#1035 by giannis kle

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΜΕ ΤΟΝ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

# 1035 | ΜΑΗΣ 2016 | 2 ευρώ

ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΡΟΧΩΡΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ...

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

2 Στις 15 Μάη η 36η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης

ην Κυριακή 15/5 θα πραγματοποιηθεί η 36η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα στις 8:00π.μ. μέχρι το υπουργείο Άμυνας στις 18:30 που θα γίνει ο τερματισμός και η εκδήλωση υποδοχής.

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 3/2016 Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους: ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

70 ΧΡΟΝΙΑ

 Λίνας Κροκίδη: Για το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα και τα καθή-

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

κοντα των κομμουνιστών

ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

3 Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη 25 Πάτρα-Αθήνα ήταν η αρχή, εμπρός λαέ στην Κουτσούμπα στον “Οδηγητή”

πρώτη τη γραμμή!

αντικομμουνισμός δεν θα περάσει!

μη!

14 Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ: “Άλλαξε τον κό- 31 Εκστρατεία ενημέρωσης του Δήμου Πετρούποσμο το’ χει ανάγκη”!

λης ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά

16 Προσεχώς στην τάξη... 32 Το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ “έκλεισε”... τον πρώτο χρόνο λειτουρ17 3 Πανελλαδικός διαγωνισμός συλλογικής γίας! ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”: 33 Τα εν οίκω, μη εν facebook Κάθε χρόνο και καλύτερα! 18 Για την παρέμβαση της ΚΝΕ στους πρακτικά- 34 145 χρόνια απ’ την Παρισινή Κομμούνα: ος

ριους των σπουδαστών της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης

Αφιέρωμα του “Οδηγητή” στη Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας

Πεζοπορία στα αντάρτικα μονοπάτια του Παρνασσού: Στα χνάρια αυτών που αγωνίστηκαν για την πραγματική λευτεριά

ΥΓΕΙΑ - ΠΡΟΝΟΙΑ  Αιμίλιου Κακλαμάνου & Χριστίνας Ματσιακά: Ιατρική έρευνα και καινοτομία στον καπιταλισμό

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ  Βασίλη Όψιμου: 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Σημείο οπορτουνιστικής στροφής ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

 Τμήμα Παιδείας & Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ: “Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο σύγχρονης γενικής παιδείας”

ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

6 Σχόλια 26 Πορεία αγώνα κατά της Ανεργίας του Δήμου Πάτρας: Πρωτότυπες χορογραφίες από το χορευτι8 Στο στόχαστρο τα δικαιώματα και η ζωή των κό τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού νέων 27 9 Μάη: Αντιφασιστική Νίκη των Λαών 10 Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, Ζήτω η 1 Μάη και η πάλη η ταξική! 28 Γαλλία: Τσάκισμα των εργατικών κατακτήσεων για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των εκμεταλ12 Στις 18 Μάη ψηφίζουμε Πανσπουδαστική Κ.Σ. λευτών - Δυναμώνουμε των αγώνα για τις σύγχρονες ανά29 Κάτω τα χέρια από τους κομμουνιστές! Ο γκες μας! Δοκιμάζουμε την πραγματική μας δύνα-

 Κώστα Μπορμπότη: Η ανασύνθεση του οπορτουνιστικού χώρου με ορίζοντα τη διαμόρφωση του νέου πόλου

Ο “Οδηγητής” κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Μάη. Την Κυριακή 8 Μάη θα πραγματοποιηθούν οι πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα, γι’ αυτό και το εξώφυλλο του “Οδηγητή” αυτού του μήνα είναι αφιερωμένο στην Εργατική Πρωτομαγιά, παρουσιάζοντας ορισμένες από τις “Πρωτομαγιές” που σημάδεψαν την ιστορία του εργατικού-λαϊκού κινήματος:  Την 1η Μάη του 1886, που βάφτηκε με το αίμα των εργατών του Σικάγου, οι οποίοι διεκδικούσαν την καθιέρωση του 8ωρου: “8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο”.  Τον μεγάλο ξεσηκωμό της εργατικής τάξης της Θεσσαλονίκης τον Μάη του 1936, που αποτελεί μία από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας της ταξικής πάλης της χώρας μας.  Την Πρωτομαγιά του 1944, που γράφτηκε μία ακόμα χρυσή σελίδα του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, με την εκτέλεση 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή από τους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

«Εμπρός της γης οι κολασμένοι, της πείνας σκλάβοι εμπρός εμπρός»

Φρίντριχ Ένγκελς: “Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα”

“Οι ηρωικοί χαλυβουργοί στάθηκαν όρθιοι μέχρι το τέλος. Από τη λήξη της απεργίας, τα δικαστήρια έως το κλείσιμο του εργοστασίου”

23 Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου: Η Παιδα- 39 Metal εναντίον πολέμου! γωγική Ακαδημία που λειτούργησε παράλληλα με τον αγώνα του ΔΣΕ

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ).

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον!

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΟΝ “ΟΔΗΓΗΤΗ”

Λαός και νεολαία έχουμε μεγάλη δύναμη που δεν την έχουμε

δοκιμάσει ακόμα

ρισκόμαστε σε μία περίοδο που κλιμακώνεται η επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας με την κυβέρνηση να ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή ένα νέο πακέτο βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Την ίδια στιγμή πυκνές είναι οι εξελίξεις και στο μέτωπο των ανταγωνισμών και του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Για τις εξελίξεις, τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ αλλά και για την προοπτική που απαιτείται να έχει σήμερα ο αγώνας ο “Οδηγητής” συζήτησε με το Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, σ. Δημήτρη Κουτσούμπα. “Οδηγητής”: Σε λίγες μέρες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει για ψήφιση στη Βουλή ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων. Ποια πρέπει να είναι η απάντηση των εργαζομένων, της νεολαίας ενάντια στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης; Δημήτρης Κουτσούμπας: Κάθε φορά που θα “κλείνει” μία αξιολόγηση, θα ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για νέα χτυπήματα στη ζωή και τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ουσιαστικά διεκπεραιώνει τώρα μία από τις πάγιες απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της χώρας: να σβηστεί απ’ το χάρτη ό,τι είχε απομείνει σε αυτό που λέμε Kοινωνική Aσφάλιση. Κατακτήσεις των εργαζομένων που αποσπάστηκαν με σκληρούς εργατικούς ταξικούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο τώρα τις παίρνουν πίσω. Δηλαδή πάνω στην κατεδάφιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας και στη στήριξη της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου εξασφαλίζεται το περίφημο «φιλικό περιβάλλον για τις επενδύσεις», η ανταγω-

νιστικότητα. Και αυτήν την πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το θράσος να τη βαφτίζει και «προστασία των αδύνατων»! Η απάντηση της νεολαίας, των εργαζομένων και των ανέργων, των σπουδαστών, των μαθητών πρέπει να είναι αποστομωτική. Μαζική συμμετοχή στον αγωνιστικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς και στη 48ωρη απεργία που έχουν αποφασίσει τα συνδικάτα και τα σωματεία, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι όταν η κυβέρνηση φέρει προς ψήφιση το νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων. “Ο”: Έχει κάποιο αποτέλεσμα αυτός ο αγώνας; Δ.Κ.: Το γεγονός ότι η κυβέρνηση φτάνει το Μάη να φέρει το νόμο για το ασφαλιστικό, ενώ τον ήθελε ψηφισμένο από το προηγούμενο φθινόπωρο δείχνει ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν καθυστέρησαν την ψήφισή του. Δείχνει όμως και το τι κρίνεται σήμερα. Ότι χρειάζονται πολλά περισσότερα βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος για να επιστραφούν πίσω στο λαό όσα του πήραν, για να καταργη-

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ θούν οι αντιλαϊκοί-αντεργατικοί νόμοι, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας και των εργαζομένων. Χρειάζεται να ενισχυθεί η λαϊκή συμμαχία που παλεύει με προοπτική τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε αυτήν την προσπάθεια, σε αυτήν την προοπτική το ΚΚΕ και η ΚΝΕ όλες τους τις δυνάμεις. “Ο”: Η κυβέρνηση λέει ότι μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού και του φορολογικού «αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι η αναγκαία ελάφρυνση του χρέους ώστε να απογειωθεί η οικονομία». Τι έχει να περιμένει η νεολαία από αυτήν την “απογείωση” που προσδοκά η κυβέρνηση; Δ.Κ.: Όταν αυτοί μιλάνε για απογείωση της οικονομίας δεν εννοούν απογείωση των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Εννοούν απογείωση των κερδών των μονοπωλίων, της πλουτοκρατίας. Για να απογειωθεί η οικονομία, η καπιταλιστική κερδοφορία δηλαδή, πάνε στα τάρταρα

τα δικαιώματα και η ζωή της νεολαίας και των εργαζομένων. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο “τρολάρει”, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Το κρατικό χρήμα που δήθεν θα εξασφαλιστεί από μια ελάφρυνση τους χρέους δεν θα επιστρέψει για να ξανανοίξουν σχολεία, για να προσληφθούν εκπαιδευτικοί, δεν θα αυξηθεί η χρηματοδότηση στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, δεν θα προσληφθούν γιατροί και προσωπικό για τα νοσοκομεία, δεν θα σταματήσει η φοροκαταιγίδα, δεν θα δοθούν πίσω μισθοί και συντάξεις που κόπηκαν, δεν θα εξασφαλιστεί προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους. Θα παραμένουν απογειωμένα η ανεργία, η κακοπληρωμένη ολιγόμηνη δουλειά· τα δικαιώματα της νεολαίας –ό,τι έχει απομείνει– θα μπαίνουν συνεχώς στο στόχαστρο. “Ο”: Ναι αλλά δε θα βγει ενισχυμένη η οικονομία από μία τέτοια μείωση του χρέους; Δ.Κ.: Από την ελάφρυνση του χρέους και την ανάπτυξη, που προσδοκά η κυβέρνηση, ενισχυμένοι θα βγουν οι επιχειρηματικοί όμι-

4 εξουσίας, της πραγματικής, όμως, εξουσίας για το λαό. Για να βγουν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί νικητές από τον πόλεμο με αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, τον καπιταλισμό, που γεννάει κρίσεις, ανταγωνισμούς, φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά, δολοφονικές βομβιστικές επιθέσεις, αθώα θύματα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

λοι. Το κομμάτι εκείνο που θα περισσέψει πάλι στα δικά τους σεντούκια θα πάει με διάφορους τρόπους: με κρατικές ενισχύσεις κι αναπτυξιακά πακέτα, με νέα προνόμια για τους εκμεταλλευτές του μόχθου των εργαζομένων. Η ανάκαμψη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας θα γίνει πάνω στα συντρίμμια των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Μέσα στη ζούγκλα που διαμορφώνεται για τους εργαζόμενους οι εκμεταλλευτές ουσιαστικά ετοιμάζονται να κάνουν σαφάρι. Αυτό παρουσιάζει σαν διέξοδο προς όφελος του λαού η κυβέρνηση αλλά και τα άλλα κόμματα της αστικής διαχείρισης. Η διευθέτηση του χρέους, είτε γίνει με τον τρόπο που λέει το ΔΝΤ, είτε γίνει με τον τρόπο που λέει η κυβέρνηση, σημαίνει μόνο το με ποιον τρόπο ο ελληνικός λαός θα πληρώνει στον αιώνα τον άπαντα, υποθηκεύοντας τα δικαιώματα και τη ζωή ιδιαίτερα της νεολαίας, για ένα χρέος που δε δημιούργησε ο ίδιος αλλά δημιουργήθηκε από την πολύμορφη κρατική στήριξη διαχρονικά προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Να γιατί και οι κόντρες μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου, οι αντιπαραθέσεις και μέσα στο κουαρτέτο δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, με τη μερική έστω ανακούφιση των εργατικών-λαϊκών οικογενειών από τα βάρη που τους φορτώνει η αντιλαϊκή πολιτική. “Ο”: Πολλοί σήμερα μιλάνε για ένα “πόλεμο πολιτισμών” που βρίσκεται σε εξέλιξη, με τα στρατόπεδα από τη μια μεριά να είναι το Ισλαμικό Κράτος και οι δορυφόροι του και από την άλλη οι χώρες της Δύσης. Έναν τέτοιο πόλεμο βιώνουμε σήμερα; Δ.Κ.: Αυτό που σήμερα ονομάζουν “πόλεμο πολιτισμών”, τα προηγούμενα χρόνια ονόμαζαν “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” ή “προστασία των εθνικών μειονοτήτων”. Κάθε φορά εφευρισκόταν ένα πρόσχημα, ένα προκάλυμμα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους αλλά και για την ενίσχυση των μέτρων καταστο-

λής και περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών των χωρών τους. Ήταν τα ψέματα που είπαν τα τελευταία χρόνια για να δικαιολογήσουν τις επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη και τώρα στη Συρία. Επεμβάσεις και πόλεμοι με μοναδικό σκοπό να διασφαλίσει η κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη για λογαριασμό των μονοπωλίων της, τα συμφέροντά της, να βάλει στο χέρι τον πλούτο χωρών, ολόκληρων περιοχών. Γι' αυτό δεν δίστασαν να στηρίξουν δυνάμεις και μηχανισμούς που σε κάθε φάση εξυπηρετούσαν τα σχέδιά τους. Είναι γνωστό, πως τέτοιες δυνάμεις όπως οι Τζιχαντιστές ή οι Ταλιμπάν, συγκροτήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και αποτέλεσαν εργαλείο στα χέρια κρατών, όπως οι ΗΠΑ, κράτη της ΕΕ κ.ά. Ποιος σήμερα δεν ξέρει πως το λεγόμενο “Ισλαμικό Κράτος” είναι το τερατώδες δημιούργημα των ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους; Αυτοί το χρηματοδότησαν, αυτοί το εξόπλισαν, για να το κάνουν υποχείριο των συμφερόντων τους και όχι γιατί τους “έπιασε ο πόνος” δήθεν για τα “δημοκρατικά δικαιώματα στη Συρία”! Μέχρι αυτό το δολοφονικό τέρας που δημιούργησαν να στραφεί και εναντίον τους. “Ο”: Σε ποιο έδαφος αναπτύσσονται όλοι αυτοί οι μηχανισμοί και πως οριστικά αποτρέπονται; Δ.Κ.: Αυτό λοιπόν που βιώνουμε σήμερα είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα που γεννά φτώχεια, ανεργία, επεμβάσεις, πολέμους και προσφυγιά και η μοναδική ταξική, πατριωτική, εθνική και ταυτόχρονα διεθνιστική στάση είναι να απορρίψουν οι εργαζόμενοι, οι νέοι τα προσκλητήρια για να μπουν κάτω από ξένη σημαία, κάτω από τη σημαία των ιμπεριαλιστών. Να αντιπαραθέσουν την οργάνωση της αυτοτελούς εργατικής-λαϊκής πάλης, ενάντια, και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στη δήθεν “ειρήνη”που γίνεται με “το πιστόλι στον κρόταφο”, μέχρι την οριστική εξάλειψη των αιτιών που τα γεννούν όλα αυτά. Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για να λυθεί το καθοριστικό ζήτημα της

“Ο”: Πως εκτιμάει το ΚΚΕ τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και στο Αιγαίο; Δ.Κ.: Με μια φράση θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι εξελίξεις στην περιοχή “μυρίζουν μπαρούτι” γιατί οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων, των μεριδίων των αγορών, την απόκτηση γεωπολιτικών και στρατιωτικών “στηριγμάτων” στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Είναι χαρακτηριστικό πως στη Συρία στριμώχνονται ισχυρές καπιταλιστικές χώρες οι ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ, η Ρωσία, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιός θα βάλει στο χέρι τον πλούτο μιας ολόκληρης περιοχής, για το ποιών χωρών τα μονοπώλια θα κερδίσουν από το παζάρι που είναι σε εξέλιξη. Παζάρι που ξεκινάει από το ποιές εταιρείες θα κερδίσουν από την ανοι-

κοδόμηση της Συρίας, ποιές διακινδυνεύουν να χάσουν τα κέρδη τους από την πώληση όπλων και συνεχίζεται για τους υδρογονάνθρακες, το μέγεθος των κοιτασμάτων σε φυσικό αέριο που είναι δεκαπλάσια σε μέγεθος απ’ αυτά του Ισραήλ αλλά και τους αγωγούς. Μιλάμε λοιπόν για ένα μεγάλο γεωπολιτικό “παιχνίδι” με ισχυρούς “παίχτες” όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ισραήλ, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, άλλες μοναρχίες του Κόλπου, οι αστικές τάξεις των οποίων προωθούν τα δικά τους συμφέροντα. Στο πλαίσιο της αντιπαράθεσής τους με τη Ρωσία, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αξιοποιούν και την ΝΑΤΟϊκή παρουσία στο Αιγαίο με πρόσχημα το προσφυγικό. “Ο”: Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο μπορεί να “δουλέψει” αποτρεπτικά στις διεκδικήσεις της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας; Δ.Κ.: Το Κόμμα μας είχε προειδοποιήσει πως το κάλεσμα για να κατέβει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, και η υπογραφή συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, με την σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, θα ενισχύσουν την τούρκικη επιθετικότητα και προκλητικότητα. Η επιβράβευση της αντιδραστικής πολιτικής της Τουρκίας από την ΕΕ, δίνει αέρα στα πανιά του τούρκικου επεκτατι-

Η μοναδική ταξική, πατριωτική, εθνική και ταυτόχρονα διεθνιστική στάση είναι να απορρίψουν οι εργαζόμενοι, οι νέοι τα προσκλητήρια για να μπουν κάτω από (…) τη σημαία των ιμπεριαλιστών. Να αντιπαραθέσουν την οργάνωση της αυτοτελούς εργατικής-λαϊκής πάλης, ενάντια, και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην δήθεν “ειρήνη” που γίνεται με “το πιστόλι στον κρόταφο”, μέχρι την οριστική εξάλειψη των αιτιών που τα γεννούν όλα αυτά

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

σμού, τις διεκδικήσεις συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, του γκριζαρίσματος ζωνών, των συνεχών παραβιάσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Στο φόντο λοιπόν αυτών των επικίνδυνων εξελίξεων αποκτά προτεραιότητα η πάλη ενάντια στις επεμβάσεις και στον πόλεμο που σημαίνει σύγκρουση με την ιμπεριαλιστική πολιτική, με τις λυκοσυμμαχίες και τους σχεδιασμούς τους. Σημαίνει άμεση απόσυρση της υπογραφής από τη συμφωνία για την ανάμειξη ναυτικής ΝΑΤΟϊκής δύναμης στο Αιγαίο. Σημαίνει καμία παραχώρηση διευκόλυνσης, καμίας υποδομής ή βάσης, χρήσης χερσαίου, εναέριου ή θαλασσίου χώρου, που θα χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία ή την πραγματοποίηση επεμβάσεων και πολέμων. “Ο”: Πολλοί νέοι σήμερα, κατανοώντας και τη σοβαρότητα των εξελίξεων και πως τους αφορούν βάζουν το ερώτημα: “Τι μπορώ να κάνω, τι μπορούμε να κάνουμε”. Πως θα απαντούσατε; Δ.Κ.: Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά! Άλλωστε «το μέλλον δεν θα ‘ρθει από μονάχο του έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς» όπως έγραφε κι ο ποιητής Μαγιακόφσκι. Άλλωστε δοκιμάστηκαν όλων των ειδών οι κυβερνήσεις, “αριστερές”, “δεξιές”, “κεντρώες” με διάφορες αποχρώσεις, “συνεργασίας”, “τεχνοκρατών”. Δοκιμάστηκε η ανάθεση της λύσης των προβλημάτων σε “σωτήρες” μέσω εκλογών ή δημοψηφισμάτων, η ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική. Το συμφέρον της πλειοψηφίας της νεολαίας είναι να παλέψει για να ζήσει καλύτερα, με σύγχρονα δικαιώματα στη μόρφωση, στη δουλειά, συνολικά στη ζωή της σήμερα κι αύριο. Αυτό περνάει μέσα από την οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση. Μέσα από την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας της εργατικής τάξης, των ανέργων με τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τις γυναίκες, τη σπουδάζουσα και μαθητική νεολαία. Μέσα από τη συμμετοχή στο φοιτητικό σύλλογο, στο σωματείο και στο συνδικάτο, στις μαζικές διαδικασίες του κινήματος. Χρειάζεται κοινός αγώνας ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα που

Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών, παραμένοντας “το πιο νέο” κόμμα γιατί πρεσβεύει το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα: το σοσιαλισμό-κομμουνισμό

“απ’ όπου κι αν το πιάσεις” γεννάει μόνο βάιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο κεντρικός σανα για τους λαούς. Λαός και νεολαία έχουσχεδιασμός, η ενεργή συμμετοχή των εργαμε μεγάλη δύναμη που δεν την έχουμε δοκιζομένων στην οργάνωση-διεύθυνση της κοιμάσει ακόμα. νωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηΕδώ, στον αγώνα με στόχο ο λαός να πάρει ρεσιών, είναι το νέο που θα νικήσει το παλιό την πραγματική εξουσία στα χέρια του, βρίπου σαπίζει και δεν έχει πια να προσφέρει τίσκεται και η απάντηση στο ερώτημα “τι μποποτα στην εργατική τάξη, στη νεολαία. ρούμε να κάνουμε;”. Μόνος του ο καθένας Όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις κοροϊδεύδεν μπορεί. Μαζί μπορούμε με συμπόρευση ουν το λαό και τη νεολαία ότι με κάποια μπαμε το ΚΚΕ, με δυνατή ΚΝΕ στους λώματα και μερεμετίσματα, με κάποιες χώρους που μορφώνεται, ζει μεταρρυθμίσεις στο σάπιο αστικαι δουλεύει η νεολαία. κό κράτος και το διεφθαρμέΣτον αγώνα με Ο αγώνας με αυτό νο καπιταλιστικό σύστημα, το στόχο είναι που μπορούν να φέρουν ριστόχο ο λαός να πάρει μπορεί σήμερα να ζικές αλλαγές. Τις μετην πραγματική εξουσία βάζει εμπόδια ταρρυθμίσεις τους τις στην αντιλαϊκή στα χέρια του, βρίσκεται και η γευτήκαμε χρόνια πολιτική, που Έφεραν μόνο απάντηση στο ερώτημα “τι μπο- τώρα. μπορεί να εξαφτώχεια, ανεργία, ρούμε να κάνουμε;”. Μόνος του κρίσεις, ανταγωνισφαλίσει έστω και μέτρα ανασμούς και πολέμους. ο καθένας δεν μπορεί. Μαζί κούφισης. Γι’ αυτό λέμε ότι πάμπορούμε με συμπόρευση ντα το παλιό, όπως είναι το καπιταλιστικό σύ“Ο”: Το ΚΚΕ βαμε το ΚΚΕ, με δυνατή στημα και τα διάφορα πολιδίζει στη συμπλήρωΚΝΕ τικά κόμματά του, έρχονται με ση 100 χρόνων ζωής και τη μάσκα του “νέου”. δράσης, που συμπληρώνονται το 2018. Γιατί το ΚΚΕ παραμένει το πιο “Ο”: Όμως λένε ότι αυτά που προτείνουν νέο Κόμμα; το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι ξεπερασμένα, δε Δ.Κ.: Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση γίνονται… 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών, παραΔ.Κ.: Σε όσους προβάλλουν στη νεολαία ότι μένοντας “το πιο νέο” κόμμα γιατί πρεσβεύαυτά που λέει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν γίνοει το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευνται, είναι ξεπερασμένα εμείς απαντάμε να τικό μέλλον για την ανθρωπότητα: το σοσιαμην τους πιστεύει. Αυτό που προτείνουμε γίλισμό-κομμουνισμό. Η απαλλαγή της εργατινεται, έγινε, πραγματοποιήθηκε. Και μάλιστα κής τάξης από την εκμετάλλευση, η θεμελίστον προηγούμενο αιώνα όπου έγινε η πρώωση νέων κοινωνικών σχέσεων, η κοινωνική

τη απόπειρα. Οικοδομήθηκε η κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός και πρόσφερε σε όλους μόρφωση, δουλειά, υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό. Και αν δεν κατάφερε μέχρι τέλους να νικήσει, αυτό συνέβη γιατί από ένα σημείο και μετά έκανε λάθη, προσπάθησε να λύσει προβλήματα του σοσιαλισμού με τις συνταγές του καπιταλισμού, με αποτέλεσμα να ανατραπεί. Ξεπερασμένο σήμερα είναι οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας να αξιοποιούνται μόνο για την κερδοφορία των μονοπωλίων ενώ το νέο το καινούργιο είναι η επιστήμη, η τεχνολογία, οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες να μπαίνουν στην ιδιοκτησία και την υπηρεσία του λαού, προκειμένου να λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας, να εξασφαλίσουν δωρεάν υγεία, παιδεία, πολιτισμό, αθλητισμό, διακοπές. Ξεπερασμένο είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης που δημιουργεί στρατιές ανέργων, που στερεί από τα νέα παιδιά το δικαίωμα να δουλέψουν, να δημιουργήσουν και όχι το νέο κοινωνικό σύστημα όπου κάθε εργαζόμενος μπορεί να έχει εξασφαλισμένη δουλειά, κάθε νέος να δουλεύει στο αντικείμενο που σπούδασε με αξιοπρεπή μισθό και δικαιώματα. Το νέο σήμερα είναι ο σοσιαλισμός, το νέο κράτος που θα το διοικεί πραγματικά ο λαός με νέους λαογέννητους θεσμούς εξουσίας -από το χώρο δουλειάς, μέχρι την κορυφή- με αντιπροσώπους βγαλμένους από τα σπλάχνα του και όχι ο σημερινός σάπιος αστικός κοινοβουλευτισμός που θέλει το λαό στη γωνία, να ψηφίζει μέσα από όργιο εκβιασμών, πιέσεων και ψεύτικών διλημμάτων. Ο λαός και η νεολαία έχουν μία επιλογή: να βάλουν τέρμα στο σύστημα που αναπόφευκτα γεννά την εκμετάλλευση, τις κρίσεις και τους πολέμους. Να στρατευθούν στην πάλη για την ανατροπή του παλιού συστήματος, του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας. Και γι’ αυτό χρειάζεται στις σημερινές συνθήκες ολόπλευρα ισχυρό ΚΚΕ και ΚΝΕ, ικανοί να φέρουν σε πέρας το στόχο της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της ανάπτυξης της λαϊκής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία.

6 Ο καθένας με τα προβλήματά του... Μια από τις... συνταρακτικές ειδήσεις του Πάσχα, την οποία φρόντισαν τα αστικά ΜΜΕ να εμπεδώσουμε για τα καλά, ήταν η ανησυχία του Μπάρακ Ομπάμα για το τι θα κάνει τώρα που τελειώνει η δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος των ΗΠΑ και θα... συνταξιοδοτηθεί. Έτσι, κυκλοφόρησε βιντεάκι στο οποίο δείχνει τον εαυτό του αραχτό στον καναπέ, ή να συζητά με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος του προτείνει να γίνει προπονητής μπάσκετ, να βγάλει άδεια οδήγησης κ.λπ. Και δώσ' του τα σχόλια για το πόσο χιούμορ έχει ο “πλανητάρχης” και πόσο ωραία αυτοσαρκάζεται. Δεν είναι ότι δεν συμπάσχουμε με τον Ομπάμα, ο οποίος μακέλεψε μεταφορικά το λαό της χώρας του και κυριολεκτικά κάποιους άλλους λαούς για 8 χρονάκια και τώρα βγαίνει στη σύνταξη και τον έχει πιάσει η βαρεμάρα. Θα μας επιτρέψουν όμως τα αστικά ΜΜΕ να μας ανησυχούν περισσότερο ζητήματα όπως το ότι με το νομοσχέδιο Κατρούγγαλου εμείς θα πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα 67 για 300 ευρώ σύνταξη...

Όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί με την κυβέρνηση... Από ψέματα, φανφάρες και αερολογίες όλο αυτό το διάστημα έχουμε χορτάσει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Όμως κάθε φορά καταφέρνουν να μας εκπλήσσουν με την εφευρετικότητά τους στην κοροϊδία. Αυτή τη φορά βάφτισαν (είναι άλλωστε μανούλες στα βαφτίσια...) τα νέα μέτρα για το ασφαλιστικό ως «ταξικά μεροληπτικά» και «υπέρ των αδυνάτων»! Προσπαθούν μάλιστα να μας πείσουν ότι οι χαμηλές συντάξεις πρόκειται να αυξηθούν. Λέτε να είναι έτσι; Ας δούμε ένα παράδειγμα: Με 15 έτη ασφάλισης και συντάξιμο μισθό τα 600 ευρώ θα παίρνει κανείς σύνταξη μόλις 414,90 ευρώ μεικτά. Δηλαδή 71,10 ευρώ ή 14,63% λιγότερα από την κατώτατη σύνταξη που ίσχυε μέχρι το καλοκαίρι. Για να τελειώνουμε με το δούλεμα των ΣΥΡΙΖΑίων...

Σιγά τα αίματα! Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας και της “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνησης, Γιάνης Βαρουφάκης, βρέθηκε στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Παρίσι, σε μια από τις “γενικές συνελεύσεις”, όπως εμφανίζονται από διοργανωτές του “κινήματος Ολονυκτία” (“Nuit Debout”) που έχει εμφανιστεί στη Γαλλία το τελευταίο διάστημα. Μεταφέροντας την “αλληλεγγύη της Αθήνας”, ο Βαρουφάκης έσπευσε να παραλληλίσει την “Ολονυκτία” με την “κατάληψη της πλατείας Συντάγματος” το 2011 και τους “Αγανακτισμένους” που ξεφύτρωσαν σε ισπανικές πόλεις, για να ισχυριστεί: «Ήταν ένας σεισμός. Αλλάξαμε την πολιτική στην Ελλάδα, αλλά επίσης και στην Ευρώπη». Ωραία τα μεγάλα λόγια (ειδικεύεται σε αυτά ο Γιάνης), αλλά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη συνεχίζει να εφαρμόζεται η ίδια αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμοζόταν και πριν το... σεισμό. Και την πολιτική αυτή υπηρέτησε και ο συγκεκριμένος, παρά τις διαφωνίες του στο “μείγμα”.

Πάσχα 2012

Ξυδάκι! «Τον Mεσαίωνα η πιο συνηθισμένη μορφή κοινωνικής αντίδρασης ήταν η λιτανεία», «Το μεσαιωνικό αυτό έθιμο αναβίωσε με την πεζοπορία 220 χιλιομέτρων που διοργάνωσε ο Δήμος Πατρέων προς την Αθήνα κατά της ανεργίας». Θα μπορούσε άνετα να τα διαβάσει κανείς αυτά σε κάποια γραφική ιστοσελίδα που έχει εμπάθεια με οποιαδήποτε μορφή διεκδίκησης, όμως τα γράφει στο “Έθνος” ο Χρυσόγονος, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι ο μόνος από τον ΣΥΡΙΖΑ που απαξιώνει την διαμαρτυρία χιλιάδων ανέργων και εργαζομένων ενάντια στην ανεργία. Λένε πως ήταν άστοχη και χωρίς ουσία αυτή η κινητοποίηση. Οι ίδιοι που ως αντιπολίτευση, έκαναν άστοχες κινητοποιήσεις για “ψύλλου πήδημα”, υπονομεύοντας πολλές φορές συλλογικές αποφάσεις. Δεν έχουμε πάθει αμνησία για να μην θυμόμαστε. Όσο για τον μεσαίωνα; Ας κοιταχτούν σ' ένα καθρέφτη εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ και θα δουν ποιοι κάνουν πράξη τον εργασιακό μεσαίωνα για τους νέους εργαζόμενους και ανέργους συνεχίζοντας το έργο των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Τι μας θυμίζει; Ένα τρισμέγιστο γεγονός επισκίασε όλα τα υπόλοιπα τον μήνα που μας πέρασε! Ίδρυσε κόμμα η Ζωή Κωνσταντοπούλου! Το όνομα αυτού, “Πλεύση ελευθερίας” (όχι, δεν το ονόμασε “Τι είπατε;”). Όπως ήταν φυσικό οι μεγαλοστομίες για “δημοκρατία, ελευθερία, ευημερία, ισότητα, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη” έδωσαν και πήραν... Όμως, κάτι μας θύμισε... Α, ναι... λίγο από ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει μνημονιακός, λίγο από Λαϊκή Ενότητα, λίγο από “Αγανακτισμένους”... Μόνο που τώρα ο λαός και η νεολαία χόρτασε από μεγάλα λόγια και ψέματα. Τη δοκίμασε αυτή τη γραμμή και στο κίνημα και στις εκλογές. Και αυτοί που αναδείχθηκαν στην κυβέρνηση αξιοποιώντας αυτή ακριβώς τη γραμμή υλοποίησαν κατά γράμμα την πολιτική σφαγής του λαού και της νεολαίας που υλοποιούσαν και οι προηγούμενοι. Ανάμεσά τους και η Ζωίτσα. ΥΓ: Και επειδή με το που βγήκε από τη ναφθαλίνη θυμήθηκε να πιάσει και πάλι στο στόμα της το ΚΚΕ, θέλουμε να της κάνουμε μια ερώτηση: Την πρόταση νόμου για κατάργηση των μνημονίων που κατέθεσε το ΚΚΕ (και) όσο ήταν αυτή Πρόεδρος της Βουλής, σε ποιο συρτάρι την έχει καταχωνιάσει; Γιατί στη Βουλή μια φορά δεν τη έφερε ποτέ...

Πάσχα 2016

Η γυναίκα του Παππά μάλλον δεν κάνει πια ερωτήσεις...

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Η ΕΕ χρηματοδοτεί φασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις

Στη ζούλα

Με πάνω από 2,3 εκατ. Ευρώ έχει χρηματοδοτήσει η ΕΕ φασιστικές και νεοναζιστικές ευρωπαϊκές οργανώσεις μέσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Χρυσή Αυγή. Μόνο το 2016 έδωσε 600.000 ευρώ για την ομαδοποίηση φασιστικών κομμάτων “Συμμαχία για την Ειρήνη και την Ελευθερία” στην οποία ανήκει και η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή. Από αυτά τα χρήματα μέρος θα χρησιμοποιηθεί για τη διοργάνωση συνάντησης ναζιστικών-φασιστικών κομμάτων το Μάη του 2016. Αυτά τα στοιχεία δημοσιεύει έρευνα του σουηδικού ιδρύματος Expo. Δύο επισημάνσεις έχουμε μόνο: 1. Η ΕΕ που όπως φαίνεται χρηματοδοτεί μέχρι και ναζιστικές οργανώσεις, είναι η ίδια ΕΕ που μας την παρουσιάζουν σαν ένωση της αλληλεγγύης της δημοκρατίας κ.ο.κ. 2. Αλήθεια δεν έχει πιάσει τ’ αυτί τους εκεί στην ΕΕ ότι η Χρυσή Αυγή έχει χαρακτηριστεί «εγκληματική οργάνωση»;

Απ' ό,τι φαίνεται ο σχεδιασμός που έχουν στην κυβέρνηση είναι να περνάνε τα προκλητικά μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, όχι μαζεμένα π.χ. σε κάποιο επενδυτικό νόμο, όπως γίνεται συνήθως, αλλά αποσπασματικά με τη μορφή τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια. Με αυτό τον τρόπο ελπίζουν πως θα περάσουν απαρατήρητα και θα μπορέσουν να συνεχίζουν και τη δημαγωγία τους περί “πάταξης της διαπλοκής”, “συμφερόντων που μας πολεμάνε” κ.λπ. Συγκεκριμένα, μέσα σε δύο μέρες εφάρμοσαν δύο φορές την ίδια στημένη διαδικασία αντιγράφοντας κατά γράμμα τις μεθόδους των... “Σαμαροβενιζέλων”. Κυβερνητικοί βουλευτές καταθέτουν εκπρόθεσμες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια (π.χ. για εμπορικές συμφωνίες με τη... Νέα Ζηλανδία) και ο αρμόδιος υπουργός τις κάνει δεκτές. Η μία από αυτές αφορούσε την απαλλαγή των βιομηχάνων από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης για το φυσικό αέριο και η δεύτερη την απαλλαγή των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων από κάθε είδους πρόστιμα, ακόμα και αν αφορούν λαθρεμπόριο, προς όφελος του “επενδυτή”. Και την ίδια ώρα πέφτουν βροχή οι φόροι στο λαό για να... “πιαστούν οι στόχοι”.

