (ergotherapeut wzc Ter Melle) 1. Het is onwezenlijk hoe een virus de hele wereld in zijn greep kan houden en alles kon doen stilvallen. De mensen waren bang. Ik zie nog hoe we in de eerste lockdown ’s avonds om acht uur in de handen klapten en hoe we ernaar uitkeken om elkaar op die manier even te zien, al was het aan de overkant van de straat. Positief is ook dat we hebben leren te genieten van de natuur – het was ongeveer het enige dat kon – en op die manier veel moois ontdekten dat we niet kenden. 2. Corona is heel dicht geweest. Ik ben zelf positief geweest, maar gelukkig ben ik niet al te ziek geweest. Voor mijn kinderen Bram en Tim was dat moeilijk te vatten. In het rusthuis hadden we veel steun aan elkaar en we hebben alles gedaan om alles zo normaal mogelijk te laten verlopen. We moesten wel heel inventief zijn om de sociale contacten enigszins in stand te houden. We werkten met Skype,

met raamcontacten en met een speciaal busje. Helaas kenden we in de tweede golf ook vele sterfgevallen… 3. Buiten corona waren er natuurlijk de presidentsverkiezingen in de VS, ongezien in de geschiedenis. En dan vooral toen president Trump de raad gaf om dettol te drinken tegen het coronavirus…! 4. Mijn wens voor 2021 is dat het normale leven weer snel op gang komt, zodat we weer kunnen afspreken met familie en vrienden en hen letterlijk weer nabij kunnen zijn. 5. Knuffelcontact is toch wel het mooiste woord.

Jolien Pottie (leerkracht 1ste leerjaar vbs Spes Nostra) 1. Zoals velen, denk ik, blik ik met een dubbel gevoel terug. Zwangerschappen en geboortes bij vrienden waar je via foto’s of berichtjes mee meeleeft, maar toch het gevoel hebt dat je heel veel mist.

Tegelijkertijd ook moeilijke periodes waar je iemand op afstand moet troosten en moed inspreken. Dat is toch niet hetzelfde als iemand zo eens gewoon goed kunnen vastpakken. Stilaan worden de grote familiebijeenkomsten, de gezellige drukte met nonkels en tantes, neven en nichten toch ook enorm gemist. Maar lichtpuntjes waren er zeker ook. Tijd om nieuwe hobby’s of vergeten talenten te herontdekken. Onze vakantie in eigen land deze zomer is heel goed meegevallen. De lockdown bracht voornamelijk rust en tijd in ons gezin: niets moet, geen verplichtingen in het weekend. Maar vooral ook omdat je weet dat dit allemaal niet voor eeuwig is. Eventjes terug naar de ‘basics’ doet weleens deugd, maar dit hoeft zeker niet te blijven duren ;) 2. Enkel bij kennissen. Mijn dichtere familie- en vriendenkring is er voorlopig gelukkig van gespaard gebleven.  3. Er was daarnaast onze langverwachte regering die uiteindelijk toch nog gevormd werd en aan alle heisa rond de verkiezing van de nieuwe Amerikaanse president. 4. Mijn wens voor 2021 is een goeie gezondheid, maar ik kijk vooral uit naar het opnieuw samen zijn met vrienden en kennissen en ze weer van dichtbij te kunnen zien. 5. Mijn woord is knuffelcontact.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

TERUGBLIK

Lies Bouvry (moeder en zelfstandige) 1. Het was een jaar van evenwicht zoeken tussen enerzijds de opvang van mijn twee kinderen Juul en Maurice en anderzijds constant up-todate blijven met alle coronamaatregelen voor mijn zaak De Losschaert in de Oude Ieperseweg. Mijn positieve vibe in dit bizarre jaar was wel het verwezenlijken van een gemeenschappelijke hobby van mijn man Pieter en mezelf, namelijk het ontwikkelen en brouwen van ons glutenvrij bier Tripel I Like, dat we ondanks het coronajaar toch met succes heb-ben kunnen lanceren, met enkele mooie bekroningen erbovenop. 2. Binnen mijn eigen familie en vriendenkring is tot op heden gelukkig iedereen gespaard gebleven. Gelukkig, want van enkele zorgkundigen in ons midden horen we toch voortdurend hoe zwaar het allemaal is. 3. Als geboren en getogen Heulenaar deed het me pijn te moeten zien dat de Tinekesfeesten dit jaar niet konden plaatsvinden. Het was in de gegeven omstandigheden wel een volledig terechte en correcte beslissing. We hebben dan maar even de video van mijn deelname in 1998 bovengehaald om de sfeer op te snuiven. 4. Ik wens voor 2021 dat onze kinderen gezond blijven en dat we een succesvol vervolg kunnen breien aan ons bierverhaal. 5. Knaldrang: de nood om eens opnieuw stevig feest te vieren in Heule

Matias Vandenbossche (OC-raad De Vonke) 1. Het afgelopen jaar zal helaas lang in het geheugen blijven hangen. Het

opgesloten zitten weegt wel door. 1 april koos ik voor een nieuwe professionele uitdaging. Flexibiliteit was dus het codewoord. Tijdens de eerste lockdown hebben we wel met het gezin genoten van de rust. Normaal hebben wij een zeer druk leven, nu was er onverbiddelijk de pauzeknop. We konden dit eigenlijk weleens gebruiken. Wat misschien het meest deugd deed, was vaststellen dat we in ons landje in harde tijden nog steeds voor elkaar zorgen. 2. In mijn naaste familie hadden we geen zieken. Wel had ik een paar goeie vrienden en ook wat collega’s die besmet werden. De meesten zijn er zonder kleerscheuren van afgekomen. Een tweetal collega’s heeft er wel maanden later nog steeds last van, en dat waren geen risicopatiënten. Wat ik wel hoop, is dat na deze crisis alle maatregelen die nu nodig zijn grondig worden geëvalueerd zodat we opnieuw vrij en ongeremd mogen leven. 3. Dit jaar hadden we naast de corona de grote Trumpshow. Verkiezingen in Amerika zijn altijd iets aparts, maar dit jaar was wel heel bijzonder. Niet voor het eerst werd met modder gegooid maar nu kregen we wel meer laster dan inhoud te verwerken. Al werd de uitslag niet aanvaard en vreesde ik even dat de democratie op het spel stond, toch won de rechtmatige winnaar en kijken we naar een nieuwe en iets meer sociaal geëngageerde president, niet de jongste, maar ongetwijfeld een vernieuwer. 4. Volgend jaar wens ik mijn omgeving en mezelf veel geluk en een goede gezondheid, beide onbetaalbaar. Ik hoop ook met OC De Vonke een vliegende start te kunnen nemen. Het cultureel en sociaal leven ligt al veel te lang plat. Als we de culturele sector een klein beetje kunnen helpen bij de heropstart dan is het missie geslaagd. Ik wens onszelf ook een vlot afscheid van de ons opgelegde dwingende maatregelen zoals de 1.5m, mondmaskers... Laat ons enkel de positieve veranderingen overhouden. 5. Geef mij maar het jongerenwoord ‘Ewa Drerrie’ wat betekent ‘hé gast’. De jeugd gebruikt het veelal om een

goede vriend te begroeten. Ik hoop dit in de nabije toekomst veel te kunnen gebruiken.

