De Heulenaar juli 2021

EEN UITGAVE VAN HET HEULS DENKPLATFORM - JULI 2021 - NUMMER 36

Terug naar de tijd van de jonge Stijn Streuvels...

GEERT LEFEVRE Het mooie verhaal van reclamebureau GBL

TINE LAPERRE Fotografe voor vzw Boven de Wolken

SARAH BOSSUYT Voor het eerst damesvoetbal bij Noordstar

Zie pagina 4

Zie pagina 13

Zie pagina 15

COLUMN

Spaghettibandjes De kleren maken de man… maar ook de vrouw. Je kledingkeuze weerspiegelt je identiteit en daarom moet je vrij zijn om te mogen dragen wat je maar wil.

Zo dachten enkele leerlingen van een school er onlangs over. Toen bleek dat in heel wat scholen voorschriften gelden waarbij de meisjes blijkbaar meer geviseerd worden dan de jongens. Ik herinner me ook nog de heisa van enkele jaren geleden, toen in een school alle mannen een… rok droegen omdat ze van de directeur geen korte broek mochten dragen. Op deze manier wilden ze een duidelijk statement maken omdat vrouwelijke collega’s in warm weer op school wel een rokje konden dragen.

De lengte van de rok laat ik hier nog even in het midden. Vroeger was de grens heel duidelijk: er was het schooluniform. Omdat daar een prijskaartje aan vasthing en ieder kind uniek is en dus niet ‘uniform’, werd die verplichting bijna overal afgeschaft.

Uniformen zijn enkel en alleen verbonden met bepaalde beroepen, zoals politie, verpleegkundigen, stewardessen, enz. Hopelijk zijn deze personen minstens even uniek. Maar een uniform zorgt in deze gevallen natuurlijk voor een zekere herkenbaarheid en soms toch wel erkenning. In ziekenhuizen wordt dikwijls wel nog een onderscheid gemaakt tussen de kleding van de logistieke diensten, zorgkundigen en de verpleegkundigen. Discriminatie of niet?

Soit, laat ons niet afdwalen en even terugkeren naar de school en het uniform. Na de afschaffing van het verplichte keurslijf werd gesteld dat je deftig gekleed naar school moest komen. Maar hier komt de aap uit de mouw: wat heet precies deftig? Tijdens mijn middelbareschooltijd in Heule ben ik eenmaal naar huis gestuurd geweest omdat ik het aandurfde om met stoffen schoenen (All Stars, nota bene) het schoolgebouw te betreden. Verder moesten mannelijke scholieren hun lang haar altijd in een staart dragen en mocht het haar onder geen beding loshangen. Van discriminatie gesproken. Maar ook wij protesteerden en met succes. Ik zie geen enkele schooldirecteur die het nu nog zou aandurven om iemand met stoffen schoenen naar huis te sturen.

Misschien is het tegenwoordig zelfs het meest deftige schoeisel geworden…

Ondertussen gaan de discussies over de kledingvoorschriften op school verder. Mogen meisjes topjes dragen met spaghettibandjes? En is een crop top of naveltruitje nu strandkleding of kan dit op school voor deftig genoeg doorgaan? En waarom zou een man geen rok mogen dragen? Dit soort vragen doen veel stof opwaaien. Maar gelukkig mogen en kunnen we hierover eens debatteren en zullen er evenveel meningen als mensen zijn. Maar het valt me wel op dat de bovenlijn en de onderlijn van wat deftige kleding genoemd wordt, nogal kort van stof is...

Annelies LAMBERT

2

INHOUD Column: Spaghettibandjes - p 2 Voorwoord: Veel leesgenot - p 3 Tip van de gemeenschapswacht - p 3 Reclamebureau GBL schrijft succesverhaal - p 4 Rosa Lapere heeft haar straatnaam - p 6 Dr. Claude Damman over bewogen coronajaar - p 7 Streuvelen door Heule met De Griffioen - p 9 Afgebrande kloosterkapel is een groot verlies - p 10 Luc Verbeke: steenkapper-kunstenaar - p 11 Tine fotografeert sterrenkindjes - p 13 Sarah Bossuyt: “Voetbal is mijn passie“ - p 15 Over vuurlopen, boomhutten bouwen... - p 16 150 jaar Sente met wandelingen en kunstproject - p 18 Fotopagina - p 19 Wijkteam Heule De Zevenkamer - p 20 Spelletjes - p 22 Kleurwedstrijd - p 23

COLOFON REDACTIE: Bob Carron, Andréa Decock, Walter Deleu, Carlo Herpoel, Annelies Lambert, Jessica Dobbelaere, Noël Maes, Lize Meert, Stijn Tanghe, Frederik Tack, VORMGEVING: Jowan DRUK: Drukkerij: GBL Studio, Heule REDACTIEADRES: oc De Vonke, Lagaeplein 24, 8501 HEULE, tel. 056 24 06 20 E-mail: redactie.heule@gmail.com Rek. nr. BE30 0682 43691511 De Heulenaar is een uitgave in opdracht van het Heuls DenkPlatform met gratis verspreiding in Heule.

Abonnement buiten Heule: € 10 per jaar AFHUREN: 1 pagina € 75 – ½ pagina € 40 SPONSORING: € 55 per nummer of schenking prijzen ≥ 2 wedstrijden (logo op laatste pagina) V.U.: Stan Callens, Abeeldreef 2, 8501 HEULE De Heulenaar verschijnt in: januari - JULI - juli - oktober.

Artikels en aankondigingen van activiteiten voor het volgend nummer worden verwacht op het redactieadres voor 1 maart, 1 juni,1 september of 1 december.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

VOORWOORD

Veel leesgenot!

“Wanneer worden de teugels nu gelost?” Dat was in het vorige nummer van De Heulenaar de prangende vraag.

Welnu, ze zijn intussen, gedeeltelijk toch, gelost. Dat kunnen we het best zien aan de Heulse terrasjes waar we sinds 8 mei opnieuw mogen samenkomen. En sinds 9 juni mag de horeca, onder voorwaarden, ook weer binnen openen. Hoe dan ook een gevarieerd menu in dit nummer van De Heulenaar.

Merkwaardig toeval dit jaar: 150 jaar Sente en 150 jaar Stijn Streuvels vallen samen. Bij Sente is het wel met een jaartje corona-uitstel. Ook merkwaardig: de twee herdenkingen zijn ingezet met een wandeling en alle twee gebruiken ze daarvoor de modernste middelen: via de smartphone kan de wandelaar allerlei beelden en verhalen over vroeger zien en soms ook beluisteren. Of hoe verleden en toekomst elkaar raken. Zeker doen tijdens de zomermaanden!

Verder in dit nummer gaan we op bezoek bij het reclamebureau GBL waar onze dorpskrant van de persen rolt. We spraken met dr. Claude Damman van Heule-Watermolen die gelukkig covid overwonnen heeft en waren ook welkom in het kunstatelier van Luc Verbeke. We maken kennis met de bijzondere vorm van fotografie die Tine Laperre beoefent. Ergens te lande gingen we zelfs op weerbaarheidstraining. En hoe zit het met de meisjeswerking bij ‘de Noordstar’? En heeft Rosa Lapere, die een straatnaam kreeg, ook iets met Streuvels te maken? We bekijken ook nog de stand van zaken van de kloosterkapel na de dramatische brand in april.

Alvast veel leesgenot.

Tip van de gemeenschapswacht

Help inbrekers niet Voor inbraken moet je altijd waakzaam blijven. Enkele eenvoudige tips kunnen helpen om het aantal inbraken drastisch te laten dalen. We zetten ze voor u even op een rijtje: • Maak je huis goed zichtbaar door goede binnen- en buitenverlichting en een laaggesnoeide voortuin.

• Vergeet de zij- en achterkant niet, want daar slaan ongewenste gasten bij voorkeur toe.

• Help de inbrekers niet… berg ladders en tuingereedschap goed op.

• Leg waardevolle voorwerpen uit het zicht. Berg ze op, registreer en fotografeer ze.

• Beheer je sleutels goed en steek ze dus niet onder de deurmat of in de bloembak.

• Sluit altijd alle ramen en deuren… maar ook de garage, tuinhuis én het kelderraam. Zelfs al ben je maar enkele minuten weg.

