«Επιχείρηση Γαϊδουροφιλότιμο»
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Βράδυ Σαββάτου. Προσποιήθηκα κατάθλιψη. Έμεινα στο σπίτι και δεν πήγα πουθενά. Αρνήθηκα τους πειρασμούς της γυναίκας, της φιλικής παρέας. Κλείστηκα μέσα. Έμεινα ακίνητος στον χώρο. Γύρεψα την κίνηση στον χρόνο. Γύρεψα τα νιάτα μου...γύρισα στα νιάτα μου...τριάντα χρόνια πριν. Τότε που ακόμα μαχόμασταν σε επικές μάχες...οπισθοφυλακής, έστω. Έβαλα και μουσική. Κάτι παλιά ρεμπέτικα, λίγο Άκη Πάνου σε κρυστάλλινες καράφες Βίκυς Μοσχολιού. Άνοιξα κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί από το φετινό που βάλαμε με τους παλιούς συντρόφους από τον καιρό της εφόδου στον ουρανό κι απ' όπου βγήκαμε κατατσακισμένοι. Άλλοι πιο σοφοί σαφώς και άλλοι το ίδιο ανόητοι. Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς! Οι ουρανοί δεν πατιούνται μ' εφόδους! Ούτε με τις κλαγγές και τις κριτικές των όπλων νικούνται οι αστραπές! Οι ουρανοί μονάχοι τους παραδίνονται...ότι είναι πάντα ανοικτοί σε όποιον τους αγαπάει αληθινά! Και τι δεν πέρασε από το μυαλό μου! Και τι δεν μέθυσε στο κόκκινο φρέσκο κρασί! Έπεσα να κοιμηθώ ξεχνώντας ν' ανάψω το καντήλι του Χριστού. Κοιμήθηκα και ξύπνησα μες στα σκοτάδια μιας συννεφιασμένης Κυριακής. Καφές δυνατός, ξύλα στη σόμπα ίνα εκμαιεύσω τη θαλπωρή τής ζεστασιάς της στην υγρασία του πρωινού. Μια βόλτα στις σελίδες του διαδικτύου που μου αρέσουν. Τι κάνουν οι φίλοι, τι σκέφτονται, τι μοιράζονται, πρόσωπα αγαπητά, κοντά μας ή και μακριά. Το βαρόμετρο που αλλάζει, η καταιγίδα που έρχεται.....το εκπληκτικό ηλεκτρικό πεδίο που συγκροτείται πάνω από τη γη μας και αρχίζει να την κεντάει με τα αστροπελέκια του!
Ο Κώστας ανάρτησε στίχους του T.S. Eliot... «Φληβάς ο Φοίνικας. Δεκατέσσερις νύχτες πεθαμένος, λησμόνησε πια την κραυγή των γλάρων, το φούσκωμα του βαθιού πελάγου, κέρδη και ζημίες. Ένα ρεύμα κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης έγλυψε τα κόκκαλά του μέσα σε ψιθύρους. Ταλαντευόμενος σταδιοδρόμησε κι ενήλικος και νέος καθώς εισερχόταν στη ρουφήχτρα. Εθνικός αν είσαι ή Εβραίος, έι, εσύ, που γυρίζεις το τιμόνι και προς τον άνεμο κοιτάς, να σκέφτεσαι τον Φληβά, που ήτανε μια φορά, όμορφος και ψηλός, όπως εσύ...» ίσως είχε στο μυαλό του τη Ρόδο την αγαπημένη μας. Στο καθαρό μυαλό του πρωινού - όντως το κρασί είναι καλό! - που το έχει συνήθειο να φιλεύει και να κερνάει ιδέες δημιουργικές και ελπιδοφόρες, προσφέρθηκε κείμενο παλιό και πολυδιαβασμένο πλην όμως...ηλεκτρισμένο με φορτία θετικά, από αυτά που γεννούν ιδέες πάνω στις ιδέες, σπίθες πάνω στις σπίθες, ενδεχομένως και πυρκαγιές... «Δεν αντιλαμβάνεται όμως, ότι όλο αυτό το δυσκαταγώνιστο σύστημα, δεν είναι παρά η κεφαλαιοποίηση σε εθνικό επίπεδο του δικού του καθημερινού ατομικισμού. Ότι είναι η δική του έλλειψη συλλογικού πνεύματος αυτό που τρέφει το βαμπίρ. Τους συγκεκριμένους πολιτικούς αυτός τους εκλέγει, για εκπροσώπους του και πάτρωνες, με πρωταρχικό κριτήριο τις προσωπικές σχέσεις, τις εκμαυλιστικές εκδουλεύσεις και τις προσδόκιμες εξυπηρετήσεις. Πεπεισμένος από τις αλληλοκαταγγελίες των ίδιων των πολιτικών, ότι εγκληματούν εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, ότι χρηματίζονται, ότι προδίδουν την πατρίδα για ψύλλου πήδημα κ.τ.