Με την όρεξη θα μείνουν Με αφορμή τα όσα τραγελαφικά έγιναν στο συνέδριο και τις εσωοργανωτικές εκλογές (που τελικά δεν έγιναν ποτέ) της ΟΝΝΕΔ διάφοροι νόμιζαν ότι έβγαλαν λαυράκι και άρχισαν να μιλάνε γενικά για τις πολιτικές νεολαίες που πλέον “δεν έχουν λόγο ύπαρξης” και άλλες… σοφίες. Για την ΟΝΝΕΔ προφανώς δε μας καίγεται καρφί. Μπορεί να συνεχίσει… την προσπάθεια να κάνει εκλογές. Εικόνες του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος είναι οι νεολαίες των αστικών κομμάτων. Γι’ αυτό και του μοιάζουν. Όση δημοκρατία (δεν) έχει ο καπιταλισμός, άλλη τόση (δεν) έχουν και οι οργανώσεις που τον στηρίζουν, όπως η ΟΝΝΕΔ. Όσον αφορά την ΚΝΕ ενημερώνουμε τους διάφορους αναλυτές ότι θα συνεχίζουμε να τους καθόμαστε για τα καλά στο λαιμό όσο στο σβέρκο του λαού κάθονται μία χούφτα εκμεταλλευτές. Ακόμα και όταν οι άλλες νεολαίες διαλύονται, αναδιοργανώνονται και απαξιώνονται η ΚΝΕ, η νεολαία του ΚΚΕ, αναπτύσσεται ανανεώνει το κύρος και τους δεσμούς της με τους νέους και στις νέες των εργατικών και λαϊκών οικογενειών… Κι αυτή τη δύναμη την αντλούμε από το σκοπό ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ που δεν είναι άλλος από τον αταλάντευτο αγώνα για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία. ΥΓ: Την επόμενη φορά που τα διάφορα καπετανάτα της ΟΝΝΕΔ θέλουν να χωρίσουν τα τσανάκια τους μπορούν να παίξουν πατητό, “πέτρα, μολύβι, ψαλίδι, χαρτί” ή κάτι άλλο παρόμοιο. Θα είναι πιο διαφανής η διαδικασία...

Τυχαία γεγονότα... Στη δημοσιότητα βγήκαν δύο υποθέσεις που αφορούν την Χρυσή Αυγή τον περασμένο μήνα. Το πρώτο αφορά τον κίνδυνο παραγραφής αδικημάτων του 2011, το πογκρόμ δηλαδή που μεθόδευσε και εξαπέλυσε η Χρυσή Αυγή σε βάρος αλλοδαπών στις 10-14/5/2011. Που τελικά κατέληξε στην δολοφονία του Μπαγκλαντέζου Αλίμ Αμπντούλ Μάναν, που μαχαιρώθηκε από αγνώστους στα Κάτω Πατήσια στις 11/5/2011, σε πάνω από 100 τραυματίες και πάνω από 20 βαριά τραυματισμένους μετανάστες στα νοσοκομεία. Το δεύτερο είναι η εξαφάνιση δικογραφίας που αφορούσε επίθεση στο “Κοινωνικό στέκι Συνεργείο” στην Ηλιούπολη το 2013. Ας σκεφτούν εκεί στη Χρυσή Αυγή το σύνθημα “Αίμα, Τιμή... Παραγραφή...”

Από το πογκρόμ που εξαπέλυσε η Χρυσή Αυγή σε βάρος αλλοδαπών στις 10-14/5/2011.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΌ-ΦΌΡΌΛΌΓΙΚΌ ΝΌΜΌΣΧΈΔΙΌ

Στο στόχαστρο τα δικαιώματα και η ζωή των νέων

ταν γράφονταν αυτές οι γραμμές είχε ήδη ξεκινήσει η συζήτηση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό-φορολογικό στις επιτροπές της Βουλής. Είχε προηγηθεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τα τέλη Γενάρη, όταν παρουσιάστηκε το προσχέδιο, αλλά και από τον Οκτώβρη του 2015 που ήταν αρχικά προγραμματισμένο να κατατεθεί το νομοσχέδιο ώστε να εφαρμοστεί από την αρχή του 2016. Σε όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση ακολούθησε παρελκυστική τακτική με σκοπό να κουράσει τον κόσμο που πήρε μέρος στις απεργίες, στις κινητοποιήσει, στα μπλόκα της αγροτιάς κ.λπ. Να πάρουν πάλι κεφάλι απόψεις όπως “τίποτα δεν αλλάζει”, “οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα” κ.ά. Η ίδια η καθυστέρηση στην κατάθεση του νομοσχεδίου δείχνει, όμως, το αντίθετο και φυσικά ο αγώνας ενάντια στη σφαγή της κοινωνικής ασφάλισης και στη φοροληστεία του λαού θα κλιμακωθεί με την κρίσιμη ταξική αναμέτρηση της 48ωρης απεργίας που έχει ήδη αποφασιστεί από τις οργανώσεις της εργατικής τάξης για τις μέρες που το νομοσχέδιο θα έρθει στην Ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση.

ΨΕΜΑΤΑ

της

Κυβέρνησης

Έχουμε γράψει και άλλες φορές ότι η ουσία του νέου ασφαλιστικού είναι ότι καταργεί ουσιαστικά ό,τι είχε απομείνει από τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης, ότι καθιερώνει την “ανταποδοτική” λογική του “ό,τι πληρώνεις παίρνεις” και διαμορφώνει μια κατάσταση όπου για να μπορέσει κανείς να έχει μια αξιοπρεπή σύνταξη θα πρέπει να “τα σκάει” και στα κοράκια της ιδιωτικής ασφάλισης. Μάλιστα, στο στόχαστρο μπαίνουν πρώτοι από όλους οι σημερινοί νέοι, αφού οι νέες συντάξεις θα είναι περίπου 25% μειωμένες σε σχέση με το σημερινό σύστημα (έχουν ήδη προηγηθεί μειώσεις της τάξης του 40% τα χρόνια της κρίσης), ενώ με την ανεργία και την ανασφάλιστη εργασία να σπάνε κόκκαλα είναι ζήτημα αν θα καταφέρει κανείς να συγκεντρώσει τα απαραίτητα ένσημα έστω και για αυτή τη σύνταξη-φιλοδώρημα. Ταυτόχρονα με το φορολογικό κυβέρνηση και κεφάλαιο ετοιμάζουν άλλη μια επιδρομή στις ήδη άδειες τσέπες τις δικές μας και των οικογενειών μας. Η κυβέρνηση με μια χυδαία εκστρατεία ψέματος προσπαθεί να πείσει ότι το ασφαλιστικό-φορολογικό είναι βασισμένο στην αρχή της “κοινωνικής δικαιοσύνης” και ότι δήθεν “προστατεύονται οι αδύναμοι”.

ΑΛΗΘΕΙΕΣ

στικό ...για το ασφαλι Ψέμα 1ο:

Η προστασία των συντάξεων Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με το νέο ασφαλιστικό «διασφαλίζεται η απόλυτη προστασία των κύριων συντάξεων»! Στην πραγματικότητα, δεν διασφαλίζονται ούτε οι παλιές ούτε βέβαια οι νέες κύριες συντάξεις. Οι κύριες συντάξεις που θα βγαίνουν με το νέο σύστημα, θα υποβληθούν σε μεγάλες περικοπές σε σύγκριση με το ισχύον. Αυτό θα γίνει για δύο βασικούς λόγους: Στο νέο σύστημα, το ποσοστό αναπλήρωσης1 είναι μόλις 40,7% για 40 χρόνια ασφάλισης, αντί του 80% που είναι στο ισχύον σύστημα. Στην περίπτωση των 36 ετών ασφάλισης θα είναι 35,37%, αντί για 72% στο ισχύον, ενώ στα 27 έτη ασφάλισης το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι μόλις 22,7%, αντί για 54% με το ισχύον κ.λπ. Κατά συνέπεια, το ποσοστό αναπλήρωσης στο νέο σύστημα είναι μειωμένο τουλάχιστον στο μισό σε σχέση με το ισχύον σύστημα. Επίσης, στο νέο σύστημα, ο συντάξιμος μισθός με τον οποίο θα πολλαπλασιάζεται ο συντελεστής αναπλήρωσης, είναι και αυτός μειωμένος, αφού θα παίρνονται υπόψη οι μισθοί όλου του εργάσιμου βίου και όχι οι μισθοί της τελευταίας πενταετίας ή διετίας, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δίνουν υψηλότερο τελικό συντάξιμο μισθό.2 Γι' αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις ο συντάξιμος μισθός στο νέο σύστημα θα είναι μικρότερος τουλάχιστον κατά 25%, σε σύγκριση με τον τρόπο υπολογισμού του μέχρι σήμερα. Μπορεί κανείς να

Από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 26 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη.

φανταστεί τη σημαίνει αυτός ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης για τους σημερινούς νέους εργαζόμενους που δουλεύουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία με ελαστικές μορφές (ημιαπασχόληση, εκ περιτροπής εργασία) και με μισθούς από 200 έως 500 ευρώ. Ουσιαστικά, όποιος καταφέρει να βγει στη σύνταξη δεν θα έχει να περιμένει κάτι παραπάνω από τα ψίχουλα της εθνικής σύνταξης. Αν στα παραπάνω συνυπολογιστούν και όλες οι υπόλοιπες περικοπές που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο (μείωση επικουρικών συντάξεων, κατάργηση ΕΚΑΣ κ.λπ.), ο συνολικός λογαριασμός των περικοπών για την τετραετία 20162019 φτάνει τα 6 δις ευρώ! Αν τώρα προσθέσουμε και τα 2,2 δις που φτάνει η αύξηση των

ασφαλιστικών εισφορών για αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, εργαζόμενους με μπλοκάκι και μισθωτούς που έχουν επικουρική ασφάλιση φτάνουμε στα 8,2 δις ευρώ που θα φύγουν από τις τσέπες του λαού μέχρι το 2019 είτε με αύξηση εισφορών, είτε με μείωση συντάξεων. Πάλι καλά που μας προστάτευσαν... Ψέμα 2ο:

“Κοινωνική δικαιοσύνη” Η εθνική σύνταξη 384 ευρώ

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι εξασφάλισε “εθνική” σύνταξη ύψους 384 ευρώ. Κατ' αρχήν, οι απώλειες που θα επέλθουν στο ποσό της κύριας σύνταξης από το νέο τρόπο υπολογισμού τους, είναι τόσο μεγάλες που

δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε από το ποσό της λεγόμενης “εθνικής” σύνταξης των 384 ευρώ, που προβλέπεται στο νέο σύστημα. Ακόμα όμως και τα 384 ευρώ που λέει η κυβέρνηση, δεν θα δίνονται μετά από 15 χρόνια ασφάλισης (4.500 ένσημα), που είναι το σημερινό κατώτερο όριο για την κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, αλλά μετά από 20 χρόνια (6.000 ένσημα). Για κάθε έτος από τα 19 έως και τα 15, η “εθνική” σύνταξη θα μειώνεται κατά 2% και έτσι διαμορφώνεται στη 15ετία στα 346 ευρώ. Αυτή είναι η μία πλευρά. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι με αυτήν την κλιμάκωση, η κυβέρνηση καταργεί επί της ουσίας τη 15ετία και την αυξάνει σε 20ετία, για την κατοχύρωση πλήρους συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Ας πάρουμε τώρα την περίπτωση της 15ετίας με “εθνική” σύνταξη 346 ευρώ. Προσθέτοντας το «ανταποδοτικό» κομμάτι που θα προέρχεται από τις εισφορές, με συντελεστή αναπλήρωσης μόλις 11,55% -όπως προβλέπεται στην κυβερνητική πρόταση- και συντάξιμο μισθό στα 600 ευρώ, το συνολικό ποσό της σύνταξης είναι 415.3 ευρώ (μεικτά). Θα υπολείπεται, δηλαδή, κατά 15% περίπου ακόμα και από τα 486 ευρώ που λάμβαναν οι συνταξιούχοι ως κατώτερο όριο στο ισχύον σύστημα! Αν αφαιρεθούν και οι κρατήσεις αυτό που θα παίρνει τελικά ο συνταξιούχος θα είναι ένα φιλοδώρημα κάτω και από τα 400 ευρώ. Αυτή είναι η «κοινωνική δικαιοσύνη» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

γικό ...για το φορολο

Η 48ωρη απεργία να αποτελέσει παρακαταθήκη για νέους αγώνες

Ψέμα 3ο:

«Το φορολογικό προβλέπει ελαφρύνσεις ή μικρές επιβαρύνσεις για τους μικρομεσαίους» Εδώ το δούλεμα πραγματικά πάει σύννεφο. Με το νέο φορολογικό το έμμεσο αφορολόγητο όριο μειώνεται από τα 9.545 στα 9.090 ευρώ το χρόνο για τα εισοδήματα από μισθούς και συντάξεις, καθώς η επιστροφή φόρου μειώνεται από τα 2.100 στα 2.000 ευρώ. Όμως, όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με τους “θεσμούς” ότι αυτό το όριο θα ισχύει για όσους έχουν δύο προστατευόμενα παιδιά. Για όσους έχουν ένα παιδί το αφορολόγητο πέφτει στα 8.636 ευρώ και για όσους δεν έχουν παιδιά στα 8.182 ευρώ, στο ύψος δηλαδή που έχει υποδείξει από την αρχή το ΔΝΤ και η κυβέρνηση απέρριπτε ως απαράδεκτο. Να θυμίσουμε ότι το αφορολόγητο ήταν στα 12.000 ευρώ και μειώθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη υποσχόταν την επαναφορά του. Αφορολόγητο 8.812 ευρώ σημαίνει ότι θα πληρώνει φόρο εισοδήματος 22% όποιος έχει μισθό μεγαλύτερο από 584 ευρώ μεικτά, όσος περίπου είναι δηλαδή ο κατώτατος μισθός. Προφανώς σύμφωνα με την κυβέρνηση από εκεί και πάνω αρχίζει κανείς να θεωρείται... πλούσιος. Μειώσεις φόρου προβλέπονται στα εισοδήματα από 28.000 μέχρι 44.000 ευρώ, όπως επίσης και για μεγαλύτερα προσωπικά εισοδήματα που κυμαίνονται από 52.000 μέχρι 58.000 ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επιστροφή φόρου (μέχρι 2.000 ευρώ) θα ισχύει και για προσωπικά εισοδήματα μέχρι 220.000 ευρώ, στο πλαίσιο της «φορολογικής δικαιοσύνης»... Η φορολογία επί των μερισμάτων από τα επιχειρηματικά κέρδη (15%) διαμορφώνεται πολύ χαμηλότερα ακόμη και από το συντελεστή (22%) που ισχύει στο πρώτο κλιμάκιο των μισθωτών-συνταξιούχων.

Στιγμιότυπα από το παναττικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 26 Απριλίου με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του αντιλαϊκού νομοσχεδίου για το ασφαλιστικόφορολογικό.

Από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 26 Απριλίου στην Αθήνα.

Φοροληστεία για το λαό, πασχαλινά δωράκια για το κεφάλαιο Η φορολογία εισοδήματος αποτελεί μόνο το ένα τμήμα της φοροεπίθεσης που εκδηλώνεται στο έδαφος της πρώτης “αξιολόγησης” του 3ου μνημονίου, προ των πυλών βρίσκονται και οι επόμενες φορολογικές διατάξεις, που αφορούν στη νέα διόγκωση του ΦΠΑ, των ειδικών φόρων και άλλων χαρατσιών που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση. Συγκεκριμένα, έχει ήδη συμφωνηθεί η αύξηση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από το 23% στο 24%. Και μη φανταστεί κανείς ότι ο συγκεκριμένος συντελεστής αφορά μόνο τα είδη... πολυτελείας. Σε αυτό το συντελεστή εντάσσονται μεταξύ άλλων τα τυποποιημένα τρόφιμα, τα εισιτήρια των ΜΜΜ, η εστίαση κ.λπ. Στο τραπέζι βρίσκονται επίσης: η αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, τα προϊόντα καπνού και τη μπύρα, η απογείωση του ΦΠΑ στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και ύδρευσης από 13% στο

24%, η αύξηση του ειδικού τέλους στην κινητή τηλεφωνία, η επιβολή τέλους για την πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω κινητής τηλεφωνίας, η επιβολή τέλους στον καφέ, η κατάργηση του “χαμηλού” συντελεστή ΦΠΑ 6% που ισχύει για φάρμακα, βιβλία, θέατρα. Και βέβαια, την ώρα που προωθούνται τα παραπάνω, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν παραλείπει να δείξει την “ταξική της μεροληψία” υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Μέσα σε λίγες μέρες εφάρμοσε δύο φορές την ίδια στημένη διαδικασία αντιγράφοντας κατά γράμμα τις μεθόδους των... “Σαμαροβενιζέλων”. Κυβερνητικοί βουλευτές καταθέτουν εκπρόθεσμες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια και ο αρμόδιος υπουργός τις κάνει δεκτές. Η μία από αυτές αφορούσε την απαλλαγή των βιομηχάνων από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης για το φυσικό αέριο και η δεύτερη την απαλλαγή των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων από κάθε είδους πρόστιμα, ακόμα και αν αφορούν λαθρεμπόριο, προς όφελος του “επενδυτή”. Κάθε σχόλιο είναι περιττό...

Μια άμεση και μαζική απάντηση στην κατάθεση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου έδωσαν τη Μεγάλη Τρίτη συνδικαλιστικές οργανώσεις, Λαϊκές Επιτροπές και άλλοι φορείς του κινήματος, με τα συλλαλητήρια που οργάνωσε το ΠΑΜΕ, σε συνέχεια φυσικά των αγώνων όλου του προηγούμενου διαστήματος. Σήμερα χρειάζεται να οξυνθεί το μέτωπο απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδοσία, να δυναμώσει η συσπείρωση γύρω από το αίτημα “Kράτος και εργοδότες να πληρώσουν για το Ασφαλιστικό”. Κυβέρνηση και εργοδοσία είναι αξεχώριστος αντίπαλος για τους εργαζόμενους και το λαό. Την ίδια ώρα που τα συνδικάτα προετοιμάζουν τη μάχη της απεργίας, οι εργοδότες πιέζουν την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και παράλληλα εξαπολύουν επίθεση σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο από μισθούς και δικαιώματα, χρησιμοποιώντας “καρότο και μαστίγιο” απέναντι στους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απάντηση των φαρμακοβιομηχάνων στην πρόσκληση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) για συλλογικές διαπραγματεύσεις για υπογραφή κλαδικής σύμβαση εργασίας, όπου απαντούν ότι πρέπει να περιμένουν την ψήφιση του ασφαλιστικού και των εργασιακών ανατροπών που ακολουθούν, αναφέροντας ότι «οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν μπορεί να λειτουργήσουν “εν κενώ”». Η επίθεση αυτή δεν πρόκειται να κοπάσει, αλλά θα οξυνθεί, ανεξάρτητα από την εξέλιξη που θα έχει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Κατά συνέπεια, κανένας αγώνας και πολύ περισσότερο μια απεργία δεν είναι “μια κι έξω”. Η αναμέτρηση με την εργοδοσία και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της κρίνεται καθημερινά από τα βήματα που γίνονται στην ανασύνταξη του κινήματος. Τώρα είναι η ώρα ο κάθε νέος εργαζόμενος, άνεργος, μαθητής, σπουδαστής να πάρει θέση στον αγώνα! Η προετοιμασία της 48ωρης γενικής απεργίας και πολύ περισσότερο, η επιτυχία της είναι μια σοβαρή ταξική αναμέτρηση.

Σημειώσεις 1. Πρόκειται για το ποσοστό του συντάξιμου μισθού του εργαζομένου, το οποίο θα παίρνει στη συνέχεια με την μορφή σύνταξης. Στο νομοσχέδιο Κατρούγγαλου με αυτό τον τρόπο υπολογίζεται το “ανταποδοτικό” κομμάτι της σύνταξης, στο οποίο προστίθεται η “εθνική” σύνταξη των 384 ευρώ. 2. Ο συντάξιμος μισθός των τελευταίων ετών είναι κατά τεκμήριο υψηλότερος των πρώτων ετών του εργάσιμου βίου, αφού σ› αυτόν προστίθενται οι πολυετίες ή το επίδομα γάμου, τέκνων κ.λπ.

Από το Σικάγο ως την Καισαριανή Ζήτω η 1η Μάη και η πάλη η ταξική!

μήνας Μάης μας φέρνει στο νου τους μεγάλους αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στους καπιταλιστές και το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημά τους. Από το Σικάγο το 1886 ως το ματωμένο Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη και τη Καισαριανή του 1944 με τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές από τους ναζί κατακτητές. Στιγμές ηρωικές από τον διαρκή αγώνα της εργατικής τάξης ενάντια στα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης. Λαμπρές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος, που έγραψαν με μεγάλες πράξεις απλοί καθημερινοί άνθρωποι, εργαζόμενοι. Η γνώση και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από την ιστορία του εργατικού κινήματος είναι πολύτιμα όπλα για το σημερινό μας αγώνα. Για να φτάσουμε την τελική νίκη, την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Έτσι κατέκτησε η εργατική τάξη το 8ωρο «Η 1η του Μάη ήταν μια θαυμάσια μέρα... Όλα ήταν ήσυχα, τα εργοστάσια άδεια, οι αποθήκες κλειστές, τα φορτηγά βαγόνια αχρησιμοποίητα, οι δρόμοι έρημοι, οι οικοδομές παρατημένες, δεν έβγαινε καπνός από τα φουγάρα των εργοστασίων και οι μάντρες των ζώων ήταν σιωπηλές. Ήταν Σάββατο, εργάσιμη μέρα. Όμως οι εργάτες γελώντας, κουβεντιάζοντας και ντυμένοι με τα καλά τους, κατευθύνονταν μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους στη λεωφόρο Μίτσιγκαν. Ο δρόμος είχε αποκτήσει ατμόσφαιρα γιορτής... Έξω από τον κύριο όγκο της διαδήλωσης και στους γειτονικούς δρόμους, ήταν παραταγμένοι λόχοι αστυνομικών και ειδικών δυνάμεων, έτοιμοι να επιβάλουν “το νόμο και την τάξη”. Σε στρατηγικά ση-

Χαρακτικό της περιόδου για το Μάη του 1886 στο Σικάγο, που απεικονίζει την ένοπλη σύγκρουση των εργατών με την αστυνομία και το στρατό.

80 χρόνια από την 9η Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη Στις 29 Απρίλη, οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Στην απεργία πήραν μέρος 40.000 καπνεργάτες. Στις 3 Μάη, η αστυνομία κατέλαβε το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο, ισχυρές δυνάμεις της χωροφυλακής και του στρατού βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη. Οι συγκρούσεις με τους απεργούς συνεχίζονται. Στις 6 Μάη, στη διάρκεια πορείας, φασίστες τραυματίζουν τον εργάτη Κ. Σταματίου. Ο Μεταξάς (ο μετέπειτα δικτάτορας και πρότυπο των Χρυσαυγιτών σήμερα) δίνει εντολή στους αστυνομικούς να διαλύσουν τους απεργούς με κάθε τρόπο. Την επόμενη, στις 7 Μάη, ο “Ριζοσπάστης” γράφει: «Η Αστυνομία έδειξε σήμερα καθαρά πως παίζει το ρόλο του υπηρέτη του καπνεργατικού και του άλλου κεφαλαίου. Με αγριότητα και βανδαλισμούς επιτέθηκε κατά των αόπλων καπνεργατών και καπνεργατριών, των υφαντουργών, των μικρών κοριτσιών (12 έως 15 χρόνων) και τους αιματοκύλησε. Επί 3,5 ώρες η Θεσσαλονίκη βρισκότανε σε κατάσταση μάχης (...) Η στάση της Αστυνομίας έχει εξεγείρει το λαό». Στις 8 Μάη, η κυβέρνηση αποφασίζει την ολοκληρωτική καταστολή των κινητοποιήσεων. Το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την επόμενη μέρα από τον ματωμένο Μάη. Κάτω δεξιά διακρίνεται η μάνα πάνω από το πτώμα του νεκρού εργάτη.

μεία, στις στέγες, ήταν μαζεμένοι αστυνομικοί, Πίνκερτον και αξιωματικοί της εθνοφρουράς, κρατώντας όπλα και άλλα σύνεργα πολέμου. Στους στρατώνες, 1.350 εθνοφρουροί με στολή, οπλισμό και πολυβόλα περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν [...] Γύρω στους 340.000 εργάτες διαδήλωναν σε όλη τη χώρα. Περίπου 190.000 είχαν κατέβει σε απεργία. Στο Σικάγο 80.000 απεργούσαν [...] Η διαδήλωση άρχιζε, οι χιλιάδες ξεκινούσαν την πορεία και ο καθένας ένιωθε μέσα του τη δύναμη, την τεράστια δύναμη της αλληλεγγύης... όλοι αποφασισμένοι στη διεκδίκηση του οχτάωρου [...] Η αστυνομία, εξοργισμένη από τη διάψευση των υψηλών προσδοκιών της για την Πρωτομαγιά, παρηγορήθηκε κάπως χτυπώντας τους εργαζόμενους στο λοκ άουτ του εργοστασίου θεριστικών μηχανών του Μακ Κόρμικ και βάζοντας μέσα 300 απεργοσπάστες. Την ώρα που έκλεινε το εργοστάσιο, ένα μεγάλο πλήθος εργατών περίμενε να βγουν οι απεργοσπάστες. Τότε, ξαφνικά, τα όπλα των αστυνομικών στράφηκαν καταπάνω τους. Εκείνοι υποχώρησαν και έκαναν να φύγουν, όταν η αστυνομία, σύμφωνα με έναν αυτόπτη μάρτυρα, “άρχισε να πυροβολεί τους εργάτες πισώπλατα. Μερικοί άντρες και αγόρια σκοτώθηκαν καθώς έτρεχαν να φύγουν”. Οι νεκροί ήταν έξι [...]» * Στις 4 Μάη 1886 οι εργάτες απαντούν με διαδήλωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Χέϊμαρκετ. Λίγο πριν τελειώσει η διαδήλωση, σημειώνεται έκρηξη βόμβας, έργο προβοκατόρων. Η αστυνομία εξαπολύει τυφλή επίθεση πυροβολώντας αδιάκριτα. Πολλοί εργάτες σκοτώνονται και τραυματίζονται. Το αστικό κράτος βρήκε την ευκαιρία να συλλάβει τους ηγέτες των εργατών. Οδηγήθηκαν σε σκηνοθετημένη δίκη οχτώ εργάτες. “Κρεμάστε τους πρώτα κι ύστερα τους δικάζετε” ήταν η απαίτηση κράτους και αφεντικών ενάντια στους ηγέτες της απεργίας. Στις 11 Νοέμβρη 1887 το έγκλημα ολοκληρώνεται με την εκτέλεση μετά από στημένη δίκη των ηγετών της απεργίας Πάρσονς, Ένγκελ, Σπάις και Φίσερ. Οι θυσίες των εργατών που δώσανε το αίμα τους για τη κατάκτηση του 8ωρου δεν πήγαν χαμένες, 185.000 από τους απεργούς της Πρωτομαγιάς του 1886 κατακτούν το 8ωρο. Για άλλους 200.000 εργάτες το ωράριο μειώνεται από 12 σε 10 και 9 ώρες την ημέρα. Στις 20 Ιούλη 1889, το ιδρυτικό συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς όρισε την 1η Μάη ως τη διεθνή μέρα αγώνα των εργατών. * Αποσπάσματα από Ουίλιαμ Φόστερ: «Ιστορία του Παγκόσμιου Συνδικαλιστικού Κινήματος»:, τόμος Α’, σελ. 144 - 145

Από την απεργία των καπνεργατών το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.

Στις 9 Μάη, στην πανεργατική απεργία στη Θεσσαλονίκη παίρνουν μέρος 30.000, με τη συμπαράσταση όλου του λαού. Χωροφύλακες χτυπούν τους απεργούς και σκοτώνουν 9 διαδηλωτές, ενώ τραυματίζουν πάνω από 200. Πρώτος νεκρός είναι ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Ο επικεφαλής της Αστυνομίας Ντάκος, δίνει εντολή και πυροβολούν εν ψυχρώ τους διαδηλωτές που κατευθύνονται προς το Διοικητήριο. Οι αστυνομικοί παίρνουν τα όπλα από τους στρατιώτες, που δεν υπακούουν στις εντολές να πυροβολήσουν τους απεργούς. Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος εμπνευσμένος από την εικόνα της μάνας του νεκρού εργάτη πάνω από το πτώμα του, γράφει τον “Επιτάφιο”. Την επόμενη μέρα, Η εργατιά της Θεσσαλονίκης κηδεύει τους νεκρούς της. Σε όλη τη χώρα οργανώνονται απεργίες και συλλαλητήρια. Στη Θεσσαλονίκη στους δρόμους της πόλης οι διαδηλωτές ξεπερνάνε τους 150.000. Το σύνθημα που κυριαρχεί είναι “ΕΚΔΙΚΗΣΗ”. Τέλος, στις 11 Μάη, οι καπνέμποροι υποχωρούν και αναγκάζονται να δεχτούν αυξήσεις στα μεροκάματα. Δύο μέρες μετά σε πανελλαδική απεργία απήργησαν πάνω από 300.000 εργάτες.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Κρατάμε με πείσμα αναμμένη τη δάδα και την ελπίδα για την τελική νίκη της εργατικής τάξης

«Ο χορός του Σουκατζίδη», έργο του Βάλια Σεμερτζίδη (παραλλαγή του 1966).

Η 1η Μάη για όλη την εργατική τάξη είναι ημέρα έμπνευσης και διεθνιστικής αλληλεγγύης για την ενίσχυση της ταξικής πάλης, που είναι η κινητήρια δύναμη της ιστορίας. Το 8ωρο, η σταθερή δουλειά, η Κοινωνική Ασφάλιση, κάθε εργατική κατάκτηση και δικαίωμα κερδήθηκε με σκληρούς ταξικούς αγώνες και θυσίες. Με αγώνες και θυσίες ανοίγουμε, βαδίζουμε στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, της οργάνωσης της ταξικής πάλης, για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα αντιπαλεύει τα μέτρα και ταυτόχρονα θα βάζει στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες των λαϊκών προβλημάτων: την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία, τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν. Καλούμε σε αφύπνιση και συσπείρωση στον αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεζόμενων για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό που είναι αναγκαίος και επίκαιρος και η μόνη απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα και τον καπιταλισμό.

Οι 200 της Καισαριανής το 1944

Από την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά

Μια ακόμα χρυσή σελίδα της ιστορίας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος γράφτηκε 1η του Μάη. Το 1944 το ναζιστικό κτήνος βάφει την εργατική Πρωτομαγιά στο αίμα των κομμουνιστών. Σε αντίποινα της εκτέλεσης ενός στρατηγού των κατακτητών διατάχθηκε η εκτέλεση 200 κομμουνιστών που κρατούνταν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Όλοι τους Ακροναυπλιώτες, ο ανθός του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος που φυλακίστηκαν επί Μεταξά και παραδόθηκαν από το αστικό κράτος στα χέρια των ναζί. H απόφαση φανέρωνε τον τρόμο τους μπροστά στο γιγάντιο ΕΑΜικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ. Οι Γερμανοί όμως δεν τα λογάριασαν καλά. Με την παλικαριά τους οι 200 ήρωες πέτυχαν μια συντριπτική ηθική νίκη που εμπνέει όλο τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό. Την προηγούμενη μέρα οι μελλοθάνατοι χορεύουν και τραγουδούν στα κελιά τους για τη λευτεριά. Τα σημειώματα που πετούν από τα καμιόνια που τους μεταφέρουν στον τόπο της θυσίας δείχνουν το μεγαλείο που μπορεί να φτάσει ο λαϊκός ηρωισμός. «Αγαπημένοι μου. Ο θάνατος δε θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που διεξάγετε. Σφίξετε τις καρδιές σας και βγείτε παλικάρια από τη νέα αυτή δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ. Με πολλή αγάπη. Σας φιλώ. Μήτσος Ρεμπούτσικας». Άσβεστο θα μείνει για πάντα το παράδειγμα του κομμουνιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη, που αρνήθηκε να αντικατασταθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα από άλλο σύντροφό του, προτιμώντας έναν τίμιο θάνατο από μια ξετσίπωτη συναλλαγή με τον εχθρό.

ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ

Πολύμορφες εκδηλώσεις για τον Μάη του ‘36 Πλούσιες εκδηλώσεις για την 80η επέτειο από τον ηρωικό Μάη του 1936 διοργανώνει η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ από τις 9 έως τις 15 Μάη. Αναλυτικά, το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:

Δευτέρα 9 Μάη

Σάββατο 14 Μάη

Πλατεία Αρχαίας Αγοράς, στις 8 μ.μ., εκδήλωση με τίτλο “Ο Μάης του ‘36 με τη ματιά του λογοτέχνη Θέμου Κορνάρου.”

Στις 11 π.μ. ιστορικός περίπατος στα βήματα των εργατών του Μάη του ‘36. Στις 6 μ.μ., στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δήμου Θεσσαλονίκης, εκδήλωσηημερίδα με θέμα: “Η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή τη δεκαετία του ‘30. Πείρα και διδάγματα για το σήμερα. Κριτήρια και προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.” Θα μιλήσουν: - Γιώργος Λεοντιάδης, ιστορικός: “Η πορεία του εργατικού κινήματος στη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή.” - Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μέλος της ΕΠ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ, ευρωβουλευτής: “Μάης ‘36. Διδάγματα και πείρα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Όροι και προϋποθέσεις της ανασύνταξης.” Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις: - Η δουλειά στα σωματεία: Το παράδειγμα και η πείρα από τον κλάδο των καπνεργατών, από την Μαργαρίτα Αρβανιτάκη, υποψήφια διδάκτορα Ιστορίας. - Στρατευμένος λαός και Μάης ‘36, από τον Γιώργο Χρανιώτη, υποψήφιο διδάκτορα Ιστορίας.

Παρασκευή 13 Μάη Στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, στις 6 μ.μ., εκδήλωση-ημερίδα με θέμα: “80 χρόνια από το Μάη του 1936. Οι ιστορικές συνθήκες της εποχής. Τα γεγονότα και η επίδρασή τους. Ο ρόλος και οι θέσεις του ΚΚΕ.” Θα μιλήσουν: - Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ: “Βιέννη-Παρίσι-Οβιέδο-Μαδρίτη-Θεσσαλονίκη. Το κομμουνιστικό κίνημα στην πολυτάραχη δεκαετία του ‘30 – ‘39.” - Μάκης Μαΐλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ: “Το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίστηκαν τα γεγονότα του Μάη του ‘36.” - Ζήσης Λυμπερίδης, Γραμματέας της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ: “Ο Μάης του ‘36 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Τα γεγονότα. Ο ρόλος του ΚΚΕ. Συμπεράσματα-διδάγματα.”

- Μάης ‘36: Η αλληλεγγύη του λαού, από τον Κώστα Τζιάρα, υποψήφιο διδάκτορα Ιστορίας. - Οι γυναίκες της εργατικής τάξης βάζουν τη δική τους σφραγίδα στα γεγονότα του Μάη, από την Μαρία Τσολάκη, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βιομηχανίας. Στο χώρο θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας, βιβλίου και αρχειακού υλικού.

Κυριακή 15 Μάη Στις 11 π.μ., εκδήλωση για τον Τάσο Τούση, στο Ασβεστοχώρι. Στις 7.30 μ.μ., στη Ρωμαϊκή Αγορά, μεγάλη πολιτική-πολιτιστική συγκέντρωση, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. Θα παρουσιαστεί το έργο των Γ. Ρίτσου και Μ. Θεοδωράκη “ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ”. Την ορχήστρα θα διευθύνει ο Μ. Ανδρουλιδάκης. Θα ερμηνεύσει η Μ. Φαραντούρη.

Στις 18 Μάη ψηφίζουμε Πανσπουδαστική Κ.Σ. Δυναμώνουμε τον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες μας! Δοκιμάζουμε την πραγματική μας δύναμη!

τις 18 Μάη θα διεξαχθούν οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές. Η χρονική περίοδος που θα διεξαχθούν συμπίπτει με την κλιμάκωση της επίθεσης της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Είναι μάχη που θα δίνεται εν μέσω ολομέτωπης επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα των φοιτητών και των σπουδαστών! Αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει νόμολαιμητόμο για την Κοινωνική Ασφάλιση, βάρβαρα φορολογικά μέτρα και επιπλέον μέτρα 3,6 δις. Οι φοιτητές μπορούν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, μπορούν να εκφράσουν αυτό το “δεν

πάει άλλο” που πολλοί σκέφτονται. Αυτό μπορεί να γίνει με μαχητική στάση στο δρόμο της διεκδίκησης, ενώνοντας την φωνή τους με όλους όσους πλήττονται, στις συγκεντρώσεις της 48ώρης απεργίας σε όλη την χώρα! Αλλά και αποτυπώνοντας έναν ευνοϊκό συσχετισμό δύναμης στους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους για τις μάχες που έρχονται. Να αξιοποιήσουν κάθε όπλο που τους δίνεται για να απαντήσουν στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται τα δικαιώματά τους στις σπουδές και τη ζωή. Τέτοιο όπλο είναι και η ενίσχυση της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. στις 18 Μάη, στις φοιτητικές-σπουδαστικές εκλογές.

