#1039

# 1039 | ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2016 | 2 ευρώ

2

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 5/2016

Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους:

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

8

15

 Ελένης Μπέλλου: Το ΚΚ ως διαλεκτική σχέση επαναστατικής θεωρίας και πολιτικής πράξης  ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ: Το κράτος στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει του 2ου Συνεδρίου του

 Δημήτρη Κοιλάκου: Ο Ε. Β. Ιλιένκοφ και η σοβιετική φιλοσοφία  E.B. Ιλιένκοφ: Σχετικά με την κατάσταση στη φιλοσοφία

ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ  Διονύση Αρβανιτάκη: Για τα αγροτικά μπλόκα του 2016

25

19

ΝΕΟΛΑΙΑ  Νίκου Αμπατιέλου: Η δράση των νέων κομμουνιστών μέσα στο φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα και το ΜΑΣΚΟΜΜΑΤΙΚΑ

3 Με νέα ορμή εμπρός για ΚΝΕ πιο γερή και 23 Συνέντευξη με νέους κομμουνιστές από πιο μαζική!

6 Βάζουμε μπροστά τις ανάγκες μας! Όλοι μαζί στον αγώνα και το σχολείο που μας αξίζει!

7 Συναγερμός στα ΕΠΑΛ!

8 Γιατί ψηφίζουν οι μαθητές στις μαθητικές

εκλογές; Τι είναι τα 5μελή - 15μελή;

την Ιταλία και τη Γερμανία Εκεί που τεχνική εκπαίδευση και μαθητεία είναι “μπροστά”... στην εκμετάλλευση!

Οι νικήτριες ομάδες του 3ου Πανελλαδικού μαθητικού διαγωνισμού συλλογικής ερευνητικής εργασίας είναι:

25 Ένα “μικρόβιο” ήρθε στην πόλη 27 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ 28 Οι μαχητές λογοτέχνες του Δημοκρατι-

 Οι μαθητές από το 2ο ΕΠΑΛ Κιλκίς

κού Στρατού Ελλάδας

9 Προσεχώς στην τάξη 30 «Μια βραδιά στη Νάουσα με αστροφεγ10 135 χρόνια από τη γέννηση του Πάμπλο γιά, μπήκανε αντάρτες, βάλανε φωτιά!» Πικάσο «Αγωνίστηκα με τη ζωγραφική μου» 32 Με αφορμή την 28 Οκτωβρίου 1940… Μαθαίνουμε την πραγματική ιστορία! Αντλούμε 12 Συνέντευξη Τύπου του Μετώπου Αγώνα διδάγματα για τους σημερινούς αγώνες! Σπουδαστών Θα διεκδικήσουμε τις σπουδές και το μέλλον 34 Για την απόπειρα αντεπανάστασης στην η

που μας ανήκει!

Ουγγαρία τον Οκτώβρη του 1956

14

35

Συνέντευξη με πρωτοετείς φοιτητές Ξεκίνα δυναμικά στη νέα φάση της ζωής σου!

12ο συνέδριο της ΟΓΕ: «Γυναίκα βγες μπροστά στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση»

15 4 Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ 37 O λαός στηρίζει το ΚΚΕ από το υστέρημά 17 Δε συμβιβαζόμαστε με τη φτώχεια και του γιατί μόνο αυτό υποστηρίζει πραγματικά η

την ανεργία! Παλεύουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας!

18 Καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στις γει-

τονιές μας! Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο!

19 42 Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή 22 Με αφορμή μια θεατρική παράσταση... ο

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

τα συμφέροντά του!

38

Συνέντευξη με την μπάντα του ΚΕΘΕΑΣΤΡΟΦΗ: «Με αργά και σταθερά βήματα μάθαμε να λειτουργούμε σαν ομάδα, να είμαστε μπάντα!»

39

Εναντιωνόμαστε στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στη συμμετοχή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ).

 Η μαθητική ομάδα από το 2ο και το 9ο Λύκειο Λάρισας  Η μαθητική ομάδα από τα Μουδανιά Χαλκιδικής  Οι μαθητές από το 1ο ΓΕΛ και ΕΠΑΛ Ρεθύμνου  Οι μαθητές από το ΕΠΑΛ Καλαμαριάς  Οι μαθητές από το Γυμνάσιο - Λύκειο Βάμου, ΕΠΑΛ Ακρωτηρίου και Αποκόρωνα Χανίων

Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ Ξεκίνησαν οι δηλώσεις συμμετοχής

Η

Επιτροπή Πολιτισμού του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ καλεί νέους που έχουν μεράκι για την μουσική, το θέατρο και τον χορό να συμμετάσχουν και φέτος στην δραστηριότητα των Πολιτιστικών ομάδων της ΚΝΕ, να “ταξιδέψουν” στα μονοπάτια της τέχνης και του πολιτισμού που «δεν αρκείται στην αναγνώριση της πραγματικότητας» αλλά προβληματίζει, διαπαιδαγωγεί και εμπνέει για την αλλαγή της! Με “σπίτι” τους το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας, που λειτουργεί καθημερινά από τις 10.00 έως τις 21.00 στην οδό Τροίας 36 στη Βικτώρια, θα φιλοξενηθούν οι παρακάτω ομάδες: Θεατρική Ομάδα Ομάδα Παραδοσιακών Χορών Σύνολο Παραδοσιακής Μουσικής Σύνολα Κλασικής Μουσικής Ομάδα Σύγχρονου Χορού Χορωδία παραδοσιακής μουσικής Λαϊκό-ρεμπέτικο Σχήμα Σχήματα ροκ, έντεχνης και τζαζ μουσικής Ακόμα καλούμε όσους ασχολούνται με τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο, τα εικαστικά να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες του Στεκιού. Για πρώτη χρονιά θα λειτουργήσουν καλλιτεχνικές ομάδες για μικρότερες ηλικίες, με ομάδα θεάτρου, χορού και εικαστικών. Τέλος θα συνεχιστούν και αυτή τη χρονιά τα μαθήματα μουσικής στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας με τμήματα κλασικής κιθάρας, φωνητικής, μπουζουκιού και θεωρίας μουσικής. Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 5 Νοέμβρη. Στοιχεία επικοινωνίας: steki@kne.gr και 210.8823.674

Με νέα ορμή, εμπρός για ΚΝΕ πιο γερή και πιο μαζική!

Α

γώνας, Γνώση, Τόλμη, Αντοχή»... και το σύνθημα συνεχίζεται: εμπρός για ΚΝΕ πιο γερή και πιο μαζική! Με νέα ορμή από την επιτυχία του 42ου φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, το ταξίδι που έκανε πάνω από 200 σταθμούς σε όλη την Ελλάδα. Εκεί που εκατοντάδες χιλιάδες νέοι ζωγραφίσαμε την εικόνα από το όμορφο μέλλον για το οποίο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παλεύουμε, και θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να το ζήσουμε. Το σύνθημα και το περιεχόμενο, η επιτυχία του φεστιβάλ, μπορεί να

δώσει νέα ορμή στους αγώνες το επόμενο διάστημα. Το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, η ΕΕ μας πέταξαν το γάντι. Οι νέοι που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις και όλοι αυτοί που μιλήσαμε μαζί τους, είναι μια δύναμη που μαζί θα σηκώσουμε το γάντι και θα παλέψουμε. Έχουν μοναδικό συμφέρον να δράσουμε μαζί για να δοθεί απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική, για να μετρήσουμε βήματα στην οργάνωση και τον προσανατολισμό του μαθητικού και του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος, του εργατικού κινήματος με την ορμητική είσοδο σ’ αυτό περισσότερων νέων.

Είναι δύναμη οι μαθητές από τη Δυτική Αθήνα…

Μαζί προχωράμε μπροστά…

«

...που στο φεστιβάλ κατά εκατοντάδες κάνουν ένα διαφορετικό “μάθημα” στην έκθεση του Μαθητικού Στεκιού, μαθαίνοντας για την εξέλιξη των κοινωνιών. Μαθαίνουν να προχωρούν και αυτοί «καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία». Δίπλα σ’ αυτούς, υπάρχουν πολύ περισσότεροι μαθητές, που ξέρουν ήδη ότι το σχολείο για το οποίο πανηγυρίζει η κυβέρνηση είναι το σχολείο που εξοντώνει και δε μορφώνει. Ήδη ξεδιπλώνονται κινητοποιήσεις, ενώ σε ακόμα περισσότερα σχολεία γίνονται συζητήσεις και συνελεύσεις μπροστά και στις εκλογές για τις μαθητικές κοινότητες, για το περιεχόμενο και τον τρόπο που θα οργανωθεί ο αγώνας. Ιδιαίτερα, οι μαθητές στα ΕΠΑΛ μπορούν να διαλύσουν την κοροϊδία της κυβέρνησης, η οποία έκλεισε “ολιγομελή” τμήματα, τομείς και ειδικότητες και πολλοί μαθητές πρέπει να μετακινούνται σε άλλα σχολεία ακόμα και σε άλλη πόλη, για ειδικότητες που ήδη έχουν ξεκινήσει.

Είναι δύναμη οι φοιτητές – σπουδαστές που δεν το βάζουν κάτω… ...και έχει μεγάλη σημασία ότι πολλοί ήδη ήρθαν ή θα έρθουν σε επαφή με την ΚΝΕ. Δίπλα σ’ αυτούς, υπάρχουν πολλά παιδιά στο πρώτο έτος που ματώσανε με τις οικογένειές τους για να πε-

ράσουν σε μια σχολή. Καταλαβαίνουν ότι αφού τους ζητάνε από την αρχή να βάλουν το χέρι στην τσέπη, μόνο εύκολη δε θα είναι η προσπάθειά τους να μορφωθούν. Ακούγοντας τον Τσίπρα, στη συζήτηση στη βουλή για την Παιδεία, τα 25 λεπτά από τη μισάωρη τοποθέτησή του να μιλά για τα κανάλια, καταλαβαίνουν και αυτοί, όπως και οι μεγαλύτεροί τους, τα παιδιά που πήραν ή θα πάρουν το πτυχίο τους και ψάχνουν δουλειά, ότι δεν έχει να πει τίποτα ουσιαστικά διαφορετικό από τον Μητσοτάκη.

Είναι δύναμη οι εργαζόμενοι που αγωνίζονται… ...Όπως οι ξενοδοχοϋπάλληλοι που διαδηλώνουν ενάντια στις βαριές περικοπές στο εφάπαξ τους. Τα ΜΑΤ που τους υποδέχθηκαν με λίγο… αριστερό μπερτάκι (αποδείχθηκε ότι φύλαγαν και για τους συνταξιούχους) δεν τους φοβίζουν, ούτε ψαρώνουν από τον Κατρούγκαλο που κοροϊδεύει ότι δεν κάνει μειώσεις. Είναι δύναμη που μπορεί να συμπαρασύρουν μαζί τους στον αγώνα τα χιλιάδες παιδιά που γυρίζουν σπίτι μετά τη σεζόν, και πριν προλάβουν να μετρήσουν πόσα έβγαλαν, έρχονται οι λογαριασμοί να τους πάρουν τα μισά. Να τραβήξουν στον αγώνα αυτούς που το μηνιάτικο, το επίδομα ανεργίας ή η σύνταξη των γονιών, δεν τους φτάνει να ζήσουν.

Όλα αυτά τα παιδιά, συνολικά οι νέοι και οι νέες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών είναι σοβαρή δύναμη. Χρειάζεται να τους δείξουμε πιο τεκμηριωμένα τις αιτίες των προβλημάτων που ζουν, με επιμονή και υπομονή. Οι κομμουνιστές θα είμαστε στην πρώτη γραμμή, όπως πάντα. Όμως, εμείς έχουμε κάνει την επιλογή να βαδίσουμε αυτό το δρόμο γιατί ξέρουμε τη διέξοδο, τη διαβάσαμε στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Αυτά τα παιδιά, στην πλειοψηφία τους δεν την ξέρουν. Το ότι εμείς ήδη βαδίζουμε το δρόμο της ανατροπής είναι απόδειξη ότι μπορούν και άλλοι, περισσότεροι, να βρεθούν πλάι - πλάι, με εμάς στην ίδια Οργάνωση, τη Νεολαία του ΚΚΕ.

Γινόμαστε πιο ικανοί στη δράση μας Σχεδόν δύο χρόνια μετά το 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ εξετάζουμε το πώς η ΚΝΕ θα γίνει πιο γερή και πιο μαζική. Με ανεβασμένη ικανότητα να δίνει τη μάχη στο πλευρό του ΚΚΕ, ώστε:  Να αποδεικνύουμε την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού. Δείχνοντας στην πράξη ότι για εμάς το «να προχωράς μπροστά και εσύ» δεν είναι ένα άθροισμα ενεργειών. Είναι κάτι πολύ παραπάνω: Να γίνουμε περισσότεροι οι νέοι που οργανωμένοι

στην ΚΝΕ παλεύουμε για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.  Να σχεδιάζουμε μόνιμα και ολοκληρωμένα σε κάθε χώρο την παρέμβασή μας. Χωρίς να υποτασσόμαστε στον αρνητικό συσχετισμό, χωρίς να παρασυρόμαστε από τη συνήθεια. Εδώ πρέπει να συμβάλει κάθε στέλεχος, μέλος και φίλος της ΚΝΕ, με υπευθυνότητα, ζωντανή πείρα και συμπεράσματα που πηγάζουν απ’ αυτή. Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος ήταν αναγκαίοι, αλλά κάτω από τις απαιτήσεις της πάλης. Το “νέο”, που δε δοκίμασε η νεολαία ακόμα, είναι αγώνες που συνδυάζουν την άμυνα με την επίθεση, που αντλούν τη δυναμική τους από την προοπτική: την αντεπίθεση με το ΚΚΕ. Τι είναι τελικά αυτό που κάνει το ΚΚΕ μοναδικό; Είναι ότι το Κόμμα μας, αν και 98 χρονών, παραμένει το πιο νέο. Πρεσβεύει το νέο, το αναγκαίο, το μέλλον. Είναι τιμή μας να είμαστε παιδιά της εργατικής τάξης, της τάξης που φέρνει το νέο, της τάξης που γέννησε και άνδρωσε το ΚΚΕ. Είμαστε τυχεροί και είναι τιμή μας να είμαστε μέλη της ΚΝΕ στην πορεία συμπλήρωσης των 50 χρόνων της Οργάνωσής μας και των 100 χρόνων, αδιάκοπης, συγκλονιστικής πορείας του Κόμματος προς τη νίκη! Νίκος Ζαχαρόπουλος μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4 Η πρόκληση δεν έχει τέλος

ΣΥΡΙΖΑ: “τιμάει”… και δέρνει

«Πρέπει να είσαι απόφοιτος του Χάρβαρντ για να (…) επιβιώσεις με 200 ευρώ το μήνα. Αν σου δίνουμε όμως 70 ευρώ κάρτα, η οποία είναι προπληρωμένη για τρόφιμα, (…) δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια, δηλαδή αυτό που έχει ανάγκη μια οικογένεια, και σου δίνουμε, εφόσον δεν έχεις σπίτι, 70 ευρώ επιδότηση ενοικίου (…) Οι παροχές σε χρήμα θα σε καταστρέψουν. Γιατί είναι αδύνατον να επιβιώσεις με 200 ευρώ, ενώ αυτά που σας είπα μόλις πριν είναι 150 ευρώ. Και μπορείς να επιβιώσεις, πολύ δύσκολα αλλά μπορείς». Αυτές είναι δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού Εργασίας Θεανώς Φωτίου. Τι μας λέει; Ότι αν μία οικογένεια είναι στα όρια της εξαθλίωσης η κυβέρνηση για να τη βοηθήσει θα την προμηθεύει με κάρτες και κουπόνια που θα αντιστοιχούν σε 150 ευρώ. Η κυβέρνηση ουσιαστικά παίρνει από τους φτωχούς για να τα δώσει στους φτωχότερους στο όνομα της αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας. Να μάθουμε δηλαδή οι φτωχοί να ζούμε με τα ελάχιστα για να καλοταΐζονται οι λίγοι. Πως λέγεται αυτό; Κοροϊδία; Πρόκληση; Και τα δύο… Να θυμίσουμε ότι πριν λίγο καιρό η ίδια κυβέρνηση με τον αναπτυξιακό νόμο μοίρασε δισεκατομμύρια ευρώ στους επενδυτές… Απ’ αυτούς φράγκο δεν παίρνει η κυβέρνηση. Μόνο δίνει…

Η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να παρουσιαστεί σαν συνεχιστής των ηρωικών αγώνων του λαού μας δεν είναι καινούρια. Βέβαια με την εκδήλωση στην Καισαριανή και τα όσα ακολούθησαν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε level στην εξαπάτηση. Έχουμε και λέμε: την Κυριακή η κυβέρνηση δια στόματος πρωθυπουργού εμφανίστηκε ως τιμητής της «δρακογενιάς της αντίστασης». Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση έχει μειώσει τις συντάξεις όσων αντιστασιακών είναι εν ζωή, ενώ μία μέρα μετά από την “τιμή” στη δρακογενιά, ήρθε η επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής σε διαδήλωση συνταξιούχων. Έτσι “τιμά τη δρακογενιά” ο ΣΥΡΙΖΑ. Με διαστρέβλωση του αγώνα της και με το βούρδουλα σε όσους έχουν μείνει εν ζωή και βαδίζουν τον περήφανο δρόμο του αγώνα. Τέλος: θέλει πολύ θράσος μία κυβέρνηση, όπως του ΣΥΡΙΖΑ, που εφαρμόζει μνημόνια και άγριες περικοπές ενάντια στο λαό, που εμπλέκει τη χώρα βαθιά στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ-ΕΕ, που συνεχίζει τη συμμετοχή της χώρας στους πολέμους να εμφανίζεται και σαν συνεχιστής της ιστορίας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Τρίζουν τα κόκκαλα των νεκρών αγωνιστών του λαού μας… ΥΓ: Φήμες που θέλουν την κυβέρνηση να προετοιμάζει εκδήλωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου με συνδιοργανωτή την πρεσβεία των ΗΠΑ ελέγχονται ως ανακριβείς…

Περί «σοβιετίας» στην Παιδεία Η ΝΔ στην προσπάθεια της να διαφοροποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, (στα λόγια γιατί στην πράξη ταυτίζονται κι αυτό το διαπιστώνει στη ζωή του κάθε νέος), αποδίδει στο ΣΥΡΙΖΑ πράγματα που δεν κάνει. Γνωστή τακτική που υπηρετεί και τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα η ΝΔ δε διστάζει να “κάνει την τιμή” στον ΣΥΡΙΖΑ να τον “κατηγορεί” ότι χτίζει «σοβιετικό σύστημα στην Παιδεία». Για να τελειώνουμε με τις αρλούμπες και τα παπατζιλίκια της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ να τους θυμίσουμε ότι όσον αφορά την Παιδεία στη Σοβιετική Ένωση:  Κανένα παιδί δεν είχε την ανάγκη να αφήσει το σχολείο, για να βγει στο μεροκάματο για να βοηθήσει την οικογένειά του να τα βγάλει πέρα.  Καμία οικογένεια δεν έβαζε το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση του παιδιού της. Ήταν όλα δημόσια και δωρεάν.  Αποδείχτηκε στην πράξη ότι δεν υπάρχουν παιδιά που παίρνουν και δεν παίρνουν τα γράμματα. Όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 φοιτούσαν στο ίδιο σχολείο, έπαιρναν τις ίδιες γνώσεις, δεν υπήρχαν διαχωρισμοί.  Κάθε παιδί που σπούδαζε μία επιστήμη ήξερε πριν τελειώσει τις σπουδές του που θα πάει να δουλέψει με σταθερή δουλειά και δικαιώματα που σήμερα ούτε που φαντάζεται ένας νέος. Αυτά είναι μόνο μερικά από όσα ίσχυαν στο εκπαιδευτικό σύστημα της Σοβιετικής Ένωσης. Μερικά από τα επιτεύγματα που μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να προσφέρει. Και προφανώς όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας καμία σχέση δεν έχουν αυτά με τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπαίδευση.

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΕ ΕΙΔΑ Να έχεις καλεσμένο στην τελετή βράβευσης των αθλητών που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς τον... τέως βασιλιά, επειδή, λέει, ήταν κι αυτός ολυμπιονίκης πριν από 60 χρόνια! Καλά ρε Κοντονή, κανέναν πιο πρόσφατο ολυμπιονίκη δεν βρήκες ή μήπως έχεις καμιά ιδιαίτερη συμπάθεια στον Κοκό;

ΣΑΣ ΕΙΔΑ Στην ίδια εκδήλωση ρε Κοντονή να βγάζεις σέρλφι όλο νάζι και σκέρτσο δίπλα στη σεσημασμένη για τις ρατσιστικές-φασιστικές της αντιλήψεις Βούλα Παπαχρήστου. Έχουν βγάλει κι άλλοι σέλφι με την κυρία και τους ξέρεις…

Ένα φεστιβάλ που έψαχνες το διοργανωτή του Πριν λίγες μέρες έγινε στην Αθήνα το φεστιβάλ “ΣΠΟΥΤΝΙΚ”. Με μία πρώτη ματιά δεν έβρισκες το διοργανωτή του. Αυτός ήταν η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, που επέλεξε να θάψει το όνομα της προσπαθώντας -χωρίς αποτέλεσμα απ’ όσο φάνηκε- να τσιμπήσει κανέναν παραπάνω επισκέπτη. Η λέξη “ΣΥΡΙΖΑ” απ’ ότι φαίνεται δεν προκαλεί ενθουσιασμό στη νεολαία, που αν και επένδυσε προσδοκίες κι ελπίδες στο ΣΥΡΙΖΑ, αυτός με τη σειρά του τις έκανε συντρίμμια συνεχίζοντας τη αντιλαϊκή πολιτική από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις… Κατά τ’ άλλα στο φεστιβάλ υπήρχε… συνωστισμός από υπουργούς και την προσωπική τους ασφάλεια, μετακλητούς και κάποιες… δεκάδες νέων. Πάντως αν θέλουν να κάνουν και του χρόνου το φεστιβάλ, τους συστήνουμε να μοιράζουν δωρεάν ζακέτες και μπουφάν στους επισκέπτες τους… Δεν αντέχεται αλλιώς το βραδινό κρύο και η μοναξιά…

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

«Ο στόχος είναι κοινός, τα μέσα διαφέρουν»

5

27/09/2016

Αυτό σημείωνε ο ΣΕΒ (η ένωση των βιομηχάνων) πριν λίγες μέρες αναφερόμενος στις εξαγγελίες Τσίπρα και Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Όπως τόνιζε στο “εβδομαδιαίο δελτίο” του, «οι παρουσιάσεις των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη ΔΕΘ συγκλίνουν στην αναγκαιότητα ταχείας εξόδου από την κρίση και την ύφεση και τη μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς του μνημονίου». Απλά και κατανοητά οι βιομήχανοι εκφράζουν την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι έχουν στη διάθεσή τους δύο “άλογα” ταγμένα στην υπεράσπιση των κερδών τους και μπορούν να επιλέγουν σε ποιο θα ποντάρουν κάθε φορά. Αυτά για να μην ψαρώνει κανείς με τα παπατζιλίκια που ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά για το ιδεολογικό... χάος που χωρίζει το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ με αφορμή δευτερεύοντα θέματα, τα οποία οι ίδιοι επιλέγουν να σηκώνουν για να κρύψουν τη στρατηγική τους ταύτιση και να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους.

27/09/2016

Σωθήκαμε! Έχουμε ξαναγράψει για το κατά πόσο ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες (δεν) καταπολεμάει τη διαπλοκή και (δεν) εξασφαλίζει το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία, όπως προβάλει η κυβέρνηση. Και φυσικά το κύριο ζήτημα δεν είναι ούτε ο αριθμός των αδειών ούτε το ύψος του τιμήματος που προέκυψε από το διαγωνισμό. Δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε, όμως, τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης για τα 246 εκατομμύρια που θα εισπράξει σε βάθος τριετίας και θα διοχετεύσει, υποτίθεται, στην κοινωνική πολιτική. Ας υποθέσουμε ότι όλα αυτά τα χρήματα θα πάνε στους ανέργους (που δεν θα πάνε γιατί το μνημόνιο έχει συγκεκριμένους περιορισμούς). Οι άνεργοι σήμερα είναι 1,1 εκατομμύριο. Με απλή διαίρεση προκύπτει ότι σε κάθε άνεργο αντιστοιχούν 20 λεπτά του ευρώ τη μέρα για τρία χρόνια! Σαν να λέμε δύο τσίχλες... Και την ίδια στιγμή με βάση το μνημόνιο, στο ίδιο περίπου διάστημα θα περικοπούν 900 εκατ ευρώ από προνοιακά επιδόματα. Αυτά για να τελειώνουμε με τα ΣΥΡΙΖΑίϊκα παραμύθια...

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες την ίδια μέρα (27 Σεπτέμβρη). Στην πάνω φωτογραφία οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται σε ξενοδοχοϋπάλληλους που διαμαρτύρονταν στο υπουργείο εργασίας για τις περικοπές που δρομολογεί η κυβέρνηση στο εφάπαξ τους. Στην κάτω φωτό δυνάμεις των ΜΑΤ χαϊδεύονται με τους αντισυστημικούς χρυσαυγίτες έξω από το εφετείο που διεξάγεται η δίκη της ΧΑ, που προκαλούν επεισόδια αξιοποιώντας πτυσσόμενα γκλομπς κ.ά. Τα συμπεράσματα εύκολα για τον καθένα… ΥΓ: και στη μία και στην άλλη περίπτωση ο εντολέας των αστυνομικών δυνάμεων είναι ο ίδιος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Που λίγες μέρες αργότερα έδωσε εντολές να χτυπήσουν τους συνταξιούχους…

Ο παραμυθάς Κατρούγκαλος και πάλι εν δράσει Τις τελευταίες μέρες ο γνωστός παραμυθάς Κατρούγκαλος τα δίνει όλα κυριολεκτικά για να πείσει ότι το πόρισμα της “Επιτροπής Σοφών” για τα εργασιακά «είναι σε ιδιαίτερα θετική κατεύθυνση» για τους εργαζόμενους (τόσο θετικό που διατηρεί, για παράδειγμα, τον απαράδεκτο μισθολογικό διαχωρισμό ανάμεσα σε παλιούς και νέους εργαζόμενους...). Συγκεκριμένα λέει πως με το πόρισμα:  Εξασφαλίζεται η υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Δεν λέει, όμως, ότι μπαίνει προϋπόθεση η εργοδοτική ένωση που υπογράφει να καλύπτει το 50% των εργαζομένων του κλάδου, ενώ είναι γνωστή η τακτική των εργοδοτών να αποχωρούν από τις ενώσεις τους για να μην υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις συμβάσεις.

Και ναζί και γκαντέμω Πρόσφατα, η κόρη του πιο πλούσιου αρχηγού πολιτικού “κόμματος”, της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής δηλαδή, ανέβασε στο instagram μία φωτογραφία με την ίδια στις εξέδρες του Ολυμπιακός-ΑΠΟΕΛ, ο οποίος έληξε με ήττα του Ολυμπιακού. Η γκαντεμιά που έφερε (τρία δοκάρια, καμιά δεκαριά φάσεις κ.λπ.) είναι ένας ακόμα λόγος να μην ξαναπατήσει στο γήπεδο ούτε αυτή, ούτε κανένας άλλος από τη φασιστοφάρα της… Για το καλό των ελληνικών ομάδων…

 Επανέρχεται η συλλογική διαπραγμάτευση για την Εθνική Γενική ΣΣΕ. Δεν λέει, όμως, ότι ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από την «κατάσταση της ελληνικής οικονομίας». Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, αναμένεται να παίξουν τον φιλοεργοδοτικό τους ρόλο και οι «ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες» που προβλέπει το πόρισμα. Θα μπορούσαμε να πούμε και για άλλα σημεία που ο υπουργός παρουσιάζει με παραπλανητικό τρόπο. Η ουσία είναι πως προσπαθεί να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο για τα μέτρα που έρχονται με στόχο να αποφύγει την αντίδραση του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Τα ίδια έλεγε και για το ασφαλιστικό, η προπαγάνδα τους, όμως, γκρεμίστηκε από τις εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις. Το ίδιο θα γίνει και τώρα.

6

Βάζουμε μπροστά τις ανάγκες μας!

Όλοι οι μαθητές στον αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει!

Ά

λλη μια σχολική χρονιά ξεκίνησε… Άλλη μία φορά η κυβέρνηση δίνει στους μαθητές υποσχέσεις για ένα σχολείο πιο κοντά στις ανάγκες των μαθητών. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική και το αποδεικνύει η ίδια η ζωή των μαθητών. Η νέα χρονιά ξεκίνησε πάλι… …με μειωμένη χρηματοδότηση για την παιδεία. Μάλλον η κυβέρνηση πιστεύει ότι πέρυσι περίσσεψαν τα λεφτά για τα σχολεία και έκοψε ακόμα περισσότερα φέτος! …με κενά σε καθηγητές από όλες τις ειδικότητες που για να καλυφθούν βάζουν καθηγητές να διδάσκουν μαθήματα άλλων ειδικοτήτων. …με ελλείψεις και προβλήματα στις υποδομές, τα κτήρια, τα εργαστήρια, τους χώρους άθλησης.

Οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση χτυπάνε το δικαίωμα στη μόρφωση Η κυβέρνηση και το υπουργείο που έβαλαν και την παιδεία στο μνημόνιο, θέλουν να πείσουν ότι οι αλλαγές στο Γυμνάσιο αφορούν την καλύτερη μόρφωση των μαθητών, την “αναβάθμιση” του σχολείου, το στενότερο δέσιμο των καθηγητών με τους μαθητές κ.λπ. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που τα ακούμε αυτά. Τόσα χρόνια, κυβερνήσεις και υπουργοί προωθούν αλλαγές παρουσιάζοντας πάντα ότι επιδιώκουν ένα καλύτερο σχολείο. Και κάθε φορά, η ίδια ιστορία... Το δικαίωμα στην ολόπλευρη μόρφωση δέχεται απανωτά χτυπήματα! Αν όντως η αφετηρία όλων αυτών των αλλαγών είναι η αναβάθμιση του μορφωτικού ρόλου του σχολείου, γιατί η κυβέρνηση δεν εξασφαλίζει όλα τα απαραίτητα για τη λειτουργία του σχολείου; Γιατί βάζει καθηγητές να διδάσκουν μαθήματα άλλων ειδικοτήτων; Γιατί θέλει να μειώσει τον αριθμό των εκπαιδευτικών για να μειώσει το κόστος... Γιατί το μόνο που νοιάζει την κυβέρνηση είναι να εφαρμόσει τους στόχους του μνημονίου για μείωση των δαπανών για την παιδεία, τη στιγμή που δίνει εκατομμύρια ευρώ και δεκάδες φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και τους βιομήχανους, τα κέρδη των οποίων εκτιμώνται σε περισσότερα από 65 δισ. ευρώ! Όσο για το στενότερο δέσιμο καθηγητώνμαθητών... δε μας λένε πώς θα γίνει αυτό, αφού οι περισσότεροι καθηγητές θα τρέχουν από μάθημα σε μάθημα και από σχολείο σε σχολείο και δε θα ξέρουν ούτε τα ονόματα των μαθητών.

Η κυβέρνηση πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δε λέει κουβέντα για το τι πραγματικά μαθαίνουν οι μαθητές! Γιατί η αλήθεια είναι πως και η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων σύμφωνα με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε αυτόν τον τομέα. Δηλαδή, οι μαθητές να παίρνουν αποσπασματικές γνώσεις που θα παπαγαλίζουν, να μαθαίνουν ψέματα και διαστρεβλώσεις για όσα έχουν γίνει στην ιστορία αλλά και όσα γίνονται σήμερα γύρω μας, να υιοθετούν και να υπερασπίζονται τα σάπια ιδανικά αυτού του συστήματος, τον ατομισμό, την εκμετάλλευση, τη λογική “ο θάνατός σου η ζωή μου”. Την ίδια ώρα μιλάνε για κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, όταν μεταφέρουν τις εξετάσεις σε όλη τη διάρκεια του Λυκείου (!!!), που πλέον θα απευθύνεται σε ακόμα λιγότερα παιδιά λόγω δυσκολίας και κόστους για να αντεπεξέλθουν.

Μόνη λύση ο αγώνας των μαθητών για το σχολείο που έχουν ανάγκη! Αυτό το σχολείο για το οποίο υπερηφανεύεται η κυβέρνηση δεν ακουμπά στις ανάγκες και τα όνειρα των μαθητών! Άλλωστε, η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στην παιδεία δεν είναι ξεκομμένη από αυτήν που ακολουθεί σε όλα τα υπόλοιπα. Περιμένει κανείς ότι θα εξασφαλίσουν δημόσια και δωρεάν παιδεία υψηλού επιπέδου για όλα τα παιδιά, τη στιγμή που

τσακίζουν τις οικογένειές μας με τα χαράτσια, τους φόρους, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, το χτύπημα όλων των δικαιωμάτων σε Υγεία, Ασφάλιση κ.λπ.; Οι μαθητές έχουν ανάγκη από ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει! Ένα σχολείο που θα βοηθά-

ει κάθε μαθητή να αναπτύσσει την κρίση και την προσωπικότητά του, τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά του, που θα λαμβάνει υπόψη την ανάγκη του για πολιτισμό και αθλητισμό. Αυτό το σχολείο έχουν ανάγκη οι μαθητές και δε χωράει καμία αναμονή για να το διεκδικήσουν, μαζί με το όλο το λαό!

Μια γεύση από το τι μας περιμένει...

!! !