Walter Deleu (actieve senior) 1. Er is wel een en ander gebeurd. Het belangrijkste en tegelijk het minst aangename is dat mijn openhartoperatie die in november gepland stond, voor onbepaalde tijd uitgesteld werd. Alle ingrepen die intensive care nodig hebben, zijn verschoven wegens coronabezetting. Ik moet een nieuwe aortaklep krijgen en vier overbruggingen... Het is geen aangename situatie. Dat Hertens Troef stilgevallen is en de interclub manillen ook, is daartegenover maar een klein ongemak. Als lichtpunt in dit alles zie ik de doorbraak van digitalisering in alle mogelijke vormen, zoals telewerk, televergaderen, online lessen… Ik ben blij dat ik aan die toepassingen in mijn beroepsloopbaan meer dan 40 jaar actief aan meegewerkt heb.” 2. Corona is inderdaad dichtbij gekomen. Vier leden van onze bridgeclub zijn met Covid-19 in het ziekenhuis opgenomen, twee op intensive care. En er was het overlijden aan Covid-19 van dr. Luc Couvreur uit Lendelede. Zijn echtgenote die bij ons bridge speelt, heeft het gelukkig overleefd.” 3. Bij het niet-coronanieuws van 2020 zie ik vooral de niet-herverkiezing van de grootste narcistische wereldclown aller tijden en de daaropvolgende wereldshow die de ‘machtigste natie’ van de wereld herleidt tot een vierderangs-bananenrepubliek: een pijnlijk dieptepunt in het nieuws van 2020. 4. Wat ik wens voor 2021: ik zie ernaar uit om jullie allemaal weer te zien op de eerste vaccinparty… 5. Huidhonger.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

CULTUUR

Heulse tv-regisseur Jeroen Dumoulein: “Ik ben verslaafd aan films“ In november is op de streamingdienst Streamz – de recent gelanceerde ‘Vlaamse Netflix’ – de nieuwe reeks ‘Niets te melden’ begonnen. Heel wat bekende acteurs zoals Koen De Bouw, Jonas Van Geel en Wim Willaert konden hiervoor gestrikt worden. Regisseur is Heulenaar Jeroen Dumoulein. Hij is daarmee niet aan zijn proefstuk toe. Eerder regisseerde hij ook voor series als Wittekerke,

Aspe, Spitsbroers, Zone Stad, LouisLouise, Nachtwacht, Coppers… Jeroen (41) is de zoon van Roland en wijlen Annie D’hulster. Zijn twee broers Wouter en Dieter wonen nog allebei in Heule. Hij is de trotse vader van Tibe (10) en Ellie (8). Hij woont nu in Deerlijk. Vader Roland is in Heule onder meer bekend als ‘heuverdeken’ (voorzitter) van Confrerie De Griffioen. Hij woonde vroeger aan Heulebos en nu in

Dadizele. Christiane, zus van Roland, is getrouwd met Louis Feryn. Zij zijn de grootouders van de bekende actrice Lize Feryn. Lizes vader Yann is aldus een kozijn van Jeroen. Hij heeft trouwens al eens met Lize gewerkt in een aflevering van Aspe. Jeroen beëindigde in 1997 zijn middelbaar in Spes Nostra en trok toen naar het RITCS in Brussel, waar hij in 2001 afstudeerde als master in de audiovisuele kunsten, afstudeerrichting filmen tv-regie. Wanneer heb je de keuze gemaakt om regisseur te worden?

Jeroen Dumoulein in actie.

“Ik wilde eigenlijk al heel lang regisseur worden. Ik was (en ben) verslaafd aan films. Mijn papa Roland keek vroeger altijd naar sport op tv en dan zat ik samen met mijn moeder in de slaapkamer films te kijken. Moeke was een filmfan: ze bekeek alle genres, ook sciencefiction! En ik keek naar alles mee. Toen ik een jaar of tien was, zag ik een making of van E.T. en begon ik te bedenken dat er ook iemand is die die films maakt... Een prikkelend idee. Thuis hadden we een hi8-videocamera. Nu is dat een museumstuk. Mijn vader maakte daar uit liefhebberij trouwvideo’s mee voor vrienden en familie. Hij had zelfs een montagetoestel. Het duurde niet lang voor ik zelf met die apparatuur filmpjes begon te maken. Soms heel onnozele: een speelgoedtreintje dat ontspoort, soldaatjes laten bewegen door stop-motion te filmen. Ik kreeg de smaak te pakken en hoorde van een filmschool in Brussel, het

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

CULTUUR RITCS dus. Er was trouwens geen andere optie.” Doe je dan ook stage bij bekende regisseurs? “Je begint als stagiair-opnameleider, wat zoveel wil zeggen als koffiezetten voor de ploeg, het verkeer tegenhouden, enzovoort. Ik heb heel wat stage gedaan op Franstalige filmsets en daar noemen ze een opnameleider régisseur. Ik dacht dus toen ze me belden, dat ik direct een film mocht regisseren. Niet dus! Na een tijdje werd ik figuratie-regisseur en moest ik de figuranten juist in beeld zetten en aanwijzingen geven. Dit was een heerlijke tijd. Je draait mee op verschillende sets en je leert al doende de knepen van het vak.” Wat was officieel dan je eerste regie? “Eigenlijk heb ik heel veel geluk gehad toen ik heel jong al de kans kreeg om te regisseren voor Witte-

Op de set van de tv-reeks ‘Zie mij graag’ met acteur Warre Borgmans.