Η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών και των σπουδαστών μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες:  Θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας και να μάθουμε ότι περισσότερο μπορούμε για την επιστήμη μας;  Το πτυχίο που θα πάρουμε θα μας εξασφαλίσει δουλειά πάνω στο επιστημονικό μας αντικείμενο ή θα ζήσουμε μεταξύ ανεργίας, κακοπληρωμένης δουλειάς και μετανάστευσης; Πολλοί συμφοιτητές μας που παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια την ασταμάτητη επίθεση στα δικαιώματά μας, είναι απογοητευμένοι, κυριαρχεί η άποψη ότι “τίποτα δεν αλλάζει”, επιλέγουν την αποχή από τον αγώνα, από την διεκδίκηση και τη δράση των Συλλόγων τους. Είναι αλήθεια ότι αυτή η λογική επικρατεί. Όντως μετά από 3 μνημόνια, μετά από τόσα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, μετά από 8

χρόνια στα οποία εμείς και οι οικογένειες μας φορτωνόμαστε τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης τίποτα δεν αλλάζει; Όλα αυτά πάντως άλλαξαν, αλλά σε βάρος δικό μας, σε βάρος των δικαιωμάτων μας…

ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ Κ.Σ.

Το ερώτημα είναι τι δοκιμάστηκε και όντως αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα, ποιες είναι οι δοκιμασμένες αποτυχημένες συνταγές… Δοκιμάσαμε τις κυβερνητικές εναλλαγές, “δεξιούς”, “αριστερούς”, κυβερνήσεις συνεργασίας και το μόνο που άλλαξε είναι να διαγωνίζονται για το ποιος πήρε πιο γρήγορα και πιο βαριά αντιλαϊκά μέτρα. Δοκιμάσαμε να κάνουμε στις άκρη τις ανάγκες μας για ολόπλευρη μόρφωση για όλους, για σταθερή δουλειά πάνω σε αυτό που σπουδάσαμε, για το “καλό” της ανάπτυξης, της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και το μόνο που έγινε ήταν να πληρώσουμε τα σπασμένα της κρίσης. Δοκιμάσαμε να σκεφτούμε με τη λογική “υπάρχουν και χειρότερα”, να επιλέγουμε

ανάμεσα στο “μικρότερο κακό” και είδαμε ότι ο κατήφορος δεν έχει σταματημό. Δοκιμάσαμε δύο φορές την διαπραγμάτευση. Μια όταν ήταν “κακή” η ΕΕ και μια μερικούς μήνες αργότερα όταν έγινε “καλή” και το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο και ο λογαριασμός για άλλη μια φορά σε εμάς. Την πραγματική μας δύναμη, δεν την έχουμε δείξει ακόμη, εκεί βρίσκεται ο δικός μας δρόμος για την διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας. Ένα μικρό μέρος της δύναμης αυτής έδειξαν οι απεργιακές συγκεντρώσεις που έγιναν τους προηγούμενους μήνες, τα μπλόκα των αγροτών. Ο συλλογικός οργανωμένος αγώνας είναι που έβαλε εμπόδια, καθυστέρησε μέτρα όπως φέτος με το Ασφαλιστικό. Η δύναμη του συλλογικού οργανωμένου αγώνα, της συμμαχίας όλων όσων πλήττονται απέναντι στο κοινό μας εχθρό, τις κυβερνήσεις, την ΕΕ, το κεφάλαιο. Είναι αυτή που δεν έχουμε δοκιμάσει. Μόνο έτσι μπορούμε να σταματήσουμε το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας, να διεκδικήσουμε ότι μας αξίζει στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή. Όσο μένουμε με σκυμμένα κεφάλια τα πράγματα αλλάζουν σε βάρος μας. Ο δρόμος του συλλογικού αγώνα και της διεκδίκησης μπορεί να ενισχυθεί και μέσα από την εκλογή περισσότερων αγωνιστών στα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων. Γιατί στάση μάχης για τα δικαιώματα μας στις σπουδές και το μέλλον μας στις 18 Μάη σημαίνει ψήφος στην Πανσπουδαστική Κ.Σ.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Ας σκεφτεί κάθε φοιτητής και σπουδαστής τι σύλλογος μπορεί να δώσει απαντήσεις στις αγωνίες του, τι εκπροσώπους θέλει στα όργανα του συλλόγου του;

Ας σκεφτεί τι μήνυμα θέλει να στείλει σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ που ετοιμάζονται να σαρώσουν ότι έμεινε όρθιο, φορτώνοντας στις πλάτες του και νέα μέτρα:

ÂÂ Ένας σύλλογος με εκπροσώπους που θα μάχονται οργανώνοντας τον κοινό αγώνα με τον υπόλοιπο λαό απέναντι σε παλιά και νέα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική. Ή ένας σύλλογος με εκπροσώπους που θα είναι πλασιέ των μνημονίων και της αντιλαϊκής πολιτικής;

ÂÂ Η ψήφος στην Πανσπουδαστική Κ.Σ. δεν μπορεί να παραφραστεί την επόμενη μέρα, δεν μπορεί να γίνει πράσινο φώς για μνημόνια και αντιλαϊκή πολιτική. Είναι στάση καθαρή και ηχηρό μήνυμα απέναντι στην επίθεση στα δικαιώματα μας, είναι μήνυμα αντεπίθεσης!

ÂÂ Ενώ η αποχή θα αξιοποιηθεί για να σπείρουν την απογοήτευση και την μοιρολατρία ότι η αποδοχή της επίθεσης είναι η μόνη λύση. Θα μπορεί την επόμενη μέρα να μετρηθεί ως στήριξη στην επίθεση που δεχόμαστε.

ÂÂ Η ψήφος στην Πανσπουδαστική Κ.Σ. σημαίνει πως δεν σε έχουν στο χέρι, είναι απάντηση στην κοροϊδία της κυβέρνησης που από την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο σήμερα πήγε στο η εφαρμογή του 3ου μνημονίου είναι στήριξη των αδυνάτων!

ÂÂ Ενώ η αποχή δεν ενοχλεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που συνεχίζει από εκεί που έμειναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Την επόμενη μέρα θα αξιοποιηθεί είτε για να ξεπλύνει τις αμαρτίες των προηγούμενων είτε για να δικαιολογήσει την επίθεση της σημερινής κυβέρνησης.

ÂÂ Η ψήφος στην Πανσπουδαστική Κ.Σ. είναι μήνυμα ότι η σπουδάζουσα νεολαία οργανώνεται, διεκδικεί και βαδίζει στον μόνο ελπιδοφόρο δρόμο!

ÂÂ Ενώ η αποχή δεν μπορεί να σε εκπροσωπήσει την επόμενη μέρα. Οι σύλλογοι είμαστε όλοι εμείς, οι αγωνίες και οι διεκδικήσεις μας. Η αποχή όμως δεν έχει φωνή για να μπορεί να εκφράσει τις δικές σου την επόμενη μέρα.

ÂÂ Ένας σύλλογος που θα έχει αιτήματα με βάση τις ανάγκες των φοιτητών, που θα διεκδικεί δωρεάν σπουδές, δωρεάν σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, αναλώσιμα.’Η ένας σύλλογος που θα προσαρμόζεται και θα συμβιβάζεται στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις, που μετατρέπει τις σπουδές μας πανάκριβο εμπόρευμα; ÂÂ Ένας σύλλογος που θα αναπτύσσει κοινή δράση με το εργατικό κίνημα, με κοινά αιτήματα, διεκδικήσεις, δραστηριότητες, ενημέρωση για το μέλλον

των αποφοίτων, για την κατάσταση στο κλάδο. Ή ένας σύλλογος που θα μας εξοικειώνει με την εργασιακή ζούγκλα που θα συναντήσουμε; ÂÂ Ένας σύλλογος με συχνές Γενικές Συνελεύσεις, που θα παίρνει αγωνιστικές πρωτοβουλίες για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, που θα κρατά σταθερά ενήμερα όλους τους φοιτητές. Ή ένας σύλλογος που θα καλλιεργεί το “τίποτα δεν γίνεται”, τη μοιρολατρία και ότι είναι ρεαλιστικό ό,τι συμβαδίζει με τις ανάγκες του κεφαλαίου; ÂÂ Ένας σύλλογος ζωντανός που θα αναπτύσσει πλούσια αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα με διοργάνωση φεστιβάλ και επιστημονικών ημερίδων. Ή ένας σύλλογος “νεκροζώντανος” που οι φοιτητές και οι σπουδαστές δεν θα ξέρουν ούτε ποιοι είναι εκλεγμένοι στο Δ.Σ.;

τις 18 Μάη κρίνεται αν θα έχουμε περισσότερους συλλόγους ζωντανούς, με εκλεγμένους περισσότερους αγωνιστές στα Διοικητικά τους Συμβούλια. Κρίνεται αν θα δυναμώσει η φωνή της διεκδίκησης, της ενότητας μέσα στα αμφιθέατρα. Κρίνεται αν την επόμενη μέρα οι φοιτητές και οι σπουδαστές αξιοποιήσουν και αυτή τη μάχη για στείλουν μήνυμα ότι δεν δεχόμαστε το παρόν και το μέλλον που μας έχουν ετοιμάσει, παλεύουμε για τις ανάγκες μας. Γι’ αυτό λοιπόν 18 Μάη οι φοιτητές και οι σπουδαστές, μαζικά, ψηφίζουμε Πανσπουδαστική Κ.Σ. Ανέστης Ιωαννίδης, Γραμματέας ΤΟ ΑΕΙ Πάτρας

Από το φεστιβάλ των Φοιτητικών Συλλόγων Νηπιαγωγών και Δασκάλων.

ΠΡΏΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ»

Αλλος ένας λόγος για την ισχυροποίηση της Πανσπουδαστικής ΚΣ!

εν είναι μόνο τα όσα ζούνε οι φοιτητές και σπουδαστές και τα όσα ξέρουν από πρώτο χέρι αλλά και τα όσα σχεδιάζονται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου για τους φοιτητές και σπουδαστές. Κι αυτό γιατί η σημερινή κυβέρνηση επαυξάνει στην αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και βέβαια την πολιτική της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως του ΟΟΣΑ σε ό,τι αφορά και την εκπαίδευση. Αλλο ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι στόχους έχουν για τα ΑΕΙ, τα ΤΕΙ και την έρευνα ήρθε να δώσει και το πρώτο συνολικό πόρισμα του ψευτοδιαλόγου για την Παιδεία.

Τι περιγράφεται εκεί; Πανεπιστήμια, ΤΕΙ και ερευνητικά κέντρα με κυριολεκτικά «ορθάνοιχτες» τις πόρτες τους στην επιχειρηματική δράση και τις απαιτήσεις των καπιταλιστών, και «κατάκλειστες» τις πόρτες για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων και τις ανάγκες τους και φυσικά κλειστές στην ανάγκη για επιστήμη και έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Να ορισμένα αποκαλυπτικά απ’ όσα καταγράφονται εκεί:

Â «Με δεδομένη την ανεπάρκεια των δημόσιων πόρων για την ανώτατη εκπαίδευση, το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει να αναλάβει τις πρωτοβουλίες και να προωθήσει τις πολιτικές εκείνες που θα δώσουν στα ΑΕΙ τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν ίδιους πόρους τόσο από εξωτερικές όσο και από εσωτερικές πηγές». «Δεδομένη» και μόνιμη η υποχρηματοδότηση της Παιδείας και η «ασφυξία» των ιδρυμάτων. Και

ακριβώς πάνω στο έδαφος της υποχρηματοδότησης δεδομένη και η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει η πολιτική της εμπορευματοποίησης και της ακόμα στενότερης πρόσδεσης των ιδρυμάτων με τις ανάγκες της καπιταλιστικής «αγοράς». Â «Οι εξωτερικές πηγές αφορούν (...) τους πόρους που προέρχονται από ερευνητική δραστηριότητα, από παροχή υπηρεσιών και από συνεργασίες των ΑΕΙ με φορείς του δημόσιου τομέα (...) καθώς επίσης και με φορείς του ιδιωτικού τομέα (...) Οι συνεργασίες αυτές των ΑΕΙ αποτελούν θεμελιώδες στοιχείο της τρίτης διάστασης της αποστολής της ανώτατης εκπαίδευσης (third mission), η οποία αποσκοπεί στην υπηρέτηση της κοινωνίας (και της οικονομίας)...» Αποστολή της εκπαίδευσης δηλαδή η υπηρέτηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων που μάλιστα βαφτίζονται και... ανάγκες της κοινωνίας! Â «Οι εσωτερικές πηγές αφορούν (...) τους πόρους που προέρχονται από δίδακτρα από προπτυχιακά προγράμματα σπουδών που απευθύνονται αμιγώς σε ξένους φοιτητές εκτός ΕΕ, τα έσοδα που προέρχονται από την αξιοποίηση και αποτελεσματική διαχείριση της περιουσίας των ιδρυμάτων, τα έσοδα που προέρχονται από την αξιοποίηση των αποτελεσμά-

των καινοτομίας που παράγονται από τα ΑΕΙ». Με δυο λόγια, από δίδακτρα (για φοιτητές εκτός ΕΕ, σε πρώτη φάση φυσικά), ως την περιουσία των ιδρυμάτων στο «σφυρί», απ’ όλα έχει ο «μπαξές» της Ανώτατης Εκπαίδευσης που σχεδιάζουν και που θα λειτουργεί με όρους εμπορικής «πιάτσας». Στα πλαίσια αυτά, μιας Ανώτατης Εκπαίδευσης «κομμένης και ραμμένης» στα μέτρα των επιχειρήσεων, είναι λογικό στο πόρισμα να καταγράφονται και μια σειρά από άλλα μέτρα, από τα τετραετή ακαδημαϊκά – αναπτυξιακά προγράμματα των ΑΕΙ που πρέπει να είναι «εντός των προβλεπόμενων ορίων του κρατικού προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων», μέχρι τα συγγράμματα που μπαίνουν στο στόχαστρο και φυσικά η αξιολόγηση και το κλείσιμο τμημάτων, κυρίως ΤΕΙ. Αυτά και άλλα εφιαλτικά περιγράφονται ως «όραμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τα ΑΕΙ, τα ΤΕΙ, την έρευνα. Επιβεβαιώνοντας ότι οι φοιτητές και σπουδαστές πρέπει να δώσουν συνολικά τη δική τους απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική που τους στερεί το δικαίωμα στην ολόπλευρη μόρφωση σήμερα, στη δουλειά με δικαιώματα αύριο. Στις 18 Μάη ψηφίζουμε Πνασπουδαστική ΚΣ, δυναμώνουμε τους φοιτητικούς συλλόγους.

α Μαθητικά Φεστιβάλ έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και έχουν αφήσει το στίγμα τους σε όλη την Ελλάδα. Το σύνθημα “ Άλλαξε τον κόσμο, το ‘χει ανάγκη” ακούστηκε δυνατά σε κάθε πόλη, χωριό και γειτονιά, με κάθε τρόπο, μέσα από μία έκρηξη δημιουργίας.

Τα “υλικά” των Μαθητικών Φεστιβάλ, το μεράκι, η δημιουργικότητα, η ζωντάνια των μαθητών Ένα άρθρο είναι λίγο για να περιγραφεί ο πλούτος των ιδεών και των μορφών τέχνης που αξιοποιήθηκαν. Από το ξεκίνημα της προετοιμασίας τους, τα Μαθητικά Φεστιβάλ φέτος φάνηκε ότι θα ξεχωρίσουν για την πρωτοτυπία και τις πολύμορφες πρωτοβουλίες των μελών και φίλων της ΚΝΕ, των ομάδων προετοιμασίας που στήθηκαν σε κάθε σχολείο. Πλούσιες μαθητικές παραγωγές, χορευτικά, σκετς, παιχνίδια, κατασκευές, πρωτότυπες δημιουργίες παρουσιάστηκαν και εξέπληξαν το κοινό σε δεκάδες πόλεις και Δήμους της χώρας. Οι μαθητές δούλεψαν με μεράκι, δημιουργικότητα, ανησυχία, προβληματισμό, ζωντάνια. Το κάλεσμά τους έφτασε παντού. Σε εκατοντάδες σχολεία, σε χιλιάδες συμμαθητές τους, σε όλες τις μικρές και μεγάλες γειτονιές έμεινε το στίγμα τους. Από τα συνθήματα, τα αυτοκόλλητα, τα πανό, τις πρόβες σε σπίτια, σε χώρους πολιτιστικών συλλόγων, από τις εξορμήσεις, τις συζητήσεις, τις συναντήσεις με νέους δημιουργούς, τα τουρνουά, τις έρευνες με ερωτηματολόγια μέχρι και συνεντεύξεις με μαθητές πάνω σε θέματα που κυριολεκτικά “καίνε”...

Και φέτος μεγάλη επιτυχία σημείωσαν οι αθλητικές δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια των Μαθητικών Φεστιβάλ.

Στο στόχαστρο των μαθητών η σαπίλα του σημερινού συστήματος Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά… Η ζωή, η καθημερινότητα των μαθητών και των οικογενειών τους, οι δυσκολίες που συναντούν στο σχολείο, το αβέβαιο μέλλον, η φτώχεια, οι πόλεμοι, η προσφυγιά, η θυσία χιλιάδων παιδιών στα κέρδη των ιμπεριαλιστών, όλο το σάπιο σύστημα γύρω τους αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης και συλλογικής δημιουργίας. Πόσα τραγούδια γράφτηκαν, πόσες ζωγραφιές ετοιμάστηκαν, πόσα θεατρικά σκετς παρουσιάστηκαν, πόσα αφιερώματα γέμισαν τα προγράμματα των Μαθητικών Φεστιβάλ σε όλη τη χώρα… Όλα αυτά επικέντρωναν στη σαπίλα του σημερινού συστήματος και πρόβαλλαν την ανάγκη να αλλάξει αυτός ο κόσμος που είναι φτιαγμένος στα μέτρα των εκμεταλλευτών. Μέσα από τη δημιουργικότητα των μαθητών ξεπρόβαλλε η ανάγκη να παλέψουμε για να χτίσουμε έναν κόσμο στα μέτρα των αναγκών και των ονείρων μας.

Καισαριανή-Ζωγράφου

Γαλάτσι Πέραμα

Ρέθυμνο

Πέραμα

Μπραχάμι

Γαλάτσι

Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και το παιχνίδι από τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ... Κουίζ, “άκου τι είπαν... οι μαθητές!”, κυνήγι χαμένου θησαυρού κ.ά. χάρισαν σπαρταριστές στιγμές γέλιου σε όσους τα παρακολούθησαν και φυσικά στους συμμετέχοντες!

Στο επίκεντρο του προβληματισμού το προσφυγικό και ο πόλεμος Η ελπίδα στην πάλη για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο Οι συζητήσεις κατέληγαν πως δεν αρκεί η διαπίστωση ότι είναι ανάγκη αυτός ο κόσμος να αλλάξει, πως δεν αρκεί μόνο η οργή απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα, απέναντι σε έναν νόμο ή απέναντι στο σημερινό σχολείο. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι αγώνας και πάλη για την ανατροπή του σημερινού σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Αυτό είναι τo αναγκαίο αλλά και ο μόνος αισιόδοξος δρόμος για να γίνουν τα όνειρά μας πραγματικότητα, για να μπουν στο επίκεντρο οι ανάγκες μας. Αυτός ο αγώνας αξίζει σε κάθε λεπτό του, σε κάθε στιγμή του και ας μη φαίνονται πάντα άμεσα τα αποτελέσματά του. Σήμερα, που οι περισσότεροι μαθητές ασφυκτιούν σε κάθε πτυχή της ζωής τους, δεν έχουν πραγματικά τίποτα να χάσουν από τον αγώνα αυτό, μόνο να κερδίσουν. Χαρακτηριστικά μάλιστα ήταν και όσα ανέφερε σε ομιλία της μαθήτρια, μέλος της ΚΝΕ: «... Γι’ αυτό καλούμε κάθε νέο και νέα να παλεύει μέσα από τις γραμμές της νεολαίας του ΚΚΕ, της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδος. Γι’ αυτήν την κοινωνία είναι τιμή μας που παλεύουμε σήμερα και καλούμε κάθε μαθητή να παλέψει. Δεν χάνουμε ούτε στιγμή από τα καλύτερα μας χρόνια και τα αφιερώνουμε για τα καλύτερα χρόνια που δικαιούμαστε να ζήσουμε. Για αυτά τα χρόνια οργανωθήκαμε στην ΚΝΕ και μετά τα μαθητικά φεστιβάλ που γίνονται σε όλη την Ελλάδα, είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε ακόμα περισσότεροι.»

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι μαθητές για το προσφυγικό, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τη χώρα μας. Με συγκίνηση παρουσιάστηκαν συνεντεύξεις από μικρά προσφυγόπουλα σε διάφορες περιοχές με πολύ χαρακτηριστική τη φράση ενός 12χρονου παιδιού από τη Συρία «..Να μη δείτε αυτά που είδαμε, ποτέ στη ζωή σας...», αφήνοντας άφωνο το πλήθος που παρακολουθούσε τις μαρτυρίες.

“Τι σχολείο έχουμε ανάγκη;” Σημαντικό γεγονός στα Μαθητικά Φεστιβάλ ήταν ότι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η ειδική έκδοση της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ που απευθύνεται στους μαθητές, με θέμα το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα. Η έκδοση αυτή έφτασε σε χιλιάδες μαθητές σε όλη την Ελλάδα, μέσα σε λίγες μόλις μέρες και συνέβαλε σημαντικά στο να πάρει φωτιά η συζήτηση για τις ανάγκες που έχουν οι μαθητές σήμερα. Τις ανάγκες τους για μόρφωση, για ζωή με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες. Έτσι, χιλιάδες μαθητές ήρθαν σε επαφή με την πρόταση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας, δηλαδή το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα, αλλά και για την κοινωνία που μπορεί να το κάνει πραγματικότητα. Τη σοσιαλιστική κοινωνία που καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που βάζει τέλος σε όσα ζούμε εμείς και οι οικογένειές μας για να πλουτίζουν μια χούφτα καπιταλιστές. Το σοσιαλισμό, που “δουλεύει” με στόχο το πώς θα ικανοποιούνται όλο και περισσότερες ανάγκες του λαού και των παιδιών του.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Δίψα για δημιουργία, αθλητισμό, πολιτισμό, ουσιαστική γνώση

Το ταξίδι συνεχίζεται μέσα από κάθε στιγμή αγώνα, συλλογικής δράσης, νεανικής δημιουργίας

Η δίψα για δημιουργία, αθλητισμό, πολιτισμό, ουσιαστική γνώση, φάνηκε και από όσα προηγήθηκαν των Μαθητικών Φεστιβάλ. Για άλλη μια χρονιά “στήθηκαν” δεκάδες ομάδες μαθητών μέσα στα σχολεία και τις γειτονιές που πήραν πάνω τους την προετοιμασία, την οργάνωση και τη διεξαγωγή των Μαθητικών Φεστιβάλ στις γειτονιές τους. Συζήτησαν, έκαναν κάλεσμα σε άλλους συμμαθητές τους, σε σχολικές ομάδες, σε άλλους φορείς και πάνω απ’ όλα έβαλαν όλη τους την έμπνευση και το μεράκι και διαμόρφωσαν ενδιαφέροντα και πολύμορφα προγράμματα. Από την προετοιμασία δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα αθλητικά τουρνουά που πλέον “πάνε πακέτο” με τα Μαθητικά Φεστιβάλ. Στα τουρνουά συμμετείχαν χιλιάδες μαθητές, η πλειοψηφία των οποίων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή τον ελεύθερο χρόνο να αθληθούν μέσα από τους κατά τόπους συλλόγους. Αντίστοιχα δεκάδες χορευτικά διοργανώθηκαν από μαθητές που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε σχολές χορού, ούτε όμως καλύπτονται από τις όποιες υποδομές μέσα στα σχολεία. Ταυτόχρονα μεγάλο ενδιαφέρον είχαν οι δεκάδες συμμετοχές από συλλόγους και πολιτιστικές ομάδες που παρουσίασαν μέρος της φετινής δουλειάς τους καθώς και αφιερώματα.

Ο βασικός λόγος επιτυχίας των μαθητικών φεστιβάλ ήταν ότι έγιναν υπόθεση των ίδιων των μαθητών. Εκατοντάδες μαθητές, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, πολιτιστικές ομάδες, συγκροτήματα δούλεψαν σκληρά και έκαναν γνωστά τα κατά τόπους Φεστιβάλ με κάθε τρόπο, διέδωσαν τα μηνύματά τους, τις κάρτες ενίσχυσης, βοήθησαν στο στήσιμό τους, έδωσαν ιδέες, πήραν πρωτοβουλίες. Όλη αυτή η συλλογική δουλειά έφερε θετικά αποτελέσματα και έχει ήδη δώσει τροφή για τη συνέχεια τέτοιων πρωτοβουλιών. Τα Μαθητικά Φεστιβάλ το επόμενο διάστημα ολοκληρώνουν το ταξίδι τους, αλλά οι μαθητές συνεχίζουν να προβληματίζονται, να έχουν ενδιαφέροντα, να θέλουν ένα μέλλον όπως τους αξίζει. Γι’ αυτό και το ταξίδι συνεχίζεται μέσα από κάθε στιγμή αγώνα, συλλογικής δράσης, νεανικής δημιουργίας. Συνεχίζουμε λοιπόν πιο έμπειροι και δυνατοί για τις μάχες που έρχονται, με τους αγώνες μας, τα τραγούδια μας, τη δίψα μας για ζωή!

Μαθητικά Φεστιβάλ χωρίς μουσική και χορό δε γίνονται! Γι’ αυτό και φέτος η ΚΝΕ έδωσε βήμα σε δεκάδες μαθητικά και νεανικά συγκροτήματα, σε εκατοντάδες μαθητές να εκφράσουν τις ανησυχίες τους, να παρουσιάσουν το έργο τους και να διασκεδάσουν.

Καλλιθέα

Εύοσμος

Κερατσίνι

Βιβή Σιώρα Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Νέο Ηράκλειο

Πέραμα

Στο επίκεντρο των Μαθητικών Φεστιβάλ φέτος, όπως ήταν αναμενόμενο, ο πόλεμος και η προσφυγιά. Αφιερώματα για το προσφυγικό βασισμένα σε μαρτυρίες μικρών προσφύγων και στο ποίημα του Τ. Λειβαδίτη, “Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο”, βίντεο, θεατρικά και διαδραστικές κατασκευές ήταν μερικές μόνο από τις μορφές που αξιοποίησαν οι μαθητές για να αναδείξουν αυτά τα θέματα.

Κομοτηνή Ενδιαφέρουσες ήταν οι συζητήσεις που πργματοποιήθηκαν στα μαθητικά φεστιβάλ με την ενεργή συμμετοχή των μαθητών. Νέο Ηράκλειο

Γαλάτσι Καλλιθέα Καισαριανή

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

σχολική χρονιά φτάνει σιγά–σιγά στο τέλος της και το “Προσεχώς στην τάξη…” κάνει ένα γρήγορο flashback στη θεματολογία του για τη φετινή χρονιά, αλλά και στην αξία μελέτης της συγκεκριμένης στήλης από τους μαθητές. Για την αξία του “Προσεχώς στην τάξη…” Τον Απρίλη του 2013 γράφτηκε το πρώτο άρθρο της στήλης “Προσεχώς στη τάξη...” και από τότε μέχρι σήμερα έχει φιλοξενήσει άρθρα με πλούσια θεματολογία, πάντα βασισμένη σε όσα ακούν και διαβάζουν οι μαθητές μέσα στα σχολεία τους. Στόχος της στήλης είναι η ανάδειξη θεμάτων που απασχολούν τους μαθητές, που κουβεντιάζονται μέσα στις τάξεις. Μέσα από τη θεματολογία που επιλέγουμε κάθε φορά στοχεύουμε στο να δίνουμε απαντήσεις στον κατακλυσμό ερωτημάτων που μπαίνουν μέσα στις σχολικές αίθουσες, αλλά απασχολούν και έξω από αυτές. Να αποκαλύπτουμε την αλήθεια που πολλές φορές κρύβεται ή αλλοιώνεται μέσα από τα σχολικά βιβλία αλλά και συνολικά μέσα από το περιεχόμενο του σημερινού σχολείου. Να δίνουμε ερεθίσματα στους μαθητές, να δίνουμε έναυσμα για παραπέρα ψάξιμο, μελέτη ώστε να μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αλήθεια, από τη μισή αλήθεια και το ψέμα.

… πρόσφατα στην τάξη! Την προηγούμενη χρονιά ασχοληθήκαμε με μια σειρά ζητήματα. Στο επίκεντρο βρέθηκε

το ερώτημα που απασχολεί πολλούς μαθητές, “υπάρχει τελικά δημοκρατία και ελευθερία σήμερα;”. Μέσα από το μίνι-αφιέρωμα που κάναμε προσπαθήσαμε να πιάσουμε το νήμα από την αρχή. Μελετήσαμε τις έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας στο πέρασμα του χρόνου, στο διάβα των κοινωνικών-οικονομικών συστημάτων. Αρχίσαμε με την αρχαία δουλοκτητική κοινωνία και το παράδειγμα της αρχαίας Αθήνας και καταλήξαμε στον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Σε αυτήν τη διαδρομή είδαμε ότι τελικά το ερώτημα που μπαίνει πάντα μπροστά για να λυθεί το μυστήριο γύρω από τις έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας είναι “για ποια τάξη;”. Δείξαμε ότι έχουν άλλη σημασία και έννοια για τον εκμεταλλευτή και άλλη για τον εκμεταλλευόμενο, άλλη για τον καπιταλιστή και άλλη για τον εργαζόμενο και τα παιδιά του. Ξετυλίγοντας το κουβάρι απαντήσαμε και σε μια σειρά απόψεις όπως “η ελευθερία μου σταματά εκεί που αρχίζει του διπλανού” και ποιον τελικά εξυπηρετεί αυτή η άποψη. Απαντήσαμε σε λασπολογίες και ψέματα που έχουν γραφτεί για τον σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα. Όλη αυτή η αρθρογραφία έγινε δύναμη στα χέρια των μαθητών, που συζήτησαν με συμμαθητές τους σε πολλές τάξεις της χώρας. Πολλοί μαθητές πήραν έναυσμα από τη στήλη και ετοίμασαν project που πυρο-

δότησαν τη σκέψη των συμμαθητών τους, ενώ σε πολλές περιοχές αξιοποιήθηκε η στήλη για τις δραστηριότητες και τα μαθήματα του “ενιαίου προγράμματος μαθημάτων και δραστηριοτήτων” των μαθητικών Οργανώσεων Βάσης της ΚΝΕ. Τα θέματα που ανοίγονται στις τάξεις είναι βέβαια πολλά περισσότερα από αυτά που μπορεί και πιάνει η στήλη κάθε μήνα. Όμως το ευχάριστο είναι ότι πολλοί μαθητές παίρνουν την πρωτοβουλία να ανοίξουν θέματα μέσα στις τάξεις τους. Τον προηγούμενο μήνα επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε μια τέτοια προσπάθεια, που έφτασε στα χέρια μας μέσω ανταπόκρισης, που μας έστειλε μαθητής από το Λύκειο Κατσικά Ιωαννίνων και στην οποία μας περιέγραφε την εργασία που ετοίμασε και παρουσίασε στο μάθημα της Φιλοσοφίας της Β’ Λυκείου για τον Μαρξ. Η αλήθεια είναι πως τέτοιες πρωτοβουλίες γίνονται σε όλη τη χώρα, για πολλά διαφορετικά ζητήματα και είναι σπουδαίο να φτάνουν με όλους τους τρόπους στον “Οδηγητή” (μέσω των Οργανώσεων της ΚΝΕ, μέσω του e-mail: mail@odigitis.gr) και να γίνονται πανελλαδικά γνωστές. Παράλληλα υπάρχουν εργασίες μέσα σε σχολεία που ασχολήθηκαν με ιστορικά ζητήματα, όπως τη μάχη του Στάλινγκραντ και την αξία της στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εργασίες στις οποίες οι μαθητές αξιοποίησαν εκδόσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για να τις φτιάξουν και όχι μόνο... Σίγουρα υπάρχουν και άλλες πρωτοβουλίες, σκέψεις και απορίες που γεννιούνται καθημερινά. Όλα αυτά έχει ιδιαίτερη αξία να φτάσουν στο περιοδικό μας και να αναδειχτούν και μέσα από το “Προσεχώς στη τάξη…”.

Συνεχίζουμε..! Τα ερωτήματα που επιδιώκουμε να απαντήσουμε και μέσα από τη στήλη το επόμενο διάστημα είναι πολλά και επιδιώκουμε με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να εμπλουτίσουμε με ακόμα περισσότερα τη θεματολογία του “Προσεχώς στη τάξη…”. Για παράδειγμα, πόσο ισχύει αυτό που καθημερινά ακούμε πως “όλα είναι ζήτημα παιδείας;” ή πως “η επιχειρηματικότητα είναι το μεγάλο όπλο για να ξεφύγει ο νέος σήμερα από την φτώχεια του;” ή σε τελική ανάλυση σήμερα η λύση για τη νεολαία είναι προσωπική υπόθεση ή βρίσκεται στη συλλογική πάλη; Με αυτά και ακόμα περισσότερα θα ασχοληθούμε το επόμενο διάστημα, ενώ περιμένουμε και τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις των μαθητών που διαβάζουν τη στήλη μας! Γιατί εμείς επιμένουμε να εμπνεόμαστε από τους στίχους του Μπ. Μπρεχτ:

Μάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς που ο καιρός τους ήρθε ποτέ δεν είναι πολύ αργά! Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, µα συ να το µαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δε δέχονται να διδάσκονται μισές αλήθειες, ψέματα, αντικομμουνισμό και υποταγή στη σημερινή βαρβαρότητα. Λένε την αλήθεια σε κάθε τάξη και σε κάθε μάθημα! Η στήλη “Προσεχώς στην τάξη...” δίνει απαντήσεις και ερεθίσματα για περαιτέρω ψάξιμο και μελέτη. Φέτος ανέδειξε τα ζητήματα της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

3ος Πανελλαδικός ∆ιαγωνισµός συλλογικής ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”

Κάθε χρόνο και καλύτερα!

ε μεγάλη ανταπόκριση και συμμετοχή μαθητών από όλη την Ελλάδα ολοκληρώνεται και φέτος, η τρίτη φάση του 3ου Πανελλαδικού μαθητικού διαγωνισμού συλλογικής ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”. Πλήθος μαθητικών εργασιών από όλη την Ελλάδα -και όχι μόνο- έχουν φτάσει στο mail του διαγωνισμού και πλέον οδεύουμε ολοταχώς για την ανάδειξη των καλύτερων εργασιών για κάθε θέμα, από κάθε περιοχή.

Με μεράκι, τέχνη και ευρηματικότητα ετοίμασαν και φέτος δεκάδες μαθητικές ομάδες τις εργασίες τους Όρεξη, φαντασία, δημιουργικότητα, πρωτοτυπία, μελέτη και αναζήτηση είναι ορισμένα μόνο από τα στοιχεία των μαθητικών εργασιών που αποδεικνύουν πως και φέτος ισχύει το “κάθε χρόνο και καλύτερα”! Το αποτέλεσμα της δουλειάς των μαθητικών ομάδων δείχνει πως όλο το προηγούμενο διάστημα οι μαθητές δούλεψαν σε ομάδες, συνεργάστηκαν, συζήτησαν, έψαξαν, έμαθαν, ερεύνησαν, μελέτησαν, δημιούργησαν και προετοίμασαν με μεράκι τις εργασίες τους, που φαίνεται πως για ακόμα μια χρονιά θα μας καταπλήξουν!

Σ’ αυτήν τους την προσπάθεια έχουν αξιοποιήσει με ευρηματικότητα πολλά διαφορετικά στοιχεία, όπως βίντεο, ταινίες μικρού μήκους, σκίτσα, κόμικ, φωτογραφίες, ποιήματα, κείμενα, κολλάζ, ερωτηματολόγια, τραγούδια… Έχουν δημιουργήσει με ποικίλους τρόπους, βασιζόμενοι και στις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του καθενός, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό για το τελικό αποτέλεσμα της συλλογικής εργασίας τους. Κάθε θέμα του Πανελλαδικού Μαθητικού Διαγωνισμού συλλογικής ερευνητικής εργασίας έχει το δικό του ενδιαφέρον και οι εργασίες που έχουν ετοιμαστεί, αναδεικνύουν με εύστοχο τρόπο διάφορες πλευρές, ενώ αποκαλύπτουν και διάφορα στοιχεία, “μυστικά”, που για πολλούς είναι άγνωστα.