• Geef je huis bij afwezigheid een bewoonde indruk. Vermijd dus een volle brievenbus en maak goede afspraken met de buren.

Mocht u toch het slachtoffer geworden zijn, of getuige zijn van een inbraak, neem dan zeker contact op met Politiezone Vlas.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

3

ECONOMIE

Reclamebureau GBL schrijft succesverhaal Ze doen er niet veel voor om zelf in de kijker te lopen, terwijl ze er net voor zorgen dat hun klanten wel zo veel mogelijk publieksbekendheid krijgen. GBL staat voor Grafisch Buro Lefevre maar kan ook de afkorting zijn van ‘Go Beyond Limits’, de grenzen verleggen dus. En dat doen ze daar in de ambachtelijke zone Waterven. Bij GBL rolt al vele jaren deze dorpskrant De Heulenaar van de digitale persen.

Hoog tijd om eens te luisteren naar het verhaal van de familie Lefevre, met Geert en echtgenote Caroline Vandenheede, maar ook hun drie kinderen, die alle drie actief zijn in het bedrijf, dat sinds enkele jaren geleid wordt door de tweelingbroers Pieter en Michael. Hun zus Anne werkte in de administratie.

GBL is vandaag een van de grootste reclamebureaus van WestVlaanderen en wil nog groeien.

De familie Lefevre is in HeuleWatermolen welbekend. Aurèle Lefevre en Irène Meulebrouck baatten er jarenlang de slagerij uit vlak tegenover de Sint-Godelievekerk. Ze hadden drie zonen: Geert, Rik en Frank. Geert is de stichter van GBL. Rik werkte ook in de drukkerijsector maar is in 2013 op 54-jarige leeftijd overleden.

Frank volgde zijn vader op als slager. “Als oudste mocht ik al van mijn 8 jaar met mijn vader helpen om beentjes te kuisen”, zegt Geert.

“Toen ik 12 was, was ik dat goed beu en wist ik dat het beenhouwersvak niets voor mij was.”

Hoe het begon Geert volgde het lager middelbaar in het Sint-Amandscollege en is dan naar de drukkerijschool Higro in Gent getrokken: “Het was de

opkomst van de offsetdruk. Ik ging eens naar een opendeurdag en dat boeide mij. Ik tekende ook wel graag.” Na zijn studies werkte Geert in enkele drukkerijen, eerst bij Vanoverbeke in Vichte, daarna bij het toenmalige Euroset in Kuurne. Hij volgde intussen een cursus fotografisch zetten – later ook marketing – en ging toen aan de slag bij drukkerij Vandevelde in Kruishoutem. Op 32-jarige leeftijd besliste Geert in 1989 om ‘op zijn eigen’ te beginnen. “We woonden toen in de Roterijstraat in Kortrijk”, vertelt hij. “We begonnen in ons huis, het tuinhuis was donkere kamer en zelf leefden we in de keuken. We zijn dan verhuisd naar de Antoon Van Dycklaan, waar we beneden werkten en boven woonden.” In 1992 verhuisden Geert en Caroline dan naar de Molenstraat in Heule, waar ze in een bestaand atelier van de vroegere zetelgarnierder Boone ruimte vonden om uit te breiden.

Begonnen met het ontwerpen en drukken van catalogi groeide GBL uit tot een volwaardig en snel groeiend reclamebureau dat ook technologisch een enorme evolutie kende.

De tweelingbroers

Geert Lefevre en echtgenote Caroline Vandenheede mogen best trots zijn op wat zij de voorbije 30 jaar gerealiseerd hebben. © Noël Maes

4

Toen Geert begon, zaten Pieter en Michael als het ware nog in de pampers, maar kleine kinderen worden groot natuurlijk. Intussen zijn de tweelingbroers 35. Michael studeerde grafische en digitale media aan de Artevelde Hogeschool in Gent, Pieter sales en marketing aan de Vives Hogeschool in Kortrijk. “Toen ze afgestudeerd

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

ECONOMIE waren, rees de vraag of ze het zagen zitten om in het bedrijf te stappen”, zegt Geert. “Het antwoord was ja.” Vandaag is Pieter managing director en verantwoordelijk voor verkoop, prospectie, klanten online. Hij is ook het gezicht voor de buitenwereld.

Michael is als production manager verantwoordelijk voor de interne administratie en het offlinegebeuren. Geert zorgt voor de financiële supervisie, moeder Caroline voor planning en administratie en zetwerk en opmaak. Caroline is overigens ook bekend als fotografe – ze heeft vroeger heel wat fototentoonstellingen georganiseerd met Heule-Watermolenkermis – en is ook actief als keramiekkunstenares. Geert is ook bekend als medeorganisator van het festival Road Rock, dat dit jaar plaatsvindt op 28 augustus op coronaveilige evenementenplein Depart XXL in Kortrijk en waarvan de opbrengst gaat naar Youth For Music, een organisatie die kansarme kinderen de kans geeft om een muziekinstrument aan te leren.

alles van A tot Z en dat was toch een zware overstap. Het is de juiste zet gebleken.” Wie zijn de klanten van GBL? “Voor 60% is dat de bouwsector in de brede zin, inclusief interieur-inrichting en sanitair bijvoorbeeld. Dat is historisch gegroeid. Het is ook bekend: als de bouwsector draait, draait alles. De groep Huyzentruyt was onze eerste klant en is dat nog altijd. Daarnaast werken we voor een divers publiek, van brouwerij Omer over TUI tot AZ Delta. We hebben klanten over heel Europa, van Italië tot Polen.” In 2016 verhuisde GBL naar een nieuwbouw op Waterven en is sindsdien gegroeid van 12 naar 42 personeelsleden. In 2020 zaten ze op Waterven weer te krap en werd 1 miljoen euro geïnvesteerd, met o.a. een bedrijfsrestaurant.Daarop sloeg corona toe. “We bleven aan de slag,” zegt Pieter Lefevre, “maar onze medewerkers werkten van thuis uit en dat ging verbazend goed en efficiënt. Daarom beslisten we dat ons kantoor niet langer de eerste werkplek wordt, maar eerder een sociale ontmoetingsplaats.” En toch heeft GBL

opnieuw plaats te kort. “En volk”, zegt Geert. “Gekwalificeerd personeel vinden is echt moeilijk.

We hebben voortdurend vacatures. Maar we hebben ook weer plaats te kort. We denken eraan om met een afdeling opnieuw naar de Molenstraat te trekken en we hebben zelfs plannen voor een nieuwbouw in de Iepersestraat, waar we een stuk grond van het vroegere Mewaf bezitten.

De meeste reclamebureaus zitten in Gent en Brussel maar waarom blijven de Lefevres dan liever in de regio? “We denken er niet aan om weg te trekken”, zegt Geert. “Er is ook nog zoiets als de WestVlaamse werklust! Andere bureaus doen soms op ons een beroep om problemen op te lossen…”

GBL heeft onlangs trouwens een Brussels bureau overgenomen: Peggy-O. Brussels maar wel onder leiding van de West-Vlaamse Heidi Seys die aan Heulebos woont. Het is overigens een exclusief vrouwenteam en vrouwen zijn nu al in de meerderheid bij GBL. Noël MAES https://www.gblstudio.be

Bouwsector Intussen is GBL niet langer zomaar een communicatie- of marketingbureau maar wat men noemt een ‘full-service-bureau’, dat gaat van een complete marketing- of merkstrategie over online adverteren, ontwerpen van websites, grafisch ontwerp, maar ook nog altijd het drukken van brochures. “We hebben een klant voor wie we nog 1 miljoen brochures per jaar leveren.

Wel op milieuvriendelijk papier!

Maar waar tot voor enkele jaren de verhouding offline-online 80%20% was, is dat vandaag nog 30% offline (papier) tegenover 70% online. In het begin deden we vooral toelevering, zaken die drukkers niet aankonden. Nu doen we

De tweelingbroers Pieter en Michael Lefevre leiden het reclamebureau en hebben de ambitie om verder te groeien. © GBL

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

5

MOEDER VAN DE TINEKESFEESTEN

Rosa Lapere heeft haar straatnaam Na een behoorlijk lange procedure, nog vertraagd door de coronacrisis, is het zover. Rosa Lapere, ’moeder van de Tinekesfeesten’, heeft haar straatnaam. Begin mei werden de straatnaamborden Koning Leopold II-laan vervangen door die van Rosa Laperelaan.

