6 minute read
Jonge boer Rick Verhagen
Jonge boer Rick Verhagen kiest 100% voor agrarisch bestaan
Hij is pas 21 jaar oud en dat is jong om zelf een boerenbedrijf te bestieren. Rik Verhagen werkt al van jongs af aan mee op het melkveebedrijf dat al generaties in de familie zit. Wegwijs gemaakt door zijn vader Hein en broer Martijn stuurt hij nu zelf mee op de boerderij. “Ik wist als kind al zeker dat ik later boer wilde worden.”
Mooi gelegen aan de rand van Schijndel ligt het melkveebedrijf van de familie Verhagen. In de stallen en uitgestrekte weilanden erachter staan vele keurig gerangschikte koeien. “Hier staan de dieren die op bevallen staan”, wijst Rik op een drietal dat op een klein stukje grond naast het huis staat. “Het overkomt ons zelden dat er niemand bij is als een koe bevalt. Als het bijna zover is, houden we de zwangere dieren in de gaten en komen ze apart te staan”, vertelt hij enthousiast. Dat is hij ook over de stal waar de koeien staan die melk geven. De tijd dat een boer daar voor dag en dauw voor uit zijn bed moest is voorbij. “We hebben een melkrobot. De koeien lopen zelf naar de machine. Die reinigt eerst
hun spenen en melkt ze dan 24/7 automatisch. Terwijl ze gemolken worden krijgen ze brokken. Ze hebben allemaal een halsband om die alles registreert en er ook voor zorgt dat ze niet doorlopend gemolken worden”, zo legt hij uit.
In weer een andere stal staan de dieren die ‘gestierd’ zijn oftewel over een tijdje een kalfje krijgen. Tot slot zijn er nog de ruimtes met jonge kalfjes die, zoals elk jong dier, schattig zijn. Je hebt de neiging om ze eens lekker achter hun oren te kriebelen. In de weilanden achter het bedrijf lopen koeien die de vrijheid hebben om buiten te zijn of er zelf voor kiezen op stal te staan. “We hebben nog een andere locatie met stallen voor het jongvee. Kalfjes zijn hier ongeveer drie maanden, dan gaan ze daar naartoe. Daar blijven ze tot ze 18 á 19 maanden oud zijn. Dan komen ze hier terug”, Ook als ze weg zijn geweest en groot zijn geworden weten we nog altijd wie hun moeder is. Dat kunnen we gewoon zien.” Hij lacht. “We hebben in de hal een foto met allemaal ‘koeienkonten’. Ik kan aan de achterkant zien om welke koe het gaat. Ik ken ze allemaal.”
Dat Rik de liefde voor het boerenbedrijf met de paplepel ingegoten kreeg is een feit. De keuze voor het boerenbestaan is door zijn ouders Annemarie en Hein beslist niet opgelegd. “Als Rik iets anders had willen worden was dat ook goed geweest, Het is zijn eigen keuze”, aldus het echtpaar. Zij zijn echter wel blij en trots dat hun zoon het familiebedrijf waar opa Martien in 1967 mee begon, voortzet. Die begon overigens met een voor die tijd gebruikelijk gemengd vleesbedrijf. Dat wil zeggen dat er naast een paar koeien, ook varkens en kippen waren. In 1981 werd het roer omgegooid en besloten om er een volledig melkveebedrijf van te maken. De familie heeft daarnaast ook mais en grasland als voer voor de koeien en samen met een akkerbouwer worden aardappelen en bieten geteeld. De koeien staan echter centraal.”
Voor zijn plezier houdt Rik ook schapen. Een volgens hem uit de hand gelopen hobby waar opa Martien -die helaas in 2019 overleed- grote invloed op had. “Ik kreeg op 6-jarige leeftijd van hem een dragend schaap cadeau. Dat wil zeggen dat ik in no-time ook een lammetje had. Zo ben ik zoetjes aan begonnen. Intussen heb ik 40 fokschapen en 78 lammetjes”, vertelt hij trots. Zoals met elk dier heeft Rik
het daar, zeker als ze geschoren moeten worden en in de lammerentijd, druk mee. De dieren moeten ook dagelijks verzorgd worden. Dat is voor Rik echter geen enkel probleem. Hij is trots op zijn ‘kudde’ en doet het met liefde. Dat geldt ook voor zijn werk op de boerderij en beroepskeuze. “Ik kies er 100% voor om boer te worden”, aldus Rik en vervolgt: “Ik hou ontzettend veel van dieren en ben een praktijkmenneke. Ook het gevoel van vrijheid als ik aan het werk ben in de stallen en rondom de boerderij, spreken me aan. Geen dag is hetzelfde.”
Voor hem is het een roeping. “Als je die niet hebt, krijg je het ook niet. Het is dynamisch, afwisselend en er is altijd werk. Soms zou een werkweek van acht dagen gemakkelijk zijn. Als het de hele week geregend heeft kun je bijvoorbeeld niet het land op om gras te maaien. Als het dan in het weekend droog is, moet je het dán doen. Ook al is het zondag. Rijk word je volgens de familie niet van boeren. Dat kan geen reden zijn om boer te worden. Vader Hein: “Als bedrijf wil je groeien. Dat valt echter niet mee. In 1983 kregen we voor een liter melk 83 cent. Dat was nog in de guldentijd. Nu anno 2020 krijgen we er 33 tot 35 eurocent voor. We zijn er dus in bijna 40 jaar niets op vooruit gegaan. De kosten om die melk te produceren zijn echter gigantisch gestegen. Dat is wel eens frustrerend en voelt oneerlijk.”
Ondanks dit gegeven en alle problematiek waar de boeren verder mee worstelen heeft Rik geen moment getwijfeld. “Het allermooiste vind ik het als er een kalf wordt geboren en ik die later terug zie als melkkoe”, stelt hij. Rik volgt een agrarische opleiding aan Helicon in Boxtel. Hij moet er nog een jaartje naartoe en is dan klaar om volledig in te stappen. Naast zijn studie, werkzaamheden thuis en bij zijn schapen is hij actief bij korfbalvereniging KVS’17 in Schijndel waar hij speelt en jeugdtrainer is. Sinds dit jaar heeft hij tijd gevonden voor nog iets nieuws. “Ik ben afgelopen jaar voor het eerst met een koe naar de Wintershow Asten-Heusden gegaan. Dat heb ik gezien op stages die ik heb gelopen bij de beste fokkerijbedrijven van Noord-Brabant. De Wintershow is een tentoonstelling voor koeien. Die worden daar door keurmeesters helemaal nagekeken op hun totale bouw, maar ook hun beenwerk, uier en frame. Alles wordt onder een vergrootglas gelegd.” Hij moest er voor dag en dauw al zijn bed voor uit om de uitverkoren koe er op en top uit te laten zien en te vervoeren naar de plaatselijke manege waar het spektakel plaats vond. “Onze koe heeft geen prijs gewonnen, maar het was wel een geweldige ervaring.”
De lange lijst van activiteiten, maakt duidelijk dat Rik zich nooit verveeld. Ondanks alle boerenacties maakt hij zich niet direct zorgen over zijn toekomst als ( jonge) boer. “Er komen betere tijden”, meldt hij optimistisch. Om eraan toe te voegen: “Je moet gemotiveerd blijven en toch proberen om stappen vooruit te maken.”
