“Ο Λαός και μόνο ο Λαός” Ένα μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο Έρευνα σχολιασμός: Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Εικόνα 1: Η προμετωπίδα του φύλλου Νο 16, 9 Απριλίου 1946
Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ εφημερίδα “Ο Εκδικητής”-όργανο της V Ταξιαρχίας Αττικοβοιωτίας-Ευβοίας (ΕΛΑΣ) 9 Απριλίου 1944
αριθμός φύλλου 16
Τιμή δραχμές 5000
( Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) *************************************
Η Αγγλία και η Αμερική ξεπούλησαν τη Βαλκανική στη Ρωσία, καθορίστηκαν τα Βαλκάνια σαν ζωτικός ρωσικός χώρος. Νέο βιολί του Γκαίμπελς αυτό, που ζαλισμένος από τις τελευταίες ήττες των λεφουσιών του Χίτλερ σκούζει σαν κουκουβάγια πάνω σε χαλάσματα. Από κοντά η γκεσταπίτικη προπαγάνδα ηχεί σαν κύμβαλο αλαλάζον, για τα αυτιά των γκαβωμένων τυφλοκωφαλάλων, τον άλλο πλάγιον ήχο.
Οι Άγγλοι, όταν θ'αποβιβαστούν στην Ελλάδα, θα χτυπήσουν το ΕΑΜ, γιατί είναι το ίδιο το κομμουνιστικό κόμμα, θα χρησιμοποιήσουν γι' αυτό το σκοπό τους τους γερμανοβούλγαρους τσολιάδες κι έτσι θα βρουν ευκαιρία να σωθούν όλα τα καθάρματα που σήμερα δολοφονούν τον μαχητή τίμιο Ελληνικό Λαό. Αυτός ο δεύτερος πλάγιος ήχος είναι το αγαπημένο τροπάρι όλων εκείνων των καμουφλαρισμένων γκεσταπίτικων οργάνων που με διάφορους τίτλους εμφανίζονται σαν αγγλόφιλες μέχρι λιγοθυμίας οργανώσεις, ΠΕΑΝ, Π, ΡΑΝ, Χ, Ψ και η Σάρα και η Μάρα και το κακό συναπάντημα, να τα μέσα που χρησιμοποιούν οι Γερμανοβούλγαροι για να κρατούν μια μάζα ανθρώπων στην αδράνια, στο ραγιαδισμό, στην αντίδραση. Έτσι κρατούν τους περισσότερους αξιωματικούς στα καφενεία, στα σαλόνια, στο Πολυτεχνείο, και στους φούρνους της Αθήνας. Άλλους υπαλλήλους, πιστούς ραγιάδες στο σκελετομένο και βρυκολακιασμένο κρατικό μηχανισμό, εμπόρους, διανοούμενους,
νοικοκυραίους φοβισμένους, μακριά απ' τη μεγάλη μάζα,τ ην πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, που καθοδηγημένη από το ΕΑΜ, μάχεται τον αγώνα της λευτεριάς. Αυτούς τους παραπλανημένους Έλληνες έχουμε χρέος να τους διαφωτίσουμε, να τους σώσουμε, να τους τραβήξουμε απ' το μονοπάτι της αδιαφορίας, που οδηγεί στην κατηφορική λεωφόρο της προδοσίας. Δεν πρόκειται ποτέ οι αγγλικές δυνάμεις να χτυπήσουν τον ΕΛΑΣ! Κι αν πρωτοπόρα μάζα μέσα στο ΕΛΑΣ είναι κομμουνιστές, όμως το ίδιο το Λονδίνο σε εκπομπή του βροντοφωνάζει: “είναι προς αιωνίαν τιμήν του ΚΚΕ” γιατί πρώτο αυτό έριξε όλες του τις δυνάμεις στον εθνικό αγώνα. Μα στην Ελλάδα δεν γίνεται αγώνας κομμάτων. Γίνεται πανεθνικός αγώνας για το ξεσκλάβωμα και για την αυριανή αληθινή δημοκρατία. Τη μέρα που οι συμμαχικές δυνάμεις θ' αποβιβαστούν στην Πατρίδα μας, μέρα που εμείς τη λαχταρούμε περισσότερο από όλους τους κυρίους που κάθονται στα σπίτια τους ήσυχοι κι αμέριμνοι, τη μέρα αυτή της αποβίβασης, οι συμμαχικές δυνάμεις θα συνεργαστούν στενά και θα δράσουν συνδυασμένα με τη μοναδική μάχιμη ελληνική δύναμη, τον