Ένα Λύκειο - “ατέλειωτο εξεταστικό κέντρο” ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ... Σύμφωνα με πόρισμα του προέδρου της επιτροπής διαλόγου για την παιδεία, Α. Λιάκου, προτείνεται η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, ενώ για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να υπολογίζεται ο βαθμός όλων των μαθημάτων από το διετές Λύκειο που ετοιμάζουν, καθώς και πρόσθετα κριτήρια (εξετάσεις, συνέντευξη κ.λπ.) από τα ίδια τα ΑΕΙ-ΤΕΙ... Εμείς το μόνο που έχουμε να θυμίσουμε στην κυβέρνηση και στο υπουργείο είναι τα συνθήματα των ίδιων των μαθητών, όταν με τους αγώνες τους κατάργησαν την τράπεζα θεμάτων: “Τρολάρισμα στην τράπεζα θεμάτων, στο “νέο λύκειο” και στην κυβέρνηση, εμείς στους δρόμους θα ’μαστε και πάλι για μόρφωση και για ζωή!”...

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

7

Συναγερμός στα ΕΠΑΛ!

Η

νέα σχολική χρονιά επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις για τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Δεν πρόλαβαν καλά-καλά να ανοίξουν τα σχολεία και πολλοί μαθητές βρέθηκαν στον αέρα βλέποντας τις ειδικότητές τους να καταργούνται, τομείς να συγχωνεύονται. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση, δια στόματος του Υπουργού Παιδείας, διατυμπανίζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί πως τα σχολεία φέτος άνοιξαν κανονικά, χωρίς προβλήματα και ότι τα ΕΠΑΛ “αναβαθμίζονται”... Άρα, για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι πρόβλημα ότι ο μαθητής που είναι Γ΄ Λυκείου και προσπαθεί να τελειώσει μια ειδικότητα ξαφνικά και αφού έχει ήδη ξεκινήσει η χρονιά, πρέπει να βρει κάτι άλλο, χωρίς μάλιστα να έχει και Έχουμε χορτάσει από τα ωραία λόγια τους… ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ! Η αλήθεια είναι πως η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενες και όλοι μαζί έβαλαν την παιδεία στο μνημόνιο. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο. Ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που εφαρμόζονται και στις άλλες χώρες και στόχο έχουν οι νέοι εργαζόμενοι να είναι εύκολα αναλώσιμοι, να έχουν μειωμένες απαιτήσεις, και ιδιαίτερα οι μαθητές της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης που αμέσως μετά το σχολείο θα βγουν στην αγορά εργασίας. Για να ρίξει στάχτη στα μάτια, η κυβέρνηση μέσω των διευθυντών και μερίδας καθηγητών στα ΕΠΑΛ πλέκει το εγκώμιο για το 4ο έτος μαθητείας, το οποίο παρουσιάζει σαν πλεονέκτημα απέναντι στους υπόλοιπους μαθητές των Γενικών Λυκείων. Λένε: «είστε τυχεροί γιατί και να μην περάσετε κάπου μπορείτε να πάτε να δουλέψετε για ένα χρόνο σε μια επιχείρηση και έτσι και θα αποκτήσετε εμπειρία και θα πληρώνεστε» ή ότι «αν είσαι και καλός στη δουλειά σου μπορεί να σε κρατήσουν μετά».

Και εμείς ρωτάμε... Γιατί η πρακτική άσκηση να μην είναι ενταγμένη στην εκπαιδευτική διαδικασία από την αρχή, με τρόπο που να εξασφαλίζεται η ουσιαστική επαφή του μαθητή με μία γκάμα επαγγελμάτων και ομάδες τεχνών, ανοίγοντας παράλληλα τους ορίζοντές του; Και όλα αυτά εξασφαλίζοντας πως οι μαθητές θα παίρνουν όλες εκείνες τις γενικές γνώσεις που χρειάζεται, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν την εξέλιξη της τεχνικής και της επιστήμης, όποια ειδικότητα και αν επιλέξουν; Η αλήθεια είναι πως κρύβουν οτι με το καθεστώς της μαθητείας, αυτό που εξασφαλίζεται είναι να βρίσκουν οι επιχειρήσεις φθηνούς εργαζόμενους, ενώ μόλις τελειώνει το έτος μαθητείας θα παίρνουν τους επόμενους μαθητευόμενους με τους ίδιους άσχημους όρους, πετώντας τους προηγούμενους στην ανεργία. Παράλληλα υλοποιούν τον στόχο που μπαίνει και από το τρίτο μνημόνιο, που δεν είναι άλλος από την γενίκευση της παροχής δεξιοτήτων και ικανοτήτων σε βάρος της γενικής μόρφωσης. Απόκτηση δεξιοτήτων, όμως, σημαίνει απόκτηση “γνώσεων” με ημερομηνία λήξης, χωρίς βάσεις, που γρήγορα ξεπερνιούνται.

τις απαραίτητες βάσεις από τις προηγούμενες τάξεις. Ή μήπως είναι καλύτερο να ταξιδεύει χιλιόμετρα καθημερινά για να μπορέσει να συνεχίσει σε ένα άλλο ΕΠΑΛ, αλλάζοντας σχολείο, μετά από ένα ή και δύο χρόνια; Και για τους μαθητές της Β΄; Είναι σίγουροι ότι η ειδικότητα που θέλουν θα υπάρχει του χρόνου ή αν είναι λίγα τα άτομα σε αυτήν, θα ακολουθήσουν και αυτοί τον ίδιο δρόμο; Όμως και εκεί που δε συμβαίνει αυτό, δε σημαίνει ότι είναι όλα ρόδινα. Τα περισσότερα βιβλία ειδικότητας δεν έχουν φτάσει ακόμα, υπάρχουν κενά στο πρόγραμμα, ελλείψεις σε καθηγητές, αίθουσες και εργαστήρια. Αυτή είναι λοιπόν η διαφορά που κάνει η σημερινή κυβέρνηση.

Από την κινητοποίηση των μαθητών ΕΠΑΛ στο υπουργείο Παιδείας στις 5/10 για να μην καταργηθεί καμία ειδικότητα-τομέας.

Σ

τους μαθητές των ΕΠΑΛ δεν αξίζει η ζωή και το μέλλον της περιπλάνησης, της ανασφάλειας, της μισοδουλειάς και της ανεργίας που τους ετοιμάζουν. Για τους μαθητές των ΕΠΑΛ υπάρχει μόνο ένας δρόμος και αυτός είναι του συλλογικού, οργανωμένου πολύμορφου αγώνα με αντοχή και διάρκεια για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει. Διεκδικούμε:  Να μην κλείσει κανένα τμήμα στα ΕΠΑΛ. Κάθε μαθητής να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει και να την ολοκληρώνει χωρίς εμπόδια.  Να δοθούν τώρα όλα τα βιβλία ειδικοτήτων.  Το Υπουργείο και η κυβέρνηση να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για να λειτουργήσουν κανονικά τα ΕΠΑΛ.  Σύγχρονα εργαστήρια για να μπορούν οι μαθητές να παρακολουθούν σωστά την ειδικότητά τους.  Μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο (2 εκπαιδευτικοί ανά 10 μαθητές).  Πτυχίο στα 3 χρόνια και να είναι η μόνη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος.  Η πρακτική άσκηση στα ΕΠΑΛ να είναι ενταγμένη στη μάθηση. Ασφάλιση και πληρωμή με βάση το κατώτερο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη.  Δωρεάν και ασφαλής μετακίνηση για όλους τους μαθητές, όλες τις ώρες της ημέρας.  Ένα γεύμα για κάθε μαθητή.  Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους.

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ να βάλουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες!

8

Για τι ψηφίζουν οι μαθητές στις μαθητικές εκλογές;

Τι είναι τα 5μελή - 15μελή;

Μ

πήκε για τα καλά η νέα σχολική χρονιά και ήδη σε πολλά σχολεία ξεκίνησαν οι μαθητικές εκλογές. Για ποιο πράγμα όμως ψηφίζουν οι μαθητές σε αυτές τις εκλογές; Μέσα από τις μαθητικές εκλογές οι μαθητές ψηφίζουν για να αναδειχθούν τα μέλη των 5μελών και 15μελών συμβουλίων τους, για το τμήμα και το σχολείο τους αντίστοιχα, να εκλέξουν τους μαθητές που θα τους εκπροσωπούν. Αυτή η διαδικασία είναι πολύ σημαντική, γιατί τα μαθητικά συμβούλια παίζουν ή μπορούν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στο πώς θα λειτουργεί η μαθητική κοινότητα σε κάθε σχολείο. Έχουν ευθύνη για το πώς οργανώνεται η ζωή των μαθητών μέσα, αλλά σε μεγάλο βαθμό και έξω από το σχολείο.

Οι μαθητικές εκλογές είναι υπόθεση των μαθητών!

Οι μαθητές εκλέγουν αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια!

Η διεξαγωγή των μαθητικών εκλογών είναι αποκλειστικά υπόθεση και ευθύνη των ίδιων των μαθητών μέσα σε κάθε τάξη και σχολείο. Οι ίδιοι οι μαθητές συζητάνε, αποφασίζουν για το πότε θα κάνουν τις εκλογές τους, τις ορίζουν και τις προετοιμάζουν πρακτικά αλλά και ουσιαστικά. Καταγράφουν τους υποψήφιους, που μπορούν να είναι όσοι μαθητές θέλουν, εκλέγουν εφορευτική επιτροπή και πραγματοποιούν τις εκλογές τους. Σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν έχει καμία δουλειά να αναμειχθεί το υπουργείο, οι διευθυντές ή οι καθηγητές. Αυτό άλλωστε προβλέπει και ο Μαθητικός Κανονισμός που ισχύει.

Η ουσιαστική προετοιμασία των μαθητικών εκλογών είναι να ανοίξει συζήτηση σε κάθε τάξη και σχολείο. Συζήτηση για όσα αντιμετωπίζουν οι μαθητές, για τις ανάγκες τους, για τις ιδέες και τα ενδιαφέροντά τους. Να γίνει συζήτηση για την ανάγκη να εκλεγούν στα μαθητικά συμβούλια αγωνιστές μαθητές, που θα πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη αγώνων για καθετί που απασχολεί. Να εκλεγούν μαθητές που είναι “μέσα σε όλα” και θα πάρουν πρωτοβουλίες για να αποκτήσει ζωή το σχολείο. Παράλληλα να γίνει συζήτηση για την ανάγκη να υπάρξει συντονισμός ανάμεσα στα σχολεία, ώστε να δυναμώνει ο κοινός αγώνας όλων των μαθητών.

Με αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια οι μαθητές παλεύουν για το σχολείο και τη ζωή που τους αξίζει! Ποιος είναι ο ρόλος των 5μελών-15μελών; Τα μαθητικά συμβούλια που εκλέγονται κάθε χρόνο έχουν λόγο και πρωτεύοντα ρόλο για το πώς οργανώνεται η ζωή της μαθητικής κοινότητας. Η δράση τους δεν αφορά μόνο τη συνεδρίασή τους, τη συμμετοχή σε μία πορεία ή τη διοργάνωση μιας εκδρομής. Ο ρόλος των 5μελών-15μελών αφορά όλα τα παραπάνω και όσες άλλες δραστηριότητες μπορούν να αναπτυχθούν μέσα και έξω από το σχολείο. Τα μαθητικά συμβούλια μπορούν και πρέπει:  Να οργανώνουν τη συζήτηση μέσα στο σχολείο για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές. Να οργανώνουν τον αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη, κόντρα στο σχολείο που φτιάχνουν στα μέτρα τους η κυβέρνηση, η ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν.  Να δίνουν ζωή σε κάθε δραστηριότητα μέσα στο σχολείο, για να αναπτυχθεί η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ των μαθητών. Για να γίνει πράξη το σύνθημα “ένας για όλους και όλοι για έναν”, για να μην έχουν χώρο να σταθούν ούτε οι φασίστες ούτε το ναζιστικό τους δηλητήριο μέσα στα σχολεία.

 Να πρωτοστατήσουν για να γίνονται σταθερά συνελεύσεις στις τάξεις ακόμα και σε όλο το σχολείο, ώστε να μπορούν οι μαθητές να εκφράζουν τη γνώμη και τις ανησυχίες τους, να συζητάνε για τα αιτήματα και τις μορφές του αγώνα τους.  Να λειτουργήσουν ή να δημιουργήσουν εκεί που δεν υπάρχουν, ομάδες μαθητών, αθλητικές, πολιτιστικές κ.λπ. που θα οργανώνουν διάφορες δραστηριότητες, τουρνουά, εκδηλώσεις, εκθέσεις, ό,τι τραβάει η ψυχή των μαθητών.  Να απαιτούν τους απαραίτητους χώρους και υποδομές για τη λειτουργία αυτών των ομάδων μέσα και έξω από το σχολείο.  Να έχουν λόγο για το ίδιο το περιεχόμενο του σχολείου, βγάζοντας εφημερίδες, ενημερωτικά φυλλάδια, στήνοντας blogs για να ενημερώνονται και να συμμετέχουν στις διάφορες δραστηριότητες όλοι οι μαθητές. Όλα αυτά αφορούν κάθε μαθητή, αλλά τα μαθητικά συμβούλια που θα εκλεγούν έχουν την ευθύνη να είναι οι οργανωτές αυτής της δραστηριότητας.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

9

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

Κ

ρίση, πόλεμος, προσφυγιά, φτώχεια, αδικία... Φαινόμενα που κάθε μέρα βλέπει, ακούει και ζει ένας μαθητής. Πολλοί αναρωτιούνται τι φταίει, ψάχνουν να βρουν τη λύση… Στην Έκθεση της Γ’ Λυκείου, για παράδειγμα, ως λύση σε όλα αυτά αναφέρεται: «αν βελτιωνόταν η παιδεία, αν είχαν αναπτυχθεί περισσότερο τα ανθρωπιστικά

χαρακτηριστικά, τότε θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο». Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Με αφορμή αυτή τη θεματική, είναι ευκαιρία για τους μαθητές να ρωτήσουν, να συζητήσουν, να προβληματιστούν μέσα στην τάξη. Ας πάρουμε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα...

Πόλεμος και προσφυγιά

Μπορείς να αναζητήσεις και να βρεις την αιτία των προβλημάτων…

Ένα από τα θέματα που είναι στην επικαιρότητα -ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνοείναι τα ανθρώπινα ποτάμια από πρόσφυγες. Ολόκληρες οικογένειες ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους ώστε να ξεφύγουν από την πείνα και την εξαθλίωση που εντάθηκε με τον πόλεμο, να γλιτώσουν από τις βόμβες, τις πολεμικές συρράξεις, τον θάνατο. Όμως γιατί έγινε ο πόλεμος; Είναι η έλλειψη παιδείας; Φυσικά δεν είναι αυτός ο λόγος. Η αιτία βρίσκεται στα οικονομικά συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν διεξάγουν πολέμους για να αρπάξουν προς όφελός τους μεγαλύτερο μέρος από την πίτα των κερδών.

Αύξηση της φτώχειας Η φτώχεια και η εξαθλίωση, που μέσα στην κρίση έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις, από πού προέρχονται; Φταίει η έλλειψη παιδείας και γι’ αυτό; Μήπως όλοι οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές δεν πήραν τη σωστή παιδεία και γι’ αυτό εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους τους; Η εκμετάλλευση των εργαζομένων από τα αφεντικά δεν είναι ζήτημα καλής ή κακής παιδείας. Είναι ο τρόπος που λειτουργεί το σημερινό εκμεταλλευτικό σύ-

στημα. Έτσι βγάζουν τα αμύθητα κέρδη τους, από τους πετσοκομμένους μισθούς, από την απλήρωτη εργασία.

Μόλυνση του περιβάλλοντος Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Τι ευθύνεται, για παράδειγμα, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Είναι η έλλειψη παιδείας για μια πιο περιβαλλοντική συνείδηση; Είναι η έλλειψη παιδείας το πρόβλημα ή ότι βιομηχανίες σε όλο τον κόσμο παράγουν τεράστιες ποσότητες ρύπων σε καθημερινή βάση; Ρύποι που θα μπορούσαν να μειωθούν. Αυτό όμως θα σήμαινε ότι οι βιομήχανοι θα ξόδευαν χρήματα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες της επιχειρηματικότητας, που αποτελούν ευαγγέλιο στο σημερινό σύστημα. Μπροστά στον ανταγωνισμό για το μέγιστο κέρδος δεν λογαριάζεται καμία επίπτωση στη ζωή ούτε της σημερινής, ούτε της επόμενης γενιάς. Ο καπιταλισμός σαν σύστημα ζει και αναπνέει ώστε μια χούφτα άνθρωποι να κερδίζουν σε βάρος των πολλών. Τρέφεται από την αδικία. Γι’ αυτό προσπαθεί να την αναπαράγει και στις συνειδήσεις των μαθητών, σαν κάτι δεδομένο. Διαλέξεις, μαθήματα, πρότζεκτ που αποθεώνουν την επιχειρηματικότητα, τον ανταγωνισμό, τη λογική του κέρδους του ενός σε βάρος των πολλών.

Τα προβλήματα που βλέπει, ακούει, ζει σήμερα ένας μαθητής δεν είναι ούτε σημερινά, ούτε τοπικά. Δεν ευθύνεται το DNA των Ελλήνων, δεν ευθύνεται το πονηρό μυαλό τους και η έλλειψη παιδείας τους. Αν ήταν έτσι, όλα τα παραπάνω παραδείγματα δεν θα είχαν κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο, όπως γίνεται σήμερα. Κάθε σύστημα, οργανωμένα διαπαιδαγωγεί με τις δικές του αξίες και ιδανικά, μέσα από το σχολείο, τα ΜΜΕ, τα πρότυπα που προβάλλει. Το σημερινό σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, σαν τέτοιες έχει τον ατομικό δρόμο ζωής, τον συμβιβασμό, την κομπίνα. Αυτά απαρτίζουν την “παιδεία” που παρέχει σήμερα το σύστημα σε έναν νέο. Η αιτία, λοιπόν, βρίσκεται στην κοινωνία που ζούμε. Οι πόλεμοι γίνονται για να μεγαλώνουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές. Το ότι δεν παίρνονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος εκεί που πραγματικά χρειάζεται, γίνεται για να μη “σπαταλήσουν χρήματα” οι καπιταλιστές. Η φτώχεια και η εξαθλίωση για τους πολλούς υπάρχει για να ζουν στη χλιδή και στα πλούτη οι λίγοι, τα αφεντικά. Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν, σε μία

κοινωνία που δεν θα έχει για “θεό” το κέρδος, αλλά την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και των παιδιών του. Θα μπει τέλος στους πολέμους, στη φτώχεια, στην προσφυγιά από τους ίδιους τους λαούς όταν θα αναλάβουν οι ίδιοι να χτίσουν μία κοινωνία διαφορετική, μία κοινωνία που θα βάλει τέρμα στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη σοσιαλιστική κοινωνία. Σε αυτήν την κοινωνία ταιριάζει και άλλο σχολείο, άλλη παιδεία, άλλες αξίες. Αυτές της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας και της προσφοράς για το καλό όλου του λαού και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

“Χρειάζονται πολλά τον κόσµο για ν’ αλλάξεις, Οργή κι επιµονή, γνώση κι αγανάκτηση Χρειάζονται πολλά τον κόσµο για ν’ αλλάξεις Γρήγορη αντίληψη, βαθύς στοχασµός.” Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η κρίση, ο πόλεμος, η φτώχεια, η προσφυγιά δεν είναι ζήτημα παιδείας... Η αιτία βρίσκεται στο εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε, που βασανίζονται οι πολλοί για να πλουτίζουν οι λίγοι!

.

10

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

135 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΟ

«Αγωνίστηκα με τη ζωγραφική μου

Σ

το προηγούμενο φύλλο του “Οδηγητή” ξεκινήσαμε και επίσημα τη νέα μας στήλη “Πάμε... Γυμνάσιο”, που φιλοδοξεί να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον όλων των μαθητών, με θέματα που αγγίζουν, προβληματίζουν, απασχολούν και ενδιαφέρουν. Σ’ αυτό το φύλλο θα ασχοληθούμε με την τέχνη και πιο συγκεκριμένα

θα γνωρίσουμε καλύτερα, με αφορμή τα 135 χρόνια από τη γέννησή του, τον Πάμπλο Πικάσο, τον μεγάλο αυτόν κομμουνιστή καλλιτέχνη, που με το έργο και την προσωπικότητά του, με την πρωτοτυπία, την ευρηματικότητα και την καλλιτεχνική του ιδιοφυία έβαλε τη δική του σφραγίδα στον 20ο αιώνα.

Ποιος ήταν ο Πάμπλο Πικάσο; Γεννημένος στη Μάλαγα της Ισπανίας (18811973), ο Πικάσο ξεκίνησε να ζωγραφίζει από πολύ μικρή ηλικία δείχνοντας από νωρίς το ταλέντο του. Μετά τις σπουδές σε τοπική σχολή καλών τεχνών στη Λα Κορούνια, εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη όπου ήρθε σε επαφή με πρωτοπόρους καλλιτέχνες της εποχής και αργότερα στο Παρίσι. Με το τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και τιμήθηκε δύο φορές, το 1950 με το βραβείο “Στάλιν” και το 1962 με το βραβείο “Λένιν”.

Γιατί έγινε κομμουνιστής; Σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ριζοσπάστης” στις 16/2/1945, ο Πάμπλο Πικάσο, αναφέρει: «Η προσχώρησή μου στο Κομμουνιστικό Κόμμα είναι η λογική συνέπεια όλης μου της ζωής, όλου μου του έργου γιατί, είμαι υπερήφανος γι’ αυτό, δεν πήρα ποτέ τη ζωγραφική σαν διασκέδαση ή ψυχαγωγία. Θέλησα με το σχέδιο και το χρώμα, αυτά ήταν το όπλα μου, να μπω όσο πιο βαθιά μπορούσα στην ανθρώπινη ψυxή, πιο βαθιά στη γνώση του κόσμου που μας λυτρώνει κάθε μέρα και περισσότερο. Προσπάθησα με τον δικό μου τρόπο να εκφράσω αυτό που νόμιζα πιο αληθινό, πιο δίκαιο, πιο υψηλό, κι όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες ξέρουν καλά πως αυτό είναι και το πιο ωραίο. ...Ναι, τώρα ξέρω πως αγωνίστηκα με τη ζωγραφική μου πάντα σαν αληθινός επαναστάτης. Κατάλαβα όμως ταυτόχρονα πως αυτό μόνο δε φτάνει. Τα τελευταία τούτα χρόνια της τρομερής καταπίεσης μου δείξανε πως είχα την υποχρέωση να πολεμήσω όχι μόνο για την τέχνη μου μα με ολόκληρο το είναι μου. Και τότε πήγα προς το Κομμουνιστικό Κόμμα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, γιατί στο βάθος ήμουνα πάντα μαζί του. (...) Μήπως δεν είν’ αλήθεια πως το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι εκείνο που προσπάθησε περισσότερο να γνωρίσει και ν’ αναστηλώσει τον κόσμο, να κάνει τους σημερινούς και τους αυριανούς ανθρώπους πιο λεύτερους, πιο ευτυχισμένους, με καθάρια και τίμια σκέψη; Δεν είν’ αλήθεια πως οι κομμουνιστές αποδείχτηκαν οι πιο θαρραλέοι τόσο στη Γαλλία, όσο και στην ΕΣΣΔ και στην Ισπανία μου; Γιατί τάχα να διστάζω; Μήπως από φόβο μην αναλάβω υποχρεώσεις; Όμως αντίθετα ποτές δεν ένιωσα τον εαυτό μου τόσο λεύτερο, τόσο ολοκληρωμένο...».

Ο Πικάσο για τον ρόλο της τέχνης... «Τι νομίζετε ότι είναι ένας καλλιτέχνης; Ένας ηλίθιος που έχει μάτια μόνο αν είναι ζωγράφος, αυτιά μόνο αν είναι μουσικός ή μια λύρα σε κάθε γωνιά της καρδιάς του αν είναι ποιητής (...); Κάθε άλλο: είναι ταυτόχρονα ένα πολιτικό ον που ευαισθητοποιείται διαρκώς από τα θλιβερά, τα παράφορα ή τα ευχάριστα που συμβαίνουν στον κόσμο... Κανένας πίνακας δε δημιουργήθηκε για να διακοσμεί σπίτια. Είναι ένα εργαλείο πολέμου για επίθεση αλλά και για άμυνα εναντίον του εχθρού.»

Αλήθεια Πικασσό Παύλε υπάρχεις Και µαζί µε σένα εµείς υπάρχουµε Ολοένα χτίζουν µαύρες πέτρες γύρω µας-αλλά συ γελάς Μαύρα τείχη γύρω µας-αλλά συ µε µιας Ανοίγεις πάνω τους µυριάδες πόρτες και παράθυρα. Απόσπασμα από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη “Ωδή στον Picasso”

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

11

σαν αληθινός επαναστάτης...» Τέχνη-όπλο για την πραγματική ελευθερία του ανθρώπου!

Γκουέρνικα Στις 26 Απρίλη 1937, η γερμανική αεροπορία των ναζί, σε συνεννόηση με τον Ισπανό δικτάτορα Φράνκο, ισοπεδώνει την κωμόπολη Guernica της Ισπανίας, που κόστισε τη ζωή σε 1.650 ανθρώπους και ισοπέδωσε το 70% της πόλης. «Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών», σημείωνε στο ημερολόγιό του ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν καταγράψει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκουέρνικα, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα τη μεγαλύτερη αγριότητα του πολέμου. Με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το έργο φυγαδεύτηκε στις ΗΠΑ. Οταν οι ναζί κατέλαβαν το Παρίσι στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, προσήγαγαν τον Πικάσο και ένας φασίστας αξιωματικός τού έδειξε μια φωτογραφία του πίνακα ρωτώντας τον: - Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι ο Πικάσο απάντησε: Οχι, Εσείς!

Κεφάλι γυναίκας που κλαίει (1937) Μετά από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 τα έργα του Πικάσο αρχίζουν βαθμιαία να αντανακλούν τα γεγονότα της εποχής του. Η αντίδρασή του μπροστά στον πόλεμο, την καταπάτηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τον πόνο και τη δυστυχία εκφράστηκε μέσα από υπερβολική παραμόρφωση και τις συγκλονιστικές μορφές, όπως αποτυπώθηκαν και στο “κεφάλι της γυναίκας που κλαίει”.

Το οστεοφυλάκιο (1944-45) Το έργο “Το οστεοφυλάκιο” το ζωγράφισε ο Πικάσο με αφορμή τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζιστών φασιστών.

Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1952) Σφαγή στην Κορέα (1951) Στον πίνακά του “Σφαγή στην Κορέα” ο Πικάσο καταγγέλλει τη φρίκη του πολέμου. Οι εκτελεστές δεν είναι απλοί στρατιώτες. Είναι η απαίσια, πολεμική μηχανή αυτού του συστήματος που ζούμε μια μάζα σιδερόφραχτων ρομπότ, που σημαδεύει έγκυες γυναίκες, ανήλικα παιδιά και μωρά στην αγκαλιά

των μανάδων. Σημαδεύει την ίδια τη ζωή, τη γέννηση της ζωής. Με αυτόν τον πίνακα, ο Πικάσο, θα καταγγέλλει στους αιώνες τη φρίκη των σφαγών του ιμπεριαλισμού, θα μιλάει εξ ονόματος όλων των σφαγών, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, στην Ασία, στην Ευρώπη, σ΄ όλο τον κόσμο...

Το διάσημο σκίτσο του Πικάσο για τον Νίκο Μπελογιάννη στην άκρη του μένει ανοιχτό. Οταν τον ρώτησαν για δεν το έκλεισε, απάντησε: «Εναν τόσο μεγάλο άνθρωπο δεν μπορείς να τον κλείσεις σε ένα πορτρέτο»...

Το περιστέρι της ειρήνης Ο Πάμπλο Πικάσο είναι ο δημιουργός του “Περιστεριού της Ειρήνης”, ζωγραφίζοντάς το και δίνοντάς του τη σημασία που έχει σήμερα, ως παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης. Ο ίδιος, άλλωστε, αναδείχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία του Παγκόσμιου Κινήματος Ειρήνης.

12

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Θα διεκδικήσουμε τις σπουδές και το μέλλον που μας ανήκει!

Τ

ην Κυριακή στις 25 Σεπτέμβρη, με το ξεκίνημα του νέου ακαδημαϊκού έτους η εκτελεστική γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών πραγματοποίησε συνεδρίαση για να καθορίσει τους φετινούς στόχους και τις προτάσεις πάλης με τις οποίες καλεί κάθε φοιτητικό και σπουδαστικό σύλλογο, κάθε Διοικητικό Συμβούλιο, κάθε Eπιτροπή Aγώνα σχολής, έτους, εργαστηρίου, αμ-

φιθεάτρου, κάθε σπουδαστή και φοιτητή να συμπορευτεί και να αγωνιστεί. Παρακάτω παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στις 29 του Σεπτέμβρη, στο κτίριο του Νέου Χημείου στην Αθήνα, προκειμένου να παρουσιαστούν οι προτάσεις της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ. στέγαση-μετακίνηση-βιβλία-αναλώσιμα, για ανέγερση νέων εστιών στην ευθύνη του κράτους, για επίδομα ενοικίου.

Ο Κώστας Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού Αθήνας, ξεκίνησε την ομιλία παρουσιάζοντας αναλυτικά την σημερινή κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση, σχολιάζοντας την πρόσφατη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για την ανώτατη εκπαίδευση.

 Όποιος δε δέχεται να είναι πελάτης στη μόρφωση - εμπόρευμα, να παλέψει για να φύγουν από τα ΑΕΙ-ΤΕΙ οι επιχειρήσεις, να παλέψει ενάντια στην επιχειρηματική δράση των ιδρυμάτων, να παλέψει για την κατάργηση των αντιδραστικών νόμων της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση όπως ο Νόμος-Πλαίσιο και το σχέδιο Αθηνά.

[…] «Η εικόνα που παρουσίασαν για την κατάσταση των Πανεπιστημίων τόσο η σημερινή κυβέρνηση, μέσω της τοποθέτησης του Πρωθυπουργού, όσο και οι εκπρόσωποι των προηγούμενων κυβερνήσεων, Μητσοτάκη και Γεννηματά είναι εκτός τόπου και χρόνου... Η αλήθεια είναι ότι όσο τους ακούγαμε, τόσο πιστεύαμε ότι ζουν σε άλλο πλανήτη. Εμείς απαντάμε τόσο στην σημερινή κυβέρνηση, όσο και στις προηγούμενες: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί... Την ίδια ώρα που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στήνουν ψευτοκαυγαδάκια μπροστά στις κάμερες, για τα μάτια του κόσμου, δεν ξεχνάμε ότι μαζί ψήφισαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ και ΠΑΣΟΚ το 3ο μνημόνιο, στο οποίο περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων και τεράστιες περικοπές για την Παιδεία. Δεν ξεχνάμε ότι τόσο ο ένας, όσο και ο άλλος προχωρήσατε σε κουρέματα αποθεματικών των σχολών μας οδηγώντας τα Ιδρύματά μας ένα βήμα πριν τον οικονομικό στραγγαλισμό. Παίξτε όσα επικοινωνιακά παιχνίδια θέλετε, το Μνημόνιο για την Παιδεία μαζί το ψηφίσατε και το εφαρμόζετε. Τους φοιτητές και τους σπουδαστές θα τους βρείτε απέναντί σας και αυτό είναι δέσμευση!!! Έστησαν χθες μία κοκορομαχία μέσα στη Βουλή όπου η κυβέρνηση παρουσιαζόταν ως υπερασπιστής του δημόσιου Πανεπιστημίου και η ΝΔ ως υπερασπιστής του ιδιωτικού Πανεπιστημίου. Ση-

κώνουν σκόνη για να θολώσουν την πραγματικότητα, που είναι ότι, το σημερινό δημόσιο Πανεπιστήμιο που υπερασπίζονται και οι δύο είναι ένα Πανεπιστήμιο που λειτουργεί ακριβώς όπως οι επιχειρήσεις. Γι’ αυτό έχει παραδοθεί η φοιτητική μέριμνα σε ιδιώτες μετατρέποντας τους φοιτητές σε πελάτες, γι’ αυτό η έρευνα πραγματοποιείται κατά παραγγελία επιχειρήσεων, γι’ αυτό μεταφέρεται γνώση έξω από το πτυχίο σε πανάκριβα πιστοποιητικά και σεμινάρια. Υποστηρικτές του Πανεπιστημίου-επιχείρηση στους συλλόγους των φοιτητών και των σπουδαστών δεν πρέπει να βρουν. Εμείς θέλουμε η επιστήμη μας να διευκολύνει και να βελτιώνει τη ζωή του εργαζόμενου ανθρώπου, να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο, να πολεμά τον σκοταδισμό και την αμάθεια, να αξιοποιείται στην προστασία του εργαζομένου στη δουλειά, στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, να υπηρετεί το δίκιο και την συνεχή πάλη για ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών. Θέλουμε όταν ολοκληρώνουμε τις σπου-

δές μας να έχουμε την απαραίτητη επιστημονική γνώση, ώστε να προσφέρουμε στην κάλυψη των αναγκών του λαού και όχι επιστήμη κατά παραγγελία των κερδών των αφεντικών. Η μόρφωση να μην είναι εμπόρευμα, αποκλειστικά δωρεάν σπουδές για όλους, να σταματήσει ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός θεωρίας και πράξης.»

