Το αρκουδάκι που… νοιάζεται! Χειμερία νάρκη…
Γεια σας παιδιά!
Θα σας μιλήσω σήμερα για τη… χειμερία νάρκη!
Η χειμερία νάρκη είναι ο χρόνος που κάποια ζώα πέφτουν για ύπνο, για όσο καιρό κάνει κρύο. Αυτός ο ύπνος δεν είναι όπως ο ανθρώπινος ύπνος!
Μερικά ζώα πηγαίνουν μόνο σε έναν προσωρινό ύπνο και μπορούν να ξυπνήσουν γρήγορα. Όπως εμείς οι αρκούδες!
Η χειμερία νάρκη είναι ο τρόπος που τα ζώα προσαρμόζονται στο κλίμα και το έδαφος γύρω τους. Τα ζώα πρέπει να είναι σε θέση να ζήσουν μέσα στο ακραίο κρύο.
Τα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη για να αποφύγουν το κρύο. Το κάνουν επίσης αυτό επειδή είναι πραγματικά δύσκολο να βρουν τρόφιμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Τα τρόφιμα δίνουν στα ζώα την ενέργεια που χρειάζονται για να περπατήσουν, να τρέξουν, να κυνηγήσουν για τροφή. Επίσης, επιβραδύνουν τους χτύπους της καρδιάς τους (δηλαδή χτυπάει πιο αργά).
Το ζώο αποθήκευσε λίπος το φθινόπωρο. Αυτό το αποθηκευμένο λίπος διαρκεί περισσότερο επειδή οι οργανισμοί τους επιβραδύνονται τόσο πολύ και δεν χρειάζονται πολλή ενέργεια. Μερικά από αυτά τα ζώα αποθηκεύουν επίσης τα τρόφιμα στις σπηλιές και τα λαγούμια τους.
Θα σας διαβάσω τώρα μια ιστορία!
Πρωταγωνιστής… είμαι εγώ! Ξεκινάμε!
Είμαστε λοιπόν λίγο πριν πέσω σε χειμερία νάρκη!
Είχε μπει νωρίς ο Χειμώνας και έπεσαν οι πρώτες νιφάδες!
Η μαμά μου τότε… είχε μία ιδέα…
Φοβερή ιδέα…
Με έντυσε… Άγιο Βασίλη!
Είχα σκάσει με τόσα ρούχα! Θα συνεχίσω την ιστορία χωρίς να τα φοράω… Φανταστείτε με όμως ντυμένο έτσι.
Αποφάσισα λοιπόν να συνεχίσω τη μέρα μου…
Ξεκίνησα να περπατώ στο δάσος κάτω από το χιόνι…
…ώσπου έφτασα μπροστά σε ένα πανέμορφο δέντρο.
Εκεί μου ήρθε μία ιδέα!
Η ιδέα ήταν να συναντήσω τους φίλους μου πριν κοιμηθούν.
Έφτασα τότε στο δέντρο του φίλου μου, του σκίουρου.
Ο αγαπημένος μου φίλος ετοιμαζόταν να κοιμηθεί αλλά...
... κάτι τον ενοχλούσε!
Γεια σου Σκουίτς! Όλα καλά φίλε;
Τα παιδιά κρυώνουν στη φωλιά… κάτι πρέπει να κάνω…
Αλλά… τι;
Το βρήκα!
Τύλιξα τα μικρά σκιουράκια με το κασκόλ μου! Και εκείνα ζεστάθηκαν και κοιμήθηκαν… και εγώ το ξεφορτώθηκα!!!
Δεν κάνει τίποτα!
Σε ευχαριστώ!
Ήμουν πολύ χαρούμενος και συνέχισα τη βόλτα μου στο δάσος.…
Πήγαινα να βρω τον φίλο μου τον ασβό στο λαγούμι του, τη φωλιά του μέσα στη γη….
Καλέ μου φίλε πολύ χαίρομαι που ήρθες να με δεις!
Δεν κοιμήθηκες ακόμη;
Δεν μπορώ… Δεν μάζεψα αρκετά φύλλα στεγνά και δεν μπορώ να ζεσταθώ!
Έχω μια ιδέα!
Σε ευχαριστώ! Είσαι αληθινός φίλος!
Για αυτό είναι οι φίλοι! Καλόν ύπνο!
Γεια!
Έπειτα πήγα να βρω την φίλη μου τη Νίτσα τη χελώνα στη φωλιά της κάτω από τη γη….
Γεια σου Νίτσα! Ακόμα ξύπνια;
Δεν μπορώ να κοιμηθώ… έχει πολύ κρύο!
Το βρήκα!
Ο σκούφος θα σε ζεστάνει! Όνειρα γλυκά!
Τα λέμε την Άνοιξη! Σε ευχαριστώ! Είσαι πραγματικός φίλος!
Να μην σας τα πολυλογώ… πήγα και συνάντησα και τους άλλους μου φίλους που ετοιμαζόταν να πέσουν σε χειμερία νάρκη.
Να μην σας τα πολυλογώ… πήγα και συνάντησα και τους άλλους μου φίλους που ετοιμαζόταν να πέσουν σε χειμερία νάρκη.
Τον Ρούλη τον σκαντζοχοιρούλη που δεν του έφταναν τα φύλλα για να σκεπαστεί!
Έτσι του έδωσα το παντελονάκι μου για κουβέρτα!
Έπειτα πήγα στον Ντούλη, τον ποντικούλη… και εκείνος ήταν λυπημένος…
Στον Ντούλη έδωσα το ένα γαντάκι… που το φόρεσε ως το λαιμό!
Έπειτα πήγα στην Ρίνα τη βατραχίνα. Στεκόταν πάνω σε ένα κούτσουρο και δεν έμπαινε στη φωλιά της…
Στην Ρίνα αποφάσισα να δώσω το άλλο μου το γάντι! Χάρηκε πολύ! Ήθελε μία κουβέρτα να ζεσταθεί!
Μου έμειναν μονάχα οι μπότες μου!
Σύντομα έτρεξα και βρήκα δύο ακόμα φίλους και… τους τις έδωσα!
Την Λίτσα την αλεπουδίτσα και τον Λούλη τον φιδούλη!
Ήμουν ευτυχισμένος που βοήθησα τους φίλους μου!
Πετούσα στα σύννεφα από τη χαρά μου!
Ήμουν ευτυχισμένος μα και… κουρασμένος!
Ήθελα να βρεθώ στη ζεστή αγκαλιά της μαμάς!
‘Έτρεξα στο σπιτάκι μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα!
Είχε κρύο μα ένιωθα πολύ ζέστη στην καρδιά μου!
Αυτή ήταν η ιστορία μου! Γεια σας παιδιά!
ΤΕΛΟΣ