George Burggraaff
Boudewijn Spitzen
Uitgeverij Kornesteeg
Versjes: Boudewijn Spitzen Foto’s: George Burggraaff
Waterwoorden Uitgeverij Kornesteeg
Het succes van het boekje Bloemlezing heeft fotograaf George Burggraaff en tekstenman Boudewijn Spitzen in de verleiding gebracht om een opvolger samen te stellen. Ze hebben deze keer het thema water als uitgangspunt gekozen. De sfeer/opdracht is vergelijkbaar met Bloemlezing; het moet voor de lezers minstens zo aardig zijn om te lezen als het voor de makers was om het te maken. George en Boudewijn hebben er weer veel plezier aan beleefd en verwachten dat u, lezer, dat zeker ook zult hebben.
George Burggraaff
Boudewijn Spitzen
Laatst liep ik langs een stil kanaal; er klonk besmuikt gegiechel; en verderop zag ik twee druppels die keken in de waterspiegel; – jij lijkt echt nergens op, zei de tweede – nee anders jij wel, zei de ene; waarop ze beide spat gelijk lachend in de plomp verdwenen.
Water doet zich voor in vele vormen, het past zich steeds aan zijn omgeving aan; vierkant of rond, in de lucht, in de grond, in een boom, in een glas, in een zee, in een plas, in een grot of gewelf; het blijft altijd water; het blijft altijd zichzelf.
Kijk nou eens, wie had dat gedacht, staan we zomaar aan de Spiegelgracht
,thcadeg tad dah eiw ,snee uon kjiK thcarglegeipS ed naa raamoz ew naats
Nou ja, wat me nou toch overkwam; het moet niet gekker worden; zat ik in de zon op mijn stoel pootje te baden begon het plotseling te vriezen met ik weet niet hoeveel graden.
Je wandelt de weg af je geniet van de pracht geheel onwetend van wat er je wacht; je volgt het zonlicht tot je bijna verdrinkt; blijkt het inderdaad niet allemaal goud wat er blinkt.
Iemand had gelekt; enorme stromen bedrijfsgeheimen waren boven water gekomen. – Ik voelde al nattigheid, sprak het hoofd dus heb ik meteen maar ontslag genomen.
‘Dit is nou werkelijk de druppel….’ zei de dijkgraaf verbolgen vlak voor hij door de zondvloed voorgoed werd verzwolgen.
Het water loopt me in de mond, ik ben nauwelijks meer te remmen; zelfs als het nog bevroren is vormt dat voor mij geen hindernis om warm te lopen voor een prei, maar dan wel Ă la crĂŞme
Het orgel klinkt over het water; ik hoor gesnater naast de boot; het geluid draagt ver van hot naar her en het weerkaatst van de wal in de sloot. – Dat komt, zegt een man die het weten kan, – omdat de organist met regelmaat wat nootjes mist.
Wat is dat nou, zeg? kijk je even niet …… water weg!
Wat is dat nou, zeg? kijk je even niet …… waterweg!
Een misverstand
Hij vaart het zeegat uit; hij kiest het ruime sop. Zij blijft met de rommel achter en denkt verbijsterd: “ik zei alleen maar: – ruim es op.”
Het kolkt verwoestend, de boel overstroomt, het raast en dondert als een onheilstijding; hier is duidelijk sprake van een ernstig gebrek aan hoog gekwaliďŹ ceerde waterleiding.
Ach, je moest eens weten hoe ik altijd genoot van die mozaĂŻeken; wat kon ik daar op freaken; op die graďŹ sche hoogstandjes gemaakt van glas-in-sloot.
Er wordt steeds meer gegolfd we zien overal nieuwe banen ontstaan; en nu maar zoeken naar de gaten waar je dat balletje in moet slaan.
Als je dorst hebt, raad ik je aan om een waterval te zetten. Eerlijk waar en ongelogen; voor je het weet is al het water d’r met open ogen in gevlogen.
Als ik me wat alleen voel dan ga ik meestal zwemmen want alleen in het water, weet je, ben ik niet alleen een eendje maar ook een beetje een tweedje.
Lieverd, heb jij misschien bij het zwembad ergens mijn kettinkje gezien?
Zonsopgang aan de Oostzee of zonsondergang aan de Noordzee wie zal het zeggen tegenwoordig is niks meer wat het lijkt; immers zonder navigatiesysteem weet niemand nog welke kant ‘ie op kijkt.
Geluk is vier jonge gansjes die vier weken later nog steeds met hun vieren zijn; dat is iets om te vieren.
Water is als bloed; het kruipt waar het niet gaan kan; en wat het voor je doet‌? het zorgt dat je bestaan kan.
Hou je van transparant, kleurloos en alcoholvrij‌? Stem dan op de waterpartij.
De zon kijkt door het sleutelgat nieuwsgierig naar de overkant, en hij vermoedt dat wat hij ziet niet voor zijn stralen is bedoeld, vandaar dat het zo stiekem voelt; toch denk ik dat ook hij wellicht geniet van ‘t verborgen vergezicht.