Δεν το βάζουμε κάτω! Το επόμενο διάστημα θα μας βρούν μπροστά τους! […]«Υπάρχει λύση, στις αγωνίες για τις σπουδές και το μέλλον μας η συλλογική διεκδίκηση, η οργάνωση και η συμμαχία για την ανατροπή μπορούν να δώσουν απαντήσεις...  Όποιος δε θέλει να πληρώνει ένα σκασμό λεφτά για να σπουδάσει, πρέπει να παλέψει για επαρκή χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, για επιστροφή των αποθεματικών τους που “κουρεύτηκαν”, για δωρεάν σίτιση-

 Όποιος θέλει το πτυχίο του να έχει αντίκρισμα, να παλέψει ώστε το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά χωρίς να χρειάζεται να κάνει ένα κάρο πανάκριβα μεταπτυχιακά και να μαζεύει ένα σωρό πανάκριβα πιστοποιητικά για “μια θέση στον ήλιο”.  Όποιος θέλει ουσιαστική έρευνα να παλέψει για έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων.  Όποιος θέλει αξιοπρεπή δουλειά για να ζήσει, να παλέψει για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, να παλέψει ενάντια στο σχέδιο για την υπερεκμετάλλευση των νέων που μας επιβάλλει μέχρι τα 29 να δουλεύουμε για 5 μήνες με 400 ευρώ.  Όποιος φοιτητής, όποια φοιτήτρια δουλεύει παράλληλα με τις σπουδές, να διεκδικήσει μέτρα στήριξης για τους εργαζόμενους φοιτητές και σπουδαστές. Οι φοιτητές και σπουδαστές έχουμε δύναμη! Δύναμη που προκύπτει από τα ιδανικά μας, τα όνειρα και τη θέλησή μας να ικανοποιούνται τον 21ο αιώνα οι ανάγκες μας![…]»

€

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

13

Όλα αυτά τα χρόνια τόσο η σημερινή, όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις υλοποιούν με συνέπεια τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους:  οι ελληνικές οικογένειες πληρώνουν 1,5 δισ. ευρώ το χρόνο για τις σπουδές των παιδιών τους σε στέγαση, σίτιση, βιβλία και αναλώσιμα.

 Μόλις το 9% των φοιτητών, που σπουδάζουν μακριά από τον τόπο διαμονής τους, έχουν δωμάτιο σε εστία.

€

 Με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» μεταφέρονται γνώσεις απαραίτητες για την άσκηση του επαγγέλματος σε πανάκριβα πιστοποιητικά έξω από το πτυχίο. Π.χ.: Αφαιρείται η Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια από όλες τις καθηγητικές σχολές, το ΕΚΠΑ ζητά 900 ευρώ δίδακτρα και στην Κρήτη έχει κόστος 1660 ευρώ!  Σήμερα 33% των νέων αποφοίτων ΑΕΙ ή ΤΕΙ είναι άνεργοι, 3/10 νέους αμείβονται με λιγότερα από 586 ευρώ, ενώ η μερική απασχόληση αυξήθηκε κατά 160%!

 Το Υπουργείο Παιδείας χρωστάει πάνω από 7 εκατομμύρια στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ, τον φορέα διαχείρισης των εστιών.  Στα ΤΕΙ το 70% των μαθημάτων και εργαστηρίων πραγματοποιείται από εκτάκτους καθηγητές που τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά 65%.  Πάνω από 1600 καθηγητές έχουν συνταξιοδοτηθεί και δεν αντικαταστάθηκαν

Αυτή την “κανονικότητα” για την οποία μιλάει ο πρωθυπουργός εμείς του την επιστρέφουμε!

Η δύναμή μας στην οργάνωση, στη συλλογική διεκδίκηση

Σ

τη συνέχεια, για την παρουσίαση της πρότασης του ΜΑΣ για τη λειτουργία των συλλόγων, πήρε το λόγο ο Θωμάς Κατσιούλας, εκ μέρους του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Μαθηματικού Αθήνας, τονίζοντας ότι οι αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα και η κατεύθυνση που είχαν αποτελούν παρακαταθήκη για τη συνέχεια. «[…] Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών

Δυνατοί Σύλλογοι Να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης των φοιτητών και των σπουδαστών με μαχητικούς και ζωντανούς συλλόγους που θα προσελκύουν και δεν θα απωθούν από την συλλογική διεκδίκηση. Γιατί απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε δεν μπορούμε να δώσουμε όσο οι σύλλογοί μας παραμένουν στην κατάσταση διάλυσης και εκφυλισμού. […] Τώρα είναι η ώρα να βάλουμε όλοι οι φοιτητές και σπουδαστές το λιθαράκι μας για να ζωντανέψουμε τις γενικές μας συνελεύσεις, να πραγματοποιούμε τακτικές Γενικές Συνελεύσεις για την ενημέρωση και την οργάνωση της πάλης. Για να δυναμώσουμε τους συλλόγους ώστε να οργανώνουν την αλληλεγγύη προς τα μέλη του συλλόγου που το έχουν ανάγκη και γενικότερα προς το λαό. Να οργανώσουμε δράσεις για το δικαίωμα στον αθλητισμό και τον πολιτισμό των φοιτητών και των σπουδαστών, ο σύλλογος να στήνει “κάστρα μάχης” σε κάθε έτος με επιτροπές ετών και εργαστηρίων προκειμένου να οργανώνεται καλύτερα ο αγώνας, το ΔΣ του συλλόγου να ενημερώνει και να πρωτοστατεί στην μαζικοποίηση των συλ-

είναι η μόνη Πανελλαδική Συσπείρωση που αποτελείται από 54 φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους σε όλη την χώρα και περισσότερες από 156 Επιτροπές Αγώνα, αυτά τα 7 χρόνια της ύπαρξης και δράσης του έχει αποκτήσει κύρος στα μάτια χιλιάδων φοιτητών. Δεν επαναπαυόμαστε δηλώνουμε ότι το επόμενο διάστημα θα πρωτοστατήσουμε στο ζωντάνεμα των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων.

Στο φοιτητικό κίνημα σήμερα υπάρχουν δύο εικόνες, οι 70 περίπου σύλλογοι που ακόμη δεν έχει συγκροτηθεί ΔΣ, 5 μήνες μετά τις φοιτητικές εκλογές και οι σύλλογοι που το ΔΣ είναι αναγνωρισμένο γιατί παλεύει και πρωτοστατεί για τις αγωνίες των φοιτητών, οι σύλλογοι που έχουν μετατραπεί σε δεξί χέρι των κυβερνήσεων και των υπουργείων γιατί στηρίζουν με χέρια και πόδια την αντιεκπαιδευτική πολιτική και οι σύλ-

Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι:

Προσανατολισμός Σήμερα έχουμε πείρα! Γνωρίζουμε ποιοι είναι οι αγώνες που μας ταιριάζουν, που μας βγάζουν ένα βήμα πιο μπροστά στην πάλη μας, που συμβάλλουν ώστε να έχουμε κατακτήσεις, να κατοχυρώνουμε τα δικαιώματά μας στις σπουδές και το μέλλον μας! Σήμερα κάθε φοιτητής πρέπει να προβληματιστεί. Όντως το προηγούμενο διάστημα έγιναν πολλών ειδών αγώνες! Έγιναν αγώνες με βασικό σύνθημα «να πέσει ένας υπουργός ή μια κυβέρνηση» και στη θέση του να έρθει ένας άλλος! Έγιναν αγώνες με συνθήματα όπως «έξω τα κόμματα και τα συνδικάτα»... Έγιναν όμως και αγώνες που ανέδειξαν την ενότητα εργατώνφοιτητών-αγροτών, που πλημμύρισαν από κόσμο το κέντρο της Αθήνας, που βροντοφώναξαν ότι δεν ανεχόμαστε μια ζωή με ψίχουλα, δεν ανεχόμαστε τα τσακισμένα δικαιώματά μας για να κερδοφορούν στις πλάτες μας οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες! Ποιός βγήκε ωφελημένος από τους “άχρωμους”, αποπολιτικοποιημένους αγώνες; Και από την άλλη ποιος βγήκε ωφελημένος από τους “χρωματισμένους” από τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες μας, αγώ-

νες; Πρέπει λοιπόν κάθε καλοπροαίρετος φοιτητής και σπουδαστής να σκεφτεί, ποιόν συμφέρει πραγματικά σήμερα να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου στα Πανεπιστήμια; Μόνο οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν συμφέρον από το να πνιγεί η φωνή του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών που καλεί σε οργάνωση της πάλης και στήνει εμπόδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Όσο λοιπόν το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, δεν διεκδικεί την κατάργηση όλων των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων που ψηφίστηκαν τα χρόνια της κρίσης, την επιστροφή όσων κλάπηκαν από τους προϋπολογισμούς των Ιδρυμάτων μας, όλα όσα στερηθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, όσο δεν βάζει στον προσανατολισμό του τη διεκδίκηση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών και σπουδαστών στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, όσο οι αγώνες μας δεν αποκτούν γραμμή σύγκρουσης με την πολιτική που στηρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων, θα μετράμε κάθε μέρα νέες απώλειες. Μόνο ο αγώνας με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορεί να απελευθερώσει την πραγματική δύναμη που ακόμη δεν έχουμε δοκιμάσει όλοι μαζί, σαν μια γροθιά.

λογοι που αντιστέκονται στην αντιλαϊκή λαίλαπα, διεκδικούν αποκλειστικά δωρεάν σπουδές. Οι σύλλογοι που έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς ρουσφετιών και εξαγοράς και οι σύλλογοι που οργανώνουν την αλληλεγγύη σε όσους πλήττονται. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές έχουν ευθύνη να πάρουν την κατάσταση των συλλόγων τους στα δικά τους χέρια !!!

Συμμαχία Να παλέψουμε για την ενότητα του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος μαζί με όλα τα τμήματα της κοινωνίας που πλήττονται από την φιλομονοπωλιακή πολιτική. Γιατί από αυτή τη συμμαχία παίρνουμε και δίνουμε δύναμη στον αγώνα μας . Κυβερνήσεις-Επιχειρηματίες και τα επιτελεία τους επιτίθενται ενωμένοι απέναντί μας. Χρειάζεται να βρουν απέναντί τους ένα κοινωνικό ποτάμι που θα απλώνεται από τις γειτονιές, τις σχολές, τα σχολεία και τους χώρους δουλειάς, ενωμένο στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας και τον κοινό μας εχθρό, κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ, που ενισχύουν τους επιχειρηματικούς ομίλους.»

14

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Ξεκίνα δυναμικά στη νέα φάση της ζωής σου! λοι χώροι και καθηγητές ώστε τα τμήματα να σπάσουν και να κατανεμηθούν καλύτερα. Έχουν αργήσει να βγουν τα πάσο και δεν έχουμε έστω αυτήν την έκπτωση στη μετακίνηση. Αργεί να βγει η κάρτα σίτισης και είναι ένα μεγάλο κόστος. Παραπάνω αγωνίες έχουν οι φοιτητές που εργάζονται ή αναζητούν εργασία, αν θα μπορέσουν να είναι συνεπείς. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, και από αυτήν την άποψη χρειάζεται να ληφθούν ειδικά μέτρα, περισσότερες εξεταστικές, διευκολύνσεις κ.λπ.

με τις πρωτοετείς φοιτήτριες Μυρτώ Καλτικοπούλου, από το τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, και Έλλη Ξενικουδάκη, από το Παιδαγωγικό τμήμα του ΕΚΠΑ

Τ

ην εβδομάδα που πέρασε ξεκίνησαν οι παραδόσεις μαθημάτων στις περισσότερες πανεπιστημιακές σχολές και στα ΤΕΙ. Πολλοί είναι οι νέοι που φέτος, μετά από μία πολύ δύσκολη χρονιά προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις, αλλάζουν σελίδα στη ζωή τους αρχίζοντας τις σπουδές τους και ξεκινούν με μεγάλες προσδοκίες, όνειρα, δίψα για μάθηση. Ταυτόχρονα όμως ξεκίνησαν να φαίνονται σιγά-σιγά οι ελλείψεις και τα προβλήματα. Ο “Οδηγητής” συζήτησε με δύο φοιτήτριες του 1ου έτους, τη Μυρτώ Καλτικοπούλου, από το τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, και την Έλλη Ξενικουδάκη, από το Παιδαγωγικό τμήμα του ΕΚΠΑ. “Οδηγητής”: Ποιές είναι οι πρώτες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό σου όταν μπήκες στη σχολή; Μυρτώ Καλτικοπούλου: Αρχικά μεγάλη ανακούφιση γιατί η διαδικασία για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια ήταν μια επίπονη διαδικασία, πολύ ψυχοφθόρα και πιεστική, τόσο για μένα όσο και για την οικογένειά μου, που είχε επωμισθεί το βάρος να στηρίξει την προσπάθειά μου οικονομικά. Μεγάλος ενθουσιασμός και μεγάλες προσδοκίες για το τι θα αντικρίσω στο πανεπιστήμιο, πως θα είναι οι σπουδές. Ενδεχομένως ανησυχία για το αν τελικά το επιστημονικό αντικείμενο θα είναι ανάλογο των εκτιμήσεων που είχα εγώ γι’ αυτό, όταν δήλωνα τη σχολή και μεγάλη χαρά για το νέο κεφάλαιο που ανοίγεται στη ζωή μου. Έλλη Ξενικουδάκη: Καταρχήν δεν υπήρχε κάτι που να ήθελα περισσότερο, οπότε

φυσικά χάρηκα. Όταν μπήκα στη σχολή, περίμενα να είναι λίγο διαφορετικά κάποια πράγματα, γιατί είχα το σχολείο στο μυαλό μου. Φαντάζομαι πως τις επόμενες μέρες θα είναι πιο άνετα, θα γίνει ουσιαστικό μάθημα. Ήρθα σε επαφή με πάρα πολλά παιδιά που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα, κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και ελπίζω πως τα χρόνια που ακολουθούν και θα μάθω, θα βελτιωθώ που είναι το ζητούμενο. “Ο”: Ποιά είναι τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπισες ξεκινώντας τις σπουδές σου; Μ.Κ.: Η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα φαίνονται από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη μέρα. Στην ψυχολογία είναι πολύ έντονο το πρόβλημα του χώρου. Δε χωράμε στα αμφιθέατρα και δεν υπάρχουν άλ-

Ε.Ξ.: Με το που βλέπει κάποιος το κτίριο καταλαβαίνει ότι είναι παλιό, δεν είναι και οι πιο κατάλληλες συνθήκες. Στα μεγάλα αμφιθέατρα, μας είπαν ότι δεν είναι καλή η ακουστική και δεν υπάρχουν μικρόφωνα, οπότε δεν τα χρησιμοποιούμε και αναγκαζόμαστε να πάμε σε μικρότερες αίθουσες. Από την πρώτη μέρα δεκάδες φοιτητές ήταν όρθιοι σε τρίωρα μαθήματα. Ήδη από την πρώτη μέρα μας είπαν να αγοράσουμε βιβλία, και απ' ότι κατάλαβα θα μας πουν και για πολλά ακόμα βιβλία και αναλώσιμα, που θα έπρεπε να προσφέρονται. “Ο”: Τι σκέφτεται ότι μπορεί να κάνει ένας πρωτοετής φοιτητής για τις δυσκολίες που θα βρεθούν μπροστά του όσο σπουδάζει; Ε.Ξ.: Αρχικά πιστεύω ακόμα πως πρέπει ο καθένας να προσπαθήσει να πάρει όσο περισσότερες γνώσεις μπορεί. Σίγουρα, από τη στιγμή που είμαστε τόσα παιδιά σε κάθε έτος θα βοηθούσε να υπάρχει μια επι-

τροπή υπεύθυνη για το έτος και για κάθε πρόβλημα που υπάρχει να μπορούμε να απευθυνθούμε και συλλογικά να γίνεται ό,τι χρειάζεται. Έχουμε το σύλλογο που μπορούμε και εκεί να πάμε τα αιτήματά μας, να βοηθήσουν και τα παιδιά από τα μεγαλύτερα έτη. Μπορεί σε αρκετούς να φαίνεται ξένο και δε νομίζω ότι ο καθένας σκέφτεται να απευθυνθεί στο σύλλογο, αλλά ο σύλλογος πρέπει να φροντίσει ώστε να καταλάβουν τα παιδιά ότι μπορεί και πρέπει να δράσει για όλους μας. Οι φοιτητές, τα προβλήματα, οι διεκδικήσεις τους, οι δραστηριότητές τους είναι ο φοιτητικός σύλλογος. Μ.Κ.: Νομίζω το μεγάλο στοίχημα για τον πρωτοετή φοιτητή είναι να μην αφήσει την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, που είναι λογικό να έχει, να τον καταβάλει. Αντί να περιμένει πότε θα του ζητηθεί να πληρώσει ένα σύγγραμμα ή φωτοτυπίες, αντί να μετράει και να ξαναμετράει τα χρήματα και να βλέπει ότι δε βγαίνουν, πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Να ξεκινήσει δυναμικά αυτή τη νέα φάση στη ζωή του και να διεκδικήσει μαζί με τους συμφοιτητές του, μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, όλα όσα δικαιούται. Να μην συμβιβαστεί με τη λογική ότι “η κατάσταση έτσι είναι”. Οι δικές μας οι γενιές έχουμε δώσει και ως μαθητές πολλούς αγώνες, οπότε δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε από το να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε και τα προηγούμενα χρόνια, να διεκδικήσουμε τη μόρφωση που μας αξίζει. Συνέντευξη: Νίκος Κωνστάντιος

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

15

4η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Χτίζουμε το δικό μας αντίπαλο δέος για την υπεράσπιση της ζωή μας! Ισχυροποιούμε το ΠΑΜΕ με νέες δυνάμεις

Σ

τις 19 και 20 Νοέμβρη 2016 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα πραγματοποιηθεί η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου με βασικό θέμα την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος. Ο στόχος είναι να ανοίξει μια πλατιά συζήτηση για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, να δοθεί νέα ώθηση στις γραμμές του, στη συνολική πάλη για την αλλαγή των συσχετισμών. Για όλα αυτά, ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον Γιώργο Πέρρο, επικεφαλής της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

“Οδηγητής”: Η Συνδιάσκεψη που πραγματοποιεί το ΠΑΜΕ γίνεται μέσα σε συνθήκες νέας επίθεσης στους εργαζόμενους με αιχμή το πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά, τις ομαδικές απολύσεις καθώς και την παραπέρα μείωση του κατώτατου μισθού. Τι πρωτοβουλίες θα πάρουν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ για την οργάνωση της πάλης των εργαζόμενων; Γιώργος Πέρρος: Σχεδιάζουμε την παρέμβασή μας και την κλιμάκωση των πρωτοβουλιών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με κύρια κατεύθυνση να δοθεί απάντηση από την εργατική τάξη με τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση, με αιτήματα και στόχους πάλης που να δυσκολεύουν την εφαρμογή των ψηφισμένων μέτρων, να ξεσκεπάζουν τη στρατηγική και τους στόχους του κεφαλαίου και να βάζουν εμπόδια στα χειρότερα που έρχονται. Σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία, τα κόμματά της και τις δυνάμεις της στο συνδικαλιστικό κίνημα. Επιδιώκουμε να δημιουργηθεί πνεύμα μαχητικό, αποφασιστικό, όχι μόνο απόκρουσης των μέτρων, αλλά διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης. Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για απεργιακή απάντηση. Να μην αποδέχονται οι εργαζόμενοι τα ψίχουλα που πετούν από το τραπέζι οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Να μην περνάει η λογική ότι “ας κάνουμε υπομονή θα φτιάξουν τα πράγματα”, να μην περιμέ-

νει ο εργαζόμενος λύση από τις εναλλαγές των κυβερνήσεων, από την καλή θέληση της εργοδοσίας. Με αυτή την κατεύθυνση θέλουμε να οργανώσουμε την πάλη της εργατικής τάξης πανελλαδικά και κατά κλάδο, χωρίς καμιά καθυστέρηση, χωρίς κανένα εφησυχασμό, σε δύο μεγάλα μέτωπα που έχουμε αποφασίσει: Για την άμεση κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, για τις ΣΣΕ και την ανεργία. Διεκδικούμε την κατάργηση των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων των τελευταίων ετών. Επαναφορά των ΣΣΕ και αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές με κριτήριο την κάλυψη των απωλειών και τις σύγχρονες ανάγκες μας. Μέτωπο ενάντια στην άγρια φοροληστεία που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα. Παράλληλα οργανώνουμε την πάλη για τα μεγάλα προβλήματα της υγείας, όπου η κατάσταση είναι τραγική, αλλά και της παιδείας. Παλεύουμε οι εργαζόμενοι να σηκώσουν κεφάλι. Ήδη είναι σε εξέλιξη η σημαντική πρωτοβουλία Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και συνδικάτων για τις ΣΣΕ, η οποία στηρίζεται και έχει συνυπογραφεί μέχρι στιγμής από 400 συνδικαλιστικές οργανώσεις, με αρκετές από αυτές να μην είναι στη δύναμη του ΠΑΜΕ. Επιδίωξη μέσα από αυτήν είναι να ανοίξει η συζήτηση στους κλάδους, στους χώρους δουλειάς. Να παρθούν πρωτοβουλίες στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς να μπουν στη μάχη νέες δυνάμεις, και που θα οδηγήσουν σε μαχητικά, μαζικά, αποφασιστικά συλλαλητήρια στις 17 Οκτώβρη.

Είναι σημαντικό ζήτημα η υπογραφή ενός συνδικάτου στο κείμενο των Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, όμως δεν αρκεί. Θέλουμε να γεννιούνται προϋποθέσεις, να ανοίξει με αξιώσεις το μεγάλο μέτωπο των μισθών, των όρων δουλειάς που είναι η καρδιά της ταξικής αναμέτρησης, και μάλιστα σε περίοδο που η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα έχουν υπογράψει τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων για να φέρουν νέα μέτρα για τα εργασιακά. Δίνεται η δυνατότητα να αποκαλυφθούν ακόμα περισσότερο τα αστικά κόμματα και οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, να συνειδητοποιηθεί τι κίνημα χρειάζεται και να σημειωθεί πρόοδος στην μαζικοποίηση των συνδικάτων... Μόνο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μέσα στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα μπορούν να ανοίξουν αυτό το μεγάλο μέτωπο. Οι άλλες δυνάμεις είναι δεσμευμένες. Η δέσμευσή τους φαίνεται και από τη στάση της ΓΣΕΕ, που πήρε μέρος στον κοινωνικό διάλογο και έχει συμφωνήσει στους άθλιους μισθούς και μεροκάματα των 586 ευρώ, από τα εμπόδια που βάζουν για να αναπτυχθεί μέτωπο για τις ΣΣΕ. Η απόφαση στήριξης του πλαισίου διεκδικήσεων και της πρότασης νόμου που έχει διαμορφωθεί από ένα σωματείο ή μια ομοσπονδία, επιδιώκουμε να εκφραστεί με σχεδιασμό για δράση. Αυτό είναι το κύριο. Να γεννηθούν εστίες αντίστασης παντού. Τα συνδικάτα μέσα από την σύσκεψη που πραγματοποίησαν πριν λίγες μέρες κατέληξαν σε ένα πρόγραμμα δράσης που στόχο έχει να οργανωθεί η πάλη για την διεκδίκη-

με τον Γιώργο Πέρρο, επικεφαλής της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. ση αιτημάτων για τους ανέργους. Με αιτήματα όπως η αύξηση του επιδόματος ανεργίας, αυτό να χορηγείται σε όλους χωρίς προϋποθέσεις, να δίνεται για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία, να έχουν οι άνεργοι ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς εμπόδια και προϋποθέσεις κ.ά., που αποτελούν το πλαίσιο πάλης. Γίνεται προσπάθεια συσπείρωσης όσο το δυνατόν περισσότερων ανέργων, ιδιαίτερα νέων, μέσα από την ενί-

16

σχυση των επιτροπών ανέργων που ήδη υπάρχουν, αλλά και με την δημιουργία νέων στους κλάδους, στους τόπους κατοικίας. Οι πρωτοβουλίες με αγωνιστικές παρεμβάσεις στους ΟΑΕΔ, στο ΙΚΑ και αλλού μπορούν να οδηγήσουν στην επιτυχία των συλλαλητηρίων που προγραμματίζονται στα τέλη Νοέμβρη. Το μεγάλο μέτωπο της ανεργίας αφορά τα ίδια τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους. “Ο”: Γιατί απαιτείται το κομμάτι των νέων στα διάφορα προγράμματα των ανέργων, καθώς και σπουδαστές στη μαθητεία και την κατάρτιση, να οργανώσουν τη πάλη τους; Γ.Π.: Μια σημαντική προϋπόθεση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος είναι η δουλειά των συνδικάτων στους νέους, ιδιαίτερα σε όσους είναι στην μαθητεία, στην κατάρτιση, στα διάφορα προγράμματα. Η εκμετάλλευση των νέων από το μεγάλο κε-

φάλαιο με ατελείωτες ώρες δουλειάς στο όνομα της απόκτησης πείρας, τα άθλια μεροκάματα, η ανασφάλιστη εργασία, οργιάζουν. Μια σημαντική πρωτοβουλία είναι η οργάνωσή τους, η συμμετοχή τους στα συνδικάτα και τις συλλογικές τους διαδικασίες, στους συλλόγους. Γίνεται προσπάθεια αυτό να είναι ένα από τα βασικά καθήκοντα του ταξικού κινήματος, των συνδικάτων. Επίσης, τα συνδικάτα μπροστά στους αγώνες που θα αναπτυχθούν σχεδιάζουν κοινές παρεμβάσεις με τους συλλόγους σπουδαστών, τις επιτροπές αγώνα, τα μαθητικά συμβούλια για τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις τους με κινητοποιήσεις σε κυβέρνηση, μεγαλοεργοδοσία, ακόμα και σε σχολάρχες, διευθυντές, ΟΑΕΔ. Ακόμα και στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές στα εργαστήριά τους, στην πρακτική τους, στις μετακινήσεις τους, τα συνδικάτα οφείλουν να έχουν παρέμβαση και σε αυτήν την κατεύθυνση προσπαθούμε να λειτουργήσουμε. “Ο”: Τι είναι η συνδιάσκεψη που πραγματοποιεί το ΠΑΜΕ και πού βάζει στόχο να συμβάλει; Τι συζήτηση θα αναπτυχθεί από τα ταξικά συνδικάτα μπροστά στην συνδιάσκεψη; Γ.Π.: Οι αγώνες και οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που θα ξεδιπλωθούν βοηθούν να ανοίξει η συζήτηση μέσα στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς για το τι κίνημα θέλουμε, με ποια κατεύθυνση. Δηλαδή δεν θέλουμε η συνδιάσκεψη να αποτελέσει ένα ξεχωριστό ζήτημα, αλλά η πορεία προς την πραγματοποίησή της να

περνάει μέσα από τη δράση και την εργατική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική. Το ΠΑΜΕ έχει θέσει ως στόχο την ανασύνταξη του κινήματος, την προετοιμασία και την ανάπτυξη εργατικού κινήματος ικανού να αντιπαρατεθεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικά, σε συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτών, της νεολαίας, των γυναικών στην στρατηγική του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής εξουσίας. Η συνδιάσκεψη θα είναι μια παρέμβαση απέναντι στην επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων, στον επικίνδυνο και υπονομευτικό ρόλο των εργατοπατέρων. Ο ρόλος τους πάντα αλλά και τώρα θα αξιοποιηθεί για να περάσουν τα νέα μέτρα, ιδιαίτερα αυτά που θα χτυπήσουν το δικαίωμα στην συλλογική δράση, στην απεργία, στην απαγόρευση επί της ουσίας της συνδικαλιστικής δράσης. Θέλουμε να συζητήσουμε για την οργάνωση και λειτουργία των πρωτοβάθμιων σωματείων, κλαδικών, επιχειρησιακών, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων

ξικό εργατικό κίνημα. Στόχος μας είναι η συνδιάσκεψη να αποτελέσει ουσιαστικό γεγονός για το ταξικό κίνημα, να δώσει ώθηση στην πάλη του, στην ενίσχυση της συσπείρωσης και τη διεύρυνση των γραμμών του ΠΑΜΕ με νέες δυνάμεις, στην αλλαγή των συσχετισμών δύναμης. Από αυτή τη σκοπιά έχει σημασία να συζητηθεί το θέμα της ενίσχυσης του ΠΑΜΕ σε Γενικές Συνελεύσεις ή συσκέψεις των σωματείων, ιδιαίτερα των κλαδικών σωματείων, να ανοίξει συζήτηση σε χώρους δουλειάς, με προτεραιότητα μεγάλους εργασιακούς χώρους και να επιδιωχθεί αντιπροσώπευση εργοστασιακών, βιομηχανικών εργατών στη συνδιάσκεψη. Να συμβάλει στην ανάπτυξη της δουλειάς στους κλάδους, στο δυνάμωμα των δεσμών με εργάτες, εργάτριες, νέους εργαζόμενους, γυναίκες και μετανάστες στους χώρους δουλειάς και κατοικίας. Συγκεκριμένα βάζουμε στόχο να πάρουν απόφαση συμμετοχής στη συνδιάσκεψη όσο γίνεται περισσότερα συνδικάτα μέσα από συλλογικές αποφάσεις των οργάνων

Παλεύουμε οι εργαζόμενοι να σηκώσουν κεφάλι για άμεση κάλυψη των απωλειών, κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων. Προχωράμε σε μαχητικά, μαζικά συλλαλητήρια στις 17 Οκτώβρη που υπάρχουν. Να συζητήσουμε για την οργάνωση της εργατικής τάξης που είναι το μεγάλο πρόβλημα, το πρόβλημα οργάνωσης των ανέργων, των εργαζομένων σε εργολάβους, σε δουλεμπορικά γραφεία, των εργαζόμενων με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, των μεταναστών, των νέων εργαζομένων. Για την αποκάλυψη του ρόλου του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και των στηριγμάτων τους, την πείρα από τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων και τον προδοτικό ρόλο αυτών των δυνάμεων. Για τον επανακαθορισμό του πλαισίου, των αιτημάτων, των στόχων πάλης και της γραμμής πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, με διεκδικήσεις ενάντια στους στόχους του κεφαλαίου. Για να αποκτήσει σταθερή βάση η κοινωνική συμμαχία και συντονισμό, νέο σχέδιο κοινής πάλης. Επιδιώκουμε να βγουν συμπεράσματα από την προετοιμασία και την αναμέτρηση του ταξικού κινήματος με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις αναδιαρθρώσεις, την αντεργατική πολιτική, από τη δράση που αναπτύχθηκε. Η συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ πρέπει και μπορεί να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης, να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα από τους αγώνες που έγιναν, να διαμορφωθούν οι στόχοι πάλης για το τα-

τους και με μαζική διαφωτιστική δουλειά. Πρώτο στόχο έχουμε τη συμμετοχή του σωματείου. Θα είναι μεγάλη επιτυχία η συνδιάσκεψη να μετρά τη συμμετοχή όσο γίνεται περισσότερων σωματείων και συλλογικών αποφάσεων από χώρους δουλειάς. Στο καθήκον αυτό πρέπει να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες. Από την μια τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ να επιβεβαιώσουν την ταξική τους επιλογή, να κάνουν πλατιά δουλειά για αυτό στους εργαζόμενους του κλάδου. Και από την άλλη είναι ανάγκη σήμερα το ΠΑΜΕ να αποκτήσει νέα δυναμική. Η πείρα από τη δουλειά μας όλο αυτό το διάστημα δείχνει ότι το οξυγόνο, η ζωή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι η δουλειά στη βάση, η δουλειά στα σωματεία, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις συνοικίες. Εκεί δηλαδή που ζει και δουλεύει ο απλός άνθρωπος του καθημερινού μόχθου. Στη μάχη αυτή να μπουν όλες οι δυνάμεις με ευθύνη, μαχητικότητα και αποφασιστικότητα. Δεν χωράνε καθυστερήσεις και αναβλητικότητα. Όλη αυτή η δουλειά θα συμβάλει στους αγώνες του επόμενου διαστήματος αλλά κυρίως στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Συνέντευξη: Ανδρέας Νικολόπουλος

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

17

Δε συμβιβαζόμαστε με τη φτώχεια και την ανεργία! Παλεύουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Σ

τα πλαίσια του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο στέκι νέων εργαζομένων και ανέργων πραγματοποιήθηκε μια ζωντανή και πλούσια συζήτηση με θέμα την ανεργία. Παρακάτω παραθέτουμε αποσπάσματα από την εισηγητική ομιλία του κομμουνιστή Δημάρχου Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, ο οποίος μετέφερε πλούσια πείρα από την οργάνωση της πορείας κατά της ανεργίας αλλά και τις πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής για την ανακούφιση των ανέργων και το δυνάμωμα της διεκδίκησης. Από το πάνελ της εκδήλωσης στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή.

Στο πλευρό της εργατικής τάξης και των παιδιών της Στο δήμο είναι καταγεγραμμένοι 29.230 άνεργοι, 1.600 οικογένειες παίρνουν τρόφιμα από την τράπεζα τροφίμων του δήμου, 6.000 είναι οι δικαιούχοι από το ταμείο ευρωπαϊκής βοήθειας για τους απόρους. Η δημοτική αρχή της Πάτρας με βάση την επιλογή που έχουμε κάνει, να διαλέξουμε δηλαδή μετερίζι δίπλα στην εργατική τάξη, τους καημούς και τα βάσανα αυτών που χτίζουν τη χώρα μας, δεν μπορούσαμε να μείνουμε παρατηρητές. Έπρεπε να μπούμε μπροστά. Είμαστε αντίθετοι με άλλες δημοτικές αρχές που λένε ότι “ασχολούμαστε με τα τοπικά, με τα μικρά”. Για μας, όμορφη πόλη είναι αυτή που δεν έχει ανεργία, δεν έχει φτώχεια. Πήραμε την απόφαση να κινητοποιηθούμε για να ακουστεί δυνατά η φωνή των ανέργων, της νεολαίας, των εργαζομένων με προγράμματα μερικής απασχόλησης, των επαγγελματιών που καταστρέφονται και των αγροτών που ξεκληρίζονται. Ο άνεργος αισθάνεται πολλές

φορές ότι είναι ο ίδιος ένοχος, δεν μπορεί να νιώσει ότι o ένοχος είναι το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό βάζει δυσκολίες στην οργάνωση των ανέργων.