Jeroen met actrice Hilde De Baerdemaeker bij de opnames van de misdaadserie Coppers. kerke. Ze waren heel dringend op zoek naar een regisseur omdat er onverwacht iemand was weggevallen. Ze waren zo wanhopig dat ze zelfs een onervaren 24-jarige als ik een kans wilden gunnen. Vrijdag kreeg ik het telefoontje en op maandag stond ik al op de set van Wittekerke. Dat heb ik drie jaar gedaan. Ik heb er enorm veel geleerd: hoe je omgaat met acteurs, het werken met een ploeg en je doet op korte tijd veel ‘kilometers’. Per jaar werden er 20 afleveringen gedraaid. Die ervaring is van onschatbare waarde geweest.”

van de ploeg een zo goed mogelijk product afleveren. In zo’n filmploeg is iedereen belangrijk en door samen te werken kun je er iets moois van maken. Ik heb zelfs meer stress als ik een kind moet regisseren, dat is spannender en onvoorspelbaarder dan met een ervaren acteur werken. Al ben ik ook nog wel eens starstruck (onder de indruk van sterren, red.) hoor. Voor ‘Niets Te Melden’ mocht ik filmen met Theo Maassen, een Nederlandse cabaretier die ik erg bewonder. En dan haal ik eens diep adem.”

Doet dat je iets om met topacteurs te werken?

Wat vind je het boeiendst als regisseur?

“In het begin was ik soms onder de indruk als ik met een bekende naam moest werken. Maar eigenlijk is er voor mij geen verschil tussen een bekende of een onbekende acteur. Aan mijn aanpak verandert dat niets. De grootste sterren doen uiteindelijk ook maar hun job en willen samen met mij en de rest

“Door altijd enthousiast te zijn hoop ik veel energie naar een set te brengen. Als dat afstraalt op de rest van de ploeg, dan geeft dat goesting om te werken, ook als het al heel laat is of keihard aan het regenen is wanneer we net naar buiten moeten. Als ik een opname goed vind, roep ik nooit 'cut' maar

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

CULTUUR altijd zo luid ik kan: 'MOOI!'. Dan is iedereen direct blij want ze weten onmiddellijk dat het goed was en het geeft slagkracht. Je ziet dan altijd glimlachende gezichten. Als ik niet luid 'mooi' roep, maar gewoon zeg 'tot daar' dan weet iedereen dat we nog eens gaan. Ook de acteurs. Dus tegen dat ik vanachter de monitor de set ben opgewandeld, hebben ze al nagedacht over wat er anders kan en hoe ze het de volgende keer willen aanpakken. Hoe dan ook: na iedere opname ga ik de acteurs iets zeggen.” Hoe beleven jullie de coronaperiode? “Uiteraard heeft de filmen tvsector het moeilijk gehad want door corona konden veel opnames niet meer doorgaan en werden veel projecten uitgesteld. Om de sector een beetje te ondersteunen heeft de VRT vier miniseries besteld die ‘coronaveilig’ kunnen worden gedraaid. Een van die miniseries heb ik geregisseerd: ‘We Moeten Eens Praten’ is een relatiekomedie met Clara Cleymans en Rik Verheye, geschreven door Joost Vandecasteele (afkomstig uit Zwevegem). Het gaat om een koppel, Els en Alex, dat in volle crisis zit. Els maakt het plots uit. Ze wil dat Alex zijn koffers pakt en vertrekt. Maar dan wordt het land plots geteisterd door een gifwolk. Iedereen moet binnenblijven op bevel van de regering. Tijd genoeg

voor de twee om elkaar terug te vinden – of definitief af te stoten? De reeks is sinds 4 januari op één te zien. Vier afleveringen van 25 minuten. Zeker een spannende uitdaging om met weinig elementen een boeiend verhaal te vertellen maar ik ben zelf heel blij met het resultaat. Hopelijk de kijker ook!” Je viel met de kortfilm ‘De Vijver’ in de prijzen op het Brussels International Festival of Fantastic Film 2015. Wanneer mogen we een langspeelfilm van je verwachten? “Ik ben aan dit hele avontuur begonnen uit liefde voor de cinema. Ik wou films maken! Vandaag maak ik vooral tv-series en dat doe ik bijzonder graag. Er is tegenwoordig eigenlijk ook geen kwali-

teitsverschil meer tussen tv en cinema. Ook internationaal: ik vind de series die tegenwoordig uit Hollywood komen, interessanter dan hun films. Maar toch heeft cinema iets magisch: het gevoel van samen een ervaring te delen in een donkere zaal is uniek. Dat gaat eigenlijk terug naar de tijd dat mensen samen rond het vuur zaten en verhalen vertelden aan elkaar. Dus de droom om ooit een langspeelfilm te maken is bij mij zeker niet uitgedoofd. Ik ben er ook concreet aan bezig met een ploegje fijne mensen maar het is een lang proces, met veel vallen en opstaan, om een budget te verzamelen en allerlei partners te vinden om die film mogelijk te maken. Maar hij komt eraan! Vraag me alleen niet wanneer…. Annelies LAMBERT

Jeroen als regisseur van de jongerenreeks ‘Nachtwacht’ van Studio 100.

NIEUWE VUILNISZAKKEN EN INRUILEN VAN OUDE Sinds 1 september 2020 kun je voor restafval enkel nog nieuwe grijze afvalzakken kopen. Sinds begin december worden witte zakken niet meer meegenomen. Heb je nog oude zakken die je niet kon opgebruiken? Die kun je vanaf 1 maart 2021 per zak of per pak in De Zevenkamer inruilen tegen de nieuwe afvalzakken. De meerprijs van 0,20 euro voor de nieuwe afvalzakken betaal je er dan ter plaatse bij. Het heeft geen zin om vroeger dan 1 maart 2021 naar het wijkcentrum te gaan om te ruilen. Door de coronamaatregelen kunnen de zakken niet eerder omgeruild worden (hopen dat het vanaf 1 maart wel zal kunnen).