ΕΛΑΣ. Τη μέρα της λευτεριάς ούτε οι Άγγλοι ούτε οι Ρώσοι ούτε κανείς ξένος θ' αναμιχτεί στη ρύθμιση των εσωτερικών προβλημάτων του τόπου μας. Ο Λαός αυτός και μόνο θα πει τη γνώμη του. Ο Λαός που προχωρεί γοργά στο έργο του, που πολεμώντας τον Γερμανοβούλγαρο καταχτητή, χτίζει ταυτόχρονα το οικοδόμημα της Λαοκρατίας. Όπως το '21 στην Επίδαυρο η “εν Άστρει”, βγάζει το όργανο της θέλησής του, το “Εθνικό Συμβούλιο”που θα καθοδηγεί την κυβέρνησή του την ΠΕΕΑ. Κανείς δεν θ' αναμιχτεί στα εσωτερικά μας, ούτε ο αήττητος Κόκκινος Στρατός, ούτε η δοξασμένη Αγγλική αρμάδα. Ο λαός θα χτίσει στα ερείπια της Πατρίδας, θα κρίνει τους μαχητές, τους αδρανείς, τους πλανημένους, τους προδότες. Ο Λαός και κανείς άλλος. Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις είναι του σχολιαστή
Με αξίωσε ο Θεός να παρουσιάσω το άρθρο με τον τίτλο “Ο Λαός και μόνο ο Λαός”που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της V Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αττικοβοιωτίας, στις 9 Απριλίου 1944. Αυτή και μόνον η πρόταση, “εφημερίδα της V Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αττικοβοιωτίας”, μας λέει ότι ο σκλαβωμένος Ελληνικός Λαός, είχε επανδρώσει και διατηρούσε αξιόμαχη μια ολάκερη ταξιαρχία, στις προσβάσεις της Αθήνας, στην Πάρνηθα και στην Πεντέλη, σε όλα εκείνα τα σημεία που οι σημερινοί Αθηναίοι κατοικούν και εργάζονται και που θεωρούνται κατά κάποιον τρόπο προάστια της μεγαλούπολης. Άλλωστε και μέσα στην ίδια την Αθήνα δρούσαν σημαντικές δυνάμεις του ΕΛΑΣ, με ελαφρύτερο βέβαια οπλισμό, οι οποίες κατόρθωναν κατά διαστήματα να απελευθερώνουν μεγάλες περιοχές όπως την Καισαριανή, την Κοκκινιά κλπ. Μιαν ανάσα από τους Γερμανούς, ελέγχοντας τους οδικούς και σιδηροδρομικούς άξονες, την κίνηση από και προς την Πελοπόννησο, κόβοντας την Ελλάδα στα δύο, δρούσε μια ταξιαρχία ελληνικού στρατού, σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες αφού η Αττική και η Βοιωτία δεν διαθέτουν μεγάλα ορεινά συγκροτήματα, διατρέχονταν από πλήθος δρόμων, από τρεις σιδηροδρομικές γραμμές, υπήρχαν και τότε τρία αεροδρόμια(Τατοΐου, Ελευσίνας, Τανάγρας), στάθμευαν δε στα αστικά κέντρα (Αθήνα, Χαλκίδα, Θήβα)μεγάλες δυνάμεις των κατακτητών και τα συμπαρομαρτούντα Τάγματα Ασφαλείας, οι λεγόμενοι “τσολιάδες”. Την ταξιαρχία αυτή-όπως και την ΙΙ Μεραρχία,όπως και όλον τον ΕΛΑΣ-την αποτελούσαν νέοι άνδρες από τα χωριά και τις πόλεις της περιοχής,χθεσινοί γεωργοί, εργάτες, τεχνίτες, έμποροι, μαχητές του Αλβανικού μετώπου αλλά και νεότεροι. Την διοικούσαν μπαρουτοκαπνισμένοι στρατιωτικοί διοικητές που είτε είχαν υπηρετήσει στον προκατοχικό Ελληνικό Στρατό ως αξιωματικοί και υπαξιωματικοί είτε αναδείχτηκαν στις μάχες κατά τον πατροπαράδοτο σε μας τρόπο. Ορέστης, Φ.Βερμαίος, Φερραίος, Νικηφόρος, Νικήτας, Αποστόλης, Κρόνος, είναι μερικά από τα ψευδώνυμα εκείνων των διοικητών.(για την οικονομία του άρθρου παρατίθενται μόνο τα ψευδώνυμα).