Δε χαρίζουμε καμία ανάγκη μας Μέσα από την πρωτοβουλία αυτή σκεφτόμασταν πως θα βγει ο νέος από το σπίτι του, θα βρεθεί δίπλα σε άλλους. Με βάση αυτό επεξεργαστήκαμε και αιτήματα. Να υπάρχουν άμεσα μέτρα προστασίας τους με ευθύνη της κυβέρνησης. Δηλαδή είναι φυσιολογικό τη στιγμή που η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς, ο άνεργος να μην έχει φάρμακα; Ο άνεργος δεν πρέπει να έχει φαγητό, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο; (….) Διεκδικούμε παράλληλα προσλήψεις στο δήμο: για να λύσουμε λαϊκά προβλήματα με το φτιάξιμο δρόμων, συνολικά των δομών, αλλά και γιατί τα σχολεία, τα νοσοκομεία έχουν ελλιπές προσωπικό. Στην Πάτρα έχουμε έλλειψη 1.400 εργαζόμενων από τα νοσοκομεία. Διεκδικούμε και άλλα έργα. Για παράδειγμα, έχουμε ανά-

γκη από αντιπλυμμηρικά έργα. Η πόλη μας είναι σεισμογενής και έχουμε ανάγκη από εργαζόμενους που βλέπουν την ασφάλεια των κτιρίων. Έχουμε εργατικές κατοικίες που έχουν χτιστεί πολλά χρόνια πριν, και ενώ υπάρχει δυνατότητα να χτιστούν νέες αυτό δεν γίνεται. Ποιός λέει ότι μια ολόκληρη πόλη δεν δικαιούται αστική συγκοινωνία; “Δεν υπάρχουν χρήματα” μας λένε. Μα πως να υπάρχουν χρήματα αφού τα έχουν φορτωθεί και τα χρησιμοποιούν οι λίγοι για τη δική τους κερδοφορία; Βάλαμε αιτήματα που απαντούν στο σήμερα αλλά και το αύριο. Ένας άνεργος χρειάζεται να έχει πάντα μπροστά του την προοπτική του αγώνα , σε συμμαχία με τους εργάτες, τους επαγγελματίες και τους αγρότες που ξεκληρίζονται. Έτσι, μπορείς να κάνεις συνολική ανατροπή.

“Πάτρα-Αθήνα είναι η αρχή” Αγώνας που να ξεσηκώνει... Γιατί όμως επιλέξαμε να κάνουμε 8 μέρες πορεία Πάτρα-Αθήνα; Μέσα από μια τέτοια πρωτοβουλία θέλαμε να συμμετέχει κόσμος που δεν έχει αγωνιστεί ποτέ, θα συνδυάσουμε και άλλες μορφές για να ξεσηκώσουμε κόσμο. Μια τέτοια κινητοποίηση αναδεικνύει τη δύναμη που έχει η μάζα, γιατί δεν έγινε από έναν - δύο, έγινε οργανωμένα. Η κινητοποίηση αυτή ήταν αποτέλεσμα προετοιμασίας, με συνελεύσεις στις λαϊκές γειτονιές, συσκέψεις με φορείς και σωματεία. Πραγματοποιήθηκε δημοτικό συμβούλιο με αποκλειστικό θέμα την ανεργία και την οργάνωση της πορείας όπου συμμετείχαν και σωματεία.

...και όχι να οδηγεί στο συμβιβασμό Η μεγάλη πορεία Πάτρα-Αθήνα ήταν μία από τις πολλές πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής Πάτρας για το καυτό πρόβλημα της ανεργίας, που αγκαλιάστηκε από δεκάδες σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, επιτροπές ανέργων και λαϊκές επιτροπές.

εργοδοτικό συνδικαλισμό, ο οποίος δεν συμμετείχε ούτε για τους τύπους. Γιατί δεν θέλουν μέσα από έναν τέτοιο αγώνα να βγει συμπέρασμα ποιο είναι το αίτιο της ανεργίας. Πρωτεργάτης όλων των γνωστών διλημμάτων ο ΣΥΡΙΖΑ που ποτίζει με ηττοπάθεια και συμβιβασμό λέγοντας «με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα». Ο ίδιοι λένε «δεν υπάρχουν χρήματα για αυτά που διεκδικείτε», ότι «πρέπει να δώσουμε χρήματα στους επιχειρηματίες για να επενδύσουν και τότε θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας». Είναι δυνατόν να λέει κάποιος ότι δεν υπάρχουν χρήματα την στιγμή που ο πλούτος είναι τεράστιος, τη στιγμή που οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται; Και αν θέλουν να κάνουν επενδύσεις γιατί δεν τις κάνουν;

Από τη πρώτη στιγμή υπήρχαν αντιδράσεις από τους φορείς του κεφαλαίου, εκφράστηκαν από τα κόμματά του και τον

Η δημοτική αρχή δουλεύουμε, με όλες μας τις ενέργειες να ακουμπάνε πάνω στα λαϊκά στρώματα. Ξεκινήσαμε με τα νέα ζευγάρια, απαλλάξαμε μέχρι 25.000 ευρώ εισόδημα να μη πληρώνουν τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Το καλοκαίρι φτιάξαμε μια κατασκήνωση ημερήσια, με πούλμαν που έβαζε ο δήμος, για να μπορέσουν τα παιδιά της εργατικής τάξης να διασκεδάσουν. Πραγματοποιούμε εκδηλώσεις στις οποίες ο φτωχός και ο άνεργος έχει δωρεάν πρόσβαση. Στο θέατρο κάναμε μεγάλες μειώσεις εισιτηρίων, το θέατρό μας γυρνάει από γειτονιά σε γειτονιά, πηγαίνει στα σχολεία, στα χωριά. Το επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε να λειτουργήσουμε λαϊκά εστιατόρια και στέκι για τους ανέργους και τη νεολαία. Φυσικά, σε συνεργασία με το ταξικό εργατικό κίνημα θα οργανώσουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα. Είναι μακρύς και δύσκολος ο αγώνας μας, αλλά για τα δύσκολα είμαστε.

Καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στις γειτονιές μας!

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο!

Τ

ον προηγούμενο μήνα ξεκίνησε η σχολική χρονιά. Ή μάλλον όχι. Τον προηγούμενο μήνα ξεκίνησε η σχολική χρονιά για όλα τα παιδιά, εκτός από τα προσφυγόπουλα που βρίσκονται εγκλωβισμένα —και αρκετά από αυτά ασυνόδευτα— στη χώρα μας, στα hot spots και στα “κέντρα φιλοξενίας”. Ποιος ευθύνεται; Την ευθύνη γι’ αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση τη φέρει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δε φτάνει που έχει συμφωνήσει στον εγκλωβισμό των προσφύγων στη χώρα μας, την ίδια στιγμή δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Αντ’ αυτού από την κυβέρνηση περίσσεψαν τα λόγια. Έπρεπε να φτάσει 23 Σεπτέμβρη για να παρθεί υπουργική απόφαση για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων μέσα από τη δημιουργία Δομών Εκπαίδευσης και Υποστήριξης Προσφύγων (ΔΕΥΠ). Κι αν κάποιος πει ότι “η κυβέρνηση άργησε αλλά έλυσε το πρόβλημα”, διαψεύδεται αν διαβάσει τι προβλέπεται. Συγκεκριμένα με βάση την υπουργική απόφαση η κυβέρνηση:  Παραδίδει τη διαχείριση του ζητήματος (χρηματοδότηση, προσωπικό, υγιεινή, σίτιση κ.λπ.) στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) υποκαθιστώντας την κρατική ευθύνη. Μέχρι και πρόγραμμα επιμόρφωσης από την πρεσβεία των ΗΠΑ για τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας, το οποίο απευθύνεται σε μόνιμους εκπαιδευτικούς του δημόσιου σχολείου, υλοποιεί το υπουργείο Παιδείας!

Ποιον ωφελούν τα ρατσιστικά παραληρήματα; Στο έδαφος της κυβερνητικής πολιτικής και της απουσίας οποιασδήποτε οργανωμένης υποδοχής των προσφυγόπουλων είχαμε και τα “μαργαριτάρια” από διάφορες περιοχές, με συλλόγους γονέων, υπό τη σκέπη και δημοτικών αρχών όπως στην περίπτωση του Ωραιοκάστρου, να εκφράζουν ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις για τους πρόσφυγες. Εξ' ου και η Χρυσή Αυγή έσκουζε στη Βουλή ότι επιθυμεί «…πολλά Ωραιόκαστρα». Κούνια που τους κούναγε… Τα πολλά υπαρκτά προβλήματα στα σχολεία δεν μπορούν να γίνουν πλυντήριο για ρατσιστικές αντιλήψεις. Το ενδιαφέρον της Χρυσής Αυγής για τα προβλήματα γονέων και μαθητών είναι υποκριτικό. Αν ενδιαφέρονταν πραγματικά για τα προβλήματα των μαθητών και των γονέων θα τα έβαζαν με τους μεγάλους ενόχους: την ΕΕ, τις κυβερνήσεις, το σύστημα. Αλλά προτιμούν να κάνουν τους “καμπόσους” στα προσφυγόπουλα από τη Συρία. Την ίδια στιγμή πίσω από ρατσιστικές κραυγές καλλιεργούνται και διάφορα πα-

ραμύθια για το προσφυγικό δημιουργώντας συγχύσεις, κρύβοντας τις αιτίες του προβλήματος. Οι ένοχοι για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι συγκεκριμένοι και όποιοι τους κρύβουν, όπως η ναζιστική Χρυσή Αυγή, το κάνουν συνειδητά με στόχο να στραφεί η οργή ενάντια στα θύματα και όχι στους θύτες. Γιατί: Τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Συρία, τους πολέμους γενικά, δεν τον προκάλεσαν τίποτα “άγνωστοι”. Οι ιμπεριαλιστές οργανώνουν τον πόλεμο για να εξασφαλίσουν νέα κέρδη ή νέες προσβάσεις σε κέρδη. Στη Συρία, για παράδειγμα, ΝΑΤΟ-ΕΕ ξεκίνησαν τον πόλεμο και πλέον εκφράζεται (και εκεί) η κόντρα τους με την Ρωσία για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στον πλούτο της περιοχής. Οι πρόσφυγες δεν αυτοεγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα. ΕΕ-κυβέρνηση αποφάσισαν τον εγκλωβισμό 60.000 προσφύγων στη χώρα μας, αν και η πλειοψηφία τους θέλει να πάει σε άλλες χώρες. ΕΕ- κυβέρνηση με τις αποφάσεις τους καταπατούν το προσφυγικό δίκαιο, κάνοντας τη ζωή για αυτούς τους ανθρώπους μεγαλύτερο μαρτύριο. Ο εγκλωβισμός 60.000 ανθρώπων στη χώρα μας σε καθεστώς ανασφάλειας είναι αποτέλεσμα της επικίνδυνης πολιτικής ΕΕ-κυβέρνησης. Κομμάτι αυτής της κατάστασης είναι και το πρόβλημα της εκπαίδευσης των προσφύγων.

 Δεν καθορίζει αποκλειστική χρηματοδότηση από το κρατικό προϋπολογισμό.  Δεν δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ολόπλευρη στήριξη των προσφυγόπουλων σε σχέση με τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας, τη διδασκαλία της ελληνικής, ως δεύτερη ξένη γλώσσα. Άμεση απάντηση στις ρατσιστικές κραυγές μίσους έδωσαν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τόσο στο Ωραιόκαστρο, όσο και στην Πρέβεζα οργανώνοντας μαχητικές παρεμβάσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και καταδίκης του ρατσισμού. Φωτογραφία από τη συγκέντρωση της ΚΟ Ωραιοκάστρου του ΚΚΕ στις 19 Σεπτέμβρη.

Να δοθεί τώρα ουσιαστική λύση Το πρόβλημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων δε λύνεται με ευχολόγια. Απαιτείται να διαμορφωθεί μία ουσιαστική εκπαιδευτική διαδικασία, με βάση τις ανάγκες των παιδιών των προσφύγων, με ευθύνη του κράτους. Για παράδειγμα τα προσφυγόπουλα δεν θα έχουν ουσιαστική εκπαίδευση σε κοινά τμήματα με ελληνόπουλα ή μεταναστόπουλα που βρίσκονται χρόνια στη χώρα. Το ζήτημα της γλώσσας και της επικοινωνίας δημιουργεί αντικειμενικά εμπόδια σε κάτι τέτοιο. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ διεκδικούμε εδώ και τώρα: Με ευθύνη του κράτους να υλοποιηθούν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για ουσιαστική εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων, τόσο στους χώρους φιλοξενίας, όσο και στα σχολεία —κατά βάση— τις απογευματινές ώρες. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Να πληρούνται τα κριτήρια εγγραφής που ισχύουν για όλα τα παιδιά, όπως εμβόλια και ιατρικές βεβαιώσεις, για την πρόληψη ασθενειών και για να μην αποκλειστεί ούτε ένα προσφυγόπουλο από την εκπαιδευτική διαδικασία. Να διασφαλισθεί από το κράτος όλο το απαραίτητο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Να διασφαλισθεί, όπου είναι αναγκαίο, η ασφαλής μεταφορά των παιδιών. Με τα παιδιά των προσφύγων δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Έχουμε κοινές αγωνίες, πολλά κοινά προβλήματα. Έχουμε τον ίδιο αντίπαλο. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ στα σχολεία μπαίνουμε μπροστά για να γίνει υπόθεση των 15μελών και των 5μελών η υποδοχή των προσφυγόπουλων, οργανώνουμε συλλογικές δραστηριότητες, στεκόμαστε στο πλευρό τους!

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

19

Αγώνας, Γνώση, Τόλμη, Αντοχή “Να προχωράς κι εσύ, καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία!”

(Ναζίμ Χικμέτ)

Η

προτροπή “Να προχωράς κι εσύ καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία” δανεισμένη από τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ, η οποία “συμπλήρωνε” φέτος το σύνθημα του 42ου Φεστιβάλ, βρήκε ανταπόκριση στους χιλιάδες νέους και νέες που βρέθηκαν στις εκδηλώσεις του σε όλη την Ελλάδα. Ο γνώριμος πλέον χώρος, το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης “Αντώνης Τρίτσης”, όπου ολοκληρώθηκε το ταξίδι του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, γέμισε “ασφυκτικά” από

τους χιλιάδες, μαθητές, σπουδαστές, εργαζόμενους, άνεργους, λαϊκούς ανθρώπους των δυτικών συνοικιών. Συζητήσαμε, προβληματιστήκαμε, διασκεδάσαμε, πήραμε μια “ανάσα” από την καθημερινότητα μας... και είμαστε έτοιμοι για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα από τις εκδηλώσεις, τα αφιερώματα και τους χώρους του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, ένα μικρό μόνο μέρος από τα καλύτερα στιγμιότυπά του....

“Με το ΚΚΕ περνάμε στην αντεπίθεση”! Αυτό ήταν το μήνυμα της πολύ μεγάλης σε όγκο και παλμό πολιτικής συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Χαιρετισμό στην πολύ μεγάλη συγκέντρωση απηύθυνε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος, ενώ νωρίτερα χαιρέτισε ο Σιτάραμ Γιετσούρι, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό).

Πάνω από 45 καλλιτέχνες, συγκροτήματα, μαθητικά σχήματα και ερμηνευτές βρέθηκαν στις σκηνές του Φεστιβάλ και χάρισαν όμορφες στιγμές με μελωδίες και άλλα αφιερώματα. Ξεχωριστό σημείο αποτέλεσε η συμμετοχή του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου στη Κεντρική Σκηνή. Ενώ ακόμα, το Φεστιβάλ όπως κάθε χρόνο αποτέλεσε βήμα για νέους δημιουργούς για να παρουσιάσουν το έργο τους.

Μια συγκλονιστική έκθεση ντοκουμέντων και υλικών από την κορυφαία στιγμή της ένοπλης ταξικής αναμέτρησης στον αιώνα που πέρασε, της πάλης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, δεσπόζε στο κέντρο του χώρου του 42ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”. Ως αργά το βράδυ, την επισκέπτονταν οργανωμένα εκατοντάδες νέοι, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας. Στην έκθεση υπήρχε σπάνιο και μεγάλης ιστορικής αξίας αρχειακό υλικό όπως οπλισμός μαχητών, πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το Αρχείο του Απόστολου Μουσούρη κ.ά.

20 Οι συζητήσεις του Φεστιβάλ συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών, οι οποίοι γέμισαν τις σκηνές όπου διεξάγονταν, παρακολουθώντας και συμμετέχοντας ακριβώς γιατί το περιεχόμενο τους αφορούσε τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τις λαϊκές οικογένειες σήμερα και τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Στο δικό τους Στέκι, οι μαθητές βρέθηκαν με τις παρέες τους και για τρεις μέρες διασκέδασαν, τραγούδησαν, χόρεψαν στις συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν. Είπαν τη γνώμη τους για το σχολείο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κ.ά. με έναν ευφάνταστο τρόπο, παίζοντας “Άκου τι είπαν…”. Γέλασαν με stand up comedy. Συζήτησαν και προβληματίστηκαν για το “Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα”. Ανανέωσαν το ραντεβού τους στον αγώνα για το σχολείο, τη ζωή που αξίζει στη νέα γενιά!

Μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση φιλοξένησε το Μαθητικό Στέκι. Με ψηφιακά, οπτικοακουστικά μέσα, διαδραστικές κατασκευές, ποιήματα, λογοτεχνικά κείμενα κ.ά. στήθηκε ένα διαφορετικό «ταξίδι» στην ιστορία της ανθρωπότητας. Εκατοντάδες μαθητές είδαν μπροστά τους να εξελίσσονται οι κοινωνίες από την πρωτόγονη κοινωνία μέχρι το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Έμαθαν εκείνο που δε γράφουν τα βιβλία τους: Η εκμετάλλευση και η αδικία δεν είναι παρά η προϊστορία της ανθρωπότητας.

Οι ήχοι που συνόδευσαν τον αγώνα των μαχητών και μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού γέμισαν την κεντρική σκηνή του 42ου Φεστιβάλ, όταν η ορχήστρα της ΚΝΕ με τη διεύθυνση του Μ. Ανδρουλιδάκη, παρουσίασε το CD με τα τραγούδια του ΔΣΕ, παραγωγή της ΚΝΕ μπροστά στο Φεστιβάλ. Τα τραγούδια έδιναν τη σκυτάλη σε κείμενα με αφηγήσεις, ανακοινώσεις, στίχους, βίντεο και αποσπάσματα από δημοσιεύματα εφημερίδων του ΔΣΕ, ξετυλίγοντας την ιστορία του. Στο χώρο του πολιτισμού πραγματοποιήθηκε μια ξεχωριστή συνάντηση όλων των μορφών Τέχνης. “Συναντήθηκαν” η έκθεση ζωγραφικής με έργα μαχητών του ΔΣΕ, η δραματοποιημένη αφήγηση «Θεσσαλονίκη 9-11 του Μάη 1936», η παράσταση από το Χορευτικό Τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων κ.ά. Το πολύ όμορφο αποτέλεσμα συγκίνησε και μαγνήτισε εκατοντάδες επισκέπτες. Για άλλη μια χρονιά οι μικρότεροι ηλικιακά επισκέπτες του Φεστιβάλ πλημμύρισαν τον Παιδότοπο με γέλια, φωνές, τραγούδια και παιχνίδι μέσα από το πρόγραμμα δραστηριοτήτων διασκέδασαν και παράλληλα ήρθαν σε επαφή με την δημιουργία, την συλλογικότητα, την αλληλεγγύη.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

21

Ένας θεσμός φαίνεται πως καθιερώνεται στο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή! Ο λόγος για το Αθλητικό camp, το οποίο για 5η χρονιά, με το σύνθημα “Μην μένεις στην εξέδρα θεατής. Αγωνίσου! Κάνε τον Αθλητισμό μέρος της ζωής σου” αγκαλιάστηκε από εκατοντάδες νέους που συμμετείχαν στις δραστηριότητες του όπως και τα τουρνουά μπάσκετ που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την Αττική από το καλοκαίρι. Πλάι στον καθιερωμένο λαϊκό αγώνα δρόμου, φέτος το Αθλητικό camp “τόλμησε” και με νέα αθλήματα όπως αναρρίχηση.

Τρεις μέρες το πάρκο “πήρε ζωή” δίνοντας πραγματικά μια διαφορετική εικόνα από αυτήν της υποβάθμισης που συναντούν καθημερινά οι κάτοικοι των γύρω περιοχών. Όμως πριν το τριήμερο, είχαν προηγηθεί πολλές μέρες όπου μέλη και φίλοι της ΚΝΕ με την εθελοντική σχεδιασμένη δουλειά τους αλλά και αυταπάρνηση “έδιναν ζωή” στο πάρκο, διεκδικώντας παράλληλα “πάρκο ανοιχτό στο λαό και κλειστό στα επιχειρηματικά συμφέροντα”. Από το ρεπορτάζ του περιοδικού μας, τις εθελοντικές εργασίες καθαριότητας μέχρι και τις μέρες του Φεστιβάλ ο κόσμος που συναντήσαμε είχε τις καλύτερες εντυπώσεις για την προσπάθεια αυτή: “Το Φεστιβάλ είναι διαμάντι. Εκείνες τις μέρες το Πάρκο αποκτά ομορφιά”, “Μόνο το ΚΚΕ έρχεται εδώ...” είναι μερικά από τα λόγια που ακούσαμε.

Διεθνούπολη: Η μεγαλύτερη συμμετοχή Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων των τελευταίων χρόνων!

Α

πό το πραξικόπημα στην Τουρκία και τις αντικομμουνιστικές διώξεις στη Σερβία, στην καταστολή και τις δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών στο Μεξικό και τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Και από εκεί, στις προσπάθειες των νέων κομμουνιστών για την οργάνωση και ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος στην Ιταλία, στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση στη Γερμανία, στο φοιτητικό κίνημα στην Ισπανία. Γι’ αυτά και πολλά ακόμη ζητήματα συζήτησαν οι επισκέπτες της «Διεθνούπολης» του 42ου φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή με τους αντιπροσώπους 32 Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων από όλο τον κόσμο, που αποτελούν και τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων χρόνων. Παράλληλα, οι ξένοι αντιπρόσωποι μίλησαν σε εκδηλώσεις για την κοινή πάλη των νέων στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, για τις εξελίξεις στη Λατινική Αμερική και τους αγώνες της νεολαίας, για το ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο

κ.ά. Όλοι τους πήραν μέρος στη σύσκεψη με το Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που τους ενημέρωσε για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την πάλη των κομμουνιστών, καθώς και στο Διεθνές Σεμινάριο με θέμα την ανταλλαγή πείρας από τους αγώνες της νεολαίας, όπου εισηγήθηκε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος. Το φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή αναδεικνύεται ως χώρος συγκέντρωσης και συζήτησης Κομμουνιστικών Νεολαιών για βασικά ζητήματα της δράσης τους και για τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτή. Το φεστιβάλ μας, με το περιεχόμενο και τη μαζικότητά του, με το ειδικό πρόγραμμά του για τις διεθνείς αντιπροσωπείες, δίνει δύναμη σε δεκάδες μέλη άλλων ΚΝ, να γυρίσουν στις χώρες τους και να παλέψουν ακόμη πιο αποφασιστικά. Τους επιτρέπει να ενημερώνουν αντικειμενικά τη νεολαία στις χώρες τους, χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς των αστικών ΜΜΕ και τη βρώμικη σοσιαλδημοκρατική και οπορτουνιστική

προπαγάνδα, για το ποια είναι πραγματικά η κατάσταση στην Ελλάδα, για τους αγώνες και τον σημαντικό ρόλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Χωρίς να υποτιμάται ότι το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα παραμένει σε κρίση, και άρα και η κατάσταση πολλών ΚΝ εξαρτάται άμεσα από αυτό, χωρίς να κρύβονται οι σοβαρές διαφωνίες σε μια σειρά ζητήματα, όπως και οι δυσκολίες που υπάρχουν στην καθημερινή πάλη για πολλές ΚΝ, είναι γεγονός ότι δεκάδες Οργανώσεις από όλο τον κόσμο στηρίζουν τον αγώνα της ΚΝΕ. Η αλληλεγγύη και η στήριξή τους μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε, έχοντας υπόψη μας ότι η δράση μας, τα βήματα μπροστά που καταχτάμε επιδρούν θετικά, στον ένα ή τον άλλο βαθμό και σε άλλες ΚΝ. Δίνουμε υπόσχεση ότι θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας για τη συνεργασία, την ενίσχυση της κοινής δράσης και του συντονισμού

των Κομμουνιστικών Νεολαιών σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, στη βάση αρχών και κοινών στόχων, και ιδιαίτερα σταθεροί, καλλιεργώντας στα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ τις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού. Θα προσπαθήσουμε να εκπληρώσουμε το διεθνιστικό μας καθήκον, πρώτα απ’ όλα δυναμώνοντας την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στη χώρα μας.

22

Με αφορμή μια θεατρική παράσταση...

Π

έρυσι στο Φεστιβάλ γεννήθηκε η ιδέα. Να συγκροτηθεί μία παιδική θεατρική ομάδα που θα συναντιέται συχνά, θα δουλέψει κάποιο έργο και θα ετοιμάσει μία παράσταση για το επόμενο Φεστιβάλ. Ο χώρος υπήρχε. Ήταν το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, που μας φιλοξένησε όλη τη χρονιά. Η σύνθεση της ομάδας… παιδιά των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού και της πρώτης Γυμνασίου. Τα εμπόδια αρκετά… στις μετακινήσεις, στα διαφορετικά και επιβαρυ-

μένα ωράρια παιδιών και γονιών, στην κούραση που υπήρξε. Όμως η χαρά, η λαχτάρα των παιδιών να συμμετέχουν σε μια τέτοια ομάδα και να ετοιμάσουν όλα μαζί κάτι πολύ ωραίο, μαζί με την επιμονή και τη φροντίδα των παιδαγωγών και καλλιτεχνών που είχαν την ευθύνη της ομάδας, στάθηκαν ικανά να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες. Έτσι, φτάσαμε στο φετινό 42ο Φεστιβάλ και την παρουσίαση της θεατρικής παράστασης “Το καπλάνι της βιτρίνας” που κέρδισε τις εντυπώσεις μικρών και μεγάλων.

Τι κρατάμε από αυτήν την εμπειρία μας; Παιδί και θέατρο

Παιδί και καλό λογοτεχνικό βιβλίο

Το θέατρο σαν μορφή τέχνης ασκεί μεγάλη δύναμη στα παιδιά. Μπορεί να επιδράσει πάνω τους ευεργετικά, αγκαλιάζοντάς τα είτε ως θεατές είτε ως πρωταγωνιστές. Αυτό ζήσαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, καθώς ανοιγόταν μπροστά μας ως ένα πλούσιο μέσο έκφρασης, χαράς και δημιουργικότητας των παιδιών. Τα παιδιά αυτόαποκαλύπτονται χρησιμοποιώντας την κίνηση, το λόγο και το σώμα τους, ενισχύουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους. Στα πλαίσια μάλιστα μιας θεατρικής ομάδας, που με μεγάλη προσοχή έχει επιλέξει το έργο πάνω στο οποίο θα δουλέψει, η φαντασία αποκτά προσανατολισμό και περιεχόμενο. Έτσι, η θεατρική μας ομάδα ταξίδεψε σε μια άλλη εποχή και ό,τι έμαθαν γι’ αυτήν αποτελούν πια καλά εμπεδωμένες, “βιωμένες” γνώσεις. Το θέατρο πάνω σε κείμενα κλασικής ή προοδευτικής λογοτεχνίας μπορεί να γίνει ένα καλό μάθημα ιστορίας. Τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται, να λειτουργούν στα πλαίσια μιας ομάδας με ανεβασμένη μάλιστα συνειδητότητα και ευθύνη. Είμαστε μια ομάδα που χρειάζεται να δουλέψουμε όλοι μαζί για έναν κοινό σκοπό: να βγει καλή η παράσταση. Η ομάδα θέτει τα όριά της που όλοι τα αποδέχονται. Στην ίδια πρόβα τα παιδιά μπορεί να έκαναν παρατήρηση σε όποιον ξεχνούσε τα λόγια του και στην επόμενη σκηνή με ένα νεύμα, μία κίνηση τον βοηθούσαν να τα θυμηθεί. Χωρίς ανταγωνιστικές σκέψεις και εγωισμούς, αλλά με συνέπεια, πειθαρχία, πρωτοβουλία και αλληλοβοήθεια. Χαρακτηριστικά με τα οποία θέλουμε να διαπαιδαγωγήσουμε τους μικρούς μας φίλους.

Η λογοτεχνία μπορεί να γίνει φλόγα που φωτίζει και ξυπνάει το νου, ωριμάζει τη συνείδηση, βοηθά την αισθητική καλλιέργεια, τη συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη, συμβάλλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας, ειδικά σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες. Βελτιώνει τη γλωσσική έκφραση και το λεξιλόγιο των παιδιών. Η λογοτεχνία ικανοποιεί την ανάγκη των παιδιών να ζουν ταυτόχρονα σε δύο κόσμους: τον πραγματικό και τον φανταστικό. Δεν είναι σπάνιο τα παιδιά να επηρεάζονται από τις πράξεις του ήρωα. Συχνά ο επηρεασμός τα ωθεί και στη μίμηση, ενώ ταυτόχρονα αποκτούν εμπειρίες και γνώσεις, γνώση του εαυτού τους και του κόσμου. Ιδανικά και αξίες προσωποποιούνται μέσα στο βιβλίο από τους ήρωές του. Όταν ο μικρός Νόλης στο Καπλάνι εκμυστηρεύεται στη Μέλια πως “όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει σαν το Νίκο, δηλαδή επαναστάτης”… κι αυτό τα παιδιά το λένε με καμάρι, τότε έχουμε δώσει αβίαστα ένα πολύ καλό μάθημα ζωής. Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως η αγάπη για το διάβασμα είναι μια συνήθεια που την αποκτά κανείς από την παιδική ηλικία. Και είναι από τους πιο βασικούς και ταυτόχρονα δύσκολους στόχους που έχουμε να πετύχουμε: να φέρουμε τα παιδιά από εργατικές λαϊκές οικογένειες, παιδιά προσφύγων και μεταναστών σε επαφή με το βιβλίο. Οι συμβουλές και η παρότρυνση είναι σημαντικές αλλά από μόνες τους δεν αρκούν. Μπορούμε να πειραματιστούμε με διάφορους τρόπους και σίγουρα να είμαστε εμείς παραδείγματα προς μίμηση. Αν το παιδί φτάσει στο σημείο να νιώσει την ευχαρίστηση που χαρίζει ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο, βρίσκεται πολύ κοντά σε μια πραγματική ανακάλυψη: ότι το διάβασμα δεν αποτελεί μια ακόμα βαρετή υποχρέωση, αλλά μια απροσδόκητη πηγή ευτυχίας.

*

Β.Τ.

Γνωρίσαμε το έργο και όλα όσα θέλει να μας πει με πολλούς τρόπους:  Πλούσιοι – φτωχοί. Είμαστε όλοι ίσοι; Υπάρχουν ανισότητες; Από πού ξεκινάνε; Τα παιδιά ανέλαβαν σε ομάδες να γράψουν μικρά κείμενα σκιαγραφώντας χαρακτήρες με αντίθετη ταξική θέση π.χ. Πιπίτσα – Άρτεμη, μαμά Πιπίτσας – μαμά Αντιγόνης, Καρανάσης – μπαμπάς Αλέξη κ.ά.  Το σχολείο τότε και σήμερα. Με αφορμή όσα διαδραματίζονται στο σχολείο του κ. Καρανάση κάθε παιδί έφτιαξε μια λίστα με στοιχεία του δικού του, σημερινού σχολείου που του αρέσουν, άλλα που δεν του αρέσουν και κάποια που θα ήθελε από το σχολείο.  Ισπανικός εμφύλιος: Πού; Πότε; Γιατί; Πώς; Ακούσαμε τραγούδια του ισπανικού εμφυλίου και συζητήσαμε τους στίχους και όχι μόνο…

λιτισμού ν στο Στέκι Πο ύ γο ρ υ ιο μ η δ Τα παιδιά ΚΝΕ! ημιουργίας της Δ ς ή κ νι εα Ν ι α κ Πηγαίνεις Δημοτικό ή Α’ Γυμνασίου; Θέλεις να έρθεις κι εσύ στην παρέα μας, να μάθουμε, να παίξουμε; Ξεκινάμε αρχές Νοέμβρη! Δήλωσε κι εσύ συμμετοχή στις παιδικές ομάδες θεάτρου, χορού, εικαστικών.

Για πληροφορίες και συμμετοχές επικοινωνήστε στα: e-mail: steki@kne.gr και τηλέφωνο: 210-88.23.674

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

23

ΜΕ ΝΕΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Εκεί που τεχνική εκπαίδευση και μαθητεία είναι “μπροστά”...

στην εκμετάλλευση!

Μ

ε αφορμή την επίσκεψη δεκάδων ξένων αντιπροσωπειών στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, ο “Οδηγητής” είχε την ευκαιρία να συζητήσει με νέους κομμουνιστές από την Ιταλία και τη Γερμανία για το εκπαιδευτικό σύστημα στις χώρες τους, και πιο συγκεκριμένα για την τεχνικοεπαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τη μαθητεία και πώς αυτή εφαρμόζεται, τη δράση και οργάνωση των μαθητών στα σχολεία τους κ.ά. Ενιαίος ο στόχος, ενιαία η επίθεση...