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

TELEVISIE EN WETENSCHAP

Heulse Lynn Coorevits in Team Scheire Het tweede seizoen van Team Scheire op Canvas zit er intussen op. In het technologieprogramma zien we hoe Lieven Scheire een beroep doet op een team van acht mensen, elk gespecialiseerd in een bepaald domein, om samen creatieve en concrete oplossingen te ontwikkelen voor allerlei problemen die mensen ondervinden, al of niet door een beperking. Een van die specialisten – ze worden ‘makers’ genoemd – is Lynn Coorevits uit de Emiel Hullebroecklaan in Heule. Zij werkt als innovatiemanager bij het Leuvense onderzoekscentrum Imec. Lynn Coorevits (36) groeide op in Kortrijk en volgde middelbaar in het lyceum Onze-Lieve-Vrouwvan-Vlaanderen. In haar jeugdjaren heeft ze een tijd in Heule volleybal gespeeld bij Tonido. Aan de UGent studeerde ze af als bedrijfspsychologe. In Valencia deed ze onderzoek aan de universiteit, om dan terug te keren naar de roots in Gent om haar studies als analysemarketeer af te ronden. Imec, waar Lynn werkt, is een wereldvermaard onderzoekscentrum voor nano-elektronica en digitale technologie. Imec en Team Scheire hebben een gemeenschappelijke doelstelling: door hun innovaties ervoor zorgen dat levens ingrijpend veranderen. In het eerste seizoen hielp Lynn Roland, een jongdementerende man, om toch zo zelfstandig mogelijk te blijven. Er werd een app gebouwd die ervoor zorgt dat hij hulp krijgt bij het uitvoeren van

dagelijkse taken zoals zijn hondjes eten geven. Er was ook Tom, die zijn eigen taal heeft: voor hem werd gezocht naar een manier waarop hij zich tegenover anderen verstaanbaar kon maken. Kinderziekenhuis Opmerkelijk het afgelopen seizoen was de zoektocht van het Antwerpse Prinses Paola Kinderziekenhuis naar een oplossing voor een probleem in het operatiekwartier. Lynn: “Heel wat kinderen zijn enorm angstig tijdens de voorbereidende stappen van een operatie. Het is soms een heuse opdracht voor het medisch personeel en sommige kinderen kunnen daar trauma’s aan overhouden. We zijn dus op zoek gegaan naar manieren om die angst weg te nemen. Zo hebben we het kale operatiekwartier omgetoverd in een slaapplaneet, die zich bevindt in de ruimte of onder water. De bijhorende geluiden zorgen voor een relaxerend gevoel. Ondertussen worden ook de nodige voorbereidingen voor de operatie gedaan, maar alles kadert in het gekozen thema van het kind. We hebben

dit ontwikkeld voor dit ziekenhuis, maar op www.github.com staan alle ontwerpen en ideeën ter beschikking zodat ook andere ziekenhuizen geïnspireerd kunnen raken. Het is immers altijd de bedoeling geweest dat mensen bezield raken en ook op zoek gaan naar oplossingen voor problemen.” Volgens Lynn was er toch wel een verschil tussen het eerste en het tweede seizoen van Team Scheire: “In het eerste seizoen hadden we soms een opdracht die verder weg lag van onze kennis en kunde. Dit seizoen wilden we echt kiezen voor projecten die ons 100 % lagen. Uit de vele vragen en verzoeken maken de programmamakers een eerste selectie. Bij de tweede selectie werden wij betrokken en zo was er telkens een echte match. Een ander verschil was dat in het eerste seizoen iedere ‘maker’ zijn taak had, terwijl we in het tweede seizoen ook meer samenwerkten en elkaar ondersteunden.” Of er een derde seizoen komt van Team Scheire is nog niet bekend, maar Lynn zal zeker niet neen zeggen om er weer bij te zijn. Annelies LAMBERT

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

SPORT

Rowan droomt van Deaf Devils De 16-jarige Rowan Vandersteene uit de Lage Dreef is zwaar slechthorend. Maar als hij op een voetbalveld staat, is daar weinig van te merken. Hij droomt er dan ook van om ooit bij de Deaf Devils te kunnen spelen. Rowan is de zoon van Seppe en Hilde Geldhof. Roibin, Ranald en Randall zijn z’n drie broers. Zijn geboorte verliep niet vlekkeloos. Door een zuurstoftekort en verminderde harttonen liep hij blijvende hersenschade op. Dit leidde tot een leerachterstand, problemen met de fijne motoriek en een cerebrale visusstoornis (niet herkennen van objecten of gezichten). Daarbovenop heeft Rowan ASS (autismespectrumstoornissen) en is hij zwaar slechthorend. Dat laatste heeft een zeldzame genafwijking als oorzaak. Normaal onderwijs was niet echt een optie, zodat Rowan al van zijn vierde jaar op internaat zit. Eerst in Spermalie in Brugge, vervolgens in Sint-Gregorius in Brugge waar men lesgeeft in Vlaamse gebarentaal. Dankzij de school kon hij heel vroeg kennismaken met de dovenwereld en de bijbehorende cultuur. In de leefgroep communiceren dove en slechthorende jongeren via gebarentaal. Rowan voelt zich ook echt thuis in deze wereld. Ondertussen wordt Rowan op zijn leeftijd bewuster van zijn identiteit. Hij geniet meer en meer van het gezelschap van dove jongeren en zoekt hen graag op. Het liefst wil hij bij de wereld van de doven horen.

“Hoewel veel mensen hun uiterste best doen om zo goed mogelijk te articuleren en mij te betrekken bij een verhaal, raak ik heel vlug de draad kwijt”, zegt Rowan, “en zo is het moeilijk om een gesprek te volgen en er op een gepaste manier op te reageren.” Extra moeilijk is het in deze coronatijden. Wanneer mensen een mondmasker dragen, kan een gesprek al helemaal niet gevolgd worden. Voor doven zijn mondbeeld en gezichtsuitdrukking namelijk, ter ondersteuning van de taal, hulpmiddelen om een gesprek te volgen. Van maart tot en met augustus vorig jaar zat Rowan thuis. Geen school meer en ook de structuur van de leefgroep viel helemaal

Rowan Vandersteene: als voetballer op weg naar de Deaf Devils.

weg. “Het was merkbaar dat hij zich meer en meer afsloot”, zegt mama Hilde. “School miste hij niet echt, zijn vrienden des te meer. Veel van zijn klasgenoten wonen ver, waardoor het onmogelijk was om eens af te spreken voor een wandeling om bij te praten.” Maar naast de vrienden miste Rowan vooral zijn voetbal. Hij is trouwe supporter van KVK. En waar hij in het dagelijkse leven heel wat hinder ondervindt door zijn beperkingen, is daar niets van te merken wanneer hij zelf op een voetbalveld staat. Vóór de lockdown trainde hij twee keer per week bij ASV Gentbrugge. Nu hij de minimumleeftijd van 16 heeft, kan hij ook lid worden van de voetbalploeg van de De Haerne Club in Heule. Ondertussen is hij samen met zijn broer Randall ingeschreven in de G-ploeg van KVK. Voetbal en zijn favoriete ploeg: de perfecte match! Maar zijn grote droom is om als keeper bij de Deaf Devils te spelen. Zij zijn het bewijs dat zijn doofheid geen obstakel vormt om je droom waar te maken. Intussen is hij al geselecteerd om mee te spelen en de eerste match komt eraan. Tijdens de Warmste Week van 2019 verkocht hij mutsen met het gebaar ‘I Love you’ ten voordele van de Deaf Devils. “Zelfs met het wegvallen van nagenoeg alles hoor je Rowan nooit klagen”, zegt mama Hilde. “Elke dag opnieuw blijft hij proberen. Hij geeft niet op. Velen kunnen een voorbeeld aan hem nemen!”