Het idee om Rosa Lapere een straatnaam te geven, werd in juli 2019 al geopperd bij de 25ste verjaardag van haar overlijden. Er was toen net veel te doen rond de vraag naar meer vrouwelijke straatnamen. In november 2019 ontstond er algemene deining rond straatnamen voor Koning Leopold II. De gemeenteraad besliste toen om in Heule de straatnaam te schrappen. De straatnamencommissie koos dan voor Rosa Lapere, als eerbetoon aan de dame die in

1963 het idee opperde om een ‘Tineke van Heule’ te verkiezen.

Het jaar daarop werd wijlen Bernadette Seynaeve het eerste Tineke.

Vandaag is het Tinekesgebeuren een groots evenement en een begrip in Vlaanderen. Rosa mag terecht de ‘moeder van de Tinekesfeesten’ genoemd worden.

Na 1971 trok Rosa zich terug uit de Tinekesorganisatie, maar ze bleef wel alles van nabij volgen. In dat jaar was zij ook nog een van de drijvende krachten achter het organisatiecomité van de Nationale Streuvelsherdenking in Heule bij de 100ste geboortedag van de schrijver. Ze is trouwens twee jaar na elkaar met enkele Tinekes op het Lijsternest bij Streuvels ontvangen, in 1967 en 1968.

Er werden door sommige bewo-

ners bezwaren ingediend tegen de nieuwe straatnaam, maar dat was vooral door de rompslomp die erbij zou komen kijken, niet tegen de naam zelf. De stad beloofde trouwens om de kosten die met een adreswijziging gepaard gaan, voor haar rekening te nemen. Op 9 november 2020 keurde de Kortrijkse gemeenteraad de straatnaam definitief goed. Begin mei werden de borden dan vervangen. De Tinekeswerkgroep denkt nog aan een officiële onthulling als corona het toelaat.

Rosa werd op 27 april 1922 geboren als dochter van Theodule Lapere, uitbater van café Den Bouw – het opschrift is nu nog te lezen – op de hoek van de huidige Zeger van Heulestraat en de Antoon van Liedekerkeweg. Ze volgde middelbaar onderwijs en heeft onder andere als bediende gewerkt bij de Céruse des Flandres, bekend als de loodwitfabriek (later verffabriek De Clerck). Ze had nog twee zussen.

Marie-Louise woonde laatst in de Peperstraat en is in 1999 overleden. Zus Laura baatte samen met haar man André Devloo een slagerij uit (waar nu juwelier Lieven Delombaerde is). Na het overlijden van André in 1971 heeft zij dan samen met Rosa in de Antoon van Liedekerkeweg het café Gasthof Tineke van Heule annex feestzaal uitgebaat. De zaak werd daarna tot woonhuis omgebouwd en beide zussen brachten er hun laatste levensjaren door. Rosa overleed op 1 juli 1994, Laura in 2006.

Rosa Lapere bij haar bezoek aan Stijn Streuvels in 1967.

6

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

Noël MAES

CORONA

Dr. Claude Damman over een bewogen coronajaar ‘Tempus fugit’ schreef de Romeinse dichter Vergilius en gelijk had hij. De tijd vliedt inderdaad sneller dan je denkt. Het is intussen meer dan 60 jaar geleden dat de toen 27-jarige Claude Damman zich als huisarts in Heule-Watermolen installeerde. Nu is het al een paar jaar geleden dat hij de Watermolen vaarwel zegde en samen met zijn vrouw Anny Beel op een serviceflat bij wzc Sint-Jozef in de Condédreef zijn intrek heeft genomen.

Beiden werden op 21 maart 2020 bij de allereersten door het coronavirus gevat en opgenomen in AZ Groeninge.

De behandeling was toen echt nog in een fase van ‘vallen en opstaan’. Zelfs medicijnen uit de bestrijding tegen malaria werden getest. Claude heeft er minstens drie maanden totaal geheugenverlies aan over gehouden.

Hij spreekt zich echter niet uit of de oorzaak bij covid dan wel bij de medicatie moet worden gezocht. Gelukkig konden beiden covid overwinnen en eind april weer herenigd worden.

Het geheugen kwam gelukkig terug en Claude herinnert zich opnieuw zijn studentenjaren in Leuven. Hij was er preses van een medische studentenvereniging en hij voetbalde in de universitaire ploeg. In die tijd speelde hij ook bij de eerste ploeg in bevordering bij Waregem. Na zijn opleiding als huisarts en een jaar in Congo kwam hij in oktober 1960 samen met zijn echtgenote Anny (beiden uit Anzegem) naar Heule-Watermolen. Door zijn sociaal engagement en volkse omgang werd Claude heel snel voorzitter van het kermisbestuur. Vanaf eind de jaren zestig organiseerde hij halve marathons en hij wist door goede connecties toppers als Karel Lismont aan de start krijgen.

Als geneesheer gelooft Claude vast in de ‘natuurlijke’ methode van de homeopathie. Ooit komt er volgens hem een dag dat het coronavirus door homeopathie kan worden bedwongen.

Artsen met wie hij samengewerkt

heeft, zetten nu zijn werk verder. ‘Baat het niet, dan schaadt het niet’ maar tijdig teruggrijpen naar klassieke geneeskunde moet wel altijd kunnen.

Tijdens de lockdown heeft Claude het zoals de meeste bewoners van de woonzorgcentra moeilijk gehad met het gemis van kinderen en kleinkinderen. De universitaire opleiding van zijn kleinkinderen volgt hij nauwgezet. Bij de dagindeling hoort voor Claude, die gelovig is, in de voormiddag de dagelijkse mis in de kapel van het wzc. Hij ontpopt zich ook als een soort ‘werfopzichter’ op de uitbreidingswerken van het rusthuis in de tussen de bestaande site en de tuinbouwschool Condédreef (zie https://www.kortrijk.be/site-

conde). Daar komt een nieuwe woonzorgcampus met 132 kamers, een dagverzorgingscentrum, een wijkcentrum en een voorschoolse kinderopvang. Hij volgt alles met argusogen en zegt soms niet echt de logica te volgen: “Met bulldozers hopen grond uitgraven en gewoon 20 meter verder weer op een hoop gooien. Het lijkt wel sisyfusarbeid”, zegt hij.

De Heulenaar en vooral de vele kennissen en vrienden van HeuleWatermolen wensen Claude en Annie – beiden 87 – verder een rustige en aangename dag-aan-dagbeleving toe.

Walter DELEU

Dr. Claude Damman: “Het gemis van kinderen en kleinkinderen in de lockdown was zwaar.” © Walter Deleu

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

7

CULTUUR

Streuvelen door Heule met De Griffioen “14 april 1882. Het zit er weer bovenarms op in de Krakeelstraat. Remi en Amedé, twee kwajongens van 9 jaar, hebben hun buurmeisje Victorientje gebonden met een kommel (dialect voor dik touw of koord) en slepen haar door de straat, tot haar moeder Constance tussenkomt en het koord meeneemt. Lucie, moeder van Remi, gaat de kommel terugeisen, maar krijgt een duchtig pak slaag van een uitzinnige Constance. Buurman Charles is getuige…”

Van het gebeuren is er een politieverslag. ‘Ambras in de Krakeelstraat’ is maar één van de vele verhalen die je nog tot eind oktober – via de smartphone – kunt beluisteren langs de 7,5 kilometer lange wandeling ‘Streuvelen door Heule’ die ons helemaal terugvoert naar het Heule van de jonge Stijn Streuvels die toen nog Frank Lateur heette. Opmerkelijk is wel dat nog heel wat gebouwen of straatbeelden weinig of niet veranderd zijn.

Op 4 oktober 2021 is het 150 jaar geleden dat Stijn Streuvels in Heule geboren werd en die verjaardag wordt vanzelfsprekend herdacht. Hoe kan het anders: geboortedorp Heule zorgt met ‘Streuvelen door Heule’ voor de primeur. Confrérie De Griffioen, die er altijd bij is als er te feesten valt maar de hele coronaperiode moest ‘binnenblijven’, nam het initiatief.