Μ

εγάλη συζήτηση γίνεται μέσα κι έξω απ’ τα σχολεία για το εκπαιδευτικό σύστημα, για την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία, τις “μεταρρυμίσεις” που πρέπει να γίνουν κ.λπ. Ένας μαθητής σήμερα, με βάση όσα ακούει, μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί: Μήπως στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) το εκπαιδευτικό σύστημα είναι καλύτερο; Μήπως όντως θα έχουμε αναβάθμιση της παιδείας αν συμβαδίσουμε πιο γρήγορα με τα πρότυπα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών; Η διεύρυνση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας; Με αφορμή αυτά τα ερωτήματα είπαμε να μάθουμε τι συμβαίνει πραγματικά στις άλλες χώρες της ΕΕ... Η J. W., μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ) και η L.Μ., μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, αναφέρουν: «Παντού, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες και φυσικά και στη Γερμανία, το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ταξικό και λειτουργεί έτσι, ώστε να παράγει εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, που θα εξυπηρετεί καλύτερα το συμφέρον του κεφαλαίου για φθηνούς, εκμεταλλεύσιμους εργαζόμενους, εξασφαλίζοντας και την ιδεολογική συμφωνία τους».

Αντίστοιχα, ο Alessandro Fiorucci, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας (FGC), επικεφαλής της σχολικής επιτροπής και περσινός πρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου του Μιλάνο, σημειώνει: «Στην Ιταλία η πρόσβαση στην εκπαίδευση των μαθητών από τα λαϊκά στρώματα είναι όλο και πιο δύσκολη, λόγω του όλο και αυξανόμενου κόστους. Κάθε χρόνο όλο και περισσότερο αυξάνεται το κόστος των βιβλίων, των μέσων μαζικής μεταφοράς και σαν να μην έφταναν αυτά, οι κυβερνήσεις της Ιταλίας σταδιακά μεταφέρουν στις πλάτες των οικογενειών μας το βάρος από τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, μέσω των “εθελοντικών εισφορών”. Πρόκειται για ένα επιπλέον ποσό, που θεωρητικά είναι προαιρετικό, στην πραγματικότητα όμως σε λιγότερο από 20 χρόνια άγγιξε τα 300 ευρώ, σαν να επρόκειτο για δίδακτρα. Υπάρχει αυτό το “παράδοξο” στη χώρα μας: το δημόσιο σχολείο πρέπει να το πληρώνουμε δύο φορές! Όσο ανεβαίνουν οι τάξεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να συνεχίζουν τις σπουδές τους οι μαθητές λαϊκών οικογενειών, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είναι εξ ολοκλήρου φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.»

«Το σχολείο για τους κομμουνιστές είναι και το πρώτο έδαφος στο οποίο θα έρθουν σε επαφή με την πραγματικότητα οργανώνοντας τους αγώνες, τις κινητοποιήσεις, προτείνοντας όλο και πιο προωθημένες διεκδικήσεις»

Από κινητοποίηση του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας (FGC).

Τι δεν μας λένε για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση;

Έ

νας από τους βασικούς στρατηγικούς στόχους της ΕΕ και του κεφαλαίου για την Ελλάδα είναι η μαζικοποίηση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης και η αντιστροφή της αναλογίας του μαθητικού πληθυσμού στα πρότυπα των άλλων κρατών-μελών της ΕΕ. Τα επιχειρήματα με τα οποία “ντύνουν” αυτές τις κατευθύνσεις, πολλά… Λένε, για παράδειγμα, ότι με τη στροφή στην τεχνικοε-

παγγελματική εκπαίδευση, την καθιέρωση της μαθητείας από πολύ μικρή ηλικία, την περιβοήτη “αναβάθμιση” των ΕΠΑΛ, θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεργίας -λες και λείπει η ειδικότητα από τους 1,5 εκατομμύρια ανέργους στη χώρα μαςθα βγει η χώρα από την κρίση, οι μαθητές θα έχουν περισσότερα εφόδια κ.ά. Καταρρίπτονται, όμως, από την ίδια τη ζωή, από την πείρα και των άλλων χωρών της ΕΕ…

Ιταλία Όπως πολύ αποκαλυπτικά ανέφερε στον “Οδηγητή” ο εκπρόσωπος του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας (FGC): «Πέρυσι στην Ιταλία η κυβέρνηση Ρέντσι εφάρμοσε για πρώτη φορά στα σχολεία έναν νόμο -τον ονομάζει μάλιστα “καλό σχολείο”- που προβλέπει 200 ώρες υποχρεωτικής εργασίας για τους μαθητές του αντίστοιχου Γενικού Λυκείου και 400 ώρες για τα αντίστοιχα ΕΠΑΛ. Αν και στα επαγγελματικά λύκεια, ακόμα και πριν την ψήφιση της μεταρρύθμισης αυτής, υπήρχαν ήδη προγράμματα “εναλλαγής σχολείου-εργασίας”, το σημαντικό είναι η επέκτασή τους σε όλα τα λύκεια και η αύξηση του αριθμού των ωρών εργασίας. Μάλιστα, δεν προβλέπεται κανενός είδους αμοιβή

-ούτε ελάχιστη- ούτε βασικά δικαιώματα για τους μαθητές. Δεν προβλέπει κανέναν κεντρικό άξονα συμφωνίας μεταξύ σχολείων και επιχειρήσεων (το σχολείο δηλαδή δε φέρει καμία ευθύνη), αντιθέτως ο διευθυντής κάθε σχολείου μπορεί ελεύθερα να έρθει σε συμφωνία με επιχειρήσεις ή δημόσιες υπηρεσίες που προτιμά ή που του φαίνονται περισσότερο συμφέρουσες, ενώ μαθητές και καθηγητές μπορούν να έχουν μόνο συμβουλευτική άποψη. Η επιχειρηματολογία γι’ αυτές τις αλλαγές ήταν ότι η αίτια της ανεργίας των νέων βρίσκεται στην απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε όσα ζητά η αγορά εργασίας και στα εφόδια που παρέχει το σχολείο. Βέβαια, προηγουμένως, με τη δικαι-

24 ολογία “να φέρουμε πιο κοντά το σχολείο στην τοπική κοινωνία” η κυβέρνηση είχε ήδη προλειάνει το έδαφος για μια σταδιακή προσέγγιση του σχολείου με τις επιχειρήσεις που βρίσκονταν εδαφικά πιο κοντά σε κάθε σχολική μονάδα και με τη δικαιολογία της έλλειψης πόρων επετράπη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις να χρηματοδοτούν τα σχολικά ιδρύματα με αντάλλαγμα τεράστιες φοροαπαλλαγές. Η τελευταία αυτή μεταρρύθμιση του Ρέντσι επιτάχυνε προς αυτή την κατεύθυνση, προχωρώντας στις ίδιες ράγες που χαράξανε οι προηγούμενες κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις. Η δημόσια εκπαίδευση μπήκε ακόμα περισσότερο στην υπηρεσία των επιχειρήσεων, έγινε ένα εργαλείο προς όφελος των αφεντικών για να αυξήσουν τα κέρδη τους, διαθέτοντάς τους τζάμπα εργατικά χέρια -ή με ελάχιστο κόστος. Με βάση τα αποτελέσματα μιας έρευνας

που πραγματοποίησε τους προηγούμενους μήνες για τις μεταρρυθμίσεις αυτές η εφημερίδα μας “Senza Tregua” (σημαίνει “Χωρίς ανακωχή”), είμαστε σε θέση να εξάγουμε ορισμένα συμπεράσματα για τη στάση των μαθητών απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται. Το βασικό είναι πως οι μαθητές καταλαβαίνουν ότι αντικαθιστούν έναν κανονικό εργαζόμενο. Αυτή τους την αντίληψη εμείς θεωρούμε ότι χρειάζεται να τη μετατρέψουμε σε συνειδητή, ενεργή συμμετοχή στον αγώνα. Γιατί, στην πράξη, οι νέοι σε τέτοια προγράμματα κατάρτισης συμπληρώνουν συχνά τις ανάγκες της επιχείρησης για προσωπικό, βγάζοντας τη χαμαλοδουλειά, χωρίς να μαθαίνουν τίποτα. Γι’ αυτό εμείς παλεύουμε να υπάρχει κατώτατος μισθός για τους μαθητές σε πρακτική, περισσότερα δικαιώματα και όριο στις εργάσιμες ώρες. Δεν θέλουμε να γίνουμε οι νέοι σκλάβοι!»

Λένε ότι με τη στροφή στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, την καθιέρωση της μαθητείας κ.ά. θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεργίας -λες και λείπει η ειδικότητα από τους 1,5 εκατομμύρια ανέργους στη χώρα μας

Από κινητοποίηση της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ).

Γερμανία Οι εκπρόσωποι της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ), με όσα μας λένε, αποδεικνύουν ότι και στη Γερμανία οι μαθητές της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης δεν εξαιρούνται από τη βαρβαρότητα που ζουν σήμερα οι μαθητές και στη δική μας χώρα, αποδομώντας τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν αυτές τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Στη Γερμανία λοιπόν, όπου αντίστοιχοι νόμοι εφαρμόζονται προ πολλού, τα ποσοστά των μακροχρόνια ανέργων επί του συνόλου των ανέργων φτάνουν το 47,4%. Την ίδια ώρα οι νέοι που ολοκληρώνουν τα λεγόμενα προγράμματα πρακτικής άσκησης δουλεύουν τζάμπα για έναν ολόκληρο χρόνο σε μεγάλες επιχειρήσεις με την αιτιολόγηση πως δεν είναι αρκετά έτοιμοι! Πιο συγκεκριμένα, επισημαίνουν: «Στη Γερμανία έχουμε διττή μαθητεία. Ένα κομμάτι της είναι η πρακτική εκπαίδευση στις εταιρείες και το άλλο κομμάτι τα μαθήματα στο τεχνικό/επαγγελματικό σχολείο. Επίσης, έχουμε έναν τύπο μαθητείας που είναι μόνο σε σχολείο και η εργασιακή πρακτική γίνεται για μερικές βδομάδες σε χώρο δουλειάς, όμως το πιο διαδεδομένο είναι να δουλεύεις τον περισσότερο χρόνο μέσα στην επιχείρηση και 1-2 μέρες τη βδομάδα να κάνεις μάθημα στο σχολείο. Στις εταιρείες αυτές είσαι επί της ουσίας φθηνός εργαζόμενος. Δουλεύεις περίπου 35-40 ώρες τη βδομάδα, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και “εκπαίδεύεσαι” να

δουλεύεις όπως οι πολύ εξειδικευμένοι εργάτες. Ουσιαστικά, δηλαδή, οι εταιρείες αποκτούν δωρεάν ανθρώπινο κεφάλαιο. Τη μαθητεία στη Γερμανία μπορεί να την ξεκινήσει κανείς 15-16 χρονών και φυσικά προτιμώνται οι πιο νέοι, καθώς μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο ως παραγωγικοί εργάτες. Μεγάλες εταιρείες εκπαιδεύουν τους μαθητές και το προσωπικό τους καθοδηγούμενες από τις ανάγκες τους, με τον μισθό να κυμαίνεται περίπου στα 500 ευρώ το μήνα, όταν μόνο το ενοίκιο για ένα σπίτι μπορεί να είναι 300-400 ευρώ… Οι συνθήκες εργασίας, στον τομέα του επισιτισμού για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα άσχημες. Πρέπει να δουλεύεις και νύχτα, δεν έχεις εργασιακά δικαιώματα, μπορεί π.χ. να κόβουν κρεμμύδια 11 ώρες τη μέρα! Κάποιες φορές, μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις οι μαθητές αναγκάζονται μέχρι και να πληρώσουν οι ίδιοι για να κάνουν μαθητεία! Υπάρχει και το ενδεχόμενο να είναι τόσο υψηλό το κόστος που να αναγκάζονται να παίρνουν μέχρι και δάνεια από τις τράπεζες, καταλήγοντας χρεωμένοι μόλις τελειώσουν τη μαθητεία. Το σίγουρο είναι ότι πολλοί από τους μαθητευόμενους δεν ξέρουν καν αν θα συνεχίσουν να δουλεύουν στην εταιρεία μετά το τέλος της μαθητείας. Εάν συνεχίσουν, υπογράφουν συμβόλαιο για ένα χρόνο. Ο φόβος της ανεργίας είναι υπαρκτός! Όλοι ξέρουν ότι είναι απίθανο να υπογράψεις σύμβαση αορίστου χρόνου εργασίας…»

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

Οι μαθητές “χωρίς ανακωχή” στον αγώνα για σχολείο και ζωή με δικαιώματα!

Σ

την Ιταλία το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας (FGC) στις μαθητικές εκλογές σε επίπεδο σχολείου, αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο (σ.σ. δευτεροβάθμιο μαθητικό όργανο), είχε σημαντική αύξηση σε ψήφους, αποτέλεσμα της δουλειάς μας με πλήθος μαθητών και της οικοδόμησης της Οργάνωσής μας στα σχολεία. Στο Μιλάνο το FGC κέρδισε τις εκλογές με 46% και έχει την προεδρία στο μαθητικό όργανο σε περιφερειακό επίπεδο (Μαθητικές Περιφεριακές Συνελεύσεις). Είναι σημαντικό και το αποτέλεσμα στη Ρώμη, όπου η Οργάνωσή μας είναι δεύτερη σε ψήφους. Σε δεκάδες άλλες πόλεις είχαμε σημαντική άνοδο και εκλέξαμε αντιπροσώπους σε αυτά τα μαθητικά όργανα σε εδαφικό επίπεδο. Στις Μαθητικές Συνελεύσεις είχαμε ξεκάθαρες προτάσεις, καλώντας τους μαθητές σε αγώνα, με αιτήματα για το σχολείο. Το αίτημα που θέσαμε, να καταργηθούν οι “εθελοντικές” σχολικές εισφορές έγινε δεκτό σχεδόν ομόφωνα,

όπως και η καταδίκη των περικοπών στην εκπαίδευση που προωθεί η κυβέρνηση, διεκδικώντας ένα σχολείο αποκλειστικά δωρεάν. Το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε στους μαθητές της Ελλάδας είναι πως σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να οργανώσουμε και να συντονίσουμε τους αγώνες των μαθητών ενάντια στην ΕΕ. Ο αγώνας για δωρεάν ποιοτικό σχολείο, που θα είναι στην υπηρεσία των μελλοντικών εργαζομένων, περνά μέσα από τον αγώνα ενάντια σε αυτό το σύστημα και πρέπει να δεθεί με τον αγώνα των εργαζομένων. Να περάσουμε στην αντεπίθεση έχοντας συνείδηση ότι πλέον δε φτάνει μόνο να εναντιωνόμαστε σε μια κυβερνητική μεταρρύθμιση. Το σχολείο για τους κομμουνιστές είναι και το πρώτο έδαφος στο οποίο θα έρθουν σε επαφή με την πραγματικότητα οργανώνοντας τους αγώνες, τις κινητοποιήσεις, προτείνοντας όλο και πιο προωθημένες διεκδικήσεις. Είμαστε στο πλευρό σας!

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

Ένα

25

ήρθε στην πόλη

Τ

ο Σάββατο 1η Οκτωβρίου έγιναν τα εγκαίνια του Πολυχώρου Δημιουργίας της ΚΝΕ “Μικρόβιο” στην Καλαμάτα. Είναι ουσιαστικά το δεύτερο Στέκι πολιτισμού της ΚΝΕ μετά από αυτό που λειτουργεί εδώ και 1,5 χρόνο στο κέντρο της Αθήνας. Η εκδήλωση ξεκίνησε με συναυλία από το μαθητικό συγκρότημα “Pink Lighters” και συνέχισε με χαιρετισμό από τον Νίκο Αμπατιέλο, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ και ομιλία από τον Τάσο Αντωνίου, Γραμματέα του ΣΠ Πελοποννήσου της ΚΝΕ. Στο τέλος έγινε ξενάγηση στον χώρο. Στέκι δημιουργίας και αγώνα Στο χαιρετισμό του ο Νίκος Αμπατιέλος τόνισε: «Με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζω εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου στον Πολυχώρο Δημιουργίας της ΚΝΕ, που έφτιαξαν με κόπο, σχεδιασμένη εργασία, εθελοντική δουλειά και βέβαια με τα τόσο δημιουργικά υλικά του ενθουσιασμού αλλά και με το μεράκι τους, δεκάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Η προσπάθεια της Ο.Π. Πελοποννήσου είναι πρωτοπόρα. Το Στέκι νεολαίας “Μικρόβιο” είναι η δεύτερη προσπάθεια πανελλαδικά που κάνουμε σαν οργάνωση να φτιάξουμε τέτοιους χώρους δημιουργίας και πολιτισμού. Το Στέκι αυτό εδώ, μαζί με αυτό στην Τροίας, στην καρδιά της Αθήνας, χέρι - χέρι με το φεστιβάλ που και φέτος ολοκλήρωσε με πολύ επιτυχημένο τρόπο το 42ο τα-

ξίδι του, μπορεί να εμπνεύσει τη συλλογική και ατομική δημιουργία, την αγωνιστική ανάταση της νεολαίας, του λαού μας. Να συντροφεύει τον δύσκολο, μα και ταυτόχρονα τόσο όμορφο δρόμο του καθημερινού αγώνα για τη ριζική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Να δίνει δύναμη, κουράγια στις δυσκολίες της πάλης, αλλά και να αγκαλιάζει νέους και νέες που προβληματίζονται για τη ζωή και το μέλλον τους. Οι αξίες και τα ιδανικά του οργανωμένου συλλογικού αγώνα για το δίκιο της εργατικής τάξης, του λαού και των παιδιών του θα είναι η πηγή της λειτουργίας του στεκιού. Η ανάδειξη στη νεολαία της Καλαμάτας της πλούσιας Ιστορίας του κινήματος στην περιοχή, που είναι γεμάτη με ηρωισμό και θυσία, ανιδι-

οτέλεια και αφοσίωση είναι ένας ιδιαίτερος στόχος για την ΚΝΕ(...)».

Δεν είναι πολυτέλεια η τέχνη και η μόρφωση «(...)Μπορεί σε κάποιους να γεννιέται ένα ερώτημα: Μήπως όλα αυτά είναι πολυτέλεια στους δύσκολους καιρούς που ζούμε; Μήπως η μόρφωση, η αναζήτηση της αλήθειας, η τέχνη είναι περιττή; Αφού, όπως αναρωτιόταν κι ο κομμουνιστής συγγραφέας Μπερτολτ Μπρεχτ «το ότι πεινάς μπορείς να το δείξεις απλά τρίβοντας την κοιλιά σου, τι οφελεί να ξέρεις γραφή κι ανάγνωση, μουσική και γλώσσες;» Ξανά και ξανά οι κομμουνιστές, ελπίζουμε έμπρακτα, θα απαντάμε στο ερώτημα αυτό πως όχι. Ούτε περιττή, ούτε και πολυτέλεια είναι η τέχνη κι η κατάκτηση της γνώσης. Είναι ανάγκη και πρέπει να ικανοποιηθεί όπως και οι υπόλοιπες λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες, είναι ανάγκη και θα ικανοποιηθεί πλήρως σε μια άλλη κοινωνία, όπου ο πλούτος και η εξουσία θα βρίσκονται στα χέρια των εργαζόμενων, του λαού και των παιδιών της, στο σοσιαλισμό. Εκεί και τότε οι καλλιτέχνες θα έχουν όλες τις δυνατότητες να δημιουργούν, θα είναι απαλλαγμένοι από την αβάσταχτη και συνεχή “λο-

γοκρισία” του καπιταλιστικού κέρδους, των συμφερόντων των βιομηχανιών του θεάματος, κι από όσους έχουν ανάγκη το σκοταδισμό, την άγνοια, τα πιο τερατώδη ψέματα για θεμέλιο του σάπιου συστήματός τους, που υπάρχουν οι δυνατότητες για να ξεπεραστεί. Μέχρι τότε, όπως και τότε σε άλλες συνθήκες, η τέχνη, η δική μας τέχνη, που ανθρωπεύει τον άνθρωπο, πρέπει να είναι ένας “οδηγός μάχης”. Κι η μόρφωση, ένας σίγουρος οδηγός για όσους το 'χουν πάρει απόφαση κι όσους θα αποφασίσουν στην πορεία να ξεπεράσουν ενδοιασμούς, αυταπάτες, ταλαντεύσεις και να προχωρήσουν και αυτοί θαρρετά για το μεγάλο και όμορφο καθήκον μας για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Καλές επιτυχίες να έχει αυτή και όλες οι προσπάθειές μας!»

Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα Ο Τάσος Αντωνίου ξεκίνησε την ομιλία του περιγράφοντας την προσπάθεια που έκανε η Οργάνωση και το πάθος που δούλεψαν τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ: «Σήμερα δεν μπορούμε να κρύψουμε τη χαρά μας, αυτό το μικρό στενάκι από το πρωί έχει γεμίσει χαμόγελα, γιατί ήρθε επιτέλους η μέρα για να γίνει πραγμα-

26 τικότητα ένα από τα πιο μεγάλα σχέδια, τα πιο όμορφα όνειρα που κάναμε το τελευταίο διάστημα, να ανοίξουμε το Στέκι μας, το “Μικρόβιο”. Η αλήθεια είναι ότι μετά και το τελευταίο συνέδριο της ΚΝΕ, τα τελευταία δύο χρόνια δηλαδή, μας τριβέλιζε αυτή η ιδέα το μυαλό, την συζητήσαμε αρκετά, αλλά μας φόβιζαν οι δυσκολίες, κυρίως οι οικονομικές. Πήραμε την απόφαση να το προχωρήσουμε πριν από ένα χρόνο και γι' αυτό προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε τα απαιτούμενα χρήματα μέσα από την οικονομική εξόρμηση, το φεστιβάλ, αλλά και τη λαχειοφόρο αγορά που τελειώνει σήμερα. Μέσα στην κουβέντα και τις ετοιμασίες προέκυψε και το όνομα, το “Μικρόβιο”. Αν μας ρωτήσετε, κανείς δεν θυμάται ποιος το πρωτοσκέφτηκε. Δεν έχει σημασία, έτσι κι αλλιώς μέσα από την συλλογικότητα βγήκε, και η συλλογικότητα βγάζει πάντα καλά αποτελέσματα, έτσι λειτουργούμε στην οργάνωσή μας. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, μπορεί να δείτε διάφορες ατέλειες, μπορεί να χρειάζονται κάποιες διορθώσεις, όμως το βασικό είναι ότι σήμερα ξεκινάμε και μπορούμε να γινόμαστε πολύ καλύτεροι με τον καιρό. Είμαστε ανοιχτοί σε ιδέες και προτάσεις για το χώρο, για τα τμήματα που θα λειτουργήσουν, για οποιοδήποτε στοιχείο του πολυχώρου μπορεί να συνεισφέρει κάποιος. Για το Στέκι δούλεψαν εθελοντικά δεκάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και ειδικά κάποιοι σ/φοι έδωσαν και την ψυχή τους για να είναι όλα έτοιμα στην ώρα τους. Είχαμε βέβαια ηθική ανταμοιβή, τα χαμόγελα και τις καλές κουβέντες των περαστικών και της γειτονιάς, των πολλών αγνώστων σε εμάς ανθρώπων που συγκινήθηκαν από την πρωτοβουλία και μας έφεραν βιβλία, του φίλου που πέρασε χθες και μας εμπιστεύτηκε ένα σημαντικό ντοκουμέντο, μια αφίσα 40 ετών από το πρώτο συνέδριο της ΚΝΕ. Θέλουμε ιδιαίτερα να ευχαριστήσουμε όσους έκαναν δωρεές σε υποδομές και βιβλία και καλούμε όποιον θέλει να συνεχίσει και τις

επόμενες μέρες. Θέλουμε επίσης να ευχαριστήσουμε όλους τους καλλιτέχνες και επιστήμονες που με ευχαρίστηση δέχτηκαν την πρότασή μας να διδάξουν στα μαθήματα που θα ξεκινήσουμε.»

“Μικρόβιο” στο χθές και στο σήμερα «Το όνομα του Πολυχώρου έχει ιστορική αναφορά στην πόλη της Καλαμάτας. Όμως μη δείτε μόνο αυτή την ιστορική του πλευρά. Το στέκι μας θέλουμε να είναι ένα πραγματικό μικρόβιο που θα προσβάλει το φαινομενικά «υγιές» και “καλό” πλαίσιο που ζούμε σήμερα, θα το προσβάλει και μέσα από το δρόμο της τέχνης. Στο “Βραχόκηπο” του Καζαντζάκη κάποια στιγμή ο ήρωας εξηγούσε σε ένα βιομήχανο που εξαντλούσε τους εργάτες του ότι αυτή η εκμετάλλευση δεν θα του βγει σε καλό. Του λέει: “—Ξεχνάτε, το μεγάλο κίντυνο που σας απειλεί; —Ποιον κίντυνο; Άφησα να πέσει η λέξη: —Τον κομμουνισμό.

—Τον βάλαμε φυλακή, είπε. Βάλαμε στο κλουβί το κόκκινο πουλί…

—Μπαίνει μια ιδέα στη φυλακή; Αυτή το σκάζει από την παραμικρή χαραματιά,

από πόρτα ή παράθυρο, βγαίνει έξω κολλημένη στα ρούχα του δεσμοφύλακα… Πιάνει σα μικρόβιο τον αέρα, το ψωμί και το νερό.” Έτσι είναι οι ιδέες μας, και από τη μικρή χαραμάδα περνάνε και φτιάχνουν το νέο. Αυτός ο Πολυχώρος Δημιουργίας θα μεταδώσει το Μικρόβιο της νέας τέχνης και του νέου κόσμου μας. Αυτή ακριβώς την ιδιότητα είχε και ο σύντροφός μας ο Γιώργος Βουβαλέας που λένε ότι όποιον πλησίαζε και συζήταγε τον «κόλλαγε μικρόβιο του Κομμουνισμού». Ένας σύντροφος εντυπωσιακά μορφωμένος και διορατικός για την εποχή του. Γεννήθηκε το 1924 στην Καλαμάτα και υιοθετήθηκε από τον θείο του στην Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε σε πλούσιο σπίτι, μαθαίνοντας Γερμανικά, Γαλλικά και πιάνο. Μετά το θάνατο του θείου του ξαναγυρνά στην Καλαμάτα, όπου μέσα σε μεγάλη φτώχεια, συμμετείχε στους μαθητικούς αγώνες όσο βρισκόταν στο Λύκειο της πόλης. Γίνεται μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Δημοσίευσε, από μαθητής ακόμα, πολλά άρθρα στις εφημερίδες “Ελεύθερη Μεσσηνία” και “Θάρρος” για την εκπαίδευση της νεολαίας, τα στέκια νεολαίας κ.λπ. καθώς και επαναστατικά διηγήματα. Τα άρθρα του είναι χαρακτηριστικά για τη ζωντά-

νια τους, τον καταγγελτικό τους λόγο, την αγάπη για τη νεολαία, τις σκέψεις για το πώς θα μπορούσε να ζει σήμερα ένας νέος άνθρωπος με όνειρα. Στα τέλη του 1941 πέρασε στην αντίσταση και μαζί με άλλους δύο συναγωνιστές του δημιούργησαν τη “γιάφκα” που βρισκόταν δίπλα στο σημερινό στέκι μας, όπου χρησιμοποιούνταν για διάφορες δουλειές της παρανομίας. Το 1944 αναδείχθηκε σε Γραμματέα του Συμβουλίου της ΕΠΟΝ Μεσσηνίας και μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Πελοποννήσου. Τον Απρίλιο το 1947 ανέβηκε στον Ταΰγετο για να συνδεθεί με την παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ και του ανατέθηκε η αποστολή να ανασυστήσει την Νομαρχιακή Επιτροπή Μεσσηνίας του ΚΚΕ όπου έγινε και μέλος της, επικεφαλής της Οργάνωσης της Καλαμάτας. Συνδέθηκε με αγωνιστές από την πόλη της Καλαμάτας και συγκρότησε τους πρώτους πυρήνες του ΚΚΕ. Συνελήφθη τον Ιούνιο του 1947 και στις 17 Αυγούστου, του έστησαν παγίδα και με την δραπέτευσή του από τα κρατητήρια, τον σκότωσαν τα όργανα της ασφάλειας Καλαμάτας. Με όλα αυτά στο μυαλό μας θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στο νέο μας χώρο. Στο χώρο που ονειρεύτηκε το “Μικρόβιο” πριν 70 χρόνια και μας άφησε στα γραπτά του τις εξής σαφείς οδηγίες: «Δεν αρκεί να λες στους νέους μην πηγαίνετε στα καφενεία, μην αναλώνεστε σε ευτελείς ασχολίες παίζοντας ζάρια ή μπαρμπούτι, αλλά να τους δώσεις διέξοδο. Μια διέξοδο ευχάριστη και συγχρόνως ωφέλιμη και εποικοδομητική. Μια καινούρια εναλλακτική λύση. Να μάθει έναν άλλο τρόπο να σκέφτεται και να βιώνει το νέο. Έτσι μόνο θα απορρίψει το παλιό».»

Στο “Μικρόβιο” λειτουργούν: Ομάδες χορού σύγχρονου και παραδοσιακού Θεατρική ομάδα Κινηματογραφική ομάδα Δανειστική Βιβλιοθήκη Μουσικό Στούντιο

Επίσης θα ξεκινήσουν δωρεάν μαθήματα: Ελεύθερου σχεδίου Φωτογραφίας

Γραφιστικής 3D γραφικών Μουσικών οργάνων Χειροτεχνίας και κοσμήματος Τέχνης του δρόμου Όσοι θέλουν να δηλώσουν συμμετοχή στις ομάδες και τα εργαστήρια που θα λειτουργήσουν μπορούν να απευθύνονται στο χώρο του “Μικροβίου” ή στην ιστοσελίδα: www.mikrovio.com

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

27

70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ: «Γενικό Αρχηγείο Ανταρτών Επιτελικό Γραφείο Ι Αριθμός Πρωτοκόλλου Ι

Η

στυγνή δίωξη των αγωνιστών και του Δημοκρατικού Λαού από τον αγγλόδουλο μοναρχοφασισμό και τα όργανά του, που ανάγκασαν χιλιάδες δημοκράτες να βγούνε στα βουνά για να υπερασπίσουν τη ζωή τους οδήγησε στη σημερινή ανάπτυξη του αντάρτικου κινήματος. Έχοντας υπόψη ότι είναι ώριμη πια η ανάγκη δημιουργίας συντονιστικού οργάνου για το συντονισμό και την καθοδήγηση του όλου αντάρτικού αγώνα. Αποφασίζουμε: Τη δημιουργία του ΓΕΝΙΚΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΑΝΤΑΡΤΩΝ στο οποίο θα υπάγονται τα αρχηγεία ανταρτών Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Ηπείρου, Ρούμελης. Σταθμός Διοίκησης Γενικού Αρχηγείου, 28 Οκτώβρη 1946».

Στις 28/10/1946 ιδρύεται ουσιαστικά ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας Η απόφαση αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Από το 1946 είχαν αρχίσει να συγκροτούνται Ομάδες Δημοκρατικών Ενόπλων Καταδιωκόμενων Αγωνιστών (ΟΔΕΚΑ) με σκοπό την προστασία του λαού από τα εγκλήματα του αστικού κράτους. Δεκάδες στην αρχή, εκατοντάδες αργό-

τερα πήραν άλλοι για πρώτη και άλλοι για δεύτερη φορά το δρόμο του ένοπλου αγώνα. Πολλοί από τους αγωνιστές που ανέβαιναν στο βουνό για 2η φορά, ήταν στις τάξεις του ΕΛΑΣ (Εθνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού) την περίοδο της κατοχής (1941-1944). Δημιουργήθηκε η ανάγκη συντονισμού της δράσης των σκόρπιων ομάδων με ανώτερη μορφή διοίκησης, καταμερισμό της εδαφικής παρουσίας, επικοινωνία και ανάληψη μεγα-

λύτερης δράσης. Έτσι δημιουργήθηκαν τα Συγκροτήματα, με δύναμη 50-150 ανδρών και αργότερα σε ορισμένες περιοχές Αρχηγεία (στον Όλυμπο, τον Κίσσαβο, τα Πιέρια, το Γράμμο, τα Χάσια, τον Έβρο, τη Ρούμελη και την Ήπειρο). Αντικειμενικά όμως τόσο η αύξηση του δυναμικού των ανταρτών όσο και η ανάγκη ενιαίας καθοδήγησης του αγώνα επέβαλλαν την συγκρότηση ενιαίου πανελλαδικού στρατιωτικού–καθοδηγη-

“Πολεμώντας για τη Λευτεριά”

Π

ρόσφατα από τη “Σύγχρονη Εποχή” κυκλοφόρησε η έκδοση “Πολεμώντας για τη Λευτεριά”. Πρόκειται για φωτογραφική ανατύπωση του διηγήματος του Μιχάλη Αναστασιάδη. Στο διήγημα παρουσιάζονται σημαντικές στιγμές από τη δράση του Λόχου Νεολαίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ την περίοδο από το 1947 έως το 1948. Πολλοί από τους μαχητές -αρκετοί εκ των οποίων έδωσαν και τη ζωή τους- ήταν μαθητές, ενώ το 30% της σύνθεσής τους ήταν νέες κοπέλες ηλικίας 16-18 χρονών. Οι εξαντλητικές πορείες, οι μάχες, τα λιγοστά εφόδια, οι κακουχίες και οι στερήσεις ξεπερνιούνται με τη συντροφικότητα, την αφοσίωση στο σκοπό του αγώνα τους, το χορό και το τραγούδι που ακολουθούν την κάθε μάχη. Μέσα από τα στιγμιότυπα της ζωής και της δράσης του Λόχου Νεολαίας Κεντρικής Μακεδονίας διακρίνονται αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ΔΣΕ. Αυτά αποτυπώνονται και στο παρακάτω απόσπασμα του διηγήματος που δημοσιεύουμε. Η αισιοδοξία, ο χορός και το τραγούδι που στήνεται μετά από 9 μέρες σκληρής μάχης, αλλά και η αποφασιστικότητα όταν σταματάει ο χορός... “Το μεσημέρι μετά το πλούσιο συσσίτιο ο λόχος μας έστησε χορό. Η κούραση έχει εξαφανιστεί. Σε κανενός το πρόσωπο δε μαντεύεις ότι εννιά ολάκερα μερόνυχτα μαχόμασταν και βαδίζαμε ασταμάτητα. Αυτές οι κοπέλες που σέρνουν τώρα το συρτό, η ομαδάρχισσα Αλεξάνδρα, η Σού-

λα, η Βασιλική, οι ομαδάρχισσες Δέσποινα και Μπουμπουλίνα κι άλλες κι άλλες, είναι κορίτσια δεκάξι χρονών. Η καθεμιά τους από το Μπέλες ίσαμε τα Κερδύλια κουβάλησε στο γυλιό της, έξω τα εσώρουχα και την κουβέρτα, πεντακόσιες σφαίρες και πέντε χειροβομβίδες. Εκτός τον ατομικό οπλισμό από ένα πάντζερ. Δηλα-

τικού κέντρου. Έτσι, αποφασίστηκε η συγκρότηση του Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών. Αυτή ήταν και η ιδρυτική πράξη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Δυό μήνες αργότερα, στις 27/12/1946 οι αντάρτικες δυνάμεις μετονομάζονται σε: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (Διαταγή 19 του Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών).