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

HEULE UIT LOCKDOWN

SPELREGELS

in eigen bubbel

Te verdienen bij een correct antwoord

Aan de hand van een code die je onderweg gevonden hebt kan je de kluis openen en dit antwoordformulier indienen om kans te maken op ĂŠĂŠn van de prijzenpakketten. De winnaars worden bekendgemaakt op zaterdag 6 maart op onze website en worden persoonlijk op de hoogte gebracht. Vergeet dus zeker niet je gegevens in te vullen op de voorzijde van dit formulier en je formulier tijdig in te dienen op de eindlocatie.

Een spel van en voor Heule in samenwerking met

CORONA

Jessie De Jans ontwerpt gezelschapsspel ’The Lockdown’ Spellenfanaat en grafisch ontwerper Jessie De Jans (28) liep al lang met het idee rond om zelf een gezelschapsspel te ontwerpen. Dankzij de coronacrisis had ze plots tijd om haar droom waar te maken. Zes maanden later ligt het alom geprezen ‘The Lockdown’ in tal van spellenwin-kels in het land. “De heftigste periode was toen mijn spel in een Nederlandse spellenwinkel lag, waar iedereen het mocht testen. Ik weet niet hoeveel keer het is gespeeld, maar meer dan honderd mensen hebben hun mening gegeven”, lacht Jessie De Jans, die tot voor enkele jaren in de Kortrijksestraat woonde. Wanneer ze in maart economisch werkloos wordt door de coronacrisis heeft Jessie eindelijk tijd om verder te werken aan haar droom: haar eigen gezelschapsspel. Met de fiets brengt ze haar eerste versie naar vrienden. Wanneer die hun duim

Jessie De Jans met The Lockdown

opsteken, stuurt ze The Lockdown – zo heet het spel – naar een spellenwinkel in Nederland die jonge ontwerpers graag een kans geeft. Dat levert een hele berg tips op. The Lockdown is een deckbuilder voor 2 tot 4 spelers. Een deckbuilder wil zeggen dat je kaarten moet verzamelen en hoe beter je kaarten, hoe groter je kans om te winnen. In dit geval moet je een team verzamelen van medische en economische experts. De medische experts leveren capaciteit op om je coronagevallen te behandelen, de economische experts leveren je geld op dat je kunt investeren. Intussen waart het virus rond, dat jouw team kan besmetten. Tien rondes lang bouw je strategisch aan je team, terwijl je gehinderd wordt door allerlei gebeurtenissen. Je niet-besmette teamleden en je investeringen leveren punten op. “Het lijkt een eenvoudig familiespel, maar qua niveau moet je het toch eerder vergelijken met Catan of Carcassonne”, aldus Jessie.

Eigen bedrijf Intussen heeft ze een heel team achter zich verzameld: Dieter Cottenies (haar neef en investeerder), zijn vriendin (PR-expert), haar vriend Bram (webshop). Ze geloven in haar en samen richten ze ‘Jez Games’ op, het bedrijf dat het spel zal verdelen. “Gezien het actuele thema spaarden we veel tijd uit door het hele logistieke proces zelf in handen te nemen.” Een Facebookpagina, Instagramaccount, YouTubekanaal en webshop zijn de volgende stappen. In geen tijd hebben ze vijfhonderd exemplaren verkocht. Wanneer Jessie het spel in een online evenement voorstelt aan jongeren, blijkt zich een distributeur van gezelschapsspellen te hebben aangemeld die het gesprek volgt. Hij is enthousiast en stelt voor om het spel aan te bieden aan winkels in heel Vlaanderen. “Intussen heb ik het spel al zien liggen bij Albion Games in Kortrijk en Het Spelgeweld in Roeselare. Dat is ontzettend leuk om te zien”, glundert Jessie. “Ook hebben influencers uit het wereldje het spel opgepikt en krijgen we lovende kritieken in hun spelvideo’s.” Het nieuws van The Lockdown bereikt ook OC De Vonke, dat een coronaproof alternatief zoekt voor de nieuwjaarsreceptie. Zij vragen Jessie of ze een soort stadsspel wilde bedenken op basis van The Lockdown. Het resultaat is ‘Heule uit Lockdown’. Of Jessie nog plannen heeft? Ze is aan het leren tekenen want ze wil volgend jaar een nieuw spel uitbrengen, dit keer voor kinderen, met haar eigen illustraties. Het spellenvirus heeft haar duidelijk te pakken… Jessica DOBBELAERE

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

CULTUUR

Joris Denoo: een rijkgevuld 2020 De coronacrisis stelt de levensstijl van ieder onder ons op de proef. Ook de bekende Heulse woordkunstenaar mist zijn vriendenentourage en ervaart het gebrek aan sociale omgang als een groot gemis. Toch heeft het afgelopen coronajaar 2020 hem geen windeieren gelegd. Joris Denoo haalde een selectie bij de poëzieprijs Poemtata 20 en werd in zijn geboortestad Torhout genomineerd voor Cultuurprijs Life Time Achievement. Hij is curator

van de Poëziewedstrijd ‘Van A(velgem) tot Z(wevegem)’ en opsteller, voorlezer en jurylid van het Provinciaal Dictee Neos West-Vlaanderen’. In een Nederlandse schoolreeks over de provincies nam hij

Vlaams-Brabant voor zijn rekening. In Nederland viel hij in de prijzen bij de literaire wedstrijd Zeer Kort Verhaal; Dat mocht maar 25 woorden tellen. Dit is Joris’ Verhaal:

Mestgeur woei hem tegemoet. Inspecteur Mauser hurkte bij het lijk en telde dan de tanden. Drie. Het moordwapen is een riek besloot hij. In Kortrijk schreef hij 20 teksten via QR-codes en de Beeldbank Kortrijk voor de succesvolle beeldenwandeling ZieMie van Mie Bogaerts in Kortrijk. Hij exposeerde gedichten op groot formaat bij het kunstproject ‘Lof der Duurzaamheid’ in de Sint Maartenskerk. En op het raam van Heulse bibliotheek verscheen zijn gedicht ‘Heule’ (foto). Wat 2021 brengt, is uiteraard ook voor Joris afwachten. Aan inspiratie heeft hij zeker geen gebrek. Op dit ogenblik werkt hij aan een boek

over zijn kleindochter. Ze is een jonge Vlaamse zwemkampioene van elf: Wilma. De werktitel luidt: Wilma Woelwater. Ook hoopt hij de draad van zijn voordrachten weer te kunnen opnemen. Als het aan zijn pen ligt, wordt 2021 weer een

topper. Lees intussen ook eens de verhalencollectie van Joris alias Sjors DNO op http://vreselijkeverhalen.jouwweb .be

Samen gamen in de Heulse bibliotheek Ben je tussen 6 en 12 jaar en hou je van gamen? Kom dan op woensdag 17 februari 2021 tussen 14 en 17 uur naar de Heulse bibliotheek en speel samen de nieuwste games voor Nintendo Switch en

Playstation, of neem het tegen elkaar op tijdens verhitte multiplayersessies, ontdek de mafste indiegames of herbeleef klassieke retrogames. Je kan het allemaal in de bibliotheek.