Από την περσινή εκδήλωση ανάδειξης των ομάδων της Θεσσαλονίκης που πέρασαν στην τελική φάση.

Από τη βράβευση των νικητριών μαθητικών ομάδων του 2ου Πανελλαδικού διαγωνισμού στις κεντρικές εκδηλώσεις του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕΟδηγητή.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία των εκδηλώσεων σε κάθε περιοχή! Όλο αυτό το διάστημα οι μαθητικές ομάδες ακούραστα, με ενθουσιασμό και ξεπερνώντας δυσκολίες και εμπόδια προετοίμασαν και κατάφεραν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους. Αυτή η προσπάθεια θα παρουσιαστεί σε κάθε περιοχή στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στα μέσα Ιούλη. Άλλωστε, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα θέματα του διαγωνισμού δίνουν άφθονη τροφή για σκέψη, συζήτηση και προβληματισμό, που θα μας δοθεί η δυνατότητα να κουβεντιάσουμε και στις εκδηλώσεις παρουσίασης των εργασιών. Με ανυπομονησία, λοι-

πόν, αναμένουμε τις εκδηλώσεις στις οποίες για πρώτη φορά φίλοι και συμμαθητές θα δουν τις εργασίες των μαθητικών ομάδων για φέτος και παράλληλα θα αποφασίσουν ποια θα είναι η εργασία για κάθε θέμα που θα περάσει στην τελική φάση, στην οποία η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού θα αναδείξει τις νικήτριες ομάδες ανά θέμα πανελλαδικά, που θα βραβευτούν στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Αθήνα! Ανυπομονούμε λοιπόν να δούμε και να απολαύσουμε όλα όσα μας επιφυλάσσουν για ακόμα μια χρονιά οι μαθητικές ομάδες! Καλή επιτυχία σε όλους!

Πανελλαδικές εξετάσεις 2016

Καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες!

ια ακόμη σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της... Μια ακόμη χρονιά γεμάτη άγχος, δυσκολίες, τρέξιμο, προσωπικές και οικονομικές θυσίες μαθητών, αλλά και γονιών. Φέτος, όμως αυτή η σχολική χρονιά δεν ήταν σαν τις άλλες... Σημαδεύτηκε από δυναμικούς αγώνες, σημαντικές μάχες, πλούσια συλλογική δραστηριότητα και μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις. Μπροστά στις εξετάσεις λοιπόν, που έφτασαν, κρατάμε όλα αυτά που μας έκαναν φέτος πιο δυνατούς, όλες αυτές τις μάχες που δώσαμε συλλογικά, ενώνοντας τη φωνή και τη δράση μας με όλο το λαό, με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία, δυναμώνοντας τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση για όλα αυτά που έχουμε ανάγκη.

Τη μάχη των εξετάσεων τη δίνουμε με αισιοδοξία! Οι εξετάσεις είναι μία ακόμα μάχη που δίνουν οι μαθητές και οι μαθήτριες, που αποτελεί συνέχεια του αγώνα που δίνουν καθημερινά. Το μέλλον των μαθητών, όμως, δεν κρίνεται μόνο στα θρανία των εξετάσεων και του σχολείου-εξεταστικού κέντρου, που κά-

νει τη ζωή τους “λάστιχο”, που βάζει ατελείωτα εμπόδια στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Το μέλλον των μαθητών κρίνεται και στον αγώνα για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα. Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Μπ. Μπρεχτ: «Πάντα ό,τι να ερευνάτε, ό,τι ν’ ανακαλύψετε ό,τι να μάθετε, δε θα σας χρησιμέψει,

αν δε συνδέετε με τον αγώνα το μυαλό σας και δε διαχωρίζεστε απ’ όλους τους εχθρούς της ανθρωπότητας».

Τη μάχη των εξετάσεων τη δίνουμε με καθαρό μυαλό! Το μέλλον των μαθητών, είτε μέσα στο σχολείο, είτε μετά από αυτό, δεν εξαρτάται μόνο από την ατομική προσπάθεια και τις ατομικές θυσίες, όσο μεγάλες κι αν είναι αυτές. Γι’ αυτό, όποιο δρόμο κι αν πάρει ο καθένας μετά το σχολείο, είτε συνεχίζοντας τις σπουδές του, είτε ψάχνοντας για δουλειά, έχει συμφέρον να μη συμβιβαστεί με τα προβλήματα και τα εμπόδια που θα συναντήσει: τις ακριβοπληρωμένες σπουδές, την ανεργία και την εργασιακή περιπλάνηση, τη δουλειά χωρίς δικαιώματα για ένα κομμάτι ψωμί.

Έχουμε συμφέρον να δυναμώσουμε τη συλλογική διεκδίκηση και δράση για το μέλλον και τη ζωή που μας αξίζει! Γιατί υπάρχει λύση για όσα ζούμε μέσα στο σχολείο και μετά από αυτό!

Βρίσκεται στο πραγματικά “νέο”, στην κοινωνία που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Την ανάγκη να ζούμε καλύτερα, να μορφωνόμαστε ολόπλευρα και ουσιαστικά, να έχουμε μια ζωή με δικαιώματα. Αυτή η κοινωνία είναι ο σοσιαλισμός και γι’ αυτό το στόχο αξίζει να παλέψουμε όλοι εμείς που δε συμβιβαζόμαστε με το σημερινό σχολείο, με το παρόν και το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Σαν μαχητές θα σταθούμε στη μάχη των εξετάσεων και σε κάθε μάχη που έχουμε μπροστά μας! Σαν μαχητές θα συνεχίσουμε τη ζωή μας!

Για την παρέμβαση της ΚΝΕ στους πρακτικάριους της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης

η χρονιά που πέρασε, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ πρωτοστατήσαμε στην πλούσια δραστηριότητα και στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των σπουδαστών των σχολών κατάρτισης (δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ, ΕΠΑΣ, ΟΑΕΔ). Είναι ανάγκη σήμερα να παρέμβουμε πιο ολοκληρωμένα στην πρακτική άσκηση των σπουδαστών από τα Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ, τις διάφορες ΕΠΑΣ, ΟΑΕΔ και Υπουργείων. Ήδη σε μια σειρά κλάδους η πρακτική άσκηση βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ σε κάποιους θα ξεκινήσει το αμέσως επόμενο διάστημα. Ταυτόχρονα ένας μεγάλος όγκος σπουδαστών θα ξεκινήσει την πρακτική τους σε ξενοδοχειακές μονάδες μιας και ξεκινά η τουριστική περίοδος. Αυτό που χρειάζεται να μας απασχολήσει είναι το πώς πιο ολοκληρωμένα θα παρέμβουμε στους χώρους δουλειάς-πρακτικής καθώς και το μέτωπο διεκδικήσεων, ενημέρωσης, διαφώτισης που πρέπει να έχουν 3μελή και 7μελή, αλλά και οι Σύλλογοι των σπουδαστών.

Πλαίσιο αιτημάτων για την πρακτική άσκηση Καταρχήν, απαιτείται να αναδείξουμε ολοκληρωμένα τη θέση μας για την πρακτική άσκηση και σε ποια πλαίσια πρέπει να είναι ενταγμένη. Ο πυρήνας της θέσης μας είναι ο εξής:  Πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στη μάθηση. Να αποτελεί δηλαδή, μαθησιακή διαδικασία και όχι να αξιοποιούνται οι πρακτικάριοι σαν τσάμπα εργατικά χέρια.  Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τους σπουδαστές που κάνουν πρακτική, με συντάξιμα ένσημα. Δεν είμαστε τζάμπα εργαζόμενοι για όλες τις δουλειές. Κανένας εργαζόμενος χωρίς Σ.Σ.Ε., κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ, τήρηση του 8ωρου. Κατάργηση του άθλιου μισθολογικού διαχωρισμού των εργαζομένων με βάση την ηλικία σε άνω και κάτω των 25 ετών.  Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τη μαθητεία με μειωμένο ωράριο. 6ωρο με αποδοχές 8ώρου. Οι μαθητευόμενοι να απασχολούνται στο αντικείμενό τους. Εποπτεία και έλεγχος στην εργοδοσία που απα-

σχολεί μαθητεία από τη σχολή με τη συμμετοχή των εργατικών σωματείων του κλάδου. Οι νέοι της μαθητείας δεν είναι σύγχρονοι δούλοι!  Βιβλιάριο υγείας σε όλους τους σπουδαστές στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση για όλη τη διάρκεια των σπουδών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Κανένας συμβιβασμός με την κατάσταση στις σχολές και στην πρακτική! Παράλληλα, κάποιες ειδικότητες και έτη θα συνεχίσουν μαθήματα και εργαστήρια μέχρι και τον Ιούνη. Γι’ αυτό χρειάζεται πιο αποφασιστικά να ανοίγουμε μια σειρά συνολικότερα ζητήματα που έχουν να κάνουν με ιδιαίτερα προβλήματα που απασχολούν τους σπουδαστές. Γιατί πρέπει να ανοίξουμε το ζήτημα ότι υπάρχει διέξοδος για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, ότι δίνουμε τη μάχη και στο σήμερα, πρωτοστατούμε για να δυναμώσει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση στις σχολές! Γιατί δεν συμβιβαζόμαστε με την κατάσταση στις επαγγελματικές σχολές,

που βάζει μεγάλα εμπόδια στην προσπάθεια των σπουδαστών και μαθητών να μάθουν την τέχνη, την ειδικότητα που σπούδασαν. Και γι’ αυτό παλεύουμε για να μπουν εμπόδια στα μέτρα που τσακίζουν τη ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς, στην απαράδεκτη κατάσταση στις σχολές και στην πρακτική. Αυτές οι πλευρές, που αφορούν την καθημερινή ζωή του σπουδαστή, μέσα και έξω από τη σχολή, είναι βάση για συζήτηση σε κάθε ειδικότητα, σε κάθε επαγγελματική σχολή. Μπορούν να αποτελέσουν βήμα για να ανέβει η οργανωμένη, συλλογική διεκδίκηση όλων των νέων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση.

Να γίνει βήμα στο συντονισμό των συλλόγων σπουδαστών με τα συνδικάτα Σήμερα μπορεί να γίνει βήμα ώστε η επαφή που έχουμε με εκατοντάδες σπουδαστές και που πολλοί από αυτούς βρέθηκαν στο πλευρό μας σε αγώνες και πρωτοβουλίες, να συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια της πρακτικής. Άρα αποκτά μεγάλη σημασία η δράση και η

παρέμβασή μας με επίκεντρο τον κλάδο, το χώρο δουλειάς. Ταυτόχρονα με την παρέμβαση και τη στήριξη από τα αντίστοιχα σωματεία του κλάδου μπορεί να γίνει ουσιαστικό βήμα στο συντονισμό και την οργάνωση της πάλης. Γιατί η πάλη μπορεί να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά αν δεθεί με τα σωματεία που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Τα σωματεία δηλαδή που δουλεύουν για να ανέβει η οργάνωση και η διεκδίκηση των νέων από τις επαγγελματικές σχολές τόσο μέσα στη σχολή αλλά και στους χώρους δουλειάς. Αυτή η συντονισμένη δουλειά με τα σωματεία μπορεί να γίνει με πρωτοβουλία των δυνάμεών μας που παρεμβαίνουν σε 3μελή και 7μελή και να λαμβάνει χώρα και στη σχολή, αλλά και στους χώρους δουλειάς όπου θα γίνονται οι πρακτικές. Τα μέλη της ΚΝΕ που δρουν στους Συλλόγους των σπουδαστών των ΙΕΚ, αλλά και στα σωματεία του αντίστοιχου κλάδου, πρέπει να πρωτοστατήσουν για να οργανωθούν μια σειρά από πρωτοβουλίες ενημέρωσης των σπουδαστών για την κατάσταση σε κάθε κλάδο, τις συνθήκες δουλειάς, τα δικαιώματά τους, την σταθερή επικοινωνία τους με το σωματείο κατά τη διάρκεια της πρακτικής. Επί της ουσίας, οι σπουδαστές να γνωρίσουν το σωματείο, να έχουν στοιχεία επικοινωνίας, να γραφτούν σε αυτό. Παράλληλα, να πρωτοστατήσουν για να δυναμώσει η παρέμβαση των ίδιων των Συλλόγων σε χώρους δουλειάς και μάλιστα καθ’ όλη την καλοκαιρινή περίοδο. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να βοηθήσουν και τα φεστιβάλ των Συλλόγων που θα πραγματοποιηθούν τους επόμενους μήνες. Εργατική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΔΗΓΗΤΗ ΣΤΗ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

υτό ήταν το σύνθημα της Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (ΔΝΕ), νεολαίας του ΔΣΕ, το κάλεσμά της σε όλους τους νέους: «Καταταχθείτε όλοι στο Δ.Σ. Πάρτε μέρος στους Λόχους, στα Τάγματα και τις Ταξιαρχίες της Νεολαίας που άρχισε να δημιουργεί ο Δ.Σ. Βοηθείστε να γίνουν οι σχηματισμοί της Νεολαίας υποδειγματικοί στη μαχητικότητα, την πολεμική τέχνη και τη σιδερένια πειθαρχία που αρμόζει στους φλογερούς μαχητές της δημοκρατίας.» (Απ’ τη Διακήρυξη της ΔΝΕ, Νέος Μαχητής 6/12/47). Σχεδόν έναν χρόνο μετά την ίδρυση του ΔΣΕ, τον Οκτώβρη του 1947, ιδρύεται η ΔΝΕ. Οι χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ στο μεγαλύτερο μέρος τους ήταν νεολαίοι, οργανωμένοι στη Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΔΝΕ) και την ΕΠΟΝ και αποτελούσαν περίπου το 80% της συνολικής δύναμης του ΔΣΕ. Η ΔΝΕ, πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα με το όπλο στο χέρι, δίπλα

στο κύριο μέτωπο είχε και ιδιαίτερη αποστολή τη διαφώτιση - προπαγάνδα για τη στρατολόγηση νέων μαχητών και μαχητριών στις γραμμές του ΔΣΕ την περίοδο που είχαν βγει στο βουνό πολλοί μαχητές, αλλά ακόμα και την οικοδόμηση και τη μορφωτική δουλειά στις ελεύθερες περιοχές. Η ιστορία της ΔΝΕ, ως σάρκα από τη σάρκα του ΔΣΕ, είναι γεμάτη σελίδες αυτοθυσίας, ηρωισμού. Η δράση της διαπαιδαγωγεί ηθικά και πολιτικά, μας γεμίζει περηφάνια αλλά και αντοχή για τους σημερινούς αγώνες. Χωρίς να γράψουμε περισσότερα, παραθέτουμε μερικές μόνο από τις ηρωικές στιγμές της ΔΝΕ, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην εφημερίδα “Νέος Μαχητής”, φύλλα της οποίας βρήκαμε στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ. Η εφημερίδα “Νέος Μαχητής” αποτέλεσε το Όργανο της Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας, ενώ παράλληλα με αυτό κυκλοφορούσαν και άλλα έντυπα της ΔΝΕ όπως “Τα νέα της ΔΝΕ”, “Μαχητικά Νιάτα”, “Η Φωνή της ΟΔΕΝ”, “Θύελλα” κ.ά.

Στην πρώτη γραμμή για τη μορφωτική δουλειά στις ελεύθερες περιοχές ΕΤΣΙ ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑ – (Ανταπόκριση) «-Το τμηματικό συμβούλιο της Δ.Ν. του χωριού μας συνεδριάζει. Η συνεδρίαση κρατάει 3/4 της ώρας. Η Γραμματίνα μας Ελένη προτείνει κι αποφασίζεται ομόφωνα να προετοιμαστεί το σχολείο και ν’ αρχίσει το γρηγορώτερο να λειτουργεί. Οι υπεύθυνοι αναλαβαίνουν να καταρτίσουν τα συνεργεία. Το ίδιο βράδυ βγήκε ο τηλεβόας. -Προσοχή. Προσοχή. Εδώ η φωνή της Νεολαίας. Αύριο το πρωί όλη η νεολαία του χωριού μας να συγκεντρωθεί στο σχολείο για να το διορθώσουμε. Και την άλλη μέρα ύστερ’ απ’ την εκκλησία ο χώρος του σχολείου αντιβούιζε απ’ το χαρούμενο τραγούδι και το γέλιο των δουλευτάδων. Πρίν απ’ τη δουλειά μίλησε η Άννα, η υπεύθυνη για το παιδικό κίνημα, που είχε πάει 3-4 τάξεις στο Γυμνάσιο και που της αναθέσαμε να κάνει τη δασκάλα στα παιδιά μια και δεν είχαμε άλλο δάσκαλο. -(...) Στη Λεύτερη Ελλάδα, στα χωριά μας, ο Δημοκρατικός μας Στρατός κάνει κάθε προσπάθεια για ν’ ανοίξουν όλα τα σχολεία. Εμείς πρέπει μ’ όλη μας τη δύναμη να βοηθήσουμε σ’ αυτό. Σήμερα κάνουμε την πρώτη μας εξόρμηση για να διορθώσουμε το σχολείο. Εμπρός λοιπόν, στη δουλειά. (...) Οι κοπέλες άσπριζαν, σφουγκάριζαν. Οι λίγοι νέοι που μειναν στο χωριό -γιατί οι περισσότεροι είναι αντάρτες- διόρθωναν τα παράθυρα, τις πόρτες. Για τα τζάμια που λείπανε -κι ήταν αρκετά- αποφασίσαμε να πάμε μια άλλη μέρα στο κοντινό χωριό που είχε καταστραφεί σχεδόν απ’ τα κυβερνητικά στρατεύματα και να πάρουμε απ’ εκεί. (…) Το δυσκολώτερο απ’ όλα ήταν να βρεθούν τα θρανία. Με τις σανίδες που μας έδωσε ο πρόεδρος κι απ’ τα υπολείμματα των παλιών θρανίων πουχαν αφήσει οι κατοχές που πέρασαν, κάναμε πάγκους και τραπεζάκια μακρόστενα που μπορεί να μην είναι τέλεια σαν θρανία πάντως βολεύουν την κατάσταση. Διορθώσαμε κι έναν παληό πίνακα που είχε το σχολείο. Το απόγευμα στις 4 που τελείωσε η πρώτη αυτή εξόρμηση καθόμασταν τους φρεσκοφτιαγμένους πάγκους του σχολείου. Η Άννα μίλησε και πάλι: Συναγωνιστές. Αυτό που κάναμε σήμερα ήταν μια καλή αρχή, μα δεν θα σταματήσουμε. Πρέπει κοντά σ’ όλα αυτά να κινήσουμε το Δ.Σ. και το χωριό και να βοηθήσουμε να γίνει δίπλα στο σχολείο το παιδικό συσσίτιο. Την ερχόμενη Κυριακή να κάνουμε την πρώτη εξόρμηση με τα ζώα και να φέρουμε ξύλα απ’ το δάσος για τη σόμπα. Ύστερα πρέπει να κρατάμε το σχολείο συνέχεια καθαρό, με τάξη, να το στολίσουμε με καλοφτειαγμένα συνθήματα απ’ τη μαθητική ζωή και τον αγώνα. Να βάλουμε από τώρα τις βάσεις για το σχολικό κήπο.

Τίτλοι από έντυπα της ΔΝΕ. Πλάι στο κύριο μέτωπο, οι νέοι της Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας και της ΕΠΟΝ έδιναν τη μάχη για τη διαφώτιση του λαού και της νεολαίας αψηφώντας κάθε κίνδυνο.

“Δέχεσθε;” “Μάλιστα”, μάλιστα αντήχησε χαρούμενη η φωνή των παιδιών μέσα στην αίθουσα. Έτσι δουλέψαμε στην πρώτη μας εξόρμηση για το σχολείο.» (Νέος Μαχητής, 6 Δεκέμβρη 1947)

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

20 δεν είναι μονάχος. Άλλωστε, το πες και μόνος σου, κατά το λιγόστιγμο “στρατιωτικό συμβούλιο” που συγκάλεσες με τους υπόλοιπους παρόντες εκείνης της ώρας “κασάκι μου μικρό, εσύ είσαι τώρα η ομάδα μου κι εγώ ο ομαδάρχης σου...” Ούτε στιγμή δε σκέφτηκες δίχως την ομάδα. Ούτε σου πέρασε απ’ το μυαλό πως είσαι μονάχος κι ήσουν – ναι Θύμιο- όλος ο ΔΣ εκείνη την ώρα σε κείνο το ύψωμα. Κι επειδή σου αρέσουν οι μεγάλοι πληθυντικοί – που εσύ ξέρεις και τους κάνεις μεγάλους- εκείνη την ώρα, σε κείνο το ύψωμα είσασταν συναγωνιστή Θύμιο, η Ελλάδα κι εσύ. Είσαι ικανοποιημένος απ’ τη συντροφιά;» (Νέος Μαχητής, 27 Σεπτέμβρη 1948)

ΜΠΟΥΡΛΟΤΙΕΡΗΔΕΣ, 1948

«Δ

ύο 20χρονοι σαμποταριστές του αρχηγείου του Δ.Σ. Έβρου είχανε τοποθετήσει νάρκες και δυναμίτη για την ανατίναξη της σιδηροδρομικής γραμμής στην Κορνοφωλιά. Περιμένοντας να περάσει το τραίνο για να το ανατινάξουν, κυκλώθηκαν από πολυάριθμους μοναρχοφασίστες. Αφού πολέμησαν παλληκαρίσια μέχρι την τελευταία τους σφαίρα πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Στις ερωτήσεις των μοναρχοφασιστών απάντησαν ότι είναι σαμποταριστές του Δ.Σ. και ότι τοποθετούσαν νάρκες. Ο σαμποτέρ Βαγγέλης Τζίτζιλης τους πρότεινε τότε να αφοπλίση τις νάρκες. Οι μοναρχοφασίστες δέχτηκαν και τον ακολούθησαν μέχρι το σημείο που ήταν η νάρκη. Και τότε ο ήρωας Βαγγέλης πάτησε πάνω στη νάρκη και με την έξαρση πού τούδινε η υπέρτατη θυσία φώναξε “Γελαστήκατε εγώ δεν παραδίνω κορμί στους εγκληματίες. Ζήτω ο Δημοκρατικός Στρατός”. Στο θάνατο ακολούθησαν και οι 8 μοναρχοφασίστες φρουροί του.» (Νέος Μαχητής, 30 Μάρτη 1948)

Αυτοί ήταν οι Νέοι στη Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας... ΕΝΑ ΚΑΣΑΚΙ ΣΦΑΙΡΕΣ «Τι είναι ηρωισμός; Να κάνεις το καθήκον σου ως το τέλος; Να μην τρέμει το χέρι σου στην κρίσιμη ώρα; Μη χανόμαστε σε ορισμούς. Ηρωισμός είν’ αυτό που έκανε ο δεκαοχτάχρονος ομαδάρχης της Δημοκρατικής Νεολαίας –ο Θύμιος- και το κασάκι με τις σφαίΥΟΤ ΗΣρες ΥΡ∆του. Ι ΝΗΤ ΟΠΑ Διηγείται ο ίδιος ΥΟΚΙΤΑ ΡΚΟΜ Η∆και θα τ’ ακούσατε προχθές απ’ το Σταθμό μας, στο δεκάλεπτο της Νεολαίας: την ΣΑ∆ΑΛΛ- Εγώ Ε Υμε ΟΤ ΑΡομάδα ΤΣ μου υπερασπίζαμε το ύψωμα. Οι δυο συναγωνιστές μου ήταν ακροβολισμένοι αριστερά. Για μια στιγμή τους φωνάζω, μα κανένας δεν απαντά. Πληγώθηκαν, σκοτώθηκαν -ποιος ξέρει... Έμεινα μόνος. Κι ο εχθρός ερχότανε. Το δάχτυλο μου το ‘χω στη σκανδάλη του μυδραλίου. Δίπλα μου βρίσκεται το κασάκι με τις σφαίρες... “Κασάκι μου -του λέω- εσύ ‘σαι τώρα η ομάδα μου κι εγώ ο ομαδάρχης σου. Εσύ κι εγώ είμαστε τώρα εδώ σ’αυτή τη θέση, όλος κι όλος ο ΔΣ και πρέπει να τα βγάλουμε παλληκαρίσια πέρα...” Άιντε μπρος... Χάιδεψε το μυδράλιό του, σα να ταν κάτι το ζωντανό και να τον ένοιωθε εκείνη την ώρα, συνενοήθηκε κουβεντιάζοντας τρυφερά και με το υπόλοιπο τμήμα της ομάδας του - “Κασάκι μου μικρό...” και... Τι έγινε παρακάτω μας το λέει τόσο απλά, τόσο χαριτωμένα ο ίδιος: “Το ευτύχημα ήταν που το μυδράλιο κελαηδησε χωρίς καμμιά εμπλοκή. Έτσι, το κασάκι αντίς για ομάδα, το μυδράλιο κι εγώ κρατήσαμε το ύψωμα, μέχρι την ώρα που ήρθε ενίσχυση και τους πετάξαμε πέρα απ’ το ποτάμι...” Προσέξτε τον πληθυντικό: “Το κασάκι, το μυδράλιο κι εγώ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ το ύψωμα...” Ένα κασάκι σφαίρες, ένα μυδράλιο- κι ένας άνθρωπος- ο Άνθρωπος... Βάζει πρώτα τα άψυχα μπροστά και στο τέλος, σαν να ήταν η έσχατη λεπτομέρεια, τοποθετεί, το σεμνό παλληκάρι του Δ.Σ. και τον εαυτό του: -Το κασάκι, το μυδράλιο κι εγώ... Όχι συναγωνιστή Θύμιο –εσύ μονάχα, μπορείς να τα λες έτσι τα πράματα, γιατί είσαι κομμένος απ’ τη στόφα των γνήσιων ηρώων που ‘ναι γεμάτοι αφέλεια και ταπεινοφροσύνη. Εσύ όμως ήσουν πρώτα: Εσύ, η μικρή σου δεκαοχτάχρονη καρδιά, κι η μεγάλη δημοκρατική σου πίστη. Δεν ήσουν μονάχος εκεί στο ύψωμα. Όταν ένας άνθρωπος έχει συντροφιά την πίστη του, ποτές

ΑΙΝΟΡΧ 07

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΟΠΟΥΛΑ 21 τ’ Απρίλη. Ο Δ.Σ. έδωσε ένα γερό μπάτσο στους εθνοφρουρίτες του ταγματασφαλίτη Καπετσώνη εδώ στα Τοπόλιανα. Και τώρα όσοι έμειναν, λαφιασμένοι σκόρπισαν για να κρυφτούν μέσα στους θάμνους. Κολλάνε στη γη λες και θέλουν να την ανοίξουν και να μπούνε μέσα. Και τότε αρχίζει η περισυλλογή. Οι μαχητές δεν προφταίνουν να τους ξετρυπώσουν. Βρίσκουν 2 εδώ, 3 εκεί. Σε μια στιγμή ο λοχαγός διακρίνει τρεις σ’ ένα απόκρημνο και επικίνδυνο μέρος να προσπαθούν να γατζωθούν στους βράχους και να καλυφθούν. Να πάνε από μονοπάτι χρειάζονταν κάμποση ώρα και στο μεταξύ μπορούσαν οι Καπετσώνηδες να ξεμακρύνουν και να χαθούν. Ο Λοχαγός τα υπολογίζει όλα αυτά και παίρνει την απόφαση του: -Ποιος θα πάει να μου τους φέρει ζωντανούς; -Εγώ... ακούστηκε από μια άκρη. Ήταν η φωνή της μικρής Βασιλικής. Ανασηκώνεται τώρα από τη θέση της και βιαστικά συγυρίζεται. Με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστεί εκατό φορές στο δύσκολο μέρος η μικρούλα Βασιλική τρέχει, σκουντουφλάει, σέρνεται κ όλο τους πλησιάζει. Πηδάει και τους τελευταίους θάμνους. Τους βλέπει τώρα κεί μπροστά της. Ένα φουντωτό πουρνάρι την κρύβει. Και κεί, βάζει μια αγριωπή φωνή. -Ε! Καπετσώνηδες. Πάνω τα χέρια! Οι εθνοφρουρίτες τα σήκωσαν τρέμοντας. Ένα κορίτσι 16 χρονών, μια αληθινή Ρουμελιωτοπούλα, η Βασιλική, κολλώντας το αυτόματο της στις πλάτες τους, τους σπρώχνει τώρα κίτρινους από το φόβο τους προς το λοχαγό της. Και τα μαύρα της ματιά σπινθηροβολούν από χαρά και περηφάνεια.» (Νέος Μαχητής, 10 Ιούνη 1948)

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Ήρωες έγιναν γιατί πίστεψαν στο σκοπό ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΓΚΡΑΝ- ΚΟΡΩΝΕ ΑΕΡΑ! ΕΠΙΘΕΣΗ! Η ΜΑΧΗ βρίσκεται στο κατακόρυφό της. Το ύψωμα 285 καίγεται κυριολεκτικά επί 4 ώρες. Το πυροβολικό βάζει συνέχεια. Έχει ρίξει πάνω από 500 βλήματα, 2 όλμοι εχθρικοί δε σταματάνε να ρίχνουν κι αυτοί και 3 τανκς βάζουν με τα κανόνια τους πάνω στο ύψωμα που το κατέχει μια διμοιρία της Δ.Ν.Ε. Έχουν λυσσάξει οι φασίστες ύστερα από τη διάλυση που έπαθαν στις 14 του Ιούνη. -Ώρα 11 και 30’. Η μάχη συνεχίζεται ακόμα πιο σκληρή. Καπνός και κουρνιαχτός έχει σκεπάσει το ύψωμα 285, τα τανκς έχουν πλησιάσει στα 30μ. Φαίνεται ετοιμάζονται για επίθεση οι φασίστες. Έχουμε να φάμε από χθές. Ο ήλιος καίει δαιμονισμένα. Το καφτό σίδερο σκορπιέται δω και κει, τα μάτια από την πολλή ζέστη θόλωσαν. Η γλώσσα στέγνωσε. Νερό! Νερό! Να κάτι που έχει μεγάλη αξία αυτή τη στιγμή, κι όμως όλα ξεχνιούνται μπροστά στο φασίστα επιδρομέα. Πρέπει να τους χτυπήσουμε απ’ τα πλευρά να κάνουμε αντεπίθεση. Επιτέλους να η διαταγή που περιμέναμε. Ξεκινά μια ομάδα, φτάνει στα ριζά του υψώματος που κατέχει ο εχθρός. Αέρα, επίθεση. Λίγα άλματα στον ανήφορο, πολλές ντουφεκιές και να έφτασε η ομάδα στην κορυφή, στα χαρακώματα. Ο εχθρός το βάζει στα πόδια και οι μαχητές μας λαχανιασμένοι, ζαλισμένοι απ’ τη δίψα και τη ζέστη πέφτουν. Φαίνεται πως κάτι κατάλαβε ο επιδρομέας και ξαναγυρίζει να ξανακαταλάβει το ύψωμα. Και τότε, ξεχνώντας κούραση και δίψα, οι επονίτες μας με μια υπεράνθρωπη προσπάθεια ρίχνονται καταπάνω τους. Ο Γιαννάκης, 18χρονος σκοπευτής, τους κυνηγά όρθιος με το οπλοπολυβόλο του. 3 φασίστες νεκροί, πεταγμένα σακκίδια, χλαίνες, όπλα, κουβέρτες. Πανικός σ’ όλο το μέτωπο των φασιστών. Οπισθοχωρούν, τρέχουν σαν τρελλοί. 7-8 εύστοχες βολές του όλμου μας και τα τανκς … έστριψαν τη μούρη τους κι έγιναν λαγοί.» (Νέος Μαχητής , 25 Ιούλη 1948)

Η ΑΜΙΛΛΑ ΝΟΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ

« Η 107 ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΔΝΕ ΤΗΣ 20 ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗ ΔΝΕ ΤΗΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Προς την οργάνωση ΔΝΕ της 107ης Ταξιαρχίας. Αγαπητοί συναγωνιστές, Σε σύσκεψη στελεχών της οργάνωσής μας, πήραμε την απόφαση να σας καλέσουμε σε ευγενική Επονίτικη άμιλλα σχετικά με τα παρακάτω: 1) Ποια οργάνωση θα κάνει την καλλίτερη δουλειά για την εκμάθηση της τέχνης του πολέμου και την αφομοίωση της πείρας των μαχών απ’ τους Νεολαίους. Ποια θ’ αναδείξει τα πιο πολλά στελέχη για το Δ.Σ.Ε. 2) Πόσους καινούργιους μαχητές θα φέρουν στο Δ.Σ.Ε. οι νεολαίοι μας. Για την αφομοίωση των καινούργιων μαχητών. 3) Για τη διαλυτική δουλειά στο αντίπαλο στρατόπεδο και τη διαφώτιση του Λαού και της νεολαίας. Ποια οργάνωση θα εκδόσει περισσότερο διαφωτιστικό υλικό. 4) Στον εκπολιτισμό και την ψυχαγωγία. Στον τομέα αυτόν περιλαβαίνεται και η οργάνωση της ζωής μας στον καταυλισμό. 5) Αν έχετε ξεχωριστό σχηματισμό της Δ.Ν. Καλός σχηματισμός θα παρουσιάσει την καλλίτερη δράση. Τέλος, ποια οργάνωση θα οργανώσει καλλίτερα την εκλαϊκευση της δουλειάς των Νεολαίων, απ’ το Ν. Μαχητή, την “ΕΞΟΡΜΗΣΗ”, το Ραδιοφωνικό Σταθμό μας. Η άμιλλα θ’αρχίσει απ’ την ημέρα που θα μας απαντήσετε αν την δεχτείτε, και θα τελειώσει ύστερα από 40 μέρες. Με Επονίτικους χαιρετισμούς. Για την επιτροπή της σύσκεψης Β. Γ.» (Νέος Μαχητής, 24 Δεκέμβρη 1948)

Η νεολαία σ' όλο τον κόσμο “ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ” ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΑΕΤΟΠΟΥΛΟΥ

Κωστάκης είναι ένα μικρό φτωχοντυμένο ορφανό του χωριού. Στα 8 του χρόνια φυλάει πρόβατα. Το χάδι της μάνας δεν το γνώρισε ποτέ. Η μόνη του συντροφιά είναι τα πρόβατά του. Ήταν ένα σωστό αγρίμι του βουνού. Στα λαγκάδια όμως που γυρίζει τελευταία έπιασε φίλους. Πολλούς και καλούς φίλους που τον αγαπάνε και παίζουνε μαζί του. Τους έμαθε καλά τώρα ο Κωστάκης τους αντάρτες και τους αγάπησε πολύ. Δε βλέπει την ώρα πότε θα σκαρίσει τα πρόβατά του κατά τα λημέρια τους. Τώρα είναι χαρούμενος, γελάει και έμαθε και τραγούδια. Κείνη τη μέρα οι αντάρτες δεν τον άκουσαν να τραγουδάει ανεβαίνοντας απ’ την απέναντι πλαγιά. Τα πρόβατά του όμως φάνηκαν πάλι. Σε λίγο ανεβαίνει κι ο Κωστάκης στο λημέρι, ντροπαλός και μαζεμένος. Κάτι κρατάει στα χέρια του. Δειλά – δειλά πλησιάζει το νοσοκόμο και του λέγει: “τά φερα για τους αρρώστους. Και του δίνει ένα μπουκάλι με γάλα και ένα αυγό που κρατάει στα χέρια του. Αυτό ήτανε τη μέρα αυτή όλο το βιός, όλο το φαί του μικρού βοσκού. Και τά δωσε όλα για τους τραυματίες φίλους του. Την προηγούμενη μέρα είχε ακούσει τη μάχη που δωσαν οι φίλοι του στα υψώματα της Πλακίστας. Και τώρα με το μάτι κυττάει όλους έναν έναν σα να τους μετράει. Ο νοσοκόμος καταλαβαίνει την ανησυχία του και λέει στο μικρό αετόπουλο ότι δεν είχαν καμμιά απώλεια. Ο καπετάνιος και οι αντάρτες τον αγκαλιάζουν και τον φιλάνε. Για να τον ευχαριστήσει πιο πολύ ο καπετάνιος τουδωσε ένα σημείωμα να πάρει ένα δίκωχο από την επιμελητεία. Με μάτια χαρούμενα και δακρυσμένα το μικρό αγρίμι φεύγει τρέχοντας και τραγουδώντας για να πάρει το δίκωχο. Ήταν το πρώτο και το καλύτερο δώρο που έπαιρνε ο μικρός Κωστάκης.» (Νέος Μαχητής, 10 Ιούνη 1948)

Η μαζική δολοφονία των αγωνιστών της εθνικής μας αντίστασης προκάλεσε τη φρίκη και την αγανάκτηση της νεολαίας όλου του Κόσμου. Η έκκληση της Δ.Ν.Ε. προς τους νέους Δημοκράτες όλου του Κόσμου να στιγματίσουν τους μοναρχοφασίστες δολοφόνους και να βοηθήσουν ηθικά και υλικά τον αγώνα της, βρήκε θερμή απήχηση στη νεολαία όλων των χωρών.