Als bestuurslid van De Griffioen én de heemkundige kring Langs d’Heuleboorden was Bart Huysentruyt de geknipte man om het idee uit te werken.

De wandeling steunt op verschillende verhaallijnen. Streuvels woonde tot zijn 16de in Heule, laatst in het huis dat nu in café Dudu geïntegreerd is en waar aan de gevel het grote graffitidoek hangt. De wandeling is gebaseerd op de vele jeugdherinneringen die Streuvels neerschreef in zijn boek ‘Heule’ uit 1942. Veel aandacht gaat naar de Moorderij van Heule in 1880, een incident in de Schoolstrijd waar een dode viel. Streuvels, toen 9 jaar, was sterk onder de indruk. Ten slotte zijn er ook vaak sappige anekdotes uit Heulse politieverslagen uit die tijd. Die verhaallijnen kruisen elkaar geregeld, doordat personages uit de verslagen ook wel in Streuvels’ boek voorkomen of zelfs iets te maken hebben met de ‘Moorderij’.

De meest boeiende manier is te wandelen met de smartphone, wat interessant is voor de jongere generaties om Streuvels beter te leren kennen. Via www.erfgoedapp.be download je gratis ‘Streuvelen door Heule’. Op 23 plaatsen kun je dan op de smartphone tekst en foto’s zien en op 10 plaatsen zelfs een verhaaltje beluisteren (met Heulse ‘stemacteurs’). De wandeling blijft tot eind oktober op de app geactiveerd. Zonder de smartphone kun je de verhalen niet beluisteren maar alles perfect volgen aan de hand van een verzorgde brochure in kleurendruk en met wandelkaart, voor 6 euro verkrijgbaar in café Dudu.

Noël MAES

‘Streuvelen door Heule’ werd op 13 juni officieel geopend in aanwezigheid van drie kleinkinderen van Streuvels: Leentje Vandemeulebroecke, Frank en Karel Baert (met wandelgids in de hand), samen met leden van De Griffioen en enkele Streuvelskenners. © Andréa Decock

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

9

ACTUALITEIT

Afgebrande kloosterkapel is een groot verlies voor Heule Er heerste grote consternatie die mistige dinsdagmorgen 20 april 2021 toen de kapel van de zusters van Liefde in de Mellestraat in lichterlaaie stond. De brand ontstond in de vroege de ochtend. Gelukkig vielen er geen slachtoffers maar de meer dan 100 jaar oude kapel, die zelfs de skyline van Heule beheerste, was reddeloos verloren.

Onnodig te zeggen hoe zwaar en diep de zusters, van wie sommigen 50 jaar en meer dagelijks in de kapel gingen bidden, getroffen waren. Zuster overste Riet Devriese drukte de gevoelens voor de tvcamera’s uit: “We zijn ontworteld en ontheemd.” De 21 zusters die in de gebouwen verbleven, moesten geëvacueerd worden en ook tijdelijk elders ondergebracht worden.

We zijn intussen enkele maanden verder. Op 22 juni keerden 15 zusters terug naar hun vertrouwde

klooster maar niet meer hun vroegere kamer. Voor acht van hen werden kamers ingericht in het gedeelte tussen de kapel en het kruispunt met de Pastoriestraat en de Heulsekasteelstraat (achter het H. Hartbeeld als je de Mellestraat inrijdt). Daar was voordien de ziekenafdeling. Dit gedeelte kreeg nu een nieuwe naam: ‘Dageraad’. Het inluiden van een nieuwe toekomst.

Zeven andere zusters krijgen een kamer in wat met het Centraal Huis noemt: het gebouw is nieuwer dan de rest en is destijds noviciaat (opleiding van jonge zusters) geweest.

Al snel werd vastgesteld dat het geen zin had en ook onmogelijk was om de grote kapel – de torenspits zou zelfs iets hoger zijn dan de spits van de kerk! – opnieuw op te bouwen. Het wekte bij sommigen verbazing maar de neogoti-

Om stil van te worden: de ruïne van de kapel twee maanden na de brand. © Noël Maes

10

De nieuwe kleinere kapel die zopas in gebruik genomen is (hier nog niet helemaal afgewerkt). © Noël Maes sche kapel was ook geen beschermd monument. De eerste steen werd gelegd op 4 november 1899. Het klooster was door Agatha Lagae gesticht in 1838 en bestond toen dus al 60 jaar. De eerste kapel bevond zich in het ‘vrouwenhuis’, waar de lesgeefsters van een naaischool verbleven en dat is net de plaats van de heringerichte vleugel Dageraad.

En daar is nu ook van de vroegere eetzaal voor de terugkerende zusters een nieuwe kleine kapel ingericht. Ze werd op 2 juli – dat is de officiële stichtingsdatum van de congregatie in 1838 – ingezegend.

Wat er in de toekomst met de ruïne van de afgebrande kapel kan gebeuren, is nog een vraagteken.

Feit is dat men ze op een of andere manier wil bewaren, mogelijk als ‘stilteplek’. Er zijn enkele ideeën rond. Er moeten ook nog technisch-bouwkundige problemen opgelost worden. Vooral de voorgevel, die gestut werd, levert een veiligheidsprobleem op.

Feit is dat de kapel voor de Heulenaars, gelovig of niet, een groot verlies betekent.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

Noël MAES

KUNST

Luc Verbeke: steenkapper-kunstenaar in de vierde generatie De Heulenaar stapt het atelier van Luc Verbeke in de Kortrijksestraat binnen. Je ademt er het steenstof en voelt het zweet van het harde labeur door de confrontatie met het marmer. Deze bouwkundig ingenieur is een van de vele uitmuntende kunstenaars die in ons dorp vastgebeiteld werd door de geschiedenis van zijn sibbe. Al meer dan 130 jaar bestaat de firma Verbeke waarvan Luc de vierde generatie vertegenwoordigt.

Luc (63) is trots op zijn familiegeschiedenis : “Het steenhouwen begon in 1888 met mijn overgrootvader Joseph (1867) die in Tielt de firma opstartte. Hij was een van de eersten in de streek die een mechanische zaagmachine had en noemde zijn bedrijf fier Mecanieke steenwerkerij Verbeke. Zijn zoon en mijn grootvader Henri nam het over en verhuisde na de Tweede Wereldoorlog naar Heule. In de vroegere weverij Cleppe achter de huidige vishandel Verougstraete vond hij zijn stek. Het huis in Tielt was gebombardeerd en er was veel herstelwerk in de Kortrijkse regio.”

Lucs vader Octaaf Verbeke (19252011) moest noodgedwongen zijn studies van architect stopzetten om in de zaak te komen helpen. Er was werk in overvloed en er moest brood op de plank komen in de moeilijke jaren na de oorlog. “Ik heb veel respect voor wat mijn vader bereikte”, zegt Luc. “Wanneer ik aan het werk ben, voel ik zijn adem, zijn aanwezigheid. Hij

verhuisde en richtte in 1954 het huidige atelier en de werkplaats op. Mijn vader was ook heel kunstzinnig en kon boetseren als de besten. Na mijn studies stapte ook ik in het bedrijf. Onze specialiteit waren keukenbladen, badkamerbekleding, trappen, kortom alles wat met binnenhuisinrichting in marmer te maken heeft. Nu ben ik 63 en glijd ik beetje bij beetje de pensioenleeftijd in.”

Aphrodite Na een carrière als aannemer van marmerwerken verwerkt Luc nu nog alleen de resterende marmervoorraad en noemt zichzelf voortaan liever beeldhouwer en restaurateur.

dellijk af en begint opnieuw. “Ik wil telkens vanuit het niets geïnspireerd worden. Daarom dek ik de gemaakte vormen af om me niet te laten beïnvloeden door de vorige vorm. Ik doe verder tot ik een tiental afgedekte vormen heb en dan maak ik mijn keuze. Zo heb ik het Nikebeeldje waar ik nu aan werk eerst ontworpen in klei en dan houw ik het zes keer groter uit in marmer,” verduidelijkt Luc. “Meestal werk ik aan drie eigen werken tegelijk tussen restauraties door.”