Στήριγμα της ταξιαρχίας ήταν ο Λαός της περιοχής που την ανεφοδίαζε, που την πληροφορούσε για τις κινήσεις του εχθρού, που έστελνε τα καλύτερα παλληκάρια του στο Βουνό. Χωρίς αυτή τη στήριξη στρατός δεν θα υπήρχε. Η στρατιωτική αυτή δύναμη, την άνοιξη του '44, είχε ήδη στη δράση της πολλές ενέργειες, κυριότερη όμως των οποίων ήταν η ίδια της η ύπαρξη κάτω από την μύτη του κατακτητή. Ενδεικτικό, μικρό, της ισχύος της είναι και η εφημερίδα “Εκδικητής” που συντάσσεται και τυπώνεται από τα στελέχη της ταξιαρχίας.
Το εν λόγω φύλλο έχει αριθμό 16! Φαίνεται ότι είτε κυκλοφορούσε σε μικρά χρονικά διαστήματα-μικρότερα του μήνα-είτε κυκλοφορούσε για αρκετούς μήνες. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, εφόσον δεν υπάρχουν άλλα φύλλα στο Αρχείο Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας στο οποίο και οφείλουμε τη διάσωση του ντοκουμέντου. Δίχως άλλο το νούμερο “16” είναι ένας εντυπωσιακός αριθμός φύλλων γι' αυτές τις συνθήκες. Η ημερομηνία της κυκλοφορίας -9 Απριλίου 1944-μας λέει πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. • Μας λέει ότι πρέπει στοιχειοθετήθηκε και να τυπώθηκε αρκετές μέρες πριν αλλά οπωσδήποτε μετά την 10η Μαρτίου που είναι η μέρα συγκρότησης της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης(ΠΕΕΑ),δηλ. της Κυβέρνησης του Βουνού. • Μας λέει επίσης ότι ήδη έχουν προκηρυχθεί εκλογές για την ανάδειξη Εθνικού Συμβουλίου, εκλογές όπου οι εκλέκτορες του Συμβουλίου θα βγουν σε λίγες μέρες (23 Απριλίου 1944) από την ψήφο ενός εκατομμυρίου οκτακοσίων χιλιάδων (1.800.000 ψηφοφόρων που προσέρχονται στις κάλπες κρυφά και με κίνδυνο. Ψηφίζουν για πρώτη φορά οι γυναίκες και οι νέοι άνω των δεκαοκτώ χρονών!!! • Μας λέει ακόμα ότι ο Κόκκινος Στρατός έχει μόλις βγει από τα σύνορα της ΕΣΣΔ και έχει εισβάλλει μαχόμενος στη φιλοναζιστική Ρουμανία από τις 27 Μαρτίου του '44, ενώ στα βόρεια του μετώπου ακόμα δεν έχει εκδιώξει τους κατακτητές από τα εδάφη της. • Μας λέει ότι δεν έχει γίνει ακόμα η απόβαση στη Νορμανδία. Ότι δεν έχει γίνει η συμφωνία του Λιβάνου (17-20 Μαΐου) και άρα δεν υπάρχει ενιαία ελληνική κυβέρνηση μέσα και έξω από την Ελλάδα. • Μας λέει ακόμα ότι η Γιάλτα θα γίνει σχεδόν ένα χρόνο μετά αφού οι “Τρεις Μεγάλοι συνέρχονται στη Κριμαία στις 4-11 Φλεβάρη του 1945. Και ιδού το θαύμα!!! “Υπάρχει” στις 9 Απριλίου του 1944 “το πνεύμα της Γιάλτας”χωρίς τη Γιάλτα(!) Χωρίς να έχει γίνει ακόμα η συνάντηση των ηγετών των τριών συμμαχικών χωρών Αγγλίας-ΗΠΑ-ΕΣΣΔ(!) Προφανώς πρόκειται για χωροχρονική ανομαλία, την οποία προκάλεσε εφαρμόζοντας, πρώτος αυτός τη θεωρία της Σχετικότητας, ο Γκέμπελς και, η οποία, του επέτρεψε να δει το σχετικό χαρτάκι με τα ποσοστά του Τσώρτσιλ και να ενημερώσει εγκαίρως τον δυστυχή ελληνικό λαό για την τύχη που τον περιμένει(!) Κάποιες αβλεψίες του Γκέμπελς στα ποσοστά των “σφαιρών επιρροής”, ικανές να τον οδηγήσουν στο λάθος να θεωρεί ότι όλα τα Βαλκάνια μαζί με την Ελλάδα , πουλήθηκα από τους Αγγλοαμερικανούς στου Ρώσους, ελέγχονται ως μη αξιόλογες, ως μη ικανές να ανατρέψουν την ουσία του θέματος(!)