“ΒΡΟΝΤΕΡΗ ΑΝΤΗΧΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΣΟΒ. ΝΕΩΝ” Η φλογερή νεολαία της Σοβιετικής Ένωσης ξεσηκώθηκε. Στις πόλεις και στα χωριά, στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, στα κολχόζ και στους κάμπους από τη μία άκρη μέχρι την άλλη στην απέραντη χώρα γίνονται συγκεντρώσεις. Η νεολαία αγανακτισμένη διαμαρτύρεται. Η νεαρή σοβιετική καλλιτέχνιδα Βέρα Βασιλεύκα μίλησε από το ραδιοσταθμό της Μόσχας προς την ελληνική νεολαία: “Εμείς πιστεύουμε ότι καμμιά τρομοκρατία δε θα μπορέσει να λυγίσει τον ήρωα ελληνικό λαό.” Η φωνή των σοβιετικών λαών αντηχεί βροντερή σ’ όλο τον κόσμο. “Να σταματήσουν οι εκτελέσεις των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης”.

“Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” Η ΠΟΔΝ με τα 50 εκ. μέλη της, η φοιτητική ένωση, η εργαζόμενη νεολαία της Ρουμανίας, η κομμουνιστική νεολαία της Αγγλίας και της Νεάπολης, οι φοιτητές του Λονδίνου, της Νορβηγίας και της Πολωνίας, η νεολαία της Γιουγκοσλαβίας, της Αλβανίας, της Τσεχοσλοβακίας και άλλες οργανώσεις σ’ όλο τον κόσμο κινητοποιήθηκαν. Έστειλαν διαμαρτυρίες, συγκρότησαν δηαδηλώσεις, οργάνωσαν συγκεντρώσεις. Και από παντού ακούγεται η φωνή της νεολαίας “Να σταματήσει το χέρι των δολοφόνων της Αθήνας”.» (Νέος Μαχητής, 10 Ιούνη 1948)

*Το υλικό που αξιοποιήθηκε προέρχεται απ' το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ και διατηρείται η ορθογραφία απ' τα πρωτότυπα κείμενα.

Στο επόμενο φύλλο του “Οδηγητή”: Ένθετο αφιέρωμα για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας

Διάβασε:  «Πολεμώντας για τη Λευτεριά»: Αναστασιάδης Μ., εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Στα χνάρια αυτών που αγωνίστηκαν για την πραγματική λευτεριά

Παρνασσός

Εκκίνηση

Στάση

Τερµατισµός

Κίρφη

Η διαδρομή που θα ακολουθήσει η πεζοπορία.

Τα μονοπάτια της πεζοπορίας Η διαδρομή που θα ακολουθήσει η πεζοπορία αποτελεί κομμάτι των μονοπατιών που συνδέουν τον Παρνασσό με την Πάρνηθα, περνώντας από τα βουνά Κίρφη, Ελικώνα, Κορομπίλι, Κιθαιρώνα, Πάστρα. Η ανάβαση θα ξεκινήσει από το Ζεμενό στο δρόμο Λιβαδειάς-Αράχωβας και θα συνεχίσει στην πλαγιά της Κίρφης. Ο τερματισμός θα είναι στο Δίστομο όπου θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση.

Μέρη όπου αγωνίστηκαν ηρωικά οι αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ από το 1943 ως το 1948 Στην περιοχή αυτή έδρασε κατά κύριο λόγο η 2η μεραρχία του ΔΣΕ με διοικητή τον θρυλικό Διαμαντή (Γιάννη Αλεξάνδρου). Παρότι το κεντρικό πεδίο επιχειρήσεων ήταν στον Γράμμο οι εκτάσεις της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας αποτελούσαν σημαντική περιοχή. Ο έλεγχος αυτών των ορεινών όγκων και των γύρω περιοχών από τον ΔΣΕ ήταν πλήγμα για τον αστικό στρατό αφού δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα μετόπισθεν και τον ανεφοδιασμό του στις επιθέσεις κατά των ανταρτών. Σημαντικές επίσης ήταν οι νίκες εναντίον του αστικού στρατού που είχαν οι αντάρτες του ΔΣΕ στην περιοχή: Η κατάληψη της Αράχωβας Ναυπακτίας από το Αρχηγείο Δυτικής Στερεάς, η διείσδυση στον Κιθαίρωνα και την Πάρνηθα, φτάνοντας σε απόσταση

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

20 χιλιομέτρων από την Αθήνα και η μεγάλη μάχη της Καρδίτσας ήταν σημαντικές επιχειρήσεις. Ήταν επίσης ιδιαίτερα σημαντική η απόκρουση των κυβερνητικών σχεδίων “Τέρμινους” και “Χαραυγή” που προέβλεπαν την εκκαθάριση της Ρούμελης από δυνάμεις του ΔΣΕ. Η γνωστότερη επιχείρηση του ΔΣΕ στην περιοχή είναι αυτής της 126ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ. Τάγμα της με διοικητή τον Κώστα Αντωνόπουλο (Κρόνο), τον Γενάρη του 1948, ξεκίνησε από τον Παρνασσό, διέσχισε τη Βοιωτία και επιχείρησε να εγκατασταθεί στην Πάρνηθα και τα Γεράνεια. Από το Δελτίο Ειδήσεων του ΔΣΕ στις 18 του Φλεβάρη 1948 αντλούμε τις παρακάτω πληροφορίες: «Τμήματα του ΔΣΕ του Αρχηγείου Ρούμελης στις 5 και 6 του Φλεβάρη διενήργησαν διείσδυση στην Πάρνηθα και στην περιοχή της 20 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Στις 6 του Φλεβάρη, τμήματα του ίδιου Αρχηγείου διενήργησαν επίθεση και κατέλαβαν την Πύλη. Οι μοναρχοφασίστες είχαν απώλειες 9 νεκρούς και περισσότερους τραυματίες. Την ίδια μέρα, τμήματα του ΔΣΕ μπήκαν στα Σκούρτα. Στην εμφάνισή τους, οι χωροφύλακες και ΜΑΥδες εγκατέλειψαν το χωριό πανικόβλητοι. Στις 9/2 τμήματα του ΔΣΕ συγκρούστηκαν με μεγάλες δυνάμεις του αστικού στρατού στον Κιθαιρώνα. Ο αστικός στρατός χρησιμοποίησε σε μεγάλη κλίμακα αεροπορία και τανκ για να τα αντιμετωπίσει. Στη μάχη, που κράτησε 4 ώρες, τα τμήματα του ΔΣΕ προξένησαν σοβαρές απώλειες στους μοναρχοφασίστες. Στις 10/2 τμήματα του ΔΣΕ μπήκαν σε Νεοχώρι και Λεύκτρα των Θηβών, σαρώνοντας τους ΜΑΥδες. 30 νέοι με ενθουσιασμό ακολούθησαν τα τμήματα του ΔΣΕ και κατατάχθηκαν στις γραμμές του. Παρόλα αυτά ο συσχετισμός δύναμης ήταν συντριπτικός σε βάρος του ΔΣΕ. Μάχη διεξήχθη την Καθαρή Δευτέρα του 1948 ανάμεσα σε δυνάμεις του Τάγματος του Κρόνου που είχαν διεισδύσει στην Πάρνηθα και στρατοπέδευσαν στη θέση Σαλονίκη και του αστικού στρατού που διενεργούσε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις από

ια δεύτερη χρονιά το ΚΣ της ΚΝΕ και το Τμήμα Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής του ΚΚΕ διοργανώνουν πεζοπορία στον Παρνασσό στις 29 Μάη. Η δράση αυτή έχει ως στόχο να γνωρίσουν οι νέοι και οι νέες την ιστορία του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα, τις ηρωικές σελίδες που έγραψαν πρωτοπόροι αγωνιστές πολεμώντας ενάντια σε ντόπιους και ξένους ιμπεριαλιστές με σκοπό να κερδίσουν πραγματική λευτεριά, για ένα καλύτερο αύριο, για το σοσιαλισμό. Η πεζοπορία στον Παρνασσό έχει ακόμα στόχο την εξοικείωση των νέων με τη φυσική άσκηση. Έτσι σε ένα μοναδικό φυσικό τοπίο, μαθαίνοντας πλευρές της ιστορίας μας που δεν είναι γραμμένες στα σχολικά βιβλία, θα δοθεί η ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με τη μαζική ομαδική άσκηση. την πλευρά της Χασιάς με δύναμη τεθωρακισμένων. Το τάγμα χτυπήθηκε άγρια από το στρατό και την αεροπορία. Στις 29 Μάρτη ο Κρόνος σκοτώθηκε σε μάχη στην Αλυκή Ξηρονομής στη Βοιωτία.»

Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις από τον Αστικό στρατό Για τη συντριβή του Δημοκρατικού Στρατού στη Ρούμελη και τη Θεσσαλία, η στρατιωτική ηγεσία του κυβερνητικού στρατού συγκροτεί ειδικές δυνάμεις κρούσης και καταστρώνει σχέδια επιχειρήσεων, όπου εντάσσει το σύνολο του Α’ Σώματος του αστικού στρατού για να εξασφαλίσει τα μετόπισθεν ενόψει της μάχης σε Γράμμο Βίτσι. Το τελικό σχέδιο του αστικού στρατηγείου ονομάζεται “Κυνηγός” και στόχο έχει την εξόντωση της 1ης και 2ης Μεραρχίας και την εκκαθάριση των περιοχών Άγραφα και Ρούμελη. Σε αυτήν την επιχείρηση ο αστικός στρατός παρέταξε δύναμη 70.000 ανδρών με επικεφαλής τον Θρ. Τσακαλώτο, 140 πυροβόλα, 60 αεροπλάνα, σημαντικό αριθμό αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων. Από τη μεριά του ο ΔΣΕ είχε να αντιτάξει 1.600

Από την περσινή πεζοπορία στην Πάρνηθα.

μαχητές της 1ης μεραρχίας με διοικητή τον Χ. Φλωράκη (Γιώτης) και 1.500 μαχητές με διοικητή τον Γ. Αλεξάνδρου (Διαμαντής). Η επιχείρηση άρχισε την 1η Μάη του ‘49 και στον άνισο αυτό αγώνα οι δυνάμεις της 2ης μεραρχίας αγωνίστηκαν για πάνω από ένα μήνα, χάθηκαν πολλά στελέχη και μαχητές του, ανάμεσά τους και ο διοικητής της, ο θρυλικός Διαμαντής.

Πληροφορίες και οδηγίες για τη συμμετοχή στην πεζοπορία Οι συμμετέχοντες πρέπει να φοράνε ελαφρύ αρβυλάκι ή αθλητικά παπούτσια, μακρύ ελαφρύ παντελόνι ή φόρμα, μακρυμάνικο πουκάμισο ή ελαφριά μπλούζα και καπέλο. Ακόμα πρέπει να έχουν μαζί τους παγούρι με νερό 1 ή 1,5 λίτρο, γυαλιά ηλίου, ένα δεύτερο φανελάκι και ζευγάρι κάλτσες και λίγα τρόφιμα (ξηρά τροφή, σταφίδες ή τοστ) σε ένα μικρό σακίδιο πλάτης.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

ΛΑΪΚΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Η Παιδαγωγική Ακαδημία που λειτούργησε παράλληλα με τον αγώνα του ΔΣΕ

τα πλαίσια του εορτασμού των 100χρονων του ΚΚΕ και της επετείου των 70 χρόνων από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι Οργανώσεις Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα πραγματοποιήσουν εκδήλωση για το Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 29 Μάη στα Τρόπαια Γορτυνίας στην Αρκαδία όπου ήταν και η έδρα του Λαϊκού Διδασκαλείου. Θα μιλήσουν ο ΓΓ της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας και η Κ. Καμαρινού, διδάκτωρ κοινωνιολογίας και εκπαιδευτικός, ενώ θα ακολουθήσει θεατρικό αναλόγιο υπό την επιμέλεια του Κ. Καζάκου. Με αφορμή την εκδήλωση θα εκδοθεί λεύκωμα για το Λαϊκό Διδασκαλείο. Ακόμα, στα πλαίσια της εκδήλωσης θα οργανωθεί διήμερη κατασκήνωση στο χωριό Βυζίκι, δίπλα στα Τρόπαια με πλούσιο πρόγραμμα και δραστηριότητα. Η δημιουργία της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης στις ελεύθερες περιοχές Στα τέλη του 1947, μετά την απελευθέρωση μεγάλων περιοχών σε όλη την Ελλάδα αποφασίζεται από το ΚΚΕ η δημιουργία της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (ΠΔΚ). Το 1948 στην Πελοπόννησο ο ΔΣΕ είχε εδραιώσει την κυριαρχία του σε μια μεγάλη ελεύθερη περιοχή όπου η ζωή κυλά μέσα σε ανεκτά πλαίσια. Ιδιαίτερα από τα μέσα της Άνοιξης έπειτα από αλλεπάλληλες ήττες του ο εθνικός στρατός χάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων και περιορίζεται σε αμυντική τακτική. Η πρωτοβουλία των κινήσεων περιέρχεται στο ΔΣΕ. Οι ελεύθερες περιοχές καταλαμβάνουν περίπου τα 2/3 της Πελοποννήσου. Σε

άρθρο του Ν. Ζαχαριάδη στο περιοδικό του ΔΣΕ αναφέρεται: «ο μοναρχοφασισμός βλέπει να δημιουργείται στην καρδιά της Πελοποννήσου μια λεύτερη περιοχή πολύ πιο μεγάλη και πολύ πιο σημαντική από την περιοχή του Γράμμου». Το Ιανουάριο του 1948 φτάνει στην Πελοπόννησο μεγάλη ομάδα στελεχών του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Στέφανο Γκιουζέλη, μαζί τους στρατιωτικά στελέχη αλλά και αντιπρόσωποι της ΠΔΚ. Ανασυγκροτούνται το αρχηγείο του ΔΣΕ και το Γραφείο Περιοχής του ΚΚΕ αλλά οργανώνεται και η κυβερνητική-διοικητική δουλειά. Ορίζονται κυβερνητικοί αντιπρόσωποι για την Περιφέρεια και για όλους του Νομούς-Επαρχίες. Για την περιφέρεια ορίζεται ο Τάκης Μουλόπουλος, δικηγόρος και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στις αρμοδιότητες τους υπάγονται: η Τοπική Διοίκηση, οι επιτροπές διαφώτισης, η Λαϊκή Πολιτοφυλακή, η Λαϊκή Δικαιοσύνη, η υπηρεσία πληροφοριών και τηλεφωνικών επικοινωνιών, η επιμελητεία του αντάρτη και, βεβαίως, η Λαϊκή Παιδεία. Αρχίζουν να εφαρμόζονται τα ψηφίσματα και τα νομοθετήματα της ΠΔΚ. Μέχρι το Σεπτέμβριο του 1948 είχαν γίνει αυτοδιοικητικές εκλογές σε πάνω από 400 χωριά στην Ελεύθερη Πελοπόννησο, είχαν εκλεχθεί λαϊκά συμβούλια και 374 δικαστήρια και 13 αναθεωρητικά.

Πτυχίο του Λαϊκού Διδασκαλείου.

Το δημοτικό σχολείο Τροπαίων όπου στεγαζόταν το Λαϊκό Δικαστήριο.

Η Λαϊκή Παιδεία Το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ θέσπισε εξάχρονη, υποχρεωτική και δωρεάν στοιχειώδη εκπαίδευση. Τα λαϊκά συμβούλια υποχρεώνονταν να οργανώσουν σχολεία σε κάθε χωριό ακόμα και αν δεν υπήρχαν διπλωματούχοι δάσκαλοι. Σε αυτά τα σχολεία φοιτούσαν όλα τα παιδιά των περιοχών, ανεξαρτήτως των σχέσεων που είχαν οι γονείς τους με το ΔΣΕ (ο χρόνος φοίτησης στα σχολεία των ελεύθερων περιοχών αναγνωρίστηκε αργότερα από το υπουργείο Παιδείας και έτσι τα παιδιά δεν έχασαν τη χρονιά). Τα Λαϊκά Συμβούλια εξουσιοδοτούνταν να αναλάβουν την άμεση επισκευή των κατεστραμμένων σχολικών κτιρίων με εθελοντική προσωπική εργασία των κατοίκων, να οργανωθούν παιδικά συσσίτια και να εξασφαλιστούν τα σχολικά βιβλία και η γραφική ύλη, με πόρους από τη φορολογία. Έτσι στην Ελεύθερη Πελοπόννησο λειτουργούν αρκετά δημοτικά σχολεία, Λαϊκά Γυμνάσια στα Τρόπαια και την Ανδρίτσαινα Ηλείας (σε πηγές της εποχής αναφέρεται και η λειτουργία τρίτου Γυμνασίου στο Λειβάρτζι Αχαΐας), και παιδικές κατασκηνώσεις στην Κοντοβάζαινα. Αυτή η δουλειά της Λαϊκής Παιδείας, γενικότερα η κυβερνητική δουλειά του ΔΣΕ, ήταν κατά τον Ν. Μπελογιάννη, σοβαρός παράγοντας για την εδραίωση του ΔΣΕ στην Πελοπόννησο, για τη σφυρηλάτηση ισχυρότατων δεσμών με το λαό, για το γεγονός ότι ο αντίπαλος παιδεύτηκε αρκετά στο Μωριά.

Σε αναζήτηση δασκάλων για να ξανανοίξουν τα σχολεία Σημειώνεται έντονος προβληματισμός για τη στελέχωση των δομών της Λαϊκής Παιδείας σε μια τόσο εκτεταμένη ελεύθερη περιοχή σαν αυτή της Πελοποννήσου και παίρνονται άμεσα μέτρα όπως η ενθάρρυνση όσων δασκάλων δεν είχαν φύγει να παραμείνουν στις θέσεις τους (το Υπουργείο της αστικής κυβέρνησης τους καλούσε να φύγουν και να κλείσουν τα σχολεία), η απόσπαση στα σχολεία δασκάλων που υπηρετούν στα ένοπλα τμήματα του ΔΣΕ, ο διορισμός ως δασκάλων ανθρώπων που αν και δεν είναι πτυχιούχοι η κατάρτισή τους τούς επιτρέπει να εκτελέσουν χρέη δασκάλων. Για να καλυφθούν αυτές οι ανάγκες, επειδή δεν αρκούν τα προηγούμενα μέτρα, αποφασίζεται η ίδρυση σχολής, ένα είδος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, που θα πραγματοποιεί επιμόρφωση δασκάλων, δηλαδή θα βγάζει δασκάλους με κανονικό πτυχίο και διοριστήριο, που θα συμπλήρωναν τις κενές θέσεις. Η σχολή αυτή ονομάζεται Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου.

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

24 Το Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου Το Διδασκαλείο λειτουργεί σε δύο περιόδους, από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο του 1948 και αποφοιτούν συνολικά 75 δάσκαλοι. Οι απόφοιτοι της πρώτης περιόδου τοποθετούνται και διδάσκουν σε σχολεία των ελεύθερων περιοχών, ενώ κατά το τέλος της δεύτερης περιόδου ξεκινούν οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του εθνικού στρατού και οι τελειόφοιτοι δεν προλαβαίνουν να διδάξουν. Τη θέση του διευθυντή αναλαμβάνει ο Πάνος Γεωργόπουλος, λοχαγός του ΔΣΕ, γυμναστής και απόφοιτος Νομικής σχολής που είχε διοριστεί από την ΠΔΚ και τον αρμόδιο υπουργό Πέτρο Κόκκαλη, εκπρόσωπος της Λαϊκής Παιδείας για την Πελοπόννησο. Διδάσκει επίσης ο ίδιος Υγιεινή, Πολιτική Οικονομία, Λαικοδημοκρατικά Προβλήματα και Κατασκηνωτικά. Κατά τη δεύτερη περίοδο διδάσκει και Φιλοσοφία. Τα μαθήματα της Παιδαγωγικής, της Διδακτικής και της Ψυχολογίας διδάσκονταν από το δάσκαλο Γιώργη Κολλίντζα, ο οποίος είχε και την ευθύνη του πολιτιστικού τομέα. Η δασκάλα Γωγώ Μαντά-Παπαϊωάννου διδάσκει Ιστορία, Τεχνικά και Ωδική. Την πρώτη

ΑΙΝΟΡΧ 07 ΥΟΤ ΗΣΥΡ∆Ι ΝΗΤ ΟΠΑ

ΥΟΚΙΤΑΡΚΟΜΗ∆

ΣΑ∆ΑΛΛΕ ΥΟΤΑΡΤΣ

Διαταγή της υπηρεσίας Λαϊκής Παιδείας για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν για τους γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο.

περίοδο δίδαξαν και ο Ανδρέας Μερεκούλιας, Ιστορία και Φιλοσοφία, και ο Αντώνης Δημόπουλος, Κοινωνιολογία και Φιλοσοφία. Το μάθημα της Γυμναστικής γίνεται από το Λυκούργο Δημόπουλο. Όπως αφηγείται για τη διδασκαλία και τα μαθήματα η σπουδάστρια του διδασκαλείου Γ. Μεγρέμη: «Πέρα από αυτά κάναμε μέχρι και θεατρολογία αλλά και Μαρξισμό, κάτι που δεν το ξέραμε, για πρώτη φορά μας έθεσαν το ζήτημα τι πιστεύει ο Μαρξ, για πρώτη φορά άκουσα εγώ υλιστική θεωρία και “έπεσα από τα σύννεφα”. Και μας έβαλαν και τα διλλήματα που πρέπει, τι προϋπάρχει “η ύλη ή το πνεύμα;”... αυτή ήταν η σύγκρουση και η διαφορά. (…) Μέσα εκεί είχαμε ελευθερία ιδεών και ρωτάγαμε ό,τι θέλαμε και κάναμε και σύγκριση με αυτό που είχαμε ζήσει. Δηλαδή εγώ, όταν τέθηκε το ζήτημα του υλισμού αντέδρασα ανοίξαμε συζήτηση γιατί ήμασταν παιδιά που πηγαίναμε κάθε μέρα στην εκκλησία και δεν μπορούσα να το φανταστώ».

Μάθημα με το όπλο στο χέρι

Οι παιδικές κατασκηνώσεις

Οι συνεχείς εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού ανάγκασαν το διδασκαλείο να μετακινείται διαρκώς από την έδρα του, που ταυτόχρονα ήταν έδρα και για άλλες υπηρεσίες του ΔΣΕ. Το Λαϊκό Διδασκαλείο αποτελεί ανεξάρτητο αντάρτικο τμήμα και η εσωτερική του οργάνωση είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του πολέμου. Συγκεκριμένα οι σπουδαστές του αποτελούσαν μια διμοιρία που χωρίζονταν σε τρεις ομάδες. Υπάρχει επικεφαλής διμοιρίτης και ομαδάρχες. Στο τέλος της δεύτερης περιόδου, μετά από συζήτηση στη Συνέλευση της σχολής αποφασίστηκε οι σπουδάστριες της σχολής να συγκροτήσουν μία άλλη ομάδα. Τη νύχτα, πολλές φορές και τη μέρα, οι σπουδαστές φύλαγαν σκοπιά χρησιμοποιώντας το μοναδικό όπλο της διμοιρίας.

Το καλοκαίρι του 1948 λειτούργησαν παιδικές κατασκηνώσεις στο χωριό Κοντοβάζαινα όπου φιλοξενήθηκαν για 22 ημέρες 63 παιδιά από τα χωριά που υπέφεραν από ελονοσία. Ήταν παιδιά ανταρτών αλλά και φτωχών χωρικών. Εκτός από τον ύπνο και το σχετικά καλό και αρκετό φαγητό που τους παρεχόταν είχαν και καθημερινό πρόγραμμα ψυχαγωγίας, μαθημάτων, ατομικής υγιεινής και σωστής συμπεριφοράς. Στην εφημερίδα του ΔΣΕ στις 22/9/1948 σε ανταπόκριση γράφεται τις κατασκηνώσεις της Πελοποννήσου: «Η υγεία των παιδιών βελτιώθηκε αισθητά και το σωματικό βάρος όλων των παιδιών αυξήθηκε από μισή έως τρεις οκάδες για το καθένα». Με τη λήξη της κατασκήνωσης χαρίστηκε σε κάθε παιδί ένα κίτρινο μπλουζάκι, πράγμα που τους φάνηκε σαν θησαυρός.

Η ζωή στο Διδασκαλείο Τα μαθήματα γίνονται καθημερινά με εντατικούς ρυθμούς πρωί-απόγευμα. Το καθημερινό πρόγραμμα είναι: ώρα 6π.μ. Εγερτήριο, ώρα 7π.μ. Γυμναστική, έπαρση σημαίας του Λαϊκού Διδασκαλείου, πρωινό ρόφημα. Ώρα 8π.μ. Μάθημα έως και τις 2μ.μ. Ώρα 2μ.μ. μέχρι 5μ.μ. φαγητό, ανάπαυση, ατομική μελέτη. Ώρα 5μ.μ. έως 8μ.μ. μάθημα. Ακολουθεί βραδινό και αυτομόρφωση. Στη διάθεση των σπουδαστών είναι η βιβλιοθήκη της σχολής με ελάχιστα παιδαγωγικά βιβλία, αλλά πολλά πολιτικά, λογοτεχνικά, σχολικά, ιστορικά και πολλά πολιτικά περιοδικά. Η βιβλιοθήκη μεταφέρεται σε κάθε μετακίνηση του διδασκαλείου με δύο μουλάρια. Σε μία από τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στα τέλη του 1949 όπου δεν πρόλαβαν να φορτώσουν τη βιβλιοθήκη από την έδρα του Διδασκαλείου, τα βιβλία έπεσαν στα χέρια του εχθρού και κάηκαν στην πλατεία των Τροπαίων. Κάθε Σάββατο οι ομάδες της σχολής συνεδριάζουν ξεχωριστά και κάθε Κυριακή πραγματοποιούνταν γενική συνέλευση ολόκληρης της σχολής στην οποία συζητούν όλα τα ζητήματα που απασχολούσαν τη σχολή είτε είχαν σχέση με τα μαθήματα και τη διδασκαλία, είτε γενικότερα με τη ζωή των σπουδαστών. Τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα και ιδιαίτερα όταν μετακινούνταν σε νέο χωριό οι σπουδαστές διοργάνωναν ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, που αλλιώς τις έλεγαν “εύθυμες βραδιές”. Την προετοιμασία τους την αναλάμβανε μια ομάδα κάθε φορά και μπορούσαν να περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, απαγγελία ποιημάτων, δημοτικά αλλά και επαναστατικά τραγούδια ακόμα και ανέκδοτα. Στις “εύθυμες βραδιές”συμμετέχει το διδακτικό αλλά και το βοηθητικό προσωπικό της σχολής, ενώ συνήθως καλούνταν και οι κάτοικοι του χωριού στο οποίο γινόταν η εκδήλωση.

Κλήση σε σπουδαστή για να παρουσιαστεί για να ξεκινήσει τα μαθήματα.

Οι οργανώσεις μελετούν και προετοιμάζουν την εκδήλωση

ι οργανώσεις Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας έχουν ξεκινήσει τη συζήτηση στις Οργανώσεις Βάσης έτσι ώστε να προετοιμαστεί η μεγάλη αυτή εκδήλωση. Ειδικά καθήκοντα αναλαμβάνει η ΟΒ Γορτυνίας, οι ΟΒ των Παιδαγωγικών σχολών του Πανεπιστημίου της Πάτρας και συνολικά οι μαθητικές και οι φοιτητικές ΟΒ των δύο Οργανώσεων. Σε αυτό το πνεύμα έχουν χρεωθεί ειδική δουλειά στελέχη των Συμβουλίων Περιοχών αλλά και ολόκληρες ΟΒ ώστε να συλλέξουν αρχειακό υλικό, να έρθουν σε επαφή με τους απόγονους των σπουδαστών και των καθηγητών, να ετοιμάσουν κείμενα για το Λεύκωμα, άρθρα για τον τοπικό τύπο αλλά και για να βοηθήσουν σε όλες τις πρακτικές δουλειές που πρέπει να γίνουν για την ετοιμασία του χώρου και το πρόγραμμα της εκδήλωσης και του Διημέρου. Τις ημέρες μέχρι και την εκδήλωση στις Οργανώσεις Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας θα πραγματοποιηθούν δεκάδες εκδηλώσεις και συσκέψεις με αφορμή το Διδασκαλείο αλλά και αναδεικνύοντας συνολικότερες πλευρές σχετικά με τη δράση και τη συγκρότηση του ΔΣΕ. Θα πραγματοποιηθούν εκθέσεις με σπάνιο αρχειακό υλικό που έχει συγκεντρωθεί και θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά μέσα από την έκθεση και το Λεύκωμα. Το διήμερο της Οργάνωσης Περιοχής Πελοποννήσου θα περιλαμβάνει εκδήλωση το Σάββατο 28/5 στις 12 το μεσημέρι στο χωριό Κερπινή (τόπο καταγωγής και θανάτου του διευθυντή του Διδασκαλείου Π. Γεωργόπουλου) ενώ το απόγευμα θα γίνει παρουσίαση του Λευκώματος στο χώρο της κατασκήνωσης και δημοτικό γλέντι. Την Κυριακή, οι κατασκηνωτές θα ακολουθήσουν το πρόγραμμα της εκδήλωσης.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Πάτρα-Αθήνα ήταν η αρχή, εμπρός λαέ στην πρώτη τη γραμμή!

προηγούμενος μήνας ξεκίνησε με ένα μεγάλο γεγονός: την πορεία αγώνα 220 χλμ. (Πάτρα-Αθήνα) για την ανεργία με σύνθημα “Δουλειά για όλους. Δουλειά με δικαιώματα”! Η πρωτοβουλία πάρθηκε από τον Δήμο Πατρέων και η μεγάλη αυτή κινητοποίηση διήρκησε 3-10/4. Σκοπός της ήταν να αναδείξει πού οφείλεται το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας. Να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης για τους ανέργους. Περισσότερος κόσμος να κατανοήσει ότι δεν είναι δυνατό να μην υπάρ-

χουν θέσεις εργασίας για τους εν δυνάμει εργαζόμενους. Από την πρώτη στιγμή η πρωτοβουλία αυτή αγκαλιάστηκε από όλον τον λαϊκό κόσμο της Πάτρας. Δεν ήταν τυχαία αυτή η ανταπόκριση! Τα ποσοστά ανεργίας πανελλαδικά αλλά και στη Δυτική Ελλάδα μιλάνε από μόνα τους. Είναι πραγματικά επιτακτικό να αντιμετωπιστεί αυτό το τεράστιο πρόβλημα, να μπει στην πρώτη γραμμή των αγώνων της νεολαίας αλλά και του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Η δράση της ΚΝΕ στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης για την επιτυχία της πορείας

να. Η μεγάλη αυτή πορεία αποτέλεσε αφορμή νέος κόσμος να προβληματιστεί, να συζητήσει και να παλέψει μέσα από τον σύλλογό του, να ενώσει τη φωνή του με τον εργαζόμενο λαό, να βγάλει συμπεράσματα για την ρόλο των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Η στάση τους ήταν αποκαλυπτική. Η ΑΡΕΝ σε ΔΣ στους Μηχανολόγους Μηχανικούς ψήφισε “κατά” με την αιτιολόγηση ότι πρόκειται για “κίνηση εντυπωσιασμού”. Από κοινού ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ προσπαθούσαν να “σαμποτάρουν” τη συμμετοχή των συλλόγων με καλέσματα για άλλα συλλαλητήρια το διάστημα εκείνο, διέδιδαν παντού ότι πρόκειται για «επαναστατική γυμναστική». Απείχαν από τη σύσκεψη φοιτητικών συλλόγων που κάλεσε η δημοτική αρχή για την από κοινού συνδιοργάνωση της μεγάλης πορείας αγώνα. Όλο αυτό το διάστημα συγκρουστήκαμε με λογικές που προσπαθούν να συμβιβάσουν τους νέους με αυτό τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουμε, λογικές που καλλιεργούνται και από την κυβέρνηση που παρουσιάζει τα

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, με την ανακοίνωση της οδοιπορίας, πρωτοστάτησαν ώστε να γίνει ακόμα πιο γνωστή. Περισσότερος κόσμος, κυρίως νεολαία, να δουν τις ανάγκες τους και τα δικαιώματά τους στο διεκδικητικό πλαίσιο, να κλείσουν συμμετοχές. Ο καθένας στον χώρο που του αναλογούσε: άλλος στο σχολείο, άλλος στη σχολή, άλλος στη δουλειά, άλλος στη γειτονιά. Έγινε προσπάθεια οι μαζικοί φορείς σε όλους τους χώρους να πάρουν απόφαση συμμετοχής. Άνοιξε η συζήτηση γύρω από βασικές πλευρές που αφορούν τη ζωή και το μέλλον ενός νέου, όπως “μετά το πτυχίο τι;”, “Γιατί δεν βρίσκω δουλειά;”, “με τι όρους θα δουλεύω;”. Αναδείχθηκε η δυνατότητα σήμερα οι νέοι να εργάζονται πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους, όχι με σχέσεις-λάστιχο αλλά με δικαιώματα. Ενδεικτικά, μόνο στην Πάτρα υπάρχει ανάγκη για 1.270 εργαζόμενους στα 2 νοσοκομεία της πόλης! Η επιτροπή νέων ανέργων και εργαζομένων σε 5μηνα προγράμματα, προσπάθησε να δώσει μια νέα πνοή στη δράση της. Συνεδρίασε σταθερά όλο αυτό το διάστημα για να οργανώσει καλύτερα τη δραστηριότητά της, έβγαλε το δικό της ξεχωριστό κάλεσμα, οργάνωσε κινητοποίηση-άνοιγμα των λεωφορείων του αστικού ΚΤΕΛ με αίτημα τη δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους. Έβγαλε ερωτηματολόγιο για τις μέρες της πορείας, προκειμένου να τροφοδοτηθεί ο προβληματισμός, η συζήτηση, να έρθουν σε επαφή με περισσότερους ανέργους που ασφυκτιούν από την καθημερινότητά τους και θέλουν να την αλλάξουν, να παλέψουν γι’ αυτό.

Στα σχολεία, οι μαθητές έκαναν γνωστή την πρωτοβουλία. Όσοι δήλωναν συμμετοχή, με ενθουσιασμό πήγαιναν στους συμμαθητές τους, για να καλέσουν και αυτούς. Κανόνιζαν τα μαθήματά τους με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορέσουν να περπατήσουν έστω τις δύο Κυριακές. Στο Δημόσιο ΙΕΚ, συνεδρίασε το ΔΣ και πήρε απόφαση συμμετοχής. Έκανε περιοδείες στα τμήματα, κάλεσε σε συζήτηση τους σπουδαστές. Το αποτέλεσμα; Να έχουν το δικό τους μπλοκ σχεδόν όλες τις μέρες της οδοιπορίας! Να μην διστάσουν σπουδαστές να θυσιάσουν ακόμα και μια απουσία στο μάθημα, για να μπορέσουν να συμμετάσχουν σε αυτό το μεγάλο γεγονός και να διαδηλώσουν και αυτοί με τη σειρά τους για τη ζωή τους. Στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, οργανώθηκαν περιοδείες, μπήκε θέμα η συμμετοχή του συλλόγου σε όλα τα ΔΣ. Η ανταπόκριση ήταν θετική. Όσο πλησίαζαν οι μέρες αλλά και κατά τη διάρκεια της οδοιπορίας, η φράση “θα έρθω και εγώ” ακουγόταν πιο έντο-

Στιγμιότυπο από τη μεγάλη πορεία για την ανεργία. Σε κάθε στάση της η πορεία γινόταν δεκτή με εκδηλώσεις, γλέντια, συναυλίες, με όλη τη ζεστασιά και τη στήριξη απλού λαϊκού κόσμου που έβλεπε και τις δικές του ανάγκες στα αιτήματα της πορείας.

5μηνα και τα προγράμματα voucher σαν απάντηση σε αυτό που βιώνει ένας νέος πτυχιούχος. Αντίστοιχα, συγκρουστήκαμε με λογικές όπως “για την ανεργία φταίνε οι τεμπέληδες”, “δεν βρίσκω δουλειά γιατί δεν έχω πρωτοπόρες ιδέες”, “αν είσαι καλός θα βρεις την άκρη σου”, αντιλήψεις που καλλιεργούνται και προπαγανδίζονται και από οργανωμένες δυνάμεις (βλ. ΔΑΠ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ).