Luc heeft namelijk ook een reputatie opgebouwd als restaurateur. Zo herstelde hij recent het gedenkmo-

“Ik werk al decennia minder en minder figuratief. Het werk dat ik pas afgewerkt heb, is Aphrodite, de Griekse godin van liefde en schoonheid. Haar naam betekent letterlijk ‘uit het schuim der zee geboren’. Het boetseren, het vormgeven zat er bij mij altijd al in. Van in de kleuterklas maakte ik al vormpjes in klei. Zodra ik kon, volgde ik de kunstacademie in Kortrijk. In Oudenaarde leerde ik bronsgieten en in Frankrijk heb ik leren beeldhouwen in hout.“ Gereputeerd restaurateur De coronamaanden waren voor Luc een productieve periode. Het ontwerpen doet hij meestal in de winter omdat beeldhouwen wegens de koude soms moeilijk is.

Dan maakt hij vormen in klei, laat dit hard worden, dekt het onmid-

Luc met een van zijn laatste creaties: de geboorte van Aphrodite.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

11

KUNST nument voor de ouders van Guido Gezelle aan de kerk en ook het oorlogsmonument.

Toscane Luc werkt bijna uitsluitend met statuario-marmer, het marmer dat Michelangelo gebruikte. Hij gaat dit zelf uitkiezen in het Italiaanse Carrara.

“Ik volgde een cursus Italiaans en ga vaak beeldhouwen in de streek van dit stadje in het noorden van Toscane. Voor mij zijn dat topmomenten: het klimaat, de compagnie van andere beeldhouwers en de aanwezigheid van het materiaal. Een blok marmer moet je vooraf goed controleren op barstjes en scheurtjes.Soms kan je proberen eromheen te kappen, maar één keer verkeerd gekapt en je werk is naar de knoppen,” zegt Luc terwijl hij van zijn glas rosé nipt .

Knoflook Luc heeft nog heel wat plannen voor de toekomst. Nu kijkt hij vooral uit naar de Knoflookroute tijdens de Tinekesfeesten: “Ik stel er tentoon op de locatie Focus in de Gullegemsestraat. Het wordt allemaal nieuw werk, gemaakt in de coronaperiode. Verder wil ik ook een deel van mijn atelier inrichten als permanente tentoonstellingsruimte voor eigen werk en werk van bevriende kunstenaars.”

Het materiaal waarmee Luc werkt, is zwaar en extreem hard. De werken daarentegen getuigen van een lichtheid, helderheid en doorzichtigheid in een schitterend wit. Vaak zijn het abstracte creaties vanuit cultuurfilosofische inslag ontstaan.

De klassieke mythologie is nooit veraf. Zijn creaties zijn constant in beweging en veranderend. Luc

Luc met zijn werk ‘Het Begin’ huldigt het panta rhei-principe van Plato. Alles is in beweging. Niets is ooit, maar alles wordt.

La famiglia Verbeke Worden de creatieve genen doorgegeven aan een volgende generatie? Dochter Birgit (1988) erfde zeker de kunstzinnigheid. Ze is grafisch vormgever en werkt in Lissabon voor Google Ads. Samen met haar Portugese vriend Nuno Marques heeft ze ook nog een webdesignbureau (Mediacreators).

Zoon Xander (1991) studeerde af als bedrijfsvertaler-tolk en werkt als calculator-werfvoorbereider bij Steenhaut, een bedrijf dat sterk staat in aanleg en onderhoud van groen- en omgevingswerken.

Luc Verbeke (hier bij het terugplaatsen in oktober 2018 met kraanman Danny Platteeuw) restaureerde het oorlogsmonument bij de kerk. © Noël Maes

12

Lucs echtgenote Tine Vanghillewe was vroeger lerares klassieke talen en geeft nu Nederlands tweede taal aan anderstaligen. Ze is de muze en inspiratiebron van haar kunstenaar in zijn relatie tot de klassieke oudheid.

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

Frederik TACK

INTERVIEW Boven De Wolken

Tine fotografeert sterrenkindjes: “We wensen de ouders altijd proficiat“ Met de bekende fotografe Lieve Blancquaert als meter en door Music for Life heeft de vzw Boven de Wolken de jongste jaren een goede naambekendheid gekregen. Het is ook een heel mooi en warm initiatief. Het doel is om ouders van ‘sterrenkindjes’ – men noemt ze ook ‘stilgeboren kindjes’ – met foto’s een tastbare en ook kostbare herinnering te bezorgen. Alle medewerkers en fotografen werken vrijwillig maar vanuit dezelfde passie en begeestering. De Heulse Tine Laperre (38) is een van deze fotografen.

“In 2017 zocht men nog bijkomende fotografen en ik werd een paar keer getagd in een bericht op Facebook”, zegt Tine. “Het sprak me wel aan om dit te doen, maar ik durfde eerst niet. Ik was immers maar een amateurfotograaf. Stel je voor dat er in mijn shoot geen enkele bruikbare foto zou zitten…

Ik mocht er niet aan denken. Op 17 maart 2017 had ik mijn eerste fotoshoot en het lukte.”

Tine is altijd al gebeten geweest door het maken van beelden en het vastleggen van emoties: “Als tiener had ik me samen met een vriendin ontfermd over twee zussen met een mentale en fysieke beperking.

We deden de meest zotte dingen met hen: namen het vliegtuig naar Spanje, trokken naar zee voor een weekend en alles hebben we op beeld vastgelegd. Maar het is pas toen ik zwanger was van mijn oudste dochter Minne dat ik tijd vond om een cursus fotografie te volgen aan het Centrum voor Volwasse-

nenonderwijs. Ik volgde er alle modules die me interesseerden, kocht me een degelijke camera en ging aan de slag.”

Niek en Sara Toen de terminaal zieke Sara Dewaele, de echtgenote van bakker Niek Bossaert op Heuleplaats, haar afscheidsfeest gaf, werd Tine gecontacteerd als fotografe. “Ik zegde toe. Ik was daar toen ‘maar’ een buitenstaander. Het was een zeer mooie, intense en emotionele dag. Ik was zo dankbaar dat ik erbij mocht zijn en toen ik thuiskwam, wist ik zonder te kijken dat ik prachtige taferelen had vastgelegd. De beelden hebben voor Sara en Niek heel veel betekend en nu

Sara er niet meer is hebben ze nog meer waarde gekregen.”

“Door deze foto’s te nemen heb ik beseft dat ik eigenlijk ook in staat zou moeten zijn om te werken voor vzw Boven de Wolken. Ik maakte een portfolio op en stelde me kandidaat. Met resultaat. Ik mocht de eerste twee keer mee als stagiair en de derde keer kon ik alleen op reportage gaan. Ik ben enorm dankbaar dat het afscheidsfeest van Sara mijn opstap was naar Boven de Wolken”, zegt Tine.

Ondertussen hebben Niek Bossaert en Tine ook de liefde bij elkaar gevonden. “Ik was vanop een afstand aanwezig op het afscheidsfeest van Sara en heb haar daar ook leren kennen. Ze was een mooie, warme innemende

Tine Laperre: “Met Boven de Wolken bezorgen we ouders van sterrenkindjes een tastbare en kostbare herinnering.”

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

13

INTERVIEW dame. Dochter Ella en Niek spreken dagelijks over haar en ze is altijd en overal aanwezig. Door haar gekend te hebben, kan ik dit ook een plaats geven en kunnen we samen verder. Momenteel werk ik professioneel mee in de bakkerij maar mijn droom is om ooit zelfstandig fotografe te worden.”

Dankbaar Als men een beroep doet op Boven de Wolken, is er binnen de 24 uren altijd een fotograaf ter plaatse.

Tine: “Bij het binnenkomen wensen we de ouders altijd proficiat.

Ze zijn immers mama en papa geworden.

De meeste ouders reageren daar dankbaar op, sommigen zijn wat verrast door de uitspraak. Al kreeg ik al dikwijls de reactie dat ik de enige was die hen effectief gelukwenste...”

De fotoreportage verloopt verder altijd zoals de ouders het willen: “Sommigen houden hun baby het liefst zelf zo lang mogelijk vast.