Er zijn maximaal 16 deelnemers, deelnemen is gratis is maar vooraf inschrijven is wel de boodschap: in de bib zelf of via bibliotheek@kortrijk.be of 056 27 75 00

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

Licht en warmte in de Tinekeswijk In coronatijden kunnen we niet veel doen om warmte te tonen aan elkaar en dus moeten we creatieve manieren vinden om dat toch te proberen. Zo kwam wijkcentrum De Zevenkamer op het idee om de bewoners van een Heulse wijk uit te dagen om hun gevel, ramen of voortuin te versieren om zo de buurt wat warmer te maken én verbondenheid in de wijk te creëren. Er werd gekozen voor de Tinekeswijk. Medewerkers van De Zevenkamer gingen deur aan deur met de uitleg en iedereen kreeg ook een pakje post-its om mee aan de slag te gaan. Vele bewoners toonden zich heel creatief. Wijkbewoners konden ten slotte naast een jury zelf een stem uitbrengen op de mooiste versieringen. Dat leidde tot 10 winnaars (de foto’s op deze pagina) die waardebonnen winnen bij lokale handelaars. Hoofdwinnaar werd de familie Daldini uit de Emiel Hullebroecklaan 50. ”We zijn heel enthousiast over het resultaat,” zegt Trui Vandenberghe. “Het is voor herhaling vatbaar in een andere wijk.” Dertig andere deelnemers kregen als prijs gadgets van stad Kortrijk en informatie over het wijkcentrum De Zevenkamer. “Het was ook onze bedoeling dat mensen uit de wijk de weg zouden vinden naar de Zevenkamer en onze diensten”, besluit Trui Vandenberghe.

SOCIAAL

Kaily, zo jong en al mantelverzorger “Ik ben daar gewoon ingerold, zonder nadenken”, zegt Kaily Desmet. Ze is 23 en al vanaf haar negende is ze mantelzorger voor haar zieke moeder. “Je doet dat gewoon voor je moeder.” Daarbij helpt ze ook haar nog alleenwonende overgrootmoeder Laurette met haar papieren. Dat het toch allemaal niet zo evident is, weet ze ook. Daarom vraagt zij ook aandacht voor jonge mantelzorgers en zet ze haar schouders onder vzw ZoJong, waarvan ze een jaar geleden zelf een van de medeoprichters was. Kaily woont in de Tinekeswijk en daar kennen ze haar voor haar inzet voor het buurtfeest. Vele jaren was daar ooit een wijkfeest geweest maar dat was doodgebloed. Amper 16 was ze toen ze dat zes jaar geleden nieuw leven inblies. In 2019 was er een dipje omdat er te weinig medewerkers waren, maar het voorbije jaar wilde ze er weer volop voor gaan. Er werd zelfs een coronaveilige formule uitgedokterd maar uiteindelijk moest het toch afgeblazen worden. Anderen zullen Kaily ook kennen als de ijverige secretaris van beweging.net in Heule. Kaily volgde sociale en technische wetenschappen in Spes Nostra en is nu laatstejaarsstudente maatschappelijk werkster aan de Hogeschool Vives. Onlangs liep ze stage in wzc Ter Melle. Ze denkt eraan om eventueel daarna nog palliatieve zorg of zorgmanagement te volgen. Haar moeder geniet wel van thuisverpleging maar enkel voor acute situaties. Daarnaast heeft ze poetshulp. Voor de rest is ze op Kaily aangewezen. “Gelukkig is er sinds kort een nieuw mantelzorg-

statuut waar ik van kan genieten. Daardoor heb ik faciliteiten op school. Ze zijn erg flexibel. Ik mag bijvoorbeeld altijd mijn gsm bij mij houden. Examens verplaatsen kan ook als het nodig is. Ik heb gelukkig ook een heel goede vriendenkring, onder meer oud-klasgenoten van Spes. Ze hebben alle begrip voor mij en sturen mij soms kaartjes om mij moed in te spreken.” Kaily vindt wel dat jonge mantelzorgers meer erkenning verdienen. “Voor volwassen mantelzorgers is er van alles maar wij, jongeren, hadden geen platform. Terwijl er opmerkelijk veel jongeren mantelzorger zijn. Een op de vijf studerende jongeren is het op een of andere manier. Sommigen bestempelen je zelfs als marginaal…” Daar wil Kaily met de vzw ZoJong iets aan doen. In het eerste bestaansjaar gooide corona

natuurlijk roet in het eten maar er wordt onder meer gedacht aan workshops, het sensibiliseren van scholen, lezingen geven. En daarnaast in de zomer misschien een kamp organiseren voor jonge mantelzorgers. “We willen ook de eerstelijnszorg bereiken, want ook huisartsen weten er te weinig over”, zegt Kaily. “Heel belangrijk is ook om invloed uit te oefenen op het beleid, de Vlaamse overheid.” Een grote uitdaging voor jonge mantelzorgers is ‘zorg voor jezelf’. Hoe doet Kaily dat? “Onder andere door sport. Ik fiets veel en wil nu trainen voor de kwarttriatlon van Kortrijk in 2021. Een andere droom is een mountainbiketocht door Oeganda. Ik heb daar iets over opgevangen op de beurs Velofollies, maar dat is voor later…” Meer over het platform voor jonge mantelzorgers: www.zojong.be.