Αλλά, το ακόμα μεγαλύτερο θαύμα αναδύεται από τις παρακάτω σειρές όπου περιγράφεται σαφώς και οκτώ(8) μήνες πριν, το σχέδιο των Εγγλέζων να χτυπήσουν τον ΕΛΑΣ αμέσως μόλις αποβιβαστούν στην Ελλάδα! Είναι ακόμα ένα χωροχρονικό άλμα του γκεμπελισμού, με μεγαλύτερη επιτυχία αυτή τη φορά(!) Η επιτυχία αυτή προφανώς οφείλεται στο ότι συμμετείχαν στο χωροχρονικό ταξίδι Χίτες, Ταγματασφαλείτες κλπ. Οι “Έλληνες”συνεργάτες των Γερμανών, ήξεραν από τις αρχές του 1944 τις διαθέσεις των Εγγλέζων και “ζύμωναν” θεωρίες τέτοιες που θα παρέλυαν κάθε διάθεση του λαού για να λύσει μόνος τα προβλήματά του, μακριά από τους ξένους δυνάστες. Ταυτόχρονα, οι θεωρίες αυτές, έδιναν διέξοδο στους ποικίλους συνεργάτες των Γερμανών, τους συσπείρωναν και τους έκαναν ακόμα πιο άγριους και φονικούς. Σκοπός τους ήταν η εκκαθάριση του εδάφους. Όσο ποιο πολλούς σκότωναν επί Γερμανών τόσο μικρότερο πρόβλημα θα αντιμετώπιζαν επί Εγγλέζων. Έτσι εξηγούνται οι μαζικές εκτελέσεις και τα μπλόκα (200 κομμουνιστές της Καισαριανής, Κοκκινιά κλπ) που λαμβάνουν χώρα ακόμα και τις παραμονές της αποχώρησης των Γερμανών. Την κατάσταση αυτή την αντιλαμβάνεται η σύνταξη της εφημερίδας της Ταξιαρχίας και αναγκάζεται να απαντήσει προσεκτικά, με ένα άρθρο στην τρίτη σελίδα, προσπαθώντας να θέσει το ζήτημα αλλά και να μην το διογκώσει τόσο ώστε να προκληθεί επεισόδιο ανάμεσα στο ΕΑΜ και στους Εγγλέζους. Και λέμε “αρχές” του '44, γιατί πιστεύουμε ότι θα πρέπει να είχε “διαρρεύσει”αυτή η θεωρία αρκετές μέρες πριν ο αρθρογράφος θεωρήσει την θεωρία αυτή άξια απάντησης. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις συνθήκες, θεωρούμε ακριβές να προσδιορίσουμε ως χρόνο γέννησης της εν λόγω θεωρίας, τις αρχές του 1944. Ενδεχομένως και νωρίτερα. Συνεπώς: το άρθρο του “Εκδικητή”με τον τίτλο “Ο Λαός και μόνο ο Λαός”, αξιολογείται από τον υπογράφοντα, ως μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο, όπου: 1. Καταρρακώνεται η θεωρία της “συμφωνίας της Γιάλτας” αφού το περιεχόμενό της προϋπήρχε, της σύσκεψης των Μεγάλων στην Κριμαία, ως προπαγανδιστικό τερτίπι που προσπαθούσε να κλονίσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των αντιναζιστικών δυνάμεων και να επισείσει το φόβο του Κομμουνισμού ώστε μετά να δικαιολογηθεί κάθε αντιλαϊκή ενέργεια. 2. Με αδιαμφισβήτητο τρόπο αποδεικνύεται η συνωμοσία που εξυφαίνονταν τότε ανάμεσα στους συνεργάτες των Γερμανών και στους Εγγλέζους. Μπορεί τα Δεκεμβριανά να μη δικαιώνουν τον συντάκτη για την αισιοδοξία του αλλά τον δικαιώνουν για την ακρίβεια της πληροφορίας, του ρεπορτάζ, όπως θα λέγαμε σήμερα.