Η διαδρομή Πάτρα-Αθήνα, άφησε τα αποτυπώματά της! Μέσα από όλη αυτήν την διαδικασία βγήκαμε κερδισμένοι! Πρώτον, γιατί ήρθαμε σε επαφή ο ένας με τον άλλον, γιατί είδαμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας σε όλο αυτό! Γιατί είδαμε ότι είμαστε πολλοί αυτοί που έχουμε κάθε δικαίωμα και τη δυνατότητα να ζούμε καλύτερα στον 21ο αιώνα! Δεύτερο, γιατί έγιναν περισσότεροι όλοι αυτοί που βλέπουν ότι μπορούν να ζήσουν καλύτερα, ότι εμπόδιο στην κάλυψη όλων των αναγκών μπαίνει το κέρδος. Τρίτον, γιατί για μια ακόμα φορά δείξαμε την δύναμη που έχουμε! Ότι όταν είμαστε αποφασισμένοι έχουμε δύναμη την οποία δεν μπορούμε να αντιληφθούμε! Είναι ζήτημα το πως θα συνεχίσουμε στο εξής. Το πώς στον απόηχο αυτής την κινητοποίησης θα μετρήσουμε ακόμα περισσότερα βήματα στην συσπείρωση των νέων ανέργων, θα έρθει περισσότερος κόσμος σε επαφή με την πρόταση του Κόμματος. Επόμενο ραντεβού δίνουμε στο 1ο Εργατικό Διήμερο της ΚΝΕ στην Πάτρα 13 και 14 Μάη, που θα αποτελέσει κορύφωση 10ήμερου εκδηλώσεων που οργανώνουν από κοινού ΚΟ Πάτρας του ΚΚΕ και ο Εργατικός Τομέας της ΚΝΕ. Τσιουπρά Κωνσταντίνα, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Πορεία αγώνα κατά της Ανεργίας του Δήμου Πατρών

Πρωτότυπες χορογραφίες από το χορευτικό τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού

τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, που κατέληξε η πορεία αγώνα κατά της ανεργίας, που οργάνωσε ο Δήμος Πατρών, την προσοχή και το θαυμασμό όλων όσων παρευρέθηκαν κέρδισε το χορευτικό τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων. Ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον Γιώργο Μαγιάκη, στέλεχος του χορευτικού τμήματος του Δήμου Πάτρας. “Οδηγητής”: Περιγράψτε μας τη δουλειά που πραγματοποιείται στο χορευτικό τμήμα. Γιώργος Μαγιάκης: Το χορευτικό τμήμα συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια δημιουργίας αποτελώντας δυναμικό φορέα ανάδειξης του λαϊκού πολιτισμού και ό,τι αυτός πραγματικά πρεσβεύει. Το μοντέλο οργάνωσης, όπως και το θεωρητικό υπόβαθρο, του χορευτικού αποτελεί μια πρωτότυπη εκδοχή παραδοσιακού χορευτικού συγκροτήματος. Σε θεωρητικό επίπεδο, θέση μας είναι η λαϊκή τέχνη ως βάση έκφρασης της λαϊκής τάξης. Ο λαϊκός πολιτισμός είναι η απλή ουσία που αναδύεται από τη ψυχή του λαού, και του κάθε καταπιεσμένου λαού, και μετουσιώνεται σε τέχνη. Από αυτή τη σκοπιά η τέχνη του λαού δεν αδρανοποιείται, αλλά εξελίσσεται και συμπλέει με τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα σε ρεαλιστικά και αντικειμενικά πλαίσια. Όπως αναφέρει και Μπέρτολντ Μπρεχτ: «Ό,τι ήταν χθες λαϊκό, σήμερα δεν είναι πια, γιατί ο λαός δεν είναι σήμερα όπως ήταν χθες.» Επομένως, στόχος του χορευτικού είναι να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση του χθες στην εμπειρία του σήμερα φωτίζοντας το όραμα της αυριανής κοινωνίας. Με αυτήν την προοπτική προσφέρουμε τις γνώσεις μας σε όλη την πλατιά μάζα δωρεάν, χωρίς να πληρώνει και να πληρώνεται κανείς, υποστηρίζοντας τον ερασιτεχνισμό στην τέχνη και λοιδορώντας τον επαγγελματικό-κερδοσκοπικό χαρακτήρα της πολιτιστικής βιομηχανίας. Στο λειτουργικό κομμάτι το χορευτικό τμήμα υποστηρίζεται από 25 δάσκαλους με εμπειρία και μεράκι, που εκπαιδεύουν τους δόκιμους δασκάλους, αυτούς που θα στελεχώσουν διδακτικά το χορευτικό τμήμα στο μέλλον. Η συνεχής παρουσία του χορευτικού τμήματος στα καλλιτεχνικά δρώμενα του δήμου έχει κατορθώσει να συσπειρώσει στους κόλπους του πάνω από 1.400 ενήλικες και 700 παιδιά οργανωμένα σε 48 τμήματα. Επίσης, αποστολές του χορευτικού έχουν συμμετάσχει σε διε-

θνείς διοργανώσεις χορευτικών φεστιβάλ. Στα πλαίσια του χορευτικού τμήματος λειτουργεί επίσης ιματιοθήκη παραδοσιακών φορεσιών με υπεύθυνο τον Δημήτρη Πολυγένη και ορχήστρα παραδοσιακής και έντεχνης λαϊκής μουσικής με μαέστρο την Δήμητρα Αψόμωτου. Υπεύθυνη του παιδικού χορευτικού είναι η Σταυρούλα Ζαρνάβαλου και γενικός υπεύθυνος ο Χρήστος Γιαννόπουλος. “Ο”: Πείτε μας κάποια πράγματα για τις χορογραφίες που παρουσιάσατε στο Σύνταγμα. Γ.Μ.: Το χορευτικό τμήμα μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια πορείας του επιδιώκει να εκφράσει τον αγωνιστή λαό της σύγχρονης ζωής ερμηνεύοντας και αναμοχλεύοντας τα σημάδια της κάθε περιόδου. Έτσι, η κάθε παράσταση εμπεριέχει και έναν έντονο πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα. Στα πλαίσια αυτών των παραστάσεων, γεννήθηκαν πρωτότυπες χορογραφίες βασισμένες σε έντεχνη λαϊκή μουσική που συνδυάζουν αφηγηματικότητα και πρωτοτυπία από τη μια με-

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον Γιώργο Μαγιάκη, στέλεχος του χορευτικού τμήματος του Δήμου Πάτρας ριά, και από την άλλη, παραδοσιακή κινησιολογία και λαϊκό ύφος. Αυτές οι χορογραφίες, άλλες πιο παλιές και άλλες πιο καινούριες, έχουν καταφέρει να αντέξουν στο χρόνο, να εκφράζουν το λαό και να αποτελούν, εν γένει, αυτό που παραδίδεται στις επόμενες γενιές. Το πρόγραμμα που παρουσιάσθηκε στο Σύνταγμα στη μεγάλη συγκέντρωση κατά την ολοκλήρωσης της πορείας, είναι ένα κράμα χορογραφιών από τη δεκαετία του ΄80 που συνεχώς εξελίσσεται και μετασχηματίζεται όσο ο κάθε χορευτής ιχνηλατεί στη βασική φόρμα και αφήνει πίσω του το προσωπικό του στοιχείο. Έχοντας ως κορμό όλες αυτές τις χορογραφίες πάνω σε μουσική Θεοδωράκη, Λεοντή, Μαρκόπολου, Λουκά, Θάνου, Σαμοΐλη κ.ά. και ποίηση Ρίτσου, Βάρναλη, Νεγρεπόντη, Μύρη κ.ά. συνθέτουμε κάθε φορά και μια καινούρια παράσταση, επικαιροποιημένη με ποιήματα και οπτικοακουστικό υλικό. Παρουσιάζουμε κάθε φορά ξεχωριστά αφιερώματα στο εργατικό κίνημα. Για μας η ανθεκτικότητα αυτού του καινούριου είναι η απάντηση σε κάθε συντηρητικοποιημένη νομενκλατούρα και ελίτ της τέχνης.

Οι χορευτές που πλαισίωσαν την παράσταση του Συντάγματος εντάσσονται στους κόλπους του τμήματος των εφήβων του χορευτικού, της πρωτοπόρας νεολαίας του Δήμου. Η σύλληψη και οι χορογραφίες ανήκουν στο Χρήστο Γιαννόπουλο. “Ο”: Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν τέτοιες δομές στο δήμο, τι προσφέρουν τέτοιες δράσεις στον πολιτισμό, στην ανάπτυξη των παιδιών κ.λπ. ; Γ.Μ.: Η σύσταση μιας αντίστοιχης καλλιτεχνικής ομάδας στο πλαίσιο των δήμων δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Το Χορευτικό Τμήμα του Δήμου Πατρέων αντέχει, διεκδικώντας πόρους που θα εξαργυρωθούν σε υλικοτεχνική υποδομή και καλλιτεχνική ανάπτυξη, πράγματα που επιστρέφουν άμεσα στον πατραϊκό λαό. Το έργο μας, απευθύνεται στην πλατιά μάζα και προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το πνεύμα της εποχής αποκαλύπτοντας το πλέγμα τη κοινωνικής αιτιότητας. Για μας, τέχνη σημαίνει να γνωρίζεις την αιτία. Αυτή η αρχή διέπει και την εκπαιδευτική-διδακτική μας αντίληψη όπου η πρόβα αποτελεί πεδίο δράσης και έκφρασης κυρίως παιδιών και νεολαίας. Μέσα από μια σύγχρονη οπτική, όλοι οι δάσκαλοι μεταδίδουμε τις γνώσεις μας και εμφυσούμε στις ψυχές των μαθητών αξίες που αντιπαλεύουν την ευτέλεια, την αποχαύνωση και την ατομική λύση. Βηματίζουν στον κύκλο της κοινωνικής ανησυχίας και της πνευματικής εγρήγορσης. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι λειτουργεί τμήμα νηπίων όπου τα παιδιά απ΄την προσχολική ηλικία παύουν να θεωρούν προστασία το χέρι του μεγάλου. Δίνουν το χέρι στο διπλανό σε μια μεγάλη αλυσίδα, χορεύοντας τον πρώτο χορό της κοινωνικής αλληλεγγύης. Επιμένουμε στην άρτια καλλιτεχνική απόδοση με σεβασμό στο θεατή. Αγωνιζόμαστε για την ποιότητα των βημάτων μας, όπως ακριβώς αγωνιζόμαστε για την ποιότητα της ζωής μας.

ΓΑΛΛΙΑ

Τσάκισμα των εργατικών κατακτήσεων για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών

εν είναι μόνο στην Ελλάδα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προηγούμενους, συνεχίζει την αντιλαϊκή επίθεση προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Στη Γαλλία, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ολάντ ετοιμάζεται να φέρει με τον νόμο “Ελ Κομρί” έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα, που βάζει στο στόχαστρο ιδιαίτερα τη νέα βάρδια των εργαζομένων. Από τις αρχές του Μάρτη, η Γαλλία γνωρίζει μαζικές κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετέχουν μεγάλα τμήματα νεολαίας, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, άνεργοι αλλά και νέοι εργαζόμενοι, συνδικάτα και σωματεία, ενάντια στο νέο νόμο “Ελ Κομρί” (που πήρε το όνομά του από την Υπουργό Εργασίας Μιριάμ Ελ Κομρί) τον οποίο προωθεί η κυβέρνηση Ολάντ.

Σύμφωνα με στοιχεία από συνδικαλιστικές οργανώσεις στις διαδηλώσεις ενάντια στον νέο νόμο συμμετείχαν περισσότεροι από 1,2 εκ. εργαζόμενοι, νέοι, φοιτητές, μαθητές.

Τι προωθεί ο νόμος “Ελ Κομρί”; Με τον “Ελ Κομρί” η γαλλική κυβέρνηση προχωράει στην κατάργηση βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της Γαλλίας, με την εξάπλωση των ελαστικών μορφών εργασίας και με τη διευκόλυνση των απολύσεων. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση της Ένωσης των Γάλλων Βιομηχάνων (MEDEF): «η μεταρρύθμιση πρέπει να μείνει φιλόδοξη» χαιρετίζοντας έτσι τον “Ελ Κομρί”. Συγκεκριμένα μέσω του νόμου: Προωθείται η πιο άμεση προσαρμογή του ωραρίου εργασίας στις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου. Για το σκοπό αυτό, θα χρησιμοποιηθούν εργαλεία τύπου “διευθέτησης” του χρόνου εργασίας, όπως έχει γίνει και στη χώρα μας. Μέσω του “Ελ Κομρί” δίνεται η δυνατότητα σε μια επιχείρηση, «σε περίπτωση αυξημένης δραστηριότητας ή για λόγους που συνδέονται με την οργάνωση της (παραγωγής της) επιχείρησης», να ανεβάζει μέχρι και σε 12 το ανώτατο ημερήσιο όριο εργάσιμων ωρών. Αντίστοιχα, σε εβδομαδιαία βάση, θα δίνονται στην εργοδοσία περιθώρια αύξησης του ορίου αυτού στις 60 ώρες σε περίπτωση «εξαιρετικών περιστάσεων και (μόνο) για τη διάρκεια αυτών». Οι εξαιρετικές περιστάσεις βέβαια, γίνεται κατανοητό ότι χωράνε πολλές ερμηνείες και σίγουρα θα είναι κομμένες και ραμμένες στις ανάγκες της κάθε εργοδοσίας.

Ανοίγει ο δρόμος για την αναβάθμιση των επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με αποτέλεσμα την αχρήστευση των κλαδικών. Στο κεφάλαιο της απελευθέρωσης των απολύσεων, η γαλλική κυβέρνηση μέσω του νόμου στοχεύει να καθορίσει “χαρακτηριστικές δυσκολίες” που όταν θα συντρέχουν ουσιαστικά θα “δικαιολογούνται” οι απολύσεις, με άμεσες συνέπειες και στο ύψος των αποζημιώσεων. Τέτοιες “δυσκολίες” θεωρούνται «η πτώση των παραγγελιών ή των πωλήσεων για συνεχόμενα τρίμηνα», «οι λειτουργικές ζημιές για πολλούς μήνες», «η σημαντική επιδείνωση σε μετρητά», αλλά και μια «αναδιάρθρωση αναγκαία για τη διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας». Θα αυξηθούν σύμφωνα με δηλώσεις του Προέδρου Ολάντ οι θέσεις των μαθητευόμενων στις γαλλικές επιχειρήσεις, τα φτηνά εργατικά χέρια δηλαδή για το κεφάλαιο, ενώ μέρος του εργατικού κόστους γι’ αυτές θα καλυφθούν από τα κρατικά ταμεία (βλ. λεφτά του εργαζόμενου λαού). Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, στην αρχή του 2015 ο αριθμός των ανέργων που δεν είχαν εργαστεί καθόλου μέσα σε ένα έτος, είχε διπλασιαστεί από αυτόν του 2008. Με τον νέο νόμο που προτείνεται, καθιερώνεται μια παράλληλη αγορά αναγκαστικής υποαπασχόλη-

σης για τους παραπάνω, με “ζώνες μηδενικών επιδομάτων ανεργίας” για όσους είναι άνεργοι περισσότερο από ένα έτος. Η χρονική στιγμή που προτείνεται προς ψήφιση ο νόμος “Ελ Κομρί” είναι ιδιαίτερη, αν σκεφτούμε τα εξής: ÂÂ Η Γαλλία βρίσκεται σε καθεστώς “έκτακτης ανάγκης” από τον Νοέμβρη του ’15, μετά το μακελειό στο Παρίσι. ÂÂ Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις του ΔΝΤ, υπάρχει το ενδεχόμενο επιβράδυνσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας και εκφράζονται οι δυσκολίες που έχει το γαλλικό κεφάλαιο ως προς τη διευρυμένη αναπαραγωγή του. ÂÂ Την ίδια στιγμή οι διαμάχες μέσα στην ΕΕ αλλά και μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ για τη διαχείριση της κρίσης μεγαλώνουν. Αντικείμενο της σύγκρουσης φυσικά δεν είναι το αν θα εφαρμοστούν αντιλαϊκά μέτρα ή όχι -αυτό είναι δεδομένο για τους εκμεταλλευτές, τις κυβερνήσεις τους και τις διεθνείς ενώσεις τους- αλλά το ποιας χώρας τα μονοπώλια θα βγουν πιο ενισχυμένα με την πάροδο της κρίσης. Με τέτοια μέτρα η κυβέρνηση της Γαλλίας επιδιώκει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων της χώρας. Κι αυτό περνάει μέσα από την επίθεση σε κατακτήσεις των εργαζομένων.

Ενιαία επίθεση σε όλους τους λαούς της Ευρώπης Μόνο τυχαία δεν είναι τα μέτρα που προωθεί η γαλλική κυβέρνηση. Στα πλαίσια της

Από τις κινητοποιήσεις στη Γαλλία.

ΕΕ έχει διαμορφωθεί και προωθείται σε όλα τα κράτη-μέλη της ενιαία αντιλαϊκή πολιτική. Για παράδειγμα, στα πλαίσια της στρατηγικής “Ευρώπη 2020” που έχει υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από το ‘10 και συγκεκριμένα στους δείκτες αξιολόγησης που περιλαμβάνει το “Σύμφωνο για το Ευρώ+” αναφέρεται ενδεικτικά: «Η πρόοδος (σ.σ. για την υλοποίηση του εν λόγω συμφώνου) θα αξιολογείται βάσει της εξέλιξης των μισθών και της παραγωγικότητας και των αναγκών προσαρμογών της ανταγωνιστικότητας. Για την αξιολόγηση του κατά πόσο η εξέλιξη των μισθών συμβαδίζει με την αύξηση της παραγωγικότητας, θα παρακολουθείται το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος επί ορισμένο χρονικό διάστημα συγκρινόμενο με τις εξελίξεις σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης και τους κυριότερους συγκρίσιμους εμπορικούς εταίρους!» (βλ. Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Ρωσία κ.α.). Μεροκάματα πείνας δηλαδή και συνθήκες εξαθλίωσης για το λαό, προκειμένου τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να ανταγωνίζονται τα κινέζικα, τα ινδικά κ.λπ. Αυτό διαφαίνεται και στο παράδειγμα της Γαλλίας, όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις της γαλλικής κυβέρνησης, από τα μέτρα που προτείνονται θα εξασφαλιστούν 400-500 εκ. ευρώ/χρόνο, δηλαδή “ζεστό χρήμα” για τις τσέπες των επιχειρηματιών. Τα μονοπώλια θα βγουν πολλαπλά ωφελημένα και από τη στρατηγική που ακολουθείται συνολικά στην ΕΕ. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι ανεξάρτητα απ’ το ύψος του χρέους που έχει μια χώρα, ανεξάρτητα με το αν έχει μνημόνιο ή όχι, ανεξάρτητα από τη σύνθεση μιας αστικής κυβέρνησης (σοσιαλδημοκρατική, φιλελεύθερη κ.λπ.), η στρατηγική που εφαρμόζει το κεφάλαιο απέναντι στα λαϊκά στρώματα είναι ενιαία, αντιλαϊκή.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Τα χαρακτηριστικά των κινητοποιήσεων του γαλλικού λαού Με βάση στοιχεία από συνδικάτα, στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν πάνω από 1 εκ. εργαζόμενων, νεολαίας και ανέργων. Τα βασικά αιτήματα που κυριάρχησαν στις κινητοποιήσεις ήταν για εργάσιμη βδομάδα 32 ωρών, καμία μείωση του φοιτητικού επιδόματος, κοινωνική ασφάλιση κατά τη διάρκεια των σπουδών. Οι κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν στις 31 Μάρτη, μέρα πανεθνικής απεργίας στην οποία καλούσαν συνδικαλιστικές οργανώσεις και σωματεία. Οι διαδηλωτές αντιμετώπισαν την καταστολή, με αστυνομικές δυνάμεις να επιτίθενται εναντίον τους ειδικά στην περιοχή της Μασσαλίας στις 24/3. Στα πλαίσια των κινητοποιήσεων, έχουν αναπτυχθεί από τις αρχές Απρίλη κάποιες “αυθόρμητες” δράσεις με τον κωδικό “Ολονυχτία” (Nuit Debout) -περιλαμβάνουν ανάμεσα σε άλλα την κατάληψη της Πλατείας της Δημοκρατίας στο Παρίσι- οι οποίες παίρνουν μαζικά χαρακτηριστικά όσο περνάει ο καιρός. Παρουσιάζονται ως συνέχεια των “κινημάτων των αγανακτισμένων” από Ισπανία και Ελλάδα.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει όμως, πόσο μάλλον και όταν υπάρχει πείρα του παρελθόντος από αντίστοιχες κινήσεις, ότι το σύστημα έχει κάθε λόγο για να στρέψει τη ριζοσπαστικοποίηση και τη λαϊκή αγανάκτηση σε ακίνδυνα για το κεφάλαιο μονοπάτια. Θέλει να αξιοποιήσει τέτοιες κινητοποιήσεις όπως οι “πλατείες” (σε Ελλάδα , Ισπανία, Γαλλία) για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και σαν βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης. Από τις ισπανικές πλατείες ξεπήδησε το Ποδέμος πριν από κάποια χρόνια, που ετοιμάζεται τώρα να συγκυβερνήσει στην Ισπανία με τη σοσιαλδημοκρατία. Οι “πλατείες” των αγανακτισμένων στην Ελλάδα από την άλλη, έστρωσαν το δρόμο για να έρθει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Αλληλεγγύη στον αγώνα της νεολαίας στη Γαλλία! Οι δυνάμεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ στηρίζουν κάθε δίκαιο αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας, όπου κι αν γίνεται. Στεκόμαστε αλληλέγυοι στον δοκιμαζόμενο λαό της Γαλλίας και δηλώνουμε ότι:

Από τις κινητοποιήσεις της Κίνησης Νέων Κομμουνιστών (Jeunes Communistes) στη Μασσαλία ενάντια στον νόμο “Ελ Κομρί”.

Δε θα τους κάνουμε τη χάρη! Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: τον καπιταλισμό που γεννά κρίσεις, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν. Αυτός ο αγώνας βάζει εμπόδια στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής, και προετοιμάζει την αντεπίθεση των λαών της Ευρώπης.

Αλληλεγγύη στον αγώνα της νεολαίας στη Γαλλία για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της στη δουλειά, τη μόρφωση, τη ζωή! Δούλοι στον 21ο αιώνα δε θα γίνουμε!

Κάτω τα χέρια από τους κομμουνιστές! Ο αντικομμουνισμός δεν θα περάσει! Αντικομμουνιστικές διώξεις: “Γίνονταν κάποτε” ή δεν σταμάτησαν ποτέ; Ο “Ριζοσπάσης” σε πρόσφατο δημοσίευμά του αποκαλύπτει τις αντικομμουνιστικές διώξεις σε διάφορες χώρες τους τελευταίους μήνες1. Μεταξύ άλλων στην Τουρκία, με τις μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι σε πάνω από 100 μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Νεολαίας του, και τη δίκη να ξεκινά μέσα στο Μάη, στην Πολωνία, με επιβολή «υποχρεωτικής κοινωνικής εργασίας» σε μέλη της ΚΕ του ΚΚ επειδή έγραφαν άρθρα «που αναφερόταν άμεσα στην ιδέα του κομμουνιστικού συστήματος και τον μαρξισμό-λενινισμό που στο πλαίσιο της ιστορικής εμπειρίας είναι σε αντίθεση με τις δημοκρατικές αξίες», στη Λετονία, όπου συζητιέται νέος ποινικός κώδικας που θα τιμωρεί όποιον κάνει «δημόσιο κάλεσμα για την ανατροπή της εξουσίας ή την αλλαγή της κρατικής οργάνωσης». Γεγονότα των τελευταίων μηνών που μόνο μεμονωμένα δεν είναι, και προστίθενται στις δολοφονίες μελών Κομμουνιστικών Κομμάτων, τις απαγορεύσεις ΚΚ και Κομμουνιστικών Νεολαιών, τις συλλήψεις και δικαστικές διώξεις σε βάρος μελών τους και άλλων αγωνιστών.

εγκλήματα των ιμπεριαλιστών στη Γιουγκοσλαβία το 1999, και γι’ αυτό το λόγο, αστυνομικές δυνάμεις και υπεύθυνοι ασφαλείας χτύπησαν τους νέους κομμουνιστές και προχώρησαν σε προσαγωγές τους. Αντίστοιχα, ο Γραμματέας της ΕΚΝΓ διώκεται επειδή αμύνθηκε πριν από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια άνανδρης επίθεσης που δέχθηκε από φασίστες.

Από την κινητοποίηση νέων κομμουνιστών στο Βελιγράδι, το Φλεβάρη, που ήρθαν αντιμέτωποι με συλλήψεις απο αστυνομικές δυνάμεις.

Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια μόνο των 3 τελευταίων χρόνων, υπήρξαν ανάμεσα σε άλλα: Δολοφονίες μελών και στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεξικού2, του Συριακού ΚΚ3, του ΚΚ Ινδίας (μαρξιστικού)4. Απαγορεύσεις του ΚΚ Ουκρανίας5 και του ΚΚ Καζαχστάν6. Συλλήψεις στελεχών και μελών (ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε τις περιπτώσεις) του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, του ΚΚ Ισημερινού, του Παλαιστινιακού ΚΚ. Δικαστικές διώξεις σε βάρος στελεχών του ΚΚ Τουρκίας, του Βραζιλιάνικου ΚΚ κ.ά. Επιθέσεις στην έδρα του ΚΚ Χιλής και του ΚΚ Μπανγκλαντές.

Στο στόχαστρο και οι Κομμουνιστικές Νεολαίες Αντίστοιχες επιθέσεις και διώξεις έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες απέναντι και σε Κομμουνιστικές Νεολαίες. Συγκεκριμένα:

Στην Ευρώπη: Στο Βελιγράδι, νέοι κομμουνιστές, μέλη του Νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας και της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Γιουγκοσλαβίας χάλασαν φιέστες αξιωματούχων της ΕΕ και των ΗΠΑ μέσα στον περασμένο Φλεβάρη, φωνάζοντας συνθήματα όπως “Έξω οι ΉΠΑ”, υπενθυμίζοντας τα

Στο Κίεβο, μέσα στον Μάρτη, στελέχη της Ένωσης Λενινιστικής Κομμουνιστικής Νεολαίας Ουκρανίας, νεολαίας του ΚΚ Ουκρανίας, δέχθηκαν δολοφονικές επιθέσεις από φασίστες με αποτέλεσμα να διακομιστούν με σοβαρούς τραυματισμούς σε νοσοκομείο, ενώ τοποθετούσαν λίγα λουλούδια σε σοβιετικό μνημείο. Στην Ισπανία, πριν λίγες βδομάδες έληξε με αθώωση σχεδόν όλων των κατηγορουμένων η δικαστική διαδικασία εναντίον 18 νέων, ανάμεσά τους και ενός μέλους των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών, που πάλευαν εναντίον της κατεδάφισης ενός κτιρίου στην Βισκάια, το οποίο χρησιμοποιούνταν από συνδικάτα και φορείς του λαϊκού κινήματος. Την απειλή φυλάκισης για 4 χρόνια, αντιμετωπίζουν ακόμη και σήμερα 2 νέοι (ο ένας από αυτούς είναι μέλος της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Ισπανίας), όπου συνελή-

30 φθησαν και χτυπήθηκαν από αστυνομικούς, όταν αυτοί εισέβαλαν στα γραφεία της οργάνωσης στην Αλκαλά, με πρόσχημα ότι …ακουγόταν δυνατά η μουσική. Γενικότερα, σε Γεωργία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία και Τσεχία (εκ των οποίων πλην Γεωργίας και Τσεχίας όλες οι άλλες είναι κράτη μέλη της ΕΕ) έχει επιβληθεί απαγόρευση στη δράση των ΚΚ και των ΚΝ ή απαγόρευση της διάδοσης των κομμουνιστικών ιδανικών ή απαγόρευση χρήσης των κομμουνιστικών συμβόλων ή άλλες αντικομμουνιστικές ρυθμίσεις και περιορισμοί δράσης. Στην Τσεχία, με ευθύνη του αστικού κράτους, συνεχίζεται η στοχοποίηση νέων κομμουνιστών, ακόμη και μετά τη δικαίωση πριν από μερικά χρόνια στο δικαστήριο, της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Τσεχίας, η οποία είχε αρχικά απαγορευτεί γιατί στο καταστατικό της υπερασπιζόταν «την πάλη για την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής». Στη Ρωσία υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, π.χ. στα πανεπιστήμια, στοχεύοντας ιδιαίτερα στη διαφωτιστική δουλειά και δράση των νέων κομμουνιστών.

Στη Λατινική Αμερική: Η Ομοσπονδία Νέων Κομμουνιστών από το Μεξικό δρα μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες7, γενικευμένης καταστολής απέναντι σε όσους διεκδικούν (όπως έδειξε και η περίπτωση της απαγωγής και δολοφονίας των 43 αγωνιστών φοιτητών), αλλά και δολοφονιών, διώξεων και συλλήψεων των κομμουνιστών8. Η Κομμουνιστική Νεολαία Κολομβίας, (όπως επίσης το κίνημα Πατριωτική Πορεία και άλλες οργανώσεις) που δρουν στη χώρα γίνονται σταθερά αποδέκτες απειλών, διώξεων και επιθέσεων. Τους τελευταίους μήνες δολοφονήθηκε ο Κλάους Ζαπάτα, κρατήθηκε αυθαίρετα στη Μπογκοτά ο Ιβάνοβιτς Χιμένες, έχουν στοχοποιηθεί πολλά μέλη της ΚΝ στην περιοχή της Μπαρανκίγια, η Σίντι

Αποφασιστική σύγκρουση με τον αντικομμουνισμό!

Πέρεζ απελάθηκε στο αεροδρόμιο της Πόλης του Μεξικό ενώ θα εκπροσωπούσε την ΚΝ σε συνέδριο στη χώρα. Στην πόλη Βαλπαραΐσο της Χιλής, οι φοιτητές Εζεκίλ Μπορμπαράν και Ντίεγκο Γκούζμαν Φαρίας (μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας Χιλής), κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης στις 14 Μάη 2015, ύστερα από μεγάλη φοιτητική κινητοποίηση για το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, έπεφταν νεκροί, ύστερα από πυροβολισμούς. Με τον ίδιο άνανδρο τρόπο είχε δολοφονηθεί ο Γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας Εκουαδόρ Έντουινγκ Πέρεζ, μέσα σε πανεπιστήμιο από μέλη φασιστικής οργάνωσης. Στο Καράκας, τον Οκτώβρη του 2014 είχε πραγματοποιηθεί επίθεση στην έδρα του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Βενεζουέλας, όταν εμπρηστικοί μηχανισμοί εξερράγησαν στην πρόσοψη και το εσωτερικό του κτιρίου, προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές και τραυματίζοντας μέλη της οργάνωσης.

Όπλο του συστήματος ο αντικομμουνισμός Η πείρα στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς αποδεικνύει ότι το καπιταλιστικό σύστημα στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει, “την τάξη και την ασφάλειά του” ενάντια στο λαό και στην πρωτοπορία του, τα Κομμουνιστικά Κόμματα και τις Κομμουνιστικές Νεολαίες, εναλλάσσει το “καρότο” και την πειθώ, με το “μαστίγιο” και την άγρια καταστολή. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, δε γιατρεύεται, και δεν πρόκειται να σταματήσει να τρέφει θανάσιμο μίσος για τους κομμουνιστές και τους πρωτοπόρους αγωνιστές, που παλεύουν και δείχνουν το δρόμο στους λαούς για την ανατροπή του. Γι' αυτό και ο αντικομμουνισμός αποτελεί συστατικό στοιχείο της ιδεολογίας της αστικής τάξης, διαπερνά την επίσημη πολιτική του αστικού κράτους παντού,

Η αφίσα της πρωτοβουλίας της περιφέρειας Ευρώπης της ΠΟΔΝ για τη βδομάδα 2-9 Μάη

των αστικών κομμάτων και των κυβερνήσεών τους, και δεν αποτελεί μια “παρεκτροπή” ή ένα “ακραίο” φαινόμενο του συστήματος. Εκδηλώνεται μέσα από ένα μεγάλο και πολυσύνθετο πλέγμα, νόμων, απαγορεύσεων, καταστολής και τρομοκρατίας ενάντια στα ΚΚ και τις ΚΝ. Σαν κύριο θεωρητικό άλλοθι σήμερα χρησιμοποιεί την ανιστόρητη και αντιεπιστημονική θεωρία των “δύο άκρων”, την ταύτιση κομμουνισμού-φασισμού, τη διαστρέβλωση της ιστορίας, τη συκοφάντηση της ΕΣΣΔ και του Σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα. Τα στοιχεία αυτά μάλιστα αποτελούν την επίσημη ιδεολογία και πολιτική της ΕΕ, που αναπαράγεται στο εκπαιδευτικό σύστημα και τα σχολικά βιβλία. Το σύστημα προσπαθεί να καλλιεργεί αυτές τις επικίνδυνες θεωρίες μαζικά, ιδιαίτερα στη νεολαία, με σκοπό να διαμορφώσει το έδαφος, ώστε στη συνέχεια η αντικομμουνιστική δίωξη και καταστολή να μη συναντά μαζικά λαϊκές αντιδράσεις.

Η ΚΝΕ έχει σταθερά στον προσανατολισμό της την ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της πάλης ενάντια στον αντικομμουνισμό. Συνεχίζουμε το επόμενο διάστημα την αποφασιστική σύγκρουση με τον αντικομμουνισμό, την καταδίκη των αντικομμουνιστικών διώξεων, των απαγορεύσεων και περιορισμών στη δράση ΚΚ και ΚΝ. Οργανώνουμε πλατιά ενημέρωση της νεολαίας στην Ελλάδα γι' αυτά τα ζητήματα, με ψηφίσματα φοιτητικών συλλόγων, μαθητικών συμβουλίων και μηνύματα αλληλεγγύης σε αγωνιστές που διώκονται, με πραγματοποίηση εκδηλώσεων. Με στήριξη των πρωτοβουλιών του ΚΚΕ ενάντια στον αντικομμουνισμό μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, αλλά και τη Βουλή και την Ευρωβουλή. Στηρίζουμε πρωτοβουλίες, όπως αυτή που παίρνει η περιφέρεια Ευρώπης της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών, τη βδομάδα 2-9 Μάη, όπου διοργανώνονται σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης, εκδηλώσεις ενάντια στον φασισμό και τον αντικομμουνισμό, και έχοντας ως αφορμή την 71η επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης (9 Μάη), αλλά και την τραγική επέτειο από τη δολοφονία δεκάδων ανθρώπων στην Οδησσό (στις 2 Μάη του 2014), με την πυρπόληση από φασίστες του Κτιρίου των Συνδικάτων. Στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή θα έχουμε μαζί μας αντιπροσωπείες από Κομμουνιστικές Νεολαίες που διώκονται στη χώρα τους, εκφράζοντάς τους με όλους τους τρόπους την ειλικρινή συντροφική αλληλεγγύη. Δηλώνουμε ξεκάθαρα: Κάτω τα χέρια από τους κομμουνιστές! Ο αντικομμουνισμός δεν θα περάσει! Ο κομμουνισμός είναι η νιότη και το μέλλον του κόσμου. Το μέλλον δεν μπορεί να απαγορευτεί!

Η ΞΕ Ρ ΕΣ ΟΤΙ

Από κινητοποίηση δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Ουκρανική Πρεσβεία ενάντια στις αντικομμουνιστικές διώξεις.

“Το συστημικό” ΚΚΕ για το οποίο μιλούν από φασίστες μέχρι “αντιεξουσιαστές” (της κακιάς ώρας), έχει 3 στελέχη που αντιμετωπίζουν βαριές κι ανυπόστατες κατηγορίες (μεταξύ άλλων για στήριξη της “τρομοκρατίας” και ενέργειες κατά των “εθνικών συμφερόντων και της εδαφικής ακεραιότητας” της Ουκρανίας), επειδή βρέθηκαν ως παρατηρητές σε εκλογές που έγιναν στο Ντονμπάς τον Νοέμβρη του 2014.