Een zomers kiekje van Kaily met haar 86-jarige overgrootmoeder, die ze ook helpt.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

CREATIEF

Lindsey Luyckx: “Mijn juwelen voegen iets toe aan de persoonlijkheid“ Lindsey Luyckx uit Vaernewyck in Heule vindt naast haar drukke job als moeder, lerares en leerlingenbegeleidster in Spes Nostra de rust en de regelmaat in het ontwerpen van juwelen, op maat van het individu. In 2000 studeerde Lindsey af als lerares Nederlands, Engels en godsdienst. Een jaar later mocht ze aan de slag in haar vroegere middelbare school, de plaats trouwens waar ze haar man Philip Deltour leerde kennen. Lindsey: ”Ik was nauwelijks 15 jaar en we bleven altijd aan elkaar verknocht, ook toen Philip voor industrieel ingenieur ging studeren. Philip vond de job van zijn leven bij Synamedia en ik kon mijn meisjesdroom waarmaken: lerares worden in mijn vroegere school. Na een tiental jaar lesgeven werd ik enkele lesuren vrijgesteld om leerlingenbegeleidster te worden in de eerste graad van het secundair onderwijs. Het is een drukke verantwoordelijkheid die niet in werkuren te tellen valt, maar ik doe het heel graag.” “Ik vond niets wat me aanstond” Lindsey en Philip vonden hun stek in Sente en zijn de fiere ouders van vier zonen: Sander (15), Maarten (13), Mathijs (10) en Michiel (7). Hun dagen zijn op privé- en professioneel vlak dus al goed gevuld en het vraagt veel organisatie. “Toch vind ik het belangrijk om ook creatief bezig te kunnen zijn,” zegt Lindsey. “Vandaar het ontwerpen en vervaardigen van juwelen. Ik ben

en antiallergisch materiaal, gecombineerd met edelstenen, parels, kralen, natuursteen, Tsjechisch glas, Swarovskisteentjes... Ik wil kwaliteit bieden, maar het moet betaalbaar blijven. Bij mijn ontwerpen primeert wat het oog wil, ligt de nadruk op de stijl en wat past bij de persoon voor wie ik het doe. Ik wil het ook kleinschalig houden. Aanvankelijk werkte ik voor collega’s en vrienden. Later startte ik met verkoopavonden thuis en had ik een pop-upwinkel tijdens de Tinekesfeesten.” Lindsey Luyckx: “Ik waak erover dat het een hobby blijft.” er eigenlijk toevallig ingerold. Ik zocht oorringen bij een outfit en vond niets wat me echt aanstond. Ik volgde toen enkele workshops in Brugge in 2013 en had de microbe te pakken.” Net zoals de leerlingen die ze begeleidt in school elk een aanpak op maat vragen, staat Lindsey erop dat haar juwelen geen seriewerk zijn. “Ik werk vooral met nikkelvrij

Liefst oorringen “Niettemin wil ik erover waken dat het een hobby blijft en ik er plezier en zelfvoldoening aan beleef,” benadrukt Lindsey. “Ik sta er ook op dat mijn ontwerpen origineel zijn voor mezelf maar ook voor wie het juweel koopt. Ik maak zelden twee keer hetzelfde juweel en ik zie mezelf zeker niet als juwelier. Ik maak geen ringen, wel armbandjes en soms eens een halsketting. Mijn belangrijkste assortiment vormen oorringen.” Lindsey ontwerpt ook vaak op vraag van kappers en schoonheidsspecialisten die in hun zaak originele juwelen willen aanbieden. “Het is inderdaad een wat uit de hand gelopen hobby, want de vraag blijft stijgen. Daarom wilde ik de kans bieden om ook online te shoppen.” Philip zorgde als ICT-specialist ondertussen voor een heuse webshop. Te vinden onder de naam LiLu juwelen. Je vindt haar ontwerpen op Facebook en Instagram.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

Frederik TACK

ONDERWIJS

Bij De Dobbelsteen: natuurlijk actief, in en buiten de klas Al vele jaren streven de leerkrachten van Basisschool De Dobbelsteen in de Guido Gezellelaan ernaar om een actieve en warme school te zijn. Vandaag is ook ‘outdoor education’ of ‘buitenonderwijs’ een belangrijk onderdeel van deze visie. “Wij geloven dat alles wat je binnen de vier muren van een klaslokaal leert, ook buiten kan worden onderwezen”, zet directrice Iris Buyck. “Onder het motto ‘slecht weer bestaat niet’ trekken we er met onze klassen dagelijks op uit voor allerhande actieve leer- en onderzoeksactiviteiten.” Verspreid over het volledige domein van de school zijn er verschillende hotspots waar allerlei spannende en creatieve activiteiten kunnen plaatsvinden. Waarom niet een lesje begrijpend lezen of Franse spreekvaardigheid via een uitdagend bosspel? Of misschien leren we kinderen wel alles over de

Aanvankelijk rekenen met kleuters

geheimen van een kompas? Iris Buyck: “De ervaring leert ons dat kinderen informatie beter en sneller verwerken als ze zélf de wereld mogen ontdekken. We willen de kinderen verder leren te kijken dan het klaslokaal of het schooldomein. Want om echte wereldburgers te worden moeten we hen laten kennismaken met alle facetten van hun omgeving. Alleen zo zullen ze een sterke bagage opbouwen om hun plekje te vinden in onze diverse en snel veranderende maatschappij. Op een buitengewone manier leren leuk maken, daar streven wij naar.” Openstellen voor de buurt De natuur biedt veel kansen en brengt iedereen samen: daarom willen ze bij De Dobbelsteen iedereen laten meegenieten van de prachtige omgeving rond de school. Via gevarieerde doe-dagen betrekken ze ook ouders, buren, sympathisanten en lokale verenigingen bij de verdere vergroening van het domein. Zo zijn er al groene speelbergen met verschillende glijbanen aangelegd, beschikt de school over twee openluchtklassen, een moestuin, een sneukeltuintje met verschillende besjes en kruiden en een modderkeuken. Voorts investeerde de school in duurzame buitenpakken van Ducksday om naar buiten te trekken met de verschillende leeftijdsgroepen. Via de Facebookpagina kunnen nieuwsgierige ouders en externen alle avonturen volgen die de kinderen beleven op school.“We zijn heel enthousiast om in de toekomst de school en ons natuurdo-

mein open te stellen voor de buurt en lokale initiatieven”, zegt de directrice. “Denk maar aan het maandelijkse voorleesuurtje van de bibliotheek in ons Pluizenbollenbos, de mooimakers-opruimacties in de schoolbuurt, de boekenjagersactie waarbij we allerlei kinderboekjes doorheen Heule verstopten of de hartverwarmende acties in het kader van de warmste week. Op die manier willen wij samen met alle Heulenaren werken aan een warme buurt waar iedereen zich welkom voelt.” Wie geïnteresseerd is in het concept van ‘outdoor learning’ of benieuwd geworden is naar de werking en de projecten, kan een kijkje nemen op de Facebook- of Instagrampagina. Je kunt ook een persoonlijke afspraak maken met de directie voor meer informatie of een vrijblijvende rondleiding. Info: directie@bsdedobbelsteen.be of 056 35 18 08.