70 ΧΡΟΝΙΑ δή πάνω από 15-16 οκάδες φορτίο. Και σ’ όλο το δρόμο πότε η μία και πότε η άλλη παίρναν στους μικρούς ώμους τους το ταχυβόλο, πιο μεγάλο κι από τ’ ανάστημά τους.

—Ε! Παιδία–ντο τερείτε (τι κοιτάτε), έμπατε σο χορόν! Μας φωνάζει η λαζού Μπουμπουλίνα, μια κοντούλα, μελαχρινή επονίτισσα απ’ το Κιλκίς. Μαθήτρια της τετάρτης νέου τύπου πριν λίγον καιρό, μπαρουτοκαπνισμένη παρτιζάνα τώρα, που ξεχωρίζει με τη ζωντάνια της. Σπίρτο μοναχό. (...) Ο χορός του κύκλου μεγαλώνει. Η αντάρτικη πίστα δε μας χωράει. Μια παρέα ντυμένη πολιτικά, άντρες και γυναίκες, μας παρακολουθεί χαρούμενα. Τα πρόσωπά τους γελούν. (...) Οι επονίτισσες δεν τους αφήνουν ήσυχους, τους πιάνουν απ’το χέρι και τους τραβάνε στο χορό. Μαζί τους είναι η μικρούλα Έφη, η αδερφή της μεγάλης ηρωίδας του λαού μας, της Κούλας Ελευθεριάδου. Στις 6 Μάη 1947

ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

εκτέλεσαν οι προδότες της πατρίδας την ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ αδελφή της. (...) ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ *** Το γλέντι μας δεν κράτησε πολύ. Στα αριστερά μας υψώματα ακούγονται ριπές. Τα τμήματα συγκεντρώνονται γρήγορα. Είμαστε σε επιφυλακή. Βαριά ομίχλη τυλίγει το βουνό. Δε φαίνεται τίποτε. Κοντά μας σφυρίζοντας σκάνε βλήματα πυροβολικού. Βάζουν τα κανόνια από τ’ Ασπροβάλτα. Ο καπτάν Μαύρος της Νιγρήτας με το Μάνθο, μοιράζουν στους επιμελητές των τμημάτων ψωμί και καβουρμά. Εφοδιαστήκαμε με τρόφιμα γερά και προς το βραδάκι ξεκινήσαμε πάλι. Κατευθυνόμαστε για τη Χαλκιδική.”

28

Οι μαχητές λογοτέχνες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας

Ο

“Οδηγητής”, παρουσιάζει σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα στους μαχητές λογοτέχνες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, βασισμένο στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι Πολιτισμού στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ, με ομιλήτρια την Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού.

Ποιοι ήταν οι λογοτέχνες-μαχητές Οι λογοτέχνες-μαχητές του ΔΣΕ είχαν πάρει μέρος στην ΕΑΜική και ΕΛΑΣίτικη Αντίσταση. Ηταν μέλη του ΚΚΕ. Αρκετοί από αυτούς εντάχθηκαν στο ΔΣΕ απευθείας από τους τόπους εξορίας, όπου τους είχε καταδικάσει το αστικό κράτος μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, όπως ο Κώστας Πουρναράς (Μπόσης), και ο Τάκης Αδάμος που απέδρασαν από την Ικαρία ή ο Νίκος Κυτόπουλος που αφέθηκε ελεύθερος ως προστάτης 7μελούς οικογένειας από τη Σαμοθράκη. Αλλοι, όπως o Δημήτρης Χατζής και ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, προσχώρησαν στο ΔΣΕ έχοντας αυτομολήσει από τον κυβερνητικό στρατό όπου υπηρετούσαν τη θητεία τους. Ο Νίκος Παπανδρέου εντάχθηκε στο ΔΣΕ με όλη τη μονάδα του, των Μακρονησιωτών φαντάρων, ενώ λογοτέχνες όπως ο Βασίλης Πηγής, ο Δημήτρης Ραβάνης Ρεντής, ο Αλέξης Πάρνης και ο Γιώργος Λαμπρινός ήρθαν από το Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας στο οποίο είχαν διαφύγει ως καταδιωκόμενοι αγωνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.

Στην πρώτη γραμμή... Η συγγραφική και καλλιτεχνική τους δραστηριότητα στο ΔΣΕ σε καμία περίπτωση δε συνεπαγόταν ειδικά προνόμια και λιγότερο επικίνδυνες αποστολές. Βρίσκονταν όλοι στην πρώτη γραμμή του μετώπου παίρνοντας μέρος στις μάχες.

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

Πολλοί απ’ αυτούς μάλιστα έλαβαν και στελεχικές θέσεις. Ο ποιητής Ανθος Φιλήτας (Ανθιμος Χατζηανθίμου) και ο πεζογράφος Κώστας Πουρναράς (Μπόσης) που αναδείχθηκαν σε θέσεις Πολιτικού Επίτροπου ταξιαρχίας, ο θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης του κινηματογραφικού συνεργείου του ΔΣΕ Γιώργος Σεβαστίκογλου, που ήταν πολιτικός επίτροπος τάγματος και προήχθηκε σε ταγματάρχη, ο Τάκης Αδάμος υπήρξε ταγματάρχης, ο Βασίλης Πηγής λοχαγός του πυροβολικού και ο Αλέξης Πάρνης υπολοχαγός. Η βασική χρέωση τους ήταν βέβαια στην κεντρική διαφώτιση ως πολεμικοί ανταποκριτές και συντάκτες της εφημερίδας του Γενικού Αρχηγείου “Εξόρμηση”, όπου δημοσιεύουν με εξαιρετική ζωντάνια, έξυπνο χιούμορ και ειρωνικό πνεύμα για την αστική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία χρονογραφήματα, στοιχειοθετημένες ανταποκρίσεις από τις μάχες και ποιήματα με στόχο όχι απλά την πολιτική ενημέρωση, αλλά πρώτα απ΄ όλα τη διαπαιδαγώγηση των μαχητών. Κάτω από τις εκρήξεις των όλμων και τα διασταυρούμενα πυρά των πυροβόλων οι μαχητές λογοτέχνες έγραψαν χρονικά μεγάλων μαχών καθώς και διηγήματα.

τών της, την ανάδειξη των στελεχών του με βάση τις ικανότητες, το ήθος και τη συμπεριφορά τους, ως την καθημερινή συλλογική ζωή και ψυχαγωγία - σε ένα πράγμα αποσκοπούσαν: στην καλλιέργεια ανθρώπινων προσωπικοτήτων με κρίση, βούληση και συναίσθημα, με συνείδηση δηλαδή της ανθρωπιάς τους.

Πολεμούνε καλά, τραγουδάνε πολύ «Μα πιστεύουν στο δίκιο τους και γι’ αυτό πολεμούνε καλά. Εχουν συνείδηση για το χρέος τους, γι’ αυτό πειθαρχούν στην ομάδα τους και πεθαίνουν όταν χρειάζεται. Είναι απλοί και χαρούμενοι.

Στο στέκι πολιτισμού του 42ου Φεστιβάλ λειτούργησε μια ξεχωριστή έκθεση εικαστικών. Έργα φιλοτεχνημένα από τους κομμουνιστές καλλιτέχνες Δημήτρη Κατσικογιάννη, Γιώργο Δήμου, Γιώργο Γούλα και Βασίλη Βλασίδη. Όλοι τους μαχητές του ΔΣΕ, εκτός του Β. Βλασίδη, ο οποίος από το 1946 έως το 1956 ήταν εξόριστος στη Μαλκρόνησο, όπου άρχισε να ασχολείται με τα εικαστικά. Οι παρακάτω πίνακες προέρχονται από τη συγκεκριμένη έκθεση.

Έργο του Γιώργου Γούλα.

Πολιτική και ιδεολογική διαπαιδαγώγηση Στο σακίδιο κάθε μαχητή συγκαταλέγονταν βιβλία του βουνού, μαζί με τις μεταφράσεις αριστουργημάτων της Σοβιετικής Λογοτεχνίας. Με το βιβλίο, όπως και με τα άλλα μέσα της πολιτικής - ιδεολογικής διαπαιδαγώγησης, τις εφημερίδες, τις μπροσούρες, το ραδιοσταθμό, τα μαθήματα, το ομαδικό διάβασμα και τη συζήτηση, οι αγωνιστές διαμορφώνονταν σε συνειδητούς ταξικούς μαχητές με επίγνωση του γιατί και με ποιο τρόπο πολεμούν. Όλη η οργάνωση και λειτουργία του Δημοκρατικού Στρατού από τη Συνέλευση της διμοιρίας όπου γινόταν συλλογική αποτίμηση και έλεγχος της δράσης της και των μαχη-

Γι’ αυτό τραγουδάνε τόσο πολύ. Αγαπούνε τη ζωή, τ’ αγαθά της, την ειρήνη. Ετσι είναι όλοι τους: Πολεμούνε καλά, τραγουδάνε πολύ και δακρύζουνε με το τίποτα», γράφει ο Δ. Χατζής στη “Μουργκάνα”, έκδοση κι αυτή του βουνού. Οχι δεν πρόκειται για υπερβολή και εξιδανίκευση. Η ηθική υπεροχή και η ευαισθησία των μαχητών του ΔΣΕ, χαρακτηριστική στους δυνατούς κι όχι στους αδύναμους ανθρώπους, ξεπηδά από όλο το έργο των λογοτεχνών του, μαζί και η χαρά του αγώνα. Ο αναγνώστης θα βρει την έκφρασή της ακόμη και στα ρεαλιστικά μυθιστορήματα που γράφηκαν μετά την ήττα του ΔΣΕ, έξω και πέρα δηλαδή από τις ανάγκες εμψύχωσης και τό-

Έργο του Δημήτρη Κατσικογιάννη.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

νωσης του ηθικού των μαχητών. Πέρα όμως από τη συμβολή που είχε η τέχνη στην ψυχική καλλιέργεια και ανάταση των μαχητών, υπήρχε κάτι πιο βαθύ που δυνάμωνε την αντοχή τους και την ικανότητά τους να σηκώνουν το φοβερό βάρος αυτού του άνισου πολέμου. Ηταν η πανάκριβη κληρονομιά του ανυποχώρητου αγώνα του ΚΚΕ, η μακριά αιματόβρεχτη αλυσίδα της θυσίας χιλιάδων κομμουνιστών και κομμουνιστριών που τραβήξανε πολύ ψηλά.

Από πού αντλούσαν την έμπνευσή τους Αγαπημένο θέμα στη λογοτεχνία του ΔΣΕ αποτελεί η εξύψωση των γυναικών, των μαχητριών που το ποσοστό τους στις γραμμές του ΔΣΕ έφτανε στο 25%, σε συνθήκες όπου κυριαρχούσε η αντιδραστική αντίληψη για την κατωτερότητα του φύλου τους. Τα μαρτύρια στον “Παρθενώνα” της Μακρονήσου καταγραμμένα από το Γιώργη Λαμπρινό στην μπροσούρα του “Μακρόνησος”, μέσα από τις διηγήσεις των Μακρονησιωτών φαντάρων που προσχώρησαν στο Δημοκρατικό Στρατό αποτελούσε μια ακόμη έκδοση του βουνού, που εκτός από το να υπογραμμίζει το δίκιο του αγώνα, εξυπηρετούσε όπως φαίνεται και την ανάγκη μιας ιδιαίτερης δουλειάς στους Μακρονησιώτες του αστικού στρατού, για να ξαναβρούν τον εαυτό τους προσχωρώντας στο ΔΣΕ. Η απροθυμία πολλών στρατιωτών του αστικού στρατού να πολεμήσουν για μια ξένη σ’ αυτούς υπόθεση και η νοσταλγία τους για την ειρήνη και τη ζεστασιά του σπιτιού αξιοποιήθηκε και καλλιεργήθηκε από το ΔΣΕ με καθημερινή διαφωτιστική δουλειά, η οποία καλούσε σε συμφιλίωση και προσχώρησή τους στις γραμμές του σύμφωνα με το ταξικό τους συμφέρον, είτε από τα χωνιά με συνοδεία καλλιτεχνικού προγράμματος, είτε με τη διανομή φυλλαδίων κοντά στα εχθρικά συρματοπλέγματα.

Ταξικό - διεθνιστικό περιεχόμενο Το ταξικό - διεθνιστικό περιεχόμενο διαπερνά εντονότερα τη λογοτεχνική δημιουργία του ΔΣΕ συγκριτικά με την αντιστασιακή λογοτεχνία, όπου κυριαρχεί το εθνικοαπελευθερωτικό περιεχόμενο. Σε ορισμένα έργα διαγράφεται μάλιστα και η αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής προοπτικής. Κεντρικός όμως, προσανατολισμός παραμένει η κατάργηση της αγγλοαμερικάνικης επικυριαρχίας, η δημοκρατική ομαλότητα και η ειρήνευση, που είναι αντανάκλαση των αδυναμιών και ελλείψεων στη στρατηγική του Κόμματος. Όλοι οι πρωτοπόροι λογοτέχνες, φιλοξενήθηκαν μετά το τέλος των πολεμικών επιχειρήσεων στις χώρες του σοσιαλισμού, όπου εργάστηκαν ως συγγραφείς, δημοσιογράφοι, εκπαιδευτικοί, ενώ πολλοί απ’ αυτούς πραγματοποίησαν σπουδές στη Λογοτεχνία. Οι περισσότεροι έμειναν μέχρι το τέλος πιστοί στην υπόθεση που με τόση θέρμη αγκάλιασαν στη νιότη τους και είναι εντυπωσιακό ότι παρά τη σκληρά δοκιμασμένη, αλλά πάμπλουτη σε βιώματα και συγκινήσεις ζωή τους, και ίσα - ίσα ακριβώς γι’ αυτό, συνέχισαν να δημιουργούν σπουδαίο λογοτεχνικό έργο, ορισμένοι συγκεντρώνοντας μάλιστα και πολλά βραβεία, που βοήθησαν και στον επαναπατρισμό τους. Τα έργα τους δεν έχουν κυκλοφορήσει πλατιά στη χώρα μας. Συνεχίζοντας, όμως, την προσπάθεια που εδώ και χρόνια κάνει η “Σύγχρονη Εποχή” με την έκδοση και λογοτεχνικών βιβλίων για τον ΔΣΕ, θα φροντίσουμε να επανεκδοθούν και άλλα ακυκλοφόρητα στην Ελλάδα έργα. Το οφείλουμε, άλλωστε, σ’ αυτούς τους λογοτέχνες, γιατί η αστική και οπορτουνιστική κριτική απαξιώνει ή αποσιωπά αυτό ιδιαίτερα το κομμάτι της δημιουργίας τους, ακριβώς γιατί είναι πολύ επικίνδυνο όπλο για τα συμφέροντα της τάξης που υπηρετεί.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Από τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή” κυκλοφορούν: “Η Μάχη της Νάουσας”, Νίκος Κυτόπουλος “Ιστορίες του βουνού”, Νίκος Κυτόπουλος “Πολεμώντας για τη λευτεριά”, Μιχάλης Αναστασιάδης “Πολεμώντας “Μουργκάνα”, Δημήτρης Χατζής “Ιχνηλασίες”, Νίκος Παπανδρέου

29

Απόσπασμα από το χρονικό “Η μάχη της Νάουσας”, του Νίκου Κυτόπουλου «Οι στιγμές ήταν κρίσιμες. Αν μέναν μια ώρα μονάχα εκεί καρφωμένοι, κινδύνευαν όλοι. Και καμιά διαταγή δε χωρούσε τούτη τη στιγμή. Ένας τρόπος έμενε ακόμα στον πολιτικό επίτροπο κι αυτόν αποφάσισε να μεταχειριστεί. Τους μάζεψε γύρω του. Σύντροφοι, σας κάνω έκκληση στο όνομα του Κόμματος. Η φάλαγγα κρέμεται στα χέρια σας. Το κόμμα σας καλεί να δώσετε ό,τι ακόμα μπορείτε. Πρέπει να περάσουμε. Για το Κόμμα και για το λαό, σύντροφοι... Και τράβηξε μπρος. Για το Κόμμα, για το Κόμμα! Μουρμούρισε μέσα από τα κρουσταλλιασμένα μουστάκια ο Ζήσης, ο παππου-Ζήσης όπως τον φωνάζουν τα παιδιά. Δεν ήταν πιότερο από 35 χρονών ο Ζήσης, όμως τον φώναζαν παππού οι ΕΠΟΝίτες για τα μαλλιά του που ασπρίσαν πρώιμα, για τις βαθιές χαρακιές του στο κούτελο και στο πρόσωπο, που του αφήσαν τα μαύρα χρόνια της σκληρής ζωής και της εξορίας. Για το λαό και το Κόμμα, ξανάπε. Στη θύμησή του ξαναζωντάνεψαν παλιές ιστορίες και μορφές. Θαρρούσε πως η θύελλα του ΄φερνε στ’ αυτιά βογκητά και τ’ αγκομαχητά των συντρόφων του, με τα στραμπουλιγμένα χέρια και τα σκισμένα κορμιά από το βούρδουλα του βάρβαρου καταχτητή και του χαφιέ ταγματαλήτη. Θαρρούσε πως άκουγε τις βρισιές, τις βλαστήμιες και τη λύσσα του βασανιστή να σφυρίζει στα μηλίγγια του. Αλυσόδετες σκιές από τα κατώγια των φυλακών κι ανάμεσα από τους σιδερόφραχτους φεγγίτες του Γεντί Κουλέ, και δεσμώτες στα ξερόβραχα των νησιών ανεβασμένοι, θαρρούσε πως είχαν γυρισμένα κατά πάνω του τα ψηλά ανεμοδαρμένα τους μέτωπα. Και τα φωτεινά τους μάτια τα ΄νιωθε καρφωμένα απάνω του με απορία. Γιατί Ζήση σταματήσατε; Προχώρα! Προχωράτε! Η φάλαγγα δεν έμαθε να σταματά. Κι οι διακόσιοι του Χαϊδαριού κι οι στραφτερές μορφές με τις υψωμένες γροθιές και τη λεβέντικη κορμοστασιά μπροστά στις μπούκες των ντουφεκιών του φώναζαν. Εμπρός! Εμπρός! ΑΠΟκαι ΤΗΝ ΤΟΥ Και στη σκέψη του αναδεύονταν και μπερδεύονταν σύντροφοι παλιοί νέοι,Ι∆ΡΥΣΗ ζωντανοί και πεθαμένοι, από το Γράμμο και την Αίγινα, από το Μάλι Μάδι, και τον Αη ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ Στράτη και σμίγαν και περνούσαν ανάκατα με τις αναμνήσεις του ηΣΤΡΑΤΟΥ Ηλέκτρα μεΕΛΛΑ∆ΑΣ τις ηρωϊδες του Βίτσι, ο Μαλτέζος με τον ΕΠΟΝίτη με το παράσημο ανδρείας, οι ΕΛΑΣίτες του Δεκέμβρη με τους υπερασπιστές του Κλέφτη. Τι ήταν; Αυτοί ήταν το Κόμμα. Σαν αστραπή πέρασαν όλα τούτα από το νου του. Τίναξε δυνατά τα μουδιασμένα χέρια του, γύρισε και φώναξε στους διπλανούς του δυνατά, όσο μπορούσε δυνατά. Για το Κόμμα σύντροφοι, για το λαό. Εμπρός. Ζήτω το Κόμμα μας! Και ακολούθησε τον επίτροπο. Λες και κάποια δύναμη μυστική ανάβρυσε από τα βάθια της ψυχής τους και ξεχύθηκε κι άπλωσε και κύλησε στις φλέβες κι έλιωσε τους πάγους του δυσταγμού. Μαχητές και στελέχη ορμάνε μπροστά. “Ζήτω το Κόμμα μας!” ακούγεται μια φωνή μέσα στην άγρια νύχτα. Για το Κόμμα σύντροφοι. Για το Κόμμα.... Κι η φράση γίνεται σύνθημα πολεμικό. Η φάλαγγα ζωντανεύει και τραβάει πάλι μπροστά. Και θριαμβευτικό ξαναντηχεί και υψώνεται και χάνεται στ’ άγρια φτερά της θύελλας το τραγούδι της νίκης.»

70 ΧΡΟΝΙΑ

30

“Μια βραδιά στη Νάουσα με αστροφεγγιά, μπήκανε αντάρτες, βάλανε φωτιά!”

Έ

να ξεχωριστό κομμάτι της τρίχρονης δράσης του ΔΣΕ αποτελούν οι ενέργειές του ενάντια σε πόλεις, ζήτημα κρίσιμο για την ανάπτυξη του λαϊκού στρατού. Ο ΔΣΕ έδωσε αρκετές τέτοιες μεγάλες μάχες μέσα σε οχυρωμένες από τον αντίπαλο πόλεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μάχη της Καρδίτσας (11 Δεκέμβρη 1948), τη μάχη του Καρπενησίου (19 έως 21 Γενάρη 1949), τη μάχη της Νάουσας (8 έως 11 Γενάρη 1949). Οι μάχες στις πόλεις και η κατάληψή τους ήταν ζήτημα μεγάλης σημασίας για τον

Η επιχείρηση του ΔΣΕ στη Νάουσα Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν τη μάχη της Νάουσας, όπως αποτυπώθηκε στην έκθεση των Δημήτρη Βλαντά και Νίκου Θεοχαρόπουλου (Σκοτίδα), υποστράτηγων του ΔΣΕ, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Δημοκρατικός Στρατός”1 τον Μάρτιο του 19492: «Οι εχθρικές δυνάμεις που πήραν μέρος στη μάχη της Νάουσας είσαν: πρώτο: Μέσα στην πόλη. 3 λόχοι του 44ου τάγματος εθνοφρουράς, που μαζί με το μηχανισμό του τάγματος υπολογίζουμε τη δύναμή τους σε 350. Μία διλοχία του 519ου τάγματος πεζικού, της 33ης ταξιαρχίας, με δύναμη περίπου 250. Ο μηχανισμός της 33ης ταξιαρχίας, π.χ. λόχος στρατηγείου κ.λπ., περίπου 100. Μία πεδινή πυροβολαρχία των 4 πυροβόλων, με δύναμη περίπου 80 και που μετά το πάρσιμο από μας αυτών των πυροβόλων μας πολέμησε σαν λόχος πεζικού. Αφού ο εχθρός είχε μέσα στην πόλη της Νάουσας 7 αλυσοφόρα τανκς, 21 καριερς, 220 φορτηγά αυτοκίνητα, 27 μοτοσικλέτες, πρέπει να υπολογίσουμε το προσωπικό όλων αυτών των μέσων, τουλάχιστο σε 250, που κι αυτοί μας πολέμησαν μέσα από τα άρματα και σαν πεζικό. Η υποδιοίκηση της χωροφυλακής και η ασφάλεια είχαν 60 δύναμη, που μας πολέμησαν λυσ-

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

σασμένα. Υπήρχαν 30 ΜΑΔ3 μαυροσκούφηδες που κι αυτοί μας πολέμησαν λυσσασμένα. Υπήρχαν και περίπου 520 μαϋδες4, που όμως είναι ζήτημα αν μας πολέμησαν 100. Έτσι η συνολική δύναμη του αντιπάλου ήταν περίπου 1.120, εχτός από τους μαϋδες. Δεύτερο: (…) Σύνολο δυνάμεων που κίνησε ο εχθρός, για ενίσχυση της φρουράς του στη Νάουσα 3.190. Συνεπώς αντιμετωπίσαμε, μέσα κι έξω από τη Νάουσα, σύνολο εχθρικών δυνάμεων 4.310, αλυσοφόρα τανκς 7 και 5 απ’ έξω, 21 κάριερς, μία πεδινή πυροβολαρχία από την κατεύθυνση της Βέροιας, έναν πεδινό ουλαμό από κατεύθυνση Σκύδρας. Ένα σμήνος αεροπλάνων βρίσκονταν πάντα πάνω από το πεδίο της μάχης. Τι αντιπαρατάξαμε εμείς στον εχθρό; 3 ταξιαρχίες πεζικού συνολικής δύναμης 2.069. Τρεις λόχους σαμποτέρ με δύναμη 170. Μισό ουλαμό ορειβατικού πυροβολικού με δύναμη 25. Ένα λόχο του Βερμίου με δύναμη 55. Τους σχηματισμούς της Χ μεραρχίας με δύναμη 92. Σύνολο δικών μας δυνάμεων 2.438. Από άποψη μέσων διαθέταμε: ένα ορειβατικό πυροβόλο, 2 αντιαρματικά πυροβόλα των 37 χιλιοστών, 2 αντιαρματικά των 20 χιλιοστών, 14 ομαδικούς όλμους, 14 πολυβόλα, πάντζερ, εκρηχτικό υλικό και τον ατομικό οπλισμό των μαχητών μας. Τα πυρομαχικά μας είσαν περιορισμένα. Στην πορεία της μάχης χρησιμοποιήσαμε λάφυρα που πήραμε από τον εχθρό, ένα ολμοβόλο με 250 βλήματα, ένα αλυσοφόρο τανκς, δύο κάργιερς. (…) Η μάχη της Νάουσας άρχισε στις 11 προς 12 Γενάρη στις 11.15 και τελείωσε με την ολοκληρωτική κατάληψη της πόλης – πτώση εργοστασίων Λαναρά στις 13 Γενάρη στις 19.30. Με πλήρη κατοχή από μας ολόκληρης της πόλης, οι μάχες συνεχίστηκαν έξω από αυτήν ως τις 14 Γενάρη το βράδυ. Ο υποχωρητικός ελιγμός άρχισε με τάξη στις 18.00.

ΔΣΕ καθώς τέτοιες επιτυχίες εξασφάλιζαν την τροφοδοσία του τόσο σε έμψυχο υλικό, όσο και σε μεταγωγικά, τρόφιμα, ρουχισμό, λάφυρα, οπλισμό και άλλα, απολύτως απαραίτητα για τη δράση του ΔΣΕ. Ταυτόχρονα οι επιχειρήσεις του ΔΣΕ στις πόλεις κλόνιζαν το ηθικό του αντιπάλου, διέψευδαν παταγωδώς τις φλυαρίες της κυβέρνησης και της ηγεσίας του στρατού ότι ο ΔΣΕ αποτελούταν από “συμμορίτες”, αχρήστευαν στην πράξη τα πομπώδη σχέδια για εξόντωση του ΔΣΕ εντός λίγων μηνών…

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ

Π

οια τ’ αποτελέσματα από τη μάχη της Νάουσας; Αυτά είναι τα ακόλουθα, σε βάρος του εχθρού. Πρώτο: Νεκροί, μέσα κι έξω από τη Νάουσα, εξακριβωμένοι 500. Οι τραυματίες υπολογίζονται σε 700. Αιχμάλωτοι 300 που ανάμεσά τους είναι ο διοικητής του 44ου τάγματος εθνοφρουράς αντισυνταγματάρχης Κοντόσης Χρήστος, ένας λοχαγός, ένας υπομοίραρχος, ένας στρατιωτικός γιατρός, τρεις ανθυπολοχαγοί και ο αρχηγός των ΜΑΔ. Σύνολο λοιπών απωλειών 1.500. Δεύτερο: Λάφυρα 4 πεδινά πυροβόλα, με 3.000 βλήματα. 7 αλυσοφόρα τανκς. 21 Κάριερς. 210 αυτοκίνητα φορτηγά και 5 τζιπ, 27 μοτοσικλέτες, 1 ολμοβόλο με 250 βλήματα. 5 ομαδικοί όλμοι με 2000 βλήματα, 9 καναδέζικοι όλμοι με 3.000 βλήματα. 15 πολυβόλα βίκερς. 110 οπλοπολυβόλα μπρεν. 550 ατομικά όπλα. 70 ημιαυτόματα. Περίπου 2.000.000 σφαίρες. 15 αμερικάνικοι ασύρματοι και 4 Νο 22. Γραφομηχανές 13. Ράδια 5. Χλαίνες 170. Στρατιωτικές στολές 120. Ζεύγη άρβιλα 130. Μουλάρια ειδικού φόρτου 135. Μουλάρια κοινού φόρτου 120. Ηλεχτρογεννήτριες 2. Τηλέφωνα 33. Τηλεφωνικοί πίνακες 3. Πολύ υγειονομικό υλικό. Πάρα πολλά υφάσματα και τρόφιμα, που απ’ αυτά ελάχιστα πήραμε, αρκετά μοιράσαμε στο λαό και τ’ άλλα κάηκαν στις αποθήκες, παρά τις προσπάθειές μας, κατά τη διάρκεια της μάχης. Ένα τσουβάλι επιτελικοί χάρτες. Τα αρχεία της υποδιοίκησης χωροφυλακής, ασφαλείας, αστυνομικού τμήματος, 44ου τάγματος, 33ης ταξιαρχίας, 519ου τάγματος. Τρίτο. Ζημιές, κάηκαν κι ανατινάχτηκαν οι στρατιωτικές αποθήκες ιματισμού, βενζίνας κ.λπ., όλα τα εργοστάσια γιατί ήταν οχυρωμένα. Ρίξαμε δύο αεροπλάνα. Κάηκαν και ανατινάχτηκαν όλα τα οχυρωμένα δημόσια χτίρια και πλουσιόσπιτα όπως π.χ. Δημαρχείο, τηλεγραφείο, επαρχείο, ειρηνοδικείο, δημόσιο ταμείο, Τράπεζα Αθηνών, στρατιωτικά γραφεία, διοίκηση χωροφυλακής, ασφάλεια, αστυνομικό τμήμα, αίθουσα Τιτάνια, βίλες Πετρίδη, Χρηστίδη, Λαναρά, Αγγελάκη, Πάψη, Κιλιμουρίδη, Κιτσέλη Δημοβίκη, κ.λπ. κ.λπ. Ανατινάχτηκαν όλες οι γέφυρες στο ποτάμι Αραπίτσα που διασχίζει την πόλη καθώς και η Βεροιώτικη γέφυρα. Τέταρτο. Εχτελέσαμε τους περισσότερους προδότες βασανιστές του λαού. Οι περισσότεροι χαφιέδες της ασφάλειας αυτοχτόνησαν. Πέμπτο: 600 νέοι και νέες ακολούθησαν τα τμήματά μας. Από την πλευρά μας είχαμε τις παρακάτω απώλειες. Νεκροί 58. Τραυματίες 174. Αγνοούμενοι 36, που ασφαλώς οι περισσότεροι σκοτώθηκαν. Λιποτάχτες 4. Σύνολο 272.»

Παραπομπές 1. Τα αποσπάσματα προέρχονται από την “Έκθεση για τη Μάχη της Νάουσας και για τον ελιγμό 8-18/1/1949”. Αναδημοσιεύονται από την έκδοση “Δημοκρατικός Στρατός Φωτογραφική αναπαραγωγή από τα πρωτότυπα τεύχη του περιοδικού Δημοκρατικός Στρατός, Τόμος Β΄, εκδόσεις “Ριζοσπάστης”.

2. Στο κείμενο έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του πρωτότυπου.

3 & 4. ΜΑΫ, ΜΑΔ: Οι Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΫ) και οι Μονάδες Αποσπασμάτων Διώξεως (ΜΑΔ) συγκροτήθηκαν τον Οκτώβρη του 1946. Οι μονάδες των ΜΑΫ και των ΜΑΔ οργανώθηκαν στην επαρχία της χώρας από τον στρατό. Ουσιαστικά δρούσαν μαζί με τον στρατό σε μάχες ενάντια στον ΔΣΕ και τα επάνδρωσαν αρκετοί από τους δωσίλογους και προδότες της περιόδου της κατοχής. Πολλά από τα φρικτά εγκλήματα σε βάρος αγωνιστών του ΔΣΕ και του ΚΚΕ την περίοδο 1946-1949 τα έφεραν σε πέρας δυνάμεις αυτών των σωμάτων.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

31

Διήμερο της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας CD – ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΝΕ ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ Μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία προς τιμήν της Μάχης της Νάουσας με αφορμή τα 70 χρόνια εκδηλώσεων οργανώνει η ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ με αφορμή τα από την ίδρυση του ΔΣΕ Δ ιήμερο 70 χρόνια ίδρυσης του ΔΣΕ (Οκτώβριος 1946) στην Νάουσα το Σάββατο 29 Οκτώβρη και την Κυριακή 30 Οκτώβρη. Το διήμερο εκδηλώσεων θα είναι αφιερωμένο στην νικηφόρα Μάχη της Νάουσας (1014 Γενάρη του 1949). Για τη διαμονή θα διαμορφωθεί ειδικά ο χώρος της πρώην σχολής Αστυφυλάκων Νάουσας.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων περιλαμβάνει τα εξής: Σάββατο 29/10  Αναχώρηση από Θεσσαλονίκη το πρωί με προορισμό τον χώρο διαμονής  Αθλητικές δραστηριότητες  Οργανωμένη ξενάγηση των συμμετεχόντων στα εργοστάσια Λαναρά  Μουσικοθεατρική παράσταση τραγουδιών που συνδέθηκαν με τον αγώνα του ΔΣΕ

Ο

ι μεγάλες μάχες του ΔΣΕ, η ηρωική δράση των μαχητών και μαχητριών του, οι όμορφες μα και οι δύσκολες στιγμές αυτού του τιτάνιου αγώνα αποτυπώθηκαν στη μνήμη του λαού μας με πολλούς τρόπους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα τραγούδια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η ΚΝΕ πήρε την πρωτοβουλία να ηχογραφήσει και να φέρει στο σήμερα τις μουσικές του αγώνα του ΔΣΕ. Όλη αυτή η προσπάθεια αποτυπώθηκε στο CD “Τραγούδια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας”, σε παραγωγή της ΚΝΕ, που διακινήθηκε σε αρκετές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ και πλέον μπορεί ο καθένας να το προμηθευτεί από τις οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα. Ένα από τα τραγούδια του CD είναι “Τα οχυρά της Νάουσας”, του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στη νικηφόρα επιχείρηση του ΔΣΕ το Γενάρη του 1949.