τ. δικαιολογεί στον εαυτό του την δική του καθημερινή ατομική μικρο-παρανομία. Για παράδειγμα: κλέβει τον Φ.Π.Α., κρύβει εισοδήματα, ως επαγγελματίας, λουφάρει κανονικά, ή λαδώνεται, ως δημόσιος υπάλληλος». Δίπλα στο «...κλέβει τον Φ.Π.Α., κρύβει εισοδήματα, ως επαγγελματίας, λουφάρει κανονικά, ή λαδώνεται, ως δημόσιος υπάλληλος», στο περιθώριο του βιβλίου, σημείωσα: «Και όχι μόνο!....Κυρίως αποκεφαλαιοποιεί την οικογενειακή του περιουσία και συνάμα αναστρέφει την παραγωγική πυραμίδα της πατρίδας!» Συνέχισα το διάβασμα: «...Βεβαίως η ανάδυση του ελληνικού ατομικισμού, στην εποχή του «τέλους των ιδεολογιών» και του μεταμοντέρνου μηδενισμού, δεν έχει μόνο αρνητικές πλευρές. Κρύβει κι ένα ισχυρό δυναμισμό αναγκαίο για την επιβίωση. Πώς όμως, ο δυναμισμός αυτός θα μπορέσει να μεταμορφωθεί, ώστε να αναιρεθούν τα αρνητικά του αποτελέσματα, η συλλογική μας παθολογία; Αυτό είναι το μέγα ερώτημα. Μέγα και προς το παρόν
πρακτικώς αναπάντητο....» Ποιο είναι το κλικ που πρέπει να κάνουμε ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί; Πώς αλλάζουν "οι πόλοι της μπαταρίας" ώστε ο κινητήρας να αντιστρέψει τη φορά του; Ποιο είναι το δικό μας «από πού ν' αρχίσουμε;» Τι πρέπει να κάνει ο καθένας για να αντιστραφεί η παραγωγική πυραμίδα; Πώς αυτό που κάνει ο καθένας επιδιώκοντας χρήμα, εξουσία, βόλεμα και αυτασφάλιση, μπορεί να μεταστραφεί, τώρα που όλα αυτά τον συνέτριψαν, από έλλειμμα σε πλεόνασμα συλλογικότητας; Υπάρχει κάτι που μετατρέπει τις ατομικές ενέργειες, έστω και ασυνειδήτως, σε καλό, το οποίο, ως γνωστόν, είναι πάντα συλλογικό; Ναι και πάλι ναι! Υπάρχει! Είναι η μετατροπή της οικογενειακής περιουσίας από καταναλωτική σε παραγωγική. Από καταναλωτικό "αγαθό" σε παραγωγικό αγαθό. Από περιουσία προοριζόμενη για την απόλαυση, σε περιουσία περιούσια προοριζόνενη για την παραγωγική προϊόντων διατροφής! Αντιστρέφοντας την οικογενειακή πυραμίδα ο καθένας, αντιστρέφεται και η παραγωγική πυραμίδα της χώρας! Υπάρχει ένα κλάσμα. Αριθμητή έχει τα κεφαλαιακά αγαθά μας, το κομμάτι της περιουσίας μας που προορίζεται να γίνει εργαλεία για την παραγωγή άλλων αγαθών. Παρονομαστή έχει τα καταναλωτικά αγαθά μας, το κομμάτι της οικογενειακής μας περιουσίας που προορίζεται για την απόλαυσή μας, για την "βελτίωση του βιοτικού μας επίπεδου". Σήμερα, το κλάσμα είναι μικρότερο της μονάδος. Ο Αριθμητής είναι τραγικά μικρότερος από τον Παρονομαστή! Ενώ εξήντα χρόνια πριν δεν ήταν έτσι! Και αφού δεν ήταν έτσι μπορεί να ξαναγίνει όπως ήταν και ακόμα καλύτερα! Ο Αριθμητής μπορεί και πρέπει να μεγαλώνει. Ο Παρονομαστής να μικραίνει. Ή να μεγαλώνει τόσο ο Αριθμητής που να μεγαλώνει το κλάσμα. Με ορμή, με ρυθμό! Αφού κάτι υπήρχε και καταστράφηκε μπορεί να ξαναδημιουργηθεί και να είναι και καλύτερο. Να είναι και καλύτερο να είναι κι ομορφότερο...ότι το «Κάλλος θα σώσει τον Κόσμο»! Ομορφότερο, ήγουν ακολουθώντας τους νόμους της ομορφιάς! Ανεβαίνοντας την Κλίμακα που επικράτησε να παρονομάζουμε "Φιμπονάτσι", από το όνομα εκείνου που την ανακάλυψε και όχι από το όνομα Εκείνου που τη δημιούργησε! Ανερχόμενοι και όχι κατερχόμενοι την Κλίμακα, την καλούμενη "Φιμπονάτσι", ας ονομάσουμε την επιχείρηση Παραγωγικής Ανασυγκρότησης της Πατρίδας....«Επιχείρηση Γαϊδουροφιλότιμο».....
Νοεμβρίου 24, 2013