DANKZIJ VEILIG THUIS KAN LIZ WEER VERDER LEVEN ZONDER GEWELD Sinds 1 januari heeft de gemeente nieuwe taken op het gebied van jeugd, werk en zorg. Gemeenten dragen sinds 1 januari ook de verantwoordelijkheid voor de meest kwetsbare groepen in onze samenleving: volwassenen en kinderen die te maken hebben met geweld of mishandeling in de huiselijke kring. In deze serie aandacht voor de veranderingen en de mensen om wie het gaat. Dit keer Liz* die hulp kreeg van Veilig Thuis nadat ze was mishandeld door haar ex-vriend.
Vermoedt u dat iemand mishandeld wordt: een kind, een volwassene, een oudere? Dan kunt u 24 uur per dag, 7 dagen per week bellen met Veilig Thuis: 0800-2000 (gratis). In noodgevallen belt u natuurlijk 112. Veilig Thuis is het advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling. Als u belt, dan luisteren de medewerkers van Veilig Thuis naar u, geven advies of brengen u in contact met hulpverleners. U komt in contact met ervaren mensen die de situatie begrijpen. Veilig Thuis werkt ook nauw samen met de teams in de wijken, het 12+ jeugdteam en de politie. Veilig Thuis is er voor iedereen en heeft als doel geweld te stoppen en betrokkenen - zowel dader als slachtoffer - te helpen. Meer informatie vindt u op www.vooreenveiligthuis.nl.
Liz woont in een modern en zorgvuldig ingericht huis in een nette buurt. Ze is begin zestig maar ziet er jonger uit dan ze is. Make-up maskeert het litteken bij haar wenkbrauw dat ze overhield aan de mishandeling door haar ex-vriend. Ze is twee keer getrouwd geweest en heeft volwassen zoons. Afgelopen zomer maakte ze een einde aan de relatie met haar vriend, maar die kon dat niet verkroppen. Op een zondagavond in september stond hij plotseling bij haar op de stoep, trapte de voordeur open en riep “Nou ga je eraan!” Eenmaal binnen bleef hij op haar inslaan. “Ik heb geprobeerd hem te stoppen. Gezegd dat je zoiets niet doet als je van iemand houdt”, vertelt Liz. Fysiek was ze sowieso niet tegen hem opgewassen.
“ALS MIJN ZOON NIET AAN DE DEUR HAD GESTAAN, WAS IK ERAAN GEWEEST” Gelukkig kwam op dat moment haar jongste zoon langs, die het gevoel had dat zijn moeder hulp nodig had. Hij maakte een einde aan de situatie en schakelde de politie in. “Als mijn zoon niet aan de deur had gestaan, was ik eraan geweest”, zegt Liz. “Het heeft lang geduurd voordat ik die gedachte kon loslaten.” DAGELIJKS OVERLEG MET POLITIE José Rijkers van Veilig Thuis Midden-Brabant hoorde wat Liz was overkomen. Zij en haar collega’s hebben
dagelijks overleg met politie en justitie en met specialistische hulpverleners. In het overleg stelt de politie alle zaken aan de orde die met huiselijk geweld te maken hebben, zo’n tien tot vijftien per dag. José nam na een telefoontje met de zoon van Liz meteen contact op met het slachtoffer. Na de mishandeling durfde Liz niet meer thuis te blijven, bang dat haar ex weer op de stoep zou staan. Hij had zichzelf aangegeven bij de politie maar was na anderhalve dag weer vrijgelaten. José besprak met Liz waar ze heen zou kunnen en of ze hulp nodig had. VEILIGHEID VOOROP Veiligheid staat voorop. Het eerste doel van José is herhaling voorkomen. Pas als het slachtoffer veilig is, bespreekt José of er behoefte is aan psychologische hulp. Ook praat ze met de dader en regelt, als die daarvoor openstaat, een behandeling. Hulp is er altijd op gericht mensen mentaal sterker te maken, zowel slachtoffers als daders. José: “We staan evenveel aan de kant van de één als van de ander. Ik zeg vaak: ‘Ik ben niet tegen jou, ik ben tegen geweld’.” Liz woont sinds begin november weer thuis. De blauwe plekken zijn weggetrokken en de lichamelijke pijn is verdwenen. Ze volgt een therapie gericht op traumaverwerking. “Die behandeling helpt me los te laten wat er is gebeurd.” Haar ex is veroordeeld door de rechter maar krijgt ook hulp. IN ELKE SCHOOLKLAS GEMIDDELD ÉÉN SLACHTOFFER Huiselijk geweld en kindermishandeling komt vaak voor. De afgelopen vijf jaar kreeg bijna één op de tien mensen in Nederland te maken met incidenteel
huiselijk geweld. Voor ernstig en frequent huiselijk geweld geldt dat daar jaarlijks tussen de 200.000 en 230.000 personen slachtoffer van worden. Ieder jaar worden zo’n 119.000 kinderen in Nederland slachtoffer van verwaarlozing, fysieke of psychische mishandeling. Dat betekent in elke schoolklas van dertig kinderen gemiddeld één slachtoffer. Om hulp te kunnen bieden, is Veilig Thuis deels afhankelijk van mensen uit de omgeving van het slachtoffer. Neemt bijvoorbeeld een leerkracht of een familielid contact op met Veilig Thuis, dan wordt die melding altijd eerst onderzocht. Als José denkt dat daadwerkelijk sprake is van geweld, neemt ze contact op met het gezin waarover de melding is binnengekomen. “Mensen schrikken in eerste instantie, maar ik heb de intentie om de situatie te verbeteren. Het tij kán gekeerd worden.” *Op verzoek van de geïnterviewde wordt niet haar echte naam gebruikt
WWW.TILBURG.NL