 Λαϊκό γλέντι Κυριακή 30/10  Ιστορικός περίπατος στα καίρια σημεία της μάχης της Νάουσας  Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο των πεσόντων μαχητών του ΔΣΕ  Μεγάλη πολιτική συγκέντρωση προς τιμήν της μάχης της Νάουσας στην Κεντρική πλατεία, στις 12.00. Την κεντρική ομιλία θα κάνει ο Χρήστος Κυγιάκης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Στον χώρο του διημέρου οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν την νέα έκδοση της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, για τη μάχη της Νάουσας. Στην έκδοση γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν τα γεγονότα της Μάχης της Νάουσας, που προσφέρονται για μια σειρά συμπεράσματα για τη δράση του ΔΣΕ εκείνη την περίοδο, όπως το ποιος ήταν ο χαρακτήρας του ΔΣΕ, ποιος ο τρόπος λειτουργίας του, ποιος ο ρόλος της νεολαίας, των γυναικών, του λαού της Νάουσας στη μάχη. Η έκδοση θα είναι εμπλουτισμένη με αρχειακό υλικό της ΚΕ του ΚΚΕ για τη μάχη της Νάουσας που πρώτη φορά δίνεται στη δημοσιότητα. Παράλληλα, μέσα από την περιγραφή της μάχης διαφαίνεται καθαρά η πολεμική αρτιότητα στην οποία είχε φτάσει ο ΔΣΕ εκείνη την περίοδο, ο ηρωισμός των μαχητών του αλλά και μέθοδοι που στρατιωτικά χρησιμοποίησε πρώτη φορά ο ΔΣΕ, καθώς η κατάληψη της Νάουσας ήταν η πρώτη κατάληψη αστικού κέντρου από τον ΔΣΕ. Έτσι προσφέρεται η ευκαιρία στην νεολαία των εργατικών-λαϊκών οικογενειών και ειδικότερα της περιοχής να έρθει σε μια πρώτη επαφή με την ιστορία του ΔΣΕ, με την ιστορία των αγώνων του λαού μας.

Τα οχυρά της Νάουσας Μια βραδιά στη Νάουσα με αστροφεγγιά μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά Ε!Ε! βάλανε φωτιά Κάψανε την τράπεζα και όλα τα χαρτιά για να ξεχρεώσουν τη φτωχολογιά Ε!Ε! τη φτωχολογιά Έβαλαν τα πάντζερ και τ΄αυτόματα και όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα Ε! Ε! πέσαν πτώματα Το οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπια Ε! Ε! σε ερείπια Δεν τα έσωσε κανένας τα λυσσότημα σκυλιά που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά Ε! Ε! όλα τα χωριά Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια μπήκανε οι αντάρτες βάλανε φωτιά Ε!Ε! βάλανε φωτιά

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι∆ΡΥΣΗ ΤΟΥ

∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑ∆ΑΣ

32

ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΤΉΝ 28Ή ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 1940…

Μαθαίνουμε την πραγματική ιστορία! Αντλούμε διδάγματα για τους σημερινούς αγώνες!

Τ

;

;

Γιατί έγινε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;

Σ

;

ην 28η Οκτώβρη του 1940 η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε στη χώρα μας. Στην επίθεση αυτή, ο ελληνικός λαός απάντησε με το “ΟΧΙ” στο φασισμό–ναζισμό και την ηρωική του πάλη στα βουνά της Πίνδου και στη συνέχεια μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Φέτος, όπως κάθε χρονιά, θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε πολλά. Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις θα μάθουμε την “αλήθεια” απ’ τη σκοπιά των εκμεταλλευτών και όχι απ’ τη δική μας σκοπιά, τη σκοπιά του εργαζόμενου λαού. Παρακάτω απαντάμε σε πέντε βασικά ερωτήματα για την 28η Οκτώβρη και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

τις συνθήκες του καπιταλισμού, οι αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ακόμα και όταν κάποιες διαμορφώνουν συμμαχίες, αυτό γίνεται προσωρινά, μπροστά σε κάποιο κοινό στόχο απέναντι σε κάποιες άλλες ανταγωνίστριες χώρες. Αποτέλεσμα αυτού του σφοδρού ανταγωνισμού είναι άλλα κράτη να δυναμώνουν περισσότερο και άλλα λιγότερο, ενώ κάποια να αποδυναμώνονται. Έτσι η οικονομική ανάπτυξη ενός κράτους μπορεί να μην αντιστοιχεί με τις “σφαίρες επιρροής” και τις πηγές πρώτων υλών που ελέγχει. Όταν αυτές οι αναντιστοιχίες οξύνονται στο έπακρο, μοναδικό μέσο για να “διορθωθούν” είναι ο πόλεμος. Γι’ αυτό ο πόλεμος και ο καπιταλισμός είναι αξεχώριστοι. Έτσι έγινε και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Η μεγάλη οικονομική κρίση του καπιταλισμού (1929-33 και 1937-38) επιτάχυνε τις ανακατατάξεις στο συσχετισμό δυνάμεων και όξυνε τις αντιθέσεις των καπιταλιστικών κρατών. Συγκεκριμένα, η εκ νέου ισχυροποίηση της Γερμανίας, που είχε ηττηθεί στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918), την οδήγησε στην επιδίωξη να πάρει τη ρεβάνς από την Αγγλία και την Γαλλία. Σε αυτή τη βάση διαμορφώθηκαν δύο μεγάλες συμμαχίες καπιταλιστικών κρατών, όπου η αστική τάξη κάθε χώρας επιδίωκε να βγει πιο κερδισμένη από την άλλη, θυσιάζοντας στο βωμό του κέρδους τους λαούς. Ταυτόχρονα είχαν στόχο -ανεξάρτητα απ’ το “στρατόπεδο” στο οποίο βρέθηκαν στον πόλεμο - την ανατροπή της εργατικής εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση, τη διάλυσή της. Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ “έσπρωχναν” με κάθε τρόπο τους ναζιστές και τους συμμάχους τους (Ιταλία, Ιαπωνία) προς τη Σοβιετική Ένωση, ενισχύοντάς τους μέσω των επενδύσεων των μονοπωλίων τους (π.χ. Ford, General Motors, General Electric, Standard Oil, IBM), αλλά και με συμφωνίες όπως αυτή του Μονάχου (1938) με την οποία παρέδωσαν την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ.

Η Συνδιάσκεψη του Μόναχου το 1938 όπου Αγγλία και Γαλλία παρέδωσαν στη ναζιστική Γερμανία την Τσεχοσλοβακία. Στην φωτογραφία διακρίνονται, από αριστερά: Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Ν. Τσάμπερλεν, ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας Εντ. Νταλαντιέ, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι.

;

Πώς γεννήθηκε και από ποιους στηρίχτηκε ο φασισμός-ναζισμός;

Ο

;

ναζισμός και ο φασισμός επικράτησαν στη Γερμανία και την Ιταλία, αξιοποιώντας το διάχυτο αντικομμουνισμό και αντισοβιετισμό, για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο καλύτερα απ’ ότι θα έκανε το κοινοβούλιο, στο έδαφος των συνθηκών που δημιούργησε η καπιταλιστική οικονομική κρίση. Ο φασισμός-ναζισμός ήταν γέννημα του καπιταλισμού, μια ακόμα πιο άγρια μορφή διαχείρισης του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Γι’ αυτό, για παράδειγμα, το ναζιστικό (εθνικοσοσιαλιστικό) κόμμα του Χίτλερ, παρότι εμφανιζόνταν ως “αντισυστημικό” και υπέρ των “φτωχών”, ανέβηκε στην εξουσία κοινοβουλευτικά, με τη στήριξη και ανοχή της σοσιαλδημοκρατίας και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων και χάρη στο άφθονο χρήμα των γερμανικών μονοπωλίων “Εκατομμύρια στέκονται πίσω μου”. Πίσω (Κρουπ, Τύσσεν κ.ά.) αλλά και τη στήριξη μονοαπ’ τον Χίτλερ, ήταν τα μονοπώλια, οι καπωλίων άλλων χωρών, όπως των ΗΠΑ. πιταλιστές. Αυτοί τον στήριξαν να έρθουν Είναι χαρακτηριστικά τα εξής: Ο Χίτλερ τον στην εξουσία, αυτούς υπηρέτησε. Φλεβάρη του ’33 συναντήθηκε με εκπροσώπους των 25 μεγαλύτερων βιομηχανιών της Γερμανίας. Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να συσταθεί ταμείο για την υποστήριξη του ναζιστικού κόμματος στις εκλογές. Ο Γερμανός βιομήχανος Φριτς Τύσσεν έγραψε: «Προσέφερα προσωπικά ένα συνολικό ποσό ενός εκατομμυρίου μάρκων στο ναζιστικό κόμμα. (…) Περίπου η βαριά γερμανική βιομηχανία έθετε στη διάθεση των εθνικοσοσιαλιστών το ποσό των δύο εκατομμυρίων το χρόνο». Το ναζιστικό καθεστώς μετέτρεψε τους Γερμανούς εργάτες σε σκλάβους για τα κέρδη των Γερμανών καπιταλιστών. Απ’ τα ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, τα γερμανικά μονοπώλια προμηθεύονταν δωρεάν εργατικά χέρια. Ο πόλεμος ήταν το επόμενο βήμα για να επεκταθούν τα γερμανικά μονοπώλια σε νέες αγορές και πηγές και να χτυπηθεί η Σοβιετική Ένωση. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ναζιστές και οι φασίστες διέπραξαν αποτρόπαια εγκλήματα, δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπους. Μόνο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς δολοφονήθηκαν περίπου 4 εκατομμύρια κρατούμενοι. Η εγκληματική φύση του ναζισμού πηγάζει από την ίδια του την ιδεολογία. Με καμάρι αναγνώριζε απροκάλυπτα ο Μιχαλολιάκος, τον Μάρτη του 2012 ότι: «Εμείς είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες…». Πράγματι, αυτοί είναι. Η σαπίλα του ντουνιά, οι απόγονοι του Χίτλερ. Με τη μάσκα του “αντιμνημονιακού” και του “αντισυστημικού”, προσπαθούν να κρύψουν πως είναι τσιράκια και “μπράβοι” του συστήματος, όργανά του για το χτύπημα του λαού.

;

Πώς “μπήκε” η Ελλάδα στον πόλεμο;

Ό

ταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ελλάδα βρισκόταν υπό τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά, που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του ’36. Ήταν επιλογή της αστικής τάξης και είχε τη στήριξη του Παλατιού και της Αγγλίας. Πριν ακόμα επιβληθεί η δικτατορία και διαλυθεί η Βουλή, όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ είχαν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Μεταξά. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου ενίσχυσε ακόμα παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε τον λαό, τσάκισε το εργατικό-λαϊκό κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ’ όλα το ΚΚΕ. Η πλουτοκρατία της χώρας μας, στην οποία στηριζόταν και στήριζε η δικτατορία του Μεταξά, είχε πολύχρονους δεσμούς με το αγγλικό κεφάλαιο και το κράτος του. Γι’ αυτόν το λόγο και εκφράζοντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, ο Μεταξάς απέρριψε το ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Ιταλός πρεσβευτής τα ξημερώματα της 28ης Οκτώβρη ’40. Έτσι, η Ελλάδα μπήκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

;

;

;

Η στήριξη της πλουτοκρατίας στον δικτάτορα Μεταξά ήταν τόσο απροκάλυπτη ώστε ο πρώτος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της δικτατορίας ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων!

Ποιος τσάκισε τον φασισμό;

;

;

;;

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

33

Ό,τι γράφτηκε με αίμα δε σβήνει με βρώμικο μελάνι! Κόντρα στην προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας, μελετάμε και διαδίδουμε την αλήθεια: ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε τον φασισμό!

Σ’

όλο τον κόσμο τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρωτοστάτησαν στον αγώνα για τη συντριβή του φασισμού. Επικεφαλής του αγώνα ήταν η Σοβιετική Ένωση που έδωσε στον αγώνα 20 εκατομμύρια νεκρούς. Οι λαοί της, ο Κόκκινος Στρατός πολέμησε με απαράμιλλο σθένος και θάρρος, γιατί υπεράσπιζε τη δικιά του πατρίδα, το δικό του κράτος. Εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, οι ναζί και οι φασίστες έστειλαν τις περισσότερες Όλοι μαζί; στρατιωτικές δυνάμεις τους. Δεν μπόρεσαν όμως να αποτρέψουν τη συντριβή τους: η αστική τάξη και η εργατική τάξη, ο λαός είναι δύο “κόσμοι” σε διαρκή σύγκρουση. κόκκινη σημαία κυμάτισε στο Βερολίνο την 1η Μάη του ’45. Ούτε στην ειρήνη, ούτε στον πόλεμο έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές Στη χώρα μας, το ΚΚΕ υπήρξε ο νους, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης του αγώθέλουν μια “πατρίδα” που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμινα, παρότι ο πόλεμος βρήκε το Κόμμα στην παρανομία, με χιλιάδες κομμουνιστές σμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη μια πατρίδα στα μπουντρούμια, τις εξορίες. Ανάμεσά τους και ο Νίκος Ζαχαριάδης, ΓΓ της ΚΕ ελεύθερη από ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. του ΚΚΕ, που οι Γερμανοί έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης “Νταχάου”.

O ελληνικός λαός πολέμησε τόσο τον Ιταλό εισβολέα όσο και τους Γερμανούς Οι δυσκολίες όμως δε λυγάνε τους κομμουνιστές. Στελέχη του Κόμματος δραπετεύουν κατακτητές από τελείως διαφορετικό μετερίζι από αυτό των αστών. Οι αστοί εναπ’ τις φυλακές και τις εξορίες και μαζί με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώδιαφέρονταν για τα κέρδη τους και δρούσαν ανάλογα με το πώς αυτά εξυπηρετούνται νουν την αντίσταση. καλύτερα. Οι εργάτες, οι αγρότες, οι απλοί φαΜε πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήντάροι, πολεμούσαν για να υπερασπιστούν τα θηκε το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτισπίτια τους, τις δουλειές τους και τις οικογέκό Μέτωπο (Εργατικό ΕΑΜ, 1941), Εθνικό νειές τους. Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ, 1941), ο Την περίοδο της κατοχής και του αγώνα ενάΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός ντια στους κατακτητές η πλειοψηφία της αστι(ΕΛΑΣ, 1942), η Ενιαία Πανελλαδική Οργάκής τάξης της Ελλάδας είτε έφυγε από τη χώνωση Νέων (ΕΠΟΝ, 1943). Με κάθε μέσο, με ρα, είτε απείχε από τον απελευθερωτικό αγώκάθε τρόπο και ηρωισμό -με απεργίες, συλλανα. Ένα τμήμα της επίσης συνεργάστηκε με λητήρια, σαμποτάζ, με το όπλο στο χέρι- ο λατους κατακτητές. Ένα άλλο κομμάτι της ανέλαός μας τσάκισε τους κατακτητές και τους ντόβε να διεξάγει “αντικατοχικό αγώνα”, συνεργαπιους συνεργάτες τους, απελευθέρωσε την Ελζόταν στην πλειοψηφία του με τους ναζί για να λάδα. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δε στάλθηκε χτυπηθούν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμαΗ αστική τάξη, παρά τις διαιρέσεις και τις νικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είαντιθέσεις της σ’ όλη τη διάρκεια του πολέχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Χάρη στο μου, πάλευε για τη διατήρηση της αστικής ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει εξουσίας και της εκμετάλλευσης, για να συκατά της Σοβιετικής ‘Ενωσης, ενώ ο ΕΛΑΣ καΟ λαός της Αθήνας γιορτάζει την απελευθέρωση στην πλατεία Συντάγματος. νεχίσει να κάθεται στο σβέρκο του λαού. θήλωσε 8 έως 12 ναζιστικές μεραρχίες.

Η

Σημειώνω! 

Ο ανυπέρβλητος μαζικός λαϊκός ηρωισμός, η πείρα της δράσης σε καιρό πολέμου, του αγώνα με όλες τις μορφές πάλης, όπως και οι παράγοντες που δυσκόλεψαν αυτόν τον ηρωικό αγώνα να φτάσει στην τελική νίκη με την κατάκτηση της εργατικής-λαϊκής εξουσίας, αποτελούν πηγή έμπνευσης, διδαγμάτων και συμπερασμάτων. Γι’ αυτό μαθαίνουμε την αλήθεια!



Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, σε ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρουσης, πρέπει να χτίσουν το δικό τους μέτωπο για να υπερασπιστούν σε περίπτωση ξένης εισβολής την εδαφική ακεραιότητα, για να βγει νικητής από τον πόλεμο ο λαός και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πετύχει διπλή απελευθέρωση από την ξένη ιμπεριαλιστική κατοχή και την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστημα που είναι αξεχώριστο με τον πόλεμο.



Ο ηρωικός αγώνας και οι θυσίες των χιλιάδων ΕΑΜιτών, ΕΛΑΣιτών και ΕΠΟΝιτών απέδειξαν πως όταν “θεριεύει ο γίγαντας λαός”, τότε μπορεί να σπάσει “δεσμά και αλυσίδες”. Αυτός ο ηρωικός αγώνας του λαού μας δεν μπορεί να αξιοποιείται για να ξεπλυθούν οι σημερινές αμαρτίες, όπως κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εμφανίζεται ως τιμητής της ΕΑΜικής αντίστασης τη στιγμή που εφαρμόζει μία άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Με οργάνωση και το δικό μας αγώνα μπορούμε να έχουμε όσα αξίζουμε και όχι να ελπίζουμε στα “ψίχουλα” που θα περισσέψουν απ’ το τραπέζι των εκμεταλλευτών. Εμπνεόμαστε και αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Χωρίς μονοπώλια και εκμεταλλευτές, με την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης και του λαού.

34

Για την απόπειρα αντεπανάστασης στην Ουγγαρία τον Οκτώβρη του 1956...

Σ

τις 23 Οκτώβρη του 1956 συμπληρώνονται 60 χρόνια από την απόπειρα αντεπανάστασης στην Ουγγαρία. Η αντεπανάσταση στην Ουγγαρία αλλά και σε άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες ήταν η προσπάθεια των ηττημένων αστικών τάξεων να ανατρέψουν την εργατική εξουσία και να επαναφέρουν τη δική τους. Τέτοια ιστορικά γεγονότα αξιοποιούνται σήμερα από την αστική τάξη για

την παραχάραξη και την διαστρέβλωση της Ιστορίας. Προβάλλονται σαν εξεγέρσεις για τη “δημοκρατία” και ενάντια στην “καταπίεση”. Στοχοποιούνται ειδικά οι συνειδήσεις των νέων, ώστε να μην μάθουν ποτέ την αλήθεια, να μην μάθουν όσα προσέφερε ο σοσιαλισμός στην ανθρωπότητα, να πειστούν πως το σύστημα της βαρβαρότητας, ο καπιταλισμός, είναι αιώνιος, να μείνουν μακριά από το δρόμο του οργανωμένου αγώνα για μια άλλη κοινωνία.

Η εκδήλωση της αντεπανάστασης δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία

Η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας «είναι το έργο μιας μακρόχρονης, δύσκολης, σκληρής, ταξικής πάλης, που δε σταματά μετά την πτώση της εξουσίας του κεφαλαίου, μετά την καταστροφή του αστικού κράτους και την εγκαθίδρυση της διδακτορίας του προλεταριάτου»

Μια σειρά εξελίξεις στα μέσα της δεκαετίας του ‘50, προμηνύουν τα κατοπινά γεγονότα. Το Δεκέμβρη του ΄55 δημιουργήθηκε η αντικομμουνιστική λέσχη συγγραφέων “Πετόφι”. Ο Ματίας Ρακόσι Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων, σε ολομέλεια της ΚΕ το Μάη του '56 χαρακτήριζε τη θέση του Στάλιν για την όξυνση της ταξικής πάλης σε συνθήκες εργατικής εξουσίας ως «λανθασμένη και βλαβερή». Στις 13 Οκτώβρη του 56’ αποκαταστάθηκε στις γραμμές του κόμματος ο Ίμρε Νάγκι, ο οποίος υποστήριζε τον αστικό πολυκομματισμό. Ακριβώς ένα χρόνο πριν ο Νάγκι είχε καθαιρεθεί από το πολιτικό γραφείο, από τα καθήκοντα του πρωθυπουργού της χώρας και είχε διαγράφει από το κόμμα.

Το χρονικό της απόπειρας...

23/10/1956: Διοργανώνεται μια μεγάλη αντεπαναστατική συγκέντρωση με παραπλανητικά συνθήματα όπως “σοσιαλισμός με ουγγρικά χρώματα”, και με αίτημα την ανάδειξη του Νάγκι στην ηγεσία της κυβέρνησης. Παράλληλα εξαπολύεται ένα τεράστιο κύμα τρομοκρατίας και

δολοφονιών ενάντια στους κομμουνιστές. Η ηγεσία του κόμματος και η κυβέρνηση υποχρεώνονται να κηρύξουν την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και να καλέσουν σε βοήθεια τα σοβιετικά στρατεύματα. Προχωρούν σε συμφωνία με τον Νάγκι ώστε να αναλάβει Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου.

24/10/1956: Με την ανάληψή των καθηκόντων ο Νάγκι ανοίγει τα σύνορα με την Αυστρία και δίνει τη δυνατότητα να διεισδύσουν στη χώρα χιλιάδες αντεπαναστάτες, πράκτορες και φασίστες. Σε διάφορα σημεία της Βουδαπέστης, σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, αποθήκες όπλων κ.ά. βρίσκονταν σε εξέλιξη ένοπλες επιθέσεις.

25/10/1956: Ο Νάγκι αναστέλλει την απαγόρευση κυκλοφορίας στη Βουδαπέστη ώστε να μην επιτραπεί η καταστολή των ένοπλων αντεπαναστατικών ομάδων. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση Νάγκι υποσχόταν όπλα στις επαναστατικές φρουρές που είχαν συγκροτηθεί αλλά τα παρέδιδε στους αντεπαναστάτες.

30/10/1956: Τα σοβιετικά στρατεύματα αποχώρησαν μετά από απαίτηση του Νάγκι. Οι αντεπαναστατικές δυνάμεις συνεχίζουν ακόμα πιο άγρια την επίθεσή τους. Μέσα σε αυτές συμμετείχαν ανοιχτά πια φασίστες και οπαδοί των Ναζί.

3/11/1956: Συγκροτείται από στελέχη,

συνεπείς δυνάμεις του Κόμματος, Επαναστατική Εργατοαγροτική Κυβέρνηση στη πόλη Σόλνοκ και καλεί τη Σοβιετική Ένωση να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της αντεπανάστασης.

4/11/1956: Οι Ούγγροι κομμουνιστές και πρωτοπόροι εργάτες με τη βοήθεια του Κόκκινου Στρατού επικρατούν των αντεπαναστατικών δυνάμεων. Η στρατιωτική βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία ήταν ενέργεια διεθνιστική. Άλλωστε, η σύγκρουση στην Ουγγαρία ξεπερνούσε τα εθνικά όρια της χώρας, ήταν έκφραση της συνολικής σύγκρουσης ανάμεσα στα δύο κοινωνικοοικονομικά συστήματα, τον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό.

Ο ρόλος του διεθνούς ιμπεριαλισμού

Στη σύγκρουση ξεκάθαρο ρόλο και εμπλοκή είχε το διεθνές ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Ενδεικτική είναι η δήλωση Βρετανού αξιωματούχου 40 χρόνια αργότερα: «Το 1954, παίρναμε πράκτορες από τα ουγγαρέζικα σύνορα, τους οποίους οδηγούσαμε στην υπό βρετανικό έλεγχο περιοχή της Αυστρίας. Τους πηγαίναμε στα βουνά και τους δίναμε μαθήματα μάχης… Τους εκπαιδεύαμε για Οι δυνάμεις που επεδίωξαν την αντεπανάσταση στην Ουγγαρία εξαπέλυσαν άγριο πογκρόμ με δολοφονίες κομμουνιστών. εξέγερση». Αντί-

στοιχα σε άρθρο της Πράβντα (σοβιετική εφημερίδα) σημειώνεται η δήλωση του καθοδηγητή της αμερικάνικης κατασκοπείας Άλεν Ντάλες «ξέραμε τι θα γίνει στην Ουγγαρία».

Μαθαίνουμε την αλήθεια! Υπερασπιζόμαστε το σοσιαλισμό! Για τους κομμουνιστές αποτελεί κύριο καθήκον η υπεράσπιση της προσφοράς των σοσιαλιστικών κρατών, ενάντια στον αντικομμουνισμό και την διαστρέβλωση. Η μελέτη της Ιστορίας είναι όρος για την εξαγωγή συμπερασμάτων και διδαγμάτων ώστε να συνειδητοποιούνται οι απαιτήσεις και τα καθήκοντα του αγώνα στις σημερινές και σ’ όλες τις συνθήκες. Τα γεγονότα στην Ουγγαρία έδειξαν ότι το έδαφος πάνω στο οποίο άνοιξε ο δρόμος της αντεπανάστασης ήταν οι ιδεολογικές συγχύσεις, η άμβλυνση της επαναστατικής γραμμής και οι οπορτουνιστικές αντιλήψεις μέσα στο Κόμμα Ούγγρων Εργαζομένων. Όσα συνέβησαν επιβεβαίωσαν ακόμη πως η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, δεν είναι “έργο μιας πράξης” αλλά όπως έγραψε ο Β.Ι. Λένιν: «Είναι το έργο μιας μακρόχρονης, δύσκολης, σκληρής, ταξικής πάλης, που δε σταματά μετά την πτώση της εξουσίας του κεφαλαίου, μετά την καταστροφή του αστικού κράτους και την εγκαθίδρυση της διδακτορίας του προλεταριάτου». Αποτελεί θεμελιακό ζήτημα για τα ΚΚ πως η ταξική πάλη συνεχίζεται και μετά τη νίκη της επανάστασης μέχρι την οικοδόμηση της αταξικής κοινωνίας.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

35

12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΓΕ

“Γυναίκα βγες μπροστά στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση”

Α

πό τις 11 έως τις 13 Νοέμβρη στο ΤΕΙ Πειραιά θα πραγματοποιηθεί το 12ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). Με αφορμή τη διεξαγωγή του συνεδρίου ο “Οδηγητής” συζήτησε με την Χριστίνα Σκαλούμπακα, Β΄ Αντιπρόεδρο της ΟΓΕ για το χαρακτήρα της ομοσπονδίας, τις επιδιώξεις και τον τρόπο δράσης της αλλά και για τη συγκεκριμένη δράση και αιτήματα που διαμορφώνει η ΟΓΕ για τις νέες γυναίκες.

“Οδηγητής”: Τί είναι η ΟΓΕ ; Χριστίνα Σκαλούμπακα: Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) είναι μια ριζοσπαστική γυναικεία οργάνωση. Μέλη της είναι σύλλογοι και ομάδες σ’ όλη την Ελλάδα που συσπειρώνουν γυναίκες του καθημερινού μόχθου. Γυναίκες που ενώνουν τις δυνάμεις τους και δρουν οργανωμένα διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Οι Σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ βρίσκονται καθημερινά δίπλα στις γυναίκες της γειτονιάς, της συνοικίας, της πόλης και του χωριού είτε είναι μέλη τους είτε όχι για να αφουγκράζονται τον παλμό τους, για να διεκδικούν λύσεις για τα προβλήματά τους, για ν’ ανοίγουν το δρόμο και ν’ αναδεικνύουν την αξία της γυναικείας συμμετοχής και πρωτοβουλίας στο λαϊκό κίνημα, για να συμβάλλουν στην αφύπνιση των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, την ένταξή τους στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Σήμερα, σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, προβάλλουμε στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων τη δύναμη του συλλογικού αγώνα, την αξία της επαφής της γυναίκας με τον πολιτισμό και την τέχνη, τη σημασία να γνωρίζουμε όλες μας ποιός ευθύνεται για τα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά, τι γεννάει τη γυναικεία ανισοτιμία, ποιος είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος. Τη δύναμή μας την αντλούμε από την ανάγκη να αγωνιστούμε για όλα εκείνα που μας ανήκουν και σήμερα μας τα στερούν τα μονοπώλια και η εξουσία τους.

“Ο”: Ποια είναι η διαφορά της ΟΓΕ από άλλες γυναικείες οργανώσεις; Χ.Σ.: Η ΟΓΕ διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη οργάνωση ή ομάδα που αυτοχαρακτηρίζεται ως γυναικεία ή φεμινιστική. Είναι διαφορετική οργάνωση γιατί ασχολείται μ’ όλες τις πλευρές και πτυχές της γυναικείας ανισοτιμίας χωρίς να περιορίζεται επιλεκτικά σε κάποιες από αυτές. Γνωρίζει ότι η ανισότιμη θέση της γυναίκας είναι πρόβλημα κοινωνικό, με ταξική και φυλετική διάσταση, γέννημα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και θα εξαλειφθεί πλήρως μόνο με την κατάργησή της. Γι αυτό και οργανωμένα αντιπαλεύουμε τους εκμεταλλευτές του μόχθου μας προκειμένου να διαμορφωθούν οι κοινωνικές και οικονομικές προϋποθέσεις για τη γυναικεία ισοτιμία. Οι περισσότερες γυναικείες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σήμερα στη χώρα μας στηρίζουν με τη δράση τους την πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Προβάλλουν κυρίως ζητήματα όπως η βία κατά των γυναικών και η συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων και επιδοτούνται αδρά ως ΜΚΟ. Η ΟΓΕ δεν είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ). Δεν έχει οικονομικές ή άλλου είδους εξαρτήσεις που να υπαγορεύουν τις διεκδικήσεις της, το πρόγραμμα και τους σκοπούς της. Αντιπαλεύουμε τη θεωρία που παρουσιάζει ως αιτία της γυναικείας ανισοτιμίας την “εξουσία του άνδρα”. Δεν βλέπου-

Mε την Χριστίνα Σκαλούμπακα, Β΄ Αντιπρόεδρο της ΟΓΕ με ως αντίπαλο το συνάδελφο, το σύζυγο, τον αδελφό, το συναγωνιστή μας, αλλά το σύστημα που γεννά την ανισοτιμία μας. Βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του νεοφεμινισμού. “Ο”: Σήμερα αρκετές νέες γυναίκες θεωρούν πως η ανισοτιμία έχει καταργηθεί. Ποιά είναι η γνώμη της ΟΓΕ; Χ.Σ.: Καταρχήν ας ξεκαθαρίσουμε το εξής : Ο όρος “ισοτιμία”, για την οποία παλεύει η ΟΓΕ, αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες των φύλων. Λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών που προκύπτουν από την αναπαραγωγική λειτουργία, αλλά και τους κοινωνικούς όρους που λειτουργούν ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της συνείδησης και της δράσης τους. Η μαζική είσοδος των γυναικών στην παραγωγή αλλά και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις του γυναικείου και εργατικού κινήματος αποτέλεσαν τη βάση για να προχωρήσει στον 20ο αιώνα η τυπικήνομική ισότητα της γυναίκας. Αυτή όμως η νομική ισότητα συγκαλύπτει επιμελώς την ουσιαστική ανισότητα που στην

πραγματικότητα υπάρχει. Χαμηλότερες αμοιβές, ανασφάλιστη εργασία, μεγαλύτερη ανεργία, έλλειψη προστασίας της μητρότητας, εμπορευματοποίηση κοινωνικής πολιτικής και επιβίωση αναχρονιστικών και αντιδραστικών αντιλήψεων είναι η πραγματικότητα για τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας. Επομένως η ταξική εκμετάλλευση και η φυλετική καταπίεση καθιστά κενό γράμμα τη νομική ισότητα. Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά το 1990 και τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, στην ΕΕ και σ’ όλες τις καπιταλιστικές χώρες καταργούνται ιδιαίτερες κατακτήσεις ή θετικές ρυθμίσεις που αποτελούσαν και την ελάχιστη αναγνώριση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας και της γυναικείας ανισοτιμίας, όπως η διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης, η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών. Η γνώμη της ΟΓΕ είναι ότι οι θετικές διακρίσεις είναι απαραίτητα μέτρα που θα μπορέσουν να απαλύνουν τις συνέπειες που προκύπτουν από τις ιδιαίτερες βιολογικές ανάγκες αλλά και την ανισότιμη θέση τους στη σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία.