Σημειώσεις 1. “Ριζοσπάστης”, 10 Απρίλη 2016 2. 902.gr, 7 Αυγούστου 2013 3. “Ρ”, 14 Μάρτη 2015 4. “Ρ”, 5 Απρίλη 2013 5. “Ρ”, 19 Δεκέμβρη 2015. Συνολικά το ΚΚΕ έχει πάρει δεκάδες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης προς τους Ουκρανούς κομμουνιστές. 6. “Ρ”, 11 Μάρτη 2016. 7. “Ρ”, 4 Γενάρη 2015 8. 902.gr, 13 Οκτώβρη 2015

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Εκστρατεία ενημέρωσης του Δήμου Πετρούπολης

ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά

ε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμος Πετρούπολης πρόκειται να ξεκινήσει μια καμπάνια για την πρόληψη κατά των ναρκωτικών, με ένα πλαίσιο δράσεων και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, για την αντιμετώπιση της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες. Σε σχετικό δελτίο τύπου ο Δήμος Πετρούπολης τονίζει: «Η ενημέρωση με στόχο τη γνώση αποτελεί ένα κομμάτι της πρόληψης και είναι παράγοντας άκρως απαραίτητος στον πόλεμο αυτό. Η πρόληψη δεν είναι υπόθεση μόνο των γονιών ή μόνο των ειδικών, αλλά αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Η πρόληψη είχε και έχει άμεση σχέση με την ανάπτυξη και την καλλιέργεια μιας θετικής στάσης ζωής και στη θετική στάση ζωής δεν χωρούν εξαρτήσεις και φοβικά σύνδρομα». Για αυτήν την εκστρατεία, τους στόχους της αλλά και τη δραστηριότητα που θα αναπτύξει ο Δήμος Πετρούπολης, ο “Οδηγητής” συζήτησε με το κομμουνιστή δήμαρχο Πετρούπολης, Βαγγέλη Σίμο.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΙΜΟ, ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

“Οδηγητής”: Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί: “Με τα προβλήματα και τις ελλείψεις που αντιμετωπίζουν οι δήμοι, μήπως είναι πολυτέλεια να ασχολείστε με τα ναρκωτικά;” Βαγγέλης Σίμος: Το έτος 2016, αποφασίσαμε, ως Διοίκηση, να αποκτήσουμε ενεργό ρόλο στην αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των ναρκωτικών. Έστω και αν διανύουμε μια περίοδο που η πλειοψηφία του λαού στενάζει κάτω από τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, με στέρηση βασικών δικαιωμάτων στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην εργασία, στη ζωή, δε θεωρούμε ότι η ενασχόλη-

ση με την αντιμετώπιση της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες είναι πολυτέλεια. Το ίδιο σύστημα που γεννά όλα τα παραπάνω προβλήματα, είναι αυτό που επιδιώκει να στερήσει από τη νεολαία την ικανότητα να παίρνει πρωτοβουλίες, να σκέφτεται, να αντιδρά, εν τέλει να μάχεται για να αλλάξει και να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής της. Τα ναρκωτικά είναι “όπλο” που χρησιμοποιείται απ’ το σύστημα για να εφαρμόσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, μετατρέποντας το δυνητικά μάχιμο κομμάτι, δηλαδή τους νέους, σε ανθρώπους έρμαιο της εξάρτησής τους, άβουλους, χειραγωγημένους. “Ο”: Ποιοι φορείς συμβάλλουν σε αυτήν την προσπάθεια του Δήμου Πετρούπολης; Β.Σ.: Έχουμε στο πλευρό μας πολύτιμους συμμάχους, που προσφέρουν όχι μόνο με την επιστημονική κατάρτιση και την πείρα τους, αλλά και με την ενεργή συμμετοχή τους σε όλες μας τις δραστηριότητες. Καταρχήν, το μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στη χώρα μας, το ΚΕΘΕΑ (ΚΕΘΕΑΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΚΕΘΕΑ–ΔΙΑΒΑΣΗ). Τη Μονάδα Απεξάρτησης Αλκοολικών-Τοξικομανών 18 ΑΝΩ του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και τον ΟΚΑΝΑ. Επίσης το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας “ΦΑΕΘΩΝ” που λειτουργεί στο Ίλιον, σε συνεργασία με το Δήμο Αγίων Αναργύρων-Καματερού. Έχουμε τη στήριξη από το Εθνικό Συμβούλιο κατά των

Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ), τον μαζικό φορέα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά.

“Ο”: Τι δραστηριότητες προγραμματίζετε; Β.Σ.: Οι δραστηριότητες που έχουν προγραμματιστεί εστιάζουν στη νεολαία και έχουν στόχο την ενημέρωση και τη γνώση, η οποία αποτελεί ένα κομμάτι της πρόληψης. Πρόληψη όμως σημαίνει παράλληλα και προβολή ενός άλλου τρόπου ζωής συνολικά. Γι’ αυτό και όλες οι διοργανώσεις πολιτισμού-αθλητισμού του Δήμου μας (Αθλητική Άνοιξη, Φεστιβάλ Μαθητικής Δημιουργίας) είναι αφιερωμένες στον αγώνα κατά των ναρκωτικών. Είναι σε εξέλιξη πρόγραμμα πρόληψης σε όλα τα σχολεία της Πετρούπολης, με δράσεις προσαρμοσμένες στην ηλικία των παιδιών. Για μαθητές με θεματικές ημερίδες και ειδικά διαδραστικά παιχνίδια για τις εξαρτήσεις μέσα στα σχολεία. Για εκπαιδευτικούς, συζητήσεις για το ρόλο του σχολείου στην πρόληψη. Για γονείς, ειδικές συζητήσεις για τις σχέσεις με τα παιδιά στην παιδική και στην εφηβική ηλικία. Για αθλητικά σωματεία και το ρόλο του αθλητισμού στην πρόληψη. Άλλες, εξίσου σημαντικές δραστηριότητες είναι αυτές στις οποίες εμπλέκονται οι ίδιοι οι μαθητές, όπως θεατρικές παραστάσεις και διαγωνισμός ταινιών μικρού μήκους από τα σχολεία της πόλης. Συνθήματα και graffiti σε σχολεία, αθλητικούς χώρους και πλατείες, τα οποία μπορούν να γίνουν και αφίσες του Δήμου για να μπουν σε κεντρικά σημεία. Οι δραστηριότητες επεκτείνονται σε φοιτητές και σε μεταπτυχιακούς, με πτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, αλλά και σε ανθρώπους μεγα-

λύτερης ηλικίας π.χ. μέσω εκθέσεων ζωγραφικής ή οργάνωσης αγώνων ποδοσφαίρου μεταξύ παλαιμάχων και απεξαρτημένων. Επιπλέον θα πραγματοποιηθούν, με δωρεάν παραχώρηση του θεάτρου Πέτρας από το Δήμο:  Στις 3 Ιουνίου συναυλία με το Θ. Μικρούτσικο και το Μ. Πασχαλίδη. Όλα τα έσοδα πρόκειται να διατεθούν στο ΚΕΘΕΑ.  Στις 19 Ιουνίου συναυλία-αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη από μέλη-ορχήστρα του ΚΕΘΕΑ.

“Ο”: Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους νέους; Β.Σ.: Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι αγώνας όλων μας και του καθενός ξεχωριστά, αφού δεν υπάρχει αμφιβολία πως η μοίρα του καθενός μας είναι δεμένη με τη μοίρα των άλλων. Οι νέοι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συμβιβάζονται. Αντίθετα, είναι απαραίτητο να έχουν πίστη στον εαυτό τους, να θέτουν στόχους ζωής και να προσπαθούν να παραμένουν στις πεποιθήσεις τους σταθεροί και ακλόνητοι. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που οι νέοι προσπαθούν να αποκατασταθούν επαγγελματικά, να κάνουν οικογένεια, να δημιουργήσουν, να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, είναι απαραίτητο να μάθουν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, να αγωνίζονται πάντα με πνεύμα ομαδικότητας, ομόνοιας και σύμπνοιας. Και βέβαια, το κυριότερο απ' όλα, να μπορούν με υπομονή και επιμονή να επιδιώκουν, χωρίς παραίτηση, να κατακτήσουν τις νίκες που επιθυμούν. Πρωτοπόρος δεν είναι αυτός που μέσα από τις ουσίες και τους ψεύτικους παραδείσους προσπαθεί να ξεφύγει από τη ζωή και τα προβλήματα, αλλά εκείνος που καθημερινά αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον.

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

& ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ

δημιουργία του Στεκιού ήρθε ως απάντηση στους στόχους που έχει θέσει η ΚΝΕ στο 11ο Συνέδριό της, να προσανατολιστεί η Οργάνωση στην ενεργητική συμμετοχή των μελών και φίλων της ΚΝΕ, πολλαπλασιάζοντας πολιτιστικές ομάδες, να βαθύνει τους δεσμούς με νέους καλλιτέχνες, να γίνει ικανότερη στην πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση, στην ανάπτυξη πολύμορφης δραστηριότητας και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Το Στέκι αυτόν τον ένα χρόνο στεγάζει εκδηλώσεις και δραστηριότητες, Έχουν μετρηθεί αρκετά βήματα Οι ομάδες της ΚΝΕ έχουν βρει το χώρο τους κι ετοιμάζουν τις παραγωγές και τα αφιερώματά τους, τόσο για το Φεστιβάλ όσο και για όλη τη χρονιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παραγωγές της Θεατρικής Ομάδας αξιοποιήθηκαν όλο το χρόνο σε εκδηλώσεις, άπλωσε η προσπάθεια να ενταχθεί αυτή η μορφή στην παρέμβαση της ΚΝΕ. Από το Θεατρικό Διήμερο μέχρι τις εκδηλώσεις των Oργανώσεων, οι παραγωγές της ΚΝΕ έχουν “ταξιδέψει” όλη τη χρονιά σε διάφορες περιοχές, τις έχουν παρακολουθήσει εκατοντάδες νέοι. Τέτοια παραδείγματα είναι: Η χοροθεατρική παράσταση βασισμένη σε ντοκουμέντα και μαρτυρίες από τη ζωή των γυναικών στις φυλακές Αβέρωφ, που συνόδεψε την παρουσίαση του CD της ΚΝΕ με επανεκτελέσεις τραγουδιών, που γράφτηκαν στις Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ και τραγουδήθηκαν από τη χορωδία των κρατουμένων και το συγκρότημα της ΚΝΕ, η παράσταση που ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο “Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών” του κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου, η “Ντενεκεδούπολη” της Ευγενίας Φακίνου. Αντίστοιχες παραγωγές ετοιμάζονται και φέτος, που θα παρουσιαστούν στο 42ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”, αλλά και σε άλλες δραστηριότητες των Οργανώσεων της ΚΝΕ.

“έκλεισε”… τον πρώτο χρόνο λειτουργίας! αποτελεί εστία δημιουργίας για τους νέους. Είναι μια νέα αφετηρία και ταυτόχρονα η συνέχεια της πολύχρονης και πολύπλευρης παρέμβασης της Οργάνωσης για συλλογική και ατομική δημιουργία. Αποτελεί διέξοδο για τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, κόντρα στην υποκουλτούρα και τη μαζική “εκτόνωση” που πλασάρει το σύστημα, γιατί για εμάς επιλογή είναι η μετατροπή της Tέχνης σε όπλο ενάντια στη σαπίλα του καπιταλισμού και την επιρροή της αστικής ιδεολογίας.

ομάδας “Ως πότε”, που ανέβηΠερισσότερο φως, Το Στέκι έχει γίνει κε πρώτη φορά σε εκδήλω“σπίτι” για εκαηλεκτρολόγε, στη σκηνή! τοντάδες νέους Πώς θες δραματουργοί κι ηθοποιοί, ση της ΤΟ Καλλιτεχνών της ΚΟΑ του ΚΚΕ. Πρόκαι νέες να δείξουμε τ’ αντικαθρέφτισμα

κειται για μια εντελώς του κόσμου, Πραγματοποιπρωτότυπη παράσταούνται μαθήματα μέσα στο μισοσκόταδο; ση με τίτλο “Η μοναμουσικής, φωνητιΤούτο το σύθαμπο καλεί σε ύπνο. δική και ασυνήθιστη κής, χορού, με μεΕνώ εμείς θέλουμε ξύπνιους θεατές ιστορία του Ευτύχη” γάλη συμμετοχή που, με πολύ χιούμορ, κι ακόμα πιο πολύ ξυπνούς! νέων. Σε αυτήν την αναδεικνύει τις αιτίες της Κάν’ τους να ονειρευτούν προσπάθεια πολλά είανεργίας. Με έδρα το Στέκι στο πλέριο φως! ναι τα μέλη και οι φίλοι και μια ομάδα νέων καλλιτετης ΚΝΕ που έχουν ανταποΜπ. Μπρεχτ χνών, δημιουργήθηκε μια αξιόλοκριθεί και προσφέρουν εθελογη δουλειά που συμβάλλει στο να αναντικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που μέδεικνύεται νέο, προοδευτικό καλλιτεχνικό έργο. λη και φίλοι έχουν προτείνει αξιόλογες ιδέες Μεγάλη σημασία είχε και η εκδήλωση-αφιπου πραγματικά απλώνουν το “άνοιγμα” του έρωμα της ΤΟ Καλλιτεχνών της ΟΠ Αττικής Στεκιού σε περισσότερους νέους. της ΚΝΕ στο δίσκο “Θεσσαλικός Κύκλος”, σε Το Στέκι έχει γίνει “σπίτι” για ομάδες ηθομουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και στίποιών, μουσικών, χορευτών. Πρόκειται για νέχους του Κώστα Βίρβου, όπου πάνω από δέες ομάδες που ασφυκτιούν στα στενά όρια του κα νέοι μουσικοί καταπιάστηκαν με ένα έργο το σημερινού συστήματος, που τους στερεί ουσιοποίο αναδεικνύει τη σύγκρουση ανάμεσα στους αστικά τη δυνατότητα δημιουργίας, καθώς έρεκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους. χονται αντιμέτωπες με τεράστιες οικονομικές Ιδιαίτερο ρόλο έχει παίξει το Στέκι και στο δυσκολίες, με την έλλειψη χώρων. Παράλληάνοιγμα της συζήτησης με νέους, με συσκέλα, δεν είναι λίγες οι φοιτητικές και μαθητικές ψεις και συζητήσεις, στην προβολή των θέσεομάδες, τα συγκροτήματα που γεμίζουν κάθε ων του Κόμματος, στη δημιουργία πολύμορβδομάδα το Στέκι. Ιδιαίτερα μπροστά στα Μαφων εκδηλώσεων που προβλημάτισαν. θητικά Φεστιβάλ, το Στέκι φιλοξενησε συγκροΑκόμα, το Στέκι έχει στεγάσει και τη δρατήματα και ομάδες που έκαναν τις πρόβες τους στηριότητα για παιδιά, από παιχνίδι μέχρι θεγια να συμβάλουν στις μαθητικές γιορτές. ατρική ομάδα για παιδιά από τις μεγαλύτερες Ξεχωριστή είναι η παραγωγή της θεατρικής τάξεις του Δημοτικού μέχρι τις πρώτες τάξεις

«Το Στέκι μάς αγκάλιασε από την πρώτη μέρα λειτουργίας του. Μια σύγχρονη προσπάθεια δημιουργίας ενός τόπου τέχνης που αφουγκράζεται την κοινωνία, τους νέους -και για αυτό μοναδική. Προσπάθεια που κάθε μέρα δυναμώνει.» Γιώργος Πέππας Ηθοποιός – Σκηνοθέτης.

του Γυμνασίου.

Δεν σταματάμε εδώ Για την ΚΝΕ η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει με τον ένα χρόνο λειτουργίας του Στεκιού για ένα χώρο που θα καλύπτει τις ανάγκες καλλιτεχνικών ομάδων, τις ανάγκες της μορφωτικής και ερευνητικής δουλειάς δεν σταματά εδώ! Θέλουμε περισσότερες ομάδες να το αγκαλιάσουν, να αποτελέσει όχι μόνο έναν χώρο για τις συναντήσεις τους, αλλά και έναν χώρο ουσιαστικού προβληματισμού και επαφής με τις πιο προοδευτικές ιδέες, αυτές του ΚΚΕ. Περισσότεροι ερασιτέχνες, φοιτητές, μαθητές, να αξιοποιούν το Στέκι δουλεύοντας εκδηλώσεις, παραγωγές κ.ά. Περισσότεροι να προσφέρουν με τις ιδέες τους, αλλά και πρακτικά, για να πολλαπλασιαστούν οι δραστηριότητες, τα μαθήματα, τα σεμινάρια, να αγκαλιάσει το Στέκι όλα τα είδη της Τέχνης. Να γίνει βήμα στη διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου και της προοδευτικής λογοτεχνίας, βοηθώντας στην επαφή με την κοσμοθεωρία μας και την Ιστορία του Κόμματος, βοηθώντας στη συνολική πολιτιστική-μορφωτική καλλιέργεια στις γραμμές της ΚΝΕ και ευρύτερα. Για πληροφορίες, συμμετοχές και διευκρινίσεις τα στοιχεία επικοινωνίας του Στεκιού είναι: Διεύθυνση: Τροίας 36, Βικτώρια e-mail: steki@kne.gr και τηλέφωνο: 210.8823.674 (από τις 10.00 έως τις 21.00).

«Βρέθηκα στο Στέκι όταν προετοιμάζαμε την παράσταση “τα 4 πόδια του τραπεζιού” του Ι. Καμπανέλλη. Είναι ένας χώρος όπου μας φιλοξένησαν, παρόλο που δεν ήμασταν μια ομάδα που είχε επαφή από πριν με την ΚΝΕ. Πολύ σημαντικό ήταν ότι συζητήσαμε με την ΚΝΕ για ζητήματα που μας απασχολούν. Ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα.» Γιώργος Δάμπασης Ηθοποιός – Σκηνοθέτης.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Τα εν οίκω, μη εν

ρόσφατα στην ιστοσελίδα theinformation.com δημοσιεύτηκαν ορισμένα χρήσιμα στοιχεία σε σχέση με το facebook και τις συνήθειες των χρηστών του. Αντίστοιχο δημοσίευμα φιλοξένησε και το techgear.gr. Στα άρθρα σημειώνεται ότι τα τελευταία χρόνια παρα-

τηρείται πολύ μεγάλη πτώση στα status updates των 1,59 δισεκατομμυρίων χρηστών του facebook. Τη θέση των status updates έχουν πάρει κυρίως ενημερωτικές ειδήσεις με διάφορες μορφές (φωτογραφίες, αναδημοσιεύσεις από ειδησεογραφικά ΜΜΕ, βίντεο, memes) καθώς και διαφημίσεις.

Oι χρήστες του διαδικτύου μοιράζονται λιγότερα προσωπικά δεδομένα;

φακέλωμα καλά κρατεί για χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου. Μάλιστα τα στοιχεία των χρηστών του facebook είναι και μία βασική πηγή των υπέρογκων κερδών του: «Η όλο και ταχύτερα αυξανόμενη κοινότητα του Facebook δίνει στην εταιρεία τη δυνατότητα να κεφαλαιοποιήσει τη γνώση που ο καθένας μας προσφέρει, καθιστώντας το ανθρώπινο κεφάλαιο των χρηστών ως το πολυτιμότερο εργαλείο συγκέντρωσης τεράστιων κερδών και ασύλληπτων ποσοστών αυξήσεων στις πωλήσεις (…) τα στοιχεία που προέκυπταν από τη συνεχή (…) χρήση συνιστούν πολύτιμα όπλα στα χέρια των διαφημιστών αλλά και των διαφημιζόμενων» (από άρθρο στην ιστοσελίδα techgear.gr).

Η απάντηση είναι όχι κι αυτό για δύο λόγους: πρώτον, όπως αναφέρει και το άρθρο, είναι πολύ περισσότεροι πλέον οι χρήστες που μοιράζονται προσωπικές στιγμές σε άλλες εφαρμογές, όπως το instagram και το snapchat, δεύτερον, ο σχολιασμός μίας είδησης, η προώθηση ενός άρθρου με το όποιο συμφωνεί ή διαφωνεί ο κάθε χρήστης κ.λπ. είναι επίσης προσωπικά δεδομένα και πολλές φορές πολύ χρήσιμα για τους διάφορους μηχανισμούς που παρακολουθούν το διαδίκτυο. Πολλές φορές μάλιστα, ο χρήστης μετατρέπεται, ακόμα και άθελά του, σε έναν αναμεταδότη σχολιασμών, αρθρογραφίας ακόμα και ψευδών ειδήσεων που έχουν δημοσιεύσει άλλοι, είτε δημοσιογράφοι και γνωστοί δημοσιολόγοι, είτε άλλοι μηχανισμοί που δρουν οργανωμένα στο διαδίκτυο. Όπως αναφέρει επίσης το ίδιο δημοσίευμα, το facebook έχοντας επίγνωση ότι έχουν μειωθεί οι δημοσιεύσεις των χρηστών που αφορούν τις προσωπικές τους στιγμές, προχωράει σε αλλαγές στο σύστημα σχολιασμού του μέσου με

στόχο να κάνει πιο ελκυστική για τους χρήστες τη δημοσιοποίηση πιο προσωπικών στοιχείων. Αυτή η αλλαγή που κάνει το facebook δείχνει πως όσο και αν ξέρεις να το δουλεύεις σαν “εργαλείο”, ξέρει καλύτερα το εργαλείο να “δουλέψει” τον κάθε χρήστη, να αποσπάσει στοιχεία που θέλει και μπορεί να αξιοποιήσει π.χ. για διαφημιστικούς ή άλλους λόγους. Η είδηση από τη μία δείχνει ότι έχει αυξηθεί η καχυποψία απέναντι στο facebook, πράγμα μάλλον φυσιολογικό μετά από τόσες αποκαλύψεις που αφορούν την παρακολούθηση των χρηστών του μέσου από κρατικούς και ιδιωτικούς μηχανισμούς, τον εκβιασμό χρηστών για διάφορους λόγους κ.ά. Από την άλλη βέβαια φαίνεται ότι το αυτο-

Ναι. Τα εν οίκω, μη εν facebook… Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) δεν είναι τόσο αθώα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η δραστηριότητα των χρηστών τους, συνολικά το ποιος ψάχνει και τι στο διαδίκτυο, καταγράφονται, αρχειοθετούνται και επεξεργάζονται. Έτσι όποιος έχει στα χέρια του τέτοια στοιχεία μπορεί να βγάλει συμπεράσματα για τη στάση των χρηστών απέναντι σε ζητήματα, για συμπεριφορές και, προφανώς, για πράγματα που μπορεί κάποιος να μην τα αποκαλύπτει ούτε στο διπλανό του. Μπορεί να διαμορφώσει το προφίλ ενός ανθρώπου, με τις δραστηριότητές του, τις ασχολίες του, τις απόψεις του. Τα στοιχεία αυτά ανά πάσα στιγμή είναι προς αξιοποίηση από τους κατόχους τους. Οι κάτοχοι είναι αρχικά οι ιδιοκτήτες των social media, είναι οι διαδικτυακοί κολοσσοί (google, yahoo κ.λπ.), διαφημιστικές εταιρείες και, με πολλές αποδείξεις πλέον, οι κρατικές και ιδιωτικές υπηρεσίες ασφάλειας. Ενώ δεν είναι λίγα και τα παραδείγματα που η εργοδοσία παρακολουθεί τους εργαζόμενούς της, παρακολουθώντας τους λογαριασμούς τους στα ΜΚΔ. Ακόμα περισσότερα είναι τα περιστατικά εκβιασμών που προέκυψαν μέσα από στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν σε κάποιο ΜΚΔ. Όταν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αποκάλυπταν τέτοιες πλευρές, οι αστοί και τα ΜΜΕ τους, έλεγαν ότι «βλέπουμε φαντάσματα». Μετά τις συνεχείς μαρτυρίες που αποκαλύπτουν το πώς παρακολουθούν οι μυστικές υπηρεσίες το διαδίκτυο και πιο συγκεκριμένα τα ΜΚΔ ξαφνικά οι ίδιοι άρχισαν να μιλούν για “μεγάλους αδελφούς”, για μεγάλους κινδύνους για την ασφάλεια, για παρακολουθήσεις κ.λπ. Αυτές οι εκτιμήσεις δεν οδηγούν στο ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν αξιοποιούμε το διαδίκτυο ή στο ότι «η ΚΝΕ φοβάται το διαδίκτυο». Το αξιοποιήσαμε από τους πρώτους στην Ελλάδα. Μας απασχολεί η ένταση της παρέμβασής μας στο διαδίκτυο με οργανωμένο-συλλογικό τρόπο, με σχεδιασμό, πολυμορφία και μεγαλύτερη ένταση. Επιδιώκουμε, ταυτόχρονα, τα μέλη της ΚΝΕ να αφομοιώνουμε κριτικά τις όποιες τεχνολογικές εξελίξεις, να μην αυτοφακελωνόμαστε, να ενημερώνουμε για την “άλλη πλευρά” των ΜΚΔ, που όλο και περισσότεροι νέοι πλέον την αντιλαμβάνονται.

145 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ

«Εμπρός της γης οι κολασμένοι, της πείνας σκλάβοι εμπρός εμπρός»

έρασαν 145 χρόνια απ’ την ηρωική εξέγερση των εργατών του Παρισιού, απ’ την πρώτη στην ιστορία προλεταριακή επανάσταση. Η Κομμούνα, η πρώτη εργατική εξουσία, δεν μπόρεσε να ζήσει παρά μόνο 72 μέρες. Το επαναστατικό της έργο όμως, παρά τη σύντομη ζωή της, ήταν τεράστιο και ανεκτίμητο. Για πρώτη φορά, η εργατική τάξη βγήκε στο προσκήνιο ως τάξη για τον εαυτό της, χειραφετημένη απ’ την αστική τάξη. Απ’ αυτή την «πρώτη έφοδο στον

ουρανό», όπως την ονόμασε ο Μαρξ, παρά την ήττα της, το επαναστατικό κίνημα διδάχθηκε πολλά. Η Κομμούνα προσέφερε σημαντική πείρα στους Μαρξ-Ένγκελς και αργότερα στον Λένιν για τον εμπλουτισμό της κομμουνιστικής θεωρίας. Τα διδάγματα που άντλησε η εργατική τάξη απ’ την Κομμούνα συνέβαλαν ώστε η επόμενη εργατική επανάσταση, η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, να είναι νικηφόρα, να ολοκληρώσει την «έφοδο στον ουρανό».

Ο γαλλο-πρωσικός πόλεμος

αναβρασμός. Ο λαός δηλώνει: «Καλύτερα να χαθούμε κάτω από τα ερείπια του Παρισιού παρά να συνθηκολογήσουμε». Στο Παρίσι στήνονται οδοφράγματα. Η κυβέρνηση τελικά συνάπτει ειρήνη με τη Γερμανία, με τους όρους της να επικυρώνονται την 1η Μάρτη του 1871 απ’ την Εθνοσυνέλευση του Μπορντό.

Στις 19 Ιούλη του 1870, ο Γάλλος αυτοκράτορας Ναπολέων ο Γ΄ ανακοινώνει στον γαλλικό λαό την κήρυξη πολέμου ενάντια στην Πρωσία. Ο πόλεμος αυτός ήταν αποτέλεσμα της όξυνσης των αντιθέσεων και του ανταγωνισμού ανάμεσα στην αστική τάξη της Γαλλίας, που είχε ήδη συγκροτηθεί σε εθνικό κράτος, και την αστική τάξη των κρατιδίων της Γερμανίας που βρίσκονταν σε διαδικασία ενοποίησης. Μια ενοποίηση της Γερμανίας, έκφραση της γοργής οικονομικής ανόδου των γερμανικών κρατιδίων, προκαλούσε ανησυχίες στην αστική τάξη της Γαλλίας, που έβλεπε απ’ τη μια μεριά έναν επικίνδυνο εμπορικό ανταγωνιστή και από την άλλη έναν κίνδυνο στα ανατολικά σύνορά της. Οι πολεμικές επιχειρήσεις ξεκινούν τελικά στις 2 Αυγούστου και εξελίσσονται με γρήγορους ρυθμούς. Η ήττα των γαλλικών δυνάμεων είναι συντριπτική. Από τις 4 Αυγούστου κιόλας, τα γαλλικά στρατεύματα κατατροπώνονται στο Βίσενμπουργκ. Στις 2 Σεπτέμβρη, η γαλλική στρατιά, με διαταγή του αυτοκράτορα, συνθηκολογεί. 40 στρατηγοί, 4.000 αξιωματικοί, 84.000 άνδρες, μέχρι και ο ίδιος ο αυτοκράτορας, πιάνονται αιχμάλωτοι.

Ο σχηματισμός της κυβέρνησης “Εθνικής Άμυνας” Η είδηση της συνθηκολόγησης της γαλλικής στρατιάς καθώς φτάνει στο Παρίσι, προκαλεί αναβρασμό και πυροδοτεί ραγδαίες εξελίξεις. Χιλιάδες λαού ξεχύνονται στο Παρίσι με συνθήματα ενάντια στην αυτοκρατορία. Η επανάσταση έχει ξεκινήσει, αλλά διαμορφώνονται δύο τάσεις. Από τη

μια μεριά οι υπερασπιστές της «οικογένειας, της περιουσίας και της θρησκείας», κι από την άλλη οι «κόκκινοι», που δεν ικανοποιούνται με μια απλή αλλαγή πολιτεύματος, αλλά επιθυμούν αλλαγές στην ίδια τη σύνθεση της κοινωνίας. Στις 4 Σεπτέμβρη, οι βουλευτές υπό την πίεση του εξεγερμένου λαού αναγκάζονται να διακηρύξουν την εκθρόνιση του αυτοκράτορα, τη δημιουργία κυβέρνησης “Εθνικής Άμυνας” και τη δημιουργία Εθνοφρουράς για την υπεράσπιση της πόλης των Παρισίων. Η προσωρινή κυβέρνηση που σχηματίζεται βρίσκεται υπό τον έλεγχο των αστών οπαδών του ρεπουμπλικανισμού και έχει επικεφαλής τον Θιέρσο. Η Εθνοφρουρά αποτελούνταν κυρίως από ένοπλους εργάτες και μικροαστούς. Στις 19 του Σεπτέμβρη, τα στρατεύματα των Πρώσων φτάνουν έξω απ’ το Παρίσι και αρχίζουν την πολιορκία της πόλης. Η αστική τάξη, με γνώμονα τα ταξικά της συμφέροντα, εχθρεύεται και φοβάται περισσότερο το ένοπλο προλεταριάτο παρά τους Πρώσους και προσανατολίζεται σε συνθηκολόγηση, ενώ οι εργάτες και οι ριζοσπάστες μικροαστοί τοποθετούνται υπέρ της συνέχισης της αντίστασης μέχρι τέλους. Η κυβέρνηση “Εθνικής Άμυνας”, τελικά, υπογράφει στις 28 Γενάρη του 1871 ανακωχή με τους Γερμανούς. Σε πολλές περιοχές του Παρισιού δημιουργείται επαναστατικός

Η γέννηση της Κομμούνας Η απόφαση της συνθηκολόγησης όμως δεν γίνεται δεκτή στο Παρίσι που “βράζει”. Η κυβέρνηση στέλνει στρατεύματα προκειμένου να προλάβει επικίνδυνες εξελίξεις. Στις 18 Μάρτη, κυβερνητικές στρατιωτικές δυνάμεις εισβάλλουν στις εργατικές συνοικίες και περικυκλώνουν τη Μονμάρτη, απαιτώντας την παράδοση των όπλων της Εθνοφρουράς. Ο λαός όμως δεν παραδίδει τα όπλα του. Η στρατιωτική ηγεσία διατάσσει γενική επίθεση. Οι στρατιώτες, όμως, αρνούνται να υπακούσουν. Αυτή είναι η αρχή της εξέγερσης. Οι εξεγερμένοι καταλαμβάνουν το Δημαρχείο και υψώνουν την κόκκινη σημαία, ενώ η εξουσία περνά στα χέρια της Κεντρικής Επιτροπής της Εθνοφρουράς. Η κυβέρνηση της Γαλλίας μεταφέρεται στις Βερσαλλίες (17 χ.μ. δυτικά του Παρισιού) που οι Γερμανοί έχουν, στο μεταξύ, εκκενώσει.

«Το Παρίσι των εργατών με την Κομμούνα του θα γιορτάζεται πάντα σαν δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνίας» Καρλ Μαρξ

Στις 26 Μάρτη, εκλέγεται η Παρισινή Κομμούνα και στις 28 του μήνα ανακηρύσσεται επίσημα και πανηγυρικά σε κυβέρνηση.

Το ιστορικό της έργο Η εργατική εξουσία στο Παρίσι, βρέθηκε μπροστά σε πρωτοφανέρωτα καθήκοντα. Για πρώτη φορά, οι εργάτες κρατούσαν στα χέρια τους την εξουσία. Η Κομμούνα στις 72 μέρες της υλοποίησε πλούσιο έργο και πήρε ιστορικές αποφάσεις. Ο Φ. Ένγκελς, γράφει στον πρόλογο του έργου του Κ. Μάρξ “Ο εμφύλιος πόλεμος στην Γαλλία”: «Από τις 18 του Μάρτη πρόβαλε καθαρά και έντονα ο ταξικός χαρακτήρας του παρισινού κινήματος που, με τον πόλεμο ενάντια στην ξενική επέμβαση, είχε ως τώρα απωθηθεί στο βάθος της σκηνής.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

ας. Τους μάρτυρές της τους έχει κλείσει μέσα στη μεγάλη της καρδιά η εργατική τάξη. Τους εξολοθρευτές της, τους κάρφωσε κιόλας η ιστορία στον πάσσαλο της ατίμωσης απ’ όπου δεν μπορούν να τους λυτρώσουν μήτε όλες οι προσευχές των παπάδων τους».

Τα διδάγματα της Κομμούνας

Η “πρώτη έφοδος στον ουρανό” τροφοδοτεί με δύναμη και έμπνευση τους σημερινούς παραγωγούς του πλούτου, τους αυριανούς οικοδόμους του Σοσιαλισμού Και μια και στην Κομμούνα έπαιρναν μέρος σχεδόν μόνο εργάτες ή αναγνωρισμένοι εκπρόσωποι των εργατών, οι αποφάσεις της είχαν αποφασιστικά προλεταριακό χαρακτήρα. Είτε ψήφιζε μεταρρυθμίσεις, που η δημοκρατική αστική τάξη τις είχε παραλείψει μόνο από δειλία, που αποτελούσαν όμως απαραίτητη βάση για τη λεύτερη δράση της εργατικής τάξης, όπως η εφαρμογή της αρχής ότι η θρησκεία είναι καθαρά ιδιωτική υπόθεση των ατόμων στη σχέση τους προς το κράτος, είτε έπαιρνε αποφάσεις που εξυπηρετούσαν άμεσα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και που μερικά έθιγαν βαθιά το παλιό κοινωνικό καθεστώς.»