3. Καταρρακώνει και στέλνει “αδιάβαστους” όλους εκείνους που τότε και τώρα ισχυρίζονται ότι ο Δεκέμβρης του '44 ήταν μια “σταλινική ανταρσία”. 4. Αντιθέτως, αποκαλύπτεται μεγαλοπρεπώς, η συνεπής πατριωτική στάση του ΕΑΜ το οποίο ενώ η εκδοχή της επέμβασης των Εγγλέζων όχι μόνο δεν μπορεί ν' αποκλεισθεί αλλά καθίσταται πλέον πιθανή, ενώ έχει την εξουσία στην Ελεύθερη Ελλάδα, με μια γενναία αυθυπερβατική πολιτική πράξη, διεκδικεί μιαν ενιαία δημοκρατική κυβέρνηση εθνικής ενότητας για όλους τους Έλληνες, μέσα και έξω από την Ελλάδα, προσβλέποντας στην αποφυγή της αιματοχυσίας. Με όλα αυτά στο νου τους, οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ προσέρχονται στον Λίβανο και συνάπτουν συμφωνία με όρους καταφανώς αναντίστοιχους με τον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων και αδυναμιών. 5. Αποκαλύπτει ποιοι είναι εκείνοι που είχαν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη και ποιοι ήταν εκείνοι που κινούνταν δραστήρια για την υλοποίηση της. Ποιοι,δεκαέξι μήνες πριν τελειώσει ο πόλεμος, με το ένα χέρι συνέπρατταν με τον κατακτητή στις σφαγές και στις λεηλασίες, και με το άλλο χέρι σχεδίαζαν το μέλλον με τους καινούργιους αφέντες τους. Γίνεται σαφές, για μια ακόμα φορά, ότι οι συνεργάτες των Γερμανών, βλέποντας το μέλλον τους σκοτεινό, “πιάνουν τα προζύμια”με τα νέα αφεντικά για να δικαιώσουν το τραγούδι που τραγουδάει, στο ρυθμό του “γιούπι-για-για”, ο λαός της Αθήνας, τον Δεκέμβρη του '44:
“τα κορίτσια που'χαν πρώτα Ιταλούς τα κορίτσια που'χαν πρώτα Γερμανούς τώρα έχουν Εγγλεζάκια με κοντά παντελονάκια κι από πίσω ένα σύνταγμα Ινδούς”.
Το άρθρο “Ο Λαός και μόνο ο Λαός” δημοσιεύεται σήμερα για πρώτη φορά στο Αντίφωνο και γι' αυτό το ευχαριστούμε από καρδιάς. Η διάσωση και η ψηφιοποίηση του ντοκουμέντου οφείλεται στο ΑΣΚΙ. Ευχαριστούμε λοιπόν και το ΑΣΚΙ και τους ακούραστους ανθρώπους του. Χάρη σ' εκείνους μπορούμε να έχουμε σήμερα στην οθόνη μας, το άρθρο που κάποιοι ανώνυμοι Έλληνες έγραψαν και τύπωσαν στις σκληρές συνθήκες της ναζιστικής κατοχής. Σε αυτούς τους ανώνυμους Έλληνες αφιερώνεται και σε όλους τους μαχητές της V Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αττικοβοιωτίας που με την παρουσία τους και με την απουσία τους με συντροφεύουν εδώ και μισό αιώνα.
Εικόνα 2: Η σελίδα 3 του "Εκδικητή"