Anderen laten mij alleen met de baby en terwijl ik aan het fotograferen ben, zoeken ze langzaam maar zeker toenadering om uiteindelijk dan toch samen op de

gevoelige plaat vastgelegd te worden.” Boven de Wolken probeert ook in te zetten op detailfoto’s: een plukje haar, de oortjes, de teentjes, een handje… Na enige tijd vervagen de herinneringen en deze foto’s dienen om ze haarscherp terug voor de geest te halen. Soms wil Boven de Wolken het onmogelijke waarmaken… “Zo had een collega een sterrenkindje gefotografeerd in het ziekenhuis.

De dag erop vroegen de ouders om ook eens bij hen thuis langs te komen en foto’s te maken. Ze hadden immers alles klaargezet in de verwachting met zijn drietjes thuis te komen en nu zouden ze alleen thuiskomen en de leegte voelen.

Toen ben ik langs geweest en heb beelden gemaakt van hun kindje in het wiegje, in het bad, in de tuin...

De mooiste foto daar is ongetwijfeld toen papa en mama met elkaar verstrengeld in bed lagen en hun eerstgeborene in het midden,” zegt Tine geëmotioneerd. “Ik krijg soms nog kippenvel als ik eraan terugdenk. Ooit heb ik eens een papa die zijn doodgeboren dochtertje vasthad, in tranen zien uitbarsten en toen kreeg ik het ook wel heel moeilijk. Een andere keer

Een prachtbeeld van het gezin Vermandere-Callens met sterrenkindje Pip en de andere kinderen Sef en Polle. © Tine Laperre

14

was er een asielzoekster die alleen beviel van een doodgeboren kindje terwijl de papa nog onderweg was.

Ze keerde noodgedwongen moederziel alleen terug naar het asielcentrum waar ze niet eens de moedertaal sprak noch familie en vrienden had die haar konden omringen. Gelukkig staat het team van Boven de Wolken altijd voor ons klaar en ondersteunen ze ons waar nodig. Eigenlijk kun je hen het best omschrijven als een tweede familie. De stichters Sharon en Anneleen staan erop om ons na iedere reportage op te bellen en te vragen hoe het is geweest.”

Met andere kinderen Als er al broertjes en/of zusjes zijn, probeert men hen ook altijd te betrekken in het verhaal: “Heel veel ouders willen hun andere kinderen zoveel mogelijk beschermen en afschermen. Maar soms is het goed om hen mee te hebben in het verhaal, ook al zullen ze het nog niet helemaal begrijpen. Mama haar dikke buik verdwijnt, maar er is toch geen kindje in de plaats gekomen. Uit ervaring weten we dat zelfs ouders die heel weigerachtig staan tegenover het betrekken van broers en zussen, achteraf heel blij zijn dat ze dit hebben gedaan. In het gezin Vermandere zijn papa Jakob en mama Miet Callens in december 2018 de trotse ouders geworden van hun stilgeboren dochtertje Pip. Hun twee zoontjes Sef en Polle zijn ook langsgekomen in het ziekenhuis en mochten mee afscheid nemen van hun zusje. Ondanks het vele verdriet konden prachtige familiemomenten vereeuwigd worden”, besluit Tine.

Annelies LAMBERT Info: www.vzwbovendewolken.be

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

SPORT

Sarah Bossuyt: “Voetbal is mijn passie“ KdNS Heule treedt volgend seizoen met een damesploeg aan in derde provinciale. Dat is voor het eerst in de Noordstargeschiedenis.

“En onze ambities zijn groot”, zegt speelster en voortrekster Sarah Bossuyt uit de Zeger van Heulestraat.

Mocht ik het kunnen herdoen, zou ik het aanbod van AA Gent aannemen en mijn carrière verder professioneel uitwerken op hoog niveau. Maar ja, het ‘sociale’ in mij speelde me toen parten. Je moest er veel voor over hebben en je kreeg er weinig voor terug. Het is niet zoals bij de mannen.”

Sarah (22) is gewoon zot van voetbal, van damesvoetbal dan. Het mannenvoetbal interesseert haar zelfs niet. Naast haar studies event en projectmanagement aan de Arteveldehogeschool in Gent staat vrouwenvoetbal bij haar centraal.

Er is nog veel werk aan de winkel om damesvoetbal als gelijkwaardig aanvaard te krijgen als bij de heren. “Zowel het financiële luik als de begeleiding en de omkadering. Ik ga zeker mee streven en werken naar gelijkheid, al zal dit

Ze is al van kindsbeen af door de voetbalmicrobe gebeten. De passie begon thuis in de tuin. “Daar speelde ik met mijn twee broers Thomas (25) en Pieter (20) altijd voetbal. Ik moest toen mijn mannetje staan”, zegt Sarah. Van waar haar voetbaltalent komt, weet ze niet. “Zeker niet van mijn vader. Hij is voetbalminnend en supportert voor KV Kortrijk maar daar stopt het dan ook.”

Maar haar voetbaltalent ging verder dan de tuin. Toen ze 9 jaar was, ging ze bij Noordstar Heule spelen, tot haar 15de. Toen trok ze twee jaar naar Club Brugge waar ze een jaar speelde bij de U16 en een jaar bij de beloften. Op 17-jarige leeftijd ontdekte ze het uitgaansleven. “Toen ben ik vertrokken uit Club Brugge en liet een aanbod voor AA Gent aan mij voorbijgaan”, vertelt Sarah. Achteraf gezien had ze het toch anders aangepakt. “Als ik terugblik, zou ik mezelf een klap in het gezicht moeten geven.

Sarah Bossuyt met het logo van de damesploeg: “Let op de toegevoegde paardenstaart…” © Carlo Herpoel

niet voor de nabije toekomst zijn.

Het wordt eerder iets voor mijn kinderen of kleinkinderen”, zegt Sarah lachend. “Ik kan alleen maar mijn steentje bijdragen.”

Home sweet Noordstar Heule Na Club Brugge speelde Sarah bij verschillende clubs om uiteindelijk opnieuw bij Noordstar Heule te stranden. Ze is een polyvalente speelster. Het nummer 77 speelt het liefst als aanvallende middenvelder.

De dames van KdNS Heule beginnen volgend seizoen in derde provinciale. “Dat is de startplaats voor nieuwe ploegen. Onze ambities zijn groot. We willen snel groeien en promoveren. Met onze ploeg is dit zeker haalbaar. Hopelijk kunnen we het 75-jarige bestaan van de Noordstar met een titel vieren”, zegt Sarah. Ondertussen zit zij al verweven in het bestuursorgaan van de Heulse club. Ze is verantwoordelijk voor de cel evenementen en is de ‘trekster’ van de dameswerking.

Sarahs toekomstplannen zijn duidelijk ‘goalgericht’: “Ik wil mijn voetbalcarrière afwerken in Heule en hopelijk is dat in een hogere klasse. Daarnaast zou ik graag mijn schoolstage ‘event en projectmanagement’ lopen in de sportsector. Het liefst bij de voetbalbond.” En zo blijft de bal rollen bij Sarah Bossuyt.

Carlo HERPOEL

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

15

SAMENLEVING

Over vuurlopen, boomhutten bouwen, kampvuren maken...

Liganta Forto wil de kracht van mensen naar boven halen en hen aantonen tot wat ze allemaal in staat zijn.

Dit gebeurt onder andere door het aanbieden van vuurlopen, van trainingen ‘rots en water’, door het ontwikkelen van leiderschap voor tieners en het organiseren van kampen voor kinderen in de vakanties.

Liganta Forto is Esperanto voor ‘bindkracht’ en is terug te vinden helemaal in het landelijke Heule in de Pachthofstraat 24.

De stichters van Liganta Forto zijn Ward Ghekiere en Goedele Vandamme, gesteund door hun vier kinderen Lana, Fran, Ziva en Ayla.

Ward heeft meer dan 18 jaar ervaring in de bijzondere jeugdzorg.

“Daar heb ik geleerd om jongeren niet te willen zien als een dossier vol moeilijkheden maar als mensen vol talenten en mogelijkheden.

Ieder gedrag, ook wat men bestempelt als slecht, vijandig of agressief, is communicatie. Het is aan ons om ook deze vorm van communicatie te erkennen en de veiligheid en geborgenheid te bieden die jongeren nodig hebben.

Dit kan door hun eigen krachten die ze wél hebben, te gebruiken als een goede vertrekbasis.”