Τα διατάγματα «Το πρώτο διάταγμα της Κομμούνας ήταν το διάταγμα για την κατάργηση του μόνιμου στρατού και για την αντικατάστασή του από τον οπλισμένο λαό», έγραψε ο Μάρξ και συνέχισε σε άλλο σημείο: «Η Κομμούνα δεν επρόκειτο να είναι ένα κοινοβουλευτικό, αλλά ένα εργαζόμενο Σώμα, εκτελεστικό και νομοθετικό ταυτόχρονα. Η αστυνομία, που ως τότε ήταν το όργανο της κεντρικής κυβέρνησης, απογυμνώθηκε αμέσως από όλες τις πολιτικές της ιδιότητες και μετατράπηκε σε υπεύθυνο όργανο της Κομμούνας, που μπορούσε να ανακληθεί σε οποιαδήποτε στιγμή». Η Κομμούνα αποφάσισε πως σε κάθε θέση, διοικητική, δικαστική, εκπαιδευτική, θα διορίζονταν πρόσωπα εκλεγμένα και ανά πάσα στιγμή ανακλητά απ’ το λαό. Ο μισθός, δε, για όλους τους δημόσιους λειτουργούς, ανώτερους και κατώτερους, ορίστηκε να είναι αυτός που έπαιρναν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Η ανατροπή της Κομμούνας Η Γαλλική αστική τάξη, με τη στήριξη της Γερμανίας, εξαπολύει στις 21 Μάη του 1871

γενική επίθεση ενάντια στο Παρίσι. 130.000 καλά οπλισμένοι και εκπαιδευμένοι άντρες, κινούνται εναντίον 30.000 περίπου, άσχημα οπλισμένων, Κομμουνάρων. Οι μάχες για την κατάληψη της πόλης κράτησαν συνολικά μία εβδομάδα, από τις 21 ως τις 28 Μάη, που έμεινε στην ιστορία με το όνομα “Ματωμένη Εβδομάδα”. Η θηριωδία της αστικής τάξης ξεπερνά όλα τα όρια. Ο Φ. Ένγκελς γράφει: «Όσο τα στρατεύματα του εισβολέα πλησίαζαν στο ανατολικό τμήμα του Παρισιού, στην καθαυτό εργατούπολη, τόσο η αντίσταση δυνάμωνε και γινόταν πιο πεισματική. Μόνο ύστερα από οχταήμερο αγώνα υπέκυψαν στα υψώματα της Μπελβίλ και του Μενιλμοντάν οι τελευταίοι υπερασπιστές της Κομμούνας και τότε έφτασε στο αποκορύφωμά της η σφαγή των άοπλων ανδρών, γυναικών και παιδιών, η σφαγή που μάνιαζε όλη τη βδομάδα σε διαρκώς αυξανόμενη έκταση. Το τουφέκι δε σκότωνε πια αρκετά γρήγορα, γι’ αυτό οι νικημένοι εκτελούνταν μαζικά κατά εκατοντάδες με τα πολυβόλα. Ο “Τοίχος των Ομοσπόνδων” στο νεκροταφείο του Περ-Λασέζ, όπου έγινε η τελευταία μαζική σφαγή, ορθώνεται ακόμα σήμερα, βουβή μα εύγλωττη μαρτυρία για τη λύσσα που είναι ικανή να φθάσει η κυρίαρχη τάξη, μόλις το προλεταριάτο τολμήσει να παλέψει για το δίκιο του. Ύστερα, όταν αποδείχτηκε ότι ήταν αδύνατο να τους σφάξουν όλους, άρχισαν να κάνουν μαζικές συλλήψεις, να τουφεκίζουν τα θύματα που διάλεγαν αυθαίρετα μέσα από τις γραμμές των αιχμαλώτων και να μεταφέρουν τους υπόλοιπους σε μεγάλα στρατόπεδα, όπου περίμεναν να δικαστούν από στρατοδικεία.» Στις 28 Μάη, τα στρατεύματα της κυβέρνησης των Βερσαλλιών νίκησαν ολοκληρωτικά. Η Παρισινή Κομμούνα ανατράπηκε και πέρασε στην ιστορία. «Το Παρίσι των εργατών με την Κομμούνα του», έγραψε ο Μάρξ, «θα γιορτάζεται πάντα σαν δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνί-

Ο Καρλ Μάρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς άντλησαν πολύτιμα διδάγματα μελετώντας την ιστορική πείρα της Κομμούνας. Το βασικότερο συμπέρασμα στο όποιο κατέληξαν, το οποίο φρόντισαν μάλιστα να το προσθέσουν και στο “Κομμουνιστικό Μανιφέστο”, είναι πως «η εργατική τάξη δεν μπορεί να κατακτήσει την έτοιμη κρατική μηχανή και να την βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς». Ο Ένγκελς, γράφει σχετικά: «Η Κομμούνα αναγκάστηκε αμέσως από την αρχή να αναγνωρίσει ότι όταν η εργατική τάξη έρθει πια στην εξουσία, δεν μπορεί να εξακολουθεί να διοικεί με την παλιά κρατική μηχανή, ότι η εργατική αυτή τάξη, για να μην ξαναχάσει την κυριαρχία που μόλις έχει καταχτήσει, πρέπει, από τη μια να παραμερίσει όλη την παλιά καταπιεστική μηχανή που ως τότε είχε χρησιμοποιηθεί εναντίον της, κι από την άλλη να εξασφαλίσει τον εαυτό της από τους ίδιους της τους βουλευτές και υπαλλήλους, ορίζοντας ότι όλοι, δίχως καμιά εξαίρεση, μπορούν να ανακληθούν σ’ οποιαδήποτε στιγμή.» Η εργατική τάξη διδάσκεται πολλά και από τα λάθη και τις παραλείψεις της Κομμούνας. Ο Λένιν, που χαρακτηρίζει την Κομμούνα ως «το πιο υψηλό παράδειγμα του πιο περίλαμπρου προλεταριακού κινήματος του 19ουαιώνα», γράφει: «Δυο όμως λάθη κατάστρεψαν τους καρπούς της λαμπρής νίκης. Το προλεταριάτο σταμάτησε στη μέση του δρόμου: Αντί να αρχίσει την “απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών”, παρασύρθηκε από το όνειρο να εγκαθιδρύσει ανώτερη Δικαιοσύνη σε μια χώρα που να την ενώνει το πανεθνικό καθήκον. Δεν κατέλαβε, λ.χ., τέτοια ιδρύματα σαν την Τράπεζα, οι θεωρίες των προυντονιστών για “δίκαιη ανταλλαγή” κ.τ.λ. επικρατούσαν ακόμα ανάμεσα στους σοσια-

Η διακήρυξη της Παρισινής Κομμούνας.

λιστές. Το δεύτερο λάθος είναι η υπερβολική μεγαλοψυχία του προλεταριάτου: Έπρεπε να εξοντώσει τους εχθρούς του. Απεναντίας, το προλεταριάτο του Παρισιού προσπαθούσε να επιδράσει ηθικά επάνω τους, περιφρόνησε τη σημασία των καθαρά πολεμικών ενεργειών στον εμφύλιο πόλεμο και, αντί να στεφανώσει τη νίκη του στο Παρίσι με αποφασιστική επίθεση ενάντια στις Βερσαλλίες, αργοπόρησε κι έδωσε στην κυβέρνηση των Βερσαλλιών τον καιρό να συγκεντρώσει τις σκοτεινές δυνάμεις και να προετοιμαστεί για τη ματωμένη εβδομάδα του Μάη». Εξίσου σημαντική ήταν η πείρα της Κομμούνας στην αντικατάσταση των καπιταλιστικών θεσμών αντιπροσώπευσης όπως το Κοινοβούλιο με νέους, λαογέννητους θεσμούς, με εκπροσώπους εκλεγμένους και άμεσα ανακλητούς απ’ το λαό, που αμείβονταν με τον ίδιο μισθό με όλους τους εργάτες. «Οι βουλευτές», γράφει ο Λένιν, «είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται οι ίδιοι, να εφαρμόζουν οι ίδιοι τους νόμους τους, οι ίδιοι να ελέγχουν τα αποτελέσματα της εφαρμογής των νόμων, οι ίδιοι να φέρουν άμεσα την ευθύνη απέναντι στους εκλογείς τους.» Η Παρισινή Κομμούνα, η πρώτη προλεταριακή επανάσταση που εγκαθίδρυσε ένα νέου τύπου κράτος, τη δικτατορία του προλεταριάτου, μπορεί να κράτησε μόνο 72 μέρες, το έργο της και τα διδάγματά της όμως παραμένουν επίκαιρα, τροφοδοτούν με δύναμη και έμπνευση τους σημερινούς παραγωγούς του πλούτου, τους νέους εργάτες και εργάτριες, τους αυριανούς οικοδόμους του Σοσιαλισμού. Το φλογερό κάλεσμα της Κομμούνας, ο “Ύμνος της Διεθνούς” που γράφτηκε απ’ τον εργάτη Ευγένιο Ποτιέ και μελοποιήθηκε απ’ τον εργάτη Πιερ Ντεζεντιέρ τις πρώτες μέρες της μεγάλης σφαγής της “Ματωμένης Εβδομάδας”, θα είναι πάντα στα χείλη των επαναστατών όλου του κόσμου: «Εμπρός της γης οι κολασμένοι… Για να λείψουν τα δεσμά μας, για να πάψει πια η σκλαβιά, να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας, και της ψυχής μας τη φωτιά». Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ

ΦΡΊΝΤΡΊΧ ΈΝΓΚΈΛΣ:

“Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα”

Μάης είναι ένας μήνας γεμάτος με επετείους ένδοξων αγώνων της εργατικής τάξης, του διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Η Πρωτομαγιά του Σικάγο του 1886, ο ματωμένος Μάης του 1936 στη Θεσσαλονίκη, η Πρωτομαγιά του 1944 με τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής... Οι αγώνες αυτοί παραμένουν επίκαιροι. Οι χιλιάδες ήρωες που έπεσαν στη φωτιά της μάχης συνεχίζουν να φωτίζουν το δρόμο της δικής μας πάλης για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των παιδιών της. Αποτελούν παρακαταθήκη, πηγή έμπνευσης και διαπαιδαγώγησης για τους νέους και τις νέες, προσφέρουν πολύτιμη πείρα και συμπεράσματα για τον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Με αφορμή, λοιπόν, τον μήνα Μάη, τους ηρωικούς αγώνες που δόθηκαν, επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε στον “Οδηγητή” ένα άρθρο που γράφτηκε και αυτό Μάη, στη 1 και στις 2 Μάη του 1881. Δηλαδή, δέκα χρόνια

Τι σημαίνει δίκαιος μισθός και τι σημαίνει δίκαιη εργάσιμη ημέρα; «Αυτό ήταν το σύνθημα του αγγλικού εργατικού κινήματος στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων. Αυτό το σύνθημα προσέφερε καλή υπηρεσία την περίοδο της ανόδου των τρέιντ-γιούνιον2, ύστερα από την κατάργηση των αισχρών νόμων για τις ενώσεις3 το 1824, προσέφερε ακόμα καλύτερη υπηρεσία την περίοδο του δοξασμένου Χαρτιστικού Κινήματος4, όταν οι Αγγλοι εργάτες πορεύονταν επικεφαλής της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης. Αλλά τα χρόνια αλλάζουν και πολλά απ’ αυ-

τά που ήταν καλά και αναγκαία πριν 50 ακόμα και 30 χρόνια, τώρα πάλιωσαν και θα ήταν εξ ολοκλήρου άτοπα. Μήπως αυτό σχετίζεται και με το συγκεκριμένο παλιό, καθιερωμένο σύνθημα, δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα; Αλλά τι σημαίνει δίκαιος μισθός και τι σημαίνει δίκαιη εργάσιμη ημέρα; Πώς αυτά προσδιορίζονται μέσα από τους όρους στους οποίους ζει και αναπτύσσεται η σημερινή κοινωνία; Για ν’ απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα, πρέπει ν’ απευθυνθούμε όχι στην επιστήμη της ηθικής ή του δικαίου και ούτε στα αισθήματα περί ανθρωπισμού, δικαιοσύνης ακόμα και της ευσπλαχνίας. Γιατί αυτό που είναι δίκαιο, από την άποψη της ηθικής ή ακόμα και του δικαίου, μπορεί ν’ αποδειχτεί μακριά από τη δικαιοσύνη σε κοινωνικό επίπεδο. Η κοινωνική δικαιοσύνη ή αδικία ορίζονται μόνο από μία επιστήμη, από την επιστήμη που έχει σχέση με τα οικονομικά δεδομένα της παραγωγής και της ανταλλαγής -από την επιστήμη της πολιτικής οικονομίας. Τι, αλήθεια, ονομάζει η πολιτική οικονομία δίκαιο μισθό και δίκαιη εργάσιμη ημέρα; Απλά, το μέγεθος του μισθού, τη διάρκεια και ένταση της εργάσιμης μέρας, οι οποίες καθορίζονται από τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργοδοτών και των εργατών στην ελεύθερη αγορά. Και τι αντιπροσωπεύουν αυτοί οι δύο, με βάση αυτό τον ορισμό; Δίκαιος μισθός, σε φυσιολογικές συνθήκες, είναι το ποσό που απαιτείται για να εξασφαλίσει στον εργάτη τα μέσα διαβίωσής του, τα αναγκαία, που σε αντιστοιχία με το επίπεδο ζωής στη δική του θέση και στη συγκε-

μετά την Παρισινή Κομμούνα και 5 χρόνια πριν το Σικάγο. Το άρθρο του Φ. Ένγκελς με τίτλο “Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα” είναι το πρώτο από σειρά άρθρων που γράφτηκαν από τον Ενγκελς για την εφημερίδα “The Labour Standart”1, με την οποία συνεργάστηκε από τον Μάη μέχρι τον Αύγουστο του 1881. Τα άρθρα δημοσιεύονταν χωρίς υπογραφή σχεδόν κάθε βδομάδα στη θέση του κύριου άρθρου της εφημερίδας. Ο Ενγκελς αναγκάστηκε να διακόψει τη συνεργασία του με την εφημερίδα, εξαιτίας της γενικής ρεφορμιστικής γραμμής της. Το επιλέγουμε και για έναν ακόμη λόγο: Γιατί αν και 135 χρόνια μετά, το περιεχόμενό του είναι απόλυτα επίκαιρο. Γιατί απαντάει στα ερωτήματα: Ποια είναι η πηγή του πλούτου; Τι είναι δίκαιο; Τι χρειάζεται για να έχουν οι αγώνες μας αποτέλεσμα; Παρακάτω παραθέτουμε ολόκληρο το άρθρο. Οι υπότιτλοι δε βρίσκονται στο πρωτότυπο κείμενο.

Εργάτες και εργάτριες σε εργοστάσιο των ΗΠΑ.

κριμένη χώρα, στηρίζουν την ικανότητά του για εργασία και τη διαιώνιση του είδους του. Τα πραγματικά μεγέθη του μισθού, σε συνθήκες διακύμανσης της παραγωγής, μπορεί να είναι άλλοτε υψηλότερα άλλοτε χαμηλότερα αυτού του ποσού. Αλλά, αυτό το μέγεθος σε φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να είναι ο μέσος όρος, η συνισταμένη όλων των διακυμάνσεων. Δίκαιη εργάσιμη ημέρα είναι εκείνη η διάρκεια της εργάσιμης μέρας και εκείνη η ένταση της πραγματοποιούμενης εργασίας, στα πλαίσια των οποίων στη διάρκεια της μέρας ξοδεύεται εξ ολοκλήρου η εργατική δύνα-

μη του εργάτη. Αλλά ξοδεύεται έτσι, ώστε να μην προκαλέσει ζημιά στην ικανότητά του να πραγματοποιήσει την ίδια ποσότητα εργασίας και αύριο και τις επόμενες ημέρες.

“Ο εργάτης δίνει τόσο πολλά και ο καπιταλιστής δίνει τόσο λίγα.” Η αγοραπωλησία συνίσταται στα παρακάτω: o εργάτης παραχωρεί στον καπιταλιστή όλη την ημερήσια εργατική του δύναμη, δηλαδή την ποσότητα που μπορεί να δώσει, ώστε να επιτρέπει την αδιάκοπη επανάληψη της αγοραπω-

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

λησίας. Σε αντάλλαγμα, αυτός παίρνει ακριβώς τόσα -και όχι περισσότερα από τα αναγκαία για τη ζωή αντικείμενα- όσα απαιτούνται ώστε αυτή η αγοραπωλησία κάθε μέρα να επαναλαμβάνεται. Ο εργάτης δίνει τόσο πολλά και ο καπιταλιστής δίνει τόσο λίγα, όσα μόνο επιτρέπει η φύση αυτής της αγοραπωλησίας. Αυτή, είναι μια άκρως ιδιόμορφη δικαιοσύνη. Αλλά ας επιχειρήσουμε να μπούμε στο θέμα λίγο βαθύτερα. Σύμφωνα με την πολιτική οικονομία, ο μισθός και η εργάσιμη ημέρα καθορίζονται από μια τέτοια δικαιοσύνη, η οποία προφανώς απαιτεί από την αρχή, και οι δύο πλευρές να είναι στις ίδιες συνθήκες. Όμως αυτό ακριβώς είναι που δε συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αν ο καπιταλιστής δε συμφωνήσει με τον εργάτη, αυτός είναι σε θέση να περιμένει και να ζει με το δικό του κεφάλαιο. Για τον εργάτη αυτό είναι αδύνατο. Εκτός από τον μισθό του, αυτός δε διαθέτει τίποτα άλλο για να ζήσει και γι’ αυτό είναι υποχρεωμένος να δέχεται τη δουλειά, όταν, όπου και με τους όρους που μπορεί να την αποκτήσει. Ο εργάτης, από την αρχή, πέφτει σε δυσμενείς συνθήκες αγώνα. Η πείνα τον θέτει σε τρομερά ασύμφορη κατάσταση. Και μεταξύ άλλων, σύμφωνα με την πολιτική οικονομία

της τάξης των καπιταλιστών, σ’ αυτό ακριβώς και περικλείεται η κορυφή της δικαιοσύνης. Αλλά αυτό ακόμα είναι πραγματικά τίποτα. Η διάδοση της δύναμης των μηχανών στους νέους κλάδους παραγωγής, και επίσης η διάδοση και ο εκσυγχρονισμός των μηχανών στις παραγωγές που ήδη εφαρμόζονται, αποστερούν την εργασία από όλο και μεγαλύτερο αριθμό εργατών. Και αυτό γίνεται πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι αυτοί οι εκτοπισμένοι εργάτες μπορούν ν’ απορροφηθούν και να βρουν εργασία στις φάμπρικες της χώρας. Αυτοί οι εκτοπισμένοι εργάτες αποτελούν μια πραγματική βιομηχανική εφεδρική στρατιά, την οποία χρησιμοποιεί το κεφάλαιο. Αν τα πράγματα στη βιομηχανία είναι άσχημα, τότε μπορεί να πεθάνουν από την πείνα, θα καταφύγουν στην ελεημοσύνη, στην κλεψιά κ.λπ. Αν τα πράγματα στη βιομηχανία είναι καλά, είναι πάντα διαθέσιμοι για τη διεύρυνση της παραγωγής. Και μέχρι τότε, που και ο τελευταίος από τους άντρες, τις γυναίκες ή τα παιδιά που αποτελούν αυτή την εφεδρική στρατιά, βρει εργασία -πράγμα που συμβαίνει μόνο σε περιόδους δαιμονισμένης υπερπαραγωγής-, μέχρι τότε, ο ανταγωνισμός αυτής της εφεδρικής στρατιάς, θα μειώνει τον μισθό και μονάχα

Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε από ποιο ταμείο πληρώνει ο καπιταλιστής αυτόν τον τόσο δίκαιο μισθό. Εννοείται από το κεφάλαιο. Όμως το κεφάλαιο δεν παράγει αξία. Η εργασία, όπως και η γη αποτελούν τη μοναδική πηγή πλούτου. Το ίδιο το κεφάλαιο δεν είναι τίποτα άλλο από συσσωρευμένο προϊόν της εργασίας. Με αυτό τον τρόπο, η πληρωμή της εργασίας καταβάλλεται από την ίδια την εργασία και ο εργάτης πληρώνεται από το προϊόν του που ο ίδιος παράγει

η ύπαρξή της θα ενισχύει τη δύναμη του κεφαλαίου στον πόλεμο ενάντια στην εργασία. Στην αντιπαράθεση με το κεφάλαιο, η εργασία, όχι μόνο είναι σε άνιση θέση, αλλά είναι αναγκασμένη να διαβιώνει με τις, περασμένες στα πόδια, σιδερένιες αλυσίδες. Όμως, σύμφωνα με την πολιτική οικονομία των καπιταλιστών, αυτό είναι δίκαιο.

“Ο εργάτης πληρώνεται από το προϊόν του που ο ίδιος παράγει.” Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε από ποιο ταμείο πληρώνει ο καπιταλιστής αυτόν τον τόσο δίκαιο μισθό. Εννοείται από το κεφάλαιο. Όμως το κεφάλαιο δεν παράγει αξία. Η εργασία, όπως και η γη αποτελούν τη μοναδική πηγή πλούτου. Το ίδιο το κεφάλαιο δεν είναι τίποτα άλλο από συσσωρευμένο προϊόν της εργασίας. Με αυτό τον τρόπο, η πληρωμή της εργασίας καταβάλλεται από την ίδια την εργασία και ο εργάτης πληρώνεται από το προϊόν του που ο ίδιος παράγει. Σύμφωνα με αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε συνήθη δικαιοσύνη, ο μισθός του εργάτη πρέπει να αντιστοιχεί στο προϊόν της εργασίας του. Αλλά σύμφωνα με την πολιτική οικονομία, αυτό δε θα ήταν δίκαιο. Αντίθετα, το προϊόν της εργασίας του εργάτη παραδίνεται στον καπιταλιστή και ο εργάτης παίρνει απ’ αυτό τίποτα περισσότερο από αυτό που είναι απολύτως αναγκαίο για τη ζωή. Με αυτό τον τρόπο, αποτέλεσμα αυτού του ιδιόμορφου “δίκαιου” ανταγωνισμού, είναι το γεγονός ότι το προϊόν της εργασίας αυτών που εργάζονται αναπόφευκτα συσσωρεύεται στα χέρια εκείνων που δεν εργάζονται

και μετατρέπεται στα χέρια τους σε ισχυρότατο όπλο υποδούλωσης αυτών των ίδιων ανθρώπων οι οποίοι και το παρήγαγαν. Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα! Πολλά θα μπορούσε να πει κάποιος και για τη δίκαιη εργάσιμη μέρα, δικαιοσύνη που είναι ίδια και απαράλλαχτη με τη δικαιοσύνη για το μισθό. Αλλά αυτό είμαστε αναγκασμένοι να το αφήσουμε για κάποια άλλη φορά. Από τα παραπάνω, γίνεται απολύτως ξεκάθαρο ότι το παλιό σύνθημα έφαγε τα ψωμιά του και είναι αμφίβολο αν μας κάνει για σήμερα. Η δικαιοσύνη της πολιτικής οικονομίας, όσο η τελευταία εκφράζει πιστά τους νόμους με τους οποίους διοικείται η σημερινή κοινωνία, είναι η δικαιοσύνη που τάσσεται εξ ολοκλήρου με τη μια πλευρά. Με την πλευρά του κεφαλαίου. Ας θάψουμε λοιπόν για πάντα το παλιό σύνθημα και ας το αντικαταστήσουμε με το εξής: “Τα μέσα εργασίας -πρώτες ύλες, φάμπρικες μηχανές- στην ιδιοκτησία των ίδιων των εργατών.”

Σημειώσεις: 1. “The Labour Standart” (“Η σημαία της Εργασίας”): Εβδομαδιαία αγγλική εφημερίδα, όργανο των τρέιντ-γιούνιον, που έβγαινε στο Λονδίνο από το 1881 μέχρι το 1885 υπό τη διεύθυνση του Τζ. Σίπτον. 2. Τρέιντ-Γιούνιον: έτσι λέγονταν οι πρώτες ενώσεις εργατών, τα πρώτα βρετανικά συνδικάτα. 3. Εννοείται η κατάργηση από το κοινοβούλιο των νόμων ενάντια στις ενώσεις, που απαγόρευαν την ίδρυση και δράση οποιασδήποτε εργατικής οργάνωσης. 4. Χαρτιστικό κίνημα: το εργατικό κίνημα στη Βρετανία στα μέσα του 19ου αιώνα.

Ψάξ’ το ...παραπάνω Tο παραπάνω άρθρο περιλαμβάνεται στη συλλογή κειμένων “Για το Ρεφορμισμό”, εκδόσεις Σύχρονη Εποχή, όπου υπάρχουν σειρά άρθρων των Κ. Μαρξ και Φ. Ένγκελς. Δουλεύοντας νύχτα στο εργοστάσιο βαμβακιου, ΗΠΑ 1880–1890.

ε μία πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση προχώρησε η Τομεακή Οργάνωση Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με τίτλο: “Οι ηρωικοί χαλυβουργοί στάθηκαν όρθιοι μέχρι το τέλος. Από τη λήξη της απεργίας, τα δικαστήρια έως το κλείσιμο του εργοστασίου”. Όπως σημειώνεται στον πρόλογό της: «Οι εξελίξεις μετά τη λήξη της απεργίας όχι μόνο δεν ανέτρεψαν τα αρχικά συμπεράσματα που έβγαλε το Κόμμα μας από τον αγώνα των χαλυβουργών, αλλά τα επιβεβαίωσαν στο ακέραιο, τα εμπλούτισαν, προσθέτοντας και νέα πείρα που πρέπει να μελετηθεί».

Το εξώφυλλο της έκδοσης της ΤΟ Βιομηχανίας της ΚΟΑ

Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά... Τον Οκτώβρη του 2011 η εργοδοσία της “Χαλυβουργίας της Ελλάδας” έβαλε στους εργαζομένους το εκβιαστικό δίλημμα: Ή εφαρμογή 5ωρου με αντίστοιχη μείωση αποδοχών ή μαζικές απολύσεις. Ή δουλειά για 500 ευρώ ή απόλυση του μισού εργοστασίου. Η απάντηση των εργαζομένων δεν θα μπορούσε να είναι καμία άλλη εκτός από: ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΑΓΩΝΑΣ. Έτσι προχώρησαν σε μαζική συνέλευση και αρχικά 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες. Ακολούθησαν άλλοι 9 μήνες απεργίας έως τις 28 Ιούλη 2012, όταν πλέον οι εργαζόμενοι σε Γενική τους Συνέλευση (την 20η από την έναρξη της απεργίας) αποφάσισαν την αναστολή της απεργιακής κινητοποίησης και τη συνέχιση του αγώνα τους με άλλες μορφές. Το σκηνικό της αστυνομοκρατίας, τη μέρα που οι χαλυβουργοί έμπαιναν συντεταγμένα στο εργοστάσιο, ήταν το προοίμιο ενός νέου γύρου επίθεσης από την πλευρά της εργοδοσίας. Στα πλαίσια αυτής της επίθεσης ήταν η ανάθεση σε εργαζόμενους καθηκόντων άσχε-

των με την ειδικότητά τους, απαγορεύσεις στα μέλη του ΔΣ του σωματείου να επισκέπτονται τους χώρους του εργοστασίου, εκδικητικές απολύσεις. Η επίθεση έφτασε μέχρι και την κινητοποίηση του εργοδοτικού μηχανισμού για να αλλάξει χέρια το σωματείο, πράγμα που έγινε τον Αύγουστο του 2013. Το αποκορύφωμα ήταν η έγκριση του αιτήματος της επιχείρησης για ομαδικές απολύσεις από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας στις 12 Ιούνη 2014. Η έκδοση παρουσίαζει συνοπτικά τα όσα ακολούθησαν από τη λήξη της απεργίας μέχρι το κλείσιμο του εργοστασίου. Παρουσιάζει την επίθεση της εργοδοσίας που συνεχίστηκε και κλιμακώθηκε, τη “βιομηχανία” μηνύσεων και δικαστικών διώξεων που οδήγησαν στην καταδικαστική απόφαση για 24 Χαλυβουργούς. Παρότι το κατηγορητήριο που κατασκέυασε η εργοδοσία κατέρρευσε σα χάρτινος πύργος, τελικά η εισαγγελέας υιοθέτησε όλους τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας.

...Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά Η συμβολή του αγώνα των Χαλυβουργών ήταν μεγάλη, προσφέρει πολύτιμα συμπεράσματα για τους σημερινούς αγώνες. Ο αγώνας των Χαλυβουργών ήταν ένας αγώνας που:  αν και ήταν αγώνας ενός εργοστασίου, ανάγκασε κυβέρνηση και εργοδοσία να αξιοποιήσουν όλα τα μέσα προκειμένου να τον χτυπήσει.  παρά την επίθεση που δέχτηκε, κράτησε 9 μήνες, η πλειοψήσια δε λύγισε.  κινητοποίησε και ευαισθητοποίησε χιλιάδες εργάτες, νέους και νέες απ’ όλες τις γωνιές της χώρας ακόμα και από το εξωτερικό που έδειξαν την αλληλεγγύη τους με κάθε μέσο και τρόπο.  βοήθησε αρκετούς εργάτες να ξεπεράσουν το φόβο. ‘Ένας αγώνας που πάνω απ’ όλα ανέδειξε το κύριο: οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί του πλούτου έχουν όλη τη δύναμη στα χέρια τους και αν το καταλάβουν μπορούν να γίνουν αληθινοί κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν.

“Περί τιμής...” Ο αγώνα των χαλυβουργών αποτέλεσε και αποτελεί πηγή έμπνευσης. Ένα ιδιαίτερο παράδειγμα γι’ αυτό είναι η παράσταση “Περί τιμής... ή αλλιώς Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ” που ετοίμασε η Θεατρική Ομάδα του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων–Κυψέλης. Η παράσταση είναι βασισμένη στη δίκη των χαλυβουργών και έχει παρουσιαστεί σε διάφορες πόλεις μέχρι και σήμερα. Για την προσπάθεια αυτή είναι ενδεικτικά όσα σημειώνονται στην ανακοίνωση της Θεατρικής Ομάδας: «Η θεατρική ομάδα “Solidarity” είναι μια από τις ομάδες του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων–Κυψέλης, που συσπειρώνει εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες, νεολαίους, άνδρες και γυναίκες της περιοχής, διεκδικώντας τον πολιτισμό και όχι μόνο. Η λογική της συγγραφής του συγκεκριμένου θεατρικού ξεκίνησε κάπως έτσι: αρχικά θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα σκετσάκι το οποίο θα παρουσιαζόταν σε εκδηλώσεις του στεκιού και θα αφορούσε τους χαλυβουργούς. Η ομάδα όμως αν και καινούργια -μόνο ενός χρόνου ζωής- καταπιάστηκε με κάτι μεγάλο, την συγγραφή θεατρικού έργου. Η απόφαση αυτή δεν ήταν λόγω άγνοιας κινδύνου. Ήταν, κυρίως, η ανάγκη μας

να αποκαλύψουμε την συνέχεια μιας κορυφαίας σύγκρουσης της ταξικής πάλης, την απεργία των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Σύγκρουση που συνεχίστηκε μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων της Ευελπίδων. Παρότι ένα μεγάλο μέρος του έργου θα μπορούσε να είναι αποσπάσματα από τα πρακτικά της δίκης ο σκοπός μας δεν ήταν να κάνουμε ντοκιμαντέρ αλλά να αποδείξουμε ότι το δίκιο μας δεν χωράει μέσα στις αίθουσες της “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης. Κάθε μέλος της ομάδας καταπιάστηκε ενεργά με τον ρόλο που του ανατέθηκε. Προσπάθησε δηλαδή όχι μόνο να αποδώσει τον χαρακτήρα του βάσει σεναρίου, αλλά πάνω απ’ όλα το τι συμβολίζει το άτομο αυτό για τον αγώνα των χαλυβουργών. Η απόδοση των ρόλων καθώς και το φινάλε του θεατρικού αυτού δεν μπορεί να αποδοθεί σε ένα άτομο. Κάθε μέλος της ομάδας είχε τη δική του συμβολή χωρίς την οποία το θεατρικό δεν θα ήταν το ίδιο. Η μεγαλύτερη τιμή και συγκίνηση που ένιωσε η ομάδα στις παραστάσεις ήταν όταν οι ίδιοι οι Χαλυβουργοί καθώς και άτομα που συμμετείχαν στον αγώνα των Χαλυβουργών (π.χ. δικηγόροι) έρχονταν να μας σφίξουν το χέρι ή ακόμα και να μας αγκαλιάσουν. Η χαρά μας αυτή δεν μπορεί να ταυτιστεί με την χαρά ενός ηθοποιού ή σκηνοθέτη σε απονομή καλλιτεχνικών βραβείων.»

Ψάξ’ το ...παραπάνω “Το Χρονικό του ηρωικού αγώνα των Χαλυβουργών. Οκτώβρης 2011-Ιούλης 2012”. Η πρώτη έκδοση της Τομεακής Οργάνωσης Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ αναφέρεται στον πολύμηνο απεργιακό αγώνα των Χαλυβουργών.

Οδηγητής ϐ Μάης 2016

Metal εναντίον πολέμου!

α πολεμικά εγκλήματα των καπιταλιστών έχουν γίνει αντικείμενο καταγγελίας και πηγή έμπνευσης για μουσικούς και συγκροτήματα από όλα τα είδη μουσικής. Μιας και οι φωτιές του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι σήμερα αναμμένες στη γειτονιά μας, ο “Οδηγητής” επέλεξε σε αυτό το τεύχος να κάνει ένα μικρό αφιέρωμα σε μερικά από τα πιο γνωστά αντιπολεμικά τραγούδια της heavy metal μουσικής. Καλή ακρόαση! Περιμένουμε τις δικές σας προτάσεις στο mail του Οδηγητή (mail@ odigitis.gr)!

War Pigs – Black Sabbath (από τον δίσκο Paranoid, 1970) Το πρώτο κομμάτι του δεύτερου δίσκου του πρώτου heavy metal συγκροτήματος της ιστορίας δεν θα μπορούσε να λείπει από καμία λίστα με αντιπολεμικά τραγούδια. Από την αρχή (με τον ανατριχιαστικό ήχο της πολεμικής σειρήνας) μέχρι το “αγχωτικό” τέλος αποτελεί μια καταγγελία για την αδικία του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Αφορμή για να γραφτεί το συγκεκριμένο κομμάτι στάθηκε ο πόλεμος του Βιετνάμ που εξελισσόταν εκείνη την εποχή. «Politicians hide themselves away, They only started the war. Why should they go out to fight? They leave that role to the poor»

«Οι πολιτικοί κρύβονται, Αυτοί απλά ξεκίνησαν τον πόλεμο, Γιατί να πάνε στη μάχη; Αυτό το αφήνουν για τους φτωχούς»

Children of the Grave – Black Sabbath (από τον δίσκο Master of Reality, 1971) Άλλο ένα κομμάτι των Black Sabbath από τον τρίτο δίσκο τους, γραμμένο σε μια εποχή που η πρώτη ρίψη ατομικής βόμβας από τις ΗΠΑ ήταν προ πολλού γεγονός. (Προσοχή: Να ακουστεί υποχρεωτικά μαζί με την εισαγωγή, το κομμάτι με τον τίτλο Embryo).

Disposable Heroes – Metallica (από τον δίσκο Master of Puppets, 1986) Όπως φαίνεται και από τον τίτλο του (“αναλώσιμοι ήρωες”), το κομμάτι στηλιτεύει τις μεθόδους που χρησιμοποιούν αστικές κυβερνήσεις και στρατοί για να πείσουν τους νέους ότι η αποστολή στον πόλεμο είναι ηρωική πράξη, για να καταλήξουν τελικά κρέας στα κανόνια των εκμεταλλευτών τους. «Soldier boy, made of clay Now an empty shell Twenty-one, only son But he served us well Bred to kill, not to care Do just as we say Finished here Greetings, Death He’s yours to take away»

«Φαντάρος, φτιαγμένος από πηλό, τώρα ένα άδειο κέλυφος. 21 ετών, μοναχογιός, αλλά μας υπηρέτησε καλά. Θρεμμένος για να σκοτώνει, όχι για να νοιάζεται. Να κάνει ακριβώς ό,τι λέμε. Τελείωσε εδώ. Γεια σου Χάρε, πάρ’ τον είναι δικός σου»

Take no prisoners – Megadeth (από τον δίσκο Rust in Peace, 1990) Ολόκληρος ο δίσκος μπορεί να χαρακτηριστεί αντιπολεμικός, αλλά ξεχωρίσαμε την πιο έντονη και δυνατή στιγμή του. Ο τίτλος αυτού του κλασικού thrash κομματιού είναι δανεισμένος από την εντολή που δίνουν οι στρατηγοί όταν θέλουν να μην μείνει κανένας αντίπαλος ζωντανός, ακόμα και μετά την άνευ όρων παράδοση. Οι στίχοι αναφέρονται συγκεκριμένα στον Β’ Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο και τα εγκλήματα των ναζί.

The Aftermath - Iron Maiden (από τον δίσκο X-Factor, 1995) Η αλήθεια είναι ότι οι Βρετανοί έχουν πολλά τραγούδια που αναφέρονται σε πολεμικά γεγονότα, εμείς επιλέξαμε όμως ένα από τα λιγότερο γνωστά τους γιατί οι στίχοι του θέτουν κάποια καίρια ερωτήματα:

One – Metallica (από τον δίσκο And Justice for All, 1988) Το πιο διάσημο, ίσως, heavy metal συγκρότημα έχει αρκετά τραγούδια που μπορούν να χαρακτηριστούν αντιπολεμικά, με πιο χαρακτηριστικό βέβαια το “One”. Οι στίχοι αποτελούν την περιγραφή των συναισθημάτων ενός στρατιώτη που μόλις έχει γυρίσει από τον πόλεμο (συγκεκριμένα τον 1ο Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο) έχοντας χάσει τα άκρα του, αλλά και την ικανότητα να δει, να μιλήσει και να ακούσει και απλά περιμένει το θάνατο. Το συγκρότημα άντλησε έμπνευση από το βιβλίο “O Τζόνι πήρε το όπλο του” το οποίο είχε γίνει και ταινία, σκηνές της οποίας περιλαμβάνονται στο βίντεο κλιπ του κομματιού.

«In the mud and rain What are we fighting for? Is it worth the pain Is it worth dying for? Who will take the blame? Why did they make a war? Questions that come again Should we be fighting at all?»

«Μέσα στη λάσπη και τη βροχή Για ποιο πράγμα πολεμάμε; Αξίζει τον πόνο Αξίζει να πεθάνουμε; Ποιος θα πάρει το φταίξιμο; Γιατί ξεκίνησαν τον πόλεμο; Ερωτήματα που επανέρχονται Μήπως δεν έπρεπε καν να πολεμήσουμε;»

B.Y.O.B. – System of a Down (από τον δίσκο Mezmerize, 2005) O τίτλος αυτού του σχετικά πιο πρόσφατου αντιπολεμικού κομματιού σημαίνει “Bring Your Own Bombs” (“φέρτε τις δικές σας βόμβες”). Αποτελεί παράφραση του ίδιου ακρωνύμιου που μπορεί κανείς να συναντήσει σε προσκλήσεις για πάρτι και σημαίνει “Bring

Your Own Booze” (“φέρτε το δικό σας ποτό”). Με αυτόν τον τρόπο οι SOAD παρομοιάζουν τον πόλεμο στο Ιράκ με ένα πάρτι από την πλευρά των ΗΠΑ. Πάρτι κερδών για τους πετρελαϊκούς κολοσσούς θα προσθέταμε εμείς. Και το ερώτημα παραμένει: “Why do they always send the poor?” (Γιατί στέλνουν πάντα τους φτωχούς);