2 minute read
Vijf vragen aan Aki van Andel
Alexander ‘Aki’ van Andel. Niet alleen Neerlands bekendste polospeler, maar ook succesvol entrepreneur en mede-oprichter van het Twentsch Polo Event. We voelden de atleet aan de tand over polo, paarden én privéleven.
WAT BETEKENT POLO VOOR JE?
Polo is voor mij méér dan alleen een sport. Ik zie het als een ‘way of life’. Na de training je spullen in de kast gooien om ze pas een week later weer tevoorschijn te halen; dat kan niet bij polo. Je paarden hebben dagelijks verzorging nodig. Het plattelandsleven hoort bij de sport, dat maakt het uniek. Polo is voor mij bovendien een fantastische familiesport. Ja echt, het hoeft er niet perse ruig aan toe te gaan. Als je de middelen hebt, kun je in het weekend bijvoorbeeld prima een potje met je ouders, grootouders of kinderen spelen. Heel ontspannend.
Zelf ben ik al vanaf mijn negende met paarden bezig, op m’n veertiende begon ik met polo. Ik heb op hoog niveau mogen spelen. Dat doe ik niet meer, maar ik ga toch zeker vijf keer per week te paard. Ook doe ik zo’n drie keer in de maand mee met toernooien en leid ik jonge paarden op. Ik train ze vanaf een jaar of drie. Een leven zonder polo kan ik me al bijna niet voorstellen, maar een leven zonder paarden? Onmogelijk.
WELKE RITUELEN HEB JE VOOR EEN WEDSTRIJD? EN IN HET DAGELIJKS LEVEN?
Grappig dat je dat vraagt. Vroeger had ik rondom een wedstrijd heel veel kleine rituelen. Ik droeg mijn lievelingssokken en –onderbroek, een geluksarmbandje, een geluksketting… Verschrikkelijk! Daar ben ik vanaf gestapt. Misschien omdat ik nu minder druk ervaar tijdens wedstrijden. Wanneer je op hoog niveau speelt, focus je je vooral op het winnen van de wedstrijd. Ik hou er niet van om elke dag hetzelfde te doen. Zelfs op kantoor zit ik niet graag dagelijks op dezelfde werkplek, dan ga ik me vervelen. Vroeger had ik dat nog erger, waarschijnlijk doordat ik veel reisde. Dan raakte ik al rusteloos wanneer ik langer dan een maand op dezelfde plek zat. Nu vind ik het juist prettig om ‘gewoon’ in Nederland te zijn. Ik zit ook in een levensfase waarin mensen het blijkbaar sowieso iets rustiger aan gaan doen. Als nieuw ‘ritueel’ maak ik meer tijd voor familie en vrienden.
WAT MAAKT JE SUPER ENTHOUSIAST?
De geboorte van een veulen. Hoewel ik het fokken aan het afbouwen ben, vind ik niets mooier dan dat. De jonge dieren leid ik op tot polopaarden, de nieuwe lichting dus. Met een nieuw veulen komt er ook een droom ter wereld. Net als met kinderen eigenlijk. Ik vind het heerlijk om in de wei te zitten, tussen de paarden en hun jongen in. Het gevoel dat je krijgt wanneer zo’n veulen voor het eerst toenadering zoekt is onbeschrijflijk!
Zakelijke uitdagingen maken me ook blij. Ik ga graag actief aan de slag om problemen op te lossen, kijk niet graag naar de negatieve kanten. Daarnaast geniet ik uiteraard van een goede en faire polowedstrijd.
STEL, IK WIL OOK POLO GAAN SPELEN. HOE TE BEGINNEN?
Het paardrijden vormt 80% van de sport. Dus begin met daar les in te nemen. Een goede poloruiter beheerst de dressuur. Minimaal een half jaar klassieke scholing is daarom een goede basis. Daarna kun je je aanmelden bij een poloclub. In de meeste regio’s vind je die wel, ook in Twente. In het begin kun je een paard huren, je hoeft niet meteen te kopen. Mocht je serieus verder willen met de sport en je hebt de mogelijkheden, dan raad ik aan om in ieder geval twee polopony’s te kopen. Je bouwt een veel betere band op met je paard wanneer je er zelf voor zorgt.
WAT STAAT ER NOG OP JE BUCKETLIST?
Dankzij de sport heb ik veel van de wereld mogen zien. Maar ik ben ook in landen geweest waar ik bijzondere plekken gemist heb. Dus ik zou nog graag veel willen reizen. Daarnaast wil ik meedoen aan de Gold Cup en de Queen’s Cup in Engeland. Prestigieuze kampioenschappen waar ik nog nooit aan heb deelgenomen. Ook wil ik graag weer een eigen boerderij, met genoeg ruimte voor mijn paarden.