Goedele Vandamme heeft jarenlange ervaring als trajectbegeleider van jongeren met een mentale beperking en hun context en werkt sinds kort voor de vzw Re-member, die een alternatief aanbiedt voor mensen met een psychische kwetsbaarheid en hun context.

16

Weerbaarheidstrainingen Omdat je in een instelling of voorziening toch nog dikwijls tegen wetmatige en administratieve muren botst, besloot Ward een vijftal jaar geleden om zelfstandig in bijberoep te starten. Liganta Forto was geboren en het aanbod was hoofdzakelijk gericht op adventure education. Dat betekent het aanbieden van buitenactiviteiten die een impuls geven aan je persoonlijke groei en de groepsontwikkeling (voor volwassenen).

Met de zogenoemde rots-enwatersessies kwamen er ook programma’s meer gericht op jongeren. Dit zijn dan weerbaarheidstrainingen waarbij ingezet wordt op het ontwikkelen van weerbaarheid, zelfvertrouwen, zelfreflectie en zelfbeheersing.

Een ander idee kwam een jaar geleden. “Zelf zijn we een nieuw samengesteld gezin met vier kinderen. Jaarlijks was het opnieuw een zoektocht naar kampjes in de vakanties, zodat wij verder konden blijven werken. We botsten tegen heel grote groepen en onpersoonlijke programma’s…“ zegt Ward.

“Ik trok mijn stoute schoenen aan en maakte een afspraak met de Stad Kortrijk om eens te informeren naar de regels om zelf kampen te kunnen organiseren en een aanbod te zijn binnen Sportplus. In een impulsieve bui heb ik hetzelfde moment al toegezegd, wetende dat onze eigen tuin op dat moment nog een wildernis was…”

In een mum van tijd werd de tuin omgetoverd in een ontmoetingsplaats voor jongeren met een

Ward, Goedele met dochtertje Ayla: “We hadden nooit durven dromen dat onze kampen zo zouden aanslaan.” © Noël Maes

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

SAMENLEVING mogelijkheid om kampvuren te maken en boomhutten te bouwen, om te vuurlopen en zo veel meer...

Er werd ook geïnvesteerd in een joert (ronde nomadentent) waar je in een cirkel zit en verhalen gedeeld worden.

“Het kamp bestaat uit een paar vaste vuistregels zoals ’s morgens samenzitten en vragen hoe het is en ’s avonds informeren we hoe ze de dag hebben ervaren”, zegt Ward. “Voor de rest hebben de deelnemers carte blanche en stellen we het kamp samen aan de hand van hun wensen, talenten en krachten.”

neer waakt en ze hebben natuurlijk maar een beperkt aantal blokken zodat er geredeneerd moet worden wat het beste tijdstip is om het vuur opnieuw aan te wakkeren. Als ze dit kamp hebben gevolgd, kunnen ze ook ingeschakeld worden om mee verantwoordelijkheid te dragen voor een nieuwe groep. Zo geven ze het geleerde en hun ervaring door.”

Naast de kampen voor jongeren richt Liganta Forto zich ook op de relatie tussen ouder en kind, en

Kleinschaligheid Ward en Goedele zien de toekomst van Liganta Forto heel positief: “We hadden nooit durven dromen dat onze kampen zo zouden aanslaan, maar ook de andere sessies kennen veel bijval. We krijgen achteraf heel wat positieve reacties op onze kampen, van zowel jongeren als hun ouders. Daar doe je het natuurlijk niet voor, maar het doet toch wel deugd om dit te horen.

Zelf kan ik ongelofelijk genieten van het zien waartoe mensen in staat zijn.”

Maak eens een pizzaoven Hoe kan zo’n kamp er dan uitzien?

Ward: “Enkele jongeren hebben eens drie dagen een echte boomhut gebouwd met alles erop en eraan. Ze moesten zelf het hout sprokkelen, een ontwerp maken, sjorren, zorgen dat alles stevig was. Levensgrote katapulten creeren waarbij tennisballen zo ver mogelijk afgeschoten moesten worden, was ook een heel mooi kampproject. Een ander experiment was het maken van pizzaovens. Deze werden dan onmiddellijk getest door het klaarmaken van pizza’s in allerlei maten, soorten en gewichten die met veel smaak verorberd werden.”

Bij Liganta Forto wordt ook ingezet op verantwoordelijkheid en leiderschap. “We willen jongeren van 14 à 16 jaar al meegeven dat ze een zekere responsabiliteit hebben ten opzichte van elkaar en de maatschappij. We proberen dit te doen vanuit welbepaalde opdrachten.

Zo moeten ze met een team een kampvuur maken en dit een hele nacht brandende houden. Ze moeten afspraken maken over wie wan-

kunnen volwassenen ook sessies vuurlopen komen volgen. Verder mikken ze ook op teambuildingsactiviteiten. Voor een team of vereniging of organisatie gelden immers dezelfde wetmatigheden. Het bundelen van de eigen krachten tot één geheel zorgt voor een meerwaarde. Samen iets realiseren of opbouwen en het zichtbaar resultaat daarvan zien, leidt tot een goede samenwerking.

Ward: “Ik kan zelf ongelooflijk genieten van te zien waartoe mensen in staat zijn.” © Noël Maes

Uitbreiden om meerdere groepen tegelijk te kunnen opvangen, zien ze bij Liganta Forto niet zo goed zitten. Ze willen blijvend inzetten op de kleinschaligheid en de kwaliteit garanderen. Uitbreiding qua oppervlakte van het terrein is wel een mogelijkheid. “Zo zouden we nog willen inzetten op een hoogteparcours en op andere natuurelementen zoals water. Verder zou het interessant zijn mochten we een aparte ingang hebben. Net zoals voor de mensen voor wie we werken, zien we ook voor Liganta Forto nog veel kansen in de toekomst en we zullen die grijpen”, besluiten Ward en Goedele.

Info: www.ligantafoto.be.

Annelies LAMBERT

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

17

DE SENTENAAR

150 jaar Sente met wandelingen en kunstproject In 2020 bestond Sente 150 jaar en dat zou uiteraard goed gevierd worden. Door de coronapandemie is dat helaas onmogelijk geweest.

De herdenking zou opgestart zijn met een groots wandelevenement waarbij diverse verenigingen werden aangesproken om dit op te luisteren. Dit is jammer genoeg allemaal niet kunnen doorgaan en alles werd een jaar uitgesteld.

Dit jaar hebben de mensen van PlaSent@ drie wandelingen klaargestoomd van 6, 7 en 8 kilometer. De kortste wandelroute gaat richting Kuurne, de tweede wandeling van 7 km is rond de kerktoren, de 8 km gaat in de richting van Heule. Ze werden op zondag 27 juni feestelijk ingewandeld. Op het Sint-Katrienplein staat een bord met daarop de drie wandelingen in beeld. In de brievenbussen eronder vind je de drie wandelingen terug. Bijzonder is dat je via een QR-code met de

smartphone op 25 plaatsen beelden kunt oproepen van hoe die plaats er vroeger uitzag. “Dit kunnen foto’s zijn maar we hebben ook diverse filmpjes kunnen bemachtigen die mooie herinneringen ophalen aan onder andere het café bij Maintje, de schutters, de vinkenzetting, de kermis… “zegt voorzitster Ann Gevaert van PlaSent@. Aan de wandelingen is ook een fotozoektocht verbonden voor wie het graag nog iets actiever maakt. Die vind je in de vierde brievenbus. Om deze zoektocht tot een goed einde te brengen, moet je wel de drie wandelingen maken, maar hiervoor heb je dan ook de tijd tot eind december.

Kunstproject Daarnaast wilde PlaSent@ in buurthuis ’t Senter naar aanleiding van 150 jaar Sente ook een kunstproject opzetten als blijvend

Nog even de smartphone instellen en dan klaar voor een van de drie Sente-wandelingen of alle drie… © Noël Maes

18

aandenken aan deze speciale verjaardag.