Ik watertrap maar wat rond, ik ben grondig verdwaald; mijn richtingsgevoel heeft weer eens volledig gefaald en ik zie door de druppels het meer niet meer; kunt u me de weg naar Saaftinge vertellen, meneer?
Het ziet ernaar uit dat er nog maar 1 vis is is dat het gevolg van de huidige crisis of komt het omdat het water zo vies is zeker is dat er iets behoorlijk mis is.
Er zijn mensen die naast het lezen van boeken graag spijkers op laag water zoeken; ze willen het onderste uit de kan en daar dan weer het beste van.
Dat is iets wat men doorgaans parttime doet want de andere helft van de tijd is het vloed; toch zie je nu en dan mensen die het ikken om een zeldzame spijker op de kop te tikken.
Als je het gevoel hebt met de kraan open te dweilen; of je weet niet met welke wind mee te zeilen; de zeespiegel stijgt je tot aan de lippen; en je schip vaart gevaarlijk dicht langs de klippen; en je denkt: ‘ik draag het verkeerde naar zee”; het zit je, kortom, allemaal niet mee. misschien ben je dan toe aan een psychiater die je vervolgens gerust stelt met een… jawel, glaasje water.
Landschapsfotograaf George Burggraaff (Utrecht, 1949) heeft een aparte persoonlijke stijl ontwikkeld, waardoor hij een eigen plaats inneemt in de Nederlandse fotografie. Bij zijn werk laat hij zich volledig leiden door het licht. Daardoor ontstaan bijzondere foto’s vol kleur en sfeer, wat romantisch getint maar toch natuurgetrouw. De onderwerpen vindt hij op en aan het water, op het agrarische platteland, in natuurgebieden en in het stedelijke landschap. Zijn werk werd gepubliceerd in bijna 50 fotoboeken over landschappen en streken in Nederland en is ook regelmatig te zien op exposities. Het volledig gedigitaliseerde archief van George Burggraaff omvat inmiddels meer dan 300.000 foto’s en is via internet gemakkelijk toegankelijk voor allerlei opdrachtgevers. www.georgefoto.nl
Boudewijn Spitzen (‘48) groeide op in de Randstad en vestigde zich in 1970 in het Rivierenland. Aldaar heeft hij tesamen met vrienden een theaterbureau gerund en begon hij met het schrijven van liedteksten voor anderen. Zo schreef hij liedjes voor onder anderen Ramses Shaffy en Liesbeth List, Adèle Bloemendaal, Willem Nijholt en de eerste zes afleveringen van Kinderen voor Kinderen. Vanaf de opening in 1983 was hij directeur van Theater De Poorterij in Zaltbommel tot 1993 en sindsdien werkt hij zelfstandig als theateradviseur en tekstschrijver. In die hoedanigheid was hij betrokken bij theaterproducties van onder anderen Marlies Helder, Hans Liberg, Jetty Mathurin, Gé Reinders en Rowwen Hèze. Daarnaast heeft hij zeven jaar lang een column geschreven voor Dagblad Rivierenland/Utrechts Nieuwsblad onder de titel: ‘De wereld van RA van Swaay’. In samenwerking met fotograaf George Burggraaff verschenen de boekjes Bloemlezing en Diverse Kersenverzen met op de foto’s geïnspireerde versjes.
Colofon
Foto’s: © 2013 LandschapsFotografie George Burggraaff, Buurmalsen www.georgefoto.nl Woorden: © 2013 Boudewijn Spitzen, Buren
Uitgave: de serie Waterwoorden, www.waterwoorden.nl Uitgeverij Kornesteeg, www.kornesteeg.nl Kornedijk 15, 4197 RN Buurmalsen T: 0345-575888, E: boek@kornesteeg.nl
Vormgeving, druk en afwerking: Spijker & Co, Buren
In de serie Waterwoorden verscheen eerder: Rivier en Zee gedichten Kees Vreugdenhil foto’s George Burggraaff
Participanten: CSG – Culemborg, www.csg-bv.nl Spijker & Co, Buren, www.spijkerenco.nl
Van dezelfde auteurs verscheen eerder: Bloemlezing Kersen, diverse verzen
Concept: George Burggraaff, Buurmalsen
ISBN/EAN: 978-90-817025-2-2
Waterwoorden: een serie boeken over water Uitgegeven door Uitgeverij Kornesteeg
Met wat u ziet ≠ wat er staat brengt tekstschrijver Boudewijn Spitzen de lezer op het verkeerde been met zijn luchtige versjes bij de schitterende foto’s van George Burggraaff wat u ziet ≠ wat er staat bevat een 25-tal bijzondere foto’s van water van George Burggraaff, waarbij Boudewijn Spitzen associatieve woorden heeft geschreven. Een spannend spel van sprekende foto’s en beeldende teksten met fantasie en emotie. Een microkosmos van stemmingen, nu eens vertederend, dan weer met een knipoog. ISBN 978-90-817025-2-2
Een bundel in de serie Waterwoorden Foto’s van George Burggraaff Woorden van Boudewijn Spitzen
Uitgeverij Kornesteeg
9 789081 702522