36 Όσο θα υπάρχει γυναικείο ζήτημα θα υπάρχει και ανάγκη να αναδεικνύονται οι πραγματικές αιτίες της γυναικείας ανισοτιμίας αλλά και ο τρόπος που διαπλέκεται η ταξική εκμετάλλευση με τη φυλετική καταπίεση. Οι ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών απαιτούν ιδιαίτερη δουλειά για την ένταξή τους στο γυναικείο κίνημα αλλά και στο εργατικό, λαϊκό

ματα τοκετού, μητρότητας, τις άδειες εγκυμοσύνης και λοχείας. ÂÂΓια τα δικαιώματα της αγρότισσας, της αυτοαπασχολούμενης. ÂÂΓια το δικαίωμα όλων των παιδιών να πηγαίνουν σε δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς. “Ο”: Πολλές γυναίκες σήμερα πιστεύουν πως δεν χρειάζεται να υπάρχει ξεχωριστό γυναικείο κίνημα; Γιατί μια γυναίκα να γίνει μέλος των ομάδων και των συλλόγων σας; Χ.Σ.: Πολλές νέες γυναίκες που δεν έχουν την εμπειρία μιας εργαζόμενης ή μιας μωρομάνας και κρίνοντας μόνο από τις διαπροσωπικές τους σχέσεις θεωρούν ότι έχει κατακτηθεί η ισότητα. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση συμβάλλουν καθοριστικά κυβέρνηση, ΕΕ, ΜΜΕ κι όλων των ειδών οι μηχανισμοί που τους στηρίζουν. Εξηγείται λοιπόν γιατί πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι δεν υπάρχει και η ανάγκη ύπαρξης γυναικείου κινήματος. Όσο όμως θα υπάρχει γυναικείο ζήτημα θα υπάρχει και ανάγκη να αναδεικνύονται οι πραγματικές αιτίες της γυναικείας ανισοτιμίας αλλά και ο τρόπος που διαπλέκεται η ταξική εκμετάλλευση με τη φυλετική καταπίεση. Οι ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών απαιτούν ιδιαίτερη δουλειά για την ένταξή τους στο γυναικείο κίνημα αλλά και στο εργατικό, λαϊκό. Άλλωστε όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και η πρόεδρος της ΟΓΕ στην εκδήλωση για τα 40χρονα της ομοσπονδίας μας: «Η οργάνωση στο γυναικείο σύλλογο της ΟΓΕ δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με την οργάνωση στους άλλους μαζικούς φορείς. Στην ΟΓΕ συσπειρώνονται, συμμετέχουν εργατοϋπάλληλοι, άνεργες, αυτοαπασχολούμενες, αγρότισσες, νέες μητέρες, φοιτήτριες, συνταξιούχοι, μετανάστριες. Κάποιες συμμετείχαν από πριν στο κίνημα. Κάποιες όμως ήρθαν πρώτα σε επαφή με τη συλλογική, ριζοσπαστική δράση μέσα από τους Συλλόγους και Ομάδες γυναικών της ΟΓΕ, που βρίσκονται στη γειτονιά τους. (…) Έρχονται σε επαφή με τις επεξεργασμένες θέσεις μας που απαντούν στα πρόσθε-

Εδώ και 40 χρόνια η ΟΓΕ είναι παρούσα στις λαϊκές κινητοποιήσεις για τη δητα εμπόδια που συναντά η γυναίκα στην μόσια και δωρεάν Υγεία-Πρόνοια, την οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική ζωή, Παιδεία, τον Πολιτισμό και Αθλητισμό, στις κοινωνικές σχέσεις. Αλλά και αναδειτο Περιβάλλον και την ποιότητα ζωής. κνύουν τις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναιΚαταγγέλλουμε τη βία κατά των γυναικών λόγω του ρόλου της στην αναπαραγωκών, που παίρνει πολλές μορφές. Από γική διαδικασία». την βία της εργοδοσίας, την απόλυση, τη Καλούμε λοιπόν τη νέα γυναίκα να γίνει σεξιστική συμπεριφορά στο χώρο δουμέλος ενός συλλόγου ή μιας ομάδας της λειάς, τη βία μέσα στην οικογένεια, το ΟΓΕ και να διεκδικήσει οργανωμένα τις trafficking. σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες στην ερΑντιπαρατεθήκαμε και συνεχίζουγασία, τη μητρότητα, τη δημιουρμε την εναντίωσή μας με τη γική ζωή. Όμως σαν ριζονομιμοποίηση της πορσπαστικό γυναικείο κίνείας ως επάγγελμα. Είναι νημα καλούμε τη νέα Που ντύνεται με το στοίχημα για μας γυναίκα να συμμεμανδύα της δήθεν τέχει και στο σωνα συνδυάσουμε την ελευθερίας των ματείο της, στον γυναικών να κάπροσυνεδριακή διαδικασία αγροτικό σύλλομε την οργάνωση των αγώνων, νουν ότι θέλουν γο, στην ένωση το σώμα τους. αυταπασχολουκαθώς και την άνοδο της Εναντιωνόμαστε μένων, στο φοιστα απαράδεκτα συμμετοχής των γυναικών τητικό ή σπουδαπρότυπα γυναικών στικό σύλλογο. σ’ αυτούς που προβάλλονται στα ΜΜΕ, στη ναρκω“Ο”: Ποιά σύγχροκουλτούρα που στοχεύει να ζητήματα που απασχοιδιαίτερα τη νέα γενιά λούν τη νέα γυναίκα ιεραρχεί Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας στέστην παρέμβαση της η ΟΓΕ; κεται αλληλέγγυα στους λαούς και τις γυΧ.Σ.: Η ΟΓΕ είναι μια νέα …40 χρόνων! ναίκες που δέχτηκαν και δέχονται τις επιΚαι παραμένει νέα γιατί συνεχίζει ασυμβίθέσεις και τους αποκλεισμούς των ΗΠΑ, βαστα στο δρόμο του αγώνα για τη γυναιΝΑΤΟ, ΕΕ, κάθε ιμπεριαλιστικού μηχανικεία ισοτιμία. Διεκδικούμε όσα μας ανήσμού. Έχουμε κηρύξει τον πόλεμο ενάκουν και μας στερεί το κίνητρο του κέρντια στους ιμπεριαλιστές που σπέρνουν δους, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις: το δικαίωπολέμους, φτώχεια, προσφυγιά. μα στη δουλειά, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, το μέλλον το παιδιών μας. “Ο”: Τι στόχους βάζει η ΟΓΕ μπροΗ ΟΓΕ παλεύει αταλάντευτα : στά στο 12ο συνέδριο της; ÂÂΓια το δικαίωμα στη μόνιμη και σταΧ.Σ.: Το 12ο Συνέδριό μας θα πραγμαθερή εργασία, με όλα τα εργασιακά τοποιηθεί στις 11, 12 και 13 Νοέμβρη 2016 και ασφαλιστικά δικαιώματα, για την στο ΤΕΙ Πειραιά. Βαδίζουμε προς αυτό ίση αμοιβή για ίση δουλειά. εξοπλισμένες με τα συμπεράσματα, την ÂÂΓια την αναγνώριση της κοινωνικής εμπειρία της 40χρονης ζωής και δράαξίας της μητρότητας, για τα επιδόσης της Ομοσπονδίας μας. Χωρίς ωραιο-

ποίηση της δράσης μας- που σίγουρα είχε αδυναμίες, παραλήψεις-συνεχίζουμε ασυμβίβαστα στο δρόμο του αγώνα Στόχος αυτού του Συνεδρίου είναι η διεύρυνση της παρέμβασης των Συλλόγων μας σε νέους χώρους που συγκεντρώνονται γυναίκες, η συσπείρωση όλο και περισσότερων γυναικών του καθημερινού μόχθου στους συλλόγους και τις ομάδες της ΟΓΕ, ιδιαίτερα νέων σε ηλικία. Επιδιώκουμε το συνέδριό μας να συμβάλλει στην επέκταση της εμβέλειας των Συλλόγων και Ομάδων μας στις γυναίκες που είναι μακριά από την κοινωνική δράση, από τα σωματεία, τους συλλόγους αυτοαπασχολούμενων, τους αγροτικούς, φοιτητικούς συλλόγους, και την ευαισθητοποίηση των υπόλοιπων φορέων της κοινωνικής συμμαχίας για να αναπτύξουν δράση γύρω από τα γυναικεία ζητήματα. Στόχος μας είναι η ανάπτυξη της γυναικείας πρωτοβουλίας στο κίνημα. Παίρνουμε υπόψη ότι η συμμετοχή της γυναίκας στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και τις άλλες πρωτοβουλίες, όχι μόνο της ΟΓΕ, αλλά συνολικά του εργατικούλαϊκού κινήματος, δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να φτάσουμε στις γυναίκες του λαού που δεν έχουμε συναντηθεί ακόμα ή που διστάζουν να μας πλησιάσουν. Για την οργάνωση αυτών των γυναικών στο εργατικό, λαϊκό κίνημα νοιαζόμαστε. Για να αυξηθεί το ποσοστό των γυναικών που εντάσσονται στο αγωνιστικό μετερίζι της ΟΓΕ, για να αυξηθεί το ποσοστό των γυναικών που συνδικαλίζονται. Οι παραπάνω στόχοι του Συνεδρίου μας είναι άρρηκτα δεμένοι με το χαρακτήρα, τη φυσιογνωμία της ΟΓΕ, του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος στη χώρα μας με τον κοινό αγώνα με την υπόλοιπη κοινωνική συμμαχία ΠΑΜΕ-ΠΑΣΕΒΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ. Είναι στοίχημα για μας να συνδυάσουμε την προσυνεδριακή διαδικασία με την οργάνωση των αγώνων, καθώς και την άνοδο της συμμετοχής των γυναικών σ’ αυτούς. Το σύνθημα του συνεδρίου μας είναι για μας το στοίχημα των επόμενων 4 χρόνων: “Γυναίκα βγες μπροστά στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση”.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

37

Ο λαός στηρίζει το ΚΚΕ από το υστέρημά του

γιατί μόνο αυτό υποστηρίζει πραγματικά τα συμφέροντά του!

Σ

την σχεδόν 100χρονη πορεία του ΚΚΕ δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που ενίσχυαν το Κόμμα μας σε πολύ δύσκολες συνθήκες, σε συνθήκες διωγμών και παρανομίας, στην Κατοχή αλλά και αργότερα, την περίοδο του ΔΣΕ. Παραδείγματα πολλά, συγκινητικά που επιβεβαιώνουν τους ακατάλυτους δεσμούς του Κόμματός μας με την εργατική τάξη και το λαό. Για λόγους έκτασης -και μόνο- μπορούμε να δημοσιεύσουμε λίγα από αυτά για να γνωρίσουμε ένα ιδιαίτερο κομμάτι της ιστορίας του Κόμματός μας... “Ο έρανός μας: Να ξεπεράσουμε τις πέντε χιλιάδες!” «Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, άνοιξε πανελλήνιο έρανο (...) Η Ομάδα μας χαιρέτησε με ενθουσιασμό την απόφαση του Γραφείου για την συμμετοχή μας στον έρανο. Με τη δραστήρια δουλιά της Ειδικής Επιτροπής, άρχισαν να μαζεύονται τα πρώτα ποσά. Οι σύντροφοί μας, κόψαν το τσιγάρο, το πρωινό ψωμί και τσάι για 15-30 ή 38 μέρες, κόβουν και απ’ αυτή την ελάχιστη τροφή τους δίνουν ό,τι έχουν στον έρανο. Έτσι συγκεντρώθηκαν μέχρι τώρα περίπου τρεις χιλιάδες δραχμές. Ποτέ άλλοτε έρανος δε συγκέντρωσε τόσο την προσοχή της Ομάδας μας. Όλοι είναι ενθουσιασμένοι για τον έρανο και μιλούν γι’ αυτόν. Και δεν έχουν άδικο. Ο έρανος του Κομμ. Κόμματος Ελλάδας, αξίζει να ενισχυθεί με όλα τα μέσα και με κάθε θυσία. Πρέπει να ενισχύσουμε με το υστέρημά μας την πρωτοπόρα δύναμη του λαού μας, που αγωνίζεται και για τη δική μας λευτεριά. Πρέπει να ξεπεράσουμε τις πέντε χιλιάδες δραχμές, ως τις 31 του Οχτώβρη. Είναι δυνατό αυτό, αν όλοι το θελήσουμε κι ενισχύσουμε ολόπλευρα τον έρανο. Τα μέλη της Ομάδας μας, πρέπει να σκεφτούν, ότι οι έξω αντιφασίστες, που παλεύουν ενάντια στο Μεταξά-Μανιαδάκη, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες και στερήσεις από μας. Γυρνούν πεινασμένοι, νηστικοί, κατατρεγμένοι, μα μέσα τους δε σβύνει η φλόγα της πάλης, αγωνίζονται θαρραλέα για το γκρέμισμα της διχτατορίας. (...). Θα πρέπει κι εμείς να μιμηθούμε τα έξω αδέρφια μας, να στερηθούμε τη λίγη τροφή μας, να δώσουμε όσο μπορούμε περισσότερα στον Έρανο. Οι 5-6 χιλιάδες δραχμ., που θα στείλουμε, βγαλμένες απ’ το αίμα μας, τη ζωή μας, δίπλα στις εκατοντάδες χιλιάδες δραχμ., που δίνει ο Ελλην. Λαός θα’ναι μια γερή ενίσχυση στον αντιδιχτατορικό αγώνα. Εμπρός λοιπόν, να ξεπεράσει ο έρανος τις 5.000 δραχμές!»

1 Αυγούστου 1938: δημοσίευμα στο περιοδικό “Το Δελτίο μας” των πολιτικών κρατουμένων Ανάφης

Προς τα εργοστάσια! «Ο πυρήνας λιπασμάτων έκανε έρανο ανάμεσα στους εργάτες και έδωσε ένα ποσό στον έρανο του “Ριζοσπάστη”. Η σημασία του εράνου αυτού είναι μεγάλη, το τονίζουμε ιδιαίτερα και δεν πρόκειται να περάσει απαρατήρητο από τα μάτια των εργατών και ειδικά των μελών του Κόμματος. Τα 500ρικα και τα 200ρικα που έδωσαν άλλοι σύντροφοι δεν έχουν τόση αξία, όση έχει ο έρανος του εργοστασιακού πυρήνα γιατί βασίζεται στη μάζα των εργατών, των προλετάριων. Όταν όλοι οι σύντροφοι αποκτήσουν βάσεις στα εργοστάσια, θα στηρίζουν όχι μόνο το “Ριζοσπάστη”, μα και το Κόμμα μας πάνω στη μάζα, στην παντοδύναμη μάζα που ξέρει να υποστηρίζει πραγματικά τα συμφέροντά της. Προς τα εργοστάσια! Ο καθένας ας σκεφτεί τη σημασία του εράνου του πυρήνα λιπασμάτων για να αντιληφθεί καλύτερα τη βαριά έννοια του συνθήματος...»

1η Μάη 1929: “Από την Άποψή μας”, Ριζοσπάστης

“Πανελλαδικός Έρανος της Εθνικής Απελευθέρωσης” Ο έρανος είναι δίμηνος, προκηρύσσεται από τις 1/9/1943 μέχρι τις 31/10/1943. Στόχος να μαζευτούν στην Ελλάδα 1 δισ. δραχμές. Η Επιτροπή Πόλης της ΚΟΑ είδε τον έρανο, πρώτα απ΄ όλα σαν μια πλατιά πολιτική καμπάνια. Στόχος, το 50% του ποσού να συγκεντρωθεί στην Αθήνα. Η ΚΟΑ δούλεψε με πείσμα, ενθουσιασμό και μαχητικότητα, οργανωτικότητα και ηρωισμό. Το παράνομο υλικό κυκλοφορούσε καθημερινά κατά χιλιάδες, προκηρύξεις, τρικάκια, συνθήματα. Κάθε βράδυ στις γειτονιές έβγαιναν οι τηλεβόες. Η άμιλλα αγκάλιασε τις συνοικίες της Αθήνας. Η εργατική αχτίδα κάλυψε σύντομα πάνω από 50% του πλάνου της. Πάνω από 300.000 πήραν μέρος στον έρανο. Η ΚΟΑ κάλυψε μόνη της το πανελλαδικό πλάνο. Συγκέντρωσε 1 δισ., όλο το πανελλαδικό πλάνο δηλαδή... Στις 4 Νοέμβρη 1943 το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ σε Απόφαση “Πάνω στη δουλιά και τα καθήκοντα της ΚΟΑ” σημειώνει:«Η καταπληχτική επιτυχία στην Αθήνα του Εράνου Εθνικής Απελευθέρωσης του ΚΚΕ απόδειξε περίλαμπρα το κύρος του Κόμματος και τους ατσαλένιους δεσμούς της ΚΟΑ με τους εργάτες και το λαό της Αθήνας.(...) Η οργάνωση και διεξαγωγή της καμπάνιας του εράνου από την Αθήνα ήταν υποδειγματική.» Από την έκδοση της Σύγχρονης Εποχής: “Η Εθνική Αντίσταση στην Αδούλωτη Αθήνα”, του Βασίλη Μπαρτζιώτα

Μπορούμε να πούμε και άλλα πολλά...  Όπως το παράδειγμα του τραμβαγιέρη (σ.σ. οδηγός τραμ) ο οποίος δίνει τη βέρα του στο Κόμμα και με γράμμα στο Ριζοσπάστη δηλώνει ότι θα δουλέψει αποφασιστικά για τον έρανο αφού «το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν διαθέτει τις κάσες των αστικών κομμάτων».  Ή παραδείγματα για το πώς συντηρούνταν η Επιτροπή Πόλης της ΚΟΑ στην Κατοχή. Πρώην πολεμιστές του Αλβανικού Μετώπου που φιλοξενούνταν σε αναπηρικά κέντρα συγκέντρωναν φαγητό από το φαγητό τους και το έδιναν στους συντρόφους για να μπορούν να είναι σε θέση να καθοδηγούν την κομματική οργάνωση. Στην πράξη να πούμε πολλά περισσότερα! Σημείωση: * Στα αποσπάσματα εφημερίδων, αποφάσεων έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του πρωτοτύπου.

38

«Με αργά και σταθερά βήματα μάθαμε να λειτουργούμε σαν ομάδα, να είμαστε μπάντα!»

Μ

ε αφορμή τη δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή της μπάντας του ΚΕΘΕΑ-Στροφή στο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, ο “Οδηγητής” πήγε στο χώρο όπου κάνουν τις πρόβες τους, στη θεραπευτική κοινότητα, και συζήτησε μαζί τους. Εκεί συζητήσαμε με την Κυρατσώ Σκοδρογιάννη, υπεύθυνη του προγράμματος, τον Τάσο Γιαννίκο, επιμορφωτή μουσικό και υπεύθυνο της μπάντας, τον Σταύρο και τον Θέμη, μέλη της κοινωνικής δραστηριοποίησης του ΚΕΘΕΑ-ΣΤΡΟΦΗ και από τα παλιότερα μέλη της μπάντας. Στη “Στροφή” γίνονται μια σειρά από δραστηριότητες, ενταγμένες στο θεραπευτικό πρόγραμμα. Αθλήματα, κατασκήνωση και ραδιοφωνικές εκπομπές σε web radio. Στα πλαίσια αυτά λειτουργεί και η συγκεκριμένη μπάντα που δημιουργήθηκε το 2013. Οι περισσότεροι έμαθαν εκεί μουσική και στη συνέχεια ανάλογα με την πρόοδο και τη διάθεσή τους εντάχθηκαν στην μπάντα. Το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθαν να είναι ομάδα, να έχουν πίστη στις δυνάμεις τους, εμπιστοσύνη. Έπειτα από μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, μια ξενάγηση στον ξενώνα και τους χώρους της θεραπευτικής κοινότητας επιλέξαμε ένα μικρό κομμάτι από τη συζήτηση και το μεταφέρουμε παρακάτω.

“Οδηγητής”: Αυτή η δραστηριότητα, μαζί και οι υπόλοιπες αντίστοιχες, πώς επιδρούν στα παιδιά της κοινότητας; Για παράδειγμα, η μπάντα είναι κομμάτι της θεραπείας ή είναι κάτι άλλο;

τητα. Από το να μπουν μέσα και να μάθουν να στρώνουν το κρεβάτι τους, μέχρι να πλένουν τα πιάτα και να μαγειρεύουν. “Ο”: Μέσα από αυτό το πολύ σημαντικό έργο που γίνεται εδώ στο ΚΕΘΕΑΣΤΡΟΦΗ, τι μήνυμα θέλετε να στείλετε προς τους υπόλοιπους νέους;

“Ο”: Προσωπικά, η συμμετοχή σας σε αυτή τη δραστηριότητα, τι σας έχει δώσει; Σταύρος: Όλο αυτό που έκανα στην μπάντα κατάφερα να το εξελίξω σε γρήγορο χρονικό διάστημα και παράλληλα μου ανέβασε την αυτοπεποίθηση. Άρχιζα να νιώθω ότι ήμουν καλός σε κάτι, το έβλεπα και εγώ, και ακόμα περισσότερο όταν βγήκα στην επανένταξη. Μου άρεσε πάρα πολύ να δημιουργώ. Αυτό η χρήση μου το στέρησε. Τε-

λικά έμαθα να λειτουργώ ως μέλος ομάδας. Μαθαίνω ακόμα να έχω υπομονή, άλλες φορές να είμαι κάθετος, να κατανοώ τους άλλους, πράγματα που παίζουν ρόλο σε ένα συγκρότημα. Η μουσική με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο στη ζωή μου. Θέμης: Αυτό που γίνεται εδώ, δεν γίνεται πουθενά αλλού. Αυτά μας κάνουν να νιώθουμε άνθρωποι, παίρνουμε ενέργεια, νιώθουμε ότι δίνουμε. Οπότε αυτό είναι το μήνυμα που θα έλεγα σε κάποιον νέο: «Μην είσαι μόνος σου, μην κάνεις πράγματα μόνος σου». Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι να είσαι κοντά σε ανθρώπους και να κάνεις πράγματα μαζί τους, να νιώθεις κοντά με κάποιον. Συνέντευξη: Νίκος Κωνστάντιος

λά

ε , ς ί αλ ρ ο π

χι μόνο

ό

Θέμης: Είναι και στη θεραπεία και δεν είναι ταυτόχρονα. Η μουσική βοηθάει να εκφράζεσαι, να συνεργάζεσαι, να σέΚυρατσώ Σκοδρογιάννη: Το μήνυμα αυβεσαι τον άλλο. Κάποιος απ’ έξω βλέπει τό απευθύνεται προς όλη την κοινωνία γιααπλά κάποια άτομα να παίζουν και αυτό τί υπάρχουν διάφορες ομάδες που τους αφονα ακούγεται ωραία, αλλά εμείς μαθαίρά. Είναι οι έφηβοι, οι γονείς, οι εκπαιδευνουμε μέσα από αυτό όλες αυτές τις αξίτικοί και οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκηες. Όπως βοηθάει έναν οποιονδήποτε άνσης. Το σύνθημα που έχουμε είναι “Μποθρωπο που παίζει μουσική, αντίστοιχα βορείς, αλλά όχι μόνος”. Ένα παιδί μποηθάει και ένα άτομο της κοινότηρεί να τα καταφέρει να φύγει τας. Προσωπικά ήταν και θε«Ένας άνθρωπος από τη χρήση, την πιάραπευτικό, ταυτόχρονα τσα, να ζήσει την καέχει πάρα πολλές δυνάμεις, και ιδιαίτερα βοηθητικό στην πορεία μου. πόσο μάλλον ένας έφηβος που θαρή ζωή, αλλά όχι μόνος, μαζί με άλΗ μπάντα ήταν πο- είναι σε μια πάρα πολύ σημαντική λους. Θέλουμε τη λύ σημαντικό πράγσυνδρομή και τη μα, από αυτά που και ωραία φάση ζωής, αρκεί κάποιος συμβολή της κοινωμε κρατάνε στην να βοηθήσει να τις φέρει στην νίας. Δηλώνουμε φυπροσπάθειά μου. επιφάνεια, που η χρήση τις σικά τις προθέσεις μας Σταύρος: Μια ασχολία, κάθε φορά να είμαστε πακαταστρέφει» όπως η μουσική, σε κάνει ξαρόντες σε κοινωνικά γεγονόνά δημιουργικό. Ενώ πριν την κοιτα και δρώμενα. Για παράδειγμα, το νότητα ήσουν παραιτημένος από τη ζωή, Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι ένα μεγάλο γεγοσιγά-σιγά βλέπεις ότι σ’ αρέσει να κάνεις νός. Εκεί, πάρα πολύς κόσμος πέρασε, που πράγματα, σ’ αρέσει να εκφράζεσαι. Γι’ μπορεί να ήταν τόσο στη συναυλία της μπάαυτό και εγώ το βάζω μέσα στη θεραπεία. ντας όσο και σε άλλες, και πήρε ένα μήνυμα. Υπήρχε ο “Σύλλογος Οικογένειας” με περίΤάσος Γιαννίκος: Θεωρώ ότι η μουσική πτερο και ενημερωτικό υλικό, είχαμε έκθεείναι θεραπεία, χωρίς να είναι η διαδικαση έργων που φτιάχνουν οι γονείς, είχαμε έκσία της θεραπείας. Μπορεί βέβαια να θεση μοντελισμού που φτιάχνουν τα παιδιά. υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες Κάνουμε πολλά πράγματα από μόνοι μας, θα που είναι οι άκρως θεραπευτικές, αλλά θέλαμε όμως να υπάρχει περισσότερη υποτελικά η θεραπεία είναι η καθημερινό-

στήριξη στο ΚΕΘΕΑ και στη δράση του. Είναι ένας οργανισμός που έχει ιστορία από το 1983 στην Ελλάδα, δεν είναι λίγο, με δωρεάν και στεγνά προγράμματα, χωρίς λίστες αναμονής που πολλοί μπορεί να πιστεύουν. Η λίστα αναμονής αφορά άλλους οργανισμούς. Η προσέλευση είναι ανοιχτή, η αμεσότητα είναι μεγάλη.

ς!

με την μπάντα του ΚΕΘΕΑ- ΣΤΡΟΦΗ

Μ

ꌃꔃ鴃锃鴃ꐃ锃ꔃ鸃霃

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2016

Τ

ον προηγούμενο μήνα πραγματοποιήθηκαν οι ορκωμοσίες των φαντάρων που παρουσιάστηκαν το Σεπτέμβρη. Η ΚΝΕ τις ημέρες της ορκωμοσίας οργάνωσε εξορμήσεις στα Κέντρα Εκπαίδευσης με ειδική ανακοίνωση με την οποία απευθύνεται στους νέους στρατευμένους, αξιωματικούς και τους υπαξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ). Παρακάτω δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ανακοίνωση της Οργάνωσης.

Οι εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής μυρίζουν μπαρούτι, είναι επικίνδυνες για τους λαούς. Η ιμπεριαλιστική σφαγή στη Συρία, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, συνεχίζεται για πέμπτο χρόνο, ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές. Η πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία αποδεικνύει πως η σύγκρουση ανάμεσα στα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα, μέσα και έξω από μια χώρα, μόνο νέα δεινά μπορεί να φέρει για τους λαούς. Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ που πραγματοποιήθηκε στην Πολωνία σηματοδοτεί σοβαρή κλιμάκωση των ανταγωνισμών και προετοιμασία νέου αιματοκυλίσματος των λαών. Οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ είναι τεράστιες. Η συμφωνία ΕΕ και Τουρκίας για τους πρόσφυγες που συνυπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, η συμφωνία για τις ΝΑΤΟϊκές περιπολίες σε όλο το Αιγαίο, οι κυβερνητικές προσφορές για την παραχώρηση κι άλλων ελληνικών εδαφών για Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκές βάσεις από όπου ξεκινούν επιθέσεις ενάντια στους λαούς της περιοχής, δημιουργούν νέα επικίνδυνα δεδομένα ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Υπουργός Άμυνας Π. Καμμένος πριν από λίγους μήνες δήλωσε: «Η κύρια βάση του ΝΑΤΟ στην περιοχή είναι η Σούδα, που τους επόμενους μήνες θα ενισχυθεί και παραπέρα, κι αυτό που ζητάμε από τους συμμάχους είναι η Σούδα να είναι το επίκεντρο του πλέγματος ασφαλείας στην περιοχή από τη Σικελία έως την Ανατολική Μεσό-

Τ

Εναντιωνόμαστε στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στη συμμετοχή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Από παλιότερη εξόρμηση της ΚΝΕ σε νέους στρατευμένους.

γειο». Οι δηλώσεις αυτές είναι ενδεικτικές για τον επικίνδυνο δρόμο στον οποίο σέρνει το λαό μας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η στρατευμένη νεολαία, οι μόνιμοι στρατιωτικοί, δεν έχουν κανένα συμφέρον από αυτούς τους σχεδιασμούς Αντίθετα αντιμετωπίζουν μαζί με τον λαό τις συνέπειες από την συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, γιατί: Δυναμώνει η αμφισβήτηση και το “γκριζάρισμα” των ελληνικών συνόρων από την τουρκική αστική τάξη. Υπονομεύονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας αφού το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα στις χώρες-μέλη του, αβαντάρει την προκλητικότητα και τις επιδιώξεις της τούρκικης αστικής τάξης, οδηγώντας στην επιβολή της ντε φάκτο συνδιαχείρισης του Αιγαίου. Η πολιτική της ΕΕ εγκλωβίζει στη χώρα μας δεκάδες χιλιάδες κατατρεγμένων προσφύγων ενάντια στη θέλησή τους και ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο για τους πρόσφυγες.

39

Με την εμπλοκή και κάθε είδους συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο: Δυναμώνει η καταστολή, η κατάργηση δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού. Ο λαός, οι στρατευμένοι νέοι, οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των ΕΔ σύρονται στον πόλεμο, κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Αδυνατίζει η αμυντική ικανότητα των ΕΔ και της χώρας συνολικά. Με την αποστολή στρατευμάτων εκτός ελληνικών συνόρων, την παραχώρηση προσωπικού αλλά και υποδομών εντός Ελλάδας στους ιμπεριαλιστές, οι ΕΔ αποκτούν πρακτικά αποστολή συμμετοχής στους πολέμους ενάντια στα συμφέροντα του λαού της χώρας.

Οι φαντάροι, οι υπαξιωματικοί και οι αξιωματικοί να εναντιωθούν στα ιμπεριαλιστικά σχέδια Οι φαντάροι, οι υπαξιωματικοί και οι αξιωματικοί να εναντιωθούν στα σενά-

ο πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ως νεοσύλλεκτοι στο Κέντρο Εκπαίδευσης, είναι oι συνθήκες υγείας και ασφάλειας. Ακόμα και τα βασικά έλειπαν από το κέντρο. Τα μπάνια και οι τουαλέτες ήταν σε άσχημη κατάσταση, και η χλωρίνη που δινόταν ήταν ένα μικρό μπουκάλι για 20 μέρες. Ιδιαίτερα στην κουζίνα η εμφάνιση ποντικιών στα μαγειριά και στις λάντζες ήταν σύνηθες φαινόμενο. Στο ιατρείο υπήρχε έλλειψη σε φάρμακα, ακόμη και στα βασικά, όπως παυσίπονα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε με αυτές τις συνθήκες διαβίωσης, στην λογική που αναπαράγεται καθημερινά στις μονάδες “κάνε υπομονή 9 μήνες είναι και μετά κάνε ότι θες”. Αυτή η λογική είναι που μας κάνει “αγγαριομάχους” που δεν γνωρίζουν ούτε τα βασικά της ειδικότητας κατά τη διάρκεια της θητείας, και φέρνει πολλές φορές σε κίνδυνο την υγεία μας. ΚΕΤΘ Αυλώνα

ρια που τους θέλουν να αξιοποιηθούν κατασταλτικά ενάντια στους πρόσφυγες αλλά και ενάντια στον ίδιο το λαό που υποφέρει από την αντιλαϊκή πολιτική και δικαίως πρέπει να αγωνίζεται. Το προηγούμενο διάστημα συνεχίστηκαν ασκήσεις με σενάρια καταστολής πλήθους και διαδηλωτών. Οι φαντάροι έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτούν να μη συμμετέχει κανένας σε τέτοιες ενέργειες και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους για αξιοπρεπείς συνθήκες θητείας. Να απομονωθεί η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή που δημαγωγεί για τα προβλήματα των στρατιωτικών ενώ υποστηρίζει τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο. Η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία σχέση με το γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό που διακρίνει τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των ΕΔ, τους νέους στρατευμένους. Είναι υμνητές του Χίτλερ, πολιτικοί απόγονοι των συνεργατών των Ναζί, των Ταγμάτων Ασφαλείας, στηρίζουν τις δικτατορίες. Η αποστολή των ΕΔ και των στρατευμένων νέων είναι η διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και όχι τα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε βάρος των λαών. Οι ΕΔ της χώρας να μη διατεθούν στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Να κλείσουν τώρα όλες οι Αμερικανό-ΝΑΤΟϊκές βάσεις. Να μη δοθεί καμία διευκόλυνση, καμία υποδομή της χώρας, ως ορμητήριο για επιθέσεις στη Συρία ή σε άλλες χώρες. Να γίνει πράξη το λαϊκό σύνθημα “Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών”.

Για επικοινωνία με τη στήλη “Στον Τάκο”, αλλά και για καταγγελίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο email: mail@odigitis.gr

www.odigitis.gr

10

Ξεκίνα! ρεις! έ ξ α τ α ν α λ Πρέπει ό πρέπει ις ε ρ ά π α ν Εσύ την εξουσία! ιµένων για

Συλλογή κε

νέους

οχή Σύγχ ρονη Επ

η σ ο δ κ έ α έ ν ν η ετ τ ί ε τ υ ε θ η μ ο ρ Π ς” ή χ ο π Ε ς η ν ο ρ της “Σύγχ ” ή τ η γ η δ Ο “ υ και το