Ann Gevaert: “We willen hiervoor ook kunstenaars uit Sente de kans geven om hun ding te doen. Dit project wordt ook ondersteund door Durf 2030; dat is een ideeënplatform van de stad Kortrijk dat focust op de komende 10 jaar wat kunst en creativiteit betreft.” Ondertussen gaf Katelijn Va n p o u c k e , S e n t e n a a r e n lesgeefster aan de kunstacademie in Kortrijk, diverse workshops in de lagere school. Het resultaat is een 80-tal zelfportretten van de kinderen op tegels. Het kunstwerk zelf wordt onthuld in het kermisweekend maar hier stopt het niet: elke Sentenaar die dat wenst zal zijn eigen portret kunnen toevoegen en op die manier wordt dit een kunstwerk ‘in wording’.

Op 24 augustus is er opnieuw een openluchtcinemavoorstelling aan het buurthuis in samenwerking met de cultuurdienst van Kuurne.

De toegang is gratis maar inschrijven op voorhand is wel verplicht.

Kermisweekend En op heel korte tijd is het uiteindelijk gelukt om ook een kermisweekend in elkaar te boksen. Geen grote tent zoals gepland voor 150 jaar Sente maar wel een heus feestweekend (3-6 september) waar je kunt dansen op de deuntjes van Soul Avenue, Koen Crucke en de plaatjes van de thuisdj’s. Met het bekende petanquetoernooi en kindernamiddag, een côte-à-l’os-avond of een barbecue. Alle info en hoe een vlag te bestellen vind je op de website 150jaar.sente.be

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

Jullie waren fantastisch !

Heb jij ook leuke foto’s van activiteiten die hebben plaatsgevonden in Heule?

Mail ze naar redactie.heule@gmail.com en met een beetje geluk staan jouw foto’s hier de volgende keer.

Afscheid van meester Jan Lagae

Bridge heropgestart

Spesleerlingen verrassen zusters

Een jonge Streuvels…

De Dobbelsteen supportert

10

Noëlla Lainez 100

Streuvelen maar…

Kunstfoto in De S’Eule

WIJKTEAM

Wijkteam Heule De Zevenkamer Inschrijven, info en onthaal: Wijkcentrum De Zevenkamer Peperstraat 141 8501 Heule 056 24.46.00 wijkteam.heule@kortrijk.be Corona-openingsuren: op maandag, woensdag en donderdag van 9u tot 12u, in de namiddag enkel telefonisch tot 17u Centrumleider: trui.vandenberghe@kortrijk.be

!! WELKOM TERUG IN HET WIJKCENTRUM !!

Wijkteam Heule is er zoals steeds voor elke Heulenaar.

Iedereen is welkom voor alle hulp- en welzijnsvragen, hoe groot of hoe klein ook: • Woonzorgverlening en thuiszorgvragen • Ergotherapeutisch advies aan huis • Financiële hulpvragen en welzijnsvragen • Moet je in quarantaine en heb je hulp nodig?

Bij ons kan je terecht!

In de wijk Buren verbinden • Wil je je buren eens samenbrengen en je zoekt een locatie?

• Wil je hulp bieden in je buurt?

20

• Wil je iets doen voor je buurt, maar je weet niet wat?

Wist je dat je in het weekend, mits je reserveert, gebruik kan maken van onze buurtbar, terras en petanqueplein?

Wens je meer informatie?

Neem contact op met centrumleider Trui Vandenberghe (trui.vandenberghe@kortrijk.be) De pretmobiel van Ajko komt van 9 tot 13 augustus aan de Kransvijver.

Zaalverhuur is weer mogelijk voor verenigingen, wel in cascadesysteem met De Vonke. Is er daar geen ruimte, neem gerust contact op met: trui.vandenberghe@kortrijk.be

tot 13.00 uur Reserveren noodzakelijk, tot de dag zelf voor 9.30 uur Maximum met 4 aan tafel, geef aan bij wie je wil zitten Bediening aan tafel, ook drank, geen uitschep mogelijk.

Pedicure op afspraak Gelaatsverzorging op afspraak Haarverzorging op afspraak Vuilniszakken per stuk tijdens openingsuren Uitpas aankopen (noodzakelijk voor onze dienstverlening, geeft kortingsmogelijkheden en voordelen bij deelname aan socioculturele activiteiten voor jong en oud).

Ontmoeting in het wijkcentrum Volgende dienstverlening is weer mogelijk: Maaltijden in de cafetaria “Bistro De Zevenkamer” dagelijks van 10

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

WIJKTEAM

Voor volgende activiteiten kan je weer inschrijven: Fietstochten begeleid door wegkapiteins 1, 15 en 29 juli 12 en 26 augustus 9 en 23 september 7 en 21 oktober Inschrijven noodzakelijk.

Eerste groep om 13u30 en tweede om 14u, prijs is 1,5 euro per rit, drinkstop na 20 km voorzien, bij regenweer wordt de rit verplaatst naar de week erna.

wijkteam.heule@kortrijk.be Darts in de cafetaria op Donderdag tussen 14u00 en 17u00.

Openingsuren Onthaal: Elke voormiddag open van 9u00 tot 12u00, in de namiddag telefonisch bereikbaar.

Manillenkaarting in de cafetaria op maandag van 14u00 tot 17u00.

21 en 28 juni 12 en 19 juli 2 en 16 augustus 6 en 20 september 4 en 18 oktober 8 en 15 november 6 en 20 december

Contactnamiddag voor de 75-plussers Woensdag 14 juli om 14u 3 euro (koffie en taart), inschrijven tot 7 juli, vervoer mogelijk.

Maximum met 4 aan een tafel Geef bij inschrijving aan bij wie je wil zitten, en of je vervoer wenst.

Geen dagschotel mogelijk op die dag!

Fitness op maandag, dinsdag, en vrijdag om 10u00.

Maximum 2 pers tegelijk, telkens dezelfde twee (bubbel)

Alle inschrijvingen en info Onthaal Zevenkamer : 056/24 46 00 of

Openingsuren Cafetaria “Bistro De Zevenkamer”: Elke middag van 10u00 tot 13u00 en op dinsdagnamiddag en vrijdagnamiddag tot 17u00.

Respecteer de coronamaatregelen! (deelname kan geweigerd worden indien dit niet gebeurt!)

•Mondmasker binnen in het gebouw verplicht (behalve aan tafel), bij fietstocht meenemen •Enkel bediening aan tafel •Bewaar steeds 1,5 m afstand en respecteer de looplijnen •Zorg voor goede handhygiëne, meermaals handen ontsmetten verplicht

Vakantie bij bibliotheken Van 21 juli tot en met 15 augustus zijn alle Kortrijkse buurtbibliotheken gesloten en genieten de bibliothecarissen van een welverdiende vakantie. Via mijn.bibliotheek.be kan je tijdens de sluitingsperiode je materialen online verlengen of reserveren. De centrale bibliotheek blijft in de zomermaanden open maar sluit vanaf 16 augustus even de deuren voor elektriciteitswerken. Meer info op www.kortrijk.be/bibliotheek

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

21

SPELLETJES

Zoek de 7 verschillen

SUDOKU

GEZOCHT

Waar vind je dit opschrift?

De 7 verschillen zoeken doen we voor het plezier (oplossing in volgend nummer). Om in aanmerking te komen voor een prijs, stuur je het antwoord op de sudoku of de fotozoeker vóór 15 augustus naar redactie.heule@gmail.com.

Je kunt de oplossingen ook sturen naar of bezorgen in De Vonke, Lagaeplein 24, 8501 Heule t.a.v. De Heulenaar.

Veel plezier!

22

De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | JULI 2021

Wie kleurt Tineke van Heule het mooist?

Het is vakantie en dus hebben onze kleinsten natuurlijk tijd om te spelen en vele leuke dingen te doen. En misschien dus om deze tekening met Tineke van Heule mooi te kleuren. Vraag dan aan je ouders om er een foto of scan van te nemen en die te mailen naar redactie. heule@gmail.com. Vermeld je ook je naam, leeftijd en adres.

Onder de inzendingen verloten we dan een mooie prijs. © Stad Kortrijk-Lectrr

n

a a k n a d met

STEENSTRAAT 11 8501 HEULE 056/35.16.83

Winnaar spelletjes editie april 2021 Oplossing woordzoeker: RESTAURANT Oplossing sudoku: 4681 Oplossing fotovraag: kapel in de Groenestraat Marc Remmerie bezorgde ons een juiste oplossing en ontvangt een wijnpakket aangeboden door Fox-wijnen uit Heule.

PROFICIAT!