Het actief beleven van opdrachten ‘begrijpend lezen’

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

OUDE HEULSE VOLKSVERHALEN

Maayken van Heule... “Er was eens aan Heulebos een zwangere vrouw die betoverd werd door een heks. Een tijdje later beviel die vrouw niet van een kind maar van een slang die tegen de muur omhoogkroop en verdween. Achteraf meenden vele Heulenaars het serpent gezien te hebben in het hoge gras of later op het kerkhof toen het uit een graf kroop. Of ze zagen de slang zich verstrengelen rond de takken van een appelboom, die erna geen vruchten meer droeg.” We zijn in Kortrijk in het jaar 1600. Maayken van Heule verblijft in een refugehuis. De godsdiensttroebelen houden al een halve eeuw aan en binnen de stadsmuren heerst een gevoel van veiligheid. Maaykens ouders waren net als de andere overgebleven Heulse boeren de helden voor de Kortrijkse stedelingen. Ze trotseerden de terreur van de vrijbuiters en de bosgeuzen die het platteland met regelmaat onveilig maakten en bouwden keer op keer met gevaar voor eigen leven have en goed na de vernielingen weer op. Voor de weinige zusters die overbleven uit de verwoeste Groeningeabdij en voor de ouders van Maayken was haar intrede een win-winsituatie. Het boerengezin zorgde voor spijs en drank en het verblijf van Maayken in het refugehuis bood bescherming. Het was veiliger dan op den buiten. De beslissing om onderdak te zoeken bij de zusters kwam er nadat haar jongere zus Marieken verdween tijdens een raid van bosgeuzen in 1578, toen zij met haar familie de brandende boerderij ontvluchtte om in Heulebos te gaan schuilen en daarbij

haren haak in trekken.” Zo leerden de kinderen dat je best niet te dicht bij een of andere beek of put kwam.

verloren liep. In het dormitorium bij valavond mijmert de nu veertigjarige non over haar jeugd op de boerderij die geklemd lag tussen het drassige land aan Sente Cateryne Capelle en Heulebos. De gelukzalige herinneringen aan een zorgeloze jeugd te midden van de natuur overheersen, maar naarmate de duisternis invalt, komen de sombere gedachten terug. Ze denkt aan haar broers die de boerenstiel voortzetten en haar wekelijks op maandag trouw van proviand voorzien. Maayken vertelt aan de andere zusters over de avonden waarop haar vader, net voor het slapengaan, horrorverhalen over heksen, spoken en andere schrikwekkende creaturen opdiste. Ze ziet ook haar moeder terug die de bij haar kroost opgekomen angst temperde met opmonterende volkse of religieuze liedjes. In de bedstede onder de nok van de stal vervormden de histories zich bij het slaap vatten tot schrikwekkende kinderdromen. Zo werd het verhaal van Kalle-MetDen-Haak vaak verteld in nu en dan een andere setting. “Niet te dicht bij het water hè. Kalle met den haak zit daar. En ze zal er u met

Het was een periode waar mensen in angst leefden, niet begrepen waarom hen zoveel onheil geschiedde en dan kwamen ‘heksen’ of ‘duivels’ goed van pas. Het is in tijden van onzekerheid dat vele volksverhalen ontstaan. Ze werden van generatie op generatie doorverteld. Zo kon ook Maayken bij valavond haar medezusters voor het slapengaan boeien met die fantastische vertelsels of nachtmaren, zoals dat van heks Mantine die op het platteland ronddwaalde en bedelde. Toen ze eens op een boerderij een kind zag, moet ze gezegd hebben: "Wat een schoon kind!" En toen ze weg was, begon het kind met schuim op de lippen te bijten naar alles wat het zag. Het krijste van heel diep binnen uit zijn keel. De boreling at niet meer, waardoor hij helemaal uitgemergeld raakte. Ook de paters waren bang en wilden het kind niet komen belezen. Uiteindelijk is de baby een gruwelijke dood gestorven. Maayken leerde als non lezen en schrijven en pende enkele van haar vertelseltjes neer. Vooral kinderen, zwangere vrouwen en jonge moeders werden hierin bang gemaakt. Hoe het Maayken van Heule verder verging, weten we niet. We kunnen op basis van haar verhalen alleen gissen naar de nachtmerries en de trauma’s die haar hersenspinsels in de woelige zestiende eeuw beheersten.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

Frederik TACK

SPELLETJES De werkwijze is bekend. Alle te zoeken woorden zijn zowel verticaal, horizontaal als diagonaal in de twee richtingen verborgen. Als je die allemaal doorstreept hebt, houd je een aantal letters over die in de gewone leesrichting een woord vormen.

WOORDZOEKER AFHAAL – AVONDKLOK BEPERKINGEN – BESMETTINGEN BETEKENEN – BREXIT – CHINA COHORT – FLIK – GENIETEN HEILDRONK – HERHALEN KNUFFELCONTACT – LENTE LOCKDOWN – LONG MASKERPLICHT – OBAMA OPSPORING – OPTIMISTISCH PAKJE – PARTNER – POLITIE REISPLANNEN – STIEL THUISWERK – VACCIN – VERSCHIL VLAMINGEN – VOLHOUDEN WARM – WENSKAART

SUDOKU

GEZOCHT Waar juist werd deze foto genomen? Om in aanmerking te komen voor een prijs, stuur je het antwoord op minstens één van de spelletjes (filippine, sudoku, fotovraag) vóór 1 maart 2021 naar redactie.heule@gmail.com. Je kunt de oplossingen ook sturen naar of bezorgen in De Vonke, Lagaeplein 24, 8501 Heule t.a.v. De Heulenaar. Veel plezier en veel succes!

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JANUARI 2021

a a k n a d met

STEENSTRAAT 11 8501 HEULE 056/35.16.83

Winnaar spelletjes editie Oktober 2020 Oplossing filippinepuzzel: Heerlijkheid Oplossing Sudoku: 3948 Oplossing fotozoektocht: de haan staat boven op Preetjes Molen Eva Vandenberghe bezorgde ons de juiste oplossing en ontvangt een wijnpakket aangeboden door fox-wijnen uit Heule. PROFICIAT!